BINNENLAND. ZIJN SLACHTOFFER. 6EM, BÜITENL BERICHTEN. BINNENLANDSGH NIEUWS. REMENGD NIEUWS. KORTE BERS0NTEM. FEUILLET ON 8. „Dat is ongetwijfeld een rede tot verontschuldiging, maar zij is thans ap een leeftijd om na te denken, 't Is geen meisje meer. Zij is moeder en moet aan haar kind denken. Sterft de dochter dan blijft het kind achter tonder steun. Ook is de moeder ver plicht om te werken, om het te deen leven en om het te voeden. Breng haar dat alles goed aan het verstand, me vrouw de barones, 't Is geen verliefde die zoo spreekt en smeekt, 't is een hulpvaardig man, die n:ct wil dat de dochter en de kleinzoon van baron de Mézière in ellende verkeeren. Ik ben rijk, ik heb geen familie. Freule de Mézière huwende, adopteer, ik haar zoon, die markies d'Arbois zal worden en ik zal een vaste som op hem zetten." De barones sprongen de tranen in cL oogen. ,,'t Is de hemel, die gij voor ons opent, mijnheer de markies, 't is de redding. Ik wilde wel, dat Chrjstine KLEINZIELIG GEDOE. DE BEPERKING VAN DEN SCHOLENBOUW. u eens kon hooren." Duivelsche vreugde straalde een oogenblik in de sombere oogen van dem markies. „Ik heb hen beet," dacht hij, ge lukkig in het welslagen zijner poging. Hij wilde zich verwijderen, maar mevrouw de Mézière zeide„Wacht nog vijf minuten, markies, ik zal Christine halen." II. EEN NIEUW ECHTGENOOT. De markies bleef alleen in de zaal. Vreugde lag op zijn gelaat, eene vreug de, die iets laaghartigs, bijna iets duivelsch had. Men zou gezegd hebben, dat die man zich verlustigde in het gelukken eener wraak, welke hij lang had overdacht. Thans was hij binnen de vesting en hij twijfelde er niet aan, dat hij er zich zou kunnen handhaven. Mevrouw dc Mézière had hij bijna gewonnen. Deze zou hare dochter wel bewerken en eindelijk zou hij het zoo lang ver volgde, zoo lang gewenschte doel be reiken. Opgewonden liep de markie*. het vertrek op en neer, Nu en dan viel zijn blik op het portret van baron de Mézière, die aan den wand hing, en dan fronste hij onwillekeurig de wenk brauwen. Het wachten begon hem ont zettend lang te vallen. De barones keerde niet terug. Zou hij zich te vroeg verheugd hebben Hij viel op een stoel neer en wischte zich het zweet, het gevolg der zenuwachtige spanning, van het voorhoofd. Als hij eens niet slaagde Woedend bliksemden zijne oogen. O, wat zou hij later die uren van ontmoediging haar duur doen betalen. De deur werd eindelijk weder ge opend. De barones verscheen, op den voet gevolgd door Christine. Het gelaat van den markies helderde op. Hij liep de dames tegemoet en toen hem mej. de Mézière aankeek met oogen, die nog zachter, droomeri- ger en dieper schenen dan gewoonlijk, beefde hij onv/'.i keurig over 't gel ede lichaam. Hij kce een.diepe buiging voor haar en wachtte tot zij zou spre ken. Christine, die zeer goed wist welk doel de bezoeken van haren buurman hadden, had, 2ooals wij weten, zoodra zij hem hoorde aandienen de wijk ge uit Amsterdam, vóorioopig opgenovan. nomen naar haar kamer, waar zij in tranen was uitgebarsten. Het beeld van Paul, dien zij zoo innig bad liefgehad, leefde voortdurend in haren geest. Zij zag bent altijd om en bij zich, zooals ze liern gekend had, op eiken avond voor zij insliep, legde zij de- zelfde gelofte af,,lk zal nooit iemand anders beminnen dan u," zei de zij dan, „nimmer zal ik aan een ander toebe- hooren Zij had werkelijk nooit opgehouden Paul te herdenken, die zoo ongelukkig aan haar zijde was vermoord, in het oogenblik toen hij haar zachte wo rden van geluk enliefde in het oor fluisterde. De misdaad was ongestraft gebleven. Niettegenstaande al de in het werk gestelde onderzoekingen, was de schul dige onbekend gebleven. Gedurende enkele dagen had er een vermoeden gerust op een strooper dien men aangehouden had. De justitie was echter verplicht ge weest hem te ontslaan, want hij had met onbetwistbare zekerheid kunnen bewijzen, dat hij in liet uur van den moord elders was geweest. Nog twee of drie malen had men een verkeerd „Lentespnütjes van item uitgegeven. De vaderlijke tegenstand overwonnen: Blink ging voor onderwijzer stud.ee- deeren, werd als zoodanig te Arnhem benoemd, behaalde de middelbare ac te aardrijkskunde, later die voor staat huishoudkunde. staatsinrichting en ge schiedenis, promoveerde iu Duitsch land, aangezien hij het „jus promoven- di"i n. Nederland niet bezat, kwam toen weer aan het middelbaar onder wijs in zijn vaderland en werd later achtereenvolgens privaat-docent aan de Leidsche Universiteit, lector aan de Kandetshoogeschool en is nu nog buitengewoon hoogleeraar aan de Landbouwhoogeschool in economische geographic. EEN MIDDEL TEGEN DE GLADHEID. spoor gevolgd, dat evenmin tot iets leidde en daarop had men de zaak laten rusten. De gedachte aan haar zoon was eene reden te meer voor Christine, om de herinnering aan den dierbaren overledene levendig en heilig te hou den in haar hart. Was zij zelve tegen een tweede huwelijk, de vraag: wat zal er van mijn kind worden bij een pleegvader, weerhield haar nog 'meer van de geringste gedachte van een tweede huwelijk. Dit zijn de gebeurtenissen, die voor gevallen waren in de tusschenruimte van drie jaren, welke er liggen tus- schen de beide deelen van ons verhaal. Uit dit vluchtige overzicht kan iedereen zich voorstellen, wat dc ge dachten moesten zijn van Christine, toen de markies d'Arbois zich voor de eerstel/naai op 't kasteel deed kennez. als iemand, die naar haar hand dong. Bij het eerste woord, dat hare moeder haar overbracht, want de markies had de oude dame in den arm geno men, had zij de gedachte aan eene verbintenis met dien edelman geheel verworpen. -Zea aaa d'Arbois." bad zij ge- antwoord, „dat ik niet kan en n meer wil huwen." En toen de barones, met het oog op de treurige omstandigheden, waar in zij zich bevonden, volhield, had ze zoo beslist haar weigering herhaald, dat er voorloopig niets aan te veran deren viel. De markies d'Arbois had Zich verwijderd, maar daarom achtte hij zich nog niet overwonnen." „Bemint hij mij dan," had Christine aan hare moeder gevraagd. „Ja, met gebeel zijne ziel." „En hij huwt mij, terwijl hij weet dat ik hem niet zal beminnen..,, want dat zal ik nooit doen, moeder, Ik wil hem niet bedriegen. Nooit, nooit zal ik hem beminnen." „Hij verlangt geen liefde. Hij vraagt slechts een weinig dankbaarheud." „Die zal ik hem overvloedig schen ken, en veel vriendschap, als hij mijn zoon gelukkig maakt En na dat woord was Christine hare moeder gevolgd naar het vertrek waat de markies wachtte. (Wordt vervolg?!)] LANDRU. Mi'. Navière «lu Treuü, secretaris van or. De Moro Giafteri. beeft LartcPru in 'dfe. gevangenis te Versailles bazcxrht om Lem mcds te <Jeel«n, dat rijn cassatóébe- roap verwtarpen is. Larartni zeide niet verwonderd te zijn cv«r «fit bericht. Hij deelde zijn advocaat cteóe, dat hij benig is met tiet opstegen tan een memorie voor de revisie van zijn proces. Een der feiten waar Landru zijn revi sie op baseert, is zooals wij reeds meld- «Sen. dat bij de eerste huiszoeking geen •zegeSs zijn .gelegd, waardoor de niogelijL- twkt niet is uitgesloten, dat de beenderen te Gambais jevoacïen, er door een ander gebracht zouden -zijn. Deze on-clersteiHng zou steun vinden in Bert brief door Moro de Giafferi ontvan gen en waarin iemand verklaart, dat 'hij drie dagen na de arrestatie van Landru een bekenden gék uit Gambais, 's avonds heeft bezig gezien in toet knekelhuis van het aangrentzende kerkhof, waar hij been deren wegnam, waarmee hij vervolgens in den tuin van Landru verdween. Deze gek is intusschen gestorven! De Moro heeft te kennen gegeven. dat hij op trond van bezen brief, waarvan dc in houd coincideert met onderstellingen van de verdediging op een wijze, <liie zelfs voor een uiet-sceptisch meneöh merkwaar dag genoemd mag worden, aan het minis terie van justitie ter onderzoek ral vra gen, een onderzoek, dat, meent hij, wel eens op een revisie zou kunnen uitloopen. Intusschen heeft hij Landru weten te be wegen. toch ook maar een verzoek om gratie in Ie dienen. Voorloopig zijn we this ntig niet van Landru af. Op het vliegterrein bij Hagen au (ten noorden van Straatsburg) daalde dezer dagen een vliegtuig. Ais toevallig stond daar een auto, waarvan de inzittenden dien pilote een handje Welpenzelfs waren zij zoo welwillend hem te ontlasten van een »aar kistjes, die zij voor hem naar het llation brachten en in bewaring gaven. Intuschfen was de aandacht van de po litie gevestigd op deze wijze van doen. De kistjes werden geopend en bleken eenige duizenden gesmokkelde sigaretten te be vatten. Toen de militaire vlieger, die na let vertrek van de auto zijn tocht hald Voortgezet, 's avonds aan toet station zijn kistjes kwam afhalen, wend hij geknipt. V er.moed wordt, dat dit niet '3 mans eer ste fraude is. Er staken ongeveer 400 vleesclidra- gers aan de centrale markten te Londen uit sympathie met de slagersknechts te Londen en Liverpool, die onlangs tot sta king overgingen tegen een loonsverlaging. Honderden tonnen ingevoerd vfleesch wor den opgehouden. De Engelsche regeering is voorne met-- een expeditie voor het onderzoek der slaapziekte uit te zenden naar Afrika, dizc zat ooide-r leiding slaan van twee ge- neesheeren van den gezondheidsdienst in Oeganda (Marshall en Vasslto)Ook zul len er eenige veeartsen meegaan. De wedenbezetting dloor de Italiaan- ictoc troepen van die kustplaats Mis rata, waarvan de vorige week melding werd gemaakt, laten de Arabieren niet onbe antwoord. Een telegram uit Tripolis n.t. meldt dat het dorp Azizia, vlak bij Tripo- te gelegen, door hen belegerd wordt. Hoewel dapper tegenstand wordt geboden door de bezetting, bleek deze toch onvol doende. Gevreesd wordt, dat het dorp in handen van den vijand zal valien. Nadere 3 ij zonder héden zijn niet bekend. Toen Vrijdag ,->en passagiers trein van South Shields naar Sunderland het station Monk car-mouth naderde, liet plotseling ten groot stuk uit de locomotief los en viel op de baan. De machinist wist den trein nog geleidelijk tot stilstand te bren gen, zonder dat er ongelukken plaats had den. De passagiers kwamen er nu-t eenige schokken af Ter. gevolge van de voortdurende uitbreiding van het mond- en klauwzeer is een order uitgevaardigd, waarbij de verplaatsingen in den veestapel in het tand zelf worden gecontroleerd. De ziekte is ook in Norfolk en Essex uitgebroken, en wijst op een verontrusten de verspreiding. De fusie van „Figaro'' en „Gaulois", waarvan reeds eenigen tijd sprake was, al dus meldt de „Echo National'', is thans zeker. De geheele redactie van de „Gau lois" gaat over naar de „Figaro". Alfred Capus krijgt de politieke, Robert de Fiers de litteraire leiding. De Iersche minister voor posterijen beeft schetsen gevraagd voor de postze gels van den nieuwen Icrschen Vrijstaat. Voorloopig zulten de thans geldende ze gels nog gebruikt worden met oen over druk. Achttien studenten aan een univer- si'leil in Mississippi zijn van -t»e utstelimg verwijderd omdat zij aan eerste jaars het oofd hadden kaalgeschoren. Uit Scoelari wordt gemeld, diat de minister van hitineniandBche zaken, Ahmed Bey Mali vermoord is. Ex-keizerin Zita is vaat Ihaar ver blijf in Zwitserland in Funchal (Madeira) teruggekeerd. Het Kamerlid vau. de Laar. die als man van Rechts in. de Kamer gekomen is, maar voortdurend met de opposi tie meedoet, bovendien een echte pa penhater is, heeft, zooals we bereids meldden, voorgesteld op het lilde hoofdstuk (Buitenlandsche Zaken) der Staatsbegraoting voor 192*2, waarvan de bedoeling is, den post van f 10.000 jaarwedde en van f 20.000 verblijfsver goeding en toelage voor den gezant bij den Pauselijken Stoel te schrap pen. Is cr kleinzi-eliger igepeuter denk baar. vraagt de „Resb." Daar Iieeft het Parlement pas be slist, dat het Gezantschap er zijn zaldaar heeft nu heel de wereld zoo pas, bij het sterven van Paus Be- nedictus, getuigd van den ontzaglijken invloed van het Vaticaausche een- tramca daar komt me die v. d. Laar, louter uit antipapistische be weegredenen met het voorstel, den ge zant maar weer terug te halen, De Kamer zal natuurlijk dezen „Staatsman" uit den achterhoek met de kous op den kop naar huis sturen. Naar men weet, wai vooral de anti- revolutionnaire pers hevig gekant, tegen het sckcolwefje, zooals Minister de Vis- Berse, dat oorspronkelijk indiende. Een belangrijk stuk noemt de „Rotter dammer" nu de Memorie van Antwoord van den Minister. „Belangrijk om hetgeen wordt opge merkt ter zake van het hoofdbezwaar te gen dit wetteken van verschillenden kant ontwikkeld. Men herinnert zich, dat 't hoofd zwaar was de vrees voor minis ter ieele willekeur, wanneer het stopzetten van den scholenbouw vanuit, 't Departement kon worden geordonneerd zonder dat eenige objectieve maatstaf voor deze be slissing in de wet was neergelegd. Aan de oppositie, tegen dit standpunt geboden, doet Minister de Visser geen recht, wanneer hij bij deze tegenstanders vooronderstelt „dat het begrip onderwijs- pacificatie voor hen identiek is aan vrij heid om zonder duidelijk gebleken nood zaak nieuwe scholen te bouwen ten kos te van de publieke kassen." Echter wordt deze weinige vriende lijke veronderstelling den Minister ver geven, waar uit het verdere gedeelte van zijn wetsvoordracht duidelijk blijkt dat hij de ware strekking van de opposi tie ter dege heeft begrepen en wat nog meer zegt, bet oprechte streven toont om aan het geboden verzet tegemoet te komen. Immers we lezen in de memorie van toelichting „Voor zoover de bezwaren gericht zijn tegen het feit, dat het wetsontwerp geen richtsnoer bevat voor de te nemen be slissingen, wil de minister daaraan door aanvulling van het wetsontwerp alsnog tegemoet komen. Het ligt in de bedoeling slechts dan te bevorderen, dat de Ko ninklijke machtiging wordt geweigerd wanneer die stichting van nieuwe school lokalen in verband met bestaande school ruimte inderdaad niet noodzakelijk is te achten, alsmede wanneer liet schoolge bouw weelderig is ontworpen, waardoor het aan andere en hoogere eischen zou beantwoorden dan in den desbetreffen- den algemeenen maatregel van bestuur zijn gesteld. Ook zal bij de meubileering en verdere inrichting der nieuwe loka len gepaste zuinigheid zijn in acht te nemen. Xn dezen zin is het wetsontwerp dan ook thans aangevuld." In plaats van bodemlooze willekeur wordt dus een grijpbare, objectieve maatstaf geboden en wanneer die maat staf met voldoende klaarheid in de wet wordt omschreven, mag sterke vooruit gang dankbaar worden geconstateerd. INTERNATIONALE HYGIËNISCHE MAATREGELEN. In het Maandblad tegen Vervalsehingei deelt dr. Hamel Roos mede, dat bij, naav aanleiding van een .publicatie in zake sterk gezwavelde Fransche witte wjj- nen een .protest lieeft ontvangen van bet Syndicat de la Girosnde, waarin onder meer vermeld werd, dat proefne mingen gedurende 8 dagen op gezonde personen genomen, bewezen hadden dat geenerlei schadelijke uitwerkingen gecon stateerd konden wordeip na het geregeld gebruik der bewuste wjjnen. Wjj willen dit gaarne aannemen, schrijft dr. v. Hamel Roos, doch voe gen er onmiddellijk aan toe, dat deze proef alleen zou bewijzen dat men niet met een direct schadelijk werkend ver gift. te doen heeft, iets dat natuurlijk door niemand beweerd is. Sterke en gezonde personen zullen zeker nog wel erger proeven doorstaan, doch hierom gaat het in casu in geenendeele. In de eerste plaats worden deze witte wijnen ook door zwakken en zieken gebruikt, en zal geen enkel deskundige voor dezen een zeer hoog gehalte aan zwaveligzuur wenschelijk achten. Waar wij evenwel voornamelijk op wilden wijzen, is het feit der enorme meeningsrerschillen, die ten opzichte zoowel van dit vraagstuk als van zoovele andere, uit een hygië- nisoh oogpunt hoogst gewichtige kwestie in de verschillende beschaafde landen heerachen. Hoe kan hot bestaan dat in één land door een hoogstaande Académie de Méde- cine een hoeveelheid niet onschadelijke stof zooals zwaveligzuur beslist genoemd moet worden, toegestaan wordt, die het vijf a tienvoudige bedraagt van het geen in andere landen (b.v. Duitschland) door niet minder hoogstaande autoriteiten te dien opzichte gedecreteerd is geworden? Men behoeft waarlijk geen geleerde te zijn, om het onzinnige hiervan In te zien, en het gewone gezonde verstand zegt ons, dat een dosis zwaveligzuur die voor een Duitsch gestel door me dische autoriteiten als maximum be schouwd wordt, toch zeker voor een ge stel van een andere natie, beslist scha delijk moet werken, wanneer zij tot de zeven a tienvoudige boeveelheid opgevoerd wordt. Wij voeren hier slechte één voorbeeld aan, doch kunnen dit uitbreiden tot een reeks andere stoffen, zooals de toelaat bare hoeveelheid gips in wijn, arsenicum in behang, conserveermiddelen in voe dingsmiddelen, enz. Wij gelcoven dat het meer dan tijd is om ten deze tot internationale over eenstemming te geraken, en zoude de hygiënische, af'deeling van den Volken bond hier uiterst nuttig werk kunnen doen. Wordt deze zaak aan elke natie afzonderlijk overgelaten, dan zal zonder twijfel eigenbelang en chauvinisme een hoofdrol blijven spelen, en waar de Hygiëne het welzijn van alle individuen en niet van een of andere natie alléén beoogt, is het in het algemeen belang van het hoogste gewicht, dat bindende bepalingen en voorschriften voor alle vol ken eensluidend in werking treden. Slechts op deze wijze zal de onhoud-' bare toestand voorkomen kunnen worden, dat wat in een o fander land als scha delijk voor de gezondheid wordt geacht, elders zonder bezwaar toegelaten wordt. De positie der gemeente-veldicacMera. Het hoofdbestuur van den Ned. R. K. Politiebond „St. Michael" heeft aan de Ministers van Binnenlandsehe Zaken en van Justitie een adres verzonden in verband met de positie der gemeente veldwachters. „Uit politie oogpunt „aldus het adres, laat de toestand ten plattelande to weu- schen over, zoowel wat betreft de veilig heid, do beweging der gemeenten, de verzekering van arrestanten, de bewa king der politie, de rechtspositie van den politieman en diens bestaan." Met verwijzing naar een bij het adres gevoegde memorie van toelichting ver zoekt adressant den Minister do noodige verbeteringen to doen aanbrengen, b.v. voor verbod aan de politie van bedie ningen, die niet tot het politie-ambt be- hooren; controle op den dienst en alles wat daarmede in verband staat of door andere te nemen maatregelen. Verzocht wordt den Minister een ver tegenwoordiging van het hoofdbestuur van den bond audiëntie te willen verleenen om deze aangelegenheid te bespreken. HET VERKEER MET DUITSGHLAND Naar wij vernemen zijn heden, in ver band met de spoorwegstaking de Bazel- sclie trein, die 12.13 te Amsterdam aan komt en de tegentrein, van 5.18, vertrek Men meldt uit Dinxperlo: Wegens de spoorwegstaking in Duitsc'u- laad zijn de postkantoren in de naburige Duitsche grensplaatsen gesloten. Om het publiek te bevredigen worden da dage lijks verschijnende couranten uit Bo- cholt per rijwiel afgehaald. •Wegens eteenkolengebrek zullen de fa brieken te Bochclt worden gesloten, waardoor ook vele Hollanders werkloos worden. In verband met de Duitsche spoorweg staking wwas het Zondag op het vlieg- station Schiphol zeer druk. Verschillende vliegmachines vertrokken met passagiers en de poet naar Bremen. De directeur-generaal van de poate- rijea maakt bekend, dat de gelegenheid bestaat tot verzending van brieven enz. per luchtpost naar Duitschland, van 13 dezer of tot nadere aankondiging tegen het gebruikelijke tarief, d.w.z. door toe voeging van een luchtpostzegel van 15 cents voor elke 20 gram aan het gewone briefport. De Kon. Luchtvaart-Mij. zal tot nader aankondiging een dagelijkschen dienst openen van Rotterdam via Amsterdam op Bremen ep Hamburg, met aansluiting op Berlijn. DE A.8. KAMERVERKIEZINGEN Naar aanleiding van een aantal pers beschouwingen, welke, naar men heeft op gemerkt, onrust en wantrouwen hebben gewekt, richt het bestuur van den Bond van R. K. Staten kieskring-organisaties iu den Rijkskieskring 's-Iiertogenboseh (R. K. H.) zich met een circulaire tot de besturen der plaatselijke R. K. Kies- vereenigingen, aangesloten bij R. K. K„ waarin het als zijn meening to kennen geeft, dat die persbeschouwingen het voor den heer Van Best ongunstige eereraads- rapport niet hebben teniet gedaan, even min als zulks is gedaan door een ver weer van een betrokkene zelf of door de uitlating van een liberaal journa list. Het bestuur van den bond acht de motieven van het besluit om den heer Van Best niet op het politiek advies te plaatsen, nog steeds volkomen juist. Die motieven leidden tot de conclusie, dat het belang der Katholieke partij vorderde, den heer Van Best niet te adviseeren voor het lidmaatschap der Tweede Kamer. Hierbij gold geen persoonlijke animosi teit tegen den heer Van Best, integen deel, uitdrukkelijk werd bepaald, dat de hoop moest worden uitgesproken, dat het ongunstige rapport alsnog opgeheven zou kunnen worden en uitdrukkelijk werd waardeering uitgesproken voor de ver dienstelijke propagandistische werkzaam heden van den heer Van Best. DE STAATSLEENING. Voorloopig V er slag. De Tweede Kamer heeft nu al voor loopig verslag uitgebracht over het wets ontwerp tot het aangaan van een geld- leening van 30 millioen. Sommige leden wilden geen leening om den vlottenden schuld te consolidee- ren, maar een heffing-in-eens. Verschei dene leden vonden, dat het leeningsont- werp, eerder had moeten worden inge diend. Verder werd opgemerkt, dat het gewenseht is het geheele bedrag, waar voor bij dit wetsontwerp machtiging werdt gevraagd, terstond te leenen. Eenige leden vestigden er den aan dacht op, dat de Staat na deze leening geenszins uit de financieele moeilijkheden zal zijn. In de eerste plaats merkten zij op, dat het tekort op den buitenge- wonen dienst van f 283.700.000 nog met een bedrag van pl.rn. f 220.000.000 dat alsnog voor woningvoorziening is toege zegd, moet worden vermeerderd. Binnenkort zal dus nog iu een tekort op den buitengewonen dienst van 200 millioen gulden moeten worden voorzien. Zij vroegen dan ook, of het niet ge wenseht zou zijn het in het wetsontwerp genoemde bedrag te verhoogen. PROF. DR. II, BLINK. Op 12 Februari hoopt prof. dr. H Blink. naar wij reeds hebben mede gedeeld zijn 70s ten verjaardag te vieren. Naar aanleiding hiervan wijdt zijn zoon, mr. dr. J. G. Blink, in het tijdschrift „Vragen van den Dag'", dat hij niet zijn. vader redigeert, den aanstaanden jubilaris een uitvoerig ar tikel. waarin hij een overzicht van zijn levensloop geeft. Men leest daar o. a. hoe Hendrik Blink een eenvoudig boerenzoon, in De Wijk hij Meppel geboren, zichzelf tot zijn tegenwoordige positie heeft opgewerkt. Vader Blink was boer en dorpssmid Hendrik moest het ook worden. Maar hij had andere aspira ties. Op zijn 20ste jaar deed hij aan poëzie en er werd zelfs een bundel Van Blink's arbeid la dienst der aardrijkskunde zegt schr. nog: Door toevallige omstandigheden met de studie van dit vak begonnen, is hij zich daaraan steeds met voor liefde blijven wijden. Het begrip aard rijkskunde gebruik ik dan ook in zeer ruimen zin, zoodat ook geologie, kos- inographic, ethnologie enz. er onder vallen. Ik weet niet of de wetenschap der geographie haar gebied wel zoo ruim neemt, en vermeld het voor gaande dan ook slechts als leek, om het hoofdterrein van mijn vaders we- tenschappelijken arbeid kort aan te duiden. Bijna alles wat met de aard rijkskunde, aldus zeer ruim opgevat, verband houdt, heeft hem te eeniger tijd tot voorwerp van studie gestrekt. In talrijke, geschriften zijn de resul taten dier studie neergelegd. Zijn ken nis op dit gebied is eenvoudig ver bijsterend. En indien de aard zijner wetenschappe'ijke werkzaamhe'd moest worden aangeduid met één woord, dan zou dat woord „aardrijkskunde" moe ten 2;ijn. Zijn onbegrensde belangstel ling in ea liefde voor alle zijden van het leven der menschen op aarde, heeft in de aardrijkskunde een pas send doelwit gevonden. In de latere jaren heeft hij zich vooral gewijd aan de economische geographie, welke in Nederland door zijn initiatief en krachtdadig volharden tot algemeene erkenning is gekomen. DE NEDERLANDSOHE DELEGATIE. TE WASHINGTON. De correspondent, die voor de „N. R Ort." verslag heeft gedaan van de con ferentie te Washington, schrijft: Onze delegatie liet soms merken, dat rij geducht op haar hoede was, waar 't om de rechten van de kleine volken ging De beide andere kleine staten hielden rich stil op dat punt-, zoodat de onzen onder de levendige en bijna geprikkelde waakzame leiding van den heer Van Kar- nebeek, de eenige voorvechters waren van het recht der kleinen, van de demora- tie dus in de internationale rechtsvor ming. Er zullen zeker oogenblikken ge weest zijn, dat dit de „big live" onge legen kwam. Maar zij moesten er re kening mee koudon, deden het ook, naar wij, dia van nabij toekeken en toeluis terden, onmiskenbaar konden waarnemen Jhr. van Kamebeek was daarbij nog, door zijn waardigheid bij den Volken bond, in een eigenaardige positie. In die eigenschap was hij niet te Washing ton, maar een zweem er van hing natuur lijk vanzelf om zijn persoon. Dit werd nog versterkt, omdat de naam van onze regeeringsstad nu eenmaal tradities ver tegenwoordigt ten opzichte van bet in ternationaal recht. Deze kant van onze positie kreeg nog bijzondere beteekenie door de diploma^ tieke omstandigheden, waarin onze uit sluiting van het Zuiderzee-verdrag de be trokken groota mogendheden en ons te genover elkaar had gebracht. Daardoor ontstonden uiterst subtiele schakeerin gen, alleen een man van het beweeg lijke temperament en de levendige be langstelling voor de dingen der diplo matieke strategie van onzen teganwoor- digen minister van buitenlandsche za ken tot hun recht kon doen komen. De geschiedenis van deze shakeeringen kan eerst na de conferentie worden geshre- ven. Het gaat daarbij niet om zwaar wichtige dingen, maar voor onze interna tionale „standing" waren en zijn zij van belang. Ook daarin weer was de „nieuwe stijl" door onze delegatie te Washington in onze diplomatieke tradities ingevoerd, van groote beteekems. Het moet gezegd: Jhr. van Karnebeek zelf was de drager van deze gewichtige zoo nuttige veranderingen. Een lezer van die „N.R.Ct." sdhrijft, <uw een eeiwountig tftJSud tegen tic geva». ren van glariide straten is: liet ffirtk in-' smeren wa «le aolen van «ie laarzen met ofte. Die c.Ue trekt er dadelijk in, aoodal men voor het beschadigen van. zijn tapijt ten geen vrees heeft te. koesteren. Maar wrijvingsooëfficieni van liet leer wordt er door veranderd, zoodat nien ook b'f greote gladheid geheel vast staab j IJS EN SNEEUW. Door de opnieuw ingevallen v vorst 14 alles om Texel weer één Ijsmassa. De, Dageraad die sinds Woensdag eiken dag', eenmaal in de haven kwam zal nu weer' op 't Itorntje moeten varen. Te Enkhulzen zijn Zondagochtend 2, jongens, Willem Groenewoud, 15 jaar, zoo te van een gemeente-arbeider, en Martnus dea Drijver, oud 11 jaar, zoon van een machi-1 nlst, op een eenzame sloot in een wak ge-i' reden en verdronken. Niemand is getuige; geweest van dit droevige ongeval. Nadaf men geruhnen tijd naar de vermiste knapen had gezocht, vond men tegen den avond het wak, waarbij een pet op 't ijs lag. Eerst nadat een deel van de vaart was opengehakt, W11 men met behulp va» haken de lijkeu onder 't ijs weghalen. De haven- en geleide vu ren dte Vrijdag< avond nog brandden, wijl men toen noi niet wist of de jhr. von Geusau van hie( uit Urk wel had bereikt, zijn gebluscht. Tetj Z. van de stad (richting Amsterdam) is hef open gedeelte vol zwaar ijs geschoven, zot dat thans alle scheepvaart tanks Enkhuizeit door het Krabbersgat is stop gezet. Voor de tweede maal hebben de booten „Zwolle", „Kampen" en „Meppel I' heden ondernomen, zich stroomop door het ij»' baan te breken. Stoot voor stoot, steeds, achteruit en dan weer beurt om beurt met volte kracht vooruit, ging het bij einden van enkele "meters voort. Een groota menschenmassa stond langs den oever en' grooiendeels op het Ijs in de grootste spanning toe te kijken. Van één uur tol over drieën bedroeg de vordering niet meet! dan de lengte der stad, maar de mededee- ling, dat het ijs hooger-op minder dikte heeft, doet tot op dit moment nog vol houden. De „jhr. van Geusau", Zaterdagochtend naar buiten vertrokken met een aantal Urker-visschers van de groote vaart aan boord, had om 4 u. n.m. den mond vaa de Ketel nog niet bereikt. GIST NAAR AMELAiV^ Zooals men: weet, begon op Ameland ge brek te ihoerso'uen, vooral aan gist, daar het -eiland aimds dagen van de buitenwereld af gezonderd was. Hot isdheera zelfs, dat 'hot or, in weerwil van toet gebrek aan gist eenigs- zirïs Ibeigosn. te gisten, want er scheen onte vredenheid onder de bevolking te becr- sdhen. De Gist- en Spiritusfabriek te Drift acht te toet dringend raoodig, de eilandbewoners van toet noodiiige te voorzien en stelde zioli daartoe in veitoiniding mét de Kon. Lucht- 'vaai'tmaaitsohappij. Hot plan was spoedig beraamd en in bijzonderheden uitgewerkt. Zondagmorgen vertrok van toet vhegveld Sohipto'oJ een der vliegtuigen van de K, L. M. met een kist van de 'begeerde gist als lading. Er ging een helper mede, die op dracht had, om, zoodra toet toestel op toét! strand 'gel-and was, de 'been-en er in -te zetten.' en toet kistje -af -te léveren aan dien eersten d>en besten volwassen Amelander, dien htj 'togen hel lijf Fep. 'De tijd -was kort. Immers de motor van Jiet vliegtuig moest draaiende gehouden: worden om t-e voorkomen, dat in den ijs-' kouden wind toet koelwater bevroor, leder automobilist weet, welk oen ongerief d& v-oor een motor is. -De vlieger staagde er echter ar. om to-eC toestel dicht bij een dier dorpen neer t« zétten en drommen Amelanders omringden: ■weldra de machine. Hot 'kistje werd mof gejuich ontvangen. Het liefst hadden de Amelanders nog eenige balen suiker en eerr geslachte os zien uitpakken-, maar al dezer 'heerlijkheden kon hot vliegtuig niet be vatten. Onder gejuiidh en gewuaf vertrok d'e machine. Bestuurder en -begeleider had den d-e voldoening, dat de -Amelanders dien •dag weer goad brood! zouden kun-uen eten. ELLIPS OM DE MAAN. Uit Katwijk wordt gemeld Een merkwaardig luchtverscihijusél was Zaterdagavond om de trtaan zidhtbaar, «J. e:en ai-wormige lering m-ett een korten staart in het Z.W. Geruimen tijd bleef dit verschijnsel zichtbaar. Mailboot tegen een Engelsche pier ge varen. De mailboot Prins Hendrik is in een sneeuwstorm tegen de pier te Folke stone gevfli'en waardoor de voorsteven be schadigd werd. De mailboot keerde heden te Vlissingen terug en zal op „De Schelde" worden gerepareerd. Ongeluk. Te Alpben aan den Rijn beeft de 44-jarige L. B., werkzaam bij de firma B„ den handel van een lier, waarmee hij lorries naar boven haalde, met zulk een kracht tegen liet achterhoofd gekregen, dat hij onder het vervoer naar het Akademiscto Ziekenhuis te Leiden reeds overleed. Proviand naar Friesland. De aviateur Duke heeft 30 K.G. gist naar Ameland ge bracht, waar geen brood gebakken Kon wor den.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1922 | | pagina 6