BUITENLAND
ZIJH SLACHTOFFER.
Vweede Blad 10 Felsr. 1022
NA DEJ>AUSKEIJZE.
MRUMENTdlRE KRORIEK.
De Conferentie te Genua.
PLOERTIG.
KAMERLIDMAATSCHAP EN
LEVENSONDERHOUD.
B3NNENLANDS0M NIEUWS.
FEUILLETON
11.
Dc dienstbode kwam waarschuwen,
dat het eten op tafel stond. Men ging
naar de eetzaal.
Gedurende het middagmaal had de
dokter het besluit van Christine nog
versterkt, door haar te doen begrijpen,
dat er voor haar geen ander middel
bestond om de toekomst van haar zoon
tc verzekeren dan een huwelijk en
dat zij niet gemakkelijk een echtge
noot en beschermer zou aantreffen
zoo goed als de markies.
De barones en hare dochter dachten
zoo als de lieer Bernau, en toen het
maal eindigde, was er vast -besloten
tot liet huwelijk.Toen de week voorbij
waa en de -markies zich opnieuw op
hewkasteel aanmeldde, reikte Chris
tine hem met kloppend hart de hand.
„Zie hier mijne hand," zeide zij, „gij
zult in mij een trouwe echtgenoote,
een goede vriendin hebben."
„En een aller iefste kameraad, schoon
als de fee uit een tooversoroakie."
antwoordde de markies ridderlijk,
terwijl hij een vurigen kus drukte op
de hand welke zij hem reikte, een kus,
die een zonderlingen indruk op haar
maakte.
En als zij op dit oogenblik de uit
drukking van de oogen van den mar
kies gezien had, zou zij misschien ge
sidderd hebben, de zachte hand, welke
zij hem zoo juist geschonken had
V.
EEN DUCHTIGE LES
Het eeuwenoude, sombere kasteel
d'Arbois, dat nog geheel het uiterlijk
had, alsof dagelijks een vijandelijke
aanval gevreesd moest worden, lag
ongeveer op vier mijlen van het kasteel
de Mésière. Het was langen tijd be
woond geweest door den vader van
den man, die thans naar de hand van
Christine dong en aldaar een eenzaam,
verlaten leven had geleid. De oude
markies d' Arbois, verlaten door zijne
vrouw, die hem den zoon had achter
gelaten, dien wij kennen, was in dat
oude, droevige kasteel zijn smart en
menschenhaat komen begraven.
Hij zag niemand en leefde als een
wilde, zijn tijd verdeelende tusschen
de jacht en de vischvangst. Zijn zoon
was te Parijs gebleven op een kost
school en kwam slechts de vacanties
doorbrengen op het kasteel, waar hij
zich erg verveelde. Toen hij meerder
jarig was en zijn studies voltooid
waren, bracht hij zijn vader slechts
zeer zeldzame en uiterst korte bezoe
ken.
De oude markies was rijk, maar
zeer gierig en hij schonk zijn zoon
slechts een uiterst onvoldoend inko
men. Nu kunnen de zonen van rijke
familiën te Parijs best zaken doen met
woekeraars, en Tancfedo, zooals de
jonge man heette, maakte daarvan
zooveel mogelijk gebruik.
Tancredo d'Arbois was in zijn jeugd
wat men een knap man noemt en
tegen de verleiding van het Parijsche
leven was hij al even weinig bestand
als andere jongelieden van zijn leeftijd.
Op zekeren avond kwam hij met
een hoogrood gezicht en erg opgewon
den in de sociëteit, waar hij een avon
tuur vertelde, dat hem zoo juist over
komen was.
In een der groote modemagazijnen
had hij een allerliefst modemaakster-
tje ontdekt. Hij had haar aan'den uit
gang van het magazijn opgewacht en
volgde haar. Hij plaagde de kleine,
zoo dat zij eindelijk was beginnen te
schreien en gedreigd haar vader te
zullen waarschuwen.
Deze bedreiging vonden de heeren
in de sociëteit alleraardigst, men viel
bijna om van het lachen, toen een heer,
die binnen getreden was sedert den
aanvang van het verhaal, en dien men
zelden in de sociëteit zag, opstond,
terijl de andere uitbundig lachten, en
zeide
,,lk weet niet, mijnheer, wien de
geschiedenis overkomen is die gij ver
telt want ik was bij den aanvang van
uw verhaal niet tegenwoordig maar
ik houd dien persoon, wie hij ook zijn
moge, voorbeen vlegel en een lafaard 1"
Tancredo was plotseling opgespron
gen en stond daar, bleek als een doode.
„Ik ben 't mijnheer," stotterde hij,
want de woede maakte 't hem bijna
onmogelijk een woord uit te brengen,
„ik ben het, wien dat avontuur over
komen is."
„Dan zijt ge een vlegel en een laf
aard, mijnheer," antwoordde de on
bekende dood-bedaard.
Er ontstond een geweldig rumoer,
iedereen was opgesprongen. Tancrado
wilde zich, dol van woede, met opge
heven hand op den vreemdeling wer
pen. Men hield hem tegen.
Natuurlijk werd er onmiddellijk om
wraak geroepen en om een tweege
vecht.
„Ik zal u mijn secondanten zenden,"
schreeuwde Tancredo d' Arbois.
„Ge kunt zenden wie ge wilt," ant
woordde de onbekende, „maar ik
duelleer niet. Op de eerste plaats uit
beginsel niet en ten tweede omdat
gij dubbel en dwars verdiend hebt dat
men u de waarheid zegt. Bah, dat
heet een edelman, en begrijpt niet
dat eerbied voor de vrouw zijn eerrte
plaats is." INp1.--
„Dus gij weigert, mij voldoening te
geven," nep Tancredo zkdend van
woede.
„Natuurlijk," was het antwoord.
„Ook nu niet..en bijnawas zijn
hand neergedaald op het gelaat van
den onbekende, toen hij eensklaps
een kreet van pijn slaakte. Want de
ander had zijn hand gegrepen en
drukte deze even genoeg om Tan
credo een behoorlijk denkbeeld van
zijn spierkracht te geven.
BH liet Tancredo }.os en sprak pp 4^
ernstigen toon :„Jonge man, spee'
niet met uw leven. Wilt ge zien aan
welk gevaar ge u blootstelt Kijk
dan
Stom van verbazing keken allen
toe wat er ging gebeuren.
De onbekende trok zijn jas uit en
hing ze met de knoopen naar voren
aan een haak aan het einde der zaal.
Toen begaf hij zich naar het andere
einde der zaal, schoot als spelend zijn
pistool driemaal af en sprak :„Ga
naar de knoopen kijken 1"
De knoopen der jas waren alle drie
doorboord
Zwijgend en beschaamd gingen
Tancredo en de zijnen heen, begrijpend
dat deledelmoedige onbekende den jon«
gen man wilde sparen voor een bloe
dige les.
Wie was het die den jongen losbo'
zoo terecht had gezet Het was baron
de mésière, tegen wien Tancredo d'Ar
bois vanaf dat oogenblik een onver-
zoenlijkcn haat opvatte.
- (Wordt vervolgd)
De tuberculcse-bestrijding
De lecning van 300 miliioen.
Buitenlandsche naken.
uc Minister van Arbeid, wien niemand,
van welke politieke pluimage ook, den lof
van ijver en initiatief op het gebied der
hibercuiiosenbest rijding zal onthouden,
heeft óók op dit gebied een reorganisatie
beraamd. H\j erkende dot er in ons land
een tekort is aan sanatoria, maar sprak
lietlemin de overtuiging uit, dat de be-
sohikbare plaatsruimte in de bestaande
inridh'tingen op een meer-ecan.omiso!i-hy
giënisehe wijze kan worden benut. I'a-
i'.enilen, wier toestand door de artsen
•cnstanimig als hopeloos wordt be
schouwd, leggen tlhans bijv. nog teveel
«en blijvend beslag op plaatsruimte, wei-
se met meer succes ka,n worden beschik
baar gesteld voor geneeslijke zieken. Dat
verschijnsel is een dier gevolgen van het
lat, dat er nog te weinig samenwerking
is onder ie talrijke vereenigingen, welke
eik voor ziclh op de meest loffelijke wijze
bet hare verrichten, om deze volkskwaal
te bestrijden. Minister Aalbcrse wensohle
mitsdien over te gaan tot de instelling van
conisultatiebureaux; hun taak zal zijn
vooreerst het opleiden van verpleegsters,
liet bieden van steun aan wijkverpleging,
het verleenen van hulp aan patiënten, die
niet meer in sanatoria worden verpleegd-
verder het vaststellen der zieiktc i,n ge
vallen, waarbij de huisarts twijfelt en
tenslotte bet schiften, d.vv.z. die patiënten
*nn te wijzen, voor welke een langere of
Xor+ere sana-toriumbeihandeling reedis
joodzakelijik is en iKvt een heilzamen in
vloed kan hebben. K. lom, in deze con
sultatiebureau! ziel de minister ..steun
punten, centra van leiding, om de hoofd
zaak tot haar recht te doen komen."
Voor de ernstige gevallen, die niet voor
Imisverpleging en niet voor ssnalorhim-
bdhandelimig geschikt zijn, moet rieken-
buisruim.l.e (ziekenzalen of kleine pavil
joens) dienen, waartoe in onderscheidene
gemeenten reeds plannen in voorberei
ding of in uitvoering zijn.
Over deze aangelegenheid voerden hel
woord de leden Zijlstra, Schaper, Schen
ner, Ketelaar en Sohokking. Het kon wel
moeilijk aaiders, of zij betuigden in 't al
gemeen htm instemming met de minis-
lerieele plannen. De bee ren Zijlstra en
Scbokking wensdbten echter alle ambte
narij bij deze aangelegenheid vermeden
te zien en aansluiting bij bet particulier
initiatief, da t op dit gebied reeds zoo vee!
uitstekends heeft lot stand gebracht.
De beer Schaper is lid der Staatscom
missie voor tuberculose-hesirijding en a's
zoodanig volkomen met deze materie be
kend. Maar zijn eng en benepen standpunt
als socialist bewees hem bier kwade dien
sten. Hij gaf nils een zijner grieven ten
beste, dat de minister van den iotalen post
voor tuberculosebestrijding a f 1.100.000,
ongeveer 285.000 besteden zal aan rente
en aflossing voor de beide Iresiaande ka
tholieke nood-sanatoria.
Het ging bij den heer Schaper nie't zoo
zeer tegen dien steun aan nood-sanatoria,
alswel tegen het feit, dat het beide katho
lieke inlichtingen zijn.
Uil die criliiék viel af te leiden, dat hier
naar des iiecTen Sdiaper's meaning onge
motiveerde bevoordeeling der katholieken
plaats had.
Veel pleizior heeft hij echter van deze
aanmerking niet gehad.
Ja, het is waar, aldus merkte de minis
ter hem op, deze beide sanatoria zijn
katholieke inrichtingen ofschoon er ook
tal van andersdenkenden worden ver
pleegd.
Maar dat beide sanatoria katholieke
inrichtingen zijn, is niet mijn schuld. Dat
komt, omdat geen enikete andere veroeni-
ging rich met de exploitatie van een nood-
sanatorium 1 eeft willen belasten, althans
daarvoor geen aanvrage heeft gedaan.
Toen de regeering in 1919 gelden be
schikbaar stelde voor den bouw en de ex
ploitatie van nood-sanatoria, was het aller
eerst de R.-K. Vcreeniging „Herwonnen
Levenskracht" die een aanvrage deed,
welke werd toegestaan.
Daarna kwam de tweede katholieke ver-
eeniging uit de provincie Limburg, of
schoon ik liever een vcreeniging van an
dere richting liet voorgaan.
Ik heb die tweede aanvrage ruim een
jaar opgehouden aldus ging de minister
voort doch er kwam geen andere ver-
zeniging met een aanvrage, en er bleef mij
dus niets anders over dan óók aan die
tweede katholieke vcreeniging de gelden
voor de exploitatie van oen nood-sanatoria
toe te slaan.
Dat dus de beide nood-sanatoria, waar
voor 285.000 gulden wordt uitgetrokken, in
katholieke handen zijn, is de schuld van de
uiel-katholieke vereenigingen, die hebben
nagelaten van de gelegenheid tol oprichting
van nood-sana'toria gebruik te maken.
Daarvan had de heer Schaper en met
hom zijn socialistische benlgcnoolen niet
wei terug.
Hij de debatten over de joemng van m
milhoen heeft de Minister van Financiën
zijn zin ongewijzigd gekregen. De Platte
lander Braat meende, dat deze leeniug niet
noodig was geweest, als men maar zuiniger
geleefd had. De communisten wenschten
bever een meer radicale oplossing van het
mng ofezooV™-.Sllu.k| gedwongen lee-
Overigens kan mcn^im?? Pentotype.
voorstel vereenigeu. Het heeft ééiT'Ëtj-^e'
derheid waardoor het verschilt van aHe
andere dergelijke ontwerpen: er is geen
vast rentelype in aangegeven en ook geen
maximum. De Minister kan dat zeQf regelen
naar den stand van de geldmacht. De lee
ning wordt in tranches uitgegeven en dus
heeft de Minister gelegenheid om zijn slag
'te slaan. Dit is een voordeel dat ontkend
•kan worden.
De heer J. ter Laan wilde wel eens pro-
beeren met een leening van 5J4 pet., maar
de Minister wil het crediet van den Staat
niet laten bederven.
De begrooting van Buitenikindsöhe Zaken
strekte den heer Dressokhuys lot aanleiding
om den loftrompet over Minister van Kar-
nebeek te steken in een rede, waarin hij
hem prees om zijn talenten als voorzitter
van de Volkenbondsvergaderiug, als ver
tegenwoordiger van Nederland en als di
plomaat.
Niet tevreden was de communist van
Ravesteyn en evenmin de socialist De
Jonge.
De Minister hield te veel alles geheim en
deed niet genoeg om tot beperking van de
bewapening te komen.
Hij wist niet genoeg de belangstóltiiiig
van het volk te wekken, doordat hij te
weinig mededeehngen deed. Hij maakte het
ook onmogelijk om de houding der dele
gaties te beoordeeten, doordat de instruc
ties van de gedelegeerden zelfs gdiekii wa
ren.
De lieer Van Ravesteyn kwam met een
interpellatie op de proppen over de hou
ding der Nederiandisehe delegatie te Was
hington. Hij stelde de 5 volgende vragen:
I. Heeft de Nederlan-d-scbe delegatie op
de conferentie te Washington hetzij recht
streeks of indirect invloed kunnen uit
oefenen op de daar behandelde vraagstuk
ken betrekkelijk de beperking der bewa
peningen?
II. Zoo ja, heeft zij dan dien invloed
aangewend teneinde 'tot een zoo groot mo
gelijke beperking op eik gebied te ge
raken?
III. Heeft de delegatie ook nog op an-
dere gebieden, die een onderwerp van be
spreking uitmaakten zooals b.v. die van de
onafhankelijkheid der Oost-Aziatische vol
ken en inzonderheid die van China invloed
uitgeoefend?
IV. Is de delegatie uitgeuoodigd tot
ceudge overeenkomst toe te treden?
V. Zoo ja, welke houding heeft zij te
genover de üiinoodig.ing aangenomen?
Door deze vragen is Minister van Kar-
nebeek in de gelegenheid gesteld, om veel
mede te deelen wal wij nog niet welen.
Of hij het zal doen is een andere vraag.
Waarschijnlijk niet.
De lieer Abraham Staalman luchtte zijn
gemoed over den overlast, dien wij Hollan
ders van de Valuta-misère in Duilschland
ondervinden.
Als bijzonderheden kan nog worden me
degedeeld, dat, toen Paus Pius XI na zijn
verkiezing de Patatijnsche garden in de
Rafaëls-loggia's ontmoette, hij hen zegen
de en hun vaandel kuste, hetgeen de aan
wezigen zeer ontroerde.
De funciie van purticulier secretaris van
den nieuwen Paus wordt vervuld door Don
Carlo Confalonieri.
Aan een Belgischen journalist te Rome
verklaarde kardinaal Mercier het volgende:
Pius XI is een man Gods, een waarlijk bo
vennatuurlijk man, geheel staande buiten
en boven de zoogenaamde partijstrijden,
waarover zooveel fantastische verhalen
steeds de ronde doen.
Sedert iang ken ik Kardinaal Ralti en
deze rela!' stelden mij in slaat, zijn bij
zoader voortreffelijke hoedanigheden te
waurdeeren.
Kardinaal Mercier is op zijn reis naar
Rome te Milaan de gast geweest van Kar
dinaal Ralti. Toen deze bij die gelegenheid
den wensch uilsprak na het Conclaaf den
Belgischen primaat opnieuw te mogen ont
vangen als gast, antwoordde de Aarts
bisschop van Mechelen, denkende aan de
mogelijke verkiezing van mgr. Ratti, la
chend: Misschien, Eminentie.
Wij hebben al het een en ander meege
deeld over Kardinaal Ratti ais bergbeklim
mer. Buitenlandsche bladen geven nog de
volgende bijzonderheden:
Eens bij een beklimming van de Tri-
bolazione, lzeneden den top van de (Iran
Paradiso, schoot het koord, waarmee de
bergbeklimmers worden vastgebonden
plotseling weg. Nadat Kardinaal Ratti eeni-
ge kritieke oogenblikken op den uitsteken
den rand van een afgrond had gebalan
ceerd, wist hij het touw op handige wijze
te grijpen en zich uit het gevaar te redden.
Mgr. Ratti bracht bij zijn Alpentochtcn
gaarne den nacht door in de open lucht te
midden van de hooge bergen. Zijn tocht
over den Monte Rosa in 1889 van Macug-
naga uit, dwars over de Marinelli-kloof en
zijn klimpartij voor het eerst naar den Zum-
stem zijn met lof vermeld in de annalen
van het Italiaansche Alpinisme. Hij be
schreef zijn avonturen zelf in het Bulletin
van de C. A. I. van dat jaar. Toen de Ma-
rinelli-hut bereikt was, die toen in zeer
primitieven staat was, werd de volgende
dag, ,30 Juli besteed aan een koene klim
partij over de veel-gevreesde bergengte in
de buurt van Imsengriicken, toen over den
TjtfflSSfeer, tusschen den Zumstein en den
toer over de iall/i. een acrobatische kracht-
steen, welke den top vonn<!.J,rujnen greis-
gezelschap (de kardinaal zelf, Mgr. ui»i
selli en de gidsen Gadia en - Proment van
Courmayens) de Punta Est, welke te zamen
met de Allerhöchste de Dufour-piek vormt.
De victorie was bevochten, maar het was
8 uur 's avonds.
„Met den wind in den rug", schrijft hij,
„welke op deze hoogte ondragelijk was en
bij het naderen van den nacht daalden we
snel, totdat we ongeveer 30 meter lager een
uitstekenden bergrand bereikten, die al
thans vrij van sneeuw was en hier zochten
we zoo goed en zoq kwaad als het ging
beschutting voor den nacht. De aneroide
barometer wees 1600 meter boven den zee
spiegel aan (ongeveer 15.180 voel)". Ge
heel den nacht moesten de bergbeklimmers
zich op de been houden op dien smallen
duizelingwekkend h-oogen bergrand, niet
in staat zich voor- af achteruit te bewegen,
onder bedreiging in den afgrond te blijden.
Zij stampten met hun voeten om ze niet te
doen bevriezen. De meegenomen koffie,
wijn en eieren waren hard bevroren en on
bruikbaar; zij hadden slechts een paar drup
pels kirschwasser en wee den man, die toe
zou geven aan zijn neiging tot slapen.
De Kardinaal geeft dan een beschrijving
van den wonderbaren nacht, te midden
van de groote bergtoppen, eenmaal slechts
gebroken door het gedonder van een ko
lossale sneeuwstorting op de lagere glet-
schers beneden. Nog een nacht moesten zij
in de open lucht doorbrengen op de mo
raine van den Grenzgletschcr, om ten slotte
den Riffelberg te bereiken tot verbazing van
alle ooggetuigen.
Twee dagen later vertrok Kardinaal Rat-
li zonder zijn tochtgenoot om den Matter-
horn te bestijgen. Dezen tocht maakte hij
zonder in de hut te verblijven en daar hij
op den terugweg wederom door de duister
nis werd overvallen, bracht hij den nacht
in de open lucht door. Het volgende jaar
nam hij den Mont Blanc cn besteeg den
Rocher en keerde terug over den Dome-
gtetscher, wel'ke locht nog zeer weinig ge
daan was.
Volgens het blad „Excelsior" heeft Jon-
nart, de Fransche gezant bij het Vaticaan,
verklaard, dat hij weldra ontheffing van
zijn ambt dacht te vragen. Hij was nog aan
gebleven vanwege de pausverkiezing. Thans
had Franlkrij'k echter den paus, dien het
ziclh wenschen kon.
De politiek van Poincarê.
Poincaré heeft in de commissie voor
buitenlandsche zaken uit de Kamer ver
klaringen afgelegd over de Conferentie te
Genua, welke een diepen indruk maakten.
Alle aanwezigen, aldus seint Havas, waren
hot er over eens, dat Poincaré in de naar
Londen gezonden nota's over bet waar-
borgverd'rag en de conferentie van Genua
het algemeen gevoelen van de Kamer haid
weergegeven. De commissie juichte ten
slofte den spreker 'toe, een in de commissie
buitengewoon zeldzame betooging.
Poincaré bracht geen onthullingen, maar
gaf nadere inlichtingen om'iremt verschil
lende punten en wees met nadruk op de
noodzakelijkheid van een voorafgaande
overeenstemming tusschen Parijs, Londen
en Rome, zoodat men te Genua mét een
welomschreven en bepaald program zo-u
kunuen verschijnen. Poincaré gaf tevens te
verslaan, dal voor de voorbereidende g«-
dach ten wisseling tusschen de geallieerden
niet minder dan drie maanden noodig
zouden zijn, wilden zij vruchtdragend zijn.
Volgens hem zou de conferentie met kans
op succes niet voor Mei of Juni kunnen
bijeenkomen.
De Parijsche correspondent van liet
„Hbl." seint 'hieromtrent nader:
Het meeningsversCliii, dat tusschen de
Engelsche en Fransche regeeringen ont
staan is over de vraag of de conferentie
van Genua door een conferentie 'tusschen
de alldés behoort te worden voorafgegaan,
is de eerste belangrijke toetssteen voor de
politiek van Poincaré.
Deze heeft, naar uit zijn mededeeüngen
gisteren in de commissie van buitenland»
sohe zaken uil de Kamer gedaan, blijkt, in
de nota aan de Engelsche regeering, die in
uittreksel reeds bekend is en waarschijnlijk
heden in exten.so gepubliceerd zal worden,
rechtstreeks voorgesteld de conferentie te
Genua drie maanden uil te stellen. Zijn
uiteenzetting van dé noodzakelijkheid van
geïnterallieerde voorbereiding is gisteren
door de commissie volkomen goedgekeurd.
De geheele recht sohe pers betuigt er in
stemming mee. Maar Londen wil er niéts
van weten en schijnt geheel niet geneigd
in cenige verdaging toe 'te stemmen.
Ziedaar een conflict, dat op hel oogen-
blik het belang van het Engelsch-Frawsche
verdrag geheel in de schaduw stelt. De
groote vra ag .is of thans Poinca ré de poli.
kiek van flinkheid en zelfstandigheid zal
volgen, die hij in zijn artikelen steeds heeft
gepreconiseerd en desnoods niet naar
Genua zal gaan, dan wel of hij ten slotte
eveneens zal handelen als Bniand zou heb
ben gedaan en toegeven om de relaties met
Engeland niet al te zeer in gevaar te bren
gen en niet de kans te loopen, dat de zaken
te Genua buiten Frankrijk om geregeld
worden en dft land geheel geïsoleerd komt
te staan.
Natuurlijk zal de handige manoeuvreer-
he"t'itï Poincaré ««"St al zijn best doen
gevonden" "wor a 1 elk.aar '«Praten en is
allies 'te Genua zelf eerstnarev??I0P^sin®
raadslagen of zoo iets. Maar lukt dit' rife
en blijft Lloyd George op zijn stuk staan,
dan moet een beslissing genomen worden
en di't maakt deze quaestie, waarbij Poin
caré op den kruisweg staat, zoo gewichtig
voor de heele toekomstige Europeesche
politiek.
Om aan te toonen, dat ze in dezen ge
heel achter den minister-president staat,
zou de commissie voor buitenlandsdie
zaken waarschijnlijk een door Viviani ge
concipieerde motie aannemen, waarbij in
stemming met Poinoaré's opvatting wordt
uitgesproken en bovendien zeer de nadruk
wordt gelegd op .de wenschetijkhjid van
deelneming door den Voikenbpnd aan de
conferentie 'te Genua, waardoor het moge
lijk zal zijn, dat ook de Zuid-Amcrikanr.-
sche republieken, die niet naar Genua zijn
uitgeuoodigd, daar toch ook vertegenwoor
digd zijn, althans zoo wordt gezegd, al be
grijpt men niet goed wat Zuid-Amerika er
nu zoo speciaal te maken heeft. x
Geen deelneming der V. S.9
overs, i-oomlngen In Gueenslana
uur aan honderdduizcndèn schapen het leven
hebben gekost.
m.iité der gemecine-arbciders verkiaaro'de groote
heeft, dat als de staking niet vóór 9 uur'
onvoorwaardelijk voor geëindigd werd
verklaard, de regeering de geheele tech
nische noodhulp, die door het eindigen
I*" dl s?,°°r«king vrij was geko-O IV IM E N L ANö
men, en alle arbeiders, die ze verder" nog
kon vrij maken, ter beschikking zou
stellen van de std Berlijn. Door deze ver
klaring werd de slakingsleiding gedwon
gen tot 'het besluit om het werk tc her
vatten.
In de socialistische „Voorwaarts" staaf
te lezen:
„Er zijn lieden, die nicenen, dat grof
heid en vlegeiachligheid' de kenmerken zijn
van den waren „revolulionnair".
Het schijnt, dat ook het Kamerlid Kolt-
KUSLAND EN DE BESLUITEN VAN
CANNES.
Schefer, do te Moskou vertoevende
Be bcnóeïïr.¥êP°nd«nt van het „Berl. j V€Ijh.eve" overtuiging js toege-
minister van buitentoc/Kin zijn blad: j k^ek„ -n^R^hTvS'
de aandacht van Moskou opnieuw getó Tk ]as in <Ie kran)( dfll coUfga,„
tigd op een deel van de besluiten van
Cannes, waarin het standpunt der Ge
allieerden ten aanzien der Russische
vraagstukken en hun oplossing door deel
neming van Duitschen arbeid en Duftsoh
kapitaal is neergelegd.
In liet besluit van 10 Januari kas
sprake van do vorming van een syndi
caat met zetel te Londen, waarin zoo
wel de Geallieerden als Duitschland be
trekken zouden zijn. Duitschland zou de
helft van zijn winsten op rekening van
de schadevergoeding moeten overschrij
ven.
Vanavond wordt mij nu nog van be-
je weet als-in <te Tweede Ka-
toen-ie aan t bidden
De heer Kblkhek vindt
lijk echt proletarisch.
Ons lijkt het alleen.... ploertig".
Bij dit socialistisch oordeel behoeft niet»
bij.
Men zegt, dat het peil der Kamerleden
zoo erg gezakt is
„Friesdh Dagbl." knoopt aan de reken
schap, die de heer Jhr. Mr. van Benestcyq
iil de brochure: „Waarom ik dc Vrijx. Dem.
Kamerfractie verliet" heeft gegeven, dr
voegde zijde verzekerd, dat de sowjet-
regeering de werkzaamheid van buiten- j volgende opmerkingen vast.
landscli kapitaal op Russisch gebied in j
j, dezen vorm stellig niet zou toelaten. Rus- Uit geheel deze brochure blijkt, hoe d<
vestigd, dat dit met aanwezig zal zijn. mag geen kolonl6 wordeu oa weetvrij/, dem. Kamerleden -hangen aan hm?
De „New Aork He.aid meldde «isteren- dat JJulks VOOrland zou zijn als het' baantje', men neme mij niet kwalijk;
morgen, dat Harding zijn antwoord ver- on(W voorwaarilc.n van Cannes bui- <^1 ik 't zoo zeg.
Sommigen, zeker! uit edele beweegrede,
tien.
Dat wil ik dadelijk aannemen.
Zij voeten 'zich aangetrokken tot het pl_
blieke terrein en zouden het nu niet gaar
ne verlaten, om na eerst nu, acht of meer
jaren tot de Kamer-van-Honderd te heb
ben behoord, in den nacht der politieke
vergetelheid weg te zinken.
Maar anderen toch mee uit andere oor
zonden heeft. tenlandseh kapitaal zou toelaten. Rus-
an tmg moe1 nu zijn antwoord deelne- zou nog liever onder de ergste ont-
mmg aan Genua afwijzen, op grond-, dal beringen in zelfgekozen isolement blij-
Amerïka zich builen de F^ropeesche za-Yen daa zulke voorwaarden te aanvaar-
ken wil houdenwel zegt hij medewcr- den_
king toe lot uitvoering van dc voor de Eu- j)e correspondent neemt deze verkla-
ropeesohe reconstructie genomen bedui- ring volkomen au séricux. Rusland is be-
6loten tot lijdelijk verzet tot het uiter-
Ierland Ste, indien tot uitvoering van de plannen
De ontvoerde unionisten. |™n Oannes mocht worden overgegaan. Kamerlidmaatschap niet
De ontvoerde unionisten en politie be-1 EEN ONTHULLING. slechts een stuk van hun leven, maar ook
ambten in Ulster tellen bij elkaar om en De Matin verneemt uit Washington: van 'hun levensonderhoud geworden is en
bij de honderd.Yerscheidenen hunner zijn Aan esn banket ter herdenking van wie de brochure van Beresteyn leest, kan
al vrijgelaten. Eronkrijk's tusschenkomst in den Ame-zich niet ontworstelen aan dc gedachte,
De Iersche regeering heeft in een me- rikaanschen vrijheidsoorlog, heeft Under-, dat hierin een gevaar schuilt voor de poto-
diededimg aan de Britsdhe regeering be-wood, de vroeger® Amerikaansche gezint "^J'e ontwikkeling van ons volk.
vestigd dat de overval het gevo,/w.„s te Rome, onthuld, dat op het oogenhlik j
van bezorgdheid over het 1ot van drie ter dat Polen op het punt scheen meen te iemand over le halen lot 'i aannemen
dood veroordeelde Sinn Feiners in »le ge- zakken onder het offensief van de bols- i eeneI cjmdidatuur en was "t niet zeUdent
vangenls van Londondterry. Dé begenadi- jewiki, Gioütti zjch naar Luzern begaf,voor 'n partij 'n Wijde tijding: A. B. of C
ging van dteze mannen was Dinsdag, ge- waar Lloyd George vertoefde. De twee heeft zich eindelijk beschikbaar gesteld
lijk men weet, beikend gemaakt, maar staatslieden verbondon zich, de Sowjets voor 't Kamerlidmaatschap,
het bericht was niet algemeen bekend officieel te erkennen op den dag, waarop^. Maar nu gaat het andersom
gewonden. zij zich van Warschau zouden meester
DE STAKING IN BERLIJN. gemaakt hebben.
De Berlijn-sche gemeentewerklieden zijn
gisfereroochtend inderdaad voor het groot 6EM. BUITEN!.. BERICHTEN.
ste deel weer in de verschillende bedrij-1
ven verschenen. Bij de train meldde zicb j ZACHT WEER.
bijna het geheele personeel weer aan. Er Uit Kristianda werd gisteren geseind
werd hun een formulier ter onderiecike- j De verwachte weerverandering is ingc-
njaig voongrieg'd, waarin ze hun hernieuw- treden. De thermometer staat thans aan
<fo aanstelling onvoorwaardelijk lanne- de 'fUSt boven nul'en de wind is naar het j noeg.
men. Terwijl het personeel nog in 'de re- Zuidén omgeloopen, zoodat de ijsblokkade Dus de „besten'' krijgt men er niet mee,
rnis.es bijeen was, verschenen er comma- wel spoedig tot het verleden zal behooren.- en voor vele anderen Wijkt nu wel is het
v Tal van kleine steden langs de Zuidkust t'ocfo ook weer een oorzaak, om z^oh méér,
:w> Ar on v-Ar- nu geïsoleerd! j dan wenschelijk ós, voor eigen herkiczinf
ilirnlf h» itfn a n Tno'lroi) 1
Er rijst onder dé candi daten en zit tend*
leden het misnoegen: X, IJ of Z heeft zich
een gunstige, een al 'te gunstige plaats op
de lijst weten te reserveeren.
f Is mee daarom jammer, dat he?
„salaris" der Kamerleden van 3000 op
5000 verhoogd is.
Ben best Kamerlid is véél meer waard
Maardie krijgt men er niet mee.
Daarvoor is de som weer niet hoog go
nistisdhie propagandisten, die er op ver
schillende plaatsen ook in slaagden, de
traimbeambten weer van het werk weg te ROME ONDER DE SNEEUW,
lokken. Zij spoorden aan tot liet voort-1 In den nacht van 7 op 8 Februari is
zetten vam de staiking. In hoeverre hun Rome, wat jaren niet geschied is, in een
dit gelukt is, was nog niet te overzien- sneeuwkleed gehuld.
In ellk geval beschikt de tramdirectie Uit Midden- en Noord-Italië komen
berichten van hevige sneeuwstormen. De
telefonische en telegrafische verbindingen
zijn zeer beperkt. De treinen ondervonden
rw. groote vertraging. Het verkeer op de
Ook m de andere gemeentote-dnj-ren Xdlrialische Zee moest gedurende eernge
uren gestaakt worden.
over voldoende personeel om hedenmid
dag cenige lijnen in de binnenstad weer
le kunnen laten loopen.
Een wetsontwerp, dat de Engelsche
het werk niet in vollen omvang hervat-
Van uur tot uur neèmt echter het aan
tal werkwilligen toe. In de elootriciteits-
woriken wordt reeds weer niet volte regeering -heeft ingediend voor de invoe-
'kiradh-t gewerkt, dé gasfabrieken hebben ring van een vasten zomertijd, bepaalt,
'het werk nog niet hervat; er is echter dat de zomertijd op dien- laatsten Zaterdag
voldoende personeel verschenen om het van Maart (dus dit jaar reeds 25 Maart)
voorbereidend wenk voor de gasvoorzic- 'e middernacht zal beginnen en zal eindi-
ming te verrichten gen op den eersten Zondag in October
Het nauwkeurig aantal der ontslagenen jfr 1 0cfber)'
is nog niet bekend; men kan echter wel in 0ver,eg IWt Franknjk e" Bcl"
aannemen, dat 5000 nrbeidters en tram- 1
beambten als slachtoffer van de staking je{ D<;nijn) <je Mechel-schc beiaar-
zij-a gevallen. Onder de gedurende de sta- heeft een piroces begonnen tegen „Le
king nieuw aangestelde aTbeddèrs bevin- Soir" om een lasterlijk artikel in dit biad
den zich vele wcrkloozen, die de gele- verschenen, waarin Denijn als „carillon-
gemheid hebben waargenomen, om bij de ncur activisant'' wordt uitgemaakl.
stad in dienst 1e komen. Het gemeentébe- Denijn vraagt 25.000 frank schadever-
stuur wil deze arbeiders onder geen- be- goeding, en 10 inlasschingen van het von-
ding meer ontslaan. 1 n.is in V-laamsche en 10 inlasschingen in
Gisterenmiddiag werd een buitengewone Lransohe blailcn.
vergadering van het gemeentebestuur ge- Het mon<lt fin klauwzeer is ml
'honden, waarin ooik de kwestie van het ,e Ia>!tl,£n onldekt. In Hamspldre en Sur-
ontslag en de aanslelling van nieuwe ar- rey zjjn qqP gevallen aangegeven. In het
beidters werd besproken. De oorzaak, die geheel waren er gisteren 28 nieuwe ge-
den doorslag heeft gegeven voor het lie- vallen,
eindigen van de staking, is hierin gele-
gen, -dat de rijksregeering -het staikingsco- Een telegram uit Brisbane meldt, dat
druk te gaan ma'kenl
SPOORWEGVERKEER MET
DUITSOHLAND.
De loop der treinen ondervindt nog
eenigo stagnatie.
Twee van deze, n.I. die, welke om
10.11 v.m. te Arnhem uit Duitschland,
via Nijmegen, aankomt, en die, welk«
er des avonds om 9.27 vertrekt, vinden!
te Arnhem reep. hun eindpunt on het
station van vertrek, zoodat dus niet, zoo
als dit in normale tijden het geval is,
in de richting Utrecht wordt doorgereden.
Reizigers van en naar Duitschland,
Zwitserland en Italië ondervinden alzod
in Arnhem eenigen tijd oponthoud, al
vorens zij hun reis kunnen voortzetten.
De beide overige D-treinen, n.I. di«
van 12.38 en 5.44, loopen echter weer
normaal, zij het dan natuuurlijk via Arn
hem, Nijmegen.
Bij deze treinen laat echter, zoowel
de kwaliteit als de kwantiteit van heli
materiaal zeer veel te wenschen over.
Zoo gebeurt het zeer vaak, dat de trein
slechts uit drio rijtuigen bestaat, waarin
nog klasse-compartimenten worden ver
mist. Waar evenwel de trein geheel
Duitsch is uitgerust, wordt het ontbre
kende in ons land noch te Arnhem noch'
bij eenig ander station aangevuld, zoo
dat reizigers le klasse met een 2o klas
coupé genoegen zullen moeten nemen.
Hoewel deze treinen hun plaats van
bestemming in het Zuiden hebben, kon
