Brieven uit Frankrijk.
BUITENLAND.
DE VIOOL
DONDERDAG 3 NOVEMBER
„Het Fransch als diplomatieke taal..,
Niet alleen de liefde tot zijn land,
ook de liefde voor zijn moedertaal is
ieder aangeboren. Begrijpelijk is het
derhalve'dat het handhaven van de
Fransche taal als de diplomatieke
en internationale op wereld cOogres-
sen, feestelijke bijeenkomsten en bij
het opstellen van verdragen tusschen
verschillende mogendheden, den
Franschman zeer ter harte gaat. De
aanstaande conferentie te Washington,
heeft deze kwestie weer eens ter spra
ke gebracht en heel wat pennen in be
weging gezet. Men is het er vrijwel
■>vèr eens dat men te Washington niet
eischen kan dat slechts de Fransche
taal wordt gesproken en dat de rap
porten niet eveneens en het Engelsch
worden gesteld, maar wel acht men
het gewenscht dat de Fransche tekst
alleen rechtskracht zal hebben en bij
eventueele geschillen over den uitleg
der gevallen besluiten, ter beoordee
ling wordt genomen. Met reden beroept
men zich hier op een uitspraak in 1784
toen een prijsvraag werd uitgeschre
ven door de academie te Berlijn en
waaruit duidelijk bleek dat door nie
mand dat internationale van de Fran
sche taal werd ontkend. De traditie
bovendien geeft eveneens recht van
spreken en tot den oorlog en zelfs
bij vele conferenties na dien, gold het
Fransch als de officieele taal.
En al zal aan dit verlangen in Ameri
ka wel niet voldaan worden, waar
blijft dat het Fransch bij uitstek uit
munt door klaarheid, van gedachten,
eenvoud van zinbouw en bovendien
de taal is door de meest verschillende
volkeren het gemakkelijkst te spreken.
De latijnsche volkeren, Spanjaarden
italianen en Portugeezen maken zich
ïonder groote moeielijk heden de
Fransche taal eigen, terwijl ook voor
ie Engelschen, het Fransch weinig
oervoren oplevert. Het Engelsch
da en ligt minder in de lijn van
dei. schman en de hem verwante
ras... ju deze en nog meer redenen,
sta ik geheel aan de zijde van het
Fransche volk, waar het om behoud
van de Fransche taal voor internatio
nale doeleinden vraagt. Die groote
liefde bovendien voor hun taal doet
sympathiek aan en getuigt van een
te waardeeren eigenwaarde., en be
rust op een oude traditie waarvan
men niet vrijwillig afstand doet.
Maar toch vraag ik mij af of inder
daad die liefde voor de eigen taal wel
zoo groot is als de academie en de
Regeering het thans doen voorkomen
en of er wel voldoende naar gestreefd
wordt, allereerst op eigen terrein, de
Fransche taal ongeschonden te bewa
ren. Wie Parijs in alle richtingen door
kruist, in een hotel zijn tenten opslaat,
in een restaurant gaat dineeren en in
de avonduren dè plekjes van ver
maak opzoekt, weet soms niet of hij
in een Fransch dan wel in een Engelsch
milieu is verzeild geraakt. Een
„splendid" of Palace hotel geeft hem
althans de sensatie van een weinig
Fransche omgeving, en het wordt
er niet beter op als hij voor het diner
in de „American bar" een „coctail"
of in de „hall" een „after noon tea"
gaat drinken :Je trekt je„smoking"aan
voor het diner in de„dining room" en je
hebt je vooraf „cleam shaved" om er,
„tadelos" (Duitsche expressies zijn
echter met den oorlog verdwenen)
Uit te zien. De „toast" bij de oesters is
Voortreffelijk maar volgens het oordeel
der dames is de champagne te „dry."
De „after dinner" is afkomstig uit een
„Havanna house" en om er dus te
heter van te genieten, zoek je een
„chester field" op, terwijl de muziek
voortgaat „ragtimes" te spreken. Hoe
later het wordt op den avond des te
meer vergeet je in Frankrijk te zijn.
Een auto voert je naar een „music
tall" of een „dancing," Waar een
„whiskey and soda" of in ieder geval
een „long of short drink" besteld
Wordt en met de „underground" naar
je hotel terug gekeerd, is het de „lift
boy" die ie den laatsten dienst bewijst.
Het zou niet moeie'lijk zijn op ieder
mder gebied even talrijke voorbeel
den aan te halen van Engelsche uïi-
drukkingen die hier burgerrecht heb
ben verkregen. „Handicap" champion
en Steeple chase" zijn op sportgebied
al even gebruikelijk als „football" en
„golf"; en als wij de „show.ngrooms"
of de „bookofficias binnentreden, ra
ken wij ge'ieel den tel of liever gezegd
de overtuiging kwijt in Parijs te zijn.
Een klein beetje overdreven heb
ik in het bovenstaande natuurlijk wel,
maar de kern is waar en doet met reden
vragen eischt die bezorgdheid voor
de internationaliteit van de Fransche
taal te Washington niet allereerst
een waakzaam oog in het eigen „home"
pardon eigen Vaderland?
Toch is er wel een reden voor dat
overmatige gebruik van Er.gelsche
woorden, te "vinden. Gedurende de
oorlogsjaren hebben Engelschen,
Ameriki.icn en Franschen nauwer
contact gekregen en het zou intressant
zijn om wat ik hier over „Engelsch in
Parijs" schrijf eens omgekeerd in Lon
den te toetsen aan de praktijk. Wel
licht treft men daar Fransche woorden
aan die er vroeger „niet gebruikelijk"
waren, want, dat het Fransch altijd
beslag heeft gelegd in alle landen op
tal van namen en zaken (ook in Neder
land, denken wij slechts aan „coiffeur"
„patissier" coupé, vigilant etc.etc) is
een niet te weerspreken feit en boven
dien het meest gerechtvaardigde ar
gument om thans haar recht van diplo
matieke en internationale taal, te
verdedigen. Bovendien is Parijs de
stad dér vreemdelingen, waaronder
Engelschen en Amerikanen het tal
rijkst zijn „Cook" laat zijn groote
„cars" door de stad krioelen en houdt
er bij voorkeur Engelsche tolken op na,
na, en het staat ook wel eens deftig
een andere taai te spreken dan je
eigen, hoe dierbaar die je ook is. V/ie
kan daar beter over oordeei en dan een
Hollander die noodgedwongen, van
alle talen eenigzins op de hoogte moet
zijn, als hij in het buitenland woont
en er contact met verschillende
menschen wil houden. Niet geheel ten
onrechte gevoelen wij ons een weinig
trots,als wij ons in de 4 of 5 meest gang
bare talen, verstaanbaar kunnen'ma
ken. Laten wij dat gevoel dus ook
eens den Franschman gunnen die het
zoo zelden „noodig" heeft er gebruik
van te maken.
Het verandert niets aan zijn liefde
voor zijn mooie moedertaal, en de
door mij hier gereleveerde „Engelsche
ziekte" is dan ook meer humoristisch
bedoeld dan wel als serieus argument
tegen het algemeen verlangen, het
Fransch ais de officieele taal, over de
geheele wereld, te behouden. „Good
bye."
Mr. P. v. S.
De toestand in Ierland.
De Antwerpsche Burgemeesters
benoeming.
De VV'ashingtonsche Conferentie.
de zwarte troepen.
HET PROCES TEGEN DE GEBROEDERS
ALI.
GEM. BüiTENL. BERiGHYEN.
BiNNENLANDSGH KIEUWS.
.AAN FRANKRIJK VERLEENDE VOOR
SCHOTTEN.
F U1LL E T O N.
'wtaald uit het Engetsch door Hen
ri ëtte v. d. Waarden,
C' a'VZclde «ogenblik
Tweede Blad.
De lersche onderhandelingen.
De Londensche bladen leveren uitvoerige
beschouwingen over den kritieken toestand
der lersche onderhandelingen. Zij verkla
ren algemeen, dat heit lot der katholieke be
volking van Fermanagh en Tyrone de «eni
ge groote hinderpaal is.
De „Daily News" zegt, dat Lloyd George
liever zal aflreden indien de conferentie
door dezen hinderpaal mislukt dan het
land hiervoor in oorlog te brengen.
De „Daily Express" becijfert, dat de on
derdrukking en het verzet van Sinn Fein
in Ierland in dat geval 250 millioen pond
benevens 200.000 man zou eischen.
Intusschen zegt de correspondent van de
„Morning Post" te Belfast, dat Ulster zich
resoluut tegen verdere opofferingen zal
verzetten.
Het blad stelt hiertegenover wat het be
schouwt als de werkelijke feiten, aldus in
hel licht stellend, dat de premier de zaak
van den vrede een belangrijken dienst be
wees door een groot deel van zijn rede
le baseeren op de feilen en een vrijwel juis
te uitlegging te geven van zekere phases in
den Iersch-en toestand. Nochtans was de
rede niet vrij van oude verkeerde voorstel
lingen, met name ten aanzien der veilig
heid van het Britsche rijk.
Het blad stelt hiertegenover de werkelij
ke feiten, aldus in het licht stellend, dat de
veiligheid van het Britsche rijk door een
onafhankelijk Ierland niet bedreigd kan
worden. Het hecht echter niet veel belang
aan deze phrases in de speech van den
premier, daar ze onvermijdelijk zijn bij
zulk een gelegenheid. Het blad verzet zich
tegen een onderwerpen van een eventueele
regeling der Britsch-Iersche kwestie aan
behandeling door alle phases van het Brit
sche parlement, daar zij aldus de speelbal
wordt gemaakt van de Britsche partijpoli
tiek. Hot „Bulletin" sluit zich tenslotte aan
bij Lloyd George's wensch en verlangen in
zake een vriendschappelijk verbond tus
schen Engeland en Ierland.
Uit de rede, welke de premier Maandag
in het Lagerhuis heeft gehouden over de
lersche onderhandelingen viel wel do con
clusie te trekken, waartoe de „Daily News"
gekomen is, n.I. dat de heer Lloyd George
liever zou aftreden dan een oorlog tegen
Ierland te beginnen.
De premier zeide namelijk o.a.: Als deze
conferentie afgebroken wordt en dit
zcu kunnen zijn dan vraag ik niet aan
het Lagerhuis iets te aanvaarden, dat
iemand op deze plaats niet wellicht bin
nen enkele dagen aan het Lagerhuis zou
vragen om te aanvaarden. Uit deze woor
den „iemand op deze plaats" leidt bijv.
ook de „Times" af, dat, als Ulster onver
zoenlijk blijft en den laatsten hinderpaal
zou vormen voor een regeling, de premier
zou weigeren om, gebonden door de ver
plichtingen van hemzelf en de regeering
tegenover Ulster een gedwongen wijziging
der politieke positie van Ulster te aanvaar
den, doch dat hij ook zou weigeren de lang
durige en kostbare militaire maatregelen,
noodig om Sinn Fein te overweldigen, op
zich te nemen en dat hij zou aftreden.
Wanneer de onderhandelingen
mislukken.
Volgens de „Evening Standard" heeft een
vertegenwoordiger der regeering zich giste
ren aldus uitgelaten, dat er alle uitzicht is
op een mislukking der' onderhandelingen.
Als dit het resultaat is, dan zal er, zoo
verneemt „Central News", zeker een alge-
meene verkiezing komen. In weerwil van
zijn overweldigende meerderheid in het La
gerhuis is Lloyd George van meerling, dat,
alvorens een hervatting der vijandelijkhe
den in Ierland zou werden toegelaten, de
kiezers hun meening dienen te zeggen over
de regeeringspolitiek door middel van de
stembus.
Mochten de onderhandelingen worden
afgebroken, dan, zoo wordt verder ge
meld, zou de Britsche regeering niet het
initiatief nemen tot het beëindigen van den
wapenstilstand. Het is de ernstige wensch
der regeering, dat gedurende het beroep op
het land de wapenstilstand in Ierland ge
handhaafd wordt. Natuurlijk zal, als Sinn
Fein het initiatief neemt, de regeering ge
noopt zijn handelend op te treden.
De Sinn Fein-gedelegeerden hebben aan
Lloyd George hun definitief standpunt mee
gedeeld over de kwesties, die behandeld
zijn door de sub-commissie inzake trouw
aan de kroon en Ulster.
Vcm Cauwelaert benoemd.
De koning van België heeft gisteren
middag de benoeming van Van Cauwe-
laert tot burgemeester van Antwerpen
onderteekend. Het Koninklijk Besluit ver
schijnt heden in het Staatsblad.
Hel bekende Kath. Vlaamsche blad
de Rnisselsche „Standaard" wijdt zijn
voorpagina aan den nieuwen burgemees
ter. ïii liet hoofdartikel lezen wij: Met
fierheid en vreugde zai heel Vlaanderen
deze tijding vernemen. Want nooit zoo
zeer als ditmaal werd aan een benoeming
in dit tand zoo'n bcteekenis gegeven,
nooit werd 'liet geduld van de katholieke
Vlamingen op zoo'n lange proef gesteld.
Het ging niet alleen om den persoon van
Frans van Cauwelaert, het ging om een
gedachte, die duizenden in ons land dier
baar is en waarvan Frans van Cauwe
laert meer dan colt in deze laatste tij
den de drager its geweest: in de Vlaam
sche stad Antwerpen een Vbuimsche bur
gemeester, een burgemeester, bij wien de
volksgezindheid en de Vlaamschgezind.
heid tot één vast geheel zijn geworden,
die dit dubbele ideaal heeft hooggehou
den te midden eener campagne, welke aan
gemeenheid en verwoedheid alles heeft
overtroffen, wat in de annalen van den
verkiezingsstrijd bekend was.
Wij willen hieraan terloops herinneren,
want zooveel onwaardigheid verdient
niet, dat men er bij stilblijve. Bij die men
schen was de liefde voor katholieke be
ginselvastheid kleiner dan persoonlijke
haal.
Niet alleen een Vlaamsche burgemees
ter mag heden te Antwerpen worden
begroet, wij Katholieken, iuichen ook
om de heuglijke gebeurtenis, dat in
deze oude citadel van het geestdoodende,
zelfzuchtige liberalisme het stadsbeheer
aan een katholiek van het gehalte van
Frans van Cauwelaert in handen kwam.
Dozo tweede beteekonis van van Oauwe-
laerts burgemeesterschap kan niet bij
de eerste op het achterplan worden ge
schoven en het is een onvergeeflijke
begripsverwarring geweest van sommige
elementen onzer partij, dit uit het oog
te verliezen.
Niemand meer dan Van Cauwelaert
zelf heeft gedurende heel dit bewogen
tijdperk, dat thans verloopen is, getoond,
hoe standvastigheid tegenover belagers
uit de eigen omgeving gepaard ging
met onwankelbare zelfstandigheid op het
terrein der katholieke princiepen. Heel
zijn leven trouwens is een heerlijk
opstijgen geweest naar het christelijk ka
tholiek ideaal. Tusschen zijn leven als
mansch en zijn leven als katholiek voor
man werd de harmonie der christelijke
gedachte ongeschonden gehouden.
..ij ouweenen neg aan een Korte le
vensschets: Frans van Cauwelaert werd
geboren 10 Januari 1880 te Onze Lieve
Vrouwe Lombeek, een mooi dorpje in
het Zuidwesten van Brabant. In October
1890 ging hij naar Leuven en studeerde
er bij Mgr. Mercior. Zijn betrokkingen
uit die dagen met den beroemden pre
laat zijn genoegzaam bekend. Na te Leip
zig een jaar bij Wundt te hebben gestu
deerd, werd hij benoemd tot hoogleeraar
in do wijsbegeerte aan de universiteit
van Freiburg. Maar zekere omstandighe
den en vooral zijn vurige liefde voor het
Vlaamsche volk en den Vlaamschen ge
boortegrond deden hem, ofschoon te Frei
burg hoog gewaardeerd, na verloop van
betrekkelijk korten tijd naar België ts-
rugkeeren. Op ongeveer 30 jarigen leef
tijd werd hij lid der Kamer gekozen.
De positie der Dominions.
Uit Pretoria wordt gemeld, dat Smuts
aan een feestmaal van het aldaar gehou
den handelscong-res een uiteenzetting gaf
van zijn begrip van den Dominion-status.
Hij vergceek de positie der Dominions
ter vredesconferentie te Parijs met die
op de aanstaande conferentie te Was
hington. In bet eerste geval hadden de
Dominions alle voordeeten eener erken
de individueele positie, waardoor de in
ternationale positie der Dominions ge
vestigd werd. In Washington daarentegen
zal het rijk niet met zijn gansche gezag
vertegenwoordigd zijn. Smuts wilde geen
wanklank laten hoeren ten opzichte der
a.s. gebeurtenissen in Washington, maar
de Amerikaansdhe regeerimg moet den
Dominion-status begrijpen en erkennen,
zooals te Parijs is geschied. Smuts be
sloot met de vurigste wenschen voor het
welslagen der conferentie.
Het vertrek der Britsche delegatie.
Balfour, Earl Gavan, luclitmaarschalk
Higgir.s en -de andere Britsche gedelegeer
den zijn via Liverpool naar Washington
vertrokken. De Amerikaansdhe en Japan-
schc gezanten deden het gezelschap uit
geleide.
Balfour zeide dat hij den geheelen duur
•der conferentie te Washiiigton zal blij
ven Hij heeft het volste ve-rtrouwen in
den uitslag er van.
De „Frankf. Ztg." koanl terug op Lloyrl
George's antwoord op de interpellatie
aangaande hel gebruik door den Fran
sdien bondgenoot van zwarte troepen in
Rijnland. Als de Engelsche premier be
weert, zegt het Frankforter blad, dat zul
ke beschuldigingen in het algemeen sterk
overdreven zijn en hij zich daartoe be
roept op het oordeel van Engelsche offi
cieren, dan is hij daarbij zeker terecht
gekomen bij zeer weinig-critisch aange
legde officieren, die alles wat hun Fran
sche kameraden hun vertellen, zonder
meer doorgeven.
Het blad verzekert dan, voortdurend
talrijke berichten over dergelijke gevallen
te ontvangen en publiceert er weer twee,
waarvan de betrouwbaarheid is onder
zocht. Maar tevens haalt het blad aan
hetgeen een Engelsch journalist, Wilson
in de „Sunday Express" schrijft na een
verblijf van eenige weken in het Rijn
land. Wilson schildert in zijn artikel van
29 Oct. de diepe verbittering, welke ln
alle lagen der bevolking heerscht over
het gebruik der zwarte troepen. De Duit
sche doktoren zijn in wanhoop over de
toeneming van het aantal geslachtsziek
ten. Hun tallooze klachten en waarschu
wingen worden door de bezetlingsautorl
leiten slechts beantwoord mei een schou
derophalen en de woorden: „c'est Ia
uerrel"
Tenslotte trekt de Engelsche journalist
een vergelijking tusschen de ontevreden
heid onder de bevolking in de Fransche
zone en de goede verhouding tusschen
bevolking en bezettingstroepen in het En
gelsche gebied, en spreekt als zijn mee-
ning uit, dat 't Frasche publiek niet vol
doende op de hoogte is van de feitelijke
toestanden. Frankrijk moet zijn verkeer
de politiek opgeven, betoogt hij; Frank
rijk kan den Rijn bewaken ook zonder
gekleurde troepen en zoodoende aan zeer
gerechtvaardigde bezwaren van de Dult-
schers tegemoet komen.
De agitators, de gebroeders Ali en dr.
Kitchlew zijn tot twee jaar gevangenis
straf veroordeeld wegens het steunen
eener resolutie, aangenomen op de Kha-
lifaat-con.ferentie in Juli, waarbij het als
onwettig werd verklaard, dat Muselman-
nen tot het Britsche leger toetreden of
er in blijven.
DUITSCHLAND EN AMERIKA.
De Norddeutsche Lloyd neemt in het
begin van het volgend jaar de reohtstrcek-
sehe bel rekkingen met Amerika weer op,
meldt het „Hbl." Met Nieuwjaar zal in
New-York een Lloyd's vertegenwoordiging
optreden. De dienst BremenNew-York
zat teeHn'uwil ns. met eigen passagiersboo
ten wenden hervat.
De Duitsche zaakgelastigde te Washing
ton zou Maandag reeds naar de Ver.
Staten vertrekken en had reeds voor zioh
en zijn omgeving de noodige plaatsen
voor den overtocht gereserveerd. Men
verwachtte met spanning dc aangekon
digde overhandiging van de ratificatie-
oorkonde, die op eergisteren was vastge
steld. Öp het laatste oogenblik ontstond
er echter vertraging, doordat de tekst van
de nota niet in het bezit van het ministerie
van buitenlandsche zaken was gekomen.
Men verwacht, dat de Ameri.kaansche
zaakgelastigde Dresel nog in den loop van
deze week in het bezit van den tekst der
nota zal zijn. Vast staal, dat de Ameni-
kaansehe consuls in Duitschland hun
werkzaamheden spoedig zullen aanvangen
en dat de Duitsche consuls, die naar Ame
rika worden gezonden, spoedig daarheen
zullen vertrekken, waarschijnlijk reeds
mei den voorioppigen Dwitschen zaakge
lastigde.
DE ERKENNING DER RUSSISCHE
SCHULDEN.
Stéphane Lauzanne seint uit Washing
ton aan de Matin", dat de minister van
buitenlandsche zaken Hughes drie voor
waarden zal stellen alvorens in te gaan
op oenige conferentie met de Russische
regeering, waarom deze in haar nota be
treffende de erkenning der schulden (die
Washington nog niet bereikt heeft) ge
vraagd heeft.
Die voorwaarden zijn: lo. het opgeven
door de sovjets van het stelsel van ge
weld, van terreur en van agitatie in het
buitenland, lot dusver door hen toegepast;
2o. vestiging in Rusland van een normaal
politiek en economisch stelsel, waarmede
het mogelijk is te onderhandelen en han
del te drijven; 3o. waarborgen, dat dit
stelsel stabiel zal zijn en den persoon
lijken eigendom zal eerbiedigen.
Lauzanne wijst op het merkwaard.f'
feit, dat» de schuld van het Russische
Tsarenrijk tegenover Amerika nihil is,
maar dat de schuld, door de Russische
republiek in 1917 tegenover Amerika aan
gegaan, 187 millioen dollars bedraagt. Dat
is volgens den huldigen koers van den
roebel tusschen de zestig en honderd mil
liard.
DE GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN
IN ENGELAND.
Dinsdag had de stemming plaats voor
•de gemeenteraadsverkiezingen in meer
dan driehonderd gemeenten in Engeland
en Wales. Blijkens de tot middernacht
bekende uitslagen won de Labour-partij
78 zetels en verloor zij er 42, de conser
vatieven wonnen 23 zetels en verloren er
50, de liberalen wonnen er 16 en verloren
er 60. de onafhankelijker! wonnen 16 en
verloren 50 zetels
Er werden meer dan 350 Labour-cand'i-
daten verslagen. Birmingham en Bamsley
leverden voor de Labour-partij het meeste
succes op. In beide gevallen won zij zes
zetels terwij] zij er in Norwich vijf won.
Te Manchester wonnen de conservatieven
negen zetels, n.I. vijf op de liberalen en
vier op de Labour-partij.
Te Reading versloeg de Labour-candi-
daat den mayor. Te Croydon werd geen
der vijf candïdalen, gesteld door de orga
nisators der we rk'l oozenbowegingge
kozen.
EEN CONFLICT MET DE ENTENTE-
CONTROLECOMMISSIE.
De Entente-eonIrolecommAssie heeft lasf
gegeven de fabriek Wolfgang bij Hanau
een onderdeel van de „Deutsche Werke"
te sloopen. De arbeiders zijn daartegen in
verzet gekomen.
In de door den bedrijfsraad aangeno
men motie welke aan de direoiic van de
„Deutsche Werke" zal worden gezonden,
wordt er nadrukkelijk op gewezen, dat de
arbeiders alle krachten inspannen om de
fabiek te maken tot een „Statte der Ar
beit". waar niet, zooals vroeger, produc
ten worden vervaardigd tot vernietiging
van menscbenlevens en cultuurwaarden,
doch waar in het belang van het geheele
volk en in dat van de geheele wereldeco
nomie producten worden afgeleverd, be
stemd voor de dagelijksche behoeften van
de Duitsche industrie en den handel. Op
grond daarvan worden de directie en het
Duitsche vakverbond gesommeerd ai het
mogelijke le doen om sluiting der fabrie
ken te voorkomen; zoo noodig moet het
Duiitsahe vakverbond een beroep doen op
de solidariteit der arbeiders van de ge
heele we eld.
OmLrent den inhoud van de Duitsche
nota inzake de „Deutsche Werke" wordt
uit parlementaire kringen gemeld, dat de
Duitsche regeering in haar schrijven niet
alleen protest zal aanteekenen tegen het
optreden der Entente in deze aangelegen
heid, maar waarschijnlijk ook zal verkla
ren, dat de eisch der Entente in strijd is
met het verdrag van Versailles, en boven
dien zat zij nog wijzen op de ontzettende
schade, die het vervullen van dezen eisch
aan liet economisch leven in Duitschland
zou toebrengen.
IIOOGl WATER.
Hooge springvloeden en stormwinden
hebben gisteren in Londen hoogen water
stand veroorzaakt. Pakhuizen zijn onder-
geloopen en een gedeelte van den spoor
weg aan de kust van Essex is weg
gespoeld, waardoor de treindienst ge
stoord werd. De Theemsoevers stonden
in Londen op verscheidene plaatsen
blank. Des middags omstreeks vijf uur
zakte het water snel.
Het Lagerhuislid Sir Evan Jones,
die als coalitie-liberaal zitting heeft voor
Punbrokshire, heeft te kennen gegeven
bij de algemeene verkiezingen geen
nieuwe candidatuur te zullen aanvaar
den. Men heeft nu als "candidaat ge
steld de heer Gwilym Lloyd George,
een der zoons van den premier, dia
do candidatuur aanvaard heeft.
De afdeeling onderwijs te Acton
voorstad van Londen heeft bepaald
dat vrouwen, die als onderwijzeres ko
men solliciteeren, voortaan haar hoeden
moeten afzetten. De maatregel is geno
men omdat vele vrouwen kwamen met
zulke groote hoeden, dat hun gelaat na
genoeg onzichtbaar was.
„Wat heelt het gezicht oener vrouw
te maken met haar bekwaamheid?" vroeg
een der dames, en een lid dor eommi -
sie antwoordde: „Het gelaat is de spie
gel der bekwaamheid", en do maat
regel blijft van kracht.
De „Westm. Gaz." deelt mede dal
een oude dame in haar onderhoud voor
ziet, door, zooals haar vader en moeder
vóór haar gedaan hebben, eiken dag uit
verschillende deelen van Londen met
chronometers naar Groenwich te reizen
en die daar aan het observatorium tc
regelen volgens den officieelen Green-
wich-tijd. Daarna brengt zij die tijd
meters terug bij haar klanten, moeren-
deels horlogemakers, die door haar bete;
bediend worden, dan door de tijdver
meldingen per telefoon.
BIJKS-MIDDENSTANDS-
ADYISEUR3.
De MidJenstands-organi aties in Twen
te en Oostelijk Gelderland hebben,
meldt de N.B.Ort. een adres gezondej
aan den minister van Landbouw in ver
band met het voornemen van da re
geering tot opheffing van het instituut
der llijks-middenstands-adviseurs.
Adr. zijn van oordeel, dat in dez.i
tijden van algemeene malaise, vooral vooi
den middenstand, de voorlichting cn
hulp van genoemde regeeringsambtena
ren minder dan ooit kan worden gemis»
en dringen er op aan, te bevorderen,
dat het instituut der llijks-middenstands-
adviseurs ia zijn iegenwoordigen vorm
blijft gehandhaafd.
Het wetsontwerp om den aflossingster-
mijn der aan Frankrijk verleende voor
schotten in verband met den coononm-.
schen toestand van dat tand met een vijf
tal jaren le verlengen, vond in de af-dee-
lingen der Tweede Kamer algemeene in
stemming. Benige leden vroegen, of er
voor de regeering geen aanleiding bestaal
met de Fransche regeering in ovedeg t«
treden over de vraag, of Frankrijk den
tijd nog niet gekomen acht om de Ne
derlanders, die in cn door den oorlog ir»
Frankrijk groote schade in hun bezittin
gen hebben geleden, te dier zake schade
loos te stellen.
Enkele leden betreurden, dat wijziging
is gebracht in de oorspronkelijke bestem
ming van het krediet van 25 millioen,
zoodat dit niet meer uitsluitend dienst
baar zal zijn aan den wederopbouw.
DE ECONOMISCHE TOESTAND
EN DE FAILLISSEMENTEN.
Het Centraal Bureau voor de Statis
tiek schrijft:
Het aantal faillissementen, oen, zij het
ook kleine, graadmeter voor den eco-
nomischen toestand van een land, stijgt
sterk. Tegen 1481 personen, die ge
durende het gehoelo jaar 1920 „op
hielden te betalen" en tengevolge daar
van in staat van faillissement werden
verklaard, is dit aantal in de eerste 9
maanden van dit jaar reeds 1668. Daarbij
trekken in het bijzonder de aandacht do
arrondissementen nabij de grenzen, t.w.
Maastricht (102 faillissementen van Jar
nuari tot en met September 1921, tegen
58 in het geheele jaar 1920), Zutphen
(59 tegen 34), Almelo (38 tegen 14),
Middelburg (35 tegen 26), Zierikzee 11
tegen 4), Winschoten (26 tegen 12) en
Assen (68 tegen 44).
Maastricht spant wel de kroon. In
dit arrondissement failleerden uit een
Roman door MYRTLE REED.
d.
XVII.
-j, IIij heeft haar nog lief.
avorui" i. Do,lt,er Brinkenhoff Woensdag-
hooren lmi was hij zeer verwonderd te
plotseling rus weg was. Het was w'ci
Ja. dat "iel? vroc3 'Tl
Margaret \v<> "Ten wij ook antwoordde
morgen van h*'islfln van niets vóór den
had ze al lang _ve,'frek- Waarschijnlijk
over nagedacht, of-
'n haar vertrouwen
schoon ze ons niet
*am vóór liet laats,e OQ
Lynn zat met zijn gezj/j
j- „.,1 'cl>t van zijn rnoe-
afges.in cr „en idéé van dat
gaan wi de? »roeg de Doklcr Lynn 0[,
man at.
u,, h!i sprak. Ze vertelde, het ons aan
tere0n."-'.|l, antwoordde hij. Iris zii vol
gissingen.
vóór dien lijd. ging de Dokter
voort, hebt u heel goen achterdocht ge
had?
Lynn lachte kort. waarom zou ik ach
tertocht hebben pareerde hij: ik'weet niet
hoe ^Vouwen zijn.
Vrouwen, merkte de Dokter op, met
het air van een kenner, vrouwen zijn on
doorgrondelijk. Ik kan er bijvoorbeeld
niet bij waarom Miss fris geen afscheid
bij mij is komen nemen. Ik hen haar
pleegvader, liet zou niet meer dan natuur
lijk zijn f/.weel.
Vaarwel zeggen is pijnlijk, merkte
Margaret op.
Wij Duitisohers zeggen geen vaarwel,
wij zeggen slechts auf wiedersehen; mis
schien zien wij naar terug, misschien niet,
daar kan niemand pij] op trekken.
Fraulein Frederika zegt niet auf
wiedersehen, viel Lynn bij, verlangend liet
gesprek een andere wending te geven.
Neen, antwoordde de Dokter glim
lachend. Zij zegt: komt u eens gauw terug,
ja? Dat zou heel vriendelijk van u zijn.
Hij imiteerde haar toon en manuaal zoo
sprekend, dal Lynn in een lach schoot,
maar bet was een holle lach, zonde-: vroo-
Iijkheid, U moet me niet verkeerd begrij:
pen, zei de Dokter haastig; ik wilde Frfiu-
Iciu niet belachelijk maken. Ze is een zeer
achtenswaardige vrouw. Kent n haar mis
schien, vroeg hij aan Margaret.
Ik heb het genoegen niet, antwoordde
zij.
Toen ik -hier kwam, was zij er niet
ging de Dokter voort, maar Hert- Kauf-
mann tiet haar spoedig komen. Ze houden
van elkaar, en toch zijn ze zoo uiteen-
loopend. U zou gelachen hebben als 11
Frarrz had zien huishouden voor zij
kwam.
Een schad-uw g-lee-d over Margaret's ge
zicht.
Ik heb mij dikwijls afgevraagd, zei ze,
een brok wegslikkend, waarom men man
nen niet evengoed teert huishouden als
vrouwen. Men stelt voorop, dat IC steeds
een vrouw tot hulp zullen hebben, en toch
moeten zoovelen het zonder haar doen.
Men leert een vrouw de huishoudelijke
aangelegenheden tot in de kleinste bijzon
derheden, ook al ligt het voor de hand,
dat zij steeds dienstboden zal hebben om
die voor haar ie verrichten. Waarom teert
men ze een man dan niet?
Dat is een idéé, Moeder, merkte
Lynn op. Morgen neem ik mijn eerste
huishoudelijke les.
Jij?, zei ze niet groote leederheid: jij?
Maar Lynn! Jij zult in ieder geval mij al
tijd hebben om alles voor je te doen.
Dal, antwoordde de Dokter triom
fantelijk, is in tegenspraak met uw theo
rie, als u meent wat u zegt, moet u mor
gen beginnen Mijnheer Irving te onder
wijzen.
Margaret bloosde toen ze zag hoe, in
consequent ze was.
Ik zou wel kunnen helpen, ging hij
voort; in de harde school der ondervin
ding heb ik veel geleerd. Ik ben dikwijls
lrolsch er op geweest, als ik met nette
steken een gat in mijn klecren had ge
stopt, en de handigheid, die ik er bij op
deed heeft me geholpen bij mijn operaties.
Alles in deze wereld past als een leg
kaart in elkaar.
Hoe gelukkig, als dat waar is; mijn
leven is hopeloos door elkaar geschopt,
Toch, zooals Fraulein Frederika zou
zeggen, de goede God heeft alles beschikt.
Het leven is als de stukken van een lcg-
laart. De verschillende stukken schijnen
niets met elkander te maken te hebben, en
toch kan men ze lot een volmaakt geheel
in elkander voegen. Soms maken we in
het begin een fout en werpen stukken
weg, die we denken niet te kunnen gebrui
ken. Op het einde zien we pas, dal wc een
fout gemaakt hebben, en stukken hebben
weggeworpen, die van veel belang waren,
maar het is altijd te laat om terug lo gaan
antwoordde zij.
In mijn eigen teven heb ik cr een
verloren maar het was de sluitsteen
van het geheel. Toen ik uit Duitschland
kwam had ik introductiebrieven van voor
name families mee moeten brengen, die
ik zoo gemakkelijk had kunnen krijgen, ik
had mij dsürmee direct in Oost-Lancaster
moeten vertoonen, ik zou dan oo>k den
misslag niet hebben begaan mij eerst op
den heuvel te vestigen. Dan de dokter
hield eensklaps op en zuchtte.
Dit land wordt als zeer democrati-sol»
beschouwd, zei Lyn,n, voornamelijk om
dat hij niet wist wat le zeggen.
Ja, antwoordde de dokter, liet heet,
dat alle menschen vrij en gelijken zijn,
maar het is niet zoo. Vanouds heeft de
beschaving de menschen in standen ver
deeld en zoo is tiet hier ook gesteld. In
het begin toen alles nog een chaos was,
scheen aites gelijk, maar de tijd heeft alles
geordend.
Wat worden we ernstig, zei Margaret.
Hel is een zeer belangwekkend on
derwerp, antwoordde de dokter met waar
digheid.
Ik heb het zeer dikwijls met mijn
vriend Herr Kaufmann besproken, liet is
buitengewoon hom lot vriend te hebben.
Ja, zei Lynn, dat is waar. Ik heb
hem eerst kor! geleden leeren waardeeren.
Men kan hem slechts langzaam lee
ren begrijpen, peinsde de dokter. In bet
begin begreep ik hem niet. Ik vond hem
ruw, vreemd en sarcastisch. Later zag ik
in, dat zijn spot sleohts een masker was
de bast om zoo te zeggen. Daaronder
verbergt hij oen gouden hart.
De menschen, begon Margaret, ver
mijdend hierop door te gaan, zoeken altijd
hun eigen oppervlakte, evenals water.
Zoo onlslaal het verschil in rang en stand.
Soms duurt het lang voor men zijn
evenwicht vindt, wierp de dokter tegen.
Miss Iris bijvoorbeeld. Haar famRie was
van zeer geringe afkomst, en de menschen
waar zij later bij terecht kwam, waren nog
erger. Zij door den onbewusten eerbied
i-n zijn stem, wisten zij wie hij bedo-eldc,
zij beeft haar de beschaving en verfij
ning aangebracht, die zij bezit, en die niet
gering is. Hier spreekt de opvoeding lui
der dan de erfelijkheid.
Lynn verliet bruusk de kamer, hij was
niet in staat over Iris te hooren spreken.
Ik zou gaarne willen, zei de dokter
na een tijdje, dat u Herr Kaufmann kendot.
Zou u liet pretli-g vinden als ik hem eens
meebracht?
Neen! riep Margaret uit. Het is te
gauw voegde ze er wanihopig bij. Ie
spoedig na De dokte knikte.
Wordt vervolg l.)
