BINNENLAND.
gesimd nieuws.
im SLACHTOFFER.
BIMHEMUMBSSH NIEUWS.
DE MAATSCHAPPIJ ZEELAND NAAR
HOEK VAN HOLLAND?
AANSCHOUWELIJK ONDER
WIJS.
FEUILLETON
Het was winter. Den geheelen dag
had de regen gekletterd tegen de ge
sloten vensters. De wolken hingen zoo
laag, dat zij de aarde bijna raakten.
Het was somber en droevig, dat men
onwillekeurig lust gevoelde om te
weenen.
Christine bracht den middag door,
gezeten achter een van de vensters
der groote zaal, met te kijken in het
park, waar de boomen zich droevig
bogen onder den zwaren stormwind.
Zij zat daar onbeweeglijk, met haar
zoon op de knieën. Het kind was even
bedroefd als zij zelve en liet keek met
zijne verstandige oogen zijne moeder
aan, alsof hij haar "wilde afvragen,
wat haar deerde.
Zij had niemand, aan wien zij zich
kon "toevertrouwen. Al de bedienden
op het kasteel waren aan den markies
gehecht en hadden een hekel aan de
vrouw, die hun meester deed lijden,
hetgeen zii bemerkten aan ziin slecht'
humeur, waarvan zij ten slotte de
onaangename gevolgen ondervonden
Als zij slechts maar alleen had moe
ten lijden Maar zij zag naast zich
haar zoon, die wegkwijnde en lang
zaam onder scheen te gaan in smart
en leed.
De kleine kon den markies thans
niet meer zien, zonder dat hij over zijn
geheele lichaam begon te beven, zoo
bang was hij.
Op zekeren avond, terijl Christine
hem uitkleedde, bemerkte zij op een
van zijn armen een blauwe plek.
Zij keek ook eens verder, en vond
thans overal blauwe of gele plekken,
hlsof het kind zieh ernstig gekneusd
aad.
Zij verbaasde er zich over en onder
vroeg Mark.
Het kind weigerde eerst te ant
woorden, want men had hem verbo
den te spreken. Toen zij hem echter
met vragen bestormde, eindigde hij
met te bekennen, dat de markies se
dert eenige dagen de gewoonte aange
nomen had, telkens als hij 't kind ont
moette, het heimelijk te knijpen, in
de armen en overal waar bil hem maar
raken kon. En als het begon te huilen
of zich wilde beklagen, bedreigde de
snoodaard hem met zulke woest rol
lende oogen, dat het nog niets had
durven zeggen.
Als pe er iets van aan uw moeder
vertelt,' had hij gezegd, „zal ik u
allebei vermoorden
En het kind had gezwegen.
Bij dit verhaal richtte Christine
zich in haar volle lengte op, woedend,
dreigend als een leeuwin, wier jongen
men vermoord heeft.
Zonder een woord te zeggen, greep
zij het kind, legde het half gekleed
te bed, en ziedend van drift snelde
zij naar de kamer van den markies.
Met vaste hand klopte zij driemaal
achtereen snel op de deur.
De heer d'Arbois vroeg„Wie is
daar
„Ik," antwoordde zij,
„Gij, Christine Kom binnen."
Zij stiet de deur open. De markies
zat vlak voor het vuur zich te warmen.
Hij stond snel op en wendde zich om,
reeds gelukkig in de gedachte, dat zijne
vrouw hem opzocht. Hij begon met
uit te roepen„Welke goede wind
brengt.,..".
Verkeer en Posterijen.
Maar het gelaat van zijne vrouw
ziende, dat door woede verwrongen
was, viel hij zichzelf in de rede, om
verbaasd te vragen „Wat hebt ge
„Ik kom u zeggen," zeide Christine
naar lucht snakkend en door woede,
en drift buiten zichzelve, ik kom u
zeggen, dat ge een ellendeling, een
monster, een lafaard zijt."
Doodsbleek wordend bij deze be-
leediging sprong de markies op.
,,'t Moet een lafaard zijn, die een
kind mishandelt, zooals gij het mijne
mishandelt. Een kind, dat zich niet
kan verdedigen."
De markies voelde een rilling door
de leden. Het kind had dus gesproken.
Hij wilde zich niet verlagen om het
te ontkennen, en evenmin wenschte
hij zich te verdedigen, „Ha, zijt
gij daarom zoo boos
Zij hief de handen ten hemel.
„Ge bekent het dus
„Zeker.'l
„Ge bekent deze misdaad, deze
wreedheid, dm laagheid, waarvoor
ZIJ LAS GEEN KRANT!
ik geen naam kan vinden, een kind
mishandelen
Hij herhaalde in een soort van krank
zinnigheid „Ja, ja, ja."
„Een kind te martelen, dat u niets
gedaan heeft, dat niet kon vluchten,
dat zich niet kon beklagen. Een zwak
wezen, zoo teer, dat een windvlaag
het omver kan werpen, zoo teeder,
dat de minste drukking zijn vleesch
kneust. En gij, een man, een markies,
een edelman durft zoo iets doen
Gij durft het mij zeggen, aan mij, zijne
moeder 1 En waarom, waarom doet
ge het
Hij keek haar aan zonder de oogen
neer te slaan, en met een soort van
dierlijke woede, zeide hij„Om u te
doen lijden."
„Mij
„Ja, u."
„Wat heb ik u dan gedaan
Óp zijne beurt hief hij de handen ten
hemel, alsof hij deze tot getuige nam
van de woorden, welke zij juist gespro
ken had.
„Zij vraagt mij," riep hij, „wat ze
mij gedaan heeft
„Ja," herhaalde zij, „wat heb ik
u gedaan
Hij scheen plotseling een vast be
sluit te nemen.
„Ik zal 't u zeggen," zeide hij woest,
„omdat thans het uur is aangebroken,
om tot eene opheldering te «omen I"
XI.
BEKENTENISSEN VAN DEN
MOORDENAAR.
De markies en Christine zwegen
beiden eenigen tijd. Zij maten elkander
met den blik. Hun hart liep over van
ongekende bitterheid, van onderdruk
ten afkeer. Sedert den tijd, dien zij
door elkander leden, hadden zij er
behoefte aan, zonder het zich zelf ooit
bekend te hebben, onj, als men 't zoo
noemen kon, hun hart uit te storten.
Men weet, onder welke voorwaarden
zij de hand aanvaard had, die de heer
d'Arbois haar aanbood. Als 't ware
tegen haar wil, aangedreven door hare
moeder en den dokter, die, alvorens
aan haar te denken, aan de toe
komst van het kind hadden gedacht
aan het algenieene ten offer brengen non,
was voor hen onbegrijpelijk, dat heette
verraad". Waar echte of vermeende ar
beidersbelangen te behartigen waren, moest
alles wijken, bestond geen ander recht,
werd niemand geduld of ontzien.
Wie zulk een mentaliteit schept bij een
groep menschen, die zoo gaarne bewust wor
den genoemd, maar die feitelijk zich heel
gemakkelijk laten leiden en misleiden, die
zaait wind en zal eenmaal storm moeien
oogsten. En wanneer dan do radikaalsben
onder die misleiden, zij, die de laatste con
sequenties durven trekken, de beste leerlin
gen van hunne meesters, afgeven op hen,
die hen den weg opstuurden, maar zelf half
weg blijven staan, dan kan iedereen dat be
grijpen en verklaren.
Waar zal het einde zijn? Niemand, die
het weet. De sociaal-democratie zal voort
gaan met de massa op de hellende glijbaan
naar communisme en revolutie te plaatsen.
En onze maatschappij zal blijven lijden aan
dezen kanker, die haar edele deelen lang
zaam maar steeds meer nadert.
Er is maar één middel tot redding. En
dat is, wat Dr. Schaepman reeds noemde,
een werkJiedenistand, met rotsvast geloof en
kennis. De massa moet weer leeren te den
ken en te leven volgens beginselen, waar
aan de bovennatnur niet vreemd is.
Idealen en niet de materie moet zij boven
aan stellen. Niet voor brood en spelen moet
zij leeren leven, maar Gods wetten en open
baring erkennen in de levenspraktijk. De
godsdienst, zijn wetten, zijn de eenige rem,
het cenig-veilige spoor.
NEDERLAND EN SERVIë.
Het geschil beëindigd.
In November 1920 (hebban wij onzen
gezant uit Belgrado teruggeroepen en ver
dween de Servische gezant uit Den Haag.
Het Dep. van BuLlen/.andsohe Zaken dedt
nu mede. dat de Ned. regeering er in
heeft toegestemd het geschorste diploma
tieke verkeer te herstel ten.
DE VOD IN RUSLAND.
De opbrer: i der collecte, gehouden na
afloop der lezing van prof. Narisen, giste
renmiddag in het gebbuw van den. Die
rentuin te 's-Gravenlhage, heeft opgebracht
2643.85 benevens 65 fnancs. (Msb.)
DE SPOO RWEiGR A AD
Op een vraag van het Kamerlid Van
Braambeek betreffende het voornemen
der regeering in verband met de samen
stelling en bevoegdheid van den spoor-
wegraad heeft de minister van Water
staat geantwoord, dat de uitkomsten, van
het onderzoek der commissie-Leiy kunnen
leiden tot e'en zoodanige reorganisatie van
den Raad van Toezicht, dat deze invloed
blijkt te hebben op samenstelling en be
voegdheid van den spoorwegraad.
Het is daarom wenisohelijk voorgeko
men, de instelling van den spoorwegraad
aan ie houden, totdat een beslissing zal
zijn genomen over van de zijde der be
doelde commissie te verwachten voorstel
len.
Inmiddels blijft de commissie van ad
vies over spoonvegdienstregelingen in
functie.
De K.S.A. te Amsterdam. Naar de
„Msb." verneemt zullen op de groote Ka
tholiekenvergadering vanwege de K.S.A.
te Amsterdam, woke gehouden wordt op
den dag van den Stillen Omgang (Zondag
19 Maart half twee) dn de zaal der St.
J'oscphgezeilenvereeniging als sprekers op
treden, de Zeereerw. pater H. van Ruth
S.J. en Dr. Gerard Brom.
Grensccmtrole. Men schrijft uit Von-
lo aan „De Tijd":
De laatste dagen is er geen passon-
contröle meer aan de grens bij Kalden-
kirehen. De pas wordt niet meer gevraagd
en wil men hem toonen, dan wordt een
gobaar gemaakt van „niet noodig". Hoe
lang deze toestand zal duren, Is onbe
kend. Sommigen meenen met een gril
te doen te hebben, anderen zien er in de
naderende afschuffing van het dure vi
sum.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Het It. K. Vakbureau en het Christ.
Nat. Vakverbond, hebben het verzoek tot
den Minister van Binnenlandscho Zaken
gericht, om bij do beraadslagingen over
het economisch herstel van Europa te
Genua, ook vertegenwoordigers der ar
beidersklasse toe te laten.
BRA NDSTOFF E N NOOD
De „Ulreclvtsohe Crt." schrijft:
„U'berail herrsaht grosze Koiemvot'' werd
ons dagelijks oip straat toegeroepen en op
ibals voormusiceerd in <le schijnbaar nooit
vervelende ..Boemel-Pelrus," en hét publieik
wil er blijkbaar niéL naar luisteren.
Toeh kunnen wij hier oonstateeren, da'i
er werkelijk groote nood op het gebied der
brandstoffen ihoersdht of althans binnen
zeer korten tijd is te wachten.
Een groot brandstoffenlhandelaar te
Utrecht wist ons te vertellen, dait zeker
80 pet. der handelaars zonder voldoenden
voorraad zitten voor 't publiek.
Aaii huisbratidkomi^ ts absoluut gebreit;
fandustriekoien zijn nog wel te «rijgen,
maar worden niet afgeleverd1, orndiat daar,
met het oog op de tamelijk platgeslagen
industrie, niét veel behoefte aan is.
Hoe komt dit?
De mijnen leveren niet meer genoeg af
aan eigien land, omdat zij gebonden zijn
door hunne contracten met het (buitenland.
Deze contracten gingen de mijnen aan, ge
dwongen door het publiek, dat destijds
nieit genoeg wilde opkoopen.
Wij moeten thans uit onze eigen mijnen
en de Belgische (betrekken, wat ons eerst
Duilschlaud, Engeland plus België lever
den; het is 'te begrijpen, da't zulk een tekort
niet gemakkelijk is aan te vulden.
Wat België nog kan leveren, zijn eier-
ikolen, dodh anbhraciet niet meer van
beteékienlis; men kan zeggen 2/8 in eierko
len en de rest in anldiracietterwijl Hol
land nog zoo half om half kan leveren.
Duitséhand kan ons niets leveren, wijd
het te veel verpdiobtingen heeft jegens zich
zelf en vooral jegens de Entente.
De groote handelaren, die vroeger (in
1914 en daarvóór) van de mijnen per jaar
kochten, zijn thans blij, als ze nu en dan
om de 2 5 3 weken iets machtig kunnen
worden op de Bedigisöhe beurzen.
Dv opdrachten, die de mijnen ontvangen
van do groothandelaren, nomen zij slechts
aam, mits zij ze mogen uitvoeren tegen
den prijs op den dag van levering, 'terwijl
de uitvoeringstermijn der orders kan vari-
eeren van 6 lot 9 maanden.
De grootere bandelaren zijn werkelijk
blij als er weer cent ge voorraad aankomt
en de grootha!*lel weet niet genoeg te doen
om den afnemer te bevredigen.
We behoeven ook werkelijk in de naaste
toekomst nog geen verbetering op dit ge
bied te verwachten, want men verklaarde
ons, dat het zeker nog wel 5 jaar zóó zal
blijven.
Ook, als op het oogentdik het publiek
zich nog een extraatje zou willen veroor
loven, zou het te vrcezen- zijn, dat de ham.
diélaren er niet aan konden voldoen.
Het eenige, wat wij het publiek dan ook
kunnen aanraden is, dat het zioh in 'den
aanstaanden zomer zoo spoedig mogelijk
van voldoenden voorraad voonziet, waar
toe hot publiek d;an als het ware wel ge
dwongen zal worden; dé handelaren im
mers moeien hun voorraad, dient zij maan
delijks uit de mijnen contractueel betrek
kentoch afleveren.
Kan dan de regeering de grenzen niet
sluiten voor uitvoer?
Het publiek is zelf de schuld van dezen
toestand, daar het niet koopen wilde, toen
er gelegenheid was. Nu zouden die mijnen
aardig in verzet 'komen, als thans de re
geering hun de gelegenheid ontnam, den
voorraad af te leveren.
Wat de prijzen betreft, hierover is abso
luut niéts vast te stéllen.
Het eenige parool is: Zorg, dat ge spoe
dig uw voorraad completeert c:: opdoet
voor den volgenden winter.
Volgens de „Tel.'', is er tihams weder
sprake van om de Maatschappij Zeeland,
die den dienst VlissingenFolkestone on
derhoudt, over te brengen maar Hoek van
Holland, en de verbinding van Vlissingen
te wijzigen 'in een dienst Hoek van Hol
landH ar wiclh.
De Great Eastern en de Zeeland zouden
dan dezelfde route gaan varen, maar met
dien verstande, dat er tusschem .den Hoek
en Harwich zoowel een dag- ais een Wacht
dienst zou worden ingesteld.
Naar aanleiding van dit bericht, wordt
uit Vlissingen aa.11 de „N. Crt.'' geseind:
Na informatie bij de directie der Maat
schappij Zeeland kunnen wij pertinent te
genspreken, dat er plannen bestaan tot
overbrenging van de Maatschappij Zeeland
van Vlissingen naar den Hoek van Hol
land.
TER VERANTWOORDING GEROEPEN
De uitlatingen van den 'lieer P. A. Ravelli,
voorzitter van den bond van Departement s-
am'blenaren in een debat mot Mr. Oud, 14
Febr. 1.1. gehouden, waarin hij zeide, dat
de ambtenaren er voor passen verder me
de te werken aan de 'bezuiniging, zoo-als
hun rechtspositie inzake de wachtregelimg
«iet is geregeld, hebben, volgens de „Tel."
groote 'beroering aan de departementen te.
weeg gebracht.
Naar het blad verneemt, is Zaterdagoch
tend de heer Ravdii Ier verantwoording ge
roepen, zoowel door zijn ommiddelijken
chef mr. Woilman, alsook door den heer
A. J. Doorman, secret a ri s-ge. n era al van hot
Departement van Oorlog, waaraan 'de beer
Ravelli als kommies verbonden is.
BOUW VAN ARBEIDERSWONINGEN.
Wegens de verlaging dor bouwkosten
hoeft de Minister van Arbeid bepaald:
a. dat de huur van nog te bouwen ar
beiderswoningen, waarvoor op 20 Februari
1922 nog geen voorschot en bijdrage
krachtens de woningwet was toegezegd,
onafhankelijk van don inhoud dor wonin
gen, ten minste moet bedragen 75 pCt. der
exploi tatickosl en
b. dat de premie, welke voor woning
bouw wordt verleend, op verzoeken, welke
op 20 Februari 1922 bot bureau van den
hoofdinspecteur der Volksgezondheid, den
heer van der Kaa, niet hadden bereikt, in
het algemeen zal bedragen ten hoogste
13 per M2 woningoppervlakte en tot
15 per M2. kan worden verhoogd', inge-
Het „Hbld." merkt over 'dia publicatie
vain de ontwerp-reg-eling het volgende op:
Wat wel opmerkenswaardig is: het
ontwerp dienstregeling dtaiagt dieni datum
van 11 Februari, Eerst in idie „Staatscou
rant", tdlie in den avond' van dien 16en
vensdhenen is, en "waarvan 'die inhoud!
'dius pas in die oohtend'bladlen van dienl 17en
d'en volko wordt madiegiedteeM, verschijnt
de metdlcdédang, dlalt dSt outwarp-dlenstre-
geling verkrijgbaar, is lét wel: niet ah
genreen verkrijgbaar bij één Ilaag-
sdhën boeklbamdlal rijn eten/igé exemplaren,
te 'koop.
Dan staat er ook in diezelfde kenmiisge-
vimg, dat het ontwerp ter lezing ligt op
die provinciale giriffiiën. en op de secreta-
tra'ieën van eenige gemeenten, maar oip
die secretarie van dé gemeente, dié Am
sterdam heet en waar duizenden zijn, die
belang hebben bij de dienstregeling van
de spoorwegen, wais een afdruk van het
ontwerp Zaterdag nog niét gedeponeerd.
Dit alles zou nu niét zoovéél ité betee-
kenen hebben, indién tot 1 'Mei de gede
genheid 'bestond tot rédliameeren.
Maar zoo is bat mét. Binnen Uien dagen
zegge en schrijve binnen tien dagen
moeten alle bezwaren zijn ingeleverd. Dé
bamidfei heeft dtuis nagenoeg geen gelegen
heid bij de konporaties, dlle daarvoor itk
aanmerking komen, samenwerking té
zoeken om bezwaren tegen dé dienstrege
ling in te brengen.
Of is 'de Overheid zoo overtuigd, dat ér
loch miaar weinig gereisd zal worden
dezen zomer?
EEN KRANIGE DIENSTBODE.
Op den Utrechtschen weg te Amers
foort ging het paard van eert maKtair cj)
hol. Op d!e hoogte van de Laan 19x4 zag,
meldt „Het Volk" een dienstbode het
paard aankomen, ging naar buiten 'en wist
het paard te grijpen, waarna zij het aan
een polrtie-agent overgaf. Hulde aan deze
cordate vrouw!
GOEDKQOLE TURF.
In de provincie Groningen worden da
gelijks groote partijen turf uit Oost-Fries
land (Duitsehland) aangeVoerd, diie er on
danks de hooge vrachten nog goed'kooper
dan turf uit Groningen of Drentsche ve
nen kan wordien verkocht. Aan de grens
kost deze turf p.m.. 5 gulden per duizend'.
DE OMGESLAGEN REDDINGBOOT
VAN SCHIERMONNIKOOG.
Na het omslaan van de reddingboot op
Schiermonnikoog, welke den pden April
van het vorig jaar uitvoer om d'e beman
ning van den Duitschen schoener „Julan-
dia" te redden, word algemeen aangeno
men, dat de gezagvoerder van dit scheepje
ten onrechte de noodvlag geheschen had'.
Het S'eeamlbt in Hamburg heeft deze
zaak nader onderzocht 'en vastgesteld, dat
het hij'schen van de noodvlag onder de
omstandigheden, Waarin 't schip zich be
vond, gerechtvaardigd was en den kapi
tein geen blaam kan treffen. Hem kan
derhalve geen schuld aan- het omslaan ten
laste worden gelegd. Met waardeering
werd gesproken over de bemanning dézer
reddingboot.
waarde dat de agenten zouden blijven, De
Inspecteur ging naar binnen, en trof
nog een twintigtal bezoekers aan. Hij
laatte .dezen het perceel te verlaten, waar*
aan de meeaten 'voldeden,
'Een echter 'begon zlca hevig 'tegen «deu
inspecteur te verzetten, zoodat deze ge
noodzaakt was van zijn alanmfluit ge
bruik 'te maken, om assistentie van zijn
agenten te krijgsen, Op het alarmsignaal
drongen dé agenten idé woning binnen: en J
arresteerden den lastigen 1 aateten bezoe-
ker. Het gehedlé gezelschap werd onder
flinke bewaking (in het nachtelijk uur naaï
het bureau geleid'. De inrichting bleek eeni.'
goed ingericht speelhol te zijn.
DE MOORD TE UFFïSLTE.
De flranh en het mes.
Omtrent den te Uffelte gepleegdoni
moord verneemt de „Tel." nog, dat do
ongeveer 60-jarigo versla gene, Alter t
Been, ongunstig tekend stond. Hij maak»
te vooral op marktdagen als varkens
koopman bezocht hij trouw de markten
veel misbruik van sterken drank en
was dan buitengewoon lastig, zoa zelfs,
dat zijn vrouw menigmaal voor zijn thuis
komst vreesde, daar het meermalen ge<
beurde, dat hij, dreigende met zijn mes,
alles van de tafel sloeg. Doch niet al
leen thuis, ook op andere plaatsen nam
hij vaak een tartende en uitdagende hou«
ding aan.
Zoo kwam hij Donderdagavond, vrij
Iaat van de Meppeler-markt te Uffelte
aan. De man had weer vrij wat aan
Bacchus geofferd en trad zoo hét café
van van Schenkel binnen.
Hier kreeg hij twist met R. DemmSik,
een zoon van den te Uffelte, algemeen
geachten, voor korten tijd overleden rijks
veldwachter van dien naam.
Been begaf zich buitenshuis spoedig
door Demmink gevolgd. Nadat Bebn
Demmink met een stok een slag op hot'
hoofd had gegeven, ontstond er een wor
steling en rolden beiden over don grond,
Demmink trok zijn me3 en bracht Been
daar vier steekwonden in zijn dijbeen,
of nabij de lies, mee toe. Been keerde
onder hevig bloedverlies in het café te
rug en noemde Demmink als den dader.
Na korten tijd gaf Been den geest.
Intusschen was Demmink naar de wo
ning van den rijksveldwachter van den
Berg geloopen om te vertellen, dat Been
zoo ornstig gestoken was. Zijn mes had
hij onder diens kippenhok verstopt. Al
vrij spoedig legde hij een volledige be
kentenis af.
D. is gevankelijk naar Assen overge
bracht.
EEN ONGELUK, DAT VRIJ GOED
AFLIEP.
Zaterdagavond 10 uur waren twee em
ployees bij dé .pastorijen it» Heerenvoen
(herig een posllkar bij het spoorwegsta
tion op Ihet tweedé perron te rijden. Zij
bemerlkilén niet, dat een trein uit de rich
ting Leeuwarden naderde. Het gevolg
was, dlat 'de poslkar in botsing Ik'wam met
de locomotief en Idtaial versplinterd werd.
De poststukken vlogen her- en dénwaart»
De postbeambten bleven' ongedeerd.
van de markiezin van OHWrtcarde behoo-
ren. De laatste (tweede) markies van
Cianricarde, die ongehuwd stierf, had
Lord Lascelles tot zijn erfgenaam ge
maakt, dlaar deze, de tweede zoon van d'en
graaf van Harewood, de oudste dochter
van dien eersten markies van Cianricarde
tot moeder heeft gehad'.
Van de diamanten 'zou twee eeuwen ge
leden voorspeld zijin, da't een koningsdoch
ter ze zou diragen en zij stonden bekend
als de „geluksteenen". 'Een menschenleef-
tijd lang hebben zij in de kluis van een
Londenscbe bank gelegen.
Een gevangen genomen Moplah-rebel
uit Kunnamangalam, die door de politie
te Calcutta is aangebracht, erkent vijf-en-
zeventig Hindoes te hebben 'vermoord'.
De conventie der vereenigde mijn
werkers in de Ver. Staten heeft een reso
lutie aangenomen ten gunste van het neer
leggen van d'en arbeid dn dé kolenmijnen
en ant'hracielveklen, op I April a.s. De
kwestie zal aan een referendum onder de
leden der Unie worden onderworpen, ten
zij de loonovereenkomsten vóór dien zijn
herzien.
Koning Alexander van Zuid-Slavië
is met den minister-president en dén mi
nister van buitenlandsche zaken naar Boe
karest vertrokken ter eere van d'e offici-
eeie verloving van den koning.
Naar Belga uit Moskou meldt, zou
Lertin voornemens zijn voor het vertrek
der afgevaardigden «aar Genua een ont
werp voor een algemeene ontwapening
van Rusland uit te werken'.
Met ontzetting en afgrijzen heeft ieder
zeker gelezen, wat zich in de laatste dagen
in Berlijn heeft afgespeeld. De gemeente
werklieden hebben de waterleiding, gas- en
electriciteitsbedrijven, door een staking stop
gezet.
Veel verbeeldingskracht is er niet noodig,
om te voelen, wat dat voor een grootstad
allis Berlijn be toekent. Geheel het leven en
arbeiden der bewoners is erop ingericht,
dat de bedrijven geregeld en goed functio-
neeren. Men denke er zich eens even in:
geen water, dagen lang, niet voor de huis
houding, niet voor de fabrieken, niet voor
openbare inrichtingen. Geen gas, geen elec-
Iriciteit: dus geen licht, geen warmte, geen
vuur, geen drijfkracht
Het verkeer grootendeels gestremd of zeer
ngekrompen. Scholen wegens gebrek aan
irandslof gestolen. Koude, honger, duister-
tis in tienduizenden gezinnen. Echtgenoo-
lan, kinderen, vaders en moeders onnoodig
(estorven, omdat reddende hulp niet kon
geboden worden. Stelt u eens in de plaats
der Berlijners, die woedend maar machte
loos de vuisten ballen tegen de bedrijvers
van die misdadige staking.
En dat alles waartoe? Om een betrekke
lijk onbeduidende reden. Meer uit stakings-
sport dan omwille van belangen der arbei
ders.
Heel de beschaafde wereld heeft gelegen
heid gehad, die lugubere geschiedenis dag
aan dag te volgen. En menig scherp en af
keurend woord is over het gedrag dezer
Berlijnsche arbeiders gesproken en geschre
ven. Ook de sociaal-democraten keurden
hun optreden onomwonden af. En nie
mand hunner, die thans in Duitsehland
mede de verantwoordelijkheid draagt voor
een goeden en ordelijken gang van zaken,
weigerde, de noodigé maalregelen van af-
en tegenweer 'goed te keuren of desnoods
mede uit le vaardigen.
Naar aanleiding ran deze gebeurtenissen
schrijft o.m. het „Patroonsblad":
Gebleken is nu wel méér dan voldoende,
dat onze groote steden, waar arbeiders van
zelfs de schelst roode kleur in alle open
bare bedrijven doordringen en het commu
nisme steeds dieper doorvreet, technische
hulpdiensten onmisbaar zijn tot afweer van
den mooien terreur. Wat heef t men aan bur
gerwachten, wanneer de woelwaters bun
aanval niet tegen de politieke macht recht
streeks richten, maar tegen het economische
leven van een gansche stadsbevolking?
En hoe komisch doet de oppositie der
sociaal-democratie tegen deze radikaler ar
beiders aan. Zouden nu werkelijk degenen,
die als de monopolistische vertegenwoordi
gers der arbeiders zoo gaarne poseeren, zich
niet eens hebben afgevraagd, of zij.niet
strijden tegen een geest, dien zij zelf hebben
aangekweekt en losgelaten tegen onze maat
schappij? Als zij, die minder radikale volks
menners, de consequentie hunner eigen leer
en daden niet aandurven, daarom 'houdt
die consequentie op consequentie te zijn.
Sedert jaar en dag hebben de sociaal
democraten den arbeider voorgehouden de
meest materialistische levensbeschouwing.
Zij hebben hem gevleid, hem wijsgemaakt,
dat feitelijk de arbeider alles was, hem ver
leerd met de rechten van anderen rekening
te houden, het nut en de belangrijkheid van
anderen te erkennen. Arbeidersbelang en
algemeen belang waren twee namen van
eenzelfde begrip. Dat een „niet-bewusl" ar
beider op een gegeven oogenblik zijn belang
20
ral een kostbare fuutóeering uopoig i». üe
premie aal een bedrag van 900 per "wo
ning niet mogeni ownscibrijden.
'Voor in'd'uriri'eelen, <Me voor ihuu perse-
meel Louwen, bedraagt de premie ten hoog
ste 12 per M2. met een maximum van
700 per woning.
TEGEN DE HOOGE SPOORWEG
TARIEVEN.
De besturen van den A. N. W. B.,
Toeristenbond voor Nederland en do Ne-
derlandsche Reisvereeniging hebben een
adres gezonden aan den minister van Wa
terstaat waarin ze te kennen geven:
dat, waar met ingang van 1 Januari
1922 de tarieven voor het reizigersver-
voer op de Nederlandsche Spoorwegen
opnieuw zijn verhoogd en thans het dub
bele bedragen van den vrachtprijs in
1914, terwijl er geen gelegenheid meer
bestaat om kilometerkaarten of speciale
vaoantiekaarten te verkrijgen, waardoor
het afleggen van lange trajecten minder
kostbaar wordt, adressanten, al3 de ver
tegenwoordigers van plm. 85.009 loeris-
ten, die allen groot belang hebben bij
spoorwegtarieven, welke hun financieele
draagkracht niet overschrijden, een ern
stig protest tegen deze nieuwe verhooging
der toch al reeds onevenredige hooge
spoorwegvrachten meenen te moeten doen
hooren;
dat liet doel van dezen maatregel, ver
betering van de inkomsten der Spoorweg
maatschappijen, naar de meening van
adressanten niet zal worden bereikt.
O.m. wordt or de aandacht op ge
vestigd
dat qon der grootste bezwaren tegen
de nieuwe regeling van de spoorweg- 1
maatschappijen wel i3 het vervallen van
de kilometerkaarten, waarmede men voor
een voor de middenklasse eenigszins be
reikbaar bedrag over lange afstanden
kon worden vervoerd en binnenlandscho
tochtjes voor gezinnen mogolijk waren;
dat eon vereeniging als de Nederland
sche Reisvereeniging, welke tal van jaren
een vast [reisplan gedurende de vacan-
tieweken naar Zuid-Limburg op haar
programma had staan en aan welken
tocht steeds tal van landgenooten deelne
men, dit jaar ernstig vreest, dat zulk
een tocht door gebrek aan deelneming
tengevolge van het hooge spoorgeld zal
moeten mislukken, omdaUnon veel goed-
kooper naar do Ardennen en dv Ilarz
kan reizen dan naar Zuid-Limburg;
dat men door de hooge spoorwegta
rieven niet alleen het reizen binnenslands
tegenhoudt, de Nederlanders als het ware
over de grenzen jaagt, omdat zij in het
buitenland veel goedkooper kunnen rei
zen en daar zelfs ook beter bediend
worden, doch ook vreemdelingen onge
twijfeld zal afschrikken om naar het
„dure" Holland te gaan en daar tegen
fancv-prijzen te worden vervoerd met
treinmateriaal, dat in verreweg de meeste
gevallen slechts aan zeer baseheiden ei-
schen van comfort kan voldoen, waarbij
adressanten meer in het bijzonder het
oog hebben op de wagens 3de klasse,
welke bij de tegenwoordige tijdsomstan
digheden en do hooge vrachtprijzen de
aangewazan rijtuigen zijn voar het over
groot© deal van Nederlands bsvolking.
Don minister wordt verzocht, zoodanige
maatregelen te nemen, dat da spoor tarie
ven tot mear normale proportie3 worden
teruggebracht en voor langore reizen bin
nenlands de vroeger bestaan hebbende
verminderde tarieven weler worden in
gevoerd.
ZOMERDIENiSTREGELING 1922.
Snellere sneltreinen.
Blijkens de ontwerip-Zomerdiienislrege-
ling, zal de zomerdienst regeling id'er
Spoorwegen dit jaar dén len Jrnii aan
vangen.
Op de lijnen AmisterdlamHaailesn
blijk.! de rijtijd voor dé sneltreinen' weer
te zijn ingdkont tol 19 minuten.
Overigens is met die toegezegde versnel
ling van d'e rijtuigen iu (liet algemeen
biijlkibaar niet bedoeld wederinvoering
van de snelheid, die in Juni 1914 werdi
gemaakt. Toen deed idle sneltrein van Den
Haag naar Amsterdam 48 minuten over
dat traject, thans 56 of 57 minuten.
De sneltreinen UitrechtAmlheim heb
ben thans 60 minuten noodig en terug 55,
'dat wordt met Juni resp. 52 5 55 en te
rug 50 minuten, terwijl het in 1914 was
heen en terug 50 minuten.
H-et d'erde voelilbereisdle traject, dat voor
zijn sneltreinen altijd bekend was, is
AmersifO'OiltiZiwdlte. Daarover doen we
op het oogenhilk 61 minuten. Dit blijft bij
de nieuwe dienstregeling iprecies hetzelf
de, bdhoudiens idrie sneltreinen' Zwolle
Amersfoort, die er 1 minuut minder over
doen.
In 1914 werd over! 'dit traject 50 5 54
minu'ten gedaan.
„Ik
Een vrouwtje te Culemborg leest nooit
een krant. Ze wist dus niet, dat de
oude zilverbons vóór 1 Januari moesten
worden ingewisseld en ze had er 70 tóp-
gespaard. Dezer dagen wilde zij baar
schat gebruiken, maar kon noch bij den
Rijksontvanger noch bij het agentschap
van den Minister van Financiën te Am
sterdam guldens krijgen voor haar pa
piertjes, die er toch goed (bon) vooir
waren. Ze is haar geld kwijt.
EEN GOED INGERICHT SPEELHOL.
Nu ide nachtkroegen in de omgeving
van de Oudé Z. Achterburgwal te Am
sterdam door het doortastend optreden
van de politie verdwenen zijn, probeeren
dc gewezen eigenlaars op een andére wijze
aan de kost te komen. Enkelen (hebben
hun zaken naar een ander deel der stad
verplaatst, doch dit is die politie reeds
békend, 'en ook in deze wijken zal krach-
lig worden opgetreden, zooals 'het gebeur
de au de Zeedijk-omgeving Eenige anderen
Lebben hun zaken omgezet in een speél-
gelegenheid. In den nacht van Zaterdag
op Zondag bemerkte oen inspecteur vam
politie, die op zijn ronde was, dat er ge
luid' van stemmen drong uit een perceel
in de Smalle Kapelsteeg. Bij nader onder
zoek hoorde bij het geluid van geld'. De
politie besloot te wachten totdat de bezoe
kers het perceel zouden verlaten. De toe
gang aan de achterzijde van het perceel,
dat uitkomt in een smal straatje, werd
eveneens door de politie afgezet. Eenige
keeren verlieten eenige bezoekers bet per
ceel, die door de agenten werdén aange
houden en naar het bureau Warmoes-
straat geleid'. Br bleken echter veel meer
binnen te zijn. Tegen 3 uuir deelde de
eigenaar aan den inspecteur mede, dat hij
hem tot de woning zou toelaten, qp voor-
EEN HANDIG OPLICHTER.
Uit Aimmersllol wordt aan „Het Volk"
geschreven:
Zaterdaig wend ons amdlers 1200 rus'big
dorpje in opschudding gebracht, dooreen!
handig oplio'h'ter.
Een als (heer gekleed indlividlu, voorge
vende beOaisting-aimbtenaair te zijn, kom*
zich mannelijk bij hen van wié hij ver
moedt dla't zij tabak en sigaren verkoo-
ipen, aandienen, met de inededleeiimg dat
zij binnenkort, als bet tabakswetje in wer
king komt, evenals thans (herbergiers, (bo
ven hunne deuren moeiten aanbrengen
een plaatje met opschrift „tabaiksvergtin-
ning", welke hij bij zich heeft, en waar
voor 'm gulden moet betaald wordien. Bij
na allen' liepen er im; waarna ons 'heertja
zidh ijlings uit dé voeten maakte Sm dia
riehting vam dé spoorweglhalfe.
Juist echter, verspreidde zidh het ge
rucht, dat enkele 'bladen voor een derge
lijk individu hadden gewaarschuwd, en
d'aa'rdooir was de verwarring kompleet Men
liep te hoop, overlegde overluid en zeer
verward wait In deze moest wordien ge
daan, mét het gevolg dat besloten werd.
dait één der bedrogenen iper fiets zou
trachten den vluchteling te achterhalen,
'terwijl een ander dé .poMtie ging waar
schuwen. De politie zag geen kanis oim
nog voor 't vertrek van den trein op liet
station aanwezig te zijn en onze fietser
Ikwarn juist op tijd om bedoeld heertje
te zien instappen; doch kon zonder poli
tie (hem niet tot Instappen dwimgen. Door
diait geen telefoontoestel op ons .^station"
aanwezig ig, kon ook de politie te Gouda
niet tijdig woidén gewaarschuwd; zoo-
dart de vogel was gevlogen. Men zij ech
ter gewaarschuwd!
Wordt vervolgd).
