Tweede Blad.
.Feuilleton
BUITENLAND
BINNENLAND
Binnenl Nieuws
ontoelaatbaar.
De partiMliere vertrekken
van Z. H. im Paus.
Onder Valsche Vlag
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 1921
de vestibule, waa^zifd dokSrV".
trof, die waarschijnlijk de zieke had
gezocht.
2ekGoeden avond> dokterU komt
•ker vanvan juffrouw Guthbridge
Wat denkt u van haar toe-
de. °kter Linge keek haar aan en draal-
deed vf f'^drukking van zijn gelaat
p sebng de waarheid ver-
"'5 zij-.
Vr"van haar hjden verlost. Ja me-
Seslo^' heb haar zooeven de oogen
XVIII.
Marion rustte in het familiegraf
2?-n, het kasteel, naast haar moeder.
J had zulk een stil, verborgen leven
Dc toestand in Ierland.
geleid, dat haar verdwijnen van het
tooneél dezer aarde nauwelijks werd
ongemerkt. Guthbridge sprak zelden
nooit haar naam uitzijn echtge-
noote dacht slechts aan haar wanneer
haar oog op de zwarte kleeding viel,
die zij genoodzaakt was te dragesn, ter
wijl de uit Parijs meegebrachte cos-
tuums in de kast verkleurden in plaats
van den nijd aller dame uitdenomtreK
te verwekken het bedienend personeel
had ernst en droefheid getoond zoolang
het lijk in huis was, maar nu ging het
leven weer zijn gewonen gang. Mis
schien waren de eenige, oprechte tra
nen, die om Ma ion in het kasteel ge
weend wérden, die van de oude, nu ge
heel aan zich zelf overgelaten Tita
De verhouding tusschen Guthbridge
en zijn jonge vrouw was langzamerhand
weer vriendelijker geworden. Augusta
zag duidelijk in, dat zij zich tot een val-
schen stap had laten verleiden, en zocht
door verdubbelde teederheid het ver
lorene weer te herwinnen. Guthbridge
kwam haar van zijn kant halverwege
te gemoet. Indien ook het gevoel,
hetgeen haar schoonheid in zijn hart
had verwekt, weinig overeenkomst had
met ware, reine liefde, zoo was he
GEMENGDE BUITENL.
BERICHTEN.
EEN AFSCHEID.
Pas-visa Nederland-België
opgeheven.
Een aanraking der groote gele han
den van haar echtgenoot had haar
steeds een onoverwinnelijken afkeer
ingeboezemdmaar geen spoor van
dat gevoel was op haar stralend gelaat
te ontdekken, toen zij zijn rechterhand
vatte en met teederheid drukte.
„Wel herhaalde hij, „waaraan
hebt gij gedacht
„Aan u, William," zeide zij zacht.
„Ik dacht, of gij mij ooit mijn dwaze
drift van onlangs zoudt kunnen ver
geven Ik geloof, dat ik destijds heel
wat nonsens heb geuit, maar gij weet
wel, dat ik er geen woord van meende."
Zij leunde met haar hoofd tegen zijn
schouder en wachtte op een antwoord.
Dit bleef echter langer uit, dan zij op
dit oogenblik kon verdragen.
„Ik heb geen recht mij in uw ver
trouwen te willen dringen, en ik beloof
u, dat ik nooit, nooit weer een vraag
over de erfenis en wat daarmede sa
menhangt, tot u zal richten. De zaak
op zich zelf ging mij ook eigenlijk in 't
geheel niet aan ik was slechts ver
drietig, dat uw eerste vrouw dingen had
geweten, die gij mij niet wildet zeg
gen. Jaioezie, zie je. Ik kon niet dulden
dat zij u nader stond dan ik."
Gij kleine zottin zeide Guthbridge
gevleid. „Zij was niet half zoo mcc-i
als gij. Is dat voldoende?"
„Niet geheel. Gij moet er nog bij
voegen, dat gij niet half zooveel van
haar hield als van mijen tot bewijs
daarvan moet gij voldoen aan een
verzoek, dat ik aan u heb."
„Welk verzoek vroeg Guthbridge
wantrouwend.
„Eerst moet gij mij beloven, dat g,j
mij niet onbescheidéft zult noemen,
anders heb ik den moed niet het te
zeggen."
Haar blanke arm legde zich om zijn
hals en haar oog keek hem smeekend
aan.
„Nu, wat is het Alweer een nieuw
sieraad
„Het heeft betrekking op mijn ver
jaardag," fluisterde zij. „Gij hebt mij
voor dien dag een paar IJsland scha
ponies beloofd, en ik ben er zeer blij
mee, maarmaar ik zou gaarne
nog iets anders willen hebben."
„Wat dan
„Ik weet niet, of gij.." Zij zweeg
stil, sprong op en keek verdrietig naai
de deur, waar geklopt werd. „Wat
wilt gij vroeg zij op norschen toon
den binnentredenden bediende.
Wc wreven onze oogen uit, omdat we
dachten verkeerd gelezen te hebben en la-
ïen toen opnieuw.
Maar we hadden niet verkeerd ge
lezen.
Tusschen <ie cijfers der geboortestalis-
liek in ons land lazen we: De geboorte
cijfers, blijven hoog en verdere daling is
evenzeer waarschijnlijk ah gewcnscht.
Dat stond zeker gedrukt in de een of
andere brochure van dien Nieuw Malth.
Bond, zal misschien een lezer zeggen.
Pardon, dat stond zwart op wit tus
schen de cijfers van het Centraaï Bureau
van de Statistiek in de Ncderlandsche
Staatscourant.
„Verder daling der geboortecijfers is
gewenscht", meent de Directeur van het
Centraal Bureau van de Statistiek, die
ten voorsla tuier is van gezins/beperking.
Do man kan voor zich wen.sehen wat
hij wil, maar het is ontoelaatbaar, dat hij
als ambtenaar van den Nederlandschen.
Staat propaganda voor zijn verderfelijke
beginselen tracht te maken in de Neder-
landsche Staatscourant, een officieel or
gaan.
Voor deze onbeschaamdheid verdient
hij door de Begeering gekapitteld te
worden, wegens liet gebruiken va:n de
„Nederlandsche Staatscourant" tot het
bevorderen van gezimsbeperking.
Wie, zelfs 's avonds heel laat nog, het
St. Pietersplein te Rome oversteekt en op
ziet naar bet massale Vaticaansche paleis,
zal meestal, op <ic -derde verdieping van
den Oostflijken vleugel, het tweede ven
ster van den rechterhoek nog verlicht zien.
-en bewijs, dat de Vader der Christen
heid, na de zware inspanning en zorgen
van den dag, nog aan zijn schrijftafel ge
zeten is, om hem voorgelegde documenten
door te lezen en van aanmerkingen te
voorzien, of ongestoord aan het ontwerp
van een encycliek te werken.
De particuliere vertrekken van den Paus
zijn slechts voor zeer weinig personen toe
gankelijk; zijn naaste verwanten, of soms
een gezant, of een andere zeer hoogge
plaatste autoriteit. Door bijzondere om
standigheden genoot de bijzondere corres
pondent van de „Msb." echter het voor
recht een bezoek aan die vertrekken te
brengen, waarvan d-e beschrijving menig
een ongetwijfeld zal interresseeren.
Wij laten den bezoeker nu v-er-der aan
t woord:
Op den Damasushof bestegen wij de
prachtige trap van geel marmer, de „scala
nobile". Wij kwamen langs de apparte
menten van den kardinaal-staatssecretaris
en langs de vorstelijke receptiezalen, waar
de Zwitsersche garde dag en nacht wacht
houdt. Links op het bovenste portaal be
vindt zich een altijd gesloten deur, die
iaar de derde loggia leidt, daar tegenover
is de toegang tot de particuliere vertrek
ken van den Paus.
Een marmeren plaat boven de massieve
eiken deur, waarin het wapen van Pius IX
gesneden is, wijst er op, dat de vertrekken
door Benedictus XIII (1724t73o) en
door Pius VI (17751799) gerestaureerd
werden. Tijdens het pontificaat van Leo
XIII werden de vertrekken door kardi
naal-staatssecretaris Rampolla gebruikt.
Pius X, aan licht en lucht gewoon, kon
niet wennen in de benauwde, deels kleine
vertrekken, waarvan zijn voorganger ge
bruik gemaakt had en had de vertrekken
op de derde verdieping voor zich laten in
richten. Benedictus XV liet ze naar zijn
smaak veranderen.
Eerst traden wij een ruime voorkamer
binnen, welke evenals alle andere vertrek
ken, 6 a 7 meter hoog is. Twee groote ven
sters op <le loggia uitziende, laten het licht
binnenvallen. Er ligt een parketvloer, in
tegenstelling met alle andere vertrekken
van het Vaticaan, die een steenen vloer
nebben. In een prachtige met paarlmoer in
gelegde kast. een geschenk van de Basti-
•ianen aan Pius X, hangen minstens twaalf
wittc toga's voor 's Pausen gebruik. De
■"echtermuur van de kamer wordt ingeno
men door een boekenkast, tusschen de ven-
°tcts slaat een console met een kruisbeeld.
Eenvoudige schilderijen sieren de overige
"•■inden. I11 een dei' hoeken staat een le-
vensgroot uitgevoerde marmeren buste
Vaft kardinaal Rampolla.
Wij kwamen daarop in een groote re-
jTtiezaal, waarin vroeger de staatssecre-
g* van Leo XIII de algemeer.e vergade-
van de congregatie voor buitenge-
ÏSi? kerkelijke aangelegenheden deed
jh-eti cn presideeren.
2aa' ligl precies boven de biblio-
dap.L.van den JL Vader, waar deze zijn
Aa,^ lJksche audiënties pleegt te verleenen.
;»r,ren rechtschcn langen muur hangt
kn schilderstuk, den dom van Keu-
prstellende, blijkens een inscriptie in
rlelt-f DltJ IVvi 13 v vil ltl-zC
gouct, een geschenk van de slad Keulen
aan Leo XIII. Aan den anderen langen
muur hangt tusschen verschillende voor-
stellingen van heiligen van minder artis
tieke waarde een schilderij van h-el Laatste
Avondmaal van een prachtig coloriet en
een treffende wijding.
Een ronde marmeren tafel en een aantal
belde ede stoelen vormen het meubilair. De
onlvangsalon van menig particulier huis
is intusschen met heel wat meer overdaad
ingericht. Een ingelijste foto trekt nog bij
zonder de aandacht: een portret van Bene
dictus XV, omgeven door al de kardinalen,
die het conclaaf van 1914 bijwoonden.
De vensters van deze zaal en van al de
volgende vertrekken geven uitzicht op het
St. Vieterspiin. Van buiten zijn jalouzièn
aangebracht en van bin-nen blinden, die
overdag gesloten blijven met het oog op üe
groote hitte. Op die manier alleen is d-e
atmosfeer in de Pauselijke vertrekken dra
gelijk te houden. Licht krijgen de vertrek
ken, zij het in bescheiden mate, van den
corridor, waarop ai de ineenloopende ka
mers uitkomen. De overal aangebrachte
luchters en staande lampen krijgen stroom
uit de eigen Vaticaansche cen'rale.
(Slot volgt).
Het parlementsc/ebouw te Belfast.
Het Ulsterkabinet heeft besloten, na
goedkeuring van het parlement, te Belfast
aan te koopen het kasteel van Storm mt
Castle en dc terreinen daaromheen, om
daar te bouwen het nieuwe parlementsge
bouw, het gebouw van justitie en de mi-
niiterieele depa-rtementsgebouwen. De
kosten van aankoop zullen 20.000 pd. st.
bedragen.
Straatgevechten te Belfast.
Maandag hadden er volgens de „Man
chester Guardian"' Ie Belfast wederom
straatgevechten plaats tusschen Unionisten
en Nationalisten. Even voor half tien
het tijdstip, dat de „Curfew"-uren ingaan
verzamelde zich een groep Unionisten
op bepaalde seinen cn deden, gewapend
met geweren en revolvers, op drie pun
ten aanvallen op de Nationalisten, die
zich verdedigden en een half uur in ge
vecht gewikkeld bleven wanvbii honder
den schoten werden gelost. Ten slotte
keerden de Nationalisten naar bun wo
ningen terug, doch nauweliiks waren zij
binnen, of de Unionisten deden een aan
val op deze woningen en wierpen de rui
len bij tientallen in. De Nationalisten, die
in de veronderstelling leefden, dat de
aanval algemeen zon worden, trokken
weer- de «traaf op. waar de striid een uur
lang werd voortgezet. De Unionisten bad
den de straatlantaarns uitgedraaid-, zoo
dot het gevecht in donker plaats had.
Kort véAr middernacht verscheen een
sterke politiemacht ten tooneele. die naar
beide kanten schoot en aldus de straten
zuiverde.
DE VREDE TUSSCHEN AMERIKA EN
DE CENTRA EEN.
Naar wii vernemen zim d-e onderhan
delingen over het Duifsrh-Amerikaansche-
vredesverdrag, die tusschen den Duitschen
gevolmachtigde. den minister ban bni-
tenlandsche zaken dr. Rosen, en den
zaakgelastigde der Ver. Stoten gevoerd
zijn, thans geëindigd. Het verdrag zou
reeds gisteren onderteekend worden, doch
dit is om tonhlsche red-enen tot morgen-
uitgesteld. Omtrent den inhoud van tiet
verdrag wordt voorloopt®, op grond va-n
een overeenkomst tusschen de heide rc-
geeringen. nog het stilzwiigen bewaard.
Wij hebben gisteren medegedeeld, dat
de ATede tusschen Oostenrijk cn Amerika
geteekend is. Zooals thans uit \A een-en ge
meld wordt, bevat dit vredesverdrag als
inleiding de alsemeene bepalingen om
trent de bescherming van de rechten der
Ver. Staten en zijn burgers tegenover Oos
tenrijk; daarna bevat bet verdrag dat
deel van het vredesverdrag van St. Ger
main. dat ook boor Amerika zal gelden
Amerika veklnarde zich bii de onderhan
delingen principieel bereid het algemeen
pandrecht op te heffen.. Het verdrag moet
thans nog door de volksvertegenwoordi
gingen van belde landen worden gerati
ficeerd.
Te Washington heerschf verrassing
over de persberichten uitWecnen dat daar
ter stede tusschen Oostenrijk en Amerika
een vredesverdrag getee.k-en-d zou zijn.
Naar verluidt zii.n de laatsle weken on
derhandelingen gaan-de zoowel te Wee-
nen als te Boedapest. Bedoelde ver
dragen zullen in beginsel dezelfde ziin
als hef verdrag met Duitsehlnnd en zullen
gevolgd worden door verdragen van han
del on vriendschap.
RELLETJES TE BERLIJN.
De communisten hebben weeir eens de
behoefte gevoeld, de werkloozen de straat
op te sturen. Vóór het stadthuis te Berlijn
en vóór het bureau ter bestrijding der
werkloosheid in Lichtenberg verzamelde
zich gisterochtend een groote menschen-
m-enigte, en af en toe ontstonden er rel
letjes. Van den Olto Wilhelmplatz uit zet
te een uit enkele honderden bestaande
troop werkloozen zich in beweging naar
het stadhuis te Berlijn. HieT moest een
afdeeling politie ingrijpen. Er werden ver
schillende personen gearresteerd.
De knvaai-scèncs In the Kistenen te Lïcch
tenberg gehouden déstrictsvergadoring zijn
hedenochtend voor het bureau der wer.k-
100 sheidsbes trij ding voortgezet. Een
groot aautal werkloozen omingde reeds
in de broege morgenuren het gebouw cn
viel d-e verschijnende ambtenaren lastig.
Er ontstonden stormachtige scènes, tot de
politie verscheen en er voor zorgde, dat
de beambten de bureaux konden verla
ten. In het gebouw bevinden zich oip het
oogenblik politiebeambten. Op straat
hcerscht groot lawaai. Handerdien werk
loozen trachten het gebouw binnen te
dringen.
VERKLARINGEN VAN HERRIOT.
De lieer Herriot, de maire van Lyon,
die naar men weet, oen studie- en pro-
pagandareis heeft gemaakt naar België,
Nederland, Denemarken, Zweden en Noor-
wogen. is bij zijn terugkeer door bet
lad „Lyon républicain" geïnlervieuwd.
Hij had zeer sterk den indruk gekregen,
dat er in alle landen, die hij d-oorgereis-d
was, nog veel, nog alles voor Frankrijk te
doen valt. Sommige dezer landen zijn ons
genogen en vereeren ons, zei-de de maire,
an-d-eive bc-vinden zich onder den invloed-
van het wel geslagen, maar niet over
wonnen Duitschland. Bij al die landen,
zoowel bij die welke van ons houden als
bij die, welke schier vijandig koel te
genover ons zijn, moeien wij ons onze ge
leerden en onze denkers bekend maken.
Overal vinden Frankrijk en de Fran-
schen een groote nieuwsgierigheid en be
langstelling; nergens is men er onver
schillig tegenover. Daarom heeft ieder
Franschman, die in het buitenland reist,
den plicht zich le beschouwen als een af
gezant van zijn land en de waardigheid
van die rol te bewaren.
Men geeft zic.h niet juist rekenschap
van onze positie tegenover o-nze vroegere
vijanden; men begrijpt lvet vraagstuk van
onze veiligheid niet goed en de legende
va-n hef Fransohe imperialisme, behendig
verspreid, vindt gemakkelijk geloof. Het
feit dat de Engel-sohen zich een beetje te
egoistisch van o-ns hebben losgemaakt,
draagt er loe bij die fabel geloofwaardig
te maken.
®cer Herriot besloot met te zeggen,
dat degenen, die niet begrijpen, dat de
vrede zelf een strijd is, nuttelooze en ge
vaarlijke menschen zijn. Hij had tot zijn
voldoening ervaren, dat Lyon een uitste
kenden naam had van ernst, arbeid,
krachtsinspanning en tucht
De maire vroeg zijn medeburgers hem
te helpen dien naam le handhaven in het
moeilijke overgangstijdperk. Over tien
jaar, zoo zei-de hij is het de geduchte ver
valtermijn; tot zoolang was er, meende
hij, niets te vreozen, maar eerst over 10
jaar zal men welen, wie werkelijk <Je
overwinnende volken zijn geweest.
HET RUSSISCHE TREURSPEL.
De „Pall Mali" heeft aan een Engetséh-
man, die jaren lang le Astrakan woonde,
en na oen reis van vele maanden juist uit
Rusland was teruggekeerd, het bericht
•oorgelegid dat de Sovjet-regeeri.ng tolt
bestrijding der cholera besloten zou heb-
I>en de geheele stad af le branden en de
bewoners naar Siberië le zenden.
„Misschien is er overdrijving In het be
richt". zeide deze Engelschman, „doch on
waarschijnlijk is het niet. Toen ik d-e stad
verliet was de toestand daar vreeselij-k.
Ik spreek nu niet over het bolsjewisme.
Ik heb in Rusland vele vrienden onder dc
bolsjewisten; er zijn mannen en vrouwen
onder mot ho-oge idealen, doch de groo-Ie
massa wordt slochls be-heerscht door zelf
zucht.
De toestand in Rusland wordt bij den
dag vreeselijker; gij hoort 'hier in Enge
land het meest over Moskou, doch Mos
kou is een paradijs vergeleken bij andore
deelen des lands. Eenige weken geledien
bevond ik mij te Moskou; daar was voed
sel te krijgen, daar was gol-d beschikbaar
en de menschen schenen er nog een le
vensdoel te hebben. Maar te Astrakan,
Nishni Novgorod en vele and-ere steden
slepen zij zich voort met gebogen hoofd,
wanhopig.
Wij wisten reeds maanden geleden dat
dc hongersnood komen moest. De boeren
hebben opgehouden den grond te bebou
wen, omdat hun vroegere oogsten aan
hen werden ontstolen; het gebrek is thans
in de graanbouwende districten grooter
dan te Moskou. In die stad kon men da*
geiijksch een rantsoen brood van een half
pond per dag koopen voor 2300 A 2500
roebels per pon-d; te Astrakan kostte het
000 roebels en in de graan-diislxicU®
7000 roebels.
Maanden lang leefde mijn gezin op ha
ring en ons brood-rantsoen, en gelukkig
dat wij te Astrakan althans nog visch
hadden. De cholera brak er uit even voor
mijn vertrek kon het anders, wanneer
de kinderen in de straten naar afval zoch
ten en eiken gevonden haringkop grehg
verslonden 1
De ohaos is vreesel ijk en als het nog
erger zou worden, dan sta de hemel het
arme Russische volk bijl Ik was oen hoog
betaald expert in mijn vak en kreeg 70,000
roebels per maand, dat bedrag was juist
voldoende om elke 14 dagen melk voor
één kind te betalen. Voor het overige
moesten wij als ieder ander trachten er
d-o-or te Komen, meeding is er hcel-emaal
niet meer. De commissarissen kunnen
geen schoenen meer krijgen en de Roode
gardes omwikkelen zich de voeten met een
soort rietachtig gras.
DE FOUTEN IN MAROKKO.
De minister van marine, markies de
Cortina, heeft in een interview met de
„Voz de Guipuzcoa" zijn meening gezegd
over de catastrofe van Melilla.
Volgens den minister lag de schuld van
deze ramp zoowel bij de burgerlijke als
bij de militaire autoriteiten, doordat de
achterwaarts gelegen posities niet behoor
lijk versterkt waren en geen middelen
daartoe beschikbaar gesteld werden.
Wij zijn allen schuldig", verklaarde de
minister, „hetzij door de daad, hetzij door
nalatigheid".
De Spaansc-he bewindsman was het met
eens met hen, die onmiddellijk al het ver
loren terrein willen terugwinnen. Voor het
ocen-blik moest men alleen het oog op
Nador en Selodan richten.
Generaal Beringuer heeft overigens aan
de Spaansche regeering een militair en po
litiek plan voorgelegd, dat de volkomen
goedkeuring der regeering wegdraagt.
Men moet intusschen van het land niets
veib-reen; het gaat niet om eenvoudige
operaties; in Marokko hebben wij oorlog.
De minis'cr achtte het beste middel tot
een oplossing om aan den oproerigen Abd
el Krim een khaiifaat te geven. Zoodoende
zou men de gevangenen weer terugkrijgen
en zonder veel kleurscheuren zich kunnen
herstellen.
mevr. PILSOEDSKI f
Een Orient-telegram uit Krakau meldt
dat' mevrouw Pilsoedski, de vrouw van
het staatshoofd van Polen, is overleden.
rr-rjT ONTZETTEND ONGELUK IN
DE LUCHT.
Aan de Engelsche bladen ontleenen wij
'de volgende bijzonderheden betreffen-
de°het luchtschip R. 38 dat op zulk een
tragische wijze verging.
Het luchtschip zou door de Amerikaan-
sche regeering gekocht worden voor
zoo 000 pond sterling, nadat het een bevre
digenden proeftocht zou hebben gedaan.
On het oogenblik van de ramp was het
dus nog het eigendom van de Britsche re-
^De"5 Amerikaansche bemanning was
reeds 18 maanden in Engeland om met de
bediening van het luchtschip vertrouwd te
worden gemaakt.
Verschillenden der Amerikanen hadden
Engelsche meisjes gehuwd, d-ie reeds op
weg waren naar de Vereenigde Staten.
Kapitein VVann voerde het commando
en majoor Thomas, een expert inzake het
manoeuvreeren met luchtvaartuigen, was
00k aan boord.
Commandant Maxfield, die het lucht
schip op zijn trans-Atlantischen tocht on
der zij"
bevelen zou hebben, en andere
Amerikaansche officieren maakten slechts
als waarnemers, den tocht med-e.
Een groep van 250 man had het lucht
schip uit de loods gehaald en toen het be
vel los" werd gegeven, steeg het sierlijk
lot "een hoogte van 2000 voet, cirkelde
tweemalen rond het aerodroom alvorens
naar Huil le Stevenen.
Men kon het luchtschip nog d-rie mijlen
ver met de oogen volgen, maar daarna
verdween hel Ln den mist.
Draadlooze berichten meldden later, dat
het Zuidwaarts naar Norfolk koers zelte,
over de Noordzee en dat men d-en volgen
den morgen vroeg te I-'ulhaim hoopte te
arriveeren.
Den 28sten Augustus zou het dan mt
Pulham den grooten tocht over den Oce
aan ondernemen. Amerikaansche oorlogs
schepen hadden reeds instructie gekregen
om op dien dag op verschillende punten
der door het luchtschip te volgen route te
palrouilleeren en het draadloos op de
hoogte te houden van de weersgesteldheid.
Plet plan was om het luchtschip, als het
in Amerika was aangekomen, een tocht
over het heele Amerikaansche continent le
laten maken. Er bevond zich een officier
aan boord, d-ie speciaal belast was met het
opstellen van een officieel relaas over den
tocht.
DE BERLTJNSCHE LANDP.U.
Het Landru-versohijnsel, do blaes?-
baard van Kamerijk, is niet specifiek
Eransch. Carl Qrossmann is zijn Bor-
lijnsehe concurrent; en al legt deze het
af in het aantal slachtoffers de Duit-
scher heeft er slechts (waarschijnlijk)
203 op zijn rekening, tegen Landru
twaalf of dn tien, in g riff'neerde wreed
heid wint de Berlijns he moordenaar het
misschien van zijn Eranschen collega.
Nadat wekenlang reeds herhaaldelijk
deelen van vrouwelijken in de Spree
waren gevonden, welker wijze van am
putatie wees op de waarschijnlijkheid van
een bepaald stelsel van één bepaald per
soon, die de moorden beging, heeft de
politie dezer dagen op heeterdaad een
man, Qrossmann, betrapt, terwijl hij in
zijn vertrek meer een hol op de
zooveelste verdieping van een achter
buurt bezig was een aan handen en
voeten gebonden vrouw den schedel in
te slaan. In da kaas: va-i dan woeste
ling zijn allerlei met blood doorweekte
vrouwekleeren gevonden, beuevens een
vrij belangrijke som gelds. Qrossmann
ontkent intusschen hardnekkig iet3 -uit
staande te hebben met den dood der ver
schillende vrouwen, wier verminkte lijken
in do Sprea gevonden zijn. Deze Ber-
lijnsche Landru schijnt ook het procédé
van zijn Eranschen voorganger, het ver
branden van lijken, toegepast te hebben.
De woede van de bevolking uit de
buurt van do wconp'aits van den vrou
wenmoordenaar is zoo groot, dat toen hij
nog eens geconfronteerd moest worden
met het lijk van zijn laatste slachtof
fer, de toegestroomde manen en vrou
wen hem op straat te lijf wiidpn om hem
to lynchen, zoodat de begeleidende po
litiebeambten de sabel moestei» trekken
cpx zich ruim baan te verschaffen en
Qrossmann te beschermen.
TEQEN DE STIEREN
GEVECHTEN.
Er worden in het Zuiden van Erank-
rij'.c st erengeve h ea aangekon ligd. Vol
gens „Bonsoir" zal do v reen: ging voor
dierenbescherming dc ve.volging eischen
van da ondernemers op grond van do
wet-Grammont, die de mishandeling van
huisdieren strafbaar stelt. Het Hof van
Cassatie heeft uitgemaakt, dat do stier
een huisdier is.
WONDERBARE GENEZING TE
LOUR DES.
Een nieuwe, schitterende genczin-g wordt
uit Lourdes gemeld. Sinds jaren leed Ju,
lictte Nancey, uit Chaumont (Boven-Mar-
ne) aan tuberculose; daarbij -kwam nog
een buitengemeen ernstige hersenvliesont
steking, welke somwijlen zoo hevig was,
dal de patiënte dagen bewusteloos lag.
Juliette Nancey merkte eerst dat zij in
Maria's genadeoord vertoefde, toen zij
den 20sten Augustus in de piscine was
neergelaten. Toen gevoelde zij zich plotse
ling zeer wel. Veertien maanden lang was
ze bedlegerig gewejst, nu wandelde ze al
len en zonder steun naar de grot, om Ma
ria te danken.
Zondag verscheen ze op het „Bureau
des constations", waar algeheele genezing
werd vastgesteld. Meer dan 20 doctoren
hebben de patiënte onderzocht en de ver
klaring der experten bevestigd.
„Alle morbide verschijnselen zijn ver- -
dwenen bij deze vrouw van 30 jaar, die
zoo ernstig was aangetast, verklaarde dr.
Marchand aan een vertegenwoordiger van
de „Croix". Het is onmogelijk deze gene
zing door de werking van natuurkrachten
te verklaren".
DE ONTVOLKING VAN FRANKRIJK
„Tenzij spoedig zeer krachtige maatre
gelen getroffen worden, aldus in een
schrijven van de Aliance nationale pour
l'accroissement de la population frangaise,
zulen we in Frankrijk binnen 3 A 4 jaar
nog slechts 550.000 A 600.000 geboorten
hebben, gelet op de streftecijfers ten on
zent, zal de Fransche bevolking dan met
150.000 A 200.000 zielen jaarlijks achteruit
gaan". en
De bond doet een beroep op -de conseils
gênéraux, opdat men, naar het voorbeeld
van de departementen van Seine, Rhone
en ander, overal in het land zijn toevlucht
neme tot de z.g. „geboorte-premies", om
hel ontvolkingsgevaar alsnog te keeren.
PRIJSDALING IN BEIEREN.
De correspondent van de „Lok. Anz."
Ie Miinchen meldt: Uit verschillende dis
tricten van Beieren komt <le verblijdende
tijding, dat de boeren beginnen de prijzen
voorn oodzakelijke levensbehoeften zooals
melk, graan en aardappelen, uit eigen be
weging te verminderen. Met de betrokken
commissies komen zij lot overeenstem
ming. De melkprijs is reeds van 3 lot 2
Mark verlaagd.
DE SPOORWEGSTAKING IN
POLEN.
Het Poolsche gezantschap te Berlijn
verstrekt het volgende communiqué:
De spoorwegstaking is Maandag j.I. be
gonnen. De aanleiding dezer actie was van
zuiver economischen aard. De staking
verloopt tot dusverre kalm.
Algemeen is de staking in het Posener-
district. In het gebied van Danzig wordt 't
treinverkeer gedeeltelijk gehandhaafd. Op
de voornaamste lijnen wordt het verkeer
door militairen gaande gehouden.
In het overige gebied van Polen is het
treinverkeer normaal. Te bevoegder plaat
se is men van meening, dat de stakers
eerstdaags den arbeid wel weer zullen
hervatten.
Zondag j.I. heeft de vrijzinnige pre
dikant der Ned. Hervormde Gemeen
te te Pu mie rend, ds. J. B. Th* Hu-
genholtz, afscheid van zijn gemeente
genomen, wegens het verlaten van het
predikantambt, door verandering van
werkzaamheden. Dit afscheid was niet,
zooals gewoonlijk, vooraf bekend ge
maakt en droeg ook geen officieel
karakter, een en ander volgens den
wensch ven den scheidenden predi
kant.
Ook de afschetidsprediking was an
ders ingericht dan te doen gebrui
kelijk is.
Toen ds. Hugemholtz zijn preek aan
ving, begon hij al dadelijk over zijn
afscheid te spreken. Het was zijn
wensch, dat het geen officieel af
scheid zou zijn, omdat naar zijn oor
deel de omstandigheden daarvoor te
droevig zijn. Spreker kon niet langer
hier blijven. En hij mocht ook niet
langer blijven, voor hem en voor de
gemeente niet. Hij had gemeend zijn
materieelen toestand te moeten, ver
beteren, door er met andere werk
zaamheden wat bij te verdienen.
Doch dit ging hem boven zij a krach
ten en ook moest het werk er onder
lijden. En daarom lieert hij tof zijn
leedwezen moeten besluiten, om als
predikant heen le gaan.
Slechts ruim drie jaar is hij te
Purinerend geweest. En waarschijn
lijk heeft hij in dien tijd niet veel
gedaan naar het oordcel van hen, die
het werk van een dominee afmeten,
naar het aantal theevisilies dat hij
maakt. Want aan huisbezoek heeft hij
niet veel gedaan. Toen hij in den be
ginne wel huisbezoek deed, moest hij
ondervinden, dat de menschen wel
over het weer wilden pralen, maar
liefst niet over belangrijker dingen*
En men zal toch moeten toegeven,
dat zooiiets niet veel geeft En voor
al niet als het systematisch gaat Daar
om kwam spreker later hoofdzakft-
lijk als hij geroepen werd en deed
het dan gaarne.
De predikant sprak daarna nog
over den slechten toestand, waarin
thans de gemeen le verkeert De ge
meente maakt een crisis door, welke
van de bestuurderen bijzonder beleid
vraagt Vooral de Kerkvoogden heb
ben liet niet gemakkelijk. Zij vonden
hier een erfenis van him voorgangers:
lage predikantstractemenïen, lagen
hoofdelijken omslag, veel schuld op
de gebouwen, enz. Dit alles brengt
hen in groote moeilijkheden- En zij
dienen daarom de handen ineen te
slaan, want anders zal hier gewis het
kerkelijk leven teniet gaan.
De laatste toespraak werd gericht
tot de geheele gemeente.
Al heeft spreker naar het oordeel
van sommigen tekort gedaan, toch
durft hij zeggen, dat hij weimg rust
heeft gehad en altijd de belangen van
de gemeente voor oogen hield. Toen
de nood drong, is hij ten behoeve van
zijn gezin in anderen werkkring bij
verdiensten gaan zoeken.
Aan hen die dachten, dat des
tijds de dominee dien zwaren handen
arbeid (aanleg van electrische instal
laties) voor zijn plezier deed, zij dus
gezegd, dat dit niet het geval was..
Het was voor brood. Echter elk hand
werk wordt door God gezegend, als
het maar met plichtsbesef wordt ge
daan.
Vervoiguns hield de predikant een
ems lire p: edik'ng naar aanle diag v; n
den tekst uit CorinUien l, HooldsUak 2,
het tweede vers: „Want ik heb niet
voorgenomen iets te weten onder u
dan Jezus Christus en dien gekruisigd."
Overeenkomstig zijn wensch werd
ds. Hugenholtz aan het einde der
godsdienstoefening niet door zijn ge
meente toegezongen.
We zullen van dit droevig afscheid
van Ds. Hugenholtz, die. om met zijn
gezin in 't leven te kunnen blijven,
electrische installaties moest maken bij
de ingezetenen van- Purmerend, niet
veel zeggen.
Wij voelen het zelf als een schrij
nend leed voor dien man, den geeste
lijken voorganger zijner gemeente.
Hier zou de „Nederlander" stof tot
schrijven en wrijven in overvloed heb
ben. Dien stof te gebruiken en te ver
werken, de hand in eigen boezem 1e
steken, zou vruchtbaarder werk voor
het christelijk-historisch blad opleve
ren, dan het zich uitputten in een
anti-papistische actie, nog wel van
zoo'n min allooi.
Uit Brussel wordt geseind aan het „N.
v. d. D.":
Van 15 September af zijn de pas-visa
voor Nederlandsche en Belgische onder
danen afgeschaft
toch machtig genoeg om hem de ver
wijdering, die had plaats gevonden,
smartelijk te doen gevoelen. En dan
haar stoutmoedig optreden, zoo geheel
dan..de beschroomde angst-
val. ïgheid zijner eerste vrouw, had
m<Ta k trUk °P hem gemaakt, dan hij
wilde bekennen, en deed het hem min
der raadzaam voorkomen, met haar
op vijan„ehjken voet te staan. Een
eigenlijke verzoening had intusschen
tot nu toe nog niet plaats gehad.
Beiden vermeden het op het destijds
zoo plotseling afgebroken gesprek terug
te komen.
Het was de zesde dag na do begra
fenis van Marion.
Guthbridge lag in zijn schomme-
stoel en sloeg heimelijk zijn echtge-
noote gade, die in zijn nabijheid zitten
de haar borduurwerk liet rusten en
peinzend door het raam keek.
Zal ik of zal ik niet Deze vraag
hield haar reeds een geruimen tijd
bezig. Een advertentie in de courant
had eenige uren geleden haar oplettend
heid getrokken en haar het besluit
doen nemen onmiddellijk een verzoe-1
nmg met haar echtgenoot tot stand te
brengen. Hoe dikwijls had zij vroeger
op haar wandelingen het bekoorlijk
kasteeltje gezien, dat nu te koop werd
aangeboden Het lag ontrent tien
minuten van Erzenbach verwijderd,
in een prachtigen, ouderwetochen tuin
met allerhande kunstige grotten, tem
peltjes en prieelen, die menigmaal
den destijds dwazen wensch in haar
deden ontstaan, daar te mogen wande
len en rusten. Dat kasteel meest naa
eigendom worden Hoe zouden haar
vroegere vriendinnen verbaasd zijn
en haar benijden Zijn stemming scheen
gunstig voor haar doel.
„Waaraan denkt gij, Augusta
Deze plotselinge vraag deed haar
opschrikken, een een seconde draalde
rij met haar antwoord. Het was toch
moeilijk zich te vernederen en indien
hij nu ten slotte haar verzoek nog wei
gerde Maar probeeren wilde zij het
toch.
Glimlachend sprong zij op. „Mag
ik op de armleuning van uw stoel
gaan zitten, dan zal ik het u zeggen."
„Wel?" vroeg hij nieuwsgierig, toen
zij de begeerde plaats had ingenomen.
Wordt vervolsrd.
