BUITENLAND
BINNENLAND.
Tweede Blad - SS Feisr. 1922
DE „WERKVERSCHAFFING"
r Conferentie te Genua.
De toestand in Ierïand.
GEBS. BUITEML BER^HTE».
HET FRANSCHE CREDIET IN
GEVAAR.
DE VERKEERDE GETUIGE.
FEUILLETON
'nian, dien zij beminde, aan hare zijde
|werd neergeschoten.
Bovendien kwelde de vrees, dat
7ISM A fill TO FFF R i,men ,iem zou verdenken. Had men
IJ BA* OLMUllIU rr E, n. (hem niet gezien Had men zijn harts-
h tocht niet geraden En zou zijn naam
i'niet het eerst op de lippen komen van
Hijgend kwam hij op het kasteei
Aan, badend in zweet, zonder een
levend wezen ontmoet te hebben.
Zijne bedienden konden niet verbaasd
zijn hem des morgens om drie of vier
uur huiswaarts te zien komen met
zijn geweer want als hij niet kon slapen,
ging hij dikwijls des nachts uit om te
jagen.
Geheel uitgeput wierp hij zich op
zijn bed, zoo gebroken, zoo huiverend
over al zijn leden, dat hij geloofde te
eu'.len sterven, en toch kon hij, niet
tegenstaande zijne vermoeienis, geen
cog sluiten. Het geweerschot klonk
hem nog steeds in het oor, en voor
z'jne oogen zag hij voortdurend het
verschrikkelijk tooneel van dien jon-
gen man) (j'je getroffen werd, juist
toen hij 200 gelukkig was. Hij hoorde
nog den kreet, door Christine geslaakt,
zn nij zag de uitdrukking van schrik
en doodsangst op haar gelaat, toen de
de zoo zwaar getroffen familie, alsof
zij,' die de afschuwelijke misdaad
moesten wreken, ook maar vermoed
den,-'dat hij Christine kende, en haar
z$o beminde, dat hij er een misdadiger
om werd. Gedurende acht dagen sloot
Hij zich in het kasteel op, hij waagde
't niet uit te gaan.
Hij zeide dat hij ziek was en in wer
kelijkheid rilde hij dan ook voort
durend, alsof een zware koorts zijn
gestel ondermijnde. Bij het minste
geraas sprong hij angstig op. De mis
daad had groot opzien moeten baren,
maar hij was bang er zijn bedienden
naar te vragen, en toch brandde hij
van verlangen te vernemen, wat er
voorgevallen was, of de echtgenoot
wel dood en wat er van de arme vrouw
geworden was.
Acht dagen waren er verlooopen,
zonder dat men aan hem scheen te
denken. Zijn gemoedsrust keerde
eenigermate terug en hij besloot, zijn
kamerdienaar te ondervragen.
In een Parijsch blad had hij, in het
gemengd nieuws uit de provincie,
èenige regels gelezen over een geheim
zinnige misdaad, gepleegd op het
kasteel de Mésière, gelegen in de na-
hijheid van Tours.
De echtgenoot van freule de Mésière
was in het park van het kasteel ge
troffen door een geweerkogel. De mis-
jdadiger was onbekend gebleven. Het
[bericht besloot met eenige regelen
van lof op het ongelukkig slachtoffer
een jeugdig officier der marine, die
veel beloofd had voor de toekomst Dat
was alles. Geen verdere bijzonderheden
Tancredo las het berichtje voor aan
zijn bediende, die Leonard heette.
„Het kasteel Mézière,"- vroeg hij,
„ligt dat niet drie of vier mijlen van
hier verwijderd
„Ja, mijnheer de markies."
„Hebt ge al over die misdaad hoo-
ren spreken
„Dat geloof ik mijnheer. Men spreekt
hier in de buurt van niets anders.
Wist mijnheer de giarkjéier nietsvan?"
„Hoe zou ik 't geweten nebben t
Ik ben niet uit geweest."
„Dat is waar ook. De markies is al
dien tijd, wegens ongesteldheid te
huis geweest."
Tancredo verlangde naar nadere
inlichtingen, maar hij vreesde dat
men zijn drift zou opmerken, en dat
men de belangstelling, welke hij koes
terde om te weten, wat er voorgevallen
was, zou raden, alsof men de misdaad
op zijn gelaat zou kunnen lezen."
Hij vroeg echter :„De jonge man
dood
„Morsdood, mijnheer. Hij was mid
den in het hart getroffen.Nu.de schruk
heeft goed gemikt."
„En weet men, vroeg hij, wie de
misdaad bedreven heeft
„Neen, mijnheer de markies."
„Verdenkt men iemand
„Niemand. Men had een strooper
aangehouden, die den nacht niet in
zijne woning was geweest, maar hij
heeft kunnen bewijzen, dat hij zich te
Tours bevond, en men heeft hem da
delijk uit de voorloopige hechtenis
ontslagen."
„En hoe staat ?t er thans mede Y'
-.Thans heeft men niemand op 't
oog. Een oogenblik meende men een
spoor gevonden te hebben, want men
had op de plaats der misdaad een
geweerprop gevonden."
Eene rilling ging door de leden van
Tancredo, maar hij herstelde zich
bijna oogenblikkelijk. Hij had zich
bediend van een patroon en was er
zeker van de buis fn den loop gehouden
te hebben. Hij had haar er eerst later
uitgenomen en weggeworpen op
een plaats, waar gjzij niet tot
eenig vermoeden aanleiding kon
geven.
Leonard ging voort t„nlaar men
heeft zich vergist. Wat men gevonden
heeft was geen geweerprop, het was
slechts een stuk papier, dat door den
een of ander was weggeworpen."
En heeft men verder niets gevon
den
„Niets mijnheer de jerkies. Niets
dat het spoor aanwijst vkn den schul
dige."
„Wordt de misdaad niet toege
schreven aan eene wraakneming van
den een of andere
„Men weet er niets van,'.!
Heeft .men den jongen njan njis-
scmen geaooa, met het doel om hem ta
bestelen?"
„0 neen, zeker niet."
„Misschien had hij een vijand.'"
,,'t Is mogelijk, maar niemand wis!
daar iets van."
„Een vijand, dien het huwelijk hin
derde
„Freule de Mézière, die niet uitging
en niemand kent, heeft in die richting
geen inlichtingen kunnen verstrek
ken."
„Zij inoet wanhopig zijn 1"
„Men vreesde een oogenblik, dat zij
.het verstand zou verliezen. Op raa^
,van den geneesheer moest'zij dadelijk
van verblijfplaats veranderen."
„Is zij dan niet meer te Mézière
„Neen, mijnheer de markies. Het
schijnt, dat de aanblik van het kasteel
en van het park, waar de jonge eman
vermoord wérd, een te droevigen
indruk op haar maakte."
Tancredo staakte hiermede zijn
vedLQOf- Hii wist alles, wat hi! wilde.
Wordt vejuoladX
Het economische probleem, waarvoor de-
ee tijd is geplaatst, is buitengewoon gecom
pliceerd en moeilijk.
Daar is op de wereld een vreeselijk te
kort en desniettemin moeten vele handen
rusten.
Factoren van nationalen en internationa
len aard, zijn oorzaak, dat in het eigen land
r.iet loonend en concurrentievaardig kan
worden geproduceerd.
Men ploetert en zwoegt en bedenkt aller
hande kunstmiddelen om de zaken op gang
te houden of te krijgen, waarvan het een
'n weinig meer geeft, het ander somtijds
den toestand verergert, maar uit de im
passe komen wij niet.
En toch, het moet van buitengewoon be
lang worden geacht, dat er spoedig veran
dering ten goede komt.
Men bepleit thans bescherming van de
nationale industrie, om daardoor te bewerk
stelligen, dat het demoraliseerend leegloo-
pen zal worden beëindigd en er worde
voortgebracht.
Het wil ons nog altijd voorkomen
zelfs met het noodige respect voor deug
delijke argumenten dat ook deze kunst
matige „werkverschaffing" weieens kan
blijken theoretisch heel wat mooier te zijn
dan practisch.
Sluit men de grenzen voor den buiten-
landschen concurrent, of maakt men zijn
concurrentie practisch onmogelijk, dan staat
men voor het buitengewoon dreigende ge
vaar, dat meerdere binnenlandsche mono
polisten spoedig door openlijke of heime
lijke trustvorming tot uitwassen zullen over
gaan.
Men moge theoretisch beweren, dat dit
door technische en administratieve contro
le is te coupeeren, dezerzijds mag gerust
worden gezegd, dat de ondervinding heeft
geleerd, dat gladde alen niet spoedig zijn
vast te houden. Trouwens men moge hier
bij eerst nog wel eens bedenken, dat een
dergelijke controle op dergelijke gesties den
kostprijs niet onbelangrijk zoude doen stij
gen.
Vast staat zeker, dat het algemeen kosten
niveau, om op een soortgelijk peil als thans
te leven, door die maatregelen bedenkelijk
kan worden verhoogd.
Men prijst ook aan, bijpassing door de
Overheid op de uitvoering van industri-
eele werken. Men schijnt daarbij nog maar
steeds over het hoofd te zien, dat ook de
Overheid zoo langzamerhand een plat ge
slagen schol is geworden.
Het lijkt ons toch zoo eenvoudig bij den
tegenwoordigen stand van zaken, nu de be-
lastingschroeven schier overal meer dan
pijnlijk drukken, te bedenken, dat bij zulk
een toestand, van een instituut hetwelk zelf
niet voortbrengt toch weinig meer is te
halen.
Noch Rijk, noch Gemeente brengen uit
fcich zelf rijkdom voort
Wil dus die Overheid (en dan nog wel
bij de pijnlijke amputatie welke wij dage
lijks als belastingobject ondergaan!) fi
nancieel sleunen, dan moet zij dien steun
wederom halen bij ons en brengen naar
degenen, die ons straks arbeid zullen ge
ven. Maar die methode geeft toch weinig
of zeker geen afdoende oplossing.
Het komt voor een groot deel neer op de
theorie van het brengen in den linkerbroek
zak en het halen uit den rechterbroekzak.
Natuurlijk zal men tegenwerpen: eens
deels wordt er alsdan meer gearbeid en
anderdeels wordt door de progressie bij de
heffing van belasting bij den minderen man
zneer gebracht dan genomen.
Wij hopen het van harte voor de theo
retici.
Maar laten zij niet vergeten, dat de hee-
fen met groote inkomens over het alge
meen goed kunnen rekenen, en als zij het
zelf niet kunnen, dat zij 't andere doen;
en blijkt hun bij die berekening, dat het
over de grens beduidend goedkooper wordt,
dan weten wij wel wat er alsdan gebeurt.
Men moge hierover beschouwingen hou
den lot in den treure op ethische en andere
overwegingen, de doorsnede mensch, en
"let alleen de kapitalist, rekent..,, en
handelt als het moet.
V ij gelooven, dat men met deze methode
Van z.g. „werkverschaffing" nog altijd zoekt
waar het lek niet zit.
Niet ue Staat maar het kapitaal en de
arbeid, welke de welvaart kunnen scheppen,
kunnen ons land en ons volk voor den on
dergang behoeden.
De Overheid wij herhalen slechts
brengt uit zich zelf geen rijkdom voort.
Zij kan ook de manier, waarop de rijk
dom moet worden verkregen of vermeer
derd niet regelen; daarloe schieten hare
krachten schromelijk te kort.
Maar de voortbrengers zelf kunnen dit,
en zij kunnen dit zonder de Overheid veel
beter en directer. Zij moeten gaan zitten
aan ééne tafel en aanvaarden, wat het on
vermijdelijke noodlot hun brengt.
Als uw arm verleert, doet gij verstandiger
hem af te laten zeilen, dan te klagen en te
jerimieeren totdat ook uw lichaam is aan
getast.
Zoo ook in de positie, waarin de maat
schappij verkeert.
Welke menschenvriend zal niet alles het
beste en mooiste gunnen aan iedereen?
Maar dat alles moet dan ook kunnen.
Werkgevers en werknemers, zij moeien
hetzij herhaald plaats nemen aan ééne
tafel, en door eigen kracht met eerlijke
opening van zaken en aanvaarding ook van
het niet geivenschte, aan den arbeid! Con-
currentievaardige voortbrenging kan ons
land alleen redden; alle kunstmiddelen, ook
de werkverschaffing ais hier gereleveerd,
kunnen misschien iels verzachten, mis
schien ook voor duizenden anderen den
toestand verergeren, genezing kunnen zij
niet brengen.
Men kijkt, men roept, men schreeuwt om
hulp van de Overheid.
En die Overheid is naar onze waarachtige
overtuiging feitelijk het meest onbeholpen
instrument, hetweik redding brengen kan.
Laat de werkman gaan zeggen: ik wil,
de werkgever ik moet, en met die twee
machtige woorden zuilen zij een oplossing
vinden. Zij mogen bedenken, dat liet is een
van de grootste genoegens op aarde te
willen wat men moei.
's B. m. K.
rrankrijii dringt er op aan, dat Poien,
rsjeoho-Stovvakije, Roemenië en Zuid-
Slarië eveneens ver lege nwo o r dig d zijn in
een commissie van geallieerde deskundi
gen, die vóór de conferentie van Genua
zou bijeenkomen. Deze commissie, zegt
een blijkbaar offiaieus Havas-beridht, zou
behalve de tedhuisclhe quaes'ties van het
program van Genua aHc onderdeelen der
rietctsnoeseii kunnen besproken van bet
inemomiiKiuEi van Poincaré, zonder het
politiek gedeelte vau het program van
Genua aan Ie roeren.
De com missie, z oo zegt Haivas dan ver
der, zou eerst bijeen moeten komen na
voltooiing der voorlöopóge bestudeering
door de deskundigen van ieder land.
Een uitstel der conferentie heet in dit
beridht thans waarschijnlijk, zoo niet voor
drie maanden dan toch voor verscheidene
weken, tengevolge van de crisis in Italië
en de onimogeöijkhead voor verschillende
mogendheden om S Maart gereed te zijn.
De Pa rijs ch e ooit. van het „I-IM." seint
nog daarom'; rent: Maandag zou het En gel-
sche kabinet eindelijk beraadslagen over
de nota van Poincaré, maar het is er nog
niet toe kunnen komen. Het raden of
Lloyd George al dan niet in het uitstel
van de Genueesohe conferentie zal toe
stemmen, houdt dus aan. Volgens de be-
richten diie thans ui't Londen komen, zou
er op dit punt verschil van meeniing be
slaan tusschen Lloyd George en Foreign
Office, aangezien Curzon wel geneigd zou
zijn met Poincaré's opvatting mee te gaan,
terwijl George, vooral op grond van elec
torale overwegingen, aan den datum van
8 Maart zou vasthouden, zoo als hij giste
ren nog eens in hel Lagerhuis gezegd
heeft.
Maar de quaeslie wordt nog ingewik
kelder gemaakt, nu vernuftige commenta
toren er ook de Itaiiaansche inwendige
politiek bij gaan betrokken. Volgens som
mige berichten toch, zou men in Italië ge
neigd zijn het nieuw-oude kabinet-Bonomi
dadelijk om te gooien, maar dit zou moei
lijk kunnen, wanneer de Genueesche con
ferentie inderdaad reeds 8 Maart bijeen
kwam. Daarom zou Bonomi al zijn best
doen can den datum te handhaven en
Lloyd GeoTge, dit wel wetende, zou
daarom telkens weer verklaren, dat alles
afhangt van Italië, dat in deze de gast
vrouw is.
Terwijl aldus -in verschillenden zin on
derstellingen geuit worden, blijft ook de
voorafgaande conferentie van deskundigen
het onderwerp van gissingen. Poincaré
houdt vast aart het denkbeeld dfezc Ie
Parijs te h-ouden, omdat zij feitelijk een
voortzetting vormt van de bespreikingen
van Cannes en om er ook de kleinere
bondgenooten bij te halen, een en ander
ook in overleg met Bemes. Men zal moeten
afwachten wat deze te Londen berenrt.
Intusschen beeft gisteren Hardinge een
lang onderhoud gehad met Poincaré,
waarbij hij dezen, volgens medodeeJing
van „1'Oeuvre", die met eendge voor
zichtigheid aanvaard dient te worden
zou hebben gevraagd, in zijn kabinet een
onvormelijke bijeenkomst bijeen te roepen
van ministers van buitenlandsdhe zaken
of bij hun ontstentenis, van gezanten der
voornaamste geallieerden om een gemeen
schappelijke gedragslijn vasit te stellen op
politiek gebied, zooals de deskundigen
dat op technisch gebied zouden doen.
,,1'Oouvre" voegt daaraan toe, dat Poin
caré, welk een voorstander hij ook moge
zijn van schriftelijke gedachteniwisseling,
dit toch moeilijk zal kunnen weigeren.
Men dient hierom trent echter nadere be
richten af te wachten. Op het eerste ge
zicht schijnt het niet waarschijnlijk, dat
bet voorstel van een dergelijk intergeai-
lieerd beraad vóór Genua, van Engelsdhe
zijde zou uitgaan.
DE BETREKKINGEN MET RUSLANiD.
De vergadering van belanghebbenden
ui't de twaalf verschillende landen bij den
toestand in Rusland waarbij ons land'
door oud-minister Treub vertegenwoordigd
was heeft Maandag beraadslaagd over
de Gcnueesehe conferentie en met alge-
meene stemmen oen uitvoerige resolutie
aangenomen, waarin gezegd wordt, dat de
alliós geen betrekkingen met de SovjoLre-
geering behooren nan te knoopen, zoolang
deze niet: primo de vroegere Russische
schulden heeft erkend en positieve waar
borgen gegeven heeft voor de betaling;
seoundo heeft toegestemd in een speciale
gemengde jurisdictie, die waarborgen geeft
dat de vrijheid en het eigendom der met
Rusland handddrijvenden ontzien zulten
worden. Die eischien! besprekende, vindt de
„Humanité"' het net zoo dwaas aan Rus
land te vragen de oude schulden te eiken-
men, als hot zou zijn van Frankrijk te
eischen, dat het de bezittingen aan de
Fransche congregaties zou teruggeven.
Griffith heeft de rede, door de Valera
te Dublin gahoudlen, Man!woord. Hij stel
de vast, dalt die Iersche Vrijstaat een ge
lijke positie heeft als Groot-Brittannië.
Het 5b mdett waar dot het vcirdag de ler-
sdhie rechten prijsgeeft; het geeft een zelf
de erkenning aan de Britische kroon als
De Valera's z.g. document no. 2. De Va
lera's beweringen met dit document be
strijdend ziekte Griffith dlat de kwestie der
oorlogasehuld, van de Dail en van de
pensioenen in het verdrag op een zelfdle
wijze zijn geregeld als in de Valera's do
cument, terwijl de Valera in de Ulster-
kwestie aan Lloyd George toezeggingen
deed, overeenkomstig de bepalingen in
heit verdrag verwerkt.
De nieuwe onlusten.
Een gewapende bende drong binnen in
een bank te Croonn, haalde een aanzien
lijke geldsom weg en vluchtte per a-uto.
Een afdlecling Iersche RepuibKkcinsche
troepen, vervolgde de bandieten, waarbij
revolverschoten gewisseld werden. Een
bandiet is gewond; de anderen ontkwa
men. een auto achterlatend. De Iroepen
redden slechts 100 pond.
Een correspondent te Belfast van de
Daily Telegraph seint aan zijn blad:
„Wij ziften aan den rand van een vul
kaan terwijl de correspondent van de
Daily News vaststelt, dat in het graaf
schap Monaghan een toestand heer?,ebt
welke van oorlog ntet is te onderschei
den. Heit verkeer ven burgers over de
grenls heeft oppgehoudlen, terwijl de twee
legem tegenover elkaar liggen, op som
mige plaatsen slechts gescheiden door
een straat of een brug.
De Briibsdh'e regeeirimg heeft op zich ge
nomen, strijdkrachten voor Ulster te le
veren wiaardloor de huidige sterkte der
Noordeijlken ran zes tot op zeventien ba
taljons wondt verhoogd. Maar de Brit
sche regeering weigerde te voldoen aan
Craig's verzoek troepen zuidelijk van do
grens te zenldlen. Ongeveer tienduizend
mam Uisler-politie bewaken den noord©-
lijken kant van die grens.
Te Belfast is 'het curfen-ur opnieuw in
gesteld. De spanning ju Ierianid is nog
toegenomen tengevolge van de opschor
ting dter ontruiming door de Brihohe
troepen, welk feit gisterenavond kat aan
Golilinis door vertegenwoordigers van
Brittannië was medlegedleet'di, die de rietden
ervoor niet wisten.
Coffins heeft daarom besloten naar
Londen te gaan, teneinde db oorzaak te
vernemen. Hij zeide, besloten te zijn, te
zorgen' dat de ziaak terecht kwam en dat
het contract zou woartdlen nagekomen, on
danks het verzet thuis of van de vijan
den builen Ierland.
BEZUINIGING IN ENGELAND.^
De Engelsche kanselier van de schat
kist heeft in het Lagerhuis verkfaard dat
de staatsuitgaven voor het loopende jaar
vermoedelijk 40 anilltoen beneden de ra
ming zullfcf MljvCn. indien «tere besparin
gen het volgend jaar bestendigd kunnen
wonden', zullen zij met de bezuinigingen
die de departementen zelf hebben voorge
steld (ten bedmage van 70 miffioen) een
som uitmaken van 110 miffioen pond
sterling. Deze bezuinigingen Slaan los van
die, welke de commissie-Gedldes in haar
rapport voorstelt. De voorstellen dier
commissie kunnen niet in haar gebed
worden aanvaard.
Dó besparingen waarvan hij gewag
heeft gemaakt, toonden ook geen verband'
met die, welke uit de resultaten der con
ferentie van Washington zulfen voort
vloeien. De voorstellen der commlssie-
Geddes aangaande de vloot zal die regee
ring ook in verband met die resultaten
moeten overwegen. Zij zal dat doen na
Balfo-ur en lord Lee na bun terugkeer te
hebben geraadpleegd.
De kanselier erkende dat er nog vee! te
doen Weef in 't besnoeien der openbare
uitgaven, maar hij stelde in het Kef* da'»
Engeland in vergelijking met andere oor
logvoerenden heel wat im die rich li ng
heeft gedaan. De staatsulgiaven zijn wel
iswaar vijf en een half maal zoo hoos
als vcor den oorlog, maar die van de
Ver. Staten zijn vijfmaal zoo hoog. die
van Frankrijk tienmaal, die van Italië
negen en een half maal zoo hoog als in
1914.
Na dulling van het debat betuigde de
groote meerderheid van bet Lagerhuis
vertrouwen in de regecTtug.
In verband met de bezuinigings-po-litiek
zijn acht gevangenissen gesloten evenals
zes a-fdeeüngen voor vrouwelijke gevan
genen.
De afschaffing der vrouwelijke politie-
Zooals gemeld, heeft fide commissie-
Gedldes voorgesteld, het vrouwelijke poli
tiekorps uit beizuiuigiingsovcrwegingen. op
te heffen. Aan liet departement van Hn-
nenlandschë zaken heeft men aan de
„Evening Standard" medegedeeld, dat er
nog geen beslissing genomen was, maar
dlat het er in de naaste toekomst wel var
zou komen. Het corps telt thens 97 vrou
wen. Het aantal is gewoonlijk 111, maar
in den la a ls ten tijidi zijn er. eenigo ontslag
nemingen geweest. Het is, zoo betoogt de
„E. S.", natuurlijk heel moeilijk voor
deze vrouwen oon elders werk te vinden
bij dien huldigen stand' der arbeidsmarkt-
De meeste barer zijn vrouwen, die haar
eigen kost moeiten verdienen; sommige
zijn weduwen zonder pensioen met kin
deren té haren laste; anderen moeten be
jaarde ouders onderhouden. Het zijn nUe
uitgezochte en speciaal opgeleide vrou
wen. Haar operedlan in deni strijd tegen
dé misdaad is voornamelijk preventief. De
totale kosten der vrouwelijke politie te
Londen bedragen per jaar ongeveer
40.000 pd. st. Een nieuwelinge moet eer»
jaar op proef werken; het aanvangssa
laris is drie pond per week. Het corps
word tijdens dén oorlog opgericht.
inoedel ijk voorioopig eenparig vóór dé
motie stemmen. Het kan echter zijn, dat
de een of ander zacli van stemming ont
houdt.
Zoowel het centrum als de soc.-dem. en
democraten hebben alle mogelijke moeite
gedlaan om al hun leden morgen bijeen te
hebben. Niettemin zuilen er nog eenigen
ontbreken.
De Beiarsche Volkspartij, op welker 20
stemmen het in hoofdzaak zal aankomen,
zal vermoedelijk voor het grootste gedeel
te vóór Wirlh opkamen.
De D.V.P. heeft haar fractie een bin
dend mandaat gegeven voor het door haar
ingediende votum van wantrouwen. Het
is mogelijk, dat zij dit ook uitstrekt tot de
verwerping dér motie van vertrouwen.
Volkomen onzeker is nog steeds de hou
ding dier onafh. fractie In den Rijksdag
verluidde niettemin, dat het nog volstrekt
niet vaststond, of de onafhankelijken zich
ook tegen de motie van vertrouwen zou
den uitspreken. Men neemt veeleer aan,
dat een aanzienlijk aantal leden «Der U. S.
P'. D. zich van stemming zullen onthou
den.
Het middelpunt der parlementaire be
sprekingen vormde heden de bfl den
rijks-kanselier gehouden conferentie der
partijleiders, waaraan Hermann Miijler en
Weils voor de S. P. D„ Spahn en Marx
voor het Centrum en senator dir. Petersen
■voor de democraten deelnamen. Tot deze
besperkingen was ook de D. V. P. uitgc-
moodigd, als welker r-ertcgenwoordiger dr.
Stresemann verscheen.
De besprekingen waren vertrouwelijk.
Echter vernemen wij uit betrouwbare
bron, dat zij in hoofdzaak liepen over de
vraag, of vóór de stemming niet toch nog
de inogeijkheid bestond om een groote
coalitie in het leven te roepen.
De D. V. P. -verklaarde, dat zij haar
houding tegenover het kabinet-Wiyth
slechts dan kon wijzigen, wanneer vóór de
stemming de groote coalitie van de S. P.
D. tot de D. V. P. een feit geworden was.
Het bleek echter dat de soc.-dem. niet ge
neigd waren zoo maar opeens de groote
coaili-Lie tot stand te brengen, daar er nog
ernstige geschilpunten tusschen S. P. D.
en D. V. P. bestonden.
De soc.-dem. fractie is echter heden
avond bijeengekomen om ten aanzien van
de quaesbe der groote coalitie nogmaals
haar stand-punt vast te stellen. Op deze
vergadering kunnen belangrijke beslissin
gen worden genomen. Helt is echter niet
waarschijnlijkdat de fractie rich vóór de
vorming der groote coalitie zal uitspre
ken.
In parlementaire kringen loopt het hard
nekkig gerucht, dat tusschen neohisslaan-
de kringen en den rijksminister van finan--
ciën Hermes, die tot het centrum behoort,
nauwe relaties bestaan, welke er toe zou
den kunnen leiden, dat Henmes, indien
het kafamet-Wiirth zou vallen, met ander-
steuning der bedde rechtsdhe partijen met
de vorming van een nieuw kabinet zou
worden belast.
DE REIS VAN KRAS SINT.
Heden, Woensdag zal Krassin t_> Ber
lijn aankomen, waar hij eenigo dagen
denkt te blijven, om zich dan naar Mos
kou t© begeven. Van Moskou zal Kras
sin als lid van do sovjet-de
legatie naar Genua gaan. Naar
do „Ost Express" verneemt, heeft Kras
sin voor zijn vertrek uit Londen met
Lloyd George besprekingen gevoerd over
do vorming van het internationaal syn
dicaat tot wederopbouw van Sovjet-Rus
land. In Sovjet-kringen voelt men, zoo
als men weet, niet voel voor zulk een
syndicaat tot wederopbouw van Rusland,
uit vrees dat zulk ©en syndicaat een
economische en politieke koten voor Sov
jet-Rusland zou worden.
In Londen moeten Krassin's pogingen
groot© tegemoetkoming hebben gevonden,
waardoor do tót dusver aan Russisch©
zijd© bestaand© bezwaren overwonnen kon
den worden. Ten vervolge op deze be
sprekingen te Londen zal Krasain te Ber
lijn conferenties hebben met Duitsche
politie en financiers, waaraan ook de
directeur van d© sovjetfitaatsbr.uk en
do chef van de sovjet-missie 'te Berlijn
zullen deelnemen.
DE POLITIEKE SITUATIE IN
DUITSCHLAND.
De rijksdagfracties zouden gisteravond
haar definitieve besluiten nemen ten aan
zien harer houding bij de morgen te
houden stemming omtrent het votum van
vertrouwen voor de rijksregeering.
Momenteel is het neg steeds niet te
voorzien, aldus- seiudte gisteravond de
BcrI..corr. van het „HM.", hoeveel stem-
men «Jle motie op zich zal vereendgen. Dat
er een meerderheid voor zal worden ge
vonden, meent men in parlementaire krin
gen reed-s als vaststaand te kunnen aan
nemen.
De dlrie regeeringspartijen zullen ver-
Een organisatie is bezigde F-ransche
bladen vermoeiden, dat het een Duitsche
of Russische is om Frankrijk's crediet
in discradiet te veranderen. Te Lyon,
Marseille, te Ra-rijs, hebben ban-ken baar
betalingen moeten slaken, omdat haar
cliënten hun in deposito gegeven geld,
kwamen opeischen, aangegrepen door een
panische söhirik, dat hun bezit niet meer
in veilige bewaring -was.
Niet alleen vage geruchten schijnen
hiervan de schuld te zijn, maar een ge
heime organisatie, die door middel van
de telefoon wantrouwen uitstrooit. Mijn
heer X wordt opgebeld en hoort dat een
bank aan wie hij zijn geld heeft toe
vertrouwd bijzon-dé:' zwak slaat. X
vraagt dien naam van dengene die hem op
belt. Deze atwoondj verwonderd„Spreek
ilk dan niet met mijnheer Y?" (een of an
der befcenfd financier.) „Neemt u mij niet
kwalijk; dan ben i!k verkeerd aangeslo
ten!" En het gewilde effect is bereikt.
Reeds eenigen tijd gelcdien heeft het
Parket opdracht gegeven aan den speda-
len beurecommiss-aris Berthelot om te
trachten te weten te komen, wie die val-
sche berichten verspreidde. Het gevolg
van een en ander is, dat een instructie te
gen een nog niet roet name bekenden per
soon is ingeleid, wegens het verspreiden
van valse he berichten.
Chanteurs slaan hun siag door bankiers
met het verspreidlen van berichten, dat
hun bank zwak staat, te dreigen, wan
neer zij hun géén som gelds geven.
De wet bepaalt, dat degene, die te
kwader trouw en ten naideele van de alge-
meene rust vaische berichten verspreidt,
gestraft zal wonden met een gevangenis
straf van i maand tot i jaar en een boete
van 50 tot iooo frs. of met oen dezer
straffen.
TOENEMING VAN BRANDEN.
Sedert den wapenstilstand ie in de Gty
het aantal branden vete aan brand
stichting te -wijten aan-zi-enlijk toegeno
men, blijkens mededeelig van den Coro
ner van de City of London, onder wien
ook het onderzoek naar branden valt. De
jaren 1920 en 1921 heDuen b(jv. oen tv.»
cord opgeleverd voor de laatste twintig
jaar. In 1921 had hij een onderzoek inge
steld naar 236 branden terwijl er 25 ge-
vallen voor hem gebracht wanen van een
openbaar onderzoek naar een brand door
een jury. Dit laatste was het grootste
aantal sedert de desbetreffende wet, de
Special City Fire Act, in weridng trad, in
1888. Tot aan den oorlog was het aanlaf
branden in, de City voortdurend in aantaj
en hevigheid afgenomen en als er niet
zoo betoogde de Coroner, de af schrik-,vek-
tcenide werking was geweest van genoem»
de wet, zouden er in de laatste drie jaar
nog veel meer branden zijn geweest.
Evenals in vroeger jaren was de meest
voorkomende oorzaak van branden hel
achteloos wegwerpen van een ludfer,
vaak in verband met rooken, met name
van sigaretten. Een derdé tot de helft der
branden in de Cfty was hieraan te wijten
EEN AVONTUURLIJKE REIS.
De „Pannönia'' van dé Cunard-üjn is
na een avontuurlijke reas uit Londen t«
New-York aangekomen na gedurende 4
weken stormweer te hebben doorslaan,
zonder roer en met een uitgeputte beman
ning. Meer dan 2000 mijl ver, nadat liet
roer gedeeltelijk was wegges-iagen door
de hevige zeeën, -werd het schip gestuurd
met zn-ij dubbele schroeven. Herhaald*
heldhaftige poginger, om de schade te
herstellen, waren fiȕslukf. Den morgen
na het ongeval het. gven der. eersten offi
cier en den bootsrflönsmaat aan den ach
tersteven omiaag zakken en na twee urefl*
werk, waarbij zij voortdurend onderge
dompeld werden in hel ijskoude water,
slaagden zij erin een staaldraad om het
losse roer te bevestigen, dat dreigde een
gat -te slaan in den achtersleren. Een golf
rukte het roer weer los en sloeg den
bootsmansmaat bewusteloos tegen den
kant van het schip. Twee dagen later, toen
de zee wat kalmer- was. deden de eerste
officier en «sen andere schepeling een
tweede poging, <k>ch ook deze mislukte;'
beide mannen ontkwamen ternauwernood
aan dén dood door een slag van een los
eind van den staalkabel, die brak. Het
schip ontmoette op zijn reis drie orkanen.
Op een dag vordérde het slechts 21 mijü
De reis, die 11 dagen had moeten du-ren,
duurde in werkelijkheid 28 dagen.
Zooals bekend is, zal Janna: t, tijde
lijk Fransch gezant bij het Vaticaan,
spoedig naar Parijs terugkeeren. Als defi
nitief gezant bij den Paus worden ge
noemd M. Herbette, verbonden aan het
ministerie van buitenlandsche zaken, Col-
rat, onder-secretaris van Staat, en D«
Margerie, Fransch gezant te Brussel.
Tengevolge van het stopzetten van
den bouw van groote slagschepen in d«
Ver. Staten, zijn meer dan 5000 employé't
van de werven ontslagen.
Uit 't Washington-hotel te St. Louis
zijn voor circa 100.000 dollars juweefen
gestolen dbor dieven, die dé hotel-brand
kast, waarin dé kostbaarheden der gasten
bewaard worden, openbraken.
Nabij Perigueux onderzocht een
groep schoolgaande kinderen roet den on
derwijzer een granaat, toen deze plotse
ling ontplofte. Twaalf kinderen en de on
derwijzer werden gewond. De laatste zal
een arm moeten missen, terwijl vier der
kinderen in lerensgevaar verkeeren.
In de discussie over Rusland die bij
de behandeling van Buitenlandsche Za
ken is gehouden, heeft de communist
Van Ravesteyn zich ©enige malen beroe
pen op oen geel boekje, dat hij vóór
ach had Eggen en waarvan hij de lozing
aanbeval om te doen zien, dat de Bols-
jewiki geen wreedheden hadden begaan
Dat was maar „legende".
Nu was het hier bedoelde boekje dat
van den heer J. do Gruytor, getiteld:
„de Russische Revolutie".
De hoefijzer-oorresp. van het Hbld.
wijst er op, dat de schrijver getracht
heeft een overzicht van en een
inzicht in de Russische Re
volutie te geven, daarbij steeds zoovee)
mogelijk zich indenkend in de omstan
digheden en de mentaliteit van daar
ginds. Door dit laatste is de indruk
dien hij wekt, wel wat te gunstig, maar
wanneer men dit element ter zijde stelt,
blijft er een helder en intelligent ge
schreven werkje over.
Het boekje geeft geen beeld van d«
uiterlyke verschijnselen der Revoluties
Met de in Rustend door de Bolsjewis
ten gepleegde gruwelen houdt de sehrq»
ver zich niet "in détail bezig. Maar hij
erkent ze.
Hetgeen de hoer Van Ravesteijn deed)
de gruwelen der Russische Revolutie te
willen ontkennen, op gezag van iemand
(dio trouwens geen ooggetuige was et
15
I !-"!'■
