£^'Wsn^ss;
k' <<p"iet anders
buitenland.
"»"léVSVebef°"
aisnMt»
Bmnenlandsch Ni(
"«"teï "ch'&V-0,^ "W'-?
De SÏcÏErkersstaking.
sZt"^KCmENf-
ZATERDAG 9 APRIL 192
~i1^TJ).ER OPVOEDiMG
men jo |{;n,r>'
"w kind verkeêrd'h f 1}?t,lgedra8 van
staat, geeft ,»r f en U dus niet aan
schap van a, C ?11 ter de§'e reken"
^makkeiiik ÜwTp e^W'^Ze het weer
berkrijgen. tevredenheid kan
verkefrdhè'den 'da^' 11°pu-t:dcn te"cn
oor moedelönch i ónderen niet
dat zij er ^fiet Kt" «W
het helpt n,° tJ'""en
vl' gaan ten «ino fï ,z°oals het gaat
Het petïioï leat0t het kwaad °ver.
ficht bij de om i oppervlakkig in-
deren, zonder HprS', o Ze hiJ bun Irin-
Klechte bedoeling8 of p onderzoek> een
onderstellen Vnft 1 kwaden wil
over tothet PI™ al te dikwiïls
dicht en vnarl7oi dat m e» bun toe-
wmwegen voorhoudT" lli?t-f,'un zonder
MotenISdat mo^lijkheid niet "?t*
worden *Mé"
verwiïfk T da" hun schuld. Het
jt is dus niet 3ileen nnhilinb-
t'crnp i! ü°r «ekrenkt wordt en de
lijk bSnenoergedaChte in hön'Mnder-
0'idèrsteHr;nwChti-r d' boven-bedoelde
hinderen kneU ouders van hun
cn dat is ni!! ,en geheel onwaar is,
Wordt in hl 2elden het geval dan
verwarring aa„ and der kinderen
,n bun begrir3 gencht' niet het minst
bedoelinoor. van g°ede en slechte
e wo h tn '"zichten,
troostia en ia+dan "eerslachtig en mis-
meer deugen ze *ot niets
oimers XSUZS 'iefde voor hun
begeerte en W rloren' aIsook de
ie - In o om goede kinderen
t en aan hun ouders te behagen.
hun voor iederen indruk zoo ont
vankelijk gemoed, worden ze gepijnigd,
ze verkwijnen in hun schoone jeugd
me geen ongestoorde genoegens meer
'oor hen oplevert, totdat'hun zich
iet ukelend verstand eindelijk in-
un„' 1 de verwijten hunner ouders
gegrond zijn.
Ve PPrHien ze met verachting op hun
zichbov,ea?tPVOedir^ neer' verheffen
en dan eerï ,"1dru.kke» hunner jeugd
Jlccht en schUigTzifn." WCrkeiijk
-PATER' FAMIL1AS.
DE TOESTAND IN IERLAND.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
DE WONINGVOORZIENING.
Het dagelijksch bestuur van
Nederlandsch Instituut voor VolJ
huisvesting lieeftzich met een schrijv
tot den minister van Arbeid gewei]
waarin het de bezwaren ter kennis
den Minister brengt, welke op
vergadering door genoemd InstitJ
belegd op 26 Februari j.l. tot uitil
kwamen tegen ten aanzien van r
bouwverenigingen in den laatst]
tijd van Regeeringswege gevolg
politiek.
Als eerste der genoemde bezwati
wordt naar voren gebracht de onzelt
heid die er ten aanzien van de RegiJ
ringsmaatregelen bestaat. De versct
lende circulaires zijn op zich zelf nl
geheel duidelijk en dekken elka
bovendien niet. Naat deze circull
res bestaan half en geheel geheif
voorschriften met welker inhoud I
bouwvereen. onbekend zijn, wei|
onbekendheid veelal leidt tot een
zet der plannen, die in een later S1
dium moet worden verlaten en
geheele omwerking der plannen noo
zaakt, terwijl ook de onzekerhd
aangaande de bepaling der hur
moeilijkheden oplevert. Op de verj)
dering werd er op gewezen, dat de
gemeene onzekerheid een zeer ongc
stigen invloed uitoefent op de bedil
vigheid der bouwvereenigingen en I
den lust om zich aan de verbeteril
der volkshuisvesting met volle ttf
wijding te geven, terwijl een groeien!
onts^mming valt waar te nemd
Van de bestaande onzekerheid word|
in het schrijven van het Institi
verschillende voorbeelden gegevel
Duidelijkheid en openbaarheid wd
den bepleit.
In de vergadering werd prot^
aangeteekend tegen de te kleine
metingen van vertrekken, welke
het vanwege het departement vl
Arbeid uitgegeven Album zijn opjf
nomen, omdat dit album, wat'daarvl
ook de bedoeling zij, als voorbef
tes navolging zal worden opgevl
Een woonvertrek van mindet d|
15 M* oppervlak werd ontoelaatbs
geacht.
Voorts werd er in de vergaderil
op aangedrongen den bouw van wl
ningen met minder slaapvertrekk|
dan drie in ruimer mate toe te lat
dan thans het geval is. Veel nieul
woningen worden door nieuw gevorj
de gezinnen betrokken, die aan
groote en duurder woning geen
hoefte hebben en daarin vaak een
der gezin opnemen.
Ten slotte werd getwijfeld aan
wenschelijkheid om de maximuJ
bijdrage in de huur voor den bouw vl
woningen iaet twee woonvertrekk|
vrijwel uit tc sluiten. Op de gre
cultureele beteekenis van het twe
woonvertrek werd gewezen, te
er terzelfder tijd de klemtoon op wel
gelegd, dat gezinnen met meerda
cultureele behoeften volstrekt ni
altijd behooren tot de beter gesitued
den. Met het oog daarop werd M
noodig geoordeeld den inhoud van el
woning, voor welker bouw de maJ
mum-bijdrage kan worden verleen
van 225 M« tot 250 a 260 M* te v^
hoogen.
Het dagelijksch bestuur van
Instituut brengt de hierboven, op
bedoelde vergadering ter sprake g
komen punten onder de aandacl
van den minister van Arbeid, opdj
deze quaesties op zoodanige wiii
tot oplossing kunnen worden gebrach
als noodig is in het belang van
behoorlijke woningvoorziening.
Verkeer en Posterijen.
™.k, ik h„„d ij eeiiSiS ""j"
°ff6rt U 0p" Zeidc °"^os
uezer ocshssnigei >«i n.n vtyevnew melding f beteesenemm functies ie bennen vervuld -
'iet goede warn ,u de 'Jver voar
vr«chten vaar e"aChoone' de riikste
■'°®rtbrengen ■,k e? eeuwigheid
°P bedacht waren °?ders er slechts
daar behagen in «m °onen' dat zii
Mopt «I f 1 scbeppen.
denktwant^aardanr'1,3" Te'? veelal
om het goede te Ha» r wordt bun wil
Ze worden v.erzwakt.
'•aar reilen en ,aten alles
lemeenten 1-, reSeenng heeft aan alle
ïan vrijwiiliJ S,e.?.even tot aanwerving
tial consta-hW' j z"ogcnaam<le »sPe"
den TeëSta de.,burK"«- ™>r.
biwapend. Va" "niform voorzien en
Wau «^"avond. ofschoon
rnshg, met wanhopig. Men gelooft dat
«t-kere rnvloedrüke arbeidersleiders druk
'JUoefenen op de mijnwerkers met het doel
gunstige atmospheer te wekken voor
Onderhandelingen. Eenige betepke-
aan bet feit, dat de
die voTC Van bct Drievoudig Verbond
ïehoudenK1*teravond was vastgesteld, niet
ipoorwegma' °n<ianlcs bet feit, dat de
dissineen n»en cn transportarbeiders be-
WcK vrijmaakt!"' We'ke kIaarblökciük den
driebondcrh VOOr een actie van bet
»-bap. Opvallend is ook dat geen
maakte van staking.
ïu het Lagerhuis heeft Woensdag de
heer Gould eenige merkwaardige dingen
gezegd in verband met de mijmverkerssto-
king, die des te meer de aandacht verdie
nen, omdat dit coalitie-unionistische par
lementslid voor Cardiff aan verscheidene
duizenden menschen werk verschaft in
de scheepsbouw- en staalindustrie. Blij
kens het verslag in de „Daily News" be
gon Gould met op te merken, dat het één
k twee jaar duren zou vóór de beste mij
nen, die onder water geloopen waren, weer
wat zouden kunnen opleveren. Daarom
moesten de leiders der mijnwerkers er bij-
de pompers op aandringen, dat zij met hun
werk doorgingen. Verder stelde hij o.m.
voor, dat gedurende drie maanden de to
tale winsten der mijneigenaars niet meer
zouden bedragen dan verleden jaar.
De regeering kon niet de industrie in
den steak laten, nadat zij die tot een chaos
had helpen maken. Doch de werkgevers
gingen volgens Gould evenmin vrij uit,
want wel waren bijv. de arbeidskosten per
ton in Zuid-Wales abnormaal hoog, maar.,
daar waren ook fictieve kosten bij. Wat
genoemd werd de „war wage" van drie
shilling per dag, werd aan den mijnwerker
uitbetaald of hij arbeidde of niet. Die
„war wage" werd dan gerekend als on
derdeel van de arbeidskosten. Daar. kwam
dan nog bij, dat de productie verminderde,
hetgeen spr. aan psychologische redenen
toeschreef. De mijneigenaars toch wilden
het staatstoezicht ia discrediet brengen
en verlangden er daarom niet naar de pro
ductie te vermeerderen of om geld uit te
geven voor verbeteringen. Aan den an
deren kant deden de mijnwerkers op hun
beurt wat ze konden om het stelsel van
privébezit in een kwaad daglicht te stel
len. Het resultaat was geweest: chaos in
de industrie.
maar omdat de coalifieregecring met zijn
naam en godsdienst met succes propagan
da hoopt te maken in vreemde landen en
ook door zijn benoeming oneenigheid te
stichten tiisschen 'de katholieken in Ier
land. Lord Talbot is voor het lersche volk
wat Lord French is de voornaamste
vertegenwoordiger van een usurpeerende
regcering, Toor welker verdrijving de natie
bereid is alles op te offeren.
NA DEN VAL VAN KROONSTAD.
De correspondent van de „Times" te
Kroonstad hangt een vroesclijk beeld op
van de vlucht over het ijs dergenen, die
nadat Kroonstad in handen der bolsjewie
ken gevallen was, de wijk namen naar
Finland. Een snelle dooi, gevolgd door
strenge vorst, had de oppervlakte vaai hel
ijs in een papachtige massa veranderd, 18
inch diep. bedekt door een dunne laag
nieuw ijs. In het donker werd deze toe
stand niet bemerkt; het dunne ijs bezweek
en sneed als een scheermes door de dikke
Ieeren laarzen der vluchtelingen, aldus
ernstige wonden veroorzakend. De vluch
telingen, die door deze breiaclilige massa
voorlworstelden, leden vrccselijk en velen
stierven onderweg. Een arme vrouw
strompelde aan land, volkomen uitgeput
en half waanzinnig, met een klein kind
aan haar borst gedrtikf- Toen zij Kroon
stad verliet, had zij nog bovendien twee
kinderen, die in staat waren te loopen.
Halverwege begaven de krachten hen. Als
zij bij hen gebleven was, zouden allen zijn
omgekomen. In haar wanhoop liet zij zc
in de sneeuw achter.
Zevenduizend mannen, vrouwen en kin
deren, die Finland wisten te hereiken, zijn
geïnterneerd te Ino en Wiborg. Ongeveer
tachtig leiders van den opstand bevinden
zich in 'de stad Terioki.
Doorgaande over de vermindering in
de productie, zei spr. dat hem juist uit ge- ENGELAND EN AMERIKA,
sprekken met mijnwerkers gebleken was Er is een nota gepubliceerd, door
dat die zeer geprikkeld waren, omdat door t Curzon tot de regcering der s. ge-
den korten tijd, dat er gewerkt werd, geen rjcJit, waarin de in Amerika geuite be
verbeteringen
waren aangebracht en de
Ca Ir?" kunstmatig waren Ver-
hoogd; „Wij kunnen niet doorgaan zooals
thans riep Gould uit. „Ik heb 9000 men
schen in dienst, maar ik zal ze Zaterdag
wel moeten ontslaan, omdat ik geen steen
kool kan krijgen. De prijs móét lager wor
den. Een vermindering van 10 shilling per
ton beteekent 'n vermindering van 2 pond
en 10 shilling in den prijs van staal. En
wat de scheepsbouw betreft: in België,
Zweden en Noorwegen worden alle sche
pen gebouwd voor 8 tot 10 pond per ton,
tegen 20 pond hier te lande. Die hoogé
prijzen zijn niet alleen het gevolg van de
hooge loonen, die hier betaald worden,
maar ook van den hoogen prijs van steen
kool."
De rede, die, omdat zij van een vooraan
staand industrieel en handig zakenman en
van een Kd der regeeringspartij kwam, met
aandacht was aangehoord en die, zooals
men ziet, de schuld voor het conflict over
de drie betrokken partijen ('regeering, mijn
eigenaars en arbeiders) verdeelt, werd
door het Huis met applaus ontvangen: En
Lloyd George kwam den spreker hartelijk
met zijn rede gelukwenschen.
De spoorwegarbeiders en transportarbei
ders verklaarden een beslissing genomen te
hebben tot een a'gemeene staking om de
mijnwerkers te steunen. De mijneigena
ren hebben een uitnoodiging van den mi
nister voor een nieuwe bijeenkomst aan
vaard, doch de mijnwerkers nog niet.
Liberale vrouwen over Ierland.
Te Swindon heeft Lady Simon, de echt-
genoote van den bekenden liberalen oud-
minisler Sir John Simon, in een vergade
ring een molie voorgesteld, waarin de po
litiek der regeering jegens Ierland wordt
afgekeurd en op haar een beroep wordt
gedaan om de Black en Tan's en de liulp-
politie-troepen terug te roepen cn een
wapenstilstand te sluiten, die gelegenheid
zal geven om le pogen tot een verzoening
met Ierland te komen.
Lady Simon wees er op, dat Ierland
heel wat gehoord had over de rechten der
kleine natiën en van de schitterende be
loften daaraan gedaan, doch len opzichte
van Ierland hal men tot dusverre niets dan
geweld toegepast. Men noemde dat „liet
nemen van represaille—maatregelen", wat
m werkelijkheid beteekende afschuwelijke
verdrukking en onrechtvaardigheid.
1 en de nieuwe onderkoning.
Het jongste ofricieeele bulletin van Sinn
hem laat «ch als volgt uit over de benoe
ming van lord Edmund Talbot tot onder
koning van Ierland:
Lord Edmund Talbot is katholiek. Hij is
benoemd, niet omdat hij eenigen naam
heeft als een bekwaam bestuurderwant
hij blijkt slechts de meest duistere en on-
Iciht,
sohuldigingen worden afgewezen als zou
den de Britsdhe autoriteiten opzettelijk
haiidelstelëgrammen tussohen de V. S.
en Europa hebben vertraagd of onder
schept of gebruik zouden hebben ge
maakt van modedeelingen in die tele
grammen. Curzon betreurt, dat de re-
geering der V. S. wensdht. dat de na
men der klagers als vertrouwelijk wor
den beschouwd. De Britsche regecring
berust in dezen wensch, doch legt den
nadruk op der onbetrouwbaren aard
van de mededeelingen van personen en
firma's, die niet wensohen dat hun na
men genoemd worden.
EEN INTERNATIONALE CONFEREN
TIE TE WASHINGTON.
De „Times" verneemt uit New-York,
dat volgens de „Globe", de nota's door
Amerika aan de Europeesclie mogendhe
den gezonden de voorboden zijn voor
uitnoodigingen, welke Harding zich voor
stelt binnenkort uit le zenden voor een
conferentie, te Washington teT regeling,
van (Ie kwesties van de intergealtieerde
schniden, de wisselkoersen en de schade
vergoedingen alsmede andere kwesties,
welke een beletsel zijn voor de ontwik
keling van den internationalen handel.
Frankrijk, Brittannië, Japan, Italië cn
Duitsdiland zullen worden uitgenoodigd.
Men hoopt de conferentie in den zomer
te houden.
MINISTERCRISIS IN HONGARIJE.
Het avontuur van ex-koning Karei is
oorzaak geweest van een ministercrisis
in Oostenrijk. De minister van binnen-
landsche zaken, dr. Glaiiz, hood den
bondskanselier zijn ontslag aan, omdat
hij zich niet vereenigen kon met de keu
ze der personen uit de weermacht, die
den trein van den ex-Honing zouden be
waken op Oostenrijkseh gebied. De so
cial istis die partij wilde andere officieren
en soldaten aangewezen zien dan de mi
nister van binnenlandsChe zaken, die
chef van de weermacht is. Doch de mi
nisterraad zwiohtti* voor de socialistische
partij. En hierop vroeg dr. Glanz zijn
ontslag, dat door den Bondskanselier is
aanvaard.
Volgens een V. D.-bericht uit Weenen j
zouden niet alleen de ministers van bin-
nenlandsche zaken, tevens premier, Tele-
ki en van landbouw Szabó hun ontslag
hebben ingediend, doch ook de minister
van buifenlandsche zaken dr. Gratz. De
Neue Freie Pres se weet le vertellen dat
de minister van justitie Pomosanyi dit
voorbeeld zal volgen.
De mogelijkheid beslaat, zeg» het i
„Neue Wiener Tageblatt'". dat de rijks
bestuurder Hortlhy de nationale vergade
ringen onfMntfen 'en nieuwe verkiezingen
uit sdi rij ven zal.
De regeeringen te Praag en Belgrado
moeten zeer verontwaardigd zijn over de
redevoering van minister Gratz in liet
parlement, naar aanleiding van hel ulti
matum der kleine entente. Volgens ,JDer
Abend", «cn Ween scha krant, is aan
deze verontwaardiging uiting gegeven
door Hongarije opnieuw een ultimatum
te zenden, waarin ter voorkoming
van een herhaling van het Paasühavon-
tunr de ontwapening van het.
Hongaarsc'10 leger geëischt wordt.
de ACHTURKNDAG IN ZWITSERLAND
VERWORPEN.
De Zwitsersdhe Nationale vergadering
vervolgde de behandeling van de besluiten
genomen op de a rbeid sco u f er entie te Was
hington. Met een groote meerderheid werd
het besluit, waarbij de 8-urige werkdag in
de industrieele ondernemingen werd inge
steld, verworpen.
Uit Genua wordt aan het „Giornale
d'ItaHa" gemeld, dat de politie te Pegli
een Ras heeft gearresteerd, wien de bij
naam is gegeven van de beul van Odessa,"
omdat bij persoonlijk de doodvonnissen
ten uitvoer legde, toen hij president was
van de revolutionnaire rechtbank van
Odessa.
Talrijke op hem gevonden documenten
zouden hem doen kennen als de voor
naamste agent van Lenin in Italië.
jol dusverre heette het dat het
eenige dat sedert het uitbreken van den
oorlog niet in prijs was gestegen, was het
huren van een stoel in een der Londen-
sche kroonparken, waarvoor men eén
penny betaalde. Thans komt ook daaraan
een einde. De pachter dier stoelen, die
daarvoor aan de schatkist 7000 pd.st. per
jaar betaalde, heeft verklaard dat hij met
een penny niet meer uitkomt. Nu het con
tract vernieuwd moet worden zal hem toe-
gesaan worden voortaan twee stuivers per
stoel te vorderen, doch in het vervolg zal
hij dan een pachtsom hebben te betalen
van 10.500 pd.st 's jaars.
Tc Flandersbad in hel Bengische
Land, heeft de Sipo 27 inwoners gevangen
genomen, die wapens en munitie r: hun
woningen verborgen hadden.
Te Duimen hebben bandieten in de
Karthuizer kerk ingebroken en den graf
kelder der hertogen van Croy geplunderd.
Drie lijkkisten zijn met zware gereedschap
pen verbrijzeld en verschillende kostbaar
heden daaruit gestolen.
Mevrouw Lowe, een dame uit def
tige Londensche kringen en de vrouw van
'een bekend Engelsch tennisspeler, die in
een tennisclub te Cannes zich schuldig
had gemaakt aan verschillende diefstallen
van geld uit de kleeren van spelers, is
voorwaardelijk veroordeeld tot een jaar
gevangenisstraf en voorts tot 500 frank
boete. In het geheel heeft mevrouw Lowe
12,000 frank gestolen. Zij gebruikte het
geld om te spelen op de speelbank.
Uit Kopenhagen wordt gemeld, dat
de Sowjetregeering haar goedkeuring ge
biecht heeft aan een bestelling van 100
locomotieven in Zweden tegen den prijs
van 500 millioen kronen. De levering moet
plaats heblacn vóór 1925.
De communist Baars. Uit Wel
tevreden wordt geseind, dat Baars niet
gearrcsleerd is. Blijkbaar wordt de be
slissing der Regeering op de door hem
ingediende verdediging afgewacht.
Commissie Muntwezen. Ingesteld is
een Staatscommissie om te adviseeren over
de vraag of de toestand op het gebied
van liet muntwezen in Nederland en Indië
wijziging noodig of wenschelijk maakt van
de desbetreffende wettelijke regelingen, in
het bijzonder met betrekking tot de be
staande munteenheid, en zoo ja, welke
wijzigingen, zulks met mededeeling van
baar gevoelen over dc daarmede samen
hangende vraagstukken.
Voorzitter der Commissie is Mr. G. Vjs-
sering, president van de Nederl. Bank; se
cretaris Mr. W. M. J. van L/utterveld te
Bloemendaal.
De uitkomst der woningtelling. De
woningtelling in 1019 heeft tol uitkomst
gehad, dat toen het tekort 57550 woningen
bedroeg. (Van de 6,779.680 inwoners zijn
van 6,265,000 de woningen geteld.)
De Nederl. week te Madrid. De ope
ning van de Nederiandsche week te Ma
drid is uitgesteld van 3 tot 9 Mei a.s.
GESCHILLEN OVER ARBEIDSAAN-
GELEGENHEDEN.
Blijkens het Voorioopig Verslag juichten
2eer vele leden de strekking toe van het
wetsontwerp, fioudome nepanugen lol De-
vordering van de vreedzame bijlegging van
geschillen over arbeidsaangelegenfheden en
tot het voorkomen van zoodanige geschil
len. Andere leden stonden sceptisch tegen
over dit wetsontwerp. Sommigen hunner
achtten het een uitvloeisel van dc idealis
tische opvatting, dal arbeidsgeschillen
kunnen worden voorkomen of beslecht, in
dien de overheid daarvoor slechts de ge
schikte personen en organen aanwijst. De
strijd tnssdhen kapitaal en arbeid is ech
ter een strijd van macht, en hij, die de
macht heeft, zegeviert. Noch bij de werk
gevers, noch bij de ariieiders blijkt, zoo
betoogen deze leden, bij gerezen geschillen
behoefte te bestaan aan het optreden van
derden, oin deize uit den weg te ruimen.
Slechts als de strijd op het doode punt
komt, denkt men aan bemiddeling. Dat de
Minister daarin wil voorzien, verdient aan
beveling, maar men moet zich van de
resultaten niet Ie veel voorstellen. Andere
der hier aan het woord zijnde leden merk
ten voorts op, dat het slagen der bemidde
ling geheel afhankelijk is van den daar
voor aangewezen persoon. De Rijksbemid
delaars zullen niet slechts bijzonder be
gaafde mannen moeten zijn, die hel zlge-
meen vertrouwen verdienen, doch zij zul
len ook op de hoogte moeten zijn van den
aard van allerlei voorkomende arbeidsge
schillen en van de omstandigheden, waar
onder deze zich voordoen. Hunne positie
zal moeilijk zijn en liet is te vreezen, dat
zij slechts zelden het vertrouwen van beide
partijen zullen genieten. Men vroeg, of de
Regeering van meening is, dat er voldoen
de geschikte personen voor dit ambt te
vinden zijn en dat zij bereid zijn, zich
daarvoor beschikbaar te stellen.
Sommige leden oordeelden, dal de bepa
lingen van dit wetsontwerp tot misbruik
aanleiding zullen geven en vreesden, dat
meermalen conflicten in het leven zullen
worden geroepen, uitsluitend met de be
doeling, de hulp van de Rijksmiddelen le
kunnen inroepen en op die wijze voordee-
Jen ie kunnen bedingen. Zij zouden er den
voorkeur aan gegeven hebben, indien eerst
de publiekrechtelijke regeling van de col
lectieve arbeidsovereenkomst was tot stand
gekomen.
Gevraagd werd, of omtrent dit wetsont
werp onderling overleg tussdhen werk
gevers en werknemers heeft plaats gehad
en, zoo neen, of dit alsnog niet zou kun
nen geschieden, door een commissie, in
den geest van de oomwissie-Poslhuma,
over de Ziektewet. Anderen achtten dit
overbodig.
Verscheidene leden, die zich met het
denkbeeld van het wetsontwerp wel kon
den vereenigen, hadden echter bezwaar
tegen de uitwerking daarvan. Zij achtten
het bedenkelijk, dat daarvoor wederom
nieuwe ambtenaren moeten worden aan
gesteld. Zij vroegen, waarom de aan den
Rijksbemiddelaar toegedachte laak niel
kan worden opgedragen aan de Kamers
van Arbeid, waarin thans reeds werk
gevers en arbeiders samenkomen.
Sommige leden wilden de voorzitters
van de Raden van Arbeid met de functie
van Rijksbemiddelaar bekleeden.
Andere leden gaven den voorkeur aan
het'stelsel van de pegeering en zouden hel
gewensoht achten, de Kamers van Anbeid
op to heffen.
Sommige leden hadden ernstig bezwaar
tegen de voorgestelde bevoegdheid tot bet
instellen van een enquête, omdat zij oor
deelden, dat dit een gevaarlijk wapen is
en voor het beoogde doel, n.l. de voor
koming of bijlegging van een geschil, niet
geschikt. Het is niet waarschijnlijk, dat de
partijen, die noch door den Rijksbemidde
laar, noch door den bemiddelingsraad bij
elkaar konden worden gebracht en die
zich door een scheidsrechterlijke uitspraak
niet willen laten binden, voor een enquête
zullen wijken. Mochten misstaaden in een
bedrijf voorkomen, dan behoort, naar het
oordeel van deze leden, een parlementaire
enquête te worden ingesteld. Dit verdient
de voorkeur boven een enquête, volgeus
het onderhavige wesontwerp.
Vele andere leden wfcesohten echter de
bepalingen betreffende de enquête in het
wetsontwerp te behouden. Vermoedelijk
zat niet vaak tot toepassing daarvan be
hoeven te worden overgegaan.
Met hel oog op het algemeen belang, dat
bij sommigen arbeidsgeschillen betrok
ken kunnen zijn. mag aan de regeering
niet de bevoegdheid worden onthouden,
van dit middel gebruik te maken.
Eenige leden wilden de pcblicatie beper
ken tot datgene, wat reeds uit anderen
hoofde bekend is, tenzij dc belanghebben
de partijen legen een ruimere publicatie
geen bezwaar hebben, maar tegen zooda
nige beperking van is bevoegdheid lot pu
blicatie kwamen verscheidene leden op. De
Minister, zoo betoogden zij, moet, afge
scheiden van de fabrieksgeheimen, publi-
cei"-eu, wat hij in het algemeen belang
wenschelijk acht.
Dienst HarwichHoek oan Holland.
Terwijl vele stoomvaartdiensten gesti
of beperkt zijn, blijft de dagelijksch»
HarwichHoek van Holland door
evenals de driemaal s' weeksche
HarwichRotterdam.
Vliegtocht NederlandIndii.
nant ter zee Goedhart schrijft de
R. Ct." zal met een Berkri-mar
decker een vliegtocht van Nederland
Ned.-hvdië ondernemen. Als passagier,
vens technicus en huipvlieger, gaai
officier-machinist Takens van den
n p-1 u oh tvan rldi enst
Een landing. Men mol dl aan
„Hlbld.":
Gistermiddag om drie uur landden
Schiphol dc vlieger Wouters en een
sagier met een De HaviUand-vliegtuig.
Zij kwamen van Brussel en hadden
den sterken tegenwind twee uur over
reis gedaan. Later zon de tocht voortt
worden naar Rotterdam.
Dit is het eerste vreemde toestel, dat
1921 op Nederlandse*! grondgebied
gekomen is.
Naar het Fransch
Van RAt>UL DE NA VERY
t w bewerkt door
uner m klcine '^cneurde den
aan ecu kaars verLrandde ze
„De weenende 1HUle. alde zachtjes:
Daarna ging hij IU(a® Geunevilljers."
zijner cchtgenoote en vra verlrekkeu
vangt gij dezen avond? "aar: „Ont-
,,:'a, mijnheer," antwoordde m„
„<>l liever wij onlvangen gü t,,. p).a'
salons86? ;C voldoen> dan zou ik miine
gezelschap."611P**r h«Udt
'ndineartlU,fP f'Ue mogelijlce wijze
m°éfiinh dankbaai'heid voor uw edel-
br«ldscte!f tC klonen; ik had geen
%orden .en. miJn vader was arm ge-
fP.I hebt mij tot uwe echt-
enoote
uv"e eent»
sUvOzen met CCn belangeloos
heid die veten jaloersch op mij deed
worden."
„Gij zijt even goed en zachtmoedig
als gij schoon zijt," antwoordde Cané-
los, een weinig verteederd. Ik heb dik-
wijls gedacht dal ik, toen ik uw geiuk
meende te verzekeren, uwe jeugdige
verwachtingen vernietigd heb,"
a Gij zijl niet bedorven," zeide Olytn-
pia„ik zou alleen zeggen, dat gij veel
geleden hebt en dat de herinnering
aan uwe rgmpen u vervolgt."
„Gij hebt gelijk, mijn strijd om het
bestaan was hard in den beginne."
„Maar later lachte alles n toe. Ca-'
nélos."
„Dat schijnt ten minste zoo."
„Zouui gij moeilijkheden hebben, die
mij onbekend zijn?"
„Als dal zoo was, dan heb ik u
toch le veel builen mijn leven gehou
den om u daar titans door te be
droeven."
„Gij vergist u. Ik kan mij op den
afstand houden, waarop uwe onver-
s„ 'Hjgbeid mij plaatst, maar zoodra
gij mij noodig hebt zult gij mij vin
den."
Vvk betIauj£ u voor dat woord."
öp dal oogenblik dacht hij er voor
het eerst aan, dat hij door die vrouw
zijn leven had kunnen veranderen en
opnieuw beginnen.
-aq 0] jeet i xooa suoiipj .loupïzao
„Dus gij ontvangt vanavond?" her
haalde hij. „Ik zal pas laat komen.
Een gewichtige zaak, die geen uitstel
kan lijden, zal mij tang ophouden."
Hij kuste de hand zijner vrouw en 'ging
langzaam heen. Hij at weinig, deed een
jraard zadelen, wikkelde zich in een
donkeren mantel en verliet tegen acht
uur des avonds zijne woning.
Terwijl hij zich naar de vlakte van
Geuneviiliers begaf, gingen twee man
nen te voet in dezelfde richting.
„Zijt gij wel zeker dat hij komen
zal?" vroeg de eene.
„Zeer geker."
„Dan kent gij hem nog beter dan
ik. Al wat ik kan zeggen is dat ik,
onder zijn vermomming als deftig heer,
hem zeer goed herkend heb als Lau
rent Cabarou, den naam die hij aan
boord van de Terrible droeg; maar hij
kan ?ijn titel gekocht hebben."
„Gij hebt gelijk, Grand-Hunier, ik
ken hem beter dan gij. Ik kan bewij
zen, dat hij het kistje met diamanten
van mevrouw de Flessigny gestolen
heeft en dat hjj hare dochter Dolores
heeft doen verdwijnen."
En fcJan wij dan niet op hem aan
vallen, hem neerslaan en aan het ge
recht overleveren?"
„Neen, vanavond niet."
„Hebt gij dan moed om kalm met
dien ellendeling te spreken?"
„Ik zal het ten minste beproeven."
„Zijn wij er haast, mijnheer Avène?"
„Aanstonds. Daar, hij dat boschje,
is een put van honderd voet diep."
„Ha, ik raad het, wij zullen er den
schurk inwerpen."
„Ons zei ven recht verschaffen Zijl
gij dwaas? Canélos zal ongedeerd in
Parijs terugkomen."
„Dan begrijp ik eV niets van," ant
woordde Grand-Hunier.
„Het is vbor vandaag alleen om eön
gesprek te doen."
„Dan zal het toch wel nuttig zijn en
wat opleveren. Kent gij deze plaats
reeds lang?"
„Ja> zeer lang. Er bestaat een le
gende omtrent den weenenden put, die
verhaalt, dat een arm meisje er door
ellendelingen ingeworpen werd; zij
stierf er van honger en sinds dien
weent de kleine ongelukkige op den
bodem?"
Gelooft aij daaraan Kpmen dioden
dan terug? Ik geloof alleen aan het
spookschip."
„Hebt gij het touw met knoopen 'f
„Ja, om mijn lichaam gewonden."
Tien minuten later waren de ont
snapte uit de Bastille en Grand-Hunier
bij een groep jonge esschen, die over
de opening 'van een diépen put storf-
den. Avène stek een dievenlantaarn aan,
onderzocht den omtrek vort den put,
vond een spleet en wierp er den haak
in, die aan het eind van het touw
met knoopen van den zeeman zat.
„Het heeft zooeven acht uur gesla
gen; daal in den put en hond u op
een hoogle vanwaar gij al mijn woor
den kunt hooren en mij zoo noodig
té hulp komen."
„Begrepen;" zcide Gnand-IIunier, „ik
daal af"
Een oogenblik later verdween de
matroos in de diepte van den put.
Paul Avène, op den rand gezeten,
onderzocht den omtrek. Weldra zag
hij een dubbele gedaanteschemering
naderen: een kind en een man; het
kind diende tot gids. Zonder twijfel
was de man nu voldoende ingelicht,
wan! hij gaf het kind een geldstuk
en kwam alleen nader.
„Daar is hij," Duisterde Paul Avène
zich buigend over de diepte.
Canélos kwam voorzichtig nader, hl
boschje esschenboomen verontrust|
hem. Hij draaide er om heen en
hij zeker was, dal hij die hem wa^ht]
alleen was, liep hij sneller.
„Gij zijt op lijd, Laurent Cpbxroul
zeide de ontsnapte van dc Baslitlf
„dat is een goed voorteeken voor hl
gesprek dat wij gaan houden."
„Tnl u wij er spoedig een einde a-a
maken," antwoordde Canélos. „Gij vel
langi geld, goed; ik zal het u gevil
als gij er in -if-iat om te verdwj
nen."
,,Ik ben reeds tien jaar verdweucij
zeide Avène op somberen toen.
„Ja, door een vergissing."
„Op uwe aanklacht, ik heb de
schuldiging gelezen, zij was door uv
hand geschreven."
„Zoudt gij naar Engeland will<|
gaan?" hernam Canélos.
„Misschien; maar wat u zat vil
wonderen, ik ben hier niet gekoinl
otn over mij zeiven te spreken, nui:
om u te zeggengij moet de twee i
liocn aan edelgesteenten in het kis
teruggeven."
Wordt vervolgd.
