Tweede Biad.
bi mm
BUITENLAND
BINNENLAND
DE VIOOL.
WOENSDAG 28 SEPTEMBER
De Oude tv.erk te Delft, die eenige dagen geleden door braad geteis
terd is.
De toestand in Ierland.
SEM. BUJTENL. BERICHTEN.
EEN „INDRUKWEKKEND GE
TUIGENIS".
OVERDRIJVING NEERGEZET.
FEUILLETON.
Lynn volgde haar raadgevingen op
tot zij beweerde, dat het de bewerking
niet meer doorstaan kon, zonder te
scheuren.
„Nu moet je zwarte strepen op
de veiligheidsspeld sc ilderen."
„Zou je me nu eindelijk eens willen
vertellen wat het nu worden moet
„Wacht en je zult zien."
Hij voerde haar bevelen letterlijk
uit, en bevestigde het papier stevig
om het midden van de speld, en streek
het zorgvuldig aan beide zijden uit.
De hoekjes werden afgesneden in den
vorm van vleugels en hier en daar
werden cirkels aangebracht. Iris legde
de laatste hand bij wijze van voel
horens lijmde ze aan den kop twee
stukjes van den struisveer.
„O," riep Lynn aangenaam verrast,
„een vlinder."
„Wat monsterachtig zei Margaret,
:n ze bleef in de deuropening staan.
„Dat zullen jullie mij toch niet aan
willen doen
„Het is voor Fraulein" antwoordde
Iris en ze ruimde haar verf netjes weg.
Lynn heeft hem heelemaal zelf ge
maakt.
Lynn bekeek den vlinder kritisch
en zei
„Ik snap niet, hoe hij het uithoudt.'
„Ik heb hem er eens naar gevraagd,"
zei Iris, „ik begreep ook niet hoe hij
zulke dwaze dingen in zijn huis duldde,
maar hij haalde de schouders op. Wat
zou ik voor genot in mein kunst kunnen
vinden, vroe hij, als zij njaakte dat
ik niet met mijn zuster leven kan.
Frederika j.oudt van helle kleuren,
zooals je ze buiten ziet, maar mein
oogen doen ze pijn. Moet ik nu, omdat
ik de gebroken vaas en al die prullen
schreeuwend leelijk vind, de gevoelens
van mein zuster kwetsen We hebben
een groot huis. Frederika heeft de bo
ven- en ik de benedenverdieping. Als
ik die schelle tinten niet langer verdra
gen kan, kan ik ze mein rug toedraaien,
en uit het raam kijken, of ik kan naar
mein werkplaats gaan, naar mijn violen,
Daar is geen gewarrel van kleuren en
ik hoef er niets te ontzien. Lynn was
geamuseerd, maar Margaret die'gespan-
nen luisterde, glimlachte treurig.
Toen de jongen 's middags met den
vlinder aan een koordje bengelend,
den heuvel besteeg, werd hij van alle
kanten door de kinderen met kreten
van verrukking begroet. Hij belde aan,
in stilte hopend, dat hij hier ook succes
zou oogstenFraulein maakte open.
Toen ze zag, wie de bezoeker was,
betrok haar gezicht onmiddellijk.
„Mein Bruder is niet thuis," zei ze
stijf.
„Dat weet ik," antwoordde Lynn
met een innemenaen glimlach, „maar
ik kwam om u, kijk, dit heb ik voor
u meegebracht."
Verwondering en verrukking straal
den uit haar o gen, toen ze hen aannam
„Voor mij
„Ja zeker voor u, ik heb hem ge
maakt."
„Hebt u hem heelemaal zelf voor
mij gemaakt
„Neen, miss Temple heeft mij ge
holpen."
„Misss Temple," herhaalde Fraulein,
„wat lief van haar en van u ook,"
haastte ze zich er bij te voegen. „Wat
zou ik het aardig vinden als miss Tem
ple en u morgenavond bij mij op de
thee kwamen."
„Ik zal het haar zeggen," antwoord
de hij, „en wel bedankt."
Zoo sloot Lynn vrede met Fraulein
F rederika.
Lachend als onbezorgde, blijde kin
deren gingen ze samen op het bepaalde
uur den heuvel op. Lynn had armen vol
wilde appelbloesems, waar hij heel wat
moeite voor gedaan had, en Iris droez
twee potjes inmaak als haar bijdrage
voor het feest.
Hun gastheer en gastvrouw wacht-
ten hen op bij de deur. Fraulein Fre-
derika was uitgedost in'haar mooiste
kleed, en haar scherpe oogen stonden
vriendelijk. De Meester was in zWart,
dat sporen droeg van uitgemaakte
vlekken en veelvuldig oppersen.
„Wat lief van u," zei hij hpffelijk
tot Iris, en ook gij, jonge man, zijt
hartelijk welkom, als altijd."
Iris vond een steenen kan en rang
schikte de appelbloesems er in. Het fij
ne, oude gezicht van den Moester straal
de, toen hij de zachte geur van dat teer
rose en wit inademde.
„Het is tooverachtig," zei hij. „Ik
stel me voor, dat in iederen boom zich
een mooi, jong meisje bevindt zooals
ze in de sprookjes beschreven zijn
een o.ig meisje, dat op miss Iris moet
lijken. Den geheelen winter slaapt ze,
beschut tegen de koude in haar#achte
bed, dat gesneden is uit het zijdeachtig
omhulsel van den stam. Opeens krijgt
de zon warmte, en het roodborstje zingt
haar wakker. Hoe, zegt ze, is het nu
al lente Ik moet .direct aan het werk,
en voor mijn appelbloesems zorgen,
Dan buigt ze zich neder en neemt aarde
in haar handen, ze vangt regen cp
drenkt er de aarde mee. Vervolgens
spreekt ze een tooverformule uit en z«
raakt met haar tooverstokje alle zaad
jes aan.
Wordt vervolgd.)
(Van «men bijzomdtren c»rre»r>ende:nt.)
XV.
DUBLIN, 23 Sept 1921.
In do twee dage», die ik na hier ben,
heb ik al met rerschlHeiwl© personen, die
geacht kannea worden goed oi> do hoog
te te der Xersehe kwestie, gesproken,
zoowei reet leden van de Dad Erreanu
(woorden die niets anders betook enen dan
Iersche vergadering) ais met commandan
ten en soldaten van het Iersche rcpubii-
reinsche leger en natuurlijk ook met jour
nalisten, plaatselijke, zoowel als Engelsche
en AmerikaaBsohe, welke laatste hier, even
als ik, maar zitten Ie wachten op de din
gen die komen zullen.
l'it al die gesprekken en uit wat ik,
ever de Iersche kwestie beb gelezen, heb
ik mij wel oen goed denkbeeld kunnen
vormen van wat het Iersche volk bezielt,
wat het eigenlijk wil en vooral waaróm
het dat wil.
WAt het wil is duidelijk genoeg, het wil
een republiek, het wil op z'n allerminst
afscheiding van Engeland, het wil vrij zijn,
dal weten we in Nederland allemaal wel.
Maar waaróm wil het dat? Heeft het 't
dan onder het Engelsche bestuur zoo
slecht?
Ik wil niet ontkennen, dat de Ieren zich
Ie dien opzichte misschien wel een beetje
hebben te beklagen, maar toch, dat is, naar
mijn meening niet de oorzaak van de Ier
sche kwestie.
Wat dan wèl de oorzaak is, lijkt me niet
zoo gemakkelijk le definieeren, omdat het
niet iets bepaalds is, niet iets tastbaars,
maar eenvoudig een drang, die alle Ieren
gemeen heizben, een wil, om zichzelf te zijn.
Ik heb een poos geleden, ergens, ik weet
niet meer waar, een artikel gelezen, waar
in Ierland vergeleken werd met een jon
gen, die zijn eigen weg wil gaan en niet
wil luisteren naar do raadgevingen zijner
ouders.
En nu ik hier zolf to midden van de
Ieren zit, nu ik hen heb gesproken en hun
ideeën heb hooren uiteenzetten, kwam die
vergelijking me weer in de gedochte en
trof het mij, hoe juist ze was.
De jongen heeft een goed hoofd, kan
goed leeren en dus meent zijn vader, dat
hij maar moet sludceren, dat hij dokter
moet worden. Voor die redeneering is heel
veel te zeggen en de wensch van den
vader komt alleen voort uit het verlangen,
dat zijn jongen het later in de maat
schappij goed zal he'oben. Maar de jongen
voelt zich niet aargetrokken lot de kunst.
Hij zal grif toegeven, dat het beroep van
dokter prachtig is en edel, maar, zal hij
eraan loevoegen: „Ik wil musicus wor
den." Of hij al of niet het talent bezit om
het ver in de muziek te brengen, is neg
niet uit te maken, het is best mogelijk, dat
hij een toekomst vun gebrek tegemoet gaat,
mailt er is niets aan te doenhij
r"'l musicus worden. Waarom'? Een, inner-
l»fuc cfrnntf dwingt hem er toe.
Laat men hem loch, met geweld, studee-
ren, dan zal hij 'n luie student en 'n slecht
dokter worden en die hem noodzaakten
tegen zijn eigen drang in te gaan, zal hij
haten.
De jivgen vraagt er niet. naar, of dat
materieel goed voor hem zal zijn of niet,
maar hij wil zichzelf zijn.
7.oo is het ook met Ierlaad: het wil zich
zelf zijn; wat de gevolgen daarvan zullen
wezen, komt eerst in de tweede plaats in
aanmerking.
Het Iersche volk is van den Gallischen
stam en al is er nu ook, door de inv uien
der Noormannen en der Saks«cs vreemd
bloed in gekomen, het Gallische blijft toch
altijd nog domineeren en daardoor voelen
de Ieren zich geheel eigen en volstrekt niet
één met Engeland.
Engeland kan er op bogen, al zeven
eeuwen in het bezit te zijn van Ierland,
maar het zal genoodzaakt zijn te erkennen,
dat het ook al zeven eeuwen bezig is met
te pogen, Ierland te pacifioeeren, doch dat
dit nog maar altijd niet gelukt is. Dat En
geland, trolsch als het is op zijn land, alles
lioc-i om te behouden, wat het ai 700 jaren
bezit, is niet meer dan begrijpelijk.
Maar aan den anderen kant: Ierland
heelt nooit het recht van Engelartd op het
eiland erkend; van geslacht op geslacht
heeft het Engeland's rechten betwist en
sedert de Veroenigde Staten zich van En
geland vrijmaakten, hebben ook de Ieren
dat herhaaldelijk met de wapens in de
hand beproefd, n.l. in 1783, 1798. 1803,
1818 ca 1867C Deze opstanden en verschil
lende consiituüoneele arbeid hebben Enge-
land verschillende concessies afgedwongen,
o.a. allereerst de afschaffing der wetten
legen do Roomsch-Katholieken, het uit
vaardigen van liberale land-wetten en ten
slotte in 1914 de Home Rnle-wèt.
Toen kwamen de Ulster mannen, het be-
trekelijk kleine aantal Noord-Ieren, dat
van een afscheiding van Engeland niet wil
de weten, in opstand tegen do Home Rule
wet, maar die opstand werd onderdrukt
en de leiders ervan, in de eerste plaats sir
Edward Carson, door Engeland met 'hooge
posten begiftigd.
Daarna kwamen in 1916 een aantal Ier
sche intellectucelen, met een groepje van
nog geen 1000 volgelingen Ierland onaf
hankelijk verklaren, wat Engeland aanlei
ding gaf een aantal troepen naar Ierland
te sturen, die in April den opstand onder
drukten.
Niettemin deed Engeland steeds meer
troepen naar Ierland landen en de burger
lijke en civiele vrijheid der Ieren werd
meer en meer ingekort.
Dat duurde zoo voort tot 14 December
1918, toen na het einde van den oorlog,
door Engeland, zooals het steeds had ge
zegd, gestreden voor het recht der kleine
naties, de Ieren bij de aigemcene verkie
zingen, gehouden onder de auspiciën van
Engeland, zich ten duidelijkste uitspraken
voor een Iersche republiek. De Iersche ge
kozenen vercenigden zich in den Dail Ei-
reann te Dublin, waar zij een republikein-
sc'ne regeering vormden en ambtenaren
aanstelden en ook een leger in het leven
riepen, het Iersche re-publikeinsche leger,
dat nu uit ongeveer 250.000 man bestaat
(waarvan slechts 1/5 actief dient), uitge
rust met eigen uniform en openlijk oefe
ningen houdt.
Wèl hebben de Ieren dus door alle lij
den heen getoond, hoe onverdragelijk hun
de Engelsche overiheersching is en het wil
mij voorkomen, dat elk geweld van de
zijde van Engeland het gevoel van verzet
bij de Ieren steel» ts zal aanwakkeren.
Immers, als er in het Iersclie volk niet
een onuitroeibare wil zetelde om vrij te
zijn zou het zich dan zooveel eeuwen lang
zooveel lijden en opofferingen getroost
hebben? Wijzen juist al die opstanden er
niet ten duidelijkste op, dat de Ieren een
beslist eigen nationaal volkskarakter be
zitten, dat zich niet kan aanpassen en
niet wil onderwerpen aan het Engelsche?
Liever -verlieten ze het land en emi
greerden naar Amerika en het is zeker
een dwaasheid te beweren, dat Ierland door
Engeland in bloei is toegenomen, waar de
cijfers uitwijzen, dat van 1841 tot 1911,
dus in zeventig jaren, de bevolking afnam
van 8.295.000 tot 4.390.000 zielen. Daar in
1321 in Ierland geen volkstelling werd ge
houden, zijn geen latere cijfers dan die van
1911 beschikbaar. Inmiddels is echter de
bevolking wel weer eenigszins toegenomen
\\'at echter alleen hier aan te danken ic,
dal gedurende den oorlog de emigratie
verboden is. Zelfs Ulster, de provin
cie, die Engeland zoo na aan liet hart ligt,
heeft in die zeventig jaren een even groot
percentage van zijn bevolking verloren,
als alle andere provincies.
Maar is het wonder, dat vele Ieren lie
ver vertrokken, dan te moeten aanzien, dat
hun geld naar Engeland werd uitgevoerd?
Bewijzen toch de Engelsche cijfers zelf
niet, dat van de 50 miliioen pond, die de
Ieren aan belasting moeten opbrengen, er
21 miliioen uitsluitend voor zuiver Engel
sche doeleinden worden gebezigd, zoodat
de Ieren zelf daar niet het geringste nut
van trekken?
Toch is de Ier niet haatdragend. Tegen
kan hij heel vriendschappelijk omgaan,
een Engelschman heeft hij niets, met hem
maar de Engelsche Regeering, die wan
trouwt hij, daar moet hij niets van hebben.
Maar als zijn land eenmaal vrij zal zijn
en dat het daartoe komen zal, daaraan
twijfel ik, nu ik met dit fiere en edele volk
heb kennis gemaakt, geen oogenhük meer
dan zal hij alle geleden leed vergeten en
als goede vriend en buur naast den En
gelschman blijven voortleven.
ARTHUR TERVOQREN.
Twee mijndirectcuren ontvoerd.
Zaterdag hebben wegens loonsverlaging
slakende mijnwerkers van de mijnen te
Castlccomer, in het graafschap Kilkenhy.
zich gewapend en gemaskerd toegang ver
schaft tot de woningen van den algemee-
nen bedrijfsleider Whittaker en den dis
trictsleider Hargreaves en hen ontvoerd.
Sedert heeft men niets van hen vernomen.
Zoowel de republikeinsc.be als de Engel
sche politie stellen een onderzoek in naar
hun verblijfplaats.
Een telegram uit Belfast aan de „Eve
ning Standard" meldt, dat van Zaterdag
avond tot Maandagochtend daar vier men-
schen gedood en 42 gewond zijn. Van
de gewonden zulten er waarschijnlijk ve-
liüj niet hoven op komen. Vele anderen die
niet in de opgaaf begrepen zijn. zijn bo-
I Vendien licht gekwetst.
Verschrikkelijk was de uitwerking van
een bom die uit Secaaford-street, een
burcht van Sinn-Fein, in een dichte menig
te in Wolff-streel geworpen werd. Twee
mannen werden er onmiddellijk door ge
dood en 34 menschen met kwetsuren naar
het gasthuis gebracht.
fëe/j andere bon» onfp/t He jn MTttevrdTrr-
sireet en verwon .de zes menschen, van wie
er een wel niet bovenop zal komen. Onder
dc twee slachtoffers weren twee kinderen,
een van negentien maanden, het anier,
een meisje van zeven jaar, dat het jou ;ste
Vind onder har hoede had
Een arrestatie
De Amerikaansche politie heeft zekeren
Rcrke gearresteerd. De man wordt bescï.ul-
dtgn van medeplicht g .eld aan een samen
zwering van Biitsche onderdanen om aai'
Ierland wapens en munitie te leveren tegen
Brittannië. Rorkc wsei'. er ook van ver
dacht, betrokken te zijn ir de zaak van de
in beslag genomen machinegeweren aan
boord van het stoomschip „Éastside".
Rorke is gearresteerd op telegrafischen
last van procureur-generaal Daugherty.
DE WASHINGTONSCHE CONFEREN
TIE.
Uit Lissabon wordt aan de „Times" ge
seind. dat de regeering der Vereenigde Sta
ten het Porlugeesche Kabinet heeft mede
gedeeld, dat zij zal voorstellen Portugal
toe te laten tot de Washingtonsche confe
rentie onder dezelfde voorwaarden als Ne
derland. daar Portugal belangen heeft in
het verre Oosten.
De Portugeezen bezitten, zooals men
weet Macao, een eiland en haven aan den
mond van de Cantonrivier, en het Oostelijk
deel van Timor, in Nederlandsch-Oost-In-
dië.
Op het Witte Huis werd medegedeeld,
dat president Harding officieel 12 Novem
ber, den dag na de' herdenking van den wa
penstilstand, de gedelegeerden ter Washmg-
tonsche conferentie zal begroeten.
Samuel Gompers, de voorzitter van de
American Federation of Labour, heeft er
telegrafisch bij alle arbeidersorganisaties
van Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië en
Japan op aangedrongen, overal betoogin
gen voor ontwapening te houden op den
wapenstilstandsdag, 11 November wan
neer de conferentie tot beperking der be
wapeningen te Washington bijeenkomt.
DE HULPACTIE VOOR RUSLAND.
Uit Reval wordt gemeld, dat het Esth-
landscbe Roode Kruis weigert aan de
hulpactie in Rusland deel te nemen, daar
het van de Russische regeering niet de
verzekering heeft gekregen, dat de Esth-
landsche vertegenwoordigers op voldoen
de wijze ondersteund zul'en worden. De
vertegenwoordigers van Letland hebben
zich bij deze houding aangesloten.
DE ENGELSCHE KATHOLIEKEN EN
HET SOCIALISME.
Er schijnt eenige kentering te komen in
de indifferente boudling, welke de Katho
lieken in Engeland steeds op vereenigjngs-
gebied en in de politiek ingenomen heb
ben.
De jaariijksche conferentie der katho
lieke confederatie van Engeland en Wales
zal n.m. op 1 en 2 October te S-hefSeld
worden gehouden. Een der agendapunten
betreft de bonding der katholieken tegen
over de vakbeweging In een resolutie, in
te dienen door het bestuur, wordt gecon
stateerd, dat een katholiek geen socialist
kan zijn, dat de Labour partij in 1918 een
socialistische partij is geworden, de katho
lieke vukvereenigiingsjnaninen vrijwillig een
ind'ividueele bijdrage betalen aan de La
bour party, dat katholieke georgaoiseer
den en ongeorganiseerden zich vrijwillig
bij de Labour party aansluiten, dat de vak
verenigingen zijn aangesloten bij de La
bour parly en de Socialistische Interna
tionale en dat de katholieken sedert 1918
metterdaad bet socialistische standpunt
hebben aanvaard.
In de resolutie wordt dan verder in
overweging gegeven, dat het raadzaam is,
dat katholieke vakvereenigingsmamssn in
hun vakvereemgingen de betaling der bij
drage voor het parlement weigeren en zich
verzetten tegen de aansluiting hunner vak
vereniging bij de Labour party en de
Socialistische Internationale.
Een tweede resolutie van het bestuur
geeft in overweging, dat katholieke ooöpe-
rators zich zullen verzotten tegen iedere
poging om de coöperatieve beweging op
eenigerlei wijze in verband te brengen met
de Labour party.
EEN ONDERSCHEIDING VOOR DEN
DEENSCHEN KONING.
Koning Christiaan van Denemarken is
gisteren 51 jaar geworden. Bij deze" gele
genheid werd de F ran sche gezant in bij
zondere audiëntie ontvangen. De gezant
overhandigde den koning namens de Fran-
sche regeering de gouden reddingsmedaiHe
voor hem zelf en voor de koningin, ter
huldiging van de hulp dlie de majesteiten
op hun Groeniandische reis aan de veron
gelukte stoomboot „Beli" hadden verleend.
DE VERKIEZINGEN IN ZWEDEN.
De resultaten van de verkiezingen voor
de Eerste Kamer zijn nu bekend De Kamer
Z-trI bestaan uit 50 soci aai-democraten 41
conservatieven, 38 liberalen, 18 kleine
grondeigenaars, 2 i ink ssocia lis Jen en 1
communist. De Kamer telde tevroen 50
sociaal-democraten, 37 conservatieven, 40
liberalen, 19 kleine grondeigenaars, een
linkssocialist en 3 communisten.
DE SCHIPBREUK VAN DE
„SALINA".
Kapitein Messel van de „SaJina", die
bij een aanvaring met de „jan Breydel"
zonk, heeft het volgende relaas gegeven
van zijn wedervaren
Toen de aanvaring plaats had, stonden
mijn vrouw en mijn beide zoontjes, de een
3 jaar, de ander 20 maanden, samen aan
dek, terwijl ik op de brug was. Toen de
scnepen tegen elkakr aanbotsten, sprong ik
aan dek en greep mijn oudsten zoon, mijn
vrouw toeroepend hetzelfde te doen met
den jongsien
Mijn oudsten zoon, die zijn armen om
mijn hals had geslagen, en ik, raakten twee
keer onder water, in weerwil van mijn
pogingen om hem boven water te houden.
De jongen hield zich flink; hij deed alles
wat ik hem zeide en huilde niet. Toen wij
voor den tweeden keer boven kwamen,
was ik zeer uitgeput. Gelukkig zag ik een
dekslocl drijven, die ik kon bereiken en
waarin ik mijn jongen legde, doch zelfs
zijn geringe gewicht maakte, dat hij met
de stoelbekieeding onder water raakte.
Toch deed die tijdelijke rust ons go-.d. Er
was geen tijd geweest om zelfs een red-
dingsgordel te grijpen. Nauwelijks hadden
wir onze kinderen gegrepen, of feet schip
helde zwaar ever en wierp ons alle» in
zee.
Mijn vrouw, die 26 jaar is, en ik zijn
beiden goede zwemmers, maar ik geloof
dat zij gekwetst is bij de botsing, want zij
scheen met in staat goed te zwemmen. Zij
had den kleinen jongen om den hals vast;
het was een treffend gezicht Ik zag zé
nergens meer toen we ten slotte door een
reddingsboot van de „Jan Breydel" uit het
water werden gebaald. Toen eerst begon
mijn oudste zoontje te huilen en om zijn
moder te roepen. Wij waren nog niet lau»
op de mailboot, toen het lichaam van
mijn vrouw werd opgehaald, doch de baby
was verdwenen; hij is vermoedelijk weg
geslagen uit haar greep. Zij stierf voor wij
Dover bereikte».
STELEN VAN AUTO'S.
Het aantal automobielen dat in Enge
land gestolen is zóó groot, dat men aan
het ministerie voor transportwezen een
nieuw stelsel zal invoeren dat dergelijke
diefstallen niet laager „winstgevend" zal
maken.
De „Daüy Cbron." mekit. dat het nieu
we registratiestelsel het verkoopen van ge
stolen auto's vrijwel onmogelijk zal ma
ken en de assurantie-maatschappijen zal
beschermen. Het stelsel beoogt een cen
trale organisatie m samenwerking met as
suradeurs, auto-fabrikanten en registratie
beambten. Het opzetten daavan zou het
eerste jaar 25000 p. st. kosten, doch die
som zou veel lag* zijn da nde thans jaar
lijks gestolen waarden. In 1919 hebbende
autodieven in Engeland een waarde van
ongeveer een miliioen pond gestolen. Hef
blijkt dat elke maand ongeveer 60 Ford
auto's worden gestolen.
Er zijn gevallen bekend, dat menschen
auto's verkochten en ze dan „verloren", na
ze bij zes maatschappijen te hebben verze
kerd.
Die die ven-syndicaten werken op aller
lei manieren. Onlangs lieten twee feeeren
zich naar een schouwburg te Londen rij
den. Toen zij uitgestapt waren, zeiden zij
den chauffeur wat te gaan eten en hen la
ter in een club af te halen. De chauffeur
stelde zijn auto m de wachtende queue en
ging toen weg. Kort daarna kwamen die
heeren bij de auto terug en riepen luide
om hun chauffeur die weg was. Zij
verzochten toen den anderen chauffeurs
aan hun kameraad te zeggen, dat zij naar
de hem bekende cluib waren gereden en hij
hen daar vinden kon. Sedert heeft men
de auto niet meer gevonden de beide
„heeren" waren dieven.
Als de nieuwe registratie in werking
komt, zal men ook rekening te houden
hebben met het uitvoeren der gestolen
auto's, want vele verdwijnen naar het
vasteland.
De dieven trachten voor hun doel op
goeden voet te komen met een chauffeur
en vragen hem dan allerlei bijzonderhe
den, zoodat zij het uitvoer-formulier zullen
kunnen invullen. Zij gaan dan naar het
douane-kantoor en vullen een formulier
in, vóór zij de auto gaan stelen. Als die
gestolen is, rijden zij dadelijk naar een
schip, dat op vertrekken staat en reizen
met hun buit naar het vasteland.
LOURDES.
Het aantal bedevaarlgangérs naar Lour-
des is dit jaar grooler geweest dan in vele
jaren.
In de maand Augustus kwamen aldaar
211.000 reizigers, waarvan 48.000 busschen
den I7en en 2isten Augustus.
In 1913, een der jaren waarin Lourdes
zeer druk bezocht werd, bedroeg het aan
tal bedevaartgangers in Augustus 32.000
minder dan in dat tijdvak in '21.. De ver
meerdering van dit jaar overtreft in hooge
mate de vóór-oorlogsche bezoeken.
De maand September begon met een
druk bezoek: Het feest van O. L. Vrouw
Geboorte werd nooit zoo plechtig gevierd
als dit jaar, door 50.000 geloovigen.
Zondagmiddag geraakte het stuur van
een motor-koets, waarin 22 passagiers ge
zeten waren, bij East Grinstead in Middle
sex plotseling in het ongereede. Het
voertuig vloog door een heg en tuimelde
toen liet spoorweg-talud af. Een passagier
werd gedood; vijf werden ernstig en de
overigen minder ernstig verwond.
De „Daily Mail" verneemt uit Syd
ney, dat de heer James Clarke van Bris
bane, genaamd de „Australisolie paarl-
koning" aan de staatscommissie tot on
derzoek naar den toestand der paarlvis-
scherij heeft verklaard, dat alle paarlvis-
schersbooten nagenoeg zijn opgelegd en
er van de 400 nauwelijks 100 uitgaan.
De toestand is te wijlen aan de wereli-
depressic en het feit, dat men in Japan
het geheim ontdekt heeft paarls te kwee
ken.
Een draadloos B. T. A.-telegram
mei it uit Londen, dat gisteren een de
monstralie heeft plaats gehad met een op
een duikboot gemonteerd klinkwerktuig,
een aitvinding van den Brilschen deskun
dige Robert Temple. Door middel van
deze uitvinding kan een duiker onder
water honderden klinkers per uur in de
stalen platenen wanden van een schip
drijven. Het werktuig weegt ongeveer 15
pond. Als drijfkracht voor bet werktuig
wordt een kleine hoeveelheid sterk ont
plofbare stof gebruikt; de klinkers wor
den letterlijk ingeschoten. Geloofd wordt
dat het werktuig in staat zal stellen om
met succes bergingswerk te verrichten en
herstellingen aan de scheepswanden ter
zee te verrichten. Het kan ook worden
gebruikt om zoo noodig bruggen te her
stellen.
Naar uit Keulen wordt gemeld, is
hij het Duitsche rijksministerie van spoor
wegen besloten, de nieuwe (ariefverhoo-
gingen voor het goederenveri;eer met 1
November en die voor het passagiersver
voer met 11 December in werking te doeu
treden. De nieuwe tarieven zullen in den
vorm van een toeslag van 30 pet. op alle
prijzen worden geheven. Echter zal wor
den onderzocht, of niet door een progres
sieve heffing der vrachttarieven de min
der draagkrachtige kringen voor een deel
van de verhooging der prijzen kunnen
worden vrijgesteld.
- Aan een rapport van den Duitscbeji
rijksminister voor de schatkist over de
tot eind Maart loopende kosten der be
zetting van het Rijnland, ontleent de
„Vorwarts" de volgende duizelingwekken
de getallen: uitgaven der bezettende mo
gendheden: 3.336.954.54? gouden mar
ken; uitg. van Duitschland: 7 713.911.829
papieren marken.
De Amerikaansche onderzeeër R. 6
is gezonken toen hij voor anker lag te
San Pedro. Twee man verdronken.
De anti-rervohitkmnaire „Rotterdam
mer", bet orgaan van prof. Diepenhorst,
staat van alle niet-katholieke organen, wel
het meest onbevooroordeeld tegenover
Rome.
De prachtige brief van ons Episcopaat
over de R. K. Universiteit wordt dan ook
een „indrukwekkend getuigenis" genoemd.
Het blad schrijft:
„Het is een kloek indrukwekkend ge
tuigenis, waarmee de Nederlandsche bis
schoppen zich wenden tot het Roomsch-
Kafholieke Nederland, om dit te overtui
gen van de noodzakelijkheid tot stichting
eener Roomsche universiteit.
Afgaande op de beschouwingen in de
Katholieke pers vindt dit mandement een
geestdriftig onthaal.
De zaak van een eigen universiteit
wordt door het Roomsch-Kalholieke volk
in al zijn geledingen lot eene eerezaak ge
maakt en verradend was het enthousiasme
waarmee het Roomscb-Katholieke vak
congres besloot om onder de arbeiders de
idee eener eigen universiteit te propageeren
en een bedrag van minstens vijf en twin
tig duizend gulden voor de stichting bijeen
te brengen.
Vooral de vrienden van de Vrije Uni
versiteit is dit uiterlijk partijkiezen der
Roomsch-Katholieken verblijdend.
Het is een bewijs te meer voor de juist
heid van Dr. Kuyper's standpunt, die met
taaie vasthoudendheid zijn pleidooi voor
het bestaanredht van inrichtingen van
principieele "wetenschap voerde.
Wel komt het voozc van de oppositie, in
1903 tegen de nieuwe Hooger Onderwijs
wet gevoerd1 in helder licht.
Toen heette het, dat de wet slechts ge
wijzigd werd om de Vrije LIniversiteit ie
Amsterdam aan den effecttis civilis te hel
pen, daar de Roomschen niets voelden
voor een eigen universiteit en met bijzon
dere leerstoelen dubbel en dwars tevreden-
waren.
Zelfs werd, toen van Katholieke zii-ds
een anonyme brochure ten gunste van Dr.
Kuyper's novelle werd uitgegeven, in ds
liberale pers beweerd, dat een anti-revolu
tionaire IisteJipg zich valschclijk ah
Roomsch-Kalholiek aandiende.
Op dergelijke beleedigingen levert thann
het stuk der bisschoppen eene verplette-i
rende veroordceling".
Sommige liberale bladen gaven bij hun
bespreking der Troonrede nog al fel af
op de sociale politiek van ons Ministerie.
Dit was zelfs iemand als prof. Kerus
kamp te kras, die in het weekblad ..D«
Amsterdammer" wijst op de overdrijving,
waaraan de vrijzinnigen zich sdbul d
maken, wanneer zij de malaise in he*
bedrijfsleven hoofdzakelijk wijten aan dm
sociale wetgeving van de tegenwoordige
Roman door MYRTLL REED.
Vertaald uit hat Engelsch door Hen
rietta v. d. Waarden.
„Iris!" riep Lynn verwijtend uit,
„hoe kon" je dat doen
„Wat bedoel je
"Hoe kon je zoo iets afschuwelijks
schilderen
„Mijn lieve jongen," zei miss Templo
be chermend, haar mooi hoofdje een
beetje schuin houdend, je bent nog
niet wereldwijs. Het was mij niet te
doen om mijn eigen smaak te bevre
digen, maar om Fraulein een genoegen
te doen. Het zou heel wat aardiger
zijn als menschen, die op den voor
grond stelden iemand een pleizier te
doen, eerst eens met de wenschen van
cegenen, die zij iets geven willen te
rade gingen, en hun eigen smaak
op de tweede plaats lieten komen.
Zelfs jij zult opgemerkt hebben, dat
smaken verschillen. Persoonlijk voel
ik niets.voor een verguld mandje met
r-, zen beschilderd ik zou het in mijn
huis niet dulden, maar ik moest haar
een genoegen doen, niet mijzelf."
Ik zou wel eens willen weten, of ik
haar ook ergens mee gelukkig kan
maken," zei Lynn, half bij zich zelf.
„Maak de een of andere kleini heic
voor haar," opperde Iris. „Daar breng
je 'haar in de zevende hemel mee.
Ze heeft bijvoorbeeld van een ton een
stoeltje gemaakt, een pakkist heeft
iich ontpopt in een dressoir, en bed
in een divan, ze heeft zelfs uit een tin
nen beker een luciferdoosje geklopt
met zijde bespannen en van binnen ver
guld, om niet van een massa andere
zaken te spreken."
„Wat blijft er dan voor mij over
Is er nog iets van dien aard, dat ik
kan maken
„Heb maar geduld," zei Iris, „je
zult wel zien." Vroolijk liep ze weg,
zachtjes een wijsje neuriënd, in een
^ogenblik was ze terug met een vei
ligheidsspeld, oranje zijden papier, een
struisvogelveer en verf.
„In 's hemelsnaam," begon Lynn.
„Wordt nu maar niet ongeduldig,
je moet eerst de veiligheidsspeld ver
gulden, maar de kop moet zwart ge
verfd worden, dan zal ik je wel verder
vertellen wat je te doen hebt."
„Ik hoef het toch niet alleen te
doen
„Natuurlijk moet je het alleen doen
bet is toch jouw geschenk, ik help
je alleen met mijn kostbaren raad."
Onhandig verguldde Lynn de vei
ligheidsspeld en stak ze op het kussen
van een stoel om te drogen.
,.Ik hoop maar, dat ze het mooi
vindt," zc-i Lynn. „Eens wees ze naar
mij en zei iets in het Duitsch tegen
haar broer. Ik begreep niet wat ze zei,
maar ik onthield de woorden en thuis
zocht ik ze op in mijn dictionnaire.
Ik heb toen uitgemaakt, dat ze me
ongeveer kenschetste als een groote,
lompe lummel."
„Een helderziende vrouw," consta
teerde Iris. -
„Neem dit zijdepapier en rol het
zoo stijf ineen als je kunt, strijk het
dan weer glad en doe dez bewerking
zoo dikwijls tot het heel zacht en ver-
fronseld is, dan zal ik het je verder ver
tellen."
