BUITENLAND
BINNENLAND
feuilleton
"'Hf "TX»"
De verkiezing een gods
dienstbelang.
Onder Valsche Vlag
Binnenlandsch Nieuws,
MAANDAG 18 JULI 1921
gen Christus. Maar heeft Christus zelf
niet gezegd; „Wie niet vóór Mij is, is té
gen Mij." Er is dus slechts een twee
voudige keuze: vóór Christus en tegen
Christus. Liberalen, die van de wrakstuk
ken, welke na de schipbreuk van de
vroeger zoo machtige liberale Titanic zijn
aangespoeld, een Vrijheidsbond hebben
getimmerd, om daarin voortaan te over
winteren en onze geduchtste tegenstan
ders de Socialisten in hun verscheiden
tinten van lief rose tot vuurrood, hebben
hun maatschappijleer opgebouwd uit be
ginselen, die lijnrecht staan tegenover
de oude en beproefd® Christelijke begin
selen. Geheel hun regeeringsstelsel is ab
soluut anti-christelijk en dus voor iedere
Christen-vrouw niet te aanvaarden. Nu
zullen ze bij de verkiezingen wel weer
heel verleidelijk strijken over hun viool
en het welluidend refrein van hun liedje
zal wel een ovatie aan godsdienst en God
rijn, maar laat u niet betooveren en
danst niet achter den speelman aan.
Wamt hij brengt u in gevaarlijke streken.
Neen, stopt uw ooren dicht voor die mu
ziek en hoort slechts naar den zwaren
slag onzer domklokken: vóer of legen
Christus". Er is, God lof, een diep dal,
een onoverbrugbare ravijn gekomen tus-
schen den berg van zegening en vervloe
king, tusschen rechts en links. Daarover
gaat het in het groote verkieringstour-
oooi, iin den grootcn kiesstrijd, of een
Christelijk bewindsman als kampioen of
geslagene van het terrein zal keeren.
Wamt een rechtsche overwinning aan de
stembus brengt een rechtsche Kamer
meerderheid, een recbtsch re gee ring.sk a-
himet.
Opper-Silezië.
De toestand in Ierland.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
DE OUDE LEUGENS.
een beetje hoof^.
Zij deed ajso{
O neen, dan u
tin van de warmte.
uaol oor was voor de muziek
'fceid den slag te overso
too onvoorbereid had g
Eindelijk waren d a t z;;
afgespeeld en spoedig
ïn he%SndSr^ Wreed
A ^.Goeden nacht, lief kind, zeide m
trrouw Hemming, toen de koetsier sti
hield en in de verwachting van e«n
goede fooi gedienstig het portier open
de. „ik wil niet uitstappen, het is later
geworden dan ik verwachtte. Groet
uwe mama van mij en wensch haar ook
beterschap. Ik geloof, dat u wel zal
doen morgen zelf ook een beetje uit
te rusten. U is bepaald niet wel. Goeden
"^Goeden nachtNog eens mijn bes-
teHetnpkortier vloog toe en het rijtuig
ging verder. Augusta trad in het por-
Goddank dat u thuis is, juffrouw
Augusta," riep het dienstmeisje haar
tegemoet. „Ik zou u hebben gehaald,
maar ik kon het huis niet alleen laten,
en ik had niemand om te zenden."
- „Mij halen viel Augusta haar in
de rede. „Waarom wat is er gebeurd
Waar is mama
„Mevrouw is te bed en de dokter is
juist bij haar Toen ik tegen negen uur
de tafel wilde afnemen, zag ik, dat me
vrouw nog in 't geheeel niet had gege
ten en tegelijkertijd hoorde ik boven
luid steunen. Ik liep de trap op en vond
haar in haar slaapkamer op den grond
j:„„en zij zeide, dat zij zoo hevige pijn
"n de ziide had en nauwelijks adem kon
Met veel moeite heb ik mevrouw
ha w Lbracht, en toen ben ik naar
Augusta staarde de' meid eenige oo-
genblikken met groote verschrikte
oogen aan, dan keerde zij zich om en
liep, zonder verder een woord te spre
ken, naar de ziekenkamer
„Mama, wat scheelt u Diencje zegt,
dat u plotseling ziek geworden is
„Bedaard, bedaard, juffrouw," zeide
de dokter ernstig, „uwe moeder mag
niet veel spreken, en moet iedere aan
doening vermijden
Augusta schrok geweldig! „Excu
seer, dokter, ik wil mij in acht nemën
Maar u begrijpt, dat ik.."
„Dat u eenigszins ongerust is, ju
Geen reden, volstrekt geen reden. Uw
mama heeft zware kou gevat. Dat is
alles."
„Koude.pijn in de zijde," steun
de mevrouw Wilhelmï, terwijl zij met
koortsig schitterende oogen haar doch
ter aankeek, die zich nu spoedig van
hoed en mantel ontdeed en voor het
bed op een stoel ging zitten.
Jawel, pijn in de zijde," hernam de
dokter. „Het zal, naar ik hoop, gauw
beter worden, mevrouw maar u heeft,
gelijk ik zeide, volkomen rust noodig.
Juffrouw Wilhelmi, dit recept hier-
-.moet dadelijk bezorgd worden; mis
schien is u wel zoo vriendelijk met mij
naar beneden te gaan ik wilde de meid
in uw tegenwoordigheid eenige aan
wijzingen geven."
De bleeke wangen van Augusta wer
den nog bleekerbevend stond zij op,
en verliet met den dokter de kamer.
„Uw mama schijnt zeer zenuwachtig
en angstig te zijn" begon deze zoodra
zij zich buiten den gang bevonden.
„Ik vind het beter u dadelijk de geheele
waarheid te zeggen, en daarom verzoek
ik u, met mij te gaan. Ik noemde de
ziekte uwer mama een verkoedheid,
en dat is zij ook in zoo verre dat een
verkoudheid in ieder geval de oorzaak
der ziekte is. Neen dank u" Augus
ta had de deur der huiskamer geopend
en hem verzocht binnen te treden
„ik heb maar weinig tijd. Dus gelijk ik
u zeide, de toestand uwer mama is
tamelijk zorgwekkend. Dezen nacht
moet bepaald een vertrouwd persoon
bij haar waken."
„Ik zal het zelf doen, dokter," zeide
Augusta na een korte pauze, gedurende
welke allerlei zorgvolle gedachten in
haar hoofd opkwamen. Wat zou zij
beginnen als de ziekte harer moeder die gedachte
lang duurde En als zij stierf O God, „Ik dacht
als zij stierf Zou zij den dokter verzoe
ken haar een goede ziekenverpleegster
te bezorgen.
Maar de kosten Dezen nacht moest
zij in ieder geval zelf waken, morgen
zou men dan verder zien.
Maar zou zulk een vermoeienis niet
nadeelig zijn voor haar teint, voor
hare schoonheid?
Toen de dokter hoorde, dat zij zelf
wilde waken, haalde hij de schouders
op juffrouw Wilhelmi maakte op hem
niet den indruk alsof zij in een zieke-
kamer thuis behoorde. Maar buiten
haar en de praatzieke meid scheen nie
mand in huis te zijn en dus gaf hij kort
en duidelijk zijn voorschriften, drukte
beiden de nauwkeurige naleving daar
van op het hart en maakte zich gereed
om heen te gaan.
Maar Augusta hield hem terug;
een nieuwe vreeselijke angst was bij
haar opgekomen, die haar zelfs hare
bezorgdheid om het leven van haar
moeder deed vergeten. „Dokter, is die
ziekte ook besmettelijk Hare stem
beefde.
„Neer., zeker riet. Hoe komt u op
De Kabinetscrisi&
„Vonk en Vlam."
In Berlijn heerschen de
Tweede Blad.
Reedis in Mei van het vorig jaax schreef
de Capucijner Pater Damasus ia het eer
ste nummer van „De Katholieke Vrouw":
„Naderen wij niet met reuzenschreden he'
verkiezingsjaar? Is het niet hard noodig,
döt al onze vrouwen geschoold wor
den?" Opnieuw klinkt zijn waarschuwen
de stem op 18 November in „De Maas-
bode": „Velen vragen nog: „Maar is het
niet te vroeg nu al te beginnen?" En hij
antwoordt: „Maar kan het ooit te vroeg
zijn?"
De kalender wijst nu Juli, aldus lezen
wc in de „Volksmissionaris."
Er is op vele plaatsen hard gewerkt,
getuigen de wekelijksche verslagen in „De
Katholieke Vrouw." Er zijn propaganda-
vergaderingen belegd, er is huisbezoek
gedaan, om de vrouwen aan te werven
voor R. K. Kiesvereeniging; intellectueel
begaafde vrouwen hebben stem en ta
lent ten dienste gesteld aan de zoo noo-
dige voorlichting. Nog slechts één jaar,
nog één win 1 ercampafii)e en we zullen
staan vopr een verkiezing, waarbij blijde,
maar ook pijnlijke verrassingen uit de
slembus kunnen te voorschijn komen.
Een anderhalf millioen meer stembiljet
ten zullen hun gewicht leggen in een der
twee groote schalen en heel Nederland
zal .vol spanning kijken, of hel tongetje
naar rechts of links gaat.
Nu is het o zoo zalig, rich te koesleren
in de warme stralen van optimistische
vooruitzichten en, afgaande op een nog
beperkte ondervinding, te profefeeren,
dat de vrouwen meerendeels wel rechts
zullen stemmen. Maar *t is toch wel ge
waagd, ons aan blijde toekomstdoomen
over te geven; helwakker-worden kan zoo
ontnuchterend zijn. Laten we, om een
volksuitdrukking te gebruiken, de huid
va,n den beer niet verkoopen voor we
hem hebben gevangen. Denkt er aan, de
roode propagandisten dorsmuffelen als
felle jagers huizen en sloppen, om hun
wild op te sporen. Neen, geen jagerlatijn,
geen al te groote zekerheid1, maar een
vermoeiende drijfjacht door bosschen en
moerassen, een aanhoudende arbeid is
bier noodig. Er moet fel gewerkt wor
den, om de nieuwe klasse van kiezers, de
wouwen, van haar kiezerspüoht te over
tuigen en haar in de vervulling daarvan
voor te lichten.
Vooreerst, lezeressen, moet 'het bij u
vaststaan, dat het ook een plicht van
godsdienst is, als katholiek aan uw stem
plicht te voldoen.
Ging hot alleen over stoffelijke en ztii-
*rcr aardsch-maatachappelij:ke belangen,
de zoon van St. Fransiscus had zijn stem
niet zoo luikt doen hooren. De Volksmis
sionaris, die altijd verschijnt met het
kruis geteekend, een godsdienstig tijd
schrift,, staat slechts op waar het onmid
dellijk of zijdelings het zielenheil geldt
Welnu, ook hier acht De Volksmissio
naris zich verplicht te spreken tot ge
heel het volk, in al zijn rangen en stan
den Om het godsdienstbelang treden de
priesters, de gezalfdlen des Heeren, aan,
om leiding te geven aan den verkiezings
strijd'. Het hoogste kerkelijk gezag in
Nederland, onze hoog-geëerbiedigde Bis
schoppen, laten hun vermanend woord
hooren in onze ktrken en stellen open
lijk het godsdienstig belang der verkiezin
gen vast: .Zij (de vrouwen) moeten
overtuigd rijn", aldus Mgr. Schrijnen,
„dat het hare heilige pKcht is, op de lijs
ten der katholieke kiezersonga nisatie te
stemmen, om aldus de katholieke zaak
in Nederland te bevorderen".
Dc verkiezing is een godsdienstbelang.
Want, wat hangt van de verkierang af?
Zeker de katholieke vrouw zal daarvan
reeds overtuigd zijn, door het gezag van
de geestelijke Overheden. Maar t is goed
dat rij ook een innerlijke overtuiging
■hebbe Dat zal de beste waarborg zijn.
Hoe Hebt kon de een of ander door per
soonlijke sympathie, door wispelturigheid
of vooral onder verblinding dtoor de ver-
•kiezingsblaadjcs van de tegenpartijen,
waarmede in die dagen de woningen
worden" gebombardeerd, het ware pad
kwijt raken en verdwaald raken op de
bochtige voetpaadjes van socialisten,
neutralen, vrijheidsmannen enz. Neen, t
gaat er niet om, of die mijnbeer, die en
zoo gesoigneerd uitziet, alsof hij juist uil
een reclamekast is gestapt, of die ander,
die u steeds zoo galant toeknikt, een
goed figuur zal maken in het Binnenhof;
't is nu geen gelegenheid om iemand, met
wien 11 onaangenaamheden hebt gehad,
nu eens betaald te zetten. Al dat
£in-p^rsoonlijke heeft vooal in ons te-
„nwlifl kiesstelsel afgedaan. Neen, bij
genwoordig KH» dc vrroinven
de verkiezing 0f de volgende
beslist moeten woricI".^ Christelijk, kleur-
vier jaren, 't nuimste 1 arLti-cbrislc-
loos (z.g. neutraal) of zei s der
lijk zal zijn. Het staat in WOIden,
vrouwen, of wij geregeerd
volgens Christus, buiten Christus,
Nu wordt onze verwachting gesteld! op
de vrouwen. Zij, anderhalf millioen, kun
nen de balans, die b« de vorige verkie
zing op een wankel evenwicht bleef
schommelen, royaal laten doorslaan naar
rechts. Zoo is het ook gegaan in Maas
tricht. 't Was daar 13 tegen 12 in den
gemeenteraad. De vrouw wierp haar
stembiljet op de weegschaal en zij sloeg
door wij kregen 22 tegen 9. Zoo moet
het gaan het volgende jaar. Doch daar
voor moet hard gewerkt worden- De
katholieke vereenigingen en bonden heb
ben hier een echt apostolaat te vervullen.
Er zal eenheid moeten rijn, er zal voor
lichting moeten gegeven worden. Als het
nu maar duidelijk als met reuzeletters op
een verkipzings-reclame, voor uw oogen
staat. „De verkiezing is een godsdienst
belang." Tot staving wil ik nog een
woord aanhalen van een uit uw eigen
rijen. De presidente van den R. K. Vrou
wenbond in. het Bisdom Roermond, M.
Haffmans, schreef in De Katholieke
Vrouw: floor het vrouwenkiesrecht, ons
onlangs gegeven, kregen wij mede de
macht, om te blijven behoud» onze
Christelijke regeering, die thans zoo roem
vol ons Vaderland bestuurt. Laat ons dat
kiesrecht dan ook niet beschouwen als
een lastige nieuwigheid, waarmede de
Katholieke vrouw weinig zeu ophebben,
maar als een duren plicht, ons opgelegd
tot eigen zelfbehoud; immers willen wij
het socialisme, dien vijand van gods
dienst en huisgezin, weren en voorgoed
verbannen, dan moeten alle katholieke
vrouwen op ter stembus, opdat rechts
blijve regeeren."
Een officieel te Parijs meegedeeld be
richt zegt, dat de Engelsche regeering,
na vastgesteld te hebben, dat de Fran
sche, Engelsche en Ifaliaansche commis
sarissen in Opper-Silezië de onmogelijk
heid erkend hebben een gemeenschappe
lijk voorstel in te dienen, er in heelt
toegestemd, dat te Parijs een commissie
van desknudigen bijeen zal tornen in
het begin der volgende week, welke bin
nen enkele dagen een verslag za op
stellen, zoodat de opperste raad gen
24 Juli bijeen zal kunnen komen en
voor Augustus een beslissing kan no
men, daar Lloyd George die maand vol
slagen rust moet nemen. De Fransche
regeering heeft toegestemd in een on
verwijlde bijeenkomst dor commissie te
Parijs. Briand heeft tegelijkertijd te Lon
den en te Eome meedeeling gedaan van
de uitvoerigste bijzonderheden nopens de
houding en de militaire toebereidselen
der Duitschers in Opper-Silezië en aan
de grenzen van het gebied der volks-
stemming, welke op de besluiten der
goallieerden een onduldbaren druk uit
oefenen, waartegen de Opper-Silezische
commissie onmachtig is tengevolge van
het gering aantal strijdkrachten waar
over zij beschikt. In het gebied van
de volksstemming nemen de aanslagen
jegens de troepen en ambtenaren van
de geallieerde commissie, en met name
jegens de Franschen, steeds toe. Boven
dien zijn de zelfweerbaarheidsorganisa-
tios slechts in schijn ontbonden.
De Fransche regeering is van mee
ning, dat het onmogelijk is den opper
sten raad bijeen te roepen na een onder
zoek van slechts enkele dagen door de
commissie van deskundigen en voetstoots
weg een besluit te nemen in een zoo
ernstig vraagstuk, terwijl de Duitsohe
bedreiging bljjft bestaan, welke onge
twijfeld een weerslag van Poolschen kant
zal opleveren en het gevaar mei zich
zal brengen de geallieerden zelfs in een
nieuwen oorlog te sleepen.
De Fransche minister-president brengt
dit punt onder de oagen van Londen
en Eome en doet het voorstel voor het
overgaan tot een beraadslaging, besluit
of samenkomst van den oppersten raad
de noodige versterkingen te zenden voor
het herstel van den onvermijdolijken
waarborg ter verzekering van de eerbie
diging van het verdrag en van de be
sluiten der geallieerden.
De Fransche regeering heeft van nu
af haar beschikkingen dienaangaande ge
nomen.
Terzelfdertijd heeft de Fransche ge
zant te Berlijn opdracht gekregen de
ernstigste aandacht der Duitsche regee
ring te vestigen op den toestand in Op
per-Silezië en de houding en de toe
bereidselen van het legertje van gene
raal Hoefer, die niet aarzelt zich be
reid te verklaren om met geweld op te
treden indien niet Voldaan wordt aan de
uiterste Duitsche eischen.
Charles Laurent, de Fransche gezant
te Berlijn, zal een keer te meer wijzen
op den ernst van de verantwoordelijk
heid, welke Duitechland op zich laadt
door niet alleen de lichting van man
schappen voor de benden in Opper-Si
lezië toe te laten, maar zelfs aan te
moedigen, evenals hun bewapening, hun
samenvoeging en inrichting en thans ook
hnu handhaving met behulp van de voor
naamste moderne krijstoerustingen.
Laurent's stap zal gesteund dienen te
worden door de Engelsche en Italiaan-
sche gezanten om geheel tot zijn recht
te komen en de Duitsche regeering zou
dienen te zorgen voor een vlug vervoer
van de geallieerde versterkingen.
In afwachting van den uitslag van
deze Btappen en het instellen van de
voorgestelde waarborgen zou de commis
sie van deskundigen reeds bijeen kun
nen komen.
Zoodra de geallieerde troepen in staat
zullen zijn de toepassing van het verdrag
in Opper-Silezië te verzekeren, zal de
opperste raad bijeen kunnen komen.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
President Harding heeft aan een ver
slaggever van „Excelsior" een interview
toegestaan, waarin hij o.a. zegt: ik houd
van Frankrijk. Ik heb het voorrecht dat
land te kennen zooals de velen van mijn
landgenooten. Hoe zouden de Amerika
nen uw land niet vergoden?
De verslaggever van „Excelsior" leidt
hieruit af, dat de republikeinsche partij
de noodzakelijkheid gevoelt van een ver
bond met andere volken, maar het
woord „verbond" maakt hem schrikach
tig, omdat het hem te veel herinnert aan
het evenwicht der tot dc tanden gewa
pende landen. Daarom, hoewel hij het
eens is over he principe van een alge-
meene overeenstemming onder de vol
ken, zoekt hij andere modaliteiten dan
die van den Volkenbond.
De Washingtonsohe bladen zeggen,
dat Hughes, de minister van buitenland-
sche zaken, fel den kabinetsraad den toe
stand met betrekking tot de voorgestelde
ontwapening heeft uiteen gezet, waarna
de hooge ambtenaren opnieuw hun ver
trouwen hebben uitgesproken, dat Japan
waarschijnlijk zal deelnemen aan de con
ferentie over zoowel de kwestie van de
ontwapening als die van het verre Oos
ten.
Eenige volken, die tot dusver met zim
uitgenoodSgd voor de conferentie, heb
ben gevraagd aan de Amerikaansche tc-
geering, waarom deze die uitnoodigmg
niet tot hen heeft uitgestrekt.
DE COMMISSIE VOOR DE ONTWAPE-
NING.
De gemengde commissie voor de 0"
wapening uit den Volkenbond, on er
voorzitterschap van Viviani lieert verga
derd, Alle leden waren aanwezig. Vmaau
heeft een redevoering gehouden, waarin
hij de hoop uitsprak, dat de commissie
tol voor den oppersten raad zeer nuttige
oplossingen zal komen, llij zette U1€cn,
dot de ontwapening in de wereld alleen
door conferenties en intemaliona e ij
eenkomsten zal worden opgelost' waarm
een algemeene wereldsynthese zal
ten worden gevonden, zander dat ai e
nauw geformuleerde opdrachten
afgevaardigden hen verhinderen -
in oplossingen van algemeene orae, me
zullen worden ingediend.
Bij het in herinnering brengen van net
initiatief van Harding nopens d* on
pening verklaarde Viviani, dat nij
verwonderd was. dat het hoofd van e
groote en edelmoedige Amerikaanscnc
natie dit initiatief heeft genomen, waar iij
zich te voegen hem een vreugd »s '"j
kwestie van de onhvapening Ut 1,1
samengesteld, netetlig en moeilijk' z°°vf'
op liet economise!re terrein (de onvoor
ziene moeilijkheden). Om dit verward
vraagstuk op te lossen heeft de raad vrije
afgevaardigden opgeroepen, in interna
tionale orde, die geen vraagstukken van
nationale orde zuilen hebben op te lossen
maar die het kuwen van de internationa
le discussiësn zulen hebben onder oogen
te zien, zooals dit zich voordoet aan de
oogen van vreij menschen.
Viviani eindigde met te zeggen, dat
men niet genoeg doordrongen kan zijn
om een beroep te doen, op de openbare
meening, om de definitieve oplossing
oor te bereiden van de kwestie, die de
wereld wil zien opgelost
Ulster-kabinetsraad te Londen.
De premier van Ulster heeft zijn kabi
net te Londen voor een zitting bijeenge
roepen.
Na zijn onderhoud met Lloyd George
heeft Sir James Craig naar Belfast getele
foneerd om verschillende leden van het
Ulster-kabinet naar Londen te ontbieden.
De politieke medewerker van de „Daily
Chronicle" zegt, dat er aan beide zijden
een zeer natuurlijke wensch bestaat om de
onderhandelingen niet door het doen van
ontijdige mededeelingen in gevaar te bren
gen. Men mag aannemen, dat Lloyd
George zich eerst volkomen op de hoogte
heeft gesteld van het standpunt van De
Valera en daarover later met den premier
van Ulster heeft beraadslaagd. Indien de
ze eenige wijziging mocht hebben voorge
steld, welke tot het welslagen der onder
handelingen zou kunnen voeren, is het
waarschijnlijk, dat deze op hun beurt
Maandagmorgen door Lloyd George aan
De Valera zullen worden voorgelegd. Men
acht het daarom waarschijnlijk, dat Maan
dag bekend zal worden of een volledige
conferentie kan worden gearrangeerd.
De „Daily Chronicle" voegt erbij, dat
men wel zal doen, met te veel met zijn ver
wachtingen vooruit te loopen, maar men
hoopt, dat een volledige conferentie zal ge
houden worden en daar de plannen voor
een regeling met Ierland gereed zijn, is het
mogelijk, dat De Valera 't wensohelijk zal
achten met het Iersche Sinn Fein-parlement
ruggespraak te houden of een stemming
over het plan uit te schrijven.
De hevige onlusten te Belfast.
Naar Reuter aan enkele bladen seint,
geeft de „Evening News" nadere bijzonder
heden over de onlusten te Belfast.
Het blad zegt, dat officieel drie perso
nen werden gedood en vijftig gewond, doch
dat het werkelijke aantal dooden en gewon
den zonder twijfel veel grooter is. In de
geheele geschiedenis van de stad Belfast
zijn onlusten van een dergelijke hevigheid
niet bekend.
Sedert vijf uur Zaterdagmorgen is er on
ophoudelijk gevuurd. Het meest verontrus
tende verschijnsel is, dat vele leden van
beide partijen uitgerust zijn met geweren,
hetgeen den strijd doodelijker maakt. Het
geknetter van het geweer- en revolvemmr
maakte eergisteren van een deel van Bel
fast een geregelde hel.
Een tramwagen met een twintigtal pas
sagiers kwam juist tusschen twee op elkaar
vurende troepen in. De bestuurder ver
grootte zijn vaart om uit de gevaarlijke
zóne te komen, dooh toen te halverwege
een open plaats was gekomen, werd hij
door een schot in de maag getroffen. De
wagen werd doorzeefd met kogels. De pas
sagiers wierpen zich op den vloer. De
'strijd duurde tot de „Curfew"-uren voort.
FRANKRIJK EN DE H. STOEL.
Een bijzondere correspondent van de'
„Gaulois", die te Rome vertoeft, heeft een
onderhoud gehad met mgr. Cerretti, den
nuntius voor Parijs. De journalist heeft
mgr. Cerretti naar zijn indrukken gevraagd,
nu deze op het punt staat naar Parijs te
vertrekken.
„Zeg allereerst", antwoordde de nieuwe
nuntius, „dat het mij spijt dat mijn ver
trek is vertraagd, want ik was gaarne op
den nationalen feestdag te Parijs geweest.
Door mijn tegenwoordigheid bij deze
plechtigheid had ik een bijzonder cachet
willen geven aan het begin van een betere
sfeer eu de bezorgdheid van den H. Vader
ten opzichte der Fransche katholieken.
Mgr. Cerretti roemde dan Parijs als een
stad van kunsten en wetenschappen, waar
vele eminente geesten verblijven. „Maar,"
voegde hij na een kort stilzwijgen er aan
toe, „ik ga niet naar Parijs om mij te amu
seeren. Het zal er integendeel flink arbei
den zijn."
„En aan welke kwesties eerst," vroeg de
journalist.
„Ach gij kent ze," zeide mgr. Cerreti:
Marokko, Mesopolamië, Syrië, het Verre
Oosten. Ongelukkig kan ik er moeilijk op
•het o ogenblik met u over spreken, daar on
derhandelingen met Jonnart over deze
kwesties worden gevoerd.
Vervolgens zullen wij ons bezig moeten
houden met liet binnenlandsch statuut van
de kerk in Frankrijk, maar het is beter,
daarover nog het stilzwijgen te bewaren,
een gelukkige oplossing zal in oen keer op
uw belangstellende vragen een bevredigend
antwoord geven."
„Verwacht u een spoedige oplossing?"
Dat is wel wat teveel gezegd, ofschoon
op
lelt^votClUj vis J i j
hel moreele terrein (de tradities) nis van den eenen kant het gezond verstand er
is, n.l. het Fransche volk en vau den onde
ren kant de geest van pacificatie en een
dracht, d.i. de H. Stoel."
HONGERSNOOD IN RUSLAND.
Het geheele Wolga-district, de koren
schuur van Rusland, zoo verneemt het
„Alg. Hlb." heeft door de ontzettende
droogte zoozeer geleden, dat de oogst is
mislukt. Dit beteekent een direct gevaar
voor het leven van ongeveer 2ö millioen
Russen.
Reuter seint uit Londen:
De Russische patriarch heeft een be-
roep gedaan op den aartsbisschop van
York om onmiddellijk brood en medicij
nen naar het hongerlijdende Rusland te
zenden, waar het grootste gedeelie van de
bevolking tot den Jangzamen hongerdood
gedoemd is.
Ook Maxim Gorki heeft een dergelijk
beroep gedaan op de Europeesclie en
Amerikaansche volken, zeggende dat mil-
lioenen door den hongersnood bedreigd
werden.
Bij de viering van Jen Hen Juli door
de Fransche bezettingstroepen te Mainz
is een vuurpijl terecht gekomen op liet
schip Rheinslein van de Fransche Rijn-
flottidJe en heeft daar een ontploffing ver
oorzaakt van ongeveer 200 vuurpijlen.
Hierbij zijn, naar de Echo du Rhin meldt,
10 Fransche soldaten en een officier ern
stig gekwetst. Op het schip brak brand
uit, welke echter spoedig gebluscht werd.
Tal van gewonden sprongen te water,
doch werden weer gered.
Het plan bestond om te Munchen
net aSs in andere Duitsche steden op
den verjaardag van het uitbreken van den
oorlog een groole pociffistische belooging
te houden. De hoofdcommissaris van po
litie van Munchen heeft deze betooging
echter reeds verboden.
Een prijs van 1 millioen francs is
Vrijdag getrokken van de premieleening
van 1 milliard voor de verwoeste gewes
ten in België. De gelukkige winnaar is een
geestelijke, de eerw. heer Nauwyck, pas
toor van Houthem.
Het Duitsche rijksdagtid, de oud-mi
nister van financiën Erzbcrger, houdt zich
bezig met de stichting van een katholieke
film-maatschappij die over de geheele
wereld haar bedrijf zal uitoefenen. Het
kapitaal zal 1% millioen M. bedragen.
De Fransche regeering heeft, volgens
een Duitsch draadloos telegram, zes-en-
zestig Duitsche proef-huizen met zeven-
en-tachtig woningen voor het verwoeste
gebied in Noord-Frankrijk besteld.
De Krim is tot een autonome sowjet-
republéek uitgeroepen.
De ,3--K. Bouwvakarbeider" had er weer
eens op gewezen, dat „met tal van voor
beelden te bewijzen" zou zijn. „dat de mo
derne vakbeweging anti-godsdienstig is".
Naar aanleiding hiervan schrijft Henri
Pollak in het „Weekblad" van den Dia
mantbewerkersband:
„Aantoonen, dat onze vakbeweging wer
kelijk is zooais de redactie van Let Room-
sche Wad den schandelijken moed, de on
beschaamdheid heet haar te beschrijven,
dat zal zij niet, om de eenvoudige reden,
dat zij bet niet kan.
Er zijn veie duizendtallen katholieken in
de moderne vakbonden Ie vinden. Er zijn
er honderden in onzen Bond. Dezen we
ten niet hoe lasterlijk alles is, dat het aan
gehaald blad schrijft, dat alle soortgelijke
Maden schrijven. Zij weten dat er niet één
handeling van onzen Bond (evenmin ais
van andere moderne bonden) aan te wij
zen is, geen woord in ons „Weekblad"',
geen volzin dtoor de onzen is gesproken,
waaraan iets anti-godsdienstigs zij we
ten, dat er nimmer iets gezegd, geschre
ven of gedaan wordt dat een godsdienstig
mensch zou kunnen kwetsen.
De waarheid is, dat wij zijn, en immer
waren, neutraal op godsdienstig gebied
een waarheid, die de kleri-kate woord- en
penvoerders uit alle macht voor hunne
volgelingen verborgen trachten te houden,
uit vrees, dat zij dezen anders bij ^duizend
tallen tegelijk zouden kwijtraken."
Wordt het nu geen lijd, dat iemand ais
Henri Polak, die ook voor ons nog als
een der nuchterste en eerlijkste in de soc.
dem. beweging geldt, met zulke prpatjes
ophoudt.
Als de „R. K. Bouwvakarbeider" hier
spreekt van „tal van bewijzen," dan zegt
hol Mad toch waarlijk niet te veel. Hoe
veel jaren heeft de Roomsche pers die
bewijzen nu al niet geleverd. Maar het
beste bewijs heeft de S. D. A. P. ons toch
wel de laatste jaren geleverd door de
openbare huwelijksvoltrekking tusschen dc
politieke S. D. A. P. en de roode, zich
noemende „neutrale" vakbeweging van het
N. V. V.
Die innige verbroedering is toch zeker
niet meer te ontkennen, ook niet door den
heer Polak. Welnu, waar niemand minder
dan Paus Leo XIII bet sooiabmic „een
pest voor de maatschappij" genoemd heeft,
<t)
r VRIJ NAAR HET DUITSCH,
TWEEDE DEEL.
43.
x |l?
„ai 4uu iij „iNeer., ze.Ker
zifi-, er voor ons, -Katholieken, veo-
dere bewijnen-meer noodig. dat hel N. V.
V. tepien <tc godsdienst is.
N. V. V. en D. A. P. rijn «n.
Als dus het «ocaaRsme „een. pest voor d
maatschappij is, dan vufie de heer Pofctv.
seïf «naar aan wat toot ovis de roode vak
beweging is.
De reconstructie van het Kabinet zal
als men de „Nieuwe CL" goed heeft in
gelicht ook een nieuwen minister van
oorfog brengen in den persoon van den
heer M. J. J. C. van Dijk, directeur van
de topografische inrichting. Hij is oud-
officier en voorzitter der Ver. van Chris
telijke Officieren.
DE WAARDE VAN „HET STRAATJE
VAN VERMEER."
Nu de heer Deterding aldus het
„Vad." op zijn feest heeft gezegd, dat
hij liet personeel van zijn maatschappij
een bedrag ten goede zou laten komen,
dat niet minder is dan de waarde van
zijn geschenk aan het rijk het Straatje
van Vermeer is 't, dunkt ons, tijd, be
kend te maken, wat hij voor htt schilderij
heeft betaald. Het is 625.000.
Men zal rich herinneren, dat de heer
Six aanvankelijk naar algemeen verSuad-
de, een nvéHioen vroeg en later het schil
derij aan het rijk wilde afstaan voor
750.000 of daaromtrent. Op dc veiling
bij Frederik Muller werd het opgehouden
voor f 680.000. Aan het Louvre was tiet
aangeboden voor drie millioen franc, dus
ruim 714 ton.
SPOORWEGONGELUK 5 DOODEN.
Tt Soerabava is een goederentrein ont
spoord. Er zijn rijf dooden, bij wie V
hoofdkonduclenr en de machinist. De ma-
terieele schade is zeer groot. Lr zijn 20
wagons ontspoord en 6 ineengedrukt, ter
wijl de spoorbaan is vernield.
De Intern. Tentoonstelling voor elec-
tro-techniek en gas „Vonk en Vlam
welke te 'b Bosch gehouden wordt van
16 Juli tot half Augustus is Zaterdag
middag plechtig geopend.
De voorzatter van het tentoonste.-
lingscomité, de heer Huib Luns, di-
recteur der Koninklijke School voor
zen, de vlucht der medaerne techniek
hield daarbij een toespraak waaraan wjj
het volgende ontleenen:
Het tot stand brengen van een ten
toonstelling als deze is tegelijkertijd van
geringe en van groote beteekenrs. v an
geringe beteekenis, omdat, hoe be.aag-
riik de inzendingen op 't gebied der
electriciteit en het gas ook mogen we-
een, de vlucht der maderne techniek
zot) breed is en zoo hoog gaat, dat er
toch altijd nog maar heel weinig te
zien is van de vrachten van het mo
derne menschenbrein op dit gebied. Maar
tegelijkertijd is het nite-at belangrk, dal
zoovele greote en kleinere ondernemin
gen, wars van alle vreeze en ontmoe
diging, te roer blijven staan, wind en
storm ongeacht.
Het is, in waarheid, een to ken, uat
en rijk, en provincie en stad de in
richting van deze tentoonstelling heb
ben willen mogelijk maken, nadat de
gemeente 'b Hertogenboscli eu ue er-
eeniging de Hanze er het initiatief
toe hadden genomen, maar het is ze
ker geen minder goed teeken, dat on
dernemende mannen en strijdbare firma f
bereid gevonden werden, in dez^x tijd
deze groote electriciteitshal en cte niet
veel kleinere gashal met hun sta; ids to
vullen.
Leering kan deze expositie brengen op
veel gebied en niet hfct minst voor da
klein-nijverheid, die üog niet zoo goed
als de groot-industrie «p de hoogte w
van de nieuwste licht-, kra ht- en warm-
te-technieken. Moge de j-n toon stelling
de exposanten rijpe en overvloedige
vruchten afwerpen, maar mogo vooral
het publiek en speciaal het Brabant-
sche volk door een druk bezoek aan
de tentoonstelling blijk geven, dat het
oog en begrip heeft voor het opbeuren
de, het wekkende, dat van dezi onder
neming kan uitgaan en haar sympathie
toonen voor wat er door allen, die tote
met „Vonk en Vlam" te maken hebben,
is ingelegd aan wakkeren ar eid, dapper
plichtsbesef, moedig optiminme en on
wankelbaar geloof in dc toekomst.
De Co*B»ssaris der Koi.ingiit, mr. A.
E J. baron van Voorst tot Voorst ver
richtte daaarna de opening mot .een
toespraak.
WERELDPERSCONGRES.
Dc heer D. Hans, voorzitter van den
Nederl. Journalisten Kring, is door
het Uitvoerend Comité van het Wereld-
perscongTes, dat in October a.s. te Hono
lulu word* gehouden, uiLgenotxiigd als
één der vice-presidenten van hel oou-
pokken en ik vreesde een oogenblik,
dat iets degelijks ook wel bij mama zou
kunnen opkomen,"
„Wees zonder zorg, juffrouw Wil<;
helrai," hernam de dokter met een
spotachtigen glimlach. „Uw moeder
heeft zich een longontsteking op der»
hals gehaald, en die is, gelijk u wel zal
weten, niet besmettelijk, Adieu
Met een zwaar hart keerde Augusta
naar de ziekekamer terug. Langzaam
verstreken de uren. De voorgeschreven
medicijnen schenen zonder uitwerking
te blijven. Steunend wentelde mevrouw
Wilhelmi zich heen en weer op haai
bed, totdat zij eindelijk in een sluirae-
ring viel, waaruit zij echter van tijd tol
tijd met een luiden gil ontwaakte. De
morgen brak aan, maar het weldadige
licht bracht geen beterschap. Ook d<
volgende dagen niet. Wel scheen d<
pijn een weinig te bedaren, maar di
ademhaling werd hoe langer hoe moei
lijker. Ht gezicht van den dokter werqj
bij iedere volgende visite ernstiger.
