ZIJN SLACHTOFFER.
BUITENLAND.
INDISCHE KRONIEK.
Tweede Blad - 14 Aprii Ü22
m de vorige Kroniek» een twintig
da g en geleden, gaf ik in groote trek-
'cen aan, wat de voornemens en plan
um waren van het zoogenaamde
Autonomie-comité. Het bleek toen
loodig een korte kenschetsing te
>even van de voorstellen, die door de
commissic-Carpentier Alting in haar
rapport waren gedaan.
Het valt me niet gemakkelijk, na
100 langdurige onderbreking, den
draad van mijn verhaal weer op te
vatten.
Teruggehouden uit het drukke be
weeg van het actieve leven, heb ik
uren lang van uit mijn ziekbed in
stille beschouwing de wisseling van
luchten en lichten gevolgd aan het
stukje hemel, dat ik door de ramen
zien kon boven de massa van trooste
loos leelijke achtergevels der huizen.
Ik heb op den officieelen lentedag de
sneeuw in dichte .vlokken zien neer-
warrelen uit de grijze lucht, ik heb
danrna ook wel liet kleine stukje
openheid in het uitzicht gezien als
een vlekkeloos stukje blauw, doch
het trillen van de nog kale wingerd
ranken langs den muur toont me, dat
de straffe oostenwind als trouw
trawant van den onvermurwbaren
wintervorst nog immer den baas
speelt. O, die Hollandsche winter
Op een der torentjes, die ik op een
der daken zie spitsen, staat een
windwijzer in den vorm van een zeil
scheepje. Naar de wendingen van
dat vaartuigje lig ik den ganschen
dag met aandacht te turen. Eiken
ochtend, wanneer de gordijnen om
boog gaan, zoekt mijn blik het op.
Waarheen bolt nu zijn zeiltje. Nog
niet cén dag zag ik het scheepje ge
koerst door den Zuiden-wind, meest
al richt de Noordenwind zijn boeg
.naar het Zuiden.... waar heel ver
weg het zonneland licht...;
Hoe zat het ook al weer met dat
Herzieningsrapport
Naast me ligt liet lijvige boekdeel
van 605 pagina's, liet verslag, waarin
de belangrijke werkzaamheden der
Commissie luinne gewichtige uitdruk
king hebben gevonden, bevattende
een Ontwerp van wet op de lands-
ordening van Indië", voorafgegaan
door een Algemeene toelichting, wel
ker beschouwingen de meening van
de meerderheid der Commissie weer
geven, en gevolgd door de noodige
bijlagen en ïninderliridsiiota's.
'Ik zal me hier beperken tot de hoofd
zaak, en cl. s het hier bo'-cn genoemde
aanhangsel onb esproken laten, en van
de hoofdzaak alleen weer de grootste
hoofdzaak, d. i. dat deei, hetwelk
betreft de hervormingen in direct
verband staande met dc autonomie
van Indië als geheet. Dus juist die
autonomie, welke in het ontwerp-
program der Katholieke Staatspartij
niet afzonderlijk wordt genoemd. Im
mers het eerste artikel der daarin
opgenomen koloniale paragraaf
spreekt alleen van „Voorbereiding
van de staatkundige zelfbeschikking
binnen liet Rijksverband, o. a. door-
krachtige ontwikkeling van locale auto
nomie en zelfbestuur.
Merkwaardige afwijking, waarop ik
de aandacht vestig. Ik ben nu eenmaal
niet voor kikeboe-spelen.
Een afwijking, die bijzondere be-
teekenis gekregen beeft en steeds
meer zal verkrijgen juist door die
actie ontijdig öf wel gekozen van
tijdstip, kortzichtig, of van vooruit-
- zienden staatsmansbiik getuigend, het
(loet er niet toe voor autonomie
van In die als staatkundig geheel.
Op blz. 1 van het Verslag der Corn-
- tot herziening enz., de lezer
;t nu al, staat o. m. te lezen
)ver de vraag in welke richting
lijn ligt, waarlangs de staats-
richting van Indië moet worden
herzien, is in het algemeen be
schouwd, in haar (d.i. van de Com
missie S.) nauwelijks verschil van
gevoelen geweest. Van meet af
stond bij haar vast, dat die lijn
ligt in de richting van toekenning
van autonomie; aan zelfstandige
gcbiedsdeelen van Indië.
Waar de voorbereiding van de
autonomie van indië ter sprake
wam. werd voorts daarbij ge-
FEUILLETON
„Ik ben Constarum Bouraillén, ge
woonlijk Eendenbek genaamd."
„Dat weet ik; nu verder!"
„De fortuin is mij niet gunstig ge
weest."
„Dat is wel te zien."
„Een zeker spreekwoord zegt: Op
onrechtvaardige wijze verkregen goed
gedijt niet. 't fs waar, 't gaat somtijds
niet altijd zoo, als ik ten minste oor
deel, maar 't geen ik 0111 mij heen zie.
Wel grappenmaker, 't is u gelukt, u,
den verdelger van doktoren, die u in
den weg staan."
Lantin werd lijkkleurig. Hij keek on
rustig om zich heen, om zich te over
tuigen, dat niemand die woorden had
gehoord. Daarna zei hij op ruwen toon:
„Genoeg met die grapjes, zeg wat ge
van mij wilt."
ik ben hier gekomen, om eens de
'otgevailen van mijn kameraad en van
mij te vertellen, gij weet wel Maxime
Péri.i, dien reusachtig sterken vent."
aacht aan twee factoren. In de
eerste plaats zou al dadelijk aan
indië een groote mate van zelf
standigheid in wetgeving en be
stuur moeten worden toegekend,
in de tweede plaats zou meer dan
tot dusver het geval, het recht der
bevolking moeten worden erkend
om invloed uit te oefenen op wet
geving en bestuur, opdat daarbij
in meerdere mate zal worden reke
ning gehouden met hetgeen in
haar rechtsbewustzijn leeft en door
bare behoeften wordt vereischt."
in dit citaat vindt de lezer duidelijk
genoeg de beginselen aangegeven,
welke de Commissie ais grondslag
heeft genomen voor hare herzienings-
voorsteilen.
De noodzakelijkheid om het zwaar
tepunt van regeering en wetgeving
naar Indië te verleggen acht de com
missie gegeven door de groote nadee-
len, welke de tot heden gevolgde me
thode heeft om van uit het Binnenhof
te 's-Graven'uage Indië te regeeren.
De commissie wijst daarbij
1. op de mogelijkheid, dat overwe
gende aandacht zal worden geschon
ken aan specifiek Nederlandsche be
langen
2. op het feit, dat de behoeften van
Indië zoo goed als altijd in Nederland
minder duidelijk zullen werd cm be
seft dan in Indië zelf
3. op de practische moeilijkheid,
dat door de leiding in Nederland te
behouden de afdoening van tal van
urgente Indische zaken op uiterst
hinderlijke wijze wordt vertraagd.
Ik zal de commissie niet in haar
betoog volgen, op mij maakt dit hiel
en daar den indruk, dat de Commissie
niet overal een rustige argumentatie
heeft vol kunnen houden, doch zich
hier en daar heeft laten verleiden tot
het gebruiken van zinsneden met
sterk polemiseerend karakter, wat ik
in een verslag als dit niet op zijn plaats
acht.
Om Indië tot een zelfstandig, auto
noom onderdeel van het Koninkrijk
te kunnen maken wordt voorgesteld
de positie van den Landvoogd ais
ook het karakter van den Volksraad
te veranderen.
Opdat vooreerst van den Landvoogd
worde afgewenteld de zorg om in alle
aangelegenheden alleen te beslissen
en te regelen, zal hij de verantwoor
delijkheid moeten deelen met ande
ren. De commissie wil daarvoor de
Raad van Indië (zie mijn vorig arti
kel) van een zuiver adviseerend li
chaam maken tot een mee-regeerend
college, waarin behalve de gewone
leden ook zitting zullen hebben de
hoofden der Departementen van Al
gemeen Bestuur.
In de tweede plaats en dat is
vanzelfsprekend het voornaamste -
wil zij den adviseerenden Volksraad
zien omgevormd tot wetgevende Land-
staten. De bevoegdheden van het
vertegenwoordigend lichaam zullen
dan dienen te worden uitgebreid tot
1. deelneming aan de definitieve
vaststelling van de Indische begroo
ting, alleen bij conflict tusschen de
Randstaten en de Regeering wordt
de beslissing bij den Nederlandschen
wetgever gezocht
2. deelneming, met recht van amen
dement, aan de wetgeving betreffende
alle Indische aangelegenheden
3. bevoegdhdd on; ter behartiging
van In T.e belangen in Nederland
da?., heen gecommiteerden ad hoe af
te vaardigen.
4. bevoegdheid 0111 op de benoe
ming van eenige leden in den Raad
van indiï invloed uit te oeféneu
5. bevoegdheid om voor de benoe
ming van voorzitter en leden van de
Algerneene Rekenkamer een voor
dracht van dubbeltallen aan de Re
geering te doen.
6. het. recht van interpellatie en
dat van enquête.
Het heeft wellicht zijn nut om even
aan te geven wat de Commissie niet
wil.
Zij wil, in 't kort gezegd, nog niet
de invoering van een parlementair
stelsel, zooals we dat in de Europee-
sche landen kennen. Ze. wii de macht
van het vertegenwoordigend lichaam
nog niet aldus vergrooten, dat de
hoofden der departementen tegenover
de Landstaten zoodanige verantwoor
delijkheid dragen, dat zij door een
votum van wantrouwen tot aftreden
kunnen worden gedwongen immers
in geval van conflict doet de Neder
landsche wetgever uitspraak. Het
voordeel van een dergelijk systeem
is wellicht, dat van partijpolitiek
„Jawel, ga voort."
„Wat zal ik u zeggen, zijne kracht
heeft hem gee-i geluk aangebracht.
Toen hij weer een van zijne sterke
stukjes wilde vertoonen, is een slag
ader gebarsten, en heeft hij liet lood
je gelegd. Zijne ziel zij God aanbevo
len 1"
„Is hij dood?" vroeg Lantin, in zijn
schik, dat er tocli één persoon min
der op de wereld was, die van zijne
misdaden afwist.
„Ja, hij is dood, en liet mij alles na,
wat hij bezat, eene schuld van dertig
franks bij den kroeghouder. Dat was
te New-ljoik, want ge moet weten,
dat wij de laatste jaren gereisd hebben.
„E11 het geld, dat ik u had gegeven?".
„O, dat is al lang verdwenen, als
de rook van een sigaar. Périn hield
veel van een slokje en ik ben een doile
liefhebber van het spel."
„Dus, met andere woorden," zei
Lantin, die verlangde van zijn onwel-
komen bezoeker ontsiagen te worden,
„zijt ge op fiet oogenblik heelemaal
aan lager wal en ge wildot vragen,
of ik u kan h.'een, is 't zoo niet?"
„Ge zoudt mé een aalmoes willen
geven," zei Buraillon, „dat nooit
Ik ben geen bedelaar. Ik ben arm
voorgeschreven door een toevallige
meerderheid geeen sprake kan zijn.
Het nadeel is ongetwijfeld, zooals
ook in den huidigen Volksraad reeds
is gebleken, dat de zoogenaamde op
positie nooit de verantwoordelijkheid
voor de gevolgen van een conflict
te dragen heeft.
Het groote verschil met een wes-
tersche volksvertegenwoordiging blijkt
nog ten .duidelijkste uit de wijze van
verkiezing en samenstelling, zooals
de Commissie die voor de toekomstige
Landstaten meent voor te moeten
stellen.
Vooreerst wenscht ze instelling van
„benoemde" leden, d. z. dus volks
vertegenwoordigers door de Regeering
te benoemen, te behouden, en wel
voor het vierde deel van het totaal
aantal leden, „ter verbetering van
de onafwijsbare onvolmaaktheid van
alle kiesstelsels", en daarnaast nog
minstens een 5-tal „om te gelden als
vertegenwoordigers van die gebieden
waar om technische redenen voor
hands van het instellen van verkie
zingen moet vvorden afgezien." De
overigen worden gekozen. Doch wie
treden daarbij als kiezers op Ten
eerste zij, die Neclerlandsch lezen en
schrijven, ten tweede zij, die Maleisch
of een landstaal lezen en schrijven.
Aan de eerste groep wenscht de-Com
missie door eene bijzondere indeeling
der kiesdistricten een zeker overwicht
op de verkiezingen toe te kennen.
De analphabeten zien zich in 't geheel
geen invloed op de verkiezing der
Landstaten toegekend. Wanneer ik
bedenk, dat hun aantal nu nog jn
Indië ineer dan 98% (zegge meer
dan acht-en-negentig ten honderd)
bedraagt, dan kan ik in deze Land
staten met den besten wi! der wereld
nog geen volksvertegenwoordiging, of
zelfs nog geen „ersatz" daarvan er
kennen.
Het belangrijkste van de geheele
hervorming is echter de afschaffing
van het zoogenaamde „rascriterium",
het onderscheid der rassen wordt hier
buiten rechtstreeksche beïnvloeding
der verkiezingen gehouden, en „ge
schiktheid" als eenigen grondslag voor
de uitoefening van het actieve en
passieve kiesrecht genomen.
Dat is zoowat het allervoornaamste.
Ik wil hier nog even merhoreerenj
dat de Herzieningscoininissie werd
ingesteld in November 1918; het tijd
stip, waarin de politieke onrust in
Nederland zijn weerslag vond in
Indië, en waardoor de Lan.dvoogd,
Graaf van Limburg Stirum, aanlei
ding vond om zijne installatie-rede
met deze uitspraak aan te vangen
„De evolutie op staatkundig gebied'
die zich elders voltrok, versterkte
ook hier te lande den wil om staat
kundige verhoudingen aan te passen
aafi gewijzigde omstandigheden."
De tijden zijn sindsdien wel ietwat
veranderd, ook in Indië.
Wat toen noodzakelijke hervor
ming werd geacht, is nu voor velen
onmogelijke misvorming geworden.
ik wil voorzichtig zijn en me niet
aan een uitspraak wagen.
Dat laat ik aan de politici over,
tot wier competentie dat behoort.
Waarom toch immer die wind
wijzer daar op dat torentje weer mijn
aandacht trekt
Is het omdat het, ook voor een kro
niekschrijver, wel aardig is om het
in zijn draaiende bewegingen te vol
gen
Wei ja.
S.
-
De Conferentie te Genua.
en neem aan wat men mij geeft,
maar vragen doe ik nooit
„Komaan," antwoordde Lantin,
„dan zal ik u wat geven, zonder dat
gij er mij'om hebt gevraagd."
„Wat wilt ge mij dan geven
„Wat zcudt ge zeggen van duizend
frencs Dat zou u vooreerst uit de
verlegenheid helpen."
„Integendeel
„Wat zegt ge?" vroeg Lantin
verbaasd.
„Luister eens naar 't geen ik u zal
zeggen," zeide Eendenbek, met zijn
oude, onweerstaanbare koelbloedig
heid. „Wat kan ik doen met duizend
francs
„Voor den duivelGe koopt eerst
goede schoenen en andere kleeren,
want daaraan hebt ge wel behoefte 1"
„Ge vergist u geducht, hoor 1"
„Ge wilt u dus niet fatsoenlijk in
de kleeren steken
„Neen. Duizend franks zijn iir de
omstandigheden waarin ik verkeer,
als een druppeltje in de zee. Stel nu
eens dat ik die duizend frank heb.
Als ik hier vandaan ga, ga ik spelen
om ze te verdubbelen, maa: in plaats
daarvan verlies ik ze, want dat- ge
beurt mij altijd. Wat moet ik dan
doen Wat volgt daaruit Dat die
duizend frank mij in geen enkel op
zicht van nut zijn geweest."
„Maar voor den duivel," barstte
Lantin los, als ge altijd verliest,
waarom speelt ge dan
„Och, dat kan ik niet laten."
„Nu, ais ik dan eens tienduizend
frank gaf?"
„Dat zou net hetzelfde zijn, dat is
alles."
„Ik begrijp er niets meer van," zei
de bankier terneergeslagen. „Zeg mij
kort en goed, wat ge wilt, maar maak
het kort, want ik heb haast."
„Wat ik wil antwoordde Eenden
bek, een hooge borst zettend en Lan
tin wantrouwend en brutaal aanzien
de, „ik wil een betrekking hebben."
Lantin sloeg van verbazing de han
den ineen.
„Wat voor een betrekking
„Een eervolle, winstgevende op
uw kantoor."
„Op mijn kantoor
„Ja zeker.... Tot nu toe was "ik
een versiooteling in de maatschappij,
ik wil nu een ernstig, welgesteld man
worden, voor wien men den hoed af
neemt."
De verschrikte beweging ziende, die
Lantin maakte, vervolgde de schelm
„O, ik zal evengoed mijn stand kun
nen ophouden als een ander. Ik zal
zoo geacht worden, dat iedereen mij
zal groeten."
Ha, hoe jeukten Lantin dc handen,
om den indringer de kamer uit te
gooien.
„Maar wij moeten dat verstandig
aanleggen," vervolgde Eendenbek, „en
kalm en bedaard handelen. ^Het is
vriend Lantin toch ook
„Wat bedoelt ge," viel deze hem,
ziedend van woede in de rede.
„Ik zou zeggen dat ge er zoo goed
'uitziet met uwe bakkebaardjes en uw,
welgedaan uiterlijk. Bakkebaardjes
staan erg netjes, vind ik. Ge ziet er uit
of ge 't lot van geheel Frankrijk in
-handen hebt."
,,'t Is nu uit, verstaan," schreeuwde
Lantin driftig, niet in staat zijn kalmte
te bewaren, bij de spottende taa!
van zijn vroegere medeplichtige.
„Komaan, wat is je voornemen
nu
„Om u de deur te laten uitgooien,
begrepen
Dit zeggende liep hij naar zijn
schrijftafelen legde de hand reeds op
de bel. Doch voor hij gebeld had,
De toestand in Ierland."
SES8. ÜJITENL QERiSHTEN.
hield Eendenbek hem met een enke
woord terug.
„Wees voorzichtig I"
„Waarom
„Voor 't geen ge wilt doen."
Ik zou niet weten om welke reden,"
zei Lantin met een hooghartig gebaar.
„Het zou u berouwen, vrees ik.
Die eene beweging van zooeven, zou
u duur te staan konten
Ik begrijp u niet," zei de bankier.
„Ge zult me gauw genoeg begrijpen.
Ge moet niet denken, dat ik zoo on-
noozel ben, u om een betrekking te
vragen, zonder mij voorzien te hebben
van sommige dingen, die mij van
dienst kunnen zijn, om dat verzoek
kracht bij te zetten. Ik wist vooruit,
dat ge mij zonder slagen of rtooten
zoudet aannemen 1"
„En waarin bestaan die dingen
vroeg Lantin, niet zonder onrust.
„Doodeenvoudig, in eenige papieren
en geschriften, welke ik in de schrijf
tafel van dokter Bernau heb gevon
den, en die u en uw medeplichtige,
markies d'Arbois, wel eens voor den
rechter konden brengen."
Lantin werd doodsbleek.
(Wordt vervolgd.)
01.
Dc financieele Commissie
Sir Robert JEforne, president van de
sub-commissie voor finaneën, stelde aan
deze commissie voor, om een interna
tionale conferentie van emissiobanken uit
alle staten bijeen te roepen, om bet
muntvraagstuk en de papicreireulatie te
bestudeeren.
Overeen werd gekomen, dat getracht
zou worden om de onontbeerlijke steun
te verkrijgen yan de federale bank van
de Ver. Staten.
De president verzocht do Duitsche en
Russicko delegatie om aan de sub-com
missie hun schriftelijke conclusies over
te leggen.
Bovendien stelde hij vcor om twee sub-
comité's te benoemen, die respectieve
lijk het wissel- en credietvraagstuk zul
len bestudeeren.
De voorzitter van de conferentie,
Facta, is naar Milaan vertrokken ter
bijwoning: van de jaarbeurs aldaar en
om te confereeren met den koning.
Bergmann, de Duitsche gedelegeerde,
die het Duitsche antwoord aan de
Commissie van Herstel te Parijs heeft
overgebracht, is te Genua aangekomen.
De Kleine Entente en de ont-
wapenmgskwestie
De mogendheden van de Kleine En
tente wisselen van gedachten over de
aan te nemen houding voor het geval
de kwestie van de bewapening te land
op do conferentie wordt gesteld in den
vorm van een weierzijdsche belofte van
alle Enropeesche staten om elkaar niet
aan te vallen. Verzekerd wordt, dat de
mogendheden van de Kleine Entente in
beginsel niet tegen zulk een plan zou
den zijn, maar dat zij voor hun instem
ming eischen zouden van te voren ern
stige waarborgen te ontvangen.
Het rapport der finan-
tieele deskundigen.
Het rapport van de economische en
financieele deskundigen van de mogend
heden, die de conferentie bijeenriepen, be
staat uit twee deelen.
Het eerste behandelt Rusland, het laat
ste het herstel van Europa. Het essenlieele
van de voorstellen betreffende Rusland is
de aanbeveling tot instelling van een Rus
sische schuidcommissie, bestaande uit
leden, benoemd door de Russische regee
ring en de andere mogendheden, met een
onafhankelijk voorzitter, gekozen bij over
eenstemming of aangewezen door "den
Volkenbond.
i Voorgesteld wordt; dat de commissie
een internationaal orgaan zal zijn, dat alte
quaesties zal behandelen ontsiaan uit vor
deringen op grond van vroegere leeningen
of van schadevergoedingseischen tegen de
Sovjet-regeering.
De inleiding legt vooral nadruk er op,
dat het economisch herstel van Rusland
voor een groot deel er van afhangt of het
steun krijgt van builenlandsche onderne
mingen en kapitaal.
Zoolang de onzekere toestand voort
duurt, zullen toch alleen speculanten han
del willen drijven, en dan bestaat de vrees,
dat het voornaamste resultaat zou zijn
niet het herstel, maar de exploitatie van
Rusland en het Russische volk, welke de
regeeringen te Genua pertegenwoordigt,
juist willen vermijden.
Poincaré volgende week
verwacht
Volgens berichten uit Genua moet de
Italiaansche politie opdracht gekregen
hebben, alles voor de waarschijnlijke aan
komst van den Franschen minister-presi
dent Poincaré op Woensdag of Donderdag
van de volgende week voor te bereiden.
Gisteren is men ook begonnen de villa
buiten Genua, die vroeger reeds voor
Poincaré was bestemd, met spoed in ge
reedheid te brengen.
De correspondent van de „B. Z. a. M.
meldt o.a., dat de Duitsche rijksminister
van financiën Hermes in de Woensdag ge
houden eerste zit ling van de financieele
commissie, bij de bespreking van de quaes-
tie der stabiliscering van den wisselkoers
de opmerking heeft gemaakt, dat Duilscli-
land slechts een sluitende begrooting zou
kunnen voorleggen, als definitief is vast
gesteld, welke schadevergoeding het te be
talen zal hebben. Deze opmerking is in de
conferentie niemand opgevallen, en ook
de Franschman Picard heeft er geen aan
merking op gemaakt. Maar toen ze later in
hun hotel waren teruggekeerd, zagen de
Fransche heeren hierin een eerste Duit
sche poging 0111 de schadevergoedings-
quaestie ter sprake te brengen. Zooals
men weet, hebben de Franschen den jour
nalisten reeds medegedeeld, wat het ant
woord van.de Commissie van Herstel op
de Duitsche antwoord-nola zou zijn. Als
Duitschland den loden Mei niet betaalt,
wordt het in gebreke verklaard, en de ge
allieerden hebben dan te beslissen, welke
slappen zij verder zullen doen.
De bijzondere correspondent van de
„Gennania", die te Genua wet in de on
middellijke nabijheid v?n den rijkskanse
lier zal vertoeven, schrijft o.a.: De Duit
sche delegatie heef; zich blijkbaar een ge
heel andere taak gesteld dan de Russi
sche. En zoo is ook hét principieel .ver
schil in taktiek te vei klaren. Terwijl Tsjit-
sjerin er genoegen in schept Barthou in
zekeren zin te prikkelen, heeft de Duit
sche delegatie zich geheel en al op rus
tig werken voorbereid, en men is haar
daarvoor blijkbaar dankbaar. Hiermede
is echter niet gezegd, dat ook niet de
Russische taktiek een zeker recht van
bestaan heeft en de belangen der con
ferentie kan bevorderen, doordat zij juist
den tegenstand opheft, waarop het werk
der conferentie moet rekenen. Maar daar
mede alleen kan men het belangrijke
werk der conferentie niet vooruitbrengen,
en of de conferentie eiken dag een suc
ces of een teleurstelling zal zijn, zal niet
in de eerste plaats afhangen van de re
devoeringen, die met open ramen worden
gehouden en waarop de pers begeerig zit
te wachten, maar van het stille, rustige
werk, dat in de zittingen van de com
missies wordt gepresteerd.
De berichten over de houding, die de
Russische delegatie ten aanzien van de
Londensche voorwaarden zal aannemen,
spreken elkaar nog steeds tegen. De cor
respondent van de „B. Z. a. M." meldt,
dat dé Russen zich in de zitting van he
den bereid verklaard hebben, de Lon
densche voorwaarden te bespreken. Vol
gens andere berichten echter, moet de
Russische delegatie 24 uur uitstel der be
sprekingen over het memorandum heb
ben gevraagd, zoodat de Russische kwes
tie eerst hedenmiddag behandeld zal wor
den.
Dc houding van Amerika.
Uit Washington meidt men aan de
„Evening Standard", dat senator France
zich gereed maakt om naar Genua te ver
trekken. Hij zou aan Lloyd Geerge en
andere vooraanstaande gedelegeerden een
telegram hebben gestuurd met het ver
zoek, een conferentie te houden en een
resolutie aan te nemen, welke er bij de
Vereenigde Staten op aandringt, zijn be
sluit om gen officieele vertegenwoordi
gers naar Genua te zenden, te herroepen.
France is tot dezen stap overgegaan, om
dat hij van oordeel is, dat de vraagstuk
ken, waarmede de conferentie zich bezig
houdt, van te groote beteekenis zijn dan
dat een regeling tot stand komf, waaraan
de Vereenigde niet deelnemen.
(Senator France is leider van dc Se
naatsleden, die dc Dnitschers en Ieren
gunstig gezind zijn. Een jaar geleden
trachtte hij de Ver. Staten ertoe te bewe
gen een conferentie bijeen te roepen met
Brittannië, Frankrijk, Japan en Italië, ter
bespreking van de schadevergoedingen en
de terugbetalingen van de geallieerde oor
logsschulden. „Hbl.'M
Uit Duitsche bron.
Gisteren namen wij een telegram over
van den Berl. corr. van het „Hbl." over
een conflict tusschen Lloyd George en
Barthou in de politieke commissie. Later
berichtte dezelfde correspondent, dat hij
dit bericht geheel voor de verantwoording
moest laten van de „Tfigl. Rundschau",
daar in geen enkel ander Berlijnsch
ochtendblad dit bericht bevestigd wordt.
Het is niet uitgesloten, dat dit, den kanse
lier vijandige blad, daardoor tracht een
invloed van het Duitsche antwoord op de
nota van de Commisie van Herstel aan le
geven. v
Wat is er nu verder uit goede Duitsche
bron over belangrijke commissie-nieuw
tjes te melden? Vat men de verschillende
berichten tezamen, dan kan men consta-
teeren, dat de eergisteren samengestelde
financieele commissie met haar werk een
begin maakte hij dat deel van het Londen
sche memorandum, dat de maatregelen
tot herstel van de valuta en den wissel
koers behandelt. Het memorandum slaat
principieel op den grondslag van de Brus-
selsche conferentie. Het stelt zich evenals
dit op het standpunt, dat de munststan-
daard van Europa weer op den gouden
standaard teruggebracht moet worden.
Het memorandum van Londen wijkt in
zooverre van de Brusselsche conferentie
af, dat het verdere stappen tot herstel
der valuta en het Opnieuw vaststellen van
den gouden standaard tt orstell voor de
landen, waar de wisselkoers gedaald is.
Die landen moeten op Bet geschikle tijd
stip beslissen, of zij den ouden geldkoers
willen behouden of een nieuwen, lageren
koers willen aannemen. Tot vaststelling en
handhaving van, de zoo verkregen pariteit
is de samenwerking van de circulatieban
ken noodzakelijk, en bovendien een inter
nationale overeenkomst.
Verder stelt het memorandum voor
waarden voor voor de beperking van het
goudgebruik en het verkrijgen van buiten-
landsclie overeenkomsten met betrekking
tot goud Ier stabiliseering der wisselkoer
sen.
Verder worden internationale overeen
komsten in overweging gegeven die ten
doe! hebben de consolideering van schul
den en liet opnemen van crcdielen in die
landen, die goede wisselkoersen hebben.
Het memorandum spreekt zich krachtig
uit tegen de beïnvloeding van den wissel
koers, maar niet tegen maatregelen tot
verhindering van de „Kapitaalvlucht".
Bijzonder interessant is de inleiding; die
verklaart principieel, dat het wankelen
van het valutasysteem van een land in
hoofdzaak voortkomt uit de schommelin
gen tusschen de inkomsten en uitgaven
van dat land. Het beste middel tot stabi
liseering is dus het evenwicht in de Staats-
begrooting.
Niet minder interessant is het reorgani
satieplan voor Sovjet-Rusland, waarvan
thans ongeveer alle bijzonderheden bekend
zijn. Lloyd George heeft er gisteren na
drukkelijk op gewezen, dat het gaat om
een basis tot onderhandelen, om een eer
ste ontwerp voor de bespreking van de
Russische kwestie. De Russische delegatie
erkent over het algemeen het groote voor
deel, dat er in gelegen is, dat een morato
rium van vijf jaar voor de betaling van
schulden in buitenlandsche valuta, zooals
in het memorandum van Londen wordt
voorgesteld, zal worden toegestaan.
Neutrale zones aan de grens van'
Ulster.
De opperbevelhebbers van het noorde
lijke leger en de Vrijstaatstrijdkrachtea
aan de grens van Ulster hebben een over
eenkomst gesloten, waarbij een neutraler,
zone wordt ingesteld. De strijdkrachten?
aan beide zijden der grens zullen eenige
mijlen worden teruggetrokken.
Verwacht wordt dat de overeenkomst
de spanning wat zal doen afnemen, doch
gedeelten van de Zuidelijke grens zijn ia
handen van aanhangers van De Valera,
die weigeren bevelen van de bevelheb
bers der Vrijstaat-troepen in ontvangst
te nemen,
DE AMERIKAANSCHE MARINE-
BEGROOTING.
Het Representantenhuis is begonnen met
de behandeling van de marinecredieten,
die, zooals men weet, voorziet in de vermin
dering van het vlootpersoneel tot 67,000
man en het onderwerp is van heftige kri
tiek, omdat zij niet zou beantwoorden aan
de in de vlootovercenkomst van Washing
ton vastgestelde verhouding 5:5:3 (Ame
rika, Engeland, Japan). Het schijnt, dat
de vraag, of de verhouding 5 5 3 al dan
niet tot uiting komt in de credielen, afhan
kelijk is van de kunst om cijfers te groe-
peeren. Want terwijl ccnerzijds wordt be
toogd, dat de vastgestelde verhouding in
de begrooting niet tot haar recht komt,
wordt anderzijds volgehouden, dat zij wel
tot haar recht komt.
Kelly, de Voorzitter der subcommissie
van het Huis, verklaarde dat een personeel
van 65.000 man en 2000 leerlingen ruim
voldoende was om de vloot in stand te
houden in overeenstemming met het ver
drag. Padgett, democratisch afgevaardigde,
betoogde dat dit personeel zóó klein was,
dat het de doeltreffendheid der vloot zou
-vernietigen en haar op een zelfde sterkte,
zoo niet op geringer sterkte, zou bren
gen dan de Japansche vloot. Reeds zeven
afgevaardigden hebben over de credietea
het woord gevoerd en verwacht werd, dat
de debatten nog twee dagen zouden voort
duren.
Zoo men weet zijn president Harding en
Hughes, die een belangrijk aandeel had
in het tot stand brengen van de vlootover
cenkomst, tegen een vermindering van het
vlootpersoneel tot 67.000 man. Harding
wenscht een personeel groot 86.000 man.
DWANGARBEID VOOR BOLSJEWISTEN.
Bij het Hoogerhuis in Japan is thans
een wet in behandeling, die dwangarbeid
voor den duur van zeven jaar bedreigt
tegen hen, die de beginselen van liet com
munisme, bolsjewisme, anarchisme, of an
dere beginselen in strijd met de grondwet,
aanprijzen, en hen, die geld geven of ont
vangen, of op andere wijze hand- of span
diensten verrichten ter verspreiding van
deze beginselen, eveneens als misdadigers
beschouwt.
DE OPPERSTE RAAD.
De correspondent vaa de „Daily Expr."
te Genua meldt, dat Poincaré er op aan
dringt dat de Opperste Raad terstond de
laatste Duitsche nota aan de Commissie
van Herstel zal onderzoeken en aldus
een vergadering van den Oppersten Raad
zal uitschrijven naast de conferentie te
Genua.
Volgens berichten uit Genua moet men
voornemens zijn, den Oppersten Raad nog
voor het einde van deze maand te Genua
bijeen te roepen. In Genua is het een pu
bliek geheim, dat Barthou in deze aange
legenheid een zeer belangrijk cijfertele
gram van Poincaré heeft ontvangen.
DUITSCHLAND BETAALT.
Volgens het„Journal" is uit Duitsch
land te Parijs aangekomen oen verzegelde
wagon met 300 millioen Duitsche schat
kistbiljetten, hestemd voor de Commissie
van Herstel.
Naar de Berl. corr. van het „Hbld." van
bevoegde zijde verneemt, zijn de'op 15
April vervallende 15 millioen gouden
marken reeds Woensdag betaald.
TWEEHONDERD MENSCHEN VER
DRONKEN.
Een telegram uit Riga meldt, dat in do
stad Dvinsk door het overstroomen van da
Dwina 200 personen verdronken zijn.
De overstrooming werd veroorzaakt doop
de vorming van een ijsbarrièrc, die het
water opstuwde.
De ijsdam werd door kanonvuur stuk
geschoten, waarop de rivier weer in de
bedding is teruggekeerd.
Het zuiden van Frankrijk heeft op
het oogenblik veel te lijden van overslroo-
mingen. Door de stijging van de Rhone
zijn de meren van Annecy en Bourget
overgeloopen. Het water is steeds stijgen
de.. Ten zuiden van Lyon zijn de plaatsjes
aan de rivier ondergeloopen cn zijn over
de straten hulpbruggen geconstrueerd.
Bij Bordeaux is de Gavonne buiten do
oevers gekomen. De overvaarldienst is ge
staakt.
De uitsluiting in de houtzagerijen ia
Zweden is nu over het geheele land inge
gaan en betreft 164 bedrijven met 24,000
arbeiders.
De regeering zal naderhand interve-
nieeren.
