BUITENLAND
Feuilleton
Xllldö Universale Esperanto-
Congres.
Crieven uit Frankrijk.
Onder Vaische Vlag
DINSDAG 16 AUGUSTUS 1921
'an zijn genie zoetenW eeUwig
De Opperste Raad.
yRU naar het duitsch,
TWEEDE DEEL.
De toestand in Ierland.
De toestand in Rusland.
«aCJMIOF. BUITEKL. BERIOffTEfi,
EEN FORT IN DE LUCHT GEVLOGEN.
„Slecht", zeide de zieke, terwijl hij
den dokter met zichtbare ongerust
heid aankeek. „Zware droomen lieten
v» i V/eenen, 9 Augustus.
Na sluiting van hst
»n besloten was w CJon8res- waar"
vinden in wa te doen plaats
preidden ri"elS'ngfors (Finnland) ver-
ie nchrin - _congressisten zich naar al-,
anderpn ve'en keerden huiswaarts
■jlaatco 8lngen de Tsjechische bad-
pij n. bezoeken, sommigen verza-
n Zlck v°or een bezoek aan Buda-
l sc! waartoe ook wij behoorden een
Honderdtal had Weenen uitgekozen.
at ook wij ten slotte in Weenen en
■net in Budapest zijn aangeland, is
aan het toeval te danken. Met het op
rechte voornemen van Praag naar
Pressburg (Bratislava) te treinen, stap
ten we Zaterdagavond in den sneltrein
te Praag en arriveerden 's-morgens
te 8 uur in Pressburg. De regelings-
:°mrnissie had daar echter met zooveel
™°eilijkheden te kampen, dat het groot
ke deel na twee uren wachtens er nog
2eker van was, in Pressburg op
ten°°Jiiike wijze te kunnen overnach-
Deu'rs gens de juist geopende jaar-
doch 'eWaar men we* vee^ verkoopers,
treft gering aantal koopers aan-
slotté slsuvde rn 6 h°te!s tjokvoL Jen
iak te bereid e" ons een onder'
lijk erhtl uninc ool.Onmiddel-
a'f te rei? r s'°te" naar Weenen
en' daarheen ons hart ons trok.
,ïr» heeft op on-, ee.i overwel-
g d®n indruk gemaakt. Het lijkt
Sebeeldhouwde stad. En toch....
v e gingen gezamenlijk per tandrad-
Ba.aInaar den Kahlenberg, vanwaar
tieid enan^»^ Stad in al haar grootsch-
plaats waar df V00r ons zagen. De
geleefd en hij de tol® Beethoven bad
°ns gewezen door een
mannetje, met gore broei wijste
een vuilen stroohoed. Hoe die
ens gezelschap was geraakt, wisten
zijn beschaafT *Jaar3n stem,
'«ried ft Spraak' zlJn kennis
kaar voor m Stelden ons aan el"
looven v' ^een' dat b°n ik niet ge-
raan hii 11'. eenvoudige, bijna vieze
che'Univ»nViaat"docent aan de Ween-
*af het j !teit- En toch» zijn kaartje
Sirk duidelijk te kennen Dr. H.
waren ^rw' doc. Weensche Univ. We
van a Spoedig beste vrienden. Ik hield
ESn ®n man en dit liet ik blijken. Zijn
lend k boeide als een voortkabbe-
e; babbelende beek. Ook zijn vrouw
s Doctor. En naarmate wij elkaar
- eei" gaven stortte hij zijn hart uit.
Armoe leden ze.
f we niet in Holland koopers wis-
n voor een paar rijke collecties leer
middelen voor middelbare scholen
instrumenten, vooral physische, te
Veel en te mooi om op te noemen. Of
We een paar uur konden vinden nm
ze te bezichtigen. Hij woonde vie^
boog daar en daar. We hadden
hal ven dag en beloofden ?n n f-6-?
Ie komen. Maar het gint?
ien van een chèque Het in"
heel wat in en men hok Weenen heeft
gen ik ga eVen n h°0ft niet te zeg"
Want uw aan, de Anglo-Bank.
bedorven. morgen is er mee
het kei1>'re,nden middag bezochtenwe
hij Jk paleis Schönbrunn. Ook
0D daar en had tot twaalf uur
in u J, §ewacht. We beloofden hem,
Holland teruggekomen, te zullen
men, wat we kunnen, en dachten aan
de te stichten R, K. H. B. S. te Haar-
'em, die met den aankoop van een gan-
sche collectie hoogst merkwaardige
en zelfs zei dzame instrumenten en
werktuigen de jalouzie zou opwekken
yan alle Ned erlandsche middelbare
scholen.
Ook in Schönbrunn werd ons een
•pje van de misère der intellectueelen
Pgelicbt. We knoopten kennis aan
die ex"k?l°nel Smit, 'n aardigen'vent,
en zo3n Zbn Pensi°en er niet komen kon
tje o^e/nkkig geweest was, een baan-
en ny kantoor te kunnen vinden
Woensd°SSt bescheiden, leven kon.
het schragrr8en vroeg verlaten we
nen, hef rcemde, ellendige Wee-
£en binnen^ 'Sterde 8raf> vo1 rottin"
e" gaan naar Graz.
P. Hi
„WAT VREEMDELINGEN TE PAG
KOMT."
Het is verleidelijk om als vreemdeling
gebruik te maken van de tallooze
taxi's, die haast op ieder punt van
Parijs zijn te vinden. Zë voeren je regel
recht naaf het doel waar je wezen wilt
en maken het overbodig den weg te
zoeken. De pi Ijs valt in verhouding
overdag mee en de meters maken
oogenschijnlijk een over-vragen niet
mogelijk. Geheel waar is dit laatste
echter nietnauwelijks is de avond ge
vallen of vele taxi's zetten hun meter
buiten werking. Om dan te voorkomen
tegen buitensporige prijzen een ritje
door de stad te maken, dient men voor
af aan den chauffeur den prijs te vra
gen. Lijkt deze U te hoog, vraag een
volgende en tien tegen één dat hij U
voor veel minder naar het gewenschte
adres brengt. Een mistoestand, ik geef
het gaarne toe, maar die nu eenmaal
bestaat en waar men, om er zonder
al te groote kleerscheuren af te komen,
rekening mee moet houden. Bij ritjes
overdag, buiten de grens van Parijs,
trachten zij ook dikwijls meer dan het
normale te vragen en dient men dus
dezelfde regel van 's avonds toe te
passen.
Weinig gebruik maken de vreemde
lingen over het algemeen van de „me
tro" den ondergrondschen spoor, en
toch met een kleine studie van dit vrij
uitgebreide net, zal men er zeer veel
genoegen van beleven en vooral zijn
uitgaven zeer beperken. Voor 30.cen-
timen, dus nog geen Hollandsch dub
beltje, kan men de grootste afstanden
afleggen. Wil men den tijd berekenen,
noodig om per metro van het eene punt
naar een ander te gaan, dan telt men
s'.echts het aantal tusschenstations oo
het kaartje en rekent voor iedere halte
inclusief in en uitstappen anderhalve
minuut. De praktijk heeft geleerd dat
dit steeds goed uitkomt. De autobussen
hoewel voor den Parijzenaar een van
d; geschiktste vervoermiddelen,leveren
voor vreemdelingen wel eenige moei
lijkheden op. Maakt men er gebruik
van, dan vergete men niet op de halte
plaatsen een volgnummer af te scheu
ren, daar men anders op drukke uren,
geruimen tijd kan wachten eer een
plaats te vinden.
Hevig wordt op het oogenblik over
het fooienvraagstuk in Holland ge
streden en doen de kellners het voor
komen of eene betaling op die wijze
minderwaardig zou zijn. Zonder op
deze kwestie zelf in te gaan, vermeld ik
alleen dat het fooienstelsel hier nog in
voile werking is. De Amerikanen en ook
de Hollanders met hun voordeelige
koers hebben in dit opzicht de markt
bedorven en de fooien tot in het be
lachelijke opgedreven. Dit geldt vooral
voor de café's en restaurants aan de
groote boulevards gelegen. Wie een
vasten maatstaf wil hebben, zonder
overdreven diep in zijn zak te tasten,
kan niet beter doen dan 10% ongeveer
van het verschuldigde bedrag als fooi
te geven. Het is niet overbodig een
waarschuwing te laten hooren tegen
die restaurants welke een carte non
chiffrie", een spijskaart, die2een
prijzen vermeldt, er op na houden.
Reed voor den oorlog trof me n er
enkelen a.n en hoewel hen
is verminderd, zyn %nog verschi3"iene
die zich daardoor het cachet van voor
naam willen geven. Het zijn alweer
de Amrikanen en vooral de O-Weeers
die hier de oorzaak van zijn de Pa J
zenaar zelf is niet zoo °nv,ersta"d'f
zich aan dergelijke dwaasheden bloot
te stellen. Wat zou men zeggen van
een winkel waar slechts tegen onbe
kende prijzen inkoopen gedaan kon
den worden
Vele malen is het mij reeds over
komen dat Hollanders mij vroegen
waar men het gemakkelijkste kon tele-
phoneeren. Hoewel ieder café daar ge
legenheid toe biedt, vindt men in het
magazijn „du Louvre" op de bovenste
verdieping, het rustigste plekje om een
telephoongesprek aan te knoopen. Een
speciale persoon die de verbinding tot
stand brengt en bovendien een leeszaal
en een tea-room waar men geduldig
kan afwachten tot de gevraagde aan
sluiting is verkregen. Geen beter plekje
ook, om zoo noodig zijn corresponden
tie te verrichten. Men vindt er al het
noodme om ongestoord zijn gedachten
aan het papier toe te vertrouwen.
Het is gemakkelijker een dagpro
gramma dan een avondprogramma
vast te stellen. Niet dat de gelegen
heden ontbreken om zich in den avor.d
en z >lfs in de nachtel' k- uren tever-I
maken, maar men kan niet voorzichtig
genoeg zijn in de keuze. 'Iet zijn veeral
de re\ u >theaters die o hun groote
bekendheid, o ,k in het buitenland,
meestal een bijzondere aantrekkings-
1 racht op de vreemdelingen uitoefenen.
En toch, zoowel de Tolies Berjeres
als het Casino de Paris kunnen niet
anders dan absoluut ontraden worden
om het daar vertoonde. Het zijn niet
alleen milieus, waar op kunstgebied
niets valt te bewonderen, maar waarop
uit zedelijkheidsoogpunt, terecht be
denkingen zijn te maken. Al kan men
voor hun repertoire niet onvoorwaar
delijk instaan, io;h durf ik gerust d
Opera, de opera Comic, u f de Come .2
Frarcaise en het Odéon voor ernstig;
kunst aan te bevelen. Liefhebbers van
kijkstukken met fraaie decors, die
meer om hun uiterlijkebekoring dan
wel om den inhoud van het toonee
werk aantrekkelijk zijn, vinden in de
meeste gevallen in het theater „du
Chatelet" iets van hun gading. Hoewel
meerdere schouwburgen nu en dan
vertooningen bieden die een bezoek
veroorloven, verdient het toch aanbe
veling niet op goed geluk er binnen
te gaan, maar te voren personen ie
raadplegen in wie men vertrouwen
stelt.
Parijs is de lichtstad bij uitnemend
heid en heeft haar oude reputatie als
zoodanig na den oorlog weer heroverd.
Een beeeld van Parijs te krijgen in
de avonduren gelijk men het in zich
opnam terwijl de zon glansde over
straten en gebouwen, men wordt daar
toe in de gelegenheid gesteld door een
speciale avondrit in de cook-aito's.
Het montmartre der kunstenaars en
het „quartier Latin" der studenten
v er .It doorkruist en in volle luister
ontrolt zich aan uwe oogen die wereld
stad in een zee van licht, die zoo te
recht de naam van „ville Lumière"
als eeretitel voor zich heeft opgevor
derd.
Zaterdag heeft de Opperste Raad zijn
laatste zitting gehouden Men heeft dien
dag nog heel wat afgedaan.
De Opper-Silezisch kwestie.
Wat betreft de kwestie van Opper-
Sikzië, hoeft de Raad den tekst opge
steld van het schrijven, dat door den
voorzitter aan de gezanten van Duitsoh-
land en Polen zal worden gericht, en
waarin dezen het besluit van den raad
ten opzichte van Opper-Silezië wordt
medegedeeld en aan hun regeering ge
vraagd wordt, om de noodzakelijke
maatregelen ter handhaving van de rust
in Opper-Silézië te nemen, terwijl ten
slotte hun aandacht gevestigd wordt op
het feit, dat zij ervoor verantwoordelijk
n, wanneer troepen of wapens over de
grenzen gaan.
De Duitsche ooTÏogsmisdadigers.
Wat betreft de berechting der Duit
sche oorlogsschuldigen, zal een commis
sie de vonnissen, welke door het gerechts-
hot' te Leipzig zijn geveld, onderzoeken
en 11a een nauwgezet juridisch onder
zoek, voorstellen aan den raad doen, be
treffende een revisie der vonnissen, het
zij door deze te vernietigen, hetzij door
de schuldigen bij verstek te veroordee-
len. In deze commissie zullen twee ver
tegenwoordigers van elk land, dat bij
de processen te Leipzig betrokken is, zit
ting nemen.
De hulp aan Rusland.
De Raad besloot verder ten opzichte
van de steunverleening aan Rusland over
te gaan tot oprichting van een internatio
nale en niet-geallieerde commissie, waar
van de Entente-mogendheden de kern
zullen vormen, terwijl door elke mogend
heid, die in den Oppersten Raad verte
genwoordigd is, drie leden itullen wor
den benoemd. Zij zullen de andere mo
gendheden en de philantropische vereeni-
gingen uitnoodigen, met hen samen te
werken. De Raad heeft eveneens den toe
stand op diplomatiek gebied nagegaan,
welke door de uitdeeling van levensmid
delen kan worden geschapen, en de wij
ze, waarop men met de Sovjet-regeering
besprekingen zal kunnen voeren, welke
strikt op humanitair gebied blijven.
De slotzitting. Voor
waardelijke opheffing
der sancties.
's-Middags kwa:n de Raad weer bij
een en beëindigde de werkzaamheden om
8.15. Betreffende de kwestie der bezet-
tingskosten was het college van oordeel,
dat het hier niet ging om de sterkte van
het bezettingsleger, maar om de te hoo-
ge kosten der verschillende eenheden op
zich zelf en die der burgerlijke commis
sies; deze zullen thans worden nagegaan
door een commissie, die bepaalde voor
stellen zal doen voor 1 Nov
Loucheur somde verdér in zake het her
stel zekere bezwaren op, door Duitsch-
Diep ademhalend bleef Guthbridge
&taan, en veegde zich het klamme zweet
dclhet voorhoofd. „Het verleden is
PrP, ,ik wil aan de toekomst denken
nop de hij. „Sterven neen, ik sterf
mij n(\etik heb nog lange jaren voor
duide„P mijn leeftijd heeft een onbe-
henen zenuwkwaal niets te belee-
*k wil ^?aar Marion is ziekelijk, en
de hebzu'ln fortuin beveiligen tegen
z'j bevalt .."f'er gluipers. Zou ik....
huwelijk J*11!- en zij is te wijs om een
Sctlien zou ju te versmaden. Mis*
ön' 2°o niet n°S erfgenamen krijgen,
?aal lieve gU" ik haar toch honderd"
v 0 sChijnv,r-,rri'ine nalatenschap dan
nde. Vu 0 'ge. van nijd vergaande
VerWondera 2ou die verliefde ridder
Dulcinea °Pkijken, als hij zijne
Za£ staa ilaast mij voor het altaar
n - Nu. baast is er niet. bij
de kleine is nog altijd te krijgen. Het
collier van paarlen, dat ik haar de
zen morgen gaf. heeft haar hart reecs
meer dan half voor mi] veroverd!
Kom, waarom ook niet
Aarzelend opende Guthbridge een
kastje, dat naast :iji bed - ond. „De
dokter wil er niets van v te zeide
hij halfluid „maar ik mot- ten minste
dan ook een paar uren rustig kunnen
slapen, indien ik niet te ernstig onge
steld wil worden. Mijn hoofd gloeit
a!s vuur. Een dubbele portie? Neen,
dat kon gevaarlijk zijn".
De slaapdrank scheen de gewens h-
te ULwei'King te hebben.
Duizelend als iemand, die te veel
gedronken heeft, had Guthbridge zich
op zijn bed geworpen, en nauwelijks
raakte zijn hoofd het kussen, of zijn
oogen sloten zich ei zijn bewustzijn
verdween. Maar niet vcor langen tijd.
Een kwartier O ten hoogste zijn
verioopen, toen oe hand, die op hel
donkerroode dek rustte, begon te trek
ken een zacht steunen kwam uit de
half geopende lippen en plotseling
sprong de slapende met een luiden gil
op, uit den zwaren droom, diehem be
anpstierd had en keek wild om zich heen.
land opgeworpen om zioh ie verzeilen te
gen de volledige naleving van het ver
drag.
De Fransche minister erkende, dat de
Duitsche regeering, die thans eerlijk haar
verplichtingen schijnt te willen naleven,
een begin van uitvoering daaraan heeft
gegeven. Daarom stelde hij voor, de eco
nomische sancties op te heffen, op voor
waarde, dat Duitschland op 21 Augus
tus het verschuldigde milliard goudmarken
tenvolle 'heeft afbetaald en dat Duitschland
maatregelen zal treffen, waarover reeds
met de Fransche regeering gesproken is,
om een einde te maken aan de stelselma
tige weigering van invoervergunningen
voor geallieerde producten in de bezette
gebieden.
Loucheur verzocht tenslotte de hand
having der militaire sancties.
Gurzon antwoordde hierop en wees er
op dat de sancties veel geld kosten en
prikkelend werken op het Duitsche natio
nale gevoel, zoodat hij den O. R. voor
stelde een geleidelijke afschaffing van de
militaire sancties.
Briand r.am vervolgens het woord en
zette uiteen, dat de Fransche regeering
allerminst tot in het oneindige de militai
re bezetting van de drie Rijnsteden
wenschte voort te zetten; zij hoopt zoo
spoedig mogelijk de troepen te kunnen
terugnemen en zou daartoe reeds het ini
tiatief hebben genomen, indien de omstan
digheden dit hadden mogelijk gemaakt.
De Fransche premier leverde een recht
vaardiging van de tegenwoordige positie
van de Fransche regeering en herinnerde
aan de omstandigheden, waaronder tot de
sancties besloten was, toen de geallieerden
van oordeel waren, dat het verdrag van
Versailles nooit door Duitschland zou
worden nageleefd zonder dwang.
Binnen weinig tijds kan Duitschland,
naar gebleken is, een leger van 40 000
man op de been brengen.
Briand zette dit punt verder uitvoerig
uiteen.
Daar de Duitsche regeering zich moei-
,0 „eeft de beloften van Mei te houden,
stelt de Fransche regeering zelf voor de
economische sancties op te heffen, onder
ge voorwaarden, door Loucheur aange
geven. Briand besloot met de verklaring,
jat voor de opheffing der militaire sanc
ties het uur nog niet gekomen is; dit zal
spoedig slaan, indien Duitschland zijne
verplichtingen betreffende het herstel na
komt en den arbeid van de ontwapenings
commissie vergemakkelijkt.' De kwestie der
militaire sancties zou in een volgende zit-
tmg van den O R. weer besproken kun
nen worden.
jga de redevoering van den Franschen
premier besloot de O. R., instemmende
„jet het advies van Briand, de economi
sche sancties te handhaven en tevens, dat
zij zullen worden opgeheven op 15 Sep
tember» indien het verschuldigde bedrag
0p 31 Augustus geheel is betaald en een
geinterallieerd lichaam wordt ingesteld
voor de controle op de uitgifte van invoer
vergunningen. De commissie te Coblenz
zal het stelsel van overgang regelen ter
voorbereiding van de afwikkeling der bo
vengenoemde maatregelen.
Daarna nam de O. R. een resolutie aan
j>etreffende de controlecommissies, die in
Duitschland werkzaam zijn, welke in
functie zullen blijven, terwijl men in
overeenstemming met het voorstel van
Fooh hun geleidelijke inkrimping zal over
wegen.
De O. R. nam ten slotte op voorstel
van Briand met hartelijke instemming van
alle leden, een motie aan, dat het colle
ge bij het einde van zijn werkzaamheden
Prijs erop stelt, nogmaals zijn wil te doen
kennen een nauwe overeenstemming tus-
Schen de geallieerden te handhaven, wel
ke men meer dan ooit beschouwt als on
misbaar voor den wereldvrede.
Vervolgens werd de zitting gesloten.
Polen ontevreden.
De voornaamste Poolscbe bladen zijn
unaniem van meening, dat de beslissing
van den Oppersten Raad ongunstig voor
Polen is.
De onderhandelingen met De Valera.
Zondagavond is de tekst gepubliceerd
van de Iersche onderhandelingen. Er blijkt
uit, dat de regeering aan Ierland de positie
aanbiedt van een Britsche overzeesche do
minion met volledige autonomie ten aan
zien van belastingheffing, financiën en
landsverdediging, doch dit aabod is afhan
kelijk gemaakt van een aantal voorwaar
den, o.a. dat de Britsche marine de zeeën
van Ierland onder haar controle moet
hebben en dat Ierland naar evenredigheid
moet bijdragen in de kosten van het Brit
sche leger, de Britsche vloot, de oorlogs-
sebulden en de pensioenen.
De Valera heeft, den loden Augustus
antwoordend, gezegd, dat het Sinn Fein-
parlement de Britsche voorstellen, die te
genstrijdig waren, niet kon aannemen en
dat het Iersche volk ze niet zou aannemen.
De voorstellen, zoo werd in het ant
woord gezegd, erkennen Ierland's recht
van zelfbeschikking, maar maken dit be
ginsel van onwaarde door de bepalingen,
welke men er op laat volgen en die een
ontoelaatbare inmenging vormen in de za
ken van Ierland. Het antwoord herhaalt,
dat het recht van Ierland om zijn eigen
keuze te doen, aanvaard moet worden als
onaantastbaar. Er wordt in gezegd, dat
Ierland bereid is, evenals de kléine staten
van Europa, het erop te wagen onafhan
kelijk te zijn op grond van zedelijke rech
ten.
Den I3en Augustus antwoordend, heeft
Lloyd George verklaard, dat de Britsche
regeering niet het recht van Ierland kan
erkennen om zich van het Britsche rijk af
te scheiden. Hij legt er den nadruk op, dat
Noord-Ierland niet mag gedwongen wor
den en betoogt, dat de aardrijkskundige
positie van Ierland dit tot een onafschei
delijk deeï van de Britsche eilanden
maakt.
De Valera wordt uitgenoodigd de regee-
ringsvoorstellen nogmaals te overwegen.
Een Reuter-bericht meldt nog. dat de
sterkte der Iersche strijdkrachten even
redig zal moeten zijn aan die van Britan-
nië. Ierland moet aan Britannië alle noo-
dige faciliteiten verleenen voor de verde
diging der communicatie-imiddelen door
de lucht. De Britsche en de Iersche re
geeringen zullen geen beschermende rech
ten of andere handelsbeperkingen invoe-
n.
Elké regeling tusschen Ierland en Enge
land zal den vorm aannemen vau een ver
drag, hetwelk door beide parlementen zal
geratificeerd worden. Lloyd George laat
de regeling van het geschil tusschen Noord
en Zuid aan de Ieren zeiven over en
heeft beloofd de overeenkomst, door beide
partijen bereikt, te zullen aanvaarden.
De Valera zegt in zijn antwoord, dat
Ierland's nationale bestemming het best
kan worden verwezenlijkt door de politie
ke afscheiding, vrij van imperialistische
verwikkelingen, welke in disharmonie zijn
met het nationale karakter en leiden tot
verwoestende oorlogen en maatschappelij
ke ontevredenheid. Hij bestrijdt de Brit
sche vrees, dat Iersch gebied gebruikt zou
kunnen worden voor een aanval op Bri
tannië en verklaard zich bereid met Bri
tannië te praten over een regeling der be
wapening van de verbindingen, van den
handel en de verantwoordelijkheid voor de
huidige Britsche schuld te regelen door
drie arbiters, benoemd door Ierland. Bri
tannië en den president van Amerika, in
dien deze bereid is. Het antwoord ontkent
het Britsche recht om Ierland te vermin
ken door de schepping van een noordelijk
parlement.
De Valera eindigt aldus: De weg naar
vrede en overeenstemming ligt open".
Lloyd George legt er in zijn antwoord
den nadruk op, dat de Iersche kwestie al-
'een Ierland en Britannië aangaat en niet
verwezen kan worden naar de arbitrage
an buitenlandsehe mogendheden. Hii ver
klaart, dat het regeeringsvoorstel Ierland
»en kans geeft als nooit te voren. De voor
dellen ziin gedaan in het ernstig verlangen
om vrede te maken, maar verder kan de
regeering niet gaan.
Het einde van het bolsjewisme.
Zeventien Britsche vlucht eb'neen uit
Rusland kwamen Vriidag j.I. te Huil aan.
De meesten hunner, zegt de ,.Dailv Tel.".
waren vrouwen en kinderen, in Rusland
geboren en naar Engeland gebracht door
familieleden. De heer George Glark van
Worcester, had 31 iaar lang in Rusland
gewoond. In de laatste iaren had hii aan
het hoofd gestaan van v:cr meelfabrieken.
doe,h dit iaar was er niets te vermalen ge
weest, want er was geen graan, omdat de
oogsr totaal mislukt was. ..Er wa,s weinig
gezaaid", zeide hit. ,.en de oogst, die er
nog was. leed geweldig onder de droogte.
Hef is niet overdreven indien men Rus
land noemt, oen land zonder brood. De
ntenschen weenen er om. en hun leed is
onbesehriifeliik. Zwart brood is in kleine
hoeveelheden verkri'gbaar. maar het is
zóó duur. dat de mensohen hef nnef kun
nen koooenIk heb boeren paarden zien
ruilen voor brood. Te Saratoff zag ik elf
mensehen, meerendeels kinderen, in één
nacht van honger sterven. Hun lichamen
waren gezwollen door voedselgebrek. Zit
waren onder heggen gekropen en daar
uifgnout gestorven. Moeders hebben hun
kinderen in de rivier gewtornen, liever
dan hen te zien sterven van honger. Ik
verkocht alles wat ik had om maar brood
voor miin kinderen te kunnen kriigen.
Dezen herfst en •winter zullen de mensohen
als vl'egen sterven niets kan hen red
den. Zit ziin verzwakt en hongersnood en
pest gaan door het land. Toen wii Rus
land verlieten was cholera uitgebroken.
Edward Kiolllcoker, een drukker uit
Londen, die in 1910 naar Rusland was ge
gaan. zeide dat hii nog maar korten tijd
geleden als spion was gearresteerd en ter
dood veroordeeld. Tweemaal was hij uit
ziin cel gehaald en legen den gevangenis
muur gezet en toen was met losse patro
nen op hem gescholen.
Brood kostte 6000 roebels per pond en
voor een maand arbeid was hij betaald
met 7 pond havermeel en 2500 roebels.
De bolsjewisten zeiven schatten dat
dezen winter 20 millioen menschen zullen
sterven. „Ik geloof het best", zeide hii.
„want de mensohen sterven thans bij
duizenden. Twee maanden geleden zagen
wij te Moskou de mensohen <"an honger
neervallen in de straten. Den eemigen oogst
vindt men om Moskou en die zal nog klein
zijn. De menschen zijn ontevreden, doch
hulpeloos en ik geloof dat hongersnood
en pest^ een einde zullen maken aait hel
bolsjewisme.
Hen omwenteling op tilf
Volgens een telegram uit Helsingfors
heeft Maxim Gorki medegedeeld, -dat hi|
Rusland op het oogen,hlrk niet kan ser-
laten, daar elk oogenblik een omwenteling
te verwachten is. Op zijn hoogst kan hij
zich voor korten tijd tot herstel van ge
zondheid naar Finland beucven.
Kinderellende.
In de „Pravda" schrijft, volgens de
„Lokai. Anz.", Loenatsciharski ver den
hongersnood, voornamelijk over het lijden
der kinderen.
Aan de oevers van de W j'ga leven hon
derden kinderen onder omgekeerde
booten. Zij leven van diefstal en roof. In
de kinderbewaarplaatsen te Samara zijn
de rantsoenen zoo verminderd, dat de
meeste kinderen niet lang rneor in leven
kunnen blijven. Groot is het aantal kinde
ren dat door hun ouders verdronken
wordt, om hen voor den hongerdood te
besparen. De gevallen dat de ouders hun
'"deren verlaten neemt toe. Aan de
Wolga zijn pl.m. 300.000 kinderen door
hun ouders in den steek gelaten en aan den
hongerdood prijsgegeven. De overheid
heeft hen bijeen verzameld, maar is mach
teloos om hen te helpen.
De bladen vernemen uit Boeoharest. dat
het fort Catzeloe van het kringstelsel,
waar geweldige massa's munitie opgesta
peld lagen. Zatedag in de lucht is gevlo
den De ontploffingen duurden den ge-
heelen nacht en daaropvolgenden morgen
voort. Het aantal slachtoffers is onbe
kend.
EEN MOORDGESCHIEDENIS.
Tengevolge van een dorps-twist is uitge
komen, dat in April 1914 in het gehucht
La Chapelle-Onzerain. nabij Patav in de
omgeving van Orleans, een vader en zoon
een tweeden zoon hebben opgehangen in
den stal omdat hij met 600 frs. goeden
sier had gemaakt in Orleans inplaats van
het geld. zooals hii in opdracht had. naar
den notaris te brengen. De familie was
bang, dat de pretmaker al het geld op die
wijze zou oomaken of dat hij zou gaan
trouwen en dan moést hij zijn aandeel van
het geld hebben.
Beide moordenaars hebben "bekend.
De vader heeft zich in de gevangenis
opgehangen.
NA DERTIG JAAR GEVONDEN.
Na meer dan dertig jaar naar haar ge
zocht te hebben om haar te zeggen, dat
zij de erfgename was geworden van het
vermogen van haar grootvader, ten be
drage van zeshonderd duizend gulden,
heeft een bewoner van Philadelphia de
verblijfplaats van zijn dochter ontdekt, die
hij voor het laatst gezien had toen zij zes
maanden oud was. Zii is nu een getrouw
de vrouw met vijf kinderen. Toen de moe
der van het meisje stieTf. terwijl dit nog
zeer klein was, vertrouwde de vader haar
aan zijn zuster toe. Kort daarna ging hij
naar Missouri en de zuster naar Texas,
vervolgens naar Illinois en ten slotte naai
Birmingham in Alabama. Daar trouwde
haar nichtje. In 1889 overleed de groot
vader van het meisje en liet haar zijn ge-
heele vermögen na. De vader, die niet!
wist van hel trekken van ziin zuster, ad
verteerde in de bladen en deed dit elva
week sedert 1890. Eenige dagen geleden
ontving hij een brief van een vriend
inlichtingen over zijn dochier. De vriend
had juist de allerlaatste advertentie ge
lezen, daar de ader tot de conclusie waï
gekomen, dat zijn dochter dood was en
besloten had zijn pogingen op te geven
om haar te vinden.
HET AVONTUUR VAN EEN
AOTRIGE.
Miss Florence Turner, een Londen-
sche kinema-actrice heeft een hoog3t on
aangenaam avontuur beleefd. Zij had met
iemand, die zich als makelaar in hui
zen had voorgedaan, afgesproken hem
Donderdagavond aan het ondergrondsta
tion te Hampstead te ontmoeten, aan
gezien hij haar daar twee étage-wonin
gen kon laten zien. Toen zij daar kwam
zeide de man dat tot zijn spijt die
woningen reeds verhuurd waren, doch
dat hij in die buurt een aardig klein
huis voor haar wist. De familie, die er
nog woonde, zou echter niet voor negen
uur thuis zijn.
Miss Turner ging toen een omnibus
ritje maken om den tijd te dooden en
kwam tegen negen uur weder aan het
station terug. De man zeide dat hij een
korten weg over de hei wist om het huia
te hereiken. Op het heide-pad gekomen
greep de man haar opeens aan, duwde
haar een zakdoek in den mond, gooide
haar tegen den grond, bond haar aan
armen en beenen en beroofde haar toen
van ringen, horloge, armbanden en geld.
Toen verdween hij.
Miss Turner wist zich een eind voort
te sleepen, tot zij door een paar vrou
wen werd gevonden en los gemaakt. De
politie liet haa- naar een hospitaal ver
voeren. Door den schrik was zij haar
Door de reet der gordijn scheen de
maan in het vertrek en schilderde
vreemde schaduwen op den muur.
Stijf keek Guthbridge een poos naar
den langzaam glijdenden lichtstraal.
Zweefde daar ginder een donkere ge
daante „Neen, het wasfjslechts ver
beelding, de nawerking van den droom.
Bill was dood en de dooden komen niet
terug".
Gerustgesteld legde hij zijn pijnlijk
aantredaan hoofd weer neer, doch de
ge. enschtc s aap kwa n niet.
Onrustig wierp Gutnoridge zich een
en weer, terwijl niettegenstaande de
warme dekens, een ijzige koude heen
deed beven.
Weinige uren later stond de dokter
bij het bed van den eigenaar van Guru-
guh en keek met een bezorgd gelaat op
den zenuwachtig opgewonden zieke.
„Eene lichte koorts, maar uw onge
duld verergert de kwaal, mijnheer
Guthbridge. U moet bedaard blijven,
a Iers sta ik voor niets borg".
„Zulk een raad is gemakkelijker te
geven, dan hp te volgen", antwoordde
de zieke verdrietig.
De dokter haalde de schouders op.
„Doe dan tenminste uw best. Uwe
ziekte is hoofdzakelük zenuwachtif*
held, en uw herstel hangt voor het
grootste gedeelte af van u zelf".
Verscheidene dagen verliepen. De
koorts, die eerst scheen te willen wij
ken voor de aangewende middelen,
keerde met grootere hevigheid terug.
Marion bracht het grootste gedeelte
van den dag in de ziekekamer haars
vaders door, en Augusta wandelde
rusteloos door de groote vertrekken
van 't kasteel in de grootste opgewon
denheid, afwachtende naar welken
kant de weegschaal zou overhellen,
die den toestand aanwees van den heer
des huizes.
Het was de ch';ste dag na het feest.
De hee.' Guthbriage was voor 't oogen
blik vrij van koorts, maar hij lag met
holle oogen, haast niet in staat om
zich te bewegen, op het ziekbed, wa r
naast dokter Linge juist had plaa.c
genomen..
„Ik ben zwaar ziek, dokter".
„Neen, dat juist niet", hernam deze
opbeurend. „Voorloopig is er niet het
minste gevaar, maar die geschiedenis
heeft u geducht te pakken gehad. Hoe
heeft u van nacht geslapen
mij niet tot rust komen, en herhaalde
lijk werd ik door mijn eigen luid spre
ken gewekt. Ik geloof haast, dat ik.,
dat ik nu en dan heb geijld, ofschoon
Tom mij het tegendeel verzekert".
De dokter knikte. „Het is licht moge
lijk, dat u gelijk heeft. U had gisteren-
a ond een tamelijk zware koorts, ge-
ujk u weet. Nu, vandaag is het God
zij dank, veel beter".
„Dus het is, gelijk ik meende-,
riep Guthbridge, terwijl hij moeite
deed overeind te gaan zitten. „Dokter!
heb ik in mijne ziekte al meer wartaal
gesproken
„Ik denk van ja. Een paar keer
geloof ik!" hernam deze, met ver
wondering ziende, dat een kramp
achtig trekken over het gelaat van den
zieke ging. „U behoeft echter daarover
-een zorg te hebben, mijn lieve mijn-
h r Guthbridge. Vele menschen spre-
nen gauw wartaal in de koortsdat
heeft' volstrekt niets te beteekenen.
Er is, gelijk ik u reeds zeide, voorloo
pig geen gevaar."
„Kan u mij niet een goede zieken
verpleegster bezorgen, dokter
„Een ziekenverpleegsterWaarom?
U is in de handen van uw bediende
zeer goed verzorgd. Hij is, gelijk ik
mij heb overtuigd, bekwaam en ver
trouwbaar."
„Ik wil hem niet langer bij mij heb
ben," zeide Guthbridge verdrietig.
„Ik moet een liefdezuster hebben,
maar geen fijne damedie hebben
het hoofd vol van andere dingen, maat
een eenvoudig persoon, hoe eenvou
diger hoe liever.'
Ik denk, dat ook die liefdezusters,
die een gesoigneerd; opvoeding heb
ben genoten, haar plicht in ieder op
zicht doen," zeide de dpkter. terwijl
hij zijn vinger op den pol; vin den
zieke legde. „Maar ik zal uw wensch
aan de overste mededeelen. Doch nu
moet u zich rustig houden en vol
strekt niet meer praten.
Met een plotselinge ongeduldige be
weging onttrok Guthbridge hem zijn
hand. „Eerst moet deze aangelegen
heid geregeld zijnu heeft mij wa
verstaan, welk soort van ziekenver
pleegster ik wil hebben Het is maar
een gril," voegde hij er met een ge-
d.vongen glimlach bij. ..Waarom
ik niet eens een gril mogen he e
„Zeker, zeker," zeide de dok;
geruststellend, terwijl hij ops.ond
té vertrekken
