BUITENLAND
BINNENLAND
Feuilleton^
Brieven uit Frankrijk
Karakter en Temperament.
S£?J?*ond en deMe de B?"
Onder Valsche Vlag
Woensdag 31 augustus
ir.
landbouw in frankrijk.
Mr. P. v. S.
De toestand in Ierland.
££KE*3DF. BUITEHL. BERJORTEK.
WAAR HET OM TE DOEN IS.
I ..Weet gij ook, dat gij mij in den
j?atsten tijd leelijk verwaarloosd hebt,
mJeebooze man Nu geen aanvallen
hoort „van b°osheid of kwade luim,
tnorgejp? *rn denk er aan, datikover-
tttooi cacjar'S ben. Ik verwacht een
1,1311 Waard''' m^n 8rootmoedigen
°Pwachtinóes 2üden op dien dag hunne
2ofgd. gjp njaken, daarvoor is ge-
£11 het weet 15 ïammer, dat
[assing jpepJ Want nu is het geen ver-
Jk voor 'I11331" gij hebt zeuitdrukke-
'n -oo ];et .estgeschenk gewenscht.
Voorkennu !lch dat niet zonder uwe
"°- ik ben en''
?V?.S desniett Vertuigd, dat de verras-
olijven," -. .®8enstaande niet uit zal
toon, terwijl S- ^u8usta °P schalken
harer v/oorH z,l heimelijk de uitwerking
uit te vorsch" zijn trekken trachtte
„Hoe meent gij dat
„Doe maar niet zoo onnoozel. Alsof
ik "niet wist, dat mijn lieve, goede,
edele .man mij slechts daarom zoo
norsch antwoordde, toen ik hem over
den koop van het kasteeltje sprak om
mij eens zooveel vreugde...."
„Gij vergist u," viel Guthbridge haar
in de rede en, een diepe plooi kwam
tusschen zijn wenkbrauwen. „Zet deze
gedachte uit uw hoofd."
„Maar..
„Geen maarhet gaat niet, het is
onmogelijk. Ik heb in den laatsten tijd
grove uitgaven gehad, en zal vermoe
delijk Kortom, er kan niets van
komen." Hij begon in de kamer opge
wonden heen en weer te loopen.
Augusta keek hem een poos teleur
gesteld aan. Groote uitgavenHaar
vermoeden zou dus uitkomenhij
speelde aan de beurs en had groote som
men verloren.
Guthbridge was voor haar blijven
staan. „Het spijt mij wezenlijk, Augus
ta, maar gelijk ik u gezegd heb, mijn
middelen reiken oogenblikkelijk niet
zoo ver. Eigenlijk begrijp ik ook niet,
waarom gij op het bezit van dat ge
bouw zoo verzot bent."
Augusta haalde spijtig de schouders
op. „Alweer een bewijs hoe goedkoop
mooie woorden zijn. Vijf minuten gele
den noemdet gij mij nog uw lieveling
en nu is u een klein offer al te veel. Nu,
wij willen er niet meer over spreken-
A propos, ik heb een boodschap van
mijnheer Muller aan u."
„Van wien riep Guthbridge ver
schrikt uit.
„Van een zekeren mijnheer Muller,
dien ik toevallig op straat ontmoette.
Hij zeide, dat hij een uwer oudste vrien
den was en verzocht mij u zijn visite
voor een van deze dagen aan te kondi
gen."
Guthbridge was in zijn leuningstoel
gezonken. „Welken schurkenstreek
heeft hij nu weer in zijn hoofd Waar
om wendt hij zich tot u Ik.." '"3
ontwaarde plotseling den half verwon
derd, half verschrikt op hem rustenden
blik zijner vrouw „ik ben veront
waardigd, dat die man onbeschaamd
genoeg is om u op de open straat aan
te spreken," zeide hij, terwijl hij zich
afwendde en den schrillen toon zijner
stem matigde. „Hoe kwam hij daar
toe Kent hij u dan
„Hij hoorde mijn naam van de fa
milie Walihagen, hij was bij hen."
Bij hen Bij wien Bü d°-fami
lie Walihagen
i Hij had deze vragen geuit alsof een
P-otselinge kramp hem de keel toekneep,
Zrjn gelaat had een valen lijkkleur aan
genomen en in zijn oogen vertoonde
zich eene uitdrukking, waarmede een
onbarmhartig gejaagde en van alle
z|jden ingesloten vos den jager aan
ziet, half woede en half vertwijfeling.
„Ja, hij was bij de familie Wall
agen," hernam Augusta angstig. ,Hü
scheen met hen bevriend te zijn."
2ij sprak niet verder, want Guth
bridge keerde zich om en verliet met
onzekere stappen het vertrek.
XIX.
Verscheidene dagen veriiepen. Guth
bridge had zich weer in zijn vertrekken
opgesloten en nam daar ook zijn maal
tijden. Augusta wandelde in verveling
door de groote, leege vertrekken, ging
hier en daar voor een paar uur zitten,
maar vond, naar het scheen, nergens
dat, wat zij zocht. Haar handwerk boe
zemde haar afkeer in de romans en
novellen, waarmede zij zich anders
zoo gaarne onledig hield, hadden plot
seling geen belang meer voor haar.
Nog meer dan de verveling plaagde
haar de pijnlijke ©ncernitheid. Wie
was die mijnheer Muller Waarom
vreesde haar echtgenoot hem Hoe
meer zij er over nadacht, hoe grooter
hare bezorgdheid werd. De gedachte
aan een mislukte onderneming had zij
lang opgegeven, om in plaats daarvan
een andere, veel ergere zorg ruimte te
geven. Was Guthbridge in de macht
van dezen geheimzinnigen vreemde
ling Bestonden de groote uitgaven,
waarvan hij gesproken had, in het geld,
dat hij moest geven om daarvoor het
zwijgen te koopen Bij zijn laatste
bezoek op Guruguh had de bediende
hem als „een man" aangemelddes
tijds kon hij dus nauwelijks in de klee
ding, die hij nu droeg, met een fonke
lenden diamantenring aan den vinger,
zijn verschenen. Waar had hij sedert
dien tijd het geld vandaan gehaald
om dat alles te koopen En, indien
het zoo was, ais zij vreesde, wat ver
leende hem dan deze macht over haren
echtgenoot
Hem een verklaring te vragen zou
nutteloos zijn. De eenige weg om de
oplossing van het raadsel te vinden,
was, alle schreden haars mans zorg
vuldig gade te slaan en zoo mogelijk
zijn volgend onderhoud met Muller
hij te wonen. Vermoedeliik zou dit
de bibliotheek plaats hebben, en indien
dit zoo was, zou het niet moeilijk zijn
haar-plan ten uitvoer te brengen. Eene
nauwe, met een zwaar fluweelen gor
dijn bedekte deur leidde namelijk van
daar in een ongebruikt torenkamertje,
en niets was gemakkelijker dan zich
daar te verschuilen.
In alle stilte nam zij hare maatrege
len. De hengsels der deur werden zorg
vuldig geolied, om ieder verraderlijk
geluid te verhinderen; dan plaatste
zij in de nabijheid van het eenige raam
een begonnen schilderstukje, verspreid
de eenige tijdschriften over de tafel
en gaf aan het geheele vertrekje hef
aanzien alsof het bewoond was. Betrap
te men haar nu, dan had zij een verkla
ring voor haar aanwezigheid in dit
bekoorlijk, tot de studie en den arbeid
zoo geschikt kamertje bij de hand.
Nadat zij alles tot hare volkomen ter
vredenheid had ingericht, sloeg zij haar
hoofdkwartier in de bibliotheek zelf
op. Van de diepe vensternis uit overzag
men een groot gedeelte van den weg,
die naar den hoofdingang van het kasr
teel leidde, en men kon reeds uit de ver
te iederen bezoeker zien.
.Nu zoutten wij niet gaarne voor oC«.e
^-Keiiimg nemen de stelling, dat <le tompe-
1 a,nei)ten hun ontstaan te danken hebben
*an den bij eik individu in kleinigheden
•Varicërenden bouw vau hek nien-
ijk lichaam. Maar wèl dunkt het ons
Onnaar te beweren, dat de physieke ge-
•Wdiheid van 's menschcn lichaam, de
"^sgcweldlheid van den menscih er nu
*cns buitel gelaten, die o.i. mede oen niet
onderschatten invloed op het tempera-
•Went bezit van eenigen invloed is op de
®Oort van temperament, welke zich bij
dezen of genen openbaart.
Er loven genoeg menschen, welke zich
mogen verheugen in een vroolijk, sangui
nisch temperament, die corpulent worden,
zonder dat daarbij hun physiek gemak
ivan beweging, noch hun psychisch aan
passingsvermogen te loor gaan, en todh
*ijn de meesten onzer sanguinische na-
tuurgenooten eer mager dan.... omvang
rijk.
Magere menschen, van wie wij soms be
doren. dat zij ons door hun onverstoor
baar flegma, van ongeduld bijna uit ons
^©1 doen springen, behoeft men niet met
lantaarn te zoeken, maar tóch, verre
es de meeste flegmatieke personen heb-
i>en sterke neiging tot dik worden.
Cholerische lieden zijn niet altijd alleen
gevormd van beenderen, vel en spieren,
hooh grauw-geel van gelaaiflfr.nt, en tóch,
ue opvliegende, heftige, nijd koesterende,
daze ondeugd gaat niet zelden gepaard
'het cholerie heèrscli- en wraakzuch
tige mensch, heeft weinig aanleg, om er
zoo gezond uit te zien als een viscbje in
*t water.
De gelaatstrekken van den melancholi
cus dragen niet steeds de kenmerken van
ongezondheid, maar de mensc'henkenner
bespeurt in zekere trekkingen der wang-
spieren, in den soms peinzend-vermoeiden
opslag der oogen, in het onwillekeurig
als door roflex-heweging rimpelen van het
voorhoofd, de leekenen eener, de krochten
van de ziel en lichaam, sloopende melam-
flhohe.
Mensohen, in wier zenuwgestel een
krachtige energie aanwezig is, hebben
aanleg óf lot het sanguinisch, óf t-ot het
cholerisch temperament. Zijn bij zulk een
mensch de verschillende neigingen zeer
talrijk, dan wisselen zij elkaar snel af en
Se heb met een snngurnisehen mensch le
doen.
Bewegen zich echter die neigingen in
Migeren kring, dan zal die mensch zijn
energie veelal richten op meer markante
op den voorgrond tredende neigingenen
openbaart zich zijn temperament in hef
tigheid en onder omstandigheden, wan
neer hij niet door logische redeneer,ng
en daaruit voortvloeiende zelfbeheer-
sohing wordt in toom gehoudlcn
spreekt en handelt hij roekeloos en ver
metel. Hij is cholerisch.
Laboreert echter het zcnuwgesteld aan
gebrek aan. energie, dan treedt de aan-
h-g tc voorschijn óf tot flegma of tot me
lancholie (droefgeestigheid)
n a, eerslc ontstaat dan, wanneer het
uitgedridrf 'U ^normale verhouding zijn
richting werken6^1"""1 bepaald>e
energie' ^cJ). echter bij dit gebrek aan
lichaam z'ekelijikc gesteldheid van 't
BUclilig' aan de neigingen een zelf-
.V>end Cn naar Zelfgenoegzaamheid stre
vend;,- verleenen en wordt bo-
stand n rui' een haken naar een toe-
dat Van bevrediging geboren, zonder
Zoorl °r wilskracht in voldoende jnate
0v,r :,nd«n is om dien toestand te ver-
dan ontstaat melancholie.
c sanguinische mensoli is in 't bezit
Cr energie met afwisselende neigingen,
sn l °m Wo,rdt h'j al heel gauw door een
ontstane neiging opgewekt, maar
opgewekte toestand duurt meestal
lang. Voor aanlmudende werlkzaani-
en, die slechts met rustelooze inspan-
"Ift en taaie volharding kunnen ten uit-
scUt v'Orden gebracht, is hij niet ge-
is 11 ^ailn6er zijn eerste ijver bekoeld
oCc 1 on,lstaat "i®! zelden een tagen-
neiging en zal hij met de-
haa r v<)orivarendheidsoms met over
ging in®' aan het tegenovergestelde be
roof" Van datgene, waaraan hij nog
I zijn krachten heeft beproefd,
al 's sf®rk in 't hopen, maar laatzidh
oen '.'"cdig ontmoedigen, wanneer hem
hein ^"'derpaal in den weg treedt, die
door inzien, dat zijn hoop alleen
Werwp^" volhardend streven kan worden
Gocdhar'r
®en off,,-,- 's hij en ten volle bereid
zaïken ie lcn dienste van personen of
Wegen, Zp fen8«n. Zonder lang wikken en
KW, dan ook zijn hulp toe.
londcp "Cen hij beloofd heeft, snel en
veel moeite ten uitvoer worden
gebracht, dan zal hij in den regel zijn
belofte ook onmiddellijk vervullen.
Eiisolit de vervulling zijner belofte ech
ter inspanning en tijd, dan ontluiken
nieuwe plannen en neigingen als padde
stoelen in zijn gemoed en is er veel kans,
<^it hij, of zijn wooTd terug zal nemen,
of een andere beteekenis aan zijn woor
den zal trachten te geven, of ook wel zijn
belofte vervult, maar met onverholen
tegenzin.
De sanguinische mensch sluit gemakke
lijk vriendschap, maar geeft ze ook even
gemakkelijk o,p. Hij is opvliegend, maar
heeft spoedig spijt over zijn drift en op
vliegendheid. Hij smeedt in een omme
zientje plannen en leeft in de stellige ver
beelding, dat hij volharding genoeg be
zit, om ze ten uitvoer te hrengen. Over
zijn plan zelf is hij echter al zóó ver
rokt, dat zijn genot door het denken er
aan alleen, reeds len halve is Ix-vredigd
en zijn ijver al verslapt is, eer hij over
gaat tot een begin van uitvoering. In
schikkelijk is hij voor de gebreken van
anderen; maar ook voor eigen gebre
ken, maakt hij aanspraak op anderer
toegevendheid.
Hij krijgt om een haverklap ongenoe
gen,, maar steekt oolk gauw en welge
meend. de hand uit tof verzoening. Hij
is aangenaam en onderhoudend in den
omgang, maar niet altijd een vriend,
waarop valt tc bouwen.
Niet zelden staat men verbaasd over zijn
scherpzinnigheid in 't ontwerpen, maar
niet minder over zijn laksheid in het uit
voeren van het ontworpenc.
Hij zou dolgraag alle menschen geluk
kig maken, maar omdat hij veel meer
belooft, dan hij in staat is te volbrengen,,
stort hij menigeen in 't ongeluk.
De aanleg van den Sanguiniscben
niicnsch is veelal dichterlijk. Maar zijn
dichtader vloeit zoo dikwijls leeg in de
kille atmosfeer van prozaische levensom
standigheden, dat -die aanleg niet voor
het tiende deel tot vollen wasdom gedijt.
Zeker, de energie domineert steeds in
den samguinisclien mensch. Doc.li zij wis
selt veel te vaak af in het voorwerp dat
die energie zioli ten doel stelt en springt
herhaaldelijk over op het tegenoverge-
gestelde, wparnaar zij in den aanvang
streefde.
(Wordt vervolgd).
Men zegt wel eens, als een boer niet
klaagt, dan is hij niet gezond. Zonder de
waarheid van dit gezegde te beamen, moet
ik toegeven, dat er op het oogen,blik reden
tot klagen genoeg is. Droogle en nog eens
droogte, wekenlang, doet de grasvelden
verdord liggen in de blakende zon, die
wel aangenaam is voor menschen, die al
leen maar vragen of het mooi vaeanticwee
is, maar die e ergert, als je weet hoe
noodig een flinke regenbui is. Nu is er ge
lukkig den allerlaalsten tijd een verande
ring gekomen en heeft de strakke lucht
voor een bewolkten hemel plaats gemaakt,
zijn regenbuien gevallen, maar in de eer
ste plaats nog lang niet genoeg en boven
dien te laat om te herstellen wat door de
droogle was bedorven. Beter laat dan nooit
geldt natuurlijk ook hier, maar te laat en
te weinig bl ft het in ieder gevai. De oogst
heeft er diuchtig onder geleden, de aanvoer
van groenten is gering, de prijzen zijn
hoog, en wie cr op gerekend heeft in den
komenden winter zijn uitgaven te zien da
len in verhouding tot de vorige, heeft
buiten den waard, in casu.de droogte ge
rekend. Doch niet alleen de droogte heeft
nadeelig op den landbouw gewerkt, ook
het gebrek aan goede werkkrachten doet
zich gevoelen. Het is dan ook begrijpelijk
dat de Fransche regeering pogingen in het
werk stelt om hierin verbetering te bren
gen, en de komst van vreemde werkkrach
ten thans met vreugde begroet. Huiverig
ben ik over het algemeen menschen den
raad te geven om het eigen land te verla
ten en in den vreemde arbeid te gaan zoe
ken, zooveel is er dat hun in die nieuwe
omgeving zal tegen vallen, een taal, die
zij niet kennen, een arbeid die hun vreemd
is en vrienden en familie die zij zullen mis
sen. Bovendien, en dit weegt het zwaarste,
de omgeving waarin zij kömen, kan ook
gevaren van geestelijken, aard opleveren.
Wanneer ik dan ook liet een en ander ga
meedeeien over de kans van weistagen
voor een Hollandschen landbouwer in
Frankrijk, dan is dat allerminst omaan te
sporen, de grenzen over te steken, en hier
het heil te zoeken.
Het dient alleen om hen, die het voor
nemen koesteren, en niet anders willen,
behulpzaam te zijn en in de goede richting
te leiden. Op verzoek van eenige Holland-
sche landbouwers heb ik mijn voelhorens
uitgestoken, adviezen ingewonnen en per
soonlijk mij met verschillende deskundigen
op landbouwgebiedi in verbinding gesteld.
Een van de meest deskundige mannen in
landbouwzaken, is wel de heer van Rijn,
kort geleden nog aan ons gezantschap te
Parijs verbonden, thans aan het interna
tionaal Landbomvinstituut le Rome werk
zaam. Voor zijn vertrek heeft hij mij eeni
ge malen met de grootste welwillendheid!
te woord geslaan en de gevraagde inlich
tingen verstrekt. Zijn oordeel op ondervin
ding gebaseerd, is, dit, -dat 'n energieke en
jonge landbouwer, die verder wil kijken
dan zijn eigen land, niet beter kan doen,
dan eenige maanden in een degelijke om
geving op een groot bedrijf te gaan wer
ken. Hij moet natuurlijk iets in zijn mars
voeren, handig in zijn vak zijn, werklust
bezitten en niet opzien tegen moeilijkheden
die onvermijdelijk een verblijf in den
vreemde met zich brengen. Heeft hij een
oogsttijd meegemaakt en eenigen kijk ge
kregen op het Fransche leven, dan zal hij
kunnen oordeelen of een toekomst in dat
land hem aantrekkelijk voorkomt. Zoo
niet, laat hem dan rustig naar Holland te-
rugkeeren. Verloren heeft hij niets, zijn
kennis is toegenomen en financieele schade
heeft hij niet geleden, want hij heeft in
dien tijd genoeg verdiend om zijn reis te
bekostigen. Getrouwde personen staan er
anders voor, en hen zou ik raden te blijven
op het plekje grond waar zij hun bestaan
hebben; voor mannen met een gezin is
één vogel in de hand altijd nog secuurder
dan tien in de lucht. Ongetrouwden, flinke
arbeiders kunnen hier een maandloon van
ongeveer 150 A 200 frs. met vrije kost en
inwoning verdienen. Een sedert jaren in
Noord-Frankrijk gevestigde land'bouwei
een katholieke Limburger niet wien ik in
correspondentie trad, bevestigde mij uit de
practijk, de woorden van den heer van
Rijn. Meerdere landgenooten hebben bij
hem werk gevonden .waarvan sommigen
in Frankrijk zijn gebleven, anderen naar
hun vaderland6che haardsteden zijn terug
gekeerd. Het voordeel bij een goeden ka
tholieken landgenoot proeftijd door te ma
ken, is van groot belang, en daarom, alvo
rens tol een dergelijken stap van emigratie
over te gaan, informeer eerst goed hij wien
gij gaat werken. Ga niet op goed geluk, het
gevaar de kous op den kop te krijgen is
dan te groot maar niet minder groot het
gevaar in een ongewenscht milieu verzeild
te raken. Een andere soort van emigratie
is het koopen van gronden en landbouwbe
drijven met alles wat daarbij behoort. Hoe
aanlokkelijk wellicht door thans geldenden
wisselkoers en toegezegde hulp van regee-
ringswege in den vorm van grond en be
drijfskapitaal tegen matige rente van 1 of
2%, niet gaarne zou ik het aanprijzen.dat
voorschot is wisselvallig door de vele aan
vragen en het gebrek aan geld, maar ook
in geval van voldoende eigen kapitaal zijn
er bezwaren !e over De prijzen zijn ont
zaglijk hoog, 'het vee is zeer kostbaar en 't
karakter der Fransche boerderijen zoo
geheel anders dan het Holland'sche. Over
het algemeen zijn de boerenplaatsen zeer
uitgestrekt en door gebrek aan personeel
moeidijk te bewerken. De ondervinding
door mij opgedaan is dat kleine plaatsen
met enkele koeien weinig voorkomen. Tol
aankoop mag ir£n eerst overgaan na bij
anderen het bedrijf door en döor te heb
ben leeren kennen. Mijne conclusie is deze
dat een landbouwer heel ernstig zich moet
bedenken alvorens zijn land te verlaten.
„Eigen haard is goud waard „Oost West
thuis best" en „zoo als het klokje thuis
tikt, tikt het nergens", zijn spreekwoorden
die voor hem speciaal een groote waarheid
bezitten. Ik stel mij voor op dit zoo be
langrijk onderwerp nog wel eens nader te
rug le komen.
P a r ijs, 24 Aug. '21.
DE POLITIEK IN FRANKRIJK.
De Parijsche correspondent van het
„Hlbl." seinde gisteren:
Het politieke leven schijnt eensklaps,
te midden der va can lie, opgeleefd. De
financieele commssie, die in het gehouw
der Kamer van Afgevaardigden bijeen
kwam, besloot de regeering inlichtingen
te vragen over de jongste intergeallieerde
financieele conferentie, welker besluiten
over de verdeeling der Duitsche schade
vergoeding, alhoewel door den minister
van financiën, Doumer, onderteekend, on
aannemelijk worden geacht. Wellicht zal
Briand zelf de besluiten verwerpen.
Niettemin kwam de ontevredenheid,
welke in parlementaire kringen bestaat,
ruimschoots tot uiting in de bijeenkomst
van de commas sic van financiën en in de
wandelgangen der Kamer, waar eenige af
gevaardigden verklaarden dat de door de
„Echo de Paris" uitgeschreven prijsvraag
over de samenstelling van het volgend
ministerie niet zoo voorbarig is. Men zal
aandringen op een vervroegd bijeenroepen
van het parlement, vóór 15 October, in
dien Briand naar de conferentie te Was
hington wil gaan., want alvorens te ver
trekken moet hij een vetdowwensvettmi
erlangen ten opzichte der groote hangen
de kwestie. Een uitvoerige beraadslaging
zou een veertien dagen vereischen. Indien
de Kamer zon weigeren de politiek der
Tegeering goed te keuren, moet er vol
doende tijd worden gelaten opdat een
nieuw ministerie kan worden gevornui,
dat een. vertrouwensvotum erlangt en zijn
premier naar de Ver. Staten kan laten
vertrek kern
De bespreking dezer mogelijkheden
brengt de aangelegenheid wederom naar
het gebied der polemiek, waarbij natuur
lijk de vraagstukken der internationale
politiek overheerschen. Zooals altijd kond
oud-president Poinearé tussclienbeide om
olie op hot vuur te gooien. In een arti
kel in de „Revue dos Deux Mondes",
welke morgen uitkomt, zegt hij ten op
zichte der Öpper-Silezische kwestie: Welk
een zonderling schouwspel le zien hoe
aan de zegevierende naties rechters wor
den gegeven en hoe zij zich blindelings
neerleggen bij de advezen van dezen. En
welk een droefheid haar te hooren be
kennen dat zij niet in staat zijn zelf par
tij le trekken van haar overwinning.
Te Halle is het tot incidenten gekomen.
In een feestlokaal, waar een Kriegerverein
een feest vierde, kwam het tot woeste
vechtpartijen met de binnendringende ar
beiders; aan beide zijden vielen talrijke,
ten deele zwaar, gekwetsten. De zwart-wit-
roode vaandels in de zaal werden afgerukt.
In parlementaire kringen acht men den
toestand buitengewoon ernstig. Men is van
meening, dat de uitvaardiging der veror
dening van den rijkskanselier voor het
oogenlblik geen verscherping van de situa
tie beteekent, maar dat zij zeer veel heeft
bijgedragen tot opheldering van den toe
stand. De fraoties der regeeningspartijen
staan aaneengesloten achter de rijksregee-
ring, die vastbesloten op den ingeslagen
weg zal voorlgaan.
DE MÓÓRD OP ERZBERGBR.
Volgens de verklaringen van de ouders
van den vaandrig Ortwin von Hirschfeld
vertoeft deze bij partijgenooten ie Rheins-
■berg. Het onderzoek van de Berlijnsohc
politie heeft uitgewezen, dat Hirschfeld in
Juni bij zijn familie in Rheinsberg was en
zijn moeder, die hij ook van te voren in
kennis had gesteld van zijn eersten aanslag
op Erztberger, van zijn verlrek in kennis
had gesteld. Hirschfeld, die in Rheinsberg
over groote sommen gelds beschikte, is
daarna op verschillende landgoederen in
de Mark gezien, waar hij oenige dagen als
gast een onderkomen vond. Het schijnt
vast te slaan, dat hij zioli daar verborgen
houdt.
Met hem slaan ook verschillende andere
personen, die met hom bevriend waren en
voor ©en deel tot dezelfde partijkringen
behooren, onder verdenking den moord
gepleegd te hebben. De Berlijnsche politie
heeft reeds vier van hen gearresteerd. Een
van deze arrestanten stond in zeer nauwe
relatie tot een zelfverdeddgingsformatie in
Silczië, waardoor uitvoerige plannen om
trent den moord op Erzberger besproken
zijn.
De crimineele politie te Beriijn heeft
reeds duizenden brieven ontvangen, waarin
tatlooze personen worden genoemd, die bij
de een af andere gelegenheid bedreigingen
tegen Erzbcrger hebben geuit. Bovendien
melden zich honderden getuigen aan, die
moenen met de moordenaars te Beriijn ge
sproken te hebben of meenen van hen ietj
le weten. Een geheel leger ambtenaren
is den gebeden dag bezig deze verklarin
gen na te gaan en zoo noodig een onder
zoek in te stellen. Eenige van deze ver
klaringen zouden nog in den loop van
den dag lot verdere arrestaties leiden.
DE DUITSCHE KATHOLIEKEN EN DE
VREDE.
Maandag is op de katholiekendag tc
Frankfort, op voorstel van den nuntius
Paccelli, door de vergadering met alge-
jneenc stemmen een motie aangenomen,
waarin verklaard wordt, dat de vereenig-
de katholieken van Duitschland het als
hun christelijken en nationalen plicht ach
ten om in overeenstemming met de door
den paus verkondigde opvattingen, den
geest van waarachlige verzoening lusschen
de volken Ie verbreiden, welke alleen lol
het doel, de genezing van de wonden van
den oorlog, kan leiden, indien ook de ge-
loofsgcnooten in dc vroeger vijandelijke
landen in waren christelijken geest er van
afzien de schuld aan liet ontstaan en het
voeren van den wereldoorlog, welken geen
objectieven wercldrechter thans kan be-
oordeelen, eenzijdig af le wentelen op de
overwonnenen. De katholieken van de ge-
heele wereld moesten in dc plaats van
haal, machtsmisbruik en laster, recht cn
liefde stellen.
DE BESTRIJDING VAN DEN
HONGERSNOOD IN RUSLAND.
De eerste bijeenkomst van de internatio
nale commissie ter bestrijding van den
Russischen hongersnood is gisteren (Dins
dag) te Parijs gehouden. De regeering dei-
Ver. Stalen was niet officieel vertegen
woordigd, doch de heer Brown, die na
mens de Amerikaansche Relief Associa
tion te Riga heeft vertoefd, bracht zijn
rapport over den toestand uit.
'Iet eerste voorstel op de agenda was
net zenden van een kleine commissie om
°®n grondig onderzoek in le slellen naar
den toestand in de door den honger ge
teisterde gebieden, daar de thans uit aller
lei bronnen beschikbare inlichtingen on
volledig zijn.
Spoorwegstaking.
De employe's van de Great Northern
ailway in Ierland hebben gisteren on
verwachts het werk neergelegd, waardoor
ne' spoorwegverkeer in het Noorden van
Ierland stilstaat.
Het bommemverpen te Belfast.
Zaterdag in de vroegte is in een huis
san een zekeren Peter Moane, een arbei
der, een bom geworpen, welke de huis-
kamor volkomen vernielde. Van de inwo-
nenden, lien in getal, werd echter niemand
gewond. Na de onlploffing zag men een
burger in de straat de vlucht nemen.
HET DUITSCHE MILLIARD.
Het nog ontbrekende bedrag ter voldoe
ning van het volgens het ultimatum vóór
31 Augustus verschuldigde milliard in goud
is ten deele Maandag betaald. Heden zal ^le
laatste betaling geschieden. Er beslaat geen
twijfel meer, of Duitschland zal zijn ver
plichtingen op den vastgestelden tijd na
komen. Daarmede is de eerste halfjaar-
lijksche betaling van het jaarlijksch bedrag
van 2 milliard geschied en heeft Duitsch
land aan zijn verplichtingen in dit opzicht
tot aan het einde van het jaar voldaan.
DERTIG GEMEENTERAADSLEDEN
MET GEVANGENISSTRAF BE-
DREIGD.
Tenzij de sommatie wordt opgeschort,
gaan 1 September te Toplar (Engeland)
dertig raadsleden de gevangenis in, we
gens hun weigering lot het heffen van be
lastingen, welke tegen Kerstmis een be
drag van 300.000 pond zullen beloopen. De
raad plaatst zich, zooals men weet, op het
slandpunt, dat dc werkcloosheidsuitkeerin-
gen de gemeente bijna 6000 pond per week
kosten, dat de werkeloosheid een gevolg
is van nationale en internationale oorza"
ken, weshalve de welgestelde gemeenten
dienen bij te dragen ter ontheffing van de
lasten der arme districten. De raadsleden
vertrouwen erop dat hun gevangenzetting
tei stond gevolgd zal worden door een
hiuirbetalingsslaking.
Inmiddels hebben sommige gemeenten
haar werkeloosheidsuitkeeringen herzien
en verhoogd. Camberwell Islington be
taalt 3 pond 13 shilling en 6 pence per
.week aan een gezin met zes kinderen;
Bermondsey betaalt 88 shilling. Werke-
loozen te Hockney met zes kinderen
eischen 91 shilling. Deze uitkeeringen zijn
vaak hcoger dan de loonen die worden
betaald.
TOENEMING VAN DRONKENSCHAP
TE WASHINGTON.
Het aantal veroordeelingen .tot gevan
genisstraf wegens dronkenschap te Was
hington is in de laatste twaalf maanden,
die 30 Juni eindigden, met 34 procent toe
genomen, aldus vermeldt het verslag van
den gouverneur der gevangenis. De ver
klaring van deze toeneming der dronken
schap wordt gezocht in den aard der dran
ken, waaraan de liefhebbers zich over
geven bij gemis aan de gewone alcohol
houdende dranken. Haardrankjes, krui-
denaftreksels, parfums, medicijnen en
giftige boomalcohol worden in groote
hoeveelheden gébnuikt als plaatsvervan
gers. Het verslag voegt hieraan toe, dat
de burgers „ook middelen hebben gevon
den om handel te drijven in verkoopbare
nabootsingen van de oude dranken, die
dikwijls bijna tweemaal zooveel alcohol
bevallen als de oorspronkelijke dranken".
DUIKERS NAAR GOUD.
Door de Engelsche Admiraliteit uitge
zonden duikers tot het bergen van de
„Laurentic" die in 1917 voor de mon
ding van Lotigh Swilly tot zinken werd
gebracht, hebben het in het schip geborgen
goud teruggevonden en tot nog toe voor
een waarde van ongeveer twee millioen
pond sterling aan de oppervlakte gebracht.
De operatics zullen worden voortgezet half
September.
Een duiker vergelijkt den toestand van
het wrak met een lange straat hooge hul
zen, die in het midden zijn ingestort. Het
wrak ligt op het diepste punt, waarop dui
ken nog mogelijk is. D» duikers werken
gedurende een kwartier. Er gaat een half
uur mee been, om ze weer aan de opper
vlakte te brengen in verband met het ge
vaar van hartverlamming, waaraan zij
blootstaan als gevolg van de plotselinge
verandering in den bloeddruk. Elke man
kan slechts twee uren per dag „beneden"
zijn.
EEN ZONDERLING GEVAL.
Een secretaris van de Engelschc com
missie te Oppeln is in den trein Berlijn
Breslau overvallen. Op zijn aangifte zijn
twee Polen als de daders op het stalion
te Breslau gearresteerd, van wie een, met
name Wladislaus Tomassiwitsj, zich ont
popte als Poolsoh luitenant en lid van dc
Poolsche vccvorderingscommissic. Hij
droeg bij zijn arrcslalie de Engelschc of
ficiersuniform. Bij zijn verhoor, dat plaats
vond in hijzijn van twee leden van de En
gelschc commissie te Breslau, verklaarde
hij, op 'n vraag naar de herkomst van die
uniform, dat hij deze uit I'arijs had.
Uit Toronto meldt men aan de „Ti
mes" dat in den ochtend van Vrijdag aan
boord van het stoomschip „Maskinonge",
le Quebec, scholen werden gehoord en
toen de politie aan boord kwam om te
zien wat er gebeurd was, zij drie Chinee-
zen dood vond met revolverschoten in hun
rug cn drie andere zwaar gewond, van
wie één later nog overleed. Wapens wer
den niet ontdekt cn de overlevende Chi-
neezen weigeren, licht op deze gebeurtenU
te werpen.
Het Engelsche Hof is thans met va-
cantie te Balmoral m Schotland. Aai. 7.
zien de koning zoo spoedig mogelijk eek
afschrift moest hebben van het antwoordfi
van het Kabinet aan De Valera, werd be-;
sloten dit met een snelgaand vliegtuig naar-
het noorden te zenden De secretaris des
konings werd, zegt de „Daily Tel.", telex
grafisch verwittigd dat de vlieger zijnl
mailzak, die het stuk bevatte, in het park
van Balmoral zou laten vallen, aangezien
daar voor een vliegtuig geen gelegenheid
lot landen was.
De Sociaal-Democraten gaan op des.
Vrouwendag, dien zij organiseeren, pro-
tosteeren „tegen het verbod van arbeid
voor de gehuwde vrouw".
Men zou zoo zeggen: hoe dat zoo?
Moest zoo'n verbod niet geheel in hun
lijn liggen
Zeker, maar in Katholieke en Christ
kringen bestaat de opvatting dat do ar
beid der gehuwde vrouw in fabriek en
werkplaats als regel moet worden ver
boden.
Een absoluut verbod van vrouwenar
beid is natuurlijk niet wensehelijk. Wedu
wen en ongehuwde vrouwen moeten in
haar levensonderhoud voorzien kunnen.
Maar wel moeten wij streven naar een
arbeids-verbod voor de vrouwen, opwïo
de verzorging van een huishouden en de,
opvoeding van kinderen rust „Aan da
vrouw", zegt Jan Holland, „is da
zwaarwichtige portefeuille van binnen-
landscho zaken opgedragenen dat
brengt haar zóóveel werk en zóóveel
zorg aan, dat het niet bij haar mag
opkemen, nog de hand aan ministeries
van buitenlandsche zaken te slaan.
Maar, zoo schrijven de sociaal-demo
craten, wij zeggen niet: de getrouwde
vrouw moet beroepsarbeid doenook n.et
wij zouden wel willen, dat zij het deed
wij zeggen alleenniemand heeft het
recht haar dit te verbieden.
„Dat is wel een zonderlinge redenee
ring, troeft de „Tijd", ,„voor menschen
die altijd den mond vol hebben over
het belang der gemeenschap, waaraan
de sociaal-democraten alle individueele
belangen en vrijheid willen opofferen".
I
„Het behoeft toch geen betoog, dat de
arbeid der gehuwde vrouw in de fabriek
nadeelig is voor haar moralite.t en voor
de verzorging van hei gezin, en dat die
arbeid derhalve schadelijk is voor het
algemeen welzijn. Wanneer de natuur
lijke familiebanden in de kringen der
arbeiders worden verbroken, moet het
Staatsgezag zich doen gelden. Het ligt
op den weg van den Staat, die immers
alleen bloeien kan, als het familieleven
goed geordend is, ter wille van het alge
meen belang een verbod omtrent den
arbeid der gehuwde vrouw uit te vaar
digen.
Maar dc soaiaal-democra'ea hebben ma
ling aan de belangen van het gezin.
Het verbod van nachtarbeid der vrouw,
in de industrie keuren zij goed, om
dat zoo schrijft M. Wibaut in „Tiet
Volk" „de vrouw lichamelijk niet zoa
sterk is als de man". Dus niet omdat
de afwezigheid der vrouw schadelijk is
voor het gezin zelf, en voor de maat
schappij."
Waar het den Socialisten dan eigen
lijk om te doen is bij hun propaganda
tegen het verbod van den arbeid der
gehuwde vrouw in de fabriek P
De vrouwen der arbeiders moeten ook
deelnemen aan den klassenstrijd.
Die strijd gaat bij de roode hoeren
boven de belangen van 't gez'n. Worden
de arbeidersvrouwen als gehuwde vrou
wen uit de fabriek en uit de werk
plaats gehouden, m.a.w. worden zij door
de wet beschermd, dan zullen zij „do
ellende van het kapitalisme" niet vol
doende gevoelen. Vrouwenarbeid is du3
noodig om begeedering vo.-r" den klas
senstrijd hoog te houden; de wonien moe
ten open blijven! Bovendien hoe meer
de vrouw arbeidt buiten het gezin, des
te losser zal de huwelijksband z;in; en
in den socialistischen staat moet met
dat verouderde instituut worJen gebro
ken.
Daar moet het dus met do propagan
da op den socialistischen vrouwendag
heen.'
De strijd der soc-iaal-demooraten voor
de theoretische vrijheid der vtouw, gaat
tegen de werkelijke vrijheid, tegen de
zedelijke verheffirg der vrouw, tegen bet
gezin, tegen het algemeen belang.
YR1J NAAR HET DUITSCH,
TWEEDE DEEL.,
„De pon-1^
Wordt vervolgd-,'
