Derde Blad.
BUITENLAND.
Uit het sociale leven.
GEM. BUIim. BERICHTEN.
ZATERDAG 21 JANUARI 1922
HERWONNEN LEVENSKRACHT.
Ons R. K. Vakbureau bestaat thans
ongeveer 12y2 jaar. Een achtste eeuw
dus en een tijdsduur, welken men
meest zij het op bescheiden wijze
feestelijk pleegt te herdenken.
De tijdsomstandigheden leenen zich
nu juist niet zoo bijzonder voor feest
vieren en ddérvan zal dan ook niet
zoo bijster veel terecht komen.
Hoewel er overigens toch reden te
over zou zijn, om den dag waarop onze
Vakcentrale is gesticht, met dank
baarheid te gedenken.
De centralisatie van het nog be
trekkelijk weinige wat er toen aan
organisatie bestond heeft daarvan een
kracht doen uitgaan, welke vriend en
tegenstander respect afdwong. En
in luttele jaren was het bewijs geleverd
van wat wij katholieken bij eendrach
tig samenwerken vermogen.
Het nut, door het R.K. Vakbureau
in den loop dier jaren voor onze R. K.
arbeiders gesticht, zoowel op zedelijk-
godsdienstig als maatschappelijk ter
rein, is waarlijk niet gering en kan
door iedereen worden nagegaan, die
daarvoor ook maar de geringste
moeite wil doen en zich wil overtuigen
van het feit, dat thans dit z.g. „secta-
risch groepje", bij elk gebeuren van
eenige beteekenis een niet onbedui
dende rol vervult.
Daarop verder in te gaan is niet
mijn bedoeling, al zou het voor onze
talrijke sociale orga nisatie's in deze
gewesten niet zonder nut zijn, daarvan
eens in grove trekken een opsomming
te geven.
Doch ik wilde slechts wijzen op één
van de vele groote werken, door het
R. K. Vakbureau verricht, n.l. op het
fonds „Herwonnen Levenskracht",
thans stichting van de geheele R. K.
Arbeidersbeweging, dus van Stands-
en Vakorganisatie beide.
Dit fonds bedoelt voornamelijk de
bestrijding van de tuberculoseen
wie slechts aan deze gevreesde ziekte,
welke in zóó talloos veel gezinnen leed
en diepen rouw bracht, denkt, zal gaar
ne elke poging om die ziekte te be
strijden of haar voortgang te stuiten,
van harte toejuichen.
Dubbel sympathiek is dit fonds ons,
omdat het zich bij voorkeur ontfermt
over de slachtoffers in de gezinnen van
de Roomsch georganiseerde werklie
den.
Wat ddérom haar karakter van een
instelling ten algemeene nutte nog niet
in het minst aantast. Want ook die
patiënten zijn besmettingshaarden,
die zonder aanzien des persoons de
ziekte verder uitbreiden, Dit ter ge
ruststelling van hen, die niet vrij van
pijn in 't lijf zijn, omdat zij óók wel
eens een dubbeltje aan deze instelling
offerden voor een „bloempje" hoewel
toch slechts leden van de R. K.
Arbeidersbeweging direct daardoor ge
holpen worden.
lntusschen, hoezeer deze instelling
ook moge bloeien, hoeveel tranen zij
reeds droogde, nog altijd is haar hulp
onvoldoende, kunnen "niet steeds bij
de eerste aanvraag de leden of hun
huisgenooten worden opgenomen en
blijven daarnaast bij gebrek aan geld
nog steeds plaatsen onbezet in het Sa
natorium van „Herwonnen Levens
kracht".
Ondanks de vele toewijding van
verschillende zijden, ondanks de vele
offers daarvoor gebracht: „Bloempjes
verkoop," ..Kerstplaatjes," scheurka
lenders, de vaste contributie van de
mannen uit de vakorganisatie en ver
schillende donatie's, zijn alle te sa
men nog niet ïn staat hetgioott a an tal
te helpen, dat daarvoor in aanmerking
komt. en wachten op plaatsing.
Maar de liefde is vindingrijk en het
wakkere bestuur van „Herwonnen
Levenskracht", heeft gemeend door 't
organiseeren vaneen reuzen-loterij nog
een paar losse centen te kunnen over
houden om zoodoende weer in verschil
lende huisgezinnen vreugde te kunnen
brengen, waar nu droefheid is en
angstig wachten.
Mij dunkt, met die loten van „Her
wonnen Levenskracht" moet iedereen
geluk hebben, want hij of zij die nu
eens geen of geen gróóten prijs wint,
heeft toch nog de voldoening, dat hij
medewerkte aan de bestrijding van
de gevreesde ziekte, de tuberculose,
wijl de netto opbrengst natuurlijk
weer bestemd wordt om de eerst aan
de beurt zijnde lijders te helpen.
En 't mooiste van deze zaak is wel,
dat het niet eens noodig is, dat men
lid van de R. K. Arbeidersbeweging
isiedereen kan een lot koopen eri
heeft dus nog kans op de mooie en
vele prijzen.
De Roomsch-georganiseerde arbei
ders, behalve dan een enkele, die zelf
zoodanig in de penarie zit, dat 't
onmogelijk kón, hebben natuurlijk
allen al hun gulden geofferd voor een
lot, ófwel zij doen het nog deze week,
maar er zijn er wellicht nog wel buiten
de organisatie, of behoorend tot ande
re standen die nog geen lot hebben én
waarom zouden die er geen nemen
Stuur dus de verkoopers en ver
koopsters niet weg, doch koopt beslist
een lot. Al wint gë dan den hoofdprijs
niet, ge doet in elk geval een goed
werk en wie weet, beschermt ge daar
mede niet U zelf of uw huisgenooten.
Schoten 19 Jan. '22.
A. J. LOERAKKER.
STEENTJES VOOR DEN BOUW H
DER OPVOEDING
1 1 I I I I I I 1 L
Vierde sluitsteentje.
Houdt uw kinderen dikwijls vrien
delijk voor, hoeveel waarde nutt'g?
kennis in 't leven heeft. Die wein.g
kent en geen gezond oordeel heeft,
is bijna niet geschikt voor gewonen
arbeid.
Prijst de vlijt uwer kinderen, maar
maakt hen niet trotsch op hetgeen
zij weten.
Maakt hen opmerkzaam op alles
wat nuttig en schoon is.
Neemt ze mee naar buiten en
spreekt hen over hetgeen ze daar zien
over de menschen en de dieren, de
boomen en de planten, de vruchten
op het veld, de rivieren en vaarten,
de huizen en de fabrieken. Dit moet
voor de kinderen tevens en belooninge
wezen voor hun vlijt en goed gedrag.
Draagt er zorg voor, dat uw kinde
ren een gezond oordeel en degelijke
grondbeginselen krijgen.
In den regel leeren zij oordeelen en
denken als gij zelfhebben zij de
zelfde grondbeginselen als gijspreken
ze, zooals gij ze hebt voorgesproken.
Zij achten wat gij acht en verachten
hetgeen gij veracht.
Voert dus geen onbeduidende of dwa
ze gesprekken met hen oordeelt niet
over dingen die ge niet begrijpt. Acht en
prijst wat achtens- en prijzenswaardig
is en houdt voor gering, hetgeen
gering is. Stelt alle dingen op hun juis
te waarde.
Als de kinderen de school verlaten
hebben, moeten zij zich nog dikwijls
oefenen in verschillende vakken van
onderwijs. Die oefening ontwikkelt
hen verder en belet dat zij bijna alles
weer vergeten, wat ze op school ge
leerd hebben.
Rekent er op, dat, als ge hun veel
nuttige kennis bezorgt, gij hun een
schat nalaat, meer waard dan goud en
zilver.
In uw huis moet ge een flinke col
lectie nuttige boeken hebben. Ook
moet ge uw kinderen met menschen
laten omgaan, die kunde en nuttige
kennis op prijs stellen.
Weest nimmer ondankbaar jegens
de school, de onderwijzers en onder
wijzeressen uwer kinderen.
Laten ook zij hun heele leven dank
baar jegens hun meesters wezen,
dan zullen zij ook altijd het goede en
nuttige wat zij op school geleerd heb
ben, op prijs stellen.
Tracht zoo lang uw kinderen school
gaan, den onderwijzers op elke manier
hun moeilijke taak te verlichten.
Dat zal ook aan uw kinderen
achting voor hun leermeesters in
boezemen.
PATER FAMILIAS.
DE TOESTAND VAN DEN PAUS.
De Washingtonsche Conferentie.
Persstemmen over Poincaré's
verklaring.
De Conferentie te Genu*.
i TIEN JAREN UIT ONZE VADE R-1
LANDSCHE GESCHIEDENIS.
(1806—1815)
door Jos. P. H. Hamers,
Aait de plagerijen van den Franschen
Keizer kwam intusschen geen ein
de.
In zijn brief aan Lodewijk van den
27sten Maart 1808 had hij geschreven
„Holland is een ten ondergang ge
doemd land," en het had allen schijn,
dat Napoleon zich zelf sterk maakte,
den ondergang van ons land te be
werken.
Steeds verdacht hij zijn broeder,
ofschoon ten onrechte, den Engel-
•jchen niet ongenegen te zijn en nog
den 16den September 1807, had
0Jl zijn streng verbod uitgevaardigd,
koloniale waren ui Holland op
jbtsch grondgebied in te voeren.
do0p 0r dezen maatregel trof de mee-
z'jn u'00ze Corsicaan, Holland in
Bn ?ftader.
eigeijg Lodewijk nu deed zictl het
begrijp r.d,'g, maar zielkundig niet on-
zoodra verschijnsel voor, dat,
van zijn ?e despotieke maatregelen
koninkriiwro?der ten °Pzl'chte van zijn
hem als 't ware tot wan
hoop brachten, hij meer dan eens
op zijn beurt decreten uitvaardigde,
die er op berekend schenen, den on-
houdbaren toestand waarin zijn volk
verkeerde, zoo mogelijk met nog
schriller kleuren in 't daglicht te
stellen.
Het was, alsof in het brein van
den geplaagden en getergden Vorst
zich alsdan de volgende gedachten-
gang baan brak gij Napoleon, streeft
"naar den ondergang van mijn volk.
De vertoogen die ik tot U richt om
uw verderfelijke besluiten in te trek
ken ten einde dien ondergang te kee-
ren, baten niet. Ik spreek tot doove-
man's ooren. Ja, gij beschouwt die
vertoogen als een welkome aanlei
ding om uw Iooden hand met steeds
zwaarder druk op Holland te doen
wegen. Gij wilt met alle geweld Hol
land's ondergang welnu, ge zult uw
zin hebben.
In deze opgewonden, prikkelbare
gemoedsgesteldheid, die een ernstige
hinderpaal vormde voor het verrich
ten van verstandige, bezonnen re-
geeringsdaden, gaf de koning van
Holland last
le. tot verwijdering uit den lande,
direct na hun aankomst, van alle
vreemdelingen zonder onderscheid,
die geacht wérden uit Engeland te
komen of uit de Engelsche koloniën.
2e. tot verbranding van alle voor
zijn onderdanen bestemde brieven,
waarvan de afzenders verdacht wer
den Engelschen te zijn, zoowel uit
de Engelsche bezittingen als uit het
Vereenigde Koninkrijk zelf.
Politie en justitie onderschepten
deze brieven en maakte ze open,
zonder ook maar in 't minst door het
schandelijke wat in deze schending
van het briefgeheim stak, te worden
weerhouden.
Wèl moest koning Lodewijk ten
uiterste door de plagerijen van den
Franschen Keizer zijn verbitterd, om
dergelijke bevelen uit te vaardigen.
Die bevelen waren echter wel ge
schikt om Napoleon te bevredigen,
die er dan ook zijn voldoening over
uitsprak en nu voorgaf zijn broeder
Lodewijk zeer genegen te zijn.
Bij decreet van den 3den Maart
1809 beschikte hij dan ook over het
groot-hertogdom Berg ten gunste van
Lodewijk's oudsten zoon. Zijn zwa
ger Joachim Murat had dit groot
hertogdom verlaten, om bezit te ne
men van den koningstroon van Napels.
Maar de vreugde van den koning
van Holland óver dit broederlijk
gunstbewijs werd aanmerkelijk ge
temperd door de bepaling, dat de
Keizer zich tot aan de meerderjarig
heid van den jeugdigen groot-hertog
zoowel met diens opvoeding als met
het bestuur van Berg zoubelasten.
Napoleon's aandacht op het ko
ninkrijk Holland zou nu voor een
wijle worden afgeleid door de
gebeurtenissen, die zich op den recli-
ter-oever van den Rijn gingen af
spelen.
Op den 9den April 1809 was het
Oostenrijksche leger onder bevel van
aartshertog Karei 1) over de Inn ge
trokken en Beieren binnengerukt.
Zijn broeder, aartshertog Joh an, ope
reerde aan het hoofd van een tweede
legercorps in de richting van Italië
en een derde trok de PooJsche grens
over.
Maar reeds den 17den was de Fran
sche Keizer te Donauwcrth den
21 sten won hij den slag bij Abens-
berg, den 22sten versloeg hij aarts
hertog Karei bij Eckmfihl en den dag
daarna noodzaakte hij den Oosten-
rijkschen veldheer zijn stellingen bij
Regensburg te ontruimen en zich
in allerijl aan gene zijde van den Do-
nau in 'veiligheid te stellen. De weg
naar Weenen lag voor de Franschen
open en den 13den Mei hield Napoleon
zijn zegevierenden intocht binnen de
oude Keizersstad.
Engeland, dat elke gelegenheid be
spiedde en te baat nam om den Fran
schen heerscher afbreuk te doen en
in zijn wereldomvattende plannen
te dwarsbooraen, zag met innige
spijt, dat het krijgsgenie van zijn
geduchten vijand, over Oostenrijk
zijn bondgenoot, de zege had bevoch
ten en Napoleon in Weenen zelf de
wet voor hrc-ef aan de Oos enrijksche
staatslieden.
Het Britsche kabinet besloot ot
een expeditie naar de Zeeuwsche
eilanden, om van daaruit Antwerpen
te veroveren en vervolgens de Fran
chen in he koninkrijk Holland te
bestoken.
Deze expeditie zou op groote schaal
worden ingericht. Zij bestond uit
40 linieschepen, 30 fregatten, 84
corvetten en brikken, benevens 400
A 500 transportschepen want een
legermacht van niet minder dan 44000
man zou op de Hollandsche kusten
ontscheept worden.
Lo d Chatham 11 na de landing
het leger commandeeren, terwijl de
vloot ónder de bevelen was ges eld
van admiraal Sir John Strachan.
Den 28sten Juli zeilden de Engel
sche schepen in drie onderscheiden
doch elkander binnen enkele mijlen
volgende eskaders, langs de kust der
Noordzee.
Den volgenden dag, de avonds
ten 6 ure, seinde de Fransche gene
raal Chambarlac, die het bevel voer
de over de te Gent in garnizoen lig
gende 24ste divisie infanterie aan den
minister van oorlog, dat een 50 a
60 tal Britsche oorlogbodems voor
Blankenberghe ten anker lagen en
dat hij de noodige maatregelen voor
bereidde, om den vijand in zee terug
te werpen, als deze een landing zou
beproeven. Maar de Britten verlie
ten weld a de haven van Blanken
berghe om hun weg naar Zeeland te
ve volgen.
Den 30sten Juli, ten 5 ure in den
namiddag, werden 15000 Engelschen
onder bescherming van het vuur
der vloot-artillerie, bij Veere op het
eiland Walcheren ontscheept. Gene
raal Osten bevond zich met een troe
penmacht van 1500 man, gekozen uit
het garnizoen van Vlissingen in de
nabijheid en volgde opmerkzaam de
bewegingen van den vijand. Zijn po
ging echter om de landing der Engel
schen te verhinderen, mislukte. Over
stelp door de overmacht trok hij
op Vlissingen terug om deze vesting
in staat van tegenweer te brengen^
(Wordt voortgezet^
1) Aartshertog Karei van Oostenrijk
was de derde zoon van keizer Leopold
II. Hij was de beste veldheer die
Oostenrijk in 't begin der vorige eeuw
bezat. Met den hertog van Welling
ton was hij een der bekwaamste
tegenstanders van Na leon.
i i i t "T~ i i t
Slefani seinde gisteren uit Rome:
Om half één bezochten de genees-
heeren nogmaals den Paus; professor
Marohiafaca verklaarde dat de toestand
zeer ernstig nuiar niet hopeloos is. Van
avond of vannacht zou de beslissing wed
vallen. Kardinaal Sila zeide, dat adleen een
wonder den Paus kon redden.
Om half 3 was de toestand onveranderd.
De Paus is van de laatste H.H. Sacra
menten voorzien.
Een groote menigte is om het Vatacaan.
De mogendheden hebben bet voorstel
aangenomen, dat alle ter oonferentie ^ver-
tegenwoordigde naties aan de commissie
van hel Verre Oosten een lijst zouden ver
schaffen van de verdragen en overeenkom
sten met China, of betrefking hebbend op
China, geheim of openbaar. Koo verklaar
de, dat de Chineesohe delegatie bereid ès
alle overeenkomsten, welke China betref
fen over te leggen.
De commissie voor het Verre Oosten
nam voorts een motie aan, waarin zij de
hoop uitdrukt, dat de toekomstige ont
wikkeling der spoorwegen in China den
Ghineezen in staat zal stellen de spoor
wegen tot een enlkel stelsel onder
Ghineeach beheer te consolideeren, met
zoo noodig buitenlandtsdhen finaooieeten
■tedhmiischen steun. Voorts nam de commis
sie een motie aan, waarin rij verzet aan
teeken t namens de deelnemende mogend
heden ten aanzien van eendgerlei voor
keur of partijdigheid op de Chineesohe
spoorwegen op grond van de nationaliteit
der passagiers of de vervoerders en welke
voorziet in een wijziging naar een interna
tionalen raad van zulke gevallen van par
tijdigheid.
De Japanners hebben er in toegestemd
aan China de twee stations voor draad-
looae telegrafie te Kiaotsjon over te
dragen, wanneer de Japansche troepen dit
gebied zullen hebben ontruimd. De voor
waarden voor de overdracht bepalen, dat
China aan Japan een zedelijke vergoeding
zal betalen.
De oommissie voor het Verre Oosten
■heeft de bestaande verbintenissen in ClhSna
behandeld en een voorstel, diat alle landen
Ier conferentie vertegenwoordigd, de com
missie een lijst van hun verdragen en over
eenkomsten nopens China, 't rij geheim of
openbaar, zullen overleggen, voorloopig
aangenomen. Vermoedelijk zal men mor
gen definitief over het voorstel slemmen.
De Ghineesohe afvaardiging verklaarde
rich bereid alle geheime en openlijke over
eenkomsten vat» China aan de commissie
te onderwerpen.
De „Timet" wijdt een hoofdartikel aan
Poincaré's verklaring om haar aan een
gedetailleerd onderzoek te onderwerpen.
Het blad zegt dat de vriklaring van een
breed standpunt bezien niet geheel be
vredigend is. Brütanjidë sympathiseert ten
volle met Frankrijk wat betreft den eisch
dat het alle schadevergoeding zal erlangen
welke men het verschuldigd is, en wij
zijn volkomen bewust, aldus bet blad,
van de slinksohe politiek, waarmede
Duilsohland aan zijn verplichtingen tracht
te onlkoznen.
De „Times" noemt het veellbeteekenend
dat Poincaré het Briitsch-Fransche ver
drag niet op den voorgrond heeft gesteld
Klaarblijkelijk maakt hij bet niet tot een
hoeksteen zijner internationale politiek
Achteraf is hei echter een aangelegenheid',
waarover de Franschen zelf te beslissen
hebben. Het verdrag is hun aangeboden:
wij kunnen niet zeggen, of 'het Fransche
volk er de voorkeur aan geeft ia deze on
rustige en gevaarlijke wereld op den bo
dem van eng natiionajsane te staan, of dat
op uba napJOuvs pjjfteq uatiuojpjoop taq
noodzakelijkheid eener breedere associa
tie van volken. In eenige artikelen der
Fransche pers uit den laatsleu tijd zagen
wij aanwijzingen van een ruimere blik, en
wij zijn teleurgesteld in Poincaré's rede
hiierop geen toespeling te vinden.
Voortgaande, zegt de „Times" dat de
toespelling op de Washingtonsche confe
rentie vluchtig was, en dat de besprekin
gen ten opzichte der conferentie te Genua,
waarop hij aandrong reeds im de resolu
ties van Cannes rijn vervat. Leedwezen
wordt geuit over het feit dat Pofticaré
Frankrijk veeleer met een nimir van
voorzorgsmaatregelen schijnt te omrin
gen dan het op te wekken om rich aan le
sluiten bij zijn vrienden in den strijd
voor de beschaving, die ons allen wacht.
Het is thans geen tijd voor een klein
zielige politiek van lapwerk, voor be
perkingen en aarzelingen.
In een andere passage zegt het blad:
Bepaalde diplomatieke methoden zijn noo
dig, doch rij moeten een ruim doel die
nen, en Poinearé is geen voorstander van
eon ruim doel, waarin hij b.v. zegt dat
de ongelukkige overeenkomst van An
gara moet dienen tot uitgangspunt eener
opbouwende vredespolitiek in het Nabije
Oosten.
De „Daily Chronicle" schriift n°nr aan
leiding van Poincaré's uitlating dat, in
dien Duits<bknd de sancties, waarin het
Verdrag van Versailles voorziet, weigert,
een verder uitstel van de ontrubtrng
van den Inter Rijnoever er het gevolg
van zal zijn, dat Britannic dit inzicht
nimmer kan deelen, zeker niet met het
oog op de loyale houding der regeering-
Wirth ten opzichte van het verdrag.
De „Daily Express" schrijft, dat Poin
earé zich e rgeen rekenschap van geeft
dat de redding van Duitschland van het
bankroet en den ondergang niet minder
belangrijk is dan het herstel der ver
woeste gebieden. Wat de sancties betreft
schrijft de „Express", wantrouwt net
xBritsche volk een natie, welke in qua-
esties als deze tegelijk als rechter en
jury optreedt.
De Eclair maakt den zoogezegd authen-
tieken tekst bekend van de agenda van
de conferentie te Genua, die den llen
dezer te Genua is vastgesteld. Zij luidt
als volgt: 1. Onderzoek van de toepas
sing van de beginselen, vervat in de
resolutie, die 6 dezer te Cannes is vast
gesteld; 2. vestiging van den vrede in
Europa op soliede grondslagen8. de
noodzakelijke voorwaarden om het ver
trouwen te herstellen zander de bestaan
de verdragen aan te tasten4.
financieele vraagstukken; 6. consulair sta
tuut; technische hulp voor het recon-
structiewerk6. transport.
De Eclair vermeldt voorts het bestaan
van een proces-verbaal, waarop de hand-
teekening van Llqyd George voorkomt en
ywaarin wordt vastgesteld, dat de bond-
ygenooten overeengekomen zijn, dat de
kwestie der vergoeding slechts door de
bondgenooten alleen behandeld kan wor
den.
De Milaneesche correspondent van de
„Daily Tel." meldt, dat het aantal ge
delegeerden met hun staven van tech
nische en commercieele adviseurs, meer
dan 1000 personen zal omvatten. De met
de huisvesting belaste autoriteiten rijn
reeds druk in de weer om in de stad en
omgeving voor zooveel gasten een be
hoorlijk onderdak te vinden. Al de wegen
om de stad zullen worden hersteld en
in orde gebracht met het oog op het te
verwachten drukke auloveckeer.
De auto's zullen hoofdzakelijk beschik
baar warden gesteld door het
zullen gechauffeerd worden door mili
tair personeel. Een bedrag van tien mil-
lioan lire is beschikbaar gesteld voor de
onmiddellijke uitbreiding van telefani-
-sche en telegrafische verbindingen met
Rome, Milaan en Turijn benevens met de
grensstations, terwijl talrijke speciale lij
nen zullen worden aangelegd. Een spe
ciale draad looze installatie zal de ver
binding met Praag, Moskou, Weenen en
Berlijn onderhouden; een krachtig draad
loos station nabij Pisa zal voor de ovar-
zeesohe verbindingen zorg dragen.
MONARCHISTISCHE PLANNEN IN
BEIEREN?
Uit München wordt aan de Rheinische
Westfalisehe Zeitung gemeld: De Mün-
ohener Neueste Naehtrichtcn publiceert
een te Berlijn circuleerond geheim me
morandum over een monarchistische be
weging in Beieren, welken leiders Rupp-
recht van Beieren en aartshertog Albrecht
van Oostenrijk moeten zijn.
Aartshertog Albrecht moot eenige
maanden to Weenen hebben vertoefd, waar
hij onder medewerking van regeerings-
kringen over een uitgebreid politiek pro
gram zou hebben onderhandeld. Veertien
dagen geleden moet aartehertog Albrecht
en de vertegenwoordiger van Rupprecht
te München een verdrag hebben getee-
kent, dat de volgende punten bevat:
1. Habsburg doet ten behoeve van Wit-
telsbach afstand van do Oostenrijksche
Alpenlanden.
2. Weenen met omgeving wordt als vrij
staat geneutraliseerd.
De Wittelbacher's zullen met steun van
de Orgesch het herstel der Habsburgers
op den Hon gaar schen troon met wapen
geweld steunen.
DE KONUNENLEENING.
Iu een geheimen zitting van den Ber-
lijnsehen gemeenteraad is Donderdag een
ongelukkige transactie besproken, die het
gemeentebestuur in 1917 heeft afgeslo
ten. Om levensmiddelen te kunnen koo
pen in den oorlogstij 1, reisden bemid
delaars van de gemeente naar Nederland
en verkregen daar ook werkelijk een cre-
dirt van 1 1/4 millioen gulden voor de
stad Berlijn, om levensmiddelen, in het
bijzonder konijnen te koopen, die in den
winter van 1917, den boruchten koolra
pen win'er, tegen het ekke rij». m tige prij
zen aan de bevolking werden verkocht.
Tot zoover ging alles goed. Helaas heeft
het gemeentebestuur geen rekening ge
houden met de mogelijkheid, dat de waar
de van de Duitsche Mark nog minder
kon worden dan ze in 1917 was. Men
stelde de afbetaling van de leening steeds
weer weer uit, in de hoop dat de ge
meentelijke financiën weer gezond zou
den worden. Nu staat de uiterste ter
mijn van de afbetaling voor de deur. De
leening moet op 1 Februari van dit
jaar zijn terugbetaald. Volgens den tegen-
woordigen stand van den gulden zal er
90 millioen Mark noolig zijn om de 1 1/4
millioen gulden van 1917 te betalen.
Niet alleen omrlat een groot deel van
de leening voor den aankoop van konijn
tjes is besteed, maar ook-omdat de schuld
met buitengewone snelheid vermeerderd
is, heeft men ten stadhui ze deze Hol-
landsche leening den naam van „konij
nen-leening" gegeven.
In de gemeenteraadsvergadering deden
speciaal de communisten het gemeente
bestuur heftige verwijten over rijn naar
zij zeiden eoonomische kortzichtigheid.
Men heeft thans den Hollanders als waar
borg de gemeentelijke steenkolenmijn in
Röschling en 25 millioen gemeente-ob
ligaties moeten geven. „Hbl."
EEN JUWEELENDIEFSTAL.
In de woning van den heer Lawrence
Gumn Sloan in de Reddinglon Road,
Hampstead, is eergisteren een brutale
diefstal gepleegd. Blijkbaar is die geschied
door dieven, die reeds lang te voren de
gewoonten van het huis goed bestudeerd
hadden. Toen mevrouw Sloan 's avonds
na negen uur naar het slaapvertrek ging,
vond zü de deur van haar kamer gesloten.
Zij riep haar echtgenoot en deze forceer-
<re oe <jeur. Toen <Bë open was, bemerkte'
men dadelijk dat inbrekers bun slag had
den geslagen en voor een waarde van on
geveer 4000 p.sl. aan juweelen hadden
medegenomen.
De politie, die dadeiijk gewaarschuwd!
werd, bevond dat de dieven uit een aan-
grenzenden tuin een ladder hadden ge
haald en deze tegen den achtermuur van
het huis des heeren Sloan hadden gezet.
Zij hadden het raam geopend en zich zoo
toegang tot de kamer verscliaft en de deur
van binnen gesloten, opdat zij, zoo zij ge
stoord mochten worden, tijd zouden heb
ben te ontkomen. Blijkbaar zijn zij met
hun buit door den tuin vertrokken.
EEN GRAFELIJKE FAMILIE.
Voor de gezworenen in <le Stieriscbe
stad Gürlilz is een proces begonnen, dat
door die personen van de beklaagden en
door het ontzettende van de hun ben laste
gelegde misdrijven groot opzien wekt. De
beklaagden zijn gravin Eleonore vota
Sohiéeffen een der beste Duitsche
namen haar zoon graaf Hans Hejnrich
van Sohtieffen, haar gezelschapsdame
Rupo, de groenSehamdialaar Rosse! en diens
vriend, de smi'd StenZke. De acte van be
schuldiging luidt, dat de 47-jari;fe gravin
en haar 24-jarige zoon Rosse! wapens en
dynamiet hebben gegeven, om den ouden
graaf Geoig Wilhelm Schlieffen en diens
zoon van wien de verarmde Silezische
tak moest erven die in Meciklenourg
woonde, te vermoorden en diens kasleel
Schüeffenburg in de Juoht te doen vliegen.
Het misdadig plan werd ontdekt doornat
Sterazke. in de zaak bei rok ken door Ros
se!, meende er meer geU uil te kunnen
slaan, indien hij den ouden graaf Georg
Wilhelm van den aanslag op de hoogte
bracht. Deze droeg een detective op zijn
bloedverwanten te bewaken en liet Rössel
en Stenizka arresteeren, toen zij met den
trein van Berlijn naar Mecklenburg wilden
vertrekken. Bij Rössel vond men zooveel
dynamietpatronen, dat hij daarmee een ge.
heeien trein in de lucht had kunnen doen
vliegen. Den volgenden dag werden le Ber
lijn gearresteerd de jonge graaf, Hans,
volgens hel opbaar ministerie de hoofd
schuldige zijn moeder en de dame van
gezelschap, die ook van het plan wis..
Hans Heinrich ScMteffcn, die s eeds ont
kend heeft, legde voor de jury een votie-
diige bekentenis af. Alleen ontkende bij den
ouden graaf te willen doen dooden. Wel
diens zoon. Hij zou genoeg crediet kun
nen krijgen, indien hij erfgenaam was van
een ouden man. Hij trachtte verder de
schuld zooveel mogelijk af te wentelen
van zijn moeder.
Hij gaf toe, Rössel 500.000 Mark beloofd
te hebben op den dag dat hij .heer en
meester zou worden van Schlieffenbung.
Op afbetaling gaf hij hem eens 2000,
daarna 4000 en vervolgens 20.000 Mk. Het
laatste wat de familie nog op de bank had
staan.
Rössd is tweemaal naar Mecklenburg
gereisd, deinsde echter voor de daad terug,
mam zijn vriend stenzke in den arm, die
evenals hij al met de gevangenis had ken
nis gemaakt wegens vatscklieid in geschrif-
te, knoeierijen met levensmiddelen enz.
En deze beide beklaagden, die eveneens
bekenden, doden uitkomen, dat niet de
jonge graaf, doch de moedertijke gravin
«te ziel was van het plan. Zij heeft er op
aangedrongen hun wapens en dynamiet t«
geven. Bn zij zorgde zelfs voor mondvoor
raad, opdat de heeren onderweg geen hon
ger zouden krijgen.
Op de klacht van de Duitsche regee
ring over de briefkaart, die de iniergealli-
eerde controle-commissie met Kerstmis
heeft laten drukken en waarop de Bran
denburger Tor was afgebeeld, met de
geallieerde vlaggen er boven, heeft de
voorzitter, naar gemeld wordt, geant
woord, dat de briefkaart Duitschland in
het geheel niet aangaat. Zijn officieren
knden doen wat zij wilden, en overigens
zou hot beter zijn als de Duitsche regee
ring er voor zorgde, dat haar pers een
fatsoenlijker toon aansloeg en haar aan
vallen op dc intergeallïeerde commissie
staakte.
Groote belangstelling is gewekt door
een onlangs uitgevonden af stands zoeker
van groote afmeting die, naar men ver
neemt, voor de Britsche kustverdediging
is bestemd. Men zegt dat men met dat
toestel den afstand van elk doel kan be
palen dat tot 25.200 M. verwijderd is.
De nieuwe af stand zoéker is driemaal zoo
groot als die welke in den oorlog ge
bruikt zijn.
In de schoenfabriek van Elliot, te
i
7
