Derde Blad.
BUITENLAND.
Van wet en wetgeving
KHUII I.KTON
Gemengd Nieuws
LEGER EN VLOOT
Rechtszaken
Onder Valsche Vlag
ZATERDAG 18 JUNI 1921
STEELTJES VOOR DEN BOUW
-
DER OPVOEDING
1 1 1 1 l l i i 1
Vijfde steentje van het tweede tientak
Tot een goede opvoeding behoort
het verstandig beloonen en straffen
Elke goede daad brengt een natuurlijke
belooning meeelke slechte daad een
natuurlijke straf. Maakt uw kinderen
daarop opmerkzaam, dan zult ge, voor
opgesteld dat zij van goeden wil zijn,
ilechts zelden behoeven te straffen.
Wijst hen derhalve op het blijde be
wustzijn dat zij in zich omdragen, als
rij goed hebben gehandeld op uw te
vredenheid en vreugde daarover. Maar
ook, als zij kwaad gedaan hebben,
vestigt dan hun aandacht op de onte
vredenheid met zich zeiven, op de on
gerustheid die hun gemoed, hun ge
weten doorwoelt, op uw ontevreden
heid, uw droefheid over hun verkeerd
gedrag.
Zegt hun dan bijv.Zie, mijn beste
jongen, mijn lief kind, nu /ijt ge blij,
tevreden en gelukkig, omdat*ge gehoor
zaam, vlijtig geweest zijt, omdat ge u
zelf overwonnen hebten ook Onze
Lieve Heer en vader en moeder zijn
daarover verheugd.
Of welwaarom zijt ge nu ontevre
den, treurig en angstig Is het niet,
omdat ge kwaad gedaan hebt? omdat
ge ongehoorzaam, brutaal, lui zijt ge
weest
De beste straffen zijn in den regel
die, welke van zelf uit de feiten voort
vloeien. Het kind moet voelen dat het
eigenlijk zich zelf straft.
Zoo late men het gulzige of onmatige
kind, wiens maag door zijn gulzigheid
of door snoeperijen bedorven is, een
bitter geneesmiddel slikken of slechts
weinig en stipt op een bepaalden tijd
5ten. Het onzindelijke of slordige kind
worde tot straf bij zijn broers en zus
ters achtergesteld het twistzieke kind
onthoude men eenigen tijd den omgang
met andere kinderenhet vergeet
achtige late men den zelfden weg nog
eens afleggen het luie en trage geve
men niet te eten, vóór dat het zijn taak
naar behooren heeft afgewerktaan
de mededeelingen van het leugenach
tige kind schenke men geen geloof en
hechte men geen waarde, dan nadat
het bewijzen van verbetering heeft
gegeven enz.
Nog eens, de natuurlijke straffen
me eten vóór de andere gekozen worden,
anders verliezen zij hun kracht en
daarmee de gewenschte uitwerking.
PATER FAMILIAS.
i
i -j §yyv/éir
Opper-SHezië.
GEMENGDE BUÏTENL. BE
RICHTEN.
OOK EEN SNUGGERE.
Het „Hsgez." vertelt als historisch:
Een milicientje, pas te Den Bosch
in garnizoen en nog zelden in de stad
verzeild, had naast zijn twee paar si
garenkistjes nog een schoeisel van fij
ner en meer comfortabel maaksel.
Edoch het geviel, dat op zekeren dag
deze laarzen lijden gingen aan een ge
brek, waaraan elk schoeisel lijden gaat
en verdacht groote gapingen vertoonen
gingen.
Tot groote spijt van ons soldaatje
kon echter deze gewonde overhuld niet
met een rijkspleister geheeld worden
en zoo besloot het recruutje den tocht
stadwaarts te wagen om te trachten
een heelmeester voor xijn kranke schoei
sel te vinden.
En hij ging door groote straten en
passeerde drukke pleinen en hij zocht
en zocht. Hij kwam in straten waar
het wemelde en krioelde van menschen
en in meer stille afgelegen stadsbuurten.
En hij ontdekte schoone en fijne win
kels en andere meer voor grover en
zwaarder schoenwerk.
Van de eene vreesde hij te dure prij
zen en de anderen konden wellicht
schade doen aan de elegante vormen
van zijn goede schoeisel
Na lang zoeken meende hij toch ein
delijk gevonden te hebben wat hij zocht
en nog een weinig bedeesd waagde hij
zich binnen, waar hij zijn zorgvuldig
ingepakte schoenen aan de goede zor
gen van een bekwaam vakman toever
trouwde.
En verheugd verliet hij het huis en
ging weder door groote straten en druk
ke pleinen, door stille buurten en ru
moerige wijken en na lang zoeken ge-
r lakte ons milicientje buiten den dool
hof van straten en stegen en bereikte
hij met verlicht gemoed weder de ka
zerne.
Eenige dagen nadien zou de brave
jongen zijn schoenmakers-diligence te
rug gaan halen en hij waagde zich weer
in de straten en op de pleinen der
stad, doch wat hij zocht, zijn winkel,
zijn schoenmaker vond hij niet. Onze
onnoozelaard had zelfs niet aan 't
onthouden van namen gedacht.
En zoo loopt thans de arme jongen
straat in straat uit en stapt eiken
schoenwinkel binnen om te lnformeeren
waar hij zijn Zondag-schoeisel ter re
paratie bracht.
RIDDERDAG DER MILITAIRE
WILLEMSORDE.
Te Rotterdam is Donderdag de rid
derdag der Militaire Willemsorde ge
houden, welke dag belegd was op initia
tief der vereenigingen Ons Leger en
Onze Vloot. De viering van het feest
ving aan met een ontvangst in d«
Diergaarde-Societeit, waarna het ge
zelschap zich begaf naar het nieuwe
raadhuis aan den Coolsingel.
Burgemeester Zimmerman sprak een
welkoinstrede, die door generaal Snij
ders werd beantwoord, waarna het
orgel vaderlandsche liederen ten ge-
hoore bracht.
Een rondgang door het stadhuis werd
gemaakt en vervolgens werd de stoe*
opgesteld, die langs de hier en daar be-
vlagde straten trok naar de officieren
sociëteit, waar het noenmaal werd
gebruikt.
Daarna werd een frissche vaartoch
op de rivier gemaakt, waarna men ziel
we-r vereenigde in de Officierensocie
teit tot het gebruiken van de thee.
Daar werd aan alle deelnemers aan
dit welgeslaagde feest een expresselijl
geslagen herinneringsmedaille uitge
reikt.
DE MOORD OP DEN GALLECOP-
PERDIJK TE UTRECHT.
Voor het Amsterdamsch gerechtshot
is in hooger beroep behandeld de zaah
van den moord, die op Oudejaarsavond
j.l. aan de Gallecopperdijk werd ge
pleegd op Johannes Slot, om deze van
zijn loo van /42 te bercoven. Terecht
stond aaarvoor de 21-jarige timmerman
Johan Heinroch Letteboer, geboren b
Gronau en wonende te Utrecht Hij
heeft Slot met een hamer, die hij daar
voor had gekocht slagen op het hoofd
toegebracht en hem toen het geld af
genomen.
Slot 1; niet aan de bekomen
overleden, maar is nooit, goed hersteld.
De Rechtbank te Utrecht achtte bewe
zen, dat hij opzettelijk gewelddadig
met den ijzeren hamer heeft geslagen
om den diefstal voor te bereiden en
daarna te kunnen ontvluchten.
Slot werd daarna te Utrecht veroor
deeld tot 15 jaar gevangenisstraf.
Ook thans bekende beklaagde. Hij
heeft de daad begaan uit wraak, e
is eerst daarna tot den diefstal geko
men. Het geld zou volgens zijn verkla
ring geen invloed hebben gehad op zijn
daad.
De Advocaat-Generaal, Mr. Brantjes,
meende, dat het vonnis, door de
Utrechtsche Rechtbank gewezen, niel
te zwaar was. Hij vroeg dan ook be
vestiging daarvan.
De verdediger, Mr. J. Loonstyn,
pleitte clementie.
Dfe INHULDIGING DES KONINGS.
Er is een Fransch spreekwoord, dat
legt: „Le roi est mort, vive Ie rol!"
wat wij op zijn Hollandsch vertalen
als: „Dc koning is dood, leve de
koning!"
Door dit gezegde pleegt men aan
to duiden hot feit, dat, indien bij
overlijden van den Koning of anders
zins de Troon openvalt, de troonop
volger zonder nadere formaliteit ln
alle rechten van zijn voorganger treedt
en onmiddellijk volledig bevoegd is
bet bestuur des lands uit tc oefenen.
In ons land is dit het geval. Wel
wordt ook hier de Koning, de regee-
riing aanvaard hebbende, zoodra mo
gelijk plechtig beëedigd en ingehul
digd binnen de stad Amsterdam iu
een openbare en vereenigde vergade
ring der Sta ten-Generaal, zooals de
Grondwet het uitdrukt, doch de Ko-
linklijke macht is, zooals ook trou
wens uit de woorden der Grondwet
nadrukkelijk blijkt, reeds vóór de in
huldiging in zijn bezit.
Dit is niet overal zoo. In België
bijv. treedt de Koning eerst na de
inhuldiging in de Koninklijke rech
ten.
Ofschoon dit niet uitdrukkelijk in
de Grondwet is neergelegd immers
de Grondwet zegt wel, dat de in
huldiging te Amsterdam moet geschie
den, doch duidt de plaats der in
huldiging niet verder aan geschiedt
dit te Amsterdam in de Nieuwe Kerk.
Bij de inhuldiging zweert de Ko
ning, de Grondwet steeds lè zullen
onderhouden cu handhaven.
Voorts zweert Hij de onafhankelijk
heid en het grondgebied des Rijks
met al zijn vermogen te zullen ver
dedigen en bewaren, de algemeene en
bijzondere vrijheid van alle onderda
nen te zullen beschermen, en tot in
standhouding en bevordering van de
algemeene en bijzondere welvaart alle
middelen te zullen aanwenden, die
door de wetten des Rijks te Zijner
beschikking worden gesteld.
Nadat de Koning den voorgeschre
ven eed heeft afgelegd, spreekt de
voorzitter van de vereenigde verga
dering der Sta ten-Generaal de volgen
de plechtige verklaring uit, die ver
volgens door hem en elk der leden be-
eedigd wordt:
„Wij ontvangen en huldigen in
naam van het Nederlandsche volk U
als Koning; wij zweren, dai wij Uwe
onschendbaarheid en de rechten Uwer
Kroon zullen handhaven; wij zweren
alles te zullen doen, wat goede en ge
trouwe Staten-Gemeraal schuldig zijn
te doen. Zoo waarlijk helpe ons God
almachtig 1"
Indien de Koning tegen den eed
een bezwaar heeft, staat het hem vrij,
den eed door een belofte te vervan
gen, eveneens kunnen de leden van
de Sta ten-Generaal door een eenvou
dig: „Dat beloof ik", de verklaring
van den voorzitter bevestigen.
Koningin Wiihelmina aanvaardde
op 31 Augustus 1898 de datum,
waarop zij den achttienjarigen leef
tijd bereikte de Regeering. Op 6
Sept. d.a.v. werd zij in de Nieuwe
Kerk le Amsterdam plechtig beëedigd
en ingehuldigd.
Uit Berlijn werd gasteren gemeld:
Sedert Woensdag vluchten weer tal van
Opper-Siieriëns uit hun woonplaats in 't
nijverheidsgobied, aangezien ook de En-
gelschcn deelnemen aan het plan van ge
neraal Lerond om de Duit&uhe zeilfweer-
baarhejd langzaam terug te drijven.
De Poolsche opstandelingen triomfee-
ren over de getheele linie en rekruteeren
overal nieuwe strijdkrachten. Zij hebben
ook een belasting verordening uitgevaar
digd.
En verder: Hier (te Berlijn) verwacht
men dat de commissie van Twaalf en de
Ententecommissie nog te elfder ure tot een
vergelijk over de zelfwceihaarheid zullen
komen.
De Engelsche troepen hebben Ratibor,
Zembowitz en andere plaatsen bezet, maar
zijn, blijkens de laatste berichten, te zwak
om dc Duitsche bevolking voor Poolsche
geweldenarij te beschermen.
De Italiaansche kolonel Salvioni heeft
de vorming van plaatselijke burgerwachten
op den rechteroever van den Oder bevo
len.
De Engelschen hebben in verschillende
plaatsen geconstateerd, dat de op bevel
van Lerond gevormde burgerwachten uit
Poolsche opstandelingen bestaan.
Volgens betrouwbare mededeelingen van
Entente-officieren en geestelijken worden
in het Poolsche intemeeringskamp Neube-
run meer dan 2000 Dudtsohers van 16 tot
60 jaar die uit O. S. zijn weggevoerd, ge
vangen gehouden.
Volgens de laatste berichten uit O. S.,
hebben de Ententetroepen thans de gehee-
le onzijdige zone bezet. Engelschen en
Franschen bezetten het Noordelijke en het
middenvak, Italianen het Zuidelijke vak.
Bij Kosel hebben de Duitschers Fransahe
afdeelingen aangevallen en verscheidene
Franschen gedood en gewond.
Bjj Kotlarnna hebben de Duitschers een
Fransch sergeant gedood en oenige sol
daten gewond.
Na een tweede onderhoud van den En
gelschen bevelhebber met generaal Höfer,
toont deze laatste neiging om zich naar de
wenschen der En te- te-commissie te schik
ken. Hij heeft bijvoorbeeld de plaatsen be
westen de lijn DolinaLischinoHut-
schitza ontruimd en aan de Engelschen
overgelaten. Men hoopt, dat nu ook de
commissie van Twaalf naar rede zal gaan
luisteren.
De Poieu hebben de iaaUte twee dagen
nieuwe bewijzen van hun goeden wil ge
geven. Zij zijn op het geheele front blij
ven terugtrekken en bovendien heeft Kor-
fanty zijn troepen bevolen dc vijandelijk
heden onmiddellijk te staken.
DE ZWAKKE DUITSCHE REGEERING.
In den Rijksdag is Donderdag de wet
over de vorming van een graan-reserve in
alle drie lezingen aangenomen. Hierbij is
het echter voor den cers'.ten keer tot een
scheuring in de coalitie gekomen.
Eerst werd het voorstel van de regee
ring om een reserve van 3 miilaoen ton
!e vormen verworpen, doordat de
Duitsch-nationailen en de socialisten er
tegen stemden, al was het dan ook uit
verschillende motieven. Hierdoor ontstond
een oogenblik de mogelijkheid van een
ministercrisis en de voorzitter Loebe,
zei de dan ook dat het thans een wet zon
der ziet was, die slechts formeel verder
kon worden behandeld. Toen echter na
een korte pauze de democraten en het
centrum voorstelden de verworpen artike
len toch in de wet op te nemen, werd
deze bij de derde lezing aangenomen.
Thans stemden de Duitsdh-nationalen
voor het voorstel, omdat zij het kleinste
kwaad wilden aanvaarden. De sociaal-de
mocraten hebben dus twee keeren anders
gestemd dan de overige leden van de
coalitie, centrum en democraten.
DUITSCHLAND'S BETAALKRACHT.
Prof. Gustaf CasseJ, de bekende Zweed-
sche ekonoom, die eenigen tijd in
Duilschland heeft vertoefd voor een stu
die op financieel gebied, vraagt zich in
Svenska Dagbladct af, of DurtsdhJand de
aangegane sohadevergoedings-verplich tin
gen zal kunnnen nakomen.
Hij schrijft o.a.: Zoolang de pogingen
om Duilschland neer te drukken en zijn
ekonomisch herstel te vertragen worden
voortgezet, zal het onmogelijk kunnen be
talen.
Prof. Cassel heeft met een groot aantal
Duiitische finanoieeie deskundigen gespro
ken. Zij zijn overtuigd dat de Duitsche
ondernemingsgeest en nijverheid wonde
ren zullen doen alls zij in staat worden
gesteld zich vrij te ontwikkelen. Zij oppe
ren echter overwegende bezwaren tegen
de heffing van 26 pet. van den Duitschen
uitvoer, daar een dergelijke heffing juist
de bronnen waaruit de schadevergoeding
moet komen, zou verstoppen. De Duitsche
nijverheid en handel moeten in het bui
tenland de vrije hand krijgem Dit lijkt
in dezen prolectionistisch-gezinden tijd
ongerijmd, merkt prof. Cassel op. maar
ten slotte is het een inderdeal van bet
algemeene vrijhandelsprogram, dat voor
de ekonomische toekomst der wereld
sltchts heil ziet in onverwijlde invoering
van vrijen wereldhandel en de sterkst mo
gelijke ontwikkeling van aBe ophouwen-
de krachten
In eik geval heeft de Entente geen an
dere kens, indien zij tegen een redelijken
koers de Duitsdhe achadevergoedings-obli-
gaties wil plaatsen. In de®e kwestie zal
de internationale geldmarkt een uitspraak
doe, waarmee rekening dient gehouden.
DE VER. STATEN EN ENGELAND.
De Times-correspondent te Washington,
die een reeks artikelen wijdt aan de bui
tenland sche politiek van de Ver. Staten,
bespreekt ditmaal de belemmeringen, die
er bestaan voor de totstandkoming van'
een Britsoh-Amerikaansdie overeenkomst.
De voornaamste dier belemmeringen is de
Iersdhe quaestie, en verder de,achterdacht
dat Engeland ongenegen is, in de man
daatgebieden, het beginsel van gelijke kan
sen voor alken toe te passen.
De correspondent acht het noodig om
te komen tot een beperking van de wape
ningen. Dat zou het begin moeten zijn
voor de oplossing der hangende kwesties;
en de oorrespondent stelt voor, dat
Bratannië het initiatief neemt.
DE VER. STATEN EN DUITSOHLAND.
Het bezoek van prof. Einstein in de
Ver. Staten heeft gunstig gewerkt op de
hervatting aldaar van de vriendschappe
lijke betrekkingen met Duitsdhland op
wetenschappelijk gebied. Ook wordt het
onderwijs in de Duitsche taal overal in
de scholen herval.
Het Duilsdi-Amerikaansdie onderwijs
instituut te Millwankee heeft bekend ge
maakt, dat het binnenkort weer zal wor
den geopend.
Het Duitsah Museum aan de Hanvard-
univerxiteit wordt heropend.
DE VER. STATEN EN DEN VOLKEN
BOND.
Naar Reuter vernoemt overweegt de
Amerika ansohe regeering geen deelneming
aan de beraadslagingen van de Volken
bondsraad, welke gisteren te Genève bij
eenkwam. Het voorstel, dat Amerika ver
tegenwoordigd zou zijn, was gedaan
door den voorzitter van den Raad na een
protest van Amerika togen de mandaat-
loewijzingen.
WAPENEN IN BESLAG GENOMEN.
Te New-York hebben regeeringsaimbte-
naren beslag gelegd op 300 moderne ma
chinegeweren en op honderden reserve on
derdeoten, welke zich in een schip bevon-1 is op voorstel van de Duitsch-nationaia
den. Het vermoeden van de Amerikaan- Landdag-groep voor een commissie ge-
tell 1 a.1tl/VPltiVnt *lrf< t rif t Hf A ivav, lf.1^ V.
sche autoriteiten is, dat dit wapentuig be
stemd was voor Ierland.
De wapenen werden naar het politie
bureau te Hoboken overgebracht. Er was
door zekeren Williams een bevelschrift
tot aanhouding en inbeslagneming ver
kregen, op zijn mededeeling dat het wa
pentuig van hem was gestolen op den
11 den dezer.
Naar gemeld wordt waren de wapens
in zakken gewikkeld aan boord gebracht
urt lichters. De zakken wekten de nieuws^
gierigheid op van een EngeHsehman, die
tot de scheepsbemanning behoorde. Hij
opende er een met zijn zakmes en be
vond dat er een machinegeweer in ver
borgen zat.
Bij het onderzoek bleek, dat er wapens
verborgen waren in verschillende gedeel
ten van het schip, en wel in totaal zes
honderd machinegeweren en honderden
onderdeelen.
Het federale hof le New-Jersey heeft
bevolen dat de machinegeweren, die aan
boord van een schip waren ontdekt, in
bewaring zullen Mijven bij de douane
autoriteiten van New-York, totdat er zal
zijn uitgemaakt, aan wie bet wapentuig
toebehoort.
DE STRIJD TEGEN DE BOLSJIEWIKI.
Uit Wladiwostok wordt gemeld: De
anti-bolsjewieksche troepen hebben de
bruggen tusschen Blagovlsjenak en Ha-
barofsk vernield, zoodat het spoorverkeer
onderbroken is. De bolsjewieksehe artil
lerie bombardeerde de dorpen, d.ie de op
standelingen geholpen hadden. De onder
handelingen tussdhen Semenor en de tij
delijke regeering zijn afgebroken, men ver
wacht moeilijkheden. De kozakkeuconfe-
renlie, deze maand gehouden, besloot de
regeering te steunen en Semen of uit te
noodigen een bewijs van vaderlandsliefde
te geven door voorloopig de Amoer le
verlaten.
DB KOSTEN VAN HET LEVEN IN
ENGELAND.
Het officieele index-cijfer in Enge
land zal, naar men verwacht, over Juni
een evenredige daling vertoonen met die
van Mei toen het vijf procenten zakte.
Het ia mogelijk, dat van de 120 pet.
boven den standaard van 1914 zelfs acht
punten afgaan.
Er zijn bijkans twee millioen werk
lieden in verschillende beroepen betrok
ken bij overeenkomsten, volgens welke
de loonen met bet index-cijfer mee
schommelen.
EEN HANDIGE OPLIÖHTSTER.
Te Berlijn is een jonge dame inge
rekend, die met handige oplichterijen aan
den koet kwam. Ze gaf zich uit voor
dochter van een groot-industrieel, die van
baar moeders versterf 25 millioen te vor
deren bad. Op hot vermogen was ech
ter, in verband met do heerschende cri
sis, beslag gelegd. Zij was bovendien eige
nares van oen groote textielfabriek te
Krefeld.
Haar praatjes gingen er in als koek,
ook bij Entente-vertegenwoordigers te
Berlijn. Een daarvan nam baar op een
goeden dag mee naar Milaan, waar zo
kennis maakte met een rijk advocaat die
zich met haar verloofde en gaarne bereid
was groote bedragen op haar vermogen
voor te schieten. Daar zijn meisje veel
van reizen hield, trokken de twee er al
gauw op uit en belandden ten slotte in
Duitschland, waar de advocaat ook ge
legenheid kreeg de textielfabriek te Kre
feld te bezichtigen. Het was inderdaad
een prachtige bezitting, ze behoorde al
leen niet aan zijn verloofde, die naar
later bleek, er zich slechts toegang had
verschaft door den portier om te koopen.
Te Berlijn liep de opliohtster eindelijk
in den val. Op een wandeling met haar
aanstaande werd ze herkend door een
man, die ook heel wat geld aan haar
te kort was gekomen en haar liet arres
teeren. Nu zit ze in Moahit.
Op de bijeenkomst gisteren van
het Verbond van Kamers van Koophan
del te Londen is, volgens de Daily Ohro-
nicle, de belangrijke kwestie aangeroerd
van een uitdieping van de vaargeul van
den Rijn.
Men besloot de regeering te vragen,
stappen te doen ten einde de mogelijk
heid van scheepvaart tusschen Straats
burg en Bazel te verzekeren. Het zou
meende men, van het grootste belang
zijn voor den Engelschen handel indien
de schepen van Botterdam of Amster
dam ineens door naar Zwitserland kon
den varen.
De voormalige Saksische minister
van volksvoeding Schwarz (een socialist)
daagd om zijn aankoopen van levensmid
delen in Nederland en België te ver
antwoorden. De commissie heeft nu
Woensdag on Donderdag haar eerste ver
gaderingen gehouden met gesloten deu
ren. De burgerlijke pers in Saksen is
daarover erg verstoord en geeft te ver
staan dat de voorzitter der commissie,
de socialistische afgevaardigde Pudor, zijn
geestverwant Schwarz wil sparen.
Ex-koning Karei heeft aan graaf
Apponyi de orde van het Gulden Vlies
verleend. Apponyi heeft deze decoratie
aangenomen, uitleggend, dat het hier een
orde gold, welker verleening een recht
was van de Habsburgsche souvereinen.
De Franse ho regeering heeft hij de
IN BEWARING GEVEN OP STATIONS.
Met madhtiging van den Minister van
Waterstaat is omtrent het in depot ge
ven van bagage op de stations der Ne
derlandsche Spoorwegen bepaald, «lal al
leen in bewaring worden genomen voor
werpen, welke ten vervoer als bagage
aangenomen jworden. De Maatschappijen
zijn niet verantwoordelijk voor de scha
de welke on 1 staat uit het gevaar, verbon
den aan het gemis van Inpakking of aan
v o kloonde in-pakking.
DE „MÏERKWAARUIGT" INBRAAK."
In verband met ide inbraak in een buis
in het Sarphatiipark te Amsterdam, waar
van aanvankelijk een der medebewoners,
een artist en zijn vrouw, verdaoht wer
den, verneemt het ..N v. d. D." dat bei
den nu weer op ivrije voeten zijn gesteld.
Op aanwijzing van den rader van den
artist is eohter thans aangehouden een
Kamer een weteontwerp ingediend ter be- j broer vatt den die aIIen sohol<1
striding van de „toenemende propagan- ontkent
da, die er tegen het leger gevoerd
wordt" Als maatregel van „nationale ver
dediging" acht zij het noodig, dat door
oen nieuwe wet de anti-militairistisehe-
en revolutionnaire propaganda „welken
vorm ze ook moge aanueen" onderdrukt
wordt.
Uit Hamburg wordt gemeld dat
wegens sluikhandel in vet ten bedrage
van millioonen, een koopman en zijn last
hebber tot straffen van 3.840.000 mark
en 956.000 mark zijn veroordeeld. Bo
vendien kreeg de koopman drie maanden
gevangenisstraf; de lasthebber een maand.
DE EX-KEIZER TE DOORN.
Voor rekening van den ex-keizer 5*
naar de „Tel" meldt, onderhands ge
kocht de viÜa „Mathilde", aan den rijks
straatweg mar Driebergen. Omtrent de
bestemming is nog niets békend.
HerhaaldeHfk brengen bekende Duit
sche personen bezoeken aan den ex-kei
zer. Verschillende generaals van het
Duitsche leger hebben bij den ex-keizer
hunne opwachting gemaakt. Een direc
teur der vroegere Krupp-fabrieken bracht
Zondag j.l. een bezoek.
SMOKKELHANDEL IN EIEREN EN
SCHAPEN.
De Berlijii.'Cihe correspondent van he'
„HM."" schrijft:
Zooals van de Nedcriandsdhe greni
wordt gemeld, smokkelen de grensbewo
ners aldaar op het oogenblik groote hoe
veelheden eieren en vee uit Duitschland
naar Nederland, waarmede «e aardigi
zaakjes maken. De eieren kosten in
Duitsdhland 60 Pfenning en worden in
Nederland voor 10 12 cent vetkooht.
Evenzoo gaat het met adhapen, die in
Duitsohland aan de grens 2 ft 300 mank
kosten, terwijl ze in Nederland tussdhen
de 26 en 60 gulden opbrengen, "s Nadhts
brengen de smokkelaars kudden schapen
van 30 ft 100 stuks over de grens.
VRIJ NAAR HET DUITSf.H.
23) i U" 1
„Mevrouw von Brenner? Jawel," her
nam Tblena. Zij verzocht mij dezen mitl-
lag bij haar te komen, daar zij mij het
een cn ander betreffende de d-oor u ge-
venschlo muziek- en tee-kenlessen ha<l te
leggen."
Aha." Wanda vertrok haar mondje als-
af zij lust had om te fluiten. „Tante is
vandaag een beetje ongesteld.... zij lijdt
san migraine," voegdt zij er na een kleine
oauze bij. „Zij belastte mij u haar leedwc-
«cn le kennen te geven, dat zij niet in
laai is om.... om.... wat wilde ik
(igenlijk zeggen? Ik ben vandaag bepaald
e dom om een beleefde leugen te beden-
ten. U moet dus maar den goeden wil
•oor lief nemen."
Hole-na keek haar verbaasd aan; zij
rist niet of zij lachen moest of zich boos
laken.
„Ik begrijp u niet, juffrouw Von Bren-
er," zeide zij eindelijk koel.
„Wees niet boos, bid ik u," riep Wanda,
trwijl zij haar ge'aat de uitdrukking van
en diep berouw trachtte te geven, en tege-
jker tijd guilig uilt hare oogen keek. „U
tjron pcheel nn-ters d.-vr de n-nd—reevol
strekt niel stijf of pedaal, en dus meende
ik met u te mogen spreken, gelijk het
mij voor den mond kwam."
Helena lachte. „U spreekt van uw tan
te. Wenscht zij misschien, dat ik over
eenige dagen terugkom of wü jij mij
liever schrijven?"
„Noch hel een noch het ander. Ik heb
haar duidelijk gemaakt, dat haar natuur
lijk welgemeende inmenging in mijn aan
gelegenheden volstrekt overbodig zijn.
Als gij- een tijdje geduld wilt
hel)ben, zal ik u voor eenige minuten
bij haar brengen. Zij kan dan met u de
geldkwestie bespreken, dat zal ten min
ste een dropje balsem voor haar gewond
gemoed zijn."
„Maar juffrouw Von Brenner," zeide
Helena met een zacht vrwijt.
Wanda haalde met een ongeduldige
beweging de fijn gevormde schouders op.
„Ik zie, dat mijn gebrek aan eerbied u
meer of minder afschuw inboezemt, juf
frouw Wallhagen. Maar kan ik dal hel
pen? Tante Hildegard is in menig op
zicht een beste vrouw, maar dat is toch
geen reden om mij door haar als een
klein kind te laten behandelen. Ik ben nu
eens mét een voogd gezegend, maar er
ook nog een voogdes op na te houden,
brr.l"
„Vindt uw tante het dan misschien niet
goed, dat u de lessen nog eenigen tnd
voorlze'?''
„Jawel, maar zij wil alles liefst zelf lei
den en bestieren en daartegen ben ik na
tuurlijk opgekomen. Tengevolge daarvan
heeft zij hoofdpijn, een zeer lieftallige, in
schikkelijke ziekte, zij komt en gaat juist
zooals het gelegen komt. Vergeet echter
later niet tante zeer te bekalgen en zoo
zacht le spreken, alsof hét minste gehiid
uwer stem het zwak glimmend1 levens-
lampje zou kunnen uitdoovenv Nu, Ik zal
u wel een goed voorbeeld geven; daarin
ben ik geoefend."
Helena schudde het hoofd. Zij wist
niet recht, wat zij op deze vertrouwelijke
mededeelingen moest antwoorden. Wanda
liet haar ook geen tijd om er over -na
te denken.
„Dus gelijk ik u zeide, tante keurt
mijn plan heel goed, en mijn neef Leo,
hij is mijn voogd, insgelijk. Het is nu
echter nog de vraag of het uwe goedkeu
ring wegdraagt. Ik heb het namelijk
overlegd en wilde op een groot gedeelte'
van nw tijd beslag lggen. Daarentegen
beloof ik n dan ook een zeer gewillige
leerlinge te zijn en een vlijtige daar
enboven, natuurlijk als u altijd zin
doet en niets van mij verlangt, waartoe
ik geen lust li eb."
„Die belofte is zeer aanlokkelijk!" zeide
Helena lachende
„Niet waar?" riep Wanda levendig uit.
„Ik weet het, wij beiden zullen elkander
wet begrijpen, ofschoon ik zie, dal ti
mij voor een eigenzinnig, verwend schep
sel houdt, dat niet weet wat bet zegt.
Eigenlijk begrijp ik zelf niet, waarom ik
tegenover u zoo openhartig ben, maar u
is mij dadelijk, van het eerste oogentblik
af bevallen, en op die eer kunnen niel
vrien zich beroemen. Dus n stemt er in
toe, mij onder uw vleugelen te nemen?"
„Ik moet altijd eenige uren daags over
houden om mijn beide zusters les te ge-
vcn," zeide Helena nadenkend.
„Dait weet ik, dat weet ikl Neem
daarvoor dan den voormiddag en geef
mij de resit van uw tijd. Wij maken dan
samen muziek en teekenen naar hartelust,
en als wij er geen lust meer in hebben,
lezen wij of zwerven te voet of te paard
in de omstreken rond. Aan gezelligheid
zal hot ons niet ontbreken daar kan u
staat op maken."
„Ik heb tegen het programma niets in
te brengen, dan dat ik vrees, dat hel
laatste gedeelte er vnn zich ten koste van
het eerste zeer zal uitbreiden."
„Dai zon wel mogelijk kunnen zijn,"
lachte Wanda. „Wanneer kan u komen?"
Na eenig hoen-en weerpraten beloofde
Helena eindelijk, in 't begin der volgende
week haar nieuwe taak te aanvaarden.
„Indien het weer sleohl is, of liever,
zoo dikwijls als u liet wenscht, zal ik
natuurlijk een rijtuig zenden om n tc ha
len," zei Wanda, terwijl zij van haarstoel
opstond. „En nil kom mee. dat ik u bij
tante breng, om kennis met haar te ma
ken."
Mevrouw von Brenner lag met geslo
ten oogen in een leuningstoel, en naast
haar stond de kamenier, drnk bezig, bet
haar van haar meesteres met ,Jvau de
Cologne" te bevochtigen. Bij t binnen
komen der beide jonge meisjes doeg de
dame langzaam de oogen op, en bekeek
Helena met een langen onderzoekenden
blik van top lot teen, zonder hare gemak
kelijke positie ook maar in 't minst te
veranderen.
Helena richtte zich onwillekeurig oo,
en het rood der verontwaardiging bedekte
haar wangen. Wanda keek haar tan als
of zij wilde zeggen: „Ziet ge nn, dat ik
n de waarheid heb gezegd? Wordt nn
maar niet boosl
„Tante is zeer zieik, gelijk ik n reeds
mededeelde, lieve Helena," verklaarde zij
met zachte stem, terwijl zij het deflige
„mejuffrouw actherwege liet, „en daarom
niet in staat, u zoo hartelijk in ons mid
den te verwelkomen, als zij het wensoh-
tc. Neem, als het u belieft, bier op de
canapé plaats. Niet waar, tante, u ver
oorlooft wel, dat ik de honneurs waar-
neem?"
Mevrouw Von Brenner beet rich op de
lippen. „Gij zoudt mij zeer verplichten als
gij zachter witdet spreken, Wanda," zeide
zij op scherpen toon.
..Pardon, tante, ik vergaf uw «wakke
«enuvsen," fluisterde Wanda op medelij
denden toon. „U verdraagt uwe pijnen
echter altijd met zulk een heldhafiigen
moed, dat men u, of men wil of niet,
moet ivwionderen."
Helena draaide op baar stoel onrustig
been en weer. Zij verwachlte. dal de
vrouw des huizes driftig zou opstuiven,
daar zij toch noodzakelijk moest mer
ken, dat haar ondeugende nicht den
snot mot haar dreef. Maar niets derge
lijks gebeurde. Mevrouw you Brenner
zuchtte slechts diep.
„Gij kunt heengaan, Grégoire, ik zal
schellen als ik n weer noodig heb.'"
De in geduld geoefende kamenier
zweefde op de punten van de voeten
achtjes de kamer uiL
Mijn nicht heeft waarschijnlijk reeds
met u gesproken en u gezegd, welke
vakken u te onderwijzen beeft," begon
mevrouw Von Brenner na een kleine
pauze, terwijl zij een zijdclingschen blik
op Wanda wierp, die naar het venster
was gegaan en weinig o,p de conversatie
scheen te letten.
Helena boog.
„En u gelooft voor die laak berekend
te zijn."
„Ik hoop het."
„Mijn toestand maakt hel mij voor *t
oogenblik, belaas- onmogelijk mij van
uw bekwaaanheid te overtuigen. Be gou
vernante eener jonge dame, gelijik rujjn
toom -prom Wordt vervolgd.)
