Nieuwe Haarlemsche Courant | 1921 | 4 juni 1921 | pagina 9

Derde Blad.

■2

feuilleton

BUITENLAND

Gemengd Nieuws

Korte Berichten

Inder Valsche Vlag

ZATERDAG 4 JUNI 1921

J.

STEEKTJES VOOR DEK BOUW
DER DPVüEDIMfi

lli i i i "i i r

De toestand in Opper-Silezië.

De toestand in Ierland.

aWEWDE BUITENL. BERfêïnm

EEN GELUKSVOGE-

VERSCHERPT TOEZICHT AAN DE
GRENS.

Jtf

Derde steentje van het tweede tiental.

De opvoeding der kinderen omvat
>ok de zorg der ouders voor hun licha
melijk welzijn en dito ontwikkeling.

Spijs en drank, mits oordeelkundig
gekozen en matig gebruikt, zijn niet
alleen goed voor den lichamelijken
gToei, maar ook voor de ontwikkeling
der geestvermogens.

In 't algemeene moeten kinderen
steeds eenvoudige en gemakkelijk ver
teerbare spijzen gebruiken.

Melk en schoon water zijn voor hen
de beste en gezondste dranken. Wijn,
bier, jenever, brandewijn en likeuren
deugen absoluut niet voor kinderen
en zijn daarom ten strengste af te keu
ren.

Met het verstrekken van koffie en
hee beginne men niet te vroeg.

Men leere de jeugd reeds vroegtijdig
zich aan orde en regelmaat in eten en
drinken gewennen. Buiten den be
paalden tijd dienen haar geen spijzen
te worden voorgezet. Snoeplust ga
men streng te keer. Voor een regelma
tige spijsvertering is het snoepen zeer
nadeelig. Snoepen leidt ook tot oneer
lijkheid en diefstal.

Men leere de kinderen langzaam
eten. In 't voorbijgaan stippen we
even aan, dat tè heete spijzen nadeelig
zijn'.

Men late de kinderen geen gebrek
lijden, maar men overlade ook hun maag
niet en geve hun geen te zware spijzen.

Matigheid is even weldadig voor het
lichaam als voor den geest.

Van de slaapgelegenheid der kin
deren hangt voor een goed deel hun
gezondheid af.

Het is een bewijs van weinig naden
ken der ouders, dat zij dikwijls hun
kroost in de kleinste en slechtst geven
tileerde vertrekken laten slapen terwijl
zij vaak betere hebben, die voor prónk
en statie bewaard en onbewoond blij
ven.

Zoo mogelijk moeten de kinderen in
hun slaapkamers een vrij uitzicht naar
buiten hebben de kamers zelf dienen
hoog en droog te zijn en zindelijk te
worden gehouden. Gedurende den dag
moeten de vensters hoog opgeschoven
blijven om frissche lucht in overvloed
binnen te laten. Alsdan kan klein en
groot, gezond en opgeruimd blijven.

PATER FAMILIAS.

De toestand in Opper-Silezië is nog on
veranderd. In strijd met andere mededee-
iingcn wordt het bericht bevestigd, dat de
opmarsch der Engelsclicn tot stilstand is
gekomen en bij Stulendorf geëindigd is.
De onderhandelingen tusschen Engelsohen
en Franselien duren nog voort. Heden in
den loop van den dag wordt nog een groo-
te hoeveelheid Engelsche artillerie ver-
.wacht.

De berichten uit het industriegebied
zijn nog steeds ernstig. De Silezisohe bla
den vertoonen groote eensuur-plek ken,
waar de berichten over de gebeurtenissen
in Beuthen hebben gestaan. In Scharley
werden door de insurgenten dertig aan
zienlijke Duitsche burgers wegge'voerd. In
Kattowitz werd onder lievig geweervuur
opnieuw een aanval op het station ge-
daan. Fransche tanks verdreven de op
roerlingen. Een uur later openden de in
surgenten opnieuw geweervuur op het sta
tion, waardoor drie spoorwegbeambten ge
dood en twee Fransche soldalen gewond
werden. De licht- en waterleiding in de
slad wordt telkens weer afgesneden.

In Gleiwitz zijn twee dagen geleden de
verwachte loongelden van de Rijksbank in
een goederentrein, waarin zich een sterke

politiemacht en vertegenwoordigers van de
bank bevonden, aangekomen.

Het republücchische leger ge
mobiliseerd'/

Tc Londen zijn, volgens de „Morning
Post", uit Ierland berichten ontvangen, dat
het Iersche republikeinsche leger gemobi
liseerd wordt. In het woeste land der Cly-
dagh-bergen in het graafschap Kerry wordt
een opstandclingenleger geconcentreerd;
daar zijn al ten minste 1000 man bijeen,
terwijl het bekend is, dat het eenzame
schiereiland Valencia de basis vormt van
een gemobiliseerde troep van een derge
lijke sterkte.

Door de onlangs plaats gehad hebbende
vernieling van bruggen in dit gebied zijn
deze bases voor de regeeringstroepen ge
heel afgesloten. Zij kunnen het schiereiland
zelfs niet meer veilig benaderen.

Ierland in het Lagerhuis.

Sir Hamar Greenwood, de minister voor
Ierland, heeft Donderdagmiddag in het
Lagerhuis een storm ontketend, door te
verklaren, dat sommige vragen, tot hem
gericht, gegrond waren op Sinn Fein-pro
paganda. Kapitein Wedgwood Benn en
Commander Kenworihy kwamen veront
waardigd tegen deze veronderstelling op
en eerstgenoemde daagde den minister uit
zijn be ering waar te maken.

De Speaker meende, dat de minister een
beetje buiten zijn boekje was gegaan en
na eenige verdere interrupties werd het
incident gesloten.

Gevraagd door kapitein Wedgwood
Benn, of de politiek der officieele repre
sailles de goedkeuring van het kabinet had
verworven, zeide Lloyd George, dat de mi
litaire autoriteiten gemachtigd waren tot
die maatregelen, welke noodig waren en
die gerechtvaardigd werden door de Brit-
sche militaire wetten, ter onderdrukking
van de rebellie en het herstel der orde in
Ierland.

Ten aanzien der onthullingen van gene
raal Crozier, zeide Sir Hamar Greenwood,
dat als deze of een ander echte en authen
tieke bewijzen konden aanvoeren, die een
heropenen zouden rechtvaardigen van za
ken, die reeds het onderwerp van een vol
ledig en onpartijdig onderzoek hadden
uitgemaakt, en die bewijzen zouden willen
mededeelen, hetzij aan den premier, hetzij
aan hem, de minister kon beloven, dat dit
ernstig door het kabinet zou worden over
wogen.

De generaal (zoo deelde Sir Hamar
Greenwood nog mede) had, toen hij zijn
functie van leider der Auxiliaries nog be
kleedde, nimmer over de thans geuite be
schuldigingen gerept.

TUMULT IN DEN PRUISISCHEN
LANDDAG.

De Donderdag gehouden zitting van den
Pruisischen Landdag eindigde in een mi
nuten lang aanhoudend tumult van de
communistische volksvertegenwoordigers.
In een langdurig debat was over de op
heffing van de immuniteit van den afge
vaardigde Scholem gesproken, die als re
dacteur van de „Rote Fahne" door het
publiceeren van de manifesten der com
munistische centrale en verdere opruien
de artikelen een der hoofdschuldigen aan
het Maart-oproer is geweest Toen de
meerdrheid van het Huis zich voor de
strafvervolging van den afgevaardigde
Scholem had uitgesproken, stormden» de
communisten op de sprekerstribune af,
joelden, zongen de Internationale, over
schreeuwden de afgevaardigden, die nog
wilden spreken en zeiten dit schandaal
nog een kwartier lang voor, nadat presi
dent Leinert en de overige partijen de zaai
hadden verlaten.

HERVORMING VAN HET GRONDBEZIT
IN ENGELAND.

Het Hoogerhuis heeft in derde lezing
de Law of Property Bill aangenomen, door
den lórd-kanselier ingediend. Deze aanne
ming trok nauwelijks de aandacht en toch
zoo merkt de „Manch. Guardian" op, heb
ben we hier met een uiterst belangrijken
maatregel te doen. Deze wet n.l. vereen
voudigt de rechtsbepalingen omtrent <Ie
overdracht en het behoud van landbezit
en stelt het land, voor zoover mogelijk,
gelijk met ander persoonlijk bezit. Afge
schaft wordt bijv. het eerstgeboorterecht,
het plaatselijk en gewoonterecht omtrent
de overdracht van grondbezit. En feite
lijk wordt dus het bezit van onroerend
goed volkomen gerevolutioneerd De wet is
eigenlijk afkomstig van lord Haldane,

eerst dc huidige lord kanselier heeft haar
in het Hoogerhuis kunnen doen aanne
men. Zij moet nu nog in het Lagerhuis
worden behandeld, maar men verwacht
daar geen ernstige oppositie.

CONGRES VAN S POOR WEG ARB VIO Eto
IN FRANKRIJK.

In Parijs wordt een congres van syn
dicalistische spoorwegarbeiders gehouden
Nadat de eerste stemming Woensdag op
het congres een meerderheid gegeven
had aan de gematigde strooming, door
Bidegaray vertegenwoordigd, is Donder
dag de meerderheid van het congres om
geslagen Dit schijnt voornamelijk het ge
volg van de actie der nxinoritaires, die
hebben doorgedreven, dat de vertegen
woordigers van den Noid Beige, die in
Frankrijk weiken en die ingevolge een
onderlinge afspraak met de Belgische
syndicalistische groepeering aan de Fran
sche congressen deelnemen, niet konden
meestemmen, omdat ze de Fransche syn-
(ficaatskaart niet bezitten. Dit veroorzaak
te een stemmenverschil van over de 5000
en zoo wist Monmousseau met zijn aan
hangers van de gewelds-theorieën de
meerderheid te krijgen. Men besloot tot
aansluiting bij Moskou en niet bij Am
sterdam De vroegere minoritaires eisch-
ten nu ook een grooter aandel in de
vertegenwoordiging in den bondsraad, die
heden zetelt en waarvan de vertegen
woordigers reeds een maand geleden zijn
aangewezen.

Dit lijkt niet onlogisch, schoon de mi
noritaires, zoolang ze in de minderheid
waren, nooit van evenredigheid hebben
willen weien en toen de volle helft op-
eischten. De aanhangers van Bidegaray,
in het willen wijzigen van. de sinds lang
vastgestelde samenstelling van den bonds
raad eene schending van d« statuten zien
de, verlieten toen de vergadering. Men
verwacht, dat er een scheuring zal ont
staan, die aan de actie der spoorweg-
mannen zeker op haar beurt een groot
deel van haaT kracht, zal ontnemen.

DE OMWENTELING IN OOST-
SIBERlë.

Een medewerker van de „Daily Tele
graph" deelt het een en ander mede
over de zeer romantische geschiedenis van
de troeapen van generaal Kappel of de
„Kappels," zooais zij in heel Siberië ge
noemd worden, die in Oost-Siberië een
omwenteling hebben bewerktstelligd. Zij
werden gevormd uit de gewapende troe
pen werklieden van de beroemde Isjefs-
ki-fabrieken en andere fabrieken in den
Oeral. Zij waren van ouds bekend voor
hun revolutionnaire neigingen en bij de
regeering van den Tsaar stonden zij steeds
onder ernstigs verdenking. In 1918, toen
de eociaal-revolutionnairen te Samara een
regeering vormden, sloten de werklieden
van Isjefski zich dadelijk bij hen aan.
Toen de regeering van Samara omverge
worpen werd, trokken de arbeiders zich
naar de bergen terug, waar zij stand hiel
den tegen de roode troepen, tot zij ontzet
werden door den opmarsch der troepen
van Koltsjak. Zij bleven bij hem tot
zijn definitieve nederlaag. Zij hebben
steeds onder het bevel gestaan van gene
raal Kappel, een veteraan, uit den groo-
ten oorlog en in den Oeral geboren. Na
de ineenstorting van Koltsjak's bewind
weigerden de „Kappels" de nederlaag te
aanvaarden en zij trokken met hun lei
der meer dan duizend mijl oostwaarts te
rug. Zij heisdon gedurende den vreese-
lijksten tijd van den Siberischen winter
op honderden kleine sleden. Vele mannen
verdwenen in den sneeuwstorm; anderen
bezweken door vorst en onbering. Doh
de meerderheid doorstond het avontuur.
Een tijdlang stroden zij tegen de roode
troepen in Trans-Baikalië. Doch als
standvastige revolutionairen weigerden zij
samen te werken met generaal Semenoff
en andere avonturiers. Geleidelijk oost
waarts trekkend, bereikten zij ten slote
de kust van den Stillen Oceaan, waar zij,
te Wladiwostok en te Nikolsk-Oessoeriks
door de Japanners geïnterneerd werden.
Als zij nu zich hebben laten gelden, dan
beteekent dit waarschijnlijk volgens de
„Daily Telegraph", dat de anti-bolsje-
wieksclie elementen zich eindelijk hebben
vereenigd en een beroep hebben gedaan
op deze bergbewoners uit den Oeral.

©lijk reeds gemeld werd, hebben de Ja
panners, ingevolge de Russisch-Japansche
overeenkomst van Mei 1920, de troepen
van generaal Kappel ontwapend, met uit-

toen deze nog lord kanselier was mmr T """«apeiiu, im,„ -
was, maar zondering van een aantal, voldoende om

eon militie te vormen. Deze overeenkomst
verbood de aanwezigheid van Rossisohe
gewapende troepen binnen een zone van
30 K.M. van de Japansche garnizoenefi,
met uitzondering dan van een zeker aan
tal mannen voor een militie.

'Een Buiter-bericht uit Wladiwostook
d.d. 29 Mei meldt, dat daar do Russische
driekleur wappert in plaats van de roode
vlag. De bolsjewieksche leiders bevinden
zich in handen der Japanners.

Volgens een bericht uit Tsjita heeft de
regeering van Moskou de verdediging op
zich genomen van Irkoetsk en Baikal te
gen de troepen van baron Ungern, ten
einde Tsjita in staat te stellen alle roe
pen te eoncontreeren tegen de anti-bols
jewieken in het Verre Oosten.

EEN VORSTELIJKE GIFT.

Lord Lee of Faröham heeft naar men
weet het kasteed Ghequers aan het land
ten geschenke gegeven ais buitenverblijf
voor den Engelschen premier. Thans heeft
hij de aangrenzende boerderijen en Ikxs-
schen, samen 1300 acres (1 acre is ruim
4000 M2.) ter beschikking gesteld van het
departement van landbouw (aan welks
hoofd hij vroeger stond) voor proefnemin
gen en onderwijsdoeleinden.

Een ambtenaar van de Umöon Cnstie lijn
te Landen, kapitein T. A. Jomes, heeft
door een weddenschap bij de Derby-ren
nen het bagatel van 69.000 pond gewon
nen. De geluksvogel had nog nooit aan
een weddenschap bij de wedrennen
deelgenomen en nog nimmer een
penny op een paard gezet. Toen hij ge
hoord had van het fortuintje, dat hem ten
deel was gevallen, was hij naar de mu
ziek in Hyde Park gaan luisteren en ge
vraagd, wat hij nu ging doen was zijn
antwoord: „Zaken als altijd". Hij blijft
bij de Union Castle lijm.

De Deensche land a rl wide rs s taking is
bijgelegd, nadat beide partijen het voorstel
van den scheidsrechter hadden aangeno
men. De arbeid zal Zaterdag worden her
vat.

Uit Stockholm wordt gemold, dat de
Zwoedsche stokersvereenigiing het besluit
heeft genomen, den arbeid te staken. Doel
van de staking is het behoud van de
huidige loonen.

De staking omvat omstreeks 4000 ar
beiders.

Onder leiding van den Fransch'en
oud-premier Doumergue heeft de radicale
partij in den Senaat, haar actie tegen de
vertegenwoorddng bij het Vatikaan voort
zettende, gisteren een motie gestemd,
waarin de zending van Jonnart, zoolang
het parlement rich nog niet had uitge
sproken, afgekeurd wordt en wordt ver
klaard, dat de partij de actie tegen het
hervatten van de relaties met ht Vattkaan
krachtig zal voortzetten.

HET VLOEKEN WAS UIT.

In een der locaaltreinen, vertelt het
„Centr.", die na vieren van Utrecht naar
Hilversum gaan, zat Maandag j.l. een zwaar
gebouwd personage, dat de brutale vrij
heid had, zijn medereizigers op een par
tijtje vloeken te vergasten. Eenige banken
verder bevond zich een vrij bejaarde re
ligieus met een eenigszins zwak uiterlijk.
Hij had eenige minuten dat vloeken in
stilte aangehoord. Hij staat op, gaat door
de gang naar de plaats waar de vloeker
zit en plaatst zich voor hem. „Mijnheer,
mag dat vloeken uit zijn?" vroeg hij be
daard. De vloeker kijkt hem aan. met een
paar oogen om te schrikken en zegt:
De schijnbaar zwakke religieus, die over
oen paar vurige oogen en een flink stem
orgaan beschikt, ziet hem met zijn blik
semende kijkers aan, en krachtig klinkt
het door den wagon- „Mijnheer, dat vloe
ken is uit!"

Het vloeken was uit. De religieus begeeft
zich weer naar zijn plaats. Toen hij den
trein verliet en op het perron was, riep de
bekende hem na: „Gezondheid, Eerwaar
de."

AUTO-ONGELUK.

Nabij het station Moordrecht, zoo meldt
het „Hbld.", is Dinsdagavond een splin
ternieuwe auto, waarin de kooper was ge
zeten met den meesterknecht der fabriek
die haar had afgeleverd, doof dat men voor
een zonderling manoeuvreerend wielrijder
wilde uitwijken, tegen de boomen ter zijde

van den „eg gcslln^cra en nagenoeg ge
heel vernield. De inzittende kwamen met
den schrik en een paar schrammen vrij.

Aan de Pruisische grens bij Dinxperio
(Geld.) wordt van Duitsahe zijde het toe
zicht weer versoherpt. Aan beide uiteinden
van den grensweg worden douanehuisjes
en tolboomcn geplaatst, zoodat geen auto's
en voertuigen meer kunnen passeeren, zon
der onderzoek of ze goederen in- of uit
voeren. Ook op de passen zal dan strenger
worden gelet.

KAUW NIET OP GRASSPRIETEN.

Onder bovenstaand opschrift richt de
„Daily Chronicle" een vermaning tot de
sportsmen om tijdens wedstrijden vooral
geen grassprietjes in den mend te nemen
en daarop te kauwen. Ais een bewijs van
het gevaarlijke van deze zoo algemeene ge
woonte, deelt het blad mede, dat de be
kende voetballer Harry Littlewort zich
onder medische behandeling heeft moeten
stellen en twee operaties heeft moeten on
dergaan, in verband met een geheimzinnige
klieraandoening, die hem ontzettende pij
nen veroorzaakte en zijn gezondheid onder
mijnde.

Na de tweede operatie vroeg hem een
bekende specialiteit uit het West-end te
Londen, die de operatie had uitgevoerd,
of hij soms wel eens op gras kauwde.

Altijd wanneer ik voetbal, criket, golf
of iets dergelijk» «peel," antwoordde Little
wort.

„Dan is het geheim opgelost," zeide de
dokter. „Door gras in uw mond te ne
men, hebt ge tegelijkertijd een parasiet
naar binnen gekregen, die bij het vee de
zelfde ziekteverschijnselen te 'voorschijn
roept als bij u geconstateerd zijn."

EEN PAARDENMIDDEL.

De heer T. Venstra Ozn., consul van
den A. N. W. B. te Murmcrwoude (Fr.)
deelt in „De Kampioen" mede, dat hij als
gemeente-architect eenige wegwijzers on
der zijn beheer definitief staande houdt
door toepassing van het volgende paarden
middel: in den grond een grooten ceroent-
bnis plaatsen van 0.70 M. wijdte, waarin de
paal gezet wordt met een aangieting van
cement-beton. Om nu de schendende in
boorlingen, die meermalen door uitkrab
ben van den grond om den paai dezen
trachten te ondermijnen, een hak te zet
ten, werd bij den paal een kringetje glas
scherven ingegoten. De armen, die net
zoo zijn als die van de Bondswegwijzers,
werden aan de voor- en bovenkanten zoo
danig uitgehaald, dat ze scherp zijn als
oen mes. Eén en ander heeft ten gevolge
gehad, dat er vele vingers geschonden zijn
en wat de hoofdzaak is, dat de paal defi
nitief staat en met rust gelaten wordt.

FLIPPIE WAS WEGGELOOPEN.

*t Zal een uur of tien zijn geweest, mis
schien iets vroeger, 't Schemerde en gelei
delijk flikkerden de eleotrisdhe lantaarn-
lampjes in de benauwende straat uit de
„Pijp", waar nog speelden de kinderen,
die allang in bed hadden moeten liggen
eigenlijk, maar die wat langer op mochten
blijven, omdat zij in de zwoele kamertjes
toch den slaap niet konden vatten. Van de
baiconnetjes zagen de vaders, in hemds
mouwen, het spel aan, de moeders zwoeg
den, al werd het licht zwakker, nog aan
het breiwerk.

Plots was er ontsteltenis. Een juffrouw,
die in de straat niet thuis behoorde, kwam
zenuwachtig aangerend, steeds maar gil
lende „Flippie, Fiippie."

Flippie antwoordde niet, was weg.

De mannen verlieten de baiconnetjes,
daalden de trappen af en gingen naar
builen.

Zij vroegen aan de nerveuse juffrouw,
die vertelde, dat Flippie al van half zeven
af weg was en nog heelemaal niet gegeten
bad.

Of Flippie wel meer weg liep?"

Neen nooit. Hij was altijd zoo lief.

Hoe oud hij was? Vier jaar.

„Hij zal wel in H kanaal liggen," troost
te een vriendelijke juffrouw.

Dc heeie bende ging op weg naar de
Verbindingsgracht en een jongen was zoo
verstandig al vast naar de politie te loo-
pen.

Een wit keeshondje sprong de zoekers
voor de beenen.

„Weg, leelijk beest," riep één uit de
massa.

Maar dc nerveuse juffrouw gilde, nu
verheugd: „Flippie", pakte H keeshondje,
draafde weg.

De menigte stond eenige oogenblikken
perplex, uitte toen haar toorn. Maar de
verslandigen lachten. Hbld.

EEN FRAAIE DISÖÜS8IE.

In de vergadering van den Gemeente
raad van het Zuid-Limburgsche dorp Am-
by bij Maastricht, deelde de voorzitter
mede, dat het grasland te Henkcl voor

zes jaar tegen f 205 per jaar was ver
pacht aan den veldwachter.

Daarop ontspon zich, naar het verslag
van den ,,Li m b. Koerier," de volgende
fraaie discussie:

De heer Féron: Ik begrijp niet, mijn
heer de voorzitter, hoe u dit weiland ver
pacht aan den veldwachter. Wat gaat,
die daar mee doen? Daar zit iets achter!

De heer Minten: Ik vind het schande.'
om zulk een verpachting goed te keuren.
TJ hebt weer geknoeid met deze als met
den verkoop van het Geusselderbrcek, de
heele herrie eu procedure is uw schuld.

De voorz.U knoeit ook" (hamert, waar
bij het blok uit den steel raakt).

De heer Slangen: Als het waar is, wai
ik daarvan heb hooren zeggen, neem ik
onmiddellijk mijn ontslag.

Do heer Minten: Of dat waar is? U
weet het'ook, mijnheer Féron !Er gaat
knoeierij. (Spr. slaat met zijn vuisten'
op de tafel, dat ze dreunt).

De heër Féron: Dat is ook waar! Ik
weet, wat u wilt zeggen. Ik schaam mij

mij nog een licht op van een andere''
lid van den raad te zijn.

De heer v. Aubel: Op de wethouders
vergadering van j.l. Donderdag was be
sloten de verpachting eerst definitief goed;
te keuren bij de eerstvolgende vergade
ring. Dus mocht u, mijnheer de voorzitter
niet afhandelen en daardoor den kleiner
man zijn veevoer onttrekken.

De heer Féron: De veldwachter mag
zich daarvoor niet leenen. Een politie-'
man moet onpartijdig bljjvon.

Meerdere stemmenMaar opnieuw ver
pachten!

De voorzitter: Dit kan niet; de akt
is geteekend en naar de registratie.

StemmenDan moet u den veldwachte.
er maar van doen afzien.

De voorzitter: Dit zal ik hem ver
zoeken.

De heer Féron: Ik stel voor, alle ver
pachtingen, verkoopingen, aanbestedinger i
enz., vóór dat ze mogen gedaan worder

eerst door den Raad te laten goedkeuren

Aldus wordt- met algemeene stemma
besloten.

DIEFSTAL VAN KUNSTTANDEN.

Het „U. D." meldt, dat aan het Tand
heelkundig Instituut te Uireoht een aanl»
kunsttanden zijn gestoten, behoorend»
tot twee gebitten, welke In articulator!
(z.g. klauwen) zijn samengevat en moesten
dienen tot het candidaalsexamen aan ge
meld Instituut.

Scheveningen. De opening van da
buitenbaden van het Zeebad Schevenin
gen is bepaald op Zaterdag 11 Juni.

Bivierschuimer. Donderdagnaoht
heeft de rivierpolitie te Rotterdam deA
roeier H. v. P. aangehouden, die ver
dacht wordt den neger Th. S., stoker
aan boord van het stoomschip „Loos",
liggende in de Maashaven, in een motor
boot beroofd en daarna in de Maas te
water geworpen te hebben.

Scheep «diefstal. Van boord van bei
stoomschip „Drechterland", liggend© in
de Waalhaven te Rotterdam, is ten. na-
dcele van de firma A. K. aan de Boom-
gaardsstraat een pak, bevattende 1000
bontvellen, ter.waarde van f 13.000 ge
stolen.

Brand op een bleekei-g. Te Roosen
daal (nabij Arnhem) is Donderdagmiddag
brand uitgebroken op de blcekerij vai
den heer v. D. De wasscherij brand'
geheel uit, ook een naburig pension kre<
ernstige brandschade.

Brandstichting. Te Winschoten 1
de gepensiooneerde Oost-Ind. miüilfcai
R. IC.., die met zijn gezin 1 Juni d<
door hem bewoonde woning moest oni
ruimen, op heeterJaad betrapt bij het.
in brand steken van dat huis, welk
plan is verijdeld. K. werd gearresteerd.

Ongeval. In het ziekenhuis Oharitos
te Roosendaal, waarheon hij was over
gebracht, is gisteren overleden de 87-
jarige werkmau P. J. P. v. L., die enkele
dagen te voren aan de fabriek ,,'t
Anker" aldaar, ernstig' werd getroffen
door een, tengevolge van het vallen van,
een melkbak, loischieienden zwa.cn ket
ting. Hij laat een vrouw met 7 kin-teren
achter

i :l

VRIJ NAAR HET DUITSCH.

41.

Tooh was 't niet zoozeer de schoonheid van
't jonge meisje die hem boeide, dan wel de
onwillekeurige overtuiging, dat zioh in
do schoone trekken een open karakter
afspiegelde, dat de glimlach, waarmede zij
hem begroette, niet alleen een door de
wetten der beleefdheid voorgeschreven
vorm, maar de wezenlijke uitdrukking
barer gevoelens was.

De heer met de witte haren, de bege
leider der dame, trad naar hem toe en
stak hem beide handen te gemoet. „Mijn
heer Wallhagen, mijn dochter en ik zijn
gekomen om u onzen dank te betuigen,
die wel is waar laat, maar daarom niet
minder oprecht is. U herkent ons wel, niet
waar? Ik ben de fabrikant Weber, een
der drie personen, wien uw heldhaftig
waagstuk gisteren hot leven redde, en
deze hier is mijn dochter Constance."

Juffrouw Weber richtte de blauwe oog-
eterren een seconde onderzoekend op den
jongen man en reikte hem dan de smalle

fijn gehandschoende rechterhand. „U heeft
ons gisteren uit een vreeselijk gevaar ge
red, mijnheer Wallhagen. Ik huiver nog,
wanneer ik er aan denk. Een halve mi
nuut later, en het rijtuig zou of verbrij
zeld of in de sloot terecht gekomen zijn."

„Toch niet, mejuffrouw," zeide Max.
„Zoo erg, als u denkt, was het gevaar
niet. Een eindje verder gaat de weg
bergopwaarschijnlijk hadden de paar
den daar vanzelf hun wilden loop moeten
staken.

„Jawel, indien zij niet eerder den nek
gehroken hadden," hernam de oude heer,
met een vriendelijk lachje. „Doe maar
geen moeite ons de zaak als onbeduidend
voor te stelten. Dokter Reh zoowel als
Constance en ik, wij alle drie zijn u ons
leven of ten minste onze gezonde ledema
ten verschuldigd. U moet echter een ware
Samson zijn, anders ware het u niet ge
lukt, do hollende paarden maar zoo in
een oogwenk tot staan te brengen. Ik
zag u dwars over den weg vliegen en
dank God, dat ze u niet verder mee
gesleept of met hunne hoeven vertrapt
hebben."

„Verschrikkelijk!" riep mevrouw Wall
hagen uit, terwijl zij huiverend de oogen
sloot.

Helena zag met een trotechen glimlach

op naar haar heldhaftigen broer. Het
deed haar goed aan 't hart, zijn moedige
daad gewaardeerd te zien. Met kwalijk
verborgen ongeduld hoorde deze daaren
tegen al deze loftuigingen aan. Hij
Blaagde er eindelijk in aan het gesprek
eene andere wending te geven. De heer
Weber was een aangenaam prater. Hij
vertelde met veel humor, wat hij vroeger
beleefd had, en dit bracht hem van liever
lede op zijn woonplaats in de nabijheid
van Breslau en op het bezoek, dat hij nu
met zijn dochter aan dokter Reh, een
neef van hem had gebracht.

„Wij waren gisteren naar Zuidhof, de
buitenplaats van den dokter gereden,"
ging hij voort, terwijl hij zich tot Max
wendde, „en op den terugweg bracht de
koetsier eerst de paarden door zijn on
voorzichtigheid op hol en toen sprong hij
vlug van den bok, om ten minste zijn
eigen persoon in veiligheid te brengen,
zonder zioh verder om ons te bekommeren.
Nu, ieder ding heeft zijn goede zijde;
deze gebeurtenis verschafte aan mijn
dochter en aan mij het genoegen n en uwe
geachte familie te leeren kennen. En nu
wilde ik u een voorstel doen, dat u, naar
ik hoop, zal aannemen."

„Indien het mij mogelijk is, zeker."

De heer Weber knikte. „Gelijk ik ver

nomen heb, heeft u gisteren een geschil
gehad met uw chef en wensoht nu een
under, u passende betrekking te vinden.
Ik heb insgelijks een fabriek van wollen
goederen, mijn etablissement is echter
veel uitgebreider dan dat van den heer
Berling, daar ik ten naaste bij het dub
bele getal arbeiders aan het werk heb.
Ik zoek sedert eenige weken een be
kwamen, vertrouwden directeur... wil u
die betrekking bij mij aanvaarden?"

Max keek den spreker verrast aan.
„Ik dank u, voor h©t vertrouwen, dat u
in mij stelt, mijnheer Weber," zeide hij
na een pauze dralend, „maar.." Hij bleef
steken.

Met de snelheid van den bliksem wis
seldon nu de gevoelens van den jongen
man. Verwondering, vreugde, en eindelijk
de plotseling in hem opkomende verne
derende overtuiging dat de heer Weber
hem deze betrekking aanbood, niet, om
dat hij hem inderdaad voor bekwaam en
vertrouwbaar hield, maar alleen uit dank
baarheid voor den aan hem en zijn doch
ter bewezen dienst, onder het te willen,
had zijn moeder misschien liet een of
ander woord laten vallen, hetgèen den
vreemdeling deed zien in welke benarde
omstandigheden zij verkeerden, en hem
liet vermoeden hpa spoedig ontbering en

gebrek hun aandeel zouden zijn, indien
het hem niet gelukte weder 6poedig oen
goed gesalarieerde betrekking te vinden.
Uit barmhartigheid wilde hij hem plaat
sen, uit medelijden; geheel zijn fierheid
ontwaakte bij deze gedachte.

„Maar u wil eerst nog overloggen, al
vorens een antwoord op deze vraag te
geven, omdat wij elkaar eigenlijk nog te
weinig kennen," vervolgde de heeer We
ber, die de gedachten van den jongen
man met tamelijke juistheid geraden had.

„Omdat u mij nog te weinig kent," ver
beterde Max. „Ik begrijp zeer goed, dat
het plotseling ontslag uit mijn betrekking
mij in een twijfelachtig licht moet plaat
sen. De heer Berling kan mij, wel is
waar, de getuigenis, dat ik steeds mijn
plicht getrouw heb vervuld, niet weige
ren, hij zal desniettegenstaande waar
schijnlijk niet nalaten menig „maar" er
bij te voegen. U ziet, ik ben volstrekt
niet overtuigd, of de referentiën, die ik
u kan aanbieden, u zullen bevredigen."

De heer Weber keek hem een poos
in gedachten aan. „Indien dat de ge-
heele of de voornaamste moeilijkheid is,
dan zullen wij het wel spoedig eens wor
den," zeide hij glimlachend. „Den beer
Berling heb ik overigens niet noodig.
Ik kpn dien beer, en weet, wat hij

waard is. Dat u het tien jaren bij hen
uitgehouden heeft, zonder uw zelfstandig
heid prijs te geven en tot een machini'
te worden, is op zich zelf reeds eei
goede getuigenis voor de vastheid vai
uw karakter. En wat nu uwe bekwaam
heid betreft voor den post;, dien ik
wilde toevertrouwen, zoo ben ik ook i)
dat opzicht reeds voldoende onderricht
Ik heb u namelijk mijn voorstel niet ii
de opgewondenheid van het oogenblik
maar na rijp overleg gedaan. Constane
en ik stellen natuurlijk belang in dei
redder van ons leven, ofschoon deze on
beleefd genoeg was, zich aan onzen dan!
te onttrokken len lieten ons daarom va:

mijn neef, die u, wel is waar, persoon
lijk slechte oppervlakkig kende, van i
vertellen. Zijn huishondster voegde er vai
haren kant nog eenige niet alledaagsohi

bijzonderheden aan toe. H kent die dam<
waarschijnlijk, een juffrouw.hoe her
ze toch?"

„Küfer," vulde Constance aan.

Mevrouw Wallhagen knikte. Zij wa
huishondster bij een ouden heer, die d
benedenverdieping bewoonde. Na dien
dood kwam zij bij dokter Rob.