BINNENLAND
BUITENLAND
MEDISCHE PRAATJES.
ZIJ ft! SLACHTOFFER.
WAAR LIGT DE SCHULD?
EIGENBELANG EN BURGER
TWIST.
öerde Blad - 25 Maart 1922
ERIJSIPELOS.,
I.
Bij het lezen van deze uitheemsche
benaming boven dit opstel geplaatst,
zullen velen wellicht onder U zich
niet dadelijk kunnen orienteeren. En
toch is deze aandoening niet zoo zeld
zaam, als de meesten Uwer misschien
zouden denken. Raadplegen wij de
polissen van Verzekeringsmaatschap
pijen tegen het risico voor ziekten dan
vinden wij onder meer andere ook
deze ziekte vermeld. De Hollandsche
naam voor Erysipelos is „wondroos."
Wat deze laatste betiteling betreft,
moet ik er aanstonds aan toevoegen,
dat deze laatste minstens evenveel
burgerrecht heeft verkregen als de
eerste in den loop der jaren. Vandaar
dat het in een populair wetenschap
pelijke verhandeling gerechtvaardigd
is be.de benamingen recht te laten
wedervaren.
Na deze korte inleiding ligt het
voor de hand allereerst te vragen wat
is erysipelos De naam „wondroos"
laat reeds uitkomen dat een verwon
ding in het spel is. Deze veronderstel
ling is volkomen juist, hoewel wij tot
goed begrip der zaak, al dadelijk
hieraanjgmoeten^ toevoegen, .dat deze
verwonding in "de meeste gevallen
uiterst gering is, ja zoo gering dat zij
aan het bloote oog ten eenenmale
ontgaan is.
De erysipelos is n.l. niets anders dan
een ontsteking van de huid. Is deze
op een of andere wijze zeer licht be
schadigd dan kan een bepaalde
bacterie voor deze gelegenheid gebruik
maken om zich daar te nestelen, zich-
te vermenigvuldigen en een ontste
king te weeg te brengen. Het heeft lan
gen tijd geduurd voor dat men wist
welke soort bacterie dit euvel ver
oorzaakte, ten slotte bleek dat een
vrij gewone bacterie,die bij verschillen
de etteringsprocessen een rol speelt,
de misdadigster is en den naam draagt
yan „Streptococcus pyogenes".
Vooral de huid van het gezicht
moet het ontgelden en is boven elke
andere plaats uitverkoren. Na hetgeen
ik U zooeven heb medegedeeld is dit
ook eenigszins begrijpelijk. Immers
de huid verwondinkjes zijn, dank zij
onze kleeding, op andere plaatsen
minder talrijk. Onze handen daaren
tegen maken hierop een uitzondering
en is de huid daar ter plaatse voor de
ontwikkeling van deze bacterie min
der geschikt. Juist de zeer geringe
huiddefecten bij de neusgaten en
mondhoeken zijn zeer gevaarlijk en
vormen met de kleine huidplooien in
de buurt van het oor een geliefkoosd
plekje voor den Streptococcus.
Is onze huid wat teer of snuiten wij
onze neus wat heftig of maken wij
gebruik van een ruwe zakdoek, hoe
gemakkelijk is het dan niet dat er
lichte huidwondjes ontstaan. Het merk
waardige voor deze ziekte is, dat de
verwoesting door deze bacterie aan
gericht zich alleen tot de huid be
paalt.
In de huid loopen, zooals bekend is,
voedingsbanen de z. g. n. „lymphba-
nen" een vaatsysteem naast ons
bloedvaatstelsel. Het zijn nu juist de
lymphbanen waarlangs deze bacte-
teriën zich voortbewegen. Zooals ik
reeds vermeldde is deze bacterie geen
onbekende bij gewone ontstekings
processen, de vraag ligt nu voor de
hand „waarom-dringt deze niet die
per in de huid m. a. w. waarom richt
zij niet meer schade aan de dieper
liggende weefsels aan, iets wat bij
andere etteringsprocessen wel het ge
val is.
Zooals bij elke ontsteking hebben
wij te doen met een aanvallend en
verdedigend element, wat zeggen wil,
datwij aan de eene zijde te maken heb
ben met de eigenaardigheden en krach
ten der bacteriën, die de ontsteking
te weeg brengen en aan den anderen
kant de weerstand der weefsels om
den aanval zoo goed mogelijk te pa-
reeren. Aangaande dit probleem is nog
lang niet het laatste woord gesproken.
In dit verband wil ik nog opmerken
dat er personen zijn, die buitengewoon
gevoelig zijn voor deze aandoening.
Over het resultaatider elkander tegen
werkende krachten bij deze typische
ontsteking willen wij in een volgend ar
tikel nog het een en ander mededeelen.
i
FEUILLETON
Opeens hoorde men een luiden
kreet en daarop het vallen van een
zwaar lichaam op den houten vloer."
Het was Christine, die in zwijm viel,
toen zij voelde, dat haar hand ge
scheiden werd van die van haar zoon
Een agent hield het kind bij den
arm. Iedereen had tranen in de oogen,
de agenten, de commissaris, zelfs
Eendenbek zei heel zacht tot zijn
kameraad „Het spijt me. dat ik zoo
iets moest bijwonen. Het spijt me,
hiertoe medegewerkt te hebben."
Alleen Lanfin en de markies had
den droge oogen. De commissaris
maakte gebruik van de bezwijming
van Christine, om een nieuw- aangrij
pend tooneel te vermijden en wierp
iedereen op zijde. „Komaan gauw,
gauw
En allen snelden naar den trap.
XI.
ARME MOEDER
Toen Christine zich in haar eigen
kamer bevond, nam hare smart nog
toe. Elk voorwerp herinnerde aan
Mark. Zij barstte in snikken los en zei
plotseling tusschen de tranen door
„Ik zal hem niet meer terug zien."
Haar buurdame, die hevig ontroerd
was en haar tranen niet kon inhouden,
trachtte haar eenigermate te troosten.
„Men kan u in geen geval beletten,"
zei ze, „uw kind te zien. Ge behoeft
er slechts om te vragen. De rechtbank
zal u ?eker toestemming geven, hem
een of tweemaal per week te gaan zien.'
„Dan zou ik naar dien man moeten
gaan."
„Het kind zou kunnen uitgaan. Gij
zoudt het kunnen ontmoeten bij een
derde."
„Maar hij zal bij hem leven, ver
van mij. Wie zal 'hem verzorgen, wie
zal hem oppassen, als hij ziek is
En in de groote smart, die haar
vervulde, voegde de arme moeder
er nog aan toe: „Het zou beter zijn,
als hij dood was
„Neen," zei de andere ernstig, want
alleen de dood veroorzaakt een eeuwi
ge scheiding."
„Dood, dan zou hij nt meer lijden,
LLOYD GEORGE EN GENUA.
Ierland.
DE OOSTZEESTATEN EN SOVJET
RUSLAND.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
dan zou hij mij niet te vergeefs roepen.
Terwijl zij sprak werd zij plotseling
aangegrepen door een nieuwen aanval
van de hoogste smart en zij wrong
de handen, roepende
- „Mijn God Mijn God I Wat heb
ik dan toch gedaan
Zij liep het vertrek op en neer, met
loshangende haren, en de zwarte
kleeren, die de bleekheid van haar
gelaat nog meer deden uitkomen, in
wanorde. De woest rollende oogen
gaven haar het uiterlijk van een krank
zinnige. Van tijd tot tijd boog zij het.
hoofd voorover, alsof zij naar iets
luisterde en dan kreeg zij weder de
hevigste aanvallen van wanhoop. Al
haar beenderen kraakten en haar ar
men hoog opgeheven in de lucht,
schenen den hemel te bedreigen,
welke haar niet beschermde.
Zij wilde vluchten, uitgaan, waar
heen kwam er niet op aan, om den
ellendeling te volgen, den kleine te
zoeken, dien men haar ontnomen had.
Haar buurdame had de grootste
moeite ter wereld, om haar terug te
houden. Zij smeekte haar kalm te
blijven, bewees haar, dat zij thans
niets kon doen dat zij moest wachten,
dat men het proces opnieuw zou be
ginnen, dat zij zich zou verdedigen.
Zij moest wapens hebben tegen dien
man.
Zij hief het hoofd op. Hare oogen
fonkelden en zij riep „O ja, ik heb ze,
ja, ik heb ze
Maar dadelijk overviel haar weder
het gevoel harer onmacht. Zij zag in,
dat een beschuldiging zonder bewij
ijdel en onwaarschijnlijk was, en zij
zeide Helaas ik heb geen bewijzen.
Men zal mij aanzien voor een krank
zinnige en mij uitlachen."
Toen namen haar gedachten een
andere richting. AI de vriendelijke,
lieve woordjes van haar zoon, schoten
haar te binnen, zijne gelijkenis met
den man, dien zij zoo vurig bemind
had, zijne slimheid en zijne ondeugen
de streekjes.
En zij weende, alsof haar het hart
ging breken.
't Is niet mogelijk, dat men hem
mij voor altijd ontnomen heeft, en ik
hem niet meer terug zal zien
„Zeker niet," zei haar buurdame,
„op de een of andere wijze moeten
wij hem kunnen bevrijden."
„Ik heb den hemel niets gedaan
God zal mij zoo niet verlaten 1"
Langzamerhand werd het duister.
Er heerschte in het vertrek een diepe
stilte, dat het- tikken van het kleine
klokje op den .schoorsteen duidelijk
te onderscheiden was.
De duisternis wekte Christine op
uit de smartelijke verdovig, waarin zij
verzonken was geweest.
Zij hief het hoofd op. ,,'t fs de tijd,"
zei ze, „waarop we altijd met ons
beiden aten. Wij gingen daar zitten,
daar, vlak bij elkander, aan die tafel."
Door het snikken kon zij onmogelijk
verder gaaa.
„Thans," ging zij voort, „zal ik
altijd alleen eten, altijd alleen en hij
Zij barstte opnieuw in tranen los,
en het duurde geruimen tijd voor zij
den zin kon voleinden.
„En hij, met wien zal hij eten
Wie zal de lekkere schoteltjes voor
hem maken, waarvan hij zooveel
hield Hij was zoo gelukkig, zoo vroo-
BINMEMLANOSGH NIEUWS.
lijk En ik was zoo gelukkig; als ik
hem zoo blij zag rondspringen."
Zij srong driftig op. En ik zal hem
niet mee r terug zien Nooit meer
Haar buurdame stond ook op. Zij
trad verschrikt op haar toe, bemer
kende dat zenuwachtige overspanning,
bij haar weer de overhand kreeg.
Zij bedacht dat zij de ongelukkige
vrouw niet in dezen toestand alleen
kon laten en besloot aan de portier
ster om iemand te vragen die haar
'kon oppassen.
Ze bracht de arme naar haar kamer,
terug en kwam eenige oogenblikken
later bij de portierster.
„Juffrouw Picard zou er niet kwaad"
voor zijn, een beste vrouw, de eerlijk
heid in persoon," sprak de portierster,
„Zoudt ge haar dadelijk willen ver
zoeken, hier te komen
„Dadelijk, mevrouw. Zij is juist te
huis. Ik ga al. Zij zal zeer gelukkig,
zijn,- een paar centen te verdienen,
want 't goede mensch heeft 't niet
breed."
En de vrouw vloog de trap af.
Na dit afdoende antwoord hebïfen 5e
bonthandelaars zich gewend tot de ban
ken en verzekeringsmaatschappijen om
gezamenlijk iets te doen. De verzekerings
maatschappijen wilden graag meedoen,
want zij konden de schade niet meer
dragen, al is de premie nog zoo hoog. Eén
verzekeringsmaatschappij tegen inbraak
had in 1920 gewerkt met een verlies van
4 millioen mark.
Er werden in deze bijeenkomst verschil
lende voorstellen gedaan voor een betere
controle. En daarbij was een zeer inge
nieus voorstel: op elk hoog dak een pe
riscoop te plaatsen, draaibaar en met
zoeklicht. De bewaker zou dan in staat
zijn alle omliggende daken te overzien.
De inbraak in Hatton Garden, te
Londen, waarbij dieven voor 9000 pd. st.
aan diamanten en. sieraden buitgemaakt
hebben, heeft de politie versteld doen
staan over de wijze waarop de inbrekers
geoutilleerd waren. Zij hebben, blijkbaar
omdat zij gestoord werden en dus haas
tig beenen moesten maken, het mooiste
stel gereedschappen voor het openbreken
van brandkasten achtergelaten, dat de
politie nog ooit gezien had. Er was o.a.
een staaf bij van gehard staal met een
heel fijnen schroefdraad, waarmee een
geweldige kracht om metalen platen te
scheiden, kan uitgeoefend worden. Anders
zou het trouwens niet mogelijk geweest
zijn, de moderne brandkast met combi-
natie-slot open te krijgen. Nadat de stalen
plaat geforceerd was, hadden zij met
breekijzers de buitenste plaat van haar
klinknagels gewrongen.
Delfstofzoekers van het Nijl-Kongo-
syndicaat, dat behoort tot de groep van de
Tanganjika-concessies, hebben, volgens
een bericht uit Kairo aan de „Times", al
luviaal goud ontdekt in de bedding van
verscheidene rjvieren. Men gelooft dat dit
goud afkomstig is van een goudhoudenden
gordel van rotsgesteente, die eveneens ge
vonden is en zich verscheidene mijlen vët
uitstrekt. Men heeft ook sporen aangetrof-
ren van vroegere goud- en koperwinningen
in die buurt.
In het Reuzengebergte sneeuwt het
sedert 24 uur onafgebroken. In het dal
ligt de sneeuw op het oogenblik ongeveer
30 c.M. hoog. De treinen rijden nog, maar
met aanzienlijke vertraging. In het hoog
gebergte zijn geweldige sneeuwmassa's ge
vallen. Op enkele plaatsen ligt de sneeuw
een meter hoog.
Donderdagochtend vroor het boven 14
graden, in het dal 6 graden.
Ook te Berlijn is het sedert eengie dagen
weer volkomen winter geworden. Sedert
Donderdag sneeuwt het onafgebroken, en
eiken dag vriest het eenige graden.
Uit Praag wordt gemeld, dat daar door
een sneeuwval van 14 uur de stad van elk
vervoermiddel is beroofd. De tram kon
niet rijden doordat de rails diep onder de
sneeuw lagen, automobielen en rijtuigen
bleven in de meters hooge sneeuw steken.
De melkvoorziening van de stad Praag is
volkomen stopgezet.
De Deensche Rijksdag heeft, naar
draadloos wordt gemeld, een wetsontwerp
aangenomen, volgens hetwelk de bijzon
dere duurfebijslag, welke alle regeerings-
ambtenaren genieten, met één derde wor
den verminderd, hetgeen een besparing
van 13.120.000 kronen met zich brengt
De beroemde pianofabriek John
Brinsmead and Sons, over wier moeilijk
heden tengevolge van de geringe productie
door het personeel de kranten vroeger nl
geschreven hebben, is nu voorgoed in staat
van faillissement verklaard. Men zal zich
herinneren, dat de aloude firma, die in
1916 in een naamlooze vennootschap was
omgezet, het nog eens had willen probee-
ren, nadat de werklieden beloofd hadden
zich weer in te spannen als vóór den oor
log. Daar is niets vaiTgekomen en er staat
nu een passief van 139,238 pond sterling
tegenover een zuiver actief van 13,530
pond sterling.
De commissarissen wijten het faillisse
ment aan verliezen, die in 1919 en 1920
geleden zijn ten gevolge van lage produc
tie en arbeidsgeschillen.
Men zal zich de ergernis herinneren,
gewekt door de schandelijke incidenten in
de zittingzaal tijdens het proces Landru.
Binnen enkele weken zal de zaak-Bes-
ssrabe (de vrouw die haar man doodde en
bet lijk in een koffer stopte) in openbare
behandeling komen voor het assissenhof
van de Seine. Teneinde een herhaling van
die incidenten te voorkomen, is besloten
geen dames in de rechtzaal toe te laten.
Drie Fransche Kamerleden hebben op
het bureau der Kamer een wetsontwerp ge
deponeerd ter aanvulling van art. 443 van
de Code Pénal. In een aanvullende para
graaf zal worden bepaald, dat een ieder,
die door een bijtend vocht of op andere
wijze kleedingstukken van anderen bederft,
gestraft zal worden met een gevangenis
straf van T maand lot 2 jaar en een boete
van 16 a 500 frs.
Het wetsontwerp op de lijkenver
branding werd in de afdeelingen der
Belgische Kamer onderzocht. Van de zes
afdeelingen hebben vier zich voor het
ontwerp uitgesproken. Oarton de Wiart
heeft zich op grond van gerechtelijke
bezwaren van de stemming onthouden.
De berichten omtrent den gezond
heidstoestand van Lenin blijven nog te
genstrijdig. Volgens een Duitsch draad
loos bericht zou de Moskousche Prawda
medfedeelen, dat de sow jet-raad. beraad
slaagd heeft over de tijdelijke vervanging
van Lenin, daar diens toestand voor-
loopig geen deelneming aan de regee-
ringswerkzaamheden toelaat.
„Ons Noorden" schrijft:
„In die geheel-Katholieke, al-oude Bis
schopsblad Den Bosch vroeg ik aan de Aco
'n Huisgezin: ha'd er geen. De Provinciale
kon iik krijgen.
In het Aartsbisschoppelijk Utrecht vroeg
ik om Het Gentrum: mis. Het liberale stads-
orgaan natuurlijk wel.
In Zwolle vroeg iik om het Overijselsch
Dagblad: weer mis. Dc Zwolsdhe wilde
men met geweld aansmeren.
Ten slotte: ik vroeg in Groningen om
Ons Noorden. De Aco keek me wezenloos'
aa n
Waar l'igt *f toch aan, dat die jongens
de R.-K. bladen niet of weinig bij zich heb
ben?
Dat is eenvoudig de schuld van de Ka
tholieken zelf. Men geneert zich om ais
Katholiek voor dien dag te komen, denkt
breeder te zijn als men 'n zg. neutraal of
liberaal blad leest en beeft 'n geheel ver
keerd idee van die eigen pers, die veel meer
geeft dan de andere bladen, maar ook "vee!
meeir kost aan geld en geesit, maar die men
toch minderwaardig acbl. Dat i.s trouwens
'n hebbelijkheid van vele Katholieken óin
't eigen werk af te breken. Ze hebben wel
voor geen cent verstand van de redactie en
administratie van 'n krant, maar zullen
tooh eventjes zegge» hoe 't moet: ze den
ken dat 't zoo iéts is ais 'n lappenwinkel
of bakkerij.
Br mag wel een beter inzicht komen
zoo wel van het werk a' s dé waarde van 'n
krant, opdat men geestelijk en stoffelijk de
eigen pers, die een zeer groot apostolaat te
vervullen heeft, steune, om ze zoo groot
mogelijk te maken."
In „Koningin en Vaderland" doet het
Christelijk-Hislorisch Tweede Kamerlid
de heer J. R. Snoeck-Henkemans de vol
gende behartenswaardige waarschuwing
hooren
Er openbaart zich in Nederland op dit
oogenblik een zeer bedenkelijke beweging,
die van twee tegengestelde zijden aangolft
en die ten slotte zal moeten leiden tot
verwoestende botsing.
De Arbeidswet 1919 heeft een ongun
stige kans. Tot staan gekomen in een tijd
perk van ongekenden bloei van groo-
ten voorspoed in bijna alle bedrijven,
toen het scheen dat alles kon en alles
mocht, trad zij in werking, juist toen
de vette jaren voorbij waren en toen de
algemeene tegenspoed begon.
De fouten der wet zijn minder groot,
dan tegenwoordig door eiken trompetter
wordt uitgebazuind. Had de voorspoed
aangehouden, weinigen klaagden. Veel.
dat men wenscht, is binnen de grenzen
der wet te bereiken, al gaat het ten koste
van adminislratieven omslag en ootmoe
dig vergunninng vragen. Toch- heeft de
arbeidswet ernstige gebreken, die hier en
daar tot groote ontevredenheid leiden.
Hare fout Is, dat zij te veel regelt en te
weinig onderscheidt?
Een acht-urige arbeidsdag in fabrieken,
waar het vliegwiel rusteloos draait en het
stoomwerktuig met vasten gang hamert
zaagt of boort, is zeker te verdedigen.
Maar als timmerman of wagenmaker
in een landelijk dorp ontijdig de werk
plaats moet sluiten, op gevaar van „be
keuring" dat wekt ontstemming, te
meer als de baas wel gedwongen is, voor
noodzakelijke, herstellingen, nog eenige
uren te blijven werken, terwijl zijn zoon
en de gezel werkloos moeten toekijken.
Trouwens, ook met alle fabrieken staat
de zaak niet gelijk: Het bedrijf van pot
tenbakker, van pijpenmaker, van kurk-
snijden kan ten opzichte van vermoeienis
en inspanning zeker niet gelijk worden
gesteld met den arbeid in metaalfabriek
of glasblazerij. Dat voor de zuivelfabrie
ken en de groote broodbakkerijen afwij-
45
DE CONFERENTIE TE PARIJS.
De conferentie van de ministers van
buitenlandsche zaken over het Naburige
Oosten, zet spoed achter het werk: de
kwesties van den wapenstilstand, de ont
ruiming van Klein-Azië en de bescher
ming der christelijke minderheden zijn al
gereed. Nog veel blijft er te doen, zooals
de bepaling van liet lot der Armeniërs,
de regeling van de positie van Konstanti-
nopel en de grensafbakening van Thra-
cië; ten slotte de bepaling van de finan-
cieele en economische waarborgen, van
de Turken te eischen.
Gisterenavond is Joessoef Kemal, de
nationalistische minister van buitenland
sche zaken naar Angora vertrokken. In
den loop van het onderhoud met Poin-
caré vroeg hij de beschikking over een
Fransche torpedoboot om de reis te be
korten. Men acht hem met vredelievende
gevoelens bezield. Van de nationale ver
gadering daar hangt dus de aanneming
van den door de geallieerden voorge
stelden wapenstilstand af De Grieken ver
klaarden al zich bij de geallieerde beslis
sing neer te leggéü. Tegen Curzon's plan
dienaangaande heeft men nog een beden
king. Daarmee toch worden de paarden
achter den wagen gespannen. De Turken
zullen terecht opmerken eerst de voor-
loopige vredesvoorwaarden te willen ken
nen alvorens daarin te treden. Curzon's
bijgedachte zou zijn hen voor een dilem
ma te stellen: óf zich bij voorbaat te bin
den, of dat voorstel te verwerpen en zoo
doende de Britsche Grieksch gezinde po
litiek te bevestigen. Hier heerscht de
meening, dat de Turken minder de Grie
ken dan wel de Britten bestreden, maar
dat dezen door de feiten zelf gedwongen
werden de Grieken los te laten.
Ter conferentie hamerden de Engel-
schen echter erop, dat de Turken versla
gen zijn. Te Parijs loochent men dat. Zelfg
genieten de Kemalisten achting wegens de
vaderlandsliefde, waarvan hun strijd ge
tuigde. De conferentie wil de ontruiming
van Klein-Azië regelmatig laten geschie
den. Dit zal 4 of 5 maanden eischen. De
geallieerden zullen ieder anderhalf batal
jon daarheen zenden evenals enkele oor
logsschepen om te controleeren, dat het
vertrek der Grieken en de bezetting door
de Turken ineengrijpt.
Men verwacht, dat Smyrna onder de
souvereiniteit van den sultan komt en
misschien autonoom wordt, onder gealli
eerd toezicht. De Engelschen wilden Ar
menië onder zeker voorbehoud onafhan
kelijk verklaren, maar dit schijnt onmoge
lijk, daar de Armeniërs nergens over een
meerderheid beschikken. Naar men weet,
wilde tot nu geen enkel land een man
daat daarover aanvaarden.
Volgens de „Petit Parisien" omvat het
militaire plan der geallieerden in het Na
burige Oosten de ontruiming van Klein-
Azië binnen vijf maanden.
Volgens de „Echo de Paris" zullen tij
dens de ontruiming vier en een half ba
taljon geallieerde troepen in Smyrna ge
handhaafd worden.
DE DUITSCHE BETALINGEN.
De Engelscdie en de Italiannscihe gezant
hebben dir. Wirth, den DuHsidhen rijkskan
selier, bezooh l en de nota van dte commis
sie van herstel nader toegelichtZij heb
ben ook met verschillende bekende
Kamerleden gesproken. Uit de uitlatingen
dier diplomaten bleek, dal zij den toestand
als zeer ernstig beschouwen en dat de ver
wachting van de Duitsche regeering ont :ifi
de note, den grondslag voor onderhande
lingen te vinden, ongegrond is.
De Berl. corr. van het „Hbl." meldt:
Dinsdagmiddag heeft de rijkskanselier
drie vertegenwoordigers van het Riiiksver-
bond der Duitiscihe industrie, geheimraad
Bücthner, den voorzitter van het verbond,
dr. Kurt Sorge, den Ber] ijn schen vertegen,
woordiger van de Krupp-fabrieken en ge
heimraad Deulsch van de A. E. G. ontvan
gen. De drie heeren zetten den rijkskanse
lier uitvoerig het standpunt der Duitsche
industrie ten aanzien van de nota der
Commissie van Herstel uiteen. Ook zij
verklaarden, dat het opbrengen van 60
milliard nieuwe belastingen onmogelijk
zou zijn. Voor het overige droegen de be
sprekingen een streng vertrouwelijk karak.
ter. De besprekingen van den rijkskanse
lier met de industrie zullen nog worden
voortgezet.
De rijksregeering zou grstereniodhtend
de eerste kahinetszitting over de nota van
de Commissie van Herstal houden. Zoo
lang er geen ddfindtdeve bes! uitpn genomen
zijn, hebben ooik de partijen geen grond
slag voor hun beslissingen, de fracties heb
ben zich daarom nog niet met de beslissing
van de Commissie van Herstel beziggehou
den, behalve die Duitseh-Nationalen, die
als oppositie-partij gisteren het reeds over
hun houding eens zijn geworden en ver
klaard hebben, dat de nieu we ongehoorde
eischen der Entente eindelijk de sluitsteen
van de door deze fracllie steeds voor ver
keerd gehouden politiek der vervulling
moeten zijn.
De overige partijen wachten het resul
taat van de beraadslagingen van het kabi-
ilfct af.
DE ENGtELSCHE POLITIEK.
De Daily Express meldt: L'oyd George
heeft besloten zijn vacantie te verkorten
en keert begin van de volgende week Ie
Londen terug.
Het blad publiceert de voornaamste
punten van dien ontslagbrief van dien pre
mier aan Chamberlain, waarin hij op drie
voorwaarden: ten eerste uilvoering van
het Iersche verdrag, ten tweede geen reac-
ti-oimaire politiek en ten derde een buiten
landsche politiek, gericht op vrede en ont
wapening in Europa zich bereid verklaart
met een nieuwe regeering te werken. Het
blad voegl eraan toe, dat de laatste voor
waarde niet alleen Genua omvat als econo
misch middel, maar ook als middel om er.
kenning van de republiek Sowjet-Rusland
te Verkrijgen.
De Daily Mail zegt, dat Lloyd George
het voornemen te kennen zou hebben ge
geven, een afzonderlijk verdrag met Sow
jet-Rusland te sluiten, voor het geval de
geallieerden - er niet in slagen, zidh oiver
een gemeenschappelijke politiek tot dit
doel te Genua te verslaan.
Op een vraag van Sir Joymson-Hicks in
het Lagerhuis of, met het oog op hot feit
dat verscheidene andere premiers zich niet
naar Genua zullen begeven, de tegenwoor
digheid van Lloyd George in Engeland
niet nuttiger zon zijn, heeft Chamberlain
geantwoord: Niemand heeft meer reden
om de voortdurende aanwezigheid van dten
eeeste-mioister hier te lande te wenschen
dan het ongelukkige individu, die hem
moet vervangen wanneer hij afwezig js.
Doclli dit is ©en aangelegenheid vaii zoo
veel belang, dte rol welke de eerste-mirais-
ter in deze bijeenkomsten speelt is zóó
groot, dat liet zeer nadeeiig zou zijn, niet
voor ons alleen, indien hij verhinderd zou
zijn er heen te gaan.
Er was voor het verblijf van Lloyd
George te Genua een groot kasteel aan de
kust lot zijn beschikking gesteld. Hij heeft
met betuiging van waardeering voor dit
aanbod, echter om. een hescheidener ver
blijf gevraagd en krijgt nu een villa eenige
mijlen van de stad, te midden van mooie
omstreken.
Te Belfast zijn gewapenden gistermor
gen het huis binnengevallen van een eige
naar van slijterijen. Zij dwongen hem en
zijn vijf zonen en een buffetknecht hun
bed te verlaten en zich naar de woonka
mer te begeven waar zij tegen den muur
gezet werden. Toen werd er op hen, ge
schoten. Vier zijn dood en drie ernstig
gewond. De daders ontkwamen.
Uit Belfast wordt gemeld: Het parle
ment heeft de behandeling van het wets
ontwerp voortgezet, dat de volmacht van
burgerlijke autoriteiten voor het onder
drukken van onlusten uitbreidt. Het nam
een regeeringsamendement aan nopens
toepassing van de doodstraf voor vergrij
pen, waarin bommen een rol spelen.
De regeering kondigde aan, dat, indien
het ontwerp onvoldoende bleek, zij zou
voorstellen de doodstraf uit te breiden tot
vele andere vergrijpen, zooals het dragen
van wapens zonder verlof.
y
Het Lagerhuis zal de amendementen
van het Hoogerhuis op het Iersche ont
werp Woensdag inoverweging nemen en
men verwacht dat Donderdag de konink
lijke goedkeuring op het wetsontwerp ge
geven zal worden.
DE VOORGESTELDE WAPENSTIL
STAND IN KLEIN-AZIë.
De hooge commissarissen der geallieer
den hebben aan den vertegenwoordiger
van Angora een collectieve nota met het
voorstel van een Grieksch-Turkschen wa
penstilstand overhandigd.
Uit Londen wordt aan de Matin ge
meld, dat volgens een telegram uit Hel-
singfors de conferentie van Oostzee-Sta-
ten, die de Sovjet-regeering bijeen had
willen doen komen vóór de conferentie
van Genua, niet door zal gaan, daar de
Oostzee-staten geweigerd hebben er aan
deel te nemen.
INBREKERS.
De inbrekers te Berlijn hebben het in
de laatste maanden voorzien op de bont-
winkels en -magazijnen. Er gaat bijna
geen nacht voorbij, zonder dat inbraak
en diefstal in een bontwinkel wordt ge
meld. Het doet er niet toe, waar de voor
raad ligt, de boeven komen er toch hij.
omdat zij nu van het dak beginnen, en
verdiepingsgewijze' gaten boren in muren
en zolders, om terecht te komen in de
kelders.
De bonthandelaars hebben zich gewend
tot den chef van politie, om hulp te vra
gen door betere controle. Het antwoord
luidde: Er is maar één middel: de zaken-
menschen moeten zelf maar zorgen voor
meer bewaking!
ken'de bepalingen noodzakelijk zijn, v»
reeds duidelijk gebleken.
De overtuiging, dat de wet meer ruimt*
moet laten voor uitzondering, voor ver
schuiving van arbeid en voor overleg
tusschen ondernemer en werkman, wordt
uitgesproken in de wijzigingswet.
Al deze dingen grfven aanleiding tot
scherpe klacht, en het vereischt staals-
manswijsheid en veel beleid aan deze
moeilijkheden tegemoet te komen.
Wat is nu eisch van den toestand? Dit
is eisch, dat ondernemer en werkman
dat landman en stedeling hun eigenbe
lang tijdelijk het zwijgen opleggen en dat
wij, Nederlanders, trachten met elkaar tot
de noodzakelijke verbetering te geraken.
Bevat de Wet van 1919 fouten wii
hebben die fouten tezamen gemaakt.
Geen enkele partij, geen enkel Persorgaan
is aan de wet onschuldig. „De Nieuwe
Rotferdamsche Courant" van de laatste
weken van 1918 was nauwelijks minder
hervormingsgezind en vooruitstrevend dan
„Het Volk."
Eisch van den toestand is dus ernstig
overleg, wederzijdsch vertrouwen en alge
meene samenwerking. Aan de fouten, die
wij te zaïnen maakten, moet door geza
menlijk beleid worden tegemoet geko
men. Bii het pogen in die richting kan
zonder twijfel op de Regeering worden
gerekr-
Wat a wij echter thans in Nederland
gebeuren? In plaats van overleg, vertrou
wen en samenwerking blijkt slechts van
ruw eigenbelang, van wantrouwen en
domme beperktheid.
„Het Volk" druipt eiken avond van
hatelijkheden tegen Minister Aalberse en
zijne medewerkers; elke poging van den
Minister aan geerondt *hezwnren tege
moet te komen wordt met afwijzenden
spot begroet.
In de kringen der kooplieden en fabri
kanten geeft men „Het Volk" niets toe.
geen woorden zijn scherp genoeg om Aal-
berse's beleid te hoonen en verdacht te
maken. Waar onderling vertrouwen en
Samenwerking onmisbaar zijn, om den te
genspoed te boven te komen, vieren eigen
belang en groepsegoïsme hoogtij. En.
eerlijk gezegd, men weet niet waar de
zelfverloochening en de wijsheid het
diepst wegzonken, bij de ondernemers of
bij de werklieden.
Wij willen waarschuwen. Het is nog
tijd om op den -slechten weg om te kee-
ren. Geschiedt die omkeering niet dan
moet de strijd van het eigenbelang be
slecht worden in het bloed van burger
twist.
Van beide zijden hakt men op de Re
geering in, speciaal op Minister Aalberst
is het gemunt. De Regeering zal, na vier
moeilijke jaren, gaarne haar plaats voor
anderen ruimen. Aalberse wenscht de ver
antwoordelijkheid geen dag langer te dra
gen dan noodig is. Hij zal gaarne ter zij
de gaan.
Maar de slag zal vallen, van beide zij
den, en hij zal neerkomen op de eigen
hoofden van hen, die in kortzichtigheid
en baatzucht meenden met groote woor
den te kunnen oplossen een der moeilijk
ste problemen, waarvoor Nederland in de
laatste 70 jaren werd geplaatst.
DE TABAKSWET VAN DE BAAN?
Het „Ned. Weekblad voor den handel
in Kruidenierswaren" schrijft omtrent de
niet-invoering der Tabakswet op 1 Mei
het volgende:
„Zijn onze inlichtingen juist, dan is
men zelfs thans in Den Haag overtuigd,
dat liet verkeerd is, in deze tijden van
malaise de wet in te voeren. Men moet
in Den Haag berekend hebben dat er
van een geraamde opbrengst van 20 mil
lioen gulen geen sprake meer zal zijn en
dat de thans geschatte opbrengst gelijk
stond met de onkosten die de wet aan
ambtenaren met zich sleept. Het is n.L
duidelijk geworden dat voo het toezicht
op de naleving der wet een veel grooter
getal ambtenaren noodig is dan men
eerst dacht. Practisch gesproken zal dc
wet aan den Staat geld kosten inplaats
geld opbrengen."
In verband daarmede verneemt het ge
noemde weekblad bij geruchte, dat do
groote fabrik ten van kerftabak het plan
hebben gemaakt het de regeering gemak
kelijk te maken van de invoering der wet
af te 'zien. Zij zullen nl. aanbieden allo
kosten die voor de voorbereiding gemaakt
zijn te vergoeden. Op al deze gronden
verwacht men dat de wet in 't geheel niet
zal worden ingevoerd. En al mag deze be
slissende stap misschien uitblijven, zoo
veel is zeker dat van de invoering vóór,
de algemeene verkiezingen geen sprake
meer is. Als de wet in werking komt, zal
het op zijn vroegst September zijn.
/'Wordt vervolgd).
