m
lil
i
wWm
i
Tweede Blad - 28 Fefer. 1922
PARLEMENTAIRE KRONIEK.
BUITENLAND
GEM. BUITENL BERICHTEN.
ELCK WAT WILS.
De samenkomst te Boulogne.
Interpellatie spoorwegpersoneel. De
motie-Van Braambeek. Interpellatie
Kleerekooper en Duys.
Wanneer iets bij de interpellatie-Wijn
koop over het spoorwegpersoneel duide
lijk bleek, dan was het haar overbo
digheid. Immers, dö betrokkenen zijn nog
in onderhandelingreden waarom de so
cialistische heer Braambeek, zelf spoor
wegman, geen interpellaties had aange
vraagd.
De Minister van Waterstaat begon met
de verklaring dat hij de voorstellen der
directie tot opzegging van het reglement
had afgewezen, m. a. w. de onderhande
lingen zijn op een dood punt. Wel
trachtte de Minister ze daar weer over
heen te helpen door allerlei amendemen
ten in te dienen op de voorstellen. Deze
waren echter moeilijk te beoordeelen, om
dat gelijk later de heer Bely opmerkte,
de aanduiding van maxima alleen geen
voldoende kenschetsing van den toestand
geeft.
In hoofdzaak komen do veranderingen,
die de Minister in overweging gaf, op
het volgende neer
In de eerste plaats moet de diensttijd
weer als arbeidstijd gelden; een dienst
tijd van zestien uur op Zondagen zal
niet worden voorgeschreven. De rusttij
den zullen van 10 op 12 uur worden ge
bracht. Behalve twee maal per veer
tien dagen. De machinisten-diensttijd
wordt op 12 uur gebracht en zal slechts
4 maal in do 14 dagen 14 mogen bedragen.
Voor het locomotief-personeel wordt de
diensttijd van 102 op 108 uur gebracht.
Voor het onderhoudspersoneel blijft de
toestand vrijwel gelijk met een maximum
van 102 uur in 14 dagen. De vrije dagen
blijven zooals zij zijn, alleen wordt de
Juur van 48 rosp. 54 en 60 uur gebracht.
De praktijk heeft uitgewezen, dat een
enkele diensttijd van 14 uur onvermij
delijk is, echter als hooge uitzondering.
Daarmede had de Minister al de
hoofdzaak van de interpellatie afgedaan.
Maar do eeuwige chicaneur David
Wijnkoop, die natuurlijk nooit tevreden is
over eenig antwoord van een „Kapita-
Ijstischen minister" stelde weer vragen,
die buiten het eigenlijke onderwerp m
kwestie stonden. Ziehier:
Waaraan ontleent de directie der -Ne-
ierlandsche Spoorwegen het recht, om
le vastgestelde dienst- en rusttijden,
feitelijk te overschrijden; en hoe komt
het, dat, waar de maximum-diensttijd,
wettelijk geregeld heet, telkens tv eer ovet
matig lange diensten kunnen worden ver
ordend en verricht, zonder dat de be
trokken superieuren worden gestraft:
Acht de Minister de diensten, waarhij
de rust op een bepaalde wijze op een
andere standplaats moet worden genoten,
niet formeel in strijd met de Arbeidswet,
en reëel in strijd met de eischem van
zedelijkheid, bewegingsvrijheid en ont-
"^Adtt do Minister het niet noodzakelijk
pal te staan tegenover de kunstmatige
vergrooting der werkloosheid door een
hier goeddeels ongezond drijven naar ver
mindering van personeel, en vooral tegen
het drijven naar vermindering van per
soneel, en vooral tegen het drijven naar
directe loonsverlaging en naar afwijking
van de normen, welke aan de Arbeids
wet 1919 ten grondslag liggen; en is de
beteringen voor tal van categorieën van
spoorwegpersoneel te helpen doorvoeren
Wiat is er waar van de in en buiten
spoorwegkringen vernomen bewering, dat
de aanval der directie van do Ned. Spoor
wegen op de arbeidsvoorwaarden van het
spoorwegpersoneel zou geschied zijn op
directe of indirecte aansporing van de
regeering?
Ten slotte: Acht de Minister niet ein
delijk 't tijdstip gekomen om mede te
werken tot de opheffing van de zooge
naamde anti-stakingswetten van 1903?
De Minister herinnerde wat de eerste
dezer vragen betreft aan art. 95 'bis
van het Reglement dat de directie de
bevoegdheid geeft tot afwijking in drin
gende gevallen. Die bevoegdheid moet
blijven.
De regeling van den diensttijd heeft
de Minister onderworpen aan het oor
deel van zijn ambtgenoot van Arbeid en
die heeft ze goedgekeurd. Beter kan ihet
dus al niet.
Wat de bezuiniging op het personeel
betreft, er zijn 48 duizend man in dienst,
waarvan tweeduizend overcompleet is. Nu
tracht de directie zooveel mogelijk ont
slag te voorkomen. Hot jaarlijksche ver
loop is voldoende om die tweeduizend
spoedig to doen wegvloeien. Zijn er ech
ter ontslagen noodig, dan gaat eerst de
jongere ongehuwde den dienst uit.
Yan intrekking der et akings wetten kon
naar het oordeel der Begeering geen
sprake zijn, omdat Staking bij de spoor
wegen met het oog op het groote eco
nomische belang ontoelaatbaar is.
Binnen het half uur had de Minister
zijn mededeelingen gedaan en zelfs de
heer Wijnkoop was op vele punten te
vreden.
Wat wel met een extra stroepje aan
den parlementairen balk mag worden ge
noteerd.
In 't geheet niet tevreden was de
heer van Braambeek, de socialistische
spoorwegman die niet minder dan drie
moties voorstelde: één om uit te spreken
dat de regeling der arbeids- en rust
tijden van het spoorwegpersoneel niet bij
algemeenen maatregel van bestuur, maar
bij de wet dient te worden vastgesteld,
één om uit te spreken dat een herziening
op dit oogenblik niet gewenscht is en
één om te zeggen dat geen personeel
om reden van bezuiniging ontslagen mag
worden. Alle drie de moties waren nogal
overbodig. De wettelijke regeling komt
er niet; de wijziging der voorwaarden
komt er wel on de directie zal zich bij
haar bezuiniging vast niet asm hot oor
deel der Kamer storen, .Zelfs kwam do
heer Schaper, partijgenoot van den
voorsteller, wijzen op hot gevaarlijke van
die motie voor wettelijke regeling. Als
die zou worden verworpen, had dat een
leelijk effect op de aanstaande wijziging
der Arbeidswet. Die motie verdween dus
gauw.
Door Minister Köniiig werden ®e «He
drie ontraden. CWk de drie sprelkers, de
hoeren Hermans, Srooeck Henttemaras en
de 'heer Leily zaïgien er niet veetl heil in en.
zooals Ie vooraren was: veel genoagien be
leefde de iheer Braambeek niet van zijn
ingediende moties. Eén trek hij in. Op
hoog bevel van dien beer Schaper. De
belde anderen wenden netjes verworpen.
De 24 voorstemmers waren de communis
ten, de socialisten, de onvermijdelijke heer
v. d. Laar, en de heenen Teemstna en Van
Beresteyn. De interpellatie-Wijnkoop en de
moties-Van Braambeek, hebben nidjs,
zelfs geen muis gebaard.
Er gaat bijna geen zitting van de
Minister van plan de hoog noodige ver- Tweede Kamer voorbij zonder dat Vlijt in
maten. blijven onder het lichaam goed
op hunne plaats, terwijl de armen in
overeenstemming er mede bewegen
stiiluut met interpellaties ieni moties wordt
gezegend. -IS-kgij
Dc heer Kteerökoper praatte lang, veel
te lang over het overbekende geval van den
Bredasdhen politieagent, die ontslagen
werd omdat hij op een carnaval rich ver-
loonde met een papier, waarop stond:
Weg mat art. 86 der Politieverordening.
De Katholieken hadden bat natuurlijk
bij den interpellamit Kteerökoper gedaan.
't Spreekt vanzelf, dat interpellamit alles
toeschreef aan Roomisdlie oiigcrechlaghedd
tegenover neutrale organisaties.
Zijn vragen waren de volgende:
1. Beschouwt de Minister een vengum-
mingslotkalitoit, waarin op grond van aait.
197 der Bredasöhe politieverordening dtoor
den Burgemeester aan een' wettig erkendie
Vereenliigiiing vergunning is verleend' tot het
zich geheel of gedeeltelijk gemaskerd, ver
momd of op eeriige andere wijze ontken
baar gemaakt vertoonen, en tot wdlke
lokaliteit alleen laden en donateurs zijn
toegelaten, als een openbare plaats, voor
het pubielk toegarikeijk?
2. Acht die Minister het verboden, aan
zoodanige feestviering als in vraag 1 om
schreven' dieel te nemen, omdat men tot de
politie behoort?
Acht 'de Minister de verschijning «ener
politic-uniform op zoodanige plaats een
zoo ernstige font, da't diegene, idle zijn umi.
formikJieeding voor zulk een feest vertoont
of doet vertoonen, ontslag of degradatie
verdient?
4. Acht de Minister hel gemis van
rechtspositie houdbaar voor pod trema ti
men. indien zij terzake vain een onschuldige
grap biroodetous worden gemaakt?
5. Zoo neen, wil de Minister bevor
deren, dat liet te Breda gepleegde omirecht
hersteld worde?
Omdat het in één moeite doorging,
slaakte Kleerelkoper meteen maar wat jam
merkreten over het xnformeeren naar de
politieke en godsdienstige gezindheid van
oandidiaten voor bet burgemeesterschap en
over burgemeesterlijke toonieel-oensuur.
De heer Duys had het over de fttlilifese-
mentsaanvrage van Wormerveer.
Hij stelde de vragen:
1. lis de Minister van oordeel, dat het
financieel beheer der gemeente Wormer
veer te wenschen overlaat'
Zoo ja, is de Minister dan beaoM aan, te
tooi ten, in welk apzdclït het bestuur der ge.
meentc dn de vervulling van zijin taaik te
dlezent opzichte is te kort gescholen?
2. Is de Minister bereid deze gemeente
uit baire financieele moeilijkheden te hel
pen, en zoo ja, op welke wijze?
3. Is de Minister van oordeel, dat de
burgemeester dier gemeente zijn ambt op
zoodanige wijze vervult als in redietijikhdkl
mag worden geëdseht?
4. Is dc Minister bereid om een alge
meen» regeling te treffen ten aanzien van
die gemeenten, die door hun economische,
■sociale en politieke omstandigheden in on.
geveer dezelfde s&tuoMe komen te verkee-
ren als b.v. Wormerveer, waarbij met vol.
ledig behoud dor gemeentelijke autonomie,
deze uit hunne financieele moeilijkheden-
worden geholpen?
Na deze interpellatie hield de heer Duys
een dionider-rede tegen de burgemeesters
van Weer1! en van Schijndcl, diie te veel de
Katholieken protegeerden.
Tenslotte gaf de socialistische jonkheer
De Jonge een toelichting op zijn aanvraag
van 1 ntillioen voor hongerend Rusland.
Getemperd optimisme.
Dc publieke opinie is gewend, dat el-
ken keer, zoodra het hoofd van de re
geering terugkomt van een diplomatieke
conferentie, de officieuse kranten zijn
groot succes uitbazuinen en vast stellen
dat, dank zij deze resultaten, er een aan
merkelijke verbetering
in de situatie i»
gekomen, aldus seinde Zondag de PariJ-
sclie corr. van het Hbld.
Dit keer echter zijn de resultaten van
de ontmoeting tusschen Poincaré en
Lloyd George zoo nnuwkeurig aangege
ven, dat zij algemeen oprechte genoeg
doening hebben verwekt in alle kringen,
ook buiten de officieuse.
Het eerste resultaat is het herstel van
de goede persoonlijke betrekkingen, zon
der welke de strijdpunten een kwaadaar
dig karakter dreigden aan te nemen.
Poincaré heeft reeds beloofd einde Maart
naar Londen te zullen gaan, om do
Fransch-Engelsche overeenkomst te tee
kenen. Men erkent dat Poincaré vele
concessies heeft moeten doen om tot deze
overeenstemming te geraken. Met name
heeft hij er van moeten afzien bijzondere
garanties te verkrijgen voor Polen, dat er
naar streeft zijn vrede met Rusland te
consolideeren.
Dit beteekent de definitieve weigering
van Engeland het Fransch-Engelsche ver
drag uit te strekken over de gebieden
door Polen veroverd. Poincaré heeft
eveneens zich moeten neerleggen bij Lloyd
George's weigering een soort van solida
riteit onder de geallieerden tot stand te
brengen tegen Rusland, door overeen te
komen dat geen der geallieerden voor
zich dc sovjet-regeering zou erkennen.
Maar Lloyd George heeft nog groote.
re concessies gedaan dan Poincaré door
te aanvaarden dat de kwestie van de
schadeloosstelling door Duitschland te
voldoen niet geplaatst zal worden op hel
program van de confercnlie te Genua, en
door zijn toestemming eraan te geven
dat de volkenbond competent Is te be
slissen over' de ontwapeningskwestie. Hij
betoogde verder den Franschen eisch te
ondersteunen, dat de Russische schulden
van voor den oorlog erkend zouden wor
den, afgescheiden van de schulden, door
Rusland aangegaan tijdens den oorlog en
van de schadevergoeding, waarop Rus
land aanspraak zou kunnen maken.
Van groot gewicht wordt ook de be
lofte geacht door Lloyd George gedaan,
nooit eventueele sancties tegen Duitsch
land Voltrokken in overeenstemming met
het verdrag van Versailles, te zullen be
schouwen als in strijd met de bepalingen
van de conferentie te Cannes, die alle
deelnemers aan de conferentie te Genua
zullen moeten onderteekenen en die vijan
delijkheden van den een tegen den ander
verbieden.
Zeer op prijs wordt gesteld de conces
sie van Lloyd George len opzichte van de.
prerogatieven van den volkenbond, om
dat Poincaré hierdoor te Genua geen or
ganisme zal kunnen in het leven roepen
dat het onderzoek in of de controle over
enkele aangelegenheden zal kunnen voort
zetten, dat dergelijke aangelegenheden ter
beslissing zullen blijven van den volken
bond.
Om een denkbeeld te geven hoezeer
Poincaré tevreden is over het resultaat
van deze bijeenkomst, deelt men nu reeds
mee, dat Poincaré, niettegenstaande hij
een tegenstander is van dergelijke monde
linge besprekingen, thans persoonlijk den
nieuwen Ifaliaanschen premier wenscht
te ontmoeten.
De „Matin" meldt nog, volgens een Ha-
vastelegram, dat de Franschc regeering
bereid is Duitschland en later Rusland
'oe te laten tot den Volkenbond, maar
dan moet de houding dier landen te Ge
nua daar ook naar zijn. Beide ministers
waren het er over eens, dat geen enkele
hinderpaal in den weg gelegd mag wor
den aan de hervatting der handelsbetrek-
hingen met Rusland; een hervatting der
diplomatieke betrekkingen zal echter al
leen kunnen worden overwogen, indien
de waarborgen, verschaft bij het herstel
der eerste betrekkingen, in staat stellen
dit zonder gevaar te doen. De instelling
van capitulaties in Rusland voor de be
scherming van vreemdelingen zal voor
behouden blijven aan de commissie der
deskundigen, die te Londen bijeen zal
komen.
De „Matin" voegt hieraan toe, dat Poin
caré Lloyd George de Franschc mede
werking toezegde voor elk initiatief om
te geraken tot een verlichting van de eco
nomische crisis in Engeland.
De diplomatieke redacteur van Havas
weet te vertellen, dat beide premiers met
de grootste nauwkeurigheid het commu
niqué samenstelden en inzonderheid na
druk legden op de hartelijkheid der ge
houden besprekingen. De gedragslijn
van beide regeeringen zal gebaseerd wor
den op het Fransche memorandum. Niet
alleen het verdrag van Versailles, maar
ook de verdragen van St. Germain, Neu-
illy, Trianon en Sèvres zullen te Genua
niet ter sprake worden gebracht, evenmin
als de verdragen door de sovjets aange
gaan.
Artikel zes van de resolutie van Cannes,
bevattende die renplidhitimg zich te omtihou-
den van c.ken aanval, laat het recht tot
het toepassen van sancties intact, in ge
val 'Dult'sohlaind tekort schiet in het nako
men vam zijn verplWhinigen. In het alge
meen zal de conferentie van Genua niieit
ik'Uiniraen raken aan dc rechten ider ge
allieerden op herstel, noch zal men het
bedrog of dc wijze van betaling kunnen
bespreken.. Men geeft toe, dat dc geallieer
den de te Genua te besproken problemen
in handen vam den Volkenbond zoudien heb
ben gegeven, indien Duitschland daarvan
li d ware. Sommige quae sites kunnen naar
dat lichaam worden verwezen ter uitvoe
ring, andere zullen ter toepassing worden
overgelaten aan bepaalde belanghebbende
mogendheden. Men zal voor doouimenlee-
ring gebruii'k 'kuunnen maken van het in
tern. arbeidsbureau en andere organen
van den Volkenbond. De conferentie van
Genua zal geen penna neut ongaan kunnen
zijn in concurrentie niet den Volkenbond.
De qu-aestiie van de erkenning der sov
jets zal bewaard worden voor hot slot der
beraadslagingen, waarbij elke regeering
haar bewegingsvrijheid behoudt. De sov
jets zullen aansprakelijk worden gesteld
voor de Siaaiisteentiingen van vroegere re-
geeringen. Het vraagstuk van de ontwa
pening var- Europa zal 1e Genua aam de
orde worden gesteld, nu Duitschland rtlet
ten volle &n di't opzicht zijn venpleohtingen
iiis nagekomen.
De geallieerde deskundigen zullen waar
schijnlijk aan het einde van de volgende
week te Londen bijeenkomen.
Havas meldt tenslotte nog, dat Lloyd
George erop aandrong, dal Poincaré
Frankrijk te Geniua zal vertegenwoordi
gen; beiden waren het erover eens, dat de
zaak spoedig dient geregeld te wonden.
Aldus was de stemming Zondag.
Gisteren seinde dezelfde correspondent
echter al het volgende: De algemeen» vol
doening over het 'behaalde succes 'bele>
sommige kringen niet de noodige reserve»
te maken. Heden begibt men in de per»
de nadoelen op te sommen, welke die door
Poincaré gedane concessies met zich kun
nen brengen. Zoo wijst men er op,, dat de
weigering vam Lloyd George om het
Poalsöh-Russische verdrag te waarborgen
ibcnevens de annexatie van Besarabië Hoor
Roemenië, deze landen er 'toe zou kunnen
brengen nieuwe moefdijkhoden te schep
pen betreffende de conferentie te Genua.
•Dit schijnt een reohtstrceksclhe raad aan
de Polen en Roeineniërs gegeven om in
diic richtfsng 'Ie reageoren tegen de resulta
ten van Boulogne, Verder werden reserves
gemaakt aangaande den daitunn vam 10
April, daar deze te nabij wordt geacht.
Men 'koestert de hoop, da't de nieuwe Ha-
Haamscihe regeering «en lateren datum zal
vaststellen en dat mog over de vasts telling
zal worden gesproken, teneinde deze te
verschuiven.
Men neemt vervolgens nota van de con
cessies van Lloyd George, maar merkt op,
dat de positie van Lloyd George onvast
is, dat de tussohentijdsohe verkiezingen ia»
Engeland wijzen op een aan de huidige
politieke opvattingen vijandige stnoomdug
en dat in de naaste toekomst alles zal af
hangen van de interpretatie der thans af
gesloten overeenkomsten.
De Glemencistische bladen beloogen, dait
•deze overeenkomsten alleen een voorioo»
page waarde hebben; de „Echo de Paris*
betoont zich uiterst sceptisch.
Gemeld wordt, dat Poincaré zijn reis
naar Londen zal vervroegen en zal gaan
zoodra het weitk van de desk undigen
aldaar is afgeloopen.
Men verwacht le Parijs den Engeisahen
minister ter Home om met den Franschen
minister van financiën en de finantieele
vertegenwoordigers van Italië en België
de quaestiies betreffende de Duïtsdhe bte
talingen te bespreken.
HET ZUJD2EE-VERDRAG.
De Amerikaansohe Senaatcommissie
voor de buitienlandsche betrekkingen heef»
gunstig advies uitgebracht over 'het V&er-
mogendihedenveaidrag betreffende de Zuid,
zee, tezaanen mot de aanvullende verdra
gen betreffen» de vloolbeperkimg en hel
duik boo tenverd rag.
HET LOONGESCHIL IN DE
AMERIKAANSCHiE MIJNINDUSTRIE.
Het bestuur der vereendgimg van eige
naars van aialhraoietikolenmijnen in d«
Ver. Staten heeft de uitnoodl'ging van
Lewus, den president van den Bond van
Vereenigde Mijnwerkers, aangenomen tol
het honden van een conferentie op 14
Maart, tot liet oplossen van. hei toonge
schal, waardoor de dreigende staking
wordt voorkomen.
De correspondent van de „Daily Tele
graph'' Ie New-York meldt, dat het drie
voudig verbond voin mijnwerkers, spoor-
wegairbei<dors, en tramsportarbeides, dait
dezer dagen te Ghicago is gesloten en
scheen gebaseerd op dezelfde beginselen
als de Triple Alliantie in Engeland by
nader onderzoek minder radicaal blijkt te
zijn, daar de organisaties, die het omvat,
speciaal hebben gestipuleerd dait „er geen
sympathie-stakingen paa'ts zullen hebben".
De oorrespondent voegt hieraan toe, dat
evenmin als in Engeland, in Amerika een
organisatie in de voorname industrieën
door stopzetting van den arbeid slagen zal
zonder den vollodiigen steun der publieke
meening. De Amerikaansohe verbruikers
van steenkool, die thans drie pond per ton
betalen, zijn volgens den correspondent
van gevoelen, dat de mijnwerkers, evenals
andere arbeiders, zich een loonsverlaging
moeten laten welgevallen en langer mo»
ten werken dan flhains.
DE TOESTAND IN IERLAND.
De besprekingen met de Iersche gedele
geerden schijnen het Bngelsche kabinet
gerustgesteld te hebben.
Ten aanzien van de beteekenis van liet
uitstel der Iersche verkiezingen heet bet
da't Griffith in slaat was de Brjtsciie mi
nisters te overtuigen, dat het bestand met
de Vaileraïsten een stap is ten voordeela
der Iersche vredespartij. Verwacht wordt,
dat de behandeling vam bet Vrijstaat-wets-
ontwerp zal worden doorgezet in eenügs-
zins geaintendeerden vorm.
Griffith beeft in een interview ver-
klaard, dat de Britsohe regeering vast
houdt aan de verdragsbepalingen, welk*
hij met zijn collega's voornemens is uit tg
voeren naar dien geest en de letter.
HET HUWELIJK VAN PRINSES MARY,
Vandaag zal de groote plechtigheid van
het huwelijk van prinses Mary van Enge
land plaats hebben.
DE KUNST VAN LOOPEN.
De kunst om met waardigheid en
bevalligheid te loopen, is verloren.
Indien men van een passer de bee-
nen uitzet en hem dan vooruit be
weegt, heeft men de waggelende be
weging van het tegenwoordige loo
pen. De natuur heeft den mensch van
heup-, knie- en enkelgewrichten voor
zien, met de bedoeling, dat zij allen
by de voortbeweging zouden gebruikt
worden. Maar het is alsof we geen
gewrichten hadden, en voor 't gemak
laten we twee derden van de onderste
gewrichten buiten bewerking, terwijl
wij, om zoo min mogelijk onze heupen
te gebruiken, voort waggelen als de
bovengenoemde passer.
Wanneer we de afbeeldingen be
schouwen van de Grieken en Romei
nen van voor tweeduizend jaren, zien
wij, dat zij 'n geheel andere wijze van
loopen hadden. Zij stuwden zich voort.
De werking van het been begon, zoo
dra het zich achter het lichaam be
vond. Bij het opheffen eu vooruit-
bewegen van den voet, hield men de
zool zooveel mogelijk evenwijdig me,t
den grond, niet met de teenen in de
lucht, maar strak-vooruit en vlak. Men
liep veerkrachtig, zonder schokken.
Vergelijk het bevallig loopen van de
katachtige dieren eens met dat van
een rij soldaten, wien men leert hun
beenen vooruit te schoppen en de
armen stijf en onbeweeglijk te hou
den, waardoor het lichaam zijn na
tuurlijk evenwicht verliest.
Maar hoe moet men dan leeren goed
te loopen?
Oefen u dagelijks in het loopen
met een gewicht op het hoofd, daar
van gescheiden door een kussentje
of iets dergelijks om pijnlijk drukken
te voorkomen. Het gevolg hiervan zal
zijn, dat gc uw lichaam en 't hoofd
rechtop houdt, om Jiet gewicht juist'
boven de wervelkolom te brengen,
want als liet niet in een rechte lijn
daarmede ligt, valt het. Indien de last
in evenwicht is, kunt ge u voorwaarts
bewegen. Ge zult dan zien, dat de
lieenen instinctmatig ten opzichte van
de heupgewrichten bewogen worden;
de voeten glijden sierlijk en alle lede-
van figuur en uitzetting van de borst
beter verkregen dan door alle moge
lijke kunstmiddelen. Meisjes kunnen
en nipt als lamme pompsUngers langs dus scheef groeien voorkomen, daar
het lichaam slingeren. Aan het dra- een lichte last op 'jt hoofd aan den
gen van een last op het lioofld, hebben ruggegraat een grootere vastheid geeft
de Spaansclie, Moorsche en Italiaan- en een drukking op de gewrichten
uitoefent. Het is inderdaad merkwaar
dig, welk een groot gewicht op deze
wijs gemakkelijk kan gedragen worden.
DB KLEINE VOETEN VERDWIJNEN.
Een missionaris van Kan-su schrijft
sche boednnetjes haar bevallig,en tred
te danken. Indien men gedurende de
oefening zijn schoenen uittrekt, zal
men grootere gemakkelijkheid in het
bewegen van de voeten en enkels
ondervinden.
Op deze wijze worden rechtheid aan do Annalen van Sparrendaal:
NIEUWE SPREEKWOORDEN IN BEELD GEBRACHT.
Eta „hallof" maakt nog geen lek dicht.
Men hoort zoo dikwijls vragen: „Pa-
^er> hebben do Chineesche dames nu nog
altijd kleine voetjes?"
Do menschen donken al heel gauw,
dat nu Ohina een Republiek is gewor
den, alle dames daar, juist als hier, aan
Vrouwenbeweging gaan doen, op do fiets
rijden en hooi en al „modem" zijn ge
worden en op al die. vragen, die den in
t vaderland reizenden missionaris wor
den gesteld, is 't soms moeilijk met een
paar woorden antwoord te geren.
Dat kleine-voeiten-systeem is al heel
lang in de mode. Toen bestond de Pa-
rijsche mode hier zeker nog niet, dat
weet ik wel. 't W|aji in 't jaar 479 van
onze jaartelling ten tijde der Ts'i-dynas-
tie, dat een der vrouwen van den keizer
zulke heele kleine voetjes had. Als deze,
Panter, heette ze, geloof ik, voor den
keizer danste, zeide zijne majesteit 6teeds:
„Iedere stap van haar voet doet een
lelie, uit den grond opschieten."
Vandaar kwam de uitdrukking „gou
den lelies", voor heel kleine vrouwen
voetjes gebezigd, in de mode. Ieder die
nu het vrouwelijk geslacht maar «enigs
zins kent, begrijpt wat er ging gebeu
ren. Alle vrouwen en meisjes wenschten
ook zulke „gouden lelies" te bezitten.
Van de hofkringen ging die mode over
vandaar op 't volk en duurt nog steeds
voort bij de mandarijnendames. Om die
gouden lelies te bezitten moet men heel
wat jaren van kwelling en pijnen kunnen
doorstaan. De binding der voeten be
gint op den leeftijd van 5 tot 8 jaren.
De vier kleine teenen worden onder de
voetzool gebraoht, terwijl de hiel sterk
naar beneden wordt gebogen en dan om
wikkeld met een sterken, tamelijk broe
den wit katoenen band. Dit verband wordt
iederen dag opnieuw strak aangehaald.
Mot den loop der jaren is de voet zoo
danig misvormd, dat deze bijna geen hoek
meer maakt met het been, maar een
smalle verlenging daarvan schijnt te zijn.
Van de kleine teenen is niets meer te
bespeuren, alleen de groote teen ver
toont zich nog eenigszins door een soort
kleine vleezigo knobbel.
Deze barbaarscho praktijk, welke de
meisjes in de gunstige gevallen veel lij
den on pijn veroorzaakt, brengt soms
hevigo ontstekingen en kanker voort.
Aan de kusten nu, in de groote ste
den en zelfs op 't land, lean men zeggen
dat deze kleine-vcetjee-mode sterk aan
't verminderen is. Bij het jongere ge
slacht ziet men daar geen kleine mis-
Toeschouwer: Goeie Hemel, wat is hier gebeurd?
Motorrijder: Ik weet het niet, maar een ieit is, dat ik bang ben om
te kijken.
vormde vosten meer. In de binnenland®»
is deze mode nog diep ingeworteld, vooral
op 't platte land
Op sommige plaatsen begint echter de
niet misvormde, maar tech nog door wind-
eels klein gehouden, vrouwenvoet in de
mode te komen, vooral onder de hoogere
en gegoede standen. Bij de öfficieele klas
sen, d. w. z. bij de vrouwen, van ambte
naren en mandarijnen, schijnt deze prak
tijk van voeten te misvormen geheel en
al verlaten te zijn en vertoonen zioh de
meisjes uit die standen met normale voe
ten.
Gedurende velen jaren heeft men van
verscheidene kanten actie gevoerd tegen
die gruwelijke gewoonte van het ver
minken der vrouwen voeten en nu eerst
schijnt er verandering te gaan komen
onder den invloed der Westersche be
schaving, die zich langzaam maar zeker
baan breekt.
SOHOTSCHE SOEP.
750 gram schajaenvleesch van den hals,
2 L. water, 100 gram parelgort, 3 proieni,
plak koolraap, eon paar worteltjes, pe
per, zout, iets suiker, X eetlepel ge
hakte peterselie.
Bereiding. In het kokende water '4
vleesch en de gort opzetten, het weer
aan de kook brengen en er dan het zout
instrooien. Het schuim verzamelt zich
daardoor bovenop en moet verwijderd
worden.
Bij het zacht kokende vleesch de ge
sneden koolraap voegen met de gesnip-
perdo prei en de in blokjes gesneden
worteltjes, dan nog 1/2 theelepeltje suiker
en een weinig poper. Nadat de soep aan
den kook gekomen is, in goed gesloten
pan 3 uur laten doorkoken. 15 Minu
ten voor het opdoen eon geraspt wor
teltje toevoegen, tegelijk met de peter
selie.
Het vleesch wordt afzonderlijk, op een
schotel met een jiaar lepels bouillon over
goten, tegelijk met de 3oep gepresenteerd.
IN DEN BEZUINIGINGSTIJD.
Hoeveel menschen werken er aan dit
departement
De helft zoo ongeveer.
BEROEPSTROTS.
Commissaris: Jij schijnt je vak wèl
te verstaan.
Dief: O, meneer, nou! Als u zoo
goed kon gappen als ik, zou u ook niet
meer bij de politie zijn.
MUZIElKKENNIS.
A: iWaar ga je heenP
B: Naar het oonoeit.
A: Wat 'n smaak, zeg. Ik ken geen
vervelender boel.
B: Och, ik ga er alleen om Verdi's
Aida naar toe.
A: Ia die mooi?
B: Verrnkkolijk.
Ai Zoo. .En heeft aa «old?. j
