Eerste blad,
Indrukken van den dag
JAN GIJZENVAART.
Uit den Omtrek
Prot. Aitfonini
ZATERDAG 28 JANUARI 192f
44ste JAAARGANG No. 14053
PER KWARTAALT 3.25
PER WEEKf O 25
FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.57'/,
BUREAUX:
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
POSTREKENING No. 5970.
ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL.
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Dit nummer bestaat uit vier bla
den, waaronder bet Geïllustreerd
Zondagsblad in acht bladzijden.
VERDACHTE BELANG
STELLING.
GEVRAAGD: een actieve vertegenwoordiger om als Agent
op te treden voor het R. K. Dagblad Nieuwe Haarlemsche
Courant te Jan Gijzenvaart.
Brieven te richten of persoonlijke aanmelding N. Haarl.
Cour nt, Nassaulaan 49.
HAARLEM.
Maatschappij voor Nijverheid en
Handel.
Louis Madelin In de Alliance
francaise.
BEVERWIJK.
ZANDVOORT.
R.K. Vereenigingen
Voor door U te geven feestavonden
is net aangegeven adres:
VELSERSTRAAT 85 HAARLEM
Brengt steeds het nieuwste op het
gebied der moderne goochelkunst
NOORDWIJKERHOUT.
J. J. WEBER öl ZOON.
Opticiens Fabrikanten,.
Koningstraat 10 Haarlem.
SCHOTEN.
TIENJARENUIT ONZE VADER-
LANDSCHE GESCHIEDENIS.
(1806—1815)
door Jos. P. H. Hamers.
Aangemoedigd door hun aanvan
kelijk succes, rukten de Engelsche
troepen nu tegen Middelburg en Veere
op. De Hollandsche generaal Bruce 1),
die inet de verdediging dezer vestin
gen was belast, liet ze ontruimen,
zonder ee i.ot te lossen.
Fransche geschiedschrijvers heb
ben dezen bevelhebber daar later
een verwijt van gemaakt en hem
de woorden in den mond gelegd dat
hij „niet den minsten lust gevoelde,
zich ter wille van de Franschen te
laten doodschieten."
Maa hetzij die woorden door den
generaal al dan niet zijn uitgesproken
en overigens erkennend dat zij kwa
lijk in den mond van een legeroverste
passen, komt het ons alleszins begrij
pelijk voor, dat de geestdrift der Ne
derlandsche officieren, om in dienst
der Franschen tegen Engeland te
strijden, het tegendeel van groot was.
Zij, en met hen de meesten hunner
landgenooten, waren eerder geneigd
iteh aan da ziide der Britten te scha
ren, die zij niet als vijanden, doch
als bevrijders beschouwden. En af
gaande op hetgeen wij onzen legers
tot heden over den aard der bemoeiin
gen van Fransche zijde met onze
aangelegenheden hebben meegedeeld,
zal niemand zich over die anti-Fransch
gezindheid verwonderen, laat staan,
ze den betrokkenen ten kwade dui
den.
Slechts vier dagen na hun landing,
waren de Engelschen reeds tot op
een afstand van vier mijlen van Ant
werpen, het hoofddoel der expeditie
genaderd.
Vermelding verdient hier de bewe
ring van latere krijgskundigen, dat,
wanneer de Engelsche troepen te
Ostende in plaats van op het eiland
Walcheren waren ontscheept, zij zich
na eenige korte dagmarschen, zonder
veel moeite van de oude handelstad
aan de Schelde hadden kunnen mees
ter maken. Vlaanderen toch was
nagenoeg geheel van Fransche troe
pen ontbloot. De 2 A 3000 man, die,
en dan nog zeer verspreid, in deze
provincie het veld hielden, hadden
volgens deze beoordeelaars, geen tegen
stand van eenige beteekenis aan de
overmacht der Britten kunnen bie
den.
Waar bevond zich intusschen ko
ning Lodewijk, toen het vijandelijke
reerde en nA de inname van Middel
burg en Veere, de vesting Antwerpen,
onder strategisch opzicht het gewich
tigste punt van zijn Rijk, metinname
bedreigde
De Vorst vertoefde te Aken en
onderging daar een badkuur.
Toen de tijding van de landing
der Engelschen hem bereikte, keer
de hij onmiddellijk naar zijn land
terug. Aan generaal Dumonceau droeg
hij de verdediging op der Hoofdstad.
Hij zelf begaf zich naar Rotterdam,
waar hij zijn hoofdkwartier vestig
de.
De kern der Hollandsche troepen
was in Duitschland en in Spanje
gelegerd. Het grootste gedeelte dat
daar order de vanen van den Over
weldiger streed, zou den vaderland-
schen bodem nooit meer betreden.
Lodewijk riep derhalve in het ge.
heele land vrijwilligers op, tot den
strijd tegen de Engelschen. Het re
sultaat was te eurstellend voor den
Vorst. Slechts weinigen gaven aan
zijn herhaalden oproep gehoor.
Zooals we eds aanstipten, bijna
al zijn onderdanen zagen in de En-
elsche expeditionnaire troepen hun
levrijders, die gekomen waren om
een door hen verafschuwd juk van
de schouders te helpen afschudden.
Van andere zijde echter, zou hulp
leger od het eiland Walcheren one-1 komen ODdagen voor koning Lodciyijk.
Nauwelijks was het bericht van
de ontscheping der Engelschen te
Parijs bekend, of een gedeelte van
het garnizoen der Fransche hoofd
stad, vermeerderd met dat van andere
Fransche vestingen, werd ijlings naar
Antwerpen gezonden. En terwijl de
ze legermacht onder commando van
generaal Rampon, met geforleerde
marschen de bedreigde stad naderde,
voer een Fransch eskader de Schel
de op.
Lord Chatham, den generalissi
mus van het Engelsche landingsle
ger, trof na den terugkeer in zijn va
derland het verwijt, bij deze expedi
tie te weinig voortvarendheid en
geestkracht aan den dag te hebben
gelegd. Had hij met meer energie
en vastberadenheid, zijn doel, de in
name van Antwerpen in 't oog ge
houden, dan zou hij zich van "deze
vesting meester hebben gemaakt,
nog vóór het uit Frankrijk tot ont
zet opdagend legercorps was aange
komen. De overmeestering der Schel-
de-stad zou ffem des te gemakkelijker
gevallen zijn, omdat het Fransche
garnizoen het getal van 2000 man niet
te boven ging.
Maar de Engelsche generaal wilde
alvorens den aanval op Antwerpen
te ondernemen, in den rug gedekt
wezen, om niet van zijn verbindings
lila tztet de vtoat te warden afgesne
den. uaarotn sloeg hij eerst het be
leg voor Vlissingetu waar de Fran
sche generaal Monnet met 2 A 3000
man de verdediging leidde.
Door het volgen van dit inzicht
handelde Lord Chatham trouwens
geheel overeenkomstig den Engel
schen landaard, die veelal de meeste
voorzichtigheid in acht neemt bi
de uitvoering van krijgskundige ope
raties te land.
Te Parijs zou men het niet bij de
troepenzending onder generaal Ram
pon, tot verdrijving der Engelschen,
laten.
Fouchè 2), Napoleon's minister van
Politie, die tijdens de afwezigheid
van zijn meester, met groote macht
bekleed was, mobiliseerde 20.000
man der Nationale Garde om de
Fransche legerafdeeling in Holland
te versterken.
Geen .der tegen de Engelschen in
't veld staande legeroversten, achtte
hij bekwaam genoeg om aan Lord
Chatham oofd te b eden. Daar
om stelde hij voor, het bevel over
het Noorderleger aldus luidde de
officieele naam der vereenigde Fran
sche troepen in Holland en België
op te dragen aan maarschalk Berna-
dotte 3), ondanks het feit, dat deze
na den slag bij Wagram, bij den Kei-
ze» ia ongenade was gevallen.
<Wordt voortgezet).
David Bruce was in 1809, generaal,
majoor. Na het herstel van Neder,
land's onafhankelijkheid in 1813,
werd hij met den rang van luitenant*'
generaal tot provinciaal commandant
van Zeeland benoemd. Vervolgen?
werd hij lid van het Hoog Militaii
Gerechtshof. Hij overleed in 1823.
2) Joseph Fouché stemde als lid der
Nationale Conventie vóór den dood
van koning Lodewijk XVI. In 1799
tot minister van Politie der Fransche
Republiek benoemd, ontwikkelde hij,
ook onder Napoleon, in dit ambt een
ongemeene werkzaamheid en schran
derheid. Hij overleed in 1820, als
hertog van Otranto, te Triëst.
3) Jean Baptiste Bernadotte (1763
1844) was de zoon van een Fransch
rechtsgeleerde. Hij behoorde tot de
bekwaamste generaals van het Eer
ste Keizerrijk. In 1810 werd hij door
de Zweedsche Standen tot kroonprins
van Zweden uitgeroepen. In 1818
werd hij koning van Zweden en Noor
wegen onder den naam van Karei
XIV. De tegenwoordige koning van
Zweden, Gustaaf V, stamt in rechte
liia van Bernadotte af.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
OE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN t
259.
f)c hoer Treub, ui hett politieke in
het private leven teruggetreden om
zonder verantwoordelijkheid, als ad
viseur van groot-handel en industrie
beter de regeeringsdaden te kunnen
becritiseeren, schijnt in deze zelf ge
kozen taak al weer geen bevrediging
te vinden. In plaats van zich n.m. met
de wetgeving en bestuursmaatregelen
bezig te houden, welke direct of in
direct op het bedrijfsleven van invloed
zijn, is hij al weer eenigen tijd bezig
in zijn blad „De Vrijheid" den zede-
meester te spelen over de poluiielget
partijen.
In het laatste nummer van zijn or
gaan heeft hij de Katholieke Staats
partij de eer van zijn belangstelling
aangedaan. En over wat anders zou
de heer Treub dan schrijven dan over
een dreigende scheuring in onze partij
en een mogelijk samengaan van de
geheele of een gedeelte diér partij
met de sociaal-democraten.
Het schijnt niet le baten, of de
leider der Katholieke Staatspartij in
het openbaar, in de Tweede Kamer,
alle geestverwantschap met de soci
aal-democraten afwijst en de KaLho-
lieke pers voortdurend eenzelfde ge
luid Iaat hooren, wetende, daarmede
dengeest van het overgroote deel der
geloofsgenoo'en weer te geven.
Toch schrijft de heer Treub:
„De nog ietwat schuchtere uit-
noodiging van Troelstra's kant aan
de Katholieke Staatspartij om de
handen ineen te slaan en gezamen
lijk het regeerkasteel te bezet .ji,
werd weliswaar door deze voorloo-
pig van de hand gewezen, maar,
zegt de schrijver, „zij ligt zoo on
miskenbaar in de lijn onzer poli
tieke ontwikkeling dat zij wat vroe
ger of wat later, zij het ook met
Zekeren schroom, zal worden aan
vaard."
Het oude liedje dus weert
Wij mogen echter den heer Treuö
den lof niet onthouden, dat hij althans
tracht eenig bewijs voor zijn bewe
ring bij te brengen, waar anderen
gewoonlijk niets dan wat lossen praat
over dit onderwerp verkoopen.
De lieer Treub betoogt, dat de
Roomsch Katholieke Kerk zoolang
mogelijk de arbeidersbeweging heeft
tegengehouden, maar, toen zij zag, dat
deze toch aan kracht cn invloed won.
ook onder haar eigen kinderen, zij
geleidelijk, zonder schokken, de ba
kens heeft verzet en van conservatief
■ood is geworden. De heer Treub
teeft dan een prognose van de
verdere ontwikkeling der Katholieke
Staatspartij welke ten slotte tot een
„mariage de raison" tussclien Roomsch
en rood zal voeren.
Deze geestesgesteldheid van den
heer Treub bestaat niet alleen bij
iezen oud-minister. Dat geleide'ijk ver
worden van zwart tot rood onder den
drang van de omstandigheden,wordtin
de Roomsch Katholieken beurtelings
afgekeurd en toegejuicht met eeu hal-
starrigheid, welke bijna doet wanho
pen aan de goede trouw dergenen, die
altijd maar weer dezelfde valsche
voorstelling blijven geven.
Dat Leo XIII al tientallen jaren
geleden de leer der Kerk over cüei
verhouding tussclien werkgevers en
werknemers aangaf, dat de Pausen en
Katholieke sociologen helder de ver
houding van staat en individu hebben
vastgesteld, dat de klassenstrijd het
wezen der sociaal-democratie in de
Katholieke Kérk scherp veroordeeld
is en blijft, en het privaatbezit als een
onaantastbaar recht blijft erkend; dat
alles en meer, waaruit het grooïe ver
schil tusschcn Katholicisme en Soci
alisme helder naar voren treedt,
wordt nimmer door critici als de heer
Treub bekeken. Men hangt aan bij
komstigheden en weet geen personen
van zaken te onderscheiden.
De Rcrum Novarum werd allereerst
voor de Katholieken geschreven.Wan-
neer de Paus dus toen den werkgevers
en werknemers hun christelijke ver
plichtingen inscherpte, wist hij, dat
er vele liberalise-erenda patroons en
vele tot liet socialisme geneigde ar
beiders waren. Anders was zijn woord
overbodig geweest.
Wanneer nu de Itoonische leiders
in het politieke en sociale leven trach
ten de onderscheiden standen tot el
kander te brengen en hun werk slechts
langzaam zien vorderen, omdat libe
rale en socialistische invloeden zoo
maar niet op eens zijn geneutraliseerd,
is het dwaas aan dje leiding een „roo-
de evolutie" te verwijten, waar niet
anders gebeurt dan een terugbrengen
der maatschappij lot het oude, christe
lijke solidariteilsidce.
En wanneer wij de officioele só-
ciaal-democratie in de politiek overal
zien verwateren tot een zuiver demo
cratische partij, die de uitwerking van
Marx' princiepen maar liever aan de
communisten overlaat en wij zien dan
de leiders dier beweging „graag op
baantjes" de handen uitstrekken naai
de sterkste politieke partij in Neder
land, hopend met haar en door haar
aan de Regeering te komen, is het dan
billijk aan de Katholieke Staatspartij
te blijven verwijten, aat zij in roode
richting stuurt, ook, wanneer haar
voormannen den klassestrijd en alle
gemeenschap met de S.D.AP blijven
afwijzen en de krachtigste verdedigers
zijn van de christelijke coalitie?
't Wordt toch eindelijk lijd, dat de
heer Treub en zijn volgelingen de
zaak ook eens van dezen kant gaan
beschouwen, willen wij in hun goede
trouw blijven gelooven.
Donderdagavond vergaderde boven
genoemde Maatschappij in holel „De
Leeuwerik".
De voorzitter, de heer ir. W. J.
Burgersdijk, deelde mede, dat de door
de maatschappij in het leven geroe
pen bezuinigingscommissie, na voeling
met de verschillende organisaties hier
ter stede, tot de conclusie was geko
men, dat de annexatie door Haarlem
ten nauwste verband houdt met de
kwestie van een haven. Op een eerst
volgende vergadering zal de heer Huls-
wit, de al- of niet-wcnschelijkheid van
een haven voor Haarlem nader uileen
zetten.
Dan nam de heer mr. A. E v Saher
uit A'dam, gedeleg. voor de Ned. Ka
mers van Koophandel in Duiischland
en Zwitserland, het woord, om in te
leiden het onderwerp: „De strijd om
den vrijhandel in het buitenland".
Allereerst zette spr. uiteen, hoe in
de jaren 1880—1910 de handel in de
verschillende Landen bijzonder in bloei
is toegenomen, bijzonder ook het inter-
nationaler uilverkeer. Ook blijkt een
groote toename in het internationale
ruilverkeer per hoofd. Spr. gaf hierbij
verschillende cijfers en merkte op, dat
het internationale ruilverkeer per
hoofd in Nederland, in marken uit
gedrukt, reeds in» 1830 114 en in 1910
1657 bedroeg.
Nederland neemt daarmede verre
weg een der hoogste plaatsen in.
Vervolgens besprak de inleider de
staatkundige hervormingen in de ver
schillende landen, waarna spr. uit
weidde over het feit, dat z.i. de her
leving van den handel afhing van de
herleving van het internationaal ruil
verkeer.
De Duitsche -concurrentie bespre
kend, zeide de inleider, dat deze zoer
hinderlijk is, doch dat de stelling, en
hierin stond spr. niet alleen, daar in
Amerikaansche tijdschriften hetzelfde
uiteengezet is, als zou de markt met
Duitsche goederen overstroomd zijn,
geheel onjuist is.
Spr. ging dan over tot een nadere
uiteenzetting van de agendapunten, te
behandelen op de buitengewone ver
gadering, eerstdaags te Utrecht te
houden.
Uitvoerig stond spr. bij de verschil
lende agendapunten stil.
Bij het eerste: verhooging der tarie
ven, zette spr. uiteen wat moeite en
last de tarievenregeling reeds veroor
zaakt heeft in Italië, Canada, Enge
land, Frankrijk en Spanje en hoe z. i.
een tarievenoorlog in dezen tijd van
malaise vooral vermeden moest wor
den.
Bij het punt: invoerverboden deelde
spr. eonigo nadeelige gevolgen mede, wel
ke invoerverboden voor Zwitserland ge
bracht hadden.
Het punt: rijkssubsidie aan de in
dustrie, besprekend, deelde spr. mede, dat
het daardoor kan voorkomen, dat de in
dustrie fabrieken in het buitenland aan
koopt, daar een bedrijf exploiteert en
het rijk voer de industrie in eigen land
laat zorgen. Zou ooit tot rijkssubsidie
aan de industrie besloten kunnen wor
den, dan moet dit plan, volgens spr.,
door economen, niet door staatslieden
voorbereid worden. Spr. verwerpt dogtt
idéo niet geheel en al.
Het export-crediet besprekende, zeide
spr., dat ook dit in verschillende landen
toegepast is, doch niet gebaat heeft, daar
het geen vertrouwen gewekt heeft. Spr.
achtte credietactie echter wel noodig voor
landen als Rusland, Polen, e.d.
Onder luide teekenen van instemming
eindigdo de inleider zijn causerie, voor
welko de voorzitter hém hartelijk dank
zeide.
Na ean korte pauze volgde de bespre
king der agenda van de buitengewone
algemeene vergadering, terwijl hierbij te
vens gelegenheid was, in te gaan op
het door den heer Von Saher naar voren
gebrachte.
Verscheidene leden tradon in debat en
werden allen uitvoerig door spr. beant
woord.
Naar de algemeene vergadering wer
den afgevaardigd de hoeren W. J. Bur
gersdijk, M. Orommelin en E. H. K re-
lage, wien vrij mandaat meegegeven
werd.
Na de rondvraag werd de vergadering
gesloten.
kelijk eene uitstekende keuze died uit
de Franschc „voortrekkers" der we
tenschap: stem en toon, geest eu we
tenschap van dezen causeude hebben
ons den gcheelen avond in gespannen
aandacht kunnen houden.
Dit was de geschiedenis ia haar
fijnste levendigste verschijning: een
diepere kijk op den geest van het
volk, in de zielen, in het gemoed
der brave Napoleontische grognards.
Zij waren van heldengeslacht; zij
waren geboren strijders, de afstamme
lingen van Kelten, Galliërs en Fnui
ken. En met de karaktertrekken dier
volken bewees spreker ons dat, Wij
voor ons kunnen aan zoo'n argument
minder logische dan dichterlijke waar
de toekennen: ieder volk zal met zijn
stamtafel in de hand op die man'er
wel kunnen bewijzen, dat zijn zo
nen de strijders zijn.
Wel was die afstamming een prachtig
hulpmiddel, om het karakter van den
grognard te verstaan, en we zijn den
causeur dankbaar voor zijn prachtige
schildering van Napoleon's strijders, die
m hun jeugd de leerschool der revolu
tie doorliepen en in zijn glorie-tijd de
perfects to krijgors geworden waren, taai
en volhardend en nooit te ontmoedigen,
opofferend en lijdend, in ontberingen en
pijn ,bij nijpende koude en brandende
hitte, bij kwellenden honger en schrooi-
enden dorst, begeerig naar roem en
eer, met eene werkelijke liefdo voor
hun vaderland, zooals onze soldaten ze
haast niet kennen, en met liefde voor
hun overste..en hun afgod Napoleoa.
Zoor schilderde spr. ons den grognard,
zoo toonde hij hem ons in de memories
en brieven en grootero geschiedwerken.
Te idealistisch? To-h niet. Wo zagen
eeen persoon: we zagen niet een grog
nard, we zagen den grognard.
Is de mensch niet iets prachtigs, ge-
obstrabeerd van induvidualiteiten
En dat mooie, dat de kern was in
iederen strijder van Napoleon heeft spr.
ons getooifd. En was het den krijger
van den Jaatsten weroldkryg kwalijk te
nomen, dat hij Napoleon's snorrobaard
vergeleek bij zijn eigen poilu? Een ver
gelijking tusschen den krijger die van'
overwinning tot overwinning trok, tel
kens naar nieuwe zege en nieuwen
roem, en den poilu die werkt en
streed en leed en ontbeerde even
zeer als die ander en z'n land de zege
bracht, pnder ooit de minste aanmos-
mgmg. jaren lang, van tastbaren voor
uitgang?
We zijn geen müitairisten, en den
oorlog betreuren wemaar soldaten,
do soldaten, die Madelin ons heeft la
ten zien, dat waren prachtkerels.
Jubileum. De Christelijke School
in de Koningstraat viert op 1 April as.
haar zilveren bestaansjubileum. liet
feit zal feestelijk herdacht worden.
Aanbesteding. - Dinsdag j.l werd
ten Raadhuize aanbesteed de levering
van schoolbelioeften voor de gemeente
scholen in 1922. Ingeschreven werd
door de firma's Gebrs. Post met
w- A Antonijnen met
f 1014.90 en C. Dingier met f 931.96
voor schrijf- en leerbehoeften. Aan
den heer Dingier werd de levering
Het aangename geestige wederwoord gegund. De heer Tolk had voor de
van onzen conférencier op de inlei- levering van handwerkbenoodigdheden
ding van den vice-president (de pre- alleen ingeschreven en kreeg dan ook
sident was door ongesteldheid ver- de opdracht.
hinderd) overtuigde ons al dadelijk Beaardbeien-export. Donderdag-
)ervan, dat de Alliance fran?aise wer- avond vergaderden de leden van de tei
f Beverwijksche exporlveiling in hotel
„De Zon".
In behandeling- kwam vooral het
van de andere veilingen uitgegane
voorstel om de aardbeien op eigen
risico en per eigen scheepsgelegen
heid naar Engeland in verschen toe
stand te vervoeren. Nadat verschil
lende bestuurderen hun standpunt ten
aanzien van dit voorstel belicht had
den, werd het in stemming gebracht
en met bijna algemeene stemmen ver
worpen.
Concours uitgesteld. Naar ver
luidt zal het concours, dat de Bever-
wijksche Harmoniekapel voornemens
was met Pinksteren te houden, niet
op dien datum plaats vinden. Een
andere dag is nog niet vastgesteld.
Gemeenteraad. Vrijdagavond ikwam de
raad in openbare zitting bijeen. De Bur
gemeester ih a n teerde rien voorwttershamar
De heer-en Slagveld, v. d. Mooten en Ko
ning onlbralkten op 't appèl.
In handen van B. en W. wordt gesteld
een verzoek van de Zaotdvoorts-cfh-e Har
moniekapel, oan voor haar repetities ge
bruik te mogen maiken van het gymnas
tieklokaal van school D.
Aan die orde wor.dit gesteld, de vast
stelling eener wijziging in art. 7 dor ver
ordening op liet gewicht van brood en
ide samenstelling daarvan. Wondt over
eenkomstig 't vootjM van B. en W.
vastgesteld.
Vastgesteld wordlt verdier oen wijziging
der melk verordening en in de legesveror-
de.ning.
Naidot de (kohieren der gemeentelijke
rioleoring even-eens zijn vastgesteld, komt
in befhaudioüng eervol ontslag-aanvrage
van den gemeente-secretaris.
De heer ZWAAN becritiseerd het ad
vies vr-i B. en W. Spr. vindt het te
„mager" tegenover iemand die niet min
der dan 33 jaar de gemeente gediend
heeft.
De scheidende secretaris had zijn ge
breken, docih hij heeft foeh ook veel goedis
voor de gemeente gedaan. Dit had vol
gens spr. wel naar voren m >,Hen wor
den gebracht
SpT. wil dain ook het ontslag verlccmen.
met de aanvulling „onder dankbetuiging
voor die aan de gemeente beweieu dien
sten".
De woorden van den beer Zwaan vin
den ingang bij den heer BTU.MSON.
De lieeren SLEGERS en MOLENAAR
sproken zierh orfder hiertegen uit.
Wethouder v. d. PLAS is tegen 't voor.
stel van den heer Zwaan. Houding en ge
drag van den secretaris gedurende den
laalsten tijd zijn voor B. eu W. aanlei
ding geweest de ontslag-aanvrage zonder
meer, den Raad voor le leggen
De heer v. HELDEN is voor het voor
stel van den heer Zwaan. Spr. wil ook
't goede wedk van den ambtenaar waar
deeren.
Het voorstel wordt ten slotte door den
heer Bramson gesteund, in stemming ge
bracht en verworpen mot 3 tegen 5 stem
men. De hoeren Zwaan, Bramson en v.
Helden waren de voorstemmers.
B. en W. stallen voor afwijzend te be
schikken op een verzoek, om ook voor
de losse arbeiders in dienst der gemeen
te een vaeaolienegöÜng vast te stellen.
Wordt aangenomen.
Adrian, 2. M. Mauritz; vac. dir. H. D. K-ru-
wordt het punt „Muziekbelasting" aange
houden, opdat men deze zaak eerst nog
eens nader onder de oogen kan zien. Het
voorstel van B. en W. aangaande verbod
bebouwing van het plantsoen bij de Pas
sage, wordt aangenomen.
Bij de rondvraag klaagt de heor BRAM
SON er over, diat de temperatuur op
school C. veel te laag is.
De heer VAN DER PLAS was op on
derzoek uitgegaan, hem was de tempera
tuur meegevallen.
De VOORZITTER zegt toe dat B. en
W. zuilen trachten den toestand te verbe-
Nadat verschillende hecren hun klaag,
toonen hebben d-cren hooren over de duur
te van het Clectrisch licht, gaat de raad ia
geheime zitting over.
Z
H.
P..
A..
U..
S..
Z. H. PAUS BEN'ED ICTUS XV. f
.even jaren, Heil'ge Vader,
.ieldt Gij Petrus' Sloel bezet.
Tech tig hicldt G* ook Godes Kerke,
.Is ©en lelie, onbesmet,
.we dienaars, Uwe schapen,
.taan zoo plotseling, onbewust.
B..
E..
N..
E..
-ij Uw lijkbaar, goede Herder,
•n bidden voor Uw zielerust.
•immer m-oode, altijd wakend,
n tot helpen steeds bereid
D....eugden die Zijn werken sierde»
I....n dien hitteen oorlogstijd.
C.,. .kristenen, bidt deze dagen
T,,..ot den Alwijzen, goeden God.
U....we wil geschiede, Vader,
Sterven is ons aller lot.
D....aar ligt Hij nu, Gods Plaatsbkfeeaer,
E....ervoi, zonder vlek of blaam.
N....uimier zal die hand meer zeeg'ncn,
[die
V..eten hier heeft welgedaan,
IJ.verige, trouwe Dienaar
F..iere strijder, onvervaard.
T....oonbeel-d van gedrild en liefde
I ....n Gods wijngaard hier op aard
E....ervol hebt Gij Petrus' scheepje
N....aar de veil'ge reê geleid.
D..,.at God daarvoor Zijn dienaar
[schenkt
E....en gelukkige eeuwigheid.
Noordwijkerhout. F. DE VROEGE,
St. Bavo-Gestieht
Barometerstand: 751. Neiging: VooruiL
OPGAVE VAN:
en.
Burgerlijke stand. Geboren: d. vat
M. van Eerden—Wempo d. van O. J.
van DoornJansen z. van A. van Bor-
kum—van den Eijndo z. van A. B.
Haije—Bartels d. van J. E. ter Mets
Ohattelion d. van W. Bottelier—Kol-
laarfc d. van HündlingDeul.
Gehuwd: A. G. J, O ver wijn met A
A. H. Buse; H. van Roode met J.
B. van der Meulen. N. J, Beringen
met A. M. S. van Geemen. A. P, M.
Doedena met E. 0. O. Bakker.
Overleden: Johanna Maria van Veen,
echtg. van M. Mudde, 67 j. Hendrik
Heemskerk, echtg. van E. Martin, 61
jaar.