feuilleton
BUITENLAND
BINNENLAND
Binnenlandsch Nieuws.
Carakter en Temperament.
Onder Valsche Viag
VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1921
De toestand in Ierland.
De toestand in Duitschland.
HET EINDE VAN DEN OORLOG IN
ENGELAND.
flfiBËK804 BUITENL, BERKSSfTQI,
een uitleverigszaak.
PROPAGANDA VOOR DE ANT-
WERPSCHE HAVEN.
NU REEDS.
BEZOEK VAN HET ENGELSEH ES
KADER AAN NEDERLAND.
haar spoedig geworden. De kamenier
keerde na weinige minuten terug en
meldde, dat mijnheer Muller mevrouw
oneindig dankbaar zou zijn, indien zij
te zijner gunste een uitzondering wilde
maken, daar hij met haar een zaak had
te behandelen, die geen uitstel duldde.
Augusta overlegde een oogenblik.
Zij kon dien man op den duur toch niet
ontwijken, en eigenlijk was het toch
n°g het beste, dat zij dadelijk een einde
aan de zaak maakte, en hem toonde,
dat zij zich door bedreigingen niet bang
Het maken.
„In welke kamer heeft men mijnheer
binnengelaten
„In de bibliotheek, mevrouw."
Een lichte schrik kwam over de
trekken van Augusta.
„Ik wil hem ontvangen, maar niet
daar, in het witte salon op den hoek,"
zeide zij, terwijl zij het gelaat afwendde.
„Zeg dat aan Baptist."
Lorenz Muller stond met het voor
komen van iemand, die zich geheel te
huis gevoelt, voor een klein rococo-
kastje en bekeek het zeldzame snijwerk.
Bij het binnentreden der weduwe keer
de hij zich om en maakte een diepe
„Mevrouw Guthbridge, u zal mij
verontschuldigen, dat ik u juist vandaag
wenschte te spreken. Het allereerst
moet ik u mijn deelneming betuigen
met het verlies van mijnheer uw echt
genoot. U weet immers, dat hij een
mijner oudste vrienden was."
„Ik dank u," zeide Augusta hoog
moedig. „En de tweede reden van uw
bezoek
Mijnheer Muller draalde een oogen
blik met het antwoord. „De tweede?"
herhaalde hij dan langzaam. „Zeker,
er is nog iets anders, dat mij hier brengt.
Maarhm, wil u niet plaats nemen
Ons onderhoud kan mogelijk lang du
ren."
„Ik heb nog slechts eenige minuten
tijd, mijnheer Muller. Begin dus da
delijk."
„Zooals u wil. Mag ik vragen of u
onlangs zoo vriendelijk is geweest,
mijnheer uw echtgenoot mijn bezoek
aan te kondigen
Mevrouw Guthbridge boog het hoofd.
„En wat zeide hij
„Mijnheer, ik moet u nogmaals ver
zoeken, mii niet noodeloos op te hou
den riep Augusta verontwaardigd uit.
Haar toon scheen mijnheer MullerJ
niet te bevallen; zijn oog fonkelde
toornig en een nijdige trek kwam om
zijn mond.
„Mijn vraag was niet eakel nieuws
gierigheid," hernam hij op scherpen
toon. „Ik wenschte eenvoudig te weten,
of uw echtgenoot u iets naders had
meegedeeld over zijn betrekking tot
mij. Dat zou ons namelijk een lange
verklaring hebben bespaard. Daat; hij
het echter klaarblijkelijk verstandiger
heeft gevonden te zwijgen, zal ik mij de
eer geven u de geschiedenis onzer
vriendschap te vertellen."
„Volstrekt onnoodig die zaak heeft
niet het minste belang voor mij. Indien
dat de tweede reden uwer komst is,
houd mij dan niet langer op.''
„Niet zoo voorbarig, mevrouw!"
riep Muller op ruwen toon. „Indien u
onbeleefd wordt, zie ik niet in, waarom
ik mij nog langer met complimenten zou
plagen. Verkiest u te blijven staan, ik
heb er vrede meej maar ik ga zitten,"
voegde hij er bij, tèrwijl hij zonder plicht
plegingen een stoel nam en de daad bij
het woord veegde.
Tweede
IV.
Het mag oen merkwaardig verschijnsel
genoemd worden, dat twee van Europa's
natiën Frankrijk en Engeland, het ken
merk dragen der twee hoofdtempera-
menten, Frankrijk is sanguinisch, En
geland flegmatisch.
Frankrijk's staatkunde wordt bijwij
len doorflitst door don bliksemsraal van
het genie, maar in den regel is het
blijvend voordeel, dat het daaruit weet
te trekken, gering. Na elk decennium
verandert Frank ijk in zijn staakundo
van richting.
Voortdurend haakt het naar verande
ring, naar nieuwe en ongekende emo
ties, en wanneer de bestuurders der tiende
Republiek weigeren o£ t almn dia te
verschaften, (jan keert het zich in arren
moede tegen hen.
Engpeland zichzelf van zijn kracht be
wust, is flegmatiek.
Wel komen onder Engeland's groote
mannen ook genieën voor, grillig en zon
derling getint, maar dezen gelukt het
zelden, een plotseling en algemeen op
laaiende geestdrift in hun vaderlan
wakken.
Daarentegen is een verstandig vooruit
zien een wikkend en bedachtzaam ba
rak énen, het erfdeel van het schrandere
(fcgelscho volk en al het grootsche, het
geen volharding, noeste vlijt, rustelooze
inspanning en scherpzinnigheid in staat
zijn tot stand te brengen, vindt in En
geland begin en uitvoering.
Wilt ge nu een voorbeeld van eenzelfde
temperament hij twee volken? Het zijn
de Polen en de Franschen.
Beide naties zijn in hooge mate san
guinisch aangelegd; beide gevoilen zi h
door onweerstaanbare sympathie tot el
kander getrokken.
In de legers, waarmee Napoleon in
het begin dar vorige eeuw zegevierend
door do landen van Europa trok, stre
den tal van Polen, waaronder meer dan
één generaal, voor de glorie van Frank
rijk, al3 voor hun aangenomen vader
land.
En in de Poobche opstanden tegen
den Russische onderdrukker, kampten
honderden Franschen onder de Poolsche
legervanen was het Frankrijk, dat her
haaldelijk ten gunste van het ongelukkig
Polen trachtte in te grijpen.
Sommigen beschouwen hot melancho
lisch temperament als niet verwant aan
het flegmatieke.
We zijn geneigd in beide tempera
menten onmiskenbare verwantschap te
ziea-
Gelijk het cholerisch temperament een
ontaarding is van het sanguinische en
vel dan, wanneer een groote energie
op onveranderlijke neigingen inwerkt,
maar vooral, wanneer deze neigingen
zelfzuchtig zijn, zoo beschouwen we het
melancholisch temperament als een ver
bastering van het flegmatieke, wanneer
gebrek aan energie gepaard gaat met
vaste en zelfzuchtige neigingen.
De melancholieke mensch is doorgaans
ontstemd, omdat hij ontevreden is met
zich zelf of met zijn toestand, slechts
dan gevoelt hij een zekere bevrediging,
als hij mijmeren kan over zijn ongeluk
en zich inbeeldt, dat het nu eenmaal zijn
lot is, door het ongeluk vervolgd te
worden.
Van a) lea wat hem en anderen over
komt ziet hij alleen de schaduwzijijde.
Slechts aan deze schenkt hij zijn onver
deelde aandacht, omdat zij voedsel toe
voeren aan zijn neigingen.
Do melancholicus ia noodzakelijk pes
simist.
Evenals da flegmatische mensch is hij
ongevoelig voor veel wat hem omringt
en verdiept zich telkens en telkens in
zijn geliefde beschouwingen, die allo
daarop neerkomen, dat hij vast meent
oen wezen te zijn, dat alleen voor 't on
geluk geboren is.
Daarom ziet hij elke aangename ont
moeting, elk geluk elk buitenkansje, dat
hem te beurt valt, aan met vertrouwend
oog; want, zoo redeneert hij, daar mocht
eens een onheil voor mij achter schuilen.
Een belcediging, volstrekt niet op hem
gemunt, trekt hij zich aan, alsof ze hem
en hem alleen geldt. Om een wissewasje
acht hij zich verongelijkt, bij anderen ten
achter gesteld, gekrenkt. Dan wordt hij
vreesachtig, moedeloos en wanhopig.
Maar tegelijkertijd heeft hij in dit alles
zoo 'n welgevallen, dat het hem ergert,
als men hom zwart op wit bewijst, dat zijn
gevoel van achtergesteld of beleedigd to
zijn, slechts voorkomt uit zijn eigen zie
kelijke verbeelding.
Melancholieke me^schen zijn ongeluk
kige schepselen.
Onze psychologische beschouwingen
hadden tot doel om aan te toonen, dat
de onderscheiden temperamenten van den
mensch tot bepaalde, scherp omlijmde
'klassen kunnen gedetermineerd worden.
In deze klassen behooren in elk ge
val de twee hoofdtemperamenten: het
sanguinische en het flegmatieke.
We nemen deze niet slechts waar als
het kenmerk van individuen, maar ook
van scheele naties.
Het cholersch en melancholiek tempe-
perament beschouwen wij als een ontaar
ding van boven omschreven hoofdtempe-
raimenten.
De onlusten te Belfast.
De „Daily News" schrijft dat het doel
van de onlusten te Belfast zou zijn, toe
nadering tusschen Noord en Zuid geheel
onmogelijk te maken. Het blad bepleit
prompte en gemeenschappelijke interven
tie van Lloyd George en De Valera, doch
zegt dat het er ongelukkigerwijze op het
oogenblik uitziet, alsof de Iersche leider
voornemens is de onlusten te Belfast te
gebruiken om een taktisch voordeel bij
de onderhandelingen met Engeland te ver
krijgen.
De aankomst van troepen te Belfast
VVoensdagavond had een heilzame uitwer
king. De stad was 's-avonds betrekkelijk
rustig, niet medegerekend sporadisch
voorkomende schoten. Er werden totaal
zeven personen gedood en dertig gewond.
Bolsjewistische transportarbeiders.
De broodfabrieken van Bruree, te Li
merick, weigerden den eisch van het vak
verbond van transportarbeiders tot weder-
indienststelling van twee man, die waren
ontslagen, in te willigen. De vakvereeni-
ging nam de molens en bakkerijen in be
zit, heesch de roode vlag en plakte een
aankondiging aan met de woorden: „Fa
brieken der Sovjet-arbeiders. Wij maken
brood, geen winst".
Het antwoord van het Dfiil Eireann.
De „Daily Chronicle" meldt, dat het
antwoord van het Dail Eireann vandaag
of morgen rechtstreeks per koerier naar
Lloyd George in Schotland gebracht
wordt. Volgens het blad is Barton reeds
met het antwoord vertrokken.
Ie -land en de soc. dem. federatie.
In een gisteren door den uitvoerenden
raad van de „Soc. Dem. Federatie" uit
gegeven manifest wordt verklaard, dat de
ze in* overeenstemming met de uitspraak
der afgevaardigden op verschillende con
gressen, den eiscli der Sinn Fciners voor
volledige onafhankelijkheid van Ierland
ondersteunt, omdat Ierland schromelijk
heeft geleden, eeuwen lang, onder Britsche
tyrannie, hebzucht en kwade trouw.
Het Dominion Home Rule, zooals het
aan Ierland wordt aangeboden, staat dit
land niet toe, zooals aan alle andere Do
minions, zich, zoo het dat mocht wen-
schen, van Engeland af te scheiden.
De leren, evenals de groote massa der
Britsche arbeiders, wantrouwen de huidi
ge regeermg en hebben er, na eerst die
regeering gedwongen te hebben op te
houden met haar moorddadige misdaden,
recht op de vruchten van hun strijd ten
volle te plukken. Slechts een volkomen vrij
Ierland zal een blijvenden vrede met En
geland waarborgen.
Aangezien Groot Brittannië de oenige be
reikbare markt is voor Iersche producten,
zouden beide naties spoedig volkomen ver
zoend zijn. De door den premier geuite
woorden „territoriale nabijheid", is slechts
een frase, omdat die even zeer zou gelden
voor het gevaar, dat een natie van 42 mil-
lioen zielen een aanslag zou kunnen doen
op België en Nederland. Groot Brittannië
heeft zich voor de wereld uitgegeven als
de kampioen van het zelfbeschikkings
recht der volken, maar het verkracht zulks
dagelijks ten opzichte van Ierland.
De betoogingen.
De bladen schatten het aantal deelne-
osrs aan de demonstralie van Woensdag
op tenminste 500.000. Alle bladen zijn hel
er over eens, dat het de grootste ueimn-
stratie is geweest, die Berlijn ooi' heeft
gezien. De „Freiheit" meent zelfs, dat het
de grootste demonstratie is, die ooit voor
een politieke gedachte in de wereld is ge
houden.
Te Heidelberg kwam het na afloop der
demonstraties tot een onaangenaam inci
dent, doordat een deel der demonstranten
trachtte de aan de monarchie herinnerende
wapens en schilden te verwijderen, die
vele Heidelbergsohe winkeliers nog steeds
voor of in hun winkels hebben hangen.
De demonstranten trokken naar de gevan
genis, die door veiligheidspolitie werd be
zet. Het gelukte echter door toespraken
van bezonnen mannen de menigte te kal-
meeren. In de ^evxagenis te Heidelberg
zitten twee mannen, die van den moord
op Erzberger woruen verdacht.
Geen Sedan-herdenking.
Verschillende militaire en politieke ver-
eenigingen hadden voor gisteren en heden
Sedan-herdenkingen op touw gezet, die in
de groote feestzalen in de voorsteden zou
den worden gehouden. Bovendien zouden
in verschillende zalen politieke redevoe
ringen worden gehouden. De president
van politie heeft deze Sedan-herdenking
te Berlijn verboden, en wel op grond van
par. 4 van de nieuwe verordening, die
plechtigheden, die voor het maken van
propaganda voor de monarchie en het in
discrediet brengen van de republiek en
haar instellingen en beambten gebruikt
kunnen worden, en geschikt zijn om den
binnenla ndschen vrede in den staat te ver
storen, verbiedt.
DE WASHINGTONSCHECONFE
RENTIE.
De Washington,sdlie correspondent van
de „New York Herald" meldt dat de
voorzitter van de begrootingscommissie
van den Jaipanschen Landdag, die thans
Washington bezoekt, aan een Inuch, dien
hij Dinsdag aan een uitgelezen gezelschap
Amerikanen aanbood, heeft verklaard, dat
Japan volkomen bereid was zich aan te
sluiten bij de Vereenigde Staten tot het
nemen van maatregelen ter beperking der
bewapeningen, zoowel te land als ter zee,
en met vreugde de uitgaven van den slaat
zou besnoeien.
EEN NIEUWE NEDERLAAG DER
SPANJAARDEN?
De betrekkelijke rust, welke is gevolgd
op de zware nederlaag, die de Spanjaar
den in Juli in het Rifgebied hebben ge
leden. toen zij onverwachts door de Ka-
bvllen-stamimen werden aangevallen en
met ernstige verliezen moesten wijken,
werd tot dusver telkens onderbrokendooT
gevechten van kleineren omvang, die op
een voortdurende roe rig hei d der Kabvl-
Ien wijzen. Aan Spanische zijde wordt
alles in het wenk gesteld om de troepen
macht in Marokko te hersteilen van den
jongsten slag, en gestadig woTden ver
sterkingen naar Marokko gezonden. Er
he.erscht bovendien eenige bezorgdheid
over de houdirg van Baisoeli, die de
Spaansdhe strijdmacht bij Tetoean zou
hebben aangevallen. Re vorige maand
verluidde dat Raisoeli zich op de voor
waarden der Spanjaarden zou hebben
overgegeven, en zou hebben toegezegd
zich met bet handhaven der orde in
Sonans-ch Marokko te zullen belasten,
mits men hem tot Kalief over de Spaan-
sobe zone zou benoemen.
Er is nimmer gemeld of de Spaansche
regeeri.ng dezen zonderlingen eisch in
overweging heeft genomen. Wel ©chteT
heette het dat Raisoeli brieven van de
leiders der Rifs zou hebben ontvangen,
waarin zii van hem eisch ten eens en voor
al de wapenen tegen de Spanjaarden op
te nemen, en waarin hij met den dood
werd bedreigd, indien hü dit mocht wei
geren. Het onverwachte ingrijpen van
Raisoeli .zou dus hiermede in verband
kunnen staan.
Intusscben verzekert de correspondent
van het „Journal" te Madrid dat een
nieuwe ernstige nederlaag de Spanjaar
den getroffen beeft Een bataljon jagers
te voet, dat de stellingen van Orlaeelerie
en Tof fir bezet hield, beeft deze moeten
ontruimen voor de verwoede aanvallen
van een steeds in aantal toenemen den
vijand. De Spanjaarden, onder aanvoe
ring van luitenant-kolonel Vaicarce! stre
den heldhaftig en de sfrïfd ontaardde in
een gevecht van man tegen man. Alvo
rens hun stellingen te verlaten, bliezen
de overlevenden de kruitkamer op. Er
wordt van duizenden dooden en gewon
den gesproken.
Ingevolge een telefonisch onderbond
tusschen Koning Alfonso, die te Santan
der vertoeft, en den minister-presidentes
de Koning haastig per auto naar
drid vertrokken.
Ma-
EEN REDE VAN SMOTS'.
Smuts, die Woensdag aan een ter gele
geniheiid van zijn terugkomst uit Enge an
aangericht banket bet woord voer e,
zeide over de Iersche quaestie, dat de toe
stand op bet oogenblik moeilijk was, doen
niet hopeloos. Er was tot nog toe ten
minste, een nieuwe atmosfeer en Ieren
hadden hem gewaagd van een groote en
volkomen verandering in hun gevoelens.
Anderen moesten echter nog worden over
reed en naar gelang de hartstochten tot
bodaren kwamen, zou het volk inzien, da
iets zeer wezenlijks was verricht om vat
de eenige oplossing voor Ierland kon
worden geacht, tot stand te brengen, nJ*
Dominion Home Rule. Smuts was n'e'
zonder hoop, dat Ierland zich zou verhef
fen op dezelfde wijze als Zuid-Afrika zich
had verheven.
Zich bezig houdende met het Oppcr'
Silezisehe vraagstuk, zeide Smuts, dat de
Dominions zich achter den Volkenbond
schaarden (ToejuichingenDe Dominions
wenschen geen militarisme; het waren
jonge landen, die de ontwikkeling wensch-
ien van hun eigen bronnen. De staatslie
den wisten dit. De quaestie-Opper-Siiezië
was van zóó groote beteekenis, dat de
wereldvrede m de naaste toekomst er even
"aTL "lcéc was vei'bonden als met België
in 1914. Er zou een vernietigend conflict
mt ,e voorschijn gekomen kunnen zijn. Op
A RIJ NAAR HET DUITSCH.
TWEEDE DEEL.
(In 'net feuilletonvervolg van gisteren is
een abuis geslopen. De drie eerste alinea's
moeten daarin vervallen.)
Niet op het indringen van den onbe
kenden erfgenaam had zij betrekking,
dat was haar duidelijk, maar op de
eene of andere gebeurtenis van ouderen
datum, Nu, wat de man ock mocht
weten, zijn recht was nu vernietigd zijn
goudgroeve naar de maan,gelijk hij zich
had uitgedrukt.
Het rijtuig hield stil, en de weduwe
Guthbridge betrad met gebogen hoofd
en bedroefd uiterlijk het huis. In hare
kamer aangekomen, zette zij zich aan
haar sierlijke schrijftafel en schreef
haastig een paar regels,diehij aan den
notaris adresseerde, die met den ver
koop van het kasteel te Erzenbach was
Leiast.
„En nu willen wij hopen, dat het nog
niet te laat is," zeide Augusta zacht,
toen haar kamenier zich met den brief
had verwijderd, om hem dadelijk naar
de post te laten brengen. „Hebben moet
ik die bezitting, al .poet ik er den dub
belen prijs voor betalen."
Zij schoof haar leuningstoel achteruit
en begon .peinzend in de kamer heen en
weer te loopen. „Wie zou dat hebben
gedacht, toen ik weütige maanden ge-
eden door tante Lehmann en hare
dochters als ss^chepoetser werd be
handeld Eigenares van Guruguh en
milhoenen Max heeft talent en
bekwaamheidhij zal zijn weg wel
vinden, indien hij maar op de rechte
plaats kemt te staan. Met Elfriede
Rankhorst zou hijzijn geheeleleven lang
arm en afhankelijk blijven ik, daar
entegen, kan hem behulpzaam zijn om
aanzien en invloed te verwerven, en
zich in een positie te plaatsen,die zijner
waardig is."
Zij wierp zich op de canapé, leunde
met haar hoofd op de hand en overleg
de. Duizenden, en als het moest zijn,
honderduizenden konde enwilde zijmet
milde- hand uitstrooien, om het doei
te bereiken, dat haar zoo aanlokkelijk
voor ooeen zweefde.
Eerst moest Max van Elfriede ge
scheiden worden. Maar hoe
werd haar somber voor-
u j1e ?er'. en ^aar °°g schitterde
zij had het middel gevonden. Indien zij
ergens een fabriek kocht en Max het
toezicht er over gaf, dan had zij gewon-
nen spel. En dan wilde zij haar geheelen
njkdom aan zijn voeten leggen. Een
huwelijk met haar maakte hem met
een slag tot een gezien industrieel en
groot grondbezitter.
„Pardon, mevrouw
De kamenier was binnengetreden en
bood haar mevrouw een kaartje aan.
Nog in gedachten verdiept, nam Augus;
ta het aan en las r„Lorenz Muller.
De kaart ontglipte aan hare vingers,
en zij voelde, dat zij verbleekte. Zij
herstelde zich intusschen spoedig. „Zeg
dien heer, dat ik vandaag niemand
ontvang."
Augusta, zoo onzacht uit haar schit-
erende droomen tot de werkelijkheid
teruggebracht, begon opgewonden in de
kamer heen en weer te loopen.
Wat zou die man willen Dacht hij
bij haar zijn geldafpersingen met goed
gevolg te kunnen voortzetten
Het antwoord op deze vragen zou
grond hiervan hadden de Dominions Brit
tannië tot het uiterste gesteund om te
voorkomen, dat de Opper-Silezische quaes
tie Frankrijk en Duitschland in een nieu
wen oorlog zou wikkelen. Europa wist
thans, dat het niet met Groot-Brittannië
alléén te maken had, doch met tiet ge-
heele Britsche rijk. Brittannië deed veel
voor den toekomstigen wereldvrede, dank
zij de houding, die het aanneemt ten aan
zien van de rivaliteit tusschen Amerika en
Japan in den Stillen Oceaan.
CLEMENCEAU WEER IN HET
POLITIEKE LEVEN?
Clemenceau wordt het voornemen toe
geschreven in het politieke leven terug te
keeren, aldus seint men uit Parijs aan liet
„Hbi." Hij zal een groote redevoering
houden over de gebeurtenissen, welke
hebben plaats gehad sedert hij het bewind
heeft verlaten, en over de middelen tot
oplossing der huidige moeilijkheden. Hij
zal deze redevoering houden in de Vendée
tijdens een feestmaal in zijn geboortestad,
midden September.
De plaatselijke bladen geven dit bericht
in stellige woorden vervat, doch 'e Parijs
twijfelt men er nog aan of Clemenceau
inderdaad wenscht de leiding der opposi
tie tegen het tegenwoordige ministerie te
nemen.
De Engelsche bladen wijzen er op dat
in den nacht van Woensdag op Donder
dag om twaalf uur de wereldoorlog of
ficieel geëindigd is, behalve met Turkije,
in zooverre dat het vredesverdrag tus
schen Engeland en dien staat nog niet is
geteekend.
De beteekenis van dien maatregel is dat
thans de oorlogsbepalingen vervallen zijn,
alhoewel veie er van belichaamd zijn ge
worden in afzonderlijke wetgeving. Maar
in elk geval zijn de bepalingen, die de
reserves onder de wapenen riepen ver
vallen en ook de wet, die de buitenge
wone politiediensten schiep.
Maar het nu in werking zijnde konink
lijk besluit brengt mede, dat de vroegere
vijanden van het Britsche rijk thans
weder in Engeland zaken kunnen doen
ais vroeger.
Hetgeen gisterennacht gebeurd is, hoeft
natuurlijk op het doen en laten der groote
meerderheid der burgerij niet den min
sten invloed.
Dinsiag had voor <1n Londensche
politierechter in Bow eet de verdere
behandeling plaats van de zaak
tegen Kurt jaekel, een 41-jarigen
Duitsch scheepsarchitect, wiens uitlevering
ge Duitsche regeering had gevraagd, in
eerste instantie omdat hij zich schuldig
zou hebben gemaakt aan moord op den
kapitein van het Duitsche schip „Anne"
en den zich eveneens aan boord bevinden
den matroos Semmelbach, in het Duitsche
rechtsgebied. Daar de rechter dezen eisch
had afgewezen, op grond van de overwe
ging dat niet bewezen was, dat Jaekel ge
noemde personen had vermoord en de mo
gelijkheid bestond, dat zij nog in leven
waren, eischte mr. Cassel, de vertegen
woordiger de' Duitsche regeering, thans,
in tweede instantie, uitlevering wegens
diefstal, gepaard gaande met het plegen
van geweld, van de „Anne".
Jacket verklaarde, dat liet veel eenvou
diger voor hem zou zijn geweest, zoo hij
had verklaard, dat de beide mannen bij
het reven van het zeil overboord waren
geslagen en dat hij er niet in was geslaagd
ze te redden. Hij betoogde, dat het hem
onmogelijk zou zijn geweest de mannen
te vermoorden, omdat elk hunner wel drie
keer sterker was dan hij zelf. Hij had geen
reden om uit Duitschland te vluchten, daar
hij groote bezittingen had in Silezië. Jaekel
wist niet met welk stoomschip de beide
vermoorden" naar Amerika waren ver
trokken. Zij waren in de Noordzee over
gestapt, doch hij hoopte in staat te zijn, het
schip weer te herkennen. Andresen maakte
een groot geheim van zijn voorgenomen
reis naar Amerika, daar het zijn bedoeling
was onder 'n aangenomen naam te reizen
hetgeen een inbreuk was op de Duitsche
wet Jaekel was aan boord van de „Anne"
gekomen met 130.000 Marken in bankbil-
lelten, die hij van een patentagent had ont
vangen voor een uitvinding, en van deze
som had hij 120.000 Mark aan Andresen
voor zijn schip betaald. Jaekel ontkende
dat hij aan een immigratie-ambtenaar zon
hebben verklaard, dat hij Andresen niets
had betaald, en dat Andresen hem 120.000
jirk schuldig was. Hij ontkende ook dat
hu de „Anne" aan den eersten den besten
persoon die hij in Huil ontmoette, voor 200
pond had aangeboden; de prijs, dien hij
altijd had gevraagd, was 500 pond, als
aequuivalent van 120.000 Mark.
magistraat wees den eisch tot uitk
ering van Jaekel aan Duitschland op be-
sc-hukliginsr van diefstal en roof met ge
weldpleging toe.
Op het oogenblik is men bezig de Ant-
werpsche haven te filmen met het doel in
het buitenland propaganda te maken.
Men zal verschillende werkzaamheden
°P het doek brengen zooals de aankomst
en "gt vertrek van schepen, droogdokken,
het laden en het lossen, de werking der
kranen en der rangeerwagens. De film
wordt gemaakt op kosten van het ministe
rie van buitcnlandsche zaken en de uitvoe
ring is toevertrouwd aan de zorgen van
de Belgische economische propagandacom-
missie, die den ien November naar de
verschillende republieken van Zuid-Ame-
rika zal vertrekken. Er zullen conferenties
in de voornaamste steden dezer staten ge
geven worden, in de taal van die landen
en met behulp van de film.
EEN TERECHTSTELLING.
Woensdag is de twintigjarige Albert
Philippe op de binnenplaats van de San-
té-gevangenis terechtgesteld. De jongen
hal den nden November j.l. zijn wel
doenster, Mme. Roulleau, waschvrouw
van beroep, vermoord om haar te beste
len.
Den 27sten Mei werd Philippe ter dood
veroordeeld, om eerst gisteren te worden
onthoofd. Hij werd door den directeur
der gevangenis gewekt, en kleedde zich
in alle stilte aan.
,,U ziet, dat ik mijn koelbloedigheid be
waar", zeide hij tot den directeur.
Om half zes 's ochtends werd hij in te
genwoordigheid van enkele autoriteiten
terechtgesteld.
De schoolkinderen te Llangaller in
Wales zijn in staking gegaan omdat bun
de benoeming van het nieuwe hoofd der
school niet aanstaat:
Meerden oert No. 104, te 's-Gravenlhage
Genoemd bureau heeft tot taak om voor
den aankoop der ten behoeve van den
Staat benoodig-de artikelen, onderling
overleg tusschen en gemeenschappelijk
optreden van de Departementen, Staatsbe
drijven en Rijksadministraties te bevorde
ren, opdat door gecentraliseerden aan
koop, de gunstige voorwaarden voor den
Staat en derhalve bezuiniging worden ver
kregen.
Die voordeden wü men beihalen door
dat de aankoop van artikelen van een en
dezelfde of nagenoeg een en dezelfde
soort voor de verschillende openSSTe in
stellingen gecentraliseerd plaats heeft en
naar normalisatie van de aan die artikelen
te stellen eischen wordt gestreefd.
EEN ONJUIST GERUCHT.
Het „Holt. Nb." zendt een telegram uit
Londen van den volgenden inhoud:
Het gerucht gaat, dat de Britsche regee
ring een nota tot de Nederlandsche zon
■hebben gericht, waarin er op worll ge
wezen, dat de gewezen Duitsche keizer
c-nilangs oen telegram naar zijn aanhan
gers zond, dat volgens het oordeel der
Britsche regeering een ophitsende strek
king had, heigeen met Lot hem toege
staan asylrecht niet is overeen te brengep.
Een bevestig mg van dit bericht was in
Londen niet te verkrijgen. Zoo voegt het
„Hoil. Nb." hieraan toe Bii informatie
aan Buifenlandsohe Zaken bieek aan de
„N. Crt.", dat daar van een dergelijke
nota niets bekend was.
De financieële verhouding tusschen
Rijk en Gemeenten. De mini-ster van Finan
ciën heeft Donderdag de Staatscommissie
inzake de regeling van de financieele ver
houding tusschen Rijk en gemeenten geïn
stalleerd.
De Haagsche briefschrijver van de
„Tijd" oppert het denkbeeld, dat, na
de Tweede Kamer op 6 September bij- KONINGIN-VERJAARDAG IN WEEN EN,
eenkomt tot behandeling van enkele
spoedeischende wetsontwerpen, die ge
legenheid zal worden aangegrepen om
een bespreking te houden over de cri
sis en hare oplossing.
Speciaal van den minister van Fi
nanciën verlangt hij een gedetailleerde
uiteenzetting zijner plannen.
Maar ook andere ministers zullen
thans reeds de kaarten open op ta
fel" moeten leggen, meent hij.
Nu gelooven wij niet, zegt het
„Ctr.", dat de Regeering daartegen op
zichzelf bezwaar zou hebben.
Zij verlangt ongetwijfeld niets liever
dan open kaart te spelen en zij heeft
nimmer getoond iets, wat dan ook
te willen verbergen.
„Maar een andere vraag is, of het
wel noodzalddijk en ook, of het wel
wenscltelijk mag heeten, nu reeds een
dergelijke bespreking te beginnen.
De schrijver in de „Tijd" zegt zelf,
dat de Kamer voor de behandeling der"
spoedeischende ontwerpen ternauwer
nood over vo/doenden tijd beschikt-
Hoe zal meu er dan een paar dagen
kunnen afnemen voor een crisis-debat?
De briefschrijver kent toch wel de
overmaat van welsprekendheid, wel
ke een zeker aantal afgevaardigden
bij zulke gelegenheden pleegt aan den
daig te leggen.
En vooral nu de verkiezingen in
aantocht zijn, zal die welsprekendheid
minder nog dan anders zicli een brei
del willen aanleggen.
Trouwens, indien alles moet ge
vraagd en betutteld worden, wat de
briefschrijver aanstipt, zullen de dis-
cussiën niet binnen enge grenzen zijn
te beperken.
Met een paar dagen komt men er
niet af.
En dat, terwijl er zoo weinig tijd
is voor de afdoening der spoed
eischende wetsontwerpen!"
Het afleggen van een korte ver
klaring door de Regeering. zou zin
hebben, en misschien aanbeve
ling verdienen; maar van een groot
politiek debat vooruitloopende op
de begrootingsdebatten zal menig
een het nut niet kunnen inzien.
Te minder, daar op de meest drin
gende vragen over enkele weken de
Troonrede reeds het antwoord kan
geven.
De trek naar Zwitserland. Gaf het Zwit-
sersche consulaat te Amsterdam van 1
Januari tot 31 Juli 1920 7845 visa af, in
dezelfde maanden van dit jaar is de
10.800 al bereikt. Van 1 Aug. tot 31 Dec.
1920 zijn er nog 3797 bijgekomen. (Hbld.)
DE NED. JAARBEURS.
Geen verlaagde spoorwegtarieven.
Op de verzoekschriften tot verminde
ring van het redzigerstarief voor de be
zoekers van de Jaarbeurs te Utrecht,
heeft, volgens het „Volk," de directie der
Ned. Spoorwegen afwijzend beschikt
EEN RIJKSINKOOPBUREAU.
Gecentraliseerde aankoop.
Van Rijkswege is opgericht het „Rifks-
inkoopbureau", gevestigd in de Laan van ven jagers.
Uit Woenen wordt 31 Aug. gemeld:
Naar aanleiding van den geboortedag
der Koningin werd de Hoilan-dsohe gezant
jhr. van Weede gelukgewcnscht door den
bondspresident Hainisch. De Bondskanse
lier bracht een lang felicitatie-bezoek aan
jhr. van Weede en verzooht hem. den
dan.k van Oostenrijk voor de hulp van
Holland over te brengen. Verder kwamen
ook vele officiëele personen hunne geluk-
Omtrent het binnen enkele hagen Ie
verwachten b cv ook aan Rotterdam en
Amsterdam van een eskader torpedoja
gers van de Britsche vloot, onJer oom-
mande van schout-bij-nacht Hodges,
worden de volgende bijzonderheden ver
nomen:
Het eerste gedeelte van het eskader,
bestaande uit den kruiser „Coventry",
waaTOp zich de schout-bij-nacht voor
noemd bevindt, en vier torpedojagers,
wordt Maandag 5 September, des namid
dags ten 8 u. 30 min. bij het lichtschip
Maas verwacht.
De vreemde schepen worden lot aan de
grens der Nederlandsche territoriale wa
teren tegonoet gevaren door de Neder
landsche lorpedobooten Z 2 en Z 7, res
pectievelijk onder commando van luite
nants ter zee le klasse Verloop en Sta-
verman.
Dan stoomen de Engel sche en de Nc-
derland-sohe schepen op naar Rotterdam,
■waar Hr. Ms. pantserdeksohiip „Gelder
land," onder commando van kapitein
zee H. J. Albarda, ter ontvangst der
Britsche schepen gereed ligt. De „Gelder
land" voert de vlag van den eersten vicc-
admiraal Van Bleijswiis Ris, comman
dant in de Stelling van de Monden der
Maas en der Schelde, in verband met het
te verwachten bezoek van den Engel-
sdh-en schout-bij-nacht, aan boord van dit
Nederland,sche admiraalsschip.
De Engelsche schepen blijven tot den
lOden September te Rotterdam. Alsdan
vertrekt scho-ut-bij-nacht Hodges met zijn
torpedo-jagers en begeleid- door de Ne
derlandsche torpedo-booten Z 2 en Z 7,
naar IJmuiden. Aldaar voegt zich hel
tweede gedeelte van het Britsche eska
der, bestaande nit een flottilie-leider en
vier torpedo-jagers van hetzelfde type als
de reeds aanwezige jagers, bij het eerste
gedeelte, en wordt van Nederlandsche zij
de de begeleiding overgenomen door de
torpedobooten Z 5 en Z 6, onder com
mando onderscheidenlijk van de luite
nants ter zee le klasse De Ridder en
Ma-dkay uit Nwauwediep. De Z 2 en Z 7
keeren na de overname, naar Vlissingen
terug.
Het geheele Britsche eskader loopt te
IJmuiden binnen. Aldaar blijven dan de
Engelsche jagers, die een bezoek oan
Rotterdam hebben gebracht, terwijl bet
nieuw aangekomen deel van het eskader,
dus de flottilje-leider en de vier torpedo
jagers vorengenoemd, benevens het admi
raalsschip de „Coventry," met schout-bij-
nacht Hodges, doorvaren naar Amster
dam.
Te Amsterdam ligt ter verwelkoming
gereed Mr. kis. „Zeeland", onder bevel
vam kapitein ter zee D. E. Keus, en wel
ke bodem de vlag voert van vioe-a-' ni
•raai J. Sou ten dam. commandant van de
Stelling van Den Helder.
De Engelsche schepen blijven tot den
15en September te Amsterdam, waarna
het vertrek plaats heeft van het eskader
dat onderweg weer compleet gemaakt
wordt met de te IJmuiden achlergeble-
(Vordt vervolgd.
