Vijfde blad.
BUITENLAND
BINNENLAND
He4 verdwenen meisje
DE CONFERENTIE TE
WASHINGTON.
ZATERDAG 31 DECEMBER 1921
Steunregeling in het veen.
J kwaadwilligheid worden vrijgespro-
I ken en dat mogen dus ook de lezers
van dit blad wel weten.
Schoten, 28 Dec.
A. J. LOERAKKER.
Er circuleert omtrent bovenstaand
onderwerp een berichtje door de pers,
netwelk zeer tendentieus is gesteld en
dus, zeker in algemeenen zin, onjuist
is.
Vooral nu allerwegen getracht wordt,
de noodlijdende gezinnen te hulp te
komen, is het weinig minder dan
kwaadaardig, dergelijke berichten te
lanceeren.
Het bericht zegt dan, dat een veen
arbeider die in dït jaar f 265Ü.ver
diende, waarvan hij dezer dagen nog
f 1450.— ontving zich voor steun
aanmeldde het zegt voorts dat twee
arbeiders weigerden om voor f 20.—
per week te werken wijl zij, indien zij
niet werkten f 14.— steun zouden ont
vangen daarnevens, dat er arbeiders
in de venen zijn, die de laatste jaren
zóóveel overhielden, dat zij wel een
jaartje van werkloosheid kunnen trot-
sccrcn.
Eu 'dan, als slot, dat deze dingen
„vermoedelijk" ook ter bevoegder
plaatse zijn opgemerkt, althans men
„begint" 'thans'werkelijk onderscheid
te maken tusschen werklooze en nood
lijdende arbeiders.
Nu ook in deze streken blijkt, dat
men iets voor de noodlijdende ge
zinnen in de venen wil doen, kan een
dergelijk bericht slechts de zaak scha
den en zal het door velen gewaar
deerd worden te weten, dat hun of
fer niet aan onwaardigen wordt be
steed.
Het zou dwaasheid zijn om te be
weren, dat alle veenarbeiders even
brave menschen zijn en er dus onder
dezen niet waren, op wier hande
lingen veel is af te dingenevenmin
kan ik weten of er door een veen
arbeider die dan met fijn gezin
moet gewerkt hebben en anders is
het onmogelijk dit jaar f 2650
is ontvangen maar wèl weet ik, en
kan ik weten, dat zeer veel arbeiders
dit jaar maar zeer kort hebben ge
werkt en dus in de allergrootste ar
moede verkeeren.
Ik kan weer niet weten,, of er twee
arbeiders zijn, die liever f 14.- steun
ontvangen, dan voor f 20.te gaan
werken wel weet ik, dat het over-
groote gedeelte géén werk kan krij
gen en f 14.steun slechts kan ont
vangen worden, als iemand 5 kinde-
•en "zónder verdiensten heeft en zelf
ook niets verdient. In dat geval rnoet
van de f 13.75 eerst nog de contri
butie voor de werkloozen-kas betaald
Dater arbeiders zijn, die niet-nood-
'ijdend zijn, kan worden toegegeven,
naar onwaar is het bericht, waar
.iet den schijn wekt, alsof dergelijke
personen van den openbaren of vrij-
willigen steun profiteeren. Daarom
trent is steeds een zoo scherp moge-
ijke controle ingesteld, wa4 alweer
'iet uitsluit, dat hier of daar iemand
e controle heeft kunnen misleiden.
Als we ten slotte nagaan, dat alle
Zeer Eerw. Heeren Pastoors in de
Drentsche venen zich hebben doen
opnemen in een steuncomité om door
giften van onze geloofsgenooten den
allercrgsten nood in hun parochie
te kunnen lenigen dat Z. D. H. de
Aarts-Bisschop van Utrecht voor dat
doel reeds een gift zond van f 500.—,
dan zal iedereen toegeven, dat be
richtjes als door mij bedoeld een ver
keerden indruk vestigen en dus afbreuk
doen aan hetgeen voor vele veen
arbeiders toch zoo dringend noodig
is, n.l. hulp van hun medeburgers in
Nederland en kan m.i. het bericht, dat
waarschijnlijk geheel onwaar is, doch
in elk geval slechts op zeer enkele
uitzonderingsgevallen slaat niet van
De oplossing van het econo
misch probleem.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
GEEN GEWETENS
BEZWAREN.
HET POLITIEKE WERK IN DE
KOMENDE MAANDEN.
FEUILLETON
Zijn omvang bedroeg hoogstens vijf a
zes honderd schreden. De oever van
het meer werd door kolossale palm-
boomen, vermengd met dennen en
magnolia's gezoomd. Énkel aan eene,
door Datura betreden zijde week het
oerbosch eenige schreden van den
oever terug, Öp den gladden water
spiegel wiegden zich een aantal water
vogels, die zich eensklaps, door een
tragen aligator opgeschrikt, met rui-
schenden vleugelslag verhieven, om
zich op een rustiger plek weer neder
te Zetten.
Datura was verrukt over dit heerlijk
natuurtafereel. Waarheen haar oog
zich wendde, overal aanschouwde zij
iets schoons en verhevens. Bewonde
rend vouwde zij de handen tot een
stil gebed. Hoe lang zij hier gestaan
had, wist zij niet. De steeds meer naar
de westerkimme dalende zon maande
haar aan om terug te keerén.
Intusschen had de vacantietijd in
het door Robert Schönhof in St.
Louis bezochte college een aanvang
genomen. In plaats echter gelijk an
ders den Mississippi op te varen om
het ouderlijk huis op te zoeken, kreeg
hij van zijn vader een opdracht naar
New-IJork. Bij het schrijven, dat de
ze opdracht bevatte, was tot dekking
der onkosten een wissel gevoegd op
het bankiershuis Paul Meerveldt en
zoon aldaar. Eenige oogenblikken
dacht Robert na, terwijl zijne oogen
op den naam der firma rustten plot
seling begon hij te iubelen en sprak
„Ja, dat moeten de goede pleegou
ders zijn, die de arme verstootene
Datura aannamen. Ik herinner mij nu
den naam volkomen. Daar zal ik wel
gelegenheid hebben, iets van het lieve
ineisie te hooren."
Snel had hij zijn reisbenoodigdheden
in een klein valies gepakt en eer het
een uur verder was, bevond hij zich op
weg.
Ofschoon hij verscheidene dagen in
New-IJork vertoeven moest, om den
hem opgedragen, last zijns vaders te
volvoeren en hij het bedrag van den
wissel niet voor zijn vertrek noodig
had, kon hij toch nauwelijks den tijd
afwachten, om hem aan het bankiers
huis te vertoonen. Haastig verwisselde
hij zijn reiskleeding met een ander
costuum en spoedde zich naar de
straat, waar de bankier woonde. Zon
der veel moeite vond hij het huis en
trad het kantoor binnen. Aan eenige
lessenaars stonden ionge lieden te
schrijven. Een hunner nam den wissel
aan, bracht hem naar den achtergrond
der zaal en legde hem den daar zitten-
den principaal voor. Nauwelijks had
deze den naam Schönhof daarop gele
zen, of hij sprong op en kwam haastig
op Robert toe. Toen hij in dezen
een nauw twintigjarig iongeling
zag, bleef hij staan. "Maar hij scheen
hem met de oogen te willen doorboren,
doch dit duurde slechts even want hij
naderde hem ijlings en sorak „Zijt gij
de zoon van den heer Karei Schönhof
Robert boog bevestigend.
„Wees mij van harte welkom ging
Hendrik Meerveldt voort, want deze
was h-et.
Hij vatte den ionkman bij de hand.
„Kom mede Wij kunnen onze klei
ne zaak ook in mijn huiskamer afdoen.
Mijn vrouw en mijn vader zullen zich
verheugen u te leeren kennen."
Met de innemendste hartelijkheid
werd de ionkman door de geheele
familie ontvangen. Hij kon zich dit
niet verklaren, want liij wist slechts,
dat zijn vader voor langen tijd op een
reis met den iongen heer Meerveldt
kennis aangeknoopt had, overigens
evenwel in geenerlei betrekking tot
hetn stond. Doch de kleine, nu bij
kans zeveniarige Blandina gaf hem
ongevraagd daaromtrent bescheid. Dit
lieve kind, waarin Robert ntenigen
trek van gelijkenis met Datura meen
de te ontdekken, vroeg hem onver
wachts op haar naieve wijs„Hoe heet
gij"
„Mijn naam is Robert Schönhof,"
gaf hij lachend ten antwoord.
„Robert Schönhof?" herhaalde zij
nadenkend. Dan riep zij plotseling
„Mama, die heer heet iuist zooals de
moedige heer, die Tura uit den grooten
stroom gered heeft,"
Robert kleurde.
„Ik weet het, mijn kind," antwoord
de de moeder glimlachend.
„Hij zelf was de edele redder. Nu
kan ie hem ook de beloofde beloonlng
geven."
Een oogenblik keek het kind hem
eenigzins verlegen aan.
Doch zich vermannende, sloeg het
haar armen om zijn hals, trok zijn
hoofd naar beneden en bedekte zijn
wangen met kussen.
„O I wat heb ik u lief-," sprak het
vleiend, „omdat gij Tura niet hebt
laten verdrinken."
„Datura deelde ons dadelijk uw
edele Maad mede," hernam mevrouw
Meerveldt aangedaan. „Ook verzweeg
zij niet, aan welk een groot gevaar gij
u zeiven daarbij blootsteldet."
Toen Robert naar het logement
terugkeeren wilde, verzochten hem
allen zoo dringend bij hen te blijven
logeeren, dat hij onmogelijk weigeren
kon. Er werd derhalve een bediende
uitgezonden om zijn bagage af te halen
Spoedig bevond hij zich geheel en al
te huis iii den kring dezer voortreffe
lijke familie, de kleine Blandina week
bijkans niet van zijne zijde. Op die
wijze gingen de dagen uiterst snel voor
hein voorbij. De opdracht zijns vaders
viel onder medewerking van Hendrik
Meerveldt buiten verwachting goed
uit en Robert moest aan den terugkeer
gaan denken, hoe gaarne ook hij nog
langer bij de pleegouders van Datura
had willen vertoeven. Maar tochwaser
nog iets, wat hem meer aantrok.Hij was
namelijk van plan zijn terugkeer over
zee te nemen. Hierdoor werd het hem
mogelijk zijn beloofd bezoek op Bel-
lecourhouse af te leggen. Zonder
schroom deelde hij zijn voornemen
aan zijn vrienden mede. Allen belast
ten hem met hunne groeten aan het
geliefde meisje en haar edelen, va
derlijken vriend. Zij vergezelden hem
tot aan de haven en toen hii bun voor
de laatste maal tot afscheid de hand
drukte, verzochten zij hem, zeer spoe
dig zijn bezoek te hernieuwen.
De zeereis ging voorspoedig en
werd zonder ongeval van eenig belang
volbracht. In de haven van St. Au
gustine aan de oostkust van Florida
verliet hij de stoomboot om van
daar uit zijn doel te paard te bereiken.
Voortdurend in westelijke richting rij
dende, hoopte hij spoedig daar aan
te komen. Verscheidene moerassen la
gen hinderend op zijn weg. Hij moest
er om heen rijden. Hierdoor week hij
eenigszins van de goede richting af.
Eindelijk breidde zich een groot
oerwoud voor hem uit. Naar zijne be
rekening kon het echter slechts een ge
ringe breedte hebben, zelfs- als het
tot aan de westkust reikte. Hij besloot
derhalve er doorheen te dringen. Reeds
schoot de zon hare laatste stralen, die-
hier en daar zwak door de hooge hoo
rnen vielen. Plotseling hoorde Robert
op eenigen afstand gedruis, hij
luisterde toe en meende den stap van
paarden te vernemen.
Hij ontstelde zeerhij maakte ter
stond halt, greep naar zijn revolver
en bereidde zich tot een gevecht voor.
Hij wilde zoo mogelijk onbemerkt blij
ven, ten einde het gevaar wellicht te
ontgaan. De paarden kwamen intus
schen naderbij het halfduister, dat
reeds ingetreden was, onderscheidde
hij in de ruiters een man en eene
vrouw. Eindelijk hoorde hij ook vreed
zaam praten, zoodat zijn vrees geheel
verdween.
„Vandaag toch zal mister erg in
angst verkeeren. daar missis niet p"
den tijd van het avondmaal bij hen
is," hoorde Robert den ruiter zeggen
„HelaasCesar, wij hebben ons U
lang bij het meer opgehou en. Maar
hoe ver reken <e den afstand nog wel
van huis
„Is het een droom of is het werke
lijkheid vroeg Robert zich zelvei
af, toen hij op eenige schreden van zie!
af de uitverkorene zijns harten meen
de te herkennen. Ook de amazone wat
niet op haar gemak bij de ontmoetin;
van een vreemdeling in die wildernis
en hield-met haar begeleider halt. Ro
bert had zich niet vergist; hij boog
voor Datura, die hem met een vaï
blijdschap stralend gelaat de hand reik
te. Na een korte begroeting zette liet
gezelschap nu zijn weg voort.
Onder een druk gesprek bereikten
zij eindelijk de eerste slavenwoningea
Hier reed Cesar ten spoedigste voor
uit om den heer Bellccour de komst
van zijn kleindochter en den gast b
boodschappen. Dubbel verheugd gin;
de grijsaard de beide jongelieden te ge
moetden heer Schönhof inzonderheid
heette hij allerhartelijkst welkom er
noodigde hem uit zijn verblijf zoo ianr,
mogelijk te rekken.
worden, anders houdt hij op daarvan
lid te zijn Daardoor wordt de uit-
keering f 1.25 lager.
De duikboote-nquaestie.
De spanning, ontstaan 'tengevolge van
Frankrijks houding inzake het duikboo-
tenvraagstuk, is van avond aan het lu
wen, daar het debat over het inter
nationaal rechtsbeginsel, dat aan alle
duikbooten zou verbieden om te ageoren
tegen koopvaardijschepen op poene van
bestraffing als zeeschuimer, hoop geeft,
de echerp-verdeelde partijen eenigszins
bijeen to brengen, aldus seinde Dinsdag
de eorr. van het „Hbld." te Washington.
Deze nieuwe internaticnaal-rechtsreso-
lutie is de resultante van een verklaring
van alle vijf groots mogendheden gedu
rende de vroeger gevoerde debatten, dat
de duikbooten bezwaarlijk konden wor
den gebruikt tegen koopvaardijschepen
zonder het vastgestelde internationale
recht te schenden. De resolutie tracht
thans deze opvatting vast te leggen in
een positief verbod van een zoodanig ge
bruik. Het is duidelijk dat alle mari
tieme mogendheden een dergelijk verbod
zouden moeten goedkeuren, doch inmid
dels heeft Engeland den vijf mogend
heden gevraagd om het nieuw-voorge-
stelde beginsel tusschen hen bindend te
verklaren. De Britsche woordvoerder
koesterde veel hoop, dat men volgens
dit richtsnoer tot overeenstemming zou
geraken. Het is zoo goed als zeker, dat
Amerika het voorstel zal aannemen. In
dien het voorstel der Britten het wint,
zou de voornaamste waagde der duik
booten in de oogen der Britten op wet
tige wijze zijn teniet gegaan. Nochtans
wenscht Engeland den vrijen bouw van
duikbooten ten aanzien van de landen,
die gelooven in de defensieve waarde
van de duikboot tegenover oorlogssche
pen, niet aan handen te leggen. Overi
gens zou het Britsche voorstel, zoo het
zegevierde, een groote moreele steun zijn
van het Britsche standpunt dat de duik
booten totaal dienen te worden afge
schaft. Het debat heeft reeds groote be-
teekenis gehad voor zooveel betreft een
algemeene veroordeeling van bepaalde ge
bruiken in den duikbootenoorlog en het
opwekken van achterdocht tegen dit wa
pen, waardoor de grondslagen gelegd zijn
voor verdere actie. Vanavond schijnen zoo
wel de Eransehen als Engelschen geneigd
een vriendschappelpijk compromis te zoe
ken. De taal is minder dreigend clan
gisteren.
Keuter seinde gisteren
Een algemeene vergadering van de Ma
rine-commissie heeft in beginsel de eer
ste van de door Boot voorgestelde reso
luties, betreffende het gebruik van de
duikbooten, aangenomen, welke haar op
treden volgens duidelijk erkende begin
selen van internationaal recht regelt. De
resolutie werd doorgezonden naar de ont-
werpcommissie voor bepaalde wijzigingen
op ongeschikte punten. Bij de bespre
king van de tweede resolutie-Koot, die
erkent dat het niet mogelijk mag zijn
dat de duikbooten als vernietigers van
den handel worden gebruikt, verklaarden
de Britsche gedelegeerden dat zij de re
solutie alleen zouden aanvaarden onder
het voorbehoud, dat zij onmiddellijk van
kracht wordt zoo de vijf mogendheden
haar aannemen zonder te wachten op de
goedkeuring der andere landen.
Britsche persstemmen
De bladen leveren ongunstig commen
taar op de houding van Frankrijk in
zake de duikbootquaestie. De „Daily Ex
press" zegt dat Frankrijk's volharden in
den eisch van een feitelijk ongelimi-
teerenden bouw van duikbooten de we
reld in een nieuw soort van bewapenings
wedstrijd dreigt te storten. Frankrijk's
verlangen om 58 millioen pd. st. per
jaar aan duikbooten, enz. uit te geven,
is te meer verwonderlijk, wanneer men
bedenkt dat het ten volle van de Duit-
sche schadevergoeding afhankelijk is om
zijn begrooting in evenwicht te brengen,
terwijl zijn oorlogsschuld aan Engeland
550 millioen pd. st bedraagt, met wel
ker betaling het nog niet begonnen is.
De „Daily Mail" hoopt dat de ernstige
gevolgen van Frankrijk's actie in de
conferentie van Cannes zullen kunnen
worden vermeden.
De „Daily Chronicle" zegt dat Frank
rijk zich gedraagt op een wijze, welke
Engeland niet slechts als onvriendschap
pelijk kan beschouwen. Terwijl het in
staat is voor zichzelf te zorgen, voelt
het de toegebrachte wonde toch scherp.
Sjdvüoeng.
Bemiddeling door Balfour en Hughes
wordt in overweging gegeven als de
eenig mogelijke wijze tot oplossing van
de quaestie-Sjantoeng, die op het doodo
punt schijnt gekomen ten 'gevolge van
de bekendmaking door de vertegenwoor
digers van Japan, dat Japan zoover
mogelijk is gegaan op het pad der con-
oessies. De rechtstreeksche besprekingen
tusschen de Ohineezen en Japanners zijn
afgebroken wegens de nutteloosheid van
hun pogingen om ten aanzien van het
hoofdpunt, n.f. de wijze van de terug
gaaf van den Sjantoeng-spoorweg, tot
overeenstemming te geraken. Bei ie par
tijen verwijzen naar de kracht der pu
blieke meening in haar onderscheidene
landen als wettige rechtvaardiging voor
haar weigering om toe te stemmen in
verdere concessies.
Er valt niet te twijfelen aan liet buiten
gewoon groote belang van <ie verschillen
de financieel® en economische besprekin
gen, welke op het oogenblik te Parijs wor
den gehouden. Wat de Commissie van
Herstel besluiten zal betreffende de aan
slaande Duitsche betalingen, wat de ver
eent, gde financiers en zakenlieden zullen
voorstellen en uitwenken ten aanzien van
het economisch herstel van Europa, dit
alles zal van buitengewonen invloed zijn
op het verder verloop der gebeurtenissen.
Men krijgt niet den indrink, dat dit hier
overal voldoende wordt ingezien, seinde
gisteren de Parijsohe oorrespondent van
het „Hbld."
Ten aanzien van de besprekingen tus
schen de missie-Fischer en de Commissie
van Herstel, die Donderdag begonnen zijn.
merkt men hier (Parijs) op, dat deze
aan den vooravond van de bijeenkomst te
Cannes onmogelijk veel beleekenen kun
nen, aangezien daar toch de beslissingen
worden genomen.
Men acht het -daarom verklaarbaar dal
Fischer begonnen is zioh niet bloot te ge
ven en zelfs de vraag te stellen of het we)
noodig is op den laatsten brief van de
Commissie te antwoorden; men vindt dde
vraag o,p zichzelf ook onbehoorlijk en
geeft Dubois gelijk, die riposteerde: „Niet
u vraagt hier, maar wij. En de Duitsche
regeering moet zelf maar weten of zij op
onze brieven al dan niet te antwoorden
heeft". Dit zijn echter maar preliminaire
schermutselingen en er valt niet aan te
twijfelen of de Duitsche missie heeft een
aantal documenten m et*#ebTvac:I i, f om té
trachten het bewijs te leveren dat Duilsch-
land inderdaad de beide eerstvolgende ter
mijnen niet betalen kan. En nu kan men
zeggen dat de eindbeslissing omtrent de
betaling dlier termijnen bij de premiers te
Cannes berust, het lijdt tocli geen twijfel
of de conclusie aangaande de oprechtheid
en de feitelijke financieele positie van
Duitsohland, waartoe de Commissie van
Herstel na kennisneming van de Duitsche
uiteenzetting komen zal, is van groote be-
teekenis voor de richting, waarin die
eindbeslissing loopen zal.
Van nog veel meer belang zijn de be
raadslagingen der financiers. Naar hetgeen
daarover bekend wordt is aan te nemen-
dat de voorbereidende besprekingen te
Londen geleid hebben lot een voorloopig
plan, waarvan een Fransoh-Britsche sa
menwerking de kern zou zijn, en waar
over nu verder zal wordlen ondenliandeld-
Natuurlijk is de hervatting van de betrek
kingen met Rusland hoofdzaak, maar hier
mede kan maar niet zoo dadelijk een be
gin worden gemaakt.
Eerst moet een studie-commissie wor
den benoemd en men zal waarschijnlijk
beginnen met wat men het minst moei
lijke probleem acht; 'het economische her
stel van Oostenrijk. De Franschen zijn ge
kant tegen de deelneming van de Duit-
schers aan deze groolsche onderneming,
die van Engeische zijde noodzakoeiijk ge
acht wordt. Om de bezwaren van Fran-
sche zijde tegen deze deelneming tegemoet
te komen, schijnt het plan te zijn, voor
stellen te doen met de strekking een groot
deel van de winsten, die de Duitsche za
kenlieden en financiers door hun deelne
ming aan het te stichten consortorium
mochten maken, b.v. de helft ervan te
doen dienen voor de afdoening van de
Duitsche schuld.
De Fransche en Engels-die delegaties,
die Donderdag een gemeenschappelijk di
ner hielden, ais gasten van Loucheur en
daarbij reeds het voorloopige werkplan
bespraken, zouden gisteren daarover ver
der praten. De Belgische en Italiaansdhe
delegaties werden gisteeren verwacht.
Men kon dan reeds gis lei-mi ddag een vol
tallige vergadering houden, want de tijd
dringt, wil men vóór Cannes reeds iets
praktisch hebben uitgewerkt. De Fransche
delegatie bevat behalve verleg,enwoordigers
wan de groote metaal-industrie en de
groote banken ook de officieele financieele
deskundigen der regeering, Seydoux, Pa-
mentiei en Tannery, heigeen het officieus
karakter van deze conferentie, indien nog
noodig, voldoende onderstreept. Ook de
andere delegaties bestaan trouwens zoo
wel uit particuliere ais uit officieele per
sonen.
Het lijkt moeilijk bet belang van deze
besprekingen tusschen de eerste specialis
ten der wereld te overschatten. Zij zullen
in zekeren zin de voortzetting zijn van de
conferentie Ie Brussel van 'hei vorig jaar,
en zooals hier teekenachiig is opgemerkt,
zal men trachten na aldaar de diagnose
te hebben gesteld van de economische
ziekte, waaraan de wereld lijdt, hier een
remedie daarvoor te vinden.
Verschillende rechLsche bladen gaan
voort een campagne te voeren tegen een
consortium, betpogende dat de Engelsche
plannien nevelig zijn en nimmer tot iets
goeds kunnen leiden. De oorzaak van die
houding is, naar i.k reeds eerder signa-
lieerde, de angst dat de bedragen, door
Duilscihland te betalen, ook in theorie
steeds méér verminderd zullen worden.
UITBREIDING DER SPOORWEG
STAKING IN DUITSCHLAND.
Volgens bericht uit Keulen heeft het
„Deutsche Eisenbahnerverbamd" voor de
districten Elberfeid, Keulen en Essen de
staking reeds officieel geproclameerd. Tot
dit besluit moet aanleiding hebben gege
ven het bericht uit Berlijn, dat de rijksre-
geering de arrestatie der tot het bestuur
van den bond beboerende stakingsleider
zou hebben bevolen.
Het spoorwegpersoneel heeft voor een
deel reeds aan het parool tot staken ge
hoor gegeven, en zoowel liet personen-
als het goederenvervoer is ernstig ge
stoord. De intergeallieerde Rijnland-com
missie heeft den stakers verklaard, dat zij
zich neutraal za! houden ten aanzien van
dc slaking, zoolang het voor de bezettings
troepen no'odige personen- en goederen
verkeer in stand wordt gehouden. Tot nu
loe is dan ook in de transporten voor de
Entente geen ernstige storing voorgeko
men.
In bet rijiksverkeersministerie zijn ook
geenerlei besprekingen met de stakers ge
houden, daar men nog steeds op het stand
punt slaat, dat de partiecle aclie van het
spoorwegpersoneel in West-BultscMand
eon ira<vt breuk b^ie^lc-eint.
De r ijk s Vak vereen i-g l n g van Duitsche
spoorwegbeambten heeft nog Donderdag
nacht commissarissen naar de districten
Keulen, Elberfeid en Essen afgevaardigd-
om voor de bewaring der orde onder de
beambten zorg Ie diragen en .in de eerste
plaats te verklaren, dat de beamblen in
geen geval aan de partieele actie in West-
Du if sohland zullen deelnemen.
Men spreekt reeds van geschillen in diep
boezem der organisatie in West-Duilsch-
land en gelooft dat het lot een macihts-
proef tusschen de stakers en tegenstan
ders van de staking zal komen.
DIEFSTALLEN OP GROOTE
SCHAAL.
Wegens jarenlang voortdurende dief
stallen in tal van Ber'lijnsche winkels zijn
de 44-jarige Dora Röber, geb. Hilhorst,
baar 29-jarige echtgenoot Josef Rö
ber, beiden wonende aan den Kurfürsten-
damm, beiden herhaaldelijk' wegens dief
stal 'en heling veroordeeld, de zuster van
Dora Röber, Anna Förster/ie koopman
Lu4wig Hüis en zijn vrouw Anna Scha-
fer, de dochter vim Dora Röber, Louise
Morve'iius en mevrouw Eckert gearres
teerd.
Naar men heeft geconstateerd, en zoo
ais de gearresteerden en hun medeschuldi
gen, die zich nog op vrije voeten bevinden,
hebben toegegeven, hebben ze de winkels
in den loop der laatste jaren naar schat
ting voor 8 h 10 millioen mark met on-
geioofelijke handigheid en brutaliteit be
stolen. De buit werd met kortere of lan
gere tusschenpoozen door de gezusters
Röber en Förster, Holiandschen van ge
boorte, naar Nederland overge
bracht en daar verkocht. Bij haar arresta
tie vond de poiitie in de woning nog voor
eenige millioenen fark gestolen goed uit
de Kerstweek, dat binnenkort naar Hol
land zou worden gebracht.
Naar men heeft ontdekt, hebben eeni-
gen tijd geleden beambten van de crimi-
neele politie zich door de dievenbende
laten omkoopen en de binnengekomen
aanwijzingen verdonkeremaand. Tegen
deze beambten wordt thans een vervol
ging ingesteld. Onverwacht drong de po
litie op den morgen van den .eersten
Kerstdag de woning van Röber binnen.
Deze, een woning van zes kamers, was
zeer elegant geueubeld en vol geslolen
kostbaarheden van allerlei aard. Men
vond daar kostbare sieraden, serviezen,
tapijten, enz.
DE MOORD OP IRèNE WILKINS.
De politie blijft nog in het duister tas
ten bij haar naspeuringen naar den dader
van d'en verraderlijken moord op mej.
Wilkins, die naar men weet op een ad
vertentie naar Bournemouth werd gelokt
en wier lijk men ergens op een verlaten
terrein heeft gevonden. Tal van personen
zijn reeds op het politiebureau in ver
hoor genom'en, doch zij werden allen
spoedig vrijgelaten, daar zij in geen enkel
opzicht lot het gebeurde in verband ston
den.
Zooals steeds in zulke gevallen, worden
de meest tegenstrijdige verklaringen ai-
gelegd. Aanvankelijk heette het dat het
meisje aan het station dooT een Sunbeam-
auto was afgehaald, 'en reeds werd in
deze richting een onderzoek ingesteld.
Een taxi-chauffeur, die zijn standplaats
aan het station heeft, verklaart nu niet
zeker te zijn of de bewuste auto wel een
Sunbeam was. Thans wordt gezocht naar
een twee-persoons Austinwagen, die even
eens aan het slalion werd gesignaleerd.
Er is aan het licht gekomen, dat niet
minder dan zeven telegrammen door den
onbenkende zijn verzonden, waarin po
gingen werden gedaan om meisjes in den
val te lokken. Door misverstanden, ver
keerde adressen, verhindering en andere
oorzaken zijn er gelukkig niet méér vrou
wen het slachtoffer geworden van dien
valstrik.
Rondom Bournemouth is de politie
bezig de streek te doorzoeken. De rivier,
die vlak bij de plek stroomt, waar het
slachtoffer is vermoord, is afgedregd in
de hoop dat men het valiesje, dat mej.
Wj'ikins bij zich droeg, of den schroef-
sleutel, waarmede zij werd afgemaakt,
zou vinden. Ook dc havens van South
ampton, Portsmouth en Londen worden
bewaakt.
Het dagelijksch bestuur van de ge
meente Berlijn ziet geen kans het tekort
van de gemeentebedrijven te dekken, zon
der opnieuw de tarieven voor tram, gas
en electriciteit te verhoogen, niettegen
staande pas sedert half* November ver
hoogde tarieven geldten. Het trammen zal
twee mark moeten kosten, in plaats van
anderhalf, het gas 3 mark per meter en
het electrisch licht 6 mark per kilowatt.
B. en W. willen de nieuwe verhooging
reeds met 15 Januari in werking doen
lieden, doch de raad zal, hiervoor niet
zoo gemakkelijk te vinden zijn, omdat liet
algemeen bekend is, dat de organisaties
der gemeentewerklieden met het vragen
van een hooger loos willen wachten tot
het verhoogde tarief is aangenomen. Niet
tegenstaande deze verhooging toch niet
voldoende kan zijn, om het tekort bij deze
drie bedrijven volkomen te dekken: 160
millioen
Op den voormaligen Duitschen krui
ser, de „Helgoland", die thans in Torbay
voor anker ligt, hebben eergisteren een
reeks geheimzinnige ontploffingen plaats
gehad. Toen het schip op het punt stond
naar Liverpool te vertrekken, waar het
zal worden onttakeld, hoorde men eenige
ontploffingen, die één der ketels verniel
den. De hoofdmachinist Verhey, een Ne
derlander, werd ernstig gekwetst.
Twee bommen zijn in een gebouw
van de C. G. T. te Lissabon tijdens de
fabricatie daarvan ontploft. Er zijn twee
dooden 'en vijf gewonden.
Het negende Al-Russische Raden
congres te Moskou besloot o.a. het han
delsverkeer met het buitenland gemakke
lijker te maken en het persoonlijke
eigendomsrecht van dc burgers dor sav-,
jet-republiek te waarborgen.
Volgens de „Germania" zal, na een
overeenkomst gesloten tusschen Letland
en het Vaticaan, te Riga een aartsbisschop
benoemd worden.
De Paus heeft voor longzieke Duit
sche studenten 200.000 lire gegeven.
Bij de straatrelletjes in Den Ha:%
rond het proces van een dienstweigeraar
is ook een zich noemende International!
Anti-Militaristische Vereeniging in actia
gekomen. De leiders dezer vereeniging
hebben door hun sympathie-betuigingen
met den hongerstaker getracht, den in
druk te vestigen, dat haar propagandis
ten en leden zonder uitzondering anti
militarist zijn tor wille van ernstige ge
wetensbezwaren.
Het dezer dagen te Arnhem gehoudei
congres der Internationale Anti-Mili'a
ristische Vereeniging werpt een vreemó
licht op de gewetensbezwaren van dez«
heeren als motief tot anti-militaristische
gezindheid en dienstweigering. Bij ac
clamatie werd op het congres de vol
gende resolutie aangenomen
„De Internationale Anti-Militaristische
Vereeniging maakt geen propaganda voor
een rood leger, verklaart zich tegen iede-
ren vorm van militarisme, d.i. een wa
penstelsel, waarbij tot deelneming di
rect of economisch wordt gedwongen,
maar acht het deelnemen aan een re
volutionair leger, voorzoover de leden di'
individueel vrijwillig willen doen, niet
in strijd met het beginsel der I.A.M.V.'
Men kan dus lid dozer Anti-militaristi
sche vereeniging zijn en tevens als vrij
williger deel uitmaken van een legar.'
Een revolutionnair leger wel te ver
staan.
De vereeniging kan wel niet duide
lijker aantoonen, schrijft „De Tijd" mot
reden, dat deze anti-militaristische ac-:
tie met gewetensbezwaren niets heeft tc
maken.
Tevens weet nu een ieder, dat dv
I. A. M. V. onder anarchistische leiding
staat.
Van verschillende zijden is aan hef
dagelijksch bestuur vau den Algcinee
nen Bond gevraagd een overzicht te
gevenv an den gang van zaken in df
komende maanden, voor wat betref,
de politieke actie van de R. K. Staats
partij.
Het dagelijksch bestuur voldoe
gaarne aan dit verzoek en meent den
besten weg te bewandelen door in dt
H. K. pers het gevraagde overzicht te
geven.Want al kan het niet instemmen
met de hier en daar geuite klachten,
als zoiide de belangstelling in de poli
tieke aclie ouder onze katholieke land-
genoolen zoo uitermate gering zijn (ile
deelname aan dc candidaalstellingen in
de kiesvereenigingen en aan de indie
ning van wenschen om I rent wijziging
en aanvulling van het Staatsprogram
bewijzen het onjuiste dier bewering),
toch zal dit overzicht strekken tot ver
heldering van inzicht in het politieke
werk dat te doen staat, en daarnaast!
een aansporing zijn om daar, waar dc
noodige en gewenschte belangstelling
nog niet voldoende aanwezig moeh!
zijn. deze te doen toenemen. Wij moe
ten eenerzijds niet zwartgallig, doch
anderzijds niet spoedig tevreden zijn.
Gelijk bekend, moesten dc groslijsten
van candidaten voor de verkiezing in
de Katholieke Kiesvereenigingen vóór
15 December bij den Boadssecretaris
ingeleverd zijn. Evenzoo moesten vóór
dien datum de wenschen der locale,
kiesvereenigingen, en de adviezen der
daartoe uilgenoodigde organisaties»,
omtrent ev. wijziging en aanvulling
van het R. K. Staatsprogram zijn inge
diend. De wijziging cn aanvulling van
het Staatsprogram worden thans ver
der voorbereid door het dagelijksch
(Wordt vervolgd).
