Tweede Blad.
Brieven uit Frankrijk.
BUITENLAND
feuilleton.
DE VIOOL.
WOENSDAG 19 OCTOBER 1921
Zomer zonder einde; automobielen-
tentoonstelling onveilig verkeer.
't Kan verkeeren, zei Bredero,en ik sta
Er dus niet voor in dat op het oogen-
blik dat deze brief onder het oog mij
ner lezers komt, de toestand nog de
zelfde is, als nu. Hoe het ook zij, op
het oogenblik heerscht hier een zomer-
sche temperatuur, die je in staat doet
zijn, bij het scheiden van de markt,
in dit geval de zomertijd, nog een
nieuwen stroohoed te koopen. Bont
jassen doen je belachelijk aan in de
uitstalkasten en wie over het plaatsen
van kachels durft te praten, verdient
gelijk men hier zegt, een plaatsje in
Charrenton een uitdrukking die over
eenkomst vertoont met ons Meeren-
berg, beide althans plaatsen, waar
meti achter slot en grendel wordt
gezet Het begint 's morgens al,
„il fait chaud" als of het midden
Augustus was, en het eindigt 's a-
vonds met de ongelooflijke opmerking
„heerlijk dat het afkoe'lt" en dat in
een maand, waarin je gewoonlijk wat
huiverig, je ontbijtkamer binnenstapt
en direct een conversatie begint of je
vandaag al dan met een turfje zult
stoken. Dat ik gerechtvaardigd ben
deze correspondentie met deze ont
boezeming te beginnen, alvorens tot
een ander onderwerp over te gaan,
bewijst wel het feit, dat een dergelijke
hitte in October, sedert 1757 niet is
voorgekomen
Meer dan 1% eeuw is het geleden
dat onze voorouders even verbaasd
waren als wij nu, en al is dat inderdaad
vrij lang, het toont ons toch alweer
aan, dat er niets nieuws „onder de
zon", thans speciaal „aan" de zon is.
Tot dusverre was de hoogst bereikte
warmtegraad 26.5 in October 1917,
dit jaar hebben wij het record bereikt
"J®* 28.2. Deze gegevens door het
a bservatorium te Parijs verstrekt,
gelden speciaal voor de stad, n
Frankrijk zijn zij nog verre overtrof
fen en Biarutz noteerde zelfs het onge
kende getal 33 op 2 October van dit
jaar. »kCn zoekt naar een reden en
brengt de droogt in verband met'den
strakken hemel, waaraan geen onweers
wolkje, dat de verfrissching moet
brengen, is te zien. Wij gewone sterve
lingen, profeten die brood eten op het
gebied der weerkunde, verdiepen ons
niet in de oorzaken en voorspellen
niet hoe het worden zal, wij genieten
van den nazomer, iederen dag opnieuw
gelukkig dat het einde er nog niet is.
In die weldoende zon baadde het
grand Palais, toen ik er binnen trad
om de opening van de Au omobielen-
tentoonstelling door Minister Diér,
mede te maken. Hoogst interessant is
dit jaar (in 1920 werd er geen gehou
den) de salon, de deelname is zeer
groot, 800 ongeveer hebben grootere
of kleinere stands in het ontzaglijke
gebouw opgeslagen. In het midden
gedeelte onder den koepel en rondom
in de talrijke zalen gelijkvloers, staan
de allernieuwste wagens ons op te
wachten luxe auto's in alle mogelijke
kleuren, voorzien van alles wat smaak
en vernuft heef kunnen uitvinden,
om het den toerist aangenaam te
maken wagens voor meer bescheiden
doch steeds goedgevulde beurzen;
van 8 a 12 p k met een minimum ge-,
bruik van 9 liter benzine per 100 K. M.
vrachtwagens die hoe mooi ook op
een tentoonstelling, je met schrik aan
hun snelle vermeerdering op de open
bare wegen doen denken en de kleine
bébéwagen, die in het niet verzinkt
bij al die colossen. Vol bewondering
aanschouwen wij aandachtig die pro
ducten der Fransche autoindustrie en,
zonder overdrijving mogen wij zeggen
dat zij hierin haars gelijken niet heeft.
i-i™funer-'-1<anen m°gen wijzen op de
van huPnrimeri en de V00rtreffelijkheid
van hun motoren, de Franschen doen
daar met in onder, maar geven een
a werking te zien die tot in depunties
is verzorgd. Zie het lakwerk der prima
Fransche merken, de degelijkheid van
üe carosserie, de slankheid van bouw
en zet daarnaast, de misschien wel
practisch maar blikkerig aandoende
Amerikaansche wagens. Een leek zal
dan begrijpen waarom er prijsverschil
moet wezen. Op de bovenverdieping
alweer taliooze zalen, die uren tijds
vorderen, en waar rijwielen, motor
fietsen en alles wat daaraan verwant
is, zijn ondergebracht. Heel licht ge
bouwde fietsen met smalle banden
trokken onze aandacht evenals het
feit dat de Fransche fiets veel meer een
gebogen houding van den berijder
vordert dan de Hoilandschc of En-
gelsche.De werkelijk eerste klas rij
wielen zijn nog zeer hoog in prijs,
die van 8001200 frs, zijn geen uit
zonderingen, maar zeer bekende fir
ma's leveren ook een alleszins bruik
baar rijwiel vanaf 200 frs.
Dit alles en nog veel meer, valt
heden te bewonderen in het zoo schit
terend aan de „l'Espianade des Inva
lides" gelegen paleis. Honderden auto's
niet alleen binnen, maar ook buiten
het gebouw, geven op zich zelf reeds
een aanblik die de moeite waard is.
Wel heerscht in het gebouw zelf dit
jaar niet de weelde van decoratie en
verlichting, zoo geweldig groot voor
den oorlog, maar een bekwame archi
tectenhand heeft toch een milieu ge
schapen, mooi door eenvoud en waar
dig tot omlijsting van het geëxpo
seerde te dienen. Van harte hoop ik
dat de Fransche industrie de goede
gevolgen van deze salon moge onder
vinden. De tijd.en in 1919 zoo uitne
mend voor dezen tak van Nijverheid,
zijn gekeerd maar wie weet of „aan
zien doet gedenken" de bordjes, al
thans niet gedeeltelijk zal verhangen.
Wel groot zijn de tegenstellingen in
het leven. Juist verliet ik deze ten
toonstelling, waar alles spreekt van
leven, vooruitgang en weeldewaar
„tout Paris" den openingsdag luister
bijzette en het mondaine element in de
Parijsche sportwereld hoogtij vierde,
toen in het late middaguur het bericht
van een groot spoorwegongeluk tot
mij doordrong. Uitvoerig zullen u de
bladen reeds hebben ingelicht over
deze ramp aan de Gare St. Lazare
die aan 26 reizigers het leven heeft
gekost, maar de plotselinge overgang
van dat paleis vol licht, naar die
tunnel der duisternis was te groot,
om hier niet met een enkel woord er
van te gewagen. Wel heel groot is het
aantal spoorwegongelukken het laat
ste jaar in Frankrijk. Sedert 1 Januari
1921 vond n er 43 plaats met een
aantal slachtoffers dat niet ver be
neden de 700 blijft, en waarbij 140
het leven lieten. De veiligheid van
verkeer eischt krachtige maatregelen,
straf waar schuld of zelfs onverant
woordelijke slordigheid, valt te be
speuren technische herziening waar
constructiefouten, zouden schuilen
scherper toezicht en betere bewaking,
waar het gevaar door misdadige hand
wordt teweeg gebracht. Het is niet
slechts de automobielententoonstel
ling die mij het besef bij brengt dat
de auto het meest veilige verkeers
middel is, het is vooral de ongelukken
statistiek der spoorwegen, dat mij
hiervan overtuigt.
Parijs 12 Oct.'21. Mr. P. V. S.
Öpper-Siiezlë.
g°9'
Beuttiè
K EtitPo^P 0 H
De toestand in Ierland.
hertaald uit het Engeisch door Hen
riëtte v. d. Waarden.
De Opper=Silezische kwestie.
De Conferentie te Washington.
6EM. BIJITEHL. BERICHTEN.
KERK EN SCHOOL
De Wanklank.
triompheerend, maar dat reeds angstig
uitziet naar het onvermijdelijke einde
Deeen of andere „vriend van de fa-
e neemt dan in den regel de hon-
Waar- De bezoekers worden be
loond met
griezelige bijzonderheden en
In de donker gemaakte kamer, waar
tante Peace lag, stond Iris van aange
zicht tot aangezicht met de grootste
smart in haar leven. Was dit dan het
einde Was alles nu voorbij Koud als
sneeuw, als onbarmhartig marmer
grijnsde de Dood Iris tegen, zooals ze
daar stond met die stomme vraag op de
'PPen. Voorzichtig raakte zij het was-
sc« 8«icht aan.
_i.emp"nSe vlammen brandden daar
ni p,A £-7 ,de koorts was verdwenen.
P klonken aanhoudend
gedempte voetstappen. Van a) de eUen.
de die de Dood onmiddellijk meebrengt
is die eindelooze processie, die sym
pathie" komt betuigen, die komen vra
gen of ze ook hulp kunnen bieden, haast
het ergste. Oppervlakkige kennissen,
die men ternauwernood groet, verbre
ken alle hinderpalen als de Overwinnaar
komt. Is het bloote nieuwsgierigheid,
die soms de besten van ons beheerscht,
of is het leven, van het oogenblik nog
ijselijke
ziel, die haar kluisters verbroken heeft.
Men vertelt ons, hoe de anderen „er
onder zijn, toen ten laatste de zeilen
waren gespannen voor de reis, die op
geen kaart ter wereld staat aangegeven.
Zoo stram als een soldaat onder
commando, stond Dokter Brinkerhoff
in de hall.
„Neen, Mevrouw, zei hij dan, Ukunt
niets doen, er is voor alles gezorgd. Ik
zal Mevrouw Irving en Miss Tempte zeg
gen, dat U er geweest is. Ja, we ver
wachtten het wel. Ze stierf kalm zon
der pijn. Morgen om vier uur.
Dan weer Dank U, u kunt werkelijk
niets doen, maar het is heel vriendelijk
van u. De dames zullen dankbaar zijn
voor uw medegevoel. Wie moet ik zeg
gen dat er geweest is
„Iris, smeekte Margaret, ga nu mee.
Het meisje schrikte op.
„Ik kan niet, antwoordde ze dof."
„Je moet meegaan, lief kind kom
in mijn kamer."
Tegen haar wil liet Iris zich meevoe
ren. Slechts oppervlakkige ontroering
wordt verlicht door tranen. Het is de
ui jdie weent> als de smart, in grijze
kleederen gehuld, daar zwijgend bin
nentreedt met het voornemen te blij-||°elaten, dat ik van hem scheidde, als
en. Maar men verbergt het, zooals de J Lynn daar neer lag, in plaats van tante
~g
Spartaan de bloedende wonde in zijn
borst verborg.
„Lief kind, zei Margaret, mijn hart
doet pijn om jou."
„Zij was alles, wat ik had", fluisterde
Irir;"
„Maar niet alles wat je hebt. Lynn en
ik en Dokter Brinkerhoff wij moeten
wat voor je zijn.
„Hebt u wel eens geleden om iemand,
die stierf vroeg Iris, met haar wanhopi
ge oogen op Margaret gevestigd.
De oudere vrouw schrok voor deze
vraag terug. Ze wilde huichelen, maar
men veinst niet in tegenwoordigheid
yan den dood.
„Niet zooals jij lijd, antwoordde zij
mijn moeder brak mijn hart. Ze scheid
de mij van den man, dien ik liefhad
en dwong mij een ander te trouwen,
dien ik alleen achtte. Toen mijn echtge
noot stierf was ik vrij maar het was
te laat. Toen mijn moeder stierf
stierf zij zonder vergiffenis.
„Dan begrijpt u het ook niet."
„Jawel, Iris, ik begrijp het." Bedenk
toch, dat ik haar óók lief had.
„Stel u eens voor, dat het Lynn was?'
„Lynn riep Margaret, met witte
lippen. LynnGroote God, neen
Iris lachte hysterisch.
„U begrijpt het niet, zei ze met ge
forceerde kalmte, maar u zou 't wel be
grijpen, als het Lvnn was. U zou niet
stoor mij dus niet meer.
2ij ging weer terug naar de donkere
kamer, en sloot de deur.
Lynn doorkruiste doelloos de gangen.
Den heelen tijd had hij den afkeer van
een jong, gezond mensc'n gevoeld voor
ouden en zieken. Hij was onbewogen, al
leen deed de zwoele atmosfeer in het
doodenhuis hem af en toe sidderen. Hij
wo" 8at het maar voorbij was.
Hij voelde een vreemde verwijdering
van zijn moeder. Haar oogen waren
rood, en, echt mannelijk, was hij bang
voor tranen. Ook tusschen Dokter
Brinkerhoff en hem was een diepe kloof.
Zijn vingers jeukten om viool te spe
ten, maar hij kon niet studeeren. Het
zou tante Peace nu niet storen, maar het
paste niet bij de situatie.
Bij den Dokter gaan studeeren viel
ook buiten beschouwing.
Hij glimlachte bij de gedachte aan
8e praatjes, die zich als een loopend
vuurtje door Oost-Lancaster zouden
verspreiden, als hij het waagde daar te
gaan spelen.
Maar bij Herr Kaufmann Zijn ge
zicht helderde op, en met een karakteri
stieke impulsie haastte hij zich naar be
neden.
Dokter Brinkerhoff stond nog in de
hall, misschien een beetje vermoeid,
maar de kalmte was als een masker voor
zijn gezicht gespannen, 't Viel Lynn op,
hoezeer hij was veranderd.
„Mijnheer Irving, zei hij schor, gaat
u uit
„Ja, antwoordde Lynn, naar Herr
Kaufmann. Ik kan hier niets doen,voeg
de hij er verontschuldigend bij.
„Neen, zuchtte de dokter, niemand
kan hier nog iets doen, maar wacht een
oogenblik.
„Ja antwoordde Lynn op vragen-
den toon. Hebt u een boodschap
„Het is mijn boodschap, zei de dokter
waardig." Zeg hem, dat er nog geen
muziek is voor morgen en dat ik
hoop dat hij komt. Denk er om
er bij te voegen, dat ik het vraag.
„Ik zal het woordelijk overbrengen.
Lynn verwijderde zich kalm van het
huis, ofschoon de buitenlucht, die hem
tegenkwam en het gras onder zijn voe
ten de gedruktheid van hem wegnam
en hem vooruitdreef.
Dokter Brinkerhoff keek hem na met
vochtige oogen. Een onoverkomelijke
kloof van jaren scheidde hem en Lynn
een onmetelijke golf, die geen macht ter
wereld kon doen verdwijnen. O, als ik
alles eens op nieuw kon doen, zei de
dokter tot zich zelf, als ik mijn verlo
ren jeugd terug had en als ik niet
bang was geweest, dan zou alles er nu
anders uitgezien hebben.
Margaret zag hem gaan, van uit haar
raam boven, en ze voelde een beklem
ming in haar hart, alsof er onbarmhar
tig een ijzeren band om gelegd werd.
Toen ging er een zucht van verlichtin
door haar heen, omdat het tante
Peace was en niet Lynn.
Iris had hem ook het huis zien verla
ten, ze bemerkte, dat hij blij was weg te
komen dat alleen de vorm hem be
lette door het huis te hollen en te flui
ten, zooals zijn gewoonte was. Van
het begin af had ze geweten, dat het
hem niet aandeed.
„Hij heeft geen hart, zei ze tot zich
zelf. Hij is zoo koud als als tante
Peace nu is.
Een verfijnde pijniging hield het
meisje meedoogenloos omvangen. Vaag
gevoelde zij dat er ééns een verandering
moest komen, dat het niet altijd
zoo voort kon duren. Eéns moest het
ophouden, en iedere vlaag van droef
heid zou haar minder pijn gaan doen.
Met een zeldzame nauwkeurigheid wist
ze ook dat niets ter wereld ooit meer het
zelfde zou zijn dat ze de scheidslijn
overschreden had. Men bereikt haar,
als een luchthartig kind en als men
haar overschreden heeft is men een
vrouw.
(Wordt vervolgd.)
■8
f
Ü4i
VERKLARING
Gebied, d-at volgens de.
beslissing te Genève
aan Polen komt
Kringgrcnzen.
tKSsésS Grens van het stem-
gebied-
i o-
Lutömik
uritovwfcc
Sfeitreu io
IfobschSfi
Een schadevergoeding.
De rechter te Cork heeft, zooals wij reeds
met een enkel woord meldden, aan de we
duwen van twee officieren schadevergoe
ding toegekend, omdat hun echtgenooten
door Sinn Feiners gefusilleerd waren. Een
dier vrouwen was mevr. Gladys Cornpton
Smith, die een schadevergoeding van
10.000 pd. st. kreeg. Een uur voor zijn
dood schreef hij een afscheidsbrief aan
zijn echtgenoote, waarin hij haar o.a. vroeg
zijn horloge te geven aan den officier, die
zijn executie had geleid, als bewijs, dat hij
dien man geen kwaad hart had toegedra
gen en die alleen had gedaan, hetgeen hij
meende dat zijn plicht was.
In een anderen brief, gericht tot de
mannen van het regiment, waarin hij had
gediend, die, evenals die aan zijn gade,
bij de behandeling van den schadevcrgoe-
dingseisch in de gerechtszaal werd voorge
lezen had de majoor geschreven, dat hij
ging sterven met een glimlach en vergiffe
nis voor hen, die hem veroordeeld hadden.
Hij verklaarde, dat de Sinn Feiners hem
goed behandeld hadden en dat hij hoopte,
dat zijn dood de bitterheid tusschen Enge-
Roman door MYRTLE REED.
land en Ierland niet zou vergrooten, doch
verminderen. „De Sinn Feiners", schreef
hij, „heb ik leeren kennen meer als idea
listen, dan als moordenaars."
Uister.
Uit Belfast wordt gemeld, dat besloten is
de Ulster-vrijwilligers weder te organisee-
ren wegens de werkloosheid der Brdtsche
regeering om het hoofd te bieden aan de
Sinn Feiners, die kampen oprichten in
unionistische streken en openlijk met ge
weren en machinegeweren oefenen.
Craig heeft in antwoord op de critiek,
door Sinn Fein op zijn jongste rede ge
oefend, gezegd, dat de zes Ulster-graaf
schappen één geheel vormden; inmenging
daarmede zou niet worden toegestaan. Hij
verwierp krachtig het denkbeeld, dat Ul
ster een sjacher-object zou zijn bij de hui
dige onderhandelingen. Uister wilde niets
hebben, maar wenschte zijn eigen bestem
ming te bepalen.
Een wenk aan De Valera.
De Amerikaansche bladen publiceeren
een interview met den heer Bryan Kennelly
vice-president van de Harriman National
Bank, waarin deze zegt, dat hij De Vale
ra enkele weken geleden heeft gewaar
schuwd, dat als er niet spoedig vrede met
Engeland wordt gesloten, de Sinn Fein-
beweging niet verder op financieelen steun
van de vrienden van Ierland in de V. S.
moet rekenen.
Sir Eric Drummond, de secretaris-ge
neraal van den Volkenbond, wordt heden
te Parijs verwacht. Het is waarschijnlijk,
dat hem verzocht zal worden aanvullende
verklaringen te geven van de ambassa
deurs-conferentie inzake het Geneefsohe
advies.
De „Chicago-Tribune" meldt, dat de of-
ficieele naam van de Washingtonsche con
ferentie zal zijn: „Conferentie inzake de
beperking van bewapening" en verder
niets, dat er op zou wijzen, dait de gedele
geerden het vraagstuk van den Stillen
Oceaan en het Verre Oosten zullen behan
delen.
De Engelsche delegatie.
Reuter verneemt, dat het vrijwel zeker
is, dat Balfour naar Washington zal gaan.
Ten aanzien van den premier is de be
slissing nog niet absoluut definitief. In
dien de premier, wat nog altijd niet on
waarschijnlijk is, naar Washington ver
trekt, zij het voor korten tijd, zal hij in
gezelschap van Balfour de „Acquitania"
nemen, welke een paar dagen vroeger dan
in het voornemen lag, zal vertrekken. Het
is waarschijnlijk, dat Balfour het hoofd
der delegatie blijft, als de premier weer
naar Engeland terugkeert, terwijl de Brit-
sche gezant te Washington een der drie
gedelegeerden zou zijn. De eerste lord der
Admiraliteit en drie ambtenaren van Bui-
tenlandsche Zaken vertrekken de volgende
week per „Olympic".
De Japansche delegatie-
De correspondent van.de „Times" te To
kio meldt, dat er op het oogenblik niet min
der dan vijf Japansche delegaties op weg
zijn naar Amerika met het algemeene doel,
de betrekkingen tusschen de beide landen
ie verbeteren. Een paar dagen geleden zijn
twee vrouwendelegaties, als vertegenwoor
digers van Japansche Vrouwenverenigin
gen in Tokio, vertrokken met het doel, de
onderhandelingen der Conferentie gade te
slaan en de toestanden in Amerika na te
gaan.
Ook is burggraaf Sjiboesawa met en
gezelschap, ais vertegenwoordiger van het
Japansoh-Amerikaansch Comité voor goe
de betrekkingen, naar Washington ver
trokken.
DE MOORD OP ERZBERGER.
De „Müncher. Augsburger Abendzedtung"
verneemt uit Offenburg, dat er en nieuw
incident zich heft voorgedaan bij het on
derzoek in zake den moord op Erzberger.
Twe Berlijnsche politie-ambtenaren, die
het handschrift onderzocht hebben van de
beide naar het buitenland gevluchte daders,
zijn in hun dienstbetrekking geschorst en
zullen vervolgd worden.
EEN SOVJET-VERTEGENWOORDIGER
VERMOORD.
Tseillin, een vertegenwoordiger der sov-
jet-regeering is door onbekenden vermoord
toen hij zich te Wladiwostock schuil hield
in verband met een beraamden communis-
tischen staatsgreep.
POLEN EN DUITSCHLAND.
Het Poolsche Corr.-Bur. meldt:
Rij gelegenheid van de aanbieding van
zijn geloofsbrieven aan president Ebert,
heeft de nieuwe Poolsche gezant in Ber
lijn, dr. Madeyski, een rede in het Poolsch
uitgesproken. De gezant zeide o.a.: Ver
gun mij, mijnheer de president, u de ver
zekering te geven, dat ik al het mogelijke
zal doen, om de goede betrekkingen die al
tusschen onze landen bestaan, te bevorde
ren, gelijk dat voor naburige huiden als
Duitschland en Polen wensclielijk is. Het
vredesverdrag heeft een geschiedkundig
tijdperk afgesloten; er zal nu een nieuw be
ginnen, en het is dus noodig, dat de vroe
gere relaties tusschen onze beide landen op
een nieuwe basis worden gebracht, waarbij
men geleid moet worden door een groote
kennis van de bestaansvoorwaarden, den
economischen toestand en de psychologie
der beide landen. Alleen door een loyale
samenwerking van alle beschaafde landen
is een economische wederopbouw moge
lijk en zal de crisis, die de wereld nu door
maakt, kunnen eindigen. Polen is bezig de
basis te leggen voor zijn toekomstig poli
tiek leven onder buitengewone moeilijkhe
den. Maar daar Polen vertrouwen heeft in
zijn ontwikkeling en in de missie, die het
in de beschaafde wereld heeft te vervullen,
slaat het altijd gereed mee te werken aan
den vooruitgang en den vrede. Ik heb dus
het voorrecht de hoop uit te spreken, dat
de bedoelingen van de regeering van mijn
'and door de Duitsche regeering altijd ge
waardeerd zullen worden. Zij zijn trouwens
j'1 het belang van beide naties, en zij druk-
j"„hcl verlangen van de heeie bevolking
President Ebert antwoordde, dat hij er
den nadruk op wilde leggen, dat hij geheel
het inzicht deelt wat betreft de noodzake
lijkheid, dat alle beschaafde landen moe
ien samenwerken om uit den tegenwoordi-
gen moeilijken economischen toestand te
geraken. President Ebert eindigde: „Ik
hoop, (iaf uw werkzaamheden hier goede
vruchten zullen afwerpen. En voor het
dat u hoopt te bereiken, kunt gij
attifd rekenen op de medewerking en den
steun van de Duitsche regecring."
REN CONFLICT IN HET BERLIJNSCHE
DRUKKERSBEDRIJF.
He organisaties van Berlijnsche fcranten-
u''gevers hebben Maandagavond een ge
meenschappelijke verklaring gepubliceerd,
waarin gezegd wordt, dat de tarief-com
missie der Duitsdhe boekdrukkers den
25en September krachtens gemeenschappen
l'jk eenstemmig besluit van verlagerewoor.
dagers der werkgevers en werknemers de
loon en heeft geregeld tot 31 December
1921. De arbeiders bij Rudoif Mosse heb
ben zidh niet aan dit contunct gestoord,
toen zij in den voiin van een ultimatum
met een fatale termijn van drie uur
de inwilliging eisohten van een hooger
loon, bij voorbaat de bemiddeling van
welken kant ook verwerpende. De firma
Mosse kon hierop slechts antwoorden
dat het wijzigingen in bet contract alleen
met toestemming van de organisatie mocht
aanbrengen. De arbeiders legden hierop
Zaterdagmiddag het werk neer.
„Voor de Berlijnsche krantenuitgevers
staat er noi geen andere weg dan zich met
deze firma solidair te verklaren, willen zij
het bedreigde tariefrecht voor ondergang
behoeden. Dit geschiedt niet alleen uit
noodweer, doch ook met het oog op het
in stand houden van het geheele econo
mische leven in Duitschland, dat met het
tariefwezen staat en valt. Wie een con
tract breekt, breekt zijn woord. En de
krantenuitgevers zijn het er over eens, dat
het herstel van Duitschland alleen moge
tijk is indien iedere Duitsóher zijn woord
gestand doet."
Deze verklaring wekte het vermoeden,
dat ook de andere uitgevers hun perso
neel zouden uitsluiten. En inderdaad is dit
geschied. Gisterenmorgen zijn geen bur
gerlijke bladen verschenen, behalve de
conservatieve „Kreuzzeitung". De drie
socialistische kranten: „Vorwarts", „Frei-
hedf" en „Rote Fahne" zijn wel versche
nen.
EEN REDE VOOR 18000 IEREN.
Harry Boland, de „gezant" van Sinn
Fein in de Vereanigde Staten, die dezer
dagen, na een bezoek aan Ierland, weer
in Amerika is teruggekeerd, heeft Zater
dagavond te New-York voor 18.000 per
sonen, die met de Iersche zaak sympa-
thiseeren, in Madison Square G narden
het woord gevoerd. Boland sprak, ten
einde zijn hoorders te bereiken, staan
de onder een akoustifoon. Hij verklaarde,
dat Engeland aan Ierland nog nimmer
„gelijk lidmaatschap van het Briteche
Rijk had aangeboden.
PRIJSVERLAGING VAN GARENS.
De firma J. and P. Coats, Ltd., kon
digt een algemeene verlaging der garen-
prijzen aan. Het klosje van 300 yards
zal met drie-kwart pence worden vermin
derd en de andere lengten naar ver
houding. Eind April had de laatste ver
laging plaats. Toen werd de prijs van
het klosje van 400 yards van 8 tot
7 pence verlaagd. Deze bedraagt nu 8
pence, hetgeen het dubbele is van den
prijs van 1914. Het maximum was be
reikt in Februari 1920, toen 10 pence
werd betaald voor een klosje van 400
yards.
De correspondent van de „Times" te
Glasgow seint, dat deze prijsverlaging
voor den handel een verrassing is ge
weest. De katoenmarkt is in den laat-
sten tijd vaster geworden, doch blijkbaar
heeft de firma Ooats in verschillende
opzichten bezuinigingen kunnen aan
brengen, waarvan zij het publiek Iaat
profiteeren.
Officieel wordt gemeld, dat de kos
ten van levensonderhoud in Engeland op
1 Octobor 110 pOt. boven het peil van
Juli 1914 waren tegenover 120 op 1
September.
De directie der London and South
Western Railway heeft aan de conduc
teurs en kruiers weder, zooals vroeger
elk jaar gebruike'ijk was, nieuwe roorie
dassen gegeven. In vroegere jaren wer
den roode doeken om den hals gedra
gen, met het doel dat de treinbeambten
die in geval van gevaar zouden kun
nen zwaaien a!s sein. La'er i3 ingevoerd
dat elke beambte een stuk roode stof
krijgt, waarvan zij dan zelf de roode
dassen laten maken, dio zij in dienst
zijnde als deel hunner uniform dragon
moeten.
EEN JUWEELEN-DIEVENBENDE.
De „Daily Cron." doet een verhaal van
geheime plannen van een internationale
dievenbende om op groote schaal juwee-
lendiefstallen te plegen. De juweliers te
Londen, die verwittigd zijn, dat er iets
van dien aard gaande is, nemen allerlei
maatregelen om de plannen der bende te
verijdelen, doch houden die strikt geheim,
omdat men hier te doen heeft met oplich
ters, die „groote heeren" in liet „vak"
zijn. Het zijn mannen van opvoeding en
otwikkeling en er zal heej wat slimheid
noodig zijn om hun plannen te verijdelen,
te meer ook, omdat vrouwen in het com
plot betrokken zijn. Een groote assura
deurs-firma, vooral in den juweelenhan-
del, heeft verklaard dat hij ook reden
heeft aan te nemen, dat een groote inter
nationale bende plannen beraamd heeft
en dat zich onder hen mensehen bevinden,
die
wogen; die de misdaad goed bestudeer*
hebben; bedreven zijn op het gebied der
rechtsgeleerdheid en der geneeskunde, en
vermoedelijk geheel nieuwe methoden zul
len toepassen. Deze assuradeur beraamde
dan ook reeds plannen óm een specialen
detective-dienst te vormen, waarvan de
ieden zullen moeten gekozen worden uit
de 'beste kringen, opdat zij zich daarin vrij
kunnen bewegen. Hij zeide, dat de dieven
zeiven zich steeds bewegen in de grootste
restaurants, doch dat zij 7 dl ven meest: 1
niet het leeuwenaandeel van hun roof
krijgen, doch dat deze ten goede komt
aan degenen, die achter de schermen de
geheele bende organisceren, en die wel
zoo slim zijn te zorgen, dat zij „buiten
schot" kunnen blijven als de dieven ge
pakt mochten worden. Die organisators
zijn wel bekend, nraar men heeft geen val
op hen. Velen hunner zijn personen van
hoogstaande positie, tegen wie niemand
een woord van verdenking zou durven
uiten. Scotland Yard staat zelfs machte
loos tegenover hen en geheel nieuwe de
tective-methoden moeten tegen hen wor
den toegepast.
EEN KIND DOOR ZIJN OUDERS
GEDOOD.
Onlangs werd nabij Dyon door een lijn-
inspecteur op de spoorrails het, in een
zak geborgen, lijk van een jongetje var>
tien jaar gevonden.
Thans heeft de gendarmerie een 35-ja
rigen Italiaan, Gafli, gearresteerd, die be
kend heeft zijn kind vermoord te heb
ben.
Op 9 Oct. is 't gezin Gatti, beslaande
uit man, vrouw en drie kinderen uit zijn
woonplaats Villarcher, naar Parijs ver
trokken. Zij voerden het in dekens gewik
kelde kinderlijkje mede. Onderweg heeft
Gatti dit uit den coupé geworpen. Te Pa
rijs gekomen, is 't 5-tal weer naar Savpyc
teruggekeerd; Gatti heeft daarna te Vil
tarcher o.m. de kleertjes van het kind on
der de buren verdeeld.
De dood van het kind moet het gevolg
zijn gerwcest van zware lichamelijke mis
handeling door den vader.
De vereenig ing van messenf abri kan
ten te Sheffield zou op 27 October haar
jaarlijkscéi feest vieren, waartoe de hertog
van York, de tweede zoon van den ko
ning was uitgenewdigd, dSe echter met het
oog op dien toestond des lands van de bij
woning had afgezien. Thans is besloten
het feest niet te doen doorgaan.
De gemeen teraa d van Folks tone had
een proef genomen met het openen der
gelegenheid belasting te betalen door mid
del van het plakken van zegels. De be
lastingbetalers konden zegels koopen van
een kroon of een halven kroon (1 Eng.
„crown" 5 shillings) en die plakken
op aan hen verstrekte kaarten. Niet alleen
dat de zegels op tijd geplakt werden, dooh
zelfs kwam een totaal van 200 pd.st. ach
terstallige belasting in, die de gemeente
ontvanger reeds als oninbaar had afge
schreven. De proefneming zal bestendigd
worden.
Het Ropresentantenhuis der Ver.
Staten, heeft een wetsontwerp tot ver-
grooling van het aantal leden van het Huis
van 435 tot 460 met 146 tegen 142 stem
men verworpen.
De Senaat van Columbia heeft het
verdrag ge: atificeerd, dat Columbia met
de Vereenigde Staten gesloten heeft en
volgens liet welk Columbia 25 millioen dol
lar zal ontvangen wegens het verlies van
Panama in 1903.
-De stad Reigate, gebouwd op erf
pachtgrond. toebehoorende aan een fami
lie in Sommerset, zal de volgende week
publiek worden verkocht. Er zuilen 400
gebouwen, waarin banken, cinema's, win
kels, woonhuizen en stukken bouwterrein
onder dien hamer komen. De spanning on
der de burgerij over de vraag wie eige
naars zullen worden van de verschillende
paraden is zeer groot.
De hoofdredacteur van de „Star of
Persia" had zoo meldt de correspondent
van de „Times" te Teheran, onlangs in
zijn blad een komische rubriek geopend,
waarin hij grappen maakte over de titels,
toegekend aan de overwinnaars in den
onlangs plaats gehad hebbenden slag in
Khorassan. De minister van oorlog ont
bood den journalist, liet hem 200 zweep
slagen geven en zette hem daarop in de
gevangenis.
Uitwisseling van Professoren. Prof.
dr. H. A. Brouwer, hoogleeraar aan de
IV.-hnische Hoogeschool te Delft, zat op
uikno«diging van de Universiteit te Mi
chigan aan genoemde Universiteit colleges
geven, die speciaal verband houden met
de geologie van Ned. Oost-Indië. In de
plaats van Prof. Brouwer, zal Prof. W. H.
Hojbs van de Universiteit te Michigan
25.
colleges geven aan de Technische Hooge-
zich zelfs in hofkringen hebben be-school te Delft.
