BUITENLAND. Blnnemandsch ftietws, Indische Kroniek. gem. BlliTENL. BERI&HTEN. Luchtverkeer. DE VIOOL. VRIJDAG 16 SEPTEMBER 1921 S. De moord op Erzberger. De kwestie in Beieren. Duitschiand en Amerika. De toestand in Ierland. De staking in Noord-Frankri]k. Zware vrachten op wegen. VERKEER EN POSTERIJEN. "EU ILL ETON. Vertaald uit het Engelsch door Hen riëtte v. d. Waarden. De Meester speelt. Het haardvuur begon op te vlamm'en en grillige schaduwen dansten op den gepolijsten vloer. Nu en dan zag men op den donker, mahoniehouten vloer een flonkering die weerkaatst werd op het antiek zilver op het buffet. Geurige, gezonde Aprillucht stroomde vol van voorjaarsbeloften door het open aam toch brandde het haardvuur en er was geen andere verlichting in de kamer om dat een oude dame van schemeren hield. u.e zat uit den tocht in een grooten stoei, schijnbaar onbewust van de drie menschen. die bij haar waren, het spel Jer vlammen gade te slaan. Je houtblokken waren gehuld in een 'vaas van violet en diep blauw om een sogenblik later in een heldere vlam op e flikkeren. In het laatste uur van zijn glorierijk bestaan doorleefde de boom si;n herinneringen blauwe hemels, grijze dagen met mooie avondluchten, egenbogen. en zonnestralen.... De gezegende vriendelijke geesten uit langvoorbije dagen werden opgeroepen, om weer gedoemd te worden in het ver leden—vliegende vlerkjes, laaghangen de wolken, en lange nachten, die op gingen in den dageraad. Vogelzwermen, en dwarrelende distelpluisjes spiegelden zich een oogenblik af op den glimmen- den vloer en werden dan weer bedekt' door vallende bladeren. Het licht, dat op Miss Fields hoofd viel, gaf aan de sneeuwige zachtheid van haar haren een zilveren glans, en deed haar handen zoo teer lijken alsof ze van gebeeldhouwd ivoor waren. Van onder haar kleed kwam een sier lijk voetje te voorschijn, gestoken in een ■geborduurd zijden kous en hooggehakt slofje, dat zóó elegant versierd was met zilveren gespen, dat de eigenares acht tien in plaats van vijf en zeventig jaar had kunnen zijn. Als een liefkoozing bleef het licht het langst op haar gelaat rusten. De jaren waren haar vriendelijk gezind geweest Ze hadden haar slechts zooveel bitter heid gebracht dat zij de zoetheid zoo vee! te meer waardeeren kon, en met de draden die het leven haar in handen had gelegd, had ze tevredenheid leeren we ven. Tante Peace, vroeg het meisje zacht, bent U vergeten, dat we visite hebben De heerlijke droombeelden vervlogen, verstoord door des meisjes stem. Een kleine pauze volgde, toen glimlachte de oude dame. Neen, liefje, ik ben ze heusch niet vergeten, daarvoor is het genot te zeld zaam. Noem ons geen visite, viel de an dere dame vlug in, want dat zijn we toch niet. Onder de gegeven oms andighe- den, merkte de jonge man aan de an dere zijde van den haard op, is het heel mooi, dat u ons als visite betitelt. Op een regenachtigen namiddag komt iemand pardoes op je dak vallen en als je te hulp snelt om je huis voor instorting te bewaren, vind je twee druipende zwervers op de stoep. Het voertuig met hun koffers is midden op den weg in een grooten plas blijven ste ken, en toen zijn ze regelrecht vanuit hun schuilplaats naar uw deur komen zwemmen. Moeder zegt doodkalm Hoe is het met u, tante Peace, we ko men voor onbepaalden tijd bij u wonen. Omdat ik dit toch wel een beetje al te bar vind, dank ik u hartgrondig dames, voor de eer dat u ons „visite" noemt. Hij stond lachend op en maakte een overdreven buiging. —Lynn, Lyn, vermaande zijn moe der. Heb ik 't je nu, na ai m jn moeite, nog niet aan 't verstand georacht Ik schreef toch haar ruim 14 dagen geleden of ze het ons wilde laten weten, als ze ons niet hebben kon. Wie zwijgt stemt toe, dus kwamen wij. Ja, dat is zoo, vervolgde de jonge man vroolijk, dat we er zijn kan nie mand tegenspreken, maar het is toch echt vrouwelijk. Op mijn woord, ik vind het een eigenaardige manier maar al le vrouwen zijn vreemd. Nu u zoo spreekt, merkte het jon ge meisje op, moet u ons ook vertellen, hoe een man in dergelijk geval zou han delen. O, dat is gemakkelijk genoeg. Een man zou zijn stenograaf genomen heb ben neen, toch niet, want het is een particuliere brief. Hij zou in zijn lesse naar zoeken naar een goede penhouder, en er een nieuwe pen in doen. Lieve tante Peace, zou hij schrijven, u moet niet denken dat ik u vergeten ben, omdat u zoolang niets meer van mij hoorde. Als ik u zoo dikwijls geschreven had, als ik lu t er toe gevoelde'of aan U dacht, dan zou ik u werkelijk doode- lijk verveeld hebben. Ik heb een kind, dat zich verbeeldt vioolspeler te kunnen worden en omdat we gehoord hebben dat de beroemde Herr Kaufmann in uw dorp woont, zijn wij besloten bij u te komen. Wilt u ons berichten of u ons hebben kunt als u ons liever niet ont vangt, blijven we even goede vrienden. Ik sluit een postzegel in. Ik heb precies hetzelfde geschre ven, zei mevrouw Irving, alleen kleedde ik het een beetje anders in. De oude dame begon weer te lachen. - Lieve mensshen begon ze. laten we deze nooaelooze bespreking toch sta ke We gaan zoo zelden naar de post omdat we zoo'n eind van den weg af wonen, daar schuilt de heele fout in. I k ben er zeker van, dat de brief er nu zal zijn. Ik zal hem morgen gaan halen, zei Lynn, is dat nu niet aardig van me, nu u juist mijn betrachtingen als noodeloos hebt betiteld U moet niet denken, dat ieder zijn woorden zoo op een goudschaaltje legt als u, merkte Iris een beetje spotend op. Dat is een goede beurt, Miss Tem ple. Ik kruip onmiddellijk in mijn schulp Dit zeggende ging hij weer bij den haard zitten, met een peinzenden trek op het gelaat. De drie vrouwen beschouwden hem met zéér verschillende gedachten.In de schaduw teruggetrokken nam het meis je zijn slanke, mooi gebouwde gestalte op ze keek met meisjesachtigen schroom naar zijn donkere oogen, zijn gevoeligen mond en zijn flinken, fijnbe- sneden kin. Ze wist zelf niet goed waarom, maar ze vond het prettig dat ze 's middags aan haar neiging had toegegeven om de japon aan te doen die haar 't best kleed de. Ze vond de situatie belangwekkend er hing iets uitdagends in de lucht. In haar eerste opwelling had tante Peace, die 'n geregeld leven gewend was dezetweeals indringers in haar huishou den gevoeld, maar tegelijkertijd deed haar zin voor gastvrijheid haar de bit terste verwijten. Hij was een familielid, zuiver van haar stam, toch, voor haar gevoel een vreemde die plotseling de aanspraken van een bloedverwant deed geiden. Meer dan vijftig jaren lagen tus- schen ben. en ze beschouwden elkander van hun eigen standpunt. Hij bewon derde haar als een meesterlijk bewerkte camee of een classiek minuatuur. Ze was zoo vredig, zoo rein, alleen vatbaar voor o'. tdeh te gevi elens, hij beschouw de haar ais iels verhevens. Nog zweefde er een glimlach om haar lippen, en het haardvuur teekende donkere schaduwen onder haar oogen. Hare gedachten waren zoo vaag, dat zij er maar één onder woorden zou kunnen brengen. In het diepste van ham- hart vroeg ze zich verbaasd af, of ze óóit te voren iemand ontmoet had, die zoo heerlijk jong was als Lynn. Ook zijn moeder nam hem op, zooals haar gewoonte was, als ze dacht dat niemand er op lette. Zijn krachtige man nelijkheid ten spijt, was hij voor haar nog een kind. Ze geloofde in hem met grenzen looze moederliefde, alles verge vend, alles verwachtend ze had hem lief om het kind dat hij was, en om den man dien hij worden zou ze had hem lief om zijn mannelijkheid, en om het kind dat hij geweest was. (Wordt vervolgd.) Tweede Blad. XV. Daar is in Indië over het optreden der „politie" heel vaak spottend gesproken. En inderdaad zijn de verrichtingen van de dienaren van den H. Hermandad zoo wel in de stad en op het platteland, of om op z'n Indisch te spreken in de bin nenlanden niet immer zoodanig geweest, dat lvet niet immer gemakkelijk viel daar over met lof te spreken. En loch, de veiligheid van persoon en goederen behoort zeker tot de zaken, waar voor in de allereerste plaats gezorgd moet worden. Er zijn zelfs op Java enkele streken, waar de onveiligheid een ernstig beletsel is voor de economische opheffing tier weinig-bezittende inlandsche bevol king; het heeft weinig zin om tot spaar zaamheid op te wekken, indien er vrijwel geen waarborg gegeven kan worden, dat he' opgespaarde den bezitter niet wordt ontstolen. Hoe van de te velde staande gewassen somtijds groote oppervlakten werden leeg geroofd, zouden zoowel de Europeesche cuultuuronderneming-leiders als de inland sche landbouwers ongeloofeiijke voorbeel den kunnen verhalen. Het is nog pas enkele jaren geleden, dat de hoofd-ambtenaar belast met de reorga nisatie der veldpolitie door den admini strateur van een der suikerondernemingen werd rondgeleid langs riet-aanplantingen, die door plundering de helft van hun ge was verloren hadden. En daar de eerste daarvan weinig verwondering toonde, merkte de administrateur op: „U schijnt dat niet zoo heel erg te vinden?" Waarop hij antwoord ontving; „Neen, want we hebben cassave-velden gezien, waar slechts enkele plantjes waren overgelaten." Dergelijke voorvallen typeeren de treu rige toestanden. Doch zeker mag en moet daarbij in aan merking genomen worden, dat de taak der pol it ie-leiders een buitengewoon zware is Men denke eens aan de ontzaggelijke uitgestrektheden, die moeten worden be waakt, waar des nachts de alles omvat tende duisternis op velden en wegen en in derpen ternauwernood wordt doorbroken door enkele olie- of petroleum-lampjes, binnenshuis opgestoken; men zou zich wellicht verwonderen, dat diefstal er niet nog grooter buit neemt. Uit het „Koloniaal Verslag" van 1920 licht ik een enkele passage die een kijkje geeft op het vele wat in de bewaking van personen en goederen ontbreekt; „De klachten over de onveiligheid en de brutaliteit der slechte elementen onder de bevolking worden steeds talrijker en lui der. De ter verzekering van orde en veilig heid ten dienste staande middelen zijn ver ouderd en niet langer toereikend om onder de veranderde omstandigheden de veilig heid te waarborgen. „De dessapolitie is oen instituut dat als verdienste een element van gemoedelijk heid bevat, maar dat voor het overige •techts weinig vertoont van de deugden, die een politiecorps sieren. Zij is slecht Uitgerust, slecht bewapend, weinig ge controleerd, ongedisciplineerd, uit de be- vo'king-zelve der dessa gerecruteerd en daardoor veelal mee- belanghebbende, in elk geoal belangstellende in kuiperijen die juist moeten worden ontward om een zaak tot klaarheid te brengen. „Do bestuurspolitie is te weinig politio neel geschoold, om als orgaan ter hand having van rust en veiligheid de beteeke- nis te kunnen hebben die zij zou moeten bezitten. Noch de dessa- noch de be stuurspolitie is dan ook als middel ter handhaving en tot het doen eerbiedigen van gezag en prestige van het bcsluur .van heleekenis. „Het voornaamste bezwaar evenwel is, dat de dessa- zoowel als de bestuurspolitie berekend is op het bewaren van orde en rust binnen de grenzen van een betrekke lijk klein ressort. Of, en in welke mate, de veiligheid daarbuiten te wensohen laat, behoort niet tot haar zorgen. Het gevolg hiervan is, dat door activiteit harerzijds het kwaad veeleer met meer of minder snelheid verplaatst dan uitgeroeid ol onderdrukt wordt; en dat de bestuurs ambtenaar, wien het gelukt zijn ressort „Schoon" te houden, hierdoor niet altijd bijdraagt tot verhoogen van de veiligheid op geheel Java." Bij monde van den „verslaggever" doet de Regeering hier wel heele krasse dingen zeggen over eigen tekortkomingen. Even- web laat ik dit duidelijk er bij zeggen, zij dienen als argumentatie voor de plannen to' krachtige versterking der politiemacht. Na er op gewezen te hebben, dal „waar met Kracht opgetreden of de veiligheid in een gebied van groole uitgestrektheid ver zekerd moest worden, een oeroep wera gedaan op de gewapende politie of hot le ger", die beiden toch een andere taak hebben, geeft de Regeering in het „Kolo niaal Verslag over 1920" een uiteenzet ting van de plannen tot stichting van een talrijk en goed toegerust corps veldpolitie. Om deze te behoeden voor een „gemoede lijke gemeenzaamheid" met de bevolking wordt zij in kazernes gelegerd en op de verschillende plaatsen samengesteld uit mannen niet afkomstig uit de stre ken, waar zij moeten ageeren. De Regeering is dus voornemens te doen wat zij kan om aan de groote onveilig heid een einde te maken, doch een zeer groote moeilijkheid, die het welslagen ha- rer plannen in den weg zal staan, is de aanwerving van geschikt personeel. Om in voldoend aantal bruikbare mannen voor de politie te vinden was reeds bij de ge ringe uitgebreidheid van het vroegere po- Utei-corps een onmogelijkheid. Dat de leiding geheel berust bij Euro peanen vermag natuurlijk de gehalte van het lagere personeel niet te verbete ren. Een frappant staaltje van deze laatste „betrouwbaarheid" las ik in een der laatst hier ontvangen nummers van de „Loco motief". De historie, daarin vermeld, is inder daad vermakelijk, en mogelijk, hoewel, ik den Hollandschen lezer van te voren waar- Schuwen wil om daarin niet een algemeene karakteristiek te zien van het geheelc po litiecorps. In een der hoofdplaatsen van Java was er onder leiding van een Europeesch po litieman een inval gedaan in een dobbel huis. Hoewel het niet gelukte de aanwezige dobbelaars te vatten, moesten deze toch hun speelgeld in handen der politie laten. Een bedrag van 90 werd in beslag geno men en bij den landrechter ten bewijze gedeponeerd. De overval was dus goed geslaagd. Zoo goed geslaagd, dat enkele Inlandsche politie-mannen, die daaraan hadden deel genomen, op het lumineuze idee kwamen om ten eigen bate een dergelijken overvat te arrangeeren. Een hunner wist van het bestaan van een dergelijk dobbelhuis en nadat zij tot meerder machtsvertoon zich hadden voor zien van de revolver van den wachtscom- mandant, werd de inval in het speelhuis geheel „en règle" uitgevoerd. Aan de drie listige veiligheidsbewaarders viel een be drag van f 150 in handen. Doch deze slim bedachte Köpenickira- de kreeg een onverwacht besluit. Het geviel namelijk, dat de recherche zelf reeds eenige dagen deze speel-gele- genhcid aan het bespionneeren was, en zoo liepen de drie helden bij het verlaten van het geplunderde huis regelrecht in de armen van hun collega's, die onder de be velen stonden van een Europeesch politie- opziener. Deze bracht hen op naar de naastbij ge legen politie-post. De aanwezige post-commandant vond het een ongewoon geval, peinsde diep, en. gaf de drie booswichten het bevel zich te begeven naar den sectie-commandant. Doch vermits hij vergat deze politie- „dienaren" onder politie-geleide te stellen, wacht de sectie-commandant nu nog op hen. Tja, in Indië zijn er minder dwazen dan men dwazclijk neemt; al blijft het moeilijk er een goede politie te verkrijgen. Inlandsch dorp. Cursiveering van mij S. In München zijn in de zaak-Erzberger weer drie personen gearresteerd, zoodat het aantal arrestanten thans tot tien is ge stegen. De nu in hechtenis genomen be- hooren tot dezelfde kringen als de overi gen. Naar de meening van het O.M. in Beieren zal het aantal arrestaties in Mün chen hiermede waarschijnlijk zijn afgeslo ten. Afgevaardigde dr. Heim maakt zelf aan de geruchten omtrent zijn betrekkingen tol de beide moordenaars van Erzberger een einde, doordat hij mededeelt, dat hij behalve Schuiz en Tillessen nog twee ande re hem aanbevolen officieren van de des tijds ontbonden marinebrigade-Eihrhardt bij de „Landwirtsehaftliche Zcntrale Ge- nossensohaft" van de Beiersohe Boerenver- eeniging in Regensburg als volontairs heeft ondergebracht. Schuiz had als vrijwilliger aan den oor log deelgenomen en was daar officier ge worden; hij is tweemaal gewond en heeft als lid van de storm-compagnie II van de marine-brigade aan de gevechten in Ber lijn, München en Opper-Silezië deelgeno men. Tillessen was luitenant ter zee, ge raakte bij Scapa Flow in Engelsche ge vangenschap en nam, daaruit ontslagen, midden Maart 1920 in de marine-brigade Ehrhardt dienst. Te zamen maakten beiden van 1920 tot midden April 1921 Hun op leidingsjaar bij de „Landwirtsehaftliche Genossensdxaft" door en verhuisden daar na naar München, dus sedert het begin van het jaar heeft dr. Heim hen uit het oog verloren. Andere persoonlijke of maat schappelijke betrekkingen heeft dr. Heim met de volontairs niet onderhouden. Zij werden hem als plichtsgetrouwe en be scheiden menschen afgeschilderd, die ijve rig hun best deden zich in hun nieuw be roep in te leven. Meer en moer blijkt, dat de heer von Kalhr, de minister-president, niet zal terug- keeren. Dat ziet men langzamerhand in de met hem in relatie staande kringen thans ook in. Karakteristiek is hl verband hiermede de uitlating van de officieuss „Bayrische Staatszeitung", die schrijft: „Het valt niet te ontkennen, dat er stroo- mingen bestaan in den boezem der coa lite, die er op aansturen, dat de minister president niet opnieuw zal worden be noemd, en het schijnt alsof deze stroo mingen zeer sterk zijn. Toch zou het voor barig zijn, zegt het blad, daaruit conclu sies te trekken, zooals hier en daar reeds wordt gedaan. Karakteristiek is verder, dat ook de „Munch. N. Nachr." haar tot nu loe m acht genomen terughouding opgectt en sterteer don tot nu toe in het algemeen gedaan is, tegen rechts stelling neemt. Het dient te worden afgewacht, of de Beier- sche Duitsch-nationalen dezelfde conse quenties uit de situatie zullen trekken als de heer von Kahr. Het zou echter me* te verwonderen zijn, indien de ui sc nationalen zelfs thans nog 11 't'0-'1 ■- 7''u den doen om onder opoffering van den minister van justitie Roth m de coalitie te blijven. Dat hum dit gelukken zou, schijnt met het oog op de stemming van de laatste dagen uitgesloten. De Beiersche Landdag zal waarschijn lijk tegen Woensdag 21 September wor den bijeengeroepen, om den nieuwen mi- nister-presidenit te verkiezen. In de Woensdag gehouden zitting van de Bana- dag-oommissde las de voorziter t schrij ven van den minister-president von Kahr voor, waarin het aftreden van het ge- heele ministerie wordt medegedeeld De afgevaardigde Held protesteerde tegen de bewering, dat hij den minister-presi dent ten val had gebracht, en beloogde, dat bij in alle belangrijke kwesties het met den heer von Kahr eens was ge weest. Hij wees nogmaals met nadrulk de bewering van de band, dat hij den heer van Kah,r ten val had gebracht om zelf diens opvolger te worden. Na de revolutie had hij meer dan eens gelegenheid gehad minister te worden, doch hij had tel kens nit principe bedankt. De meer .er- heids-socialist Thrnm sprak de overtui ging nit, dat Held bij de jongste beslis sen uit zuiver zakelijke overwegingen had gehandeld, en verklaarde, dat hij de aanvallen op hem betreurenswaardig en beschamend adbtte en als een ec ten bescJliouwde vaïi de lage trap, waarop Duitsche politiek staat. De „Franikf. Ztg" meldt, dat verschil lende lezers in de Vereenig*de Staten na- drukkeliik de aandacht vestigen on een brief, onlangs in de „New- York Times versChenen, waaraan gewicht wordt ge hecht. In dien brief wordt o.a. het volgende gezegd: Het Duitsche vol'k moet vooral goed be grijpen. diat Amerika zal wensohen een ander soort vertegenwoordigers van de vroegere vijandelijke landen in dipJoma- tieken en consulairen dienst te zien ver schijnen. De beste vertegenwoordigers, die Duitsohland naar de Nieuwe Wereld kan zenden om bij te dragen tot het herstel der wederzijdsche vriendschappelijke betrek kingen, moeten oprechte democraten zijn, werkelijke vertegenwoordigers van he Duitsche volk, mannen van wetenschap, kunst en cultuur, vooral ook mannen me een internationalen gezichtskring, welken zij gekregen hebben door studie en nauw keurige kennis van de psychologie en de idealen van die naties, waarmede Duitsch iand weder hartelijke betrekkingen wil aan'knoopen. De „Frankf. Ztg." acht deze vermaning van den Amerikaansclhen schrijver inder daad van het grootste gewicht en eischt van het ministerie van buiteniandsehe zaken te Berlijn behartiging van dien wenscli. De a.s. benoemingen voor den diplomatieken en consulairen dienst in Amerika zal een de belangrijkste maatre gelen zijn, welke dat departement nemen heeft. Het zal niet alleen zaak zijn oen geschikten ambassadeur te vin den, maar ook om hem geschikt personeel toe te voegen, terwijl van niet minder beteekenis de keuze der consuls zal ziju. Een deputatie uit Londonderry. Een deputatie, gevormd door vijf leden van dien gemeenteraad van Londonderry heeft De Valera bezocht en hem medege deeld dat de meerderheid der burgers van Londonderry gekant is tegen de vendee-ling van Ierland en d'at de stad zich volkomen schaart aan de zijde van hen, die een ver- deeting van Ierland willen tegenwerken. De Valera verklaarde dat de Dail Eireann zeker refkening zal houden met de po sitie van Londonderry, even goed als hij de belangen van andere deden van Ulster in het oog zal houden bij de verder te voeren onderhandelingen. Het antwoord van Sinn Fein wordt niet vó6r Zaterdag verwacht. Het „Journal" geeft de volgende uiteen zetting van het standpunt van werkgevers en werknemers in de textielindustrie. Naar men weet heeft de staking in dezen tak van nijverheid tot de algemeene staking in Roubaix en Tourcoing geleid. De werkgevers hebben in 1919 en 1920 een periode van grooten voorspoed be reikt. Zij ontrukten elkaar de arbeiders en betaalden ihooge loonen. Toen kwamen de crisis en de concurrentie der andere tex tielcentra, zooals de weer Fransch ge worden Elzas. De bestellingen werden schaarsoher. De arbeiders werkten gemid deld niet meer dan 24 a 30 uur per week. De werkgevers redeneerden toen aldus, dat de loonen te zeer drukten op de productie kosten en hun beletten te concurreeren. Daarom achtten zij het in het belang der industrie de loonen te verlagen en wel met 20 centimes per uur. Daartegen voeren de werknemers aan, dat o.a. in Gent en Verviers de werkgevers terug zijn gekomen op hun besluit om de loonen te verlagen wegens de toenemende duurte ten gevolge van de droogte. Ook beroepen zij er zich op, dat men hun een loonsverhooging wil onthouden, welke hun verleden jaar werd toegekend ingevolge arbitrale uitspraak van den minister van arbeid Jourdoin. De werkgevers beloogen. dat die ver hooging gestort wordt in de kassen voor den gezinsbijslag. Zij willen niet reoht- streéks met de delegatie uit de arbeiders onderhandelen, omdat sommige leden daarvan eenige industrieelen van Roubaix en Tourcoing hebben beleediigd. jjij hun onderhoud met den minister van arbeid hebben de werkgevers zich erop beroepen, dat de loonen m Roubaix en Tourcoing hooger zijn dan gerechtvaar digd wort" <ioor d,e cÜfers- vastgesteld door de commissie in zake de kosten van levensonderhoud in het Noorden. DE PARIJSCHE RATTENJACHT. Dinsdag, aldus meldt de „N.R.Ct." was het een jaar geleden, dat te Parijs de jacht op de ratten begon, naar aanleiding van een paar gevallen van pest, welke zich in de hoofdstad hadden voorgedaan. Een week ianS was de rattenjacht de meest ge liefkoosde sport, maar toen de pest gewe ken was, bleek de animo voor deze wreede liefhebberij meteen dood tc zijn. Alleen enkele „broodjagers" bleven zioh op de jacht toeleggen, daar zij voor elke rat vijf stuivers kregen. Zij hebben in het af- geloopen jaar 570.114 ratten gedood, wat de stad, welke behalve de vijf stuivers aan •den jager, ook den vuilnisman, die met de inzameling belast is een stuiver geeft per rat, 171.034 fr. 20 gekost heeft. Dat is niet veel, zegt Paul Gordeaux in de „Echo de Parts", aangezien de ratten zich een twintigmaal 'sjaars voortplanten en dit half millioen dus millioenen ratten vertegenwoordigt, waarvan de stad bevrijd is. Er blijven er echter nog de statis tici weten alles 6 millioen over. Geluk kig verscheuren die ratten elkaar (en nog wel zonder dat het de stad zes stuivers per staart kost). De rattenlijiken zijn ver brand in de gemeentelijke vuilverbran dingsinrichting, welke meststoffen en metsel s te enen uit het huisvuil maakt, zoo dat zij nu helpen het koren in Beauce te laten groeien of den een of anderen armen drommel in bet verwoeste gebied tot schut zijn. Sluiting Staten-Generaai. Bij K. B. is bepaald, dat de tegenwoordige zitting der Staten-Geneaal z.al wordien gesloten op Zaterdag 17 September 1921, des na middags te drie uur en dat de Minister van Bimnenland'sche Zaken wordt ge machtigd om alsdan in een vereeniigde vergadering der beide Kamers de zitting in naam der Koningin te sluiten. DE MANUFACTURENHANDEL. Onder bovenstaanden titel verscheen het eerste nummer van het officieel or gaan van den Ned. R.K. Bond van Han delaren in Manufacturen en aanverwan te vakken. Het blad ziet er in zijn licht bruinen omslag goed uit, en wordt uit gegeven door de N. V. v.h. de Erven H. van Munster en Zoon te Amsterdam. VACATURE TWEEDE KAMER. Naar de Msb. verneemt, is de beer L. baron van Voorst tot Voorst, voorzitter van den A. B. T. B. en lid van Ged. Sta ten van Gelderland, die het eerst in aan merking komt ter vervulling van de vaca ture-de Wijkerslooth de Weerdesleijn, voornemens voor 't Kamerlidmaatschap le bedanken. De tweede plaatsvervanger is de heer H. Th. Hoogveld. Voorzitter Eerste Kamer. Tot voor zitter van de Eerste Kamer der Staten- Generaai over het zittingjaar 19211922 is door de Koningin wederom benoemd de heer J. J- G. baron van Voorst tot Voorst. VAN HET HOF. Naar wij vernemen is de Koninklijke Familie voornemens om. na bet bezoek aan Zeeland, nog eenigen tijd intrek te nem.en in "t landhuis de Rulgenhoek on der Scheve-ringen. DE WERKLOOZEN-UITKEEBINGEN DER GEMEENTEN. l)e voorwaarde voor Rijkssteun. Wanneer de gemeentebesturen aan het Rijlk vragen om extra-steun in de kosten van ondersteuning aan werklooze arbei ders, adviseeren Ged. Staten van een en kele provincie ongunstig, zoo zij van oor deel zijn, dat het bestuur van de betrok ken gemeente niet altijd zuinig genoeg is. Blijkens een circulaire aan Ged. Staten acht de minister dit standpunt juist. De min. zal het dan ook op prijs stel len, als de colleges van Ged. Staten voortaan bij hun adviezen wilden doen weten, of, naar hun o-pvatting, het be stuur der betrokken gemeente in de laat ste jaren een gepaste zuinigheid al dan niet in acht heeft genomen. Commissie betreffende de landsgebouwen De Minister van Waterstaat heeft gis teren geïnstalleerd een commissie, die bet volgende moet doen: zioh op de hoogte stellen van de wijze, waarop de dienst der Landsgebouwen thans wenkt, van de bezwaren, welke aar, deze wijze van wer ken mochten zijn verbonden, teneinde e.q. vervolgens voorstellen voor reorgani satie te doen en met name daarbij te be antwoorden de vraag, in hoeverre bet wenschelijk is en bij bevestigende be antwoording, op welke wijze particu liere architecten te doen deelnemen aan •het tot standkomen van belangrijke rijks gebouwen. Derde binnenscheepvaart-congres. Te Rotterdam wordt 28 en 29 September het derde Bmnensclveepvaart-Congres gehou den. Verschillende prae-adviezen zullen worden behandeld. Hulpverleening priesters. Bij het Priestercomité tot hulpverleening aan de Geestelijkheid van Oostenrijk en Hongarije (Zwijsenstraat 5, Tilburg), is ingekomen van 1 tot en met 31 Augustus 1921: f 3.976.30; Kr. 39.093; R.M. 150.—; Vorige opgave bedroeg f 16.fi88.84 Kr. 169.711.70; R.M. 8.355.45; Frs. 25.—. Zoodat in totaal is ingekomen: f 20.655.14)4; Kr. 208.804.70; RAL 8.505.45 Frs. 25.—. Het bestuur van de Vereeniging van Noord-Hollandsohe Waterschappen heeft aan Gedeputeerde Staten van Noord-Hol land verzocht te bevorderen, dat spoedig in het reglement op de wegen bepalingen wor den opgenomen, waardoor de wegen en daarin gelegen kunstwerken worden be veiligd tegen verdere vernieling ten gevol ge van het rijden met vrachtautomobielen, petroleumwagens en verhuiswagens. Wel zijn naar adressant aanvoert de wegen en bruggen er voor het verkeer, wel behooren zij, in het algemeen gespro ken te beantwoorden aan de eischen die het hediendfaagsche verkeer stelt, maar de merkwaardige snelle toeneming van de door motorische kracht bewogen voertui gen heeft de ontwikkeling van het wegen net ver achter zich gelaten. En het zal nog vele jaren duren voor en aleer de wegen zich aan het verkeer hebben aangepast, eer de boharding en de breedte voldoende zijn, eer de kunstwerken volkomen in staat zijn de zware vrachten zonder schade voor de constructie te torsefhen. Het is bekend dat het Rijikswegenregle- ment ten behoeve der rijkswegen bepalin gen inihoudt omtrent de zwaarte der voer tuigen, maar even bekend is dat deze voor schriften niet doeltreffend zijn gebleken, aangezien het niet wel mogelijk bleek overtredingen te constateeren. Bij de bepalingen, welker vaststelling het bestuur in overweging geeft, moet van een ander standpunt worden uitgegaan. Het bestuur zag gaarne dat die bepalin gen rekening hielden met a. de snelheid; b. het gewicht; c. wegen -welke voor het ver keer gesloten worden verklaard. Zonder twijfel hebben <fc wegen het meest te lijden van vracht-autamobdelen. Bij de regeling van de snelheid dezer voer tuigen dient rekening te worden gehouden met het gewicht der vrachtautomobielen in dier voege dat, des te zwaarder de auto mobiel is, des te meer de wegen en brug gen door snelheid lijden. Indien de materie wordt geregeld, mag dit punt dus niet buiten beschouwing blij ven. Daarbij dient de maximum-snelheid op den weg niet grooter dan 18 A 20 K.M. te worden gesteld, op bruggen niet meer dan ten hoogste 10 K.M. Zij, die voor na leving der voorschriften hebben te waken, kunnen wel geacht worden in staat te rijn te c omslatecren of een dergelijke betrekkelijk geringe snelheid wordt over schreden. Waar bovendien de onderhoudsplichti gen der wegen direct belang hebben bij de handhaving van dit voorschrift, mag wor den verwacht dal zij de grootst mogelijke medewerking zullen verleenen om dit voorschrift tot zijn recht te doen 'komen. Het Rijkswegenreglement formuleert het gewicht dat op den weg wordt overge bracht in verband met bet totale gewicht van het voertuig met de vracht; het ge wacht hiervan is uit den aard der zaak be zwaarlijk te coostateeren en het goedbe doelde voorschrift is dan ook op dit be zwaar gestrand. Voor de wegen vallende order het Provinciaal reglement op de wegen zou het dus aanbeveling verdienen de buiten-imiddcnlijfi van thet wiel en het toegelaten gewicht por centimetrbreedte van den wielband afhankelijk te stellen uitsluitend van het eigen gewicht van de vrachtauto self. Het const a tec ren van overtredingen is op die wijze gemakkelijk, aangezien krach tens artikel 8 van het Motor- en Rijwiel reglement op elk motorrijtuig het eigen gewicht moet zijn aangegeven. Zeer gewe-xscht is het- verder eem bepa ling op te nemen waarbij verboden is, dal de wielbanden van voertuigen uitstekende deelen bevatten, jj-aardoor weg en brug dek worden vernield, (tractors). De breedte van den wielband ware voor petroleumwagens afhankelijk te stellen van de lengte en <ie middellijn van den ketel. De breedte van den wielband voor ver huiswagens ware te bepalen in verband msf de lengte, de breedte en de hoogte van de bergruimte in den wagen. Op deze wijze geformuleerd zullen overtredingen zonder eenige moeite kunnen worden ge constateerd. Het is duidelijk dat een aantal wegen voor bet rijden met vrachtautomobielen geheel gesloten moeten worden verklaard. Andere zijn weer zoodanig dat zij alleen geschikt zijn voor voertuigen van een be paald gewicht. In bet Reglement op de Wegen ware derhalve aan Gedeputeerde Staten de bevoegdheid te verleenen, de we gen te bepalen welke geheel of ten deele voor bet verkeer gesloten moeten worden verklaard. Ir.tusschen en dit is een punt waarop de aandacht wordt gevestigd omdat wat wordt gevraagd een afwijking is van het Rijkswegen reglementdient het gebruik dezer bevoegdheid in dier voege te ge schieden dat. indien de toestand van in den weg gelegen kunstwerken een minder gewicht toelaat dan de weg zelve, dit kunstwerk den doorslag geve bij de be slissing van de vraag voor weHc gewicht de weg gesloten moet worden verklaard. Artikel 37 van bet Reglement op de We gen bepaalt da» de ambtenaran der Rijks- en Gemeentepolitie en de ambtenaren van den Provincialen Waterstaat met het toe zicht zijn belast. Zeer gew-enscht ts bet dat ook de amb tenaren van waterschappen overtredingen kunnen oonstatceren. Geen schade voor postambtenaren. Op de vragen van het Kamerlid Braat inzake vermeende solide van postambte naren bij verzending van beschadigde zil- verbons, antwoordde de min. v. Water- saat o.m., dal aan 't opzenden dier bons voor bedoelde ambtenaren geen kt zijm verbonden. Tocht door het noodweer. Niettegen staande het noodweer van Dinsdag heeft het vliegtuig der Koninklijke Nederland- sche Luchtvaartmaatschappij de H.N.A. B.K., den tocht van Londen naar Rot terdam volbracht in circa 21/» uur. Het vliegtuig, bestuurd door den pillot Hof- stra, steeg te 10 uur 40 te Londen op en arriveerde op het vliegterrein Waal haven te 1 uur 6 min. Roman door MYRTLE REED.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1921 | | pagina 5