BINNENLAND.
Binnenlandsch Nieuws.
Kunst en Kennis.
Sport en Spel
Uit oude tijden.
Ons vroolijk boekje.
Medische Praatjes.
ELCK WAT WILS.
'ZATERDAG 26 FEBRUARI 10?1
DE KANKER.
VI.
Uit het vorengaande zult gij dus
ongetwijfeld tot de conclusie gekomen
zijn, dat een maagbloeding op zich zelf
niets zegt en geen recht geeft te denken
aan maagkanker.
Hierbij wil ik er op attent maken,
dat wanneer de patiënt niet braakt
of wanneer, als hij dit wet doet, hierin
geen bloed gevonden wordt, terwijl
dit wel in de ontlasting aanwezig is, de
mogelijkheid ook nog open staat, dat
hier of daar de darm beleedigd is. Ik
behoef u niet te zeggen, dat derge;ijke
voor ons bloote oog soms onzichtbare
bloedinkjes den patiënt op den duur
zeer verzwakken, zoodat deze zeer
bloedarm wordt ten slotte, terwijl tal
van nerveuse verschijnselen zich van
hem meester maken.
Ten slotte wil ik nog vermelden de
hulp die de Röntgenstralen ons bieden.
Zonder twijfel is de röntgenfoto tn
staat ons de hand te reiken, doch in t
algemeen moeten ook wij hiervan met
te veel verwachten. Is de aandoening
zichtbaar hierop, dan is reeds meestal
het proces te ver voortgeschreden om
nog afdoende hulp te kunnen brengen.
Reeds bij de algemeenbe espreking
van den kanker, wees ik u er op dat het
gewenscht is zoo vroeg mogelijk in te
grijpen. Eiken dag uitstel is verlies.
Helaas is de medicus met al de kennis
en al de hulpmiddelen, die hem heden
ten dage ten dienste staan, niet altijd
in staat, bijtijds hulp te kunnen bieden,
daar de maagkanker soms zeer ver-
radeilijk begint, weinig verschijnselen
geeft, zoodat wij niet bij machte zijn
naar te constateeren. Bovendien stelt
zich menigeen niet onder deskundige
behandeling,omdat hij de verschijnse
len te gering acht.
Al zijn dus, zooals u uit het boven
staande kunt opmaken, de resultaten
niet bijzonder rooskleurig, toch gaan
wij ge*iikkig bergopwaarts en kan ik
u mededeelen dat ongeveer 20 procent
der lijders die zich onderworpen heb
ben aan een operatie grooten kans heb
ben niet het slachtoffer te worden van
deze ziekte. Vooral in de gevallen,
waarin men niet met volle zekerheid de
diagnose kon stellen en de patiënt
tich toch aan den chirurgovergafwaren
de resultaten werkelijk bevredigend.
Dit geeft dan ook moed om zich vroeg
naar de operatietafel te begeven, ja
beter te vroeg dan te laat. Het spreekt
vanzelf, dat men op deze wijze een
enkelen keer een patiënt te vergeefs
onder het mes brengt. Waar het ech
ter hier zoo'n kwaadaardige ziekte
geldt, meen ik, dat de persoon in
kwestie deze geringe kans op den koop
toe moet nemen. Het behoeft boven
dien geen nader betoog, dat ingeval
een operatie overbodig blijkt te zijn de
ingieep een betrekkelijk kleine is..
Ik wil dit belangrijke onderwerp
niet eindigen, zonder u iets te hebben
medegedeeld over de erfelijkheid dezer
ziekte. Wanneer wij de statistieken
nagaan, dan zien wij, dat jn een zeker
percentage kanker in de familie voor
komt en in geringe mate bij de ouders
van het betrokken individu. Het is nu
buitengewoon verleidelijk maar aan
stonds de erfelijkheid hiervoor aan te
spreken, daar de kanker in 't algemeen
en ook de maagkanker in t bijzonder,
een zeer veelvuldig voorkomende ziek-
te is en het dus geenszins te verwon
deren is, als men eens een familielid
heeft die aan deze ziekte lijdt of ge
leden heeft. Niettegenstaande dit alles,
dat wij niet over het hooid mogen zien,
beschikken wij overfainiiiestatistieken,
die ons zonder twij el een weinig in het
nauw brengen. A,s in een paar gene
raties van een niet al te uitgebreide
familie 12 15 gevallen van kanker
geconstateerd worden, dan zijn wij
eenigszins angstig dit louter aan hei
toeval toe te schrijven en wanneer wij
dan in sommige families een aantal
gevallen waarnemen, waarbij de kan
ker in hetzelfde orgaan, ja soms op
denzelfden leeftijd, zich pleegt te nes
telen, dan wordt het ons nog meer
beklemd om het hart. Ook heeft men
getracht door middel van dierproeven
licht te werpen op deze zaak, doch men
is er niet in geslaagd, bij hen veel van
wat met de erfelijkheid zou samen
hangen te ontdekken. Al waren echter
deze proeven ten gunste hiervan uit
gevallen, öan zou men toch de groot
ste voorzichtigheid hebben te betrach
ten, om de uitkomsten maar zoo zon
der meer op den mensch over te bren
gen.
hiermede ben ik aan het einde ge
komen van mijn bespreking. Zoo u rag,
bleven vele vragen helaas nog onbe
antwoord, doch wij zullen hopen dat de
med sche wereld spoedig in staat is,
ook teger. dezen beruchten vijand
gestreng en geheel afdoende onder alle
omstandigheden, op te treden.
MEDICUS.
Een gewichtige ontdekking.
Uit boek en blad.
De kleine ging huilen, omdat vadet 't
deed en haar daarbij zoo stijf tegen zich
aandrukte.
Met 't zwakke zonlicht doofde dien
middag ook het levenslicht der jonge,
teerbeminde vrouw en moeder.
De weduwnaar was een man van levend
geloof; daarmee torste hij reeds 'n jaar
z'n groote smart, die echter eenigszins
werd verlicht door het bezit van het klei
ne, blonde engeltje.
Maar hij had een betrekking die hem
veel buiten de woning hield, waar dan het
kind was toevertrouwd aan zorg van
vreemden.
Z'n vrienden zeiden, dat z'n huishou
ding verkeerd liep en dat de kleine Betsy
'n goede opvoeding ontbeerde.
„De leege plaats moet weer worden in
genomen" zei een van de vrienden
„anders loopt 't mis met je boeltje en je
kind groeit op zonder behoorlijk toezicht.'
Dr. H. M. R. Leopold vertelt in
„Onze Eeuw" over duurte en andere
crisisverschijnselen in de nadagen van
het Romeinsche rijk uit het z.g.n.
Uienboek van Cobet, het later door,
prof. Hartman verbeterde schoolboek
een collecte min of meer geestige anec-
doten, door Hierokles en Philagrios
waarschijnlijk omstreeks 400 n. Chr.
I bijeengebracht onder den titel „De
Lachebek". De daar genoemde prijzen
en getallen doen denken aan die
waarmede tegenwoordig een goed deel
van Europa te worstelen heeft. Een,
doodkist b.v. kostte 22.000, een big
22004400. Schr. vermeldt dan de
door West bestudeerde Egyptische
papyrus-fragmenten, waarin geen ver
halen voorkomen om de menschen te
vermaken, maar cijfers uit authentie
ke kasboeken, rekeningen e. d. Zij
vermelden dezelfde groote prijsver
schillen voor onderscheidene tijden
„Terwijl in 78 n. Chr. een schepel
graan 10 drachmen kostte, moest men
er in het jaar 350 vijftig talenten,
d.i 300.000 drachmen voor betalen.
Met andere woordenhet geld daalde
in minder dan 300 jaar tot een dertig-
duizendste van zijn vroegere waarde.
Wie in 78 n. Chr. zeggen we van dui
zend gulden leven kon, had in 350
dertig millioen noodig.
Deze duurte, die, zooals we zullen
zien omstreeks 300 begint in te tr e
den, blijft tientallen jaren lang de ge
wone toestand. Dat konden we trou
wens ook wel opmaken uit de cijfers-
van het „Uienboek", dat toch geen
krant was en heele menschengeslach-
ten wilde amuseeren.
Productenruil werd in de vierde
eeuw na Christus de gebruikelijke
transactie, waarschijnlijk in het ge-
heele Romeinsche rijk, zeker in Egyp
te, waar de ontwikkeling van dit
procédé van stap tot stap te volgen is.
Ik wil alleen op een document van 360
wijzen, dat nog een tusschenstad um
aangeeft. Het zegt namelijk, dat 40
artabae graan een artaba mat onge
veer 40 kop gelijk staan met 500
pond vleesch en 72 millioen danari.
Die geldsom is er blijkbaar alleen
bij gezet, omdat de wet een prijsopga
ve in rijksmunt voorschreef. Wie kon
er 144.000 denarii 72000 gulden
ga in neertellen voor e# 1 pond vleesch.
De regeering zag neel goed en at
vroeg in, dat deze depreciatie van de
munt verderfelijk was. Dit blijkt dui
delijk uit de tarieven van maximum
prijzen, dat Diocletianus even na
300 n. Chr. invoerde en trachtte te
handhaven. Dit tarief, waarvan een
van de kopieën op steen ons bewaard
is, is heel uitvoerig en precies lo
gischer doordacht dan eenige *ror-
dening van nu. Het stelt n.m. niet
alleen de verkoopprijzen vast, maar
ook de arbeidsloonen en daarmee dus
de productiekosten.
GEEN GESCHIKT GEZELSCHAP.
De keizer zag blijkbaar heel wel in,
dat men niet dadelijk terug kon gaan
tot de prijzen van voor den oorlog
zoo zouden wij zeggen en bewijst
dit bijvoorbeeld bij het vaststellen van
de vergoeding bij arbeidspraestatie.
Terwijl tijdens Cicero (Pro Q RoscioIO
28) een daglooner 12 as 36 cent
verdient, stelt Diocletianus zijn bezol
diging op 25 denarii 12 gld., drie
en dertig maai hooger, wat natuurlijk
ook de prijzen van de afgewerkte pro
ducten evenredig verhoogde.
De rijksbestuurder bedoelde het ze
ker goed en het ontbrak hem werke
lijk niet aan energiehet heeie systeem
zat prachtig in elkaar en scheen afdoen
de genezing te moeten brengen, maar
het brak stuk tegen de realiteit, 't
Ging net ais nu. De maximumprijzen
deden de waren aan de markt verdwij
nen en sluikhandel ontstaan. Het eeni
ge bericht over de lotgevallen van de
prachtige constructie staat bij Lactan-
tius (in zijn „de mortibus persecuto-
rum" c. 7). Deze zegt„Nadat Diocle
tianus door allerlei onrechtvaardige
maatregelen een kolossale duurte
veroorzaakt had, probeerde hij Lij
de wet warenprijzen vast te stellen*
Toen werd om kleinigheden, voor een
paar centen, veel bloed vergoten en
verdween alle koopwaar uit vrees
van de markt. Tengevolge daarvan
ontstond een nog veel ergere duurte,
totdat eindelijk de keizer de wet,
waarvan zoo velen het slachtoffer
waren, afschaffen moest."
Terwijl Diocletianus in 304 voor een
schepel graan een maximumprijs van
honderd denarii (f48) vastgesteld had,
kostte die tien jaar later in het graan-
land bijna zes maal meer.
Hoe zwak de economische positie
van het rijk op de wereldmatkt was
blijkt bijvoorbeeld uit de omstandig
heid, dat de prijs van uit Babyion ge-
I uporteerde huiden 2400 maal hooger
was dan Diocletianus opgegeven had
Het volgende nog over arbeiders
verhoudingen in een tijd, dat de vak
verenigingen een grooter macht had
den dan tijdens Cicero. Het voorbeeld
is uit den Godex Theodosianus
„In 364 gaven Valentinianus en Va-
leus een verordening uit over de„zak«
kendragers (wij zouden zeggen boot
werkers) van de haven van Rome"
Dit bevelschrift (XVI 22.1) vind ik
merkwaardig genoeg om het heelemaal
te vertalen: „Uwe Hoogheid (d.i. d<
praefect van Rome Symmachus) moge
bevelen, dat alle goederen.die particu
lieren zullen aanbrengen in de haven
van de Eeuwige Stad, door de georga
niseerde bootwerkers of door hen die
als leerlingen bij dat vak in dienst zijn,
worden vervoerd en u gelieve daarvoor
naarmate van de tijdsomstandigheden
de loonen op billijke wijze te doen schat
ten met dien verstande, dat als het blij
ken mocht dat een particulier met ei
gen v U de aangevoerde waren ver
voer. e .1 vijfde deei van die goedecn
als winstaandeel voor den fiscus wor
de opgeëischt"
Weer deed de zwakke, witte zon haar
best, de winter-natuur wat op te fleuren.
En wéér bulten haar schuld maakten
dp stralen niet elk piekje mooier,
't Wm dezelfde slaapkamer waar ze
Weer drie Jaar verder.
a tC'
(Vrij naar Albert van Venroda.
Nadruk verboden.)
Tweede Blad.
AFSCHUWELIJKE, ONHOUDBARE
TOESTANDEN IN STIERMARKEN
(OOSTENRIJK.)
De universiteitsprofessor dr. Johann Ude
uiit Graz, in Holland geen onbekende meer.
heeft den 2isten Februari voor de studen
ten van Rolduc eene toespraak gehouden
over de in Stiermarken thans bestaande af
schuwelijke. onhoudbare toestanden. Wij
ontleenen daaraan de volgende bijzonder
heden: 97 pCt. der kinderen in de stad
Graz zijn ondervoed; kinderen van zeven
tot acht jaar welke slechts 12 kilogram
aan lichaamsgewicht hebben, zijn geen zeld
zaamheid. Voor eenige weken zakte een
universiteitsstudent van uitputting en hon
ger midden op de straat ineen; dood moest
men hem wegdragen. Studenten, die slechts
4 of S maal in de week een warm eten
hebben, terwijl zij bovendien gedurende ge
heel den winter in ijskoude kamers ver
kleumen, komen regelmatig onder de 3400
universiteitsstudenten van Graz voor.
Een generaal-majoor met reeds wit haar
rekt er zijn leven met.schoenen te
repareeren, andere officieren met schrijf
arbeid op kantoren. Vele gepensionneer-
den hebben slechts een pensioen van 150
tot 250 kronen per maand. Het hart krimpt
ineen, als men hoort, dat een in eere ver
grijsd beambte op straat een stukje brood
opraapte en opat Vele leden van den mid
denstand en vele inteflectueele werkers rer-
koopen hun laatste huisraad. Een familie
van 4 personen, die b.v. in 1913 voor een
behoorlijk bestaan 3600 kronen uitgegeven
heeft, moest nu voor die geenszins over
dreven levensbehoeften minstens 240.000
kronen geven. Een boordje b.v. kost nu 50
k 60 kronen, een pak 25000 tot .30000 kro-
-11, een paar schoenen 1500 tot 2000 kro-
f.en (in vredestijd was een kroon pijn.
50 oent!)
Graz alleen moet in den vacantietijd
minstens 17000 kinderen en studenten die
dringend versterking behoeven, een vacan-
tie-tehuis bezorgen. Daartoe echter ont
breekt het geld. Had Stiermarken 10000
gulden te zijner beschikking, dan konden
minstens eenige duizenden der armste kin
deren en studenten de weldaad eener echte
vacantie-versterid ng en - verkwikking fn
vacantie-tohuizen genieten. De eenige hoop
daarop is het neutrale buitenland. Profes
sor dr. Ude. die op verlangen van den
Bisschop van Graz en der regeering van
Stiermarken thans eene reis door Holland
maakt, verzoekt daarom dringend, welwil
lende giften tot leniging van den hongers
nood in Stiermarken te zenden aan den
zeeree rw. zeergel. heer professor dr.
Nagaat, Rolduc (Limburg).
Het buitenland weet jammer genoeg
slechts van de ellende in de stad Weenen,
terwijl de nood iu de tweede Oostenrijk-
scne stad Graz onder menig opzicht groo-
ter is, daar het buitenland tot nu toe bijna
uitsluitend voor Weenen zijn liefdegaven
gezonden heeft
Vijf jaar heeft hij 'r over gepeinsd.
Zwdfkr-wetenschappelijk er naar ge
zocht: Henri Bergson, 'n Fransch psycho
loog, om antwoord te vinden op de
vraag, of de mensch al of niet 'n ziel
heeft, die denkt en oordeelt en wH en
besluit, die doet en laat.... dén wei of
dit alles maar iets zuiver lichamelijks is,
dat in onze hersenen plaats heeft
En waarlijk, hij verkreeg resultaat
Langs welken weg hij het resultaat ver
kreeg, doet er nn met toe. En als vrucht
van zijn jongste en zeer moeizame onder
zoekingen, Eeeft hij 't icfn'd vw» 'onzen tijd
geleerd, dat de mensch 'n lichaam heeft,
maar óók 'n ziel.
Dat die ziel zelfstandig werkzaam is.
Dat het zieleleven in zijn wezen ónaf-
hankelijk is van het lichamelijke leven en
het lichaam slechts gebruikt als een or
gaan, om zich te uiten.
Ja, zélfs! allernieuwste ontdekking:
Dat het zeer waarschijnlijk is, dat de
ziel zal blijven voortbestaan als het
lichaam wegsterft
Dit alles wordt in tal van vreemde, ge
leerde woorden en gewichtige termen den
volke als nieuwste wetenschap opgedischt
en de moderne mensch luistert met ver
bazing toe....
Naar wat? Naar hetgeen de geloovige
armen van geest, al eeuwen lang weten.
En waarvan de kinderen meer weten dan
de grootste „geleerde"....
BOYCOT VAN HET COMMUNISME.
Naar de „Tel." verneemt wordl sedert
eenigen tijd van alle personen, welke zich
voor den Indischen staatsdienst aanmel
den, aan den betrokken burgemeester een
verklaring gevraagd, naast het gewone af
te geven bewijs van goed gedrag, dat
de naar Oost-Lndië uit te zenden persoon
zich niet bezig houdt met revolutionnaire
propaganda of aanhanger is van het
communisme.
Deze verklaring wordt gevraagd namens
het departement van Koloniën, op grond
van de omstandigheid, dat de Indische re
geering zich op het standpunt heeft ge
steld, dat voor dergelijke personen geen
plaats is in den Indischen staatsdienst
Leven van den Eerbiedztraar-
digen Don Bosco, door J. B.
Francesia, Salesioan. Uit het
Fransch vertaald door G. van
den Hoven, R.-K. Pr. en Rec
tor. Uitg. der Abdij-Drukkerij
te Averbode.
Een H. Vincentius Paauk) der 19e
eeuw, 200 zeiden we tot ons zelf, toen
wij het leven van Don Bosco, uilgelezen
ter zijde legden. Met den grooten Fran-
schen heilige heeft de eerbiedwaardige
Italiaan dit gemeen, dat ook bij een arme,
eenvoudige boerenjongens was. Hij stu
deerde, toen bij het vee zijner ouders
hoedde. Als student was hij gedwongen,
om, ten einde in zija onderhoud te voor
zien, het kleermakersvak uit te oefenen.
Later moest hij zijn kostgeld verdienen
met lessen te geven, maar hij wend de op
voeder van duizenden weezen, de opleider
van honderden priesters en missionarissen,
die nu nog over de heele wereld zijn
zegenrijken arbeid voortzetten. De een
voudige boerenjongen werd de stichter
eener geestelijke orde, hij onderhandelde
met ministers, bisschoppen en kardinalen,
genoot zelfs hef vertrouwen van Paus
Pius IX.
Met ingenomenheid deel en we hier me
de, dat don Boeoo zoo prachtig begreep,
welk een machtig middel ter volksont
wikkeling gelegen is in de Katholieke pers.
De vrome, maar ook scherpzinnige pries
ter van Turijn riep zijn tijdschriften „De
vriend der Jeugd" en „Katholieke Lec
tuur" in het leven en schreef zelf verschei
den boeken tot ontspanning en leering
voor het Katholieke volk. Zoo is Don
Bosco in menig opzicht e5n navolgenswaar
dig toonbeeld, wiens leven en daden alge
meen verdienen gekend en bewonderd te
worden.
Het door de Abdij te Averbode uitgege
ven leven van don Bosco is een lijvig
(boekdeel van meer dan 50° bladzijden,
waarin de honderden feiten, episoden en
verhalen van dit zoo veel bewogen leven,
boeiend en in afwisselenden verhaaltrant
worden meegedeeld. Men treft er por
tretten en platen aan.
In onze Katholieke gezinnen verdient het
een eereplaats in de handen en onder de
oogen der huisgenooten.
MULTATULI'S VOORNAAMSTE
IDEEëN TEGEN GOD, GODS
DIENST EN ZEDELIJKHEID,
door H. Padberg S. J. Studiën
voor onzen tijd. Serie XIV no.
112. Uiig. L. G. G. Malmberg.
Nijmegen.
Deze studie over Multatuli kan be
schouwd worden als een vervolg op de
lijvige brochure, in 1920 van den zelfden
schrijver versohenen, waarin Multatuli ais
TREKJES CLXXIX
Levensloop
De zwakke, witte zon deed haar best
wat vroolijkheid te brengen in de natuur
van winter-grijs.
Wat haar lukte.
Ze kon echter niet helpen, dat haar licht
niet elk plekje mooier maakte.
Ook niet, dat haar stralen soms een
heel andere uitwerking hadden.
Die stralen deden bijvoorbeeld in een
bekrompen slaapkamer, door welker
kleine vensters zij traagzaam binnen
kropen, de lijdende trekken in het ivoor
witte gelaat der jonge vrouw angstig-
tcherp uitkomen.
't Vermagerde gezichtje verzonk haast*
tn de witte kussens, die 'n maand geleden
hetzelfde hoofd frisch en blozend droegen.
Er zat een man naast het bed, die 't
kleef-klamme handje in de zijne liet rus
ten en inet veel wilskracht 'n glimlach
Zond naar de matte oogen der zieke,
als deze 'n moeilijke poging deed het
hoofd te wenden.
Hij vroeg naar den helaas maar al te
bekenden weg toen hij, om toch eens
Wat te zeggen, naar haai' toestand Infor
meerde.
Ze beduidde met schorre fb-ister-stem,
®at ze niet lang meer bij eikaar zouden
®''jven.... en schouwde met innigheid
baar het kruisbeeld tegenover haar..,.
'n zei, dat 't zoo goed was.
De man antwoordde met een onder
drukt^ «nik. Aat ze dü niet kon meenen.
Dat God hem zóó niet zou willen treffen
De vrouw lispelde toen weer, dat hi,
dit evenmin kon meenen, omdat hij wel
wist, dat God niets deed zonder bedoe
ling. Ze was volkomen overgegeven,
verzekerde ze kalm-berustend, al had ze
graag nog wat blijven leven, voor hem
en kleine Betsy.
De haast uitgeleefde oogen zochten 't
blozende gezichtje en de blonde krullen
van 't kindje, dat niet ver van 't ziekbed
op den vloer speelde, onbewust van den
naderenden slag.
Lachend keek 't kleine ding op, nu ze
haar -,„am hoorde noemen en liep kraai
end naar het bed. Fleemend legde ze 't
kopje op de dekens, bedelend om 'n zoen
van moesje.
De stervende moeder zei, dat Lieve
Heertje voor haar zou zorgen.
Toen ging 't hoofd naar den muurkant,
omdat 't kind niet mocht zien haar laat
ste tranen.
De weduwnaar zuchtte, dat 'n goeie
tweede moeder voor zijn kind 'n prijs
uit de loterij zou zijn en dat anderen er
gemakkelijker over konden denken dan
hij zelf.
De vriend gaf dit toe, doch bleef bij
z'n raadgeving, die sinds dat gesprek
meermalen ernstig werd overwogen door
den weduwnaar.
Eer de helft van het tweede Jaar voorbij
was had Betsy 'n nieuwe moeder..
Het kleine ding bemerkte gauw, dat er
iemand in huis was gekomen, tegen wie
ze wel moeder moest zeggen, maar die
toch niet echt van haar hield. Het meisje
snapte dit des te beter, doordat de vader
zoo dol op haar was. Deze zag met veel
droefheid, dat z'n kind er niet op vooruit
ging-
'n Jaar later kreeg Betsy 'n nieuw zusje;
toen werd 't er voor haar niet beter op.
't Eigen kindje werd vertroeteld en ver
wend en 't stiefkind moest er aan wennen
dat het niet in tel was..dat het kleine
zusje werd overladen met liefkozingen en
lekkers, waarvan Betsy niet 'n klein
partje mee-genoot.
De vader droeg nu 'n andere smart, die
schrijnender werd bij de herinnering aan
vroeger dagen.
Hij deed alles om zijn kind zoo weinig
mogelijk het gemis der ware moederliefde
menschdenker en literator cnus&i worst
besproken.
JONG Li-\ EN. Verzen van
Felix Rutten en Marie Koenen.
Hij was reeds geruimen tijd geleden
aangekondigd, deze verzenbundel, en nu
hij bij den uitgever Louis Winkler te Am
sterdam verschenen is, vait hij tegen en
mee.
Tegen, In zoo ver we op de namen van
het schrijverspaar afgaande, hier wel iets
voortreffelijker verwacht hadden. Mee,
omdat Felix Rutten en Marie Koenen de
volgende waarschuwing op de eerste blad
zijde schreven:
„Voor al wie in eenvoudigheid
Van vers en vorm hun vreugde vinden
Wie 't simpel rybhme en rijm verblijdt:
Voor onze jonge vrinden."
Wanneer men deze waarschuwing voor
op stelt en er den nadruk op legt, dat de
versjes op vogels, bloemen, zon en sterren,
goed, zeer goed zelfs geslaagd mogen hee-
ten, dan meenen wij dezen verzenbundel
volgaarne in de harten onzer jeugd te mo
gen wenschen.
V OETB ALO VERElo Hi\
Zondag wordt gespeeld
.Westelijke Afo.
Ie klasse.
Blauw-Wit—Spartaan
Mr. E. G. v. Bissolick.
D. F. 0.—Ü- V. V. H. A. Tromp.
HaarlemSparta aariv. 1.45 J. Hazeu.
TL V. V.LL B. fc>. .W. Eijmors jr.
V. O. 0.—Ajax. j. Mutters.
Overgangsklasse.
Overgangsklasse Ai—K K. F. XL
Terrein U. V. V. te Utrecht.
Reserve le klas A.
A. F. O. JUBlauw Wit IL
Ajax JUSpanaan IT u
UoaLelijke afiedLng.
le klasse.
HengeloUo Auead.
Zuidelijke aiueeling.
le klasse.
Velocitas—N. A.
Vvnlem 2M. V. V.
kUuueiourgW iikelmina.
Noordeujke afdeeiing.
le klasse.
G. V. V.Forward.
V eendamAeiuUea.
,W. V. V.—Be Uuick.
H. S. 0.AlciJes.
De eerste klasse.
Wij hebben Zondag een vrij magere
schotel, wat te danken is aan de uitste
kende afwerking van het programma van
dit seizoen.
De roodbroeken spelen hun laatsten
thuiswedstrijd n.l. tegen Sparta.
Van dozen uits.&g valt niets te zeggen,
ofschoon 'tfeit dat 't Haarlem's laatste
thuismatch is, ons een overwinning van
roodblauw zou doen voorspeLen. Haarlem
speelt de laatste weken zoo slecht dat
1 ons niet» zou verwonderen als Sparta
hliar punten aantal weer met twee zou
vermeerderen waardoor baar bans voor
het behoud van het eerste klasseschap
weer wat steeg.
Er zijn vele Haarlemmers die Sparta
van harte de overwinning toeweuschen.
De belangstelung voor dezen wedstrijd
zal groot zijn.
Wij vernamen van zeer betrouwbare
zijde, dat niet minder dan vijftig
vrachtauto's beschikbaar zijn ge&leld
voor liefhebbers, die gratis naar
Haarlem wdion reizen om getuige te
zijn van de Haarlem-Sparta ontmoeting.
Dat hiorvan een druk gebruik sal wor
den gemaakt spreekt van zelf.
Do ontmoeting Blauw Wit-Spartian 2 I
'n overwinning voor de kampioens-
candidaten worden.
Of zal Spartaan, Blauw Wit buiten
kampioensgevecht stellen P
Voor de spanning, zouden we wenschen
dat Ajax van V. O. O. verloor en Blauw
Wit over de Spartaan zegevierde, dan
zal de ontmoeting Ajax—Blauw Wit, wel
ke 13 Maart gespeeld zal worden des te
spannender zijn daar beide partijen dan
evenveel punten hebben.
Ajax zal echter in de Maasstad wel ze
gevieren over de gebr. Hórburger c.s.
De strijd tnsschen Flip Koopman c.s.
en Jan Vos en zijn mannen zal wel span
nend zijn. Het krachtverschil is hier niet
Kroot en dan Dordt op eigen terrein
valt nooit mee.
Toch zullen de Buitenweggetjes wet *a
puntje naar 't sticht brongen.
I11 de Residentie hebben wc de plaat'
seiijkc ontmoeting tusschen Den Was
senaarsciien Leeuw en de •..Kraaien"
Dit belooft ook een spannenden strijd
te worden. Wie zal winnen?
De machtige leeuw of de vlugge
kraaien.
We geven de thuisclub de beste kans
Overgangsklasse.
't Üompititie-rad staat hier stil in ver
band met den wedstrijd tusschen het
Overgangs-elftal en het Federatie dito
op het U. V. V.-terrein te Utrecht.
Van den uitslag valt natuurlek wei
nig te zeggen.
De Federatie-mannen boekten Zondag
j.L eon goed succes door Willem 2 een
21 nederlaag toe te brengen.
De Overgangers vormen echter een
goede ploeg.
We twijfelen er niet aan of de Fede
ratiemannen zuil het roouische voet
bal hoog boudenl
De tweede en derde klasse staat stil.
Voor de reserve 1ste klasse speelt
A. F. 0. tegen Blauw Wit, wat een over
winning voor de laatste beteekent, ter
wijl Ajax 2Spartaan 2 een succes voor
de eerste zal worden.
Haarlem 2 speelt thuis e»n friendly
game tegen E. D. O. om 12 uur.
„Referee".
LEEFTIJD VERSCHIÜ
En hoe ond ben
heen
Oude
ventje?
Jantje: Ik ben vijf jaar thuis, zes ojr
school en drie op de tram
ZOO ERG NOG NIET,
Ze hadden al een tijdlang getwist. Eln*
del ijk riep zij uit. Je gelooft zeken,
dat ik een volmaakte gek ben.
Niemand van ons is volmaakt, iiev^
was 't kalme antwoord.
Jantje heeft een paar allesbehalve par
lementaire woorden gebruikt en zijn moa<
der onderhoudt hem daarover.
Jantje, riep ze hem toe, je mag
zulke woorden niet gebruiken; ik kan me
niet begrijpen, waar je die gehoord hebt
Maar moeder, het zijn woorden van
Jacob Catst antwoordde de zoon.
Dan verbied ik je, om nog langer
met hem te spelen; dat is geen geschikt
gezelschap voor jou.
te doen voelen, maar kinderen voelen
soms beter dan groote menschen.
Betsy werd 'n schuw kind, dat angstig
deed en liet wat reeds de oogen der vrouw
commandeerden.
De vader ging berusten in het nieuwe
verdriet.... verzoende zich met de ge
dachte, dat de meeste menschen nu
eenmaal voor beproevingen zijn bestemd
en dat klagen de last zwaarder maakte.
De man had familie van de zijde zijner
eerste vrouw.
Deze menschen waren niet zoo zacht
moedig als ze hem noemden.
En eens op 'n dag kwam het tot heftige
woorden tusschen de tweede vrouw en de
oudste zusters van de eerste, die opkwam
voor de belangen van haar zwager en z'n
kind.
2e werd „fatsoenlij k" de deur uitgezet
met den raad, dat ze zich met haar eigen
zaken moest bemoeiendat ze dan
werk genoeg had.... dat Betsy 'n bru
taal, onhandelbaar nest was, waarmee
niets viel te beginnenen dat ze de
nukken er wel zou uitranseien.
Bij de deur keerde de schoonzuster
zich om en zei met 'n stem, die hard en
koud klonk, dat ze voorzichtig moest zijn,
want dat God haar anders nog een» in
haar eigen kind zou straffen.
Weer 'n paar jaar verder.
schuchter binnenkropen en voor de twee
de maai de akelige witheid van 'n gezicht
je verangstigden.
't Kleinste kind lag ziek.
De dokter had het vonnis reeds eenige
dagen geleden uitgesproken.
't Moederhart weende, bad, smeekte,
jammerde.
Maar 't moest bloeden.
En 't vaderhart bloedde mee, want 't
was ook zijn kind, dat daar in benauwden
doodstrijd lag.
'n Dag later liet de dood in 't slaap
kamertje een van z'n wreede, onvermijd
bare slagen vallen.
Bij 't kleine, eiken kistje met 't blanke
lichaampje dacht de moeder opeens aan
de harde, koude woorden van die vrouw.,
nu klonken ze haar duidelijker nog in de
ooren.... als 'n vloek....
En ze was gelukkiger dan ontelbare
anderen in zoo'n toestand, want ze be
sefte, dat het 'n straf was en 'n waar
schuwingSchreiend bukte ze zich
over 't gezichtje, dat haar in den dood nog
scheen toe te lachen.
Maar ze stond op als 'n andere vrouw,
die nu wist, welke plicht haar reeds eenige
jaren wachtte....
Ze zocht Betsy, die de laatste dagen
haar ongenaakbare moeder zooveel moge
lijk was ontvlucht en zich in *n hoek e der
keuken met oude prenten vermaaxte.
Toen de vader van de eenvoudige, korte
begrafenis terugkeerde, werd x'n thuis
komst een van de gelukkigste oogenblik-
ken van z'n (jeven.
Die eerste, recht-moederlijke kus of
dien droeven dag was 'n belofte geweest,,
Die zonder hapering werd houden.
Toen Betsy twintig was geworden
kwam er 'n jongeman om haar hand. Zo
hield van hem, maar aarzelde met 't
jawoord..uit groote liefde voor vadei
en moeder.
Maar de laatste sprak voor haar het
beslissende woord en zei, dat ze 't vreese-
'ijk zou vinden, als Betsy niet gelukkig
werd.
Op 'n schoonen dag In de Meimaand
verliest de man het leven bij 'n poging tot
redding van 'n medemensch.
Hij was 's morgens te Communie ge
weest en had z'n vrouw goelendag gekust
met de gebruikelijke woorden :„Tot van-
v nd."
De zielsbedroefde weduwe wordt In
huis genomen bij Betsy en haar man, die
h"<r dringend daartoe uitnoodigden.
1 dit gelukkige gezin is de vrouw reeds
dc zeventig gepasseerd.... en helpt nog
mee aan de opvoeding van 'n klein Betsy,
het evenbeeld van haar moedr.
