Tweede Blad.
binnenland,
BUITENLAND
De vondeling
wmniumsm nieuws.
VRIJDAG 20 JANUARI 1922
BRIEVEN UIT BORNEO.
't Is alweer December. De maand
van taai-taai en oude vrijsters, van
borstplaat en marsepijn. De maand
van het hoogfeest van Kerstmis en
toevallig met lekkere Kerstbrooden.
De maand ook van heete punch met
oliebollen op oudejaarsavond. Maar
van dat alles bestaat Kerstmis al
ken hier in Borneo. Doch ik wil
maar zeggen dat het tijd wordt als
ik nog fatsoenlijk voor den dag wil
komen met een „Zalig Nieuwjaar."
Zalig Nieuwjaar, goede lezers
Zalig Nieuwjaar is de schoone groet
tusschen ons katholieken. Wat een
wereld vol gedachten ligt in die twee
woorden opgesloten Dat alles moge
geschieden tot ons aller zieleheil en
cok dat wij menschen wikken, maar
dat God beschikt. Zalig Nieuwjaar
Dit jaar negentien honderd, twee
en twintig is "het tien jaar geleden,
dat de eerste van de „Brieven uit
Borneo" in deze kolommen ver
scheen. 'n Jubileumhet tweede
lustrumTien jaar dat ik de oude
Bavostad verliet om in bijna onbe
kend Borneo te missionaren Tien
jaar dat ik geen taai-taai of borst
plaat of Kerstbrood of heete punch
geproefd heb. Tien jaar van hcusch
niet altijd zonneschijn en rozen, doch
donkerte dikwijls rondom en doornen
die prikten. Maar ieder huisje heeft
zijn kruisje en missiehuizen twee
Gelukvolie dagen vele dagen dat
ons hart jubelt'en kracht schenken
voor tegenslag en tegenspoed. Zoo
o. a. het volgende. Verleden jaar heb
ik een paar voorbeelden aangehaald
van Lucifer's macht hier, heb ik u
geschreven over een oude duivel-
priesteres. Zij is nu, laten we hopen,
in den hemel en dient God. Ik had
het geluk haar te doopen, en ze stierf
een stichtelijken dood. Geleden heeft
dat arme mensch bar. En geduldig
was zij in haar lijden. Ik heb haar
begraven ook en op het ijzerhouten
kruis staatLuntivay oud duivel-
dienares stierf als Perpetua, kind
van God.
Toentertijd schreef ik dat het 'n
geval was voor Weesgegroetjes van
u En na een zestig jaren den duivel
gediend te hebben is ze hem nog ont
glipt Wel, goede lezers, in het begin
des jaars maken we goede voorne
mens, maakt dan nu een voornemen
om dikwijls dagelijks de vreem
de missies met missionarissen te ge
denken in uwe gebeden en om de
Missie-actie te steunen naar uwe
kracht. Gerust, we hebben zegen van
God zoo hard noodig en voor ons zei
ven en voor ons werk. Zegen en succes
moet van Boven komen als in
de woorden van den H. Paulus
„niet hij die zaait, of plant is iets,
doch God die den wasdom geeft.
Ik hoop dat de lezers ook mij per
soonlijk en mijn werk onder de Doe-
soens zullen gedenken! Dank u vrien
delijk. En wanneer u soms wat „ach
terwielen" of „briefjes" te missen
heeft, houd ik me aanbevolen Zalig,
Zalig Nieuwjaar
inabong. J. STAAL.
Pr. Miss.
De dag, dat Sinterklaas over de
Hollandsche daken rijdt. 1921.
Drf Conferentie te Genua.
FEUILLETON
(Naar Louise de la Ramé)
6
Hij vertelde van veel, wat hij ge
zien en verricht had, en de herinne
ring bezielde zijn woorden. Hij ver
haalde van de jacht op de roovers
in de eikenbosschen van Cicilië en
Sardinië, van de verwoede gevechten,
man tegen man, met hen in de een
zame bergen van de wilde schoon
heid, de romantische volksgebrui
ken en van de vrouwen op de eilan
den van de nachten op zee, die nog
Seen hunner had gezien, van de vaar
tuigen der koraalvisschers, van het
leven der kopcrdelvers, van de pal-
jUenbosschen, cactusvruchten en van
let b.vak aan den welriekenden oever
,°,er Middellandsche Zeeten slotte
Heelde hij van Rome en van de heer-
kerken der Eeuwige Stad.
0numilta zat te luisteren en boog heur
v de handen steunend hoofd naar
toten- Zijn stem steeg in het donker
e,,j. ''aar óp zij kon hem niet zien,
bezin maar hooren. De Italianen
hij ,ten de gave van vertellen, en
ste,n'aci niet alleen een melodieuze
lent V diaar ook het aangeboren ta-
genbljui. de stoutste, levendigste oo-
Zijn »Puen van een voorval te vatten,
verin! r luisterde, als met betoo-
Seslagen, maar de aandach-
tigste toehoorderes van allen was zij,
die hij niet kon zien.
De maan scheen, de sterren fon
kelden, de nachtegalen zongen, de
avond was schielijk vervlogen toen
zijn stem zweeg, "ontwaakte UmiltA
als uit een droom. Het was midder
nacht. Haastig sloot zij haar houten
vensterluikje en hoopte, dat hij niet
had opgemerkt, dat het raampje
al dien tijd openstond.
Virginio had het evenwel zeer goed
bespeurd en een straal der maan op
een hoofd met Venetiaansch goud
haar zien vallen, en het glinsteren
van dat maanschijnsel in het donker
had hem in zijn schilderingen aange
vuurd en hem welsprekend gemaakt.
Als jong soldaat had hij werkelijk
reeds veel beleefd, en zijn natuurlijke
begaafdheid en een zekere opvatting,
den waren kunstnaar eigen, stelden
hem in staat, zijn ervaringen, op
bloemrijke wijze voor te stellen.
Gedurende heel den volgenden
dag en alle verdere dagen vertoefde
Virginio in de nabijheid van de dienst
maagd zijner moeder laatstgenoem
de mocht ook al knorrig kijken en
grommen, zoo veel zij wilde, hij was
zijn eigen heer en meester en ging
zijn eigen weg. De liefde rijpt even
vlug als de peren in deze heete zon.
Wanneer Uniiltè in heur dakkamer
tje zich ter ruste begaf, hoorde zij
beneden een klankrijke stem liederen
bij de mandoline zingen zij wist,
dat Virginio zong en dat heel zijn
hart in deze liederen sprak. Maar dat
vermurwde haar niet. Hij was maar
een soldaat en wilde slechts een ge-
De toestand in Ierland.
REM. BUITENL. BERICHTEN.
EEN brutale ontsnapping.
wone boer wordenzij wachtte op
haar gouden koets en haar kroon.
Zij deed haar vensterluik dicht en
sloot daarmee tevens de liederen
en de sterren buiten.
„Ik houd van u zei Virginio den
zevenden avond tot haar, toen b'J
met haar een oogenblik in den koe
stal alleen was en voor pas gesneden
gras en heidekruid stond.
„Ik houd van u, jij bent de vreug
de mijner ziel 1" zeide hij en trachtte
haar hand uit het geurige groen te
nemen. ,,lk houd van u, lief meisje
Kan je mij niet aanhooren en een
weinigje van mij houden
UmiltS fronste stuursch haar wenk
brauwen, lachte en keek hem niet
minachting aan.
„Loop, zeg zoo iets in Turijn. Mis
schien luistert men daar naar zulke
malle praatik hoor er niet naar."
„Mallepraat Het is heel mijn le
ven, wat ik je aanbied. Luister naar
hetgeen ik zeg Je bent voor mij als
de zon, als het daglicht, als al wat
goed en 'schoon" is hij boog zich over
het vochtige gras en de verwelkende
bloemen naar haar toe en sprak met
al de macht van zijn genegenheid
en van zijn smartmaar zij zweeg
en men hoorde enkel, hoe de koeien
het sappige gras kauwden. Bij zijn
innige bede bleef het gelaat van Umil
ta onbeweeglijkzij werd slechts
een weinig bleeker en zag er nog stroe
ver en kouder uit.
„Ik ben maar de koemeid van uw
moeder," zei ze eindelijk en trok
fier den mond op, „maar ik ben toch
„Somber Vooruitzicht".
nog te trotsch voor u. Ga weg, ik
haat u
„Je haat mij 1" herhaalde hij be
teuterd want wat had hij misdaan,
om door haar gehaat te worden
Maar Umilta antwoordde hem
niet eens. Zij stak de hooivork in
het voer en gaf haar opgesloten lie
velingen heden een drievoudige por
tie. De schelle stem van donna Rosa,
die in de deur van de binnenplaats
verscheen, riep haar en zij antwoordde
luidehet gunstige oogenblik was
voorbij, zij waren niet meer alleen.
Toen "onmiddellijk daarna allen zich
naar de groote keuken begaven, waar
de walmende olielamp een schemer
achtig licht verspreidde, en men zich
aan tafel zette om het avondmaal
te gebruiken, ging Virginio naar haar
toe en fluisterde haar haastig in 't
oor: „Is dat je laatste woord?"
Umiltó knikte. Koelheid, min
achting, toorn en onverschilligheid
spraken uit haar blik. I11 heur hart
triomfeerde zij. Hij was de zoon van
donna Rosa en zij kon hem zoo ge
makkelijk afwijzen, alsof zij een dorre
struik uit het veevoeder wierp Zij
gevoelde niet het minste medelijden
met hem.
's-Morgens vernam zij, dat Vir
ginio midden in den nacht het huis
verlaten had, over de bergen gegaan
was, om den ochtendtrein naar Tu
rijn te bereiken. Zijn moeder snikte
het uit van kwaadheid hij had haar
gezegd, dat zijn overste hem plotse
ling weer opgeroepen had.
„En dat juist nu ik om zijnentwil
het lam liet slachten 1" zei donna
VOOR EN TEGEN.
Rosa in haar drift stuurde zij het
lain naar de markt en kookte voor
heur huishouden niets dan boonen.
Umilta glimlachtede moeder
zag dat lachje en giste de waarheid.
„Koppig schepsel, hoe durfde je
't wagen!" dacht donna Rosa; het
scheen haar een onverdraaglijke on
beschaamdheid van Uimita, haar
zoon een blauwtje te laten loopen,
ofschoon van den anderen kant donna
Rosa het een schandelijke vermetel
heid zou genoemd hebben, indien
zij zijn aanzoek had aangenomen.
Zij zweeg en Umilta zweeg "eveneens.
Ik ben blij dat hij weg is," zei zij
wel twintig maal per dag tegen zich
zelve maar 's-avonds op den hooi
zolder miste zij den klank der mando
line, en de sterren leken zoo bleek.
„Ik zou tien jaren achtereen tien
keeren neen zeggen," prevelde zij
in zich zelve zij wenschte reikhal
zend de gouden koets en verlangde
koortsachtig naar de gouden kroon
zij was min of meer ruw jegens haar
arme vee en dan weer liefkoosde
zij het met meer teederheid, dan in
haar aard lag. Het scheen, alsof er
iets in haar "leven ontbrak, alsof de
bergen haar te nauw insloten en de
dennen en olijfboomen gevangen
bewaarders waren. Zij prakkezeerde
er over het dorp te verlaten. Zij was
immers geen slavin. Donna Rosa kon
haar niet tegen haar wil hou den. Er
waren wel andere plaatsen er moes
ten andere zijn, waaruit bijvoorbeeld
de kramer kwam en waar het vee
verkocht werd. Zij wilde haar geluk
elders beproeven maar zij hield
zooveel van de bergen. Deze waren
steeds haar vrienden geweest de
eenige vrienden, welke zij bezat, uit
gezonderd de koeien en de hond Gior
gio. Misschien waren er elders geen
bergen zrj wist zulks niet met zeker
heid. Behalve signora Rosa werden
anderen onvriendelijk jegens haar
gezind. Men vermoedde, dat zij Vir
ginio afgewezen had, zijn zusters en
tie meisjes uit de buurt haatten haar
deswege zij zouden haar nog feller
gehaat hebben, indien zij hem hat
aangenomen. Een ander meisje zou
in deze verlatenheid naar den pastoo
zijn gegaan, om raad en troost
halen, doch Umilta deed dat nic
Zij was een godvruchtig, braaf meisje,
maar niet zeer mededeelzaam. Thans
werd zij met den dag woord kariger,
kouder en eenzamer, en dageliik*
mooier, zeiden de mannen.
Tegen de Toskaansche gewoonte
in verschafte UmiltA haar opgeslo
ten koeien steeds frissche lucht en
beweging, als zulks haar veroorloofd
werd namelijk als het graan binnen
was, mochten zij hier en daar weiden,
zonder schade aan te richten. Wanneer
de oogst was afgeloopen, joeg zij de
dieren altijd uit den stal, opdat zij
de stijfgeworden ledematen uitstrek
ken en de sappigste kruiden k»ezcn
konden. Donna Rcsa pruttelde wel
daarover en noemde het tijdverkwis-
ten, maar zij verbood het niet ern
stig, en Umiltü ging dus haar gang
De „Morning Post" verneemt uit Was
hington, dat er krachtige druk wordt uit
geoefend op den president ten einde een
afwijzing van de uitnoodigïng voor de con
ferentie te Genua te bewerken. Indien de
president om dringende economische rede
nen de deelneming van Amerika nochtans
noodzakelijk acht, wordt er op aangedron
gen, dat daaraan drie voorwaarden zullen
worden verbonden: le. dat de deelneming
van Rusland niet de officieele erkenning der
iSovjet-regeerïng zal beteekenen; 2e. etc be
wapening te land moet worden verminderd;
3e. Europa's schulden aan Amerika mogen
niet besproken worden.
Ten aanzien van deze laatste voorwaarde
bestaat de volstrekte meening in Amerika
dat, indien bepaalde landen geld hebben
voor de handhaving van legers en den aan
bouw van vloten, zij ook geld moeten heb
ben voor de betaling hunner schulden.
De „New York Herald" meldt uit Was
hington, dat Harding en Hughes, alvorens
een definitieve beslissing te nemen omtrent
het al of niet deelnemen van Amerika aan
de conferentie te Genua, op nieuwe berich
ten van den gezant te Londen, Harvey,
wachten. Deze heeft reeds omvangrijk ma
teriaal over de beraadslaging en de onder
handelingen, die in Cannes geleid hebben
tot de bijeenroeping van de conferentie te
Genua, naar Washington gezonden. De Vcr-
eenigde Staten wenschen echter zeer nauw
keurig te zijn ingelicht over de onderwer
pen van behandeling van de conferentie en
over de redenen, die tot de bijeenroeping er
van hebben geleid.
In officieele kringen verluidt, dat, wan
neer Frankrijk niet aan de conferentie zou
deelnemen, zoodat zij niet aan haar doel
zon beantwoorden, de Vereenigde Staten de
uiinoodiging noodzakelijkerwijs zouden
moeten afslaan. De Vereenigde Staten hech
ten groot gewicht aan het nauwkeurig vast
stellen der punten van behandeling. Wan
neer Genua dreigt de Vereenigde Staten in
de Europeesche politiek te verwikkelen, zul
len zij niet aan de conferentie deelnemen.
Om deze reden wenscht men betere waar
borgen dan de tekst van het besluit te Can
nes. Hierop zal een definitieve beslissing
volgen.
HET DUITSCHE ANTWOORD.
De werkzaamheden <ler verschillende
rijksministeries voor de opstelling van de
door de commissie van herstel geëischte
nota zijn in vollen gang. Het werk wordt
vergemakkelijkt doordat het materiaal
reeds voor de Duitsche legatie te Can
nes was bijeenigCibraoht en thans gebruikt
kan worden. In de eerste plaats is het
noodzakelijk, de commissie van herstel
van de voorgenomen regeling der rijks
financiën in bijzoderheden op de hoogte
te sttilen en een totaal plan op te stellen.
Naar de „Sozialdem. Pressedienst" ver
neemt. rullen in het memorandum o.a.
uitvoerige medtdeeliogen worden gedaan
over de werking van de nieuwe belastin
gen en de voorgenomen regeling der ko-
lenprijzen. Met betrekking tot de door de
Entente geëischte stopzetting van de
bankbiljettenpers is de rijfcs-rageering
voornemens, op de daaraan verbonden
groote moeilijkheden te vrijeen. Voor zoo
ver een overzicht mogelijk is, zullen niet
meer dan 18 milliard papiermarken voor
de schadOvergoedingsbeteling ter beschik
king slaan, hetzij dan dal men niet zou
terugschrikken voor een verdere vermeer
dering van de vlottende schuld, hetgeen
de Entente juist wil vermijden. De aan
dacht moet er op gevestigd worden, dat
de verlichting door het toelaten van be
palingen in Tiatura in plaats van in geld
slechts de behoefte aan buiteritamdscthe
wissels vermindert, doch dat de begroo
ting toch sterk belast zal blijven. De
ernstige crises, die door de groote beta
lingen in geld te verwachten waren, zijn
door de veranderingen daarvan in natura
nog niet verminderd.Dat moeilijkheden in
het binnenland door werkloosheid, enz.,
op de betal'ingscapaciteit naar buiten te
rugwerken, spreekt vanzelf. Op al deze
bij zonder heden zal het memorandum wij
zen, evenals getracht zal worden de te
rugwerking van een verzwakking van den
economischen toestand in het binnenland
op de wereldmarkt duidelijk te maken.
Ook voor de deeleming van Duitsch-
land aan den opbouw van do Oostelijke
randstalen zullen voorstellen worden ge
daan.
Bij alle bereidwilligheid van de rijks-
regeer ing zooveel mogelijk te betalen en
leveringen in natura te doen, zal men er
toch op wijzen, dat, hoe hooger de beta
lingen voor de schadevergoeding worden,
hoe moeilijker de economische herbouw
van Duitschland wordt.
De Duitsche bbladen wijzen er Op, dal
de Entente thans, nu ze alle mogelijke
zuinigheid van de Duitsche regeering
verlangt, de Duitsche regeering ook eens
fin de gelegenheid moot stellen, op de
vele controle-commissies in Berlijn Se
bezuinigen.
CENTRUM EN SOCIAALDËiMOGRATIE.
De rijkskanselier dr. Wirlih heeft in zijn
belangwekkende redevoeringen, gehouden
iijdens dien partijdag van 'net Gentrum,
(luiideUjk gezegd, dat het kabinet zou af
trede», indien er geen compromis tot stand
kwam tusschen oendrum en sociaal-demo
cratie osier do te heffen belastingen.
Stellig wel onder don indruik van deze
woorden is de sociaal-democratische rijks
dag fractie Woensdagmiddag opnieuw bij
eengekomen, doch de grondslag voor een
comproiïis is nog niet gelegd.
De sociaal-democratie laat niet af van
haar eisoh om politieke redenen dat
de „Sachwerte", in het bezit, zwaar aange
pakt moet worden. Dat is nu eenmaal de
leuze geworden van de roode heenen.
Vooral nadat deze leuze met groole kracht
uitgebazuind wordt door de onafhankeiij-
ken en socialisten. De minister van finan
ciën, dr. Hermes, die rekening moet hou
den met de levensvatbaarheid van de in
dustrie om niet te zegen ook met de
stemming der groote industrieelen - deinst
terug voor een geweldige heffing van het
bezit, in welken vorm ook. En probeert
het met een hooger percentage van het
„Reicbsnotopier" en met andere, middelen,
doeih tevergeefs.
Nu is het plan gerezen om door een bin-
nenlandsche leening waarvan dr. Ratbe.
nau de noodzakelijkheid te Cannes heeft
betoogd tegemoet te komen aan dien
wen srfi der sociaal-democraten. Deze
lceniing zal min of meer bet karakter
moeten dragen van oen gedwongen leening
en het is mogelijk dat de Sachwerte fiihk
aan te pakken.
Het zal natuurlijk lot een compromis
moeten komen. Daarvan is de rijkskanse
lier zelf wel ovetuigd. Anders zou hij niet
gedreigd hebben met aftreden en zelfs met
de oppositie van het cent rum. Een nieuw
■kabinet, dat op eenige stabiliteit aanspraak
kan maken, is dan niet te vormen. En
zoo'n experiment zullen de socialisten niet
aandurven in dit stadium van de buiten
land sohe politiek.
EEN DREIGENDE UITSLUITING.
Ongeveer 400 collectieve arbeidsovereen
komsten tusschen werknemers- en werk.
geversvereenagingen, waarbij pl.m. 100.000
arbeiders betrokken zijn, loopen in Dene
marken op 1 Februari e.k. af. De onder,
handelingen over nieuwe overeenkoms'fen
beloven niet veel.
Gisteren heeft de controle-organisatie
der werkgeversvereeniiging aan de centrale
organisatie der arbeidersverenigingen
voor het eerst formeel modedeeiing ge
daan van een lock out met 1 Febr. e.k.,
behalve in -de gevallen, dat de omderhande-
Ifcg-53 gunstig zijn verioopen.
UITVOERVERBOD VAN WAPENEN IN
DE V. S.
Het Congres te Washington, heeft bet
wetsontwerp goedgekeurd hetwelk de ver
scheping van wapenen en munitie naar
landen met binmenlandsche onlusten belet.
Deze maatregel, welke den president ter
goedkeuring zal worden voorgelegd, heet
genomen te zijn met het oog op Ghiua.
Een leening van een millioen.
De bladen melden dat de Iersche voor-
toopige regeering een leening van een
miftioen pdL st. bij de Baulk van ierwanld
heeft gesloten voor de onmiddellijke be
hoeften des Jandis.
GEHEIMZINNIGE DIEFSTAL.
Een geheimzinnige diefstal van be
scheiden, opgeborgen in het bureau van
het openbaar ministerie bij een der Ber-
lijmsche rechtbanken, houdt thans de poli
tie en justitie bezig.
Geruimen tijd geleden werd tegen den
ingenieur Franz een aanklacht ingediend
wegens een misdrijf tegen de zeden. Het
dossier in deze strafzaak had reeds een
grooten omvang gekregen.
Een paar weken geleden kreeg deze in
genieur van een man, zich noemende dr.
Friedrich, het aanbod hem d.at dossier te
leveren voor 150.000 mark en de photo s
op de zaak betrekking hebbende, voor
100.000 mark. De heer Franz waarschuw
de onmiddellijk de politie en den ofhcier
van justitie, die zijn zaak bewerkt. ie -
tegenstaande deze -waarschuwing kreeg e
ingenieur, die op raad van de politie, op
de transactie was ingegaan, het dossier
inderdaad overhandigd door dr. Fricdi ic i,
die toen gearresteerd wer en een tyoop-
man bleek te zijn, Senger genaamd.
De officier van justitie begrijpt niet
hoe de acten uit zijn bureau konden ver
dwijnen. En de kranten begrijpen dit
evenmin. Doch zij hebben geen hoogen
dunk van de voorzichtigheid van dezen
gewaarschuwden man, die in dit geval er
géén twee waard is geweestl
In de gevangenis te Cork heeft Dinsdag
een brutale ontsnapping plaats gehad-
Twee mannen kwamen <le gevangenis
binnen en vroegen den gevangene George
Bourke te spreken, die zijn vonnis af
wachtte wegens het schieten op mannen
der politie. Hun verzoek werd ingewilligd
en vergezeld door een bewaker, begaven
zij zich naar de cel van den gevangene,
waar zij den bewaker bonden. Zij bliezen
daarna op e'en fluitje en dadelijk werd
toen buiten tegen d'en muur een ladder
geplaatst, waar langs Bourke wist te ont
snappen. De beide mannen liepen toen
kalm naar den uitgang der gevangenis en
verlieten ongehinderd het gebouw.
De officieele „Labour Gasette" zegt,
dat door induslrieele geschillen in 1921
zijn verloren gegaan 86 miilioen werkda
gen. "Het aantal bij de geschillen betrok
ken werklieden bedroeg 1.500.000. Het
aantal geschillen, at de stakingen veroor
zaakte, bedroeg 800 of de helft van het
totaal in 1920. Maar door den omvang
van de staking in de mijnindustrie was
het gemiddelde lijdsverlies veel grooler
dan ooit te voren.
Sultan Ahmed, Sjah van Perzië,
maakt zich gereed can een reis naar Euro
pa te ondernemen, tot herstel zijner ge
schokte gezondheid. Hij zal de volgende
week vertrekken en zes maanden wegblij
ven.
Er worden regelingen getroffen om
gedurende zijn afwezigheid een regent
schap in te stellen.
Aan boord van het stoomschip „So
noma", op weg van Sydney naar San
Francisco, hebben de detectives een deel
van een bedrag van 25.000 p.st. aan ge
stolen goud gevonden en in verband daar
mede drie leden der bemanning gearres
teerd.
5400 gouden sovereigns werden gevon
den in een rubber waterslang en in een
ventilator; 17000 p.st. vond men in drie
olieblikken, die zich onder water in zee
bevonden, bevestigd aan het roer van 't
schip. De rest van het goud is nog niet
igevonden
De nationale organisatie van Brit-
sche banketbakkers, welke meer dan 8000
leden telt, heeft prinses Mary verzocht
haar ter gelegenheid van haar aanstaande
huwelijk den traditioneelen bruiioflskoek
te mogen aanbieden. Een vriendelijkheid,
die door den Koning en de Koningin na
mens hun dochter is aanvaard,
De Fransche officieren, die uit de
herberg „Der Grime Beum" bij Jena de
sofa hebben meegenomen, waarop Napo
leon heeft geslapen, waren.... studenten
uit Jena, die een grap hebben uitgehaald.
De „Maasbode" keurt dezer dagen in
meer dan één artikel en zeer terecht
het streven af, in sommige Katholieke
kringen merkbaar, om bij de komende
stembus de Katholieke lijst te negeeren.
Van verschillende lezers kreeg het blad'
brieven, waarin op weinig bemoedigende
wijze op het artikel werd gereageerd.
Zoo schrijft een industrieel uit Brabant
o.m.
lotion» cn strettwng- van uw hoofdarti
kel zijn volkomen juist, maar dat zal niet
wegnemen, dat zeer velen, werkelijk goed.
prarrtiseerenide Katholieken, in 1922 niet
Roomsch zullen stemmen, tenzij de ooi
zaken worden weggenomen, waaraan
vooral de ontstemming tc danken is. Ver
der moeten de Katholieken ten volle ver
trouwen kunmen stellen in het geheele
Kabinet, terwijl de minister van Arbeid
door de steeds meer onpractische hervor
mingen dit vertrouwen bij de meeste kie
zers, met uitzondering van die eene klasse
der arbeiders, verloren heeft
En uit het Limburgsche wordt een al
even somber beeld opgehangen.
deel ik u ter orienteering van Lim
burgsche toestanden mede, dat ook hiet
een zeer groot deel der Roomsche kiezers
beslist niet Roomsch zulten stemmen. De
Limburgsche kiezers, voor het overgrootc
deel Katholiek, zullen hoogstwaarschijn
lijk aan de aanstaande stembus een niet
gedacht resultaat brengen. Op vergaderin
gen van Roomsch-Katboliekcn spreekt
men openlijk van een klasse-regeering,
welke mien niet meer steunen kan. Bij
trossen verlaten de kiezers de R.K. kies-
vereenigingen, zelfs geheele afdeefingen
van den R.K. Kiezersbond blijven builen
actie.
Ondanks dit «nes meenen ifeze Room
sche kiezers en kiezeressen toch goede
Katholieken te blijven.
De „Maasbode'' neemt naar aanleiding
van deze beschouwingen de zaak nogal
tragisch c=p en noemt het vooruitzicht
somber
Toch gelooft het „Centr." dat „optimis
me" hier niet synoniem is met „vermetel
vertrouwen".
Want het is een uiteraard beperkte
kring, waarin zulke scheu rroak e r s - kle e ën
leven.
De groote meerderheid van ons Room-
sclie volk ziet wel in, dat de Regeering
zooveel doenlijk den gulden middenweg
der verstandige democratie bewandelt.
En dat de quaiificatie „klasseregeering"
absoluut ongerijmd is, bewijzen wel de
heftige 100de aanvallen op de „reaction-
naire gezindheid" van bel Kahinet-Ruys.
Dat is voor wie zien wil, duidelijk ge
noeg.
En dan spreken we nog niet eens van de
moreeic overwegingen, die voor een Ka
tholiek toch doorslaggevend moeten zijn.
Onder dezen titel schrijft dr. Fred, van
Eeden in „De Amsterdammer" een artikel,
waaraan we het volgende ontleenen:
„Nadat een onbescheiden blad, bij wijze
van proefballon, het Iialf-juiste berichtje in
de waereld zond omtrent mijn toetreding
tot de Kerk, kreeg ik veele brieven van mij
geheel onbekenden om mij le hoonen of te
prijzen, te waarschuwen of geluk te wen
schen, beeler in te lichten of goeden raad
le geeven. Het is mij natuurlijk niet mooge-
lijk op al die correspondentie in te gaan,
maar een ooverzicht kan ik ervan geeven
en dat schijnt mij wel interessant.
Een curieus verschijnsel is, dat er zooveel
anoniemen bij zijn en dat al die anoniemen
staan aan de contra zijde. Wat beleekent
dat? Is het angst, dat ik hun naam oopen-
baar zal maken? Wat voor plezier zou ik
daarin kunnen hebben? En wat voor oover-
tuigingskracht zit er in de onderteekening
met twee kruisjes, of „namens velen", of
anonymus? Hoe kunnen menschen zoo on-
noozel zijn om daarvan succes te verwach
ten? Aan de conlrazijde staan ook eenige
wartaalschrijvers, half waanzinniger of que
rulanten, zooals ieder publicist ze kent.
Dan zijn ér een paar renegaat-priesters,
wier brieven droevig en niet zonder bitter
heid zijn. Ik geloof, dat de meesten, ondanks
goeden wil, oovcrwonnen zijn door harts
tocht. Dat zij hun hoage roeping opgaven,
hun gelofte schonden is eigenlijk niet zoo
erg als dat zij de gelofte aflegden zonder
sterke en diepe oovertuiging en zonder vol
doende zelfbeheersching. Nu ergert het hun
als leeken tot het geioof worden getrokken,
dat zij, de gewijden, roekeloos verwierpen.
De eenvoudigste prettigste brieven zijn
natuurlijk wei de hartelijke gelukwenschen
door persoonen, die al veele jaren het voor
recht genooten lid van de katholieke kerk
te zijn, hetzij gebooren cn opgevoed in dat
geloof, of wel en dat zijn de mooisten
er toe oovergegaan op volwassen leeftijd.
De eenige min of meer komieke figuur
was een protestant, die bij zijn gelukwensch
de attentie verzocht voor zijn mooie bijbel
uitgave. „Mooi en niet duur. Werkelijk een
koopje."
Er zijn bij de pro's ook orlhedoxe her
vormden, die zich oprecht verheugen, on
danks ons geloofsverschil, dat ik door deeze
toetreeding tot de Rootnschc Katholieke
Kerk zoo krachtig uiting heb gegeeven aan
mijn religieuze gezindheid.
Contra's zijn er natuurlijk veel meer en de
lectuur is minder verkwikkelijk. Een vinni
ge dominee zegt omtrent mijn besluit:
„Het is niet een daad van uw geweten,
niet een, „ik kan niet anders." Het is een
toegeven aan uw lijdelijk mysticisme, uw
wekelijk sentiment, uw wazige dweeperige
artistiekerigheid."
Maar deeze zelfde vriendelijke psycho
loog. die zoo goed de roerselen mijns harten
meent te kennen, zegt verder:
„Het eenige wat u noodig hebt is ccn
volkoomen oovergaue aan God."
Nu, dat zegt men aan mijn kant ook. Zou
ik dominee daar misschien nog eens ont
moeten?
Ik zal mijn leezers niet lang beezig hou
den met hetgeen mij door de ongenoemden
is geschreeven. Een vindt mij wcegens mijn
geestelijke afdwalingen reeds lang een ver-
looren man; een ander zegt geërgerd te zijn
door wat hij noemt de poppenkasterij, de
grootste reclame-bedriegerij, puure ijdelheid,
enz.
Het komt mij voor, dat dit verwijt van
ijdelheid en lust tot reclame, dat mij juist
door de onhehbeiijksten het sterkst wordt
aaugevvreeven, vooral toont, dat de onge
noemde schrijver zelf aan die driften onder-
heevig is. Als hij, zooals ik, elke oopenbare
behandeling van deeze intieme zaken uiterst
pijnlijk vond, dan zou hij de neiging daar-
toe niet in «en ander veronderstellen. De
gedachte, dat ik er plezier in zou hebben,
veel genoemd te worden en gerucht le
maken, kan alleen opkoomen bij iemand,
die dat plezier begrijpt en aan die neicing
lijdt."
De oorlogsschuld ven Italië in Neder
land afbetaaldNaar V.D. meldt, heeft
de Italiaansche regoering alle schulden
van Italië in ons land tijdens den
oorlog gemaakt, nu geheel afbetaald.
HET WONINGVRAAGSTUK.
Het lid der Tweede Kamer, de heer
Galijn, heeft aan de ministers van Ar
beid en Financiën de volgende vragen
gesteld
Ia het den minister bekend, dat de
bouwcredieten, welke aan eigenbouwera
worden toegestaan, soms belangrijk hoo
ger zijn, dan hot bedrag der van Rijks
wege later te verstrekken hypotheken
Zoo ja, is dan de minister niet van
oordeel, dat het terugvorderen der eerst
verstrekte credieten met groote moeite
gepaard zal gaan en dikwerf zelfs on
mogelijk zal blijken te zijn?
Is do minister bereid, maatregelen te
nemen, waardoor deza moeilijkheden wor
den voorkomen, door de bouwcredieten
altijd lager te honden, dan het bedrag
der later te verstrekken hypotheek?
Mr. MARCH ANT CONTRA
VAN BERESTEYN.
Mr. P. Marchant heeft te Deven
ter e.en politieke rede gehouden, waar
in hij naar aanleiding van een artikel
van prof. Kernkamp in da Groene do
kwestie-Van Beresteyn behandelde. Be
halve de bekende feiten, deelde hij nog
mede, dat do heer Van Beresteyn in
November 1918, toen de Duitsche troe
pen door Limburg terugtrokken en er
geruchten liepen over een aandringen
van den Belgischen en Fransehen ge
zant op het aftreion van minister van
Karnebeek, in de Vrijz. Dem.-fractie had
verklaard, den minister te zullen aan
vallen. Spr.. had toen gezegd: „wanneer
er een Nederlandsch minister van Bui-
tenlandsche zaken weg moet, dan zullen
wij dit uitmaken, en niet ds Fransche
of de Belgische gezant. In do Kamer
heeft do hoer Van Beresteyn torn d«n
minister gewaarschuwd en gezegd, nog
geen motie van afkeuring te zullen in
dienen, waarop spr. heeft doen uitko
men, dat voor zulk een motie niet de
minste aanleiding bestond. Want do mi
nister had zich meesterlijk verdedigd en
achteraf was gebleken, dat de Belgen
hem slechts weg wilden hebben, omdat
hij hun te slim ai was inzake de bekende
annexatie-eischen. Na dit incident was
echter de verhouding tusschen spr. en
don heer Van Beresteyn zeer goed ge
bleven. Uit diens huidige gedragslijn
bleef spr. de conelussie trekken, dat
de heer Van Beresteyn uit de partij
is getreden, omdat het referendum voor
de Kanier-cand'.daten hem geen voordee-
lige plaats op de lijs heeft bezorgd.
ONZE SPOORWEGTARIEVEN.
«Son ingenieur schrijft in de N. R. Ct.:
In „de Ingenieur" van verleden week
trof mii, onder de opgaven van de inkom
sten der spoorwegen, dat over de maand
Juni 1921 was ontvangen do som van
f 15.704.892.47i/2, en over do correspon-
deerende maand in 1920 f 17.03?.'. 66.32V-'s,
een verschil dus van 1 1'Jinillioen gulden
of 8 pet.ook de opbrengst per d igkilo-
nieter daalde van f o'
Eenige vorige opgaven
ook steeds achteruitgang.
Ik schrijf dit toe aan de
spoorwegtarieven, waardoor het r
minder wordt.
In plaats van nu het tarief to veriagen,
zooals nu bijv in Engeland gebeur, heeft
men 't tarief weer verhoogd.
Niet alleen dat daardoor do dierectio
niet aan haar taak valdoet, n.l. om het
vervoer to bevorderen, in plaats van tegen
te gaan, zij werkt 09k in haar eigen na
deel. Nog lecger treinen zullen het gevolg
zijn en nog meer vervoer met reizigers-
en vrachtautomobieien.
En wat het nadeel van ledigs treinen
beteekont mogo uit de volgende bere
kening blijken (de cijfers zijn globaal).
Een tre'n bestaande uit lo o notief
(Wordt vervolgd).
