de viool.
indrukken van den dag.
DAMIAATJES
MAANDAG 3 OCTOBER 1921
'44ste JAARGANG No.
FPER WEEKf 0.25
BANCO PER POS T PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.57V,
bureaux»
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1740,
POSTREKENING No. 5970.
ADVERTENT1ËN 35 CENTS PER RE<jEL.
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING-
Dit nummer bestaat uit 2 bladan
BIJ EEN AFSCHEID.
HAARLEM.
Ouderavond vasi het St. Agnes-
Patronaat.
Technische Boekerij.
Tentoonstelling van schilderijen
en teekeningen door Heyme Vis
bij De Bois.
Vlugge Journalistiek-
Luxor-Theater.
FEUILLETON.
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN1
«PER KWARTAAL 4 s r 3.25
In „ik: Nederlander" van Zaterdagavond
tteenil jhr. de Savornm Lohman afscheid
lts hoofdredacteur van liet christeiijk-histo-
"isch orgaan, omdat, schrijft hij „ik mij
niet meer opgewassen gevoel tegen den
aanhoudenden en inspannenden arbeid die
'n. deze tijden van een politiek blad in toe
nemende mate wordt gevergd of verwacht."
Het is onze bedoeling niet, thans reeds
over de beteekenis van dezen staatsman
foor het politieke en sociale leven van ons
■and te schrijven. Wel willen wij een op
merking maken bij een passage in de af
scheidsrede, welke deze scheidende hoofd
redacteur in hel midden zijner vrienden en
medewerkers hield, en waarin hij zelf
scherp omlijnd liet karakter van zijn ar
beid als journalist, ais politicus en als
christelijk-historisch leider weergeeft.
Wij lezen in het verslag van bedoelde re-
Ie onder meer het volgende:
„De Nederlander" heeft nooit be
doeld ie zijn het orgaan van die partij,
(de ehristel ijk-historischo partij);
„de Nederlander" wilde de beginselen
verspreiden die Groen van Prinsierer
had voorgestaan. I)e bedoeling van
Groen van Prinsierer was niet een par
tij tegenover andere partijen, maar was:
de Christelijke beginselen te handha
ven, ook in de i»olitick. Dat dit noodig
was, voelde ons volk toen niet, ook niet
de predikanten. Hel staatsleven, meende
nen, ging den Christenen niet aan.
Hel was dan ook vanzelfsprekend, dat
„de Nederlander", hieraan gedachtig,
poogde onder eiken kring, ook in den
liberalen kring, de beginselen van het
Evangelie te brengen, denkende aan het
woord van Groen: „Tegen de revolutie,
het Evangelie."
Niet onze kracht vervolgt spr.
moeten wij zoeken in de kerk, doch in
hei Evangelie, sleeds hebben wij onze
gedachten en onze daden te toetsen aan
ie Heilige Schrift, God's geest leidt ons
door alle moeilijkheden Iieen.
„De Nederlander" heeft dtts een eigen-
sardig karakter, minder staat de poli
tiek op den voorgrond, meer de begin
selen zelve. Meermalen hebben ook
•prekers Chr.-Historische vrienden te
gen hem gezegd: spreek niet zoo tegen
den leider der Antirevolutionaire partij,
gelijk men hem nu zegt: spreek toch
niet zoo tegen het Roomsch-Katholicis
me. Doch een echt Chr. Historisch man
stelt een opleiden tot een waarlijk geze
gende christelijke politiek hooger dan
meer of minder stemmen. Nooit toch
wilde spr. den voorziller der A. R.
partij als zoodanig bestrijden, maar hij
wilde het groole nadeel bestrijden dat
de A. R. partij bracht. De A. R. groep
die zich afscheidde uil de natie. De Chr.
van de chrisielijk-hislorische partij getee-
kend, ten minste van hare beginselen in
abstracto, maar niet in de practijk.
Immers, het valt gemakkelijker tc zeg
gen: wij trachten het politieke leven van
den christelijkeu geest ie doortrekken en
sluiien daarbij niemand uit, maar het is
moeilijker aan te geven, hoe men aldus
cenerzijds een strijdbare partij kan vormen,
anderzijds zooveel mogelijk leden van an
dere partijen gelegenheid kan laten binnen
ie komen. De geschiedenis heeft dan ook af
doende bewezen, dat de snelle aftakeling
van de liberale politiek in Nederland te
danken is aan Kuyper's anlithesestrijd en
niet aan Lohman's algemeen christelijke
politiek.
Het gaat irouwens ook in de poliliek,
dat het bloed kruipt, waar het niet gaan
kan. Een politicus, die beweert, alleen tc
willen slrijden vóór een ideaal, zonder zijn
tegenstander aan te vallen, is slechts be
staanbaar op papier. Zoodra Hij zich in
de arena waagt, moet hij óf wel aanvallen
en verdedigen, óf welverdwijnen.
Het zou niet moeilijk vallen uit rar.
Lohman's loophaan zelf aan te wijzen, dai
juist zijn strijdbaarheid tegen revolutionaire
en andere politieke en sociale dwalingen
de kracht van zijn politieke figuur uit
maakt en niei zijn pogingen van b.v. het
■behoud van het christelijk kaVakter der
openbare school en dergelijke. Meer dan
ooit heeft onze tijd noodig politieke par
tijen met christelijke ireginselen en geen
partijen van christelijk-voelende menschen,
die ook en onder andere aan politiek doen.
Het godsdienstig bekeeringswerk kunnen
wij veilig aan meer bevoegden, aan geeste
lijke voorgangers, over iaten. De christe
lijke politicus werke positief aan een wet-
ging in chrislelijken geest en bestrijde met
heel zijn kracht, de beginselen, die daar te
gen in gaan.
Dal js in liet verleden goede practijk ge-
bies.-n en dat zal het vooral in de toekomst
zijn.
Hisl.
de
groep daarentegen wil, dat heel
natie kome tot liet Evangelie. Het
LianBebe „iet alleen in het politieke le
ven, maar danrin do()1. 1)y, Kvangelie itl
het persoonlijke Uï ven.
Ziedaar zeer scherp »CWu eu karakler
Men schrijft ons:
Woensdagavond gaf het St. Agnespa-
tronaat van de Spaarneparoehie zijn eer
sten oudersavond in de zaal van den
Familie-bioscoop aan dea K'einen Hout-
weg.
Nuttig en gezellig zal da totaal in
druk geweest zijn, die deze ouclers-avond
op de aanwezigen gomaakt zrl hebben.
Wat zijn de ouderen in hun jeugd toch
veel te kort gekomen, zal ongetwijfelt
de overweging geweest zijn.
En niet zonder re ien. Vroeger was het
werken van 's morgens zes uur, soms
nog vroeger tot 's avonds 7 uur, soms
nog later. Zoo was hot voor de jongens
en voor de meisjes was het niet veel
beter.
Van avond- en huishoudschool en ver
volgonderwijs was geen sprake.
Het was alsof men meende, dat do
toekomstige huisvrouwen geen opleiding
behoefden.
Dat. waaide haar wel aan als ze een
maal getrouwd waren.
Wie zal, ook maar bij benadering kun
nen zeggen, hoeveel teleurstelling het ge
volg is geweest van deze dwaze theorie?
Thans is dat anders.
Sinds eoniga jaren is onder inwerking
der sociale wetgeving, die de arbeid van
vrouwen en meisjes beschermt, daarin
verbetering gekomen.
De patronaatscommisiën begrepen al
spoedig, dat het hier een belangrijke
taak te vervullen had.
Niet alleen de jongens behoefden op
leiding, ook onze meisjes hebben even
zeer, zoo niet meer, opleiding noodig
voor de gewichtige taak, welke zij later
te vervullen hebben.
Dit heeft het zeer ijverige bestuur van
het St. Agnes Patronaat met haar sympa
thieken directeur aan het hoofd, uitstekend
begrepen.
De oudersavond van j.l. Woensdag heeft
dit bewezen.
De redevoering van den WelEerw. Heer
Wennen, timelende van humor, doch te
vens van diepe kennis onzer maatschappe
lijke vraagstukken getuigende, heeft alle
aanwezige ouders overtuigd van het groo-
ie nut, maar ook van de noodzakelijkheid
van het Meisjespatronaat. Kapelaan Wen
nen heeft de gedachten verjaagd, dat
het patronaat eigenlijk niets anders is dan
een bewaarplaats der schoolvrije jeugd,
een soort kooi, waar de kinderen worden
opgesloten, opdat zij dan tenminste van de
straat zijn. Hij heelt allen aanwezigen een
duidelijk inzicht gegeven van liet patro-
naatsleven.
Voor verdere opluistering van den
avond was uitnemend gezorgd.
De keurig uitgevoerde zangnummers met
Verdienstelijk uitgevoerde solopartijen, zoo
wel als de uitmuntend verzorgde uitvoe
ring der mandolineclub, onder de als
steeds bekwame leiding van haar direc
teur, den heer Hakkenberg van Gaasbeek,
waren een genot voor de aanwezigen.
Mochten er nog zijn, die tegenwerpen,
dat muziek en zang nu juist (och geen za
ken zijn, die onze tockomslige huisvrou
wen behoeven te kennen, dan willen wij
het daarover nog wel eens hebben. Maar nu
niet, het verslag wordt anders te lang en
wij zouden eigenlijk nog moeien schrijven
over de tentoongestelde handwerken, de
mcdedeelingen omtrent de te verwerken
leerstof, maar wij moeten het hier bij la
ten. Misschien is er dezen winter nog wel
eens gelegenheid meer te vertellen van liet
Agnes-Patronaat.
De Technische Boekerij van de Ver-
eeniging voor Ambacht7- en Middelbaar
Technisch vakonderwijs opent do inschrij
ving van nieuwe lezers op Donderdag 6
October a.s. des avonds om 7 uur in
deA mfcachtsscliool aan de Kamperstraat
37. De niet het beheer der boekorij be
last (o commissie is door een buitenge-
wone bijdrage in staat ge iteld, do cata
logus aanmerkelijk uit te breiden.
Besmettelijke zichten. In de week.
van 18 tot en met 24 September hebben
zich te Haarlem voorgedaan 1 geval van
roodvonk en 4 van diphtheritis, te Zaan
dam 1 geval van febris typhoïdoa, 2
van rcodvonk en 1 van diphtheritis, te
Sassenheim 1 geval van febris typhoïdea.
VAN ONZE RECHTBANK.
Uitspraken van 29 September 1921.
G. H., loopknecht te Haarlem, diefstal,
3 maanden gevangenisstrafE. de W.,
huisvrouw van Th. G. te Haarlem, bij
verstek, eenvoudige beleediging, geld
boete van 10. subs. 5 dagen hechtenis;
J. VV. S„ werkman te Schoten, mishande
ling, geldboete van 15, subs. 10 dagen
hechtenis; J. H., arbeider ie Haarlem
mermeer, mishandeling, geldboete van
25, subs. 25 d. hechtenis; J. I.., schil
der ie Amsterdam, bij verstek, mishan
deling, 1 week gevangenisstraf; C. A.
de R., groentenkoopman, te Haarlem,
vernieling, geldboete van 15 subs. 15
dagen hechtenis; P. J. A. D., h.vr. G.
W. B. te Haarlem, diefstal, geldboete
van 10 subs. 10 dagen hechtenis; M. G.
K., dienstbode te Beverwijk, diefstal,
voorw. gev. straf van 3 maanden mei een
proeftijd vn 2 jaar; P. K., metselaar tc
Velseroord, mishandeling, 6 m. gev. str.;
M. P. R., huisvr. E. G. v W te Hillegoni,
diefst., geldb. van 15 subs. 10 d. hechte
nis; J. R., stoker Ie Velseroord, diefstal,
voorw. gev. sir. van 3 maanden met een
proeftijd van 2 jaar; H. B., koopman,
zonder bekende woon- of verblijfplaats,
bij verstek, verduistering, I m. gev.straf.
Aanbesteding. Heden werd aanbe
steed het maken van een gedeelte be
schoeiing en het uitvoeren van bestra-
lingswerken langs de haven op Terschel
ling. Raming 7500. Laagste inschrijver
was J. C. Koopman ie Vlieland voor
5970.
Deze tentoonstelling bevat .een twintig
tal werken, meerendeels „klein goed",
waarbij aquarellen, teekeningen en eenige
schilderijen. Hij behoort niet lot de groo
le goden, de kunstenaar die thans bij üe
Bois exposeert, zijn werk is eerlijk en
eenvoudig doch niet meer dan middelma
tig, er valt niet veel kwaad van te zeggen
maar evenmin is er aanleiding tol het
steken van de loflrornpct. Hcyme Vis is
blijkbaar een minnaar van het open wa
ter. in 'i meeréndeei zijner wérken zien
we dil gegeven vertolkt. Hij heeft wel
oog voor een aardig geval en weet zoo
nu en dan de stemming wél te treffen en
ruimtewerking uil te drukken, maar het
is alles wel erg lam en braaf. Een
aquarel als „Kasteel Laag Keppel" heeft
wel iets van derustige voornaamheid
doch. veel meer dan een prent is zooiets
toch niet. Levendiger is de aquarel naar
het stoomschip Bali. De portretschetsen
doen een tekort aan teekenvaardigheid
vermoeden doch zijn niet zonder gevoel,
hel meest te waardecren is liet portret
van mevrouw S. Het komt ons voor dat
We hier tc doen hebben met een schilder
die met exposeeren nog even had moeten
wachten en van wien het moeilijk is reeds
voorspellingen ie doen.
M. v. d. W.
Gemeentezaken.
B. en VV. stellen voor het kohier der
schoolgelden voor hel Hooger- en Middel-
haar Onderwijs dezer gemeente voor liet
cursusjaar 1920/21 vast te stellen tot een
bedrag van f 107.009,49.
B. en VV. stellen thans voor, de over
eenkomslen, aangegaan met de gemeenten
Bloemendaai, Velsen. Haarlemmermeer,
B-e 11 neb roek, Heemstede, Haarlemmerliedo
c.a., Sloten, Hillegoni. Lisse. Uitgeest,
Schoten en Beverwijk, omtrent de toela
ting van kinderen dit die gemeenten ais
teerling op de openbare lagere scholen de
zer gemeente, op le zeggen.
De overeenkomst hield o.a. in. dat kin
deren uit die gemeenten, voor zoover er
plaals was op de scholen, aldaar zouden
worden toegelaten op gelijken voet ais de
Haarlemsche kinderen, mits een schoolgeld
werd betaald van anderhalf maal het be
drag, voor alhier wonende kinderen ver
schuldigd.
B. en W. zijn echter bereid, een nieuwe
overeenkomst le trerfen, daar hel in de
bedoeling ligt. aldus schrijven B. en VV
de scholen, gelijk als voorheen, voor dc
buitenleerlingen te blijven openstellen,
maar dan op de voorwaarde, dat voor elk
kind door het Besluur zijner woonplaals
worde betaald wat het aan „kosten van
instandhouding" in den zin der wet aan
deze gemeente kost, verminderd met het
eventueel betaalde schoolgeld; eene rege
ling alzoo, zooals door de wel aan de
gemeente ten opzichte van de bijzondere
scholen als eene verplichting is opgelegd.
Door mr. J. B. Bomans is, naar aan
leiding van ari. 81 der gemeentewet, pro
ces-verbaal opgemaakt van opneming der
kas en boeken van den gemeente-ontvan
ger.
Kas en hoeken zijn in orde bevonden.
Aan den raad en aan Ged. Staten is hel
proces-verbaal toegezonden.
OprraauoiHl. Dc Opera-avond
van Mevrouw W. de Veerde Lange.
Directrice van het Instituut voor Mu
ziek, ten bale der algemeeiie tuber-
culose-bestrijding in Haarlem en Om
streken, aanvankelijk vastgesteld op
Woensdag 5 October, is uitgesteld en
nader bepaald op Dinsdag 1 Novem
ber a.s.
Er heeft zich een Dames-Comité ge
vormd om, in verband met het doel
dat voor „Klein en Groot", Arm en
Rijk" van zeer groot belang is in deze
ernstige tijden van ellende en ziekte,
als gevolg -van den gr00ten oorlog,
We ontvangen het volgende brief
je, onderteekend door iemand, die zich
noemt „aspirant-slraatapache".
Uit pure sympathie voor een uwer
redacteuren, wiens naam ik niet ken.
maar dien ik hoogacht, zend ik n
het volgende, kor''' verhaal van een
sensationccle slra.vU'oof le Haarlem.
Dc aanslag heeft nog wel niet plaals
gehad, doch u kunt het verslag alvast
laten zetten. Ik zal 11 oogenblikkelijk
telegrafisch of telefonisch berichten
wanneer, wat onvermijdelijk komen
moet, ook inderdaad zal hebben plaats
gehad. Hier gaat het dan.
Heden heeft in onze Zijlstraat een
brutale maar locli wel verklaarbare
straatroof plaals gehad.
Zooals bekend is, zijn de diensten
der Rijkspostspaarbank, van den post-
chéque- en girodienst en van de Rijks
verzekeringsbank, wegens te geringe
plaatsruimte in ons oude postkantoor,
ondergebracht in perceel Zijlstraat 96,
eenige huizen vanaf dc Groote Markt.
Op die afdeelingen worden dage
lijks groote bedragen aan geld verre
kend, zooals te begrijpen is, maar al
dat geld blijft niet des nachts in dat
perceel, doch wordt na afloop van
den dienst door een beambte naar het
hoofdbureau gebracht om daar in de
brandkast te worden geborgen. Des
morgens gaan die gelden dan weer
van het hoofdbureau naar het bijkan
toor.
Dat overbrengen geschiedt op de
volgende wijze. Een postbeamble pakt
met beide armen en handen de geld-
trommels beet. soms daarboven op nog
wat aangeteckende brieven, en met
dat heele zaakje voor z'n borst stapt
hij het hoofdbureau uit, dc Zijlstraat in
cn, hijgend soms als 'n paard van
de zwaarte, die hij te torsen heeft, gaat
hij over het trottoir naar het bijkan
toor. Maar weinig mensehen zullen
weten als die beambte hen daar pas
seert, dat hij van een halve tol eun
heele ton gouds 'ongeveer in zijn er-
men torst.
Soms is er één beambte een en
kele maal zijn er twee, maar zeer
dikwijls is er niemand bij, die iL n
beambte in geval van nood assistedun
kan.
Hedenavond nu, na afloop van der-
dienst, toen de beambte mat zijn gr'u-
trommcls in de Zijlstraat trottoir.k',
werd hij aangesproken door een me;
gekleed lieer. Onmiddellijk dnarm.
werd de ambtenaar van achteren dcor
een ander individu vastgegrepen er.
werd hem belet dat hij 0111 hulp zou
schreeuwen. Zonder eenige moeiten. .1
de heer, die de ambtenaar aansprak,
de geldtrommels van dezen over, slap
te met zijn handlanger in een gereed-
staande auto en verdween, niemand
weet nog waarheen. Alles speelde zier
afin één seconde. Het nummer van
de auto is onbekend. Het gestolen Be
drag wordt geschat lusschen de 80 i
90.000 gulden.
De nummers van 'de gestolen bank
biljetten zijn natuurlijk niet bekend
Dat maakt het onderzoek ook al niet
gemakkelijker.
Dc Haarlemsche recherche stelt een
ijverig onderzoek in, doch verwens Hit
de post, die zulke bedragen op onver
antwoordelijke wijze laat vervoeren.
Dat is het bericht, mijnbeer. Luid
u het alvast zetten, d in kunt u het
onmiddellijk in de courant plaatsen,
als ik u telefoneer dat de aanslag
heeft plaals gehad. Saluut!"
Tot zoover de „aspirant straat
apache".
Wij hebben gemeend met de pu
blicatie v n dit verhaal maar niet te
moeten wachten, doch onze lezers een
genoegen te doen met hen alvast le
voren van de gebeurlijkheden in kra
nis te stellen. Wie zin heeft, kan dun
getuige van den aanslag zijn. Wij aan
vaarden geen lof voor dit staaltje van
vlugge journalistiek.
We hopen alleen maar dat de Post
nu ons bericht niet onwaar maakt,
door eneens voorzorgsmaatregelen le
nemen bij deze dagelijksche expeditie
van het geld.
Dat zou ons natuurlijk spijlaa, j
een belangrijk succes tc bereiken.
Espomnto. Naar we vernemen,
worden ernstige voorbereidingen ge
troffen door dc II. K. Esperantislen-
Vereeniging „Abbé Richardson", om
te komen tot eene groote propaganda-
vergadering, ten einde alle Roomscli-
Katholieken van Haarlem e. o. in de
gelegenheid te ste len, zich le verrijken
met meerdere kennis ten opzichte van
de Wereld-Hulptaal „Esperanto". Als
spreker voor dien avond hoorden we
noemen, den heer P. Heil kei', van
Hoofddorp. Onder katholieke esperan
tisten eene zeer goede bekende.
Het programma van deze week bevai
het schitterende filmwerk: „Christoffel
Columbus", dat niet een droge les in we
reldgeschiedenis is. maar een aangrijpend
drama: het streven en wélslagen, de-glo
rie en de miskenning van een groot man.
Het is een reeks van allerfraaiste tafcree-
len, waarin men den geheelen levensloop
van Columbus meeleeft; nu eens ont
roerd door de intimiteit van '11 gelukkig
huiselijk leven of de droefenis van een
jong sterfbed, dan weer geschikt door
de verschrikking van een gevecht op zee
of een matrozen-oproer, ,'n andermaal
tot 'n lach geprikkeld door' een komisch
irekje (o.a. de geschiedenis van het be
faamde ei), of gepakt door de fraaie
costuums, de welgeslaagde massa-regie.
Een werk, dat hóóg uitsteekt boven de
zoo vaak vertoonde gooi-en-smijt-en-
schiet-filmLeerzaam, maar tevens even
zeer boeiend.
'n Woordje van lot verdienen
mooie, opnamen van het interessant;
eiland Urk.
Als variété-nummer krijgen we de pres
taties van Mr. Belling, „universeel artist"
die ons 'n kwartier- niet alleen aange
naam bezighouden, maar ten hoogste ver
bazen! Bij den heer Belling doen de han
den ongeveer alles.... en je slaat er ver
stomd van dat twee handen zóó van al
les kunnen: goochelen, 'n occarina ge
trouw nabootsen, jongleeren.alles in
meer dan gewone perfectie.
'n Zeer beschaafd en pakkend program
ma dus.
Een aardige reclame. De Chocolade
fabriek „Het Spaarne" heeft, zooals uit
een advertentie in ons nummer van hel n
blijkt, een aardige reclame uitgedacht.
Ieder verbruiker van een Spaame-Vlieg-
Reep, heeft, na inlevering van 150 etiquel-
ten van de Spaarne-Vtieg-Reep, welke aan
cle binnenzijde genummerd zijn van 1 tot
en met 150, liet recht om een vliegtocht
te maken van pl.sn. 65 K.M., richting naar
keuze. Ook worden bij inlevering der bons
and-ere verrassingen gegeven. Ieder roep-
eliquet draagt aan de binnenzijde een
nummer. Een aardige reclame!
Onze kranige recherche. Vrijdag werd
op 't Spaarne een rijwiel, waarop regenjas
zat, ontvreemd. Eenige uren later werd op
't station te Amsterdam, door de Haar
lemsche recherche aangehouden H. v. M.,
32 jaar, wonende te Amsterdam, die liet
gestolen rijwiel juist uit den goederen
wagen van een trein wilde halen.
Rijwiel, jas, zoowel als dief werden in
beslag genomen."
^°nian door MYRTLE REED.
^°rtaald uit het Engelsch door Hen
riëtte v. d. Waarden-,
J°en nad de dokter zoo gauw rnoge-
zich bij de aristocratie gevestigd.
°st-Lancaster wendde een verfijnde
,.efbazing voor, maar toen de plaatse-
''Jke dokter, die de hoogste achting
yan de gemeente bezat, overleed, werd
Dokter Brinkerhoff de laatste toe-
v'ucht. Zijn wetenschap werd overal
8eroemd, maar niemand ging naar zijn
huis uit vrees öngewenschte vreemde-
i*pfed ontmoeten. Het stond beter
W ele te betalen, en den dokter
vnnr een llaten komen, alwas't maar
ee" rbr^dwond of een snee in
en ving e man was rujrn genoeg
an opva- g om 2ich te amuseeren
over de eigenaardigheden yan 0ost.
Lancaster, ofs °n z;jn scjiranc[ere
oude oogen wel zagen tfat s)echts
geduld werd, waar hij gehoopt had
vrienden te zullen vinden. Binnen de
nauwe muren van zj)n j"°onvertrek
°ntwikkelde hij een kalme heldere
Philosophie. Hij paste zich aan bij zjjn
Drhgeving, als die omgeving niet bij
jPuchte was te veranderen, hij zocht
v eral den goeden kant uan te ontdek
ken en weigerde beslist door het slechte
aangetast te worden, hij geloofde
rotsvast in de wet der vergelding dit
was Dokter Brinkerhoff's geloofsbelij
denis.
Woensdag's en Zaterdagsavonds
werd hij als gelijke ontvangen bij twee
aristocratische families.
's Zondags was hij in de kerk aanwe-
ig, vóór de laatste tonen van de klok
weggestorven waren, zat hij altijd op
zijn plaats. Na den dienst haastte hij
zich heen, hoffelijk de vormelijke groe
ten in ontvangst nemend.
Zondagsmiddags precies om half
vijf ging hij den berg op naar Herr
Kaufmann en bracht daar den avond
door Dit wekelijksch bezoek bracht
een 'sterke verandering te weeg in
Fraulein Frederika's eentonig leven.
Er was iets romantisch in, dat het alle-
dag-leven ophief en ze zag e ju®
huichelachtige koelhartigheid naar uit.
Arme Fraulein Frederika misschien
had ook zij haar droomen
In vele opzichten waren de beide
mannen aan elkaar verwant. Hun ge
sprekken waren dikwijls oppervlakkig,
maar bezaten veel charme. Op s 0
van rekening zegt een gesprek zoo wei
nig, waar men niet bij machte is zonder
woorden te begrijpen, kan de zorgvul
dige uitleg de zaken niet helder maken.
Zooals in hoogere regionen de eene
bergtop den anderen begroet, zoo groet
de eene ziel de andere. Als we ons laten
weerhouden door angstige betrachtin
gen, om onze vrienden ons vertrouwen
te schenken, leven en sterven wij een
zaam. Zelfs liefde, de toovernaar, die
in verbijsterende oogenblikken ons
nieuwe inzichten opent, en onzen blik
ruimer maakt, moet zorgvuldig onder
houden worden, of zij zal te kort schie
ten. Een derde van ons leven brengen
wij slapende door, en wie zal ons zeg
gen hoe groot het deel van de rest is,
dat wij in volmaakte eenzaamheid
moeten slijten
De junilucht stroomde door de ge
opende vensters van het huis op den
rand van den heuvel, en de Meester
deed een dutje in zijn stoel. Het licht
stroomde verblindend naar binnen,
want er stonden geen boomen voor het
huis.
Fraulein Frederika hield haar ge
zicht vast besloten van het raam afge
wend. Het was Zondag en bijna half
vijf, maar ze wilde niet naar den ver
wachten gast uitzien. Ze vond het pret
tiger ergens anders aan te denken, om
als de roestige bel overging, al de vreug
de van een sensationeele verrassing te
smaken.
Op het gestelde uur kwam hij en op
het verwelkte gezicht der Fraulein
verscheen een blos als van een dood
roze bloemblad.
Herr Dokter, zeide zij, wat aardig
van u te komen. „Mein Bruder" zal
zeer verheugd zijn.
Wordt wakker, riep de dokter la
chend, toen hij de kamer in kwam. Je
kunt niet eeuwig blijven slapen.
Zoo, zei de Meester, en op eens
werd hij helder wakker, ben jij het.
Fraulein Frederika zat in haar hoekje
en sloeg de beide menschen gade, waar
van zij 't meest in de geheele wereld
hield. Niemand kon haar Franz even
aren dan de dokter, voor wien de ge
heimenissen van leven en dood een
open boek waren.
Mij is het gegeven veel te zien in
deze wereld, had de Dokter eens gezegd.
Mijn Vader is zoo goedertierend mij toe
te staan Hem te helpen. Ik ben de
eerste, die de ziel verwelkomt, en de
laatste om haar vaarwel te zeggen, als
ze tot God terugkeert. Is het te ver
wonderen, dat ik het waag, nu en dan
Hem een boodschap te zenden van
mijn geloof en vertrouwen
De opvatting van den Meester van
een aangenamen omgang, bestond niet
in een onafgebroken woordenstroom,
hij vroeg slechts zijn vriend bij zich te
hebben om hem zijn gedachten mede
te deelen, als hij het verkoos. Hij deelde
alleen die gedachten mede, die waard
waren er dieper op in te gaan.
Op dezen zelfden namiddag voelde
Lynn zich zeldzaam rusteloos. Zooals
zoovele mannen, waarvoor het een on
mogelijkheid zou zijn, vreesde hij ver
wijfd te worden. De verschillende zach
te invloeden, waarvan hij voortdurend
omringd was, hadden op hem een ver-
teederenden, ontzenuwenden invloed.
Iris zat te lezen, zijn moeder was
brieven aan 't schrijven en tante
Peace trachtte hem bezig te houden
met herinneringen uit haar jeugd. Als
het leven voor ons ligt in het licht van
blijde verwachting, verdwijnen de on
overkomelijke bezwaren en gapende
afgronden, zijn we jong, ofschoon onze
jaren mogenopklimmen tot zeven
kruisjes. Op dien eersten dag, dat wij
terugblikken, met voldoening, of met
leedwezen op den heuvelachtigen weg,
dien wij afgelegd hebben, en als er geen
belangstelling meer is, voor den weg,
die nog komen moet, op dien dag zijn
we oud.
Dat is zeer belangwekkend, zei
Lynn, toen tante Peace haar verhaal
beëindigd had over de eerste school,
die zij bezocht had, Ik ga nu een beetje
wandelen als u 't goed vindt. Wilt u
het Moeder zeggen als ze beneden
komt?
Met groote stappen begon hij zijn
tocht om Oost-Lancaster, bij de brug
eindigend, waar ook hij over heen leun
de, en in de zonnige diepten van den
stroom staarde. Aangelokt door Dokter
Brinkerhoff's uithangbord richtte hij
zijn passen naar dieps woning, opeens
wist hij waar* hij naar verlangde, hij
hunkerde naar mannengezelschap.
Maar Dokter Brinkerhoff was niet
thuis en zijn voetstappen klonken hol
in de verlaten gangen.
Hij liep een paar malen de lange gang
op en neer, omdat hij niets beters te
doen wist. en hij hoorde de kat. var. Hpn
dokter klagelijk miauwen in de spreek
kamer.
Arme poes suste Lynn, ik wou,
dat ik je vrij kon laten, maar ik zie er
geen kans toe
Hij klom den heuvel op, zijn prikkel
baarheid waarvan hij zich geen regen
schap had kunnen geven, was alweer
bedaard. Het leven was toch goed,
het was heerlijk adem te kunnen halen,
de zonnewarmte te voelen en den veer-
krachtigen grond te betreden.
Er komt iemand aan, kondigde
Fraulein Frederika aan, ik geloof dat
het Herr Irving is,
Herr Irving, herhaalde de. Meester.
Mein leerling Hij heeft vandaag geen
les.
Misschien is- er iemand ziek, ver
onderstelde de Dokter.
Maar het bleek, dat Lynn alleen uit
hartelijkheid kwam. Zijn sprankelende
vroolijkheid zette het gesprek een onge-
meene frischheid bij en ze bleven tot
zonsondergang bij elkander.
Wat is het toch heerlijk vrienden
te hebben, merkte de Meester op. Iede
re vriend neemt zijn eigen plaats in.
Als ge een vriend verliest, denkt ge
misschien, nu ja, ik kan zonder hem,
maar dat is niet waar. We hebben zoo
veel kanten als we vrienden hebben,
ieder ziet een verschillende, die dikwijl?
een weerkaatsing van hem zelf is.
(Wordt vervolgd.-)
