Brieven uit Frankrijk
BINNENLAND
ssinnenlandsch Nieuws.
Het leven in balcostuum.
krokodillentranen.
VRIJDAG 8 JULI 1921
De grooto dag van de grand prix
Is voorbij. Heel Parijs van af den pre
sident der Republiek tot den eenvou-
digsten kappersjongen is er geweest.
De toonaangevende modehuizen heb
ben er hun nieuwste scheppingen aan
het publiek vertoond en een keur van
toiletten op de meest gracieuze wijze
gedragen, gelijk alleen een Frangaise
dat kan, bewoog zich op de ruime ter
reinen van Longchamp. Ik zal niet
trachten u te schetsen wat het meeste
de aandacht trok, welke kleur hoogtij
vierde, en hoe de laatste snufjes die
nen te worden gedragen. Ondeskundig
als ik op het gebied der mode ben, (en
bepaald verlangend deskundig te wor
den ben ik ook niet) vermeld ik alleen
dat de geheele aanblik iets heel bij
zonders was, de fijne smaak der Fran-
schen ontegenzeggelijk groot is en
dat voor de heeren de grijze hooge
hoed weer troef is geworden. J e vraagt
je af hoe het mogelijk is dat plotse
ling, na er jaren niet over gedacht te
hebben, de menschen dat meest on-
practische hoofddeksel, opnieuw doen
herleven. Ook daarin zal ik mij niet
verdiepen en mij alleen de vrijheid
voorbehouden hun voorbeeld niet te
volgen.
De Jap.. ook een
nieuwigheid, die insloeg en Prins Hiro-
Hito, de Japansche Kroonprins, wiens
bezoek aan Holland ons nog versch
in het geheugen ligt, kan trotsch er
op zijn, de gewoonten van zijn land
hier te zien doordringen.
Duizenden en duizenden hebben het
hippische feest meegemaakt waarover
weken van te voren alom werd ge
sproken. Parijs vertoont op zoo'n dag
een bijna stillen aanblik, allen zijn
vervuld van die eene gedachte de
„grand prix" mede te maken.
Auto's bij honderdtallen rennen langs
de stoffige wegen waarop de felle zon
brandt en die evenals de verschroeide
grasvelden in het bosch, om den zoo
noodigen regen vragen. De trams zijn
overvol van een dringende massa en
men is genoodzaakt reeds vroeg in
den morgen zich op weg te begeven
om een behoorlijk plaatsje te veroveren.
Het is een ware kermis der ij delheid,
vol uiterlijke bekoring maar als je
dieper doordenkt zoo oppervlakkig en
leeg. De paardensport op zich zelf
vof groote verdienste, waar zij dient
tot rasverbetering, komt in het ge
drang. Wie zal winnen is hoofdzaak,
omdat bijna geen enkele bezoeker den
totalisator voorbij loopt. Men wedt
onderling, speelt voor grootere of klei
nere bedragen naarmate de beurs het
toelaat (of ook wel eens niet toelaat)
bij de officieele gokbureaux, maar of
werkelijke belangstelling in de paarden
bij velen voorzit, zou ik niet gaarne
durven beweren. De Engelsche kleuren
hebben ditmaal overwonnen en een
prijs van een half millioen francs zal
de fortuinlijke winnaar, als aangename
herinnering met zich mede nemen.
»>De grand prix" is voorbij en heeft
tevens gelijk men dat noemt, het „sei-
zoen" gesloten. De koffers worden ge-
Pakt, alles in gereedheid gebracht om
parijs te verlaten en de „Campagne"
°P te zoeken. Het is druk geweest,
hoorde ik iemand op de renbaan zeggen
het wordt hoog tijd, dat ik er uit kom,
om rust te nemen. Onwillekeurig
schoot ik in een lach „rust na de ver
moeienissen van feestelijkheden, sport-
vertooningen, schouwburg bezoek en
officieele diners", hoeveel andere men-
schen zijn er niet die heel wat meer
recht op ontspanning hebben en er
verstoken van blijven
En waar gaat men dan die rust in
hoofdzaak zoeken Niet in het vrije
buitenleven waar de wind frisch om de
ooren waait, de zon gelaat en armen
bruint en lichamelijke beweging de
spieren staalt, maar het meerendeel
van het mondaine Parijs zoekt de bad
plaatsen op, waar zij terug vinden wat
zij om rust te zoeken, hebben verlaten.
Casino's met muziek en spel, ^ea-
rennen, en alle mogelijke wereldsche
genoegens, wachten hen daar opnieuw.
Men moet wel weinig.serieus zijn aan
gelegd om daarin genoegen te vinden
en dat als he! hpogrtedn het leven te
beschouwer
Gelukkig dat -ver
denken en dat het slechts een bepaal
de groep van personen is, die op deze
^ijze het leven doorbrengt.
Niet zonder een zekere angst maken
ü0rnmigen toebereidselen voor hun rei-
Een nieuw spoorwegongeluk heeft
3 reeds groote aantal van den laat-
tijd wederom met één vermeer-
Qfrd. Huiverig vraagt men zich af
nog niet meerdere zullen volgen,
dotage, verschuiving van dijken,
t« r de droogte,, maar vooral de groo-
hon^elheid waarmede gereden wordt,
00j-2 ik voor een van de belangrijkste
rtj
Onverantwoordelijk snellen
voort, in den donkeren nacht
dagen ondervond ik het zelf.
s;ati0ll treinen tegelijk verlieten het
rr^tirio °m geruimen tijd de zelfde
'®t spit,1"6 volgen. Een wedstrijd had
J Van Render kunnen zijn dan deze
8 eep.e> treinen, waarvan nu eens
schoof, weer de andere, vooruit-
6r a'les op v°elde hoe de machinisten
®n ee« zuchrtten om voor te blijven
°PZe couDg Van verlichting ging in
°D toen koersverandering
een einde aan öeze ^ggewenscr.te spon-
uitingmaakte.
Het wordt tijd CJS er.../dg wordt op
getreden, een degelijk onderzoek wordt
ingesteld en dat, waar het minste
plichtsverzuim wordt ontdeH. zware
straffen worden opgelegd.
Indien het op deze manner blijft
doorgaan zal een reis per vliegtuig,
spoedig de reputatie krijgen van den
meest veiligen overtocht. Trouwens
dat er zeer druk gebruik van wordt
gemaakt, bewijst wel het feit dat gis
teren niet minder dan 17 groote vlieg
tuigen van Parijs naar Londen met
passagiers zijn gevlogen. Het waren
allen landgenooten van den heer Wat
son, winnaar van den grand prix. En
zoo eindig ik onwillekeurig met de
gedachte aan het feest, waarmede ik
begonnen ben „het echt Parijsche ge
beuren, te Longchamp".
Parijs, 27 Juni, 1921. Mr. P. v. S.
:IET PR1VAAT-GRONDBEZIT.
HET WETSVOORSTEL BOMtNS-
DECKERS.
DE TENTOONSTELLING VAN HET
TREKPAARD.
Verkeer en Posterijen.
Uit onze Oost.
I
Tweede Blad,
Men heeft kunnen lezen, schrijft de
„Tijd", wat de directies der spoorweg
maatschappijen voornemens zijn te doen
met haar vrouwelijk personeel, op groo
te kantoren en men weet nu ook, dat
er geruchten gaan, als zou het bestuur
vau post- en telegraafdienst er aan den
ken denzelfden weg op te gaan. Het
kan en het zal niet uitblijven of ook
op andere groote kantoren en bureaux
eaat men van 't zelfde laken een pak
snijden. In elk geval hot onderhoud van
de presidente en de secretaresse van den
Nationalen Vrduwenraad met de spoor-
directies werkt als een knuppel in het
hoenderhok en het vrouwenorgaan „Evo
lutie" maakt alarm.
Het vereert do vrouwen, die in de
moderne beweging mede vooraan staan,
dat ze de waarheid onder de oogen dur
ven zien en niet aarzelen haar sexe-ge-
ncoten geducht de lei te lezen. Maar
het zou struisvogelpolitiek zijn, wanneer
men zich hield, alsof de lichtzinnigheid
en wuftheid der vrouwen op kantoor
©n ateliers slechts in bepaalde kringen
heerschen. Ware dit zoo, onze katho
lieke geestelijkheid zou niet genoodzaakt
wezen tot het nemen van krasse maat
regelen, wil zij de ergernis niet tot in
de gewijde plaatsen zien doordringen.
Wij zullen niet achter alles het slecht
ste zoeken en aannemen, dat er veel
gebeurt uit zucht tot navolging en zon
der bco3 opzet.. Maar al neemt men hot
verschijnsel cok van zijn beste zijde, dan
is het nog noolig, dat men nu rekening
gaat houden met de gevolgen. En daar
om is het goed eens te lezen, wat .Evo
lutie", dat niet voor kwezels en pilaar-
bijtstjrs geschreven wordt, erover schrijft.
Wij hebben hier te doen, zegt het blad,
met de gevolgen der opvoeding van de
laatste jaren en van een toestand, waar-
bii de chefs niet meer 't personeel in
handen hebben. Van het kind is een
god gemaakt; het .heeft noch gehoorza
men, noch werken geleerd, en monscli
geworden, bedankt het er hartelijk voor,
van gewoonten te veranderen. Elk siroo-
tjo zorgvuldig weggegrist van voor den
kindervoet; hot kinderleven gemaakt tot
een greoten uitgaansdag, mefc^ het resul
taat, dat de jonge generatie is: een on
getoomde horde, slechts levende voor het
vermaak. Gekleed in grand toilet, klaar
voor bal of diner, wordt naar kantooi o
winkel gegaan, het werk aldaar be
schouwd en gedaan als een lastige ne
venzaak. „Onlangs, schrijft „Evolutie
hadden wij een onderhoud met een dame
over die dagelijks aangetrokken feest-
kleedijzij vond daar niets inwij daa
rentegen wel. Wij toch zijn hot volko
men eens met Lady Astor, Engelsch
Parlementslid, die zegt: om te werken
moet je een werkpak hebben. En de
in het wit gekleede, gedécolleteerde da
me op witte schoentjes, gekapt hoofd, met
parelen om den hals, moge een pretti-
gen aanblik zijn in een danszaal, op
kantoor of in winkel maakt zij een on-
aangenamen, onhandigen indruk.
„De fout ligt voor een groot deel
hier evenwel bij de toch meestal oudere
hoofden van dienst, die zooiets toelaten.
Dit komt vooral, doordien men niet meer
opdurft tegen do zoogenaamd onderge
schikten. dio uit solidariteit staken, als
men ook maar eenigszins meester wil
zijn in eigen zaak.
„Een tweede fout is deze, dat de
ouders van een groot deel der verdie
nende meisjes haar heel honorarium, zeif
laten houden. Gepocht wordt hier zelfs
op. Alsof het ooit goed ware, jonge
menschen, jongens zoowel als meisjes,
rijkelijk van geld. to voorzien. Er wordt
daarmede dan cok omgo3prongèn, alsof
er geen opkomen aan is. Weinig werken,
veel uitgaan is nu eenmaal aan do crue
van den dag. Dit moet leiden tot een
catastrophe; hiervan oen symptoom.»
Hef blad concludeert, dat hetgeen de
vrouwenbeweging veroverd had, tha„s i„
de practijk bedorven is. vr0UWen cn
„Zullen" - vraagt het—»™» h,u._
meisjes in andere condities neoor-
te nemen, inzien, dat, wa een
loofd is, nog Iliet cen v^uw^toegestm ic-
Dat bovendien zij zlcl' c£>i.Iega's, maar
gelen aan haar '^icht heb-
haar plicht en meer dan naai i
ben te doen? nolo oven hel niet.
Wij hopen het, dal)ige wanorde in-
Overal toch is een dus j€r j^t meer
getreden, dat redderen scj,jen niet van
mogelijk lijkt. Zou »e zijn, zoo de
eenige uitwerking lvU (iCI1 lande, al of
vrouwenverenigingen^ jen Vrouwen-
niet door bemidde it'-g „spraken 0vcr de
raad, haar afkeuring 1 (joor haar gc-
h.ouding dezer vrouwei„'„oratie onmogelijk
drag het de Uomenac S - branche haar
hebben gemaakt, m
brood te verdienen/ fprC(Hkalic al eens
Al komt in deze sirai !s toch ver.
een woordje Franse» hoeken. Maar
staanbaar tot in dan liet
nu zijn wij minder PQp een groot
moderne vrouweiicr- 'in0ge het misbak-
deel onzer bevolk111" onZer kinderen zijn
ken opvocdirgss'eJ®^ n gehad. cr is toch
nSlivrrkinfi reeds
nog een anaer gedeelte, dat voor de stem
van eer en fatsoen en in elk geval voor de
eischen der practijk niet doof zal blijven.
Spoorwegdirecties en besturen van groote
instellingen zullen wèl doen, als zo geen
onbesuisde maatregelen nemen en met het
badwater ook het kind in den put storten.
„Evolutie" merkt nog op, dat men wel
wat eerder had kunnen ingrijpen en het
heeft gelijk, als het doet uitkomen, dat
ook de mannelijke chefs en collega's van
het kwart-mondaine vrouwengoedje niet
vrij uitgaan, wijl zij dikwijls de laffe schul
digen zijn aan hetgeen, waarvoor nu en in
het vervolg de vrouwen zullen moeten
booten.
In hoofdzaak blijft echter de oorzaak in
de opvoeding zitten, door hel vrouwenor
gaan zoo terecht gebrandmerkt. Het be
gint met tegenzin in huisarbeid, afkeer van
een heiboender of sohuurlap, schrik voor
kinderijuren en keukendamp, vrees voor
groene zeep en soda. Wordt daaraan toe
gegeven dan is de weg open. Men moet
„h'ooger op" en aast op kantoor of atelier.
Voel gemakkelijker, veel „fcsoendolijker"
voor een meisje van onzen komaf! Mama
■ho,eft het nu eenmaal niet verder gebracht
dan tot eerzaam huismoeder, die haar vak
verstaat. Dochters moeten wat beters wor
den en gaan studceren. Dan komen ze aan
de buurt, xamens, diploma's. Geen nei
ging of lust om moeder in iets te helpen.
Nog een jaartje en het haar wordt „opge
stoken". Jo en Truns en Betsy zijn gereed
voor de lang begeerde betrekking op kan
toor. Werkpak.je wil Lady Astor. 't Is wa'
moois. Alsof men als meisje op kantoor
is alleen om te werken. Vraag eens, of de
directeuren^ die oudere en jongere chefs ze
daar eigenlijk wel voor in dienst nemen!
„Redding schier niet meer mogelijk?"
Komaan, niet gewanhoopt. Zouden er
geen duizenden Nederlandsche jonge
meisjes zijn, die tot inkeer willen komen
en de schande uitwisschen van haar ge
slacht, als er een razzia zou moeten plaats
hebben op onze kantoren, bureaux, ban
ken en ateliers.
Het leven is tooh waarachtig geen ba!.
Dat kunnen de lokalen der armbesturen
dat kunnen de gasthuizen getuigen, waar
meestal van ai! dio ballades de laatste
hoofdstukken worden geschreven.
De massa laat zich gemakkelijk mede-
sleepen door schijn-schoone leuzen. Niets
is nochtans zóó sterk misleidend als de
mooi-klinkende phrases, die meestal den
toets eener zakelijke critiek niet kunnen
doorstaan.
Zoo heeft men beweerd, dat de natuur
met al hare krachten en dienst is een vrije
gave Gods, die aan allen gelijkelijk en aan
niemand in het bijzonder mag toebehooren.
In mecsleepende, maar daarom nog niet
het nuchter verstand overtuigende be
woordingen, beeft Henry George in zijn
boek: „Progress and Poverty" de aanspra
ken van ieder menschenkind op de geheele
aarde en al hare schatten, als volgt ver
heerlijkt:
„Indien wij hier zijn door een gelijk ver
lof van den Schepper, dan zijn wij hier ook
met een gelijk recht op het genot zijner
goedheid, met een gelijk recht op al wat de
natuur zoo onpartijdig biedt.
„Dit is een recht, dat natuurlijk cn on
vervreemdbaar is, het is een recht, dat op
ieder menschelijk schepsel is gevestigd
zoodra het in de wereld komt, en dat ge
durende zijn verblijf in de wereld slechts
door gelijke rechten van anderen kan wor
den beperkt. Daar bestaat in de natuur
niets dat op oen geschenk in grond gelijkt.
Geene macht is op aarde, die met recht
grondbezit kan toekennen. Als alle levende
menschen zioh verbonden om hunne ge
lijke rechten af te staan, dan konden zij
toch het recht van hun opvolgers niet ver
vreemden. Want zijn wij iets meer dan
huurders bij den dag? Hebben wij de aarde
gemaakt, dat wij de rechten zouden mogen
bepalen van beu, die na ons haar in pacht
zullen krijgen? De Almachtige, die de aarde
voor den mensch en den mensch voor de
aarde sohiep, heeft haar aan alle geslachten
van de kinderen der menschen ten gebruike
gegeven, door een besluit dat geen men-
schenhandeling kan krachteloos maken,
noch eenig menschelijk voorschrift kan be
perken. Er mogen zooveel perkamenten
zijn als men wil, en het bezit kan wie weet
hoe lang hebben geduurd, de natuurlijke
rechtvaardigheid kan niet aan een mensch
het recht toekennen op het bezit en genot
van grond, dat niet gelijkelijk het recht van
zijn medemensohen is. Al hebben geslach
ten in zijne aanspraken berust, op de
grondbezittingen van den hertog van West
minster heeft het armste kind, dat heden te
Londen wordt geboren evenveel recht, als
's hertogs oudste zoon. Al geeft het souve-
reine volk van den staat New-York zijne
goedkeuring aan het grondbezit der Astors,
toch krijgt de zuigeling die in het smerigst
vertrek van de ellendigste huurkazerne
schreeuwend ter wereld komt, op dat
oogenblik daarop hetzelfde recht als de
millionairs. En wanneer hem dat recht
geweigerd wordt, dan wordt hij bestolen."
Het is overbodig, om al de dwaalwegen
van dezen gedachtengang in kaart te bren
gen, schrijft Pater J. Beuns S. J. zeer te
recht in het Juli-nummer van Studiën.
Een eenvoudige opmerking is voldoende,
om het ongerijmde van deze beweringen
aan te toonen. Welke conclusie zou
Henry George uit zijn stelling willen trok'
en? Twee gevolgtrekkingen zijn slechts
Is de aarde aan allen gelijke-
,"?Roven> dan moet, ofwel de mensch-
ofwel'n -Zijn den bodem bezitlten,
r mensch heeft recht op een
IiikJ i <kel van den grond. Is deze
j L| e e<ïni^'e Roede oplossing, dan zon
ieder boer moeien worden, want verkoop
of verpachting van iemands gedeelte zou
onrechtvaardig zijn. En de kinderen, die
later zullen geboren worden, welk stuk
moet hun worden toegewezen? Trekt
men echter de eerste, meest lo-gische con
clusie, dat alleen de gemeenschap recht
ou den bodem zou hebben, dan komt
men tol even ongewenschlo gevolgen. Dat
de gemeenschap alleen recht heeft, kan
moeilijk anders worden opgevat, dan dat
<!o Nederlandsche gemeenschap als ge
heel beslag mag leggen op Nederland cn
de Fransche gemeenschap op Frankrijk-
Maar, vraagt Paul Leroy Beaulieu, wie
geeft Frankrijk recht op de zonnige wijn
bergen van Champagne en de bloeiende
rozentuinen van het Zuiden, wanneer de
Duitschers of de Laplanders, of de Eski
mo's komen, om ze voor zich op te
eischen? Indien echter Frankrijk alleen
recht zou hebben op die vruchtbare hoog
ten cn waterrijke dalen, dan is ook dia
tegenwoordige eigenaar van den wijnberg
in zijn recht.
Waarlijk, diep behoeft men niet in te
gaan op de theorie van dezen rethori-
sehen Amerikaan, om de voosheid ervan
te peilen. Op populaire vergaderingen zal
zij misschien met handgeklap worden be
groet legen de koele uitspraken van het
gezond verstand moet zij het afleggen.
Naar men weet, heeft de Hooge Raad
van Arbeid zich uitgesproken tegen Tal
ma's ziektewet en vóór Posthuma's plan.
Minister Aalberse zou echter, naar ver
luidde, niet van zins zijn een ontwerp als
dit laatste in te dienen.
Merkwaardig is, dat -het „Volk" nu reeds
aan Minister Aalberse een grief er van
maakt, wanneer hij niet met het nieuwe
plan mocht meegaan. Deze zou dan „op
een nieuw conflict met den Hoogen Raad
van Arbeid aansturen."
In de „Rotterdammer" lezen we daar-
„Het schijnt voor het „Volk" moeilijk
zich in de juiste positie van den Hoogen
Raad van Arbeid in te denken. Deze is een
adviseerend college. Wanneer de Minister
adviezen van den Hoogen Raad van Ar
beid opvolgt, draagt hij daarvoor zelf de
volle verantwoordelijkheid. Hij is verant
woordelijk tegenover zijn geweten, en
tegenover het Parlement. Met die verant
woordelijkheid is het niet te rijmen, wan
neer de Minister een denkbeeld zou over
nemen, dat hij zelf onjuist acht. Wanneer,
gelijk ten aanzien van de Ziektewet het
geval is, bovendien de waarschijnlijkheid
groot is, dat voor zulk een denkbeeld in
de Tweede Kamer geen meerderheid is,
dan zou de Minister, door het over te
nemen, „aansturen op een conflict met de
Tweede Kamer."
Het „Volk" zal Minister Aalberse wel
zeer dankbaar mogen zijn, wanneer hij het
advies van den Hoogen Raad van Arbeid
naast zich neerlegt. Daardoor wordt voor
komen, dat de groote verdeeldheid der
sociaal-democraten hierover, welke in de
vakpers zich levendig uitte, ook in het
parlement naar buiten treedt. In het „Volk"
waren dan ook slechts propagandistische
klanken aan 't woord oftewel.... kroko
dillentranen.
WIJZIGING VAN HET WETBOEK
VAN KOOPHANDEL.
Aa nliet voorloopig verslag (Tweede
Kamer) inzake het wetsontwerp tot wij
ziging van de bepalingen in het wet
boek van koophandel, betreffendo de
koopmansboeken en van de daarmede ver
band houdende bepalingen van het Bur-
geliik Wetboek en van het Wetboek van
Strafrecht ontleenen we de volgende bij
zonderheden;
Wenschte men de regeering hulde te
brengen voor de indiening van dit wets
ontwerp, daarnaast deed men ook thans
wederom blijken van zijne voldoening
over de resultaten van den arboid der
Staatscommissie voor de burgerlijke wet
geving, door welke commissie deze in
diening werd voorbereid.
Men kon zich in het algemeen zeer
goed vereenigen met het artikel dat
het bestaande artikel 6 zal vervangen,
lietwoik sedert geruimen tijd niet meer
in overeenstemming is met da alge
meen gebruikelijke systemen van boek
houding en dat dientengevolge bij pro
cedures aanleiding geeft tot velerlei
chicanes, waardoor de koopman in me-
nig geval aan zijn boeken geheel ten
onrechte bewijskracht ziet ontzegd.
O. m. verklaarden vele leden zich niet
te kunnen vereenigen met de opvatting
der regcering, dat de ^verplichting tot
bet opmaken van een staat en balans,
neergelegd in het bestaande art. 8 van
het Wetboek van Koonhandel in den ver-
vo'go niet meer uitdrukkelijk aan den
koopman behoeft te worden opgelegd,
omdat deze verplichting reeds zou voort-
vlooien uit het in het eerste lid van het
onderhavige artikel opgenomen voor
schrift, dat de koopman zoodanige aan-
teekeningen moet houden, dat daaruit
te allen tijde zijn rechten en verplich
tingen kunnen wordem gekemd.
Bij enkele leden ontmoette het ern
stig bezwaar, dat het in den vervolge den
rechter vrij zal staan aan de aanteekenin-
gen, in artikel 6 bedoeld, zoodanige be
wijskracht toe te kennen, als hij in ieder
bijzonder geval zal vermeenen te bohoo-
ron. Deze leden wenschea opneming van
cene bepaling, waarin wordt vastgelegd,
in welke gevallen en onder welke voor
waarden de rechter aan do vorenbedoelde
aanteekeningen bewijskracht kan toeken
non.
Voorts gaven eenige leden als hun
oordeel te kennen, dat, nu in het vervolg
door koopmansboeken zooveel meer zal
Kunnen worden bewezen dan volgens het
bestaande art. 10 van het Wetboek van
Koophandel het geval is, opneming in
do wot gowonscht is van een bepaling,
houdende, dat de rechter zich bij het
boekenonderzoek door óón of meer des
kundigen kan doen bijstaan.
BLOEM AAN DE BAKKERS.
Het gemeentebestuur van Amster
dam gaat weer bloem aan de bakkers
leveren, doel: het laaghouden van den
broodprijs.
Ie oe Memorie van Antwoord op het
afcieeüngsverslag der Tweede Kamer no
pens Het welsvoorstel-ilomaus zesden <io
voorstellers o.m
Ofschoon de wijze van indiening niet
de meest gebruikelijke was, kan zij loei)
moeilijk ais niet gelukkig gekenmerkt
worden, alleen op grond vau de omstan
digheid, dat het onmogelijk nleek. De
schijn van zekeren politieken wedijver
wordt betreurd, doch de voorstellers
meenden, dat de zaak zóó urgent en ge
wichtig was en zóó klemmend vroeg om
een daad, dat deze niet achterwege mocht
blijven.
De redeneering, dat de indiening ach
terwege had kuimen blijven, is meer
spitsvondig dan juist. Immers, al zou art.
3 der wet vgj, 16 Febr. 1921 juncto art.
72 der Miiiliewet de Regeering. niet ver
plichten alle 10.000 jongelieden op I
Sopt. op te roepen en in te lijven, de
waarschijnlijkheid is zeer groot dat de
Regeering niettemin -het toch gedaan zou
hebben, te meer daar alle wettelijke gron
den, beoordeeld naar den geest der bepa
lingen, ontbraken, om tot niet-oproeping
over te gaan, en juist de geschiedenis van
de wet, houdende tijdelijke afwijkingen
van de Militiewet, aan de Regeering geen
andere gedragslijn aanwees dan de onge
repte handhaving van het oude contin
gent der Militiewet. Ware de Regeering
een anderen weg ingeslagen, dan zou zij
sterk den indruk hebben als wilde zij een
veelomstreden vraagstuk voorloopig bui
len en zonder de Staten-Generaal oplos
sen.
De mogelijkheid van een Regeerings-
voorstel wordt niet ontkend, doch de
vraag is slechts of een dergelijke daad
van de Regeering te verwachten was en
h. i leidden de omstandigheden er wel
toe, om dit Regeringsini-tiatef sterk te
doen betwijfelen. Zeker is het dat het
voor de Regeering moeilijker is een ver
band, door de Kamer gelegd, te verbre
ken dan voor de Kamer zelf en dat dus
de stand van zaken zoo ooit. juist hier
tot een Kamerinitiatief drong.
Op het oogenblik der indiening van dit
wetsvoorstel was er volkomen twijfel over
de oplossing van de Kabinetscrisis Moet
men dan een daad op zichzelf goed
gedacht opschorten ter wille van een
hogst twijfelachtig initiaief der Regeering,
een daad van urgentie, daar. zooals bo
ven is aangetoond, een fatale datum
klemde?
De voorstellers doen met hun voorstel
niets anders dan zich stellen op den
grondslag van een onweersprekelijk feil:
destijds werd de vrijsielling der 10.000
man van de lichting 1921 juist geoordeeld
èn door de Regecring èn door de Staten-
Generaal. Dit verminderde contingent
worde behouden alleen voor dit jaar. Nu
te meenen dat de vrijstelling der 10.000
man voor 1921 een gevaar voor onze
weerkracht beduidt, beduidt tevens af
keuring over een wetgevende daad van
ruim een half jaar terug en deze afkeu
ring kan slechts worden te kennen gege
ven of door hen, die hun stem indertijd
aan de wet der tijdelijke afwijking niet
gaven of door hen, die sindsdien totaal
veranderd zijn, in de beoordeeling van
de grootte van het contingent 1921. De
voorstellers meenen daarom dat het aan
tal leden, die aldus den inhoud van het
thans besproken wetsvoorstel misduiden,
niet groot kan zijn.
Met betrekking tot de vrees dat, wan
neer eenmaal een stap in deze richting
wordt gedaan, op dezen weg met meer
zal kunnen worden teruggekeerd; deze
stap wordt nu niet gedaan, doch is ge
daan bij de beoordeeling van den inhoud
der wet van 16 Febr 1921. Het voorstel
doet niets anders dan nu komen tot een
daad cn ais een daad zal toch de aan
neming van voornoemde wet steeds be
doeld zijn.
Bij aannemen van hun voorstel doei
men geen keuze van definitieve oplossing.
Veeleer zouden degenen, die de afwijking
1921 trachtten te niet te doen. incidenteel
een keuze willen forceeren.
Omstreeks halfvier is de Koningin-Moe
der op Houtrust te Schevcningen aange
komen, om de tentoonstelling van het
Trekpaard te bezichtigen. Zij is met geest
drift ontvangen. Het aantal bezoekers was
buitengewoon groot.
NED. R.K. JOURNALISTEN-VEREEN.
Door Z. D. H. den Aartsbisschop is tot
geestelijk adviseur van de Ned. R.K. Jour
nalisten-Vereeniging benoemd de we'eerw.
pater B. Kruitwagen O.F.M. te Woerden.
3 GEMEENTEWERKLIEDEN HEBBEN
GESTAAKT.
Naar de „Tel." verneemt, hebben, on
danks bet besluit van het Bestuur van
Gemeentewerküeden om Maandag niet
aan de proteststaking in zake de actie-
Groenendaal deel te nemen, toch nog en
kele gemeentewerklieden het werk dien
dag gestaakt. Groot was dit anntal echter
niet, namelijk 2 bij de Arbeidsbeurs, en 1
bij de Telefoon. Zij zullen door de direc
teuren voor straf worden voorgedragen.
Dat kan weer aanleiding tot veel lawaai
en heibel geven in den Raad.
Onderscheidinn. De voorzitter van
den Npderlandschen R. K. Lederbewer-
kersbond. de heer C. Roestenberg, is bij
gelegenheid van zijn 12J/j-jar'g feest als
voorzitter van dezen Bond door Z. H. den
Paus begiftigd met het gouden kruis Pro
Ecclesia et Ponlifice.
WIJZIGING EN AANVULLING VAN DE
NIJVERHEIDSONDERWIJSWET.
In het verschenen voorloopig verslag
(Tweede Kamer) inzake dit wetsontwerp,
wordt algemeen de indienmg van dit
wetsontwerp toegejuicht. Met de vo;>?"
naamste gedachten, die daaraan ten grond-
slag liggen, n.l. niet aan de gemeentebestu
ren in hoogste ressort de beslissing in
handen te geven over de vraag, of bmnen
hun gemeente een school voor nijver
heidsonderwijs zal verrijzen, en ook de
gemeenten, wier ingezetenen van n elders
gevestigde nijverheidsschool mede profj-
teeren in de kosten daarvan le doen hij-
dragen, kon men zich ten volle vereeni-
Sen- it
Nog werd de wensch uitgesproken, dat
dit wetsontwerp spoedig zou tot stand
komen, opdat de gemeentebesturen nog op
de begrooting voor 1922 rekening zouden
kunnen houden met de verüohüng van
financieelen druk, sommigen hunner door
dit wetsontwerp in uitzicht gesteld.
Auto-ongeluk. Te Winschoten kwa
men Woensdagavond op de Winschoter
Hoogebrug de auto van K. T. Holshms
aldaar met de goederentram van oostelijk
Groningen in aanraking, zoodat de auto
met het voorstel op de brugleuning sprong
en geheel verpletterd werd. De brugleu
ning brak en verboog. Niemand werd ge-
d6Cr VERBOD VAN HERTROUWEN.
Blijken» het Voorloopig Verslag der
Tweede Kamer over» het wetsontwerp tot
beperking van het verho-d van hertrouwen
gelegen in art. 90 van het Burgerlijk Wet
boek, hoopten sommige leden, dat de re
gcering zou voorgaan tot openbaarmaking
van de desbetreffende voorstellen.
Eenige leden zouden gaarne hebben ge
zien, dat de Regeering, nu zij eenmaal het
vraagstuk der echtscheiding aanroerde,
een meer algemeen© herziening der wette
lijke bepalingen nopens echtscheiding aan
de orde zou hebben gesteld. Volgens an
dere leden is echter niet zoozeer behoefte
aan herziening van de wettelijke regelen
omtrent echtscheiding dan wel aan een re
geling, welke betel, dat voor samenspan
ning van partijen echtscheidingen in strijd
met de bepalingen der wet tot stand ko
men.
Verscheidene leden verwachten van het
ontwerp weinig heil en vreezen, dat de
voorgestelde bepalingen de totstandkoming
van echtscheidingen in de hand rullen
werkeD, doordien de preventieve werking
welke thans voor partijen ligt in de weten
schap dat op de echtscheiding niet kan
worden teruggekomen, voortaan zal ont
breken. Vele andere leden daarentegen
meenen dat de Regeering terecht van de op
vatting is uitgegaan, dat echtscheidingen
een kwaad zijn, waarop partijen moeien
kunnen terugkomen, indien zij van den ge-
danen slap berouw hebben of de ernstige
gronden, welke hen tot het vragen van
echtscheiding leidden, niet meer bestaan,
Doch het wetsontwerp laat slechts een
maal een nieuw huwelijk tusschen geschei
den echtgenooten toe. Het staat wei tce,
dat het nieuwe huwelijk opnieuw door
echscheiding wordt ontbonden, maar het
zou h.i. juister zijn geweest indien in de
plaats van het verbod van verder hertrou
wen tusschen reeds eenmaal hertrouwde
en weder gescheiden echtgenooten een ver
bod van tweede echtscheiding ware ge
steld.
Sommigen hunner a-hten het niet ge-
wenscht fierste! van een na echtscheiding
aangegaan volgend huwelijk mogelijk ta
maken.
Volgens verscheidene leden is het wen-
schelijk, de bevoegdheid om een echtschei
ding ongedaan te maken, niet te doen gel
den voor diegenen der gescheiden echtge
nooten, die daarna met een derde zijn her
trouwd en ook dit huwelijk door echt
scheiding niet tot een spel behooren l«
worden gemaakt. Bovendien zou zoo'n lie-
perking voorkomen de vele netelige
vragen op het gebied van het huwelijks-
goederenrecht bij ontbinding van een
tweede of derde huwelijk.
Hooge Raad van Arbeid. Op verzoek
eervol ontslagen me! dankbetuiging D. W.
Stork, te Hengelo, als lid van den Hoogen
Raad van Arbeid en benoemd als zoodanig
J. A. E. Verkado te Zaandam.
GEDWONGEN PROPAGANDA.
De Nieuwe Venlesche Coura na
schrijf l:
Men zal zich de bombarie herinneren,
welke door <Je -bladen van zekere rich ling
werd gemaakt, toen enkele militairen
(zooals later Week buiten hun diensttijd)
medehielpen, bij het in orde maken vau
een terrein te Breda, waarop de Missie-
wedstrijden plaats zouden hebben.
Maar wat zegt men nu van het vol
gende:
Gisterenmorgen te 8 uur ongeveer, kon
men te Venlo het eigenaardige schouw
spel bewonderen, dat door het volledige
sla.fmuziekkonps van hef 2e regiment in
fanterie met volle muziek, uitgeleide werd
gedaan aan een 6-lal heeren, ééne dame
en ë*én sergeant der militaire politie, difl
per rijwiel een tocht gingen ondernemen
naar Amersfoort.
Wij hebben hieromtrent ter bevoegdei
plaatse inlichtingen ingewonnen en ver
namen het volgende:
Door den Bond „Ons Belang", de „neu-
trale" vereeniging van onderofficieren en
militaire geëmployeerden in den rang van
onderofficier fcehoorende tot de Neder-
land'sdhe landmacht, is te Amersfoort een
vergadering der z.g. Instellingen georga
niseerd, waarbij deze Instellingen in haai
geheel zullen worden bezichtigd.
In het orgaan van die vereeniging werd
hiervoor eene groote propaganda ge
maakt, ojm. werd te <J::en einde een fiets
tocht VentoAmersfoort op 6, 7, 8 en
9 Juli georganiseerd.
Welnu, de deelnemers aan dien fiets
tocht waren de hierboven vermelde 6
heeren, 1 dame en 'n politie-sergeant.waar
hij nog dient te worden opgemerkt, dat
de 6 heeren, evenwel in bnrgerkleed:ng
gestoken onderofficieren bleken te zijn.
Tot nu toe is alles nog vrij onschuldigl
Maar nu komt heil
Dinsdagmorgen te kwart voor twaalf
uur, werd aan dê leden van het Staf mu
ziekkorps van het 2e regiment infanterie
te Venlo in garnizoen, .per dienstorder ge
last, de deelnemers aan den door „Ons
Belang" uitgeschreven „reclame-fietstocht
uilgeleide te doen, tot aan paal 74. kunst
weg Velden-Arcen.
En zoo vindt men de verklaring van
het hierboven gememoreerde eigenaardige
schouwspel
Maar wij vragen dan: Is dit wel in den
haak?
Is 'het juist, dat men van hoogerhand
den leden van een militair muziekkor.-ps
gelast om reclame .le maken voor o-cn
Bond, waarmede van de militairen
niet sympathiseeren.
En wij vragen verder: Wie geeft d.e
dienstorder?
Op wiens verzoek is die dienslc rder
uitgevaardigd?
En waarom werd die order zoo Iaat
gegeven dat een officieele reclame daar
tegen niet meer mogelijk was?
De meeste leden toch van het bec ocMe
Stafmuziekkorps zijn verklaarde regen-
standers van „Ons Belang" en zijn er
pertinent tegen door dienstdwanf, ver
plicht te worden reclame te maken voor
dien Bond!
We zijn benieuwd, wat de hierboven
bedoelde bladen hiervan zullen zeggen!
Of is dienstdwang, als bet belreft pro
paganda maken voor eene „neu!rale"
organisatie wei geoorloofd?
VERZENDING TELEGRAFISCHE POST
WISSELS NEDERLAND—BELGIê.
De verzending van gewone en telegrafi
sche postwissels tusschen Nederland en
Beigië en omgekeerd is weer toegelaten.
De Kloet weer in werking1} Men schriifl
aan het „Soer. Hbl." uit Kepandjen, dat
Maandagmiddag 23 Mei, tusschen 4 en 5
uur zich boven den Kloet van Kepandjen
duidelijk waardeerbaar, zware inktzwarte
wolken vertoonden, die naar het Zuidoos
ten afdreven. Of het asch dan wel gewone
waterdampwolken waren, kon niet worden
geconstateerd. Wel werd opgemerkt dat bij
iedere nieuwe wclkvorming een onder-
•aardsch gerommel plaats had zoodat ver
moed wordt, dat eenige kleinere explosies
hebben plaats gehad.
Vorst op Javai In de Java-Bode van 23
Mei staat te lezen:
Als een bijzonderheid kan vermeld wor
den, dat in de afgeloopen week op de
aloon aloon, de hoogvlakte tusschen dc
Gedch en de Gemoeroe, een temperatuur -•
van.2 graad vorst waargenomen werdl
