BUITENLAND.
B1NNENLANP
ZIJN SLACHTOFFER.
a
DONDERDAG 2 FEBRUARI 1922
BRIEVEH UIT FRAMICRSJK,
HET verkeerswezen in parijs en
De spoorwegstaking in Duitsch-
jt land.
PB BENOEMING VAN RATHENAU,
Ggffl. BU1TENL. BERICHTEN.
HIEUW
FEUILLETON
ito
en wilde baar in hiiis....hrignKeii .en.
het akelig schouwspel aan haren blik
onttrekken. Zij luisterde echter naar
niets.
„Mijne dochter," gilde zij.
De geneesheer, die over de lichamen
der beide jongelieden heengebogen
was, naar wier toestand hij een onder
zoek instelde, stond eensklaps op
hij was zoo bleek als een lijk en de
diepste wanhoop was op zijn gelaat te
lezen. Hij uitte die woorden die een
rilling van afgrijzen door het lichaam
van alle aanwezigen deden gaan
„Paul is dood
„En mijn dochter," kreet de baro
nes,
„Uwe dochter is ongedeerd. Zij is
enkel bewusteloos.
Er heerschte diepe stilte.'Iedereen
was ten zeerste bewogen door het treu
rig voorval, dat den in vroolijkheid
en geluk begonnen dag op zoo vreese-
lijke wijze deed eindigen.
De dokter, wiens smart, al bleef hij
ook voortdurend zwijgen, niet minder
ontzettend was, dan aie der barones,
zeide„Wij zullen den doode naar
het kasteel overbrengen."
„Ja, ja, die arme jonge man," riep
Doe wat u goeddunkt en alsof ge in
uw eigen woning waart. Wat zal die
arme Christine lijden
„Misschien was het voor haar wel
beter," mompelde de dokter, die on
der den indruk eener gedachte scheen
te zijn, welke de barones niet kon be
grijpen, „dat zij in het geheel niet
weder tot bewustzijn kwam."
Daarop wendde hij zich tot de gas
ten en sprak: „Is er iemand om mij
te helpen
Allen kwamen naderbij.
Hij nam Paul bij het hoofd, Paul,
dien hij lief had als een kind, waarop
hij al zijn hoop gevestigd had als op
een zoon, voor wiens geluk hij zooveel
had willen geven. Een der omstanders
gaf een teeken, om hem te helpen.
Iemand vroeg„Is er dan in 't ge
heel geen hoop meer
„Niet de minste. De ellendeling
heeft hem midden in het hart getrof
fen." Hij barstte in snikken los.
„Mijn beste, beste jongen," snikte
hij, zich over het gelaat van Paul
buigend, om hem te kussen.
„Maar," zei een stem, „wie heeft
deze misdaad kunnen bedrijven
iê-barones. „iiii is. immers miin zaooJEvenmin. als._de- anderen bepreen
de dokter het. Dit ongeluk kwam zoo
ontzettend onverwacht. De ramp
die het leven en het gelu"£ vernietigde
van twee wezens, die elkander aan
baden, kwam zoo plotseling, dat het
verstand er bij stilstond. De reden van
deze misdaad was ondoorgrondelijk.
Paul had geen enkelen vijand.
De barones de Mézière en haar doch
ter werden door iedereen als het ware
op de handen gedragen. Wie kon hun
dit leed aangedaan nebben
Het was ongehoord, onverklaarbaar,
En de dokter stond verstomd, verplet
terd en machteloos tegenover dit ge
heim. Zijne verbazing was even groot
als de smart, die hem ter neer drukte.
Wie pleegde een zoo afschuwelijken
moord
Hij ging in de richting van het kas
teel met den smartelijken last die hij,
geholpen door twee andere gasten,
nauwelijks kon dragen.
De barones was "geknield blijven
liggen naast hare cfochter, die zij
tot zich zelve trachtte te brengen.
Twee dames, die liet feest hadden
bijgewoond, bleven bij haar om hulp
te'bieden. De een bevochtigde Chris-
iine'sIipofd met £eukw.a.t.èn._t£r_wiil
de andere het jonge meisje onder de
armen ophief.
Het gelaat was doodsbleek, de oogen
waren gesloten en haar kleed was met
groote bloedvlekken bedekt.
De barones vreesde, datfde dokter
zich vergist had en hare dochter ook
getroffen was.
f Hieromtrent was zij nog niet volko
men gerust, en haar hart kromp ineen
bij de gedachte aan de smart, die zich
van het ongelukkige kind zou meester
maken, als zij tot zich zelve kwam
en den onherstelbaren slag vernam.
Zij verlangde naar het oogenblik,
dat het meisje zou ontwaken uit de
bezwijming, de oogen zou opslaan,
en tegelijkertijd zag zij er vreeselijk
tegen op, want als het bewustzijn
terugkeerde, als Christine begreep
wat er gebeurs was, zou het ongeluk
kige kind tegelijkertijd weten, dat
zij slechts in het leven teruggekeerd
was om te lijden.
De barones wist hoezeer Christi
ne Paul beminde.
Terwijl mevrouw de Mézière geheel
verdiept was in smartelijke gedachten
fluisterde de dame, die de ongelukkige
.bruid^teundeL.Zii heeftzlch he.wp«en.
„Mijne dochter," herhaalde me.
vrouw de Mézière, „ik ben 't, uwe
moeder. Herkent ge mij
Christine opende de oogen.
Het park was nog geheel verlicht.
Zij zag verwonderd en scheen zich ietf
te herinneren van hetgeen er gebeurd
was.
Hare lippen prevelden een naam»
„Paul 1'
En zij richtte zich halverwege op.
„Hij is daar," zei de moeder, „g<
zult hem dadelijk zien."
Thans richtte zich het meisje geheel
op en met verwilderde oogen keek
zij om zich heen. Zij scheen zich al
te vragen, wat er met haar gebeurd
was en waarom de dames bij haar
stonden.
Zij keek haar moeder aan, wiel
gelaat^nat was van trane n, en een
hevige schok doortrilde haar lichaam.
Zij begon zich het gebeurde te herin
neren en vroeg op den toon eenet
krankzinnige„Paulwaa» is
PaulfP'.
Tweede Blad
IN HOLLAND.
Half leeg rijden, sedert enkele dagen, de
zware auto-bussen langs de groote boule
vards, kruipen lusteloos naar het hoog
gelegen Mont Marïre en razen met hun
luttele vracht, door de stillere wijken van
Parijs. Men behoeft niet meer te wachten
op de vaste halteplaatsen, met moeite een
volgnummer te veroveren, of als een Haag-
sclie verkeersagent, met de armen te
zwaaien, om op een niet verplicht halte
punt, den conducteur tot stilstaan te dwin
gen. Met open armen ontvangt de conduc
teur zijn betalende gasten, die hij anders,
nauwelks met een blik, verwaardigt te
groeten.
De tarieven zijn verhoogd, meer dan ver
dubbeld en het toch reeds zoo dure leven,
maakt de menschen huiverig, het misschien
wel billijke, maar ontzaglijke hooge ver
voerloon te betalen.
De eerste klas vooral moet het ontgelden,
vandaar de half leege wagens, die zelfs op
de meest drukke uren, voorbij rollen.
Een ongewoon gezicht dat aller aandacht
trekt, en wijst op een mislukte poging van de
autobus exploitanten het bedrijf rendabel
te maken. Als gold het een onderlinge af
spraak, de voorheen populaire bus te boy
cotten, zoo eenparig is men in zijn besluit,
door het nemen van een ander vervoermid
del, de tariefverhoogiugzoo Spoedig moge
lijk ongedaan te maken. De metro voert ons
voor den ouden prijs van 30 centimen naar
het doel, dat wij wenschen te bereiken en
men moet al een slecht financier zijn, om
voor een zelfden zit per bus meer dan het
dubbele te willen betalen. De taxis varen
er wel bij, want groepjes van 3 of 4 perso
nen, die botje bij botje leggen, kunnen even
billijk en veel aangenamer per auto den
verlangden afstand afleggen, dan voor een
even hoog bedrag in de schommelende auto
bus plaats te nemen. Zoo staan wij dus voor
het feit dat deze populaire kolossen in
enkele dagen) hun populariteit hebben verlo
ren en worden nagestaard als gold het een
geheel bijzondere nieuwigheid. Ben oplos
sing zal er moeten komen, zoowel in het
belang van de reizigers als in dat van de
exploiteerende maatschappij.
Het verkeersvraagstuk is trouwens het
onderwerp van den dag. Men is overtuigd
dat het, gelijk thans geregeld, niet blijven
kan. Levensgevaarlijk is op bepaalde uren
roor den voetganger, een wandeling langs
de Parijsche straten, een oversteken op de
boulevards. Roode banden hebben niet ge
baat om de veiligheid te verhoogen: zij zijn
zoo goed als weggevaagd door een enkele
regenbui, zwart geworden door de voort
durende druipende olie en benzine der
voortjakkerende auto's. Palen met opschrif
ten en borden niet waarschuwingen, zyn
onmachtig, het verkeer in goede banen te
leiden en de levenszekerheid te waarborgen.
Ben grooter aantal verkeersagenten zat
slechts in staat zijn, de gegeven voorschrif
ten te doen eerbiedigen en de noodige orde
op verschillende punien te doen heerschen.
De witte slok die zij voeren, is nog steeds het
oeste middel om de baan rrij te maken cn
den voetganger zonder vrees van het eene
trottoir naar het andere te doen oversteken.
Juist terug uit Holland, maakt men onwil-
fïUürc en techniscSe desk'üAÖtgëö ulf, Wel
ke Pobicatré gisterenavond heeft geraad
pleegd in verband met de vraagstukken,
opgeworpen door de Engeüsche en Itali-
aansdhe voorstellen.
Aangezien de besprekingen nog moeten
voortduren, betwijfelt mien of de bijeen
komst der drie ministers van buifceniand-
sdhe zaken 0 Fetor, zaj kunnen plaat#
hebben.
'Gelijk wij gisteren nog in een idee! onzer
vorige oplage meldden, (heeft de rijlcs-
vaikvereieniging van Duitsöbe spoorweg
ambtenaren met 20 tegen 16 stemmen en
één iblanoo besloten de spoorwegstaking
te prodameeren in den nacht van Woens
dag op Donderdag om 12 uur.
Nu er tot staking is besloten, wordt d»
verordening van dien rljkspresddent van
kracht, waarin gezegd wordt: Op do
spoorwegbeambten is van toepassing, wat
voor allé rijkoamb. ten aren geldt, het ver
bod tot staken'. Wie hier toe opwekt
wordt gestraft met gevangenis en boete
tot 50.000 marfc. Eveneens wordt liij be
straft, «Mé bedrijfsmiddelen of inrichitin-
rv xnr 1 gen saboteert. De rijksverordening madh-
De W asningtOGSChe Conferentie. Ugt dleM rijksverkeersminister teven»
maatregelen te nemen lot liet doen ver
richten van het onontbeerlijke wenk-
Werkwillige spoorwegbeambten mogen
zag, lang niet altijd volKomen met eigen in
stemming. Beter een half ei dan een leege
dop, beter een rijdende taxi tegen lager ta
rief dan één in ruste, tegen hoog, dat nie
mand betaalt.
In Parijs reglementeert eveneens het ge
meentebestuur het taxi-bedrijf, bepaalt eèn
minimum tarief, wijst de standplaatsen aan,
maai" de concurrentie is niet tot bepaalde li
chamen beperkt. De praktijk wijst uit, dat
naarmate er meer wagens zijn, er meer ge
reden wordt, als de tarieven blijven binnen
een redelijke grens en deze wordt hier, be
halve in de nachtelijke uren, niet overschre
den. De regeling van het verkeer in den
Haag trof in het bijzonder mijn aandacht
Hoe druk deden zij aan, die verkeersagen
ten met hun voortdurend armbeweeg, voor
het minste handkarretje, tegenover de rust
van hun Parijsche ambtgenooten, die al
leen op een kritiek oogenblik hun fluitje
doen hooren en hun stok verheffen.
Maar.een Hollandsche fietser Is dik
wijls nog gevaarlijker dan een Parijsche taxi
dusen bovendien het klimaat is hier
milder, zoodat een Parijsche agent het niet
zoo noodig -heeft als zijn Haagsche collega,
door armgezwaai, zijn koude ledematen te
verwarmen. Mr. P, y. S.
Parijs, 25 Jan. 1922.
De Chineesche kwesties.
Gistermorgen; werd dé plenaire zitting
der conferentie geopend»
De resoluties betreffenide die vreemdte
postkan [oren ia China, het terugtrekken
dér vreemde troepen uit China, de open
déu-r, e.a. Qiineesdhe kwestie» wenden
zonder 'discussie aangenomen.
Daarlop vo-lgdb die behandeling der
vkxrWvsrdenkomist.
De vlootovereenkomst.
Vtjf mogendheden hebben formeel haar Duitski-mtic^nlem "het standpunt.
goedkeuT-rng -vaai •de vlootOvereerfkJomst te cHlw_
temen gegeven dat geen wsobt lot state*
De v&ootcxveroenfcomst bevat de reeds j rijksregccring, die den rijks-
bekende lij-sten van dé voornaamste sdhe- j en verreweg bet grootste deel der be-
pen, v/eü'ke e'ike tmiogenidlheM mag behou- vdliking achte zwdh heeft, zal, inoden hot
dien, waarvan die totale scheepsruimte is ditmaal werkelijk tot een staking der
voor Amerika 500.650; Engeland 580.450; spoorwegbeaimbten mo-dht komen, zonder
economisch niét benadeeld worden. Een
dergelijke benaidéeling wordt gestraft mot
gevangenis en geldboete.
Naar de Reriijnsdh® oorrespondent van
Ihet „Hibld." uit pariemenitaire kringen
•ve-Bneemit, staan alle partijen van den
van dé sociaal-democrafen t-ot
Frankrijk 231.170; Italië 182.800Japan
301.320 ton. Alle andere kapitale schepen,
gebouwd of én aanbouw wanneer do over-
eenicomst int iwerfldng treedt, moeiten van
het program wordlen gesdhrapt, terwijl,
wat «la vervanging van oude schepen be
treft, «ie mogendheden overeenkomen, die
volgende goiniddleldie scheepsruimte niet
te overschrijden: -Engeland en Ver. Staten
525.000; Japan 315.000; Frarikrijk en
pardon optreden'. De Duitsdh-nationale
beambten waarschuwen tegen het deelne-
mien aan een stalking, die ongetwijfeld Ihet
land economisch in den afgrond zou
Storten. Bij «ie beraadslagingen in (hei
uitgebreide bestuur van de „GesöH-schaft
'dier «Jeutech-en Edseribataivesikehrsbeam-
ien" ife Berlijn deden de Zuid-Duitsdie
vertegenwoordigers duidelijk uitkomen.
Italië 170.000 ton. 'De kapitale scïhepen dat hun léden niet geneigd zijn aan de
mogen slechte kanonnen ■voeren van ten dwaze politiek van zekere Berlijnsdhe vak
hoogste 16 inches kaliber, andere schepen ;Ycreenigir.gen snede té doen.
van tien hoogste adht inohe». De overeen
komst omvat voorts de bepalingen betref-
fenidte «Ie fortificaties op dé eaUamdien in de
Stilte Zuidzee. Het
Os intergeallieerde spoorwiegcoimmissae
te Wiesbaden heeft medegededd dat de
J ,t J*™?* commfete voor het Rijnland te Koblenz,
kracht tot 31 Ctec. WÖ. Indften geen der nW9t dfen co^atot van het
niYMTpnlrtrvflfflAni if-UTAf* idan vairt rfyx rtry-vrr»n L
Rijnleger, besloten heeft geen spoorweg-
©talcing dn (holt (bezette gebied te dulden,
gebruik' vanduikbooten en gifgassen JJ*
zeide Hughes, «Jat er waarschijnlijk olm-1 t6tekfg m h€t beEeUe
mer dver een belangrijker verdrag was I Sebied "S* breèaea
mogeridheideni hst twee jaar van tevoren
opzegt, blijft hét teBaens wederom twee Kunlegar,
jaar van kracht. De beperking van hot
oriderihandtekL Het beteekeride een gewei?
dage géldbesparinlg en maakte oen eindt
aan den wedloop op mariraegebieid', terwijl
dé vejUjghèid «ter mogenldihedten onaange
tast bleef.
2oo trof het mij dat de taxis in Amsterdam
alleen voor personen met goedgevulde beur
zen zyn in het le en geroepen, want de ge
ringste afstand dien men in 'n dergelijk ver
voermiddel afiegt, loopt in de guldens.
Noodgedwongen, om mijn trein te halen,
nam ik op het Leidscheplein een auto naar
het Centraals talion en betaalde voor dien
korten zit twee Holiandsche popjes, zonder
fooi.
Hier behoort, integendeel, de taxi tot de
vrij billijke vervoermiddelen, voor 5 franc
legt men een afstand af van minstens drie
aangenomen, waarbij het gelbruik van gif
gas Wondt verboden en dlait van dudkboo-
ten beperkt.
DE V. S. EN BULGARIJE.
De correspondent van de „Times" te so
fia verneemt, dat er onderhandelingen gaan
de zijn tot het sluiten van een verdrag lus-
sohen de Vereenigde Staten en Bulgarije.
De V. S. zijn nimmer in oorlog geweest
met Bulgarije en de onderteekening, door
Amerika, van het verdrag van Neuiily, is
ongeratificeerd gebleven. Het verdrag zal,
•J "X »ö.li SXliXLZViZliZ Uiié? O
kwartier gaans en met een franc fooi ,r venvacht wordt, veel overeenkomst
de chauffeur zeer in zijn nopjes.
Men is niet verplicht den eersten niet altijd
den besten wagen te neinen en zoekt zich 'n
taxi uit, die ons zoowel om het type van
de machine als van den chauffeur (soms
werkelijk verstandig daarop te letten) het
meest verkieselijk voorkomt. In Amsterdam,
waar ik die proef, met opzet, ecnige maleii
nam, wilde men mij steeds dwingen no. 1
te nemen, als gold het de moreele verplich
ting van oen katolieke kiezer, no. 1 van
de lijst zijn vertrouwen te schenken.
Het komt mij voor dat het Amsterdamsche
stadsbestuur meer het belang der taxi-
maatschappijen dan dat van het publiek op
het oog beeft. De concurrentie is er zoo
goed als uitgesloten, slechts enkele onder
nemingen hebben het recht met hun wagens
de vaste standplaatsen in te nemen.
Welk oen tegenstelling met dé vroegere
„aapjes", toen het publiek steeds in bescher
ming werd genomen tegen de voerlieden,
d« prijzen eveneens van bovenaf werden
vastgesteld, maar zoo laag mogelijk, ten ge
rieve van het publiek. Overvragen werd
door de politie streng tegengegaan, thans
overvragen de maatschappijen op hoog ge-
vertoonen met liet Amerikaansch-Duitsch
verdrag en dient tot bescherming der Ame-
rikaanscthe handelsbelangen alsmede der
rechten van onderdanen der V. S. die naar
Bulgarije terugkeeren om er te wonen.
DE KWESTIE VAN HET NABIJE
OOSTEN.
Te Parijs wordt een nieuwe Brifcsche
wola over dé Oo-stersobe aangelegenheden
verwacht. De niet-off-icieete g-.-ct.xchtenwiv-
selkig, wélke tusséhen Parijs, Londen en
Rome gevoerd wordit, brengt de oplossing
nog niet veel nader.
Da Brits«jbc ambassadeur eisoht voor
Gridkenfiand compensaties, indien, döjt
Smyrna. opgeeft; (het m-oet waarborgen
bobben niet a-Heen voor bet bezit van
Lhracië, maar ook togen een mogolijken
Tunk-schen aanval. De Firanscthe regeering
adht ihet onmogelijk, Griekenland militai
re zekerheid te verse/haffen, hetgeen de
bandihavjng van sterke strijdkrachten in
SyriS en geweldige uitgaven zou verei-
schen. In de2 engeast Heten zid'j de mi-
In uitvoering vam die verordening van
den RijkaproaidCn't, lieeft de Beiflijnadhe
lioofdconimissar.ils van poS-i-tie bevolen, alle
gelden, bestemd om de staking vol te
houden, te besiag te mem-en en het druk-
ken yam oproepen tot staken te verhinde
ren. De gepubliceerde oproepen worden
oolk in beslag genomen. Personen-, die tot
staking opwekken! of onder art. 316 van
'het S.. W. vallen, zutem gearresteerd wor
den»
DE LEGEIRORGiA-NISATIE IN-
FRANKRIJK.
Dezer diagen begint die Fram-sclie Kamer
met de behandeling der verschillende wots-
ontwerpen tot reorganisatie van het leger.
Naar de Pa:rij®cihe oorrespondent van hét
,,Hbi.:' seint, heeft thans de houding van
de fmantiiedie oommissde in verband met
deze ontwerpen eenige beroering gewekt
onder de afgevaardigden. Het orüwerpen-
oomptex zou n.l. een vemhooging van uit
gaven meebrenigen van 500 mil-lioen. De
radicalen protesteenen tegen een veiihoo-
ging der an-ilitaiire uitgaven-, wiellke de rc-
gcertng beloo-ft hoeft juist te zullen ver
minde-rem; zij dreigen een campagne op
touw te milten z-eten, waartegenover dient
te worden opgemerkt, dat de ontwerpen
lewenis een vermindering beoogen van het
aaniiai soldaten, terwijl de eerste oefeniugs-
tijd wordit teruggebracht op 18 maanden.
De vermeerdering -der uitgaven vindt lvaar
verklaring in zékere maatregelen ten gun
ste van behoeftige gezinnen van militairen.
De nieuwe uitgaven dragen een sociaal en
geen militair karakter.
De oud-minister Vivi-ani gaf gisteren
uiting aan zijn vrees, dat «ie amiti-Fransche
propaganda deze zaak zal exploiteeren en
Frankrijk zal beschuldigen te streven naar
verbooging der militaire 'krachten. Hij ver
zocht daarom de negeerimg een beteren in
lichtingendienst van het buitenland te or-
g-aniseeren.
(Naar aanllekling van Rabhenau's bemioe-
sning tot minister van buitenlandsche
zaken schrijft de „Zeit", hét orgaa van de
Duitsche Volkspartij: De rijksdagfractie
van de DuAsdhe Volkspartij heeft gisteren
vergaderd. De bezetting van het departe
ment van buibenllamdsohe zaken met dr.
Rathenau werd in de fractie beschouwd al»
een gewil«ien aanval van den rijkskanselier
tegen de -door «ie fracie gestelde voorwaar
den voor de toestemming van het bela-s-
taigcompromis. Dientengevolge heeft die
fractie hij de aanstaande definitieve be
sHsasimg over het belastingcoirupromw weer
vrijheid van handelen.
JASPAR OVER DE BELGISCHE
PRIORITEIT.
Een medewerker van de „Chicago Tri
bune'" heeft een onderhoud gehad met
Jaspas", den minister van buibenJandsahe
zaken, waarin deze zeide dat de eerbied
der groote mogendheden voor de -hamdtee-
■kïningen, waarbij zij 'de Belgische prioriteit
hebben erkend, heden de grondslag is van
de veiligheid- der internationale betrekkin
gen. België zelf heeft -den vrede geconsoli
deerd, door zich «sen volie-dig-en. waarborg
tegen -een nieuwe schending van zijn
grondgebied te verschaffen. Zijn overeen
komst met Frankrijk is zuiver defensief;
van Engeland is eenzelfde overeenkomst
verkregen, doch de tekst ervan wordt nog
overwogen. België hèef,t de uitnoodiging
om aan de conferentie va Genua deel te
nemen aanvaard, in de hoop bij te «iragen
tot het consoMdeeren van den Eu-ropee-
schen vrede.
Aangaande België's belangen in Rusland,
zeide Jaspar, dat deze grooter zijn dan die
van andere landen. Zij omvatten uitge
strekte belangen in spoorlijnen, fabrieken
en kolenmijnen. De meeste mijnen bevin
den zidh in het Donetz-bekken, en alhoe
wel zij zijn genationaliseerd door de Sov
jets, zijn. zij meerendeels ongeschonden.
België zal, al-s voorwaarde tot het voeren
van besprekingen met de bolsjewieken in
Genua, restitutie voor de geléden schade
vragen.
WERKLOOSHEID EN COMMU-
NISME.
De vereenigingen van werkl-oozen uit
verschillende gedeelten van Londen kwa
men Maandag in Caxton Hall, Westmin
ster, bijeen om te pogen tot samenwer
king te komen en zich te kanten tegen een
politidk van geweld. Het gebouw was om
ringd door politie om bij eventuecle or
deverstoringen handelend op te treden,
doch dit was onnoodig, hoewel het in de
'vergadering w-arm toeging.
De heer Gilbert Manning vaat Dept-
ford spralk de vergadering toe en pleitte
voor constitutioneel optreden der werk-
loozen, terwijl hij afkeurde de pogingen
diergenen, die -den weg van Moskou op
wilden. Hij wees er op dat men tegenover
politie en militairen todh niets zou kunnen
doen en dat «Ié „gemi-ddlde Roode'', die
nu revolutie predikt, bij het eerste geweer
vuur op de vlucht zou gaan en d'at hun
leiders het wel laten zouden zich met de
politie te meten.
„In Deptford", ziedde hij,, is het aantal
communisten onder de werklooaen vrij
sterk, maar ilk wil geen revolutie; i'k ken
een land waar ze die hebben en ik ver
lang er niet naar gras te eten. Het was de
plicht dergenen, -die langs wettigen weg
verbetering wenschten, zidh tegen die ex
tremisten te organiseeren".
Van «Jen kant der extremisten in die
zaal werd natuurlijk geprotesteerd en het
slot is dat mien zeggen kan «Jat er twee
stroomingen onder de Londensohe werk-
looz-en tegenover elkaar staan.
DE DOOD DER 64 GEVANGEN
MOPLAHS.
De commissie, die een onderzoek heeft
ingesteld naar de oorzaak van den dood
van 64 gevangen Moplahs in een goede
renwagen op weg van Tirur naar Bellary,
Is tot de conclusie gekomen, dat de gevan
genen gestikt zijn door onvoldoende
ventilatie in dien wagen. Het gaas voor
de ramen van den wagen bleek namelijk
mét verf te zijn diebtgestreken. De voor
naamste schuld treft volgens «ie commis
sie de spoorwegmaatschappij en haar ver
tegenwoordiger ter plaatse, «Me bad1 moe
ten zorgen, dat 'het verstrekte voertuig in
een staat wias, voor het doel geschikt.
In Australië zal men te Sydney een
reusachtige brug gaan bouwen over de
haven. De brug zal een lengte krijgen van
3816 Eng. voeten met oen hoofdspanning
van 1600 voet, d.I. 4'A voet langer dan
<je middel spanning van de B rooklyn-brti g
te New York. De brug zal vier spoorlij
nen hebben, oen rijweg van 35 voet breed
te, een automobiel-weg van 18 voet
breedte en een voetpad van 15 voet
breedte. De Brooklyn-brug is 5989 voet
lang, de Londlensche Tower-brug is
slechts 940 voet lang.
De kiezers van dé Londlenische ge
meente Islington hebben zich bij de ge
houden stemming verklaard tegen een
voorstel om aan het Lagerhuis te verzoe
ken een wet aan te nemen, cïie pensioen
zou verzöfcenen aan «ie «mötenancn oer
gemeente. De kosten voor een dergelijk
pensioen waren berekend op 4000 p. st.
per jaar, die natuurlijk uit belastingen ge
vonden zouden moeten wordén. Aange-
teekend dient dat vara «ie 137.397 kiezers
<ier gemeente slechts 5% over «le vraag
hun stem uitbrachten.
In het proces tegen «den film-acteur
ArbuoMe, t« San Francisco, die verdacht
wordt den dood te hebben veroorzaakt
van een film-ster, is opzien gewekt -door
<te mededeeling van een deskundige, dat
het (heel eenvoudig is om vingerafdrukken
te vervalschen. Eén advocaat te Los An
gelos heeft dergelijke vatecbe afdrukken
gemaakt op glas, hout enz., die nimmer
«ioor menscbenhandien zijn aangeraakt.
Slechts door microscopisch onderzoek zijn
de valsche van de echte te onderscheiden.
Te Spalding in Lincolnshire werd
deze week een zonderling oud gebruik,
van eeuwen her, bij een begrafenis in eere
hersteld. Nadat de begrafenisplechtigheid
had plaats gehad, begiftigdé een vrouw
uit «ie rouwdragendén dé dragers met een
zwarte pijp.
Een Nederlander, de heer D. J. Tol,
gezagvoerder van het stoomschip „Bata
vier III", is door den Engelschen rechter
vcroor.derid tot een boete van 25 pond
sterling wegens het ontschepen van ont
plofbare stoffen, dde niet verpakt en van
opschriften voorzien waren volgens de
Engelsche wetten; zij bestonden uit
11.000 pond vuurwerk. De beklaagde
voerde vergeefs aan, dat de lading slecht#
„ongevaarlijk speelgoed" was.
Er is een bom geworpen tegen dé
auto van Zamalla, het hoofd der regee-
riing te Fiume. Zamalla bleef ongedeerd,
maar de secretaris van binnenlandische
zaken, een rechercheur en een inspecteur
van politie werdén gewoond.
DE EISCH VAN HET OOGENBLIK.
Er zijn twee zaken vooral, wolko men
bij do bespreking en beoordeeling van
bet politiek advies zal hebben te be
trachten; klaarheid en gematigdheid.
Verkiezingen plegen altijd de gemoe
deren in meerdere of mindere mate in
beroering to brengen, do stembus van
1918 gaf daarvan eenige staaltjes te aan
schouwen.
En was het toen hot Zuiden, speci
aal Noord-Brabant, waar de onderlinge
strijd het hoogst liep on gerezen ge
schillen ongewenscht scherpe kanten ver
toonden, ook thans dreigt dit weder ©eni
germate te zullen worden.
Het waro te betreuren en zeker niet
bevorderlijk aan het belang der katho
lieke partij.
Eohter zal men ook ten aanzien van
twisten en geschillen, als do hier be
doelde, zich hebben te hoeden voor over
drijving.
Men bowaro zijne nuchterheid en late
niet do objectiviteit van het oordeel be
ïnvloeden door overwegingen, gevoelens
of stemmingen, die al te zeer van Bub-
jectieven aard zijn.
Terecht wijst het „Centrum" er op,
dat al te luid alarm slaan, dient ver
meden, alsof in onze parüj slechts twee
dracht zou heerschen en er, geheel het
land door, niet anders dan ontevredenen
zouden zijn.
Een dergelijke wijze van voorstellen,
vergezeld van ©en opgewonden toon en
een ongoproportionneerd opblazen van
„quaesties", „zaken" en „conflicten'" ach
ten wij niet slechts in strijd mot de wer
kelijkheid maar ook met het belang
der partij.
Zij werkt verwarrend en brengt on
rust en ontmoediging, elementen die
juist in een verkiezings-veldtocht kwaad
moeten stichten en het goed vertrouwen
ondermijnen.
Critiek, eerlijke, onbevangen, zakelijke
critiek, is niet enkel geoorloofd, maar
in menig geval nuttig en noodig.
En ook onze partij stevig genoeg
én principieel én organisatorisch, om ver
schil van inzicht te kunnen dragen.
Zjj heeft voor hoetere vuren, of vuur
tjes gestaan, dan thans in dit verkie
zingsjaar worden gestookt, en zij kwam
die moeilijkheden, al was het dan ook
niet altijd zonder schade en verlies, te
boven."
Maar do ervaring daarbij was, dat veel
geharrewar, strijd en verdeeldheid had
kunnen worden voorkomen, indien men
de dingen wat nuchterder had bekeken,
geen quaesties had gemaakt, die feite
lijk geen quaesties waren, of hadden be
hoeven te worden, en zij, die tot voor
lichting waren geroepen, met hun op
gewondenheid en overdrijving niet het
oordeel van anderen hadden vertroebeld.
ONGEVALLENVERZEKERING
VOOR LANDARBEIDERS.
Memorie van Antwoord,
Het is den Minister van Arbeid uii
het Voorioopig Verslag gebjeken, dat
d« door hem voorgestelde uitbreiding
van de Ongevallenverzekering tot Land*
arbeiders over 't algemeen de instem;-
ming der Kamer heeft mogen vinden.
Op dit oogenblik zijn inderdaad een
aantal landarbeiders, dank zij het par.
ticulier initiatief verzekerd tegen gel<
delijke gevolgen van hun in verband
met de dienstbetrekking overkomen
ongevallen, maar deze verzekering it
verre van algemeen.
Met de in dit verband gemaakte
opmerking, dat de betrokken onder
linge verzekerings-iimsteHingen niet lou
ter uit het particulier initia+ief zijn
voortgekomen, maar dat de oprichting
is geschied, omdat een wettelijke re
geling jn uitzicht was gesteld, kon
de Minister tot zekere hoogte medo
gaan.
Daartegenover mag echter niet wor
den voorbijgezien, dat na die oprich
ting thans reeds een 13-tal jaren zijn
voorbijgegaan, in den loop waarvan dt
bedoelde organisaties haar levensvat
baarheid hebben bewezen en zich tot
krachtige, goed beheerde instellingen
hebben ontwikkeld.
Gedurende die jaren hebben vele
duizenden werkgevers zich ten bate
hunner arbeiders verzekeringslasten
getroost, welke zij wettelijk niet had
den te dragen en dan ook niet gedra
gen zijn door de werkgevers, die da
totstandkoming eener wettelijke ver
zekering hebben afgewacht.
Daarom edscht de billijkheid, daf
thans niet te veel wordt gezien naar
de jnotieven die 13 jaren geleden ver-
moedelijk tot het stichten der bedoel
de organisaties den stoot hebben ge-
gieven.
Hetgeen door sommige leden tegen
het systeem van den Minister is aan
gevoerd. heeft hem niet kunnen over
tuigen van de ondeugdelijkheid daar
van. Vex-eenvoudiging en meer aan
eensluiting van de sociale verzeke
ring is echter zeer gewenschL
Daarom is dan ook in overweging
een decentralisatie in de uitvoering
der Ongevallenwet 1921, waarbij een
belangrijk deel van die uilvoering naai
de Raden van Arbeid zal worden over
gebracht, zoodat het publiek zoowel
met betrekking tot de uitvoering dei
Ongevallenwet 1921, als met betrek
king tot de uitvoering der Invalidi
teitswet, slechts met één orgaan, n.L
den Raad van Arbeid, te doen zal
hebben. Ook de uitvoering der bij
het onderhavige wetsontwerp geregel
de verzekering zou, naar de bedoeling
van den Minister, .goeddeels aan de
Raden van Arbeid worden opgedra
gen, voor zoover zjj niet bij de be-
drijfsvereeni-gingen zal komen.
Erkenning van de op vrijwillige toetre
ding berustende onderlinge werkgevers,
organisaties sluit vanzelf de noodzakelijk»
heid in van een overheidsorgaan voor
de verzekering der arbeiders, wiel
werkgever niet tot een onderlinge or
ganisatie is toegetreden. Dit behoeft ech
ter niet te leiden tot concurrentie tus-
<«ehon de beide soorten van organen ei
het zou ook niet aan do bedoeling van
den minister beantwoorden, indien di«
organen zich over en weder als mede
dingers zouden beschouwen.
In zijn gedachtengang vullen beide or
ganen elkander aan. on zullen zij moe
ten trachten zooveel mogelijk in wel
willende samenwerking tot een zoogoed
mogelijke uitvoering der verzekering t«
komen.
Met eonigo verwondering nam de mi
nister kennis van het door sommige le
den uitgesproken oordeel, dat in he(
wetsontwerp aan de bedrijfsvereenigingen
niet voldoende vrijheid van beweging zou
zijn gelaten, doch dat die vereenigin-
gen in dit ontwerp aan zooveel beper
kende bepalingen zouden zijn onderwor
pen dat van de vrijheid niet veel over
blijft. Het tegendeel is echter waar. Hei
ontwerp laat immers de bedrijfsvereeni
gingen geheel vrij in -de wijze, waarop
zH haar bedrijf willen uitoefenen.
Blijkbaar bedoelen de hier aan hei
woord zijnde leden echter moer in het
bjjzondor qp te komen tegen verschil
lende bepalingen van het ontwerp, waar
bij de bedrijfsvereenigingen aan toezicht
op haar doen en laten worden onder
worpen. Zoodanig toezicht is ten be
hoeve van de betrokken arbeiders onver
mijdelijk. Intusschen heeft de minister
naar aanleiding van do daaromtrent ook
van buiten de Kamer ingebrachte be-
4
Men moest haar wel naderbij laten
komen en zij viel met gebaren als die
eener krankzinnige naast Christine 11e
der. „Mijne dochter," herhaalde zij,
„mijne dochter, zij is vermoord 1"
Alle aanwezigen zagen elkander in
de grootste ontsteltenis aan.
Niemand begreep iets van de zaak
en enkelen zeiden„Maar waar is
dat schot vandaan gekomen Wie
heeft geschoten Wie is de ellende
ling
ommige gasten begonnen het bosch
te doorzoeken om den misdadiger te
vinden, terwijl dokter Bernau, die
ten diepste geschokt was, de beide
slachtoffers onderzocht, want men
Vv'ist nog niet of Paul en Christine niet
lllcht beiden dood warenDoch,
ar was men z ker van, er was maar
^-n schot gevallen.
De barones de Mézière, slaakte
oortdurend hartverscheurene kreten.
'<5Vnrdt vervolgd.)'
