ELCK WAT WILS.
PRESIDENT KOOLEN
BINNENLANDSCH NIEUWS.
LUCHTVERKEER.
Doodelijk vliegongeluk bij Helder.
Uit onze Oost.
~6E!£ENGD NIEUWS.
EEN VLUCHT OVER DE DAKEN.
KORTE BERICHTEN.
HANDEL EN NIJVERHEID.
De Geschiedenis van de Eau de
Cologne.
kefiren (waardoor hot N eflenanasch
product duur, en duurder dan het bui-
tenlandsche, moest worden) en dat zij
niettemin alle „bescherming" van eigen
handel en industrie tegenover de bui-
tenlandsche (waardoor het binnenland-
sche product niet te duur zou worden
tegenover het buitenlandsche, zoodat
eigen handel en industrie door gemis
aan verkoop in het binnenland niet
kapot gemaakt zou worden) uit den
booze hebben verklaard.
r>e arbeider moest een hoog loon
verdienen, al werden daardoor de arti
kelen van Nederlandsch fabrikaat ook
duurder dan de buitenlandsche en al
raakten daardoor de- eigen handel en
industrie ook in de misère, zóó, dat 't
niet vól te houden was.
Doch tevens moest de arbeider ook
voor eigen gebruik kunnen profiteeren
van de goedkoopere buitenlandsche
producten, de producten, welke
door het buitenland goedkooper gele
verd werden, juist (voor een groot
deel althans) omdat de arbeider hier
zooveel moest verdienen.
De socialisten wilden steeds het mes
van twee kanten laten snijden:
1: hooge loonen verdienen en dure
artikelen fabriceeren,
2: goedkoope artikelen koopen uit
het buitenland voor eigen gebruik en
de zelfgefabriceerde, dure artikelen
aan hun lot overlaten.
Oftewel:
1: de inkomsten verhoogen, en
2: de levenskosten veringen.
Terwijl die levenskosten door het
koopen van goedkoopere buitenland
sche artikelen niet verlaagd kun
nen worden, zonder dat de eigen han
del en industrie genekt worden, waar
door alweer geen hoogere loonen (ten
slotte zelfs in het geheel géén loonen!)
kunnen worden gegeven.
Terwijl de inkomsten (arbeidsloo-
nen) niet verhoogd kunnen worden,
zonder dat de artikelen nog duurder
worden in verhouding tot de buiten
landsche, zonder dat de eigen handel
en industrie dus (zoo mogelijk) nog
móér wordt genekt.
Op twéé manieren, n.l. door dure pro
ductie én door afname van elders, wor
den alzoo de Nederlafcdsche handel en
industrie, waarvan cte arbeider leven
moet, onmogelijk gemaakt.
De socialisten hebben zooals ge
zegd het mes steeds van twee kan
ten willen laten snijden, ofschoon dit
economisch onmogelijk is.
Allemaal omwille van het nobel» ge
baar tegenover den arbeider, allemaal
omwille van de propaganda.
Te elfder ure, nu de Nederlandsche
handel en industrie al te deerlijk aan
het. kwijnen is en nu de socialistische
volgelingen de gevolgen daarvan aan
den lijve zijn gaan voelen, te elfder ure
hebben de socialisten iets van het hier
bedoelde economische vraagstuk wil
len lééren en willen begrijpen.
Nu de theorie hun al te laatl
onhoudbaar is gebleken, nu komen zy
om lijfsbehoud met hangende pootjes
terug naar de „kapitalistische" theorie.
lu de motie, welke dezer dagen iti
een hoofdbestuursvergadering van dé
bij het N. V. V. aangesloten bonden
werd aangenomen, over welke bijeen
komst wij gisteren het een en ander
meedeelden, heet het:
..De vergadering van de hoofdbe
sturen der bij het N. V. V. aangeslo
ten vakbonden, gehoord de bespre
kingen, spreekt als hare meening uit
dat de oogenblikkelijke economische
omstandigheden van dien aard zijn,
dat in bepaalde gevallen, wanneer
daardoor geen belangen van andere
industrieën worden geschaadtijde
lijk verhooging van invoerrechten of
invoerverboden voor bepaalde pro
ducten, gewenscht kunnen zijn."
De motie is nog 't beetje erg soepel,
faat nog wat achterdeurtjes open (voor
't geval de roode arbeiders nog eens
niet zoo verstandig,mochten wezen als
het hoofdbestuur!), doch, de terugtocht
is er: men heeft eenige hardleersch-
heid overwonnen!
„Het Volk" van Maandagavond keurt
in een artikel de „beschouwings"-mo-
tie van het N.V.V. in een bitter ge
stemd ar li kei af.
„Het Volk" spreekt van een „betreu
renswaardig" besluit.
„Het blaast" zoo heet het verder,
den protektionisten wind in de zeilen
en zal zonder twijfel de kracht van
ons verzet verzwakken tegen een poli
tiek, waarvan wij diep overtuigd zijn
dat zij evenzeer in het nadeel van ons
bedrijfsleven als van onze arbeiders
klasse zou zijn. Het brengt daarenbo
ven zekere niet onbelangrijke moeilijk-
h«len met zich mee. Men denke maar
eens agn het innerlijke konflikt, waarin
nu de verscheidene vakvereeniginsman
nen geraken, die op de kandidatenlijs
ten der S. D. A. P. voorkomen, ten
deele met zéér goede kansen. Krach
tens het program hunnei partij, aan de
totstandkoming waarvan een aantal
hunner meegewerkt heeft, zrjn zij tegen
protektie, maar krachtens het besluit
der hoofdbesturenvergadering van hun
Vakverbond zijn zij ervoor
„Het Volk" kapittelt verder:
,Jn elk geval kunnen wij niet inzien
dat op deze wjjze de kracht der arbei
dersbeweging als geheel versterkt zou
worden, wanneer het N. V. V. zich in
een belangrijk politiek vraagstuk be
wust tegenover de S. D. A. P. zou stel
len."
Ten slotte heeft „Het Volk" in de
motie evenals wij de soepelheid en de
achterdeurtjes opgemerkt en het blad
schrijft:
„Nu moeten wij dit besluit intus-
schen vooral uiet te tragisch opvatten.
Het besluit is nog al heel erg voorzich
tig geformuleerd en achteraf nog van
een zekere toelichting voorzien, die de
toch al beperkte strekking nog weer
een stuk verder bekrimpt. Bescherming
wordt alleen, en dan nog slechts tij
delijk, gewenscht genoemd voor be
paalde gevallen „wanneer daardoor
geen belangen van andere industrieën
worden geschaad."
Het lijkt ons een tamelijke heksen
toer, om met die beperking nog tot
zekere bescherming te komen.
Het zij zoo!
Doch de N. V. V.-ërs hadden in dit ge
val toch eens tot op zekere hoogte de
eerlijkheid willen betrachten en de
waarheid dienen; al3 mensciien, die
van ondervinding kunnen spreken; als
menschen, die inzien, dat 1t zóó met
onzen handel en met onze industrie
niét langer kan, hebben zij eenigszins
om beterswil de macht der economi
sche feiten willen erkennen.
Doch, ziedaar: conflict met de ver-
politieke partjjbroeders. die een anti-
beschermingsjjactie in verkiezingstij
den niet willen missen, en die on
danks de mannen van het vak de
goegemeente nog maar stééds wijs wil
len maken, dat we èn goedkoop nit bet
buitenland kunnen bljjvon-' koopen, èn
duur tegen hooge loonen kun
nen blijven produceeren in het binnen
land!
De N. V. V.-mannen zijn den rooden
politici een cogenblik te eerlijk ge
weest!
De „Residentiebode" wijst er op *hoe
mr. Kooien zich deze week, in de zit
ting der Tweede Kamer van Woensdag,
weer een met kalm en vast beleid
optredend president getoond heeft. Het
ging er rumoerig toe in die zitting en
de sociaal-democraten woerden zich ge
weldig, maar de heer Kooien wist den
storm te bezweren.
f Kalmte, va~tce..;denl:eid, slagvaardig
heid en onpartijdigheid zijn de eigen
schappen, die een leider van een parle
ment in onze dagen moet bezitten en de
heer Kooien heelt gistermiddag opnieuw
bewezen, dat hij deze deugden in hooge
mate bezit.
Vast hield hij de teugels in handen,
was niet van zijn stuk te brengen, had
op alle tegenwerpingen onmidddellijk een
afdoend antwoord en slaagde er op die
wijze volkomen in, om op de meest woe
lige momenten de orde te handhaven.
Herhaaldelijk trachtte de heer Hugen-
holtz zijn leiding te saboteeron, eerst
vriendelijk, later boos en snauwend, maar
de heer Kooien bleef onvermurwbaar.
Duys wist hij onmiddellijk den mond
te snoeren, Kleerekoper op zijn plaats
te zetten, Troelstra, die zich in zijn
opwinding liet verleiden tot een onpar
lementaire uitdrukking, af te straffen,
en op die wijze bleef hij op de meest-
rumoerige oogenblikken de situatie vol
komen meester.
Aan zijn krachtig beleid en doortas
tendheid was het dan ook te danken,
dat het socialistisch heibeltje op niets
uitliep.
President Kooien, zegt de „Bes.," bleef
over de geheels linie overwinnaar en
de goede orde werd geen oogenblik ver
stoord.
Ook in het verdere doel der vergade
ring.
„De heer Kooien", besluit het blad,
„heeft opnieuw getoond, voor zijn moei
lijke en zware taak bijzonder berekend to
zijn en een Kamer-president, die voor den
heer Foek niet behoeft onder te doen.
VLEESCHKEUBINGSWET.
De Memorie van Antwoord is versche
nen op het Voorlcopig Verslag betreffende
het wetsontwerp tot wijziging van da
Vleeschkeuringswet.
Dat de indiening van dit ontwerp 'n
ernstige verzwakking van de wet zou
zijn, kunnen de Ministers allerminst toe
geven. De bedoeling toch is vrij te
laten van overheidsbemoeiingen die per
soonlijke handelingon, die voor de volks
gezondheid zonder gevaar zijn. Maar dit
bestek laat ook niet tos, gevolg te ge
ven aan den wensch van zeer vele
andere leden, die een algemeene vrij
stelling van de huisslachtingen begesren,
onder voorbehoud dat voor bepaalde
streken de .vrijstelling zou kunnen wor
den opgeheven. Werd vrijstelling regel
van de wet, dan zou opheffing daarvan
een zeer nadrukkelijk uitzonderingska
rakter hebben. Voor de streek, die zij
zoo treffen, zou zij min of meer
brandmerkend zqn en zoolang niet z er
ernstige feiten voorkwamen, zonden tel
kens protesten niet uitblijven.
De Ministers kunnen zich zoar go -d
verklaren, dat het platteland hier en
daar meer verlangt dan het ontwerp
biedt. Beden, om dat te geven, is er;
niet, wanneer dat meerdere de belangen
der volksgezondheid in gevaar zou bren
gen, maar er is evenmin reden voor
het platteland het uiterste te blijven be-
geeren en af te wijzen een redelijke
tegemoetkoming, die rekening houdt met
de belangen der volksgezondheid.
Wanneer op ruime schaal van de vrij
stelling wordt misbruik gemaakt en met
name vieeech van ziek vee met behulp
van de vrijstelling der huisslachiing in
consumptie wordt gebracht en wanneer
die misbruiken niet met kracht worde
tegengegaan door het gemeentebestuur,
dan zal de vrijstelling moeten worden
ingetrokken. Het moge niet aangenaam
zijn voor goedwillenden, die wonen in
een streek, waar wetsontduiking in-
heemsch is, daar staat tegenover, dat
voor die goedwillenden de opheffing van
de vrijstelling allerminst een ramp is,
maar slechts een kleine vrijheidsbeper
king, die zij zonder morren zullen dra
gen om hun overheid te helpen in den
strijd tegen de kwaadwillenden, wier be
drijf inderdaad tot een ramp kan leiden.
Daarom is het noodig, dat vrijstelling
tot wederopzegging kan worden verleend.
Gevaar voor misbruik van stempels be
staat natuurlijk steeds.
Worden huisslachtingeu vrijgelaten,
dan kunnen geen maatregelen worden
genomen tegen wreedheid bij het slach
ten.
De gemeenten behoeven geen kosten
uit de belastingpenningen te betalen
de kosten kunnen geheel worden gedekt
door een keurloon. De wet kost dus aan
de gemeenten niets. Tegen de regeling
van een gedwongen samenwerking wor-
dden bezwaren aangevoerd, die naar de
meening van de ministers niet gegrond
zijn. De ervaring leeft integendeel dat
door samenwerking met minder perso
neel kan worden volstaan dan anders
noodig zou zijn. Nu moet hierbij be
dacht worden, dat het ontwerp alleen
beoogt aan de regesring de bevoegdheid
te geven tot samenwerking te dwingen,
d.w.z. subsidiair tot het toepassen van
dwang. Eenige gemeentebesturen hebben
daarom gevraagd.
De regeering ziet er bij nadere over
weging geen bezwaar in, het verboden
vervoer ie stempelen tot overtreding. Het
ontwerp wordt daarom dienovereenkom
stig gewijzigd. Voor het geval van reci
dive wordt evenwel in verband met ge
vaar, dat uit de overtreding, dreigt
verzwaring van straf voorgesteld.
EEN OFFICIER-VLIEGER GEDOOD.
Naar dit Helder gemeld wordt, is
Maandagochtend in het vliegkamp „De
Kooi", aldaar, een marine-vliagtuig ge
vallen van een hoogte van 100 M.
De officier-vlieger C. P. Auwerda werd
gedood. De luitenant ter zee 2e klasse
J. F. Mahns brak een boen. De oor
zaak van het ongeval is niet te wijten
aan eenig gebrek aan het toestel
ook de motor werkte goed doch
was het gevolg van plotselinge vaart
vermindering bij het nemen van een
bocht.
De Marine-Luchtvaartdienst heeft
den geheel en winter de verbinding
onderhouden tusschen Vlieland, .toen
het door hel ijs afgesloten was van
den vasten wal en de Friesche kust.
In geen twee jaar is een ongeluk bij
de Marine-Luchtvaart voorgekomen.
De gedoode officier-vlieger Auwerda
was 32 jaar oud.
VALSCHE MUNTERS IN INDIë.
De politie te Batavia is, naar Aneta
meldt, een wijdvertakte valsche munsters-
bende op het spoor gekomen. Ettelijke
valsche biljetten zijn in beslag genomen.
HONDSDOLHEID TE BATAVIA.
De hondsdolheid te Batavia neemt weer
toe. Dat blijkt uit een door den directeur
van het Instituut Pasteur aldaar aan de
Javabode gericht schrijven van den vol
genden inhoud:
Sinds 4 Februari 1922 zijn aan het In
stituut Pasteur 9 honden gebracht uit Ba
tavia, waarbij hondsdolheid kon worden
aangetoond. De dieren waren grooten-
deels afkomstig uit Pegangsaën, Oud Gon-
dangdia en Tjikini, verder nog een paar
uit Tanah-Abang en Goenoeng-Sahari.
Er gaat de laatste dagen geen dag
voorbij of er moet een aan dolheid lijden
den hond worden opgenomen. In de 2
voorafgaande maanden kreeg* het Insti
tuut Pasteur een 4-tal zieke honden uit
Meester Cornells ter onderzoek. Waar er
in korten tijd zoo een groot aantal dolle
honden aan het Instituut Pasteur wordt
gebracht, kan men er van overtuigd zijn
dat er veel en veel meer in- Batavia aan
wezig zijn waar hier van bekend wordt.
Het publiek zij dus op zijn hoede. Een
groot aantal gebeten of geïnfecteerde per
sonen kwamen reeds in behandeling, ter
wijl sommige personen wast-van bekend is
dat zij gebeten werden, voor dat de eige
naar van den hond vermoeden kreeg van
dolheid, zoodat zij het dus niet behandeld
kunnen worden.
VERDACHT STERFGEVAL.
Dc Justitie te Heerenveen heeft sectie
gelast het lijk van de bejaarde vrouw J.
Kok te Steenwijk, die daar onder ver
dachte omstandigheden overleed. Zij
woonde als kostgangster in bij het «cfit-
paar H, aldaar en legde verleden Vrijdag
voor de Rechtbank te Heeienveen voor HL
en diens vrouw bezwarende getuigenis af
inzake oplichting, in welke zaak de
Rechtbank in verband met valschheid in
geschrifte nadere instructie gelastte. H.
had toen aan de Rechtbank 'n verklaring
overgelegd door de vrouw Kok ondertee
kend, waarin deze bij overlijden al haar
geld aan H. vermaakte.
De vrouw hierover gehoord, deelde
mede, dat zij van een dergelijke verkla
ring niets afwist. Thans is vrouw Kok
plotseling overleden.
KAPITAAL-SMOKKELARIJ.
Uit Kleef wordt volgens de „Tel." ge
meld:
De Duitsche douane is aan de Neder-
landsch-Duitsche grens bij Beek een
systematische kapitaalsmokkelarij op het
spoor gekomen. Zij heeft te Wijier een
aachttienjarig meisje met 184,000 mark in
papier en haar vader met 24.000 mark en
twee verzegelde brieven van een bank te
Kleef gearresteerd. Het meisje verklaarde,
in' den loop van één jaar zes a zeven
maal kapitalen naar Nederland te hebben
overgebracht.
Er is een gerechtelijk onderzoek inge
steld.
GALGENHUMOR.
Een landgenoot, die vermoedelijk op 1
April een belastingbiljet had thuis gekre
gen, had er niettemin het geld voor over
om in een der bladen de volgende adver
tentie te plaatsen:
Lieve Al va,
kom terug, 12 pet. geboden.
Eenige belastingbetalers.
„Vad."
ZONDERLINGE ZELFBESCHULDIGING.
Zondag is uit het Galgeven onder de
gemeente Berkel, naar de „Tel." meldt
het lijk opgehaald van een ongeveer 30-
jarigen Duitscher, woonachtig te Tilburg.
In kleedingstukken, die op den kant la
gen, zou naar verluidt een notitieboekje
zijn gevonden, waarin geschreven was: Ik
ben de moordenaar van Mr. Wijsman.
Men neemt dit echter niet au serieux.
daar de Duitscher niet goed bij het hoofd
was. Eenige andere Duitschers hadden de
Tilburgsche politie reeds eerder voor hem
gewaarschuwd.
Maandagnacht ontdekte, naar het HWd.
mededeelt, een politieagent iets verdachts
in het gebouw „Arnhem", aan het Rokin
te Amsterdam, 't Bleek dat zich twee per
son enbevonden in den~kelder, in gebruik
bij de firma Mak.
Toen zij bemerkten dat zij ontdekt wa
ren, en geen kans ziende naar buiten te
komen, vluchtte het tweetal dieper het ge
bouw in. Eén hunnen sprong door een
ruit. Deze man wist het dak te bereiken
en wandelde van daar naar het dak van
het aangrenzende gebouw der firma Blik -
man en Sartorius en vervolgens naar hef
dak van het gebouw der Rottenkmsehe
Bank, waar de politie hem wist te grijpen.
Op hem werden inbrekerswerktuigen en
een browning gevonden.
Zijn mede-dader, die hoogstwaarschijn
lijk ook op het dak is geweest, heeft men
niet gevonden. Deze schijnt dus kans ge
zien te hebben zich ergens naar beneden
te laten glijden. De inbrekers hadden nog
niet den tijd gehad iets buit te maken.
De aangehoudene is een berucht inbre-
kerstype, bij zijn kornuiten bekend onder
den naam „de goddelooze". Hij is reeds
vele malen met de politie in aanraking ge
weest.
ONZE mol:_ns.
Te St. Maartensdijk (Zeelandi, wordt
de watermolen gesloopt, de eenige van
het eiland,- die zoo trouw meehielp a p
het eigenaardige vlakke b-nd een zeker
cachet te geven; maar er móet ia berust
worden, dat dit jchowsc. vere.vujnt. wa-J
voor intensieve ,andbebouw'*,g I» ru een
maal een afdoende suatie noodzakelijk en
daarom moet de molen plaats maken voir
het stoomgemaal. Er is een tijd geweest,
dat de lage landen in Zeeland verdron
ken, zoodat niet zelden uitstel of kwijt
schelding van polderlasten moest gege
ven .worden vanwege de groote schade
veroorzaakt door het binnenwater. In
Schouwen had men zelfs in de 18e eeuw
een strijd tegen de watermolens en men
verzuimde molens te repareeren of nieuwe
te plaatsen; in plaats daarvan ging men
de waterleidingen verdiepen en den
bodem der sluizen verlagen, om de kosten
van onderhoud en opricht van de water
molens te besparen en een reeks van
jaren twistte men over de vraag, wat
beter was watermolens of verdiepte
waterleidingen. Later ,zag mén in, dat de
strijd tegen de molens een dwaze was.
Waar in vele streken ook de wind-
korenmolens plaats moeten maken voor
molens, welke met stoom gedreven wor
den en dus de windkorenmolens verdwij-
neni een verlies aan landschapschoon,
waaróver van alle zijden steeds spijt
wordt uitgedrukt, daar blijven de mo
lens van ons eiland gelukkig tot heden
nog gespaard; op al de dorpen en ook te
Tholen zelf, rijzen nog steeds de hooge
gevaarten met hun draaiende wieken, die
het landschap zoo rustig stoffeeren; on
der deze zijn er enkele van ouden datum
en ouden vorm; zoogenaamde standdaard-
molens, geheel van hout, waarvan het
bovendeel kan rondgedraaid worden. Te
Oud-Vossemeer o.a. staat nog de oude
molen „De Vos" die op de helft der 18e
eeuw, nog aan de Ambachtsheeren be
hoorde, die toen het maalrecht hadden
of liever gezegd beschikten over maal-
dwang. De molen werd in 1747 verkocht,
maar de heeren hielden er het recognitie-
recht op, dat er thans nog op drukt.
(Hbld.)
Teffen den zomertijd. De landbou
wers te Gasselte en omstreken gebrui
ken den zonnetijd en weigeren den
zomertijd te gebruiken.
Smokkelen. Het Duitsche sleep
bootje, te Delfzijl bij het smokkelen
van jenever in beslag genomen, is
tegen f 1200 losgeld weer naar Emden
vertrokken.
Het ffizicht verlorcn. De 52-
jari'ge werkman Jansen, werkzaam in
de fabriek van verduurzaamde levens
middelen van de firma Dros en Tiele-
man te Leiden, werd Zaterdagmiddag,
tengevolge van het ontsnappen van
dampen uit een ammoniak-reservoir,
waarin een lek was ontslaan, ernstig
aan de beide oogen verwond, zoo
dat de man er het gezicht bij zal moe
ten inboeten.
DE MELKPRIJS TE AMSTERDAM.
Op een ledenvergdaering van den Alg.
Melkslijtersbond te Amsterdam is met
algemeene stemmen besloten den ver
koopprijs der melk voorloopig te stellen
op 16 ct. per liter.
INKOMSTENBELASTING IN EN IK
LAND.
Hun, die geldbeleggingen in Engeland
hebben, is het bekend, dat de inkomsten
belasting van de renten afgetrokken wor
den ten hoogst gerekend op 6 shilling
per Engelsche pond. Deze belasting kan
echter op meerdere dezer bel6ggingen ge
durende de laatste 3 jaren aan de be
leggers terug gegeven worden. Daaronder
zijn begrepen alle Engelsche staats, oor-
logleeningen, Canadeesche spoorwegen,
Engelsche koloniale Staatsleningen en eeD
groot aantal andere fondsen.
Inlichtingen over bovenstaand worden
kasteloos verstrekt door: Sidney King,
Room 41, Langboume Chambers 17, Fen-
church Street, London E. C. 3, Engeland
De uitvinder van Ean de Cologne i-s,
zooals vrij algemeen bekend is, de
Italiaansche handelaar Giovanni Maria
Farina, die zich in het jaar 1709 in
Keulen vestigde. Zooals zooveel pro
ducten., die tegenwoordig op de we
reldmarkt een groote rol spelen, werd
ook de bereiding van Eau de Cologne
op zeer bescheiden schaal begonnen.
Vijf en twintig jaren oud, verliet de
genoemde kleinhandelaar zijn vader
stad Domo d'Ossola, om zijn geluk aan
den Rijn te beproeven. Hij ventte
met toilet-artikelen, zeep, parfumerie
ën, die hij uit zijn vaderland betrok.
Ten slotte koos hij Keulen tot woon
plaats, waar hij een klein winkeltje
aan de Jülichplaats huurde. Hier be
gon hij een reukwater te bereiden,
waarvan hij zorgvuldig het geheim be
waarde. Hij gaf het den naam van.
zijn nieuwe residentie, welke plaats
zijn tweede vaderstad werd. Het duur-
de verscheidene jaren, eer de roep
van het „Reulsche water" over de
grenzen van de Rijnprovincie door-i
drong; eerst na den zeven-jarigen oor
log en na den doortocht van het Fran-
sche leger kreeg het zijn wereldnaam.
Door de officieren van de maar
schalken De Richelieu en Soubise,'
deed het zijn intrede in de salons van-
Versailles en daardoor werd het nieu
we reukwater van dien tijd af Eau
de Cologne genaamd wereldmode.
De uitvinder ervan stierf in 1766, na
dat hij den triumf van zijn uitvinding
nog beleefd had. Zijn neef erfde zijn
geheim als iets van onschatbare waar
de. Deze leidde de fabriek aan de Jü
lichplaats tot 1792 en liet ze toen
na aan zijn drie zoons: Johann Bap
tist, Johann Maria en Karl Antony
Nooit werd een staatsgeheim zorgvul
diger bewaard, dan het geheim van'
de fabrikanten van het beroemd par
fum, want sedert 1709 zijn slechts 12
personen van het bereidingsproces op
de hoogte gebracht. Het eerste
door den uitvinder zelf geschreven
recept wordt in de fabriek in een
speciale kamer in een kristallen vaas
bewaard. Deze vaas staat in drie in
elkaar passende, afgesloten kistjes. Ia
het lokaal, dat dén uitvinder tot labo
ratorium diende, is nog de machine te
zien, waarin de oliën met behulp
van een zwengel vermengd werdem
en waarvan het mechanisme aan een'
botermachine doet denken.
In hetzelfde vertrek bevindt zich
een kistje van houtsnijwerk, dat de
kranen bevat, die vroeger voor vul
ling der flesschen dienden en door
haar kleine afmetingen aan het be
scheiden begin der firma herinneren.
De kelders der fabriek bestaan uit ge
heel afgesloten cellen, die door dikkei
muren van elkaar gescheiden zijn.
Hierdoor blijft in geval van brand deze
tot het gedeelte van den kelder be
perkt, waarin hij is uitgebroken. Daar
wordt in reusachtige vaten het reuk
water opgeslagen. De tonnen zijn ver
vaardigd van Libanon-ccderhout, het
geen niet alleen buitengewoon veel
weerstandsvermogen heeft, maar ook
geen lucht overdraagt op de vloeistof.
De vaten worden eerst tot de helft
met wijngeest gevuld, eer de olie-es
sence er aan toe wordt gevoegd. Ten
eslotte maakt men ze dan wcct met
alcohol vol. Na veertien dagen liggen,
is de vloeistof vermengd en kan ze
afgetapt worden. Op den bodem van
het vat blijft een groenachtig schuim'
achter, dat een uitstekend middel te
gen rheumatiek schijnt te zijn. De
kelders moeten voortdurend bewaakt)
worden, daar het vaak voorkomt, dat)
een vat harst. De geheimzinnige olie
essencen worden in kleine, ronde va
ten van vertind blik bewaard; daar
omheen is nog een houten omhulseL
Door het lange liggen wordt de Eau
DE GEVOLGEN VAN EEN WEINIG VOGELLIJM.
Een geschiedenis, die geen verklaring behoeit.
de Cologne steeds beter. In de kelders*
op dc Jülichplaats bevinden zich nog
flesschen uit het jaar 1750; gewoonlijk
echter geschiedt de verzending een
half jaar nadat ze vervaardigd werd.
ZELFKRITIEK.
Boer: Wit u ook of mijn bist 'n prijs
bekonimen hèt?
Jurylid: 'k Weet het niet. Ik hoor
bij de ossen.
NAÏEF.
Dokter: Maar u hebt nog nieis van
het drankje gebruikt!
Patiënt: Nee, natuurlijk niet, er staat
toch op de flesch: steeds goed gesloten
houden!
COMPLIMENTEN.
Een jong chirurg was met eenige ande
re gasten ten eten gevraagd bij een dame
van over de vijftig, maar die zoo jeugdig
deed als een meisje van twintig.
Be dame verzocht den chirurg een kui
ken te snijden, maar de chirurg slaagde
daarin niet.
In plaats van dit over 't hoofd te zien.
vestigde de gastvrouw juist de aandacht
op de mislukking van 's dokters pogen
door, met venijnige scherts, te zeggen:
U mag dan een knap chirurg zijn,
maar als mij een been afgezet moest wor
den, kwam ik niet bij u.
Niet! merkte de chirurg op. Maar u
is pok geen kuiken meer.
T WAS VEILIG
Nog een plaasie open, heeren?
De heeren keken zuinig, maar reeds
wrong de nieuwe reisgenoot zich naar
binnen en heesch, met zichtbare inspan
ning, een reusachtigen koffer in het ba
gagenet, zoodat het ding te wiebelen en
te balanceeren lag en het nerveuse heer
tje, dat eronder zat, met-dood en verderf
bedreigde. Het heertje schoof heen en
weer, maar zat stevig gekiemd tusschen
zijn buurlui, die zich blijkbaar van het
gevaar niet bewust waren.
Angstig wrong hij zijn hoofd omhoog
en blikte zenuwachtig naar den genoeglijk
schommelenden koffer, die bij eiken stoot
van den wagon voorover zwikte.
Eindelijk tikte de zenuwachtige zijn
overbuur, den eigenaar van het dreige
ment boven zich, op den knie en vroeg:
Mijnheer, is dat wel veilig?
De eigenaar keek omhoog naar den
koffer, die juist een diepe knik maakte en
zei toen geruststellend:
D'r zitten drie sloten pp.
RAADSELSCHRIFT.
Iemand, die bij juffrouw Jansen moest
wezen en Dij de buren informeerde, krejg
van buurman het snibbig antwoord of
hij niet lezen kon, wat op de deur stond.
En ja, daar stond iets nl.'
fan
to
safes ni tuis
TEVREDENHEID.
Sadi, een Perzisch dichter, 2eide dik
wijls: „Ik heb nooit over m'n lot geklaagd
dan eens, toen ik barrevoets was en geen
geld had om schoenen te koopen; maar
toen kwam ik een man tegen, die geen
voeten had. en ik was tevreden met
mjjn lot."
DAT GAF TE DENKEN.
Twee vrienden zaten 's avonds laat in
de herberg. Beiden z wegen geruimen
tijd diep nadenkend stil. Eindelijk spreekt
de een: „Zeg eens Jansen, wat zegt gij
tegen uw vrouw; als ge 's avonds zoo
laat thuiskomt?"
„Ik zeg alleen: „Goeden avond!" De
rest zegt mijn vrouw heelemaal alleen.
DE SPECIALITEIT.
Een. patiënt kwam bij een beroemden
oogarts. De geleerde keek hem in het
oog $n zei: ,,'t Zit 'm niet in je oog,
dat zie ik zoo dadelijk, 't zit 'a meer
in je zenuwgestel."
„Dokter", riep de patiënt, „u kijkt
in m'n verkeerde oog, dit is van m'n
alas."
DE AFGOD.
Een predikant die een eerste liefhebbei
was van een goede pijp tabak, ontving
eens bezoek van een dame, juist terwijl
hij op zijn gemak zat te rooken.
Zoo dominé, sprak zij, offert gij
weer aan uw afgod?
Volstrekt niet, mevrouw, was het
antwoord", ik verbrand hem.
OP HET CONCERT.
Een vader, die erg van muziek hield, nam
zijn zoontje mee naar 't concert. De jon
gen was liever blijven spelen, maar va
der vond dat een concert veel mooier en
nuttiger was. Het zoontje verveelde ziel
vreeselijk. Hij zat zenuwachtig op zijn
stoel te draaien terwijl de beroemde viool
cellist een solo speelt. „Vader," vraagt hij
eindelijk, „als die man die oude kist door
gezaagd heeft, gaan we dan naar huis?"
SLECHTE HUIZEN.
Jan en Piet zijn samen in druk gesprek
gewikkeld over de verdorvenheid onzer
huidige maatschappij.
Als van zelf komt het gesprek natuurlijk
op de z.g. „slechte" huizen.
Wee hem, die daar den voet zet, ver
maant Piet ernstig.
Nou, zegt Jan, ik kom er anders iederen
dag.
Hoe kom je daar toch toe, vroeg Piet,
Wel, zegt Jan: Ik moet wel. Ik woo-
in die betonwoningen van jou.
RAAK.
Ongalant jongmensch, danst op een bal
met een meisje met rood haar.
„Ik mag wel oppassen," zegt hij schert
send, „dat u me niet in brand steekt!"
„O! weest onbezorgd", antwoordde het
meisje, „u bent nog veel te groen om t"
brandenl"
