adsa*
binnenland.
Hef verdwenen meisje
BUITENLAND.
"fTuillèTon.
WOENSDAG 21 DECEMBER 1921
INDISSHE KBÖMiEK.
Hij verkeerde derhalve in geen
geringe verlegenheid. Daar hij nog
niets omtrent de toekomst van het
meisje bepaald had, schreef hij per
omgaande aan Renard, het kind voor
loopig onder een of ander voorwendsel
bij brave menschen te besteden,
degelijk voegde hij er een aanzienlijke
Sor|i bij, waarvan hij een gedeelte ter
aanWet,ding Van het kind bestemde.
'n plaats van een antwoord ver
scheen plotseling Renard zelf in Belle-
Courhouse.
dochter te£elijk vroegen vader en
bracht ,,Heb je het kind meege-
„Wat is er van het meisje gewor
den vroeg Bellecour heftig f Het
,s toch niet.. D
„Dood?" voleindigde Renard. ))ïk
geloof liet niet."
„Mensch Je weet het derhalve met
zekerheid
Kt»»lk kan het, helaas! niet zeggen.
adat ik het kind uit het ouderlijke
sto's geroofd had, bracht ik het ter-
iVro?^ ,laar mtin eigen. Maar mijn
WkoM Mary wilde het niet dulden,
het voor het kind mijner zuster
DE G0NFERENTIE TE
WASHINGTON.
Renard deed dit verhaal met zulk
een openhartig voorkomen, dat er
aan de waarheid daarvan niet te twij
felen was. Men kon gemakkelijk be
speuren, hoezeer ook hij het verlies
van het kind betreurdehierdoor
was voor hem een rijke geldbron op
gedroogd.
Een poos ging Bellecour nadenkend
in de kamer op en neder. Eindelijk
bleef hij voor Renard staan en zeide
met nadruk
„Stel al het mogelijke in het werk
om het kind terug te krijgen. Ik moet
het hebben. Versta mij goed, ik moet
het hebben."
„Ook wanneer het toevallig aan de
ouders teruggegeven ware vroeg
benard loerend.
„Is het dat misschien?"
„Neen want dan was ik niet hier."
„Hoezoo
„De heer Meerveldt zond mij uit
om hier naar het kind onderzoek te
doen
DE GOHFiBElïlE Ti LOMDEM,
„Wat zegt ge
„Stel u gerustHet is een louter
vermoeden van hem, zonder eenigen
aanneembaren grond."
„En wat breng je hem tot ant
woord
„Dat gij er ten een male vreemd
aan zijt."
„Goed Mocht hij echter zijn kind
zonder jouw toedoen terugkrijgen,
zal het hem niet ten tweeden male
door mij ontscheurd worden."
Door Bellecour weggezonden, begaf
Renard zich naar zijne kamer, die hem
door Cesar aangewezen werd. Nauwe
lijks had_ hij er bezit van genomen,
of Melanie trad bij hem binnen. Zij
had het onderhoud bijgewoond, zonder
er zich in te mengen. Des te scherper
had zij den sluwen politie-agent gade
geslagen. Daardoor had zij ontdekt,
dat hij dengene diende, dien zijn
diensten het hoogste beloonde. Om
hetn voor haar doel te winnen, stond
zijha tns voor hem.
Er had een langdurig onderhoud
tusschen beiden plaats. Op het punt
de kamer te verlaten, zeide Melanie
tot hem: „Ik vertrouw op je ijver
om mijn wenschen te vervullen. Tot
eiken prijs wil ik het kind in mijn
macht hebben. Ofschoon ik een be
looning voor je vastgesteld heb, zai
mijn dankbaarheid ook nog verder
duren."
Renard keerde naar New IJork
terug en berichtte gelijk vermeld is,
den uitslag zijner reis.
Met het oog op de toegezegde over-
groote belooning wendde hij alles
aan om de tegenwoordige verbliif-
i>e Iersche kwestie
boete in plaats van hechtenis.
6EM. BUITENL BERICHTEN.
plaats van het kind te ontdekken.
Ondanks hij zijn vrouw met den dood
dreigde, als zij hem niet zeide, waar
heen zij het gebracht had, weigerde
zijstandvastig elke inlichting. „Het
is in goede handen," was het eenige
antwoord, dat hij van haar bekwam.
Dus moest hij afwachten, of niet
het toeval hem soms op het rechte
spoor bracht.
Ook Melanie hoopte van dag op dag,
van maand op maand. Er verliepen
echter jaren, zonder dat haar wraak
zuchtige wenschen vervuld werden.
Zij werd steeds harder voor hare
s aven. Om de geringste beuzeling
liet zij ze dikwijls onmenschelijk gec-
selen, al waren het mannen of vrouwen
of zelfs nog onschuldige kinderen.
A'len sidderden voor de gestrenge
meesteres. Herhaaldelijk poogde haar
vader haar tegen te werken hij ver
bood haar zelfs alle bestraffing zonder
zijn voorafgaande toestemming. Maar
dit alles hielp nietsintegendeel,
het verbitterde haar nog meer. Zij
was van lieverlede geheel hardvochtig
voor de s aven geworden. Velen ont
vluchtten en leidden liever een leven
vol ellende en ontbering in de bos-
schen. Onder allen heerschte een doffe
gisting, die de meesteres niet veel
goeds voorspelde.
Op zekeren dag was Melanie uitge
reden, om eene familie, die eenige mij
len van daar woonde, te bezoeken.
Tegen den avond keerde het paard
zonder berijdster terug. De vader ver
moedde, dat haar een ongeluk over
komen was en zond terstond eenige
slaven uit, om haar te zoeken. Hij zelf
DE WAARDEERING VAN DEN
HOOFDARBEIDER.
reed spoorslags naar de familie toe.
Hier vernam hij, dat zijn dochter
reeds vroegtijdig den terugweg had
ingeslagen. Ten hoogste bekommerd
en het ergste vreezende, keerde ook
hij terug. Nauwelijks had hij zich eeni
ge minuten, rust zoekend, op een otto-
inane neergelegd, of de uitgezonden
slaven naderden met een groot mis
baar het huis. Daar zag hij in het mid
den van de schreeuwende hoop vier
slaven, die een van boomtakken ge
maakte baar droegen. Zij hadden dus
zijne dochter gevonden. Of zij nog
leefde Langzaam en met knik
kende knieen klom hij de trap af.
Tegelijk met hem kwamen de dra
gers op de breede veranda aan. Een
oogslag op de baar toonde hem het
bloedige, afzichtelijke lijk zijner doch
ter. E»eze oogslag zeide hem, dat zij
aan de wraak der gemartelde en weg-
geloopen slaven ten offer gevallen
was. Bewusteloos zonk hij naast haar
neder.
Ten gevolge van de hiervoor gemel
de gebeurtenis verviel Bellecour in
een langdurige ziekte. Maanden ver
liepen voor hij het bed verlaten kon.
Eindelijk kwam de verjaardag van
de vermoording zijner ongelukkige
dochter. Op een stok steunende,
wankelde hij naar het graf. Hoe diep
was hij gebogen hij had 11U bij onder
vinding geleerd wat het zeggen wil,
een geliefd kind te verliezen. Want
lief had hij zijn dochter ondanks haar
hardvochtig karakter. Wel bezat hij
nog een zoon, maar dezen had hij
sinds lang verstooten en zelfs ver-
SINNENLANSSSH NIEUWS.
Nederland en Washington.
VERKEER EN POSTERIJEN.
boden diens naam in zijne tegenwoor
digheid te noemen. Wat had deze
dan toch wel misdreven, dat hij hem
zoo hard gestraft had Na eenige
jeugdige streken was hij door zijn
gestrengen vader daarover onder
houden geworden. Deze terechtwij
zing beantwoordde hij met aanmati
genden trots. Hierover verontwaar
digd, tuchtigde de vader hem met
eenige stokslagen. Hiertegen verzette
zich de zoon hij ontrukte zijn vader
den stok, verbrak dezen op zijn knie
en slingerde hem de stukken voor
de voeten. In den overmaat zijner
woede gelastte de vader zijn. zoon
hem te verlaten en hem nooit weder
onder de oogen te komen. Verschrikt
over de uitwerking van zijn weerspan
nigheid, wierp de zoon zich voor den
vader neder en smeekte om verge
ving. Maar deze was te veel opge
wonden. Hij stiet hem met den voet
van zich af en herhaalde het bevel
dat hem verbande. De zoon ging heen
en werd niet meer in Bellecourhouse
gezien. Waarheen hij zich begeven
had, ja, of hij nog wel in leven was,
kon niemand 'zeggen. Hij was en bleef
weg.
jarenlang bleef de wrok des vaders
onverzwakt voortduren. Het viel hem
oneindig moeilijk hem te vergeven.
Hij verkeerde in den waan, dat tie
zoon zich met berekend overleg tegen
hem verzet had. Dat deze enkel uit
jeugdige lichtzinnigheid en door valsch
eergevoel gedreven zoo gehandeld
had, kwam hem niet in de gedachte.
(Wordt vervolgd) 1
Tweede Blad.
De stem van Indiê.
Duidelijk. steeds duidelijker klinkt
ze op.
Eeuwen lang heelt ze gezwegen, al
thans werd ze niet gehoord in ae-
tieiland. Neen. we weten het wet,
schrijvers ais Multatuh hebben geen
waarneid geschreven, de Javaan werd
- n wordt niet mishande d. Maar toch...
heeft men niet eeuwen lang gedaan,
ii sof de Javaan, de Inlander niet be
stond, heeft men niet eeuwen lang in
Indië de zaken ja vooral de zaken!
geregeld, alsof er geen volk was
van tientallen nulliocuea. mensclieu
nvt een onsterfelijke ziel- Men sprak
wei van een voik van veertig millioen
zicicn, doch wie dacht hierbij aan
de werkelijke bet-eekenis. de eindeloozo
beteekenis van dal woord, wat men
gebruikte om een getal aan te dui
ven.
„Men", dat is hier de Nederland-
sc'ae gemeenschap, de Nederlanders!
a.s voik. Want we weten het
er zijn iu al die eeuwen steeds enkelen
geweest, die anders hebben gedaan..
Maar wc weten ook. hoe de Node» land
schc gemeenschap de stem dier enke
len heeft gesmoord, het werk d:er
enkelen heeft onder Jen voet geloo-
pen, terwijl de zwaar geladen zakken
met Indische rijkdommen werden weg
gedragen.
Sinds het Qogenblik, dat de roem
ruchte mannen der „Vereenigde Oost-
Indische Compagnie" het apostel-werk
van FTanciscus Xaverius vernietigden
dat was drie eeuwen terug tot op
de t.jdcn, dat het stelsel was ,<om
alle hervormingen te toetsen aan de
behoeften tier Nederlandsclie schat
kist" dat is nog geen vijftig jaar
'V-leden, is er in Indië veel en hard
werkt.... ten bate van de Neder-
tandsche geine nv.lvtp.
/oker. we zijn nu een heel eind ver
wijderd van den tijd der „batige slo
ten" van de Indische begrooting en
Nederland neemt nu welwillend het
„voogdijschap" waar. Doch de stem
van zijn Indische pupil beluisteren,
met aandacht, o-ok al klinkt ze zwak,
doet het dat?
'Ik lees zoo juist, dat de Minfctter
van Koloniën in tEe Memorie van Ant
woord op het Voorloopig Verslag der
Tweede Kamer schrijft-, „Over het ge
heel genomen acht de Regeering den
politieleen toestand in Indië gunstig.
Wel. blijmoedig optimisme is lieden
ten dage te schaarsch om niet op
hoogen prijs gesteld te worden.
Maar ik zou met meer genoegen
kunnen geluisterd hebben naar die
jgunst'ge" uitspraak, indien, uitgesto
ten ware, dat bij deze beoordeeling het
criterium vooral gezocht is in de vei
ligheid der Nederlandsclie „belan
gen" in Indië.
De niet-oonoozele lezer zal weten,
wat ik daarmede bedoel.
Evenwel, er zijn. verheugende ver
schijnselen waar te nemen.
Iu 't bijzonder in het Katholieke
Kamp.
De groots Missie-beweging, zoo
krachtig doorgezet over heel Neder-
iaud, heeft ook de aandacht gevestigd
op dat deel van het wereld-missie
gebied, dat aan cLe speciale zorgen
van de Nederlandsclie inissttonarissen
is toevertrouwd. Priesters en leeken
vinden we onvermoeid bezig aan de
propaganda voor de zaak onzer Kolo
niën. en steeds meer wordt er plaats;
ingeruimd voor de behartiging der In
dische belangen.
Als een belangrijk feit mag ik zeker
wel noemen, dat een der besten onder
de Ind'sche Katholieken, gelegenheid
heeft gekregen om op de Katholieke
Sociale Weck te spreken over een In
disch onderwerp.
Het groote verband, waarin deze
verhandeling werd opgenomen, èn het
onderwerp, „Solidarisme in Indië'', èn
de persoon. Dr. J Schmutzer, hebben
dit "feit gemaald tot een van groote
beteekenis.
De lezer mijner Kronieken, heeft van
do rode van Dr. Schmutzer uit de pers
verslagen reeds kennis kunnen nemen,
ïoedat een bespreking daar van hier over
bodig is- En dit te meer, omdat hot
me alleen te doen was om den groei
der belangstelling vcor Indi ciie aange
legenheden te demons'.reerenalthans
voor hen, die het nog noodig hebben
dit gedemonstreerd te krijgen.
En helaas, dat zijn er nog velen on
der ons, Katholieken.
En het blijft waar, dat allen moeten
worden gewonnen voor do Indische zaak.
Enkele dagen geloden werd ons in de
pers de stichting gemeld van het co
mité „Nieuw Indië", hetwelk zied ten
doel stelt: „de VolksverLegenwoordiging
telkens wanneer Indi che vraagstukken
hiertoe aanleiding geven."
Ook hier zijn het verband, de naam
van het comité en de personen, die
daarin zitting hebben genomen, veelzeg
gend. Veelzeggend, vooral om hetgeen
niet is uitgesproken.
Want de heeren mogen nu wel ver
klaren, dat het hun te doen is om de
„bevordering van de sn.lie ontwikkeling
van Indië in democratische richting"
maar dan valt het toch op, dat de in
het comité opgenomen personen naar hun
politieke gezindheid ingedeeld kunnen
worden bii de „linksche" partijen hier
te lande in alle schakeeringen tusschen
socialist en liberaal. De heeren zullen
natuurlijk niet toegeven willen, dat ze
daarmede allerminst een „democrati
sche" scheidingslijn tusschen hen en de
andoren hebben getrokken, en nog min
der, dat de voorlichting, die van hun
groepje moet komen, noodzakelijkerwijs
éénzijdig, en sterk eenzijdig moet zijn,
en we zullen ook niets, ook niot het
allerminste doen, om hen tot andere ge
dachten te brengen.
Maar het optreden van dit gemengd
ensemble strekke ons tot waarschuwing.
Tot waarschuwing om te zorgen, dat
Nederlanders behoorlijk Katholieke, dus
algemeene voorliohting krijgen over In
dische aangelegenheden.
Tot waarschuwing ook, om onze actie
ten bate van Indië niet te doen ver
slappen, doch met steeds toenemendo
kracht te gaan voeren.
De Katholieken in Nederland zijn be
ter in staat dan anderen om te geven
wat Indië en Indië's volk noodig heeft.
Daar is vooreerst eene negatieve re
den.
De „Zakelijke" belangen, die zij in
Indië hebben, zijn niot groot, deze zijn
althans in vergelijking met die van an
deren zoo gering, dat zij' veel meer dan
deze anderen, onbevooroordeeld kunnen
staan tegenover de ontwikkeling van In
dië in oigen richting.
Doch daarnevens zijn de Katholieken
het mooie woord is, meen ik, van
Leon Blois geestelijke millionaire, en
kunnen méér dan wie ook, uit hun
overvloed afstaan aan het Indische volk,
dat nog zoo ontzettend behoeftig is.
Zij kunnen zoo ontzaggelijk veel doen,
als zij het willen.
Als zij het allen willen!
Zullen zij datluisteren naar de
stem van Indië? S.
Het Fransche vlootvoorstel.
Naar verluidt behelzen de instructies, die
de Fransche delegatie Maandag uit Parijs
heeft ontvangen, het volgende:
Ten eerste: Sarraut wordt verzocht, de
Amerikaanse he regeering ten aanzien der
Fransche vloottoewijzing zoo ver mogelijk
als niet de Franscho belangen strookt te
gemoet te komen.
Ten tweede: dat indien een laag percen
tage groote schepen wordt aanvaard, daar
uit. Zij geloofde het niet, zij vreesde
iets anders, want zij is zeer ijverzuch
tig. Ik smeekte, ik dreigde. Het
baatte niets. Tijdens de reis die ik
ondernam, om de navorschingen der
politie op een valsch spoor te brengen,
deed zij het verdwijnen. Waarheen,
kon ik onmogelijk van haar te weten
komen. Liever had zij zich door mij
laten worgen. Het eenige wat zij ant
woordde was: „Het is in goede han
den." Zoodra het mij mogelijk was,
deed ik onderzoek naar het kind,
maar tot heden tevergeefs. Ook vrees
ik, dat, wanneer ik teruggekeerd ben,
al mijne moeite vruchteloos zal zijn."
voor een evenredig hooger percentage iluik-
booten en andere kleine schepen in de
plaats dient te komen, zonder dat definitie
ve cijfers in liet bericht worden genoemd.
De instructie geeft geen aanwijzingen voor
een vastbepaalde gedragslijn. Veel wordt
aan Sarraut's oordeel overgelaten, terwijl
veel zal afhangen van den loop zijner be
sprekingen met Hughes. Geheimzinniglieid
blijft intusschen heerschen ten aanzien van
het Fransche standpunt.
Algemeene zittingen.
Naar verluidt zullen deze week een of
twee algemeene zittingen plaats hebben. De
eerste zal waarschijnlijk heden worden ge
houden, waarin de Britten de duikboot-
kwestie ter sprake zullen brengen. Lord Lee
zal de Britsche redenen voor de afschaffing
va., dit wapen uiteenzetten. Britsche krin
gen blijven van meening, dat één der doe
len der conferentie niet wordt bereikt, in
dien de duikboot als aanvalswapen niet
wordt afgeschaft, of aanzienlijk beperkt.
De ontwapeningsconferentie weerspie
gelt zich in nieuwe dollars, die aan een
kant het gewone hoofd van de vrijheid too-
nen, aan den anderen kant een olijftak dra-
genden arend op een gebroken zwaard met
het woord „Peace" en op den achtergrond
de stralen van de opgaande zon, aldus een
nieuw tijdperk symboliseerend.
China en de 21 elschen.
Onder de verklaring naar waarheid Chi
na le vertegenwoordigen, ondanks het af
treden van het kabinet te Peking, gaf de
Chineesche delegatie een mededceling uit,
waarin zij zegt dat tenzij Japans 21 cischen
aan China geschrapt worden, de beginselen
door de conferentie te Washington aange
nomen, niet meer zullen zijn dan een vodje
papier.
De bijzondere correspondent van Havas
te Londen loochent het Engelsche couran
ten-bericht, dat het in de bedoeling zou lig
gen, een drievoudig verbond te stichten tus
schen Frankrijk, Engeland en Dnitschland,
daar Briand en Lloyd George volstrekt niet
van plan zijn te spreken met de vertegen
woordigers van Duilschiund, thans te Lon
den.
Hoe dit zij, het denkbeeld van een nau
wer Fransch-Engelsch bondgenootschap zit
in de lucht en het is van het hoogste be
lang toe te zien of het verwezenlijkt zal
kunnen worden. Opgemerkt dient te wor
den, dat in Frankrijk vooral van rechtsche
zijde, maar toch vandaar niet alleen, ge
zegd wordt, dat men in een dergelijk bond
genootschap niet als een panacee mag ge-
iooven, omdat Engeland eventueel Frank
rijk helpen zal, als het daarin eigen belang
ziet en niet helpen zal als het dat niet ziet,
onafhankelijk van papier en tractaten.
Rechts ziet men daarin een grond om
vooral voorzichtig le zijn met de concessies
op het stuk van ontwapening.
Volgens Millet in de „Petit Parisien", die
van officieele zijde zeer goed ingelicht
pleegt te zijn, zou het Engelsche program
ma in hoofdzaak het volgende zijn: Ten eer
ste reparaties. Engeland wil radicale her
ziening van het probleem waarbij de Duit-
sche schuld alleen zou blijven bestaan voor
zoover betreft het herstel van verwoeste
gebieden. Engeland zou dan zijn geheele
vordering laten vallen. Dientengevolge zou
Frankrijk de prioriteit krijgen, welke het
vraagt. Ten tweede: beperking der bewape
ningen, verkregen ten gevolge van het ver
drag, waarbij niet alleen Frankrijk en En
geland, maar ook Duilschland en eventueel
Italië zouden zijn aangesloten. Die zouden
vooral neutraliteit van het Rijngebied moe
ten garandeeren, heigeen tengevolge zou
hebben, dat Frankrijk zoo spoedig mogelijk
de bezetting van den linker-Rijnoever be
ëindigde. Ten derde: herstel van den vrede
in het nabije Oosten. Hiervoor zou Enge
land bemiddeling voorstellen op de basis
van bescherming der Christelijke minderhe
den in Klein-Azië, met name Smyrna, dat
een regime zou krijgen in het genre van
Dantzig.
Over dit speciale onderdeel zouden Fran
sche, Engelsche en Italiaansche ministers
van Buitenlandschc zaken in het begin van
Januari te Parijs komen vergaderen. I en
vierde: hervatting der betrekkingen niet
Rusland wanneer de Sovjetregeering^ ie
oude schulden erkent en verdere waaroor
gen geelt om als behoorlijke regeering le
willen optreden. Dit zou dan moeten leiden
tot hulp aan Ruskind om zich veer op le
befien.
Frankrijk zou niet ongeneigd zijn op
alles in te gaan, maar wil al deze vraag
stukken niet tegelijk behandelen en begin
nen met dat van hel I'rail soli -Engel sell e
bondgenootschap.
Havas seint verder uit Londen: In den
loop van de eerste, bijzonder hartelijke,
gesprekken, uitte Lloyd George tegenover
Briand het verlangen naar ©en zoo nauw
mogelijke samenwerking tusscihen Frank
rijk en Engeland voor het economisch her
stel vam de wereld en de regeling van a"e
ihatngende vraagstukken. Briand keurde dW
gocd, daar Lij sinds lung bereid was lol
zulk een samenwerking.
Briand deelde aan Reuter mode, dat ten
aanzien van de viootbewapening Frankrijk
nooit zou concarreeren in den bouw van
groote schepen, d.w.z. de offensieve bewa
pening. Frankrijk wilde aitieen voldoende
licfblere schepen hebben voor de verdedi
ging van de kust en de koloniale verbin
dingen.
Louoheur deekleaiede, dat Horne en hij
den toestand onderzocht hadden in ver
band met Duitsohland's jongste nota.
Draadloos wordt o.in. uit Londen ge
meld, dat de gedaohtenwisseiing Maandag
een algemeen karakter droeg en Bop over
de hangende vraagstukken in de Engelsoh-
Fransohe betrekkingen en het herstelpro.
bloem. Deze laatste aangelegenheid is in
banden gesteld van de financieel© deskun
digen van beide gealli<*»4en, die rappor
ten zuilen opstellen ter voorlegging aan de
premiers, waarna dezen waarschijnlijk
zullen beraadslagen over het aan Duitsoh-
land le geven antwoord op zijn verzoek
aangaande een moratorium. De nadruk
wordt erop gelegd, dat in quaeslies, waar.
bij alle geallieerden betrokken zijn geen
definitieve besluiten kunnen worden geno
men. De beteekenis van de conferentie ligt
in ©en algemeene uitwisseling van de Fran-
sdhe en Engelsche meeningen ais inleiding
tol ©en plenaire zitting van den oppersten
raad.
Volgens de „Daily Chron." heeft Lloyd
George liet gehad over zijn geliefkoosd
denkbeeld om te komen tot regeling van
de zaken op ©en breeden grondslag ter be
vordering van den vrede en de reconstruc
tie van Europa. Het blad verzekert, dat de
onderhandelaars doende zijn een zelfden
arbeid voor Europa in te leiden als Was
hington verricht voor de Zuidzee.
Over de zitling van gisteren is het vol
gende communiqué uitgegeven:
De conferentie duurde van twaalf tot
één. Een onderzoek werd ingesteld naar
den stand van 't reparatieprobloem aan de
hand van den toestand in Duilschland en
de hulpbronnen, die het heeft om aan zijn
verplichtingen te voldoen. Ook is er ge
sproken over de middelen tot het verbete
ren van den algemeenen eoonomischen
toestand van Europa. De conferentie is
verdaagd tot Woensdag rif uur.
De beraadslaging aan het
Dail Eireann.
In de Maandag gehouden- vergadering
van het Dail Eireann stelde Stack (Sinn
Fein minister van binnenlandsche zaken)
de verwerping van het verdrag voor,
waarin hij gesteund werd door graaf Plun
ked. Ballon, een der gevolmachtigden, ver
wekte sensatie door te zeggen, dat hij als
mede Gavan Duffy tegen onderteekening
waren, maar dal Lloyd George een ultima
tum had gesteld, waarbij hij de teekening
der overeenkomst door alle gedelegeerden
vóór een zeker uur oischte of anders on
middellijk oorlog. Gavan Duffy durfde
zulk een verantwoordelijkheid niet aan
vaarden en toekende deswege. Hij hield
zich nu aan zijn handteekening door de
ratificatie aan te bevelen.
De Duitsohe Rijksdag heeft een wetsont
werp aangenomen, waarin het mogelijk
word gemaakt korte vrijheidsstraffen be
ueden drie maanden, te veranderen in
geldstraffen.
De communisten hadden voorgesteld
alJc straffen tot drie maanden algemeen le
wijzigen in vrijheidsstraffen, hetgeen de
minister van justitie en de meerderheid
van den Rijksdag niet wilden, ©midal mis
daden, begaan in nood of ziekelijke op
winding, niet op één lijn gesteld mogen
worden met gewonen diefstal of mishande
ling. Anders zou het gevolg zijn, dat voor
de latste categorie steeds straffen werden
opgelegd zwaarder dan drie maanden.
De minister van justitie vermoedde, dat
drie kwart der vonnissen beneden drie
maanden verzacht zouden worden tol boe
len, waardoor er ruimte zou komen in de
gevangenissen, hetgeen zeer gewenscht is,
omdat de strafrechtspleging nu aanzienlijk
te lijden heeft onder overvulling der ge
vangenissen.
HET HUWELIJK VAN PRINSES
MARY.
Uit betrouwbare bron wordt gemeld,
dat prinses Mary in de laatste week van
Februari in de abdij van Westminster in
het huwelijk zal treden.
DE TOESTAND IN BRITSCH-INDIë.
In_ den politieleen toestand van Britsch-
Iivdië is volgens een Reutertelcgram uit
Calcutta een belangrijke wending geko
men, doordat de onderkoning, Lord Rea
ding, erin heeft toegestemd op 21 Decem
ber een deputatie te ontvangen van de
vertegenwoordigers -der provincies, die
aandringen op dc wenschelijkhekl ceuer
conferentie. Men gelooft, dal Ghandi deze
conferentie zal bijwonen.
Vijftien vooraanstaande non-coope-
rators in de Vereenigde Provinciën,
waaronder personen, die een functie be-
kleeden bij liet Indische Nationale Con
gres en de Kalifaatbeweging, zijn veroor
deeld tot van zes tot achtten maanden ge
vangenisstraf wegens deelneming aan het
bestuur van onwettige vereenigingen.
De laatste trein in dit jaar. met
krijgsgevangenen uit Rusland is met 388
personen, waaronder 111 vrouwen en 58
kinderen, te München aangekomen. Deze
menschen kwamen hoofdzakelijk uil Ti-
fiis, Bakoe en de overigen uil Kaukasus,
Odessa en Konstantinopel. Zij vertelden,
dat in Rusland een pond zwart brood
reeds 9000 roebel kost en dat er alleen
tusschen St. Petersburg cn Moskou ge
regeld verkeer beslaat. De prijs voor een
plaatskaart over dezen afstand bedraagt
25.000 roebel. Het gebrek aan brandstof
heeft de afmetingen van een catastrofe
aangenomen. In het gebied van Wilna
moeten reeds 20, volgens anderen 40
millioen menschen verhongerd zijn.
Een telegram uit Moskou luidt, dat
Narikes, een gevolmachtigde van het
Scvjet-Gouvernement, te Charbin is aan
gekomen op zijn doorreis naar Peking,
teneinde handelsbetrekkingen aan te
knoopen met de Chineesche regeering.
Dezer dagen werden te Weenen een
drietal koop'Kde" gevangen genomen, die
op het punt stonden naar het buitenland
tc vertrékken. Zij waren in het bezit van
groote bedragen Oostenrijksche kronen,
te zamen voor okl millioen, die^zij over
de grens wilden smokkelen.
De Beiersche regeering heeft wegens
den slechten cconomischen tostand tot
een beperking van de carnavalsvermake
lijkheden besloten. Of de pret er minder
om zal zijn, dient afgewacht. In Baden
gaat de overheid drastischer te werk-
Daar is het hccle carnaval verboden.
Van de 63 Duitschers die de Fran-
sclien neg te Avignon krijgsgevangen
houden, zijn 23 begenadigd. In gevan
genschap blijven nog 40.
De tet de intellectueelen in de partij be-
hoorende sociaal-democraat Ivuyper wijst
er op in een polemiek met den socialist
Zirertbroek. in „Het Volk", dat de intellec
tueelen met hun cultureeJe behoeften reeds
een financieel tekort voelen, ook zonder
dat zij zich maar iels gunnen van de
grovere genietingen, die bij vele proleta
riërs (en anderen) de geesten veel inecr in
beklag nemen.
En snerpend zogt hij, dat dc sociaal
democratische actie en de socialisatie niet
mag gebouwd worden op liet uiterste idea
lisme, „'dat nu eenmaal zeldzaam is. ook
bij de menschen met grootere canaciteiten
en met het minst, naar eigen ervaring, in
kringen van lieden, die den mond vol heb
ben van idealisme."
Merkwaardig is ook de verklaring van
Kuyper. dat de sympathie voor de sociaal
democratische beweging is verzwakt, nu de
meesten der intellectueelen de laatste jaren
stéék in reëel inkomen zijn achteruitge
gaan en velen thans minder verdienen dan
oen opperman, metselaar of stukadoor.
Alles wat bij zegt, kan onderschreven
worden, zegt het „Hsgzm."
„Maar ook alles wat hij zegt is een aan
klacht legen de xooiaal-deinocratisdhe
partij, waar men de meniscben in de val-
sdhc leer der volkomen gelijkheid hoeft op
gevoed, hen tol afgunst heeft opge
kweekt en hum wijs gemaakt, dat de over.
winning van hot socialisme beteekende bet
neerhalen van al wat boven de massa uit
steekt tot het peil van de massa.
De heer Kuyper doet een goed, maar
tevens een ©enigszins gedurfd werk met
hiertegen op te komen, want hij tast oen
der grondpijlers van het socialistisch ge
bouw aan, in dezen zin althans dat de
leuze: allen gelijk cn allen evenveel, voor
zeer veten een der grootste aantrekkelijk
heden van bet socialisme was."
Is er, als deze aantrekkelijkheid wegvalt,
voor velen nog wel reden socialist te
blijven of te worden?
TEGEN HET ROOKEN DOOR
KINDEREN.
Het hoofdbestuur van het Ned. Ond.
Genootschap heeft in aansluiting met ge
lijkluidende adressen van de Tucht-Unke,
van den B. v. N. O. en van den Bend ter
behartiging van de belangen van het Kind,
den minister van justitie verzocht, een wet
legen het rooken van kinderen ia» het leven
te roepen.
EEN NIEUWE „BRANDARIS*
De stichting „Hulp na Onderzoek" heeft
aan de N. en Z.-HoU. Reddiingmpij., te
Amsterdam, naar de Tel. meldt, een meier-
reddingboot aangeboden, ter vervanging
van de verloren gegane „Brandaris''. Dit
sOhfil terende aanbod is dankbaar aanvaard.
De nieuwe boot. waarvoor hel ontwerp
thans gemaakt wordt, zal, in overeenstem
ming met den wensoli van de stichting
„Hulp na Onderzoek" den naam „Bran
daris" dragen.
Het radio-station. Het groote radio
station nabij Kootwijk (Veluwel begint de
voltooiing te naderen. Met den bouw van
de transfonnateur-oentraie wordt than#
aangevangen.
HET VREEMDELINGEN KAMP
HARDERWIJK.
Vóór einde November, schrijft de
„N. R Ct.", waren er geruimen tijd
twee personen in dit kamp en eind
November was er niemand meer.
Niettegenstaande bestaat het personeel
van dit kamp nog steeds uit: een
depót-commandant, den gep. g .neraal
Schotman; 1 luitenant, 7 onderoffi
cieren en 1 korporaal-keukenmee-Ter
gedetacheerd van het leger; 6 onder
officieren en 40 soldaten en korpo
raals. bewakingsdctachement; 5 onder
officieren en 6 soldaten, militaire po
litie; en 1 administrateur, 1 machi
nist en 2 stokers, burgerpersoneel.
Een vijfvoudig verdrag.
De correspondent van de „Morning-
post" te Washington zegt, dat een vijf
voudig verdrag tusschen Brltt mnië, Ame
rika, Frankrijk, Japan en Nederland zal
worden gesloten volgens de beginselen
van het viervoudig verdrag. Of, indien
dit gemakkelijker mocht zijn, zullen de
Nederlandsche belangen worden be
lichaamd in een verdrag betreffende Chi
na, dat door allo mogendheden ter con
ferentie moet worden geteekend.
DB INDISCHE LEENING IN
AMERIKA.
Ongunstige ontvangst in de afdeel'ngen.
Het wetsontwerp tot het plaatsen van
oen Indische leening in Amerika is
volgens do „Tel." in de afdeelingen
der Tweede Kamer vrij ongunstig ont
vangen. Vermoedelijk wordt het ontwerp
reeds overmorgen in het openbaar be
handeld.
Levensmiddelen naar Rusland. Het
eerste schip met levensmiddel- n voor
Rusland vertrekt 28 Decern' er van Rot
terdam naar Riga. Binnenkort vertrekt
een tweede schip.
Regeeringsinmening niet noodzakelijk.
De Nederlands?he Tuin' ouwraad acht
de inmenging van den wetgever in den
arbeidsduur voor don Ned. Tuinbouw niet
noodzakelijk.
Bezuiniging bij de Posteryen. De
directeur-generaal der posterijen en tele
grafie heeft, naar de „N. R. Cl."
meldt, den volgenden brief gerient aan
hot personeel:
„Het is de wénsch der regeering, dat
overal, waar dit goedschiks mogelijk is,
krachtige maatregelen worden genomen,
om tot vermindering van rijksuitgaven
te geraken. Dit geldt uiteraard ook voor
ons bedrijf. Afgescheiden daarvan, moet
het niet onmogelijk geacht worden, dat
in den loop der tijden hier en daar mis
standen of omslachtige regelingen zijn in
geslopen of ounoodige voorschriften zijn
gegeven, dan wel statistieken zijn inge
steld, die zonder het belang van dec.
dienst of van het personeel te schaden
opgeheven, vereenvoudigd of uitge
schakeld kunuen worden.
Ten eindo daaromtrent zooveel moge
lijk zekerheid te verkrijgen, heb ik do
eer, u uit to noodigen, met bekwamen
spoed uw meening kenbaar te u. n,
betreffende mogelijk geachte maatrege
len of vereenvoudigingen, welke tot het
beoogdo doel zouden kunnen leiden."
