Indrukken van den dag
ir
STADSNIEUWS.
DAM IAATJES
VRIJDAG 4 MAART 1921
44ste JAARGANG No. 13753
per KWARTAAL 3.25
'ER WEEK
NCO PER POST PER KWART. Bil VOOHUJTBETALIHG
f 0.25
f 3.57'/,
BUREAUX!
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Olt nummer bestaat uit 2 bladen.
OVERWERK IN DE METAAL
INDUSTRIE.
jsi&im
LANGS DEN WEG,
te brengen in de P. E. G. E. M. For
meel gesproken, kan de raad dezo voor
dracht verwerpen, maar naar practische
regelen heeft de raad zioh eanigermate
gebonden door zijn besluit tot deelneming
in de P. E. G. E. M., onder inbrenging
van zijn centrales tegen een waarde, be
rekend naar een vaat algemeen afschrij
vingspercentage.
Het is een goede gedachte, aldus
zPur.' Haarl, Crt", geweest van
De nieuwe huurwetten.
Nick Carter-iana.
HAARL
Ine ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN!
Eerste Blad.
i68,
EEN GROOTE DOQDE.
Een groot man is gisteren van ons
Mhcengegaan met dr. P. J. H. Cuypers, de
IjNederlandsche architect bij uitnemendheid.
Het zou zijn als de dwaze poging om
een arend te vangen in een vogelkooi, wan
neer wij wilden trachten de grootheid van
dit genie te omvatten in de ruimte van een
'dagblad-artikel.
Een man, die het Rijksmuseum bouwde,
die tientallen heerlijke kerken in devote
oorspronkelijkheid deed oprijzen uit den
Nederlandschen. bodem, die in België,
Frankrijk en Scandinavië onverwelkbare
triomfen vierde, een geest, die een geheel
geslacht bevruchtte met nieuwe kunstdenk
beelden, die richting en leiding gaf in een
•tijd van wansmaak en decadentie, zulk
"een man vereischt voor een eenigszins
waardevolle waardeering de pen, de studie
len de onderlegdheid van een begaafd kunst
historicus.
Maar ook ai zou deze Achilles van de
kunst nooit zijn Homerus vinden, dan zou
zijn eigen onverwoestbaar werk zijn roem
voor vele komende geslachten hüjven ver
kondigen.
Aan het graf van dezen grooten Ne
derlandschen Katholieken kunstenaar mo
gen wij echter niet voorbijgaan zonder een
'les mee te nemen. De dood, die zoo vaak
een groote leermeester is, spreekt hier zulk
:pen verheven taal.
Daarom een enkel woord over den kun
stenaar en den mensch dr. P. Cuypers.
Cuypers' 'bewonderde leermeester,
de Fransche bouwmeester E. Vio-
let-le-duc verhaalt in zijn geestig leer
boek' „Geschiedenis van een teekenaar"
van den kleinen Jan, die een kat teekende
twee pooten en een langen, rechten
staart boven den kop uit. De teekening
wordt in het gezelschap, waarin de jeug
dige artist verkeert, zeer betwist,
totdat de man, die in het boek
den gezonden geest verpersoon
vnus'„Hoe Pub je 't (dan) aange
legd om hem te reekenen?" Eu kleine Jan
antwoordt: „Ik heb gekeken: hif kwam
naar mij toe, heel zachtjes, alsof hij om
-wat eten wou vragen, want ik was juist
zelf mijn boterham aan 't eten. Hij keek
.zóó grappig, net als een mensch. Ik heb
hem toen héél goed aangekeken, zonder
te lachen; want, ziet u, katten houden er
niets van, dat men om ze lacht Ik keek
goed en hij keek ook naar mij. Toen nam
ik een stukje papier uit mijn zak en het
potlood, dat ik van André had gekregen.
'Maar toen poes dit zag, is hij er gauw
van door gegaan. Ik herinnerde mij ech
ter goed hoe grappig hij er uitzag en tee
kende hem op 't papiertje."
„Maar je weet toch wel, dat katten vier
pooten hebben?"
Jan antwoordde niet
„Waarom heb je er dan maar twee ge-
teekend?"
„Daar heb ik niet op gelet meneer, ik
tag de andere pooten niet."
En toen de ondervrager daarop zijn be
wondering voor den kleinen teekenaar
luchtte en een uit het gezelschap zich over
dien lof verbaasde met de opmerking: „Om
jU de waarheid te zeggen, zie ik niet in, dat
ptn kat met twee pooten teek enen
kreeg deze ten antwoord
„Neen, gij siet niet, of liever gij hebt,
els zooveel anderen, nooit gezien dan door
de oogen van iemand, die ook niet weet
iwat „zien" is.
Voor u is een kat een dier, behoorend tot
het kattengeslacht, met vier pooten en
voorzien van een staart, twee uitstekende
beweeglijke oortjes en snorharen. Als men
nu verzuimt u een van die genoemde ken-
teek'enen te laten zien, beweert ge dadelijk,
dat het geen kat is.
Deze kleine baas stoort zioh aan niets
van dit al; hij heeft gelukkig nog niet die
massa leelijke prenten gezien, die „com
plete" katten moeten verbeelden. Hij ziet
een kat in een zekere houding, die hem
treft en pakt in eens de voornaamste lij
nen, die de houding karakteriseeren. Zit
tende ziet het ventje den rug van het
beest niet, die door den klop verborgen
wordt en daardoor is er niets tusschen
den kop en den staart.
Ach, die kleine Jan zou een groot ar
tist kunnen worden!"
Ziedaar op de geestige wijze van een
Franschman den toestand geschilderd, zoo
als deze was in den tijd, toen de nu ge-
•torven 94-jarige Cuypers nog een „kleine
Jan" was. Overal in bouwkunst en meubel
kunst, in kunstnijverheid, schilder- en
teekenkunst heerschte de wansmaak der
onnatuurlijkheid, Men zag niet meer door
eigen oogen, maar werkte volgens aange
leerde tradities.
Toen kwam er iemand, die door eigen
oogen zag en onder aanvankelijk heftig
protest natuur en waarheid dorst brengen
In de kunst.
Daardoor werd Cuypers de groote bouw
meester van zijn tijd.
Maar grooter nog dan zijn verdiensten
«ijn door het eigen werk, dat hij schiep,
/I» zijn roem, dat hij ook anderen, dat hij
het met hem opgroeiende geslacht leerde
zien, dat hij het doode maakwerk met de
knutselende versierselen terugbracht tot
eenvoud en natuurlijkheid.
Hij is de Apostel geweest voor het her
stel van de ambachtskunst; hij mocht het
beleven, dat mede door zijn invloed de
ambachts- en kunstnijverheidsscholen be
gonnen te bloeien; dat zelfs de kleine bur
german van de meubelkunst begon te
eischen, dat de dingen van dagelijfcsch
gebruik, dat zijn stoelen, tafels en kasten
hun eerste en voornaamste sieraad vonden
in bruikbaarheid en doelmatigheid en niet
in hinderlijke krullen en versierselen.
Wie in staat is het verschil in smaak
te peilen tusschen het tegenwoordige ge
slacht en dat van een halve eeuw geleden,
die weet, welk een dankbaarheid wij schul
dig zijn aan een man, die tienduizenden
de oogen voor werkelijke schoonheid heeft
■helpen openen.
Maar even hoog dr. Cuypers als kunste
naar klom, zoo hoog stond hij ook als
mensch. Tot aan zijn dood op patriarchalen
leeftijd heeft hij de hitte van den dag ge
dragen, heeft hij gezwoegd met de groote
talenten hem door God geschonken. Roe
rend zijn de verhalen, welke men van den
grooten doode doet en waaruit zijn rus-
telooze werkzaamheid blijkt.. De arbeid
was voor hem het geneesmiddel tegen alle
kwalen.
Wanneer men zich ziek gevoelde, moest
men volgens hem aan 't werk gaan, om
weer te genezen. Den arbeid beschouwde
hij alls een der grootste gaven Gods, wan
neer men het maar eenmaal zóóver bracht,
dat de natuurlijke afkeer van vermoeienis
veranderde in een hartstochtelijke liefde
voor zijn werk.
Weinige dagen voor zijn dood heeft
hij zelf de teekening, de kleur en den
vorm van zijn doodkist aangegeven. Hij
liet zich kleeden in de witte pij met het
zwarte overkleed der Dominicaner Orde,
als Derde Ordeling van Sint Dominicus.
Zijn handen omvatten een zwart kruis en
zijn trouwen rozenkrans en zoo gaf hij
kalm zijn ziel aan den Schepper terug.
Is zulk' een leven en zulk een dood niet
ontroerend schoon? Wie durft er als dr.
Cuypers roemen op zooveel rijke talenten?
En toch, zijn leven was vol eenvoud, zijn
geest en hart waren kinderlijk vroom en
hij vulde zijn dagen met harden en noesten
arbeid.
Welk een voorbeeld voor ons arbeids-
schuw en materialistisch geslacht!
Mochten wij dezen grooten kunstenaar,
grooten Katholiek: en grooten Nederlander
onzen besten dank betoonen door zijn
voorbeeld te volgen J
5 MAART.
„St. Bavo". Gewone zittïn-
AGENDA.
Sociëteit
gen.
Gebouw „Zang en Vriendschap" 10
4 uur Kunst zij ons Doel: Tentoon
stelling.
De samenwerkende Airbeidersorganisa-
tiea berichten ons, dat in de kwestie van
het overwerk aan de N. V. Haarlemsche
Machinefabriek eenstemmig werd besloten,
den volgenden brief aan deze Vennoot
schap op te zenden, waarin vervat zijn de
voorwaarden waaronder zij overwerk kun
nen toestaan.
Aan de Directie der Haarlem
sche Machinefabriek, Leidsche-
vaart, Haarlem.
Mijne Heer en.
De kwestie van het overwerk aan uw
fabrieken werd op een gecombineerde be
stuursvergadering onzer organisaties, wel
ke na afloop der conferentie van j.l. Za
terdag werd gehouden, uitvoerig bespro
ken.
Het resultaat dezer besprekingen is
neergelegd in het volgende voorstel, het
welk nu tevens door de ledenvergaderingen
is aanvaard geworden.
De bovengenoemde organisaties zijn be
reid overwerk aan de fabrieken der N.V.
Haarlemsche Machinefabriek v/h Gebr.
Figee toe te staan, voor het klaarmaken
van werkstukken welke in Nederlandsche
Suikerfabrieken bij de a,s. campagne moe
ten worden benut.
De werkgever zal evenwel alle men-
schen, welke in de metaalindustrie kun
nen worden geplaatst, te werk stellen.
Tevens zal elk werk, of onderdeel daar
van, dat zich daarvoor leent, naar andere
fabrieken worden gezonden, waar dit ver
vaardigd kan worden, een en ander met
het doel, te voorkomen, dat op de eene fa
briek overwerk wordt verricht, terwijl op
andere fabrieken werkloosheid heerscht
De werktijd zal voor de arbeiders welke
bovengenoemd werk uitvoeren, als volgt
worden verdeeld: t
De eerste 5 dagen der week van 's mor
gens 6 tot 814 uur, verder van 9 tot 12 en
van 1 uur tot 6H uur aan de Leidsche-
vaart 1tot 6 uur. Zaterdags van 7 tot
12 uur.
In de verwachting, van uw Directie
hierop spoedig een antwoord, hetwelk' de
■bevestiging van een en ander inhoudt, te
zullen ontvangen, teekent, hoogachtend.,
enz.
Als toelichting op deze voorstellen aan
de H. M. F. berichten zij ons nog, dat de
arbeiders organisaties op. het standpunt
staan, dat niet altijd zonder meer elk over-
deai:
Respectez ma Solitude.
Napoleon.
Waarvan alleen de letters ude nog
zichtbaar zijn. Op een anderen boom
lezen we:v
Combat de la Volupté.
Deze spreuk is in haar geheel nog
duidelijk te herkennen. Het geheel is
met een forsche, volle letter geschre
ven en goed gesneden.
De bedoeling van den heer Van
Tussehenbroek is om de afgietsels te
bewaren om, als eenmaal alles ver
dwenen is, daaraan nog een tastbare
herinnering te hebben voor1 het na
geslacht. Er zijn helaas reeds in 1919
door een der spreuken, door een bal
dadige hand letters gesneden.
AKTE-EXAMEN L. O,
Het schriftelijk gedeelte van het
examen voor de acte L. O, heeft plaats
sop Dinsdag 5 April; het mondeling
begint op 13 April.
Te Haarlem zal oen e x amen com mi s-
sie zitting houden voor de inspectiën
Haarlem en Alkmaar. Voorzitter der
commissie te Haarlem is dr. J, F. M.
Sterck, inspecteur van het lager on
derwijs in de inspectie Haarlem, te
Haarlem.
ONZE WINKELSTAND.
Onze in alle opzichten, zoo moderne
lijd stelt ook aan de winkelzaken steeds
hoogcre en strengere eischen. Dat begrij
pen de Haarlemsche winkeliers en menig
nieuwgebouwd en verbouwd perceel ge
tuigt daarvan. Zoo heeft nu weer het wel
bekende kleedlngniagazijn „Het Anker",
Kleine Huotstraat 2, haar zaak gemonder-
niseerd. De winkel is belangrijk uitge
breid, de étalages vernieuwd, nieuwe bus-
les verfraaien op in 't oog loopend'e wijze
de uitstalling. De voorpui heeft ©en nieuw
kleed gekregen en prijkt nu in een don
kerbruin gewaad. Het geheel levert een
mooien aanblik op.
•BüNinianaMaMuiHm «MisauaziHHi
werk zal worden geweigerd. Dit zou tochëtem heer Van Tusschenbroek, direc-
immers beteekenen negatie zonder omzien, teur van het museum, voor Kunstnij-
odk van bepaalde maatschappelijke of in- verheid, alhier, om van de z.g, Napo-
dustrieele belangen. leonsboomen in dien Hout afgietsels
Dit kan de positie niet zijn van verant- m maken van de spreuken, welke
woordelijke organisaties, en haar houding eenmaal door koning Lodewijk Napo-
in kwesties van overwerk mag daardoor loon daarin, gesneden zijn. Deze lui-
niet worden bepaald.
Echter wenschen zij zich de vrijheid
voor te behouden elk geval afzonderlijk
onder de oogen te zien en voorwaarden te
stellen, welke hun de zekerheid geven dat
op geen enkele andere wijze dan door over
werk de belangen der Maatschappij of die
der industrie kunnen worden gediend.
In dit verband wachten de organisaties
het antwoord der directie af op bovenver-
meilden brief.
DE VISSCHERIJ TE IJMUIDEN.
Men schrijft ons: Wefllk een tegenstel
ling thans met de oorlogsjaren 1915 en
1916, toen er in het visscherijbedrijf al
hier reusachtige winsten werden behaald
en de kleine maatschappijen als paddestoe
len uit den grond verrezen, de meeste met
één sohip. Allerlei sleepbooten werden in
de vaart gebracht en namen deel aan de
visscherü. Fabelachtige sommen betaalde
men voor een oude sleepboot.
Daarop kwamen de jaren 1917 en 1918,
waarin uitvaren zoo goed als onmogelijk
was en ook geen steenkolen beschikbaar
waren.
Na den oorlog is het er niet beter op ge
worden. Door den lagen valutastand in
Duitschland gaat daar weinig visch heen.
De sleepboottrawlers nemen zoo goed als
geen deel meer aan de visscherij. De waar
de dezer schepen f ^eiirefr ran de stoom
trawlers is reus-'^v^Nverminderd.
Dit alles heëït tot gevolg dat verschil
lende klotiere visscherij --maatschappijen het
niet meer kunnen bolwerken en failliet
gaan. Reeds is dit met een aantal het ge
val geweest en deze week heeft de Haar
lemsche rechtbank weer een viertal maat
schappijen in staat van faillissement ver
klaard.
Het waren de Visscherij Mij. St. Peter,
aan welke Mij. behoorde de sleepboot
trawler Catharina Gertrudis IJ M 120,
welk sohip verleden jaar door onbekende
oorzaak' op de Noordzee is gezonken; de
Visscherij Mij. Arbeid Adelt, aan welke
Mij. behoorde de stoomtrawler Brittan-
nia I IJ M 90; de stoomvisscherij Mij.
Hansa, aan welke Mij. behoorde de stoom
trawler Brittannia II IJ M 307 (ook deze
stoomtrawler is verleden jaar vermoedelijk
door het loopen op een mijn op de Noord
zee gezonkerijen tenslotte de visscherij- en
Sieepbootddienst Mij. Johanna Maria, die
eigenaresse was van den sleepboottrawler
Maria IJ M 166.
Men ziet hieruit, dat vooral de Maat
schappijen, wier schepen op de Noordzee
gezonken zijn, in moeilijkheden zijn geko
men. Dit komt natuurlijk, omdat de ver
zekeringsmaatschappijen niet zoo grif zijn
in het uitbetalen der premie, vooral niet
nu verschalende schepen blijk'en opzettelijk
tot zinken gebracht te zijn.
Reden tot ongerustheid behoeven deze
faillissementen niet te geven. De groote
en sterke maatschappijen staan nog krach
tig.
Deze dingen kunnen een heilzaam gevolg
hebben, n.l., dat de uitwassen worden weg
genomen en een gezond bedrijf overblijft.
DE P. E. G. E. M.
Om do electrieiteitsvoorziening der ge-
heele Provincie Noord-Holland onder één
beheer te brengen, is, zooals men weet,
bij besluiten van de Provinciale Staten
van Noord-Holland en van den gemeen
teraad te Haarlem en Amsterdam, dè
P. E. G. E. M. opgericht. In de sta
tuten werd vastgelegd, dat de centrales,
die op liet oogenblik reels bestaan, in
de P. E. G. E. M. zouden worden opge
nomen. Dit zou geschieden volgens do
inkoopswaarde, waarvan de noodzakelijke
afschrijvi.ngen in mindering zouden wor
den gebracht, volgens een vast percentage.
Naar aanleiding hiervan is het „N. v d. D,"
eens op onderzoek uitgetogen, waarbij het
blad de volgende bijzonderheden te we
ten kwam:
Directie en commissarissen van de P.
E. G. E. M. zijn op het oogenblik be
zig, de waarde van de centrales te be
palen uit de gegevens, hun door de ver
schillende bedrijfsleiders verstrekt. Deze
waarden worden berekend door samentel
ling van de verschillende kapitaalsuitga
ven voor aanschaffing, vernieuwing en
uitbreidinng gedaan. Middelerwijl wordt
overleg gepleegd omtrent de vaststel
ling van het percentage voor afschrij
ving. Het spreekt welhaast vanzelf, dat
daarvoor een vast percentage moet wor
den aangenomen; bracht men, in plaats
van een vast percentage, de werkelijke
afschrijving in mindering, Han zou de
voorzichtigst beheerde centrale, wegens de
hoogere afschrijvingen, voor een betrek
kelijk 1 ager kapitaaibedrag moeien worden
berekend. Daarna moeten B. en W. van
Amsterdam bjjj den raad komen met een
voordracht, om de Amsterdamsche cen
trales tegen de aangegeven waarde in
NAPOLEONS BOOMEN.
IV.
Zeventien procent.
Met schrik heb ik gelezen, dat het aan
tal leden van de kiesvereeniging slechts
17 pet. van de 10.000 kiesgerechtigden
bedraagt.
Zeventien procent!
Dat lijkt me een treurig feit in de
Bavostad.
De schande van het Spaarnel
Hoe vaak heeft de stad gedaverd van
de politieke actie. Gevóchten is er, ge
zwoegd in den strijd, waar het politieke
verkiezingen betrof voor stad en land en
provincie.
Toen een paar jaar terug de reohtsohe
meerderheid in den Raad was geforceerd,
hebben we glorievol gesproken van een
voltooide zege.
De terugslag, dien E. V. ons bracht, leer
de, dat we nog niet waren gekomen, waar
we zijn moesten.
Toch is sindsdien menig kloek succes
op politiek terrein behaald, maar de open
baring van het feit, dat slechts 17 pet.
der stemgerechtigden bij de kiesverceni-
ging is aangesloten, leert toch weer, dat
hij de kiezers en kiezeressen nog niet vol
doende juist inzicht bestaat over taak en
plicht op politiek terrein.
Het is eigenlijk het bewijs, dat nog te
veel is ingeworteld de idee, dat de poli
tieke strijd pas begint, als de verkiezin
gen vlak voor de deur staan en dat de
belangstelling van de massa dus niet eer
noodig is.
Die belangstelling van de massa is ech
ter voortdurend noodzakelijk. Politieke
actie moet er eiken dag worden gevoerd,
zoo niet steeds openlijk, met grooten trom
en vliegende vaandels, dan toch in het
hart van den katholiek zelf, zeker in het
hart van elk kiesgerechtigde.
Is hij of zij niet bij de kiesvereeniging
aangesloten, dan mist men niet alleen bij
tijd en wijle een ongevraagde herinnering
aan zijn politieke taak, maar ook sluit
men zich zelf uit van het recht tot mede-
spreken in de voorbereiding van de actie,
hij de samenstelling van het krijgsplan,
hij de keuze der aanvoerders, bij de aan-
wijzing der candidalen.
Op die manier onttrekt men zich, ook
tot eigen schade en onvoldaanheid aan het
niet onbelangrijkste voorspe lvan de poli
tieke beweging, een stuk van den strijd,
dat al wordt uitgevochten binnenshuis.
Men ziet, hoe noodzakelijk het is, dat
elk kiesgerechtigde zich in de kiesver
eeniging organiseert.
Het mag nu een tijd van crisis zijn,
waarin de financiën wonderbaar verma
nend zijn, en de koers van zoo menig
fonds verbijsterend daalt, zeventien pro
cent is een koers, die de hooge waarde
van Haarlem's politieke strijdbaarheid
valschelijk-misleidend aangeeft
En waar nu geen ander kapitaal, dan
de plichtgetrouwe belangstelling noodig is,
om dezen koers te verhoogen, mag toch
zeker verwacht .worden, dqt de
spoedig eenige tientallen hooger zij. Dat
is slechts een bescheiden eisch.
DUITSCHE BOUWVAKARBEIDERS.
Eenigen tijd geleden meldden wij,
dat er te Haarlem een 150-tal Duitsche
werklieden in het bouwbedrijf zouden
werkzaam gesteld worden.
Daar er nadien niets meer van deze
zaak werd vernomen, zijn we eens
gaan infomieeren, of nog buitenlan
ders aangenomen worden. Hierbij is
ons gebleken ,dat zulks, althans voor
zeker den eersten tijd, niet het geval
ziaz ijn. Een dergelijken maatregel zal
men alleen treffen, indien er hier
te lande niet genoeg arbeiders be
schikbaar zouden zijn. Van een moge
lijk tekort aan goede krachten is ech
ter op het oogenblik nog geen sprake
en het heeft ailen schijn, dat het zich
ook in het geheel niet zal voordoen,,
zoodat de kans van een te werk stel
len van Duitschers, zeer miniem ge
acht kan worden.
Wanneer de nieuwe huurwetten, die
onlangs door de Eerste Kamer zijn aan
genomen, ia werking zullen treden, is nog
niet nauwkeurig bekend. Men vertelde
ons, dat het nog wel eenige weken zal
duren. Wei kan Worden gezegd, dat de
nieuwe wettelijke bepalingen krachtig
uitgevoerd zullen worden.
In de nieuwe wetten komt een bepaling
voor dat de huuroommissie leegstaande
(of quasi-bewoonde) woningen voor den
eigenaar kan verhuren. Liefhebbers zul
len er bij de huurcommissie wel genoeg
bekend zijn.
Nu bestaat er in Haarlem een verorde
ning, waarbij het verboden is woningen
langer dan een maand onbewoond te la
ten staan, doch deze vervalt wanneer de
Rijkswet in werking treedt. Bovendien
geeft de Rijkswet veel meer bevoegdheid
dan de plaatselijke verordening. Krachtens
deze kan alleen, wanneer een huiseigenaar,
zijn woning onbewoond liet staan, tegen
■hem proces-verbaal worden opgemaakt.
Weigerde hij zijn huis te verhuren, dan kon
alleen nogmaals proces-verbaal tegen hem
worden opgemaakt.
Krachtens de Rijkswet zal de huur
commissie de bevoegdheid krijgen zelf de
huizen te verhuren.
Iets anders betreft de bepaling in de
herziene woningnoodwet omtrent 't „ont
trekken of out trok ken houden" van wo
ningruimte aan de bestemming, die deze
op 1 Februari 1920 had. B. en W. moeten
daarvoor toestemming geven (zooals trou
wens in Haarlem krachtens gemeentelijke
verordening al het gevat is) en kunnen
aan die toestemming voorwaarden verbin
den. Voorwaarde bijvoorbeeld voor het
verhuren van een woonhuis als winkel
of kantoorlokalen zal in het algemeen
wel zijn. het doen bouwen van een nieuwe
woningruimte, tot een gelijk oppervlak
Maar het oppervlak alleen is geen vol
doende criterium: ook met het aantal
woningen moet rekening worden gehouden
(gesteld bijv., dat iemand twintig of der
tig krotten wil afbreken om een fabriek
te bouwen;) dan geeft het niet of hij ééij
of twee flinke woonhuizen er voor in de
plaats wil zatten). Wij veronderstellen
echter dat van gemeentewege wat dit
laatste betreft wel maatregelen zullen
genomen worden om de billijkheid te be
trachten. k l'
OPPASSEN.
Terwijl mej. 0. 0. W. S., in 't postkan
toor even haar portemonnaie had neer
gelegd, maakte een ander zich van het
voorwerp, inhoudende f 18.50, meester.
HET P. E. N.
Gedeputeerde Staten deelen mede, dat
het rapport over het provinciaal electri-
citeitsbedrijf van den accountant, den heer
Th. Limperg Jr., 8 Jan. is ingekomen.
Het rapport zal aan de Staten gezonden
worden, zoodra Gedep. Staten ook in staat
kzijn te voldoen aan het verzoek der
Staten om een overzicht te geven van
de financiëele positie van het bedrijf.
Den heer Limperg i.s opgedragen daar
voor gegevens te verzamelen aan de hand
der fmanciëele resultaten over 1920. De
gegevens zullen niet voor 1 April verwerkt
zijn. Gedep. Staten vertrouwen, dat een
en ander behandeld kan worden in een
buitengewone zitting in Mei.
TE WATER
Gisternamiddiag, ongeveer 4 uur, ge
raakte al spelende een 4-jarig jongetje
te water aan den Heerensingel. Door een
voorbijganger, die gekleed te water
sprong werd het jongetje op het droge
gebracht en in de Zusterschool aldaar
ondergebracht, waar het door de Zusters
van droge kleertjes werd vooraten.
VOETBALCLUB „DE DAMIATEN".
In de zaal van den R.K. Kring had'
Donderdagavond een vergadering plaats
van verschillende leden van voornoemde'
vereeniging ten einde te geraken tot op
richting eener R.K. Middenstand svoetbal-
olub.
Na korte besprekingen was men 't'
spoedig eens, zoodat Donderdag de eer
ste Haarlemsche middenstands-voetbal
club tot stand is gekomen, die den naam
zal dragen van de Daimiaten.
De vereeniging is een onderaM. van^
den R.K. Kring, doch ook niet-leden van
den Kring zullen zicth hij de voetbalclub
aansluiten,
Het vertrek van onzen commissaris van
politic, die vanaf 14 Maart a.s. hoofd
commissaris van politie te Utrecht wordt,
brengt mij de volgende geschiedenis in het
geheugen.
Er was eens een stad met ruim 70.000
inwoners en een groot aantal politie
agenten. Het waren allen volwassen man
nen en men noemde ze „mannen met
baarden", niet omdat zij allen een baard
droegen, maar omdat het waren manne
tjesputters, die niet zonder handschoenen
moesten worden aangepakt.
En aan hun hoofd stond een commis
saris van politie, die blijk gaf, behalve
erg gesteld te zijn op het respect zijner
manschappen voor zijn hoogen hoed, een
vaderlijke zorg te hebben voor het welen
wee der stad, over wier heil hij had te
waken.
Zoo achtte hij het te gevaarlijk b.v. dat
een politie-agent bewapend was met een
revolver. Wel waren het allen kerels van
stavast, maar een revolver konden zij
niet hantecren, vond de vaderlijke man en.
ook waren ze niet in staat dat aan to
leeren. Hun sabel mochten zij evenmin
gebruiken dan in allenuitersten nood.
„Met den gummistok er op," dat was do
opperste concessie van den hoofdman der
politiemannen. Intusschen tierde het ge
boefte in de stad welig op, die steeds
donkerder werd omdat de gasfabriek
niet voldoende gas meer afleverde en
inbraken waren aan de orde van den
dag. Het gevolg was, dat de agenten,
voor eigen veiligheid, hoe dan ook, toch
revolvers in handen kregen, maar welke?
Het gebeurde eens dat geschoten werd:
op inbrekers op een weg met koninklij
ken naam en dat de revolverkogei wel
den loop van het wapen verliet maar iu
een boogje naar den agent, die 't schot
loste, terugkwam. Een collega van den
agent loste vier schoten, doch alle ket
sten. Dat waren de wapenen, waarmede
deze Nick Carters bewapend waren. Za
waren gevaarlijker voor hen zetf da»
voor do boeven.
Genoemde Commissaris hield ook van
orde en regelmaat. Om de dieven te Ver
schalken, liet hij zijn agenten 's nachts op
bepaalde uren bepaalde rondes loopen.
Geen duimbreed mocht daarvan worden
afgeweken. Het gevolg was, dat eens een
inbreker gesnord werd, die een boekje,
bij zich droeg, waarin keurig netjes,
alle rondes der agenten waren imge,
schreven, welke die week reeds goloopeij
waren en die nog moesten geloopen won
den.. De inbrekers wisten dus precies
op welke plaats en hoe laat de politie
agenten ergens passeerden. Rustig wacht*
ten z(j dan ook de komst der agenten
af; hielden rich stil, terwijl deze voorbije
liepen en begonnen daarna rustig aaq
hun werk, want zij waren zeker iu(
de eerste 2 uur niet gestoord te worden,
De Commissaris van politie sloeg zich
de handen in elkaar over de vraag ho<
het mogelijk was in te breken bij een
zoo'n puik georganiseerden dienst, als hjj
had gemaakt.
Er valt nog veel meer te vertellen
over den uitstekenden dienst, zooals did
toen geregeld was.
De commissaris van politie was ook
tegen het gebruik van rijwielen door zijn
agenten. Dat ging hem te vlug, en zulk*
terwijl in andere plaatsen motorfietsen,
automobielen en vliegmachines voor da
[vervolging van misdadigers werden ge
bruikt.
Eindelijk was de tijd ook voor den'
hoofdman dezer «genten daar, dat ihij|
gaan moest en hij ging na veel moeite en'
men gaf hem het kruis na. Een jongere
kracht nam zijn werk over en de ge
melde Nick Carter-bravourstukjes be
hoorden weldra tot het verleden.
Doch dit alles is gebeurd nog niet zool
heel veel jaren geleden en in een stad
niet zoo heel ver hier vandaan.
Hot voorfoopig bestuur werd samen
gesteld' uit de heeren H. N. Smits, voor
zitter, H. Star, B. Gussenhoven, H. van
Liemt en J. Vin-tges.
Een voorloopige elftalcommissie werd
samengesteld ui't de heeren Vlasman, P«
v. Gaart en J. Smits.
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
Gedep. Staten stellen voor over 1920
aan de gemeente Velsen voor een handels-
cursus te IJ muiden f 100 bij te dragen,
benevens een extra-bijdrage van f 84. Ver
der met ingang van 1921 een subsidi»
van f 830 tot wederopzegging.
EERLIJKE VINDER.
Donderdagmiddag vond oen man, bij
het Verwul'ft een taschje, dat een dam«(
bij het instappen der tram had laten
vallen. Dadelijk liep hij de tram achterna
en bij de eerste halte, Anegang, kon h(j
de dame de verloren tasch weer over
handigen. Een beloonlng volgde voor detf
eerlijken man.
RIJWIEL GESTOLEN.
In de Warmoesstraat is gisteren eau-
onbeheerd staand damesrijwtei van eige»
naar Cés} veranderd.
