Eerste blad, Indrukken van den dag JAN GIJZENVAART. Uit den Omtrek Prot. Aitfonini ZATERDAG 28 JANUARI 192f 44ste JAAARGANG No. 14053 PER KWARTAALT 3.25 PER WEEKf O 25 FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.57'/, BUREAUX: NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748. POSTREKENING No. 5970. ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING Dit nummer bestaat uit vier bla den, waaronder bet Geïllustreerd Zondagsblad in acht bladzijden. VERDACHTE BELANG STELLING. GEVRAAGD: een actieve vertegenwoordiger om als Agent op te treden voor het R. K. Dagblad Nieuwe Haarlemsche Courant te Jan Gijzenvaart. Brieven te richten of persoonlijke aanmelding N. Haarl. Cour nt, Nassaulaan 49. HAARLEM. Maatschappij voor Nijverheid en Handel. Louis Madelin In de Alliance francaise. BEVERWIJK. ZANDVOORT. R.K. Vereenigingen Voor door U te geven feestavonden is net aangegeven adres: VELSERSTRAAT 85 HAARLEM Brengt steeds het nieuwste op het gebied der moderne goochelkunst NOORDWIJKERHOUT. J. J. WEBER öl ZOON. Opticiens Fabrikanten,. Koningstraat 10 Haarlem. SCHOTEN. TIENJARENUIT ONZE VADER- LANDSCHE GESCHIEDENIS. (1806—1815) door Jos. P. H. Hamers. Aangemoedigd door hun aanvan kelijk succes, rukten de Engelsche troepen nu tegen Middelburg en Veere op. De Hollandsche generaal Bruce 1), die inet de verdediging dezer vestin gen was belast, liet ze ontruimen, zonder ee i.ot te lossen. Fransche geschiedschrijvers heb ben dezen bevelhebber daar later een verwijt van gemaakt en hem de woorden in den mond gelegd dat hij „niet den minsten lust gevoelde, zich ter wille van de Franschen te laten doodschieten." Maa hetzij die woorden door den generaal al dan niet zijn uitgesproken en overigens erkennend dat zij kwa lijk in den mond van een legeroverste passen, komt het ons alleszins begrij pelijk voor, dat de geestdrift der Ne derlandsche officieren, om in dienst der Franschen tegen Engeland te strijden, het tegendeel van groot was. Zij, en met hen de meesten hunner landgenooten, waren eerder geneigd iteh aan da ziide der Britten te scha ren, die zij niet als vijanden, doch als bevrijders beschouwden. En af gaande op hetgeen wij onzen legers tot heden over den aard der bemoeiin gen van Fransche zijde met onze aangelegenheden hebben meegedeeld, zal niemand zich over die anti-Fransch gezindheid verwonderen, laat staan, ze den betrokkenen ten kwade dui den. Slechts vier dagen na hun landing, waren de Engelschen reeds tot op een afstand van vier mijlen van Ant werpen, het hoofddoel der expeditie genaderd. Vermelding verdient hier de bewe ring van latere krijgskundigen, dat, wanneer de Engelsche troepen te Ostende in plaats van op het eiland Walcheren waren ontscheept, zij zich na eenige korte dagmarschen, zonder veel moeite van de oude handelstad aan de Schelde hadden kunnen mees ter maken. Vlaanderen toch was nagenoeg geheel van Fransche troe pen ontbloot. De 2 A 3000 man, die, en dan nog zeer verspreid, in deze provincie het veld hielden, hadden volgens deze beoordeelaars, geen tegen stand van eenige beteekenis aan de overmacht der Britten kunnen bie den. Waar bevond zich intusschen ko ning Lodewijk, toen het vijandelijke reerde en nA de inname van Middel burg en Veere, de vesting Antwerpen, onder strategisch opzicht het gewich tigste punt van zijn Rijk, metinname bedreigde De Vorst vertoefde te Aken en onderging daar een badkuur. Toen de tijding van de landing der Engelschen hem bereikte, keer de hij onmiddellijk naar zijn land terug. Aan generaal Dumonceau droeg hij de verdediging op der Hoofdstad. Hij zelf begaf zich naar Rotterdam, waar hij zijn hoofdkwartier vestig de. De kern der Hollandsche troepen was in Duitschland en in Spanje gelegerd. Het grootste gedeelte dat daar order de vanen van den Over weldiger streed, zou den vaderland- schen bodem nooit meer betreden. Lodewijk riep derhalve in het ge. heele land vrijwilligers op, tot den strijd tegen de Engelschen. Het re sultaat was te eurstellend voor den Vorst. Slechts weinigen gaven aan zijn herhaalden oproep gehoor. Zooals we eds aanstipten, bijna al zijn onderdanen zagen in de En- elsche expeditionnaire troepen hun levrijders, die gekomen waren om een door hen verafschuwd juk van de schouders te helpen afschudden. Van andere zijde echter, zou hulp leger od het eiland Walcheren one-1 komen ODdagen voor koning Lodciyijk. Nauwelijks was het bericht van de ontscheping der Engelschen te Parijs bekend, of een gedeelte van het garnizoen der Fransche hoofd stad, vermeerderd met dat van andere Fransche vestingen, werd ijlings naar Antwerpen gezonden. En terwijl de ze legermacht onder commando van generaal Rampon, met geforleerde marschen de bedreigde stad naderde, voer een Fransch eskader de Schel de op. Lord Chatham, den generalissi mus van het Engelsche landingsle ger, trof na den terugkeer in zijn va derland het verwijt, bij deze expedi tie te weinig voortvarendheid en geestkracht aan den dag te hebben gelegd. Had hij met meer energie en vastberadenheid, zijn doel, de in name van Antwerpen in 't oog ge houden, dan zou hij zich van "deze vesting meester hebben gemaakt, nog vóór het uit Frankrijk tot ont zet opdagend legercorps was aange komen. De overmeestering der Schel- de-stad zou ffem des te gemakkelijker gevallen zijn, omdat het Fransche garnizoen het getal van 2000 man niet te boven ging. Maar de Engelsche generaal wilde alvorens den aanval op Antwerpen te ondernemen, in den rug gedekt wezen, om niet van zijn verbindings lila tztet de vtoat te warden afgesne den. uaarotn sloeg hij eerst het be leg voor Vlissingetu waar de Fran sche generaal Monnet met 2 A 3000 man de verdediging leidde. Door het volgen van dit inzicht handelde Lord Chatham trouwens geheel overeenkomstig den Engel schen landaard, die veelal de meeste voorzichtigheid in acht neemt bi de uitvoering van krijgskundige ope raties te land. Te Parijs zou men het niet bij de troepenzending onder generaal Ram pon, tot verdrijving der Engelschen, laten. Fouchè 2), Napoleon's minister van Politie, die tijdens de afwezigheid van zijn meester, met groote macht bekleed was, mobiliseerde 20.000 man der Nationale Garde om de Fransche legerafdeeling in Holland te versterken. Geen .der tegen de Engelschen in 't veld staande legeroversten, achtte hij bekwaam genoeg om aan Lord Chatham oofd te b eden. Daar om stelde hij voor, het bevel over het Noorderleger aldus luidde de officieele naam der vereenigde Fran sche troepen in Holland en België op te dragen aan maarschalk Berna- dotte 3), ondanks het feit, dat deze na den slag bij Wagram, bij den Kei- ze» ia ongenade was gevallen. <Wordt voortgezet). David Bruce was in 1809, generaal, majoor. Na het herstel van Neder, land's onafhankelijkheid in 1813, werd hij met den rang van luitenant*' generaal tot provinciaal commandant van Zeeland benoemd. Vervolgen? werd hij lid van het Hoog Militaii Gerechtshof. Hij overleed in 1823. 2) Joseph Fouché stemde als lid der Nationale Conventie vóór den dood van koning Lodewijk XVI. In 1799 tot minister van Politie der Fransche Republiek benoemd, ontwikkelde hij, ook onder Napoleon, in dit ambt een ongemeene werkzaamheid en schran derheid. Hij overleed in 1820, als hertog van Otranto, te Triëst. 3) Jean Baptiste Bernadotte (1763 1844) was de zoon van een Fransch rechtsgeleerde. Hij behoorde tot de bekwaamste generaals van het Eer ste Keizerrijk. In 1810 werd hij door de Zweedsche Standen tot kroonprins van Zweden uitgeroepen. In 1818 werd hij koning van Zweden en Noor wegen onder den naam van Karei XIV. De tegenwoordige koning van Zweden, Gustaaf V, stamt in rechte liia van Bernadotte af. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT OE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN t 259. f)c hoer Treub, ui hett politieke in het private leven teruggetreden om zonder verantwoordelijkheid, als ad viseur van groot-handel en industrie beter de regeeringsdaden te kunnen becritiseeren, schijnt in deze zelf ge kozen taak al weer geen bevrediging te vinden. In plaats van zich n.m. met de wetgeving en bestuursmaatregelen bezig te houden, welke direct of in direct op het bedrijfsleven van invloed zijn, is hij al weer eenigen tijd bezig in zijn blad „De Vrijheid" den zede- meester te spelen over de poluiielget partijen. In het laatste nummer van zijn or gaan heeft hij de Katholieke Staats partij de eer van zijn belangstelling aangedaan. En over wat anders zou de heer Treub dan schrijven dan over een dreigende scheuring in onze partij en een mogelijk samengaan van de geheele of een gedeelte diér partij met de sociaal-democraten. Het schijnt niet le baten, of de leider der Katholieke Staatspartij in het openbaar, in de Tweede Kamer, alle geestverwantschap met de soci aal-democraten afwijst en de KaLho- lieke pers voortdurend eenzelfde ge luid Iaat hooren, wetende, daarmede dengeest van het overgroote deel der geloofsgenoo'en weer te geven. Toch schrijft de heer Treub: „De nog ietwat schuchtere uit- noodiging van Troelstra's kant aan de Katholieke Staatspartij om de handen ineen te slaan en gezamen lijk het regeerkasteel te bezet .ji, werd weliswaar door deze voorloo- pig van de hand gewezen, maar, zegt de schrijver, „zij ligt zoo on miskenbaar in de lijn onzer poli tieke ontwikkeling dat zij wat vroe ger of wat later, zij het ook met Zekeren schroom, zal worden aan vaard." Het oude liedje dus weert Wij mogen echter den heer Treuö den lof niet onthouden, dat hij althans tracht eenig bewijs voor zijn bewe ring bij te brengen, waar anderen gewoonlijk niets dan wat lossen praat over dit onderwerp verkoopen. De lieer Treub betoogt, dat de Roomsch Katholieke Kerk zoolang mogelijk de arbeidersbeweging heeft tegengehouden, maar, toen zij zag, dat deze toch aan kracht cn invloed won. ook onder haar eigen kinderen, zij geleidelijk, zonder schokken, de ba kens heeft verzet en van conservatief ■ood is geworden. De heer Treub teeft dan een prognose van de verdere ontwikkeling der Katholieke Staatspartij welke ten slotte tot een „mariage de raison" tussclien Roomsch en rood zal voeren. Deze geestesgesteldheid van den heer Treub bestaat niet alleen bij iezen oud-minister. Dat geleide'ijk ver worden van zwart tot rood onder den drang van de omstandigheden,wordtin de Roomsch Katholieken beurtelings afgekeurd en toegejuicht met eeu hal- starrigheid, welke bijna doet wanho pen aan de goede trouw dergenen, die altijd maar weer dezelfde valsche voorstelling blijven geven. Dat Leo XIII al tientallen jaren geleden de leer der Kerk over cüei verhouding tussclien werkgevers en werknemers aangaf, dat de Pausen en Katholieke sociologen helder de ver houding van staat en individu hebben vastgesteld, dat de klassenstrijd het wezen der sociaal-democratie in de Katholieke Kérk scherp veroordeeld is en blijft, en het privaatbezit als een onaantastbaar recht blijft erkend; dat alles en meer, waaruit het grooïe ver schil tusschcn Katholicisme en Soci alisme helder naar voren treedt, wordt nimmer door critici als de heer Treub bekeken. Men hangt aan bij komstigheden en weet geen personen van zaken te onderscheiden. De Rcrum Novarum werd allereerst voor de Katholieken geschreven.Wan- neer de Paus dus toen den werkgevers en werknemers hun christelijke ver plichtingen inscherpte, wist hij, dat er vele liberalise-erenda patroons en vele tot liet socialisme geneigde ar beiders waren. Anders was zijn woord overbodig geweest. Wanneer nu de Itoonische leiders in het politieke en sociale leven trach ten de onderscheiden standen tot el kander te brengen en hun werk slechts langzaam zien vorderen, omdat libe rale en socialistische invloeden zoo maar niet op eens zijn geneutraliseerd, is het dwaas aan dje leiding een „roo- de evolutie" te verwijten, waar niet anders gebeurt dan een terugbrengen der maatschappij lot het oude, christe lijke solidariteilsidce. En wanneer wij de officioele só- ciaal-democratie in de politiek overal zien verwateren tot een zuiver demo cratische partij, die de uitwerking van Marx' princiepen maar liever aan de communisten overlaat en wij zien dan de leiders dier beweging „graag op baantjes" de handen uitstrekken naai de sterkste politieke partij in Neder land, hopend met haar en door haar aan de Regeering te komen, is het dan billijk aan de Katholieke Staatspartij te blijven verwijten, aat zij in roode richting stuurt, ook, wanneer haar voormannen den klassestrijd en alle gemeenschap met de S.D.AP blijven afwijzen en de krachtigste verdedigers zijn van de christelijke coalitie? 't Wordt toch eindelijk lijd, dat de heer Treub en zijn volgelingen de zaak ook eens van dezen kant gaan beschouwen, willen wij in hun goede trouw blijven gelooven. Donderdagavond vergaderde boven genoemde Maatschappij in holel „De Leeuwerik". De voorzitter, de heer ir. W. J. Burgersdijk, deelde mede, dat de door de maatschappij in het leven geroe pen bezuinigingscommissie, na voeling met de verschillende organisaties hier ter stede, tot de conclusie was geko men, dat de annexatie door Haarlem ten nauwste verband houdt met de kwestie van een haven. Op een eerst volgende vergadering zal de heer Huls- wit, de al- of niet-wcnschelijkheid van een haven voor Haarlem nader uileen zetten. Dan nam de heer mr. A. E v Saher uit A'dam, gedeleg. voor de Ned. Ka mers van Koophandel in Duiischland en Zwitserland, het woord, om in te leiden het onderwerp: „De strijd om den vrijhandel in het buitenland". Allereerst zette spr. uiteen, hoe in de jaren 1880—1910 de handel in de verschillende Landen bijzonder in bloei is toegenomen, bijzonder ook het inter- nationaler uilverkeer. Ook blijkt een groote toename in het internationale ruilverkeer per hoofd. Spr. gaf hierbij verschillende cijfers en merkte op, dat het internationale ruilverkeer per hoofd in Nederland, in marken uit gedrukt, reeds in» 1830 114 en in 1910 1657 bedroeg. Nederland neemt daarmede verre weg een der hoogste plaatsen in. Vervolgens besprak de inleider de staatkundige hervormingen in de ver schillende landen, waarna spr. uit weidde over het feit, dat z.i. de her leving van den handel afhing van de herleving van het internationaal ruil verkeer. De Duitsche -concurrentie bespre kend, zeide de inleider, dat deze zoer hinderlijk is, doch dat de stelling, en hierin stond spr. niet alleen, daar in Amerikaansche tijdschriften hetzelfde uiteengezet is, als zou de markt met Duitsche goederen overstroomd zijn, geheel onjuist is. Spr. ging dan over tot een nadere uiteenzetting van de agendapunten, te behandelen op de buitengewone ver gadering, eerstdaags te Utrecht te houden. Uitvoerig stond spr. bij de verschil lende agendapunten stil. Bij het eerste: verhooging der tarie ven, zette spr. uiteen wat moeite en last de tarievenregeling reeds veroor zaakt heeft in Italië, Canada, Enge land, Frankrijk en Spanje en hoe z. i. een tarievenoorlog in dezen tijd van malaise vooral vermeden moest wor den. Bij het punt: invoerverboden deelde spr. eonigo nadeelige gevolgen mede, wel ke invoerverboden voor Zwitserland ge bracht hadden. Het punt: rijkssubsidie aan de in dustrie, besprekend, deelde spr. mede, dat het daardoor kan voorkomen, dat de in dustrie fabrieken in het buitenland aan koopt, daar een bedrijf exploiteert en het rijk voer de industrie in eigen land laat zorgen. Zou ooit tot rijkssubsidie aan de industrie besloten kunnen wor den, dan moet dit plan, volgens spr., door economen, niet door staatslieden voorbereid worden. Spr. verwerpt dogtt idéo niet geheel en al. Het export-crediet besprekende, zeide spr., dat ook dit in verschillende landen toegepast is, doch niet gebaat heeft, daar het geen vertrouwen gewekt heeft. Spr. achtte credietactie echter wel noodig voor landen als Rusland, Polen, e.d. Onder luide teekenen van instemming eindigdo de inleider zijn causerie, voor welko de voorzitter hém hartelijk dank zeide. Na ean korte pauze volgde de bespre king der agenda van de buitengewone algemeene vergadering, terwijl hierbij te vens gelegenheid was, in te gaan op het door den heer Von Saher naar voren gebrachte. Verscheidene leden tradon in debat en werden allen uitvoerig door spr. beant woord. Naar de algemeene vergadering wer den afgevaardigd de hoeren W. J. Bur gersdijk, M. Orommelin en E. H. K re- lage, wien vrij mandaat meegegeven werd. Na de rondvraag werd de vergadering gesloten. kelijk eene uitstekende keuze died uit de Franschc „voortrekkers" der we tenschap: stem en toon, geest eu we tenschap van dezen causeude hebben ons den gcheelen avond in gespannen aandacht kunnen houden. Dit was de geschiedenis ia haar fijnste levendigste verschijning: een diepere kijk op den geest van het volk, in de zielen, in het gemoed der brave Napoleontische grognards. Zij waren van heldengeslacht; zij waren geboren strijders, de afstamme lingen van Kelten, Galliërs en Fnui ken. En met de karaktertrekken dier volken bewees spreker ons dat, Wij voor ons kunnen aan zoo'n argument minder logische dan dichterlijke waar de toekennen: ieder volk zal met zijn stamtafel in de hand op die man'er wel kunnen bewijzen, dat zijn zo nen de strijders zijn. Wel was die afstamming een prachtig hulpmiddel, om het karakter van den grognard te verstaan, en we zijn den causeur dankbaar voor zijn prachtige schildering van Napoleon's strijders, die m hun jeugd de leerschool der revolu tie doorliepen en in zijn glorie-tijd de perfects to krijgors geworden waren, taai en volhardend en nooit te ontmoedigen, opofferend en lijdend, in ontberingen en pijn ,bij nijpende koude en brandende hitte, bij kwellenden honger en schrooi- enden dorst, begeerig naar roem en eer, met eene werkelijke liefdo voor hun vaderland, zooals onze soldaten ze haast niet kennen, en met liefde voor hun overste..en hun afgod Napoleoa. Zoor schilderde spr. ons den grognard, zoo toonde hij hem ons in de memories en brieven en grootero geschiedwerken. Te idealistisch? To-h niet. Wo zagen eeen persoon: we zagen niet een grog nard, we zagen den grognard. Is de mensch niet iets prachtigs, ge- obstrabeerd van induvidualiteiten En dat mooie, dat de kern was in iederen strijder van Napoleon heeft spr. ons getooifd. En was het den krijger van den Jaatsten weroldkryg kwalijk te nomen, dat hij Napoleon's snorrobaard vergeleek bij zijn eigen poilu? Een ver gelijking tusschen den krijger die van' overwinning tot overwinning trok, tel kens naar nieuwe zege en nieuwen roem, en den poilu die werkt en streed en leed en ontbeerde even zeer als die ander en z'n land de zege bracht, pnder ooit de minste aanmos- mgmg. jaren lang, van tastbaren voor uitgang? We zijn geen müitairisten, en den oorlog betreuren wemaar soldaten, do soldaten, die Madelin ons heeft la ten zien, dat waren prachtkerels. Jubileum. De Christelijke School in de Koningstraat viert op 1 April as. haar zilveren bestaansjubileum. liet feit zal feestelijk herdacht worden. Aanbesteding. - Dinsdag j.l werd ten Raadhuize aanbesteed de levering van schoolbelioeften voor de gemeente scholen in 1922. Ingeschreven werd door de firma's Gebrs. Post met w- A Antonijnen met f 1014.90 en C. Dingier met f 931.96 voor schrijf- en leerbehoeften. Aan den heer Dingier werd de levering Het aangename geestige wederwoord gegund. De heer Tolk had voor de van onzen conférencier op de inlei- levering van handwerkbenoodigdheden ding van den vice-president (de pre- alleen ingeschreven en kreeg dan ook sident was door ongesteldheid ver- de opdracht. hinderd) overtuigde ons al dadelijk Beaardbeien-export. Donderdag- )ervan, dat de Alliance fran?aise wer- avond vergaderden de leden van de tei f Beverwijksche exporlveiling in hotel „De Zon". In behandeling- kwam vooral het van de andere veilingen uitgegane voorstel om de aardbeien op eigen risico en per eigen scheepsgelegen heid naar Engeland in verschen toe stand te vervoeren. Nadat verschil lende bestuurderen hun standpunt ten aanzien van dit voorstel belicht had den, werd het in stemming gebracht en met bijna algemeene stemmen ver worpen. Concours uitgesteld. Naar ver luidt zal het concours, dat de Bever- wijksche Harmoniekapel voornemens was met Pinksteren te houden, niet op dien datum plaats vinden. Een andere dag is nog niet vastgesteld. Gemeenteraad. Vrijdagavond ikwam de raad in openbare zitting bijeen. De Bur gemeester ih a n teerde rien voorwttershamar De heer-en Slagveld, v. d. Mooten en Ko ning onlbralkten op 't appèl. In handen van B. en W. wordt gesteld een verzoek van de Zaotdvoorts-cfh-e Har moniekapel, oan voor haar repetities ge bruik te mogen maiken van het gymnas tieklokaal van school D. Aan die orde wor.dit gesteld, de vast stelling eener wijziging in art. 7 dor ver ordening op liet gewicht van brood en ide samenstelling daarvan. Wondt over eenkomstig 't vootjM van B. en W. vastgesteld. Vastgesteld wordlt verdier oen wijziging der melk verordening en in de legesveror- de.ning. Naidot de (kohieren der gemeentelijke rioleoring even-eens zijn vastgesteld, komt in befhaudioüng eervol ontslag-aanvrage van den gemeente-secretaris. De heer ZWAAN becritiseerd het ad vies vr-i B. en W. Spr. vindt het te „mager" tegenover iemand die niet min der dan 33 jaar de gemeente gediend heeft. De scheidende secretaris had zijn ge breken, docih hij heeft foeh ook veel goedis voor de gemeente gedaan. Dit had vol gens spr. wel naar voren m >,Hen wor den gebracht SpT. wil dain ook het ontslag verlccmen. met de aanvulling „onder dankbetuiging voor die aan de gemeente beweieu dien sten". De woorden van den beer Zwaan vin den ingang bij den heer BTU.MSON. De lieeren SLEGERS en MOLENAAR sproken zierh orfder hiertegen uit. Wethouder v. d. PLAS is tegen 't voor. stel van den heer Zwaan. Houding en ge drag van den secretaris gedurende den laalsten tijd zijn voor B. eu W. aanlei ding geweest de ontslag-aanvrage zonder meer, den Raad voor le leggen De heer v. HELDEN is voor het voor stel van den heer Zwaan. Spr. wil ook 't goede wedk van den ambtenaar waar deeren. Het voorstel wordt ten slotte door den heer Bramson gesteund, in stemming ge bracht en verworpen mot 3 tegen 5 stem men. De hoeren Zwaan, Bramson en v. Helden waren de voorstemmers. B. en W. stallen voor afwijzend te be schikken op een verzoek, om ook voor de losse arbeiders in dienst der gemeen te een vaeaolienegöÜng vast te stellen. Wordt aangenomen. Adrian, 2. M. Mauritz; vac. dir. H. D. K-ru- wordt het punt „Muziekbelasting" aange houden, opdat men deze zaak eerst nog eens nader onder de oogen kan zien. Het voorstel van B. en W. aangaande verbod bebouwing van het plantsoen bij de Pas sage, wordt aangenomen. Bij de rondvraag klaagt de heor BRAM SON er over, diat de temperatuur op school C. veel te laag is. De heer VAN DER PLAS was op on derzoek uitgegaan, hem was de tempera tuur meegevallen. De VOORZITTER zegt toe dat B. en W. zuilen trachten den toestand te verbe- Nadat verschillende hecren hun klaag, toonen hebben d-cren hooren over de duur te van het Clectrisch licht, gaat de raad ia geheime zitting over. Z H. P.. A.. U.. S.. Z. H. PAUS BEN'ED ICTUS XV. f .even jaren, Heil'ge Vader, .ieldt Gij Petrus' Sloel bezet. Tech tig hicldt G* ook Godes Kerke, .Is ©en lelie, onbesmet, .we dienaars, Uwe schapen, .taan zoo plotseling, onbewust. B.. E.. N.. E.. -ij Uw lijkbaar, goede Herder, •n bidden voor Uw zielerust. •immer m-oode, altijd wakend, n tot helpen steeds bereid D....eugden die Zijn werken sierde» I....n dien hitteen oorlogstijd. C.,. .kristenen, bidt deze dagen T,,..ot den Alwijzen, goeden God. U....we wil geschiede, Vader, Sterven is ons aller lot. D....aar ligt Hij nu, Gods Plaatsbkfeeaer, E....ervoi, zonder vlek of blaam. N....uimier zal die hand meer zeeg'ncn, [die V..eten hier heeft welgedaan, IJ.verige, trouwe Dienaar F..iere strijder, onvervaard. T....oonbeel-d van gedrild en liefde I ....n Gods wijngaard hier op aard E....ervol hebt Gij Petrus' scheepje N....aar de veil'ge reê geleid. D..,.at God daarvoor Zijn dienaar [schenkt E....en gelukkige eeuwigheid. Noordwijkerhout. F. DE VROEGE, St. Bavo-Gestieht Barometerstand: 751. Neiging: VooruiL OPGAVE VAN: en. Burgerlijke stand. Geboren: d. vat M. van Eerden—Wempo d. van O. J. van DoornJansen z. van A. van Bor- kum—van den Eijndo z. van A. B. Haije—Bartels d. van J. E. ter Mets Ohattelion d. van W. Bottelier—Kol- laarfc d. van HündlingDeul. Gehuwd: A. G. J, O ver wijn met A A. H. Buse; H. van Roode met J. B. van der Meulen. N. J, Beringen met A. M. S. van Geemen. A. P, M. Doedena met E. 0. O. Bakker. Overleden: Johanna Maria van Veen, echtg. van M. Mudde, 67 j. Hendrik Heemskerk, echtg. van E. Martin, 61 jaar.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1922 | | pagina 1