ZIJN SLACHTOFFER.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Tweede Blad - 24 laar! 1022
PARLEMENTAIRE KRONIEK.
r EUILLETON
44.
had 't begrepen. Alles
sciioot haar weder te binnen. Men
kwam haar haar zoon ontnemen. Zij
trilde over het geheele lichaam.
Men zou gezegd hebben, dat zij
plotseling uit een droom ontwaakte.
Met fonkelende, dreigende, wilde blik
ken, drukte zij haar zoon in de armen
en zei daarop „Nooit
„Ha zoo," zei de commissaris, „is
men hier voornemens weerstand te
bieden
„Nooit," zei Christine, „nooit zal
men mijn zoon uit mijne armen kunnen
rukken, zoolang ik leefGe zult mij
dooden, als ge hem wilt hebben
- Zij wendde zich tot den markies,
die er onbeweeglijk, schijnbaar onver
schillig bijstond.
„Hebt gij," zei ze, „zulk een af
schuwelijke, monsterachtige daad be
dacht om mij mijn zoon te ontnemen
„Zooals gij zegt," zei de markies,
.,en gij weet op welke voorwaarden
De beslissing der Commissie van
Herstel.
ge hem kunt behouden, of terug kunt
krijgen, als ge hem laat gaan.
„Door weder tot u terug te keeren
Durft ge daaraan nog te denken
„Ik denk er voortdurend aan."
„Hebt ge dan geen hart! Geen
schaamtegevoel, geen geweten
„Mijne toegeeflijkheid is verheven
boven al uwe beleedigingen en smaad
woorden. Stem er in toe met mij terug
te keeren, en uw zoon zal u niet meer
verlaten."
„En als ik weiger
„Dan zult ge hem niet meer terug
zien."
„Mark, ikfzou Markfniet meer terug
zien Men zou hem mij ontnemen
„Ja."
„Met geweld
„Ja, duizend maal ja, en ik zal hem
medenemen. En nooit zult gij hem
terug zien, nooit
Christine hief de handen ten bemel.
„Is het mogelijk," riep zij, dat gij zoo
iets monsterachtigs bedacht hebt,
zulk eene wandaad
„Ik zal even onverbiddelijk zijn
als gij."
De markies wendde 'tob *te"i
commissaris.
De toestand in Ierland.
„Ga uwen gang," zei hij.
De ambtenaar trad op Christine
toe, tegelijkertijd een teeken gevende
aan twee agenten.
„Gij noodzaakt ons, mevrouw, om
tot onzen grooten spijt...."
Christine ging met wijd openge
sperde oogen langzaam achteruit.
Met haar zoon op den arm liep zij tot
achterin het vertrek. Het kind schreid-
de bittere tranen.
„Kom mevrouw," zei de commissa
ris zacht, „wij moeten onzen plichf
doen."
Zij sidderde en het scheen, alsof
zij hem niet dadelijk begreep.
„Gij moet ons uw kind afstaan,"
ging de commissaris voort.
Christine werd thans weder volko
men wakker. Zij keek den man met
verschrikte oogen aan.
„Mijn kind," stotterde zij, „wilt
ge me dat ontnemen
Ik ben er toe verplicht." De ambte
naar scheen ontroerd, verteederd.
De smart van de moeder had hem
diep getroffen.
Christine had een oogenblik van
hoop. „O mijnheer," smeekte zij,
„gij zult dat niet doen. Bedenk, dat
mijn zoon alles is,wat mij in de wereld
overblijft. Alles wat ik bezit, alles
wat ik liefheb."
„Ik ben het niet, mevrouw, tot
wien ge uw beden moet richten," zei
de beambte. „Ik vervul een moeilijken
plicht en als het slechts van mij af
hing
Hij wierp den markies een blik toe
alsof hij wilde zeggen„Plaag die
vrouw, die moeder jniet langer."
De markies bleef onverbiddelijk.
Christine ging voort„En wat
wilt gij, dat hij doen zal Wie zal hem
verzorgen Wie zal hem beminnen
Hij zal 't beter bij mij hebben,"
zei de markies, „dan bij een moeder,
die uit haar woning weggeloopen is."
De commissaris maakte een onge
duldig gebaar.
„Laat ons er een einde aan maken,'
zei hij. Ik ben geen rechter en heb
niets anders te doen dan de wet uit
te voeren. Als ge rechten hebt, kunt
ge ze doen gelden. Ge kunt in hooger
beroep gaan of het proces doen herope--
nen, maar voor het oogenblik ben ik
verplicht,, om aan den"eisch van uw
echtgenoot gehoor te geven. Werk
mij niet tegen door u te verzetten.
GEi. BUSTENL BERICHTEN.
ZE ZIJN WEL CONSEQUENT.
giNNEKLAHBSflH MIEÜWS.
Het zou mij spijten, zeer erg spijten,
geweld te moeten gebruiken."
Hij had zacht gesproken, maar zeer
overredend en bijna smeekend. Chris
tine luisterde echter niet. Haar gelaat
had een vastbesloten uitdrukking,
iets woest, en blijkbaar was zij niet
Van zins goedschiks toe te geven.
„Ik geef mijn zoon niet af." En zij
drukte het kind vaster tegen zich aan',
dat verschrikt zijn hoofd trachtte te
verbergen, niet begrijpende wat er
voorvielalleen bemerkte hij wel,
dat men zijn moeder kwaad wilde
doen.
De commissaris wendde zich nog
maals tot den markies. Hij hoopte dat
de ellendeling een weinig zachter zou
gestemd worden door dit tooneel en
eenig Medelijden zou gevoelen, zooals
met al de ainstanders het geval was.
Hij vroeg, in de hoop dat zijn lastgever
voor geweld terug zou schrikken
„Wat moet er dan gedaan worden
„Wat ik gezegd heb 1"
„Desnoods met geweld
„Zeker, als men er u toe nood
zaakt."
De beambte maakte een misnoegd
gebaar, maar hij gaf een teeken aan
nen xve het volgende:
Het was thans nog niet domlijk,!
een volledig verslag uit te brengen.'
aangaande den toestand der Maat
schappij, daar hiervoor nog niet alle
gegevens beschikbaar zijn. Er bestaat,
echter geen bezwaar een overzicht!5
te geven van de oorzaken, die ,.Kos-
mos" er toe geleid hebben zich on-(
der toezicht te stellen. Het overzicht
over den huidigen financieelen toe
stand kan dan later komen, n.l. als
inleiding op de voorstellen tot rege
ling der opofferingen, welke crediteu
ren zich in lnm gezamenlijk belang
zullen moeten getroosten.
zijn agente en zeide „Ga uw gang
En hij wendde het hoofd om ten
einde niet te zien wat er gebeurde.
Toen had er een afschuwelijke aanval
plaats, waaraan geen naam gegeven
kan worden. De agenten, in.de "hoogste
mate ontroerd, waren op Christine
toegetreden. Zij pakten haar bij den
arm, bij de hand dié Mark zoo vast
omklemd hield, dat de beide lichamen
één schenen te zijn.
En ze zeiden op vriendelijken toon,
daar zij noch de moeder,noch het kind
eenig letsel wilden doen; „Kom,
mevrouw, kom."
Men trachtte haar hand los te ma
ken. De hand van de moeder en de
hand van het kind. Christine bood
een waanzinnigen tegenstand. Zij^i
wrong zicj als een slang, liet zich als'
het ware martelen, maar loslaten, dat
deed zij niet.
Haar oogen schoten vonken. Met
hare tanden trachtte zij te bijten, zij j
schopte van zich af en voortdurend!
gilde zij„Ellendelingen 1 Ellende-]
lingen 1" Zij verdedigde zich zoo goed j
als in haar vermogen was. Het kind'
schreide.
De motie-Duys De gewijzigde pen
noen wet Het Sovjet-proces tegen 47
socialisten.
Do klemmende betooging van den Mi
nister van Financiën, da't hij geen een
kan missen en dat van afschaffing der
veilingrechten op land- en tuinbouwpro
ducten geen sprake kan wezen, mo__^
niet baten. Evenmin zijn belofte, dat die
rechten zouden afgeschaft worden, als to
vermindering van belastingdruk zou kun
nen worden overgegaan. De Kamer sprak
zich eenvoudig uit tegen het veilingrech
door het aannemen van da motie-Duys,
vragende om de afschaffing, 46 ledei
waren voor, 36 tegen. Van de Linker
zijde was alleen de heer de Kanter te
gen van Rechts stemden 8 leden voor
de heeren Engels, Romans, van de Laar,
Bulten, A. P. Staalman, van de Bilt,
Juten en Kuiper.
Daarmee was de motie-Weitkamp
waarin de afschaffing der veilingrech-
ton gevraagd werd, zoodra de finaneieël
toestand het zou gedoogen, van de baan
De vraag is nu 'maar of Minister De
Geer, de motie-Duys zal uitwaren. Erg
waarschijnlijk lijkt het ons niet, ook niet
tien heer Duys, die al vast heeft aan-,
gekondigd, dat, bij niet uitvoering zijner
aangenomen motie, hij een wetsontwerp
van gelijke strekking zal indienen.
Het betreft geen betoog, dat de Ka
mer niet bijster goed te spreken was
over de verwerping door de Eerste Ka
mer van de door het Lagerhuis zonder
hoofdelijke stemming aangenomen Pen
sioenwet voor burgerlijke ambtenaren me
de duidelijke bedoeling, dat het ontwerp
zou terugkomen zonder de premievrij-
beid van het pensioen, derhalve over hot
feit, dat de Eerste Kamer zich het recht
van amendement aanmatigde.
Hoofdzakelijk liepen de discussies over
de vraag, of men zich, ten einde iedere
verbetering der bestaande "Pensioenwet
ten niet in gevaar te brengen doof een
conflict met de Eerste Kamer, maar zou
neerleggen bij de beslissing van den Se
naat en dus het thans behandelde ont
werp met de mogelijkheid van premiehef
fing zou aanvaarden, of dat men aan de
Eerste Kamer het hoofd zou bieden en
het ontwerp, hersteld in zijn oorspronke-
lijken vorm, opnieuw aan de Eerste Ka
mer zou zenden.
Voor het gewijzigde ontwerp verklaar
den zich de heeren Lely, Smeenk en
Romans. Voorstanders van volhouden wa
ren de heeren van Stapele, Ketelaar, van
de Laar en Ravesteyn, die in 't voor
bijgaan Minister de Geer verweten, dat
hij door zijn zwakke houding in de Eer
ste Kamer feitelijk de verwerping had in
de hand gewerkt.
De heer Braat verklaarde tegen het
ontwerp te zullen stemmen, omdat, nu
ja... het een bevoorrechting zou beteeke-
nen van sommige burgers boven alle an
dere.
Vervolgens verdient het feit, dat Mi
nister de Geer opkwam voor de ambte
haren, die als de zondebokken kunnan
beschouwd worden. Nederland, zoo zei de
Minister, kan in 't algemeen trotsch zijn
op zijn ambtenaren. De verhalen die om
trent hen loopen, zijn grootendeels le
genden of generaliseering van op zich
zelf staande gevallen.
De beslissing over het al of niet wa
gen van een conflict met de Eerste Ka
mer zat vast aan de beslissing over het
amendement der 8.D.A.P., om het ont
werp weer in zijn oorspronkelijken vorm
te herstellen en dus de mogelijkheid van
premie-heffing niet op te nemen.
De beslissing viel ten gunste dër voor-
ziehtigen. Het amendement werd ver
worpen met 55 tegen 26 stemmen.
Het ontwerp werd aangenomen met 8)
stemmen tegen één, die van den heer
Braat.
Do socialist Hiemstra vroeg een inter
pellatie aan over de steunverleening aa i
werklooze veenarbeiders. Daarop zal he
den worden beslist.
Veel tijd zal de interpellatie-Duys over
het Sovjet-proces tegen 47 sociaal-demo
craten, niet aan de Kamer kosten. Het
is een goede gewoonte dat men zich in
het Parlement niet mengt in de aan
gelegenheden van andore landen.
Dat is verstandig, want het heeft met
zijn eigen land genoeg te doen. De aan
vrage van den heer Duys om onze re
geering te laten optreden ter voorko
ming van het proces tegen de sociaal-
révolutiónnairen in Rusland, kon dus
niet worden toegestaan. Dat wist de heer
Duys ook wel en hij kon op zijn tien
vingers natellen dat zijn aanvrage niet
werd ingewilligd. De voorzifter stelde
vóór, afwijzend to beschikken eu dat
voorstel gaf den heer Duys alle gelegen
heid om te zeggen wat hij bij de inter
pellatie, zou hebben willen zeggen en de
heer Schaper, die daarna nog even sprak,
zei het maar doodleuk dat het protest
nu toch al vast in het Parlement was uit
gesproken. Uitvoerig betoogde de heer
Duys dat van een rechtspraak in Rusland
niet kon worden gesproken. Het gerechts
hof was slechts een partij-raad. Dit nu
moest aanleiding zijn tot een protest. Men
moest daarbij dus beginnen met een oor
deel uit te spreken over den gang van
zaken in Rusland.
Niet onvermeld mogen wij laten, dat
de heer Schaper op eigen houtje den
Minister uitnood igde, om in de Kamer
aanyezig te zijn, hetgeen bij regelingen
van werkzaamheden niet de gewoonte is.
En zeker is het niet de gewoonte dat
één lid een dergelijk verzoek richt tot
den Minister.
De Voorzitter bracht dan ook den
Minister buide, waaruit bleek dat de
ze zich niet wilde leenen tot de onbe-5
lijkheid, zich te bemoeien met
de vraag of do Kamer al of niet van
haar interpellatierecht zou gebruik
maken.
Het verloop der debatten over de ar
tikelen der Begroeting van Financiën,
had het gewone karakter. De hearou
Oud en J. ter Laan, die belden bij
het belastingvak zijn geweest, haalden
oude herinneringen op. Hoe die per
soneelsformatie van den actieven dienst
ia elkaar zit, is ons nog altijd niet'
duidelijk, maar or is een rang bij, dien
de heer Ter Laan wil wegwerken. Dit
maal had hij een ingewikkelde motie,
waarin een algeheele reorganisatie werd
gevraagd, ma0" die ten slotte toch
neerkwam op liet wegwerken van dién
rang. De Kamer was zoo onwelwillend
om de motie te verwerpen.
De heer Abraham Staalman joeg den
heer Smeenk tegen zich in het harna»
door de indiening eener motie, vragen
de om eenige uitbreiding der Staatslo
terij, vooral ter beteugeling van minder
gewenschte particuliere loterijen.
De strijd werd evenwel onbeslist af
gebroken. Er werd ontdekt, dat er sinds
1919 'nog een motie-Beumer ligt be-«
treffende afschaffing der Staatsloterij.
En toen deed de voorzitter het volko
men logische voorstel, de motie-Staal
man op nader te bepalen dag tegelijk
met de motie-Beumer te behandelen.
Welk voorstel werd aangenomen met 39
tegen 23 stemmen.
Nog kondigde do Minister van Fi
nanciën naar aanleiding van eenbetoog
van den heer Hermans, een wetsont
werp aan, waarbij de uitkeering der do
minate mijnen aan den Staat niet naar
de bruto-, dooh naar de netto-opbrengat
zal geregeld worden.
De Duïtsche pers wordt kalmer.
Onder de telegrammen deelden wij gis
teren de beslissing van de Commissie van
Herstel mee en de sensatie, welke daar
van in de Duitsche pers het gevolg was.
Aan het „Hbld" werd nu gisterenavond
daaromtrent nader geseind:
Na de voorloopige commentaren van
de bladen op de nieuwe eischen van de
Commissie van Herstel, komen heden
ochtend, nu de tekst van de nota bekend
is, de bladen opnieuw op deze aangele
genheid terug. De stemming in de orga
nen der regeeringspartijen is opmerkelijk
rustig en zakelijk. Men heeft niet, zooals
vroeger bij dergelijke gelegenheden, het
hoofd verloren, maar beschouwt den
nieuw geschapen toestand met groote ob
jectiviteit. Ook in regeeringskringen
schijnt men zeer kalm te zijn. Zoowel de
„V-orwarts" als de „Germania" bevatten
hedenochtend het bericht, dat het ka
binet tot een rustig, ernstig zakelijk on
derzoek van den nieuwen toestand is
overgegaan, en da#de geruchten omtrent
het aftreden van den rijkskanselier van
allen grond ontbloot zijn. Zaterdag zal dr.
Wirth een groote rede over den alge-
meenen politieken toestand houden.
Voor zoover men tot dusver de stem
ming in de verschillende partijen® kan
overzien, kan men constateeren, dat in
alle fracties, ook in het centrum, een deel
der afgevaardigden van meening is, dat
de nieuwe eischen niet te vervullen zijn
en dat men het daarom op dwangmaatre
gelen wil laten aankomen, Erich Dom-
browsky brengt dit standpunt in het
„Berl. iagebl." tot uiting, terwijl hij de re
geering in overweging geeft, den gealli
eerden te verklaren, dat Duitschland niet
in staat is hen op dezen weg te volgen,
daar deze onvermijdelijk naar den af
grond leidt en ook de wereld opnieuw in
vreeselijke wanorde moet brengen,
Ook in de sociaal-democratische frac
tie beoordeelt men den toestand zeer
ernstig. Toch is er van een wanhopige
stemming geen sprake, maar ook bij de
sociaal-democraten is men van meening,
dat de vervulling der eischen volkomen
onmogelijk is. De „Vorwarts" ziet door
deze eischen, speciaal door dien betref
fende het heffen van nieuwe belastingen
ter hoogte van 60 milliard mark, het met
zooveel moeite tot stand gekomen belas
tingcompromis ernstig bedreigd. Bij eiken
stap verder moet de belasting-meerder
heid ineenstorten, zegt het blad. De goed
keuring der nieuwe belastingen kan dus
slechts door een nieuwe meerderheid ge
schieden en niemand begrijpt, hoe zulk
een meerderheid gevonden zou kunnen
worden.
Geong Bernhardt van de „Vosis. Ztg."
meent op ©en onduidelijkheid >in die nota
van de Commissie van Herstel te kunnen
wij®en, en wei ten aanzien van de nieuwe
belastingen. De tekst van de nota geeft niet
duidelijk aan, of 'het ihier gaat om 60 mil
liard Mark belastingen, buiten de gedwon
gen leenling om, wat ihij geheel onmo
gelijk zou achten of diat de Entente in
plaats van de gedwongen teeming een an
dere dekking, en wei door betastingen,
wensebt, 'daar de Entente «.'edits aangeeft,
dat zij den weg van een belasting van liét
kapitaal 'bestreden wenscfat te zien. Bern
hardt stelt voor, eerst eens ©en poging te
•doen om de hier bestaande onduidelijkheid
door nieuwe besprekingen met de Com
missie van Herstel op te helderen. Naar
zijn opvatting biedt de nota de mogelijk
heid tot onderhandelen over deze quaestie.
Hij ikan zich bijna niet denken, diat de
starre voorschriften, die de Oommissie
geeft, ernstig gemeend zijn en -dat ze ook
niet gewijzigd zouden kunnen worden, in
dien door nieuwe besprekingen de moge
lijkheid tot overeenstemming op e>en ver
standige basis zou blijken Ie bestaan.
Tenslotte nog eenige persstemmen. Hét
orgaan van de Duitsche Volkspartij, de
„D. AUg. Ztg.", meient dat het mét het
oog op dien nieuwen stand van zaken met
de tot miu toe gevolgde politiek van „ver
vulling*' niéts meer gedaan kan zijn. Het
blad kan zich geen regeerioig voorstellen,
die ihet over zich zou brengen, tot een nog
verder^ verarming van het Duitsche volk
de hand te reiken. De „DeutscheTagesaig."
schrijft heden boven haar hoofdartikel:
„Naar de tweede revolutie". Karakterisee-
nemd voor de campagne, die thans van
rechts tegen de regeeriing Wirth gevoerd
wordt is, 'diat het blad de rageerimg-Wirth
de onfoekwamsle regeering noemt, die ooit
het ongeluk van een overwonnen land
heeft voortgebracht.
De „Freheit" komt 'hedenmorgen
eveneens met haar oordeel. Zij vindt geen
woord van blaam voor de Entente en be
paalt zich tot het verwijt aain de Duitsche
partijen, dat thans als dwang naar buiten
■datgene komt, wat wij door eigen kracht
'hadden moeien volbrengen.
De stemming in Frankrijk.
Omtrent de beslissingen van de commis
sie van" herstel wordt dn de Fransdhe pers
het algemeen oordeel uitgesproken, dat het
volkomen billijk is en dat de Duitschers er
nog goed afkomen. Ze zullen iwel heel
hard moeien werken om ©en en ander op
te brengen, maar da.t is niet meer dan ze
verdienen. Slechts Bainville verwacht er
niet veeLvan; of Duitschland' onderwerpt
zich niet, schrijft hij, en dan moet men
®i'dh tot de geallieerden wenden en hun
vragen maatregelen uit te voeren, waarvan
ze juist nooit hebben witten wellén-, o-f
Duitschiland accepteert, maar wordt door
den lagen stand der marken verhinderd
zijn verpKobtdimgen na te komen en 'dan
hoeft men met een Duitsch faillissement te
maken. In beide gevallen is men dus niéts
opgeschoten en deze oplossing kan er dlus
goen genoemd worden. Zeer spoedig zal
men de quaestie opnieuw onder oogien
moeten zien.
EEN CONFERENTIE VAN GEAL
LIEERDE MILITAIRE DESKUNDIGEN.
Te gelijlk met de Vergadering dor geal
lieerde ministers van buiteniliandschie zaken
hoeft .te Parijs een conferentie van geal
lieerde militaire deskundigen plaats gehad,
waaraan deelgenomen werd d'oor Foch,
Weygand, Gouraud en andere hoogge
plaatste togera u toritei ten.
DE CONFERENTIE VAN GENUA.
De correspondent te Rome van de
„Times" zegt, dat Lenin in geen geval naar
Genua gaat.
Uit Washington wordt gemeld, diat vol
gens een verklaring op het Wilite Huis die
heer Child, dte AmOTikaaoscihe gezant te
Rome, zal optreden als „waarnemer" der
Veroen ig'de Staten op -de conferentie van
Genua.
Een ernstige toestand-
De toestand in het grensgebied tusschen
Ulster en de» Ierschen Vrijstaat is erger
dan ooit, en doet denken aan de duis
tere dagen van verleden jaar, toen de
burgeroorlog in zijn volle hevigheid in
Ierland woedde. De strijd beeft zich tlians
volgens den „Times"-correspondent in
een guerilla-oorlog ontwikkeld: gebou
wen worden in brand gestoken, landbou-
wers aangevallen en politie-ambtenaren
doodgeschoten. Zoo ver kon worden na
gegaan schijnen de Sinn Feiners de aan
vallers te zijn, doch heeft de toestand in
Belfast, met de aanvallen op de Roomsch-
Katholieken en de represaille-campagne
op de unionisten, den toestand verergerd.
In gezaghebbende kringen te Belfast
houdt men vol dat de gebeurtenissen een
deel vormen van een plan om een con
flict lusschen de noordelijke en zuidelijke
regeeringen te verhaasten. Vandaar dat
de afgevaardigde George B. Hanna er in
het Noord-Iersche parlement op aan
drong dat er een conferentie tusschen
Noord en Zuid zal worden gehouden
om een einde aan de moorden te maken.
De laatste berichten van de noordelijke
grens wijzen er op, zegt een andere cor
respondent van hetzelfde blacL dat de toe
stand van kwaad tot erger gaat. Er is
een complete demarcatie-lijn tusschen de
officieele gebieden van Noord- en Zuid-
Icrland aangebacht. De troepen van beide
partijen krioelen op hun eigen grens wa
kend tegen overvallen van de andere zij
de. De tragische ironie van den toestand
is dat de groote meerderheid der Ieren
het gevaar betreuren, doch niet in staat
zijn het af te wenden. Dagelijks neemt
elke partij maatregelen ter verdediging,
die met tegenmaatregelen door de andere
partij beantwoord worden, en aldus den
tostand verscherpen.
De toestand te. Belfast.
In het Lagerhuis heeft Churchill gister
avond de overdreven berichten in som
mige bladen over de grensincidenten in
Ierland eenigermate getemperd. Het mee-
rendeel der slachtoffers, die in den jong-
sten tijd in Ierland zijn gevallen, zijn te.
Belfast en niet in het grensgebied gedood.
DE CONFLICTEN IN HET NABIJE
OOSTEN.
Het wapenstilstandsvoorstel, dat aan
beide beltigerenten van^iet nabije Oosten
is gedaan, is, behoudens enkele kleine de
tails, gelijk aan dat hetwelk Curzon uil
Londen heeft meegebracht. Ten aanzien
van liet succes dat er van te verwachten
zou zijn, is men hier vrij sceptisch, seint
de corr. van het „Hbl." te Parijs, omdat
men wol ziel wat Griekenland er, mee te
winenen heeft, maar niet Turkije en dus
niet gelooft dat Angora hierop nu zoo
maar zal ingaan. De toezegging toch, dat
voorstellen gedaan zullen worden voor de-
ontruiming van Klein-Azië, iets vaags en
vers dus, wordt als te weinig bevredigend
beschouwd, dan dat de Kemalisten er
mee genoegen zoi'deu willen nemen. De.
toestemming van Poincaré in het zenden
van dit voorstel wordt hier dus veelal
opgevat als een teeken van goeden wil
om mee te helpen aan de vijandelijkheden
onmiddellijk een eind te maken, zonder
dat hij zelf daarvan echter veel zou ver
wachten. Over de zeer langdurige bespre
kingen op deze eerste bijeenkomst wordt
verder gezegd, dat Curzon zijn denkbeel
den ontwikkelde over een speciaal regi
me voor Smyrna, waar hij de Grieksclie
minderheden zou willen beschermen door
middel van door den sultan te benoemen
vreemden vali. Men meent, dat dit voor
stel wel is samen te smelten met het
Fransche, dat Beoogt zorg voor deze min
derheden aan den Volkenbond op te dra
gen.
Verder ontwikkelde Schanzer zijn denk
beelden inhoudende, dat elke wijziging
van het verdrag van Sevres behoort te
worden voorafgegaan door een Turksclie
verklaring, waarbij de invloed zones van
het drievoudig verdrag van Augustus
1920 erkend worden. Anderen deden
hiertegen opmerken, dat in dit verdrag
Turkije geen partij is geweest en dat het
zeer onwaarschijnlijk is, dat dit land nu
zou beginnen die zones te erkennen, nu
het juist beeft te kennen gegeven, geheel
Klein-Azië te willen hebben.
Hoe Frankrijk in weerwil van hetgeen
tijdens den oorlog gebeurd is, n og voor
Turkije voelt, blijkt wel uit een betoog
dat men hier en daar aantreft, dat de bes
te oplossing voor de kwesties der zeeëng-
ten is, die kalmweg weer aan Turkije
terug te geven, omdat de Turken verstan
dig zijn en de sterken eerbiedigen. Aan
gezien die sterken thans de allies zijn-
beeft men van hen als wachters van den
doorvaart geen moeilijkheden te vreezen.
De vrij algemeene opvatting is hier dus-
dat het voorstel-Curzon als te weinig in
overeenstemming met de militair superi
eure positie van de Turken weinig of geen
succes zal hebben en dat men daarna zal
moeten komen tot oplossingen, waarbij
de tegenwoordige, voor Turkije veel gun
stiger toestand, beter tot uitdrukking
komt.
SNEEUWSTORMEN IN FRANKRIJK.
Te Parijs hebben Woensdag bijna den
geheeten dag hevige sneeuwstormen ge
woed, terwijl er een buitengewone lage
temperatuur heerséhte.
Uit de provincie wordt gemeld, dat
overal zware sneeuwvallen plaats gehad
hebben; in het bijzonder dn de Pyreneeën
en de andere bergstreken, waar spoor- en
telegraafverbindingen geheel verbroken
zijn.
Arthur Henderson, lid van de depu
tatie der Labour-party, welke pogingen in
het werk stelt om de moeilijkheden, die
aan een oplossing van het conflict in het
Engelsche machinebedrijf in den weg
staan, op ie lossen, heeft verklaard dat die
'toestand een gunstiger aanzien 'heeft ge
kregen. De niet-formeele besprekingen met
dte leaders der fédratte van maobinearbeiders
worden voortgezet, en men hoopt dat ze
weldra tot een heropening der onderhan
delingen met de vertegenwoordigers van
alle partijen zullen leiden.
Naar de biaden melden is de Engelsche
onderzeeër H 42 in aanvaring gekomen
met een torpedojager tijdens manoeuvre.
De onderzeeër'is mei man en muis vergaan.
De poging van het Ameniikaansche de
partement van scheepvaart om de 1470 re-
geenings schepen van de hand .te doen, is
volgens een verklaring van Lasker.den lei
der van het departement geheel misluk!.
De inschrijvingen wanen zóó laag, dal men
er om moest lachen, aldus verklaarde Las-
ker, en toonden duidelijk aan, dat er op
'het oogenblik geen markt is voor die Asne-
rikaansche schepen. In weerwil van een
uitgebreide advertentie-campagne kwamen
inschrijvingen voor slechts honderd der
beste schepen binnen. Deze inschrijvingen
werden niet aanvaard/omdat de deskundi
gen van nieeminig waren, dat zij verre ver
wijderd bleven van de marktwaarde der
tonnage.
De Parijsche correspondent van de
Belgische „Soir" meent te weten dat er dit
jaar groole veranderingen zullen komen in
de Framscihe verlegen wo o rd'iging bij dien
Volkenbond. Vivianfi zou om persoonlijke
redenen bedanken, terwijl ook Léon Bour
geois, vermoeid door zijn inspannènden ar
beid er over denkl zich terug te trekken.
Uit hét onderzoek van de politie in
zake. den aanval op den secretaris van het
Fransche consulaat te Leipzig, i:s gebleken,
,dal men hier te doen heeft gehad met hol
afweren van dezen opdringerigien Franseh-
nvan, die een dame beleedigde. De dader
is een Zweed.
De heer Duys heeft, naar men weet,
dezer dagen een interpellatie aangevraagd
in verband met de houding der Sovjet-
regeering jegens een aantal socialistische
en sociaal-revolutionnaire gevangenen,
die met executie worden bedreigd.
Deze interpellatie moest natuurlijk op
niets uitloopen om verschillende redenen.
Onze Regeering kan zich moeilijk met die
Russische troebelen bemoeien.
Maar we maken van deze interpellatie
melding, omdat ze zoo juist de S.D.A.P.
typeert. Als Socialisten en Anarchisten
ergens de gemeenste gruwelen uithalen
jegens Katholieken b.v. (men denke aan
de revolutie in Hongarije!), dan geven de
heeren geen kik, of toch, dan steunen ze
de bende en spreken van „kameraden"!
Maar als hun eigen geestverwanten in 't
gedrang komen, dan zetten ze een keel
op om er bang van te worden en zou de
Regeering zelfs moeten optreden!....
DE ACTIE-VAN CRANENBURGH C.S.
Een aantal kiezers had tot het bestuur
der R. K. kiesvereeniging te Utrechht een
schrijven gericht, waarin zij „de onder
handelingen van het dagelijksch bestuur
van den Bond met de Cranenburgh-groep
onorganisa fcorisch noemden en de door
genoemd dagelijksch bestuur gestelde
daad zóó in strijd oordeelden met de be
langen der R. K. Staatspartij zooals zij
die zien dat zij het hunnen plicht achten
Ie verzoeken ten spoedigste een vergade
ring te beleggen van de R. K. Kiesveree
niging te Utrecht met het doel deze be
langrijke aangelegenheid te bespreken.
Over dat verzoek heeft het bestuur der
genoemde R. K. Kiesvereeniging beraad
slaagd.
Besloten werd, naar de „Tijd" meldt,
het verzoek niet in te willigen.
Wel besloot men het resultaat der on
derhandelingen van het dagelijksch be
stuur van den Aigcmeenen Bond met de.
Cfanenburgli-groep af te wachten en
daarna tc beslissen of dit resultaat dan
wel de algemeene politieke toestand het
bijeenroepen van een vergadering der R.
K. kiesvereeniging alsnog noodig zal ma
ken.
DE VERZEKERINGSBANK
„KOSMOS".
Aam het rapport van den Rechter
commissaris over deze Bank. ontlee-
Als de oorzaken van de catastro
phe van de „Kosmos", wordt voorna
melijk de daling van de Duitsche mark
aangevoerd. Voor den oorlog bestond
er geen reden zich om de schomme
lingen van de wisselkoersen te be
kommeren, aangezien die door de
goudpunten werden begrensd, zoodat
dan ook een vaste wisselkoers werd
aangenomen bij het opmaken van de
balans.
De verhouding tusschen de verschil
lende devisen is echter geheel uit
elkander gerukt en het Duitsche be
talingsmiddel is op een ongedacht laag
niveau aangekomen. De „Kosmos" nu
had vele beleggingen in duitsche
munt, meer zelfs dan noodig was vcor
dekking der Duitsche verplichtingen
en door de daling van de Mark zijn.
de geleden verliezen niet te dragen
geweest.
Een der eerste maatregelen is ge
weest den verkoop der Duitsche por
tefeuille aan de Frankfurter Lebens-
versicherung A. G teneinde geen ver
dere verliezen te lijden door onkos
ten der administratie, die in guldens
moeten worden betaald.
Gevoelige verliezen zijn echter ook
geleden door de herverzekeringen,
welke in Marken zijn afgesloten tot
dekking van Hollandsche posten, die
thans vrijwel waardeloos zijn ge
worden.
liet is niet onmogelijk, dat de „Kos
mos" nog eenigszitis schadeloos zal
worden gesteld voor verliezen, gele
den met hypotheken met goudclau
sule, doch hieromtrent zal men den
uitslag moeten weten van de onder
handelingen, die dienaangaande met
'de Duitsche regeering worden gevoerd.
Het is nog te vroeg om reeds iets
te zeggen over het bedrag der kor
tingen, die op de uitkeeringen van de
„Kosmos" moeten worden voorgesteld.
De verschillende stille reserves zul
len echter op den duur aan de ver
zekerden ten goede komen.
Wat het gevoerde beheer betreft,,
zoo moet geconstateerd worden, dat
dc thans fungeerende Directie, als
mede de Raad van Bestuur, alsmede
het college van Commissarissen steeds -
hun functies met toewijding en ac
curatesse hebben waargenomen. Het
commercieel inzicht van de Directie
heeft echter gehaperd; en vooral hun
opvatting omtrent de daling van de
Duitsche mark en de dparaan verbon
den gevolgen, is niet geheel juist ge
weest.
Wat betreft de aansprakelijkheid,
zoo is het standpunt ingenomen, dat
het niet de baak is van den Rechter
commissaris over de civiel-rechterlijke
aansprakelijkheid van bestuurders en
commissarissen te advi'seeren.
DE BELASTINGHEFFING.
Het Kamerlid de lieer Bijleveld heeft
aan den Minister van Financiën de vol
gende vragen gesteld:
Is het juist, dat iemand, die in den
loop van een belastingjaar uit een ge
meente, waar een plaatselijke inkomsten
belasting wordt geheven, verhuist naar
een gemeente, waar geen plaatselijke in
komstenbelasting, maar hoofdelijke om
slag wordt geheven, in eerstbedoelde ge
meente over het geheele belastingjaar en
in laatstbedoelde gemeente over het deel
van het belastingjaar, dat hij in die ge-,
meente zijn hoofdverblijf heeft belasting
plichtig is?
Is het juist, dat bij verhuizing van de
jn do ©ersto vraag in de tweede plaats be
doelde gemeente naar een gemeente, als
aldaar in de eerste plaats bedoeld, in die
gemeente ontheffing van plaatselijke in
komstenbelasting wordt verleend over den
tijd, waarover in de verlaten woonge-
meente hoofdelijke omslag is betaald?
Is, bij bevestigende beantwoording de
zer vragen, de Miniister niet van meening.
dat in beide, in bovenstaande vragen be
doelde gevallen gelijke ontheffing behoort
plaats te viuden en, zoo noodig, daartoe
een wijziging der bestaande wettelijke be
palingen ter opheffing van mogelijk on
recht te bevorderen?
(Wordt vervolgd.)
