Tweede Blad.
BUITENLAND.
BINNENLAND,
VAN ALLES WAT.
^RUDAG 4 MAART 1921
Parlementaire Kroniek.
De Conferentie te Londen.
EEN RAT ALS TOEGANGSBEWIJS
In verscheidene Amerikaansche ste
den voert jnen een verwoeden verdel
gingsoorlog tegen de ratten en er zijn
gemeenten ,dóe het zoo ver hebben
gebracht, 'dat mijlen in hun omtrek
zich geen rat meer durft te verton
nen. i i i
Op alle mogelijke manieren heeft
men de ratteniacht pracüsch aange-
8ENENGDE BUITENL. BERICHTEN
Sovjet-Rusland te Amsterdam.
Theorie en Practijk.
HET BROOZE LEVEN DER
ZEPPELINS.
De c>c-rnorxiening.
""Set vrijzinnig democratisch Kamerlid,
,ao heer Van Beresteijn, is van vele, zoo
biet van alle markten thuis. Het zou
id an ook wel een wonder geweest zijn,
nis hij niet ijverig deelgenomen had aan
|de debatten over het door de regeering
ingediende wetsontwerp inzake de electri-
feiteitsvoorziening. Niet dat de heer Van
(Beresteijn, overigens een bekwaam man,
'deskundige in deze materie genoemd kan
word on. Die deskundigheid trouwens is
beperkt bij sleohts heel weinig Kamerle
den. Dat neemt echter niet weg, dat de
>-ad-hargervader van Veendam over het
Iwetsontwerp praatte, dat het een iaard had
Hij moest niets van het regeeringsontwerp
hebben. De vraag of dit ontwerp zou
Btrekken tot bevordering der belangen
iyan het platteland, beantwoordde hij
ijjsntkennend.
«Je socialistische heer Van der Weer
den had in „Het Volk" de meening ver
kondigd, dat hebzuchtige kapitalisten
nif vroes voor een geringe tariefsverhoo-
ging ft»" de plattelanders, de zoo vurig
begeerde eloctriciteit trachten te onthou
den
Ge hebt abuis, mijn waarde, voegde
^hem de heer Van Beresteijn toe. Het
platteland zon allerminst met dit wets
ontwerp gebaat wezen. Zie maar eens,
Bpotte hij, hoe opgetogen de boeren (die
tui ook de Zondagsbestelling zien afschaf
ten) over de po3t zijn, hoezeer bij de
regeling van den spoorwegdienst met hun
ne belangen rekening wordt gehouden.
yHet rijk zorgt niet het vlugst voor het
platteland". Veel beter is decentralisa
tie, is een soepele regeling. Deze laat
ste krijgt men ook niet door de instelling
Van een centraliseerende naamlooze ven
nootschap, gelijk ons b.v. de spoorweg-
fnisère der laatste jaren (al is daarin
dan nu eenige verbetering gekomen)
Jeert.
Tenslotte bracht de vrijzinnig demo
cratische afgevaardigde zijn bezwaren in
3 punten te samen.
Volgens hem werden lo. bij elkander
govoegd de organisatie van het bedrijf en
de regeling van een anders recht, het
geen twee geheel verschillende dingen
waren.
2o. Zou het wetsontwerp stilstand ten
gevolge hebben. Ieder oogenblik zou in
trekking van een concessie mogelijk zijn,
Welk vooruitzicht de gemeenten enz. van
silo hervormingen en uitbreidingen zou
jfschrikkenn.
So. Alle macht zou bij de administra
tie worden gebracht; de minister zou alle
mogelijk© beslissingen nemen.
Wat wil de heer Van Beresteijn dan
Met den heer Marchant, zijn par tij genoot
woncchte hij „aanhouding van het wets
ontwerp". Doze wensch belichaamde hij
-in een motie.
Ken voorstander van betoekenis kwam
(Dinsdag aan het woord: de Kath:
lieke afgevaardigden Boogaarts. Deze mag
als volkomen deskundig genoemd worden.
Het is alleen maar jammer, dat da des
kundigen het niet met elkaar eens zijn.
De heer Bongaerts dan stelde voorop, dat
het wetsontwerp concentratie ter berei
king van meer economische voortbrenging
betoogt; hij meendo te kunnen aantoonen
w .lat dit laatste doel ook inderdaad
Zal kunnen worden bereikt. De ooncen-
truiio zoo ging liij voort moet
technisch en administratief wezen. Zoo
dra de administratieve concentratie is
tot stand r-ckomen, zal de technische
poiicentra - 'elf uitwijzen", zul
ten de groa.i, die voor deze
•Doncentratie het ee.'s. m aanmerking ko-
men, vanzelf opvallen. Maar die tech
nische concentratie kan niet langen tijd
vooruit ontworpen worden.
„Waag het er maar opl" was dus het
adv lies van den heer Bongaerts, „en er
*ullea heusch geen dolle Hingon gebeu
ren". Overigens gaf hjj zelf toe, dat
het hier groote belangen raakt, dat de
Kamer den feitelijken leiders van het
slaalselectriciteilsbedrijf eea groote be
voegdheid toekent. Verder voorzag spre
ker bij concentratie, bezuiniging op de
reserves, verzameling van afval-electri-
eitcit, doelmatige koppeling der centra
les enz.
DK KLOK hLci-t JJu iVl I-.MSI IH I'.i .IJ K' h'.
STEM.
Van a.ia muziek-instrumentan, schrijft
het „Journal des Débats", is het boos
aardigst zonder twijiei, de wekker. „Sta
oproept hij den armen slaper toe. Het
uur van den zorg heeft weer geslagen,
van de dagelijksohe kwelling, van den
aroeid, van den trein, dien ge zoudt
kunnen nussan van de autobus, waar ge
met levensgevaar op moet springen en
van duizonu anuere ongemakken, die het
leven in de kleinigheden bederven.
De vader van den wijsgeer Montaigne
Bet zqn zoon iederen morgen wekken
door de accoorden van een orkestje, eon
voorbeeld, dat bij de huidige loonen der
musici gemakkeigkar te loven dan te
voigou is. Doch wij leven in een tijd,
waa.in de woienschap er naar streeft de
ontorekende kunst te vervangen. En zoo
is er een Amoiikaansche klokkenmaker,
Viuoente Pinto, die ons in staat heeft ge
steld ons voortaan te doen wekken door
de stem van een bloedverwant of van een
vriend. De klok van Pinto roept de sla
pers om zes uur 's ochtends, dezen een-
vouuigen, doch gebiedenden raad toe
„Les uur Sta op I Tijd om te gaan
werken 1" Doch de stom kan ook andere
dingen zeggen. Soldaten, monniken,
sonoueren, al«e menseken kunnen hun
«Jecialon wekker hebben „Soldaat, vlug
Nog verklaarden zich vóór het wets
ontwerp, de katholiek Engels, de so
cialist Van der Woerden, de Unie-libe
raal Lely; tegen het wetsontwerp uitten
zich de anti-revolutionair Oolijn, de
christ. hist. Schokking, die mede na
mens zijn fractie sprak en "de plattelan
der Braat.
De heer Lely, geheel deskundig, stel
de voorop, dat uit het bedrijf zelf de
behoefte aan unificatie is opgekomen,
evenals vroeger bij de Spoorwegen en
de Telefoon, waar de natuurlijke revo
lutie evenzeer uit vrees en om politieke
motieven langen tijd is tegengehouden.
In een schets van de ontwikkeling van
dit bedrijf kwam de spreker tot de con
clusie, dat de tegenwoordige centralen
binnen enkele jaren niet zullen kunnen
voldoen aan de behoefte (van bijv. een
milliard K.W.UU. per jaar) en dat dus
aanbouw van centrales noodig zal zijn.
De provinciën zullen hoogspanningslij
nen gaan aanleggen en dan zijn deze ook
te gebruiken voor de koppeling der be
staande en te stichten centralen, terwijl
de tusschenkomst van den Staat onmis
baar zal zijn om de provinciën tot elkaar
te brengen! De Unie-liberale afgevaardigde
heeft ten slotte gewezen op het feit, dat
de provinciale besturen geen adressen aan
de Kamer hebben gezonden, terwijl de ge
meentebesturen zich ten onrechte beangst
maken voor de winsten, welke zij thans
uit de elec. bedrijven trekken.
Scherp hebben de heeren van der Waer-
den en Lely zich beiden gekeerd tegen
het bekende adres van het Centraal Indu
strieel Verbond „namens 600 leden* aan
de Kamer geztnden.
De zaak heeft echter nog een anderen,
niet minder belangrijken kant dan de
technische, en wel de financieele. Vrijwel
is deze laatste kant bij de tot nu toe ge
houden beschouwingen over 't hoofd ge
zien. Omtrent de kosten, die het wetsont
werp zal meebrengen verkeert men nage
noeg in 't duister
Op deze belangrijke zijde van heet
vraagstuk wordt in het „Hbld." gewezen.
De ramingen, zoo lezen we daar, loopen
uiteen van 125 tot 250 millioen. Laat ons
aannemen, dat de waarheid ongeveer in
liet midden zal liggen, en dat voor de uit
voering van dit werk circa 175 millioen
noodig zal zijn. Is het dan te verantwoor
den, dat de Staat, die voor de woning-
ziening, den aanleg van kanalen in Twen
te en Limburg, en voor zooveel andere
werkzaamheden, die voor hel opheffen
van bestaande wantoestanden, of voor de
economische ontwikkeling van het land
zulke enorme bedragen heeft uit te geven,
ook nog 175 millioen (of wat meer of
minder), zal spendeeren aan een werk,
omtrent welke wenschelijkheid en rentabi
liteit de meeening der deskundigen zoo
buitengewoon sterk uiteenloopt?
En dan nog iets. Het is gemakkelijk ge
noeg om dergelijke uitgaven te voteeren.
Maar op welke wijze stelt men zich voor,
het benoodigde bedrag te vinden? De gel
den voor het hoogspanningsnet enz. zullen
wel niet dadelijk in het geheel benoodigd
zijn, maar toch in een betrekkelijk kort
tijdsbestek moeten worden verschaft Moet
nu de omloop van sohatkistpapier voor dit
doel maar weer rustig met zeer veel tien
tallen miliioenen guldens worden uitge
breid? Moet het opereerend kapitaal der
Nederlandsche Bank, dat in den laatsten
tijd tengevolge van aflossing van antici
patiebiljetten der groote gemeenten enz.
eenige ontspanning begon aan te tonnen,
maar weer worden uitgebreid door een
aanzienlijke stijging van bij deze instel
ling te disconteeren schatkistpromessen?
Zou de Staat op deze wjjze niet zelf een
nieuwe oorzaak van inflatie scheppen?
De vlottende schuld des Rijks bedraagt
op het oogenblik niet minder dan 486
millioen. Hierin is wel is waar een voor
schot aan de koloniën begrepen van 274
millioen. Maar zelfs na aftrek hiervan is
het bedrag, dat door voorschotten voor
woningbouw enz. binnenkort nog belang
rijk zal moeten toenemen, reeds van zoo-
danigen omvang, dat eerder aan consolida
tie van schuld dient te worden gedacht
dan aan het opeenstapelen v^n nieuwe
miliioenen vlottende schuld voor een werk,
omtrent welks rentabiliteit onder de des
kundigen geen eenstemmingheid bestaak
en welk economisch nut in geen geval
bijzonder hoog kan worden aangeslagen,
nu het doei: een goede electriciteitsvoor-
ziening van het land, b(j den bestaanden
toestand reeds in vrij hooge mate is be
reikt"
Tot zoover de schrijver in het „Hbld."
naar uw dienst;" of „Broeder, ga moet
sterven", of een ander rroaljjk refrein.
En wat de dames betreft, de klok heeft
eea moeilijke keuze uit de schat der
Fransche poëzie. Het kt" zij u „Reveil-
lez vou3, belie endormie," of „Mignon-
ne, levez-vous, vous êtes paresseuse I"
van Bonsard. Want de dichters en
zelfs de minst matineuse, hebben een
manie gehad om do lieftalligheden van
den morgenstond on do voordeelen van
hot vroeg-opstaan te bezingen.
Doch hiermee zijn de functies van de
nieuwe klok niet uitgeput Zij heeft zich
reeds een groot succes verworven in Ame-
rikaansohe families mot huwbare dochters
Ieder jong meisje heeft in Amerika het
reoht haar uitverkorene te ontvangen in
don salon der familie en die visites doren
dikwijls tot laat in den avond terwijl de
ouders, overmand door den slaap, meer en
meer verlangen naar het vertrek van den
pretendent
Doch wanneer de klok elf uur slaat
roept de klok „Elf uur tijd om naar
huis te gaan I" En de bezoekers worden
herinnerd aan de regelen der welvoego-
lijkheid. Deze klok bespaart de ouders
het uitspreken van vervelende werktuige
lijke zinnen en het geven van steken
onder water.
En zoo zou men deze klok nog vele
wijze dingen kunnen- laten zeggen. Om
half zes s middags zou zij de theedrin
kende dames en de borrelende heeren,
die zich druk m°kan over dan woning-
In elk geval zal het tttëfischefijk rijn,
lat bij de verdere debatten ever het wets
ontwerp, ook de financieel# zijde ter dege
onder 't oog wordt gezien.
Het ultimatum.
De correspondent van Havas te Londen
verneemt dat de geallieerden Woensdag
middag tot overeenstemming kwamen over
het antwoord en de tegenvoorstellen aan
Duitschland.
In groote lijnen werd aldus overeenge
komen en vastgesteld:
le. De Duitsche voorstellen zijn on
aannemelijk.
2e. De Parijsche voorstellen moeten de
basis van de onderhandelingen blijven.
3e. De Duitsche delegatie zal hoog
stens vier dagen den tijd hebben om de
voorstellen van Parijs aan te nemen.
4e. In geval van weigering zouden de
geallieerden twee steenkolenhavens in het
Rijngebied bezetten.
5e. Duitschland zou ten slotte getrof
fen worden door de economische sancties,
indien het volhardde in zijn onwil om te
betalen, met name met een heffing van
50 pCt. op den verkoop van Duitsche pro
ducten in de geallieerde landen en het in
stellen van een speciaal douane-regime,
waardoor de linker-Rijnoever van het ove
rige Duitschland gescheiden wordt.
De „Times" meldt dat de striktste ge
heimhouding wordt bewaard aangaande
den juisten aard van de besluiten, die de
geallieerden gisteren hebben genomen. Des
niettemin is er goede reden om aan te ne
men, dat zij inderdaad op een ultimatum
neerkomen. Bekend is dat zij met alge-
ineene stemmen zijn aangenomen.
Indien de Duitschers ze niet aannemen,
zul er waarschijnlijk een geleidelijke bezet
ting plaats hebben van Duitsche steden te
gelijk met de toepassing van economische
sancties. Gezegd wordt, dat Frankrijk be
reid is handelend op te treden op een en
kel woord van commando van den Geal
lieerden Raad.
Later werd gemeld, dat Lloyd George
gisteren aan de Duitsche delegatie een ant
woord heeft gegeven in bovengenoemden
zin.
Daarbij heeft hij geëischt, dat Duitsch
land vóór a.s. Maandag 12 uur meedeelt,
of de Duitsche regeering voornemens is
de Parijsche overeenkomst te aanvaarden
óf voorstellen te doen, welke op andere
wijze haar van haar verplichtingen ont
slaat. Geschiedt dit niet, dan zullen de
bovengenoemde sancties in werking treden.
De voorloopige 20 milliard.
De commissie van herstel heeft op 26
Februari aan de Duitsche regeering een
mededeeling gedaan betreffende de ver
plichtingen die Duitschland heeft ingevol
ge artikel 235 van het Verdrag van Ver
sailles.
Vóór eind April 1921 moeten leveringen
in geld of natura gelijk aan een waarde
van 20 milliard goud marken, waarvan af
getrokken mogen worden de uitgaven die
Duitschland had te maken voor voedings-
en grondstoffen, geschieden.
De Duitsche regeering heeft in haar
nota van 20 Januari 1921 verklaard reeds
de betreffende 20 milliard te hebben be
taald.
Inderdaad verzocht Duitschland om
voor een som van ongeveer 15 milliard
goud marken te worden gecrediteerd, zijn
de de waarde der Duitsche staatsgoederen
in het afgestane gebied en de geleverde
koopvaardijvloot Maar volgens inlichtin
gen die thans in het bezit der commissie
zijn, schijnt het bedrag waarvoor Duitsch
land uit dezen hoofde gecrediteerd moet
worden één milliard niet te overtreffen.
De commissie, die verklaart, dat ze on
mogelijk reeds voor einde April de juiste
rekening omtrent de gedane leveringen
kan indienen, deelt dan mede, dat ze de
gedetailleerde schatting van de gedane
leveringen voortgezet, maar nu reeds
duidelijk wil maken, dat op het oogen
blik in elk geival het tekort in de leverin
gen, krachtens arL 235 door Duitschland
te doen, nog wel 12 milliard bedraagt.
En de commissie verzocht dus de Duit
sche regeering de noodige inlichtingen,
inzake de wijze waarop ze aan haar
verplichtingen wil voldoen.
TEGEN DE REVOLUTIONAIRE
ELEMENTEN.
't Engelsche blad de „Momingpost heefl
nood, over de duurte en over het aantal
Eransche maarschalken, kunnen toeroe
pen „Le temps s'en va, le temps s'en
va I" Oude menschen houden van het
spreekwoord, dat zegt de tijd is een
wijze raadgever". Waarom zou hij zijn
raadgevingen niet doen hooren met de
stem der klokken P
O VEE EEN GOED GEHEUGEN.
Een goed geheugen zoo schrijft „De
Dokter in huis" is in den „strijd
om het bestaan" vooral voor hoofdwer
kers een wapen van groote scherpte.
Voor het rangschikken van feiten en
het maken van gevolgtrekkingen daar
uit, hetgeen in zoovele takken der weten-
sohap te pas komt, is een goed geheugen
eea hoofdvereiach to. Voor den student,
den staatsman, den beambte, den predi
kant, den redenaar is het geheugen een
factor van groote beteekenis. Velen kla
gen in onzen tijd van zenuwzwakte en
haastig werken over het afnemen van
het geheugen. Allerlei middelen worden
aangeprezen om het geheugen te verster
ken. Memotechnische systemen zijn uit
gevonden om door allerlei kunstgrepeh
het onthouden van jaartallen, namen, for
mules, enz. te vergemakkelijken. De
meesten lijden echter aau het gebrek, dat
zij door to groote inspanning der op
merkzaamheid de hersenen te veel ver
moeien en op den duur het tegendeel
o. verken van hetgeen zjj beoogen. v
meerdere maten, op grond van zekere ver
schijnselen of gegevens, de meening ver
kondigd, dat de opstand in Ierland werd
geleid, of althans gestuwd, door bolsje
wisten en dat do daarfelande gevoerde
actie deel uitmaakt van esn samenzwering
tot vernietiging van het Britsche rijk. Het
blad deelt thans mede, dat er Dinsdag in
het Lagerhuis een bijeenkomst heeft plaats
gehad van een aantal leden van Lager- en
Hoogeihuls tot het behandelen van een
rapport inzake de internationale revolu
tionaire beweging. De hertog van Nor
thumberland, die als voorzitter fungeerde,
verklaarde dat hij in het bezit was van
de bewijzen, dat de opstand in Ierland niet
slechts een nationale beweging was, doch
een onderdeel van een internationale
samenzwering, ontworpen door de promo
tors van de Russische Sovjetrevolutie,
tot omverwerping van het Britsche rijk.
Hij deelde mede, dat een deputatie aan
den premier de feiten had voorgelegd en
dat sedert een commissie de zaak nader
had bestudeerd en tot de conclusie was
gekomen dat Ierland op het oogenblik
het slagveld was der revolutionairen, die
ten doel hadden Engeland te dwingen, in
Ierland zoo'n groole bezetting te leggen,
dat de troepen, die in Graot-Britannië
overbleven, niet voldoende waren om den
opstand der communisten, welke in
voorbereiding was, ie dempen. In deze
omstandigheden zou het, volgens den
hertog van Northumberland, noodlottig
zijn, zoo de regeering zwakheid toonde bij
de behandeling van de moordcampagne,
die thans wordt gevoerd, of den revolu
tionairen politieke concessier te doen. Hij
hield de bijeenkomst voor, dat de voor
uitzichten in Britsch-Indië en Egypte even
somber waren, daar de revolutionaire be
weging in deze bedde landen den laatsten
tijd eveneens in omvang waren toegeno
men. Hij stelde voor, tot volgende stappen
over te gaan:
1. Het Britsche volk van het gevaar
op de hoogte stellen.
2. Op de regeering druk uit te oefenen,
opdat zij krachtiger optrede dan thans
het geval is tot het tegengaan van op
ruiing.
3. De strafwet straffer te maken met
het doel de toevloeiing van buitenlandsch
geld, dat thans vrij het rijk binnenstroomt,
en de buitenlandsche propaganda te be
teugelen.
4. De politiek van het doen van con
cessies aan de revolutionairen te doen
stop zeiten.
Naar aanleiding van dit voorstel had
een discussie plaats, waarvan het resul
taat was, dat oen beslissing werd aange
houden lot een volgende bijeenkomst.
HET LOONVRAAGSTUK IN ENGELAND.
Een vergadering van gedelegeerden van
de federatie van bouwvakorganisaties be
sloot aan de leden de aanneming aan te
bevelen van een veranderlijke schaal (sli
ding scale), welke de loonen regelt in over
eenstemming met de kosten van het levens
onderhoud. Voorgesteld wordt om als
grondslag van het loon te nemen een cij
fer van 170 pCt boven de kosten van voor
den oorlog en wanneer er een verlaging
van 6.5 pCt. plaats heeft, de loonen auto
matisch te doen veriagen met een halven
stuiver per uur. Het voorstel zal aan een
stemming onder de leden der betrokken
vakvereenigingen worden onderworpen.
De patroons in de bouwvakken zijn nog
steeds tegen betaling in verhouding tot den
geleverden arbeid,
DE TOESTAND IN RUSLAND.
Het Russisch Agentschap geeft berichten
omtrent de ernstige gebeurtenissen, die
tussehen 21 Februari en 1 Maart te Pe-
trograd hebben plaats gehad. In den nach
telijken aanval van 27 op 28 Februari,
die de trouwgebleven sovjettroepen af
sloegen, hadden de opstandelingen meer
dan 150 dooden en een groot aantal ge
wonden.
Volgens een telegram uit Riga, bombar
deert de artillerie Moskou; voornamelijk
worden de arbeiderswijken onder vuur ge
nomen. Er is aanzienlijke schade aange
richt, het aantal slachtoffers loopt in de
honderden.
Uit Terijoki wordt geseind, dat de roode
troepen in geforceerde marschen naar Pe-
trogad optrekken.
De Sovjet-regeering heeft alle commu
nistische troepen gemobiliseerd en deze
naar Moskou en Petrograd laten optrek
ken. De spoorweg tussehen deze beide ste
den is door militairen bezet, en het perso
nenverkeer stopgezet.
Volgens de laatste .mededeelingen heb
ben de communistische troepen en he*
VERSTROOID.
Eea professor had eea voetbad geno
men en nam eea haaddoek om zoja
voetea te drogen. Hij droogde eerst
rijn rechterbeen af en zette dit weer
ia 'tbad. Daarna droogde hij zijn
linkerbeen en zette dit ook weer ia
'tbad. Zoo giag bij eenigea tijd door
tot bij ten slotte zich achter het oor
krabde en bij zich zelve opmerkte
Heeromen tijd, ik wist niet dat ik
zooveel voetea had.
Tweede redacteur van eea week
blad „Hier krijg ik eea artikel toe
gezonden over eep hanengevecht, met
foto's van de stervende dieren, stalen
sporen, verwilderd publjgk-.,"
Hoofdredacteur: „Prachtig. Geef het
direct naar de zetterij."
Tweede redacteur „Nou.., ons blad
is eea wcekblad-voor-het-huisgezin 1"
Hoofdredacteur „Je hebt gelijk. Zet
er hoofdjes boven Eea weerzinwek
kend bedrijf I Waarom «rijpt de politie
niet in
rooae regiment de opstandelingen een
bloedige nederlaag toegebracht In de stra
ten van Moskou is hardnekkig gevochten.
De Sovjet-troepen herwonnen alle stads
wijken, die door de opstandelingen waren
genomen. Onderzoekingen werden inge
steld; de bolsjewiki deden vele arresta
ties, voornamelijk van arbeiders.
De „Daily Chronicle" meldt, dat volgens
de jongste berichten betreffende de op
touw gezette tegenrevolutie in Rusland, de
ongeregeldheden den 24stcn Februari be
gonnen met het plunderen van de voedsel
opslagplaatsen te St. Petersburg. Een regi
ment dat zijn officieren doodde, werd
daarna ontwapend en naar het front in
den Kaukasus gezonden. Gelooft wordt dat
de vloot tegen de bolsjewisten is en ge
meld wordt, dat zij Petersburg bombar
deert.
Het blad verneemt, dat het Engelsche
ministerie van buitenlandsche zaken niet
geneigd is, de berichten betreffende een re
volutie in twijfel te trekken. Het bericht
dat het ministerie geen enkel bericht van
deze strekking heeft ontvangen, is van al
len grond ontbloot volgens ambtenaren
van het ministerie van buitenlandsche za
ken, die de berichten naar alle waarschijn
lijkheid juist achten.
De „Daily Mail" verneemt uit Bjornberg,
dat uitgewekenen uit St. Petersburg mede-
deelen, dat de opstand te Petersburg te
vroeg is begonnen in afwachting van een
algemeenen opstand tegen de bolsjewisten,
HET EERSTE
SLACHTOFFER VAN DEN OORLOG.
In bet gebied van den Boven-Rijn,
aan den weg van Joncherey naar Fa-
verois, op een half uur afstand van Delle,
wordt binnenkort een monument ont
huld, opgericht tor nagedachtenis van den
eersten Franschman, korp. Peugeot, van
het 44e Regement-Infanterie, dio door
een Duitscher werd gedood op 2 Aug.
1914, nog voor dat de oorlog verklaard
was.
Op drie der fronten van het monu
ment zijn inscripties aangebracht. Op dat
aan de westzijde staat gegrift:
„Dit monument is opgericht uit bij
dragen van de geheele wereld, voor den
korporaal Jules-André Peugeot, van het
44e regement-Inf'anterie commandant van
een kleine dekkingspost."
Aan de zuidzijde:
„Hier heeft op Zondag 2 Aug. '14,
om tien uur 's morgens, ruim 30 uur
voordat het den oorlog verklaarde aan
Frankrijk en terwijl de regeering
van de republiek, teneinde elke aan
leiding tot conflict weg te nemen, haar
grensnbewakingstroepen tot op 10 K.M.
van de grens had teruggetrokken
het keizerlijke en koninklijke Duitschland
het eerste Fransche bloed vergoten."
Op het noorderfront:
„De Duitsche luitenant Mayer heeft
hier, na ingevalge ontvangen bevelen
op het gebied van de republiek te zijn
doorgedrongen aan het hoofd van een
patroulla jagers te paard uit Mulhouse,
met eea revolverschot den korporaal Peu
geot gedood."
Op het vierde front ten slotte zjjn
de namen gegrift van de 46 steden, die
bijgedragen hebben in de kosten van
het gedenkteeken.
Het monument vertoont een Germar
nia-figuur, met de Pickelhaube op, en
een grimmig gelaat, die, de linkerhand
reikende aan het Recht, dit met do
rechterhand den dolk in den rug stoot
Deze uitbeelding draagt de inscriptie:
„La violation du Droit" (de verkrach
ting van het Recht) en den datum 2
Augustus 1914.
De correspondent van de „Times"
meldt uit New York, dat president Wil
son Woensdag zijn laatste kabinetszitting
heeft gehouden, welke 3Vï uur duurde en
in hoofdzaak bestond uit nabetrachtingen
en het nemen van afscheid.
Bij de tussehen tjjdflche verkiezing
in Woolwich (Engeland) is Gue, de co
alitie-candidaat, met 13.724 stemmen te
gen Ramsey Mac. Donald, den labour-
candidlaat, met 13.041 stemmen gekozen.
De „Times" verneemt uit Bulawayo,
dat de meeste mijnen in Rhodesië het
werk hebben stopgezet, tengevolge van
het feit, dat de mijneigenaars van de ar
beiders bet recht eischen om ook niet-
vakvereenigingsleden sis arbeiders aan
te stellen
Champ Clark is gisteren overleden.
pakt en ook de liefhebberij er in
b(j de bevolking aangewakkerd. Hoe
ook particulieren daarbij hun best
doen büjkt uit het feit, dat in Marion
(Ohio) een bioscoop aan iedereen, die
een doode rat aan het loket afgeeft,
een vrjjkaart geeft
Het is een probaat middel gebleken.
UIT HET CIRCUS HAGENBECK.
Een van de meest populaire olifanten
van het Hagenbeek-circus te Hamburg,
Jumbo, heeft een ongeluk gehad met
een van zijn voorpooten. Toen hjj met
drie andere dikhuiden op een houten ver-
hooging, zijn voorstelling zou beginnen,
zakte hij met zijn linkervoorpoot door
den vloer heen. Doodelijk verschrikt trok
hij zijn poot terug, doch deed dit met
zoo'n vaart dat hjj een van zijn nagels
afscheurde. Het beest zette een oorver-
scheurende keel op. De bewakers kwa
men onmidellijk toeloopen met een
wasch tobbe, .waarin zij warm water en
een des-infectie middel goten. De gekwet
ste poot werd daarin gezet en toen de
wond goed was uitgewasschen, bestreek
men de teen met jodofonn. Daarna werd
er een verband gelegd, waarmee 60 M-
verbaad hoen ging. In het begin protes
teerde Jumbo hevig en bewoog zijn ver
bonden poot gillend en trompetterend in
de lucht Doch spoedig voelde hij den
weldadig en invloed van het verband en
kalmeerde h(j. Er werd een schoen voor
hem gemaakt en Jumbo, die .tweemaal
DE HOND VAN LLOYD GEORGE l
Zooals men zich herinnert, heeft Lioyd
George van zijn vacantiereis in den zomer
van het vorig jaar uit Zwitserland een St.
Bernhardshond meegebracht. Hij was er
in geslaagd, dezen viervoeter de controle
te doen passeeren zonder dat hij voor
observatie in het quarantainestation werd
geplaatst. De minister van Landbouw;
echter, die er de lucht van kreeg, wensch-
te ook voor dien hond van den eerste
minister geen uitzondering en liet hfet
beest alsnog in quarantaine plaatsen.
Sedert werd er van den hond vanUoyd
George niets meer vernomen. Als men er
nog eens aan mocht hebben gedacht, was
het toch zeker op het landgoed Chequers.
Dit blijkt echter niet het geval. Men lcaa
slechts het volgende beriaht, dat is be
kend gemaakt door niemand meer of
minder dian uenzelfden minister van
Landbouw die den SL Bemhard van zijn
nieuwen eigenaar Het weghalen, n.l.: „Van
tijd tot tijd doet het bericht de ronden
dat de SL Bernhardhond dien de eerste
minister uit Zwitserland heeft medege
bracht, een speciale behandeling heeft
genoten en niet den voorgeschreven tijds
duur in quarantaine heeft doorgebracht.
Dit bericht is van allen grond ontblooL
De hond van dien eerste minister ver
toeft in het hondenasyl te Hackbridge, in
Surrey en zal niet worden ontslagen voor
8 Maart, den datum dat de quarantaine-
periode zal eindigen."
Het blijkt dus dat de hond van Lioyd
George niet alleen nog steeds in quaran
taine zit, maar ook dat hij de afgunst
van andere hondenbezitters ondervindt en
dat hij het voorwerp van ©en openbare
officieele verklaring is zeker een zeld
zaam feit voor een hond, ai is het een
St. Bemhard en al behoort hij aan Lioyd
George. Men kan zeggen, dat ais Lioyd
George niet reeds befaamd was geweest,
hij het door zijn hond zou zijn geworden,
„Hbld."
Dat Sovjet-Rusland, te Amsterdam liet
hulpbureau van den heer Wijnkoop c-S,
naar voren heeft geschoven ais een inter
nationalen voorpost; is opnieuw gebleken
uit het proces egen de Fransche communis
ten voor de assisen der Seine, herinnert dd
„Tijd."
Dit proces houdt verlband met de begin
Mei 1920 uitgebroken werkstakingen, en
aan de beklaagden wordt verweten, dat zij
met behulp dier stakingen een zuiver revo-
lutionnaire beweging hebben willen ui tl tur
ken, en dat zij zich dan van het gezag
meester gemaakt zouden hebben en een
dictatuur ingesteld, overeenkomende met
die der Russische sovjets.
Volgens de Fransche bladen waren er.
te Stockholm, Kopenhagen, Berlijn en Aon
sterdam propaganda-centra gevestigd,
Monatte, Loriot en Souvarine, stonden,
volgens de acte van beschuldiging, in ge
regelde correspondentie met de bolsjewisti
sche leiders in Rusland en met het „hulp
bureau van de communistische Interna
tionale te «Amsterdam". „Het onderzoek!
heeft tevens aan het licht gebracht, aldu»
schrijft het „Journal," dat een van da
directeuren van het bureau te Amsterdam,
Rutgers, in den herfst 1919 een som van
20 millioen roebel mee uit Rusland neeft
gebracht, welk bedrag bestemd, was voor.
het propaganda-secretariaat in Wejt-
Europa, dat zijn zetel te Berlijn heeft Da
vrouw van denzelfden Rutgers had kost
bare edelsteenen, uit Rusland afkomsug
naar Nederland gebracht Zij waren be
stemd om verkocht te worden ten bate van
de communistische beweging."
Of het ook noodig is, dat de wetgeving
middelen aan de hand doet om zich tegen
dergelijke samenzweringen op het geordend
staatsleven te verzetten!
Den ex-dominé Kruyt op den dag vain
heden anarchistisch lid der Tweede Ka
mer, behoeven wij aan onze lezers niet
voor te steMien.
De beurs van dezen heer Kruyt nu,
schijnt minder revolutionnair gezind te zijn
dan zijn hart
Immers, de „Blijde Wereld" het chris
ten-socialistisch weekblad, vestigt er da
aandacht op, dat hij een der eigenaars is
van het AmsterdamschePredikbeur-
tenbladv een der meest conservatieve or
ganen in ons land, maar tevens door zijn
per dag door zijn veearts bezocht wordt,
maakt het naar omstandigheden redelijk
wel.
Het is de moeite waard kennis te
nemen van de cijfersdie door Duitsch
land worden gegeven over het lot van
de Zeppelins in den oorlog. In den
loop daarvan werd door 83 Zeppelins
geopereerd, hetgeen voor 66 hunner
een tragischen afloop had. Het was
dus een ware hecatombe. Slechts 17
bleven voor zulk 'n uiteinde gespaard,
34 werden door de geallieerden neer
geschoten, 2 werden er bij het ver
laten of bij het binnengaan van do
hangars vernield; 13 luchtschepen zijn
een prooi der vtammeu geworden, iU
zijn er vernield bij de landing; 4 zijn
er afgedreven door eea panne aan
de motoren; een werd er in brand
gestoken door het hemelvuur; X brag
zijn touwen, sloeg op de vlucht en
verdween spoorloos en een viel ten
slotte in de Noordzee.
BEZINT EER GE BEGINT.
„Die portretten moet ik niet hebben,"
zei de cliënt. „Ik lijk wel een aap."
De fotograaf keek den man met een
glimlach van verachting aan.
„Dat had je moeten bedenken," zei hij,
„alvorens je je liet fotographeeren."
