Het verdwenen meisje
BUITENLAND.
tinsel iuul's omterl eckeniiig. Een instrument
zooals Engeland en Frankrijk tharis trail c-
ten Ie maken, zal de zaak van den vrede
in dn? wereld bevorderen en inzonderheid
de morcele ontwening, zonder welke
iedere materieel© ontwapening deniobeol'dig
li. Frankrijk heeft grooie he.hoefle aan en
groot verlangen naar vrede en rust. Het
is misschien meer dan ecnige andere mo
gendheid gednteresseerJ bij hot herstel
der orde in Europa, moreel zoowel als
materieel. Op het gebied van beperking
der bewapening is Frankrijk zoa ver ge
gaan. als de veiligheid slechts taeslonl.
Zijn leger is met een derde verminderd
vergeleken hij de sterkte van 1914. Het
ka.n in die richting niet verder gaan, tenzij
bet zekere waarborgen krijgt san zijn ge
allieerden en speciaal van Engeland.
DE CONFERENTIE TE
WASHINGTON.
De toestand in Ierland,
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
EN VER TAS JA GEVANGEN
GENOMEN.
DONDERDAG 12 JANUARI 1922
INDISCHE KRONIEK.
Bezuiniging.
Dat is de vlag, waaronder nu het
Indische schip van Staat zeilt, dat
is het sterrebeeld, waarnaar de koers
word: bepaald.
Wil men een ander, meer nuch
ter beeld; dat is het étiket, dat is
geplakt op den blikken trommel,
waarin we onze staatspapieren be
waren.
Het was noodig, zeker.
Ik heb in deze Kronieken enkele
gevallen aangehaald, waaruit bleek,
dat gemcenschaps-economie nog geen
gemeen goed is geworden bij de amb
tenaren. Dat men,,am allerhöchsten
Stelle" bezuiniging als wachtwoord
uitgeeft over alle Unies, valt daarom
bijzonder toe te juichen.
We zijn al dadelijk bereid goed-
Keurend te knikken, nu er ook in In-
dië eene hooge Bezuinigings-Com-
missie is benoemd, die tot taak heeft
gekreeen
„een stelselmatig onderzoek te
houden naar de wijze, waarop
eenerzijds in de landshuishou
ding en bij de landsbedrijven uit
gaven zullen kunnen worden be
spaard, en anderzijds de landsin
komsten zouden kunnen worden
verhoogd, teneinde zoo mogelijk
te geraken tot eene, althans wat
den gewonen dienst betreft, slui
tende begrooting."
Voorwaar, het is geen lichte taak,
welke aan de Commissie is toege
wezen vooral, wanneer deze streven
wil naar eene behoorlijke uitvoering
van het laatste deel der opdracht.
Om maar een enkele moeilijkheid te
noemen, wellicht echter een cier groot
ste de groote ongelijkheid in ont
wikkeling en belangen der onder
scheiden bevolkingsgroepen. Eener
zijds de groote groep der inboor
lingen, die weinig of niets betalen
Eau, zoodat de toch zoo noodzakelijke-
voiksontwikkeling, onmiddellijk of
middelijk door anderen nue wor
den bekostigd anderzijds een heel
klein groepje uitheeinschen, dat be
hoorlijk economische dra£gkracht be
zit, doch al heel spoedig ch en wee
rrept over den overmatigen belas
tingdruk, waardoor „het kapitaal"
eveneens voor de ontwikkeling
onontbeerlijk wordt afgeschrikt om
zich in dc Indische bedrijven te in-
terresseoren of nog verder te inter-
ressec:
Natuurlijk zijn wc zooals het
)ns past vol goede verwachtingen.
Dc Commissie heeft reeds getoond
den ernstigen wil te bezitten tm hare
pogingen tot bezuiniging tot tastbare
resultaten te leiden. In een rond
schrijven aan de hoofden van De
partementen van Algemeen Bestuur
heeft zij dezen er nog eens aan herin
nerd, dat bij Regeeringsbesluit aan
alle ambtelijke colleges en landsdie
naren wordt opgedragen gevraagd en
ongevraagd alle medewerking te ver-
eenen, welke de Commissie voor dc
vervulling van haar taak mocht be
hoeven. Conferenties met deze De
partementshoofden zijn reeds veel
vuldig gehouden verlenging van den
werktijd, in verband met inkrimping
van personeel, kan binnen kort wor
den verwacht. Bij het Binnenlandsch
Bestuur werd het snoeimes er zoo
diep ingezet, dat alleen bij dat De
partement eene bezuiniging werd ver
kregen van circa 8 millioen.
Die ernstige wil is reeds oorzaak
geweest van een typisch incident in
den Volksraad. Daar heeft de Voor
zitter, Mr. Dr. Schumann, die tevens
lid is van genoemde bezuinigings
commissie, in een toespraak bij de
opening van de najaars-zitting nog
eens uitdrukkelijk gewezen op de
.ïoodzakclijkheid van sterke bezui-
FEUILLETON
„Dat is de brigantijn," zeide Jack,
,\Vij moeten voor haar uitwijken,
anders haalt zij ons in." Zoo sprekende
veranderde hij van koers en stuurde
op het strand aan.
'ooruit, mannen riep hij de
roeiers toe, „van uwe kracht en vol
harding hangt onze redding af. Nog
hebben wij ecnige uren voorsprong.
Gij echter, jongeheer," dus wendde hij
zich tot Robert, „kunt met den slaaf
beiden wel wat helpen."
\obert vatte terstond aan en ook
cf,ed zijn best- Het betrof toch
voor alles Datura's redding. Zelfs
deze ging naar een roeier toe om te
helpen. Maar Jack riep haar terug en
verzocht haar, slechts naar het schip
uit tc zien om op te letten, of men hen
nog niet ontdekt had.
Als op vleugelen gedragen schoten
de Yac?rt"igen voort, niettemin kwam
selib^'gautijn zichtbaar nader. Plot-
onttifktrj,e,f> Datura luide :„Wij zijn
een seconcieSteIclcn' Dc rocicrs HlSttcn
„Vooruit i"
je al aan jc 'cp Jack. „Willen jelui
Nog is er hoon "Vo'gers overgeven
„Er wordt een h n te ontkomen
Datura. „Daar stoot M.'tgezct 1" zeide
zes roeiers bemand." Z|J 'smet
Tot dusverre had inpk.
.''"■"I in l.oi oog, dat hun ,ke! hct
iv.t zou. namelijk het niet Ver U*i
««t v er meer
niging, en een feitelijk pleidooi ge
leverd voor inkrimping der over-
heids-bentoeienisSen. Daarvan heeft
men hem een „staatsrechterlijk" ver
wijt gemaakt, en opgemerkt, dat eene
dergelijke methode, waarbij van den
Vonrzitterszetel al zoo een besliste
poging werd gedaan om de beraad
slagingen te beïnvloeden, niet com-
me-il-faut is.
De Regeering heeft die opmerking
niet geheel onbeantwoord gelaten,
haar antwoord lijkt me evenzoo ty
pisch genoeg om dat h er woordelijk
weer te geven.
In de Memorie van Antwoord deelt
zij dit aldus mede
De door den Voorzitter van
den Volksraad bij de opening der
zitting gehouden rede is even
als zulks het geval is met al zijn
voorgaande redevoeringen uit
gesproken zonder voorkennis van
of ruggespraak met de Regeering.
Zij beschouwt die rede dan ook
als uiting van dc persoonlijke
meening van den Voorzitter,
waarover de Regeering geen dis
cussie kan aanvaarden al heeft
zij met instemming van die rede
kennis genomen.
lk ben zoo vrij die staatsrechterlijke
bezwaren niet zoo buitengemeen zwaar
te tellen de hoofdzaak is, dat door
samenwerking van allen verkregen
wo dt, wat we allen wenschen ver
standige en effectieve bezuiniging.
Intusschen, bezuiniging is wat meer
dan schrappen zetten door een aan
tal posten. En zuinigheid is niet im
mer economisch.
Dat overwegend, ben ik met bijs
ter gerust, met het oog op de toekomst
van Indië.
Een scherpzinnig pessimist pes
simisten zijn vaak scherpzinnig
heeft eens gezegd, dat lndië niet
wordt geregeerd, doch slechts gead
ministreerd. In deze uitlating zit
meer waarheid, dan wc ooit gaarne
zullen willen toegeven, en juist in
verband met de' zuinigheids-maat
regelen, althans met enkele daarvan,
bedenk ik, dat hetmoeilijk is om
optimi t te zijn.
Administreeren kan men gemak
kelijker dan regeeren
En zuinigheid bij het administree
ren is lang zoo moeilijk niet te be
trachten als economie hij het regee
ren.
Nietwaar, wanneer de boekhouding
ons toont, dat de tering te hoog en
de nering te laag is, welnu, dan kun
nen we de uitgaven beperken en de
inkomsten vermeerderen, en even
wicht brengen in de finantiën. Onze
staatsadininistratie is dan volmaakt
in orde. Best. En als de Regeering
na de verkwistings-periode der vorige
jaren, dat cvenwich weet tot stand
te brengen, dan verdient zij de hulde
van alle weidenkenden in den lande.
Evenzoo best.
Maar mijn hemel, het gaat toch
om vvat meer dan om het evenwicht
in de financiën.
Het gaat om de toekomst van
gansch een volk, van 30 millioen
mensclien, aan wier ontwikkeling nog
bijna alles moet worden gedaan.
Waarmede ik slechts zeggen wil,
dat het nog blijken moet of lndië
inderdaad wordt geregeerd blijken,
wanneer we tien, twintig iaar verder
ziiu.
ln alle bescheidenheid maak ik niet
meer dan enkele opmerkingen.
Veiligheid van persoon en goederen.
Nietwaar, dat is toch wel van de
vele zaken een van de voornaamste
welke de overheid tot voorwerp heeft
te maken van behoorlijke zorg. Zon
der die veiligheid zijn alle pogingen
tot opheffing van het landsvolk vrij
wel tot vruchteloosheid gedoemd.
Kan men bitterder klacht bedenken
dan opgesloten ligt in de verzuchting,
dat het nutteloos is te sparen, wan
neer de kans groot is, dat het gespaar
de werd weg esto en
De laatste Indische bladen brach
ten het bericht, dat op de post „Po
litie" voor een zes ton is geschrapt.
Doch het verwondert me niet, daarbij
te lezen, dat de betrokken hoofdamb
tenaar, de voormalige chef der al-
gemeene politie, verklaard
heeft zich niet verantwoordelijk te
stellen voor de consequenties van
deze bezuinigings-maatregel. Ik weet
toevallig wat meer van de strenge
plichtsopvatting van dezen hoofd
ambtenaar, en ook van zijn vrij
moedigheid om uit te spreken, wat
hij noodig acht om uitgesproken te
worden deze maatregel moet in zijn
gevolgen bedenkelijk worden geacht.
Nog korten tijd geleden bevatte
„de Tijd" een ingezonden stuk, waarin
gewezen werd op de onvoldoende
bezoldiging der rechterlijke ambte
naren en het daardoor ontstane te
kort in hun corps. De funeste gevol
gen van deze zuinigheid der Regee
ring wordt wel in een scherp licht ge
steld door het bericht in de „Loco
motief," dat „binnenkort een tiental
verdachten te Seinarang uit hun pre
ventieve hechtenis ontslagen worden."
En de reden
„Dit ontslag moet verband houden
met den langen duur van de voor-
loopige hechtenis, terwijl de berech
ting van hun zaken nog gerttimen
tijd op zich zal laten wachten.'
'Het Midden-Javasche blad voegt
er aan toe, „dat het hier vrijwel ge
woonte is, dat preventief gestelden
welhaast een jaar op de berechting
van hun zaak moeten wachten."
Inderdaad, het étiket, dat we overal
op plakken is bezuiniging.
Zullen wij in den grond van de
zaak er mee gebaat zijn.
En nu een enkel cijfer betreffende
de vermeerdering der inkomsten.
In de raming "der geldmiddelen in
Nederlandsch-lndië voor het dienst
jaar 1922 staat een bedrag van 48
millioen aangegeven als de te ver
wachten opbrengst van den verkoop
van opium, tegen 44 millioen in 1921.
Toch is het nog zoo lang niet gele
den, dat cr een prijsvraag werd uit
geschreven voor een populaire propa
ganda-brochure tegen het opium-
misbruik. Maarhet evenwicht
dei' financiën, niet waar
Wel, de volksraadvoorzitter heeft
in zijn bezuinigings-speech gezegd
dat een matige draf langs den af
grond hem heilzamer leek dan het
ii ilen er in.
Ik vrees, dat er wel bedenkelijk
dicht langs wordt gestuurd.
DE CONFERENTIE TE CANNES.
van volledige vergiffenis voor'in bood
hij zich aan als gids te dienen als men
de bende zou trachten te overvallen.
Voor het oogenblik voelde men zich te
zwak om een beslissenden slag tegen de
zeeroovers te slaan daarom keerden
de schepen naar St. Marks terug, van
waar zij uitgeloopen waren. Robert en
Datura spoedden zich terug naar
Bellecourhouse, om aan den rouw van
den beangstigden grootvader een einde
te maken.
XXI.
Toen Robert en Datura ongedeerd
in Bellecourhouse verschenen, weende
de grootvader tranen van blijdschap
herhaalde malen omarmde hij beiden.
Daarop vatte hij Roberts hand en
zeide :,,Met woorden, mijn zoon, ver
mag ik u niet te danken maar het
loon zal u niet ongevallig zijn." Zoo
sprekende legde hij Datura's hand in
die van Robert en ging ontroerd voort
„Zijt gelukkig, kinderen De stem
begaf hem, maar hij zag, dat zijn
wensch al dadelijk in vervuiling ging,
want het reinste geluk straalde uit de
oogen der beide verloofden. Toen de
eerste verrassing der vreugde voorbij
was, begon Datura
„Maar een ding, dat u van zeer
nabij betreft, lieve grootvader, heb
ik bij de zeeschuimers vernomen. Hun
kapitein, thans enkel onder den bij
naam van „de Vos" bekend, is een
geboren Franschman en heet Pierre
Renard."
Bellecour ontstelde. Datura, die
zulks met smart opmerkte, voegde er
nochtans bij :,,Deze verklaarde, dat
bij, daartoe door u aamrezet, liet eerste
kind mijner lieve ouders in New-IJork
geroofd had."
„Hij sprak de waarheid zuchtte
de grijsaard als vernietigd. ,,0 alles
had ik er voor gegeven om die onge
lukkige daad ongedaan te maken. Zij
laadde een vreeselijken vloek op mijn
hoofd zij beroofde mij van mijn eenige
dochter en tot straffe daarvoor vond
ik mijn eenigen zoon niet terug, lk
bood mijn vroegeren vriend Paul
Meerveldt, wien ik dit rouwmoedig
openbaarde, mijn geheele bezitting
aan. lk wilde ze ten minste aan een
zijner kinderen vermaken, doch zij
namen dit niet aan. ln plaats daarvan
stonden zij mij u, hun pleegkind, af,
dat zij lief gekregen hadden als hun-
eigen."
„Gij hebt inderdaad zwaar voor uw
overijlde daad geboet, lieve groot
vader," sprak Datura deelnemend.
„Daarom heeft God ook erbarmen.
Verheug u, Gertrudis, de geroofde
dochter van Meerveldt is terugge
vonden en gij, lieve grootvader, zult
haar aan de treurende ouders terug
brengen."
De grijsaard zonk op de knieën,
hief de gevouwen handen ten hemel
en riep :,,0 God, oneindig is Uwe goed
heid en barmhartigheid, lk dank IJ."
Opstaande vatte hij Datura's hand
en riep :„Spreek op, waar is het arme
meisje, opdat ik terstond met haar
naar hare ouders snelle."
Datura glimlachte. „Wees bedaard",
antwoordde zij, „en wacht nog eenige
dagen, dan zal zij aan u voorgesteld
worden."
Met moeite wilde de grijsaard in dit
uitstel toestemmen, doch eindelijk gaf
hij toe.
„Ook Robert heeft een verrassing
voor u," zeide Datura thans.
Bellecour keek den jonkman vra
gend aan. Deze echter zeide zacht,
nauwelijks hoorbaar :,,Ook uw zoon
leeft en verlangt reikhalzend tot u
terug te keeren."
De grijsaard sprong op. „Mijn zoon,
mijn Karei leeft schreeuwde hij
bijkans daarop stamelde hij diep ont
roerd:,, Kinderen, gij doodt mij door dc
overmaat van vreugde.... Is het
echter geen misleiding O dat ware
vreeselijk
„Gij zijt dus niet meer vertoornd op
hem?...." vroeg Robert.
„Vertoornd, vertoornd Toen ik
hem van mij stiet, had ik hem nog even
lief als voorheen, maar ik wist het niet
ik was verblind. Ware hij den vol
genden dag teruggekeerd, ik geloof,
dat ik aan de aanleiding tot de on-
eeniglieid nauwelijks meer gedacht zou
hebben. Eerst zijn halsstarrig weg
blijven verwekte mijn toorn, daar het
mijne liefde voor hem diep krenkte. Ik
begon mij dan ook te verbeelden, dat
ik "hem zelfs haatte. Doch de dood
mijner arme Melanic deed mij van
inzicht veranderen, En mijne liefde
voor den verloren zoon nam gestadig
toe. ware hij toch reeds hier
zeg mij, waar ik hem vinden kan. Ik
wil zelf naar hem toesnellen, hem oo
mijne knieën bezweren tot mij terug
te keeren
verwijderde strand. Hij keek uit naar
een punt, waar hij niet alleen kon
landen, maar dat hun ook verder be
veiliging aanbieden kon. Nu keek hij
ook eens om, ten einde den afstand te
berekenen, die hen nog van de ver
volgers scheidde. Daar ontwaarde hij
een tweede schip het was een stoom
boot, die met volle kracht kwam op
zetten. Zijn wimpel vertoonde de
sterren der groote republiek. Naar het
scheen werd de stoomboot door de
brigantijn niet opgemerktwant
deze bleef rustig in dezelfde richting
voortzeilen. Plotseling evenwel ont
stond er'n groote beweging aan boord
De bemanning liep verward door el
kander. Een seinschot riep de ver
volgende boot terug. Ralph Barnfield
dien Datura duidelijk herkende, tierde
en raasde en wilde volstrekt niet terug-
keeren. Maar de overige zeeschuimers
waren aan strenge gehoorzaamheid
gewoon. Zij luisterden niet naar hem
en roeiden ijlings naar hun schip terug.
Toen zij dit betraden, vonden zij
alles reeds strijdvaardig, want de
stoomboot te ontwijken was niet meer
mogelijk. Maar ook deze had zich tot
den strijd toegerust.
Het gevecht nam een aanvang. Het
duurde slechts eenige minuten. De
roovers zagen, dat zij ondanks hun
vertwijfelenden tegenweer, het onder
spit moesten delvenzij waren er
derhalve slechts op bedacht te ont
komen. Met inspanning van al hunne
krachten en hulpmiddelen gelukte hun
dit ook, maar de brigantijn verkeerde
iu een jammerlijken toestand zij
was het zinken nabij.
Robert en zijn lotgenooten waren
uit de verte getuige geweest van den
strijd. Hoe blijde waren zij, toen zij de
stoomboot zagen zegevieren. Zij bracht
redding in het grootste gevaar.
Thans werden ook zij van de stoom
boot opgemerkt. Er werd een boot
uitgezet en naar hen toegezonden. Zij
werd door een jongen midshipman
gecommandeerd. Dezen herkende Ro
bert :„Welk toeval voerde u, zeehelden
ter onzer redding hierheen
„Geen toeval, maar de wil," ant
woordde de jonge officier.
„Hoezoo
„Dc heer Bellecour drong bij de
regeering aan ter redding zijner door
de zeeroovers ontvoerde kleindochter
de noodige stappen te doen. Het aan
zien, waarin de heer Bellecour bij de
regeering staat, deed deze besluiten
onmiddellijk eenige schepen te harer
opsporing uit te zenden. Terwijl een
onzer schepen den sluiphoek der vrij
buiters opzocht, vernamen wij dat
een brigantijn naar deze richting uit
geloopen was. Wij zochten haar op en
kwamen juist te rechter tijd om u aan
hunne klauwen te ontrukken."
Op de stoomboot overgestapt zijnde,
werden dc geredden aan den bevel
voerenden officier voorgesteld. Toen
deze hoorde, dat Jack een lid der zee-
rooverbende geweest doch er aan ont
vlucht was, nam hij hem in 't verhoor.
Jack gaf den officier het aantal zee
roovers op, zoo '2de over welke ver
dedigingsmiddel t zij beschikten en
beschreef hem de inwendige inrichting
van het voornaamste roovershol op
het rotscneiland- Ou de toezegging
Het verdrag van Versailles beeft Frank
rijk geen volledige veiligheid vezekerd.
De samenstellers van hel verdrag, Lloyd
George zoowel als Clcmenceau en Wilson,
erkenden dit door te onderhandelen over
en Ie omdérteekenen het drievoudig waar.
borgverdrag, hetwelk Frankrijk den steun
van Engeland waarborgde in geval van
een ongeprovoceerden aanval van Duitsah-
lanid. De weigering van Amerika oen die
overeenkomst Us ratificeeren lieefl de
quaes*!;© van de veiligheid van Frankrijk
gedurenda twee jaar hangende gelaten.
De gevolgen van hot uitstel van de rege
ling van deze vitale quaestie voor Europa
zijn duidelijk geweest. Aan deze zijde van
den Rijn is onrust ontslaan, terwijl ia
Dui'tsohland allerlei hersenschimmige ver
wachtingen zijn gewekt bij de mensclien.
Ten tijde van de moeilijkheden in Op-
per-Silezië, werd in enkele slagen een
Ouitscih leger van 40.000 wel bewapende
en uitgeruste mannen, met oen groote ar-
tilierkmaoht, in bet veld gebracht, alleen
als gevolg van den oproep van particu
liere zijde. Ontploffingen als in de Baden,
scbe AniMnefabrieken geven grond voor
het geloof, dat de DuUsche cheinisten niet
stilzitten en arbeiden met liet oog op een
eventueelen nieuwen oorlog. Botsingen
tussclten Fransche en Eugelsche belangen
zijn vergroot en uitgebuit door de Duit-
sche nationalistische propagandisten. Het
Duitsche volk weel, dat Engeland tot dus
verre door geen enkel verdrag verplicht is
aan Frankrijk's zijde te staan ingeval een
nieuwe Duitsche aanval het lot van
Europa weer in gevaar brengt. Dat geeft
dien reactiomiairen pange nmani sti selien
elementen ©en machtig argument in han
den.
De stemming in Parijs,
Bijzonder veelbelooker.cud voor de
stemming in Franse')" par'Muentskringen
zijn in de eerste plaats de uitslag van de
stemming van Dinsdag over de motie-
Daudel en verder de beraadslagingen in
de senaatscommissie van builenlandsche
zaken, Daudet li«d voorgesteld, om giste
ren zitting te houden in plaats san beden
met liet oog op de ernstige gebeurtenissen
te Cannes. Dit was een openlijk votum
van wantrouwen in Briand, buiten wien
men toch immers over de conferentie te
Cannes onmogelijk sproken kan. Welnu,
deze motie werd slechts mol een meer-
derlieid van 912 tegen 199 stemmen ver
worpen.
In den senaat werd in een vergadering
van de talrijkste groep, die van de gau-
che demoeratique, oder veel applaus de
opinie uilgesproken, dal <le commissie van
buitenlaiKlscibe zaken krachtiger stelling
moest nemen in de hangende vraagstuk
ken. Na afloop der vergadering begaven
verschillende leden der groep zicili naar
Poincaré, voorzitter der oommissie van
buitenlamlsche zaken om hem daarop te
wijzen en ie zeggen, dat men erover daohl
een anderen president te kiezen als bij.
Poincaré, zioh niet wat meer op den voor
grond stelde. Poincaré antwoordde, dat
hij zich opzettelijk op den achtergrond
gehouden had, opdat men hem met zijn
interventies geen politieke doeleinden zou
toeschrijven, maar dat hij daaromtrent
gisteren in de commissie nadere verkla
ringen zou afleggen.
Hel is duidelijk, dat de vrienden van
den oud-president der republiek hem op
deze wijze quasi tegen zijn wil naar voreD
willen schuiven om de plaats van Briand,
die men weldra verwacht 4e zien openko-
men, in te nemen.
De vlootbouwvacaniie.
Volgens een telegram aan de „Westmin
ster Gazette" verneemt men ie Washing
ton, dat het vijfmogeiidhedenvendrag, zoo-
a's hel geredigeerd is door de deskundi*
gen, de mogendheden voor deu duur va»
vijftien jaren bindt in plaats van tien als
periode voor de vlootbouwvacantie. Het
doel van deze wijziging is, voldoende tijd
te laten om de vlootbouwvacaniie doeUref
fend te doen zijn en in slaat 'e stellen,,
na de vlootbouwvacaniie vloten in Ie rich
ten in overeenstemming met de overeen
komst in zake de vervanging van lonnage.
Frankrijk en Italië zullen met de ver
vanging beginnen in 1927, Brittanaiië, de
Ver. Staten en Japan zuilen geen nieuwe
schepen houwen vóór 1931.
Het vlooiverdrag.
De deskundigen hebben nu den elnd-
vorm, waarin het vlooiverdrag aan de>
volgende volledige zitting zal worden
voorgelegd, vrijwel gereed.
Belangstelling aan het publiek.
Wanneer men kennis neemt van het
feit dat meer dan veertien inilücen per
sonen adviezen hebben gezonden aan de
conferentie, kan men zich eenig denk
beeld vormen van de publieke belangstel
ling. die in Amerika voor de werkzaam
heden der conferentie beslaat. Volgens
een verklaring uitgegeven, door het Ame-
rikaansclie „Advisory Committee"' zijn in
gekomen:
306.790 adviezen tot afschaffing van
bet gebruik van gifgas in den oorlog;
395.000 adviezen, die de algehee'e af
schaffing van de duikbooten bepleitten;
10.092.736 adviezen, di evoor algehce-
led ontwapening opkwamen;
29.000 die pleitten voor een gemeen
schappelijke welwillende en liberale be
perking;
221.000, die pleitten voor een behoedza
me beperking;
11.000, die een vermeerdering van de
bestaande maritieme sterkte aanbevolen?
7000, die periodieke conferenties voor
stonden;
8000. die zich tegen bondgenootschap-
|>en verklaarden;
40.000. die verklaarden dat ontwapening
het voornaamste punt der conferentie
uitmaakte;
6000, die pleitten voor openbare zittin
gen en 1,056.000, die zich verklaarde»
voor een associatie van volken.
Vrijlating van alle ■politieke gevangenen
Te Dublin loopt het gerucht; dat als
gevolg van cnderhande'ingon tussclien
Griffith en vertegenwoordigers der Rri<-
sche regeering alle politieke gevangenen
met inbegrip van degenen, die t-- dood
zijn veroordeeld, op 12 Januari zullen
worden vrijgelaten.
Hel nie'.nre kabinet.
De samenstelling van het nieuwe ka
binet luidt volledig als volgt: Michael
Collins (oud opperbevelhebber van het
Ierscho republikeinsche leger), minister
van financiën, Ga van Duffy, (oud-Sinn-
Eein-gezant te Rome), minister van bui-
tenlandsch© zaken, E. Duggan, binnen-
landsehe zaken, Adderman Cosgrove,
plaatselijk bestuur, Kavin 0'Higg!n3, eco
nomische zaken en Richard Mulcahy,
oud-chef van den staf van het republi
keinsche leger, minister van verdediging.
Bomontploffing ie Belfast.
Dinsdagavond ontplfte fa Belfast we
derom eeu bom in eon straat, waar oen
aantal kinderen aan het spelen waren.
Zes ervan werden door splinters gewond.
DE HONGERSNOOD IN RUSLAND.
Uit Oharkof komen verontrustend; be
richten over hongersnoodgebiedeu. De
landelijke districten worden door den
hongersnood bedreigd en er heerschcn
epidimieën. In het district Odessa schijnt
een vierde der bevolking gedoemd te zijn
dën hongerdood te sterven.
De correspondent van de „Matin" te
Riga verneemt uit Petersburg, dat Envcr
pasja zou zijn gevangen genomen en geïn
terneerd in een stad van Zuid-Rusland op
bevel van de regeering te Moskou.
Ex-koningin Zila is uit Parijs naar
Zwitserland vertrokken. Blijkens een be
richt uit Bern hebben de autoriteiten te
Zurich maatregelen van bewaking geno
men ten aanzien der ex-koningin, die in
het ziekenhuis, waar haar zoontje wordt
behandeld zai verblijf houden.
Besluiten omtrent de a.s. we
reldconferentie.
I)e Opperste Raad heeft besloten voor de
economische conferentie te Genua alle
Etiropcesch© Stalen, Amerika, Japan en de
Britsche Dominions bijoen Ie roepen.
Do Opperste Raad heeft do instelling
goedgekeurd van een internationaal syn
dicaat en van aangesloten nationale syndica
ten, teneinde het economisch herstel van
Europa ter hand te nemen en de samenwer
king te verzekeren wan alle volken voor den
terugkeer van de normale welvaart. De
Raad hechtte zijn goedkeuring eraan, dat on
middellijk een comilé gevormd zal worden,
bestaande uit twee Britsche vertegenwoordi
gers, twee Fransche, een Italiaan, een Belg,
een Japanner; dit comité zal hekleed wor
den met de noodige volmacht om zich ver
tegenwoordigers toe te voegen uit andere
lauden, ter l>estudeering der bijzonderheden
van het plan; over te gaan tot de organisatie
van liet centrale syndicaat en de nationaic
subsyndicaten; de conferentie van Genua
verslag uil te brengen van hetgeen reeds be
reikt is en verder de noodige voorstellen te
doen.
De regeeringen in den Oppersten Raad
vertegenwoordigd, verbinden zich onmidel-
lijk 10.000 pd.st. of het equivalent daarvan
te verschaffen voor de functioneering van
het organisatiecomité en om allen mogelij
ken steun te verleenen aan comité en syn
dicaat.
Het garantie-verdrag.
De bladen publiceerden gisteren tele
grammen van hun correspondenten in Can
nes, die meer uitvoerige voorspellingen be
vatten omtrent het ontvverp-voorstel betref
fende eeu Engelsch-Frausche overeenkomst.
De „Daily Chronicle" schrijft, dat de peri
ode, gedurende welke Brittannië door hel
voorgestelde verdrag waarborgen zou ge
ven voor de verdediging van Frankrijk te
gen lederen rechtstreeks en niet geprovo-
ccerden aanvat van Duitschiand, tien jaar
zrd zijn. Geen wijziging, zegt de „Daily
Chronicle", is voorgesteld in de artikelen
42, 43 en 45 van het verdrag van Versail
les, waarbij Duitschiand verboden wordt
troepen te hebben of militaire actie Ie voe
ren in de Rijnstreek en welke verklaren, dal
een poging daartoe beschouwd zou worden
als een vijandelijke daad.
De bladen melden, dat de onderhandelin
gen over de bepalingen van de overeen
komst, bevattende de Britsche eischen, wel
ke Frankrijk bereid zou zijn te aanvaarden
in ruil voor den waarborg van bescherming,
nog voortduren.
De „Daily Telegraph" meldt, dat Briand
l>ereid is in te stemmen met de Britsche
voorwaarden betreffende de beperking van
tien aanbouw van onderzeeërs en de ge
deeltelijke vcrhiindcring van de bewape
ning. Maar Lloyd George heeft, naar ge
meld wordt, eischen geformuleerd, welke
ten doel hebben den Europeeschen vrede te
waarborgen en welke eenige verandering 111
de Fransche politiek noodig maken.
De „Westminster Gazette" zegt, dat de
regeling van de geschillen over hei verdrag
van Angora een der onderwerpen is, die in
verband hiermede moeien worden bespro
ken.
De „Times" onderzoekt zorgvuldig en met
svmpathie de Fransche aarzeling, in te gaan
op dergelijke verbintenissen, maar de cor
respondent van liet blad te Cannes merkt
op, dat die Fransche kringen, die begeerig
zijn een overeenkomst to verhinderen en de
conferentie van Cannes willen in de war
sturen, een zeer ernstige verantwoordelijk
heid op zich laden. De correspondent voegt
er aan toe, dat het ©enige waarop hot bij
deze conferentie werkelijk aankomt, is het
sluiten van een Engelsch-Fransclie over
eenkomst op een basis, die aan Frankrijk
de waarborgen geeft, die liet noodig heeft
er. de kern vormt voor een breeder opge
zet Europeesch stelsel voor vreedzame
waarborgen. Het is het vraagstuk van liet
herstel in Europa, van zulk een vertrouwen
en dusdanige toestanden, dat de meest drei-
"ende economische crisis onder de oogen
kan worden gezien en te boven gekomen.
De „Times" is echter beslist van meening,
dat hel hij den aanvang uitsluitend een
Engelsch-Fransch verdrag moet zijn en, wij
zend op den wensch der Italianen om reeds
van den aanvang af aan het verdrug deel
te nemen, spreekt liet blad de hoop uil, dat
op dit verzoek niet zal worden aangedron
gen, daar het nut van het verdrag er in
zekere male ongedaan door zou worden ge
maakt. Voorts zegt de „Times", dat de be
palingen van een dergelijke overeenkomst
zouden kunnen en moeten slipuleeren, dat
later Italië en België zouden toetreden;
sommigen ziju zelfs zoo stoutmoedig de
Vereenigde Staten te noemen.
Curzon heeft gisteren Jaspar gesproken
en naar vernomen wordt heeft hij warm
«te toetreding van België, reeds door een
defensief verdrag met Frankrijk verbon-
den, tot de overeenkomsl bepleit.
De „Manchester Guardian' meldt, dut
de tekst der voorgestelde overeenkomst
gisteren door het Britsche kabinet is be
sproken en dat er oen antwoord werd ge
zonden na a Cannes. Aangenomen mag
worden, volgens het blad, dat het ant
woord der loden van het kabinet, die
zioh thans Ie Londen bevinden, in goed
keurenden zin svas.
Het Fransche standpunt
te Cannes.
Reu tor's bijz. correspondent te Cannes
heeft een verklaring gevraagd van hot
F rans olie standpunt betreffende do thans
gevoerd wordende onderhandelingen over
het sluiten van een defensieve alliantie
fusschen Frankrijk en Engeland. Volgens
de Engetlsohe bladen heeft hij de volgen
de officieele uiteenzetting gekregen.
Het zou belachelijk zijn om aan te
nemen, dat vrees in eenig opzicht Frank
rijk drijft tot hervatting van de onderhan
delingen ov;r een «defensieve alliantie niet
Engeland. Frankrijk tool) heeft in 1914
onder buitengewoon ernstige omsta'dighe-
den geloond, duit het zichzelf kan bescher
men. Het gaat thans om het sluiten van
een wederkeerig verzekeringsverdrag. Het
is een quaestie van gemeensehapi>elijk be
lang.
Afgescheiden vaat de handhaving van
den status quo, streeft de Fransche regee
ring slechts naar een terugkeer van het
internationale vertrouwen, hetwelk de her
vatting van normale betrekkingen tussohen
alle landen mogelijk maakt. Het Fransoh-
Engelsehe waarborgverdrag is het eerste
fundament voor het Europeesche gebouw,
dat te Genua moet worden opgetrokken.
Duitschiand heeft ondervonden wat liet
beleekeml te twijfelen aan de waarde van
(Wordt vervolgd).
