I'1'
li'
FF.IJILLETON
Parlementaire kroniek
BUITENLAND.
Si
iN
DINSDAG 3 MEI 1921
Het wetsontwerp Zondagswet.
De Conferentie te Londen.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
l!-'!
I i
'Ni
'i:
n-
ij.
ifi
i'
El
Dp weüergevonden dochter
Naar het Fransch
van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
„Hoop lafaards en dwazen," ant
woordde hij. „Een spook; het is een
schepsel Gods, dat zich op den bodem
van den put doet hooren en oin hulp
roep. In naam des Hemels, licht, lad
ders en geneesmiddelen. Is er nog één
man onder dien hoop lafaards?"
De eerste opwelling dier menschan
was zich te verzetten, de tweede be
tere was do woorden van den matroos
bij te vallen.
..Als het eens waar was, opperde
een stem."
.,Ja, antwoordde een vrouw, Rosa
en Julia zijn meisjes die gemakkelijk
schrikken... Het kost niets zicb te over
tuigen."
De officier en de matroos-hadden in
tusschen niet gewacht dat de nieuws
gierigen in helpers veranderd waren;
tonder op eenige hulp te hopen, hiel
den zij zich met hun reddingswerk bo
zig. De matroos stak een dievenlan
taarn aan, die hij bij zich had, en klom
op den rand van den put.
„Wacht, riep Antonin, ik wil het
eerst afdalen."
Grand Hunler dacht er een oogen-
blik aan zich te Terzetten. Hjj vreesde
een ernstig gevaar bij deze onderne
ming; maar als hjj het uit genegenheid
wilde trotseeren, schreef h\j zich toch
het recht niet toe aan zijn officier on
gehoorzaam te zy'n. Bovendien begreep
de matroos vaag, dat de jonge man 'n
groote waarde er aan hechtte zelf het
meisje te bevrijden.
Zonder den rand te verlaten, stak
hit de hand toe aan mijnheer de Lan-
noy.
„Eischt gij, dat ik u het eerst laat
afdalen, luitenant?" vroeg hij.
„.fa, antwoordde Antonin kort".
„Ga dan voor, mijnheer, het koord
is stevig vastgemaakt.
Antonin greep met beide honden liet
koord, plaatste zijn voeten op de fenoo»
pen en begon te dalen, terwijl de ma
troos den lantaarn aan een der knoo-
pen van zijn jas vastmaakte cn hem
volgde op dat onbekende pad
Rondom den put bogen de mannen
zich nieuwsgierig voorover, terwijl- de
vrouwen begonnen te bidden. Dc ge
dachte dat er een misdaad kon bedre
ven zijn, begon langzamerhand in hun
ne hersens door te dringen.
Slechts zuchten kwamen nog van
den bodem van den pttt. De meest
hardnekkige bijgeloovigen vroegen
zich af, wat er tusschen die stoutmoe
dige mannen en het. snook zou gebeu
ren.
De burggraaf en dc matroos daalden
steeds dieper. Naarmate zij zich meer
vau de opening van den put verwij
derden, werd de lucht minder ge
schikt voor de inademing. Verstikken
de geuren stegen op uit den afgrond,
walgelijke dampen belemmerden de
ademhaling. Een zwaar gewicht druk
te op hunne borst, een soort bedwel
ming bracht hunne gedachten in ver
warring, sterren schitterden voor hun
nc oogen. Een voorgevoel van een he-
vigen schrik maakte zich van hen
meester.
Daar zij kreten noch zuchten meer
hoorden, vroegen zij zich af of het
slachtoffer, dat. zij kwamen zoeken,
niet had opgehouden te leven. Toen
liare kreten vol angst hen bereikten,
hadden zij te midden van hun onrust
bijna vreugde gevoeld.
Als Dolores al in den put was ge
worpen, zoo leefde zij toch nog, daar
zij om hulp riep. Maar thans riep de
ongelukkige niet meer, de verstikking
waaraan de beide mannen begonnen
te lijden, moest haar werk voltooid
hebben.
Antonin, die zich nog slechts eeni
ge voeten boven den bodem bevond,
greep den laatsten knoop en liet zich
vallen. Een seconde later stond Grand
Hunier bij hem. Beiden bevonden zich
toen op den bodem van een uitge-
droogden put, gevuld met rottende
zelfstandigheden, en op die walgelijke
overblijfselen, op dien hoop bederf,
lag een menschelijke gedaante onbe
wegelijk uitgestrekt
Antonin greep de lantaarn: „Dolo
res, riep hjj uit, Dolores t"
De matroos zeide niets, maar wreef
met zijn groote hand over zijne oogen
Antonin nam het lichte schepsel op
zijne armen. De stroom harer toege
gane haren bedekte zijn schouder;
maar tevergeefs zocht hij naai een
ademtocht op de witte lippen of een
polsslag van het ongelukkige meisje;
het hart klopte niet meer en de mis
daad van Canélos scheen voltrokken.
De burggraaf, op zijn arm het meis
je dragend, greep opnieuw het touw
en begon omhoog te klimmen. Grand
Huuier ging voorop, de lantaarn dra
gend. In de vlakte verdrongen de
mannen elkander, beschaamd over hun
lafheid en overtuigd, dat het hier om
een misdaad en een redding ging, ter
wijl de achtersten de voorsten om in
lichtingen vroegen.Toen zij zich over
tuigd hadden dat de burggraaf en de
matroos een slachtoffer medebrachten
ontstond het medelijden in hunne zie
len. Hun aangeboren goedhartigheid
hernam zijn rechten. Iedereen beschul
digde zich zeiven niet dapper geweest
te zfjn. Rosa en Julia weenden. Be
grijpend, dat het hun een uur vroe
ger gemakkelijk zou geweest zijn het
meisje te redden, begonnen zij Onze
Lieve Vrouw van Hulp te smeeken een
nieuw wonder te voegen bij de vele,
die haar altaar tot een beroemd bede
huis gemaakt hadden.
Eindelijk Het de «tem van Grand
Hunier zich hooren. Een schuilplaats!
Een vuurt hartversterkende middelen!
Ieder wedijverde nu in hulpvaardig
heid en de vlugsten liepen naar een
apotheker. Rosa ging naar huis om
een bed te doen gereed maken.
Toen het boofd van den matroos bo
ven den put verscheen, zeide Julia
hem op smeekenden toon; kom bij on
ze moeder, mijnheer, gij zult ons een
wroeging wegnemen.
Grand Hunier lichtte zijn lantaarn
op, en toen hjj het betraande gelaat
van Julia zag, begreep hy dat het wil
de meisje in dat huis vriendelijk zou
behandeld worden.
- Is het ver? vroeg hjj.
Het eerste huis van Geunevil-
liers.
Met een sprong stond hij aan den
rand van den put. Hij zette zijne lan
taarn neder, strekte de armen uit en
belastte zich op zijn beurt met Dolo
res, terwijl de officier den laatsten
knoop van de koord bereikte. Daar
na nam Antonin lijn mantel op, die
hij op den grond had geworpen en
•wikkelde er de dochter van Mevrouw
de Flessigny in.
„Kom. luitenant, zeide de matroos,
wij hebben een schuilplaats voor den
nacht.
(Wordt vervolgd.)
Tweede Blad.
Herziening der Leerplichtwet. Hezuini-
nrngscommissie. liet Djambc-ontwerp
aangenomen.
De dug van Donderdag was er een van
Opruiming van kleingoed. Vooreerst werd
liet wetsontwerp tot herziening der Leer
plichtwet met 60 tegen 16 stemmen aange
nomen. Op hun post waren al de anti-
revolutionnairen. De meerderheid hunner,
11 in getal stemde tegen. De heeren
S nu •enk en Schouten, lie reeds vóór dat zij
als Kamerlid hun intrede in het Parlement
deden, een zelfstandig standpunt innamen,
■weken van de meerderheid der 11 af en
stemden voor. Zuiks was ook het geval
met de Katholieken
De molies-Duys kwamen eveneens in
behandeling tot definitieve afdoening Zijn
motie, „dat als regel het houden van op
tochten en meetings, eventueel roet muziek
en banieren, ook op Zondag geoorloofd
moe! wezen," hebben wij reeds uitvoerig
besproken. Zij werd met 46 tegen 29 stem
men aangenomen.
Minder fortuinlijk waa het k>l dat zijn
andere motie onderging; de motie in zake
de verzorging van werklooze arbeiders,
die geen steun meer genieten krachtent
de Rijkswerkloozenverzekering. door ge
meentelijke steuncommissies en de beta
ling der kosten van deze verzorging. Zij
werd verworpen
De revoiulionnaire heer Kruyt waagde
zijn motie waarin het onderzoek naar de
politieke gevoelens van Nederlanders, die
een pas aanvragen, wordt afgekeurd, niet
aan een stemming doch trok haar ter elf
der ure in. Hij motiveerde dit besluit met
de bewering dat min. Heemskerk Dinsdag
avond gezegd had, dat de motie feitelijk zijn
ambtgenoot van Buitenl. Zaken aangaat
en hij de motie op dien grond had afge
wezen. Tegen deze handelwijze kwan^ de
beer Schraper in verzet; aan zijn wensch,
om de motie over te nemen, kon echter
om formeele redenen niet voldaan wor
den.
De instelling van een bezuinigings-in-
spectie is er zonder stemming doorgegaan.
Voorloopig komen er vier bezuingings-in-
«pecteurs. d'ie het gelieelc terrein van het
duro Staatshuishouden zullen moeten be
werken. Hopen wij er het beste va.nl De
medewerking der betreffende ministers
zal voor de inspecteurs noodig zijn; zij zal
ook niet geweigerd worden. Maar de bu
reaucratie, zal deze van goeden wH zijn?
Mr. Oud, die lid is van de bezuinigings-
commissie-Rink. klaagde reeds over tegen
werking van hooge ambtenaren, die het
werk der Staatscommissie niet goed ge
zind zijn. Minister de Vries vroeg hem
zulke gevallen van tegenwerking mee te
Willen deelcn.
Aan dit verzoek zuilen ongetwijfeld al
len die er voor in aanmerking komen,
voldoen. En .dat is nooddg ook. Immers,
als het waar is, dat hoofdambtenaren het
werk der Bczuinigingscommissie trachten
te saboteeren, dan moet de arbeid van
Je lagere ambtenaren, de inspecteurs bijv.
wel tot vruchteloosheid gedoemd zijn.
Een ambtenaar, onverschillig tot welken
rang hij behoort, die zich aan verkapte
sabotage of tegenwerking in dit opzicht
schuldig maakt, moet flink op zijn num
mer gezet, desnoods gestraft worden.
Het veel besproken petroteuim-ontwerp
Is door de Kamer in de vergadering van
Vrijdag vlug afgehandeld, niet zonder
protesten van tegenstanders. Zoo riep de
communist van Ravesteyn luidkeels uit,
dat de saak al lang verkocht was en de
heer Albaxda sprak van de dictatuur der
Bataafsobc, die zkh in de Kamer liet
gelden.
Er is geen enkele principiceie wijziging
aangebracht. AHeen is ais zoodanig mis
schien aan te merken de wijziging van
den coxvsitderaihs, zoodat nu niet meer
van de aardolievetden in Ned.-Indië. maar
yaa de Djambi-veldcn wordt gesproken.
Overigens werden alle amendementen
meest rechts tegen links verworpen.
Verworpen weid - de staatsexploitatie
gelijk de heer Albaida dde wilde, verwor
pen werd het systeem van verdeeltag der
terreinen gelijk de heer Treub had voor
gesteld.
Gedurende hel slot der behandeling was
bet rumoerig; er heerschte een wrevelige
stemming, die zWh o.m. uitte fn de ge
neigdheid om hel debat snaar te eindigen
De amendementen werden zeifs bijna niet
meer toegelicht.
De repliekeu brachten de principieele
punten nog eens op den voorgrond. Naar
het oordeel van den heer Albania heeft
de Minister niet ontzenuwd de bezwaren
die tegen zijn voorstellen zijn aangevoerd.
Het groote bezwaar van den hoer Al-
ba rda is, dal Nederland zich overle
vert aan de machtigste maatschappij van
de gansclie wereld. De bodemrijkdommen
van Indië mogen z.i. niet uitgeleverd
worden aan het groot-kapitaal. Die rijk
dommen behooren aan de Indische be
volking en moeten aan haar ;en g.>edc
lemen. Dat kan alleen ais ze loor den
Staat geëxploiteerd worden.
Ook de lieer Marcliant sprak in den
zefden goest. Twijfelachtig bleet' bij de
zen afgevaardigde de „vergissing" met
artikel 26 begaan, bet artikel, dat zooals
men zich zal herinneren, bij ongeluk in
het contract was blijven slaan.
Het einde van 't lied was, dat de wet
met 49 U„en 30 slcnunen werd aangeno
men. Rechts stemde voor met de leden
van links, de heeren van Rappard, Drion,
Rraat, Visser van IJzendoorn, de Kanter
en Dresselhuijs. Ook stemde ditmaal links
de heer A. P. Staalman.
Als opvolger van het overleden lid de
heer van Doorn, werd toegelaten de lieer
Bijleveld.
Uit de Memorie van Antwoord op het
afdeelingsverslag der Tweede Kamer over
de Zondagswet blijkt, dat in liet wetsont
werp verschillende wijzigingen zijn aan
gebracht.
De Minister zegt in zijn Memorie, dat
bi; de bestrijding van dit voorstel de te
genstanders zich kennelijk op het stand
punt stellen dat thans getracht zou wor
den een gansch nieuw beginsel onzer bevol
king op te dringen. Zij verliezen uit het
oog, dat reeds in 1815 een Zondagswet tot
stand kwam, welke beoogt de Zondagshei
liging krachtdadig te bevorderen. Die wet
i- nochtans begrijpelijkerwijze verouderd,
met haar bepalingen wordt getransigeerd
en reeds de eerbied voor de wet gebiedt
aan zulk een halfsiachtigen toestand een
einde te maken. Daartoe deze wet kort
weg af te schaffen, ware een maatregel,
tct welken dit Kabinet zeer stellig niet
zou kunnen medewerken. In een Chris
telijke samenleving moet de dag des \jee-
len wijding vinden en dienen andersden
kenden zich te onthouden van daden,
welke die wijding kunnen verstoren. Zoo
min mogelijk behoort voorts het verrich
ten van werkzaamheden op den Zondag
te worden genoopt. De Overheid dient bij
een en ander het goede voorbeeld te geven.
Van deze beginselen gaat het wetsont
werp uit, dat wel verre van iemand te
dwingen tot handelingen met zijne over
tuiging in strijd, ieder vrij laat zicli te ge
dragen als hij passend acht; alleen hem
belet datgene te doen, wat tegen het ge
stelde postulaat zou kunnen indruischen.
Het feit, dat .it ontwerp aanhangig is
gemaakt door een regeering, welke in haar
Jaden getoond neeft de lichamelijke op
voeding op alle wijzen te willen bevorde
ren, had er toe moeten leiden haar ver
wijten te besparen, als zij heeft moeten le
zen. Geheel onjuist is dan ook al aan
stonds. de opmerking, dat alle wedstrijden
op Zondag onmogelijk gemaakt zouden
worden. Reeds in zijn oorspronkelijke re
dactie opende art. 9 gelegenheid om in alle
gemeenten waar daartoe aanleiding bestaat
vrijwel alle wedstrijden te doen plaats vin
den.
Titans is het artikel aldus geformuleerd,
dat elk reëel bezwaar uit dezen hoofde aan
het wetsontwerp te ontleenen, ook waar
dit is gericht legen andere openbare ver
makelijkheden, dc pas wordt afgesneden
De beperking van den Zondagsdienst
voor de openbare middelen van vervoer is
cjodzakelijk om een zoo breed mogeiijken
groep van ambtenaren en beambten in 'het
genot van den vrijen Zondag te stellen.
Voor optochten zal onder zekere om
standigheden ontheffing van het verbod
door den gemeenteraad mogelijk zijn.
Van weik karakter de moeilijkheden zou-
len zijn die uit dit wetsontwerp kunnen
voortvloeien voor hen die op andere da
gen dan den Zondag hunnen wekelijkschen
rustdag hebben,, wordt niet nader aange
duid. De Regeering gelooft niet, dat zij
van ernstiger aard zijn dan de kleine in-
convenienten tot welke ook voor anderen
een maatregel als deze moet leiden.
Dat de considerans van het wetsont
werp onjuist zou zijn, kan de Regeering
niet toegeven. Daar wordt gesproken van
„regelen in het belang der heiliging van
den Zondag" en, Üe heiliging van den Zon
dag staat op den voorgrond. Bevordering
van de Zondagsrust is taak der sociale
wetgeving, zij het ook dat eenc Zondags
wet zijdelings die rust in de hand werkt
Overigens bedenke men dat een conside
rans niet alles kan omvatten. Andersden
kenden worden tot zekere hoogte verplicht
datgene na te laten wat tot ontheiliging
zon kunnen strekken. Natuurlijk moet
vooropstaan, het goede voorbeeld door dc
Overheid te geven en het beletten van al
datgene wat den kerkdienst zou kunnen
s aren. Een en ander geldt echter zoowel
voor den vóór- als voor den namiddag.
Werden de overige bepalingen beperkt tot
handelingen in de ochtenduren, dan zou
dit toch geen bevrediging schenken aan
degenen die volledige vrijheid begeeren,
terwiji bet doel dengenen die het
schriftuurwoord gestreng willen naleven,
den sieun der Overheid tc bicden niet
zou bereikt worden.
Eenige van de gewijzigde artikelen lui
den thans:
Artikel 3. Bij openbare middelen van
vervoer wordt de dienst op Zondag zoo
veel mogelijk beperkt.
De Zondagsdienst wordt op zoodanige
wijze geregeld, dat aan liet bedienend per
soneel zooveel mogelijk gelegenheid wordt
geboden de openbare godsdienstoefeningen
bij te wonen of de godsdienstplichten tc
vervullen.
Onder openbare middelen van vervoer
verstaat deze wet alle voer-, vaar- en
vliegtuigen, die geregeld personen of goe
deren vervoeren op aanmelding ol aan
gifte.
Artikel 4. Het is verboden op Zondag
in de nabijheid van kerken of andere ge-
bjuwen voor den openbaren ceredicnst be
stemd, gedurende de godsdienstoefening,
geraas tc veroorzaken, waardoor de gods
dienstoefeningen kunnen worden gehin
derd.
Dit verbod is niet van toepassing op ge
raas, voor zooveel onvermijdelijk, veroor
zaakt door bestuurders of geleiders van
middelen van vervoer.
Artikel 9. Het is verboden op Zondag
in den voormiddag eenige openbare ver
makelijkheid te houden, daaraan deel te
nemen of daarvoor gelegenheid te ver
schaffen.
Onder openbare vermakelijkheden be
grijpt deze wet mede alle tentoonstellingen,
verlooningen, opvoeringen, uitvoeringen,
wedstrijden en spelen, waartoe, al dan niet
tegen betaling, toeschouwers worden toege
laten. Spelen in de open lucht, die niet het
karakter dragen van wedstrijd, waarvoor
de deelnemers geene betaling ontvangen,
noch van de toeschouwers betaling wordt
gevorderd, zijn geen openbare vermakelijk
heden in den zin der wet.
Voor de openbare vermakelijkheden, bij
algemeencn maatregel van bestuur aan te
wijzen, kan de gemeenteraad op het ver
bod van het eerste lid uitzonderingen toe
staan. Dc gemeenteraad kan bij verorde
ning ook voor Ie uren na den middag
voor met name aan te wijzen openbare
vermakelijkheden eenzelfde verbod treffen
als in het eerste lid bedoeld.
De conferentie te Londen beeft zich
door zeer verwarde discussies gekenmerkt,
blijkens de berichten, die sinds gistermor
gen achtereenvolgens over de zittingen
van Zondag en Maandag binnenkwamen.
Zondagmorgen waren de geallieerde des
kundigen nog niet tot een schikking geko
men, toen het tijdstip voor de bijeen
komst van den Oppersten Raad was aan
gebroken, zoodat deze tot 's middags
werd uitgesteld.
Intusschen bespraken dc geallieerden dc
voorstellen van Jaspar, welke ten doel
hadden de standpunten der geallieerden in
overeenstemming te brengen.
De voorwaarden, welke Duitschland in
het ultimatum gesteld zouden worden, be
rustten op het bedrag van Duitschland's
schuld voorgesteld door dc commissie van
herstel, n.l. 6600 millioen pond sterling.
De Opperste Raad zou Jaspar's voorstel
len Maandagmiddag in behandeling ne
men. Een commissie van redactie, be
staande uit Curzon, Briand, Sforza, Jas
par en Hayabi werd benoemd om Jas
par's voorstellen op te stellen. Zij beraad
slaagde 's avonds en besloot den volgenden
morgen den arbeid te hervatten, wanneer
zij hoopte dezen tc kunnen beëindigen.
Reuter meldde verder, dat Briand in
de middag-vergadering uitvoerig
het standpunt uiteenzette betreffende een
onmiddellijke toepassing der sancties,
vooral met het oog op dc ontwapening; hij
wees er op, dat een niet-ont'wapening van
OultscbtaBd «w niiKtairistisc.be bedreiging
vormt, welke vooral voor Frankrijk en
België gevaarlijk is.
Sforza keurde de verklaringen van Bri
and goed, vooral die betreffende de ont
wapening en hij stelde voor do commissie
van herstel op to dragen Duitschland de
vastgestelde tekortkomingen ten opzichte
van het vredesverdrag te beteekenen met
vermelding van de noodig geachte sanc
ties.
Jaspar (België) sloot zich geheel aan hij
het Fransche standpunt nopens de nood
zakelijkheid van onmiddellijke sancties.
Lloyd George gaf uiting aan zijn
meemng, dat men Duitschland zijn tekort
komingen behoorde te beteekenen alvorens
de sancties toe te passen; mocht Duitsch
land dan nog volharden in zijn houding,
dan zouden de geallieerden moeten over
gaan lot dc operaties in het Rulirgebied.
Jaspar stelde voor een ultimatum op
korten termijn te zenden, terwijl de geal
lieerden inmiddels de voorbereiding voor
de sancties zouden voortzetten.
Jaspar's voorstel stelde Frankrijk in
staat zijn toebereidselen voort te zetten,
voor het geval Duitschland dc schadever
goeding, de ontwapening cn de berech
ting der oorlogsmisdadigers weigert, ter
wijl het tevens de Britsche openbare mee
ning wilde bevredigen door Duitschland
een kleine tijdruimte te geven voor de
aanvaarding der geallieerde voorwaarden
en dc voorziening van de noodzakelijke
waarborgen.
Naar verluidt, bleek Lloyd George bij de
gedachtenwisseling ongeneigd Jaspar's
voorstellen tc aanvaarden. Hij sprak waar-
dee(Jeering uit de Fransch-Belgische po
gingen de moeilijkheden op te lossen, doch
hij weigerde definitief antwoord tc geven
alvorens liet Kabinet te hebben geraad
pleegd. Dit wensch te de voorstellen te
overwegen, wanneer zij schriftelijk zijn op
gemaakt en vastgesteld.
Aan het slot van de vergadering van den
Oppersten Raad herhaalde Briand, dat in
dien hij al genegen was vormwijzigingen
aafl le brengen In het transactioneele
voorslel, hij beslist tegen elke principieele
verzwakking was.
Onmiddellijke sanclies cn actie zonder
verder uitstel blijven bet eenige standpunt,
dat voor dc Fransche regeering aanneme
lijk is; Duitschland mag slechts zooveel
tijd gelaten worden om zijn verplichtingen
alsnog na te komen, als noodig is voor
hel mobiliseereu en coricentreeren van dc
strijdkrachten.
In conferentiekringen toonde men zich
steeds meer geneigd om het voorstel-Jas-
par aan le nemen, zooals het geamendeerd
is door de Fransche delegatie, waarbij de
onmiddellijke mobilisatie en concentratie
van troepen voor de bezetting van liet
Riihrgebïed wordt voorzien, gepaard
gaande met oen beteekening aan Duitsch
land door de commissie van herstel van
de modaliteiten en waarborgen voor de
betaling der schuld, terwijl de dwang
maatregelen slechts zullen worden opge
schort, indien Duitsc.hland onvoorwaar
delijk voor 8 Mei toegeeft.
Briand weigerde onder welken vorm
ook de zending van een nieuw ultimatum
en de hervatting van eenige bespreking
inet Duitschland over zijn verplichtingen.
V-olgens de oplossing van de kwestie,
volgens het Fransche standpunt, zou men
reeds heden met de maatregelen kunnen
beginnen voor een militaire en economi
sche actie in het Ruhrgebied. De deskun
digen waren van oordeel, dat de mobi
lisatie en concentratie van liet bezettings
leger drie of vier dagen zouden veresschen
en de besetting zelve 12 5 15 dagen. Tij
dens den termijn van voorbereiding der
bezetting zou Duitschland nog tijd heb
ben voor de aanvaarding van de voor
stellen der commissie van herstel voor
de betaling der 132 milliard, de onhva-
peningsvoorwaarden en de waarborgen
voor de naleving. Na afloop van den ter
mijn zou eventueel de bezetting automa
tisch volgen.
De houding van Amerika.
Officieel wordt uit Washington geseind,
dat Duitschland geen enkele nieuwe aan
bieding voor liet herstel heeft gedaan.
De niet-officiede gedaohtenwisseling
duurt voort, maar de Amerikaansche re
geering beschikt over geen enkele defini
tieve regeling, welke aan de geallieerden
ter bespreking kan worden voorgelegd.
Aangaande de houding van de Ameri
kaansche regeering wordt verklaard, dat
deze niet optreed! als agent van Duitsch
land of als bdangdooze makelaar, maar
dat Amerika zich als belanghebbende be
schouwt in de kwestie van het herstel, die
ivoor Üe Vereenig de Stoten «en levens
kwestie is.
Aan den anderen kant wordt betoogd,
dal Amerika het eens is met de geallieer
den nu een practLsche oplossing ie ver
krijgen op billijke grondslagen.
Een verklaring van het I. V. V.
Het Bureau van het*Internaitionaal Ver
bond van Vakvcreenigingen, zendt een
verklaring rond, waarin het zegt, kennis
genomen hebbende van de nieuwe Dui'f-
sdhe voorstellen betreffende het herstel,
te verklaren dat die voorstellen van zoo-
danigen aard zijn,, dat zij een onderwerp
van nieuwe onderhandelingen tussohen de
Entente-regeeringen en Duitschland uit
kunnen maken.
Overwegende de verklaringen, afgelegd
door bevoegde vertegenwoordigers der
Duitschc arbeidersorganisaties te Amster
dam, luidende:
„De voorstellen der Duitschc regeering
worden ondersteund door de Duitschc
arbeidersklasse en dc Duitschc Vakverce-
nigingen zijn bereid al liun kracht aan
tc wenden om iedere overeenkomst, die
afgesloten zou kunnen worden door mid
del van nieuwe onderhandelingen uitvoer
baar te maken";
verklaart het Internationaal Verbond
van Vakvcreenigingen, dat onder die
voorwaarden en tegenover dergelijke
waarborgen de weg geopend wordt tot
een vreedzame oplossing der problemen,
die niet alleen zwaar drukken op het
leven der bevolking van de door den oor
log verwoeste gebieden, maar ook op het
economische leven der gelieelc wereld.
Het I. V. V. herinnert aan zijn resoluties
aangenomen te Londen in November
1920, aan die van Amsterdam van 31
Maart en 1 April 1921 en verklaart op
nieuw, dat dc toevlucht tot geweldpolMiek
den nauwelijks herlevenden vrede in de
wereld slechts kan verstoren en alleen
nieuwe ruines kan toevoegen aan de reeds
beslaande.
Het eischt in hel lioogere belang der
volkeren, dat liet herstel geschieden "rM
op de basis der samenwerking hisschen
de volken hetgeen de eenige oplossing is,
welke de uitwerking der genomen maat
regelen ten volle waarborgt en dc verzoe
ning tot stand kan brengen die noodig
is voor het liersiel van een defini lieven
en duurzamen vrede.
Het Internationaal Verbond van Vak
vcreenigingen, dat de gevoelens weer
geeft van de georganiseerde arbeiders
massa's, eischt van de Enlente-regcerin-
geu, dat zij den weg der onderhandelin
gen zullen betreden zonder hare toevlucht,
te nemen tot nieuwe nutlclooze straffee^
palingen; het eischt tevens van de Duit-
sehe Regeering, dat zij haar eerbied zal
toonen voor het gegeven woord door de
uiterste verzoeningsgezindheid te betrach
ten en len opzichte der militaristen, die
alsnog den vrede van de Duitsehe Repu
bliek kunnen bedreigen en daardoor, bij
terugslag, den Bnropeeschen vrede, de
noodige maatregelen te nemen.
Het Internationaal Verbond van Vak-
vereenigingen is verzekerd van het feit,
dat liet werkt in het belang van de be
volking in de verwoeste streken en te
vens voor den wereldvrede, welke nood
zakelijk is voor de volkeren om zich tc
redden uit den pijnlijken en gevaarlijken
toestand van het oogenblik.
DE DL'ITSCHE REGEERINGSCRIS1S.
UITSTEL. GEEN AFSTEL.
Dr. Simons zal, volgens een officieele
verklaring, voorloopig minister van bui-
lenlandsohe zaken blijven. Het is juist
aldus wordt toegegeven dat hij „een
poos geleden" ontslag heeft gevraagd, om
dat hij den indruk had gekregen, dat de
publieke opinie in Duitschland niet meer
op zijn hand was. Dr. Simons wilde echter
nog aanblijven tot de onderhandelingen
met Amerika afgeloopen zouden zijn.
De rijkspresident heeft het verzoek om
ontslag niet ingewilligd, omdat het parle
ment de houding van den minister ten op
zichte van Amerika heeft goedgekeurd.
Het „Berl. Tagebl." geeft de uitvoerige
geschiedenis van deze vermeden regee-
ringscrisis. Dr. Simons heeft reeds den
23en April den rijkskanselier en zijn in-
tiemsten medewerkers verteld, dat hij ont
slag had gevraagd, omdat hij met de
nieuwe voorstellen, naar Washington ge
zonden, was afgeweken van zijn oorspron
kelijke lijn. Wel was hij het met deze
nieuwe voorstellen volkomen eens, doch
in zijn overgroote rechtschapenheid, die
een stempel drukt op zijn gelieelc persoon
lijkheid, en die bij licm niet, als bij vele
anderen, iels uiterlijks en half waars is,
was hij van nieening de consequenties te
moeten trekken uit enkele tegenslrijdig-
Iicden tussehen zijn eerste verklaring e»
«ijn latere houding, die tooh alleen beoog-
<le rekening te houden roet de poRtiek*
situatie. Dr. Simons was» bereid op post le
blijven tot de onderhandelingen over de
schadeloosstelling afgeloopen zouden zijn
en zijn verzoek otn ontslag gold dan ook
voor dat tijdstip. De bezwaren geuit in
liet kabinet, door heeren van het deparle--
ment en vooral door president Ebert heli-
hen aan liet incident een eind gemaakl.
Uit dit en ook het officieele commentaar
blijkt, dat dr. Simons en met hem waars
sehljnlijk de rijkskanselier Fehrenbach
zal aftreden, zoodra de onderhandelingei
over de schadeloosstelling afgeloopen zul'
Jen zijn, indien geen complicaties van bin-'
nenlandschen poliiieken aard Mem dwingen
vroeger te gaan. De crisis is uitgesteld,
niet afgesteld.
DE VERDEELING VAN OPPER-SILEZIë.
Naar de „B. Z. a. M." van goed inge
lichte zijde verneemt, zijn de voorstellen
van de iniergeallieerde commissie in Op-
pcln omtrent dc verdeeling van Opper-
SHezië naar Londen onderweg. Volgens
den zegsman van het blad stelt de com
missie voor, liet plebiscietgebied van Op-
per-Silezië bij Duitschland te laten, met
uitzondering van de districten Pless en
Rybnick, benevens het oostelijk deel van
den kreits Katlowitz, welke volgens de
grensregeling bij Polen zullen komen. Het
schijnt hierbij te gaan om de strook Iqpd
van Myslowitz tot Bogotschütz, daar deze
bij het district Pless aansluit. Daarentegen
zou met betrekking tot het district Tamo-
wilz, dat een Poolsche meerderheid had,
niets bepaald zijn omtrent het afstaan van
gebied aan Polen.
LEN IN NAAR LONDEN?
Volgens een Orient-bericht uit Riga
wordt uit Moskou gemeld, dat Tsjitsjerin
Krassin zöu opgedragen hebben liet terrein
te Londen te verkennen ten aanzien der
vraag of de komst van Lenin er met een
welwillend oog zou worden gezien. Lenin
zou voornemens zijn zich naar Londen te
ibegeven, ten emde de officieele Engclsche
kringen te interesseeren voor zijn groot
poiriiek-economisch program voor den
wederopbouw van Rusland, waarin, gelijk
Krassin te verstaan heeft gegeven, h<V
Engelsclie kapitaal en de Engelschc indii"
trie een belangrijke rol zouden spelen.
1 MEI-VIERING.
De eersto Moi is to Parijs rustig voor
bij gegaan. Alle takken van openbaren
dienst werkten als gowoonlijk, evenals
alle verkeersmiddelen, behalve voor een
deel de taxi's. De vergaderingen waren,
naar Reuter seint, niet heel druk be
zocht en gaven tot geen incidenten aan
leiding.
Te Praag heeft do 1 Mei-viering
zonder eenige ongeregeldheden plaats
gehad.
De 1 Meidag is te Weenon, waar
de communisten groote betoogingen aan
gekondigd hadden, rustig verloopen. Ei
waren in den communisten-optocht wei
veol borden met oproepen voor aanslui
ting bij Sovjet-Rusland en ten gun-to
van do dictatuur van het proletariaat.
Het eenige voorval, dat wat opschud
ding wekte, was de uitroep: „Leve keizer
Karei!" door een man in het centra-
van de stad geslaakt bij het voorbij trek
ken van den stoet communisten. Do mau
werd bijna gelyncht. Met moeite kon do
politie hem in veiligheid brengen.
Een kist, gemerkt „eieren" en be
stemd voor Glasgow, trok te Dundee do
aandacht door d'e groote zwaarte. Zij werd
geopend en toen vond men onder een
laag eieren een groote hoeveelheid revol
vers en ammunitie. Vier mannen en een
vrouw zijn gearresteerd en te Glasgow
werden in verband hiermede meerdere
arrestaties gedaan,
Een Reuter-telegram uit Washing»
ton meldt, dat Benson, de leider van den
Shipping Board, een loonsverlaging met
15 pet. h|-eft gelast voor allo bemanningen
van de koopvaardijvloot der regeering.
Deze vermindering zou op 1 Mei ingaan.
Weer heeft S tinnes de hand gelegd
op eenige bladen, die door het Büxeu-
steinsche Zei tungs Komsern worden uit
gegeven. Hij heeft er 17 millioen voor
betaald en bovendien geheimraad Büxen-
stcin, den eigenaar, de opperleiding van
zijn publicaties, die langzamerhand den
omvang van een trust krijgen, toever
trouwd.
Zondagmiddag is de „West-Arrow"
met 718 Amerikaansche koeion en 70
kalveren in Bremen aangekomen.
Te Gompie, in Pertshire (Schot
land) is Zaterdagmiddag een aardschok
gevoeld, die onder de bevolking ontstel
tenis verspreidde.
I
I ji
i
'I;
i!|i
it-
ii.
ii
iii-
i.
I; I
ij-,:
i!
Kl'
ik. 1
X
ik
IV
