'pMÊMË^
l\m SLACHTOFFER.
BUITENLAND.
BUITENLAND
Tweede Blad - 28 Maart 1922
niet.
FEUILLETON
,,.n zal gc.iüouzaaKt z»jfl, u eenigeu
tijd te verlaten, ik heb de vrouw van
den portier verzocht iemand te gaan
haler," sprak de goede buurdame.
„Om wat te doen
„Om u gezelschap te houden. Ik
wil niet, dat ge hier alleen achter
blijft om den geheelen nacht te wee-
nen 0 zijt niet in een toestand om
alleen te zijn."
,,'t is m onmogelijk," zei Christine,
„hier te blijven, in dit huis, waar alles
mij aan hem herinnert. Ik zal er niet
kunnen leven en ik wil hem volgen."
„Waarheen
„Waar hij zal zijn. Ik wil hem niet
uit het oog verliezen. Van verre wil
ik over hem waken. Ik wil dezelfde
lucht inademen als hij. in n woord,
ik wil, dat men hem mij terug geeft."
Tegen zeven uur verscheen juffrouw
Picard. De buurdame vertelde wat
zij te doen had en eindigde aldus:
„Ik zal mij een paar uren verwijderen,
De Conferentie over het Nabije
Oosten.
maaar dan ben ik ook weder terug, ik
zal vannacht niet naar bed gaan, als
gij mij soms noodig hebt, behoeft
ge slechts op het beschot te kloppen.
Ik luister en snel dadelijk toe. Hebt ge
't begrepen
„Ja mevrouw."
„Maar onder geen enkel voorwedsel
moogt ge mevrouw alleen laten, be
looft ge me c'at
„Ja merouw. Maar moet zij niets
eten
„Ja, probeer eens, of ge er iets in
kunt krijgen en dwing haar naar bed
te gaan. Zij heeft behoefte aan rust."
„De arme vrouw ziet er wel uit,
alsof zij bitter veel verdriet heeft."
„Ja, dat is ook zoo. Nu tot over
een paar uur. Ik reken op u."
XII.
EEN ONGELUKKIGE MOEDER.
In de grootste angst bracht Christi
na den nacht en de daarop volgende
dag door. Zij leefden als het ware niet
meer. Het was alsof haar hart door
angst toegeknepen werd. De minuten
duurde uren, de uren schenen dagen.
Plotseling, in den laten namiddag,
werd er geklopt.
Zij slaakte een kreet, snelde naar
De Conferentie van Genua.
i
De toestand in Ierland.
de deur en stond tegenover dokter Ber-
nau. Het was eene bittere teleurstel
ling, weike haren angst slechts deed
toenemen, hoe gelukkig zij ook was,
haren vriend te zien.
Hij greep haar bij de hand, trok haar
met zich mede en zeide „lk heb alles
vernomen, lk vreesde, dat gij een onge
luk zoudet begaan en ik konx."
„Weet ge," zei Christine, „dat men
mijn zoon ontstolen heeft?"..
De dokter, die doodmoede scheen
te zijn, viel op een stoel neer.
„O, mijne arme vriendin," zei hij, de
hand van de jonge vrouw grijpende,
„wat hebt ge moeten lijden
„Ik begrijp zelf niet, hoe ik 't nog
uithoud. Ik verlang naar mijne dood,
maar dan zeg ik mij zelve weder.dat als
ik dood ben, ik mijn zoon niet meer
zal terugzien. En zoo lang ik leef, heb
ik nog hoop. 0, ik heb zoo vurig gebe
den.
Na het heftige toor.eel, dat bij
Christine tusschen den markies en zij
ne vrouw had plaats gegrepen, had
de heer d' Arbois aan den commissaris
De onrust in Britsch-Indië.
GEM. BUITENL BERISPTEN.
van politie de laatste inlichtingen
gegeven, welke deze ambtenaar nood
zakelijk oordeelde. Daarop was hij
naar zijn hotel gereden, den kleinen
Mark, die voortdurend om zijne moe
der riep, met zich mede nemend. In het
hotel had hij een belangrijk onderhoud
met zijnen zaakwaarnemer, den heer
Lantin.
Als overwinnaar was hij uit den
strijd gekomen. Hij had het kind en
niemand kon 't hem in de toekomst
onrnemen. Hij had zich gewroken.
Maar dat was, hij voelde 't maar al te
goed, wat alles hij kon verkrijgen.Nooit
zou 't hem gelukken Christine te be
wegen, tdt hem terug te kecren.
Nooit zou zijne vrouw de walging
overwinnen, welke hij haar inboe
zemde. Het was afgeloopen.
Hij aanschouwde het kind, dat in
zijne macht was, met ecne uitdruk
king van onbeschrijfelijken haat en
zei„Komaan, de teerling is geworpen
Zijn besluit was genomen. Hij zou
in de toekomst niet terugkomen op
hetgeen hij gedaan had. Hij aan
vaardde den strijd met al de gevolgen,
dien hij kon hebben. Hij verbaasde-
zich tha ns zelfs over de besluiteloos-
heid, welke zich een oogenblik van hem
meester had gemaakt, en toch niette
genstaande zijne wilskracht, voelde
hij zich ongerust.
De heer Lantin daarentegen was
in de hoogste wolken der zelfvol
doening. Nadat hij het kind, dat hij
aan de hand gegouden had, op een
stoel had gezet, riep hij met een van
genoegen stralend gelaat„Eindelijk
hebben wij dus gezegevierd
De markies keek hem aan, verbaasd
over dezen uitroep.
,,'t Is nog niet geëindigd," zei hij.
„Nog niet geëindigd," riep de zaak
waarnemer, de hand^i ineen slaande.
„Wij hebben het kind immers en
degene, die 't ons zal ontnemen, moet
een bizondere slimmerik zijn."
Het belaat van den markies werd
nog donkerder„Maar nooit zullen
wij de moeder in onze macht hebben."
De heer Lantin maakte een gebaar
als wilde hij zeggen, wat komt 't er dat
op aan, maar hij antwoordde niet. De
moeder verontrustte hem niet, en hij
vroeg zich af, hoe 't mogelijk was dat
de markies zich ongerust over haar
maakte.
De markies vlak in de oogen ziende,
EEN VEELZEGGEND BERICHT.
De'afdeelmgen van dc Tweede Ka-
.*cr hebben benoemd tot rapporteurs
de hecren Hermans, Van Schaik, De
Monlt ver Loren, Smeenk en Engels
over de wetsontwerpenwijziging
van de Arbeidswet 1919 en wijziging
van de Stuwadoorswet
Waarom dat bericht zoo gewichtig
is vraagt „De Tijd."
De v:ijziging Arbeidswet is in de
afdeelingen der Tweede Kamer aan de
orde. Een gewichtig ontwerp, waar
voor eok bij de linksche partijen meer
dan gewone belangstelling bestaat.
Althans buiten de Kamer. Daar roe
pende Vriiheidsbonders en S. D. A. P.-
ersom het hardst. De eene voor, de
andere tegen. Doch beide groepen
even hartstochtelijk.
En v/at blijkt nu Er worden vijf
rapporteurs benoemd en het zijn vijl
leden der rechterzijde. Dat wil zeggen
de leden der linkerzijde zijn voor de
behandeling in de afdeelingen zóó
slecht opgekomen, dat zij in geen
enkele afdeciing in de meerderheid
waren
Het ls velzeggend. Want hieruit
blijkt toch, dat al het geroep buiten de
Kamer bij Vrijheidsbonders en sociaal
democraten niet ernstig gemeend is.
In de politieke propaganda der beide
partijen speelt de Arbeidswet een
groote rol. Om de zaak zelf geven zij
niet zooveel."
BIHNEHLANDSCK NIEUWS.
De begrooting van Financiën Tarie
ven Oarlog.
De begrooting van Financiën is ten
slotte zonder liooideiijke stemming aan
genomen, maar niet dan nadat de motie
van Abraham Staalman was verworpen,
die geen steun meer aan de Ilandehkamer
wilde verleeneu. Trouwens deze verwer
ping was te verwachten. De Minister
bleek erg op dezen post gottold en eau
deel van links was het met hem eens.
De wijziging der tarieven voor ver
richtingen voor - hypotheek-bewaring en
Eckeepsbewijzeii, die vervolgens aan de
orde was is een gevolg van de waarde
daling van het geld. Deze tarieven zijn
nog van vóór den oorlog en dus moestén
zo noodzakelijk verhoogd worden. Niemand
had daartegen bezwaaralleen de heer
J. ter Laan hal eonige opmerkingen cn
met name togen de salaris regeling van
do hypotheekbewaarders. Echter stolde de
Kamer hem daarbij in het ongelijk.
De nieuwe tarieven dio nu zijn vast
gesteld zullen jaarlijks 1, 2 millioen gul
den meer in da schatkist brengen. Het
zijn vooral de tarieven voor inzage van
de kadasters, die zeer zijn verhoogd.
Na dit wefeontwerpjo was weer de be
grooting voor oorlog aan de rdo.
Bij de behandeling van deze begrooting
kwam natuurlijk weer de geest van ver
zet in den hoer Marchant.
Hij betoogde, dat V Ministers voor
nemens betreffende beperking der mili
taire uitgaven „tot het onmisbare" op
zich zelf niet veel beteekenen. 't Is maar
do vraag, wat men onder „misbaar" ver-
Evenals over alle vage uitdrukkin
gen loopen daarover de opvattingen uit-
Op zich zelf beschouwd zou dan
ook wel beter zijn het door den afge
vaardigde aanbevolen middel van rant-
eoeneering, van het vaststellen van een
eindbedrag, waarbinnen do Minister dan
maar moet zien rond te komen, 't Is
maar de vraag, of men bet over dat eind-
1 drag een3 zou kunnen worden, zonder
i daarbij weer de bijna onoplosbare
\g van het al of niet onmisbare een
-'-oei zou vormen.
Door den heer Marchant word scherp
geest der beroepsofficieren gecriti-
sèeid, die ook volstrekt niet bevorder
lijk is aan belangrijke beperking der
legeruitgaven.
De heer Wijk, de vertegenwoordiger van
den Bond tot democratiseering der Weer
macht nam de hooge Departementsamb
tenaren onder schot en mikte daarbij
vooral op den secretaris-generaal Door
man. Hij verlangdo dat de Minister die
reactionnaire en conservatieve kliek zou
opruimen, omdat er anders niets terecht
komt van eon democratiseering van het
leger en vaneen regeling der rechts
positie van de onderofficieren.
Hij drong er o.a. op aan, dat er
jaiefc iegelijk 2300 onderofficieren jbou-
den ontslagen worden en dat er geon
onderofficieren zullen worden gepensio
neerd met minder dan 60 levens- of
85 dienstjaren.
De heer van der Voort van Zijp ver
weet de Regeering, dat zij te schriel en
te stiefmoederlijk is jegens den Vrij wil
ligen Landstorm. De heer Heemskerk
vond de beroepsofficieren nog zoo kwaad
Do Minister van Oorlog, de heer Van
Dijk, is, zooals bekend, §en handig en
vlot spreker. Hij wenscht de kampemen
ten te beperken maar het principe
wenscht hij te behouden. Daarom prijkt
er een memoriepoet op de begrooting; bij
Buppletoire begrooting zal het juiste be
drag worden aangevraagd. De voordeelen
van de kampementen zijn zeer vele: meer
eenheid, meer samenwerking, betere ge
legenheid voor oefenen en voor het be
oefenen van het oorlogscommando enz.
De Minister liet het algemeene vraag
stuk van de noodzakelijkheid van een
leger rusten. De mogelijkheid van een
aanval, de noodzakelijkheid van een ver
dediging blijft bestaan en al is er op de
wereld een streven naar vermindering
van bewapening wij zijn nog een heel
eind van ontwapening af. De Minister
gelooft niet dat de mensch in de toe
komst- zijn begeerte minder onderge
schikt zal maken aan het recht.
De motie-Ter Laan, om alle uitgaven
vojr p 1 t'e'.ro?i®u, burgerwacht ei land
storm op de Oorlogsbegrooting te bren
gen. Bedoelden doen ook politiediensten,
dienen ten deele ook voor bewaren van
rust in den lande en behooren dus niet
gq):eel onder Oorlog.
Evenmin aanvaardde Z.Exc. do motie-
Ter Laan, vragende om intrekking van
het huwelijksverbod voor militairen. Dit
46.
verbod, dat overigens mild wor.lt toege
past, voorkomt onberaden huwelijken, dio
strijdig zijn met het dienstbelang.
Bij den aanvang der vergadering van
Vrijdag, werden oen paar wetsontwer
pen aangenomen over da circulatie bank-
wetgeving voor Noderlandsch-Indiö zon
der hoofdelijke stemming.
De heer van Ilavesieyn verblijdde de
Kamer met de aanvrage om een interpel
latie over de voornemens der Regeering
ten aanzien van de conferentie te Ge
nua, en de voorzitter verblijdde de Kamer
met do medcdecling, dat er Woensdag
avondvergadering zal zijn voor de behan
deling der West-Indische bogrootingen.
Dat de Minister geon voldoende be
langstelling heeft voor don Vrijwilligon
Landstorm en don Kaderlandstorm, lijkt
maar zoo. Ze hebben de liefde van Z.Exc.
Monr hij wil een organisatie, dio een
rogelmatigen groei waarborgt. En daarom
loopt hij niet zoo hard van stapel als
sommigen wel zouden wenschen.
De Minister hoopte verder, dat het
wotsontwerp betreffende de pensionnee-
ring van weduwen en weezen van mili
tairen in de eerste helft van April de
Kamer zal kunnen bereiken.
De conferentie in zake het Nabije Oos
ten der drie geallieerde Ministers van
Buitenlandsche Zaken, is, naar reeds ge
meld, Zondagavond kort voor midder
nacht beëindigd. Het volgende officieele
communiqué werd hieromtrent verstrekt:
De voorstellen, waarover de drie mi
nisters het allen eens werden, hebben ten
doel den gemeenschappelijken wensch
om den vrede tusschen Turkije en Grie
kenland te herstellen. Door billijk té han
delen tusschen beide partijen en zonder
haar eenige voorwaarde op te leggen, die
een nederlaag zou schijnen, wenschen de
ministers de Turksclie natie en de macht
der Turken opnieuw te vestigen op voor
waarden, die hen in staat stellen een on
afhankelijk nationaal bestaan te hervatten
en hun hoofdstad te Konstantinopel te
doen blijven. De ministers wenschen even
eens aan de Mohammedanen een zeer
rechtvaardig regiem te verzekeren, als
mede het wereldlijk en geestelijk gezag
van den sultan te handhaven.
Anderzijds wenschen zij aan de Griek-
sche natie compensatie te geven voor de
offers, die Griekenland tijdens den oor
log voor de zaak der geallieerden heeft
gebracht.
Met het doel, in de toekomst het wc-
derzijdsch vertrouwen tusschen beide vol
ken te bevorderen, stellen de drie minis
ters maatregelen voor, ter bescherming en
beveiliging der minderheden, Mohamme-
daansche zoowel als Christelijke, en in
Europa zoowel als in Azië,
In dezen geest werd het voorstel in
zake een wapenstilstand gedaan met het
doel een vreedzame ontruiming van Klein-
Azië te verkrijgen.
Als deze operatie met succes wordt
uitgevoerd, dan zal de souvereiniteit van
Turkije in Anatolië zijn verzekerd van de
Middellandsche tot aan de Zwarte Zee
en van de ïranskaukasische grenzen en
Perzic tot aan de Egeïsche Zee. In Euro
pa zullen Konstantinopel en «en groot
deel van Oost-Thracië onder volledige
souvereiniteit van den Sultan komen. De
gebieden nabij de zeeëngten zullen wor
den gedemilitariseerd zoowel wanneer zij
bij het Turksche rijk zullen blijven als
wanneer zij onder Grieksche souvereini
teit komen.
De geallieerde troepen op het schier
eiland Gallipoli en de geallieerde mili
taire inspecteurs zullen op de uitvoering
van dezen maatregel toezicht houden. Een
internationale commissie zal zorgen voor
het behoorlijk onderhoud der zeeëngten.
De geallieerde ministers hebben beslo
ten aan den Raad van den Volkenbond
de taak toe te vertrouwen, middelen te
vinden om voldoening te schenken aan
de wenschen, geformuleerd door de Ar
meniërs, om hen aldus te behoeden tegen
de ontberingen, die ze tot nu moesten
doorstaan.
De geallieerde ministers erkenden, dat
de financieele onafhankelijkheid van Tur
kije in groote mate moet worden ontzien
en dat, indien het lasten moet dragen
wegens zijn deelneming aan den oorlog
aan de zijde der centrale mogendheden,
zijn betalingscapaciteit vereischl, dat ei
alleen betalingen voor schadeloosstellin-
nistratie der Ottomaansche schuld ge
wassen, zai deze woro.en gehandhaafd en
bevestigd onder voorbehoud van zekere
voorzorgsmaatregelen iu het belang der
geallieerden; geen andere financieele- con
trole zal in Turkije worden gevestigd.
De geallieerde ministers hebben even
eens de maatregelen bestudeerd, die ge
nomen moeten worden om het voorloopig
ingestelde regiem van capitulaties aldus te
wijzigen, dat de rechten en belangen der
buitenlanders in Turkije er niet door
worden verkort.
Alle voorsteilen der geallieerde minis-
ters zullen aan de partijen aan beide Mf-'
den worden voorgelegd, die worden uit-
genoodigd binnen drie weken vertegen
woordigers te zenden naar een nader te
bepalen stad.
De hooge commissarissen vau Engeland,
Frankrijk en Italië zullen de vertegen
woordigers der vijandelijke partijen bij
staan cn men hoopt dat deze bemidde
ling, ingegeven door een geest van hooge
onpartijdigheid, den wapenstilstand en de
ontruiming vruchten zal doen dragen voor
het herstel van den vrede en de hand
having van orde en harmonie in het Oos
ten.
Volgens de „Paesè" zal de Russische
diclegatie slechts dan naar Genua gaan,
wanneer de Ifabiaaniscihc regeering haar
veiligheid waarborgt. Werowski heeft te
dezer zake een schrijven tot de Italiaan-
sche regeering gericht, waarop hij tot
dusver neg geen antwoord heeft ontvan
gen.
Sehanaer heeft in overleg met Facta op
het laatste oogienfbliik zijn terugkeer naar
Rome voor de ontvangst van thet Belgi
sche koningspaar opgegeven cn is Zon
dagnacht naar Londen vertrokken voor
een onderhoud niet Lloyd George. Te
Parijs verklaart men due reis uit het feit,
dat Italië «enigszins gekwetst geweest .s
door de bijeenkomst te Boulogne tus
schen de Engebscihe en Franscihe pre
miers alleen cn het daarom noodig vindt
ook mét Lloyd George over Genua nog
eens een apartje te hebben.
Omtrent de voorbereiding te Genua
wordt verder aangekondigd dat Bratia-
nou naar Parijs komt om met Poincaré
te overleggen over dezelfde quaeslics van
ontwapening, waarover Schanzer waar
schijnlijk met Lloyd George gaal praten.
Roemenië, en naar het schijnt <te heö'.e
kleine Entente, is het id. met Frankrijk
eens op stuk van de onmogelijkheid om
do ontwapening te land verder voort te
zetten, zoolang niet meerdere waarbor
gen aanwezig zijn en anen schijnt er daar
om over te willen praten, hoe in dezen
te Genua één lijn ie trekken.
Wat de Franscihe delegatie aangaat,
Lasteyrie heeft thans ook geweigerd, die
te prestiideoxen en aangezien men ditzelfde
van Baritheu verwacht, is het nog volst rekt
niet aan te geven wie de leider der dele
gatie worden zal.
Het verboden leyercongres.
De conventie van het Iersche repuhli-
keinsdhe leger, bijeengeroepen door de
aanhangers van Do Valera, is Zondag te
Dublin gehouden in weerwil van do aan
kondiging der voorloopige regeering, dat
alten, diie het congres bijwoonden, uit het
leger zouden worden ontslagen. Do split
sing in het leger is dierhalve volkomen.
De besprekingen waren huishoudelijk.
Tweehonderd afgevaardigden uit alle
dieeten des iandis woonden het congres bij,
maar de afgevaardigden wairen meest
zeer jong. Vóór de samenkomst van het
congres bezetten vjjftig gewapende aan
hangers van De Valera en twee grootste
vereeniigingsgehouwen van Dublin hene
vens de gemeentelijke markt, met welk
doel is niet bekend.
Voigienis Ja-ter J>e.r.ioh-t werd J*et con-i
gres na een zit ling van twaalf uur geslo
ten. Er werd met algemeene stemmen een
motie aangenomen, waarin het leger op
nieuw zijn „trouw aan de Iersche repu
bliek bevestigt en verklaart, dat het leger
zal staan onder oppertoezicht van een
speciaal bestuur. Besloten werd den
boycott tegen Belfast in Zuid-Ieriand
krachtig cloor te voeren en den boycott
uit te breiden tot de zes lllstergraafschap-
pen.
De bijzondere Reulerdienst meldt om
trent dit congres nog het volgende: De
interne moeilijkheden in -den vrijstaat zijn
söberp uitgekomen door de republikein
se he conventie van gisteren. De meeste
tegen het verdrag gekante uvïülairen
komen uit liet Westen en Zuidlen met een
sterke groep uit Dublin, terwijl de cen
trale graafschappen Glare en Zuid-GaH-
way vóór het verdrag zijn. De vrees voor
een burgeroorlog wordt geuit, terwijl ge
loofd wordt, dat Ulster strijdkrachten
mobiliseert met liet doel gereed te Zlïn
om van de scheuring in het Zuidien te
profiteeren. De conventie bestond, groo-
tendeels uit ongeuniformeende jongeman
nen. Een twintigtal mannen hield de
wacht rond het gebouw, maar <fe auton-
tailen beproefden niet tusscihenbeide te
komen. Het feit dat de voorloopige regee
ring macheloos was om de conventie te
voorkomen schijnt de uitspraak van den
repu'blikelnsöhen commandant O'Gonner
te rechtvaardigen, dat er spoedig vnjt
legers in Ierland zonden zijn, namelijk
het 'eger van den vrijstaat, die burgerlijke
ga-rde, en de republikein scire, B ri tsdhe en
noordelijke legers.
Ontvoerd.
Kenschetsend voor den verwarden toe
stand in Zuid-Ierland cn voor het weinige
gezag der voorloopige regeering in som
mige deelen van het land is wel het feit.
dat Vrijdag een politie-officier, die in het
district Ennïs van het graafschap Clare
b'ezïg was manschappen aan te werven
voor de Civil Guards, de nieuwe politie
macht van den vrijstaat, ontvoerd is en
naar een onbekende bestemming is over
gebracht.
In een verklaring 'der voorloopige re
geering over de samenstelling der nieuwe
Civil Guard, wordt het gerucht tegenge
sproken, dat zij in hoofdzaak bestaat uit
Black and Tans. Er wordt verklaard, dat
er in het geheel geen Black and Tans
deel van uitmaken. De sterkte bedraagt
thans 400 man, waarvan 370 leden v,an
het I«-sche republikeinsche leger en 30
oud-gedienden van de Royal Irish Consta
bulary.
HET MEMORANDUM VAN LLOYD
GEORGE.
Tardieu publiceert in de „Echo Natio
nal" een nota van Clemenceau, d.d. 29
Maart 1919, die een antwoord is op het
memorandum van Lloyd George. Clemen
ceau verklaart, dat hij het met de al
gemeene beschouwingen in de nota, be
treffende het maken van een duurzamen
vrede en dus een rechtvaardigen vrede,
geheel eens is.
Clemenceau doet aan de hand om aan
Duitschland in Europa gematigde territo
riale voorwaarden te stellen, opdat in
Duitschland uit den vrede geen diepe
wrok zou blijven.
Clemenceau zegt in deze nota over de
methode door Lloyd George voorgesteld,
op het bolsjewisme toe te passen, be
vreesd te zijn, dat deze een tegengesteld
effect zal hebben.
Onlusten verwacht.
Tot nu toe blijkt de arrestatie van
Gandhi weinig onlusten te hebben veroor
zaakt. De autoriteiten gelooven echter dat
er troebelen broeien en dat dq komende
Oostmoesson een seizoen van onrust zal
zijn.
DE INDISCHE LEENINGEN.
De minister van Indië gaf de commissie
uit het Lagerhuis voor leeningen ten be
hoeve van den aanleg van spoorwegen
en irrigatiewerken in het Oosten van In
dië fe kennen, dat het raadzaam zou zijn,
de Indische regeering te machtigen, in
Britiannië leeningen uit te schrijven, de
vijftig millioen pond niet te bovengaand,
voor bestuursdiensten, onder waarborg
van de Indische inkomsten.
HET CONFLICT IN DE ENGELSCHE
MACHINBNIJVERHEID.
Men is het eens geworden over den
grondslag voor een conferentie tusschen
de beide werkgeversverenigingen (de En
gineering en de National Employers Fe
deration) en het comité van onderhande
ling uit de vakbonden. De conferentie zou
27 Maart, gisteren, plaats hebben. Men
hoopt thans, dat het conflict niet zal
worden uitgebreid en dat de metaalarbei
ders het werk binnen enkele dagen zullen
hervatten.
De leiders der arbeiders van de scheeps
werven hebben besloten dat zij Dinsdag
avond zullen ophouden met werken han
gende bun referendum over het voorstel
inzake loonsverlaging. De werkgevers wei
geren den termijn te verdagen. Woensdag
zal derhalve op alle werven in het land
het werk stil liggen.
EEN ONVOORZIEN GEVOLG DER CON
FERENTIE VAN WASHINGTON.
Een onvoorzien gevolg der conferentie
van Washington is, dat de groote mo
gendheden, ofschoon zij de afgeschafte
oorlogsschepen niet aan kleine naties mo
gen verkoopen, wel gerechtigd zijn nieu
we dure oorlogsschepen te leveren. Fin
land heeft onmiddellijk nadat bleek, dat
de Amerikaansche senaat het vioolver
drag zou ratificeeren, onderhandeld over
den aankoop van zes Britsche torpedo
jagers. De Britsche admiraliteit wilde geen
tweedehandsschepen verkoopen, maar
hood de levering van nieuwe jagers aan,
die driemaal duurder zijn.
DE TUNNEL ONDER HET KANAAL.
Het parlementslid Sir Athur Fell is voor
nemens om namens de Lagerhuiscommis-
sie voor een Kanaaltunnel een motie in te
dienen, waaraan uit alle groepen in liet
Lagerhuis steun is toegezegd en waarin
wordt uitgesproken, dat de regeering ver
gunning dient te geven om het werk te
hervatten aan den Kanaaltunnel teneinde
aldus werkgelegenheid te verschaffen, het
goederen- cn passagiersverkeer tusschen,
Engeland cn het vasteland te doen toene-
nemen, om aan Londen de positie te ver
zekeren van eind-station der groote trans
continentale diensten en bovenal om de
vriendschap tusschen Engeland en. Frank-
rïjk hechter te maken, om de mogelijkheid
te verminderen, zoo niet op te heffen van
een nieuwen aanval op België en Frank
rijk door Duitschland cn, mocht dit gebeu
ren, mede te helpen aan de veidediging de
zer lenden.
DE ONTPLOFFING TE DUDLEY.
Bij de behandeling van de zaak tegen
den man van de eigenares en den bedrijfs
leider van de fabriek te Dudley, waar door
het oniploffcn bij het uit eikaar halen van
geweerpatronen een aantal meisjes (haar
aantal is reeds tot 19 gestegen) werd ge
dood, is aan het licht gekomen, dat er in
het geheel geen voorzorgen tegen een mo
gelijke ontploffing genomen waren. Er was
niet om vergunning gevraagd voor het ver
richten dezer werkzaamheden, waarvoor
24 meisjes in een rij naast elkaar geplaatst
waren. De vloer was van beion, niet, zoo
als het voorschrift luidde van Knoieum. «n
de werkplaats stond een open kachel'
waarin de werkman zijn soldee bar*
warm maakte. De meisjes droegen go»n
gummischoenen, doch gewone schoenen
met spijkers erin, terwijl er niet meer dan
twee meisjes in deze ruimte tij elkaar
hadden mcgien zijn. Er waren ook geen
ashcstafscheidingen tusschen deze meisjes
gemaakt. Als er voldoende bij elkaar was,
werd het kruit opgeveegd en door een jon-'
gen in het water gegooid. Tijder.s de be
handeling deelde de rechter mede. dat het
negentiende slachtoffer van de ontploffing
gestorven was; de moeder, die op de rit
ting aanwezig was, snelde schreiend weg.
EEN MIJNONGELUK.
Uit Colorado (Trinidad) wordt gemeld:
Na een ontploffing iri een mijn te Sopris
worden, zooals gemeld wordt, 17 man ver
mist, die naar men vermoed gedood zijn.
De oorzaak van het ongeluk is niet he
kend.
Uit Halle wordt gemeld, dat de porce-
leinfabriek Marseille te Köppelsdorf bij
Sonneberg voor het grootste gedeelte is af
gebrand. Hierdoor staat niet alleen het fa-
briekspersoneel op straat, maar worden
ook de talrijke arbeiders uit de omgeving
broodeloos, die hun bestaan vonden in de
poppeninduslrie, waarvoor de porcelein-
fabriek het materiaal leverde.
Zondag heeft te Berlijn een betooging
plaats* gehad van Oost- en West-Pruisen
tegen plannen tot het onder Poolschen in
vloed brengen van Oos-Pruisen en het af
scheuren der 5 Duitsche dorpen op den
rechteroever van de Weichscl in West-
Pruisen.
De stad Rome zal aan de Belgische re
geering een stuk grond van 2000 M2. aan
bieden in Valle Giulia, om aldaar een pa
viljoen te bouwen voor het houden van
kunsttentoonstellingen. De bedoeling is dat
in Valle Giulia door verschillende landen
degelijke gebouwen zullen worden ge
plaatst, zoodat aldaar een internationaal
kunstcentrum wordt gevormd. De schen
king zal geschieden ter gelegenheid van het
a.s. bezoek van koning Albert aan Rome.
De kapitein Proust is door den Fran-
schen krijgsraad tot levenslange gevange
nisstraf en militaire degradatie veroor
deeld.
Hij is er van beschuldigd, dat hij vóór
den oorlog in verbinding stond met Duit
sche agenten.
Marty en Badina, wegens muiterij in
de Zwarte Zee veroordeeld, zijn Zondag
bij de verkiezing wederom als Parijsche ge-
meenteraadsl'eden gekozen.
De stemming zal weer ongeldig worden
verklaard.
Een Engelsch meisje had het voorne
men te kennen gegeven en toebereidselen
getroffen, om langs een strakgespannen
koord in de nabijheid van den waterval de
Niagara over te steken. De autoriteiten
echter hebben de uitvoering van dit fira-
vourstukje verboden onder den indruk
van den ellendigen dood van den barbier
die destijds een poging heeft gedaan om
in een ton door den waterval heen te
komen.
Het Engelsche departement van de
schatkist heeft bepaald, dat er voortaan
geen rechten zullen worden geheven van
visch, die door Duitsche treiters in Engel
sche havens wordt aangevoerd. Ingevolge
de German Reparation Recovery Act is er
een recht van 26 pCt. betaald van de waar
de van de aangevoerde visch.
Sedert 28 Januari hebben 50 Duitsche
schepen te Aberdeen hun lading gelost, de
eenige haven van het Vereenigde Konink
rijk, waar zij zijn binnengeloopen. Er is
ongeveer 5000 pondsterling aan rechten be
taald en deze som zal worden terugbetaald
aan de Duitsche regeering.
In het Lagerhuis drong dezer dagen
het lid Kenworthy aan op opheffing van
de marinewerf op Jamaica. Namens de
regeering kon de heer Amercy meedeeien,
dat deze werf reeds in.. 1904 opgeheven
was!
In Engeland zal de gelegenheid wor-
'den opengesteld, advertenties fe plaatsen
op de achterzijde van postzegels. Zij zullen
alleen geplaatst worden op postzegels van
J4, 1,1 'A en 2 pence. De advertentie
wordt erop gedrukt voor de postzegel
wordt gegomd;, de inkt (die onschadelijk
zal zijn) zal dezelfde kleur hebben als do
postzegel.
De Volksraad der Zuid-Afrikaansclie
Unie heeft een wetsontwerp tot het verlce-
nen van het kiesrecht aan dc vrouw met
55 tegen 51 stemmen verworpen.
De Berlijnsche bladen melden, dat
een hofdame van wijlen dc Tsaritsa is ge
vangen gonoinen wegen» een reeks oplich
tingen cn diefstallen ten koste van haai
landgenooten.
HET BEZOEK VAN
KONING GUSTAAF.
De Koning: van Zweden hoeft thans
den wensch te kennen afgeven, aan de
Koningin een semi-offi iael bezoek te
brengen. Dat bezoek wordt in 't einde
van de maand April verwacht.
DE WERKLOOZE RAAD VAN
BEROEP.
Aan de „Tel." schrijft men uit Den
Haag:
Op grond van liet inijnrcglementi
1906 is in dit jaar een uit drie leden
bestaande Raad van Beroep voor de
Mijnbedrijven in het leven geroepen,
wiens taak het is te oordeelen over
de bezwaarschriften ingediend door
de mijndirecties tegen de door den
Hoofdingenieur van het Rijkstoezichfl
op de mijnen genomen beslissingen.
Gedurende de eerste twee jaren
van zijn bestaan heeft dc Raad twaalf
beroepszaken te. behandelen gehad.
Van 1908 tot heden heeft de Raad
slechts zes malen eene beslissing be
hoeven te nomen.
In 13 jaar dus 6 beslissingen, dat is
gemiddeld nog niet één beslissing om
de twee jaar.
Sinds 1916 heeft de Raad niets meer
te doen gehad.
Het vorige jaar zou er bijna wat
werk voor den Raad komen; er kwam
inderdaad een bezwaarschrift, waar
over de Raad echter, zooals later
bleek, niet kon oordeelen, daar het
niet tot zijn competentie behoorde.
Toch genieten de leden een vast
honorarium en vordert de Raad een
jaarlijfcsche uitgaaf uit 's lands kas
van f 4.500In verhouding tot het)
aantal genomen beslissingen kost elke
beslissing het rijk niet minder dan
ruim negen duizend gulden, wat in
dezen tijd van bezuiniging toch wel
wat heel veel is!
Jaarlijks moet de raad een verslag
van zijne werkzaamheden uitbrengen-
lil het gunstigste geval als er toe
vallig eens een zaak te behandelen,
valt. verschijnt over het afgeloopen
jaar een lijvig verslag van vzes" blad
zijden druks,, waarvan dc twee eerste
en de twee laatste nog in beslag
worden genomen door het omslag,1
terwijl het inliggend blad een „over
zicht geeft van de verrichtingen in
he: fgclo pen jaar".
vroeg hij „Men zou zeggen, mijnheer
d' Arbois, dat ge eenig gevaar vreest."
De markies sidderde onwillekeurig,
verwonderd dat men zijne gedachten
geraden had. Hij fronste de wenk-
b a wen.
Welk gevaar vroeg hij met bar-
sche stem.
„Gij zijt angstig, bevreesd."
„Ik En waarom zou ik dat zijn
„Gij weet," zei de heer Lantin op
zonderlingen toon en het voorhoofd
van den heer d' Arbois, niet uit het
oog verliezende, alsof hij de gedachten
wilde lezen, welke zich daarachter
vormden, ge weet, dat ge van mijne
zijde op volkomene toewijding kunt
rekenen.Mij kunt ge geheel vertrouwen.
De markies keek den man aan.
Hij wist niet, wat te denken van deze
toespeling. Ik hoop inderdaad,"
zei hij eindelijk, „dat ge mijne belan
gen" zult behartigen en niet die mij
ner vijanden."
De heer Lantin bleef aandringen.
Mijnheer de markies kan van mijne
toew'jding van mijne dankbaarheid
alle diensten vergen, welke hij noodig
acht."
'Wordt vervolgd).
