BUITENLAND
BINNENLAND.
Binnenl. Nieuws,
FEUILLETON'
Onder Vatsche Vlag
Karakter en Temperament.
DINSDAG 30 AUGUSTUS 1921
Onrust in Duitschland.
De toestand in Ierland.
GEMENGDE BU1TENL.
BERICHTEN.
WIE ZICH AAN RUSLAND
SPIEGELT
Langzaam keerde zij zich om en trad
tcj°r den grooten tot op den grond
epKende:i spiegel. „Ik begin bleek
tervapr.te worden," zeide zij halfluid,
Zoeke hare 8esta^e me1; een onder"
tint Is -008 bekeek. „En ook mijn
geloof, ^'V'. zo° frisch als vroeger, ik
lcrban'u„ lic mÜ *e vee' plaag met al-
!n,/!cr> laaVt!IInoedens en gedachten,
zelfs tot- ins^n Ejd vervolgen zij mij
dat
Maa
Ik n
mijne Scr n siaap. Geen wonder
ciat ma?00aheid er onder lijdt,
meet meerJfr'°° niet verder gaan
mij meer iISsche luoht i rademe
C1l Mij meer K ne 'uoht uademen
Guthbridge zai ew®Sin-8 verschaffen,
avond ouzirht-hoJ Weer tot dezen
tijd gebruiken tot bhjven' ik wil dien
Mevrouw Guthhwandeling""
Zich hoed en 1 ge schelde om
zij weigerde zhdTrio te doen brengen.
>e doen vergezellen, verliefhelTastlel
en sloeg de laan in, die naar den groo
ten weg leidde.
Aan 't einde der laan bleef zij plot
seling als vastgenageld staan en een
donkerrood kleurde haar nog even zoo
bleek gelaat. Nauwelijks een steenworp
van haar verwijderd, stapten twee
heeren' en een dame in een levendig
gesprek voor haar uit. Een oogenblik
aarzelde zij nog, niet uit besluiteloos
heid, maar om eerst haar opgewonden
heid te doen bedaren. O, waarom was
Max niet alleen In tegenwoordigheid
van een derde en van de koude, van de
hoogte harer fiere deugd op haar neer
ziende Helena zou ieder vertrouwelijk
hartelijk woord tot ijs worden.
Zij had de drie wandelaars bereikt
en deed alsof zij langs hen heen wilde?
gaan, toen Helena opkeek en haar blik
ken eikander ontmoetten. Augusta
was geheel verrassing.
„O, inderdaad, Helena Hoe gaat
het u?,... Mijnheer Wallhagen, dat'
is een onverwacht genoegen. Wij heb
ben elkander zoo langen tijd niet ge
zien. U doet zeker een wandeling, niet
waar Mag ik mij bij u aansluiten
„Ik vrees, dat wij voor de eer_yan
uw gezélschao moeten bedanken."
zeide Max bedaard. „Mijn zuster en ik
zijn van plan in de buurt een visite te
maken."
„Ah, zeker bij de weduwe Rank-
horst en haar dochter riep Augusta
op hatelijken toon en beet zich het vol
gend oogenblik driftig op de lippen.
„Goed geraden hernam Max met
de grootste bedaardheid.
„Aha Nu, dan verheugt het mij dub
bel dat ik u heb ontmoet," riep Augus
ta boosaardig. „Vermoedelijk weet u,
dat wij een oude, verlamde meid, die
met de familie Rankhorst in familie
betrekking staat, het genadebrood
geven. Breng, als het u belieft, aan uw
vrienden de groeten van het oude
menseh."
„Met genoegen, mevrouw Guth-
bridge," hernam Max beleefd, "terwijl
hij bleef staan, omdat men bij de pacht
hoeve was aangekomen, waar mevrouw
Rankhorst woonde. „Adieu Muller,
u vergeet niet ons bij gelegenheid eens
op te zoeken, hoop ik."
De heer, die met den naam Muller
werd aangesproken, had bij het hooren
van den naam „Guthbridge verrast
opgekeken.
„Adieu," hernam hij, „Adieu, juf
frouw Wallhagen Tot weerziens
Een vriendschappelijke handdruk, 'n
koele groet naar mevrouw Guthbridge,
en broer en zuster begaven zich in het
huis.
„Excuseer, mevrouw Guthbridge,"
zeide de vreemdeling, toen Augusta
met 'n lichte buiging, van 't hoofd
wilde voorbijgaan, „dat ik u met een
verzoek lastig val. Wil u zoo goed zijn,
mijnheer uw echtgenoot mede te deelen,
dat ik in de eerste dagen de eer zal heb
ben hem nog eens te bezoeken."
Augusta bleef verrast staan. Dat
was dus die geheimzinnige Mufier,
wiens bezoek op haar echtgenoot een
zoo noodlottig uitwerksel had gehad.
Een pachter In zijn elegante kleeding
zag hij er niet naar uit.
„Mijnheer is oogenblikkelijk niet heel
wel, en ik ben niet zeker, dat hij in
staat zal zijn u te ontvangen," hernam
zij dralend. „Indien het voor zaken is
kon de rentmeester u misschien wel
de noodige inlichtingen geven."
Muller glimlachte zonderling. „Het
is voor zaken, in zoo ver heeft u gelijk.
Maar desniettegenstaande kan ik uwen
raad niet opvolgen. Er zijn zekere rede
nen. die het wenschelijk maken, dat
die aangelegenheid tusschen mijnteer
uw echtgenoot en mij wordt afgedaan."
„Zooals u wilt."
De man nam den hoed af. „U zal
dus wel de goedheid hebben, mijn aan
staande visite aan te kondigen, niet
waar Van te voren mijn besten dank.
Mijnheer uw echtgenoot is een oud
vriend van mij, een zeer oude en trouwe
vriend. Hij zal blij zijn iets van mij te
hooren. Vaarwel
Eene buiging en hij stapte verder,
zonder haar groet af te wachten. Augus
ta keek hem verrast na. Een oud
vriend Sprak die man waarheid of
niet En zoo ja, waarom hield Guth
bridge dan deze vriendschapsbetrek
kingen voor haar geheim
De trek om haar wandeling voort te
zetten was over. Om den schijn te. be
waren voor Max en Helena, die mis
schien aan het raam van het bovenhuis
haar nakeken, ging zij nog een eindje
verder den grooten weg op en keerde
dan rechtstreeks naar huis terug.
Tegen alle verwachting trof Augusta
haren echtgenoot in het salon in den
hoek, waar zij gewoonlijk zaE; hij had
haar lievelingsplaats in den schommel-
stoel aan 't raam ingenomen en blader
de in een roman, dien zij daar had later:
liggen.
Bij haar binnentreden wierp hij het
boek naast zich op tafel en stond op.
„In het park geweest, Augusta
„Ja, en ook nog een eindje op den
grooten weg," hernam zij, aangenaam
verrast door zijn vriendelijken toon.
„Ik ben echter niet ver gekomen, het
was te zonnig."
„Waarom blijft ge dan niet in de
schaduw, het park is toch groot genoeg.
„Hoe gevoelt gij u van daag, Willi
am vroeg zij, zonder over dit onder
werp verder te spreken.
„Beter, bepaald beter."
„God zij dank Men kan het u ook
aanzien. Als gij nu maar weer meer eet
lust krijgt, dan zult gij gauw weer dt
oude zijn."
„Ik heb dezen nacht voor het-eerst
sedert.... sedert langen tijd verschei
den uren rustig geslapen dat heefl
mijne zenuwen goed gedaan.... Hè,
gij zijt anders gekapt, zie ik. Dat staat
u goed zoo, lieveling."
„Ik ben blij, dat ik uw smaak heb
getroffen," zeide Augusta teeder.
Tweede Blad.
i.
Wanneer de neigingen van den menseh
cp on hoogeren rang aan prask konden
maken, dan het instinct bij de dieren,
dan izouden alle menschen in 't bezit
zijn van één bepaald karakter, al zou
den zich bij dit karakter ook tal van
gradueele verschillen openbaren.
De menseh is door den Schepper van
hemel en aarde met het vermogen be
giftigd, om aan zijn neigingen perken
ie stellen en kan zijn geestkracht op
zoodanige wijze op die neigingen zij
mogen goed of kwaad zijn laten in
werken, dat zelfs e lichamelijke ge
steldheid van hem, den koning der
schepping, aan zijn vrijen wil wordt on
derworpen.
TTifc deze werking der kracht van den
menschelijken geest op de neigingen en
het streven ran den menseh, ontstaan
levensregelen, die hij veelal het gehee-
le leven door in toepassing brengt, en
bij •die ioopassing treedt dan het ka
rakter te voorschijn, dat elk individu
afzonderlijk kenmerkt. Wie zjn vriend
fof vijand nauwkeuiig kan gade-laan en
zich dus in de gelegenheid bevindt,
diens karakter te doorgronden, zal na-
gence c met zekerheid kunnen vaststel
len, hoe die vijand of vriend, zich in
deze of gene omstandigheid zal gedra
gen.
Het karakter toch wordt juist in
hoofdzaak gevormd door den invloed,
dien do geest- of wilskracht op het
leven van den menseh uitoefent. Wie
nu in staat is, do geestkracht van ie-
.mand, die zich een vast omlijnd ka
rakter hesft eigen gemaakt, met juist
heid te beoordeelen, zal tegelijkertijd bij
benadering weten, tot welk goed of
kwaad zijn natuurgenoot in staat ig.
Hierbij dient in 't oog gehouden, dat1
bij de vorming van het karakter, de
kracht van den wil de bovenhand heeft,
dl meestal in zoodanige mate, dat die
wil beslissend op dje neigingen werkt.
Bij het temperament schijnt dit niet
het geval to wezen. Karakters ontwik
kelen zich d oor geestessterktej door wils
kracht. Temperamenten ontleenen hun
oorsprong aan meer onnaspeurlijke oor
zaken, die bijwijlen, meest voor korten
tijd, maar bij herhaling terugkeerend,
de geest- en wilskracht beheerschen.
Er zijn dan ook goede en slechte
karakiers, zooals er een goede en een
kwade wil bestaat; maar geen goede
cn slechte temperamenten, doch aange
name 011 onaangename.
ife t 'inpecam nt kan nist werden vtr-
kregen door gewoonte of oefening van
den wil. Het ligt binnen het gebied
der ve la! onnaspeurlijke neigingen, (lie
▼aak haar oorsprong putten in de ge
nt 1 lli; i 1 van 't lichaam en waarvan men
zich miestal niet geheel vrij kan maken.
He eindelooze verscheidenheid der
Menschen ten opzichte van de natuur
en do mate hunner geestkracht, heeft
tot gevolg: oindeloozo variëteiten van
karakters, waarvan men verreweg de
meeste, gemengde karakters kan nosmrn.
In de gemengde karakters schuilt door
gaans viel duisters en tegenstrijdigs.
Daaiom zijn veel karakters moeilijk
to doorgronden en heeft do menseh dik
wijls jaren noodig tot voortdurende en
scherpe waarneming, niet zelden bijge
staan door bittere levenservaring, om het
te kannon brengen tot den rang van
menschenkcnner.
Do mensck maakt dan ook met de
jaren vorderingen in do kunst van men
schen to kennen. En van een verstan
dig grijsaard zijn wo gewoon te zeggen:
hij is een ervaren man, een man van
ondervinding, wat grootendeels neerkomt
op do lofspraak: hij kent de menschen.
Met de temperamenten is het anders
gesteld. Daarop bezit do menschelijke
geest vol minder ovorhesrsehenden in
vloed. Zij worden meer bopaakl door de
neigingen efl daarna in zekoro, gemak
kelijk to bepalen richting gedreven.
iiio tallooze verscheidenheid welke men
bij d; k iraktcrs aantreft, ontbreekt dan
®ok bij de temperamenten en men is
in geslaagd, zo in vier hoofdsoorten
verdoelen, zoodat msn vooropge-
old d.t einigo studio van don por som
1,1 kwestio gemaakt is van bijna
jdor menseh kan zeggen, welk tempe-
'ircjit hij bezit.
Over het karakter van een bapaald
uV>on verschilt men, ook bij gelijke
'te van kennis omtrent dat karakter,
m aima'ei met elkander van govoei n;
over do be.o. de.ling van iemands tem
perament, zijn verstandige lieden het al
spoedig met elkaar eens.
liet kan dus geen verwondering wek
ken, dat reeds in de Oudheid, de vier
temperamenten als zoodanig waren be
kend onder de namen van: sanguinisch,
flegmatisch, cholarisoh en m lan holisch.
En d.zo verdeeling bleek op zoo proef-
ondervindingrijke wijzo te zijn vastge
steld, dat de wijsgeeien en psychologen
van later eeuwen, zo onveranderd heb
ben behouden.
Wordt vervolgd.
DE BESPREKINGEN TUSSCHEN
LOUCHEUR EN RATHENAU.
Gelijk een Havas-telegram meldde, zijn
de Fransclie minister voor wederopbouw
Louclicur en dr. Rathcnau op de conferen
tie te Wiesbaden tot overeenstemming ge
komen.
Deze overeenkomst lusschen Loucheur
en Rathenau schijnt de politieke kringen
en de pers te Parijs volkomen te bevredi
gen; zij gaan voort de ontwikkeling van
zaken in gunstigen zin te bespreken, vooral
de argumenten, die Loucheur heeft uiteen
gezel. Loucheur herinnerde cr aan, dat de
geallieerden voor een dilemma stonden:
Opdat Duitschland zou kunnen betalen, zou
moeten worden toegelaten, dat het zijn uit
voer vermeerdert. Doch indien zijn uitvoer
vermeerdert, zou den handel der gealli
eerden concurrentie worden aangedaan en
de economische toestand der geallieerden
worden geschaad. De overeenkomst met
Rathcnau bevat een oplossing, daar de
Duitsche export naar de verwoeste gebie
den aan de Duitsche industrie een buiten
gewoon afzetgebied verschaft cn geen con
currentie op de normale markten oplevert.
Bovendien zal zij de financieele ruine van
Duitschland voorkomen, dat een gedeelte
zijner schulden in natura kan afdoen, en
aldus aan dc verplichting zal kunnen ont
komen te veel buitenlandsche devisen te
koopen voor zijn betaling, aan dc gealli
eerden in goudmarken.
Alleen de „Echo de Paris" acht voldoe
ning wat voorbarig en wijst er op, dat dc
overeenstemming nog afhangt van de stem
ming in den Rijksdag over de jaarlijksche
credietcn van 50 milliard mark in papier.
Relletjes te Potsdam.
De Berlijnsche correspondent van het
„Hbld." meldt:
Rijkskanselier Wirth had in zijn rede op
den Katholiekendag te Frankfort de juiste
opmerking gemaakt: Het gist weder in
Duitschland. Nauwelijks had hij dit gezegd
of Zondag vloeide er in de straten van
Potsdam bloed, en de nawerking van deze
gebeurtenissen op de brcede massa's is
nog niet te overzien. De rijkskanselier,
die oorspronkelijk van plan was aan de
besprekingen van den Katholiekendag deel
te nemen, is dadelijk naar Berlijn terugge
keerd, waar onder voorzitterschap van den
rijkspresident de door ons reeds aangekon
digde ministerraad wordt gehouden. De
vakverenigingen en de beide socialistische
partijen zullen een deputatie naar den rijks
kanselier zenden, teneinde op de rifksre
geering druk uit te oefenen i„ dozerich-
ung, dat zij, „ingrijpende maatregelen ne
me tegen de steeds brutaler optredende re
actie". Democratische bladen melden, dat
er op het oogenblik over onderhandeld
wordt op welke wijze 't mogelijk zou zijn,
«at ook de christelijke en de Hirsch-Dun-
,wi v;,kverenigingen aan dezen stap
deelnemen, welk bericht door de „Vor-
®r's wordt bevestigd.
De jengdorgauisalie van de Duitsch-na-
he r SparllJ had' daar (,e plechtige
herdenking van den slag bij Tanncnberg in
de open lucht verboden was, haar aanban-
gers m verschillende groote zalen te Pols-
tinks ra reTr0e,>eii- De °Pro*P van de
d !'1in V(T Mn teS«n-demonstratie
was door duizenden opgevolgd. ()n den
weg naar hun vergaderlokalen, dien zin"
gesloten gelederen aflegden, werden' op
een gegeven oogenblik twee rijksweersot-
daten door de menigte lastig gevallen. Een
wachtmeester werd tegen den grond ge
slagen; hij greep uit noodweer naar de
wapens. Twee personen werden gedood,
een werd gewond. De wachtmeester zelf
werd door de menigte leclijk toegetakeld.
Omtrent liet verloop van het incident,
meldt de „Montagspost" nog: Toen de
links-radibale demonstranten hun opgeld
opstelden, verschenen twintig jonge man
nen en vrouwen met zwart-wit-roode lin
ten, oen rijksweerofficier met zwart-wit-
rooden band 0111 den arm voorop. De de
monstranten vielen op het troepje aan, joe
gen de vrouwen weg en ranselden de man
nen af. Eén van hen maakte zich van den
vlaggeslok meester en sloeg er den officier
mede op het hoofd.
Daarna trok de radicale menigte ver
der door de stralen van Potsdam en viel
onderweg voorbijgangers aan, omdat ze
zwart-wit-roode rosetten in hun knoopsgat
hadden, Trams werden aangehouden, de
demonstranten drongen de wagens binnen
en wierpen de passagiers, waarvan zij vcr-
1 moedden dat zij naar' de Taimenberg-tier-
denking wilden gaan, op straal. Daarbij
kwam het meer dan eens tot ernstige vecht
partijen. Om half vijf werd het parool uit
gegeven: bij het slot te Potsdam bijeenko
men. Onmiddellijk daarna deed het ge
rucht de ronde, dat politieagenten met ma
chinegeweren op den optocht hadden ge
schoten. Dit bericht was een verzinsel,
daar de politie zeer correct en gereserveerd
was opgetreden. Naar aanleiding van dit
gerucht echter nam de opwinding nog toe,
en toen de demonstranten cenige beambten
der veiligheidspolitie hard zagen wegloo-
pen, dachten ze, dat dezen versterking gin
gen halen en holden de vluchtelingen ach
terna. Op de Kanaalbrug trachtten eenige
wachtmeesters van de Potsdamsche veilig
heidspolitie ze legen te houden. Een oogen
blik later had de menigte de polilicbeamb-
len omringd en sloeg er op los. Een van
hen werd onmiddellijk onder den voet
geloopcn en afgeranseld, de andere vlucht
ten in een huis en loste van daar uit vijf
scholen.
De beide voorste aanvallers vielen neer.
Daarop drongen de demonstranten het
huis binnen en zochten naar de ontvluchte
rijksweersoldaten. Ze hadden den cenen
al in een kamer gevonden en wilden juist
beginnen hem af te ranselen, toen politic-
hulp kwam opdagen en de soldaten uit dc
handen der menigte bevrijdde.
Het bericht van het gebeurde verspreid
de zich snel als de wind door geheel Pots
dam. Van de demonstranten maakte zich
een waanzinnige opwinding meester. Ze
wilden in het eerste oogenblik het slot be
st,ormen en plunderen. Al kwam het hier
toe dan ook niet, de leiders verkeerden toch
in de onmogelijkheid de orde te herstellen.
Er brak een paniek uit. De leiders ver
klaarden dat ze niet zouden wijken voor er
volledige opheldering was verkregen. Kort
daarna hadden zij een bespreking met den
president van politie. De president beloof
de onmiddellijk een onderzoek le zullen
instellen en geuigen te zullen yerhooren.
Daarna verklaarden de leiders zich bereid
hun invloed op de menigte aan te wen
den, opdat ze zonder verder bloedvergie
ten Potsdam zou verlaten. Zonder verder
bloedvergieten, werd dan ook de terug
tocht aanvaard.
NA DEN MOORD OP ERZBERGER.
Het onderzoek naar de moordenaars
van Eraberger heeft tot nu toe nog geen
resultaat opgeleverd. Dc justitie in Baden
heeft thans ook een belooning van 20.000
mark uitgeloofd voor hel opsporen van de
daders.
Het stoffelijk oversdhot van Era-berger
zal' niet, zoóals oorspronkelijk liet plan
was, naar Berlijn, maar naar zijn geboor
teplaats Bieberaclh worden overgebracht,
waar bet Woensdag zal worden bijgezet.
De gemeenteraad van Bicberaeh heeft aan
de weduwe van Erztoeiger een ecre-graf
aangeboden.
Zondag is in Oppenau in tegenwoordig
heid van vertegenwoordigers der rijksre-
geering, van de regeering van Baden cn
een groot aantal fractiegenooten een ker
kelijke rouwpleehtigheid voor Erzberger
gehouden. Aan de overbrenging van bet
lijk uit het ziekenhuis naar de kerk namen
24 Katholieke vcreenigingen met vaandels
deel. De lijkkist werd voorafgegaan door
de geestelijkheid. Na de plechtigheid werd
de lijkkist naar het „Kricigerdenkmal" ge
dragen en daar bewaard. Hier spraken
vertegenwoordigers van de regeering van
Baden, de rijksregeering en het centrum.
In naam van den Rijksdag hield de vroe
gere rijkskanselier Fehreivbach een her
denkingsrede. Ook van andere partijen
waren vertegenwoordigers aanwezig, o.a.
van <1# onafhankelijke socialisten.
Ren rede aan Lloyd George.
Lloyd George heeft in een te Barnsley
gehouden rede gewag gemaakt van de
lersohe quaestic. Hij zefde o.m.:
„Het is het oude euvel. Vele pogingen
zijn aangewend om het tc genezen, door
vroegere staatslieden en die van tegen
woordig, door staatslieden van de cenc
partij en van de andere partij en door
staatslieden van geen partij. Tot nog
zijn zij niet geslaagd. Soms was het e
fout van het cene land en soms die van
liet andere, en .soms de fout van beide,
heb vooroordcelen legen de Engelsohen
gezien. Laten wij om Gods wil alle voor
oordcelen terzijde stellen.".
Lloyd George was trotsch bij de ge'
dachte, dat BrMtaimdë zich boven alle
vooroordcelen had verheven en voorwaar
den had voorgesteld, zooals vroeger nog
nooit waren aangeboden. Hel waren voor
waarden, niet alleen aan te hevelen voor
Brülannië, maar voor de göheele liesohaaf-
de wereld. Maar, voegde de Premier cr bij,
Engeland kon niet toestemmen in afschei
ding. „Er is geen sprake van overheer-
schi-ng of heerschappij. Er is geen sprake
van, dat het eene ras gewelddadig
heerscht over hel. andere. Eenheid sluit
geen onderwerping in zich, maar is dik
wijls de beste waarborg voor vrijheid.
Afscheiding zou voeren lot den wreedsten
burgeroorlog. Indien Zuidelijk Ierland niet
voldaan is met vrijheid, maar blijft aan
dringen op afscheiding, dan vrees ik, dat
wij alle hoop op eene minnelijke schikking
moeiten laten varen. Maar ik vertrouw
erop, dat het gezond versland de over
hand zal behouden en men den juisten
weg zal welen te volgen."
DE OPPER-SILEZISCHE KWESTIE
De vertegenwoordiger van Ha-vas meldt
dat de openingsbijeenkomst van de bui
tengewone zitling van den Raad van den
Volkenbond, die is bijeengeroepen om te
beraadslagen over den brief van. den
voorzit Ier van den Oppersten Raad met
betrekking tot de vaststelling der Opper-
Silezisdlie grens, gisteren (Maandag) om
vier uur 's middags werd gehouden.
YAP.
De Washingtonsche correspondent van
de „Morningpost" meldt dat Amerika en
Japan tot overeenstemming zijn gekomen
ten aanzien van de kwesLie-Yap.
EEN WERK LOOSHEI D S CO N-F FjR.ENTI E
TE WASHINGTON.
President Harding is voornemens in
de maand September een conferentie
bijeen te roepen, teneinde voor hel heele
land het vraagstuk der werkloosheid te
onderzoeken, in liet bijzonder van den
arbeid en de economische maatregelen,
noodig voor bet herstel van handel en
bedrijf tot het normaal peil.
NAAR RUSLAND.
Het Engclsche s.s. „Eaton Grove" is
met 1800 ton boonen naar Pelrogad ver
trokken, voor de levensmiddelenvoorzie
ning voor de bevolking dier stad.
Het is tel cersje stoomschip, dat sedert
1914 Marseille met bestemming naar Pe
lrogad verlaat.
DE GRIEK SCH-TURK SOH.E OORLOG.
Een B. T. A. uit Parijs meldt, dat vol
gens berchten aan de bladen uit Konstan-
tinopel de rechtervleugel van het Griek-
sche leger, die trachtte de stelling van de
Sakaria in liet ziriden om te trokken,
door dc Turken is verslagen en afgesne
den van het gros van het Grieksche le
ger.
I>E WASH INGTONSGH E CON
FERENTIE.
Gompers, de voorzitter der Amerikaan-
sche federatie van den arbeid, heeft een
een oproep gericht lot de arbeiders van
alle landen, die aan de Ontwapeningscon
ferentie deelnemen, met het doel hen op
te wekken, vertegenwoordiging te ver
krijgen in de delegaties.
De Washingtonsche correspondent van
dc „Times", schrijvende over de vooruit
zichten van de conferentie, constateert,
dat er teekeiien zijn, die er op wijzen dat
er in Brittannië een zekere ongerustheid
heerscht, die zich samentrekt in hel ge
loof, dat een voorloopige overeenkomst,
tenminste ten aanzien van de voornaam
ste Zuidzee vraagstukken, noodzakelijk is,
wil de conferentie niet in gevaar wor
den gesteld, terwijl er uit Japan berich
ten komen, waaruit blijkt, dat er een al
gemeen persdebat aan den gang is, dat
steeds scherper wordt en waarbij aan
de VereenIgde Staten motieven en bedoe
lingen worden toegelicht van een soort,
die achterdocht moet wekken niet alleen
in Japan, doch ook in China. De corres
pondent ziet het heelmiddel zoowel voor
de ongerustheid in Briftannië als voor
den twijfel van Japan in een openhartige
en onverwijlde uitwisseling van gedachten
tusischen dc betrokken regeeringen. Hij
verzekert dat hij op grond van de beste
bron kan verklaren, dat Amerika bereid
is, en méér dan dat, een niet-formeele
gedaohtenwisseling te doen plaats hebben
over elk onderwerp, dat naar de mee
ning der belanghebbende mogendheden
elementen bevat, die tot moeilijkheden
zouden kunnen leiden, opdat de bodem,
voor zooveel mogelijk, kan worden geëf
fend vóór de conferentie te zamen komt.
Twijfel aan deze bereidwilligheid' wordt
in officieele kringen met groote veiba-
zing ontvangen. De correspondent veron
derstelt de mogelijkheid, dat het misver
stand op dit punt het gevolg is van het
feit, dat de Amerikaan sche regeering het
denkbeeld van een preliminaire conferen
tie heeft afgewezen.
De reden voor deze afwijzing Jag in de
overweging, dat liet in de hoogste mate
tactloos zou wezen, 'zoo een bijzondere
groep uit het algameene lichaam vóór
den bepaalden datum tezamen zou ko
men voor het houden van een besproking
over zaken, die in het algemeen geno
men, allen gelijkelijk aangaan. Het zou
niet alleen taktloos zijn geweest wegens
de uitwerking op de mogendheden, die
niet tot de preliminaire conferentie zou
den zijn uilgenoodigd, omdat daardoor
hun belangs tel ling in de algemeene ver
gadering sterk en natuurlijkerwijs zou
z|jn verminderd, doch ook wegens
het onvermijdelijke effect op het Ameri-
kaan.sehe volk. De regeering was even
wel van oordeel, dat afwijzing van het
denkbeeld van een preliminaire conferen
tie niet behoefde uit^te sluiten, dat de
te' rokken mogendheden zich langs den
gewonen weg, dien van het diplomatiek
verkeer, met elkaar in verbinding zouden
stellen tot effening van het pad, dat in
November tot overeenstemming moet
leiden, cn le Washington wordt dan ook
royaal gezegd, dal zoo men dezen weg
niet volgt, dit niet de schuld is van de
Amerika ansohe regeering. Ook wanneer
een provisiooecle schikking ran bepaalde
quaesties noodzakelijk wordt geacht, is
de regcering der Vereenigde Staten, al
dus verzekert de correspondent, bereid,
alles le doen wat in haar vermogen ligt,
om die tol stand te brengen.
WAAR DE M1LLIOENEN BLEVEN.
Dezer dagen werd gemeld, dat de Ita-
iiaansche autoriteiten een inval in het
Montenegrijnsche consulaat te Rome zou
den hebben gedaan.
Uit berichten in de Fransclie bladen
blijkt dat de zetel der Montenegrijnsche
regeering zich tegenwoordig na veel om
zwerven le Rome bevindt. Dc Itatiaansche
rcgccring, die wilde weten op welke wijze
de 40 mi'lioen zijn uitgegeven, welke zij
de Montenegriinrche regeering heeft doen
toekomen ten einde de Montenegrijnsche
vluchtelingen le helpen, heeft een buis-
zoeking in het Mont«oegrijnsche consulaat
gehouden.
Gebleken is dat 24 ir.illioen van dit be
drag zijn verduisterd en door de Monte
negrijnsche autoriteiten besleed zijn met
het doel een revolutionaVe agitatie in
Italië op touw te zetten.
Op voorstel van het genootschap lot
behoud van monumenten van geschiedenis
en kunst heeft <ie Fian.v-E regeering de
beroemde hofstede var Houyouinont on
der deze monumenten gerangschikt. Dc
hoeve ligt op 12 minuten afslands van den
hepvel van Waterloo en was hij den slag
de sleutel van de positie der Engclschen.
Had Napoleon de hoeve vereerd bij zou
de geallieerden in de flank hebben aan
vallen.
Het regeeringstesluit is een poging or
onmetelijke lijden in aiie groepen der be
volking gevonden. Doch vroolijk en wel
gemoed heb ik slechts één groep gezien,
n.l. een in den werkelijk en zin var be(
woord parasitaire burgerlijke miriden-
groep van nieuwe beambten. Deze {roep
van een naar men ze gerust kan noe
men nieuwe bourgeoisie, de z< oge-
naamde Sovjet-bourgeoisie, bestaat uit
eergierige, cynische, onbetrouwbare lie
den." In hun handen ligt niet alleen he1
staatsbestuur; zij beschikken ten slotte ook
over het persoonlijk lot van ieder menseh,
wiens arbeidstaak, wiens dagelijksch
voedsel zij bepalen, over wier leven en
vrijheid zij beschikken.
Hiermee zijn wij reeds tot de politieke
verhoudingen in Rusland genaderd. Daar
over schrijft de bezoeker: „Terstond nil
het overschrijden der grens bespeurt meil
een zekeren a tmosferischcn druk van on
vrijheid en wantrouwen. Schoften in -vil
ten panloffds sluipen door de gangen en
rondom het sleutelgat vergaart ziclh de
ettige .afdruk van ongewasschen ooren.
Deze druk is zwaarder le dragen dan alle
anoere nooden, die men in Rusland aan
eigen lijf ondervindt AJles wat men aan
geschreven en gedrukte zaken bij zich
heeft, moet vóór het verlaten van het land
aan de Wctsjeka ter controle getoond
worden." Al wat in Rusland in druk var-
schijnt. is produkt van regeering of com
munistische partij, wat hetzelfde is. Zij
alleen bezit drukkerijen en papier. En van
welken aard zijn dan haar kranten! Zoo
de „Prawda": „Zij is voor driekwart met
polemiek gevuld, polemiek tegen legenstan
der-s, die zich niet verweren mogen; de
T"(- bestaat uit binnen- en budtenlandsoh
.nel -Jr-v-vv'. <jat uilsluitend op vooruitgang
de hoeveKtegen%andalismc te beschermer, i <k,r wereldrevolutie betrekking heeft en
Belgische Katholieke bladen melder.,<"en allengs met woede en weerzin
dat de paters van het klooster der Con- T,-rvr.K
venlueelen, Artoisstraat te Brussel, Maar het onderwijs dan, het kommunis-
tisch onderwijs, waarvan de Moskou-ma-
rAiiken z'fke wonderen plachten te ver-
b-Anl Ach! „Het ontbreekt aan papier
vcor schoolboeken en schriften, aan pot-
looden en pennen. 00!; --i onderwijzers.
Veie honderdduizend- -ie kinderen
hebben geen schoenen cn kunizen niet
naar school gaan. De onderwijzers rijn,
vooral in de afgelegen plaatsen, onvol
doende bezoldigd en hun Joon-in-natura
reikt niet voor het noodigste. Velen gaan
als schrijver naar liet front Anne onder
wijzeressen verkoopen hun haar voor een
stuk brood, verhuren zich als dienstboden
bij welgestelde boeren, schrobben dc vloer
in koeln.kenhuizen!"
Dat is nu Rusland, zooals het in wer
kelijkheid is na 4 jaar van communis
tisch bewind.
Afschuwelijk, inderdaad.
Maar twee opmerkingen vloeien daarbij
■s vanzelf uit de pen, schrijft het „Cen
trum".
Ten eerste, dat bet geweldige fiasco
van het communisme ook de radicale
veroordeeling van het socialisme betee-
,kent, waarvan, zoo als wij reeds mcerma-
dag j.l. teekenen van vergiftiging vertoon
den. Al de kloosterlingen, broeders en
dienstboden, één enkele uitgezonderd, zijl.
bedlegerig. Zaterdag is een broeder over
leden; een der paters is stervende. De an
dere leden der gemeenschap zijn aan d.
beterende hand. De oorzaak der vergifti
ging wordt geweten aan bederver 'Iccsch,
dat voor versch verkocht werd.
De „Chicago Tribune" meldt dal vol
gens een bericht van Hoover's hulpcomité,
hetwelk' in Duitschland is ops-cvanc'en, in
Moskou felle branden woeden. De brand
zou reeds drie dagen hebben aangehouden,
doch bijzonderheden werdm niet vermeld.
Het Belgische Laatste Nieuws meldt:
Koning Albert zal eerstdaags Brussel
verlaten, om eenige weken rust te nemen
in Algeric. waar hij sedert langen tijd eens
wenschte heen le reizen.
Zondag ve.rt-ok dc Koningin ï.aar Ita
lië, om een bezoek te brengen aan haar
moeder, die een gevaarlijke riekte teeft
doorgemaakt. In de eei-cte d.vizen van bep-
tember gaat de Koningin zich bij haar gc
maal vervoegen in Algerië.
De vorsten reizen incognito.
Bij een botsing lusschen een char
abancs en een particuliere auto bij Wc
myss Bay in Schotland zijn Zaterdaf
avond twee menschen ted<»d en vrer^-.n ,„Wen> he, in socialen
gewond van wie verscheden, g J tr economischen zin de consequente door-
De char-a-banc viel om en naar Ween VC(Hng £n toepass, m
en kwam op een afstand van 3 voet van de op <J<,n2clfden materiatistischen
zee neer.
Te Ixuwkn is gisterochtend Henunk
Grevenkop Castenskiotd, de Deens-'be ge
zant, overleden aan de gevolgen van een
wespensteek in zijn nek, die bloedvergifti
ging tengevolge had.
Er is te Weenen een fel conflict ont
staan lusschen de esperantisten en de idis-
ten, dat wil zeggen de voorstanders van
het esperanto en van het ido. Di idisten
hebben de esperantisten tot een openbaren
wedkamp uitgedaagd.
Zaterdagavond is bet nieuwe draad-
tooze station te M-incbenbachsee, be
noorden Bern, ingewijd. De proeven met
het seinen zijn volkomen geslaagd. Het
station zal reeds dienst kunnen doen ten
behoeve van de aanstaande Algemeene
Vergadering van den Volkenlrond.
Het dagblad voor de Arbeiderspartij,
brengt verschillende uitingen naar voren
van een Duitsdhen communist, Arthur
Hollitscher een onverdacht getuige dus
die als gloeiend vereerder van M jskou
naar het land der Sovjets ging, maar als
hevig-teleurgestetde door het bolsjewis
tisch wanbestuur terug-kwam.
Van zijn driemaandsch venblijf in Rus
land vertelt hij in een onlangs verschenen
boek de vreeselijkste dingen, en afgrijse
lijk zijn de schilderingen van de ontzet
tende verwaarloozing en verarming, die
hij overal vond.
Wij citeeren uit „Het Volk":
„Maar terwijl de arbeiders verhongeren
en bevriezen, verheft zich tot nieuwen
welstand de nieuwe Sovjet-bureaukratie.
Daarover schrijft Hollitscher: „In Rusland
heb ik het meest ongehoorde, hel meest
grond
slag staat.
Eu ten andere, dal thans in Rusland
weer duidelijk gebleken is, hoezeer een
volk behoefte heeft aan een krachtigen
middenstand en een goed georganiseerde
a rbeKJerskJasse.
Beidé ontbraken feitelijk in i)c| reus
achtige rijk, tevenals een organisatie der
boeren, zoodat men er de schrijnendste
legercslcAHngen vond en de dictatuur, nu
eens in dezen, dan in genen voren, rich
m de plaats kon stellen van een gesronde
democratie.
Het is een verschrikkelijke les,
Woed en tranen geschreven, welke het in
den uitersten nood verkeerende Rusland
aan de wereld in 't algemeen, aan Neder
land in 't bijzonder geeft.
EEN BEZOEK BIJ DEN INTERNUN
TIUS.
Maandag bracht Z.D.H. Mgr. H. van de
Wetering een bezoek aan Mgr. Vicentini,
den nieuwen Internuntius te 's-Graven-
base. („Centr.")
RAAD VAN STATE.
Naar bet „Centr." verneemt, komt voor
een benoeming tot lid van den Raad van
State (vac.-I.oeff) zeer ernstig in aanmer
king mr. J. baron de Wijk'erslooth de
Weerdestcyn, lid van de Tweede Kamei
en lid van Gedeputeerde Stalen var
Utree hj.
WINTERDIENST SPOORWEGEN.
Naar men van officieele zijde mede
deelt, zal de winlerdienst op de Ned.
spoorwegen "Maandag 26 September a.s.
een aanvang nemen.
Overgang van gemeentepersoneel in
S Rijks dienst. Van Regeeringswege is
een circulaire gerict tot de gemeentebestu
ren Inzake den ov-ergang van gemeente
ambtenaren in 's-Rijiks dienst.
•VRli Naar het Duirsoj,
TWEEDE DEEL.
Word! vervolgd.)
