errie Blad.
!Vel 'fu1n ^ïregen'
Indische Kroniek.
feuilleton.
DE VIOOL.
G m e n g d Ni 0u ws.
VRIJDAG 7 OCTOBER 1921
Vertaald uit het Engelsch door Hen
riëtte v. d. Waarden.
w
De stemming ging voorbij en zij
verdiepte zich in haar kostbare herin
neringen. Mnemosyne, de bewaar
engel, scheidt voor immer het kaf van
net koren, de vreugde van de droef-
aewVMet eene aanraking van hare
in het8!6 vin?eren daalt er kalmte
minder s!?ge hart. kalmte, die niet
smart geb0°r°n is- omdat zij uit dé
nu geen vlooi werd- Lynn sPeelde
boven de rijk4 V}. zachtjes klonk van
De uren, lief Vvan het meisie v
1
Terwijl k Um gedachten zegen
Iris zong omdat ze gelukkjg
maar toch klonk er in d e Volie, diep-
trillende stem, een ondertoon Van' droef
heid, het groote menschenleedi
teder kent, en dat zij van hare voor-
aderen geerfd had.
Margaret's gedachten kwamen te-
r -g op haar eigen meisjestijd, toen ze
oud was als de kleine zangeies,
*°en was de liefdebeker aan haar lip
pen geweest, maar was weggerukt
door een meedoogenlooze hand.
Herinnering blij, die smart en kwelt
O droeve winst bij wreede pijn!
Ik kus mijn krans en dwing mijn mond
Het kpuis te kussen, stil te zijn!
„Het kruis te kussen, mompelde
Margaret, toen kwamen de tranen in
een verblinden vloed. Moeder, moeder)
snikte zij. Hoe kon U
Onmerkbaar had er een verandering
in haar gemoed plaats, en voor den
eersten keer verzachtte zich iets in
haar hapt: voor de vrouw, die zonder
vergiffenis grafwaarts was gedaald
het scheen geen onmogelijkheid meer
te vergeven.
ik IX,
Rozemarijn en Reseda.
Jonk vrouw van mijne droomen,
het is niet mogelijk, dat gij boos zijt„
als het zoo was, zou ik het weten,
maar vraag me niet hoe
„lederen dag verlangen mijne oogen
je te zien iederen nacht denk ik aan
je, want het beeld dat ik in mijn hart
draag, verdwijnt niet met de ?on.
Zonder het te weten, heb je mij 'een
kostbare gave geschonken, want waar
ik mij bevind, draag ik jou met me
mee met al je bekoorlijkheid, al
je schoonheid en al je lieftalligheid.
„Maar geloof niet, dat ik altijd aan
je denk, want dat is niet waar. In het
alle dag leven heb jij geen plaats. Jij'
b h ort tot de sprookjeslanden, die
aan de grenzen der aarde liggen, en
die bijna de poorten van den hemel
raken."
„Ik werk niet altijd, maar, soms,
als ik bezig ben, kom je op- eens voor
mijn oogen getrippeld, zoo sierlijk,
.zoo uitgelezen schoon, dat ik niet
meer weet, wat ik doe, en dan moet ik
je terzijde zettén. Maar als de dag voor
bij is, en millioenén sterren'des avonds
hun fel-flikkerende lichtjes ontsteken
in het strakke hemelzwart, dan kan
ik aan je denken, zoo schitterend en
zoo schoon, en zoo ver boven mij ver
heven als die sterren zelf.
„Zonder het te weten bén je het licht
van mijn dagen. Al omringt de nacht
mij' overaljouw oogen kunnen het
helderen middhg Voor mij maken. Hoe
stijl en doornig mijn pad ook is, met
jouw hand in de mijne zou heteen zon-;
nige weide gelijk zijn, met fladderende
Vogeltjes waar de witte en roode
klaver bloeit.
„Je maakt het leven- schoon voof
mijDe vogels zingen mooier, de
rozen zijn geuriger, het maanlicht
witter. Je hebt bekoring gegeven aan
de alle-daagsche dingen van het leven
je hebt de vreugde der goden in het
hart van een man gelegd.
„Ben je verwonderd, dat ik, die je
zóó lief heb, mijzelf niet bekend maak
Lieveling, het is omdat ik bevreesd-
ben. Ik heb reeds moer dan'ik ve»
dien, door de wetenschap", dat je r.'e-t
boos op mij bent en sedert den eersten
keer,, dat ik je schreef, heb ik vordé-
ringen gemaakt. Ik weet ook waar
je woont...,.
„)n mijn verbeelding zie ik je nu
.met een kleurtje o.p je wangen. Iris,
ik zal me nooit bij je opdringen. Het
is aan jou mij te zeggen of ik je in
stilte en op een afstand moet bemin
nen, of dicht bij je, zooals ik het mij
droom.
„Ik heb je noodig, lieveling, mijn hee
le hart roept naar je. Van al de vrou
wen op aarde heeft God jou voor mij
bestemd. Waarom zou Hij mij anders
tot je gebracht hebben?
„Sedert den eersten dag dat ik je
gezfen heb, ben ik aan je voeten ge
weest. Geen oogenblik ben je uit mijn
gedachten zoo vrouwelijk, zoo .zacht,
sn zoo schoon als een bloem. Zoo zal
het altijd blijven,, of ik leef of sterf.
In mijn graf zal ik jouw herinnering
met mij mee nemen.
„Van avond kan ik mij niet veel
herinneren, maar mijn droorhen zijn
zoo talrijk, dat ik je ze onmogelijk alle
zou kunnen vertellen. Maar één er
van moet je v/etendat ik je eens
zal mogen vertellen, hoezeer ik je lief
heb, en dat je mij zult beloven, dat
ik je voor de rest van je leven bescher
men mag.
„Als ik het kon verhoeden, zou de
wind je nccit koud maken, zou de
zon ie nooit te fel beschijnen, cn de
storm zou je nooit angst aanjagen,
„Iris, mag ik komen? Mag ik je
leeren van mij te houden Ik ben zoo
zekér vttn mijn liefde, dat ik slechts
de kans vraag haar te tooneft';
„Leg een blöém bij je tuinhekje
van avond als de maan opkomt, als
je wilt, dat ik komen zal. Als ik nu
nogi .niet mag komen, maar later wel,
leg dan twee bloemen er neer. Als
dan je naam-bloem op de moerassen
bloéit, zul je weten wie je liefhebt,
wie je aanbidt, wie je zijn alles aanbiedt
Dien avond, toe-n de maan als een
gouden schaal tegen den diep-blauwèn
henkelAanhing,' liep Iris op haar tee-
nen door den tuin met den brief
als iets levends, menschelijks dicht
tegen haar hart gedrukt. Zóó vóelde
23 zijn tegenwoordigheid, dat het haar
toescheen, alsof ze hem v:>or zich uit
droeg, voor iedereen te lezen.
Öe avonddauw had het gras vochtig
KORTE BERICHTEN.
gamaakt, maaf Iris bemerkte het niet, *recht. Toen plukte ze eenj
de zilveren maan-stralen verspreidden
eèn zacht licht, en dédtn hier en daar
een dauwdrop glinsteren, als een dia
mant tüsschen duizenden paarlen.
Droome'rige geluiden kwamen uit de
ahorn-bodmen, waar vogeltjes in hun
nestjes sliepen, en droomden van de
tochtjes, die ze bij het ochtendgloren
zouden ondernemen. ÓL„
Een groote witte mot vloog tegen
Iris'1 geiaat. zoo zacht
reseda en rozemarijn, bond ze weer
samen, en hield ze een eind van
af, buiten bereik van de bekoring. Ier
ging ze naar het hekje haar hart -n„
de heftig tegen den bnef, cie e, co
rustte. In de schaduw van het hl-u
bleef ze een oogenblik staan. De groo
te, witte mot was haar gevolgd, cn
weer raakte zij liefkoozend het meis
jesgelaat aan, als iemand haar teen
•ftónr. z.v.i zien V/k rilt verveigd.
AMBTENAREN-MISÉRE
Die kent men in Indië, in tweeledigen
zin.
Van de eene zijde is hot de öouver-
lements-werkgever, die sinds tal van ja
ren sukkelt met een toenemend te kort
aan ambtenaren vcor de verschillende
diensten, van de andere, zijde zijn het
de ambtenaren zelve, die steen en been
klagen over de misèriën van het amb
tenaarschap.
lietNed.-Indisch Gouvernement heeft
vele ambtenaren ncodig, en zal er in de
•naaste toekomst 'steeds méér noodig heb-
ken. Vooreerst is dat ebn gevolg van de
Uitbreiding 'der bestudrs-témoeiénissen
over groote streken, waar vroeger hot
Nederlandsche gezag nog maar uiterst
zwak gevoeld werd. Voorts e.soht de ont
wikkeling van Indië met een ver^che,don-
heid van inhéemsche volkeren, zich groc-
v peerend tusschen de loco t primitieve
tnensehenmassa's en volksgemeenschappen
die reeds een oude beschavings-'goschie-
denis achter den rug hebben, maar die
toch allen bij hunne verdere ontwikkeling
'leiding ncodig hebben, een meer dan
normale werkzaamheid van de overheid.
Daar bestaat in Indië eene poging
overigens zeer verklaarbaar omdat zij uit
eene feitelijk opgedrongen gewoonte is
gegroeid om bij alle voorzieningen in
maatschappelijke tekorten het Gouverne
ment, dè overheid, er'bij te halen.
Ik zal me niet verder verdiepen in ide
uitwendige corzaken, die bijgedragen heb
ben tot het versterken van deze nei
ging, het feit ligt er nu eenmaal. En
«ldus zien wij de taak van de Indische
Overheid, in al zijne geledingen, steeds
zwaarder worden, en daarmede de be
hoefte aan ambtenaren toenemen, zon
der dat daarin op bekoorlijke wijze wordt
voorzien.
Ik zeg hier nadrukkelijk slechts: wordt
voorzien. Of het zou hunnen, dat een
Vraag, aan wier beantwoording ik me
in deze Kroniek niet wagen wil. Maar
er is tekort, een geweldig tekort aan
ambtenaren. Zelfs al" zou men op door
tastende wijze het legioen van ambte
naren, dat op verschillende bureau's te
veel is, omdat ze te weinig doen, in
krimpen, dan nog zou er een groot te
kort blijven. En dat tekort groeit aan
bij de mee3te diensten, met den dag (en
op eene wijze, die pessimisten aanleiding
geeft om een spoedige debacle te voor
spellen.
En nu duikt hier onmiddellijk de
schuldvraag op.
Blijven werkelijk Hederland's. zonen, lie
ver bij moede» pappot zitten in stede van
trachten in tropisch Nederland een
ctero kost te veniionen, of 'is het waar
heid dat de misère rnet dé 'ambtehtaréh
een gevolg is van dè misère van ide
ambtenaren P
-Ik meen, dat deze vraag dubbel be
vestigend meet beantwoord Worden, ter
wijl het wcordje of zou vervangen moeten
worden dcor het koppelwoord en.
Daar bestaat bij velen een tegenzin
voer een werkkring ih Indië, die of zijn
oorsprong vindt in gevoels-overwegingen,
of voortspruit uit onbekendheid met In
dische toestanden. Deze tegenzin is niet
met enkele korte beschouwingen te over
winnen, eene poging daartoe laat ik in
deze Kroniek dus na.
Meer hoewel heel vluchtig kan
ik schrijven over de kwade zijde van het
ambtenaarschap.
Daar is dan vooreerst de bezoldigings
kwestie, waarover heel veel zou te be
schrijven zijn, doch waaromtrent in t
kort dit kan gezegd worden, dat de In
dische Eegeëring door de stelselloosheid
van hare bezoldigings-politiek de schuld
er van draagt, dat er bij verschillende
ambtenaren-groepen gerechtvaardigde
grieven bestaan.
Evenwel is 't nietuitsluitend en zelfs
niet voornamelijk de bezoldigingsrege-
ling, die ontevredenheid onder de amb
tenaren kweekt. Want van de finantieele
positie van den Indischen ambtenaar te
genover die van zijn Nederlandsohen col
lega geplaatst, kan gezegd worden dat
de eerste over 't algemeen ontegenzeg
gelijk 'n ruimer bestaan heeft. Daar zijn
Roman door MYRTLE REED.
nog velerlei klachten van anderen aard,
waarover ik nu niet kan uitwijden, daar
is bij vele ambtenaren een betreurens
waardige moedeloosheid ontstaan door de
wijze waarop hunne pogingen om goed
werk te verrichten worden „gewaar
deerd". Eeeis is het moeilijk voor het In
dische Gouvernement om de besten voor
haar dienst te werven, en zoo zij ze
eenmaal heeft deze te behouden; de
goede ambtenaren, die zij in dienst heeft,
worden maar al te vaak door hunne
dienst-ervaring genivelleerd tot een mid
delmatig ambténaar, of nog minder
i*
Het is een droeve ervaring voor hen,
die in 't belang van Indië trach
ten de dienstriame vcor den Indisch en
dienst te bevorderen, te bemerken hoe
al deze omstandigheden hen het werk
moeilijk maken.
En tcch heeft Indië ze zoo noolig, de
werkers. -
Niet in de eerste plaats hen, dio daar
heen gaan uitsluitendmet het doel om
er het materieel beter te hebben. Immers
dezen zijn het vooral, die wanneer
zij teleurgesteld worden in hunne „gou
den" verwachtingen het corps moppe
raars-van-beroep gaan versterken. Veel
eer zijn liet de „idealistendie begrij
pen hoe ieder het zijne moet'doen om
do taak te helpen vervullen, die Neder
land nog altijd ten aanzien van Indië
te vervullen heeftdie taak, waarover
velen wol spreken, maar waarvoor zoo
weinigen iets over., hebben. Dit ideële
doel geeft hun de .kracht zich over vele
teleurstellingen heen. to zetten, en te
blijven -zooals G. G. van Limburg
Stirum bet uitdrukte blijmoedige
werkers.
Tot Katholieken sprekend zou ik wil
len zeggenindien ge ih U hebt teen
enkel sprankje, van het vuur, dat in den
Missionaris gloeit wanneer hij zijn le
ven van ontbering cn zelfopoffering gaat
beginnen, kómt, want Indië heeft U
noodig.
Wij kunnen niet doen, wat door de
rcoiè propagandisten in Indië wordt ge
daan, steeds aandringen op meerdere
werkzaamheid ten bate van de Indische
volkeren, en de ambtenaren-werving boy
cotten ten nadeele van deze volkeren,
wanneer aan hun eischen om hooger trak
tement niet wordt voldaan. Voor ons
allen, Katholieken, is er ia Indië nog
een hooger doel, dat is om met ialle
beschikbare krachten onze missionarissen
bij te staan ih hun werk om daar het
Eijk van Christus 'te bevestigen en uit
te breiden.
Ik ben begonnen eerlijkheidshalve
te wijzen op de schaduwzijde van het
ambtenaarschap, en ben geëindigd met
de opwekking ,pm ideëele motieven aan
te geven bij het zoeken van oen werk
kring in ons Indië.
Die ideëele motieven moeten ons niet
weérhouden om practisch te blijven. En
zoo hoop ik,, dat de-.Redactie van dit
hlad- me de ruimte toe zal staan om
de lijst .pver te nemen van de Ibetrek-
'kyigen, waarvoor gegadigden door bet
Ministerie van Koloniën worden opgeroe
pen. Dezezijn
Ambtenaar bij de rechterlijke macht
(Doctoren in de rechtswetenschap, die
geslaagd zijn in het examen bedoeld bij
art.' 141 2de lid der Hooger-onderwijs-
wet).
Ambtenaar bij den bureaulienst (Doc
toren in de .rechtswetenschap).
Leeraar in de plant- en dierkunde.
Leeraren in de Nederlandsche taal.
Leeraren in het Duitsch,
Leeraren in het Eransch.
Leeraren in de wis- en natuurkunde.
Leeraren in het teekenon (akte M e
en g).
Leeraren in de Staatswetenschappen.
Leeraren in de scheikunde, allen vol
ledig bevoegd.
Oiviel- of bouwkundige ingenieurs bij
het middelb. tephn. onderwijs.
Werktuigkundige ingenieurs bij het
middelb. techn onderwijs.
Gepensionneerde genie-officieren als
leeraren in de bouwkundige vakken bij
het middelbaar technisch onderwijs.
Leeraar ,raet K2 bevoegdheid.
Gouvernempntearts bij den burgerlijken
geneeskundigen dienst (voor vasten of
tijdelijken dienst).
Tijdelijk gouvernements-aris bij den
dienst der pestbestrijding.
Vrouwelijk gouvernements-arts bij den
burgerlijken geneeskundigen dienst
(schoolarts).
Psychiater bij het krankzinnigen wezen.
Apothekersassistenten (ongehuwd).
Analysten.
Verpleegster 1ste klasse bij den bur
gerlijken geneeskundigen dienst.
Verpleegster 1ste klasse bij het krank
zinnigenwezen.
Verpleegster 1ste klasse voor de mili
taire hospitalen.
Verpleger 1ste klasse voor de militaire
hospitalen.
Veearts bij den burgerlijken veeartsenij-
kundigen dienst.
Gandidaat-notaris bij de Wees- en Boe
delkamers. v 6 -
.Waterbouwkundig ingenieur voor Wa
terkracht en Èlëetriciteit.
Elektrotechnisch ingenieur"voor Water
kracht en Eleotriciteit.
Werktuigkundig ingenieur voor het
baggerwezen.
Oiviel-ingenieur die zich gespecialiseerd
heeft op het gebied van rioleering en
waterzuivering.
Vakkuq^ige die zich gespecialiseerd
heeft op het gebied van rioleering en
waterzuivering.
Opzichter bij den waterstaat cn 's lands
burgerlijke openbare werken.
Opzichter vcor de landsgebouwen.
Teekenaar bij den waterstaat en 's lands
burgerlijke openbare werken.
Geologen bij 's lands mijndiensten in
tijdelijken dienst.
Bij den dienst der Staatsspoorwegen:
Oiviel-ingenieur. V
Werktuigkundig ingénieur.
Gegradueerde ambtenaren.
Opzichter werkplaats voor afd. rijtuig
bouw, smederij, instrumentmakerij, voer-
tuiglichterij.
Bij den dienst der Staatsspoorwegen
(in tijdelijken dienst):
- Machinisten.
Technicus vcor èlectro-zwakstroom.
Scheikundig ingenieur ten behceve van
's lands mijndiensten. 1
Scheepsbouwkundig ingenieur bij het
marine-etablissemènt te Soerababa
Bij den post-, telegraaf cu telefoon
dienst:
Électro-technisch ingenieur.
Electro-technisch ambtenaar 1ste kl.
Electro-technisch ambtenaar 2de kl. -
Adsp.-electro-technisch ambtenaar.
Telegraafopzichters ls le en 2de kl.
Radio-technisch mnit naar 2de k lósse.
Adsp.-e'.eclro-technisch umbtenaair.
Ba tio-telegrafisten.
Onderwijs bij het openhaar lager .oré-
derwijs. 'J
Onderwijzer met de hoofdakte en la
gers aktewiskunde vcor het zeer uit-
gebreid lager ónderwijs.
Onderwijzer bij bet landbouwonderwijs..
Inspecteur en ambtenaar bij den be
lastingdienst.
Belastingaccóuntant.
2iij, die vcor uitzondering tot epn de--
zer betrekkingen in Nederlandsch Oost-
Indië in aanmerking wenschen te komen,
kunnen zich tot het verkrijgen van in
lichtingen wenden tot de 9de Afdeeling
B. van het Ministerie van Koloniën. i
Ten slotte geef ik ieder, die vast
staande plannen heeft-gevormd om mm.
Indië te gaan, in overweging zich in
verbinding te stellen met het Katholiek
KoloniaalBuréart van de „Verecnigvng
van Óóst- cn Wést-Indische Kathol'eken
in Nederland", gevestigd van Brakel-
straat 111, 's-Gravenhage.
S.
ERNSTIG ONGELUK.
De arbeider H. de Man tq Simcmsha-
ven bij Brielle en zijn 16-jarige zoon re
den op een boerenwagen van den land
bouwer Troost, toen opeens door een tot
op heden nog niet opgehelderde oorzaak,
de paarden op hol gingen. Al dadelijk
viel de jongen van den wagen met het
ongelukkig gevolg dat een der wielen hem
over den buik ging. De vader die dit
ongeluk zag en er inmiddels afsprong, be
zeerde een been. De toestand van zijn
zoon is ernstig. Onmiddellijk werd hij per
auto haar een der Rotterdamsche zieken
huizen vervoerd, waar een ernstige be
schadiging der ingewanden werd gecon
stateerd. Hoewel niet hopeloos is zijn toe
stand gevaarlijk. De vader kwam er beter
af, hoewel-leze niet geschikt is. om zijn ar-
bcicl te verrichten; De paarden, die te
Biert in een sloot terecht waren gekomen,
werden gered.
GEVAAR VAN WOONSCHEPEN.
Omstreeks 4 uur Maandagnacht, werd
het gezin Van Voorthuijzen, man, vrouw,
en 3 kinderen, hetwelk een schip -be
woont, dat zijn ligplaats heeft in het
water aan de Nassaukade te Amster
dam, door een vrij hevigon schok op
geschrikt en toen men zich naar boord
begaf om te zien wat er gebéurd was,
stroomde het water reeds naar binnen.
Vermoedelijk heeft een der passeerende
booten de woonschuit aangevaren, waar
door dit lek is geraakt. De familie
kon bijtijds den wal bereiken, doch het
meubilair ging nagenoeg geheel in het
water verloren. Door het inslaan van
eén der ruiten wist men den hond nog
te redden.
De woonschuit bevindt zich in zinken
den; toestand.
De bewoner, die tegen schade verze
kerd was, heeft zich beklaagd over de
ligplaats aan de drukke Nassaukade, waar
*s nachts talrijke booten naar de groen-
tenmarkt varen. In de Lsidschekade en
in de Da Costakade, waar nagenoeg geen
vaart is, mocht zijn schip niet blijven
liggen.
DE OPLICHTING VAN f 26.003.
De inspecteur van politie, de heer
Modderman, die naar Leipzig was ge
gaan in verband met de aanhouding van
de twee mannen, die verdacht worden de
Amsterdamsche Bank voor f 26.000 to
hebben opgelicht, is helen teruggekeerd.
Er- zijn nog niet voldoende bewijzen
verkregen, om de uitlevering der man
hen te vragen. Zij blijven voorloopig
in Leipzig in hechtenis.
BEKLEMD EN GEDOOD.
Dinsdagnamiddag is op de steenfabriek
van den heer Jurgens in de Havikker-
waart: te De Steeg (Geld.), de 45-jarige
arbeider J. A. Dalduk, uit Didam, die
bezig was met het vervoer van klei naar
de opslagplaats, bij de stortplaats tus-
schen een muur en een kipkar beklemd
geraakt, met het gevolg, dat de schedel
wefd ingedrukt en de dood onmiddellijk
Volgde. De ongelukkige laat een vrouw
én negen kinderen achter. Het lijk werd
naar de woning te Didam overgebracht.
EEN DROEVE HERINNERING.
liet „Hbld." herinnert aan den 5den
October 1881.
Dat was de datum van het ontzettend
gebeuren, dat zich afspeelde in den In
dischen Oceaan: De schipbreuk van de
..Kening der Nederlanden," het fraaiste
sdhip, destijds, van de nog jonge Stoom
vaart Maatschappij „Nederland!"
In .een hoekje .uit 1882 door ,.Sama-
naca," een ooggetuige, vinden wij een vol
ledige beschrijving van de ramp.
In den nacht van 4 op 5 October voer
het* schip op 5 gr 49' ZB. en 64 gr. 42'
34" Ö.L. Het weer was heer ijk, de op
varenden dachten niet aan gevaar. Op
eens, in den avond van 4 October, tegen
negen uur sdhrikte geraas, gekraak en
gesloot de passagiers op. De machine
sloeg snél door, doch werd onmiddellijk
gestopt-
Wal was gebeurd? De ihoofdmachinisf
bracht de lijding: „De schroefas gebro
ken. de waterdichte schotten ontzet, het
water stroomt naar binnen." De gezag
voerder. de heer A G. de Bruijn, wist
dcor zijn kalm optreden een paniek te
«uorkomen Er werd gepoogd bet vaar
tuig leeg te pompen. Te vergeefs!
Het schip moest worden prijsgegeven
en tegen middernacht weiden.,^ ó,pvgren-
denl, -totaal 213; in de booten ingescheept.
Zes sloepen en de giek werden bemand,
alles geschiedde in de beste orde. Lang
zaam zonik de „Konirg der Nederlanden";
in den middag van 5 October verdween
het schip in de diepte.
Nu begon de moeilijke omzwerving der
booten. Hel weer werd al engs slechter.
Aan dén moed eh het uithoudingsvermo
gen der opvarenden werden de hoogste
eisdhen gesteld. De stuurboordsloep 1.
onder commando van den eersten offi
cier. C. Droogleevcr Fortuyn heeft ze
ven dagen rondgezworven en is opgepikt
door de „Wyberton." een Engelsch vaar
tuig. De sluurboordsloep III, onder be
vel van den bootsman G; Keizer, is na
32 dagen geland bij Dondra op de Zuid
kust van Ceylon. De kapiteinsloep is op
gepikt door de „Madura"-van de „Ne
derland," de giek. onder conunandp van
den kabelgast J. Schout, is gered door
het Enge sche stoomschip „Delconyn."
Het boekje van Samanaea'' schildert
in schrille kleuren de ellende, welke de
schipbreukelingen bobben doorstaan en
brengt speciaal buide aan den bootsman
G. Keizer, die 32 dagen lang den opva
renden moed wist in te spreken. Keizer,
die later uit erkentelijkheid voor zijn ge
drag de Orde van den Nederlandsohen
Leeuw kreeg, is nu een week geleden
in den ouderdom van 80 jaren, over
leden.
Var. de .andere drié sloepen is npoit
meer iels gehoord. De Engelsche kanon
neerboot „Ready" en het gouvernements-
vaarluig „Atjeh" hebben dagen lang den
Ocaan doorkruist. Helaas zonder resul
taat!
De ramp is een van de meest droeve
bladzijden uit de geschiedenis van de
„Nederland''. Zulke ongeval en zijn haar
verder gespaard getle-ven. De Maatschap
pij heeft alle overlevenden der bemanning
een extra-bedrag uitgekeerd en een groot
gedeelte van de zorg voor de achterge
blevenen op zich genomen.
De jongsle opvarende, de beer J. W.
Porlon, loenlljds koksjongen, is nog steeds
in specialen dienst bij de „Nederland".
VLUGGE TELEGRAAFDIENST.
Het „Ulr. Dgbld." schrijft:
Maandag bood onze correstpotidenl tc
Baarn aan hel telegraafkantoor, in de
plaats zijner inwoning een telegram aan,
geadresseerd aan onze redactie te Utrecht,
een telegrafisch verslag van de begrafenis
van den heer De Joncheere, oud-direc
teur van de Nederland tc Amsterdam.
Dit telegram, volstrekt niet buitensporig
grooi,'een 1550 woorden.' hééft. 3 uur
en 18 minuten noodig gehad om van
Baarn overgeseind te worden naar
Utrecfht.
Zegge en schrijve 3 uur en 18 minuten!!
Het telegraafkantoor le Baarn .heeft
blijkens de aanteeikening op het lelegram-
blad het telegram aangenomen le 2il.O, het
telegraafkantoor te Utrecht ontyipg het,
eveneens volgens de officieele aaiiteeke-
ning, te 5,28. De Dom speelde juist kwart
over 6, loen de besteller van het. tele
graafkantoor ons bureau aan de Oude
Gracht binnenstapte AIzoo van 2 .uur 10
lot 6 uur 15. Dal is „maar" vicy, uur.
Als onze Baarnsdhe correspondent ge
weten had, wal het hetcekent om in den
jarê 1921 een telegram (e zenden van
Baarn naar Utrecht, dan had de man
even z'n jas kunnen aantrekken én het
al ioèpende naar Utrecht kunnen bren
gen. Dan hadden wij tiet 700 ongeveer
een uur eerder 111 ons bezit gehad.
Per trein had bij 3 X g('tegenheid ge
had om zijn verslag sneller over bren
gen.
'T KAN VÉRKEEREN.
Uit Winterswijk wordt aan h?t^„Ilbl."
geschreven
Verleden jaar Juni en Juli verrezen
er in enkele grensgemeenten handels
centra vlak lij do grens op Nederland-ch
gebied, waar Duitsohers van alle rangen
en standen hun Lnkoopen kwamen doen.
Een lang bestaan hebben dio«win!r"U
gelijk beke d is, nie' gaha1. E/on vlug
als zo gekomon waren, zijn ze verdwe
nen.
Thans ziet men het omgekeerde go-
beuren. De Vaderlanders gaan nu bij
de Duitsohers hun inkoopen doen.
Te Winterswijk gaat liet aldus:
's-Wcensdags is er gelegenheid om een
binncnlandschen pas te halen, voor f 0.30.
Als er gevraagl vvordit tèr secretarie met
welk doel men naar Borken (de eerste
grensplaats aan de spoorlijn) gaan wil,
is hot stereotiepe antwoord: Naar den
tanda'.ts. De commandant der marechaus
see waarmerkt zoo*n pas en aldus, toe
gerust kan men de grensplaats Borken
per trein bereiken. Wil men per fiets
gaanL dan wordt .men aan 't grenskan-
ton te Oeding teruggestuurd.
Dank zij de lage valuta kan men
dagelijks hcole scharen Winterswijkers
naar Borken zien trekken, zoowel elite,
(Us wa. nu niet direct tot de elite ge
rekend wordt.
Behalve vcor een goedkoope tandheel
kundige behando'irg gaat men er heen
voer sch enen, c stuno maotete, hoeden,
ameublementen, Ja zelfs voor vleesch.
Waar het plaatsje voor korten tijl wei
nig praktijk bcol voor een tandarts, zijn
er thans minstens drie gevestigd. Zelfs
advertceren zij, evenals neringdoenden,
hier in de plaatselijke bladen.
Honderden schoenen worden er ge
haald welke daar over de grens met
6 7 gulden per paar betaald wor-
den. Er zijn zelfs personen, die, nu de
verbinding van 15 Sept. af beter, is ge
worden, twee maal per dag de reis naar j
Duitsehland. maken. Op oude schoenen
gaat men heen, met nieuwe stappers
komt men terug, zondec mantel, bloots
hoofds de reis begonnen, chic gekleed
terug. Het koopèn over de grens hooft
zulke afmetingen aangenomen, 'dat de
neringdoenden er reeds erg óvèr gaan
klagen. In het kalme Borken wordt het
stilj, als de trein naar Nederland weg
is. Als van zelf zijn de prijzen wat
opgeïoopen nu er zoo'n kooplustig pu
bliek is en „die Hollander Geld liaben
wié Dreek", gelijk een winkelibr zich
uitliet. Maar de Nederlander is vin
dingrijk als z'n portemonnaie er mee
gemoeid is. Iets voorbij Borken ligt
Bocholt en nog verder Essen enz. Welnu,
dan gaat men daarheen.
Hier geen drukte met dure passen en
pas-visa. Voor 30 centen bereist men 't
grosse Vaterland in alle ichtingen. Dé
zaak is heel eenvoudig. Men gaat te Bor
ken door de pascontrole, koopt een nieuvf.
plaatsbewijs en stapt desnoods in den
zelfden trein waar men uitgestapt is. Zoo
zijn tientallen personen Duitsehland in
gereisd, die Berlijn, Leipzig, Hamburg cn
andere plaatsen bezocht hebben. Wil
men absolute zekerheid hebben dat men
niet uit den trein wordt gehaald, dan
gaat men per auto of fiets naar een vol
gend station.
Toch schijnt binnenkort dit gaatje ge
stopt te zullen worden, want de nieuw-
aangevraagde passen worden niet meet
door den commandant der marechaussees
geleckend.
Ter illustratie, welke afmeting dat
reizen naar Duitsehland heeft aangeno
men, wan dienen, dat er op één dag 60c
dergelijke passen zijn aangevraagd.
EEN FORTUINTJE.
Een ingezetene van Btrssum kocht dc
vorige week op een veiling al laar twoo
oude vazen voor f 3. Thuis maakte hij
ze flink schoon, waarna de meaning bij
hem poet vatte, dat hij voor een prijsje
in het bezit was gekomen van echte
antieke Japan sche vazen. Hij raadpleeg
de een deskundige, die zijn meening
bevestigde. Er is hem thans roedsf 15 0
voor de vazen geboden.
EEN STAKING VAN FIGURANTEN.
Do figuranten, die thans in Ca'ré te
Amsterdam optreden, hadden aan de d -
rectie verhooging van hun honorarium
gevraagd. De verhooging. werd toegestaan,
doch ter compensatie van do dientenge
volge veriheerdërdo uitgaven, verminder
de de directie h6' aantal figuranten,
waarmede dozen évenwei geen genoegn
namen on. een staking proclameer
den.
De directie heeft inmiddels nieuwe
figuranten, die e- blijkbaar bij duizend
tallen in de stad beschikbaar zijn, g«"o-
gageerd.
EEN KWEEKEBIJ VAN
ZEEHONDEN.
In oen bijdrage van dr. J. Metse
laar in de „Levende Natuur" over het
voedsel van den zéahond, lezen wij dat
er nog Steels voar eiken gevangen zee
hond een piemie van f 3 wordt uitge
loofd, op grond dat dit dier tct do
meest - roofzuchtige zeebewoners zou be-
hooren. Bij verschillende personen, zoo
wel in Zeeland aD in het Waddengeb;e 1
die uit de vangst van zeehonden een bij
verdienste maken, heeft de schrijver, ge
ïnformeerd naar 't voedsel dezer dieren.
Uit do ingekomen antwoorden is geble
ken, dat de bot het hoofdbestanddeel
hiervan uitmaakt, voornamelijk des zo
mers, terwijl de dieren ook harmg, fa
ling, zalm, schol en andere platrisschcn
niet versmaden, 't Is intascchen voor
al vanwege de verwoesting onder do bot
dat de Zuiderzéevisschers de zeehonden
als hun ernstige concurrenten beechou-
wcn. -
Behalve, de premie van f 3 per stak,
ontvangen do robtens'ag'ers de opbrengst
van de huid, welke, indien verkoopbaa-,
in prijs varieert van f 0.45 tot f 3.50
al naar de kwaliteit.
Tot welke misbruiken dit premie-rt 1-
sel aanleiding geeft, mogo blijken int
dé mededeelingen van iemand u t St.
Filipsland. Deze pes :on houdt zich be
zig met het kweeken van zeehónden in
een oesterput. Ter bestemder tijl wor
den zij geslacht, traan en huid vèrkóc..t
en de premie als een zoet extra winst
je opgestreken! De goode man weiger
de dan ook elke mededeeling omtrent
het voedsel zijner kweekelingen, daar h j
dit als een beroepsgeheim beschouwt.
Wordt het geen tijd om te broken
met dit verderfelijk stelsel dat jaarlijks
aan het Rijk nog f 3000 kost? vraagt
de schrijver in de „Levende Natuur".
Ais uaai'wi z\ n
Inbraak te Delft. Er is Maandag
nacht ingebroken in <le villa van <ien
lieer W. H. van Leeuwen, directeur der
Ned. Gist- en Spiritusfabriek te Delft. De
dieven zijn na "alléS overhoop gehaald le
hebben met medeneming van het tafelzil
ver verdwenen. De waker die in de wo
ning sliep, heeft niets gehoord.
De schade is niet te bepalen daar ce
familie in Noorwegen vertoeft.
Vet geschil te Neede. Van de zyae
vw'èn Alg. Ned. Textielarbridcrsbonl
De Eendracht'.', wordt aan „Het Volk
medegedeeld, dat de geruchten omtrent
pluisje, en ze lachte, omdat het zoo-
Veel op een kus geleek.
Ze ging naar haar hoekje tuin, cn
hield haar japon gracieus óp. Het maan
licht speelde in een spinnewe.b boven
een rozenstruikje, en maakte een re
genboog er van.
Een verdwaald regenboogje, dacht
Iris, alleen in den nacht buiten, zoo-
cils ik 1
Ze bukte zich en plukte een takje
reseda, toen rozemarijn uit mevrouw
Irving's tuin.
Ze zou het niet erg vinden, zei Iris
tot zichzelf, ze had lang geleden ie
mand lief.
Ze bond de beide bloemen met een
sprietje gras tezamen, en kuste ze
vluchtig impulsief wilde zè het teen
weer afw.isschentoch moest er iets
van die aanraking blijven, en LL
wilde niet'te veel geven, daarom wierp
ze het bouquetje weg en toevallig
kwam het op Lynn's lapje grond e-
U3 avonauauw nau nee gias vvvn 115 y* -j 1.
-ij... 70 ma run bond ZC wvvi
als ocói.Cl
