Tweede
Van wet en wetöevïng.
£LCK WAT WILS,
ZATERDAG 31 DECEMBER 1921
MEDISONE PRMTJES.
KOUDE VATTEN.
Onder de vragen, die mij van de zij-
Je van enkele lezers bereikten, behoort
ook die over bovenstaand onderwerp.
Daar wij thans het koude jaargetijde
wederom zijn ingetreden, ineen ik
dat de beantwoording van deze vraag
ook meerderen Uwer belang zal in
boezemen. Ik wil dat doen aan de hand
der vraagpunten van mijn geachten
lezer. Het eerste punt zij dan een toe-
liichting over het kouvatten van maag
en darm, dat zich o.a. uit door heftige
diarrhee en brakingen. Hoe hebben
vii dit te verklaren Niet altijd is de
weersgesteldheid van invloed, zooals
men uit de genoemde verschijnselen
lipu willen afleiden de voedselopname
heeft hierin ook een wooidje mede te
rpreken. Wanneer wij b.v. op een war
men dag een glas koud bier, water of
ben portie ijs wat vlug naar binnen
werken, dan loopeirwij groot gevaar
dat wij een r.cue maagdarnikatarrn
krijgen, met ais gevolg de bovenge
noemde verschijnselen. Wat is de
oorzaak van dit proces In ons maag
darm-kanaal wemelt het van bacte
riën, deels onschuldige d. w. z. soorten,
die.niet in staat zijn ziekte te verwek
ken, deels pathogene bacteriën, dat
■lijn die soorten, die zoodra zij de kans
.cnoon zien een ontsteking te weeg
brengen. De koude nu is bevorderlijk
en stelt gunstige voorwaarden voor
le overwinning dezer bacteriën, zoo-
lat zij hun ziekteverwekkenden in
vloed kunnen laten gelden.
Langs een tweeden geneel anderen
weg, met evenwel hetzelfde gevolg,
san ons maagdarmkanaal de dupe de-
;er laatstgenoemde bacteriën worden.
Ik heb hier het oog op koude natte
roeten, die, zooals U allen weet een
rwaden naam hebben. Het behoeft
reen betoog dat vooral langdurige
rochtige koude, waarvan een bepaald
redeelte van ons lichaam is blootge
steld en uit den aard der zaait is zulks
jij onze voeten het geval, niet zonder
nvloed blijft oo het geheeie organisme,
'tangezien in ons maagdarmkanaal
mik een groot aantal bacteriën aan-
vezig zijn, is het duidelijk dat deze
,eide organen n.l. maag en darm, iiet
raakst het- slachtoffer worden. Ook
mdere organen gaan geenszins vrij
lit. Immers, zij het niet in die mate,
ïoort men ook wel eens dat iemand een
ongontstekking, een bronchitis of
heumatische aandoening heeft op-
reloopen, die hun ontstaan aan gelijk-
Wrtige pathogene micro-organisn en
Thans rest ons nog een belangrijk
nteressante vraag te beantwoorden
i.l.„Welken invloed hebben de ze-
3uwen op het ontstaan van een maag-
larmkatarrh?" Wij allen weten welk
•en rol de inwendige omstand gheden
jpclcn op deze beide organe.i. Het
toontje des huizes kan 's morgens nit
uitbijten, hij moet telkens overgeven,
vant de les, die straks overhoord zal
vorden, zit hem danig op zijn maag
$e dochter des huizes die naar kantoor
if atelier moet, lijdt niet zelden aan
letzelfde euvel. Al weten wij er ons
nu vrij goed door heen te slaan in het
dagelijksche leven, zoo zullen degenen
onder U, die wel eens een examen
nebben afgelegd, zich weten te herin
neren welk een invloed het zenuwstel-
jel heeft op ons maagdarmkanaal,
•iat ik hier niet nader behoef te om-
fchrijven. Wij kunnen helaas nog niet
.li alle bijzonderheden mededeelen,
velk een invloed het zenuwstelsel op
•ns maagdarmkanaal heeft. Wel weten
v."j dat het zenuwstelsel m staat is de
maagdarmbewegingen te versnellen
of te verlangzamen al naar gelang ze
van buitenkomende omstandigheden
zijn.
Ik hoop hiermede de voornaamste
punten toegelicht te hebben over een
aandoening die meestal een vrij on
schuldig verloop heeft.
MEDICUS
DE ADMINISTRATIEVE RECHT
SPRAAK.
In onze artikelen over de rechter
lijke macht was uitsluitend sprake
over burgerlijk en strafrecht, waarvan
de handhaving aan den z.g. gewonen
rechter is opgedragen.
Naast de burgerlijke én strafrecht
spraak is er echter nog een andere
rechtspraak, n. 1. de administratieve
rechtspraak, waaraan wij thans een
korte bespreking zullen wijden.
Administratieve rechtspraak is
de naam zegt het reeds rechtspraak
door de administratie, d. i. door de
bestuursorganen van Staat, Provin
cie, Gemeente en Waterschap. De
bovenbedoelde publiekrechtelijke be
stuursorganen zijn belast met de
handhaving en toepassing van wetten
en verordeningen, bij die handhaving
en toepassing komen zij meermalen
in contact met de individuen, die in
de Staatsgemeenschap e. a. leven,
moeten zij de wetten en verordeningen
op de afzonderlijke personen toepas
sen, hetzij automatisch, hetzij naar
aanleiding van ingekomen verzoe
ken der betreffende personen.
Wij zullen dit met een paar voor
beelden verduidelijken.
Wanneer iemand een fabriek wil
oprichten, dan heeft hij ingevolge
de Hinderwet vergunning noodig van
B. en W. Bestrijkt het grondgebied
der fabriek meerdere gemeenten, dan
behoeft hij vergunning van Ged.
Staten, en komt de fabriek te liggen
op de provinciale grens, zoodanig dat
de te bebouwen oppervlakte in onze
provincies ligt, dan behoeft hij toe
stemming der Kroon. Wil iemand in
een polder een sloot graven, eene
bestaande afwatering dempen of
door eene rioleering vervangen, dan
behoeft hij in den regel toestemming
van het waterschaps- of polderbe
stuur. Ontheffing van bepaalde voor
schriften der arbeidswetgeeft het
districtshoofd der arbeidsinspectie,
afwijking van de eischen die krach
tens de°Drankwet aan vergunnings-
en verloflokaliteiten worden gesteld,
kan door den Inspecteur der Drank
wet worden toegestaan.
Vorenstaande voorbeelden zijn na
tuurlijk met ontelbare andere te ver
meerderen. Wanneer de evenbedoel-
de bestuursorganen en ambtenaren
een beslissing nemen in de daar be
doelde gevallen, dan nemen zij fei-
administratief recht, oefenen zij der
halve administratieve rechtspraak
uit. Immers administratief recht is
het recht, dat de werkzaamheid om
schrijft van het publiek 'gezag, ge
richt op de vervulling der gemeen
schapstaak. Zoo als wij boven met
onze voorbeelden aantoonden, kan
dit publiek gezag door diverse or
ganen en ambtenaren gorden -uit
geoefend.
Door welke motieven zij, die met
publiek gezag zijn bekleed, zich bij
h t nemen van een beslissing moeten
iaten leiden, staat gewoonlijk vrij
nauwkeurig in wet en verordening
omschreven. Ofschoon van willekeur
slechts zelden sprake zal zijn, kan het
toch meermalen voorkomen dat door
de bestuursorganen en ambtenaren
de belangen van het individu wat
veel over het hoofd worden gezien.
De ambtelijke bureaucratie heeft
wel meer op haar geweten. Zij, die
het publiek gezag uitoefenen, gaan wel
eens uit van de geaachtt, dat zq wet
ten en verordeningen op de eerste
plaats zoo streng mogelijk hebben toe
te passen en dat zij op de laatste plaats
aan de belangen van het individu
hebben de denken. Vergeten wordt
dan, dat de gemeenschap ten slotte
niets anders is dan een- samenstel
van individuen en dat het belang der
gezamenlijke individuen van zelf
het belang der gemeenschap is.
Te meer vrees is er voor een eigen
machtige toepassing van wetten en
verordeningen, wanneer het gaat over
financieele belangen.-Een vergunning
houder wordt in hét vergunnings
recht aangeslagen door B. en W.
Gaat hij met den aanslag niet accoord,
dan kan hij in beroep komen bij den
Raad. De Gemeenteraad beslist in
hoogste instantie. Het vergunnings
recht komt ten voordeele der Gemeen
te. Gelooft de lezer niet met mij, dat
althans in vele kleine Gemeenten,
de beslissing van B. en W. en van den
Gemeenteraad eenigszins zal worden
beïnvloed door de gedachte, dat er
zooveel mogelijk dubbeltjes in de
Gemeentekas behooren te rollen en
dat het belang van den vergunning
houder daarbij op den achtergrond
raakt
Men heeft er daarom over gedacht
om de administratieve rechtspraak
aan onafhankelijke colleges, die ge
heel buiten de administratie staan
op te dragen. Zoodoende wordt voor
komen, dat de belangen der gemeen
schap of administratie worden be
vorderd ten koste van de belangen
van het individu. Die gedachte komt
ook tot uiting in de Grondwet van
1887 waar is bepaald, dat de wet de
beslissing van administratieve twist
gedingen, hetzij aan den gewonen
rechter, hetzij aan een College mét
administratieve rechtspraak belast,
kan opdragen. De wet regelt dan te
vens de wijze van behandeling en de
gevolgen der beslissingen.
Het is intusschen bij eene mooie
phrase in de grondwet gebleven. De
regeling der administratieve recht
spraak laat tot lieden op zich wachten.
Tweemaal is een poging na de grond
wetsherziening van 1887 gedaan om
aan de bovenvermelde bepaling uit
voering te geven en de administra
tieve rechtspraak in te voeren, doch
deze pogingen zijn gestrand.
Bij Kon. Besluit van 16 Sept.
1891 werd een Staatscommissie
ingesteld tot voorbereiding der uit
voering van de voorschriften der
grondwet, aangaande de regeling van
de administratieve rechtspraak. 15
Mei 1894 braeht de Staatscommissie
haar verslag uit. Aan de voorstellen
der Staatscommissie werd echter geen
gevolg gegevenals zoovele malen
was ook hier de Staatscommissie
de kapstok, waaraan de regeling der
administratieve rechtspraak zoolang
werd opgehangen, tot hij tijd en wijle
inderdaad in te voeren.
Een tweede meer ernstige poging
tot invoering eener onafhankelijke
administratieve rechtspraak is ge
schied onder het ministerie Kuijper
door den minister van Justitie Mr.
J. A. Loeff. Bij Kon. Boodschap van
17 Februari 1905 werden bij de 2de
Kamer drie ontwerpen van wet,
tot regeling der administratievereclit-
sp aak ingediend en wel le. Wetboek
van administratieve rechtsverorde-
ning 2e wijziging der wet op de rech
terlijke organisatie en het beleid der
Justitie en 3e klassen en samenstel
ling der gerechten en jaarwedden der
rechterlijke ambtenaren en beambten.
De ontwerpen van Mr. Loeff weken
in elk opzicht af van de voorstellen
der Staatscommissie. Mr. Loeff wil
de de administratieve rechtspraak
aan den gewonen, burgerlijken rech
ter opdragen, als compensatie voor de
vermeerdering van werkzaamheden
zoude dan eene verhooging van be
zoldiging van aife recftternjfce amb
tenaren plaats vinden.
Door den voor de rechterzijde on-
gunstigen uitslag der verkiezingen
raakte het ministerie Kuijpér in 1905
van de baan. De opvolgende ministe
ries hebben echter de ontwerpen
van Mr. Loeff gehandhaafd. Het af-
deelingsonderzoek in de Tweede Ka
mer over deze ontwerpen heeft in
1906 plaats gehad, doch, daar dit
onderzoek geschiedde onder leiding
eener Commissie vpn Voorbereiding,
is het verslag daarvan in handen der
Regeering gesteld, zonder te worden
gepubliceerd. Het antwoord der Re
geering is tot heden uitgebleven
en zal vermoedelijk wel voor goed uit
blijven, althans zeker voor onbepaal-
den tijd worden verschoven.
Invoering eener onafhankelijke ad
ministratieve rechtspraak kost jgeld,
vermoedelijk vrij veel geld zelfs,
en wij leven in een tijd, dat alles wat
veel geld kost en waarvan de onmid
dellijke invoering niet zeer noodzake
lijk is, tot beter tijden wordt verscho
ven. Men kan het zelfs tot op zekere
hoogte toejuichen, dat men eindelijk
algemeen tot dit inzicht gekomen is.
Intusschen, al laat ook de volledige
invoering der administratieve recht
spraak voorloopig op zich wachten,
dit neemt niet weg, dat er in verschil
lende wetten op zich zelf staande be
palingen zijn opgenomen die de be
slissing van bepaalde administratie
ve geschillen, inderdaad aan een ge
heel onafhankelijk College of persoon
opdragen.
Een zeer kenmerkend voorbeeld
daarvan is de Beroepwet van 8 Dec.
1902 Stbl. 208, tot uitvoering van art;
75 der ongevallenwet 1901. Van alle
beslissingen, waartegen ingevolge de
ongevallenwet beroep openstaat,
wordt kennis genomen door de Raden
van Beroep en in hoogste ressort door
den Centralen Raad van Beroep. Pe
Raden van Beroep worden gevormd
door twee werkgevers en twee werk
nemers als leden en een rechtsgeleerde
als voorzitter. De centrale Raad van
Beroep bestaat uitsluitend uit dok
toren in de rechts- of staatsweten-
schap.
Ook de uitvoering der Huurcom-
missie en huuropzeggingswet is ge
legd in handen van de administratie
onafhankelijke organen. De huur-
commissies, bestaande uit één lid
huurder en één lid verhuuurder met
een voorzitter tot geen van beide
categoriën behoorende, waarborgen 'n
geheel objectieve beslissing. Beroep
van de uitspraken dezer commissies
staat open bij den Kantonrechter,
ook een geheel onafhankelijk persoon.
Ten slotte verwijzen wij naaf de
Kieswet, voor zooveel betreft de vast
stelling van de kiezerslijsten. Bezwa
ren tegen de kiezerslijst worden welis
waar beslist door B. en-W., dus een
administratief orgaan, maar tegen
de beslissing van B,. en W,_ staat be-
roep open bij den kantonrechter
hier treedt dus de onafhankelijke
administratieve rechter niet in
eerste instantie, doch bij het beroep
op.
V 22 Jan.
H. B. S.D. F. C.Blauw-Wit
Feijerioord Haarlem—R. C. H.Ajax
—Spartaan; V. O. C.—H. V. V.
U. V. V.—V. V. A.
29 Jan.
V. V. A'.D. F. C.Feijenoord
H. B. S.R. C. H.Blauw-Wit
SpartaanHaarlem H. V. V.Ajax
U. V. V.—V. O. C.
SPORT EN SPEL.
VOETBAL.
PROGRAMMA.
Het programma voor de maand
Januari luidt
Westelijke Afdeeling.
le klasse.
8 Jan.
Blauw-Wit—H. B. S. Haarlem
D. F. C. Ajax—Feijenoord V. O. C.
R. C. H.U. V. V.Spartaan;
H. V. V.—V. V. A.
15 Jan.
V. V. A.—H. B. S.D. F. C.—
Blauw-WitFeijenoordHaarlem
R. C. H.Ajax SpartaanV. O. C.
H. V. V.—U. V. V.
Overgangsklasse.
8 Jan.
D. E. C.Sparta Z. F. C.A. D.
O. V. U. C.—S. V. V.Hermes-D. V.
S.Stormvogels QuickA. F. C.
Excelsior't Gooi.
15 Jan.
't GooiSparta A. D. O.D. E.
C. S. V. V.—Z. F. C. Stormvogels—
V. U. C. A. F. C.—Hermes-D. V. S.
ExcelsiorQuick.
22 Jan.
Sparta—A. D. Q.D. E. C.—S. V.
V. Z. F. C.—Stormvogels V. U. C.—
A. F. C. Hermes-D. V. S.Excelsior
Quick't Gooi.
29 Jat.
't Gooi—A. D. O. S. v. V.Spar
ta StormvogelsD. E. C. A. F. C.
Z. F. C.* ExcelsiorV. U. C. Quick
Hermes-D. V. S.
Reserve le klasse A.
8 Jan.
A. F. C. 2—U. V. V. 2 V. V. A. 2—
Haarlem 2 H. F. C. 2Blauw-Wit 2.
15 Jan.
U. V. V. 2—Spartaan 2Ajax 2—
A. F. C. 2; Haarlem 2—'t Gooi 2;
Blauw Wit 2—V. V. A. 2.
22 Jan.
Spartaan 2Ajax 2A. F. C. 2
Haarlem 2 't Gooi 2—Blauw-Wit 2.
29 Jan.
Hilversum 2U. V. V. 2Haarlem
2Spartaan 2 Blauw-Wit 2A. F.
C. 2H. F. C. 2—V. V. A. 2.
2e Klasse A.
8 Jan.
Schoten—H. F. C.W. F. C.—
Z. V. V.V. S. V.Hortus Alcmaria
VictrixPurmersteijn E. D. O.
Hollandia.
15 Jan.
Hollandia—H. F. C.Z. V. V.—
Schoten HortusW. F. C.guvmer-
steijnV. S. V.E. D. O.Alcmaria
Victrix.
22 Jan.
H. F. C.—Z. V. V.Schoten—Hor
tus W. F. C.Purmersteijn V. S.
V.E. D. O.HollandiaAlcmaria
Victrix.
29 Jan.
Z. V. V.—Hollandia Hortus—H.
F. C.Purmersteijn—Schoten E. D.
O.W. F. C. Alcmaria Victrix
V. S. V.
3e Klasse A.
8 Jan.
Amstel—ZandvoortBloemensaal
Wilhelmina VooruitHelderH. S.
V.D. W. S.—D. W. V. Assnndelft—
Steeds Voorwaarts.
15 Jan.
Steeds VoorwaartsZandvoort
Wilhe.lmina VooruitAmstelH. S.
V.Bloemendaal D. W. V.Helder
AssendelftD. W. S.
22 Jan.
ZandvoortWilhelmina Vooruit
AmstelH. S. V. Bloemendaal
D. W. V.HelderAssendelftSteeds
VoorwaartsD. W. S.
29 Jan.
Wilh. VooruitSteeds Voorwaarts
H. S. V.ZandvoortD. W. V.
AmstelAssendelftBloemendaal
D. W. S.—Helder.
GEMENGD NIEUWS.
ZEKER EEN ARTISTE.
Aristide schrijft in de „Bosschi
Ct."
'n Handelsman uit een onzer grcoS-
ste gemeenten ging eens zien of hij
in het land van den lagen Mark, ceu
voordeelig zaakje kon maken.
Voor eigen geinak en gezelschap en
ter harer uitspanning en onderricht,
liet hij z'n dochtertje de reis naai
Berlijn mede doen.
Ook zij zou trachten veel waar,
voor weinig geld te bekomen.
We zullen ons niet bemoeien met dc
heenreis en het verblijf te Berlijn.
Maar letten op de thuiskomst.
Alzoo aan het grensstation. Papi
heeft in een grooten, lederen citybag
(nieuw), verschillende voorwerpen ge
borgen, dewelke hij onder den ver
zamelnaam „monsters" heel handig
over de grens krijgt.
Het dochtertje heeft zich naar .be
hooren gekweten van de haar gege^c
opdracht, „om in Berlijn eens uit t«
zien naar eene goed", niet al te dun
viool." Ze heeft op zeer voordeelig»
wijze de hand weten te leggen op ver
langd voorwerp, keurig geborgen ir
fraai etui, welk voorwerp ze met eec
artistiek-onverschillig gebaar, non
chalant onder den arm klemt.
En wacht tot het hare beurt is.
„Und Sie
De ambtenaar kijkt, om zoo t»
zeggen, met één oog naar de slanke
jeugdige meisjesfiguur en monsten
met het andere het keurige viool
omhulsel.
„Und Sie, wat heeft U daar T
Het meisje kleurt even en ant
woordt „O dit is mijn eigen viool
welke ik mede nam om bij mijne fa
milie in Berlijn, wat muziek te maken
„Ach, so 1"
Papa bijt zich op de lippen.
De ambtenaar beziet nu wat nauw
keuriger de viool-étui en derzelvei
frischheid komt hem ietwat bedenke
lijk voor.
„Maak eens even open, bitte."
Papa glim acht, het dochtertj»
zuur-zoet.
Het blijkt al aanstonds dat ze toch
niet erg vertrouwd is met de sluiting
Ze trekt en peutert heel onhandig
aan de nikkelen sloten en knippen,
Nu Jacht ook de ambtenaar en.,
helpt even.
Als de deksel open gaat, ligt daai
in blank, ongerept, zacht bekleedsel
een snaarinstrument, waaraan dui
delijk te zien is, dat geen ,menschen
ooit deszelfs sluimerende klanken op-
wekte.
„Ach so
Dan straalt leedvermaak uit dei
ambtenaars oog en spot speelt om zijn
lachenden mond.
Hij neemt viool en strijkstok uil
de fluweel-zachte rustplaats, beziel
beide voorwerpen met een kenners
blik en dan, haar het instrument aao
biedend
„Bitte, het C-dur accoord.
Papa is een beroerte nabij.
De ambtenaar gnuift, geniet.
Het dochtertje met hoogroode kleut
en angstig kijkende oogen staat on
handig met den strijkstok te schutte-
ren en omklemt de viool of 't 'n.regen
scherm is.
Het blijkt dat ze van vioolspel even
weinig weet als hare oud-tante var
degenslikken.
Totdat de douanier medelijden met
haar krijgt.
Also, pak maar in en neem maat
mee voor deze maal."
Dan lachen alle drie.
Artistiek-nonchalant klemt het
dochtertje de viool-kist onder der
arm en verlaat met haar vader he>
lokaal.
Op straat hoort ze van een voorbij
ganger „zeker een artiste 1"
TREKJES CCXXiil.
Oom Barend's Nieuwjaar.
In de buurt kende men hem niet
aders dan „Oome Barend".
Hij ging er dagelijks op uit met een
vagenfje huishoudelijke artikelen.
Goed of slecht weer, altijd zag je hem
vaan met het krakende karretje,
waarin netjes gerangschikt de pakjes
•.eeppoeder, doosjes poetsgoed, boen
ders, dweilen, sponsen, zeemlappen,
ichuurpapier, doozen zeep en velerlei
indere nuttige zaken.
Hij had z'n vaste wijk voor eiken dag
•n de klanten konden er hun klok wei
zetten, zoo pfecies op hetzelf-
J ip als oom Barend hen bezocSif.
;e jareft reeds verdiende hij
zijn orood en kon nu en dan nog
ets opzij leggen ook.
rlij was nooit getrouwd geweest
lijwas borstig en had een leelijken hooi
{en rug.... geen aantrekkelijke din
gen voor 'n vrouwDaarom had
•e 't maar nooit geprobeerd er een te
ciezen.
Oom Barend was in de kost bij een
;etrouwden jongeren broer, die Dorus
leette.
Het echtpaar had aan oom Barend
,'n goeie", zooals de buren wel eens
-eiden. Hij betaalde goed kostgeld
in kon 's avonds, al was hij moe,
toch nooit stilzitten. Dan zat ie meu-
teltjes van z'n broer en schoonzuster
jp te knappen, of schilderote het keu
tentje of lijmde gebroken voorwerpen
herstelde zelfs de schoenen als
»et een eenvoudige reperatie gold..
'n nooit wilde hij daar een belooning
'oor hebben. „Jullie zijn getrouwd"
zei hij danje kan naderhand
je geld wel beter noodig hebben."
Met feestelijke gelegenheden, zooals
verjaardagen, St„ Nicolaas, was oom
Barend royaal met z'n geschenken
meestal iets praktisch voor de huis
nouding. Dan werd ie hartelijk en dik
wijls bedankt en zeiden Dorus en Alie.
dat 't heusch veel te erg was, zulke
dure cadeaux.
Oom Barend maakte de geboorte
mee van zé? kinderen, die telkens
heel gauw erg veel van hem gingen
houden, ook al omdat hij dol op de
kleinen was en hen bijna verwende met
lekkers en speelgoed.
's Avonds stonden de kleuters om
hem heen naar z'n geknutsel te kijken
en de Zondagen waren voor de kinde
ren 'n feest. Dan ging oom voor hen
met z'n figuurzaag aan het werk
maakte poppen, wagentjes, en allerlei
andere speeldingenen met sche
meravond, als 't nog te vroeg was
om de lamp aan te steken, kwam ie met
z'n sprookjes op de proppen, die de
kinderen al honderd maal hadden ge
hoord, doch waar ze met onverminder
de belangstelling steeds weer opnieuw
naar luisterden.
De drie oudste kinderen waren nu
al flinkJan en Cobus werkten
bij een timmermansbaas en Leentje
was op 'n hoeden-atelier.-zoodat
er, mede door de goede verdiensten
van Dorus en de „voordeelige" inwo
ning van oom Barend, in bet gezin
een tamelijke welstand heerschte.
In die dagen gebeurde het, dat oom
Barend op 'n avond bibberend van
de koorts, hoestend en erg benauwd
van z'n wijk thuiskwam.
Niks te verwonderen, zou men zcc
gen, voor 'n man die borstig was en
alle dagen in weer en wind moest zijn
Maar toch stonden Dorus, Alie en
de kinderen er van te kijken, want oom
Barend was nu wel echt ziek en dat
was ie in al die jaren nog niet geweest
'n Enkele maal, als ie 't wat al te erg
op de luchtpijpen had, was ie wel eens
'n halven dag thuisgebleven, maar
dat was alles.
Er werd natuurlijk 'n dokter ge
haald, die hem onderzocht en beval
minstens een week of drie in bed te
blijven.... 't was 'n zware, verwaar
loosde verkoudheid, die de longen had
aangedaan.
Oom Barend keek bedenkelijk.,
dacht aan z'n handeltje en z'n klan
ten.
Dorus en Alie keken ook bedenke
lijk, maar niet in 't bijzijn van oom
Barend. Ze raadden elkanders gedach
ten direct
„Nou ja" zei Dorus na die stilte
„hij heb nog 'n spaarbankboekje.'
Dat gaf dan weer wat „gerustheid."
't Wagentje van oom Barend kwam
niet meer uit 't pakhuisje. De ziekte
had hem voorgoed geknauwd. Twee
maal had ie nog geprobeerd er op uit
te gaan, maar was na 'n uur dood-op
teruggekomen
,,'k Heb 't je vooruit gezegd" zei
de dokter.... „dat wordt niks meer
met jou.... ik hou er niet van, om
je iets mooiers wijs te maken
bovendien heb je er zelf op gestaan,
dat ik 't je precies zou zeggen."
't Werd 'n benauwde tijd voor oom
Barendhij zag z'n spaarduitjes
sel verminderende ziekte had er
de eerste flinke hap in gegeven.
En dacht aan de toekomst.
Zou Dorus hem willen houden zon
der vergoeding Ze hadden het best
tegenwoordigen lang zou hij hen
niet meer tot last zijndat voelde
hij maar al te góedWat hadden ze
met 'm voor Met geen woord werd
er door Dorus en Alie op gezinspeeld
Alie streek, evenals eiken anderen Za
terdag, het kostgeld op.
Wat moest dat worden
Hij peinsde z'n hersens bot'.werd
stil ende tweejongste kinderen zeurden
al weken tevergeefs om verhaaltjes
en figuurzaag-speelgoed.
'4
De lezer heeft het ocr-oude van dit
nieuwe historietje, dat in het leven
nog door vele gevolgd zal worden,
reeds begrepen.
Daarom doe ik er maar niet te lang
over.... zal geen beschrijving trach
ten te geven van het grievende leed,
wat oom Barend moest ondergaan
toen Dorus en Alie hem voorzichtig
mededeelden, dat 't heusch niet zoo
kon blijvendat 't hun op den duur
veels te zwaar zou worden, om oom
Barend voor niemendal in huis te hou
den
Oom Barend begreep dit niet erg
goed, want hij gebruikte zoo weinig
meer en wist, dat er ruime verdienste
inkwam.
En "hij zei dat tegen z'n broer en
schoonzuster..;, ook dat ze zoo lang
geen last meer van hem zouden hebben
Maar de bloedverwanten, die jaren
van hem hadden geprofiteerd, vonden,
dat je daar toch niks van konjzeggen
krakende wagens., niewaarEn
dat ouwe menschen 't in 't Bernardus-
gesticht zoo best haddeneten en
drinken en alles op z'n tijd....
vielen harde woorden. Oom Ba
rend kon het niet helpen, maar hij
moest hen zeggen, dat ze min met 'm
handelden.
Van beide kanten maakte men
zich driftig en oom Barend zei hui
lend, dat iedereen 't zou weten.ieder
eenzooals ze hem van zich af
stootten.
En hij hield woord.
Eiken keer als ie uit mocht ging ie
in z'n gestichtskleeren de buurt in
en liet zich door de vrouwen die hem
in z'n goeie dagen hadden gekend,
beklagen.
En hij genoot als Alie dit zag
wanneer ze toevallig de deur uit moest.
Genoot als ie haar zag kleuren en als
de weerga 't huis weer in schieten.
En dan liep ie expres, langzaam voor
bij het huis, zonder in te kijken
vertraagde z'n tred als ie andere bu
ren zag.... om met die óók weer 'n
praatje te makente hooren, hoe
gemeen ze 't vondenhoe Dorus en
Alie werden bepraat en nagewezen
Op Nieuwjaarsdag gingen veel oud'
jes uit het gesticht naar familieleden
en kennissen om geluk en zegen te
wcnschen.
Weinigen bleven in de zaal., maar
die kregen dan toch bezoek.
Oom Barend zat alleen in 'n hoek
bij 't hooge raam. Hij was weer be
nauwd vandaag..kon de deur niet uit.
Wist ook niet waar hij heen moest.,
de oude buren zaten allemaal met
eigen kennissen en bloedverwanten.,
kon ie toch niet heengaan nu.
Maar plots keek ie met een blik j
van opperste verbazing naar de deur.
De zuster bracht twee kinderen de
zaal binnen., 'n jongen van acht er
'n meisje van zes.De twee jongsten van
Dorus en Alie.
Toen ze thuis hun wenschje hadden
opgezegd mochten ze samen'n straatje
om.... en hadden zoo maar, zondet
eenige aanleiding, afgesproken oorr
Barend te gaan pzoekenen ook
voor hem hun Nieuwjaarsversje op
te zeggen.
Dat deden ze nude zuster bleef glim
lachend luisteren.... Oome Barend
was sprakeloos.
Helder klonken de stemmetjes door
de ruime zaalde andere oudjes kwa
men er ook bij staan.
Toen ze klaar waren, begon oom
Barend erg te huilen zoeftde hen alle
bei en gaf ze ieder 'n kwartje van z'n
armoedje.
De kinderen waren blij met 't geld,
maar liepen toch heel stil en gedruki
naar huis.
Oom Barend laat zich niet meer in
de huurt beklage n.
Dorus en Alie zoeken hem nu en
dan op en stoppen hem stil iets toe.
En hij zelf komt bij hen soms een hee.
len Zondag., maakt aardige dingetjes
voor de kleinsten.
(Nadruk verboden).
G. N.
ie danken hebben.
telijk een beslissing in een zaak van
men er eens over zoude denken haar
