In en om Haarlem.
indrukken van den dag
De Commissie van Vijf-en-
twintig.
DAMfAATJES
DONDERDAG 16 MAART 1921
44ste JAARGANG No. 14091
PER KWARTAALT 3.25
PER WEEK f 0 25
FRANCO PER POST PER KWART. Bil VOORUITBETALING f 3.57»/,
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
POSTREKENING No. 5970.
ADVERTENTIÈN 35 CENTS PER REGEL
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
EERSTE BL&D
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
ABSOLUUT OF
GEMIDDELD?
STADSNIEUWS.
AGENDA 17 MAART
De Grenswijziging.
Wat verdwijnen gaat
J. J. WEBER ZOON.
Koningstraat 10 Haarlem.
Opticiens Fabrikanten.
Telegrafisch Weerbericht.
HAARLEMSCHE
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN t
BUREAUX:
272.
a'
Maar zelden zal met zooveel belang
stelling en door een zoo grooten kring
der bevolking een wetsvoorstel gelezen
zijn als het gisteren gepubliceerde con
cept tot wijziging van de arbeidswet-
1919. De „arbeidswet-Aalberse" toch
heeft zoo diep in ons economisch en ook
in het dagelijksch leven ingegrepen, dat
er bijna niemand kan gevonden worden,
die er onverschillig tegenover staat. Geen
wet ook is zoo hoog verheerlijkt en te
vens zoo fel bekampt,
Eén zaak is echter op het oogenblik te
veel vergeten, n.m. dat de veel gepre
zen, maar ook veel gesmade minister
Aalberse tegenover de weinige critici,
welke zich bij de behandeling der wet in
de Eerste en Tweede Kamer opwierpen,
onder meer deze twee uitspraken deed:
de arbeidswet is een noodmaatregel,
welke een wetgever niet van harte on
derneemt, maar waartoe hij zich ge
dwongen gevoelt, omdat dergelijke nood
zakelijke regelingen van het bedrijfsle
ven van het particulier innitiatief niet te
verwachten zijn.
En ook deze herinnering: de wet is in
zekeren zin een sprong in het duister;
haar invloed kunnen wij thans onmogelijk
schatten; de practijk zal ten deze moeten
leeren.
't Is goed, dat wij ons deze uitspraken
thans nog eens in den geest terugroepen.
Hadden de idealisten gelijk gekregen,
die van den Volkenbond en een groothar
tig Amerika een spoedig economisch her
stel der wereld verwachtten, dan zou ons
neutraal gebleven Nederland een voor
sprong van beteekenis hebben gehad op
de wereldmarkt en de industrie zou de
lasten der sociale wetgeving bereidwil
lig gedragen hebben. Nu de pessimisten
gelijk kregen zij winnen het helaas
maar al te vaak in dit ondermaansche!
nu uitte zich een begrijpelijke wrevel te
gen de arbeidswet, die de toch al dure
Nederlandsche producten in het buiten
land onverkoopbaar maakte.
De eerlijkheid gebied om dit alles bij
het bezien van de thans voorgedragen wij
ziging der Arbeidswet te overwegen. Het
zal terughouden van schreeuwen over
reactie eenerzijds en ook van hoogmoedi
ge en nijdige critiek, die spreekt van:
„Wij hebben het wel van te voren ge
zegd; gij hebt ons nu in den put gehol
pen" enz.
Met de nu voorgestelde wijziging toont
de Regeering opnieuw de teekenen' des
tijds te verstaan. Het ging voornamelijk
om de vraag: mag en kan de 8 urendag,
zooals deze thans in de wet is vastgelegd,
gehandhaafd blijven?
Men weet, dat deze vraag niet nieuw
is. Ze is reeds vóór het aannemen der Ar
beidswet 1919 gesteld. Zonder ons op
eigen wijsheid te willen beroepen, mee-
nen wij er aan te mogen herinneren, dat
wij, met allen lof, dien wij in 1919 aan
het frissche initiatief van rar. Aalberse
toezwaaiden, ons afvroegen, of het niet
wat gewaagd zou zijn, dat, terwijl alle
andere landen hoogstens de 48-urige
werkweek invoerden, het kleine Neder
land met zijn zwakke industrie een 45-
urige werkweek ging vastleggen bij de
wet. Wij herinneren ons de voorzichtige
redevoering van het toenmalige Eerste
Kamerlid Diepen onderschreven te heb
ben. Maar met velen hebben wij ons toen
tertijd gevleid met de hoop, dat de durf
van onzen Minister van Arbeid zou gelijk
krijgen, die zeide: wij zijn altijd achterlijk
geweest op sociaal-wetgevend gebied,
laten wij nu eens aan de spits gaan!
De groote wereldmalaise, de toenemen
de werkloosheid, ook in ons land, toonen
wel, dat wij, helaas, dit mooie standpunt
niet kunnen volhouden.
Voorzichtig wil de Regeering retireeren:
de absolute 8 urendag zal veran
derd worden in een gemiddelde.
Dat wil zeggen: de vrije Zaterdagmiddag
■zal behouden blijven, maar ten koste van
een half uur langer werken per dag, zoo
dat voortaan niet meer 45 uur maar 48
uur minimum zal gewerkt worden.
Door deze wijziging zal Nederland dan
nog tot de landen met de strengst door
gevoerde arbeidsbeperking behooren;
want in verschillende staten is óf wel de
48-urige werkweek in het geheel niet in
gevoerd, óf wel, na ingevoerd te zijn,
weer ingetrokken of voor vijf jaar op
„non actief" gesteld, óf wel worden zóó
veel uitzonderingen toegestaan, dat er
practisch niets van terecht komt.
De Regeerirg zegt het dan ook in de
toelichting tot het wetsontwerp openlijk,
4at de redenen, welke tot dit voorstel
hebben geie'd, deze zijn: de Nederland
sche nijverheid mag niet langer in een
wettelijke positie worden gelaten welke
ongunstiger is dan die van de met ons
concurreerende landen; en ten tweede:
verlaging der productiekosten, mede door
werktijdverlenging over de geheele lijn,
is noodzakelijk, wil het bedrijfsleven de
crisis, waaronder het gebukt gaat, te bo
ven komen.
Dit laatste moet goed onder dc oogen
worden gezien. De Regeering begrijpt
zelf, dat zij, door deze wetswijziging, het
aan de werkgevers mogelijk maakt, om
drie uur per week week langer te
laten werken zonder lo O'n s-
verhooging. Immers, toen indertijd
de absolute 8-urendag werd ingevoerd,
beteekende dit inkrimping van
werkt ij d zonder loonsverla
ging. Bijgevolg zal zeker in dezen
tijd van malaise het voordeel der
werktijdverlenging aan den prijs van het
product en niet aan den producent ten
goede moeten komen. Terecht verwacht
de Minister hiervan indirect ook voor
deel voor den werkman.
Hoewel wij uit ervaring weten, dat
werktijdverlenging met een half uur per
dag lang niet op algemeen verzet in ar
beiderskringen zal stuiten, kunnen wij ons
toch wel begrijpen, dat voornamelijk door
de werklieden, die zeer zwaren arbeid
verrichten, deze wetswijziging noodc
wordt tegemoet gezien. Hun zouden wij
echter deze vraag willen voorleggen: nu
gij in de ons omringende landen en zelfs
in eigen omgeving een sterken drang naar
loonsverlaging ziet in tal van bedrijven,
een drang, die voornamelijk uit den slech
ten toestand der industrie voortkomt
acht gij het nu zelf niet beter om door
langer en intensiever arbeid, dus door
meer productie die loonsverlaging tegen
te houden?
Loonsverlaging is in ons land met de
nog altijd stijve prijzen der eerste le
vensbehoeften, met de hooge woninghu-
ren en buitengewoon zware belastingen
het laatste middel, dat moet worden aan
gegrepen.
Meer productie tegen hetzelfde loon
lijkt ons een veel veiliger weg om tot
meer normale toestanden te komen.
:o:1
(Ben napraatje.)
Dat Is de commissie uit de bur
gerij van Haarlem, die het moeilijke
en moeizame onderwerp der grens
wijziging van Haarlem bestudeert, aan
de hand van het door Gedeputeerde
Staten voorgestelde concept-wetsontj-
werp.
Voor de derde maal zag de prachtige
oude raadszaal, waar de eeuwen, oj)
de vroede mannen neerzagen om
met een beroemd mail te spreken
ze gisterenmiddag bijeen en het leek
ons toe of op het gobelin aan den
wand de oude Haarlemsche ridders
en de strijdlustige Mooren een oogen
blik hun eeuwenouden kamp om het
bezit van Damiate's toren staakten
en vol ontzag luisterden naar wat
deze moderne Haarlemmers over dit
in Haarlem's geschiedenis gewichtige
moment te beraadslagen hadden; als
of de breede hooge schouwen, die al
van zoo menige beraadslaging getui
gen waren, zich zegenend welfden bo
ven de hoofden der uitverkorenen van
Haarlem's burgerij.
In het midden van een lange tafel
zat de burgemeester, ambtshalve voor
zitter der commissie, met' aan zijn
zijde, liuks de heer Kloeke, secretaris
der commissie, en rechts de heer Ta
conis, toegevoegd secretaris, verder de
vertegenwoordigers van kleine politie
ke partijen en aan twee rechthoekig
op de eerste geplaatste tafels, van
aangezicht tot aangezicht, de verte
genwoordigers van dc R.K. en van de
socialistisch-communistische fracties.
"Gelukkig waren er een viertal leden
absent, anders had er, vreezen we,
oog een tafel bijgeplaatst moeten
worden.
We mogen, nu reeds een drietal ver
gaderingen, waarvan twee o.penbare,
zijn gehouden, wellicht even den stand
van zaken resumeeren.
In de vorige vergadering verklaarde
dc commissie zich eenstemmig onvol
daan met do voorstellen van Gedepu
teerde Staten en besloot dat Haarlem
in zijn en in 't algemeen belang niet
moest ingaan op dc voorgestelde grens
regeling.
Dat is, dunkt ons, wel het voor
naamste werk geweest; hoe negatief
het overigens ook zij.
Maai- het was eon goede gedachte
der commissie ook positief werk te
willen doen en in nadere beraadsla
gingen uiteen te zetten welke gren
zen, naar haar meening, dan wel in
Haarlem's en in het algemeen belang
moeten worden gea,cht
Of dit echter cenig nuttig effect
zal hebben in de naaste toekomstoj
zal de tijd moeten leeren en zal voor
een deel afhangen van ons college
van Gedeputeerde Staten, Dit college
immers biedt een wetsvoorstel aan
de regeering aan, na de verschillende
colleges uit de belanghebbende ge
meenten te hebben gehoord- Of Ged.
Staten met de door Haarlem naar
voren gebrachte bezwaren zal reke
ning houden, is dus af te wachten.
In 1902 werden de voorstellen van
Gedeputeerden door Haarlem ook niet
voldoende geacht en werden wenschen
naar voren gebracht. Gedeputeerden
lieten toen echter de zaak zooals zij
was en van grensuitbreidin'g van Haar
lem werd niet meer gehoord.
Dat is ook een mogelijkheid. Of
het ook nu zoo zal gaan, weten wc
niet, maar we betwijfelen 't! wel met
het oog op de tegenwoordige omstan-,
digheden, die een oplossing dringen
der noiodig maken dan toen.
Zoo was de commissie gisterenmiddag
dan genaderd tot de besprekingen van,
naar haar meening, goede grenzen van
een Grooter-Haarlem.
Het waren nog maar voorbesprekingen,
want definitieve besluiten zullen pas op
een volgende bijeenkomst worden geno
men.
Het was een elkander aan den tand
voelen en in dezen gedachtengang kon
den wij ons het voorstel van den heer v.
Driet zeer wel indenken, deze vergade
ring niet openbaar te doen zijn, maar
meer als een gemoedelijk praatje te be
schouwen.
Zoo iets als de lezer vergeve de
ietwat schokkende vergelijking het oe-
fenspel van een Nederlandscli voetbal
elftal, dat straks de nationale kleuren zal
verdedigen, maar vooraf aan elkaar moet
leeren gewennen.
In een onzer artikelen, aan dc grenswij
ziging gewijd, hebben we er reeds op ge
wezen dat er o.ï. niets op tegen kan zijn
dat voorbesprekingen in comité-generaal
plaats hebben, als de heusche strijd na
der in openbare zitting wordt uitgestre
den.
Zoo zouden wij dan ook vrede gebed
'hebben indien het voorsld-v. Driel ware
aangenomen, maar nu de discussies toch
openbaar zijn geweest, behoeft niemand
dat te betreuren.
Het zijn voorbesprekingen ge
weest en Ieder lid der commissie is naar
huis gegaan om het voor- en tegen nog
eens duchtig te overwegen en straks, na
rijp overleg, tot weloverwogen conclusies
te komen.
De commissie gaat niet over één-nachts
ijs en dat kan niet anders dan een dege-
lijken indruk naar buiten maken, afge
zien van de in den beginne eenigszins
verwarde discussie. Die echter betrof al
leen de orde en was misschien het gevolg
van nog te weinig oefening om tot een
goed samenspel van het geheel te komen.
Voor de besprekingen verwijzen wij
naar het verslag. Er zijn verschillende ge
zichtspunten geopend, maar we zullen die
niet bespreken om niet in het nog loo-
pende debat të treden. De leden der com
missie zijn zeker wel in staat het voor-
en-tegen van elk standpunt te overwegen
en een beslissing te nemen.
Al'loen zouden. wij idle opmerking willen
maken, dat hot iberoiikibare moet worden
nagestreefd, en dé mogelijkheid von hot
bcneikibane komt pas open, wanneer het
gewenischte op goede gronden kan wondien
verdiedligid1.
Zoo viel het ons op, bij het trekken dor
grenzen in hot Westen b.v. zonder te
trediem in de merites van de voorstellen
dat voLeni ®ioh tevreden stekten met het
aangeven der gewenisdhtc lijnen, zonder
daarvoor argumenten aan te voeren.
We weten wél dat ieder dor leden dlaar-
voor motieven heeft, maar Gedeputeerde
Staten zulten toclh niet tevreden zijn met
een pflatbegron/d, waarop de grenzen staan
aangegeven, doch zullen ook gaarne weten
waarom die commissie meent dat die histo
rische lijn der gemeente Haarlem aan het
Bteeinenidl strand' ligt b.v. en niet bij den
'Hoogere-Duin -on-Daat.schen weg. We kun
nen ons voorstellen dat een der tedlen zou
aanvoeren dat het dorp Bloeomenidiaal met
Haarlem zulke belangen ©emeén heeft dat
het historisch bij Haarlem behoort, maar
op' wel'ke grondicn hij zou 'kunnen; betoo»
gen dat ook de daarachter liggende duin
strook tot aan zee, historisch bij Haarlem
'behoort, is ons een raadised, tenzij hij uit
breiding van de Haartansdhie prise-d'eau
zou bepleiten.
fatusschien twijfelen, wij or niet aan dat
'diit onderdeel der besprekingen bewaard
blijft tot de volgende vergadering.
Een juist standpunt van den voorzitter
was o.i. dat Haarlem met hot bepalen
van zijn houding spoed moet maken en
niet behoeft te wachten op de andere ge
meentebesturen. Het moge ai pre'.t'ig zijn
d'at men wederzijds hot standpunt kent,
noodig is d'at niet. Elke gemeente, Haarlem
ook, beslist zelfstandig hoé het een grens
wijziging wenisdht en' dat Haarlem dat
opienllijik doet, juichen wij toe.
Wij wensdhen geen grenswijziging, waar
door een der partijen zich gedupeerd moet
achten. Dat laatste wordt voorkomen
door die kwestie openlijk te behandelen.
Ten slotte nog een opmerking.
Zou hot niet wenschelijk zijn dat de
comimisfe uit de burgerij althans officious
voeling bowlt mot dien gemeenteraad vam
Haarlem om zoo mogelijk lot oen eenstem
mig advies te 'komeni, ook dn oadéndeelenV
Het mm toch ©en zwalk figuur jjiakeni in
dien de gemeenteraad anders adviseerde
dan de oammisiie uit de burger j'
Sociëteit „St. Bavo". Woningbouwver-
eeniging „Bloemenhof", 8 uur. Be
stuur Wonjingbouwverecniging „Huis ter
Klecff', 8 uur. Smedenpatroons, 7
uur. Rederijkers, 8 uur. Ledenverga
dering Spoor en Tram, 8 uur.
Waaggebouw. Vau 104 uur tentoon
stelling van schilderijen en teek ervingen,
deor N. Bastert en A. L. Koster.
Bisschoppelijk Museum. Janastnaat, Da
gelijks, uitgenomen Zaterdag, Zon- en
feestdagen, toegankelijk.
R. K. Leeszaal en uitleenbibliotheek.
Jansstraat 49. Dagelijks geopend van
10 uur tot half 1, van 25 en van 710
uur, behalve des Maandagsochtends en
Zon- en feestdagen.
Spaarbank „St. Rosa". Van 7.308.30
uur, in -het Patronaatsgebouw, Nassau-
laan 50.
R. K. Arbeidsbeurs voor mannen. Ged.
Oude Graoht 39. Alle werkdagen
voorm. van 912 uur, nam. van 25
uur. Zaterdags alleen van 912 uur.
R. K. Arbeidsbeurs voor vrouwen. Klei
ne Houtweg 13. Al'ie werkdagen
voorm. van 1012 uur, nam. van 24
en van 89 Uur.
Alg. Ned. Verbond.
Voor de afd. Haarlem vau bovenstaan-
den bond werd Woensdag in „De Nij
verheid" een voordracht met lichtbeel
den gehouden over „Frans Hals en zijn
werken" door prof. dr. W. Martin, di
recteur van het Kon. Kabinet van Schil
derijen „Mauritshuis" en buitengewoon
hoogleeraar aan de Rijks-Universiteit te
Leiden.
Er was veel belangstelling.
Onmiddellijk na de opening door prof.
dr. A. A. van Schelven werd het woord
aan dr. Martin verleend.
Na er op gewezen te hebben, dat
de Nederlanders zoo weinig naar mu
sea gaan en zoodoende een bron van
geestelijke verheffing missen, kwam spr.
tot zijn eigenlijke onderwerp.
Allereerst gaf spr. een korte biogra-
phie van Frans Hals, waarna hij den
grooten schilder met anderen vergeleek,
o.m. met Rembrandt, Miehit Angelo en
Wouwerman. Met dit genre schilders
verschilt Hals, hij nadert meer Velas
quez en de Engelsche portretschilders
der 18e eeuw.
Vcor zoover is nagegaan kunnen wor
den, is gebleken, dat Hals nooit de af-.
Working zijner schilderijen aan anderen
overgelaten heeft. Alleen, de wapens op
de door hem vervaardigde portretten
zijn van andere hand.
Bij de beschouwing van Hals' wer
ken valt onmiddellijk op zijn buiten
gewone geestige opgewektheid, zijne blij
heid van kleur en zijn virtuositeit in
het schilderen. Mede wordt men ge
troffen door de gemakkelijkheid, waar
mede hij schilderde en door alle ge
mis aan deftigheid. Hij was een knap
genre landschap dieren en stil-
levonssehilder. Tevens mag hij genoemd
worden als hervormer der portretkunst.
Technisch behoort hij tot hen, die men
zou kunnen noemen de virtuosen, doch
een degelijke, een ernstige; zijn pen
seel heeft hij buitengewoon gemakkelijk
gehanteerd.
Hierna behandelde spr. het eolorietin
Halswerken, waarbij hij opmerkte, dat
jarenlang dat coloriet niet begrepen is,
zooals Frans Hals dat befoeld had. Hij
heeft alle kleuren zoo nraehiig en zelfs
zoo brutaal mogelijk bijeengebracht, maar
altijd harmonieus. Hij is dan ook onze
grootste colorist in het schilderen van
groot-figuren, zooals Rembrandt dit is
in het aanbrengen van het licht-donker.
Spr. schetste dan nog Frans Hals ah
portretschilder, waarna gepauzee 'd werd.
Na de pauze werden ecnige licht
beelden vertoond, ter verduidelijking van
het gesprokene.
Luid applaus viel spr. bij het oinde
zijner loriucr ten deel.
R.-K. Grafische Bond.
Dinsdagavond 8 uur hield de afdeeling
Haarlem van genoemden bond hare jaar
vergadering. De voorziitter, de heer .1. J.
v. Kolk, wees in zijn openingswoord op
de vele werkzaamheden welke het nfge-
loopen jaar met zich had gebracht en
spoorde o.m. de leden aan, toch vooral
trouw (ie vergaderingen der afdeeling te
bezoeken, met het oog op de contracts
vernieuwing. Een opwekkend woord gaf
hij ten beste voor de Standsorganisatie,
verzocht om zooveel mogelijk hiervan de
bijeenkomsten bij te wonen, daar deze
zoo leerrijk en zedelijk verheffend wer
ken, wat zoozeer aan ons ten goede
komt.
Spr. memoreerde voorts het palroons-
voorslel tot loonsverlaging en arbeidsver-
lenging, hoe dil op advies van de vier
werknemers-organisatiën in heel den lan
de was afgewezen en het devies nu geldt
verder het volle vorlrouwcn te stellen in
bet hoofdbestuur. Verder zal dc afdeeling
in overleg met de andere grafische bon
den Ier plaatse, trachten bij de afsluiting
van het nieuwe contract Haarlem Ie
brengeu in dc eerste gemeenleklasse.
De jaarverslagen van penningmeester
en secretaris werden onder dankzegging
goedgekeurd. De aftredende bestuurders,
voorzitter, penningmeester, 2e secretaris
en 2 comm'ssarissen werden allen herko
zen. Nadat verder verschillende benoe
mingen voor diverse commis.siën hndden
gehad, werd na eene breedvoerige
rondvraag, met den Christelijken groet
deze vergadering gesloten.
Onderstaande motie werd nog met al-
gemeene stemmen aangenomen
De afdeeling Haarlem van den Ned.
R.-K. Grafischen Bond, in vergadering
bijeen op Dinsdag 14 Maart 1922: ge
boord de uitspraak:
le. van den Minister van Binnenl.
Zaken betreffende het uitsluiten der uit
getrokken typografen van de steunrege
ling voor uitgetrokkenen;
2e. gehoord hebbende de uitspraak van
de Rijkscommissie voor de Economische
Politiek, waarin genoemde commmissie de
regeering adviseert dc invoerrechten niet
te verhoogen; betreurt ten zeerste de bei
de gevallen uitspraken;
verklaart ten opzichte van de steunwei-
gering dat bedoelde uitgetrokkenen (ten
onrechte met betrekking tot andere lot-
genooten) aan nog grooter ellende wor
den prijsgegeven;
verklaart dat de handelwijze van de re
geering (door geen booger invoerrecht
op bedrukt papier te heffen) de oorzaak
is van groote moeilijkheden tussclien
werkgevers en werknemers in genoemd
bedrijf:
geefl als haar vaste meening te ken
nen, dat voor vele bedrijven, met name
de meubel-industrie, de grafische bedrij
ven, een deel der metaal- en sigaren-in
dustrie enz., welke voor onze eigen be
hoeften werken, protectie een belangrijk
middel is om de tegenwoordige malaise1
loestand voor een groot deel te verlich
ten; dit is ook uitgesproken in' het rap
port der Rijkscommissie voor de Econo
mische Politiek; is van mcening dat de
regeering verplicht is dezen onhoudbaren
toestand (indien het ook maar ten deele
mogelijk is) met al baar ten dienste
staande middelen te bestrijden:
verzoekt het H. B. van den Ned. R.K.
Graf. Bond onverwijld bij den Minisler
aan le dringen op een herziening der ge
vallen uitspraken en nu een commissie le
benoemen, welke onbevooroordeeld en
met spoed uitspraak zal doen;
besluit deze motie te zenden aan bet
Hoofdbestuur van den Nederl. R.K. Graf.
Bond en verzoekt de pers in den lande
deze motie te publiceeren en gaat over
tot de orde van den dag.
(Vervolg.)
Door de heeren Jacobs, Janzen
Krelage was een voorstel ingediend:
Voorgesteld wordt in het rapport van
Gedep. Staten uit te spreken dat de grens
aan de Noordzijde in dier voege gewij
zigd behoort te worden, dat het gedeelte
van den Zuid-Spaarndammerpolder, ten
oosten van den Spaarndammerweg en ten
zuiden van het Noordzeekanaal, alsmede
den geheelen polder Builenhuizen-zijka-
naal C. en den weg ten oosten van zijka
naal C. bij het grondgebied van Haarlem
wordt getrokken.
De heer v. DRIEL meent dat het beter
is nu een niet-openbare behandeling te
houden, opdat op deze manier met juist
omschreven voorstellen, een beteren in
druk naar buiten wordt gemaakt. Spr.
beeft geen weloverwogen plan in het
hoofd. Spr. wil dezen middag een praten.
De heer DE BOER bepleit openbaar
heid, maar vindt bet jammer dat nu reeds
vergaderd wordt. Zooveel haast is er niiet
bij. Spr. meent dat men dezen middag
niet tot een eindbeslissing zal kunnen ko
men. Spr. vraagt dezen middag geen be
slissingen te nemen.
De VOORZITTER zegt dat toe.
De heer DE ROOY kan zich vereeni-
gen met het denkbeeld om nn eens een
middag niet-openbaar te behandelen.
De heer KRELAGE vindt het beterj
zoolang de leden nog geen gevestigde
ineening hebben, niet in 't openbaar le
vergaderen.
De lieer VAN DRIEL is sterk voor
openbaarheid, maar wil deze vergadering
als een voorbespreking beschouwen.
Het voorstel-v. DRIF;L om de vergade
ring niet openbaar te doen zijn, wordt
verworpen met 138 stemmen.
Hierna werd overgegaan tot behande
ling der grenzen.
De heer DE BOER is herhaalde malen
aan het woord over de orde.
Daarna was aan de orde de bespre
king der nieuwe grenzen.
De VOORZITTER stelt voor uit te
gaan bij deze besprekingen van het
project van Gedep. Statiën.
De heer BOER wil dat ieder der
leden, die een plan heeft, dat naar
voren brengt en dat deze plannen zul
len besproken worden. Uitvoerig wordt
daarna gediscusseerd over de orde der
besprekingen.
De lieer KLOEKE stelt daarbij voor
te besluiten dat men alleen heele
'gemeenten bij Haarlem wilvoegan, Dan
komt men ook af van do te betalen
schadevergoeding. Als men zegt Scho
ten moet bij Haarlem, laat men dan
■ook zeggen Heemstede moet er bij, vcor
Bloemsiidaal hetzelfde. De vraag, die
spr. stelt is of gemeenten in stukken
zullen worden gesneden of niet.
Ten slotte wordt besloten het
voorstel van den Voorzitter te volgen.
Allereerst wordt dan besproken de
grensljjn aan den Oostkant, die
samenvalt met de spoorlijn door de
Haarlemmermeer tot aan de Amster-
dafflsche .Vaart.
Men is bezig hier.en daar de maslen,
waaraan de telefoondraden bevestigd ziju,
neer te slaan. Tengevolge van de onder-
grondsche kabeftegging, zullen dc boven-
grondsche draden verdwijnen, omdat ze
voortaan overbodig zijn.
Met eenigen weemoed zullen enkelen ze
wellicht zien oprollen. Want we kunnen
ons voorstellen dat, toen voor 't eerst,
nu al weer tientallen jaren geleden! de
draden door ons Hollandsch landschap en
over en langs onze mooie stedegrachlen
werden gespannen, we kunnen ons voorstel
len dat er toen waren die ach en wee
riepen over de vandalistische wijze, waar
op de schennende hand der moderne tech
niek zich vergreep aan ons beroemd Hol-
landsche landschap- en stedeschoon.
Maar nu zijn die zélfde draden weereen
stuk van ons stadsbeeld geworden.We heb
ben ze gezien, al de lange jaren van onze
jeugd en rijperen leeftijd; ons oog heeft
op den draad gerust en 't was ©en verpoo-
zing; vele vliegers zijn er op gestrand; de
herinnering aan ónze grootste heldenfeiten
is verbonden aan een telefoonpaal; de win
ter liet ze ons zien met rijp behangen en 't
was weer een eigen beeld van stedeschoon.
Nu gaan ze, en we zullen er straks toch
weer even aan moeten wennen, dat we
nergens meer die dradon zullen gespannen
zien, waaraan ons oog gewend was geraakt
en waarvan de hoeveelheid niet zelden voor
ons een graadmeter was om dc belangrijk
heid van het zakenleven eener stad- of
stadskwartier af te melen.
Wat zal er voor in de plaats komen?
Draden voor electrische tram en spoor
wegen? Of zal men die ook spoedig onder-
giondsch maken?
Antennen op daken voor draadlooze tele
fonie en telegrafie? Lichtreclames? of
welke nieuwe uitvinding?
Barometerstand: 773. Neiging: Vooruit.
OPGAVE VAN:
Medegedeeld door het Ned. Kon. Meteo
rologisch Instituut te De Bildt.
Naar waarnemingen verricht in deu
morgen van 16 Maart 1922.
Hoogste barometerstand 774.0 m.M. le
Seydlsfjord.
Laagste barometerstand 752.0 m.M. 1e
Hernoesand.
Verwachting van den avond van 16 tot
den avond van 17 Maart 1922:
Zwakke tot matige wind uit Noordel ij ko
richtingen. Nevelig tot betrokken of half-
bewolkt. Waarschijnlijk droog weer. De
zelfde temperatuur.
De heer VAN DRIEL heeft bezwaar,
dat de grenslijn den Poelpolder en
Vijfhuizerpolder door midden snijdt.
Hij vindt het beter deze polders geheel
bij Haarlem te trekken. Voer het be
stuur der polders is het wellicht ook
beter dat heb met één gemeentebe
stuur te doen heeft.
De lieer JANZEN vindt het niet
van veel belang of wij er die deden
polder bij krijgen. Hij wijst op de
kostbare geschiedenis om dat polder
land tot bouwterrein te maken. Laten
we ons aan den Oostkant beperken
in onze wenschen en daar matigheid
betrachten.
De heer KLEIN SCHIPHORST vindt
oen spoorlijn geen ideale grens. Zoo n
spoorlijn kan omgelegd worden. Een
natuurlijke grens is water. Hij zou
één K.M. verder willen gaan en do
éégrenslijn willen leggen in. de Ring
vaart.
De heer DE ROOY vindt het vreemd
dat men nog meer polderland hebben
wil. De grond Is voor bouwterrein
ongezond.
Opgemerkt wordt ook nog, dat als
de grens tot aan de Ringvaart zou
komen, Haarlemmcrliede niet in het
zuidelijk deel der gemeente kan
komen
De heer BRINKMAN is door de
argumenten niet overtuigd, dat de
grens daar veranderd zou moeten wor
den. Zoo eenigszins mogelijk moeten
we de grens van Ged. Staten hier
aanvaarden.
De VOORZITTER brengt nog on
der de aandacht te overwegen of het
wenscheljjk zal zijn ook den Amster-
dpmschen Straatweg binnen Haarlem
