srssfli iïrst binnenland Afgewezen. BUITENLAND. Tweede Blad - IT Febr. 1922 GEM. BUITEML BERIGHTEN. BiHMENLAMSSCH NIEUWS. -IJH SLACHTOFFER. De Conferentie te Genua. De toestand in Ierland. DE ONDERKRUIPER. BEDREIGING MET SABOTAGE. FEUILLETON' >.V/jj zijn ge eed," antwoordde de °a"0nes, den arm nemende, dien haar Cehomstige schoonzoon haar aanbood. men stapte de rijtuigen in, en weldra 'crliet de kleine stoet het kasteel, oor het kasteel stonden slechts de ey/oners van de boerderij die het J :j|e bruidspaar toejuichten. Jrye plechtigheid liep af zonder dat jw m?rkwaardigs voorviel, faf n £"?S naai" de eetzaal. Thans «no i'stine den arm aau haaT ec^^" derin»C e" de maid<ies, die zijne bewon- 'ich ?0rniet k°n onderdrukken, boog ,W->t?-.illaar over met de woorden schoon 'riend to ^ordde zacht :„Neen, mijn mij oiïooi ..en niet schoon. Gij ziet Hef hebt "w,jfeld zoo, omdat gij mij Hij riep in choonste van anBVoering Zljt de aik vrouwen ovc Men nam plaats aan tafe,. Hij zeide nog fluisterend :„Zuit ge mij dan een weinig liefhebben Zijne stem trilde van innerlijke aan doening. Hij scheen zooveel gewicht te hechten aan het antwoord, dat zij hem zou geven, dat zij 't beter achtte hem niet te antwoorden en hem ook niet wanhopig wilde maken. Na verloop van een oogenblik zeide zij hem, op Mark wijzende:,,Ik zal zeer veel van u houden, ah ge een weinig van hem houdt." Hij antwoordde niet maar zijn voor hoofd rimpelde zich en zijn blik werd somber. Het scheen den jongen echtgenoot toe dat er geen einde zou komen aan den dag. Chris'.ine daarentegen, wier hart ineenkromp, naar gelang het uur naderde waarop zij afscheid zou moe ten nemen van de haren, om haar echtgenoot te volgen, vond dat de tijd met ongekende snelheid voort ijlde. Eerst in dit uur begreep zij de volle uitgestrektheid van haar offer en de gedachte pijnigde haar, hoeveel leed zij Paul zou aandoen, als hij in het -andere leven kennis droeg van wat ze 0,: rouw aan zijne nagedachtenis noemde. Niets kon haar nu meer troosten. Zij stond telkens op het punt om in tranen los te barsten en het liefst zou zij gestorven zijn. Paul's beeld verliet haar geest niet meer. Zij zag hem voortdurend aan haar zijde, terwijl zijn schitterend oog haar van liefde sprak. Daarop zag zij hem stervende, en zij herinnerde zich den eed dien zij hem na zijn dood gedaan had. „Ik zal nooit meer een ander toebe- hooren," had ze beloofd. En ziedaar nauwelijks waren vier jaren verloopen en zij behoorde aan een ander. Zij droeg den naam van een ander. Zij zou verplicht zijn, zijne lief- koozingen te dulden, zijne liefdesver klaringen aan e hooren 1 Hoe had zij er toch toe kunnen ko men In dit oogenblik begreep zij 't niet meer. De redenen, die er haar toe gebracht hadden, kwamen haar thans niet krachtig meer voor. Zij had zich laten overhalen door hare moeder en den dokter. Zij had geloofd, dat het verzekeren van de toekomst van haar 20Q11 vol doende was om haar te verontschuldi gen, om dit verraad te billijken, en nu gevoelde zij,dat het niet voldoende was, dat zij nimmer de eenmaal afge legde gelofte had mogen verbreken. Zij had bittere spijt en het zelfverwijt kwelde haar pijnlijk. En toen zij aan hare sombere oberpeinzingen ontrukt werd door haren echtgenoot, die zachtjes haar arm aanraakte en zeide, dat het tijd was om te vertrekken, en zij hem moest volgen, was zij op het punt te weenen van afschuw en angst. Het was te laat. Tegenstand ^ou een schandaal verwekken, dat hare moe der zou dooden, en waaronder haar zoon steeds zou lijden. Zij volgde haar echtgenoot zwijgend, zonder weer stand te bieden, na. haar kind over stelpt te hebben met kussen en in stilte aan Paul vergiffenis vragend. Hare ziel was gebroken, zij viel bijna in zwijm en een kille siddering voer haar door de leden. Wat voor kwaad had zij tegenover den hemel bedreven, om aan zulk een beproeving onderworpen te worden Zij zou gelukkig geweest zijn met Paul, tusschen hem en haar zoon En nu. helaas HET GEMARTELDE KIND. Zij waren gehuwd. Zooals wij vertelden, had Christine de droevige opoffering gebracht voor de toekomst van haar zoon en voor hare moeder, die, nu zij haar einde voelde naderen, met schrik dacht aan de toekomst harer dochter, welke zij zou moeten achterlaten, zonder for tuin en zonder woning, want het kasteel de Mézière moest verkocht worden. Christine, die de ontroostbare we duwe van Paul had villen blijven, was thans markiezin d' Arbois ge worden, maar als een hemelsche troost had zij den kleinen Mark bij zich, want, zooals wij gezien hebben, had de mar kies zijn woord gehouden, daar hij den zoon uit haar eerste huwelijk er kend en hem zijn naam en titel gege ven had. Mark was nu even vijf jaren oud. Hij had het liefelijkste kinderhoofdje dat men zich verbeelden kan, rose en blank, met groote fluweelzachte, zwarte oogen, de oogen zijner moe der en goudblond haar, dat in lange .krullende lokken o^wiiL-lCb^ viel. De arme kleine had er wel eenig leed van gehad, toen hij den ouden dokter Bernau moest verlaten. Ook scheen hij zich niet thuis te gevoelen in het kasteel bij den markies, wiens gelaat altijd strak en streng stond en die slechts zelden uit de plooi kwam bij de guitenstreken van den kleine. Maar zijne moeder had voor hem zoo veel kusjes en licfkoozingen, dat hij alles in haar nabijheid vergat. De werkelijke wittebroodsweken, van Christine bracht zjj'dcor met haar zoon. Zij werd nooit moede hem aan te zien, hem te omhelzen en te be< wonderen. Was Set den ook geen levende herinnering van Paul l Het kind beantwoordde deze nefde met de grootste hartelijkheid. Het vond er een genoegen In Chris tine moedertje te noemen en als deze dien naam hoorde, trilde zij tot in haar binnenste van stil genot, want niett schonk haar meer geluk. „Lieve, lieve kleine," riep zij. En zij overstelpte hem met kussen, terwijl hare oogen zich met iranen vulden. (W.otA wvsla&k^. (l£<uxwK«en.) Hel sociale leven is, ook voor den naar beste welen werkenden socialen werker, sonts diep tragisch. Schrijver dezes heeft dit in de afgeloopen week op schrille wijze ondervonden. Zelden is hij met een meer gebroken hart van een vergadering huiswaarts gekeerd. Trouwens ket is niet de eerste en eeniigste en ergste teleurstelling, weihe hij moest ondervinden. Men zal zich herinneren, dat hij ook in dit blad nog voor kort uiting gaf aan zijn hoop, waarin naar zijne meening kan- sen waren gelegen, rekenende op solidaris tische overwegingen van degenen, welke in liet bouwvak arbeiden, terwijl hij zich bo- rendien gerugsteund voelde door den Bos- schen gemeenteraad, om te komen tot hulp in. dten woningnood. Wel bitter tragisch is het voorloopig re sultaat van die vergadering geweest. Verte genwoordigd waren ter vergadering de R.-K. Bouwvakarbeidersbond, zonder hoofdbestuurder, (welk Hoofdbestuur be richt van verhindering had gezonden)de Ai? Ned. Bouwvakarbeidersbond met een vrijgestelde; de Federatie van Bouwvakar beiders met een hoofdbestuurder en de beide plaatselijke patroonsorganisaties. Onzerzijds werd gewezen op den geweldi gen woningnood ter plaatse, 700 ontoelaat bare samerrwomingen, waarbij mocht worden aangenomen, een gemiddeld gezin van vijf yersonen, waaruit dus volgde, eien 3500-tal nwnschen feitelijk zonder een eigen woning. Daarnaast 1300 krotten, verhuurd bene den 1,60 per week, weïke dien naam van do meest bescheiden woning niet mogen dragen. Ook hierbij rekende schrijver dezes voor, dal een gemiddeld gezin van vijf personen als slotsom gr.f, dat ook in die krotten een S500 menschen een huisvesting vonden, elke niel aan de minimaalste eischcn voi ced. Ergo, concludeerde hij, wij hebben hier Jij een bevolking van circa 40.000 zielen, feitelijk voor 9000 10.000 geen redelijke verblijfplaats. Ik kom een beroep doen aldus zong fk in mineur oip uw solidariteit, n.l. om vrijwillig af te wijken van het bepaalde in de arbeidswet en tien uren per dag en vijf en vijftig per week te gaan werken, vooral waar uw stadgenooten zoo biddend smee- ken om hulp. Nog werd gewezen op de financieelc positie van de Rijksschatkist, welke een te duren won higi-ouw ten eentenmafle niet toe stond. Het eerst sprak de Hoofdbestuurder van den Alg. Bond, en in een stroom van woor den waarbij „chaos" en meerdere gewichtig heden blijkbaar als „argumenten" moesten Bekten, werd ons verzoelk van de hand geweren. Spoedig toch, aldus werd ons aangezegd, zouden de organisaties „andere" en „betere middelen aan de'hand doen" welike die mid. delen mochten zijn, vernamen wij niet. Daarop sprak de vrijgestelde van de Federatie, waarbij 's mams eigenwaan en pretentie ons het hart voor de keel plaatste: De „ellende" en de „ohaos" van de bouw vakarbeiders en het bouwbedrijf kwamen voort uil de kapitalistische maalschappij en de Regeeiing is va® alles de schuld. Men meest en kon en wij hebben het er uit besloten, dat deze heeren ook de 'voningcllende tot een voorwerp van poli tiek wenschen te maken. De plaatselijke besluurder van den R.-K. bouwvakarbeidersbond, wij houden het er foor tegen den wil van zijn Hoofdbestuur, dooi zich voor een groot deel aan bij de „Woliveerin?" van den leider van den Alg. Bond. Door den R.-K. bouwvakarbeidersbond verd ons tenminste nog overweging tocge- «tgd, door de beide andere organisaties werd het verzoek van het Bossche gemeen tebestuur niet een.s een overweging waardig geacht. En zoo slaat het Bossche gemeentebestuur thans met een anlwoo.rd van de betrokke nen lretwelk voorloopig luidt: „afgewezen". ik herhaal: dat antwoord heeft mij diep Pijnlijk getroffen. Met opzet heb ik eenige dagen laten ver- Joopen, voordat ik èn in ons gemeentebe stuur oil in het openbaar mijn meening zou gaan zeggen. Ik heb thans lang genoeg en ernstig ge noeg over de zaak nagedacht en waar ik in dit blad sprak over de hoop op vrij willige medewerking, acht ik het goed ook hier de vrucht van mijn overweging te ge ven. Welnu dan naar mijn innige overtui ging vordert het algemeen belang beslist en absoluut en spoedig dat alles worde aange wend om de woningellende te verkleinen. Nog altijd hoop ik op de hulp der R.-K. organisatie, allhans van het Hoofdbestuur, vroiEte de zaak objectiever zal bekijken. Maar mocht deze hulp worden geweigerd wal ik niet kan en mag gelooven dan :":ht ik het een gewetenszaak in allerhoog- instantie om desniettemin (indien de Minister van Arbeid ons zal toestaan, waar dezerzijds niet aan wordt getwijfeld), om door te tasten. Het godsdienstig, zedolijk, moreel, mate- ja wat wil men meer alle leed, is zoo peilloos diep voor tienduizenden, dat dit bouwvakarbeiders groepsbelang moet wijken. Ik hoop en verwacht hierbij hulp van ve len. De arbeiders hebben toch hun organen om hun belangen te behartigen welke zij allen met elkaar gemeen hebben? Ik weet niet of daar deze zaak een be spreking waardig wordt gekeurd, ik hoop het wel en van ganscher harte. Nog Meeds ondanks heimelijk geinlri- geer van sommige middelmatige mannetjes, welke ik t.z.t. ook wel eens onder handen neem gevoel ik mij verwant aan en heb ik liefde voor de R.-K. Arbeidersbeweging. Ik hoop slechts en daarvoor schrijf ik en spreek ik dat wij niet om stokpaard jes hooge goederen zullen verwaarloozen en zwijgen als spreken dringend noodig is. Dat mijn geschokt sociaal gevoel, spoedig door hulp van de R.-K. georganiseerden worde herstelt, is een wensch, op welks ver vulling ik vurig hoop. 's Bosch. M. KRIJGSMAN. fiec! Naar uit Rome wondt gemeld1, deelt de „Stampa"' mede, dlat de kleine Entente evenals Polen ten aanzien van de confe rentie te Genua volkomen aan de zijde van Frankrijk staat. Mursolini verklaarde dat, indien de Rus sen de conferentie te Genua zouden willen misbruiken voor bolsjewistische propa ganda, de facisten dit op de meest radicale wijze zouden veithinderen. De plannen hiervoor zijn needs in alle bijzonderheden uitgewerkt. Italië zoowel als het geheele buitenland' zijn gewaarschuwd. Uitstel De oorr. van het „Hhl." te Parijs seint: Omtrent de quaestie van uitstel der coufe- aentie, vernam ik van betrouwbare zijde, dat Lloyd George móet-officieel zou heb ben kennis gegeven dat hij bereid is toe te stemmen in een uitstel van niet meer dan veertien dagen, maar niet langer zou wil len wachten en desnoods dan maar een conferentie wil houden zonder Frankrijk. Dit laatste wil ihij echter natuurlijk liever niet, omdat dian duidelijk is dat in dat geval de besluiten der conferentie toch voel minder waarde zouden hebben. Daar om zou hij, om Franikrijks deelneming te verzekeren, onder de roos bij K rassin heb ben aangedrongen, dat de sovjetregecring uit zichzelf de verklaring zal afleggen, dat zij do condities van Cannes aanvaardt. Men acht het waarschijnlijk dat dit een van die oorzaken is van het plotseling ver trek van Kraissin naar Moskou. Omtrent de Itailiaansdhe plannen zijn de berichten nog tegenstrijdig, maar men acht het meest waarschijnlijk, dat oo'k Italië in het uitstel van enkele weken zal toe stemmen. De houding die daartegen hier wordt ingenomen is 'dezewij hebben om uitstel gevraagd, omdat dit noodzakelijk is om de quaesties op 'behoorlijke logische en technische wijze te kunnen voorberei den, maar hechten volstrekt niet aan een bepaalden termijn. Indien «Dus blijkt, dat ©en voldoende voorbereiding minder tijd vordert, dan drie maanden, rijn wij volko men bereid met korter uitstel genoegen te nemen. Het iis dus waarschijnlijk dat men op deze basis van een korter uitstel tot eind Maart of begin April tot overeen stemming komen zal. Angora en Genua. Volgens dien „Times'1-oorreispo<n)dent te KonsVantinopel heeft, maar een Reuter- tetegram meldt, Kemal pasja verklaard, dat Angora evenitoeele beslissingen van Genua aangaande Turkije zal negeeren, in dien geen Turkische delegatie op de con ferentie wordt toegelaten. De Iersche Amerikanen en het verdrag. In een interview met de „New York Times" 'heeft do heer Edward L. Doheny, president van de Mexican Petroleum Com pany en ook van de Aincrikaansdie ver- eendging voor die erkenning der Iersche republiek (aan welke veroemiging Collins een waarschuwing heeft gestuurd om geen staatsgreep te steunen tegen de voor- loopigo regeorlmg in Ierland) verklaard, dat zijn organisatie niet meer nood'ig is, omdat zij geen reden van bestaan meer heeft. Hij geloofde, dat het verdrag de uitdrukking was van de wenschen der groole meerdenbeid van het Iersche volk. Ér schijnt de vorige week een vergadering dezer vereeniging te zijn gehouden, waar een motie werd aangenomen om De Valera te steunen. Als die motie was aangeno men, dan was dit volgens Doudbeny in elk geval geschied buiten aanwezigheid van. het bestuur. De houding van Ulster. Iin het amendement, dat door de Ulster leden van het Briitsche parlement heden zal worden ingediend bij de tweede lezing van het wetsontwerp in zake den Ierschen Vrijstaat, wordt gezegd, dat de instelling van een gnemscommissie een reöhtslreek- -sche Verkorting is van de rechten van Ul ster, zoo-als deze zijn verzekerd door de Government of Ireland Act 1920 en een verbreking van de belofte, gegeven door den premier. De toezegging wordt ge vraagd, dat de bepaling in quaestie uit de overeenkomst zal in werking treden als het noordelijk .parlement zijn goedkeuring heeft verleend'. De parlementaire medewerker van cle „Times" zegt, dat ai zuillsn gelijk giste ren gemeld 160 Unionisten de regeering afvallen', de regoaring todli nog in staat zal zijn de wet goedgekeurd te krijgen, maar de unionistische partij zou dan todh verdeeld zijn. De verwachting As, dot de regeering verzekeringen zal geven, die be. vredigend zullen zijn voor de meerderheid hare volgelingen. Maar de eisch van; Uis er zou niet kunnen worden ingewilligd:, zon eter het verdrag ini gevaar te brengen. Hei bevat n-1. geen! bepaling in zake ratificatie van het besüudt van, het Lagerhuis d<oor een er buiten staand' gezag. Het gaat er ten slotte om of de grens regeling louter kleine stukken zal betref fen, die tegen elkaar ivo uien geruild, of wel groote gebieden', zooa'ls de overdracht van graafschappen. Bouar Law heeft in „het Lagedhuis die eerste opvatting gehul digd, doch enkele dagen tevoren haid Bir kenhead in zijn rede te Birmingham op den afstand van groote gebieden gezin speeld. DE FIGARO. Het wordt in. het buiterifand «I meer en meer gewoonte, dat groot-iridustr ieelen dagbladten opkoopen en rich aldus een poEliitiidke carrière maken. Een kras staal tje daarvan geeft nu Fnamkrijik weer te zien, waar de bekenidie parfumcriefa'bri- kant Coty de Figtatrto Weeft gekocht, hel blad, waarvan eens Cabnette hoofdredac teur was, do beklemde journalist, die na zijn publicaties over Caffiwut wer"3 dood" geschoten. Van lieden af zia» do maarn van Bdo.:i- ,ard Colimette, d'en secretaris-genieraat va» <to „Figaro", uit dien) kop van dut 'biaid verdwijnen,. Hij heeft zijijm ontslag geno men, cxmdlat hij niet wil Mijven bij een Mnkï waarvan die he©r Coty eigenaar wondt. Hij schrijft: De heter Coty is ra- dicaoil-sociailiist, dSlt wil dius zeggen, dat hij tot die partij behoort, waarvain Caia- Itaiux eens openMjk «lte leider was en «uw nor? in het verhlorigien is. Ik kam. met met stukken bewijzen, diat dieae twee men- siclhisa in «Direct verband' mot elkaar staan, maar ik vermoed bet, en dat w miJ vo- dbenlde. Ik ga keien, hoewel de heer Coty meermalen getocht heeft over te ha len te blijven. Ed. CataeMe schrijft verder, dat liet hem zeer, zeer vteel verdriet doet, zijn Werk bij de „Figairo" te moeten verlaten, ©en werkkring, zloo nauw verbonden met den riaam van zijn vaidler, dien „de poli tieke patroon van Coty heeft Daten ver moorden." Ook zal de Waant van zijn vader. Gas ton Calmtettte, van het bladl verdwijnen. Wel tocht Coty dleni naam voor zijin blad to behoudlen', want teen' zijner vertegen woordigers heeft verklaard, dat an 1 Maart a,f aan het hoofd van de „Figaro" weer zal komen te staan: „Gaston Gal- ntette, directeur, 1902—1914". Coty weef. schrijft E. Gaimette, itó hij daartoe niet bot nadhit heeft, maar hij rekent op dc langzaamheid der jiustiüe en met zijn geld zal hij well juriistieni vindien, bereid om hef proces dht ik in dit gevat zat be- gSmimert «o* in die eeuwigheid te rek ken. Ik wensch niet, dht die hcoir Coty met dien naam van mijn vader, dïte mijn jongeren broer en mij behoort, zijn ma noeuvres zal bedekken. DE FRANSCHE STUDENTEN. De „Association générale des Indian.Is" •heeft door een artikel in de bladten de aandacht van het publiek gevestigd op de groote financdeele en materiicde nioenluk- heden, waarmee vele studenten te kampen, hebben, zoovele, dlat door dien grooten ach teruitgang van bet aantal studeerenden, het Fraiusche imteMeotueok leven gevaar llOOp't. He1! is vooral Paul Font, de prince des poëtes, de groote vriend van het Quartier Latin, die het voor de studenten opneemt. Vele studenten krijgen niet meer dan 200 fr. per maand, hetzelfde bedrag, waarover htm vaders 25 k 30 jaar geleden beschik ten. Hiermee kan, zelfs met die grootste zuinigheid, de student niet toekomen, zoo- dat veten tegen den 2Seten van den maand geen stuiver meer op zak hebben. Gevolg is óf, dot geld! geleend wordt bij meer ge goede kameraden, óf dat tot den isten van den maanid honger geleden wordt. De SI tide n'terr vereen i gi ng kan ©r rich blijkbaar niet mee vereenigen, dat de stu denten door dte uitoefening van een of an der beroep hun studiegeld verdienen, zoo- als bijv. in Amerika niet ongewoon is- Want bun president 6chrijft: Om uit deze geldelijke moeilijkheden te geraken, trach tten vellen door andter wek hun inkomen te vermeerderen. Zoo zijn er bijv. stud'en- ten, die op een notariskantoor werken of op ministeries, in een cabaret optreden of in een strijkje meespelen, enz. Maar der gelijke werkzaamheden acht het bestuur funest voor de ejgeniijke studie, want e'en student, die verscheidene uren gewerkt heeft op een notariskantoor of elders, heeft iin dén regel geten lust meer om in zijn eigen vak te studeerten. Het resultaat is dan ook bedroevend: waren er in 1914 17.300 studenten aan de Sorbone ingeschreven, in 1921 was het aantal tot 11.200 gedaald. Er moet geholpen worden, boe ook; de handhaving van Frankrijk's positie hangt ten nauwste samen met zijn intellectueel niveau. Laat teen ieder die raad weel, deze verschaffen DE WAARDE VAN HET GETUIGE NIS. Te Chicago had etert merkwaardig voor val pjaaitis gehad, dlat een magistraat ken schetst als „het meest ontstellend! bewijs van menschellijke dwaling, dat ik' ooit heb beleefd". Het betreft bier een zekeren John Harvey, die gearresteerd werd, ver dacht van oplichting. Niet minder dan 38 personen identificeerden hem absoluut als de man, die m'eri zocht en die denzeifden naam draagt. De identificatie had plaats op hei bureau van dien officier vara justi tie «n «De gevangene, die wanhopig en vol slagen verbijsterd was, werd' opgesloten in 's lands gevangenis. Vingerafdrukken, die werden genomen en vergeleken met diie van den man, dien de politie in werkelijk heid op het spoor was, stelden echter de onschuld vast, waarop hij weer op vrije voeten werd gesteld. EEN JONGE OPLICHTER. Fen 25-jarig jongmcnsch, Raymond Bischoff, te New-York', heeft het weten klaar te 'speten om in korten tijd een pas sief te kweöken tot een waarde van twaalf milho°n gulden. Hij wist kleine beambten, onder voorspiegeling van groote winsten, over te haten, hem hun spaarpenningen af to staan voor belegging. Door de bekende methode van bet uitbetalen van groote di videnden aan de eerste 'beleggers uit de griften vara latere beleggers, verschafte hij zich een fabelachtige reputatie als grid- maJtor ondier angeletterde Lithauers, Pol'en en Russen. Met hun geld organiseerde Bischoff een aantal petroleummaatschap- pijen en kocht ook een blok huurhuizen, een boerenhofstede, vier groote auto's en ecu hoeveelheid duro kleeren voor zijn moeder. Toen <k bom barstte, vluchtte Bischof f «aar de politie om zich te be- ■sciermen tegen de woedende geldschieters, dr'e Bischoff's weelderig ingerichte bu reaux 'verwoestten. Bischoff was begon- pten met niet anders dan de kleeren, waar in hij 's morgens opstond. Maandag hebben 75-000 texUelarbei- ders in New-Engeland, New-Hampslnre, Massachusetts en R'nödte Island het werk neergelegd als protest tegen een loonsver laging van twintig percent en een verten- ging van den arbeidstijd' van 48 tot 54 uur oer week' De arbeiders beweren, dat zij tengevolge van dte loonsverlaging met be- hoorti:,k zoudlen kunnen bestaan; de fabri- Sen dat zij tengevolge van de stagnatie handel zouden worden gedwongen hun fabrieken te stuiten, tenzij <te Iconen worden verlaagd1. Vermindering der inkamfenbclas- •ting met twee pond eteiffir.g, afschaf mg dter gemeeritelij'ke winstbelasting, evened 1- 1 herziening der extralbelasting bov-n twccduiaeiKl P®™1' infoomen (de zooge naamde „supertax" van, partaciilliiere on- vloedrijkc deputatie, v®rte?e,n'W°0pfnge^ de voormaamsle Eragelsche mdustneen bij Minister Honie. Het hoofd dter «teputaUc was kolonel Airmistnong, president van de federatie viain BrittscÜie inidusirieën, die er krachtig aandrong op de noodzakelijk ici de belastingien tc verlagen. Home antwoordde, doch verzocht zijn antwoord als vertrouwelijk te beschou wen. Hij beloofde welwillende overweging der aangevoerde argumenten. De carrespcnidienit van de „Daily Express" te Bombay meldt, dat Indische prinsen voornemens zijn aan «te Britsdhe kroon de beroemde „Jubilee-diamant", op 2 na de grootste der wereld, te schenken. De waarde yan dezen diamant wordt ge schat op vier hionderdduizenld pond ster ling. Blijkens een draadloos telegram uit Stockholm is in Zwedten een nationale Vereeniging ter drankbestrijding gesticht, die zich op het standpunt stelt, dat drank verbod niet de matigheid bevordert, maar juist het verlbruik prikkelt. Eien oproep ten behoeve dezer vereeniging is o.a. om- derteekend door prof. Arrheniu®, mevr. Branting, Se]ma Lageriöf. In «ten oproep wordt verklaard, dat ware matigheid al leen verkregen kan worden dioor vrijen wil en moreele overrediing en niet door dwangmaatregelen. Twee 'bekende figuren uit Engrische wedremkrinigen, van goeden huize en wel gesteld, kapitein Qwien F'eel en zijn vnouw, moesten gisteren voor den poidtiereebter m Bowsltreet verschijnen op d)e ernstige aan klacht bookmakers te hebben opgelicht door middel van vervafeehte telegram men. Voigerïs de beschuldiging aouéen zij op 8 October 45 telegrammen hebben gezon- «DerJ aan -veischiE'en'de boolemakers, toen er een wed'ren werd gehoudien. Die wed strijd vonid plaats om drie uur, de tele grammen werden volgens «fe tenlasteleg ging eerst aangebeden, toen mevrouw Peel van een vriend in Loncten telefonisch den uitslag vernomen had, doch de kan toorhouder van het postkantoor in het dorpje, waar het echtpaar woonde, bad' zich door kapitein Peel laten overhaïen het uur van aanbieding der telegrammen op 2.45 te etellen. Niet officieel wordt gemeld, dat de 'keizerin van Japara 9 Maart zal vcrtreiic- ken naar het oude heilige graf van Sjinlo te Kasjii, aan de zeekust bij iMoji, van waar de keizerin Jingo Korea in de deide eeuw 'binnentrok. De keizerin zat alleen reizen. 'Het doet der bedevaart is, die go den te dlaniken wegens den behouden rugkeer van den kroonprins uit het bw- tenland en te bidden voor bet herstel VSB den keizer zijn ziekte. Zij zal vermoe delijk per spoor op reis gaan en met een oorlogsschip terugkeeren. De heer Vainidervekte heeft Dinsdag een wetsvoorstel, waarbij de legerdienst tot zes maanden vermonderd wordt, bij het bureau «Der 'Belgische Kamer inge- «lienld'. Van bevoegde zij«le wordt gemeld', dat het stelen van goederen uit zeeschepen in Engelsche havtenls afneemt, met name te Liverpool, ten gevoige van de doeltreffen de actie der scheepvaartmaatschappijen en de gewijzigde omstandigheden. De laatste vier weken is, blijkens een draadloos N.T.A.-herioht, het aantal werkloozert in Engeland met 42-600 ver minderd. Het kan zijn mut bobben onzen Beizers eenls te latten riten', hoe die socfellisten mee nten hiun menschen, groot en klein; te moeten opvoedlen in die «odriüstósdbe le«ar. Ter waarschuwing naituuriijk- Het volgende ie ontlieenkl aan hrt bij- bJaid ran „Het Volk" voor «te jeugd-, „Toen Gold die ratelslang, de pad en den vampier geschapen had, 'bleef Hem nog een hoeveelheid gifstof over. Daar van maakte Hij den owteiknuiper. Een Onldlenkruiper ïs oen tweevoetig dier met een kurkemtoekkemzbel, een wa- tonhoofd en een ui* gcW enl fijm saimen- gesilri'dle ruggegraait. Waar ondiere menschen hun hersens hebben, draagt Mj een smerig gezwel van zelfzuchtige besfcmdideetten. Wanneer de onderkruiper avler straat gaat, zoo wend. hom rik mensdh met denig gevoel (dlem rug toe, die Engelen in d'en Wentel weenen en, zelfs die Duivel) slim* «De poort dar hri, om- <ltw hij niets mot hom De «benl will heblben. Niemand heet* htef recht ondorikrulpe-r te vordert, zoolang er nog waticr is om zloh De verdtinken of eien touw om zich op tc hialn|g!en- Juidlais Iskariot wais een resperia-bö! man ira vergelijking rnrt een odcferikmuiper om- dM hij, nrndclt hij rijm Heer en verraden had', nog zooveri eeflgewd zalt zMh op tie hongert Zoover brengt e oinjdleT'kïïvj.ijpea* Üi-öt Text zoover deze schamcIriiJKe spot- en: .schimptaal. ■De diepe klove die fasscfoen oras Ko- lUtoldekcn en de ,ocia,teten bM, worcK er weer eens heldler door hefludht. Zooals men zich zal herinneren, kwam enkele dagen geleden, toen Mr. Oud te 's-Hage sprak over het optreden der Vrijzinnig Democraten en de bezuiniging, ook ten opzichte van de ambtenaren, o.a. in debat de heer Ravelli, voorzitter van den Bond vara Departements-ambtenaren. Deze heer critiseerde scherp het op treden in de Kamer jegens de ambtena ren en bet pp treden der OBozuinigings— commissie. „Zoolang de rechtspositie der ambte naren, met inbegrip van de wachtgeldera, niet door de Staten-Generaal is aange nomen zeide de heer Ravelli, vólgens het verslag in de „NÏR.Qrt." pas sen de ambtenaren ervoor, mede te wer ken aan bezuiniging." Wanneer de verslaggever de woorden van den heer Ravelli juist heeft weer gegeven, staan wij hier voor een zoor ernstige bedreiging met «alwtoge. ata bedreiging, waarvan de gevdgen alleen voor de ambtenaren noodlottig kunnen worden. „Het rpreekt toch van zelf, schrijft de „Tijd", dat, mocht deze bedreiging, inderdaad de mentaliteit raider de amb tenaren weergeven, de regeling van rechtspositie en wachtgelden in de Twee de Kamer of in den Raad van Ministers zelfs niet eens aan de orde zal komen- En dat bovendien alle partijen bij' de Regeering zullen aandringen ran de amb tenaren, die inzake bezuiniging zich on willig toornen, onverbiddelijk te ontslaan." Steeds heeft de Regeering geweigerd onder bedreiging van het lagere perso neel te beraadslagen over de arbeids voorwaarden en elke poging tot sabo tage werd daar tuchtmaatregelen ver ijdeld. Met dezelfde maat behooren zoo noodig ook do hoogste departementsamb tenaren te warden gemeten. D-E WATEMJEIDINGSKWESTTF. IN NOORiD-HODIAND. Men meAdt uit Barsingeriiom aan de Msb.: -Naar emüekiing van. ingekomen adret- seni besloot «ie raad- niet tot aansluiting bij het Provinciaal Wateriridrngbedrijf over te gaan. Vooral van de rijde «Ier üvuis- cigennnen wa® een groote oppositie togen aansluiting gevoerd. BEN TELEGRAM MAIN IDE iAiMSTERD. JURIDISCHE STUDENTEN. Het bestuur van <le Juridische FacuMrit aau de Universiteit te Amstewlarai Iveeft Woensdag aan «Den, president van het -Per. manend: -Hof van internationale Justitie het volgende triegram gerieht: „De juridi sche etudenlten aan de Universiteit van Amsterdam, de opening van liet Hof met vreugde toeg-noótend, «preken den wensch uit, dart dloor «Den airbeid van uw ooiltege Recht en Vrede onder de Volken 111 iog» gewaairborgd en hevorderd wordlert De Tweede Kamerverkiezingen. Naar het „N. v. h. 'N." verneemt, heeft xnr. P. Rink aan het toestuur van de afdeed n? Groningen van den Vrijhridslxmd sohrif- telljk medegedeeld, «lat hij geen .verlenging vain rijn maradlaat als Jkl de Tweede Ka mer begeert en derhalve verzoekt niet op ©enige cartdidatenilijst te worden geplaatst. DE N'IBUiWiE STAATSLEEüNING. Uit Amsterdam wordt aara „Fiira. News' geseind dat v-odgeus niet bevestigd© geruch. ten eert Rritisahe groep van bankier-s een bedrag van 150 milliaen van «Ie nteuw, Staat steeniing zou overnemen. De correspondent seint verder dat d( deelneming van Amerika in deze ieeninj rarstekoxl is. D(E LElDNTNG iVAN 300 MBLLIOEN. De 'Eerste Kamer 'heeft Donderdag aan. genomen het wetsontwerp van het aan gaan ran een geLdileemng ran 300 inillioen. DE TABAKSBELASTING. De Eerste Kamer heeft Dodendlag het wetsontwerp tot wijziging der Taba'kislb© lasting aangenomen. HULP VOOR DE VEENSTREKEN. In ©en zijner jongste vergaderingei heeft het Dagetijksch Bestuur van hei Ned. R. Iv. Huisvestings-Connté te 's- HeUtogenbosch, bewogen door «ie berich ten valn «len orilaleltemden nood onzer eigen landgenoot en in dte Dnerttsóhe Venen, be sloten om over het geheel© land door mididel van de aangesloten Comité's een inzameling te «Doen houden voor bedoelde streek. Het Bestuur hadl chenaangiuvr.de een bespreking met den Zecreerw. Heer Pastoor Van Schaik, Voaratter van liet Kalthollicke Comité dn «ie Veensüraken, teneinde omtren/t .deze hulpverleening na der overleg te plegen. Dit onderhoud heeft de overtuiging geschonken, dlat hulp en wel onmiddellijke hulp «Dringend noo dig is, vooral voor dc Katholieken-, die tol nu toe vrijwel vergeten rijn. Het bestuur heeft «Daarom de afdeciin- gen verzocht om 200 spoedig mogelijk in de verschillende gemeenten een inzame ling te houden. Wirtt in de Vemen, vooral noodig is zijn levensmiddelen, in liet bijzon-dier aardap pelen, melk, spek (bij voorkeur gerookt), vet, boter, graan, Weeding en schoeisel (ook klompen rijn zeer welkom), dekking, als dekens enz. Verder zulten ook gaarn* geldelijke giften wordten ontvangen, waar voor door het Comité in de veenstreker ter plaatse het noödïge zal worden ge kocht. Op Maandag 20 Februari, 11 uur vju. zal in het gebouw van liet R.K. Hudsves- tingsjComitc te 's-Herlogenbosch een Ai- gemeente Vergadering van de afgevaardig den der Kringbesluren worden gehouden waar met andere zaken, ook «Deze aang© tegenheid nader zal worden besproken-. De Zeereerw. Heer van Sriuviik uit Kl-aziena veen zial don «len noodtoestand in df Veemstrek-en nader toelichten. 17

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1922 | | pagina 5