Sr
In en om Haarlem.
Stadsnieuws.
ÊERSTE BLAD. Dit nummer bestaat uit 3 blad en
Muziek.
i
DAM I AATJES
VÏMJDAG 25 MAART 1921
44ste JAARGANG No. 13801
®E ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEMEN AGENTSCHAPPEN i
PER KWARTAAL J J'Jjj
Franco PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.57V,
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON ,426, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL.
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING-
UIT DEN GEMEENTERAAD.
Uit den Gemeenteraad. De Stads-Apotheek blijft.
Wethouder Bomans weer in den Raad. Wat is eigen
lijk vacantietoeslag voor gemeentepersoneel? Woning-
noodpraatjes vulien geen gaatjes.
°ont.
LANGS DEN WEG.
OVER SCHöNBERG.
Te Amsterdam is Zaterdag en Zon
dag j. I. door de Toonkunstafdeeling
in karakteristieke massa-organisatie
uitgevoerd Arnold Schönberg's groote
werkGurrelieder. De tekst van den
Deenschen dichter J. P. Jacobsen is
een zwoele fantasie over een vage legen
de, waarin verhaald wordt dat koning
Waldemar' of zijn geest, na den dood
van zijn schoone Tove eiken nacht
woest jaagt over de plaatsen waar zijn
droom eens werkelijkheid was. De
sfeer van het noorsch-germaansche
heidendom stijgt vies-walmend op uit
deze verzen, waarin spokerij als fantas-
me optreedt en zinnelijkheid als godde
lijkheid leeft. Het pleit zéér tegen den
componist Schönberg dat hij zich
(vóór jaren) liet bedwelmen door deze
brute, zeer leelijke romantiek en voor
al dat hij in den loop van den tijd deze
kunst niet den rug toekeerde. Het
pleit heel sterkhoewel indirect te
gen zijn Harmonielehre, bij welken
arbeid hij geen enkel licht ontving
dat hem, de troebele kleur zijner
gurre-lieder deed herkennen. Het be
wijst zéér duidelijk dat de geheele
conceptie en compositie dezer Gurre
lieder een zuiver-muzikaal, zelfs vak
matig, experiment was, zooals blijk
baar nog steeds héél zijn artistieke
werk een specifiek-muzikale aangele-
genheidis. Dit is de eerste en algemee
ne indruk dien men krijgt van Schön
berg's ontwikkeling.
Wanneer Schönberg tusschen 1900
en 1911 zijn Gurre-lieder heeft gecom
poneerd, heeft hij toen dus instinctief
geleefd in het sentiment van Jacobsen's
poezie en muzikaal, dat is naar den
geest, in de techniek van Wagner. Voor
zoover de muziek der Gurre-lieder uit
deze toestanden is voortgekomen, is
zij zuiver, d. w. z. vertolkt zij in ge-
gestalte en kleur het wezen van het
object. Dit beteekent in 't geheel niet
dat daarmee eenige schoonheid is ge
waarborgd. Maar in Schönberg leefde
in die jaren natuurlijk reeds de origi-
neele natuur die haar eigen wenschen
later haar eigen eisehen zou stellen.
Die natuur, die nog steeds haar ver
wantschap met den duitschen muzi
kant niet kan verloochenen, speel
in de Gurre-lieder nog de slavenrol. Het
zijn de groote Goden van de al-oude
Germaansche kunst die hier door den
leerling-toovenaar worden gediend. Zij
vieren voor hem het groote feest., hij
brengt hun zijn nederige eer in de
machtelooze virtuositeit zijner in
strumentatie, in de samenstelling zij
ner notenrijen, die een ander melodie
mag noemen, in zijn quasi-dissonan-
ten, die verstandelijk allemaal conso-
neeren, vooral in zijn burgerlijke be
kentenis bij het zonnige C-dur-besluit,
in al de anti-psychologische nuances
van bestaande manieren en gebrui
ken. Het is werk essentieel in 't geheel
niet modern, en ik weet niet in hoever
re het hooger zou staan dan een conser
vatief oratorium als bijvoorbeeld die
Jageszeiten van Friedr. Koch.
Men zou het geheele geval niet be
hoeven te onderzoeken, wanneer
Schönberg het werk niet meer erkende,
maar we hebben met 't feit te maken
dat de componist er zoo juist een
grosartige uitvoering zelf van heeft
geleicf.
Het is nog menschelijk dat hij is
bezweken voor de bedwelmende uit
voeringskracht van Toonkunst en
Concertgebouw en voor de wetenschap
dat men in die gecentraliseerde muziek
wereld de schoonheid in hoogste in
stantie voelt als het groote Duitsche
sentiment, vermeerderd met het Wag-
nersche fantastische sensualisme. Men
is er immers zoo ongeveer een kwart
eeuw mee opgevoed, en wel op zóó'n
wijze dat het schijnt alsof men daar
meent dat het schoone in het groote
ligt. Uit het oogpunt van muzikale
opvoeding is een uitvoering der Gurre-
lieder dan ook veel verderfelijker dan
een nauwkeurige voordracht der
Tünf Orchesterstücke. De Gurrelieder
vleien het burgerlijke muzikale gevoel,
bedriegen den eenvoudige door den
enormen omvang, de enorme bezet
ting, enz.
Maar de schoonheid is erdoor belee-
digd 1 Dan deed de arme Fransche
opera een paar jaar geleden eervoller
werk, toen zij Debussy's Pelléas et
Mélisande zoo goed mogelijk opvoerde.
Hier zijn wij in de nabijheid van een
belangrijxe kwestie. De appreciatie
Van Schönberg's muziek is een princi-
pieele zaak. Niemand zal meer twisten
over de absoluut-muzikale kracht van
den persoon, het vermogen zijner
techniek.
Schönberg deelt practisch en theore
tisch zijn ontwikkeling mede. Het
feit dat zijn Harmonielehre hierbij
zoo'n gewichtige plaats inneemt, doet
een bedenkelijk licht vallen op zijn
intuïtie.
Men zou het recht hebben de waar
de van zijn artisticiteit uit zijn theorie
vast te stellen, niaar men heeft nog
nooit èèn leerboek voor den spiegel van
een kunstenaar gehouden.
Het is zéér waar dat Schönberg
geleidelijk meer en meer doelbewust
is gaan werken en zich van de voor»
naamste uiterlijkheden die o. a. zijn
Gurrelieder beheerschen heeft losge
maakt hij kan nu het genoegen sma
ken, dat zijn muziek in practijkeeniger-
mate verschilt van de oude theorie,
zooals die zich uiterlijk voordoet. Maar
waar hij overal, in practijk en theorie
zich meer en meer listig en spitsvondig
vertoont ten opzichte van het bekende
algenteene harmonie-systeem, hij
heeft nog nergens bewezen dat hij een
nieuw, een waarachtig eigen accent
heeft, een accent dat minder vergezeld
zou zijn van interessante bestrijdingen,
die nu als helpers moeten optreden
voor den zwakken dichter.
Zijn moderniteit is op zijn best een
negatie van het oude systeem, op zijn
slechtst een wrevelige nuance van het
zelfde systeem in ieder geval is de
man nooit los van zijn zoogenaamde
vijanden.
Uit Schönberg's muziek moet men
concludeeren, dat de natuur van den
componist onmogelijk ontvankelijk
kan zijn voor waarachtige muziek. Dit
moet verbijsterend klinken voor
Schönberg's vrienden, die meenen dat
de meester met de dagen dichter tot
de-natuur der muziek is gekomen. Hier
schuilt het eeuwige misverstand en
hier zijn wij eigenlijk aan de principieele
zaak.
Voor hen, die in de muziek het godde
lijke dualisme van taal en actie erken
nen, is het ten eerste inferieur om over
moderniteit als iets essentieels te spre
ken.
Zij gelooven met gelukkigeu eerbied
in de bovennatuurlijke (niet ineta-
physische) bronnen der muziek en zij
gelooven in haar mysterieuze doel
matigheid, waaruit in de verte ook
dienstbaarheid voortvloeit.
Het is een algemeene, inderdaad
universeele waarheid, die zich nooit
ter wereld in eenige dogmatische for
mules heeft vastgelegd en gezelf-
moord. Het is de waarheid der eigen
lijke artisten van alle tijden.
Niemand zal beweren dat Schön
berg moet componeeren als een mid
deleeuwer of als Debussy, maar ik
vraag tnij af waarin de positieve karak
teristiek van Schönberg bestaat. In de
afwijkingen in zijn muziek,, in de
samengesteldheid van zijn metrum,
dat nergens een rythmc openbaart, in
zijn harmonieën, die, hoe dan ook, al
tijd accoörden zullen blijven wat hij
ook zeggen of schrijven mag In zijn
a-tonale wilsuitingen, in zijn kleurbe-
doelingen Dit alles is van negatieve
beteekenis. Als hij rijkdom heeft waar
om uit hij die dan niet primitief, in den
waren zin Zijn gecompliceerde prak
tijk is een slechte theorie, terwijl zijn
theorie een onaannemelijke practijk is.
Hij behoeft zich niets aan te trekken
van de menschen die hem modern
noemen, maar als hij weet dat er dui
zenden zijn die niet aan negatieve en
relatieve begrippen hechten, die ma
ling hebben aan het vak, maar die
wzarachtig van binnen-uit mi zi aal
zijn., voelt hij dan nooit iets van de
goddelijke zenuw die door alle men
schen leeft, en waardoor de individu-
eele muziek gevormd wordt
Het gaat niet aan hier een uitwei
ding te beginnen over melodie en
rythme, over de heerlijke geheimen,
die een techniek eigen wezen en waarde
geven het zou noodzakelijk moeten
leiden tot zéér velerlei bijzonderheden.
Het was slechts het doel in grootere
lijn aan te duiden dat de appreciatie
van Schönberg een principiëel-artis-
tieke kwestie is.
H. F. A.
De Zijlstraat-
ItCp UUCCV U.fcD
BBno»aMkv^
BUREAUX!
Het was niet de schuld van den voor
zitter, dat de Raad Woensdagmiddag weer
drie en een half uur bijeen bleef: de agen
da was kort en eenvoudig. Maar de Raad
had het er blijkbaar op gezet, om er weer
*ens een praatmiddag van te maken. Bo
vendien heerschte er een onverklaarbare
oppositiegeest. Het begon at met de on
schuldige voordracht tot wijziging van het
veglement der Bank van Leening, waar
mr. Bruch in het krijt moest, die, bij af
wezigheid van mr. Bomans de moeilijke
'unctie van voorzitter der Commissie van
°verieg heeft waargenomen en wel zöó
Verdienstelijk, dat er volgens een inter-
riiptie van den Wethouder van Finan
ciën geen uitmuntender plaatsvervanger
denkbaar is. Wat echter niet wegnam, dat
en W. het al dadelijk tegenover een
««eerderheid in den Raad moesten afleg-
6en, ondanks dezen uitgelezen pleitbezor
ger.
Het ging om het handhaven van een
'«eslag van 200, voor een ambtenaar be
last niet het schatten van de panden van
de Bank van Leening, een toeslag, welken
en W. wilden blijven toekennen, maar
Wellko bepaling een meerderheid van den
haad na een niet erg duidelijke discussie
Verwierp.
Ben ernstiger échec was de verwerping
Van het voorstel tot opheffing van de
S'ads-apoiheek. De aanval begon heel ma-
''S bij monde van den heer Koppen, die
eigenlijk weinig kwaads van het voorstel
wist te zeggen. De voor- en nadeelen der
«Pheffing wogen volgens hem zoo wat te-
Ren elkaar op en dus was hij geneigd te
besluiten; onthoud u bij twijfel. Doch hij
Was bereid nog eens te hooren, wat B. en
nog meer ter verdediging van hun
Voorstel hadden aan te voeren
Uoch daar verscheen als een geharnaste
"'rijder op 't onverwachts dr. Kuenen in
bet strijdperk. Deze deskundige wilde van
«['heffing niets weten. B. en W. mogen
beweren dat de verdwijning der Stads
apotheek fiuancicele voordeelen geeft; dr.
Ruenën gelooft er niets. van. Maar dit in
bet midden gelaten zullen eventueelc voor
delen nog werden opgeheven door het
Plan om in de toch reeds bekrompen gast-
'«isruimte een nieuwe apotheek te sticli-
'en, waarvoor natuurlijk toezicht van een
'Potheker noodig is dat eisclit de
wet waar een assistente aanwezig zal
boeten zijn enz. En wat zal men nu met
Jl'heffing der Stads-apotheek bereiken?
■ten zegt, het is zoo'n groot voordeel voor
annen, wanneer zij een apotheker naar
u« keuze kunnen nemen. Men behoeft
niet meer uit een ver afgelegen buurt
""ar de stad te komen, maar heeft zijn
"ddicijnen vlak bij zijn deur. Dat lijkt heel
jdoi» zei dr. Kuenen; maar de werkeüjk-
e'd is anders. Er worden nu door de
'ads-apotheek 6700 recepten afgeleverd,
«arvan wordt twee derde deel afgehaald
(i°°r menschcn, die, van hel zittingslokaal
JVchtdoor naar de apotheek gaan. Voor
"rit is opheffing dus geen voordeel. Blijven
"0 recepten oi 6 per dag, die, in de
tcKeling van B. en W. overal in de stad
'rij zouden kunnen worden betrokken.
'anneer bet nu daarom alleen te doen is,
W«'. dan weet ik een heel eenvoudige op-
«ising; verbind aan dé Stads-apotheek een
'°°Pjongen, die de recepten thuis bezorgt
"j" heel de zaak is voor elkaar. Men bc-
«nrtte bovendien, dat de Stads-apotheek
*eer gunstig gelegen is ten opzichte van
e' Rozenprieel en de middenstad, waar
'c' overgroote deel der armlastigen
^'jdens de rede van dr. Kuenen. was een
®r«eiende belangstolling en een kwalijk on
bedrukte vreugde in den rooden hoek
'lar te nemen en vooral de simpele op-
«ssing van den loopjongen, die de rccep-
'huis kon brengen en die daar dus op-
ns als de redder van de Stads-apotheek
jPdook, beslechtte 't pleit in de soc.-dem.-
b'e'ie dat men zich maar aanstonds zou
b'«aken om dc voordracht vnn B. en W.
doen kelderen.
voorzitter hield daarop een warm
voor dc vrije apolhekerskeuze en
0^be''jh was ingegeven
«o 'le Reneeskundige armverzorging meer
Pol te maken. Men wilde juist door op-
jt6 'ng van de Gemeentelijke apolheekhct
«u bcrk van armlastigheid wegnemen; en
wam het verzet van dezen kantl
(.„b,'61' onvriendelijk werd toen uil den
eri hoek: „allemaal frasen" geroepen,
"et,. e",0uder fleerkens Thijssen, blijkbaar
«tel VCrb-'>asd over hel gerezen verzet, ging
hpn 'trac'd tegen het beloog van dr. Kue-
n van den lieer Koppen in.
«late ''««ren maken het zich wel heel ge
bet VC"jb ze' de Wethouder door
•der "''«cieelc voordeel van dc opheffing
tu,S('l ;'ds-apollieek maar te ncgeeren. In-
«poil len> dat voordeel is er. Want die
e>i |U is veel te grootscheepse!» opgezet
«iet |"S' vecl te'veel geld in vergelijking
Wor.|.la:ir prcslalies.
H:
ride, dat dit voorstel van B en W. voor-
door het streven
En dal voordeel
saatv. "IC' weggenomen door het plan
geheel nnafhankeliik om a
het Groote Gasthuis een kleine apotheek
te verbinden een plan dat al lang geleden
in de commissie van regenten besproken
is, bij welke gelegenheid toen levens een
plaats is aangewezen, welke van de be
staande gasthuisruimte geen centimeter af
neemt. Op dat apotheekje kan dan door
een apotheker uit de stad voor een matige
vergoeding 't wettelijke vereischte toezicht
worden uitgeoefend, terwijl voorts met één
assistente kan worden volstaan. En nu
zegge men niet dat de vrije apothekerskeu
ze geen voordeel oplevert voor de betrok
kenen. Een ieder gaat liever daar heen,
waar hij wil. En de gemeente zal streng
toezien, dat de armenrecepten even snel
worden afgeleverd als de andere.
De heer Gerritsz trachtte toen als re
gent van het Groote Gasthuis den indruk
te wekken dat hier builen het college van
regenten om getracht werd een apotheek
aan het Gasthuis te verbinden. Maar hij
kreeg in wel beleefde doch zeer duidelijke
termen van den Wethouder te verstaan,
dat hy niet moest praten over dingen,
waarvan hij niets wist Want in de verga
dering, waarin het plan van de Gasthuis-
apotheek uitvoerig besproken werd.was
de heer Gerritsz niet tegenwoordig.
Daarop kwam de aap uit de mouw, of
anders en eerbiediger gezegd, de heer Rci-
nalda uit de roode gelederen naar voren.
De voorzitter der soc.-dem.-fractie kwam
verklaren, dat zijn partij tegen de ophef
fing der Stads-apotheek zou stemmen, om
dat men dit stuk sociale instelling, niet wil
de verliezen. Wel had men reeds do hoop
opgegeven, om bij deze samenstelling van
den Raad van deze instelling te maken,
wat goede sociaal-democraten er van ver
wachten; maar daarover kan later worden
gepraat. Thans wilde men de apotheek al
vast in haar tegenwoordigen vorm behou
den.
Daar lag de politiek in de apotheek en
sprong dus mr. Bomans op. De Wethouder
van financiën had zich niet geroepen ge
voeld om ter wille van geldelijke overwe
gingen bij dit punt 't woord te voeren.
Maar nu de toeleg der soc.-democraten dui
delijk werd, wilde hij den Raad toch waar
schuwen. Het gaat er om, om straks van
dc Stads-apotheek een instelling te maken,
zooals de lieer Nagtzaam zich die al reeds
vroeger gedroomd heeft. Verdedigt dr.
Kuenen het voortbestaan der Stads-apo
theek dus op zakelijke gronden, hij beden
ke. dat hij daarmee in de kaart speelt der
sociaal-democraten. De stemming is dus
onzuiver.
Maar de politieke analysé van mr. Bo
mans mocht niet baten. Het voorstel van
B. en W. werd met 15 stemmen voor en
t6 tegen verworpen. Hadden B. en W. een
gelegenheid gezocht, om de voordracht
aan te houden en de beslissing uit tc stel
len, wellicht waren zij een volgenden keer
gelukkiger geweest. Het verloop van dit
debat kon kwalijk een andere uitkomst
opleveren.
Wij leidden daar zoo juist den Wetli.
van financiën weer sprekend in onze Raad
zaal in zonder hem na zijn terugkomst
verwelkomd te hebben. Laten wij erven
zeggen dat de reis naar het zonnige zuiden
merkbaren invloed heeft gehad op dit ge
wichtig deel van het dagelyksch bestuur,
De oude spirit schijnt bij mr. Bomans te
zijn teruggekeerd en wij zouden willen
zeggen: hij is nog strijdvaardiger dan Sn
zijn besten tijd, hetgeen censdeel wel aan
liet verkwikkende klimaat van het land,
waar de citroenen groeien, anderdeels aan
de Ilaliaansche troepenbewegingen en
straatgevechten in de steden, waar ieder
een met een dolk en een revolver loopt,
geweten mag worden.
Aan die vernieuwde strijdvaardigheid is
hel te danken, dat B. en W. Woensdagmid
dag niet nóg een échec leden. Van de afd.
Haarlem van den Ned. Bond van Werklie
den in Openbare diensten en bedrijven
was een verzoekschrift ingekomen om ook
bij ziekte vacantietoeslag aan gcmeenle-
personecl uit te keeren, welk denkbeeld
B. en W. afwezen, en dat de heeren Peper
en Dijk verdedigden.
Formeel stond Wethouder Bomans zeer
sterk in zijn betoog, dat vacantietoeslag bij
liet loon behoort en uitkeering bij ziekte
onder een ziekengeldregeling valt. Vindt
gij deze laatste onvoldoende, goed, zei de
Wethouder, daar valt over te praten. Bin
nen een paar weken krijgt gij bovendien
van ons een voorslel tot wijziging der zie
kengeldregeling. Maar vacantietoeslag geven
aan iemand, die wegens ziekte een heel
jaar niet gewerkt heeft is onzin. Dan kunt
gij wel eisehen zoo iemand ook overuren
uit te betalen.
Door de heeren Dijk en Peper werd
daartegen weinig steekhoudends aange
voerd. Begrijpelijker daarentegen was het
verzet van den lieer de Braai, die aldus
redeneerde: wij geven vacantietoeslag aan
den man en afzonderlijk voor de vrouw en
de kinderen. Wanneer nu de man ziek is,
mogen wij het extraatje niet aan de overi
ge gezinsleden onthoud»".
Natuurlijk had ook hier mr. Bomans
formeel weer gelijk door er op te wijzen,
dat de Gemeente een loonovcreenkomst
heeft met den man; valt deze weg, dan
vervallen daarmee ook de toeslagen, die
er bij behooren. Maar het verschil wordt
hier toch erg subtiel. Het heele debat toon
de o.i. aan, hoe veel theoretisch gevaar en
hoeveel gevaarlijke practische gevolgen er
vast zitten aan schijnbaar mooie besluiten
om ook aan overheidsbedrijven vacantie
toeslag en dergelijke te verbinden. Toen
een jaar of zeven geleden in Amsterdam
voor het eerst een regeling van vacantie-
toeslagen was ingevoerd, toen vroegen wij
op het voorbalcon van een wagen der Ge
meentetram eens aan een bestuurder, of
hij niet erg in zijn schik was met de éxtra-
uitkeering. En wij kregen ten antwoord,
dat hij zijn vacantiegeld zou gauw moge
lijk had „opgenomen" om de schoenen
van zijn kinderen te laten maken en dat hij
in zijn vrije dagen in het Vondelpark was
gaan zitten. Theorie is mooi, maar prac-
tijlc is dikwijls anders. Wij voelen altijd
meer voor voldoende loon, waarvan men
zelf eigen genoegens kan besparen.
Bij de rondvraag baalde de heer Kop
pen een schrikkelijk drama op van den
woningnood, wat, door den voorzitter en
Wethouder Slingenberg tot andere propor
ties teruggebracht er minder dramatischer
uitzag. Wij gaan daar echter niet verder
op in, niet zoozeer, omdat deze spreker
en na hem in stijgenden toonaard de heer
Peper, B en W. van Haarlem zoo maar
even verantwoordelijk stelden voor den
heerschenden woningnood, maar vooral,
omdat de heer Koppen zijn rede begon
met de klakikelooze beschuldiging, dat de
Haarlemsehe pers met den woningnood
den spot dreef en later nog eens yerklaar-
de, dat diezelfde pers'het door hem gesig
naleerde geval opzettelijk verzweeg.
Wanneer wij het twijfelachtig genoegen
hadden lid van den Raad te zijn, dan zou
den wij in veel gevallen opzettelijk of blijk
baar valsche critiek doodzwijgen, een re
medie, dat o.i. veel te wciaig wordt toe
gepast. Nu de heer Koppen oiis er een on
gevraagde gelegenheid voor geefl, maken
wij er bij deze gebruik van en zwijgen over
heel zijn betoog.
Agenda
26 Maart
Sociëteit ,,St. Havo".Ciewone 71 itfin
gen.
Familie-Bioscoop, KI. Houtweg.
Voorstelling.
Stadsschouwburg. Wdlsonsplein. Het
Schouwtooneel. „De Onbekende Vrouw".
8 uur.
Ambachtsschool. Tentoonstelling teeke-
ningen der leerlingen. Xi uur.
Straatcollecte door het Comité tot steun
aan noodlijdende Nederlanders in den
vreemde.
Waaggebouw, Spaarne. Tentoonstelling
van werken door Piet Wiegman. 10t
uur.
Kunsthandel F. H. Smit, Gr. Houtstraat
69. Tentoonstelling van schilderijen. 106
uur,
KENNISGEVING.
De Burgemeester van Haarlem urengt bij
deze ter kennis van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat het op den 22sten Maart j.l.
executoir verklaard kohier no. 33 op de
Personeelebelasting dienst 1920, op heden
aan den ontvanger der directe belastingen
is ter hand gesteld.
XV.
Lentebode.
Bij Brinkman op de Markt zijn al de
stoeltjes buitengezet, het zonnescherm
hangt uit, en dc palmen slaan voor de
deur.
Vroeg van het jaar, omdat we zoo'n
vroege Paschen hebben; want Pasohen is
de tijd, dat zoo iets steeds pleegt te ge
schieden.
Ik zou wel eens willen weten, hoeveel
dagen precies het vroeger was dan verle
den jaar. Want is dit bericht niet even be
langrijk als de stereotype nieuwtjes over
de eerste aardbeien van den konden grond,
die aan de markt zijn gebracht, over de
eerste jonge spinazie, die voor den dag
gekomen is, over het eerste kievitsei, dat
is gevonden, en de eerste ooievaar, die is
gesignaleerd?
En steeds gingen al deze verblijdende
en interessante modedeelingen vergezeld
vam de toezegging: „Dat is zooveel dagen
vroeger dan verleden jaar".
Maar niet imnner is dit een kwestie van
tijd. Het is een kwestie van -het weer op
de voornaamste plaats.
En van het jaar is het, mét de vroege
Paschen ook de vroege lente-zomer, zou
je hgast zeggen, als je niet bevreesd was
voor de grillen vail April, die nog komen
moet.
Maar de nieuwe stoeltjes, bij Brinkman
op de Maékt, in de zon, zijn in elk geval
de zekere voorbode van schoon lenteweer
en jong voelt zich nu ook weer dc por
tier, die al eonige vijftallen jaren „voor de
deur slaat", en wiens nieuwe goudgalon
op zijn jas schilfert in dc lentezon!
VEREENIGING VOOR AMBACHTS- EN
MIDDELB. TECHNISCH VAKONDER
WIJS.
Donderdagmiddag had de ledenvergade
ring plaats van bovengenoemde vereeni-
gteg-
Nadat de heer Geyl de vergadering had
geopend en eenige mededeelingen had ge
daan, bracht de commissie voor ihet nazien
der rdkciiing en verantwoording verslag
uit. Met een woord van dank werden de
bescheiden goedgekeurd.
Als Ikl van het bestuur in de vacature
van den heer J. C. Caderius van Veen werd
gekozen de hoer W. Boglman.
Tot leden van de commissie tot hét na
zien der rekening en verantwoording over
1921 werden gekozen de heeren Reinierse,
Pellcnburg en Bouwer.
Tot plaatsvervangende leden dc heeren
Fontein, Teiding van Berkhout en Stolp.
Nadat de jaarverslagen waren uitge
bracht en goedgekeurd, reikte de heer
Hulswit met eenige hartelijke woorden
de getuigschriften aan de leerlingen uit.
Daarna sloot dc voorzitter de vergade
ring en opende tovera de tentoonstelling.
In verschillende lokalen der school
prijkten dc vruchten van de leerlingen.
Verschillende fraaie teekeningen en mooie
stukjes werk waren tentoongesteld.
STATUTEN.
De „Staatscourant" bevat de statuten
van de „Coöperatieve Turfinlkoop Veree-
nighig, alhier.
BIJENTEELT.
Donderdagavond hield do heer Postma
in een der zalen van het Nutsgebouw aan
de Lange Voorstraat een lezing over
Zwermen en Zwermverhoudjng.
»tcM(aA«an«' s«i
Dat wordt ino daar straks in de Zijl
straat een heele deftigheid.
Zo is wel nooit een aehteraffie ge
weest, maar wanneer alle plannen ovet
ce«igo jaren werkelijkheid zijn geworden,
dan zal de Zijlstraat meteen een onzer
allervoornaamste hoofdstraten zijn.
Daar zal dan wonen onze burgemees
ter en zal men vinden don grootsoho
godachlen Frans Hals-schouwburg op deu
hoek dor Nobelstraat; drie bankgebou
wen: dat der Haarlemsehe Bankverceui-
ging (ia het tegenwoordige postkantoor)
dat der firma Brinkman en dat der Na-
tionalo Bankvereeniging. Dit laatste kun-,
neri wij nog altijd w<j/l geou woreldwoudor
van bouwkunst noemen, waar het geeft
toch cachet aan de Zijlstraat. En verder
hot monuinentalo nieuwe postkantoor, ter
wijl een zijsprongetje den wandelaar zal
brongon bij het café-cabaret-concert zaal
van l'isuisse aan de ltaaks. Dat ons
aloude raadhuis met een zijner zijgevel
nog deftigheid op de Zijlstraat afstraalt
kunnen wo gevoegelijk overslaan, maai
niet dat zo de aangewezon toegangsweg
zal worden tot onzo „'Bail Platz", het
terrein der voormalige Haarlemsehe Ka-
toenmaatschappij. Als alle plannen, die
voor dat terrein gebroeid worden in 3tcen
moeten verwerkelijkt worden, dan zulten
de gehouwen er hemelhoog opgestapeld
liggon. Wat daar al komen moet! Het
gouvernementsgebouwde gemeentelijks
concertzaal is er gedacht (de heer Bo
mans sprak in de raadszitting van een
„zalendorp"!): Wij hoorden van 'n kerk,
die daar ontworpen is, van scholen eu
kloosters, woningen, enfin. Iedereen di<
wat nieuws aan 't uitvinden is, denkt
alh j t aan dat kostelijk stukje bouw
grond in het hart der stad, mot het
mollige groene gazon er voor. Alles
zal or wel niet verrijzen, maar veel to h
vrcl eu het zou ons niet verwonderen
als dat terrein mettertijd een centrum
van Haarlomsch verkeer wordt.
Men ziet wat 'n toekomst vot^ do
Zijlstraat! Nu nog wat betere verlichting
en wat deftiger keien (asphalt mïs-
scliien en de Zijlstraat is con eu al
glorie.
Maar kunnen wij dan de Zijlstraat
nog wel Zijlstraat blijven noemen Wat
zou men donken van oen anderen naam:
b.v. Square Boulevard Piazza
di, Avenue Allee Maarschalk?
Ter eere van onzen burgemeester? Of
wil men mot allo geweld een Ncdor-
landsohcn naam, dan: Maarscholkweg of
Maarschalklaan.
Toen ik over dit mijn hoogst-eigen-
zelvers-idee de opinie van m'n dierbare
wederhelft vroeg, voelde zij er niets voor.
Wij moeten de Zijlstraat, Zijlstraat blij
ven noemen. Dat is ras-echt, goed-rond,
was de Zijlstraat al bekend bij onze
was de Zijlstraat al verbeterd bij on/A*
Hoekscho en Kaboljauwsche voorvaderen:
de Zijlstraat ook zag onze fameuse Ke
nau Hasselaar en hare-kokende-pek-wcr-
pende zusteron; de Zijlstraat ook spuw da
als Zijlstraat tydons de Fransche revo
lutie heelo drommen naar de Markt, die
daar onder den Vrijheidsboom een rondjo
dansten, dat hun echter leelijk berouwd
hoeft. De Zijlstraat laten wij Zijlstraat
heeten.. Dat was en ia een mooie naam
en zal 't blijven ook.
Vie verloochent zijn geschiedenis, als
hij voornaam wordt?
'De heer PosUna hield zijn klein doelt
zeer aandachtig auditorium gedurende go.
ruimen tijd op aangename wijze bezig.
Spreker besprak uitvoerig de vermoerde-
ring van de bijen en verder in 't kort liet
geheele bijenleven.
Een dankbaar applaus viel »pr. na zijn
interessante lozing ten deel.
GARNIZOENSBERICHTEN.
De sergeant D. Boon van het 21sle Re
giment Infanterie is overgeplaatst bij hot
11de Bataljon van het 18de Regimcnl In
fanterie te Amsterdam.
INVOER VAN BLOEMBOLLEN IN
DU1TSCHLAND.
Het „Kweekepsblad" verneemt, flat
de kans groot is, dat DuitscIUandi
dit jaar weder open komt voor bloem
bollen.
Vanuit Holland zijn groote planten-
zendingen, in Duitscliland ingevoerde
De vergadering van het Verband
Deutscher Garteaibaubetriebe, besloot
bij do officiéele regesringslichamen
aan te dringen alle invoer van plan
ten en bloemen te verbieden, docli
hiervan uit te sluiten de Hollaudi-
sche bloembollen.
PERSONALIA.
Met ingang van 1 April is de heer G. te.
C. Joppe, alhier, tijdelijk belast als waar
nemend adjunct-inspecteur bij de belasliiw
gen en werkzaam gesteld aan de inspectie
te Heerenveen
HINDERWET.
Van C. Hoogland is een verzoekschrift
ingekomen om vergunning tot oprichting
van een zouterij van dierlijke stoffen aan
de Botermarkt 2; van H. Giebels om
vergunning tot oprichting van een in
richting voor het vervaardigen van ijzer
waren, waarbij clectrische beweegkracht
zal worden aangewend met een vermogen
