BUITENLAND.
BINNENLAND.
FEUILLETON
Onder Valsche Vlag
WOENSDAG 7 SEPTEMBER
De toestand in Ierland.
De toestand in Duitschland.
GEM. BUiTEML, BERICHTEN.
DE BANQUE DE FRANCE BESTOLEN.
DE GEWIJZIGDE LEGERWET.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Op zeke en dag sp.ak ik daarover
met juffrouw Guthbridge - zoo heette
zij en tot mijn verbazing barstte
zij plotseling in een stroom van tranen
uit. Ik had reeds sedert eenigen tijd
bemerkt, dat zij altijd stiller en n®®r"
slachtiger werd, ofschoon ik de reden
daarvan niet kon ontdekken, daar ik
op mijn vragen lechts ontwijkende
antwoorden kreeg. Nu vertelde zij het
mij. Zij had een rijken halfbroer, die
niets van haar wilde weten, omdat
zij zich tegen zijn zin in het huwelijk
had begeven. De gedachte, dat haar
zoon waarschijnlijk binnenkort geheel
verlaten zou zijn, had haar eenigen
tijd geleden bewogen, zich tot haren
halfbroeder, den heer Braunsberg te
wenden, maar haar brief was onbeant
woord gebleven. Deze teleu stelling
scheen haar niet alleen neerslachtig,
«naa ook wrevelig gemaakt te hebben
want toen ik haar aanraadde nog eens
te probeeren, verklaarde zij met fonke
lende oogen, dat niets ter wereld haar
daartoe zou kunnen bewegen.
„Liever sterven," zeide zij, en haar
zoon, die bij ons gesprek tegenwoordig
was zeide het haar na. Ten lotte deelde
zij mij mede, dat zij mij met haren zoon
naar Californië wilde vergezellen. Ik
had er niets tegen, en een paar dagen
later vertrokken wij in alle stilte. Juf
frouw Guthbridge had een plan ont
worpen dat mij zeer verstandig scheen.
J wilde voor de goudzoekers was-
schen en trijken haar zoon Bill zou
zich bij mij aansluiten om te werken
Over t algemeen had zij mij zoo ta
melijk de rol van beschermer toege
dacht, dien zij beiden, wel is waar,
waarschijnlijk hoog noodig zouden heb
ben Nu, een geruimen tijd ging alles
goed; maar eindelijk waren de krach
ten van juffrouw Guthbridge uitgeput
Op zekeren dag bezweek bj onder haar
werk, en nog denzeifden dag kwam
haar einde. Na haren dood aadde k
Bill drngend aan, nog eens bij zijn
oom Braunsberg aan te kloppen
maar was de moeder hardnekkig op
dit punt geweest, haar zoon was het
■nog tienmaal meer, en het scheelde niet
veel, o wij be den hadden bij die gele
genheid e nstige twist gekregen."
Muller zweeg een oogenblik en keek
zijn toehoorster spotachtig aan. „Vindt
u het niet vreemd, dat hij later zoo
geheel en al anders deed, mevrouw?'
„Hij was," antwoordde Augusta,
„intusschen ouder en verstandiger ge
worden en wi F de voordee en beter te
waardeeren, die een verzoening met
zijn oom voor hem zou hebben."
„Juist zoo, mevrouw, die zaak was
voordeelig voor hem. Maar ik wil voort
gaan met mijn verhaalu heeft immers
toch niet veel ijd. Bill werkte ook ver
der gemeenschappelijk met mij. Veel
geluk hadden wij nietwij vonder, nau
welijks goud genoeg, om van de hand
in den tand te kunnen leven. Een half
jaar mocht zoo zijn verloopen, toen wij
kennis maakten, met een nieuw aan
gekomen goudzoeker, die zich John
Holt noemde en wegens zijn zwarte
oogen en haren reed spoedig den bij
naam „zwarte John" kreeg. Eenigen
noemden hem ook den Chinees, wegens
zijn bruine kleur.... Wat scheelt u,
mevrouw
„Niets. Ga voort," uitte Augu.ta
mei moeit»
„Ziet u, ik dacht, dat mijn verhaal
misschien uw zenuwen joch een beetje
zou aandoen, en daarom gaf ik u den
goeden raad op de canapé plaats te
nemen. Wat wordt u bleek
„Het komt van de hitte. Let maar
niet op mij en ga verder."
„Zooals u wil. Nu „zwarte John'
sloot weldra vriendschap met Bil!,
op wien hij wegens zijn lichaamskracht
zijn moed en nog meer door zijn losse
beginselen spoedig grooten invloed ver
kreeg. Mij beviel de zaak nietwant
John had mij van den beginne af wan
trouwen ingeboezemd, en hoe beter
ik hem leerde kennen, hoe minder ik
hem kon uitstaan. Iets slechts, dat wil
zeggen, moord of diefstal, kon men hem
niet aanwrijven, evenzoomin bedroog
hij bij het spel, en buiten die drie din
gen was op de goudvelden alles geoor
loofd. Bill wilde naar mijn waarschu
wing niet luisteren, en ten slotte verliet
hij de barak, die hij tot dusver met mij
had gedeeld, en bewoonde daarna de
hut van zijn nieuwen vriend.
Verscheiden maanden verliepen ik
zag Bill zeer weinig en altijd in gezel
schap van „zwarien John". Op zekeren
dag verspreidde zich het eeruch", dat
Bill en John een rijke goudader hadden
ontdekt. Ik bekommerde mijer niet
om, want Bill en ik waren in den laat-
sten tijd elkander haast vreemd ge
worden. Ik was dus niet verwonderd,
toen hij eenige maanden later bij mij
kv/am en mij van de gelukkige vondst
vertelde, die zij hadden gedaan. Nu
was echter het terrein uitgeput, en hij
was van plan den volgenden dag met
zijn aandeel naar San Francisco te
vertrekken. Het kwam mi-j vreemd
voor, dat hij in plaats van buitensporig
blij te zijn, gedrukt en ongerust was
en van droevige voorgevoelens en der
gelijke sprak. Ik lachte hem uit, maar
ik was toch niet zoo lichthartig als ik
wilde schijnen. Zooals ik op mijn vragen
vernam, wist „zwarte John" dat Bit!
zijn goud voorloopig in een gat achter
zijn bed hal verstopt, en ik vertrouwde
dien man niet. Toen Bill weer ver
trokken was, ging ik met twee kamera
den uit.
Wij troffen verscheiden kennissen
aan, en het was reeds lang na midder
nacht, toen wij ons op den terugweg
begaven. Onderweg dacht ik eensklaps
aan de eigenaardige stemming van
Bill en, als van zelf, sloeg ik een ande
ren weg in, langs de tent van Bill, die,
een beetje verwijderd van de andere
tenten en barakken, aan den voet van
een kleinen heuvel stond.
Toen wij in de nabijheid van deze
hoogte waren gekomen, zag ik eenen
man met een klaarblijkelijk zwaren
last op den rug uit de hut van B:ll
komen en de richting nemen naar e'ïn
klein, misschien honderd -chreden ver
wijderd, boschje. Ik maakte mijn mak
kers oplettend en wij volgden hem
zacht en woorzichtig, om te zien, wat
er aan de hand was. De man zag ons
niet, want een groote, donkere wolk
was voor de maan gekomen, en het was
op het oogenblik donkerU zal
wel kunnen raden, mevrouw, wat wij
vonden."
„Neen" hcrnam Augusta op doffen
toon.
„Juist, toen wij het boschje hadden
bereikt, t'ad de maan weer te voor
schijn en verlichtte de streek. Voor ontt
gaapte een diep gat, en een man ik
behoef u niet te zeggen, dat het zwarte
John was wilde juis een voorwerp
in een grijzen zak in den kuil werpen.
Een gebalde menschenharid kwam
uit den zak te voorschijn.
Wordt vervolgd.
Tweede Blad
De a.s. kabinetsraad te Inverness.
Negen ministers verlieten gisteren Lon
den, om zich naar Inverness te begeven,
waar het kabinet heden bijeenkomt. Lloyd
George zal hedenochtend een onderhoud
met den koning (die in Balmoral vertoeft)
hebben. De onderkoning van Ierland is
eveneens te Inverness aangekomen.
De correspondent van de „Times" te
Dublin stelt vast, dat het republikeinsche
antwoord een groote teleurstelling voor
de meerderheid der Ieren is, die een defi
nitief antwoord op Lloyd George's drin
genden brief hadden verwacht. De vredes-
vrienden in Ierland worden ongerust en
zien met spanning uit naar het resultaat
van de bijeenkomst te Inverness.
De Valera's antwoord.
De correspondent van de „Daily Ex
press" te Dublin merkt op, dat Sinn Fein-
kringen verklaren, dat De Valera's brief
niet bedoeld was om den dramatischen in
druk te maken, welken hij blijkbaar in En-
gelschc kringen heeft gemaakt. Het blad
schrijft voorts, dat de Britsche regeering
de onderhandelingen niet zal afbreken,
doch Sinn Fein duidelijk zal maken, dat
de Iersche vrede niet kan worden bereikt
op den grondslag van afscheiding.
De „Daily News" verneemt, dat De
Valera's diplomatie ernstige criliek onder
bindt, zelfs bij de meest overtuigde Sinn
Feiners, die vinden, dat hij te veel waagt.
Een raadgevend lichaam.
De „Westm. Gaz." verneemt uit Dublin,
dat De Valera niet een der onderhande
laars zal zijn wanneer de Britsche regee
ring mocht besluiten lol een samenspre-
king, doch dat hij deel zal uitmaken van
een adviseerend lichaam, vertegenwoordi
gende de Iersche belangen, tot welk li
chaam de gedelegeerden ter conferentie
vragen zouden knnnen richten. Dit lichaam
zou terzelfder tijd als de conferentie zit
ting houden, ter plaatse waar die confe
rentie plaats heeft.
Het oproepen der Iersche-ras-conventie
in Januari e.k. geeft hoop, dat de wapen
stilstand gedurende den geheelen winter
zal duren, want zonder dien wapenstil
stand zou de conventie onmogelijk zijn,
althans te Dublin en de Fransche regee
ring zou die conventie zeker niet te Parijs
toelaten, bijaldien de vijandelijkheden tus
schen Engeland en Ierland zouden zijn
hernieuwd.
De Dal Eireann heeft aan den graaf-
schapsraad van Wexford een crediet van
8000 pond sterling gegeven, nu de Brit
sche regeering aan dat graafschap geen
subsidie meer geeft, omdat de graafschaps-
raad den lerschen „Government Board"
niet meer erkent.
De verordening van den
Bijkspresident.
De „Frankfurter Zeitung" vestigt er de
aandacht op, dat ofsehoon ieder Duitscber
die eens het genoegen heeft gehad, een
rechts-radicaal blad in handen te krijgen,
weten kan, waarom het bij dc nieuwe
rijksverordeningen gaat, de pers der rech
terzijde er nog steeds op uit is, de zaak zoo
voor te stellen, alsof opgetreden werd te
gen een wettige en verstandige oppositie.
Als voorbeeld van den zinneloozen haat
der radicale pers van rechts tegen de eens
ook door haar als eenige redster begroete
democratie citeert dc „Frankfurter" een
uillaling van Freihcrr Fr. W. von Bissing
in de „Miinchen-Augsburger Abendzei-
zcitung".
„Deze had op 5 Nov. 1918 moeten wor
den uitgevaardigd, loen muitend matrozen-
gespuis, deserteurs en menscben, die hun
eed geschonden hadden, de huidige orde
inleidden, toen misdadigers en souteneurs,
dagdieven en krankzinnigen aan de over
wegende meerderheid van het Duitsche
volk, aan de strijders voor Duitschlands
eer, geweld aandeden cn aan millioenen
zonder tal tegen recht en wet in met ge
weld een grondwet opdrongen, die een
eeuwige schande in onze geschiedenis zal
blijven, een grondwet, tot welker erkenning
geen macht in den hemel en op aarde een
Duitschcr dwingen kan, omdat zij het re
sultaat is van geweld en lafheid, omdat er
geen grooter leugen is dan die, dat het
Duitsche volk zich uit vrijen wH deze grond
wet gegeven heeft. Destijds kwam in ons
openbare teven de geest van dc geweldda
digiieid, die nieuwe verkeerdheden moet
veroorzaken."
Iedereen weet, aldus teekent de „Frank-
furter-Zeitung" hierbij aan, dat de No-
vemiber-revolutie eerst arbeiders- en sol-
dalen-raden aan het roer bracht, dat daar
na in den strijd tegen dezelfde linkssocia-
listische kringen, die de revolutie tot een
dictatuur van het proletariaat wilden ma
ken, op verlangen der overgroote meerder
heid van het Duitsche volk een nationale
vergadering werd gekozen, die aan Duitsch
land de thans geldende grondwet gaf. Be
stond de Nationale Vergadering uit misda
digers en souteneurs?
Heeft de door het volk juist met het
doel om een grondwet te scheppen geko
zen Nationale Vergadering aan de over
wegende meerderheid de grondwet ..ge
welddadig opgedrongen?" 't I's 'n weerzin
wekkende onzin, en gewetenloos, dóen te
verspreiden, maar helaas lypeerend.
De toestand in Opper-Silezië.
Een Havns-bericht uit Beu then meldt,
dat dc rapporten der politic in de distric
ten Beuth-en, Kattowrtz en Piess melden,
dat de Poolseh-Sitezische grens volkomen
gesloten is en dat de Poolsche leden van
de politie der itriergeaEieerde commissie
de grens met groote nauwlettendheid be
waken. Fransdie en Engelsöhe militairen
bewaken de punten, waar men over de
grens kan komen.
Hams beweert verder, dat Duilsehc
benden een ware terreur verspreiden met
name op den ünkeroever van den Oder,
waar zij 15.000 man zouden tellen, georga
niseerd en bewapend. Het heel, dat ver
soheiden invloedrijke Poolsche patriotten
gedwongen werden het land te verlaten
omdat zij met den dood worden bedreigd.
Een Orient-berierht uit Benthcn (uit
Poolsche bron dus) meldt, dal de inter-
geaflieerde commissie ter handhaving der
orde gelast heeft dat een detachement
Fransche Alpenjagers op oorlogsvoet zal
worden gehouden, oan samen met plaat
selijke politie het ..banditisme" te bestrij
den, dat door „Duitsche militaire organi
saties" tegen de Poo+sehe bevolking wordt
uitgeoefend.
DE GRIEKSCH-TÜRKSCHE OORLOG.
De slag bij Sangarios schijnt ten gunste
van het Grieksche leger le zullen uitvallen,
maar de Kcmatistei» trekken in goede orde
terug op hun groote verdedigingslinies,
gevormd door de hoogten van Ghardaihar-
dideag. Dc overwinning is dus niet beslis
send. Een nieuwe slag zal vermoedelijk
worden geleverd bij de stellingen ten Zui
den van Angora.
Beide partijen hebben zware verliezen
geleden. Het is dan ook waarschijnlijk dat
Papoelo.s zijn troepen rust zal gunnen en
zijn strijdkrachten zal hergroepeeren alvo
rens zijn ma*ach naar Angora voort te zet
ten.
Het Grieksdhe slafberieht van 2 Septem
ber lnidt: Onze troepen hebben al vech
tende Yaban Hamon en den berg Ard'iz
bezet. Zij hebben een bataljon roet com
mandant en artillerie venneesterd. Een
sterke vijandelijke cavaJerie-madht met ar
tillerie, die onze vcr bindingslijnen herhaal
delijk aangevallen had, werd na een krfieh-
tigen aanval op de vlucht gedreven en
leed groote verhezen.
DE VOLKENBOND.
Dit Genèvc word* aan de N. Rt. Cf. ge
meld: Onmiddellijk na de vergadering ont
ving de nieuwgekozen voorzitter, minister
van Kamebeek, alle aanwezige journalis
ten, tot wie hij een gemoedelijke causerie
hield, die algemeen een sympalhieken in
druk maakte. Jhr. van Kamebeek wees op
de groote beteekenis dezer tweede Voèken-
bondsvergadering. De eerste had de
grondslagen gelegd, thans moest blijken of
deze grondslagen voor den verderen op
bouw van de juridische organisatie der
mcnsdilieid deugdelijk zijn. Voorts wees
de nieuwe president de pers op baar
püoht de volkeren van de groote beteeke
nis der Volkenbondisvergadeiing te door
dringen. Kritiek is goed en noodig, maar
de pers mag den eerlijken ernst van ons
streven niet in de oogen der volkeren ver
kleinen. Spr. verzekerde dat geen volk
met oprechter wensdhen voor het welsla
gen dezer Volkenbondsvergadering bezield
is dan het Nederlandsche.
Uit de geheele rede ldonk, evenals uit
de rede in de Vergadering, een diep besef
van verantwoordelijkheid, vooral ook om
dat hij de hem gebrachte onderscheidin
gen tevens als hulde aan Nederland be
schouwt.
DE JAPANSCHE KROONPRINS TERUG
Prins Hicohito is Zaterdag na zijn Ett-
ropeesche reis te Tokio teruggekeerd.
Een geestdriftige menigte wachtte hem te
Yokohama op. In een Boodschap tot «Jen
eersten minister Hara, geeft hij uiting van
zijn gevoelens van dantkbaarlieid jegens
de landen, die hij heeft bezocht. Hij
meent, dat Japan van deze landen veel
kan keren.
EEN ULTIMATUM VAN DE ENTENTE.
Naar de „Neue F rice Presse" verneemt
hebben de geallieerde mogendheden aan
dc Hoog. regeering een ultimatum op
korten termijn doen toekomen, waarin de
onmiddellijke ontruiming van *t geheele
aan Duitsch-Oostenrijk over te dragen ge
hóed van West-Hongarije (Buigenland)
wordt geëischt. Het ultimatum liep gis
terennacht om 12 uur af.
DE OPSTAND IN BRITSCH-INDIë.
De correspondent van de „Times" te
Madras, die de belegering van de Mos
kee beschrijft, welke tot de arrestatie van
verscheidene Moplah's en hun leider
leidde, zegt dat ee belegerden na drie
dagen een witte doek uithingen, en bui
ten kwamen met de handen op. Geduren
de het beleg hadden de Moplah's fana
tiek gevochten en uitvallen gedaajn. Tij
dens de beschieting werden de dooden
der Moplah's van de moskee-muren in de
rivier geworpen, zoodat hun aantal niet
met juistheid is vast te stellen.
Te Parijs word» een buitengewone
stoutmoedige oplichter gezocht, dóe de
Banque de France oplichtte.
Dupoait, bestuurder van een fabriek van
scheikundige producten, te Argereteuil,
ontmoette Vrijdag, bij toeval, een bedien
de van liet bijkanfoor der Société Géné-
rale te Argenteuil. Tot zijn groote ver
wondering vernam dc industrieel van
den bediende, dat de bank, op zijn or-
deT, een overschrijving van 206.000 fr.
gedaan had op de Barujue de France, te
Parijs, en zulks voor rekening van Henri
Levasseur te Parijs. Du pont had daartoe
geen order gegeven. Hij begaf zich naar
de bank, waar men hem een brief voor
legde, door hem ondertoekend en ge
schreven op papier van zijn firma. Het
bleek, dat een oplihter zijn schrift en
haudteekening vervalscht had.
Levasseur inde den 29en Augustus het
bedrag en is sedert dien spoorloos ver
dwenen.
HET TENTOONSTELL1NGSSGHIP.
Het schip, dat, naar wij gisteren meld
den, als drijvend tentoonstellingsgebouw
voor de Britsche industrie dienst zal
doen, zal in den zomer van 1923 de
Theems verlaten met bestemming naar
de voornaamste havens der wereld. De
reus zal 18 maanden duren, en er zullen
34 belangrijke handelscentra worden ver
toefd.
Elk onderdeel van het schip, van de
machines tot de mcubileering, zal Brdsch
maaksel zijn. Het schip, dat 20.000 ton
meet, zal een groote zaal bevatten, waar-
m zich dc tmtoonstellmtfsburea'nx, een
bank, telegraaf en postkantoren bevinden
Voorts zal een groot restaurant worden
ingericht, en een bioscoop aanwezig zijn.
Het schip wordt beheerd door de Bri
tish Trade Ship Ltd., onder voorzitter
schap vain Lord Grey.
Ete Echo de Paris verneemt uit Ro
me, dat de politie op het laatste cogen-
blik <]ten leden vam bet congres d«er ka-
tholicke jeugd, die naar het Vatikaan
wilden trekken in een stoet met vaandels
en muziek, belet lieeft dit plan uit te
voerenEr hadden incidenten plaats,
waarbij priester® door nationalisten en
amticlericalen geslagen en leden
van het congres mishandeld werden. Ook
werden beleedigingen tegen den paus ge
rot.
De „Gaulots" zegt, uit zeer goede
bron te hebben vernomen, dat dc diploma
tieke vertegenwoordigers van bet Vatikaan
voortaan uit Rome zullen vertrekken met
passen, afgeleverd door den Heiligen
Stoel en geviseerd door den Minister van
Buitenlandsché Zaken van het Quirinaal.
Tot dusverre had het pauselijk paspoort
feitelijk geen waarde. De diplomaten van
den II. Stoel moesten, gelijk elk ander
Italiaansch onderdaan, in het bezit zijn
van een Italiaansch paspoort. Onlangs
heeft de Heilige Stoel het Italiaansch Gou
vernement langs een omweg doen vragen,
of het berckl zon wezen, zich voortaan
met het viseeren van 't buitenlaadsch pas
poort, afgeleverd aan de vertegenwoordi
gers van den H. Stoel tevreden te stellen,
waarop een gunstig antwoord kwam.
Rctbert Smillie sprak Zondagavond
in een meeting tc Cardiff en zeide dat een
der meest belangrijke kwesties voor 'iet
volk was de land-exploitatie. Er mocht
geen duimbreed lands onbebouwd liggen>
zoolang er nog één werklooze was, die hel
zou willen bewerken. Hij zou zelfs willen
zeggen, dat geen werklooze van honger
mocht sterven, indien hij op het land wilde
werken en zij dit moesten gaan doen zon
der te vragen wie de eigenaar van het
land was. Het was een misdaad, dat man
nen htm vrouwen en kinderen zouden
zien sterven, terwijl God hun de kracht en
gezondheid had gegeven om voedsel 'c
produceeren.
Voor de tweede maal hebben oud-
strijders te Brighton beproefd een kame
raad, die het slachtoffer is van den wo
ningnood. in een leegstaand huis tc instal-
leeren. Gedurende de laatste zes weken
had de man met zijn vrouw en drie kinde
ren in een tent in de nabijheid der stad ge
woond. Daar was zijn jongste kind ziek
geworden tengevolge van den tocht en de
koude. Vandaar dal de oud-strijders van
oordeel waren dat deze toestand niet lan
ger kon voortduren. Er werden eenige ge
heime vergaderingen gebonden, en een
leegstaand huis werd als woning voor den
kameraal bestemd. Zaterdagavond werden
het gezin en zijn meubelen in optocht naar
het buis gebracht. De geschiedenis meldt
niet of zij er nog zijn.
De Berlijnsche politie is voornemens
bijzonder krachtig op te treden tegen de
zich steeds uitbreidende speelwoede. De
ondernemers en de spelers kwamen er tot
dusver bijzonder gemakkelijk af. Veelal
bepaalde men zich ertoe hun identiteit vast
te stelten. Van nu af aan zal het heele
gezelschap, dat men bij het verboden spel
aantreft, benevens de eigenaar, die zijn lo
kaliteiten voor het spel beschikbaar stelt,
naar het naastbijzijnde bureau gebracht
worden en eventueel vandaar dadelijk naar
het parket m Moabit. De voor het spel
gebezigde vertrekken worden verzegeld
en dan dadelijk ter beschikking gesteld van
het woningbureau. Bovendien zullen de
huiseigenaars zich voor den strafrechter te
verantwoorden hebben wegens medeplich
tigheid. Reeds heeft een club tc Charlot-
tenburg op deze wijze met de politie ken
nis gemaakt.
Te New-Y'ork zetelt de National As
sociation for the Advancement of Oslo-
red People. Deze komt Op voor de belan
gen der negers en stelt zich voor dezen op
de bres indien er lynch-schandalen hebben
plaats gehad of zulke schandalen dreigen
te zulten voorvallen. Begin Augus
tus publiceerde deze National Association
uitvoerige bijzonderheden uit Memphis
over de manier waarop soms de vreeselijke
rassenconflicten in het Zuiden der Unie
kunnen worden aan den gang gebracht.
Ditmaal liep liet nog goed af, maar dat is
niet altijd het geval.
Een weduwe kwam bij de politie niet
het verhaal, dat zij door een neger was
aangerand. De man had haar peper in het
gezicht gegooid; nadat zij zich vijf minu
ten woedend had verweerd, was de kleur
ling door een achterraam ontsnapt. Een
kleine jongen had zijn moeder helpen ver
dedigen en bevestigde haar verhaal. Een
en ander was 's avonds kwart voor elf ge
schied. Een buurman van de juffrouw
had den neger zien vluchten en nóg ge
poogd bem te pakken. Dezlfde neger was
al ia den vooravond aan het huis ge
weest en had de twee zoons van juffrouw
Morris ondervraagd, of hun vader nog
leefde enz.
Anderen hadden den bewusten neger ge
zien in gezelschap van een anderen neger
met een houten been.
De aanrander was heel lang en zwart.
fijf-en-twintig notabelen uit de buuri
kwamen, gewapend, toezicht houden op de
nasporingen van de politie. Zij gaven te
verstaan, dat, zoodra de man gepakt was,
zij zelf er wel verder voor zouden zorgen.
„De politie moest dan maar even 'n ande
ren ka: I uitkijken".
Den volgenden dag werd de jufrouw
nogmaals ondervraagd, ditmaal wat langer
en scherper dan de eerste maal. En nu
bleek, dal de aanranding wel had plaats
gevonden, maar niet door 'n neger, doch
door een blanken man, dien zij kende, en
die nu ook door dc politie isrgepakt en op
geborgen.
De Amerikaansche bladen hebben
een ietwat luguber bericht Een man le
Chicago was Ier dood veroordeeld en zou
worden opgehangen. Op het laatste oogen-
blik werd de terechtstelling opgeschort en
werd een nieuwe behandeling der zaak ge
last. Ditmaal werd de man vrijgesproken.
Bij zijn invrijheklsstelling verzocht hij het
louw waaraan hij had moeten worden Op
geknoopt ten geschenke te mogen ontvan
gen. Hij kreeg het ook en zal er nu een
schommel van maken voor de kinderen in
de buurt waar hij woont.
Dc proeken met telefonie zonder
draad van uit een vliegtuig, die gisteren
van uit een Fraasch vliegtuig genomen
zijn, zijn volkomen geslaagd. De Goliath,
die van Bourget (bij Parijs) naar Londen
vertrok, heeft tot haar aankomst verbin
ding met de Engelsche kust gehad, en al
vliegende kon de Goliath verbinding krij
gen met een Engelsch vliegtuig.
In de „Nieuwe Venloeche Courant,"
treffen wc het volgende artikel aan, blijk
baar van de hand van den voorzitter
der Katholieke Kamerclub, mgr. Nolens
Het gewijzigde wetsontwerp tot rege
ling van den dienstplicht heeft veel cri-
tiek gewekt, welwillende en onwelwil
lende.
Een enkelen keer ook onhebbelijke cri-
tiok.
Wij bedoelen hier wat een „militaire
specialiteit" aan bet „Utreehtseh Dag
blad" «chreef.
De vermindering van den oefenings-
duur ie eenvoudig onverantwoordelijk.
Ieder deskundige, niet verblind door de
politiek, weet, dat er van de geoefend
heid van de soldaten des heeren van
Dijk na korten tijd als het vluchtige
vernisje vervlogen zal zijn, niets meer
overblijft en in een toekomstigen oorlog
onze mannen ongeoefend als slachtvee
in den oorlog zullen worden gejaagd.
Hoe men dat met zijn zoogenaamde
christelijkheid kan overeen brengen is
mij een raadsel.
Maar de zaak is uitgemaakt; het po
litiek gekonkel heeft zijn beslag gekre
gen, de coalitie is geredde bodem voor
de verkiezingen daardoor behoorlijk voor
bereid voor ©en nieuwen zegen in den
naam des Ileeren! Wat er dan ver
der van de waarde der krijgsmacht te
recht komt, is bijzaak; de schijn is ge
red; het leger hervormd!
Dat is allerminst fraaie critiek. Ze
bevat niets zakelijks; alleen een onheb
belijkheid ten opzichte van de christe
lijke geloofsovertuiging en oen politieke
domheid over de „coalitie".
Wat het laatste betreft, moest deze
politiseerende „militai-e spe:ia]i'eil" we
ten, dat de „coalitie" niet „gered" kan
worden, omdat ze niet meer bestaat.
Wat deze militaire specialiteit met
„coalitie" bedoelt, is enkel een na over-
personeel op den voorgrond werd ge
steld. Dit beginsel as juist maar moet
dan ook over de geheele lijn in eosn op
het stuik van pensioenbepalingen worden
toegepast.
Wat betreft de meerdere kosten, uit
de amendementen too rt vloeiende, wordt
opgemerkt, dat deze niet groot kunnen
zijn, daar. ondanks de "noogcre fractie
van den pensioengrondslag, die voor vol
pensioen zal gelden, dit pensioen toch
nimmer boven 4000 zal kunnen stijgen.
Wetsontwerp wijziging Kieswet. Op
het wetsontwerp tot wijziging sin, de
Kieswet heeft de heer Oud amendemen
ten voorgesteld om de mogelijkheid te
openen dat de vrouwelijke candid a ten op
de lijsten kunnen worden gebracht onder
den naam, dien rij gewoon zijn te voeren
Het stelsel van het ontwerp, dat de ge
huwde vrouw of weduwe, die liaar eigen
ream is blijven voeren, aangeduid wil
zien met den jjaam van haar man of
overleden man, zal, zegt de voorsteller.
leg verkregen overeenstemming in zake lot verwarring kunnen leiden,
de legerkwestie tnss?hen de partijen der 1 pgr HEER KLEERtvKOPER OP HET
regeeringsmeerderheid.
Die overeenstemming bestend tamers
niet ten opzichte van het ontwerp-Pop.
De formeele coalitie is reeds door de
evenredige vertegenwoordiging van relf
ontbonden.
Er kan slechts sprake zijn van samen
werking der regeeringspartijen in 't al
gemeen waar deze mogelijk is; en van
een compromis voor bepaalde gevallen
als dit, waar het noodig blijkl
De „zoogenaamde christelijkheid" waar
over deze „militaire specialiteit" sma
lend schrijft, heeft met deze legerwet
niet het minste verband.
Wat blijkt echter?
Dat deze „militaire specialiteit" zijn
meening over legerorganisatie en woer-
maeht als de eenig juiste beschouwt, en
geen andere naast de zijne duldt.
't Eerste is begrijpelijk; 't tweede
dwaas.
Maar hij zal vroeg of laat toch tot
het voor zijn eigenliefde vernietigend in
zicht komen, dat de laatste wereldoor
log de algemeene opinie omtrent de
waarde der apodictische uitspraken van
„militaire specialiteiten" radicaal gewij
zigd heeft.
Beweringen, dat de krijgsmacht van
ons land eenvoudig zus ot zoo zijn moet,
warden nog met een glimlach aange
hoord.
De „militaire specialiteit" heeft nog
alleen gezag in zuiver technische en in
sommige organisatorische kwesties van
militairen aard.
't Is pijnlijk en hard voor den krijgs
man van 't oude regiem maar de werke
lijkheid is nu eenmaal niet anders.
Daarenboven is de beleodigende ma
nier, waarop de „militaire specialiteit"
van 't „Utreehts:h Dagblad" zijn persoon
lijk oordeel over het gewijzigd leger-
wet-omtwerp meent te mogen publieee-
ren, bij uitstek geschikt cm voor over
leg, bier juist zoo noodig waar het een
definitieve regeling schijnt te warden
en voor mogelijke verbetering, als ge
volg van kalme bespreking en overleg,
den pas voor goed af te snijden.
Het Nederlandsche volk en zijn wet
gevende vertegenwoordigers zijn nu een
maal geen troep recruten, die zich
door 'n grooten mond laten imponeeren.
Ook wij geven toe, dat het ontwerp-
Van Dijk allerminst een ideale oplos
sing van de leger- en weermachtskwes
tie voor ons kleine vaderland brengt,
maar wij verwachten mogelijke verbete
ringen wèl van bezonnen overleg en in
geen geval van lawaaierige onhebbelijk
heden, tegenover anderer godsdienstige
en politieke overtuiging, l'nstar van
de militaire specialiteit van het
„Utreehtseh Dagblad".
PENSIOENWET VOOR DIE LAND
MACHT.
De commissie van rapporteurs over
bet wetsontwerp Pensioenwet voor de
larodmadht heeft amendementen voorge
steld, dienende om bet volle pensioen
voor de militairen op dezelfde fractie
(n.l. 70 pet.) van den pensioensgrondslag
te stellen ais in het bij de Tweede Kamer
aanhangige omwerp-Pensioenwet too de
burgerlijke ambtenaren wordt aangeno
men; voorts oan het diensttijd-pensioen
te berekenen naar hetzelfde percentage
per dienstjaar (n.l. 2 pet.) als in bedoeld
ontwerp geschiedt.
Hel wordt toch niet meer dan billijk
geacht op dit punt de burgerlijke «n mi
litaire staatsdiensten op gelijke wijxe te
behandelenzeggen de voorstellers. De
amendementen gaan bovendien geheel in
de lijn, vreJke de regeering zelf herhaal
de! ijk verklaard heeft te willen volgen bij
dc positieverbetering barer ambtenaren
en waarbij door haar steeds het beginsel
van overeenstemming tusschen de rege-
liegen voor het burgerlijke en militaire ontvangen
OORLOGSPAD.
De beer A. B. Kieerkoper beeft Zon
dagmiddag in re* openlucht-meeting der
S. D. A P- te Apeldoorn niet alleen me
degedeeld. dat wanneer de Kamer weer
bijeenkomt, er harde noten zullen ge
kraakt worden over de Kabinetscrisis,
haar verloop en haar oplossing, maar dot
ook de Regeering aan den tand zal wor
den gevoeld over de dure bewaking van
den Duitschen er-Keizer te Doorn, omdat
zij blijkbaar niet verhinderen kon, dat
deee „deserteur van eigen volk" van uit
zijn veilige verblijfplaats in Duitschland
onrast stookt, door het zmden van tele
grammen aan prins Eitel Fried rich, als
deze een parade ter eore van Ludendorff-
commandeert, in welk telegram iuist in
deren tijd van reactionuaire beroering,
gesproken wordt van „de schoone toe
komst van Duitschland. welke nog in het
duister ligt." De heer Kteerekoper noem
de dit een dore grap, welke ons volk in
moeiliSkheden kan brengen, waarvoor z.i.
onze Regeering aansprakelijk moet wor
den gesteld.
Dat kan een interessante Kamerzitting
worden.
Koninklijk bezoek aan Zeeland. 1
Nar-r gemeld wondt, zuilen H. M. de Ko
ningin en Prinses Juliana hi; naar be
zoek aan de Provinciale Zeeuwsche
Landbouwtentoonstelling, welke van 13
Va 17 September te Vlissingen wordt ge
houden, öotk Zeeuw sch-Vin anderen be
zoeken.
DE
ONDERHANDELINGEN
LAND-BELGfë.
NEDER-
Volgen-S den Parijsehen correspondent
von de Temps wordt aldaar in verba rel
met het onderhoud van de minise» "Jas-
par en Van Kamebeek gehoopt op de
mogelijkheid om de onderhandelingen le
hervatten.
Onze gezant te Washington. H. M.
de Koningin heeft Maandagmiddag e
half een ter beëedsging ontvangen Hr.
Ms. nieuvrgenoemden buitengewonen ge-,
zat en gevolmachtigd minister le kl. te
Washington, mr. J. G, A. Everwijn.
DE YOLKSKRANTT" DAGBLAD.
Naar het „Centr." verneemt, heeft de
Baad van Commissarissen von de N.V.
„De Volkskrant" besloten met 1 Oct.
a.s. van het anderdaagsch verschijnend
blad een dagblad te maken.
DE STAKING IN DE DOMANIALE MIJN.
Het antwoord van de Minister van L. N.
en H. en van Financiiën op de vragen van
het Tweede Kamerlid, den heer Boogaerts
over de staking in de domaniale mijn,
komt hierop neer, dat de Regeering nader
overweegt, of er voor haar aanleiding en
mogelijkheid bestaat om te pogen het loon-
conflict bij de domaniale mijn tot een einde
te brengen.
De veenbranden in Emmen. Op de
vragen van den lieer van Ravesleijn be
treffende bet nemen van maatregelen door
hel gemeentebestuur van Emmen ter be
strijding van de veenbranden in die ge
meente heeft Miiirister Ruys geantwoord,
dat het gemeentebestuur van Emmen niet
besloten heeft wegens den onwil der par
ticuliere eigenaars van gronden om mee
te werken aan de bestrijding van deze
voortwoekerende ramp, zijnerzijds de
veenbranden niet verder 1e bestrijden. Hel
onthoudt zich echter van maatregelen tot
blussching van brand op de gronden van
verveners, die medewerking tot die maat
regelen weigeren. Z. i. kan het blus*
schingswerk aan bet beleid van het be
trokken gemeentebestuur overgelaten wor
den.
Belangen op Curasao. De nieuw be
noemde Gouverneur van Curacao, mr. N.
J. J. Brantjes, is bereid om hen, die hem
over Curacaosche aangelegenheden wen-
scben te spreken, aan het Departement van
Koloniën op 18 of 14 September a.s. tel
kens tusschen 2 en 4 uur namiddags te
yBM NAAR HET DU1TSC11
TWEEDE DEEL.
