ede Blad.
BUITENLAND
BINNENLAND
ELCK WAT WILS.
PMtLEHEHTMRE KRONIEK.
DE CONFERENTIE TE
mSMMTON.
DE IERSCHE KWESTIE.
GEM, BUITENL. BERISHTEN.
DINSDAG 20 DECEMBER 1921
De onderhandelingen in Londen.
Storm en hoog water.
DE BOERENSTAND, STEUN
VAN T GEZAG.
manden merkuii-mÖnd tusschen hare
appelen staat - en aard-
koopman in potlooie? dfe ei1©"
van haar vandaan zijné Waa. weinig
te prijzen. De boerin 2jet er rfm^' aan
uit en heeft in elke hand een Hink!
kip bij de pooten. Stil sluipen de jon
gens bij de halfslaperige vrouw en
roepen eensklaps in koor„Laat los
Laat los De boerin schrikt hevig
^lt baar soezen op, laat de handen los
tug^'Jkt rechts en links wat er is. In-
smakhen z'Jn de kippen die met een
spoed; °P cle mandsn zijn gevallen,
k?men eVan ^are verbijstering be-
uitgebreidl 20eken kraaiend en met
vleugels een goed heen-
I /Qtë
komen. De boerin ziet hare waar weg
vluchten en alles in den steek latend
vliegt ze de vogels achterna. De jon
gens helpen een handje, nog twee,
drie, vier, komen er bij en daar gaat
de jacht over de markt, tegen stoelen
over manden, tusschen kraampjes en
stoven en tafels door, terwijl de koop
lui een spektakel maken en de jon
gens kraaien van plezier. Als eindelijk
de boerin hare levende koopwaar weer
in bezit heeft en zij rondziet naar de
„vlegels, die die haar dit gebakken
hebben" zijn dezen verdwenen.... en
ook vier harer manden, die door de
schavuiten aan 't andere einde van
de markt zijn gesjouwd.
„WINTER EN GEEN WINTER."
Juist op het oogcnblrk Jat ik wil gaan
schrijven over Jen winter die is ingevallen,
over Je leege stoeien die je gapend aan
kijken. op ue verlaten café-terrassen, zitten
wij al weer buiten op Je straat ais of het
October was. Het vuurtje op het terras
dat in Jc feite koude niet verlokkend ge
noeg was om zelfs de meest verstokte
openlucht-min naars over te halen, hun
aperitif of nun thee vóór de café's te ge
bruiken, is nu zelfs overbodig, .Ie overjas,
wat dichter toegeknoopt, is voldoende om
je behageiijk te gevoelen en het Parijsohe
leven met genoegen van achter je glaasje,
gade te slaan. De oude vrouwtjes staan
niet meer bibberend achter hun kastanje-
potten. maar overreiken je ment een opge
wekt gezicht, hun gepofte waar. Deze
populaire lekkernij heeft wel wat te lijden
gehad, wat kiandisie betreft, door de
duurte der tijden. Hadl je vroeger voor
een paar stuiver., oen voldoende versnape
ring. nu is het zakje dat je voor tien sous
wordt overhandigd, bijna voor een kip.
zooais zij in sommige streken van Hofland
zeggen. Je behoeft lieusch geeen maag als
wijlen „Manus" van Justus van Maurik te
hebben om a' pratende en peuzelende voor
één franc heete kastanjes naar binnen te
speten en.dat is te duur voor een on-
iKKKfige lekkernij, om populair Ie blijven.
Niet graag zou ik ze missen op de boeken
der straten, in dichtbevolkte en ook m stil
lere wijken die zwart geblakerde kastanje
branders. zij hooren bij Parijs en dragen
bi| tot dat levendige en aantrekkelijke
stadsuiterlijk, waarom Parijs zoo bekend
is. De krantenverkoopsters niet meer. stil
weggedoken, verkleumd, achter in hun
nauwe kiosken, maar staan weer onver
moeid bij hun met kranten en tijdschriften
dicht bezaaide stalletjes. De chauffeurs
ezen hun verfrommeld sensatieblaadje...
een zelf gerolde sigaret tusschen de lip
pen.... zittend op den bok van hun vehi
kel, wachtend op een vrachtje, inplaats
van met gymnastische bewegingen naast
het voertuig, het door en door koude
iichaam wat te verwarmen. Zoo regeert
dan de weinig minzame winterkoning niet
meer, zijn rijk is uit. evenals dat van zoo.
veel werkelijke vorsten, alleen zijn kans
(en in dit opzicht ben ik anti-monarchaal)
is grooter, plotseling weer in volle macht
zijn intree te doen. Slechts de liefhebbers
van de schaats, die al plannen hadden ge
maakt eens flink ondeT te binden, hebben
hem met leede oogen den aftocht zien
izen IJswinters van beteekenis zijn hier
zeldzaam en het stond er dit maal zoo
zeldzaam mooi voor. Het is al net als in
ons lieve vaderland. Als hier de banen in
bet Bois de Boulogne gereed zijn om een
ijsfeest aan te kondigen, dan valt, het is
bijna spreekwoordelijk, de dooi in. Was
jarenlang, de mededeeling van een avond-
leest op de Amsterdamsche ijsclub, niel
biina hetzelfde als voorspellen dat het uit
zou zijn met de vorsl? Gelukkig is er een
middel voor de ware liefhebbers die
bovendien over een flinke porlemonnaie
'esehikken. hun hart ook bij dool weer,
?.?n schaatsenrijden, in het „Palais <le
Glacé" op (e halen. Het is wel binnensbuis
en de frissche wind die de wangen rood
kleurt en je na afloop van het baantje
rijden, naar een Hollandische erwtensoep
„met alles er in", doet verlangen, speeltje
wel niet om de ooren maar ijs, zij bet dan
ook kunstijs, is er en 'n baan. glad al3 een
spiegel. Surrogaten zijn meestal maar een
half genoegen, in dit geval zijn de korst
jes van pasteien bij gebrek aan brood, niet
te versmaden. Het is ook een genoegen als
toeschouwer de paartjes over het kunstijs
te zien zwieren, sierlijke dansen op de
maat van welluidende muziek te bewonde
ren en bij wijze van afwisseling, de vak
mannen. de profesoren op schaatsgebied,
hun evoluties ten beste te zien geren. Al
leen het brukkenbaantje ontbreekt en die
zich wat zwak gevoelt om nu te deinen in
die schaar van nveest uitnemende rijders
en elegante rijdsters, doet het best, de
stille morgenuren uit fe kiezen, om zich
die kunst eigen te maken.
s Middags tusschen vijf en zeven uur, is
het te vol om de eerste stappen op het
gladde vlak te zetten en moeten de leerlin
gen zich maar te vreden stellen met den
boer. in dit geval de Parisiiennes. de kunst
of te kijken.
De entreeprijs is wel wat hoog, 5 francs
zonder de tegenwoordig onmisbare thee,
om dit ijspaleis tot oen volkspaleis te ma
ken en dus behoort, jammer genoeg, dit
onschuldige en gezonde vermaak, tot de
uitspanningen der betrekkelijk weinige be
voorrechten.
Het zou niet kwaad zijn indien een on
dernemend man iets dergelijks ook voor
bescheidener beurzen zou inrichten. Een
bioscoop minder en een ijspaleisje meer
zou waarlijk geen kwaad kunnen. De luxe
van het thans bestaande, aan den zijweg
van Champs Elyssées in een platsoen ge
legen, is niet noodig om de werkelijke
liePbeh!>ers van schaal sent ijden, te trek
ken. Heel wat minder is nog ruim vol
doende, als de ondergrond maar goed is
en de schaatsen zijn geslepen. Zooals hel
nu is en de pracht auto's dse in een lange
reeks voor hei gebouw in het middaguur
buiten slaan fc wachten, bewijzen het ons
is het daar binnen „geen spekje voor
ieders bekje." Heel wal Hollanders heb ik
naast bekende Parijsohe grootheden, hun
proeven van bekwaamheid zien afleggen
en het was niet omdat het hlocd kruipt
waar het niet gaan kan. dat ik met vreug
de mocht constateeren. dat zij lang niet
de minsten der broeders cn zusters waren.
Wij hebben dus op het ooaenblik geen
winter en toch ijs, biina kerstmis en wéér
dat eerder aan een vroege Paschen doet
denken, dus voor December zoo ongeveer
een omgekeerde wereld. Te verwonderen
valt dit echter alles behalve, staat de heeïe
wereld niet haast letterlijk op zijn kop en
waarom zou de nanur die van oud-s «ui
haar grillen beroemd is, daar niet aan mee
doen?
Mr. P. v. S.
Parijs, 14 December 1921.
Achterstallige stemmingen. Een dwaas
voorstel van Wijnkoop. Anti-papisme
van o. d. Laar.
■Na afdoeni ng der eigenüijke grondwets
herziening en na de aanneming van het
daerastplichtonlwerp, wierp de Kamer ziich
Vrijdag oip een spoedige opruiming van al
lerlei achterstallige stemmingen. Vooreerst
p.erd de kwestijfvan den stemplicht aan kant
gedaan. Die plicht bleef in de additdouoele
artikelen behouden, al kent de Grondwet
nauwelijks meer het woord stempdiohiL Het
amendement Rutgers-Beumer tot afschaf
fing vein den stemplicht werd verworpen
met 50 tegen 35 stemmen; vóór stemden de
antd-revolutiomiairen, de sociaal-democra
ten, de communisten en de heeren Koltfhetk,
A. P. Staalman, Van de Laar, Van Rere-
steyn en Deckers. Ook de amendementen
over de waardebepaling van de stemmen
der verschillende provinciën hij de verkie
zing der Eerste Kamer en die over de pen
sioenen der Kamerleden en hun weduwen
en weezen, werden aiLle verworpen.
Het onlwerp-artikel, waarin deze pensi
oenen worden vastges-teild, werd, op verzoek
der antd-revolutionnaiTen in stemming ge
bracht en met 71 tegen 14 stemmen aange
nomen. Met de meening van den voorzat
ter, dait het desbetreffende amendem-ent-
Snoodk-Henkemams niet toelaatbaar was,
vereenigde de Kamer zich met groote
meerderheid.
De communist Wijnkoop deed nog een
poging om het algemeen debat over de
staatübegroofing, dat daarna aan de orde
kwam, te laten vervallen en te beginnen met
de openbare behandeling der Indische be
grooting. Een poging, die hij in een voor-
stefl belichaamde, maar die kunt noch wal
raakte, aiLs men weet, 'lat niet Slechts het
eindverslag over de Indische Begroeting
nog niet verschenen is, maar zelfs nog niet
de Memorie van Antwoord op het Voor-
looipcg Verslag der Kamer. Waaruit weer
voor de zoovecfote maal blijkt, dat hot den
communisten alleen te dioen as om den bod
in de war te schoppen.
Begrijpelijk is, dat niemand het Wijn
koop! aan soh voorstel ondersteunde, aoodal
het niet eens in (behandeling k wam.
Bij de aigemeene beschouwingen over de
Staatsbegroting, deed de heer Van de Laar
zich weer duidelijk van zijn antfl-papisli-
sohe zijde kennen. Volgens de moening van
dezen heer, dreigt de R.-K. partij „een volk
in een vofk" te worden, vooral nu zo odk
een eigen universiteit gaat Stichten, en
maakt haar leden dan ook ongeschikt om
publieke betrekkingen te bdkloeden. Het
ergste van al is echter, dat door haar «an
deed in de coalitie het zwaartepunt der Ne
derlandsche politiek naar Rome is verlegd,
•daar de bisschoppen, die het handhaven
der coalitie hebben gelast, opdrachten aan
vaarden van de overzijde der 'bergen (1)
Waar haalt de heer Van de Laar toch
al dien onzin vandaan?
Ook de heer Dresselhuys Meid een rede,
waaraan een antipapistisch luchtje was.
Hij hield een lofrede op de „vrijheid", een
van de onverval.selUe liberale soort. De
vrijheid is zi. het geneesmiddel van alle
maatschappelijke kwalen. Hij had het over
geestelijken dwang over zijn nachtmerrie
de Zondagswet, over de benoeming van
den anti-revol'utionmairen burgemeester De
Viugt van Amsterdam, dien hij in zijn libe.
raien waan oen middelmatigheid noemde
en over het bakende Haariemsche geval:
de oproeping van Katholieke sollicitanten
voor een hoofd-ambtenaarsfunctne door het
in zijn meerderheid niet-katholieke be
stuur. Wij hebben deze zaak die van libe
rate zijde schots en scheef is voorgesteld,
recht gezet en er het ouze van gezegd.
De rede van '-Jen heer Duys stond, zoo.
als gewoonlijk, wout in het teeken der so
cialistische eenzijdigheid en overdrijving.
Hij wil bezuinigingen wie wil dat niet?
maar uitsluitend op militaire uitgaven.
Tegen elke andere bezuiniging verzette hij
zioh, in het bijzonder tegen die, wcltke zou
geschieden ten koste van de sociale wetge
ving en van het levenspeil van den arbei
der. Een dergelijke bezuiniging noemde hij
een „camouflage van de scherpste reactie."
Zoo keurde hij ten sterkste af, dat de bij
dragen voor de tuberculosebestrijding „met
tonnen" verminderd worden en verminde
ring van de bedragen krachtens de Zieken.
venzongingswet, overwogen wordt.
De heer Marohant hekelde, op de hem
1 tekende scherpe, een enkele maai geestige
wijze, het militair beleid van 't Kabinet.
Hij vond verder, dat de Arbeidswet elasti
scher moest gemaakt worden.
Mr. Schok king, de woordvoerder der
Ctoristelijk-tmtarisaben, heeft in aanslui
ting «Seraan er op aangedrongen, de at
mosfeer voor onderling overleg tusschen de
verschillende volksgroepen niet 1e vergiftd.
gen door klassestrijd of eenzijdige werk
geversactie tegen de Arbeidswet. Bij de uit
voering der wet wil ook mr. Sch ok king
met de practijk van bet leven rekenen.
Maar noodig is onderling vertrouwen, sa
menwerking, ook om tot medezeggenschap
der werknemers te kunnen komen. De
Ghrist -bist. leider verzocht daarom den
heer Duijs en de zijnen om toch af te laten
van die tactiek van ophitsing. Een gerecht
vaardigd verzoek, dat wel tot de vrome
wemschen zal blijven bohooren.
De Minister van Justitie werd door den
vrijtz. dom. heer Teenstra aangevallen
wegens ©en supiptetoirc begroeting van 1919
waardoor de oorspronkelijke raming meer
dan verdubbeld is. De aanval was scherp
en de heer Heemskerk gaf die scherpte
tegen zijn gewoonte in met woeker terug.
Niet. omdat de heer Teenstra bet budget
recht der Kamer hooghield, dodli omdat
deze afgevaardigde durfde te veronderstel
len, dat de minister dergelijke begroetingen
niet erg vond. Deze verklaarde met den
meest mogelijken nadruk, dit ook heel eng
te vinden, doch geen afdoend middel te
weten, om dergelijke onaangename verras
singen aan de Kamer te besparen. Met 34
tegen 21 stemmen schikte de Kamer zich
in het onvermijdelijke en voteerde zij de
aangevraagde, doch natuurlijk reeds lang
uitgegeven, bedragen.
Ben motie-Van Beresteyn. om de afschaf
fing van den porf-vrijdom uit te stellen
tot na de bogrotingsdebatten, zal Dinsdag
a.s. .in stemming komen.
De Fransche ctschen.
De opwinding, die de Fransche eischen
op de Conferentie veroorzaakten, koelde
weer spoedig af, onder de toelichtingen, die
de Fransche gedelegeerde Sarrant erbij gaf.
Deze eischen vormden, volgens hem, niel
het laatste woord, doch moesten worden
beschouwd als de grondslag voor een be
spreking zonder dat het de bedoeling is,
de conferentie te dwingen. Men verneemt
dat Hughes een tegenvoorstel aanbood,
dat de tonnage der Fransche groote slag
schepen vaststelt op 175.000 ton en hetwelk
gesteund wordt door Engeland, Japan en
Italië. De grondslag van dit voorstel is de
verhouding, die er vóór den oorlog tus
schen de vloten van Brittannij» en Frank
rijk bestond, n.I. 3:1. De Fransche eischen,
die afkomstig zijn van admiraal Lcbon, zijn,
naar men zegt, ingediend zonder voorken
nis van Briand en werden voorgelegd aan
Parijs. Intusschen blijft de publieke mee
ning verborgen motieven achter de eischen
zoeken.
In 1926, wanneer het eerste der tien nieu
we slagschepen op stapel zou worden ge
zet, zou de Fransche vloot 164.000 ton be
dragen en bestaan uit oude dreadnoughts.
In 1931 zou de vloot 200.000 ton bedragen
en bestaan uit twee oude en zes nieuwe
dreadnoughts; in 1936 zou zij 235.000 ton
bedragen en bestaan uit zeven nieuwe en een
oude dreadnought. In 1941 zou zij het totaal
bereiken van 350.000 ton en bestaan uit tien
nieuwe dreadnoughts. De Fransche deskun
digen stellen vast, dat aan het einde van het
tienjarig tijdperk de Fransche vloot onge
veer 200.000 ton slagschepen zou hebben,
of 60.000 ton meer dan het Amerikaansche
voorstel aangeeft.
Gisterenavond seinde Reuter uit Londen:
Briand deelde aan Harvey, den Ameri-
kaanschen gezant te Londen mede, dat
Frankrijk de vloottoewijzing volgens het
voorstel Hughes aanvaardde.
Nederland en het Viervoudig verdrag.
De correspondent van de „Morningpost"
te Washington meldt, dat de Nederlandsche
delegatie er op gewezen heeft, dat de Ne
derlandsche belangen door het viervoudig
verdrag niet worden behartigd. De andere
mogendheden erkenden de juistheid van het
Nederlandsche argument, weshalve een vijf
voudig verdrag tusschen Briltannië, Ame
rika, Frankrijk, Japan en Nederland zal ge
sloten worden volgens de beginselen van het
viervoudig verdrag, of, indien dit gemakke
lijker mocht zijn, zullen de Nederlandsche
belangen worden belichaamd in een verdrag
betreffende China, dat door alle mogendhe
den ter conferentie moet worden getee-
kend.
Het Dail Eireann en de
overeenkomst.
Volgens de „Daily Express" is Collins
overwinnaar gebleven in de geheime zittin
gen van het Dail en steunen voorts Mul-
cahy, chef van den staf van het republi-
keinsche leger, en Mc. Keon, de bekende
smid van Dallinalee, die onlangs werd ter
dood veroordeeld, de overeenkomst.
De „Daily News" en de „Times" ver
wachten dat het debat, waarin de Valera
wellicht opnieuw den strijd zal aanbinden,
een drietal dagen zal duren, doch dat de
ratificatie van liet verdrag vrijwel verzekerd
is. De .Daily News" verwacht een meer
derheid van tien tot twintig ten gunste van
ratificatie.
De houding van Ulster.
Sir James Craig, de premier van Ulster,
heeft te Londen een onderhoud gehad met
Chamberlain over de kwestie der grens-
commissie. In een interview heeft hij ge
zegd, dat naar zijn mcening de regcerings-
voorstellen ten aanzien dier kwestie Ulster
feitelijk weer hebben teruggebracht tot de
positie van 1914. Zonder deze kwestie meen
de hij wel in slaat te zijn geweest de goed
keuring van het verdrag te verzekeren, doch
de voorstellen inzake de grenskwestie had
den volgens hem de vooruitzichten volko
men gewijzigd.
Mislukte wapendiefstal.
Do wacht van de Balmoral-kazerne te
Belfast onldekte Zaterdagavond, dat zes
mannen wapens uit de kazerne naar een
auto wilden brengen. De wacht opende het
vuur, waardoor een man werd gedood en
drie gewond. Alle daders zijn gearresteerd.
De ongeregeldheden te Belfast.
Zaterdag zijn bij gevechten te Belfast vijf
personen gedood en zestien gewond, waar
onder drie vrouwen. Zondagmiddag werd
het schieten hervat.
De Evening Standard" geeft nadere bij
zonderheden omtrent de ongeregeldheden te
Belfast. Het schieten was in den nacht van
Vrijdag op Zaterdag het hevigste sedert de
week van terreur een maand geleden. Za
terdag werd een oud-soldaat bij het her
steilen van de trambaan in Newtonardsroad
door ©en schot in het hoofd gedood. Hier
op volgden represailles, waarbij twee man
nen ernstig werden gewond.
Briuiml is vergezeld van Louaheur en
Bertihelot te Londen aangekomen. Cham
berlain verwelkomde hem namens Lloyd
George; verder was aanwezig Sir Robert
Horne en nog enkele anderen.
Dr. Walter Ruthenau is Zaterdag weder
naar Londen vertrokken, waar hij gister
avond is aangekomen. Hij heeft, naar aan
de ,3. Z. a. M." wordt geseind, zijn introk
genomen in het Carlton Hotel, waar ook
de Fransche ministers Briand en Louoheur
en andere Fransche gedelegeerden ter con
ferentie logceren.
DE WEDEROPBOUW VAN FRANKRIJK.
Do „Vorwarts" deelt mede, dat de on
derhandelingen tusschen de Fransclhe en
Duitsche vakvercenigtogsorganisatics over
den wederopbouw van Frankrijkeerst te
Parijs, daarna te Berlijn gevoerd, den 20en
Dec. in Frankfort am Main vootgezet zul
len worden.
KOLENGEBREK IN DUrrSCHLAND. j
Dij de rijksspoorwegen waren begin
December nog kolenvoorratkn, voldoende
voor twee weken. Midden December ech
ter nog voor één dag maar. Het rijksver-
keerminiistcrie heeft daarom een beperking
van het geheele verkeer bevolen en legde
boyendien beslag op kolenzcnddr.gen voor
particulieren.
De bekende hoogovens „Thale" in
■den Harz moesten wegens gebrek aan
koden gedoofd worden.
Storm in Duitscliland.
In gebed Duilschland heeft Zondag een
sterke storm gewoed. Zoo wordt b.v. uit
Hamburg gemeld, dat daar gisternacht de
bij hoog water gebruikelijke kanonschoten
werden afgevuurd. De zuidwesten wind,
die sedert Vrijdag woedde, ontaardde steeds
meer in een storm en deed gisteren een
stormvloed ontstaan. Om 7 uur wees de
peilschaal bij St. Patiü reeds 6.40 M. aan
en met den vloed zal de stand nog aanzien,
lijk hooger worden. In verschillende deelen
van de haven zijn de ijsmassa's los ge
raakt en aan het drijven gegaan. vtjf
stoom sahepen drijven tusschen het ijs zond
en kunnen niet verder. Hot stoomschip
„Ermier" werd tegen den landtogssteigcr
gedrukt, het stoomschip „Soridia", dat met
behulp van vijf sleepbooten wilde uilvaren,
moest in de Kuhwerdehaven blijven liggen.
De Hamburgsche passagiersschepen kon
den eveneens niet verder en moesten in
Allona bi ij ven hggen. Men vreest dat in
de- Nmp van den naoht nog meer berich
ten over stormschade zullen binnenkomen.
De storm, die reeds sedert eeniige dagen
in Durtsohland woedt, en zich Zondag ook
te Berlijn krachtig deed gevoelen, veroor
zaakte een ernst'ge storing in het tele
foonverkeer. In Berlijn zelf had men van
de storing niet zooveel last. maar het in
tercommunale verkeer heeft sterk te lijden
gehad Niel minder dan dertig directe ver
bindingen konden vanmorgen op de Ber-
lijnsche centrale niet worden gebruikt. In
alle richtingen zijn de verbindingen ge
stoord, de buiitenlandsche in groolere male
dan de bhmenlandsche. Vrijwel alle bui-
tenlandsche verbindingen zijn gestoord.
Hoog water te Huil.
Na een hevigen storm en hoog water ise
de Hutnl>er buiten zijn oevers getreden,
zoodat de laag gelegen deelen van Huffl
overstroomd zijn. Een duizendtal men-
schen, die zich op straat bevonden, vlucht
ten haastig de huizen binnen. Velen wer
den met booten gered. De schade wordt
op een kwart milliocn pond sterling ge
raamd.
Later seinde Reuter: Er komen nog
steeds berichten in van schade door hoog
water aan de Oostkust In het postkantoor
te Hult zijn hoeveelheden goederen. Ite-
stemd voor het vasteland, beschadigd. Te
Dundee was het eveneens hoog water en
werden jute- en andere loodsen over
stroomd.
In Scandinavië.
Ben draadloos telegram uit Kopenhagen
meldt dat er Zaterdag en Zondag over
Scandinavië een orkaan gegaan is. Ver
schillende booten leden in Deenschc wate
ren schipbreuk. Het water steeg tot een
hoogte, als sinds 1872 niet gebeurd is. Het
telefonisch en telegrafisch verkeer is on
derbroken. Er is geen telegrafische vebin-
ding op bel oogenblik tusschen Kopenha
gen en Duitsdhland. terwijl telegrammen
voor Ohristiania via Newcastle gaan, en
voor Stockholm via C-otlienburg.
DE NEW YORKSCHE BEURS IN
GEVAAR.
De autoriteiten te New-York hebben
om de effectenbeurs en andere gebouwen
in het banjekwartier een speciale politie
wacht geplaatst en wel na de ontvangst
van anonieme bedreigingen van een bom
ontploffing ais repressaillemaatregel we
gens de arrestatie van Lindenfeid. die
naar men zegt een Duitsch Bolsjewistisch
agitator is.
ACHT MILLIARD SPAARPENNIN
GEN.
De zin tot sparen is altijd een groote
deugd van het Fransche volk geweest.
Dat deze nog niet verminderd is, niette
genstaande de toeneming der duurte en
de verhooging der belastingen, blijkt uit
de volgende cijfex3, welke het „Journal"
publiceert zij het dan ook, om aan het
slot een waarschuwing eraan vast te kun
nen knoopen het streven naar spaarzaam
heid niet te verontrusten door al te in
grijpende fiscale maatregelen: wachten
wij er cwis voor de kip met de goud'en
•eieren Re stoelden.
De clientèle van de verschillende spaar
banken neemt gt-tanig toe; de deze licha
men toevertrouwde kapitalen stijgen
voortdurend.
Op 31 Dec. 1920 waren uitgegeven door
de particuliere spaarbanken en de „cais-
se nationale d'epargue" 15,730,000 spaar
bankboekjes tegen 15,066.000 in 1913.
Op 31 Dec. 1920 bevatten de gezamen
lijke spaarbanken acht milliard 143 tnil-
lioeti frs., d.i. twee milliard 320 milliocn
frs. meer dan op 31 Dec. IQ13.
Op 56 procent van de ongeveer 16 mfl-
Üoen spaarbankboekjes, in handen op 31
Dec. 1920, stond een tegoed van niel
meer dan 100 frs.
Het „Journal" meent, daa men in de
toekomst en de voorspoed van een volk,
dat zulk een intensen spaarzin loont, on
voorwaardelijk vertrouwen kan stellen,
mils die deugd maar niet gedood wondt
door overdreven belastingeischen.
De prachtige kathedraal van Auch'
is afgebrand. De brand is 's morgens om
vier uur uitgebroken in den grooten noor
delijken toren, waar een carillon is aan
gebracht. Alleen de muren staan nog
overeind.
Het stoomschip „Kwangtoe", van de
China Stoomvaart Maatschappij, is or
weg van Shanghai naar Hongkong door
zeeroovers geplunderd. De Engelsche ka
pitein en de Europeesche officieren wer
den in de eetkamer der machinisten ge
vangen gezet. Daarop vingen een dertig
roovers aan het schip te doorzoeken,
waarbij zij de passagiers van hun eigen
dommen beroofden en de kluis openbra
ken. Zij laadden den buit in een gcre-
quireerd visschersschip. De roovers ont
snapten met den buit ter waarde van meer
dan 120.000 dollar, na de scheepsmachines
onklaar te hebben gemaakt en een Chi-
r.cesch passagier te hebben gedood.
Wederom is te Londen een hotel-
diefstal gepleegd, ten nadcele eener dame
logeerend in het Mandeville-hotel is voor
een waarde van 2000 pond sterling aai
jltweelen gestolen. Verondersteld word tl
dat de daders van deze diefstallen 'n ka
mer nemen in een hotel en zoo te wetert
komen, welke gasten juweelen bezitten.4
In een ziekenhuis te Londen is Za-'
terdag een slagersknecht onder tragische
omstandigheden overleden. Veertien da
gen geleden had hij gespeeld met zijd
vierjarig zoontje. Dat knaapje was zoó
nu en dan naar den bioscoop geweest en
blijkbaar hadden die bezoeken grooten in
druk gemaakt op zijn jeugdigen geest.
Zonder de gevolgen le overzien, nam hij
een groot slagersmes op en zeggende „dat
hij dal ook in den bioscoop ba l gezien";
stak hij er zijn vader mee in de borst,
zoodat een der longen werd doorboord.,
De arbitrage-commissie heeft nu de
loonen vastgesteld voor de gemeente
werklieden te Stockholm. Gotenborg, eq
Malmö, op deze basis, dal de uurioonen
van minstens 1.65 kronen, verminderd
worden met 25 öre en maandloonen vap
minstens 322 kronen met 50 kronen. De
ze overeenkomst is geldig tot 1 Mei 1022.
De arbeiders hebben echter tegen dezf
arbitrage geprotesteerd.
De boer is geen werkmateriaal voor
socialisten, communisten, anarchisten
bolsjewiki en hoe at die wereldhervor
mers ook mogen heeten.
En omdat „voedselvoorziening" ook
in den meest modernen staat de basis van
't gemeentebest zal zijn en de boeren aan
gewezen blijven als voedselproducenten,
zal er van al die sociale luchlkasteelen
niets terecht komen, omdat de boer niet
wil en niet kan.
Wat de boer wel is: een stuk volks
kracht. Matig in zijn eischen, eenvoudig
in levensopvatting. Van jongsaf leert de
boer zuinig zijn, spaarzaam. Hij mag
eens bij feestelijke gelegenheden oasen
in 't tamelijk eenvoudig landelevcn „de
blommetjes buiten zetten'', in zijn dage-
lijksche leven js de boer, is 't boerengezin,
ingetogen, weinig eischen aan 't leven
stellend. De boer is gehecht aan de streek,
waar hij leeft; hij heeft nog een „hcim"
dal de stedeling niet meer kent.
De boer is ordelievend; verandert niet
van richting voor hij terdege weet dal
verandering verbetering zal zijn; op avon-
EEN GUITENSTREEK.
t Is een drukke marktdag. Hier
bieden en loven de slachters en koop
lui op de gillende varkens, ginds schreeu
wen de Israëlietische kooplieden hunne
waar mt, daar kakelen een huismoe
der en een boerin over den prijs van
een mand aardappelen, verder zingt
Saar haar eentonig liedje; „Hier mot
je zijn, hier mot je wezen; alles voor
een stuiver geld 't is nooit gezien voor
dezenNaast haar steggelen twee
boerinnen over den lagen prijs, dien de
een durft vragen en de markt bederft,
ginds weer.... doch genoeg, het is
al leven en drukte op de markt. Aan
die drukte ontbreken de kwajongens
nooit, evenmin de streken, die hen over-
aI in 't bloed zitten. Een drietal gui
ten hebben reeds lang rondgekeken
'e's u't te halen. Tot nu toe te
die rnc't Daar zien ze een boerin,
Meneer de Bruin, ik wus een groot
vriend van uw overleden echtgenoot.
Heoft u niet een kleinigheid van hem,
dat ik als aandenken zou kunnen be
waren
De ontroostbare Weduwe: Er is niets
dan mezelf.
LOTERIJ EN RATTtEN'DOOÖ.
41 •f'-ipam, waar de muiten aBs pesitdmageus
oVW ®*j.vjreesd zijn, .is 'de itegeeriing op ihet
'f!i"1 jlen o™ de speelwoede vam het
m,!.™1}, fadte niverAedging dienytibaar te
«en 'bepaalden tijd een
aantal godoodfe ratten -1 fe.y. hoUmd
stuks mlevert, krijgt een lot, waarmee
mien in d« .eenmaal per jaar te houden
staaitslkjl-erij een bedrag vam 5000 5 10.000
yen kan winnen.
EEN MISVATTING.
De Kardinaal-Aartsbisschop Prins
Schwarzenberg bezocht eens een lagere
school op het platteland van Bohemen.
De onderwijzer v/as juist met do ge
schiedenis bezig en vroeg aan een knaap:
Toe Nepomuk, vertel me eens wie het
buskruit heeft uitgevonden. De jongen
was zoo onder den indruk van hot be
zoek, dat hij het niet zeggen kon. Zijn
makker zegt hem voor:
Schwarz.
De knaap antwoordt nu snol:
Prins Schwarzenberg.
Neen vriendje, sprak do onderwij
zer minzaam, de Schwarzenbergen zijn
wel een oud geslacht, maar het buskruit
hebben ze niet uitgevonden.
Het hartelijk gelach van den prins
deed hem zijn misvatting inzien.
DE KLEINE POLITICUSè
Ma, zei Teun, ük heb hel zoutvaatje
op hot tafefliklced omgestooten.
Ge moet oen andore koer wat minder
wild zijn, Tom. antwoordde zijne moeder.
Als iemand het zoutvaatje omwerpt,
dan ontstaat er ruzie, niet waar ma?
Dat zegt men wel eens, jongen.
Maar als hij het zoutvaatje niet om
werpt, komt er geen ruzie, hè ma?
Neen Toni.
Nu dan ina, dan krijgen We geen
ruzie, want ik smeet het zout niet om,
maar 't was gelukkig de inktpot
RAAK.
Een man passeerde op straat twee
vrienden en hoorde zijn naam noemen.
Ilij voegde zich bij hen en vroeg waar
over ze spraken.
We hadden het er juist over of
je een schurk of een boef was, zei de
een gekscherend.
De mom nam elk van zijn vrienden
onder een arm en zei:
Wel, daar hoef jo niet lang over
te denken; ik ben zoo ongeveer tusschen
beidon in.
DE JUISTE WEG.
Constant: Hó vrind, wat een
haast! Waar loopt dat zoo vlug op los?
Eerdinand: Houd mii niet op, mijn
vrouw hoeft een zenuwtoeval!
Constant: Och, naar den dokter
dus?
Eerdinand: Nee, naar de modislo!
DE NIEUWE CANDIDAAT.
Een burgemeester, due pas zijn gcwiióh-
tig ambt hoeft aanvaard, gaat eenis een
kijkje nomen in aide stedelijke bedrijven en
imriöbtfiingeii, otm zioh persoonlijk van don
stond van zaiken op die hoogte te stollen.
Zoo komit bij ook to het gemeentelijk
gesticht voor krankzinnigen.
Op de eerste verdieping slaat voor een
getralied raam een verpleger naar buiten
te turen, Ixshagelijk zijn pijp rookonde.
burgemeester o.p den main toe. Met een
fonkelenden blik. zeker van den verptet-
tereiwien todruik, welke diüt op den juiet»-
doenden verpleger aal maken, zegt bij:
Ik ban de burgemeester!
Best hoor jongen, antwoordt, de verple
ger heei gemoedelijk, kom maar mee; we
hebben er hier al drie zoo zitten
VLAAMSGHE HUMOR.
Karei Schabelle, soldaat onder 't 6e
biae-rogónient, 11e bataljon, stond op
wacht aan den ingang vain 't Museum, en
hij bad voor consigne gekregen om nie
mand binnen te laten die niet eerst zijn
paraplu to dc voorplaats afgegeven had.
Uwen paraplu? vroeg Karei.
'k En heb geenen mc8, zeiden velen.
Zooveel te erger voor u, zei Karei,
ge kunt bier niet binnen. Al die hier bin
nen willen moeten eerst hun paraplu in de
voorplaats zetter»
Maar wij hebben geen paraplu!
Haal er eerst oenen 1 zei Karei.
SCiHOOLRLOEMPJES.
Onderwijzer: Piet Zwammcrs vervoeg jij
•het weTkwoord slachten.
Piet: lik slacht, ik slachtte, iik heb ge
slacht, ik had geslacht
Onderwijzer: Nu do toekomende tijd; iik
zal
Piet: Ham eten.
HIJ KON HET WETEN.
Wie wordt de wijste mam genoemd
to deai Bijbel vroeg de ouderwijzer.
Paulus! ried een kleine jongen to
stebke overtuiging.
Neen Jantje, zei de meester. Paulus
was een groot en heilig man, maar Sa
lomon wondt geprezen als de wijste.
En toch zegt mijn vader, hield Jantje
vod, dat Paulus de wijste man was, omdat
hij nooit getrouwd is geweest en ik ge
loof dait mijn vader het kan weten.
TOCH STERK.
Is lachen zonde? Deze vraag wordt vol
gens de christelijke „Amsterdammer" in
l'ro) vrouw. Uonslantyn, jo
hebt mij nu al drio ochtenden geen kus
gegeven.
De verstrooide professor: Is dat zóó,
m'n lieve? Maar wie heb ik don wel
edenat?
sommige kringen no„:il eens gestold en
dan tegelijk zonder aarzelen lx1 vestigend
beantwoord.
HET SPREEKWOORD IN DE
PRACTIJK.
Moeder: Stel niet uit tot morgen, wal
ge heden doen kunt.
Jantje: Dat dacht ik ook moe. L
heb de heeïe pastei maar opgegeten.
WINKEL- EN RECLAMEBILJETTEN.
Het is niet onverschillig, schrijft „Dc
Manufacturier", welke kleuren van papier
en letters men gebruikt voor winkel- er
reclamobiljelten, met 't oog op het meer
of minder opvallende en leesbare van zoo'n
hi'ljet. Daarbij moet in aanmerking worden
genomen de grootte, formaat, lettertype er-
de afstand waarop liet biljet moet kunnen
gelezen worden.
Het volgende staatje geeft in volgordr
de combinaties van kleuren aan, waarbij
de aandacht trekt, dat zwart op wit eers»
op de vijfde plaats komt, wat duidelijkheid
betreft.
1. Zwarte letters op geel papier.
2. Groene letters op wit papier.
3. Blauwe letters op wit papier.
4. Witte letters op blauw papier-
5. Zwarte letters op wit papier.
6. Gele letters op zwart papier.
7. Witte letters op zwart papier.
8. Witte letters op groen papier.
9. Roode letters op geel papier.
VERZUCHTING.
Mijnheer, ik ga uw dienst verlaten,
met mevrouw is het niet meer uit te hou
den!
Gelukkig meisje, zei aneneer lachend.
Jij kunt gaan, maar ik moet blijvenl
DE N1IEUWE ZUIGFLESCH.
De uitvinder vain een nieuw soort zuig-
flosöh schreef in do gebruiksaanwijzing.'
„Wanneer het kind gedronken heeft
scbiroevc inen het stevig ducht en legg«
hem op ©en koele plaats, liefst in een
kelder.''
