Tweede Blad.
IET GEHEIMZINNI6E BANKBILJET
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Binnenlandsch Nieuws.
DINSDAG 10 MEI 1921
De crisis in de Engelsche mijn
industrie.
i>e toestand in Ierland.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
,4>e omgdukkfige," riep de jonge man
op «nedeiijdentcten toon. „Wie mag het ge
weest zijn?"
De stad der 14000 dwazen.
Schandelijke Protestantsche
Propaganda.
Van den schoenmaker en zlin
leest
Het verslappen van den strijd.
De mijnwerkersleiders beginnen blijk
baar in te zien, dat een regeling van het
conflict in de mijnindustrie onmogelijk is,
zoolang niet de eisch van den nationalen
pot is geschrapt De „Daily Herald" ij van
tneening, dat de leiders beginnen te neigen
naar een uitspraak door de arbeiders door
middel van een stemming. Herbert Smith
vroeg Zaterdag om een eervolle schikking.
Hij was overtuigd, dat de mijnwerkers niet
konden winnen. Indien een „pot" ver
keerd is, zoo verklaarde Smith, laat dan
de regeering een alternatief aanbieden,
waarbij den arbeiders dezelfde kansen
worden gegeven. Zij zullen dan geen mi
nuut langer staken. Lloyd George's stand
vastigheid te Maidstone zal, naar wordt
verwacht, de hernieuwing der onderhande
lingen verhaasten.
Permanente of tijdelijke regeling1
In verband met het feit, dat enkele mijn
werkers, leden van het Parlement, er vóór
zijn de onderhandelingen te heropenen tot
het treffen van een tijdelijke loonregeling
door middel arbitrage, wijst de cor
respondent arbeidszaken van de
„Manchester «..„urdian" er op, dat het
denkbeeld van een tijdelijke loonregeling
aanmerkelijk verschilt van het aanbod, dat
de regeering heeft gedaan en hetwelk de
mijnwerkers ruim een week geleden heb
ben verworpen, daar het regeeringsaanbod
van tien millioen pond aan de industrie,
een voorwaarde was voor een overeen
komst, die op zijn minst vijftien maanden
zou gelden na ommekomst van de over
gangsperiode. Dit zou hierop zijn neerge
komen, dat de mijnwerkers zouden hebben
afgezien van den eisch van een nationale
loonregeling voor den duur van bijna twee
jaren, terwijl het nieuwe voorstel van een
zuiver tijdelijke regeling hen vrij zou laten,
het geheele vraagstuk aan het einde der
vier maanden van de tijdelijke regeling op
nieuw aan de orde te stellen. Hetgeen
sen nieuw groot conflict in de steen
koolindustrie in het begin van den herfst
jot resultaat zou kunnen hebben. Aan den
anderen kant schijnt er geen vooruitzicht
op een spoedige permanente regeling, ten
zij de eigenaars er toe kunnen worden
bewogen of gedwongen, een regeling op na
tionalen grondslag, hetzij met een winst-
pot, hetzij met een of ander substituut
daarvoor, te aanvaarden.
In deze omstandigheden schijnt de eenige
keuze volgens de correspondent een zui
ver tijdelijke regeling, met het gevaar, dat
het conflict over een paar maanden op
nieuw zal uitbreken, of een voortzetting
van den strijd tot een van beide partijen
gedwongen is. hem op te geven.
De opening van het noorde
lijke parlement.
Sir James Craig, de leider der Ulster-
Unionisten, heeft Zondag in een rede ver
klaard, dat hij door tusschenkomst van
ieu minister van koloniën, de premiers
'an alle Britsche koloniën heeft uitgenoo-
ligd de openingszitting van het noordelijk
lersche parlement bij te woren.
James Craig door zijn eigen
wacht beschoten.
James Craig, de leider der Ulstersohe
Unionisten, is Donderdagnacht door de
posten van Kroontroepen, die regelmatig
roor zijn huis staan, beschoten. Natuurlijk
bij vergissing. Zij meenden, dat Craig goed
en wel thuis was en toen hij nu, vergezeld
van twee vrienden, 's avonds in zijn auto
terugkeerde van een verkiezingsvergade
ring te Banbridge, en den wagen in de
richting van zijn eigen huis stuurde, meen
den de posten, dat er een aanval in gang
was en vuurden op den Craig's auto. Toe
valligerwijze werd niemand getroffen, of
schoon twee kogels in het onderste deel
Iran den wagen doordrongen.
Toen de posten later vernamen, dat Sir
James zich in de auto bevond, stonden zij
te beven van schrik en putten zich uit in
verontschuldigingen. Welke houding Craig
heeft aangenomen en of de onvoorzichtige
of moeten wij zeggen overwaakzame?
soldaten gestraft zijn of geprezen of
beloond, vermeldt de geschiedenis niet
DE TOESTAND IN OPPER-SILEZIë.
De toestand in Opper-Silerië is onver
anderd, aldus werd gisteren uit Berlijn
aan het „Hbld. geseind. Dit beteekent.
2).
..Maar beste mijnheer Oriloff.... ik zou
u de som naar Miinchen kunnen overma
ken. Met zulk een bedrag in den zak rei
zen de bankier deed hier zijn stem
tot den fluistertoon daten.
De schilder lachte.
„Ik ben geen kind, mijnheer Grefort, en
geloof ook niet aan de rooversverhaten in
de dagbladen. Daar ik nu eenmaal hier
ben, wil ik ook niet onverrich terzake heen
gaan. Men kan niet weten: het kan mij op
bier o I'd aar onderweg bevallen, dan zou
Ik, een vreemden luim volgend, mij daar
wijlen ophouden, en dan nou ik geen gtikl
genoeg bobben. Neen, neen."
De beide hoeren begaven ziich binnen
He afgestoten numb, waar bankier in
ligen persoon den jongen man de sons in
Vaiakbiljetten op de tafel voortelde, ter
wijl deze de hem voorgelegde kwitantie
tndearteekende en een stetilschen blik
•torp door het traliewerk, trawand» te
°f de scboone jonge dame eenige
«chook oou den ittdnm, die
tem ten rte) vfel
dat nij verergerd is, want ente crag, -oat oe
Entente niet ingrijpt, maakt het den Po
len gemakkelijker hun strategische stellin
gen te versterken. De geallieerde mogend
heden hebben hun troepen voor een deel
op verloren posten nutteloos opgeofferd
en verdedigen verder alleen de groote
steden, en dal niet eens volkomen, want
de capitulatie van Köningshütie, de groot
ste zuiver Duitsche stad in Opper-Siilezië,
bewijst het volslagen fiasco van de po
litiek van Oppeln. De intergeallieerde com
missie heeft besloten, aan Korfanty een
ultimatum op korten termijn te zenden,
waarin bepaald wordt, dat allt niet in
Opper-Silezië wonende Polen het land
onmiddellijk moeten verlaten en dat alle
oproerlingen strafrechtelijk zullen worden
vervolgd. Van een uilvoering van dit ul
timatum is niets bekend, en men moet het
als volkomen doelloos beschouwen, daar
het onmogelijk is mei een oproerling als
Korfanty, die zijn standpunt in nota's en
manifesten heeft uiteengezet, door onder
handelingen iets te bereiken. Het geloof
van Duitschlamd aan den goeden wil van
de inlergeallieerde commissie is opnieuw
geschokt, daar zij thans manifesten tot de
Duitsche bevolking in Opper-Silezië heeft
gericht, waarin deze wordt aangespoord,
haar steden rustig door de Polen te laten
bezetten en de onderhandelingen tusschen
Oppeln en Korfanty niet te storen. Een
politiek, die zich steeds slechts met ver
zoeken tot de verdrukten wendt en nooit
tot de verdrukkers, moet op den duur
ook de rustige bevolking in opstand doen
komen.
De noodtoestand der Duitsche bevol
king neemt van uur tot uur toe en de
opwinding in de Duitsche kringen houdt
daarmede gelijken tred. De geheele lin
keroever van de Oder is nog vast in han
den van de Duitschers en zij krijgen ook
wel een zekere versterking. Terwijl echter
ten Zuiden van de Oder op zichzelf staan
de Duitsche troepjes uit verschillende ste
den onder het bevel van plaatselijke lei
ders met de vreemde indringers scher
mutselingen houden, schijnt in Kreuzburg
de tegen-beweging goed georganiseerd te
zijn en onder goede leiding te staan. In
Oppeln is de toestand bepaald grotesk.
De opgeroepen Duitsche plebisclet-politie
is in de uniformen gestoken, en elk uur
worden nieuwe manschappen uitgerust.
Karakteristiek is een oproep, die. in de
straten van Oppeln is aangeplakt, waarin
wordt medegedeeld, dat de vrouwen en
kinderen der bezettings-autoriteiten uit de
stad vertrokken zijn en dat de aanval op
Oppeln voor de deur staat. Ieder man,
die de wapens dragen kan en besloten
is Oppeln te verdedigen, wordt verzocht
zich aan te melden. Aantreden zonder
wapens. Aan dezen oproep wordt in groo-
ten getale gehoor gegeven. Binnen 'n paar
uur na het aanplakken vam den oproep
hadden zich duizenden Duitschers aan
gemeld. Meer dan 2000 Duitschers, die
reeds gediend hebben, meldden rich on
middellijk aan en werden in afdeelingen
van 100 ingedeeld. Er werd een deputatie
naar generaal Lerond gezonden om hem
te vragen, of de intergeallieerde commis
sie stappen had gedaan om den wettelij-
ken toestand le herstellen. Verder werd'
besloten, dat de zelfverdediging so rganisa-
tie onmiddellijk in actie zal komen, indien
niet vóór Maandagmiddag oen bevredi
gend antwoord van de intergeallieerde
commissie ontvangen is. De intergeallieer
de commissie vaardigde daarna twee ma
nifesten uit, één gericht tot de bevolking,
waarin deze wordt aangemaand de orde
en rust te bewaren en beloofd wordt dat
een aanval der Polen op Oppeln met alle
kracht zal worden afgeweerd; en een
tweede, waarin verklaard wordt, dat de
vluchtelingen de stad Opptln moeten ver
laten. Deze en andere berichten toonen
duidelijk aan, dat indien de intergeallieer
de commissie niet in de eerste 24 uur
krachtige maatregelen neemt, het uitbre
ken van een vreeselijken burgeroorlog in
Opper-Silezië verwacht moet woTden.
KaWowitz wordt thans door de Pool-
sche opstandelingen opnieuw ernstig be
dreigd. Het standrecht is te Kattowitz af
gekondigd; iedere oproerling, die met de
wapens in de hand wordt aangetroffen,
wordt onmiddellijk doodgeschoten. Lau-
rahütte is loor Poosche benden bezet.
Volgens de laatst ontvangen berichten
u«t Oppeln is Kandrzim, dat lijdelijk in
handen der Poolsche benden was geval
len, na zwaren strijd heroverd. De in-
surgenten verloren 70 dooden.
TERREUR TE BARCELONA.
In zes maanden tijde zijn te Barcelona
327 werkgevers vermoord en allen vol
gens hetzelfde procédé. Eerst kregen zij
Vol ergernis wondde hij rich af; zij
schonk aan het voorval nliet de minste
opmenkzaamlieid-
„Mng ik u dit bankbiljet van honderd
roebels ter hand stellen," vroeg bankier
Grefort ap dit oogeribTik, of neemt u aan
stoot aan hetgeen er op geschreven
slaat?"
„Wat meent u daarmee"'
„Een vroeger eigenaar van dit bankbil
jet heeft rich het genoegen gegumd, er oen
verzuchting op neer te schrijven."
Feodor Oriloff greep naar het bank
biljet en bus in den finkerboverhoek
sioriijk met inkt in möniatuurschrift ge
schreven, de volgende verzuchting„Mo
ge hem, dfte na mij in het bezit van (fit
bankbiljet geraakt, dit geldswaardig Stuk
je pap tor meer ge&uk brengen (dan aan
«en ongelukkige, die in de woestijn van'
Siberië naa* vrijheid dorst."
E"» onderieekenang ontbrak aan deze
uitstorting de» harten.
De bankier haalde de schouders op.
„Wie vreet, misschien is hij sinds lang
ntot meer onder de levenden. Het bank
biljet reeds lain" in omloop."
eon brief met de waarschuwing, dat zij
zich, wanneer zij kinnen acht dagen de
stad niet hadden verlaten, als ter dood
veroordeeld konden beschouwen.
Zij, die deze waarschuwing in den
wind sloegen, hebben zich tevergeefs met
waarborgen omringd; zonder uitzondering
heeft do moordende kogdl hen weten te
vinden.
De voorzitter van den bond van werk
gevers, aldus de bijzondere correspondent
van de „Matin", werd in zijn auto plot
seling omsingeld door twintig mannen,
die hem met revolvers bestookten. Wonder
boven wonder werd hij niet op slag ge
dood. De doktoren, wier hulp hij inriep,
kregen waarschuwingen thuis, op straffe
des doods onmiddellijk op te houden met
het verzorgen van den patiënt. Wanneer
zij thans op ziekenbezoek gaan, worden
zij geëscorteerd door manschappen van
de burgerwacht.
Een andere werkgever, dio na een ten
deele gelukten aanslag op zijn leven, zes
weken in een ziekenhuis werd verpleegd,
werd vermoord, zoodra hij na zijn gene
zing buiten het hek van het ziekenhuis
kwam.
Het zijn altijd „onbekenden", die zulke
aanslagen plegen. De politie is geheel
machteloos; de militairen komen steeds
te laat.
Dat wil niet zeggen, dat men niemand
arresteerde; integendeel. Alle vooraan
staande vakvereenigingsleiders en socia
listen zitten op het oogenblik achter slot
en grendel. Iedereen, die van vooruit
strevende denkbeelden wordt verdacht,
wordt in hechtenis genomen en getrans
porteerd naar Monjuich of naar Mahon.
Te Monjuich ziju ze goed opgeborgen,
maar te Mahon oog beter !S®t ligt nSbij
het eiland Minocra ©n de zee is er zoo
onstomrg, dat de vaartuigen vaak om
slaan, voordat zij hebben kunnen landen.
Deze massa-arrestatie3 hebben evenwel
niet den minsten invloed op de moord
aanslagen, die ongestoord voortduren, en
daarom zijn de werkgevers bedacht op
zelfverdediging. Zij worden daarbij ge
holpen door de z.g. „vrij© vakvereeni-
gingen" van wier leden vaak zeer moei
lijk te zeggen is, of zij inderdaad wel
een „vak" uitoefenen. Deze „vrije vak-
vereenigingen" hebben tot leus: Oog om
oog, tand om tand. Voor eiken vermoor
den werkgever, wordt er een arbeider
naar de andere wereld geholpen en soms
twee.
Tot 24 April hadden deze „vakvereeni-
gingen" 167 arbeiders gedood. Het aan
tal is kleiner dan dat der workgevers,
omdat de klopjacht op arbeiders later
begonnen is. Met reden kan men echter
verwachten, dat het evenwicht spoedig
hersteld zal zijn.
Zooals gezegd, mogen de dokters 'de
gewonde werkgevers niet verplegen,
maar evenmin mogen de advocaten de
verdediging op zich nemen van de leiders
der vakvereenigingen, die voor den rech
ter zjjn gedaagd. Een advocaat, die dit
toch had aangedurfd, werd op straat
doodgeschoten, evenals de bediende, die
hem vergezelde.
Men moet niet denken, aldus het relaas
in de „Tel." dat al deze gebeurtenissen
eenigen invloed uitoefenen op het ge
wone stadsleven. Des avonds worden in
de café's de gebeurtenissen van den dag
besproken, maar verder trekt men er
zich niet veel van aan.
EEN COLLIER VAN 400,000 FRS.
GESTOLEN.
Vrijdagmiddag trad een keurig gekleed
iheer den stampvollen juwelierswimkel van
Boucheron op den hoek van die- rue die
ia Paix en de Place Vendöme te Parijs
binnen. Daar allle beddendien berig waren,
wachtte hij een oogenblik, terwijl hij de
ringen en kettingen in de etalages bekeek.
Aan de beurt gekomen, vroeg hij eenige
zeer kostbare oodlders en armbanden te
zien. Na ongeveer twintig minuten bezig
te zijn geweest, verliet hij den winkel, met
de mededetiling, dat hij spoedig terug zo<u
komen om een definitieve keuze te doen.
Ongeveer een kwartier na zijn vertrek
miste het personeel een halsketting van
90 parelen, ter waarde van 400.000 frs.
Van den doder geen spoor.
De staking in de Britsohe mijnen met
het daaruit voortvloeiende stopzetten van
tal van fabrieken blijkt één goede zijde t©
hebben: de om haar smook en rook be
ruchte Londensche lucht is aanmerkelijk
gezuiverd. Het meteorologisch instituut
heeft een verdunning der lucht boven de
stad waargenomen. Opmerkelijk is het
geen dr. Owens, een der deskundigen van
het instituut, aan een persman mededeel
de. Hij kon n-L duidelijk vaststellen, dat
de Londensche lucht om vijf uur 's mid
dags steeds buitengewoon dik is, tenge
volge van de vuren, die in de Londensche
huizen worden gestookt voor het bereiden
der „five o'clock tea"....
Heeft ih«t gesClirevene ünvtoed op de
geldigheid van het biljet?"
„In het geheel niet."
„Don is het mij welkom als belangwek
kende merkwaardigheid."
Oriloff vulde zijn bricveretasch met bet
geld, waarop hij met langzame schreden
het kantoor verliet, nadat hij een» rit-
noodiging van den bankier van de hand
had gewezen. Hot schoome meisje zat
nog altijd op dezelfde plaats, zwijgend,
treurig als tevorende kunstenaar
moest zich bepaald met gewield van het
liefelijk bedid losrukken. Stedhite nog een
maal hief zij haar oogen op; toen name
lijk Grefort, die dein jonge man tot de
deur vergezelde, dezen vroeg hoe iaat hij
dacht te vertrekken.
„Met den sneltrein, «die te drie uur naar
Warschau vertrekt," antwoordde Oritoff
verstrooid, want hij hatd den straal uit
de heerlijke eogen opgevangen en aüte
krachten van den góheelen mnienisch ver
zamelden zich voor een oogenbki'k in het
daardoor dn hem ontstane gevoel 1
Een minuut later werd de deur achter
hem gesloten en het kleine avontuur, a)s
men het intermezzo zoo noemen mag. ee-
sfloten.
Per jaar worden 17 mïflioen ton kolen
in Londen verstookt: 7 millioen voor
huiselijk gebruik en 10 mttftoen voor de
industrie. Daar de huisbrand gemiddeld
2 pCt, de inidnstiiekolen ongeveer pEt-
roet afscheiden, valt er per jaar om en
nabij 165.000 ton roet over de stad.
Het Weensche correspondentitibu-
reau Wilhelm meldlt, dat de bijouterieën
van prinses EKsabelh Lichtenstein een
dochter van den gewezen aartshertog
Kart Ludwig en echtgenoot» van prins
Alois Lichtenstiein Jr. uit het gebouw
van het Homgaprsche gezantschap te
Woenen, waar zij ter bewaring lagen, on
geveer den 20en April op raadselachtige
wijze verdwenen. Deze juweelen, ter
waarde van vele millioenen, waren, met
goedkeuring van de OostenrijksChe over
heid, per koerier van het Hongaarsche ge
zantschap naar München gebracht, waar
prinses Liohtemstedn ze bij den bruiloft
droeg. Ze werden daama den 19en April
weer per koerier terug gebracht naar bet
Hongaarsche gezantschap.
Dat is voor dr. Frederik van Eed en,
Amsterdam, waar De Gelder in den Ge
meenteraad is verkozen. Dat is het werk,
schrijft hij in de Amsterdammer, van
,7v eertien duizend volwassen menschen,
mannen en vrouwen, ongeveer twee pro-
vent van de volwassen bevolking veer
tien duizend menschen zonder gemeen-
schaps-zin, zonder begrip ran waardig
heid, zonder het flauwste besef van ver
antwoordelijkheid.
En niet enkel rapaille, niet enkel inbre
kers, zuiplappen en ligtekooyen. O neen!
er zijn ook nette dwazen onder, dames,
offcieren, kunstenaars. Zij vinden het wijs
en goed, zij zijn fier op hun dwaasheid. Zij
willen den schandnaam: Rapaillepartij tot
een eerenaam maken, op de wijze der Geu
zen. Maar daarom is deze naam ook veel
te mooi. Het moet kleuriger worden ge
zegd. Niet rapaille-partij, maar Luizen-
gi'oep en Jeneverpartij is de rechte titel.
Hun banier zij een vieze vaatdoek, hun
vrijheidsmuta zij een zotskap.
Want zij misbruiken het schoone woord
vrijheid om hun dwaasheid te vergoelij
ken. Zij willen geen slemdwang. Het zijn
vrije Nederlanders, boven alle dwang ver
heven. Ze willen niet gedwongen worden
om waardige burgers van een groote ge
meenschap te zijn. Ze eischen de vrijheid
om zich aan alle verplichtingen tegenover
hun medemenschen te onttrekken. Ze be
danken er voor verantwoordelijkheid te
dragen. Ze eischen de rechten voor iede-
ren zuiplap, iederen zwabberaar, iederen
schooier op oen vrij, liederlijk, tuchteloos
leven. Ze eischen de vrijheid om tot last
te zijn van de heele gemeenschap.
Nu zou men verwachten dat zulk een
tuchteiooze en onverantwoordelijke bende,
maar beter deed de plaat le poetsen en
zich ergens op de heide te vestigen, door
een flink hoog hek van prikkeldraad om
geven.
Maar neen! de voordeden van een
groote gemeenschap, die mogen hun niet
ontgaan. Ze willen wel bewaakt worden
door een uitnemend politiekorps, ze willen
wel gebruik maken van prachtige zieken
huizen, wandelen in schoone parken, genie
ten in nfuseums, bioscopen, volksvoorstel
lingen, concerten. Ze willen een goed gerc-
geldén post-en telegraaf- en telefoondienst.
Ze willen waterleiding, gas en electrisoh
licht. Ze willen kedeeling voor de armen,
bescherming voor de zwakken. En dat alles
liefst zonder kosten. En hoe dat gaan
moet, daar vragen ze niet naar. Dat moeten
andenon maar opknappen. Maar als 't niet
goed gaat, dan schreeuwen ze en scheiden
op het stadsbestuur. Maar om dat bestuur
in waardige handen te krijgen, daarvoor
willen ze geen hand uisteken. Dan verzin
nen ze de lafste en wreedste baldadigheid
die een lid der menschengcmeenschap
maar bedenken kan. Ze kiezen een onge
lukkig, verdorven individu en laten hem
den last der verantwoordelijkheid dragen,
waartoe ze zelf te laf zijn. Dan lachen ze
van idiote pret."
In de Hoofdstad wordt een z.g. cursius
in Katholieke Geloofs- en zedeleer gehou
den door het hoofdbestuur der Nederl.
Herv predikanten, georganiseerd in de
N. Z. Kapel. Deze cursus is ontaard in een
amti-paapsche campagne.
De „Tijd" haalt van deze ontaarding
ergelijke feiten aan.
In de vergadering van Dinsdag j.l.
waar Ds. Beerens uit Utrecht was over-
II.
Snuivend en zuchtend kwam die snefl-
i'Pcin aanibruisen; het schrille gefluit der
locomotief gil'die in de oonen der wach
tende menigte, de conducteurs schreeuw
den; de portieren der wagons kraakten,
minutenlang heersohte er oen gewoel en
een gedruisch, alsof er nog nooit orde in
het station, bad bestaan en alsof zij nooit
zou wonden hersteld. Met 'de behendigheid
van iemand, diie veel gereisd heeft, be
woog Feodor Oriloff zich te midden der
verwarring en spoedig had hij zijn per
soon in voüEghoid gebracht in de zachte
kussens van ©en coupé tweede klasse.
Nog zat hij lialf ademloos, toen het por
tier van de coupé opnieuw geopend werd
en tot zijn onbegrensde verhoring dezelf
de jonge dame instapte, die hij 's mor
gens in bet kantoor vam den bankier met
zooveel bewondering beschouwd had.
Een straal van vreugde schoot uit zijn
oogen; hij sprong onmiddellijk op om de
liefelijke verschijning behulpzaam te z.ijn
bij liet binnenbrengen en plaatsen van hot
reisgoed en een volstrekt niet vricndelij-
foen Miik wierp 'hij een heer van middel
baren leeftijd toe die de vrijheid nam,
dicht achter de dame de coupé eveneens
binnen te stappen-
gekomen, bracht deze zijn bekende ave-
rechtsche voorstellingen van „het Paus
dom" te berde en vond daarbii gelegen
heid te beweren, dat „Rome de zielen be
heer seht tot in het zoogenaamde vage
vuur", waarna eenige protestantsche „ge
tuigen" uit zijn gehoor de geuzenstem
ming der vergadering kwamen streelen
met sdheldboutaden als „Rome is de
h...., Rome is de ^reti-Christ, Rome
brengt ons naar de eeuwige verdoomenis"
terwijl het anti-papisine in het geweer ge
roepen werd „ook tegen de Roomsche
sohandaal-propaganda der processies op
straal"
Noch dr. Beerens, noch de voorzitter
der vergadering vonden het noodig, te
protesteeren tegen deze en dergelijke on
christelijke scheldmaniakken. Wellicht
oordeelden zij, dat het volkomen in de
lijn lag van hetgeen d.d 15 April in
„Zoeklicht" onder correspondentie werd
meegedeeld: „Rome is al even erg of er
ger dan Moskou!" de Soviet op één
lijn met de Katholieke 'eer gesteld en
daarbij nog verwezen naar Openbaring,
18e hoofdstuk.
Zoo de voorgangers, zoo de volgelingen
Hoe steekt deze veldtocht van gods
diensthaat af bij de cursussen in geloofs
leer, van katholieke zijde georganiseerd,
en die op andere wijze beantwoorden
aan hetgeen de leider van den eersten
protestantsdhen cursus-avond in „Het
Predikbeurtenblad'" schreef:
„Wij moeten waarschuwen, omdat ve
len hun wetenschappelijk steunpunt kwijl
zijn. die gomter fênige hulp rondzwerven
op de levenszee; voor hen moeten wij
waken!"
Naar de „Tijd" vorder verneemt, heeft
de bekende Katholieke debater, de heer
B. Th. de Wolf, naar aanleiding der Tede
van dr. Beerens over „Het Pausdom", tot
dezen en den voorzitter der vergadering
van j.l. Dinsdag een verzoek gericht, om
in een openbare bijeenkomst van gedach
ten te wisselen over dit onderwerD of eenig
ander, behandeld door Protestantsche
dominees tijdens den cursus in de N. Z.
Kapel.
DF. RADEN VAN ARBEID.
Wij lezen in de „Nieuwe Venlosche
Crt.":
„De begrooting der Raden van Arbeid
voor het dienstjaar 1921 geeft oen beeld
van wanorde.
Enkele voorbedde
Hoorn heeft onder zich 25991 verzeker
dennen heeft daarvoor 22 man vast perso
neel. Alkmaar heefl 31631 verzekerden en
heeft maar 1 man vast personeel tegen 3'
man te Hoorn
Het vast salaris voor '21 werd te Hoorn
geraamd op 42.084.99; te Alkmaar op
44.194.23.
Het salaris van het tijdelijk personeel te
Hoorn 3.686.66; te Alkmaar 11.205.16.
Nu een ander voorbeeld.
Nijmegen telt 40356 verzekerden.
Vento 33505.
Venlo heeft dus 7000 verzekerden min
der.
Nu de kosten.
Nijmegen heeft 28 man vast en 15 man
tijdelijk personeel.
Venlo 29 man vast en 19 man los per
soneel.
Dus voor ruim 7000 verzekerden minder
1 man vast en 4 man tijdelijk meer.
't Wordt allengs duidelijker, waarom
Venlo de duurste is van de Raden van
Arbeid.
Een ander staaltje nog.
Heerenveen heeft 32.972 verzekerden.
Venlo. gelijk gezegd 33.505.
Een verschil slechts van nog geen 600.
Maar Heerenveen heeft 23 man vast en
16 tijdelijk personeel.
Venlo, gelijk boven blijkt. 29 man vast
en 19 tijdelijk.
Voor nog geen 600 verzekerden dr
man vast en 3 tijdelijk meer.
Zoo kunnen we nog meer dan één
staaltje ter illustratie geven."
DE „ARBEIDER" HOORT HET NIET.
Het „Friesch Dagblad" schrijft:
Och.... de „arbeider" hoort het niet.
En wie leest al die Kamerverslagen! *t
Is nog erger dan straf voor 'n schooljongen
vijftig'tafels of vijfhonderd strafregels of
twintig Fransche werkwoorden.
De socialist Alberda was aan 't woord.
Pleitte voor Staatsexploitatie, 't ging over
de Djambi-olie-velden op Sumatra.
„En werpt men mij dan tegen, dat we
voor een Staatsbedrijf geen goede leiding
zouden kunnen krijgen, omdat de „Konink
lijke" ons de beste mannen door vette sa
larissen zou afkapen, welaan! wat zou er
tegen zijn, om de directeuren van zoo'n
De heer zag or tamelijk burgerlijk uit;
hij was gekleed als een flinke hand
werksman, glad geschoren en droeg een
bril. Nadait hij een groeten koffer en
een weinig elegante overjas boven zich in
het net had geborgen, drukte hij zich vrij
onverschillig 'tegenover zijne omgeving in
een hoek en sloot de oogen.
Feodor, die hem van terzijde aankeek,
scheen daarmede in zijn schik. Ijverzuch
tig ging hij voor den ingang staan om
hen, düe nog lust zouden toornen binnen
te treden, af te schrikken. Zijne bezorgd
heid was ijdd; hot aantal tweodo-kJiaisa©-
reazigers was niet bijzonder groot.
Zoodra de trein zich in beweging had
gazet, koerde de jonge schilder op zijne
plaats terug. De jonge dame zat tegenover
hem in het midden van de couoé, op ge
lijken afstand verwijderd van hem zoowel
ais van den vreemdeling. Zij kwam haar
bewonderaar Meeker voor dan 's morgens
en de uitdrukking harer trekken verried
nog grootere Jiaast en orezekerivend dan
te voren. Zonder dat zij opstond, dwaal
den todh haar Mikiken van liet eene zij
venster naar het andere en het saheen
kunstenaar toe, dat een zichtbar* rü-
hanr slanke gestatte schudden deed
Staatsbedrijf nog kooger salaris le bieder
dan de „Koninklijke" aan de hare geeft?"
Zoo sprak Alberda, de socialisL
Geen arbeider sprak er 't amen toe.
Och, zij hooren zoo iets niet
Ze droomen van de „gelijkheid" die
komt
Officieel heeft het Amsterdamscflie gc-
moente-bestuur thans aangekondigd, dat
de gemeentelijke winkels in schoenen en
manufacturen worden opgeheven. Wij
deelden baroids mede. dat de exploitatie
over 1920 dezer winkels een tekort heeft
opgeleverd van meer dan 70.000, ter
wijl aan voorraad het tekort eenige tore
nen zal bedragen.
„Men vraagt zidh af, zegt de „Nieuwe
Grt.", of deze les reu eindelijk voldoende
zal zijn geweest Wij vreezen dat het ant
woord daarop ontkennend moet luiden
en dat het Amslerdrimsche gemeentebe
stuur in zijn nieuwe samenstelling nog
meer van dergelijke proeven zal nemen.
De kiezers, met wtor belastinggelden deze
domheden zullen bestreden worden, heb
ben Mijkbaar nog geen leergeld genoeg
betaald. Zij 'hebben het zichzelf te wijten,
indien met de openbare gelden proefne
mingen van dezen amnd worden aangevat
en doorgezet. Wellicht evenwel, dat men
tiktere eenige leering trekt uit dit aller
droevigst fiasco en rich tweemaal be
denkt alvorens te vergeten, dat de schoen
maker zitih hij zijn leest moot houden,
wil het niet op schade en schande uit
toonen."
HET CANISIUSfEEST BE NIJMEGEN.
Bij gelegenheid vam het 400-jarig ge
denkfeest van den Z. Petrus Ca nisi ua, is
Zondag jX te Nijmegen, de Vaderetad
van den Zalige, ©en schitterend feest ge
vierd, In de St. Iginatiuskerkdroeg
Z. D. H. de Bisschop van 's Bosch een
Pontificale Hoogmis op. 'a Avonds had
in de groote zaal der VereenigLng een
feestavond plaats, die met de tegenwoor
digheid van Mgr. Diepen werd vereerd.
De voorzitter van het feestcomité Mr.
J. Wtordels, deelde mede, dat ernstigs
pogingen zullen worden gedaan, om U
Nijmegen zoo spoedig mogelijk een mo
nument voor Petrus Canisiu» te stichten!
Er zal over het geheele land een ioterij
worden op touw gezel, oun de noodig*
fondsen bijeen te brengen voor de stich
ting van hot monument. Z. H. de Pao»
heeft ais prijs een zilveren Madonnabeeld
geschonken; ZE. Kardinaal Piffl een (ijk
geborduurd kasuifel; kathoKtik Woenen '4
ikelk, terwijl voort» nog vele prijna
werden ontvangen.
Vervolgens werd het woord gevoerd ah
mens Z.E. Kardinaal Piffl door Obert»
leu'lnanl Har.ell, die aan Katholiek Na
derlamd dank bracht voor het vele, del
het heeft gedaan voor Katholiek Weereen
Spr. deelde mede, dat de aamgebodes
prijs van Katholiek Weenen voor het Ca
nisiuscomité is bijeen gebracht door <lt
kleine gavere van de arme Weensche be
vol king.
Dr. Geramd Brom Meld de feestrede.
Voor de pauze, hield Z.D.H. Mgr Die.
pen een toespraak, waarin, tuj de hoop
uitsprak, dat God ter eere ran den Zali
gen Petrus Canistos de wonderen moge
wrochten, die noodig zijm voor rijn hei-'
ligverklariïig.
De Amttendamsahe Gemeenteraad.
Volgens het „ifbld." worden te Ameter-
dam van z.g. burgerlijke zijde pogingen
aangewend tot vorming van een meer
derheid in den Gemeenteraad bulten de
sociaal-democraten.
De vrijwillige ouderdomsverzekering en
de Rijksambtenaren. Het Ha^scha
Correspondentie-bureau verneemt van be
voegde zijde dat de bepalingen in het
ontwerp der nieuwe pensioenwet, waarbij
samenloop van renten krachtens de inva
liditeitswet of de Ouderdomswet 1919 mei
pensioen wordt uitgestoten, door den mi
nister van financiën in dton zift zulten
worden gewijzigd, dat de uitaluitfi*^ van
samenloop alleen zal betreffen de renden,
waarvoor door de betrokkenen geen: bij
dragen zijn betaald (derhalve de koste-
looze ouderdomsrenten).
De Rijksambtenaar, die een vrijwdlligo
ouderdomsverzekering sluit, zal dus, in
dien hij later m het genot vam pensioen
wordt gesteld, daarnaast de volte verze
kerde rente genieten, zoodat het in de
kringen dar Rijksambtenaren gewoelde be
zwaar tegen het instituut der vrijwilige
oredendloniisveraekering, door deze wijzi
ging van hot vorenbedoeld wetsontwerp
al zijn ondervangen.
op het oogenblik, toen de trein ritih in
beweging zette.
.Mejuffrouw rcost zeker niet gaarne
met den spoortrein?" Hij maatkte van de
rilling gebruik om het gesprek met haar
te beginnen.
Zij keek in zijne richting, verbaasd
naar het voorkwam. Eeh oogenblik aar
zelde zij of zij antwoorden zou of itict
Hare oogen zweefden over zijn persoon
toet eene ondtorzoekentdte, vragende utt
drukking.
Alsof zij met het onderzoek tcvreder
wais klonk het op weffluiidendlcn mtilo
dieusen toon: „Ik ontken niet, dat he»
rossen mij eenigszina aangrijpt."
„U is daaraan waarschijnlijk nêtit gewoon?"
„Neen, in het geheel niet."
Daarmede was 0e brug tot nadere ken
nismaking geslagen' en de schilder was
niet de mam dte ar tegen op gezien zou
hebben vender te gaan, doch Mj bemerkte,
dat een onderhoud zijne rmsgezeHin niet
aangenaam was en rij haar woorden
slechts eenlettergrepig en half gedwongen
gaf, zag hij van d* poging aif om nader
met haar bekend te worden, hoewel hij
rich zet venbekennen moest dat de
schoone hem riots minder dar
onverschittg was. tWordt verootad\
