Tweede Blad
BUITENLAND.
BINNENLAND.
FEUILLETON
Onder Valsche Vlag
VRIJDAG 24 JUNI 1921
Trekken uit Kennemerland
De toestand In Ierland.
Het conflict In de Engelsche
mijn-Industrie.
Mumoa eUITCRL. BEmeSTDfc
VRAAG EN ANTWOORD.
HET COMPROMIS.
HUICHELARIJ-
UIT EIGEN STRATEN.
't Weer is omgeslagen. Het tropische
als sto-away uit Indië herwaarts geko
men, is blijkbaar met eenzelfde oninge
vuld biljet naar de 'ieve blaker par
don, bakermat teruggekeerd, veronder
steld natuurlijk dat het instituut baker
bij dessavrouvr en kolonist bekend is.
De zomer beeft gelukkig weer echte
Hollandsdhe aWures aangenomen. Wij
smelten niet langer op de stofbewolkte
wegen en verlangen geen lief plaatsje
meer in *t hart der tingelende ijscowagen-
tjejs, door geöl-eood behangen en geiini-
form-pette meheerljcs voortgestuwd.
De lieve vaderlandsohe zon lokt ons
naar buiten, waar de lieve vogels fluiten
ft rijmelen gaat vanzelf bij zulk schoon
getij.) Blijft niet ritten na een goed diner.
De winters zijn lang genoeg en ge kent
elke bloem van uw kamerbehangsel. De
lucht in, kam mee.
Geen nood. Ditmaal geen tocht naar
Wijk aan Zee. Er is genoeg te zien on
der 't rooken van sigaret of sigaar bin
nen de betrekkelijk enge grenzen van
ons Beverwijk.
Een goed begin is 't halve werk en
werkt de voleinding van 1 gohcel tot een
aangename taak. Een sierlijke draai van
Zeestraat in Villapark zij dat begin. Van
Beverwijk vindt ge daar al aanstonds *t
aardigste punt Twee lieve lanen, die efl-
■kaar op deze hoogte den arm reiken
en gezamenlijk een rondedans maken en
de splitsing van Zeestraat, Zeeweg en
Groenmaan, m"n liefste wat vindt ge
poëtischer? Rechts eenige snuitige vilia's,
vlak voor U heit scihoone „UStwifcfc" maaT
dan de teleurstelling, de wetenschap, dat
binnen afzieribaren tijd het villapark zal
ongehouden hebben een graaggezocht
plantsoen te zijn. De gemeenteraad heeft
van deze toekomst den triesten grond
slag gelegd door de Gnen-van P&nkstcrer-
school daar te bouwen boon» tongen
zeggen, dat het was om de omgeving
van het trotsche „Uitwijdk", tegen welks
bezitter men een „tand" bad. te ontwij
den. Kleine bou-wertjes, nit de wet be
treffende Rijkssteun geboren, zetten het
werk der vroedschap voort, door het
eene hutje in deze omgeving en naast
„Uitwtidk" zijn die moderne huisjes niet
anders naast heit andere in gezelschap
van evenredige kinderspeelvooThrintjes te
plakken. Straks gaat het hoogovenbedrijf
het werk der vernietiging voltooien door
het thans weliswaar reeds door aard
beienteelt danig verprozaleerde centrum
met een blok kazernewoningen vol te
smh'-ten.
Sic transit. We zien dat reeds gebeu
ren En ten slotte kan het «iet au diers, na de-
maal we slechts over zoo weinig geschikt
bouwterrein beschikken, fiewoigd ais
Beverwök wordt door de para siteeren de
gemeenten uit de omgeving. Voor dit
mooie wandrtplekje vinden we er trou
wens tien andere rond de bosschen van
de familie Boreel. die straks hopelijk
voor het algemeene belang, althans ge
deeltelijk. geopend zullen worden.
Wat ons bij de wending van den weg
onvalt, is het aantal leegstaande wonin
gen. Vreemde samenleving toch. Men
Schreeuw* van de daken over nijpenden
woningnood. De Minister maakt milde
wetten tot aanmoediging der houwers.
Sommige slachtoffers, die dat kunnen,
loven belooningen van duizend gulden
en meer uit om een onderdak te vinden.
En zoowaar bier ontdekt ge de door on
gestoffeerde of ka'lkbevreven ramen, leeg
gapende kamers zoo maar voor het.
grijpen, ik zeg bekijken. Want zoo zit bet:
Je moogt er wel naar kijken, maar aan
komen mag je niet! De speculatief annge
legde houwers wiHen die dingen verlkoo-
pen. liefst me* een beetje wins*, ondanks
de daling der prijzen. Verhuren, neen,
da's te gevaartijk. Je krijgt de lui er dan
niet meer uR en koopers willen er zelf in
kruipen. Liever don nog maar een poosje
leeglaten, ai geeft bert derving van rente.
Het beroerde is, dat er geen huureammis-
riewet aan help* De vingers van die com
missie zijn wel lang, maar niet lang ge
not^ om op <M* soort teeg staander» bcelag
te kunnen leggen. Wan* en daar ziet
He weer het onvolmaakte van dtt ondier-
maanscho hun bestaan dateert niet van
voor Februari 1900 en in niBk geval heeft
de huurc-p missie geen rechten. Treurt
lang, lieve woningen, wanneer wij vruch
teloos snakken, treurt feng om uwe een
zaamheid en da* de ratten u nóet verslin
den! In uwe zwijgzaamheid zijt gij de wel
sprekende getuigen van he* alom zich
openbarende menscheöjke egoïsme. De
konijnen hebben hun holen. Maar de
mensch vindt geen onderdak. En huis aan
huis gapen de omgega moerde vensters
Maar zdct daar Mnka en rechts en overal ach
ter de hagen, die veile meisjes en jojngens
vrouwen en mannen, die graaiend kruipen
Bugs den grond. Zij plukken en plukken
aardbeien. We 'leven in den aardbeienüjd,
•fa wanneer de grootste bedrijvigheid «r
heerscht op de tuinen, op de straten, op de
veilingen. Van 's morgens vroeg -tot
avonds bij zonsondergang gaan de han
den over de lage struiken en worden er
ontelbare sloffen gevuld. De plukkers en
de pluksters zijn jjfet te vermoeien en al
grijpende denken zij aan de twintig, der
tig, veertig blanke guldens, die zoop bet
eind der week zullen zien blinken in 't
hoHe van de na zooveel arbeid nog be
vende hand. Dan koopen de jongens brui
ne schoenen gaan ze vrijen met hun
meisjes. En de meisjes, ze laten lange
ellen stof knippen uit den breeden rol en
ze springen rond in modieuse rokjes en
zijden kousjes.... Daarom plukken ze en
vullen ze Slof na slof, terwijl he* blanke
zweet in de greppels rolt.
It Is een goed aardbeienjaar. Beter dan
het vorige. Niet dat de prijzen het bijzon
der maken. Maar de teelt is zoo overvloe
dig en de oogst naar venant. Duurde de
campagne verleden jaar drie weken, thans
belooft -het dubbele pns beschoren te zijn.
Zoodat de tuinder tevreden mag wezen,
maar de plukker het meest.
Zoo zijn we aan de bedrijvigheid toe,
die zich sinds maanden rond de Bis
schoppelijke Kweekschool ontwikkelt.
Eenenzijds de grodwerken, waarop straks
de monumentale gebouwen verrijzen, wel
ke dienen moeten tot aanvulling en uit
breiding dezer onderwijsinrichting. Aan
de tegengestelde zijde de door steigers en
ladders beklommen steenmassa, waaruit
de 138 woningen van St. Agatha zullen
groeien. Een leger van arbeiders is in de
ze streken in aandoenlijke nijverheid be
zig, alltzoo getuigend dat het werk der han
den bij onze mannen nog in fiere eere is.
Over die woningen gesproken. Was 't
niet zekere tante Petroneffia, die in de
planmen der vereeniging een haat, een te
kort on delete? Wilds dat vooruitstreven
de mensch niet bewerkt zien, dat voor al
le huismoeders, die straks binnen de vele
muren van dit blok dien scepter zullen
zwaaien, een gemeenschappelijke waschin
richting werd geschapen? Alsof onze vrou
wen zonder boe of ba zoo maar elk
oogenblik van den dag, baby en de vijf,
zes oudere peuters in dien steek kon-den
•laten, om naar da* communistisch opge
vatte hok te gaan ploeteren. Het eenkin-
derstelsel misschien en dot unicum la
ChSmoise op den rug? Maar dan nog Is er
geen ordentelijke vrouw te vinden, dSe het
gedoogen kan dat Sien en Trijntje en Leen
stukje voor plukje haar wasch te bekijken
en daarop precies kunnen uitrekenen mot
hoeveel to'bhorijtjes zij te kampen heeft
om -het van Maandag weer Zondag te laten
worden. Als tante Petro geen verstandiger
adviezen bei) boste 'heeft te verschaffen, ge
ven we haar vast geen stem -in het be
stuur.
Hoe nu? Naar -links om te comstabeeren
dat de mooie kerk van pastoor Haver nog
altijd geen toren heeft? De tijd prest. We
nemen den koristen weg naar de Bree
straat, maken oen omweg om den langen
keten van aardbeienwagenijes, vinden een
gebroken schakel en kruipen door het gat
om tot 0 ud-Meerenstci n te komen
Ook daar woningbouw, particulier
initiatief. Er wordt braaf gescholden op
•die éénkamer-stulpjes, waar veel licht is
en veel lucht, maar weinig ruimte im
mers één kaaner beneden en een dito bo
ven. En toch ik vind die d-iugen zoo mis
nog niet. Komen zij straks tn 1 gedrang
zóó erg, dat niemand ze meer bewonen
wil, dan zijn ze altijd nog goed om tot
evenveel gemeentelijke spaarpotten te die
nen. Maar zonder gekheid, men woont er
in en men woon* er gezond, mils er niet
veel kinderen zijn. DJt nu is een lecl'ijk
dtng voor tegenstanders van de Mallus-
leerEnnee. we moesten ze toch
maar voor spaaipo* gebruiken!
Ik zou bij t pa-ssoeren langs de vale kar
retjes en wagens op de Meer nog een
reuzenboom op kunnen «elfen over dat gas
bedrijf, welks fabriek we van hier zien
me* haar pijpen en houders. We zouden
op onze vingers kunnen uittellen, dat al
dal geknoei en gekonkel met geteerde
proffen, die nog geleerder rapporten uit
brengen, ons niet uit die gaskwestie kan
helpen en dat er maar één goed middel
is, n.J. dat de hoeren van de bovenste
hand terwilffle van hel allereerst door hen
te dien-en algemeene belang elkaar de vijf
vingers mei een stok paihn van de rech
terhand biedenMaaT ge kunt me toch
niet verstaan bij de ratelende geluiden der
afmijners en1 het bijenkorfgezoem dier
dooreenwiemeflende martelers. Daarom
adieu tot een volgenden trek eri smake
lijk etcn-
FRITS.
De opening pan het Noordelijk
Parlement.
Aan het slot van de Woensdag plaats ge
had hebbende plechtigheid in Belfast, ont
ving Sir James Craig, de premier van
Noord-Ieriand, vele gelukwensch-telegram-
men. Het meest beteekenisvolte was van
Lloyd George en was in de volgende woor
den gesteld: „Ik wil u ter gelegenheid van
de groote gebeurtenis der inwijding door
den Koning op heden mijn ernstig gemeen
de beste wenschen zenden. De regeering,
bet parlement en het volk van Noord-Ier-
land hebben hun capaciteit en patriotisme
bewezen door den geest, ka welken zij
zich hebben gekweten van de eerste ver
antwoordelijkheid van zelfbestuur en zij
hebben oen goede gelegenheid voor zich.
Ik hoop en geloof dat deze invloed en dit
voorbeeld geheel Ierland zullen leiden op
het pad der practische samenwerking, wel
ke alleen kan voeren tot verwezenlijking
van de Iersche idealen en tot waarborging
der Iersche belangen. De regeering van Ier
land heeft de toekomst van Ierland in
handen van haar eigen volk gelegd. Ik
wensch u van harte succes bij uw regee-
ringstaak en ik bid, dat geheel Ierland
spoedig zal zijn gered door uw voorbeeld."
De Koning te Belfast.
De Londensche bladen wijzen alle na
drukkelijk op het groove succes van de
plechtige opening van het Ulster-parlement
door den Koning. De „Times" beschrijft
de plechtigheid als eene zooals men nooit
zoo heeft gezien.
De regeering tegen de Sinn Felners.
De „Times" legt den nadruk op het
Woensdag gehouden debat in het Hooger-
huis, waar de Lord Chancellor beslist ver
klaarde dat de regeering niet zachter ge
stemd zou zijn en dat de strijd tot het
bittere einde zal worden gevoerd. Troepen
worden zoo spoedig mogelijk in grooten
getale naar Ierland gebracht en de minister
van oorlog Sir Worthington Evans heeft
in het Lagerhuis duidelijk gezegd, dat de
krijgswet zal worden toegepast op het ge-
heele land, behalve Ulster, indien men in
het Zuiden het parlement niet in werking
wil brengen. De „Times" uit haar verba
zing over dit alles, gezien het beroep op
vredestichting door den koning te Belfast
gedaan.
Een nieuwe militaire maatregel.
Te Cork zijn dezer dagen op last der
militaire autoriteiten acht zaken gesloten;
de gebouwen moeten binnen tien dagen
door de eigenaars worden ontruimd. Het
betreft hier vijf koffiehuizen, een rijwiel
zaak en twee winkels, waar kranten var-
kocht worden. De eigenaars moeten zich
naar verschillende steden in bet graaf
schap begeven, waar zij ach tweemaal per
week bij de politie moeten aanmelden. De
reden, welke voor de sluiting wordt op
gegeven, is da* de huizen aanhoudend
door rebellen werden gebezigd, met wie
de eigenaars sympathiseerden.
Het Iersche republikeinsche leger.
Bij een interpellatie in het Lagerhuis
over de moorden op officieren in Ierland,
waarbij aan de regeering werd verweten
dat zij niet voor voldoende bescherming
zorgde, heeft de ooalitde-uniomst majoor
Ormsby-Gore meegedeeld, dat volgens in
lichtingen, door hem uit Ierland^ verkre
gen. de gewapende macht van Sinn Fein
gestadig toeneemt, dat voor lederen ge-
wapenden Siim Feiner verleden jaar om
dezen tijd, er thans tien zijn, dat er wa
pens worden ingevoerd in Donegal en
aan de westkust en dat het militaire pro
bleem, waarvoor men staat, met den dag
ernstiger wordt
Een onderzeedienst naar Amerika.
Reuter's correspondent te New-York
sein aan de Engel sche bliden, dat, volgens
de „New York Tribune", kapitein Shanley
secretaris van den New Yorkschen Raad
voor de erkenning der Iersche Republiek,
heeft medegedeeld dat twee onderzeeërs,
voerende de Iersche vlag, een geregeiden
passagiersdienst onderhouden tusschen de
Vereenigde Staten en Ierland, ten ch ens te
van ambtenaren der Iersche republiek. Ka
pitein Shanley zou ook hebben verklaard
dat De Valera m 1919 in de Vereenigde
Staten kwam in een onderzeeër en o-p
dezelfde wijze naar Ierland terugkeerde.
Tal van vooraanstaande Sinn Feiners,
waaronder O'Catagham, Lord Mayor van
Cork, zouden dien onderzeeërsdienst ge
steund hebben.
Een bedreiging.
Te Pontypridd het woord Voerend heeft
een bestuurslid der mijnwerkers van
Zuid-Wales gezegd, dat het bestuur der
mijnwerkers op het punt stond tot een
drastischen maatregel te adviseeren, die
de regeering zou nopen betere voorwaar
den toe te staan.
De actie voor een algemeene staking.
Daar verschillende van de grootste vak
bonden reeds aan de mijnwerkers hebben
meegedeeld, dat zij niet geneigd zijn tot
een stakingsactie zal het bestour dor
mijnwerkers Vrijdag te Londen bijeenko
men teneinde den geheelen aidus gescha
pen toestand te overwegen
HET ENGELSGH-JAPAN SCHE
VERBOND.
Blijkens een bericht van Reuters bijzon-
deren dienst zai worden voorgesteld to
het nieuwe Engelsch-Japaoisch verdrag
(ofschoon men in Engeland meent, dat
uit het tegenwoordige verdrag duidelijk
blijks, dat Engeland in 'n oorlog tusschen
Japan en Amerika niet de wapens tegen
d» V. S. zal opnemen) om allen twijfel
nit den weg te ruimen een uitdrukkelijke
bepaling op te nemen, waarin de Ver
eenigde Staten met name genoemd wor
den.
Het departement van buitenlandsche
zaken te Washington ontkent echter, da*
het bericht heeflt ontvangen omtrent de
vorderingen der onderhandelingen tot
vernieuwing van het Engelsoh-Japansche
verdrag. Met name ontkent het de in «en
vorig telegram vermelde verzekering te
hebben ontvangen (dat alle maatregelen
zullen worden genomen, opdat in het
nieuwe verdrag niets wordt opgenomen,
strijdig met de rechtten van Amerika).
Uit Melbourne wordt dxl. 23 Juni ge
meld, dat de Australische Arbeiderspartij
besloten heeft te protesteeren tegen de
vernieuwing van hot Engelsoh-Japansche
verdrag.
DE ONTWAPENING DER DUITSCHE
BURGERWACHTEN.
Nauwelijks is de ontwapening der bur
gerwachten in Duitschland begonnen, of
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
27.
Guthbridg* bedacht zich een oogenidik.
„Ik weet niet, waarom ik u niet de ge-
hëele zaak zon verklaren," zoide hij einde
lijk met moeite; „misschien ziet u dan
beter in, hoeveel er mij aan gelegen is,
die menschen te verwijderen. U heeft mijn
overleden oom gekend en niet minder mijn
Geven neef, dien deugniet Robert. Uw
nieuwe directeur is zijn zoon en die trot
se] ie of beter gezegd, onbeschaamde per
soon, die daar even zoo uitmuntend de
Bol van beleedlgde vorstin speeJde, is het
schepsel, dat hem in haar netten wist te
lokken."
„Robert WaUhatfenl" riep de fabrikant
Verras* uit „Hoe is bet mogelijk, dat ik
"iet eender aan hem heb gedacht! De
"aam kwam mij reeds 1e Erzeabach be
kend voor. En.... goede Hemel, de zoon
het juiste evenbeeld zijns vaders:
Gezeilde roode haren, dezelfde omen bHk.
Ik moet blind geweest zijn, dat ik het niet
oerder heb bemerkt... Die arme Robert 1"
„Was u met hem bevriend?" De heer
Gutfabridge was nog bleeker geworden.
„Dat juist niet! Robert was ten eerste
veel jonger dan ik en dan liepen onze
wegen te ver uit elkander. Hij studeer
dein de medicijnen, geloof ik, terwijl
ik mij natouriifk voor mijn toekomstig
beroep moest voorbereiden."
De heer Guthbridge knikte. „Weinige
menschen «allen zich nog herinneren, dat
er ooit een Robert WaWhagen heeft be
staan. Hij was een zwak, door en door
karakterloos mensch, die zich gedurig lot
allerhande onvergeeflijke dwaasheden liet
modesleepen, zoodat onzen oom tenslotte
geen keus meer bleef; hij moest hem aan
zijn noodlot overlaten Het meisje, dat hij
spoedig daarna huwde, behoorde tot de
heffe des volks; zij was kamermeisje of
zoo iets bij een familie in Breslau, waar-
mee wij veel verkeerden, en daar h«b ik
haar ook eenige malen gezien. Toen ik
zoo even plotseling tegenover haar stond,
wist ik op het eerste oogeribhk niet, wat
ik moest doen; men kan toch zulk een
schepsd niet aita nicht begroeten. Omdat ik
haar in uw buis en in gezelschap uwer
dochters zag, kon ik haar niet geheel voor
bijzien; maar ik dacht er in de verte nóet
aan, dat zij van de gelegenheid gebruik
zou maken om een kleine dramatische rol
te speten, ha, ha, hal"
„Ik begrijp, dat die onverwachte ont
moeting zoowel voor u aJs voor mevrouw
Wafflhagen meer of minder pijnlijk moest
zijn", «eide de heer Webcr, zonder in den
ruwen spotlach in te stemmen. „Indien de
weduwe van uw neef wezentijk uit de ge
ringe volksklasse afkomslig is, dan moe*
ik zeggen, dat zij rich op bewonderens
waardige wijze in "n hoogeren kring weet
te bewegen".
Guthbridge onderdrukte slechts met
moeite zijn opbruisenden toorn. „Haar
echtgenoot zai wel genoodzaakt geweest
zijn den schoolmeester te speten en haar
ietwat betere manieren hebben geleerd. De
stap, dien ik heden doe, om. indien het
mogelijk is, door uwe bemiddeling, de ge-
hoele kliek uit deze streek te verwijderen,
iheeft, gelijk u «iel, niets te doen met een
zoognaamde jeugdige dwaasheid, maar
berust op den wensch het famffliescchamdaa
niet opnieuw in de herinnering der men-
Ivel proletariaat maakt zich reeds op om
een eigen beschermingsorganisa lie te vor
men. Uit Breslau word* gemeld, dat drie
der bekendste leiders der sociaal-democra
tische partij een manifest hebben uiige-
vaardigd, waarin zij aansporen tot het
vormen van een proletarische zctfbescber-
mingsorganisatie der socialisten. In het
manifest word* befoogd, dat deze organi
satie met wettige middelen de republiek
w3 beschermen. De statuten hebben overi
gens veel overeenkomst met die van de
„Orgesch."
ONLUSTEN TE BROMBERG.
De „Vossische Ztg." heeft een bericht
uit Danzig, dat op 21 en 23 Juni de Pool-
sohe bevolking de Duitsclie Jood-
sohe bevolking heef* aangevallen en mis
handeld. Duitscbe en Joodsohe restaurants
werden geplunderd. Een grootte menigte
van ongeveer 2000 menschen trok naar de
woning van den Óuitschgezinden burge
meester om tegen den levensmiddtelennood
en de aanstelling van Duitschers als amb
tenaren te proteateeren. De burgemeester,
die op het stadhuis was, werd uit zijn
kamer gehaald en mishandeld.
Vele militairen, die door de overheid
opgeroepen waren, kozen de zijde der
oproerlingen. Twaalf personen werden ge
dood, waaronder ook eenige soldaten.
GRITIEK OP HARDING.
President Harding is nog maar veeij sen
weiken in functie (aldus de correspondent
van de „Morning Post" te Washington),
maar hij is reods het onderwerp van af
keurende critiek uit oen onverwaoHten
hoek, n.1. van de zijde van republikeinsche
bladen, die hem tijdens de verkiezings
campagne krachtig gesteund hebben. Men
keurt het sterk al, dat de presideri' in ge
breke is gebleven iet» positiefs en opbou
wend» te verrichten. Aan het land waren
door de republikeinen drie dingen beloofd:
verliohjing van den druk der oorlogsbelas
ting, vredesluiting met Duitachland, waar
door het zakenleven zou worden geprik
keld, en stichting van een associatie van
naties to plaai's van den Volkenbond.
Doch geen dezer drie dingen zijn verwe
zenlijkt Er is niets gedaan voor een ver
mindering der bewapening en der leger-
udtgaven. Men klaagt over de hooge be
lastingen en betwijfelt het n'te der hoogere
invoerrechten, tSe de kosten van levens
onderhoud doen stijgen en het den Ameri-j
kaansohen fabrikant moeilijker maken op
de bultenlandsche markt te rerkoopen.
De beide Huizen gooien elkaar nog
steeds den bal van de vredesresolutie toe
en doen hetzelfde met de beperking der
bewapeningen en der legeruitgaven. En
men verwijt den president, dat hij zich ten
aanzien zijner buitenlandsche politiek to
een nevel hul*. Weet, vraagt de „Philadel
phia Ledger," de regeering wol eens zelf
wat zij wil?
DUITSCH - GHINEESGHE OVEREEN-
KOMSTEN.
Bij den Rijksdag is een wetsontwerp in
gediend, waarbij de overeenkomsten op
20 Mei te Peking tusschen Duitsdhland en
China gesloten tot herstel van den vredes-
toesfand, worden geratificeerd.
In de hoofdovereenkomst worden de
onderwierpen, waarover een regding ge
troffen wordt, vermeid, die in de hogeled-
dende nota's worden uitgewerkt. Zoo
word* hel' uitzenden van consuls en agen
ten, de bescherming van personen, die in
een der beide landen reizen, gaan wonen
of handel en industrie drijven, de recht
spraak, hoaiarie-aangekv, -'bed en geregeld.
China had eerst ven Duitachland de efr
'kenning van het Verdrag van Versailles
geëisdhL De Duü'sche gevolmachtigden
weigerden dit. In een nota, die van alge
meen» politieke beteekenas is, wordt deze
weigering aldus gemotiveerd: De Duitsche
regeering kan niet! nogmaals het verdrag
van Versailles in zijn geheel erkennen, om
dat een dergelijke stap gelijk zou staan
me* een vrijwillige aanneming van het
verdrag en op een latere revisie zou preju-
diceeren.
De Duitsahe regeering hoeft er in toe
gestemd, dat Duitschers, die in China
wonen volgens Chineesdh recht zullen
worden beredMigd. Dus geen consulaire
rechtspraak. D* Hjkt enger,, schrijft de
„Frank. Ztg", dan be* is, want voor zoo
ver het overeenkomsten betreft, kan dft
voorkomen worden door een bepaling
aangaande een scheidsgerecht op te
nemen. Voorts schrijft hd' mo ie .me Chi-
neesche recht, dat Via het Japamche op
het Duitsche recht gebaseerd Is, voor. def.
to familie- en erfrechtiaken rekening moet
worden gehouden me* het landsrecht van
den bd'rokkene. Ook heeft de minister
van buitenlandsche «alken toegezegd, da*
Duitsche advocaten to dergelijke proces
sen bijstand mogen verleend».
Ben groote plaats is in deze overeen-
komen aam de finamoicele regelingen in
geruimd. China houd* vast aan de schade
vergoeding toegekend bij het Verdrag van
Versailles. Tevens wil het da* Duitsch-
iand de intemeeringskodten der in China
geïnterneerde Duitschers vergoed.
De Duitsche regeering heeft zich overi-
gens verplicht, om Ghiineesche studenten in
Duil'schlamd bij te staan om toegang te
krijgen tot de universiteiten en hen ver
der bij hun studies te helpen.
TEGEN ROOKEN DOOR VROUWEN.
In het Representanten Huis te New-
York heeft, dus wordt aan de „Daily
Mail" geseind, de afgevaardigde Paul
Johnson voorgesteld vrouwen, die roo
ken, te beboelen met twintig dollars en
verder met 100 dollars voor elke volgen
de gerookte sigaret Indien de overtreding
in een openbaar gebouw geschiedt, zal
ook de eigenaar van dat lokaal strafbaar
worden gesteld.
De afgevaardigde, die het- voorstel deed,
zeide dat hij altijd tegen rooken door
vrouwen gekant was geweest, doch dat
hij den avond te voren meende. ual het
nu uit moest wezen," toen hij te Washing
ton wandelende voor een cinema zag hoe
een meisje de brandende sigaret uit den
mond van haar verloofde nam, om
daaraan een paar trekken te doen. Hij
meende dat rooken nog erger was dan
whisky drinken.
s— Het juist gebrachte bezoek aan Ier
land door Koning George V herinnert
aan vorige bezoeken. De „Western Gaz."
toekent aan dat koningin Victoria in Au
gustus 1849 Ierland bezocht en in Zuid-
Ierland geestdriftig ontvangen werd. Zij
gaf toen een receptie in Dublin Castte en
herdoopte de havenstad ran Cork in den
huldigen naam Queenslown. Ook in 1853
en 1861 brabht de koningin bezoeken aan
Ierland, zij was toen vergezeld van haar
gemaal en den prins van Wales, den la-
teren Koning Edward VII. Laatstge
noemde bezocht Dublin wederom in 1865
toen hij er de internationale tentoonstel
ling opende.
Eten politie-agent te Londen ontdek
te gisternacht dat er rook opsteeg achter
de hekken, die toegang gaven tot het ge
bouw der Pers Club in St Bride's Pas
sage in Fleet Street. Men ontdekte toen
dat een hoeveelheid in petroleum ge
drenkt papier in een hoek bij het ge
bouw lag te branden en wist intijds
brand van het gebouw te voorkomen.
Etenigen tijd geleden had men docu
menten gevonden betreffende gebouwen,
door de Sinn Feiners gemerkt om ver
nield te worden en daarop kwam ook het
gebouw der Pers Club voor. Het gebouw
stond dan ook evenals de andere op die
lijst genoemde, onder speciale politie-be-
wa'king.
De detectives van Sea'land Yard
te Londen stellen een onderzoek In naar
den schrijver van een brief, die gister
avond ergens te Lewi sham, Znid Londen,
werd gevonden, en waarin een plan werd
ontvouwd betreffende een algeineenen
aanval op alle politie-bureanx in de Me
tropolis.
De „Westm. Gaz." meldt dat te
Sandwick op het eiland Yell. een der
Shetland-eilanden, twee rijke koper-ade
ren zijn ontdekt, die veel beloven. Een
500 voet diepe boring in een der aderen
heeft een koperhoudende zone getoond,
die gerekend wordt 100.000 ton erts te
bevatten, terwijl de andere op grooter
diepte, geraamd wordt op een productie
van 300.000 ton.
De Chris tól ijk-his tori sche .Nederlan
der" bevatte enkele dagen geleden een
hoofdartikel over de precessies, aan het
slot waarvan geschreven staat:
Wij vragen aan onze Roomsoh Katho
lieke landgenooten «elven:
lo. Acht gij de vrijheid, om overal pro
cessies te houden, bevorderlijk voor uwen
godsdienst?
2o. Begeert gij de opwekking van gods-
diensthartstochten?
3o. Acht gij den feilen kamp niet al
leen op geestelijk gebied, waar hij geoor
loofd en vaak noodïg is, maar ook op
maatschappelijk en politiek gebied wen
sch dijk?
4o. Of is hier he* „quieta non movers"
niet op zijn plaats?
Deze 4 categorische vragen worden
ook categorisch door de „Tijd" beant
woord;
lo. Wij achten het niet bevorderlijk
voor den godsdienst om overal proces
sies te houden, integendeel "achten wij he*
schadelijk om processies te houden op
alle opoibare plaatsen, waar de verdraag
zaamheid haar ontoelaatbaar moet ach
ten, bjv. over het algemeen in het Noor
den en in gemeenten met gemengde be
volking, waar hetgeen wij belijden en
eeren gevaar zou loopen aan onheusohe
bejegening te worden blootgesteld of,
waar de ergernis van andersdenkenden
reu worden opgewekt. Onze kericelijke
overheid «al daar nimmer eene openbare
proeessie toelaten. Het wetteliik toeken
nen der vrijheid, om processie te hou
den, mits daarvoor de toestemming der
plaatselijke overheid wordt verkregen, is
in tusschen bevorderlijk voor de gelijkbe
rechting van alle burgers voor de wet
2o. In geen geval en tot geen prijs be-
geeren wij de opwekking van de gods
diensthartstochten, daar wij boven alles
de zegeningen van den godsdienstvrede
waardeeren, en wij niet mogen afwijken
van de verplichtingen der rechtvaardig
heid, naastenliefde en verdraagzaamheid
ook indien wij ..de macht in handen
hebben." In geval het Protestantisme
werd gehoond of door Katholieken ge
tart, zouden wij dit evenzeer afkeuren
als een hoon, welke het Katholieke
loof in recente vergaderingen tengevo.ge
van onberaden ophitsingen is aangedaan»
3o. Neen, wij achten dien kamp
maatschappelijk en politi(ik gebied nbt
wenschelijk; integendeel is het o-.- r
plicht, hem lot het uiterste te vem
den, vooral in onze verhouding tot o: a
andersdenkende landgenooten. <Jie
lijk Paus Leo XHI schreef „om meen
dan één reden prijzenswaardig rijn."
4o. Deze vraag is hierboven reeds be
antwoord. Wij wiTten er ten overvloei r
bijvoegen, dat het overdreven is, aan eeti
lyrische uitlating van een verslaggever
over een processie of een nhetprisohe 4
geenszins beleedigende exclamatie op
een landdag een gezag of beteekenis Ir.e
te kennen, die dergelijke ontboezemingen
niet bezitten. Hier zou inderdaad* het
„quieta non movere" bijzonder op z'a
plaats zijn.
Ons dunkt, dat „onze Roomsch Kalho'
lieke landgenooten zeiven" het wel cent
zullen zijn met dit antwoord.
Do antirevolutionnaire ,N. Haag sche Cou
rant schrijft.'
„Wat met Minister Pop gebeurd is, kar
ons tot leering strekken.
Zonder een vast legerplax» it de Regt o
ring in zee gegaan; zonder dot er tu»
söhen de drie regeeringspartyea een ao
coord op dit punt bestond, is het wetsc.it
werp tot rege&ng van den dienstplicht in,
gediend.
Dit was een hoogst gevaarlijk experi
ment"
Deze uitspraak is de laatste dagen meet
gecolporteerd. Maar h ze juist? Is hei
juist, dat dat wetsontwerp is Ingediend
zonder overleg tuaschen de drie Rcg o-
ringspartijen? vraagt de „Rcsb." en vee»
volgt dan:
„Mr. Romans, de woordvoerder der Ka
tholicken bij dat debat denkt daar blijk
baar anders over. Hij schreef in de „Nieu
we Haarietnsche Courant", dat voor dt
katholieken bij aanneming van 1 amende
ment De Monté ver LerenVen Veen boel
de bekoring van hot wetsontwerp-Pof
verdwenen was, en hij voegt er bij:
„Niettemin werden zij (de amendemen
ten) bewust van onze tegenstem en met
volle kennis van het „onaannemelijk" dei
Regeering toch ingediend.
„Toch. Ofschoon de Regeering zoowel
ails de R.-K. fractie mocht vermeen en cn
waarachtig meende, da* er een afspraak
was der geheele rechterzijde. Zeer onvoor
zichtig is dat erkend door den heer v. V.,
•toen deze boos den Minister repliceerde»
da* deze geen Kompromis moest afkeuren»
daar hij, de heer Pop, heel goed wist»
dat zijn eigen wetsvoorsteleen kom
promis was. Juist mijnheer v. Veen, wij
danken u voor deze «ïkeimdng, maar voe
gen er aan toe: bij het sluiten van da*
Kompromis waart gij, was althans uw,
frak tie tegenwoordig. Zoo begrijpen en we
ten wij het."
He* Haagsehe katholieke orgaan komt
tot het besluit dat dit dus wat anders is.
De Katholieken hebben rich gehouden
aan een compromis, waarvan zij meenden,
dat he* ook als zoodanig door de chris
telijke partijen was aanvaard.
Wat «egt de „N. Haagsehe CrL' tot dez«
dingen?
Me* ,het liberale „Vod." on do neu
trale ((I), ,Tei." ia hot roodo „Volk'"
druk in da weor om ook do Katholieken
afkeerig van do coalitie te maken.
Om dit doel ia bereiken sohrijft het
dagblad ,voor do Arbeiderspartij de vol
gende enormiteit neer:
i
„De .katholieken weten ook «elven zoer
goed, dat zij alleen van vrijzinnigen on
socialisten .volledige vrijheid van gois-
diemstniting .te verwachten hebben
l
Hioe de sociaal-democraten over de
godsdienst-vrijheid .denken als ae een
maal de macht in handen hebben, wordt
geïllustreerd ,door het volgend bericht
uit .«en Oostenrijksoh dagblad:
l
„Een ongehoorde daad van terrorisme
der .sociaal-democraten deed óch in da
soooharinefabriek SF Peter bij Lins voor.
Toen .de arbeidsters Agnes Krenn oa
Paula Ramii don dag na Sacramentsdag
de fabriek binnenkwamen, werden zij
door den bedrijfsraad ter verantwoording
geroepen. Reiden arbeidsters werd ten
laste gelegd, dat ze aan de proeessie
hadden .daolgenomen, en dat nog wel in
een wit gewaad.
Toen ,de meisjes rioh verdedigen wil
den, viel de Joodsohe directeur barseh
liegen 'ae uit: „Je hebt hier niets ta
zeggen," waarna de roode bedrijfsraad-
vertegenwoordigers beiden vrouwen de
dour wezen en haar op staanden voet
Commentaar bij «oo'n bericht, dat voor
óch zelf spreekt, is overbodig.
schen op te wekken. Buitendieii is het na
tuurlijk onaangenaam geen voet buitens
huis te kunnen «etten, zonder gevaar te
loopen, het zich nu alls dame voordoende
dienstmeisje of hare telgen te ontmoeten.
„Dat is zeker, «we positie tegenover de
ze famiJïe is in menig opzicht moeilijk",
hernam de heer Weber droogjes.
Guthbridge stond op het punt op te
stuiven want de toon, verbitterde hem nog
meer dan de woorden; maar hij zag in,
dat hij «ich om eiken prijs geweld moest
aandoen om zich te beheerschen. „Zeker",
«ei de hij daarom, naar het scheen geheel
onbewust van de bedoeling des heeren
Weber
„Wel" sprak de laatste verder, „het is
plicht der buren elkander een dienst te be
wijzen en ik zou, onder andere omstandig
heden ootk gaarne uwe wenschen vervul
len. Mijnheer Walïliagen is intosschen niet
sleehfs een zeer nauwgezet directeur, maar
ik ben hem ook persoonlijk groolen dank
verschuldigd, daar hij mij en mijn jongste
dochter uit een groot gevaar redde, of
schoon hij zelf daarbij het offer van zijn
heldenmoed had kunnen worden. Hoezeer
•het mij nu ook spijt, zoo kan ik toch, ge
lijk u wét zien ruit,.in deze zaak onmoge
lijk aan uw wensch voldoen".
Guthbridge sprong op. „O zoo, ik be
grijp u! U wil om mijnentwil uw teer ge
weten nóet bezwaren I" «eide hij op spot-
tenden toon. „Heel goed, doe zooalj het u
goed schijnt; die mijnheer zal u wel op
zijn manier zijn dank betuigen. Ik heb u
gewaarschuwd. Vaarwel! Vergeef mij, dat
ik zoolang beslag heb gelegd op uw kost
baren tijd".
Zonder een woord af te wachten, keerde
hij den fabrikant den rug toe en spoedde
zieh met haastige schreden vandaar.
Verbaasd keek deze hem achterna. „Die
man was letterlijk woedend. Kon de enke
le gedachte, dat de een of andere praatster
wellicht bij gelegenheid nog eens „dwaas
heden" van den overleden Robert Wallha-
gen Ier sprake zou brengen, den bezitter
van GurugUh zoo opwinden? Daar steekt
zeer zeker meer achter. Maar wat? Vrees?
Zou men kunnen aannemen, dat hij reden
had, de familie van zijn neef..!. Dwaas
heid! Indien men het testament van den
ouden Rraimsberg had kunnen ongeldig
verklaren, zon men den erfgenaam niet
dertig jaar of noc langer in 't oncedoord
beizit van diens vermogen hebben gelalen.
En toch
„Nu, wat gaat het mij ook aan", zeide
de heer Weber, terwijl hij den weg naar
de broeikassen insloeg, in de hoop de da
mes daar nog te vinden. „Het is nu maai
de vraag: zal ik den heer WaMhagen Ju
nior van dit merkwaardig verzoek zijns
neef» in kennis stellen of niet? Die mama
Het doet mij toch genoegen, dat Gnthbrid-
ge mij tenslotte, wat haar betreft, ophelde
ring heeft gegeven. Zijn eerste woorden'
vooral na de seène van daareven, deden
mij een oogenhlfk vreezen, dat zij niet
de geschikte persoon wa» voor een nadere
kennismaking, en het allerminste met Con
stance, he* zou haar slechts kunnen ver
ontrusten. Maar de zoon? Mijnbeer Onlli-
bridge kon wel eens op de gedachte ko
men, andere mijnen te doen springen, en
dan kan het geen kwaad, dat hij ei
«enigszins op voorbereid is".
Einde van het Eerste Deet.
