Uit het Sociale Leven.
Tweede Blad - 15 April 1?22
SPORT EN SPEL
ELCK WAT WILS.
GEMENfêö 5W?UWS.
Het is zoo ongeveer een manie gewor
den. om al de maatschappelijke tegen
spoeden op rekening te stellen van de
Arbeidswet.
TREKJES CCXXXVII.
Het Kind.
Tooneelstudie.
Huiskamer op Zondagmorgen. De moe
der en het kind komen uit de kerk, ont
doen zich van mantel en hoed. De moeder
zet thee en snijdt brood. Het kind kijkt er
naar.
Het kind Pa roepen, moe
De moeder: Wel nee, zus.... laat pa
nog maar wat slapen.
Het kind denkt kin steunt op vuistje.)
Het kind: Moe....
De moeder Wat is 'r, kind
Het kind Waarom gaat pa ook weer
niet naar de kerk
De moeder Dat mag je niet vragen
dat weet je wel.
tiet kindJa moe.
(Hef kind denkt langer
Het kind Pa hoeft niet naar de kerk,
hè moe
De moeder Nee..
Het kind Waarom niet, moe
De moeder.,Dat hoef jij nog niet fe we -
ten. (waf drW'g
Waarom Praat je daar nou weer over?
Je weet t^ch
Het kind: (Meurt) Ja moe..« omdat.
Het kindkijkt vreemd i eet langzaam)
MEBISCHEPRAATJES.
De moeder haar angst verbergend)
dat 't....
Het kind: Dat 't wel hinderde..
De moedert Waarom?
Het kind: (vaag) Ja.... Maar goeie
raenschetDhouden toch van Onze Lieve
Heeren pa wil in de kamer geen On
ze Lieve Heer hebben.... bij Opoe
en bij tante Jo hangt 'n kruis.... en
Mariaen Jozefen met Kerstmis
'n kribbetje....
De moeder Dat hoeft voor pa niet.
En jij heb op je kamertje toch....
Het kind; Ja.... op mijn kamertje
wel.
De moeder: Je mag niet over al die
dingen denken....
Het kind Ik denk 'r vanzelf an, moe.,
je kan denken toch niet wegjagen
De moeder: Dat kan je weldat
doet moe ook als ze Ondingen denkt, die
die.
Het kind: Die naar zijn?
(De moeder zwijgt.)
Het kindEnals pa nou dood
gaat
De moeder schel) Stil 1 Wat heb 'k je
gezegd 1 Wat mof jij al praten over
doodgaan
Het kindDaar moeten we altijd aan
denken zegt de zus....
De moederAch, die zuster. Waar
bemoeit ze.... (stokt)
(Het kind zet groote oogen op, krijgt nei
ging tot schreien.)
De moeder(komt bij haarsluit haar
in de armen.)
Nee, lieve kind.... dat bedoelt moe
niet verkeerd.die zuster is heel goed,
hoorHeel lief.leer maar goed van de
zuster...hoorl Maar niet zoo vragen;
De moeder Ja, natuurlijk.
■Het kind En als pa nou doodgaaten
we bidden heel erg, kan pa dan toch..
De moeder Dat zullen we hopen, zus
Het kind (peinzend) O
De moeder Eet nou je boterham op
(Het kind eet zeer langzaam blijft nu en
dan staren zonder te kauwen. De moeder
ziet het. Op haar gelaat komt een smartelij
ke trek. De vader komt binnen zegt vroolijk
goeden morgen. Kijkt dan vreemd op.)
De vader Fs 'r wat
De moeder (moeilijk lachje) Wel nee,
hoe kom je 'r bij
Wil je thee (schenkt het reeds in.)
De vader Graag I
(De vader gaat een krant lezen. Het
kind kijkt lang naar hem. De moeder ziet
het. Ze verlaat de kamer.)
DOEK.
(Nadruk verboden.)
O. N,
hebben zij moeite met de naamsaanduiding
van de meestdagelijksche voorwerpen uit
hun omgeving. Een stoel, een tafel of an
der voorwerp voor dagelijksch gebruik
wordit door hen eenvoudig als „dat ding"
aangewezen. Het laat zich hooren, dat op
deze wijze een gesprek moeilijk gevoerd
kan worden.
Niet altijd evenwel blijven de verschijn
selen van xoo'n onschuldigen aard. Er
kunnen zich karaktertrekken openbaren,
die min of meer gevaarlijke gevolgen voor
de omgeving en voor hen zelf kunnen
hebben. Zoo komt het nog al eens voor
dat ons oudje, die altijd soliede geleefd
heeft, zich aan allerlei uitspattingen over
geeft, hetgeen de familie dwingt, om erger
te voorkomen, hom onder curateele te stel
len. Zoo wil ik in dit verband op het u al
len zonder twijfel bekende feit wijzen dat
een oude heer nog trouwplannen heeft en
wel met een hem absoluut niet passende
partij.
Bij dit alLes kunnen zich nog waandenk
beelden van allerlei aard voegen, hetgeen
den toestand zooals u zich kunt voorstellen
niet gemakkelijker maakt.
Is het lichaam nog vrij krachtig, terwijl
de ziekteverschijnselen een dergelijk ern
stig karakter aannemen, dan is men ver
plicht den patiënt in een inrichting te laten
opnemen.
Zooals algemeen bekend is, treedt op
onzen ouden dag de vaatverkalking hoe
langer hoe meer op den voorgrond en lijdt
dientengevolge de voedselvoorziening van
het geheele lichaam schade. Huid en spie
ren gaan langzamerhand ten gronde, hel
zenuwstelsel, dat in nauw contact staat
met het spier-systeem, vermindert even
eens belangrijk zijn functies. Wat bij onze
oudjes zich manifesteert als trillingen over
het geheele lichaam en bekend staat on
der den naam van „tremor senilis".
Uit al hetgeen wij besproken hebben,
blijkt ten duidelijkste dat in ver voortge
schreden gevallen het leven wederkeerig
tot een last wordt en hoe dierbaar zij ons
overigens mogen zijn, de dood een uit
komst is.
Voor zichzelf leiden zij als het ware een
plantenleven, het leed en de vreugde van
anderen dringt niet meer tot lien door en
de dingen in 't algemeen hebben alle be-
teekenis verloren.
Nu nog een enkel woord over de oorzaak
dezer ziekte. Dienaangaande moet ik u he
laas teleurstellen. Er is hoegenaamd niets
bekend, wat eenig licht kon werpen op de
ze duistere zaak. Immers bij eenig naden
ken dringt zich onwillekeurig de vraag
naar voren. Waarom ziën wij bij den
oenen mensch de verschijnselen van het
geestelijk en het lichamelijk afgeleefd zijn
buitengewoon vroegtijdig optreden en om
gekeerd bij den ander deze lang uitblij
ven, ja zelfs in geringe mate optreden.
Ziehier ©en nog absoluut open vraag.
Wel is het bekend dat de erfelijkheid bij
dit proces gteen noemenswaardige rol
speelt. Trad b.v. bij vader of moeder de
senielle aftakeling vroegtijdig op dan Ioo-
pen de kinderen of kleinkinderen niet
meer kans de dupe te worden, dan zij die
uit een geslacht geboren zijn, waar deze
ziekte vrijwel afwezig bleef.
MEDICUS.
EEN MELK CENTRALE TE
PURMEREND.
In de Woensdag gehouden vergadering
van melkveehouders le Purmerend en om
geving is definitief besloten tot stichting
van een melk-centrale te Purmerend over
te gaan. Hiertoe is opgericht de N. V.
MelkcentraJe te Purmerend. In het bestuur
zijn gekozen de heeren D. Blokker, (voor
zitter), G. Groot, J. Munnikhuis en S.
Hooyberg te Purmerend, P. Boots, Th.
Stadëgaard en Jb. Zeekant te Beemster.
DE WILDE ZWIJNEN.
Men schrijft uit Apeldoorn aan het
„Hbld.":
Bijna behooren ze tot het verledene, de
afstammelingen van de door Prins Hen
drik uit Duitschland geïmporteerde wilde
zwijnen, die de uitgestrekte bosschen van
de Vehiwe in enkele jaren met honderd
tallen bevolkten. Wel werden jaarlijks bij
de groote jachtpartijen vele exemplaren
gedood, doch bij de sterke vermenigvul
diging was het evenwicht spoedig hersteld.
Dagen van weelde hebben de dieren ge
kend, toen zij op de voederplaatsen ruim
schoots van voedsel werden voorzien, om
het weinige aan te vullen wat de wildernis
opleverde. Doch de oorlogsjaren kwamen
en voor de wilde varkens waren de vette
jaren voorbij.
De distributie trof de knorrende vier
voeters ai zeer zwaar; spoedig waren ze
geheel op zich zelf aangewezen.
Het ligt voor de hand, dat deze omstan
digheden van grooten invloed waren op
het weerstandsvermogen der dieren en de
ondervoeding wreekte zich ook hier op de
nakomelingen.
Zoo valt het licht te verklaren, dat de
gemeentelijke keurmeester bij een groot
aantal zwijnen, dat in den afgeloopen win
ter hetslachtoffer der jachtpartijen werd,
tuberculose constateerde. Natuurlijk wer
den de cadavers als ondeugdelijk voor de
consumptie vernietigd. Later deden zich
meer gevallen van tuberculose voor, zoo
dat men ter bestrijding der ziekte tot ra
dicale maatregelen moest overgaan.
Enkele gezonde zwijnen zijn in een ex
tra afgerasterd terrein tusschen Gortel en
Niersen in de omgeving van het „Vree
bosch" opgesloten; de resj. is nagenoeg ge
heel uitgerooid. De varkensvanghokken,
die vele der dieren tot laatste verblijfplaats
hebben gediend zijn voor afbraak publiek
verkocht.
Veel hebben de verdelgde dieren op hun
kerfstok, doch veile hunner fouten zijn
altijd overdreven geweest. De door hep
aangerichte schade werd steeds vergoed,en
gevaar voor de duizenden, die door de
bosschen doolden hebben ze nimmer op
geleverd. Integendeel, vele vreemdelingen
waren verrukt als ze het geluk hadden
of meer dieren op ca* afgelegen plekje
aan te treffen.
DE WEDSTRIJDEN VAN MAANDAG.
Ditmaal niet de wedstrijden van Zondag,
want voetbalwedstrijden op lsten Paasch-
dag daar doen de Katholieken niet aan
mede. Het is al erg genoeg, te moeten rele-
veeren, dat Zondag toch nog officiceie
competitie-wedstrijden worden gespeeld,
maar met dat releveeren volstaan we dan
ook.
O.m. de volgende clubs gaan het Paasch-
fecs't door voetbal ontheiligen:
0 Westelijke le klasse.
V. V. A. tegen R. C. H. cnSpartaan le
gen Blauw Wit.
Overgangsklasse.
ExcelsiorOuick; Z. F. C.'t Gooi; V.
U. C.—A. F. C.
Noordelijke le klasse.
G. V. V.—W. V. V.
NEDERLAND—DENEMARKEN.
Maandag is aller ,oog gericht op den vijf
den officieelen landenwedstrijd, die tus
schen Nederland en Denemarken gespeeld
wordl.
Den eersten wedstrijd speelden wij
op 2 Juli 1912. Dat was op het tournooi
tijdens de Stockholmsche Olympia. We
speelden toen des avonds om 7 uur. De
meesterlijke Göbel stond in ons doel, Bou-
man, de D. F. C.-er en de U. D.-er David
Wijveldt backten. De middenlinie werd ge
vormd door Lotsy, Boulmy en Forlgens.
De voorhoede bestond uit Nico Bouvy,
Jan Vos, de vroegere H. F. C.-er ten Cate,
Huug de Groot en van Breda Kolff.
Het was de mooiste der vier wedstrijden
die we «tegen de Denen gespeeld hebben.
Vooral in de eerste helft waren de Denen,
die als de zwaarsle en eenige concurrenten
der Ijngel.schen inzake de voetbal-supe-
rioriteit golden., prachlig op dreef.
Onze spelers waren meerendeels zeer
jong. De Denen waren veel grooter dan c'e
Nederlanders en staken, ail thans vóór de
rust in meer dan één opzicht met hoofd
en schouder hoven de Oranje-spelers uil.
De Noorderlingen behaalden dan ook in
de eerste helft een 30 voorsprong, en
dat het niet meer was, dankte men natuur
lijk aan Göbel, die dezen keer ook niet
over gebrek aan geluk te klagen had. Na
de rust kwam de Hollandsche ploeg ver
rassend voor den dag. Spoedig kwam er
een Ho 11aid.seli tegonpunt, dat weliswaar
rloor een Deensch achterspeler, den be
roemden Middleboe, gemaakt werd, maar
toch volkomen verdiend was. Toch maak
ten de Denen een vierde punt en met 41
verloren we den wedstrijd.
Het Deensche elftal bestond uit: S. Han
sen, doel' Middleboe en H. Hansen, ach
ter; Buchwald, Jörgensen en Berth, mid
den; O. Nielsen, P. Nielsen, A. Olsen, S.
Nielsen, Wolfhagen voor.
Het Deensche elftal dat 2 jaar later f17
Mei 1914) in Kopenhagen tegen de Hol
landsche ploeg uitkwam, was geheel an
ders samengesteld.
De voorhoede was bijna onveranderd ge
bleven. Olsen was er uit, S. Nielsen en
Wolfhagen schoten een plaats op en Knud-
sen speelde links-buiten. Sofus Hansen
stond weer in het doei. Castella backte met
Brijsting en Biarnholt, Lijkke en Bert
vormden de half-linie.
Wij speelden zonder Göbel. Ons elftal
was overigens lang niet slecht en bestond
uit:
van Hemert,
Wijnveldt, Bonman,
Boutmy, Lotsy, v. d. Nagel,
Noorduijn, de Groot, Buitenweg, Vos, D.
Kessler.
Het was weer een verrassende wedstrijd.
In de eerste speethelft waren wij veel ster
ker en we leidden met rust met 3—1. Met
goeden moed gingen we de tweede helft
in, doch spoedig bieek, dat de bordjes ver
hangen waren. De Nielsens maakten drie
punten en we verloren met 431 Toch
hadden we over het algemeen goed ge
speeld en de verdediging trof geen blaam.
Het duurde 6 jaren voor en aleer wij
wederom tegen de Denen in het veld kwa
men. Op 6 April 1920 had eindelijk de
returnwedstrijd plaats in Amsterdam. Zoo
wel de Deensche als de Hollandsche ploeg
hadden vele nieuwe spelers in de gelede
ren, wat begrijpelijk is als men nagaat, dat
DISCIPLINE.
Er zijn van die oogenschijnlijk kleine
zaken, die toch van groote beteekenis zijn.
Zoo is het ook met de discipline in onze
organisatie's. Hapert daar iets aan, dan
wreekt zich dat vroeg of laat en dikwijls
op zeer ernstige wijze.
Onze organisatie's zijn lichamen, waar
toe de leden geheel vrijwillig toetreden
en wat ook het naaste doel van de ver-
eeniging mag zijn, door toetreding beoogt
men gezamenlijk iets te bereiken wat al
leenstaand niet mogelijk of althans zeer
moeilijk is.
De werking blijft dus altijd: te zamen
optreden: en nu kunnen we er kort of
lang over praten; zoo we willen, geleerde
betoogen er over. houden, de eenvoudige
waarheid blijft, dat gezamenlijk optrek
ken, gezamenlijk en massaal iets nastre
ven, alléén maar mogelijk' is, bij goede
discipline.
Democratie is een mooi woord en ook
de zaak kan mooi zijn, mits goed begrepen
wordt, wat we daaronder hebben te ver
staan en zij in elk geval niet ten koste
van de discipline nagestreefd wordt.
Vooral in de vakbeweging klemt dat
zéér sterk omdat bijna' elke belangrijke
beslissing welke plaatselijk genomen
wordt, moet steunen op toestanden, die
niet van localen aard, maar van veel ver
dere strekking zijn en bij elke beslissing
met factoren rekening moet worden ge
houden. die niet door ieder even helder
gezien kunnen worden.
Daarvoor kiest men dan ook vertrou
wensmannen. En het is te dwaas om al
leen te loopen, dat men vertrouwens
mannen zou benoemen en juist wanneer
dat vertrouw.-vn wordt geëischt, bet niet
zou worden gegeven.
Het vertrouwen in de zelf gekozen lei
ders is de meest elementaire voorwaarde
voor een gedisciplineerd optreden.
In opgaande tijden vindt ieder dat dan
ook vanzelf sprekend, maar in tijdep van
teruggang, in dagen dus, dat wel eens din
gen gezegd moeten worden of besluiten
£enómen, die niet altijd even aangenaam
zijn, dan is het moeilijker om steeds te
6edenken, dat wat er ook zijn moge, het
vertrouwen in de leiding niet gemist kan
worden of het gaat ten koste van hetgeen
men nastreeft.
Want zonder vertrouwen is discipline
nu eenmaal niet bestaanbaar, vooral niet
in een organisatie, waar de sterkste band
toch altijd een strikt vrijwillige is.
Het zal m.i. van de georganiseerde ar-
teiders verstandig zijn, dat deze eenvou-
iige dingen goed worden overwogen; 't is
misschien zeer kordaat om te zeggen, we
jtoren ons niet aan dit of dat advies, of
wel, we hebben maling aan het gegeven
parool, maar iets goeds kunnen we er niet
ran verwachten.
Het was steeds de groote kracht van
onze arbeiders-organisatie's, dat zij met
groot vertrouwen de leiding volgden.
Niemand twijfelt er aan, of onze organi
satie's zullen groot en veelomvattend
werk te verrichten krijgen en dat wel on
der vaak zeer ongunstige omstandighe
den.
En dat kan slechts tot een goed einde
worden gebracht als we vooral die schijn
baar zoo eenvoudige, doch in waarheid
groote zaken niet uit het oog verliezen,
RONDOM DE ARBEIDSWET.
Men kan van oordeel zijn, dat deze wet
inderdaad een te groote schade voor on
ze industrie is, maar het gaat toch te vér
om alles en nog wat op rekening daar
van te stellen en 't malle van de zaak is,
dat onder de klagers over de Arbeids
wet heel wat menschen zijn, die er geen
sikkepitje mee te maken hebben en die
zich juist daarom in bloeiend bedrijf
moesten verheugen,.
Nu dat niet zoo is, blijkt daaruit wel
overduidelijk, dat de oorzaak van de ma
laise ergens anders moet worden gezocht
en die paar uur p. week meer of minder
wel van belang wil men: van gróót
belang kunnen zijn, maar daaraan niet
die beteekenis kan worden gehecht, wel
ke daar nu blijkbaar aan wordt gegeven.
De wijze, waarop de grieven tegen de
arbeidswet tot uiting komen, is ook niet
steeds verheffend, te minder als we be
denken, dat de wet wel 45 uren aan
geeft, maar zeer vaak verlenging wordt
toegestaan en een groot gedeelte der ar
beiders óf buiten de wet vallen óf krach
tens vergunning of overgangsbepaling toch
langer werken.
Maar nog eens: men behoeft het niet te
huldigen om het toch verklaarbaar te
vinden dat een, voor zooveel bedrijven
geldende wet die dus uit haar aard niet
met elk bedrijfsbelang rekening kan hou
den, reactie verwekt.
En wanneer dat zakelijk ging, dan was
er heel wat beter over te praten en was
een oplossing ook gemakkelijk te vinden.
Maar het geschiedt vaak met een harts
tocht en fanatisme alsof de wereld valt en
staat met de arbeidswet.
Ik heb hier voor mij liggen een adver
tentie van een vlasfirma, die mij heel
goed bekend is en er „warmpjes" inzit.
De firma wil haar „zaak" verkoopen en
vertelt in dezelfde annonce, dat de zaak
vanwege de sociale wetten niet méér te
drijven, dus niets waard is.
Genoodzaakt door de treurige
arbeidswet en de willekeurige
toepassing ervan, tevens door de
ondragelijke lasten der sociale
wetten op het bedrijf gelegd, bie
den ondergeteekenden te koop
aan:
EEN VOLLEDIGE
STOOMVLASSERIJ,
waarbij eeji schuur voor het op
bergen van 100 gemeten vlas.
GEBR. VAN GILS
Zevenbergsehenhoek.
Zooji advertentie geeft heel aardig de
mentaliteit van zulke menschen weer en
wie 't eens wil probeeren zal ervaren, dat
ondanks den hopeloozen toestand de zaak
niet bepaald voor „een appel en een ei"
van de hand gedaan wordt.
Het orgaan van de vlasverbouwers
van 1 April j.l. geeft nog een beter kijk
op de manier, waarop sommige groepen
werkgevers meenen, zich tegen de ar
beidswet te moeten uiten, een manier,
waarmede zij èn in eigen kring, èn onder
de arbeiders verbittering aankweeken.
Nadat eerst een klaaglied wordt aan
geheven tegen de boeren die steen en
been klagend weigeren om voor 300
per H. A. land voor vlasbouw te verhu
ren, krijgen we dc volgende ontboezeming:
„De moed die er nog was om te
„zaaien is ook verloren door den
„markttoestand van het heden. Maan-
„dag is er vlas verkocht, Zeeuwsch
„voor 75 cent per K.G. Groningsch
1.— per K.G, Hollandsch blauw
„voor 1.15 per K.G. en dit als slot
„aan een seizoen, geeft geen moed
„voor het nieuwe dat ons wacht. Wat
„evenwel nog het meeste bij velen uit
„den keel hangt is als werkgever, door
„de arbeidswet en sociale wetten, als
„een misdadiger behandeld te worden.
„Niet wetende hoe voor vrouw en
„kinderen de kost te verdienen, komt
„de v/et u vertellen, dat gij bij de zor-
„gea voor Uw gezin, nog te zorgen hebt
,.voor een ongeval dat een Uwer
„werklieden overkomt, nog hebt te
„zorgen voor den ouden dag vaft Uw
„werklieden, terwijl gij mogelijk zeif
„op Uw ouden dag met een mandje
„langs de huizen moet om een aal-
„moes, dan hebt gij nog te zorgen, dat
„Uw werklieden in 8 uren een loon
„kunnen verdienen, zoodat zij op een
„nieuwe fiets, voorzien van voldoende
„sigaretten en de noodige Kwatta of
„olienoten in hun bezit, een reisje- in1
„den vrijen tijd kunnen maken ter ont*
„spanning.
„Doet gij dit niet, dan komt gij in
„aanraking met de heerén ambtenaren,
„die noodig zijn om deze gezegende
„wetten te moeten handhaven en daar
„zijn zij tuk op, anders mocht dc regee-
„ring eens denken, dat zij overbodig
„waren. Hoeveel ambtenaren er zijn,
„die U eerst van Uw vrijheid beroo-
„ven om daarna door Uw belasting-
„biljet gevoed te worden, is niet uit
„te spreken. Zij bestaan om U te rin-
„gelooren en om uit Uw zak een lui
„gemakkelijk leven te hebben"....
Men behoeft nu juist geen bijzondere
arbeidersvriend te zijn om toch te erken
nen, dat „het Vlassersblad" wat al te
schrille kleuren kiest.
Wie bovendien de ontzettende lage
loontjes kent, welke er betaald worden,
waar het vlas in groote hoofdzaak ver
bouwd wordt: Groningen, West N. Bra
bant, Zeeland, en de armoede ziet welke
aldaar in de gezinnen van de arbeiders
heerscht, zal, al erkent hij nog zoo grif
dat er ook onder de arbeiders gebreken
voorkomen, toch niet kunnen ontkennen
dat hier „lichtelijk" overdreven wordt.
En nu moge die Overdreven of liever
dwaze voorstellingen juist om hun dwaas
heid weinig kwaad doen, men kweekt
door dergelijke artikelen in een werkge
versorgaan toch noodeloos groote verbit
tering en elk overleg wordt daardoor al
bij voorbaat onmogelijk gemaakt.
Intusschen: Minister Aalberse Weeft nu
verschillende wijzigingen voorgesteld om
aan de bezwaren daaraan verbonden,
zooveel mogelijk tegemoet te komen.
Tot heden heeft, zoover mij bekend is,
nog maar een van de vijf Vakcentralen,
omdat.Weet u wat Mientje de Groot
gisteren zee
(De moeder zegt niets bukt dieper over
haar bezigheid.)
Het kind Weet u wat ze zee, moe
„Jouw pa is geeneens Roomsch
De moeder Daar mag Mientje niet over
praten.
Het kindOWat is pa dan moe?
(De moeder antwoordt niet)
Het kind Mag 'k dat ook niet vragen,
moe?
De moederNéé....
Het kind: O.... Maar menschen die
niet Roomsch zijn gaan toch wel naar de
kerkNaar 'n andere kerk, hè, moe
De moederSoms welniet alle
maal.
Het kind O, en hoort pa daar oók bij
ho(>r 6n n°U monci»'10lUve>
Het kind Ja moe.
(Lange stilte. Het kind krijgt boterham
men. Het gaat bidden en eten. De moeder
eveneens.)
Het kindaarzelendPa hoeft niet te
bidden ook, hè moe? Net als wij.... 's
morgens en 's avonds en met eten....
De moederJa eet nou maar.
Het kind: Ja moe.... De zuster
zee, over 'n half jaartje vvor 'k (ingeno
menis dat waar, moe
De MoederJa, als je niet zoo verve
lend bent als nou.
n.l. het C. N. V. zich in principe met een
48-urige werkweek vereenigd.
Het R.-K. Vakbureau meent, dat wan
neer eenmaal de bepaling er is, dat wan
neer werkgevers- en werknemersorgani-
satie's daaromtrent overeengekomen een
langere werkdag geldig kan worden ver
klaard, ook de verkorte werkweek ge
voegelijk gemist kan worden.
Het Patroonsblad daarentegen meent,
dat het standpunt van het Vakbureau bij
alle met-arbeiders weinig instemming zal
vinden en vreest voor de politieke conse
quenties.
Men ziet: aan belangstelling ontbreekt
het bij deze wet niet. De Minister die in
dezen tijd met wijziging naleving e.d. van
dié wet belast is, heeft niet bepaald een
gemakkelijke taak.
De organisatie's van werkgevers en
werknemers zullen zelf uit te maken heb
ben hoe ze hun actie verder willen ont
plooien, maar 't lijkt mij toch wel van be
lang, dat men de zaak zoo rustig mogelijk
beziet en die actie niet zoodanig inricht,
dat al bij voorbaat verbittering gewekt
wordt,
A. J. LOERAKKER.
LANDBOUW-ONGEVALLENVERZEKE-
RING.
Op Vrijdag 31 Maart j.l. werd in een
buitengewone aigemeene vergadering te
Utrecht de laatste hand gelegd aan de
reorganisatie der bestaande Onderlinge
Landbouwongevallenverzekeringen van de
R.-K. Boerenbonden in Nederland, welke
tot nu toe samenliepen in de „Boerenher-
verzekering".
Met ingang van 1 Mei a.s. zullen deze
instellingen als één geheel voor het heele
land worden voortgezet onder den naam
„Boeren- en Tuindersonderlinge" gesplitst
in afdeelingen, zich- uitstrekkende over
het gebied dér gewestelijke of Diocesane
Land- en Tuinbouwbonden.
Zoowel van de centrale als van de ge
westelijke deelen is het bestuur volgens
pariteit samengesteld eenerzijds aangewe
zen door de Diocesane Landbouworgani
saties anderzijds door den R.-K. Land-
arbeidersbond.
„HERWONNEN LEVENSKRACHT".
Het bestuur van „Herwonnen Levens
kracht" maakt bekend, dat op 26 April de
trekking plaats heeft van de groote ver
loting in de groote zaal van St. Jozeph
Kromme, Nieuwe Gracht No. 1 te Utrecht.
Nog niet «alle loten zijn geplaatst. Wie
dus nog een kansje wil wagen, waarmede
hij tevens een bij uitstek goed werk doet
en -meehelpt om de zoo zeer gevreesde
tuberculose te bestrijden,, hij bestelle ten
spoedigste een lot bij het plaatselijk Comité
of, waar dat ontbreekt bij het bestuur
van „Herwonnen Levenskracht" te
Utrecht.
JUBILEUM.
Op Zondag 30 April a.s.zal door den
Ned. R.-K. Bond van Brood-, Koek- en
Banketbakkers en Cacao-, Chocolade- en
Suikerbewerkers ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van dien Bond een feest-
vergadering worden gehouden te Rotter
dam.
De feestrede zal worden uitgesproken
door Rector J. Möller uit 's-Gravenhage.
SLAPTE.
Op de pannenfabrielc van de firma
Dcrieks en Geldens te Druten is weer een
gedeelte, der werklieden ontslagen.
Er zijn nu nog een 2-tal arbeiders werk
zaam.
Op de scheepsbouwerij van de firma
Meyer te Leeuwen (Maas en Waal) heeft
een deel yan het personeel ontslag gekre
gen.
WEER AAN HET WERK.
Na eenige maanden van malaise zal de
firma Ant. Jurgens, margarinefabrieken te
Osg, van heden af weder met volle kracht
aan het werk gaan.
DE ARBEID IN LEDERFABRIEKEN.
Bij den voorzitter van de R.-K. Ver.
van Nederlandsche Lederfabrieken, den
heer Verheyen-Bressers te Dongen, is be
richt ingekomen dat door den Minister van
Arbeid vergund is, in lederfabrieken 8K
uur per dag en 48 uur per week arbeid te
verrichten.
DEMENTIA SENILIS.
II
Wij hebben den vorigen keer gezien dat
tal van verschijnselen voor deze ziekte ken
merkend zijn, thans willen wij aan deze
reeks nog enkele belangrijke opmerkingen
toevoegen.
Allereerst blijkt, zoo wij een gesprek met
den patiënt aanknoopen, dat zijn gedach
ten,gang en herinneringsvermogen gestoord
is. Vooral komt dit geheugenverlies uit bij
het vasthouden van namen. Zij weten b.v.
zich niet meer de namen te binnen te bren
gen van hun vader, moeder, broers en zus
ters en slagen er niet in, die in hun geheu
gen terug te roepen. Bevindt de patiënt
zich in een ver gevorderd stadium, dan
Toen u klein was werd je veel mooier
(Ingenomen, hè moe
De moeder Ja.in 't wit met 'n slui
er
Het kind En de jongens met 'n zwart
pak, hè Nou maar gewoon in je
Zondagsche goed, hè? Omdat Onze
Lieve Heertje wil, dat de kinderen een
voudig bij 'm komraezee de zuster.
Pa is nooit angenomen, hè moe
De moederWaf weet jij daarvan
Het kind Pa praat 'r nooit óver
en u wèl.en pa gaat ook nooit meer
naar de(ze houdt op, want schrikt van
'n drift-beweging der moeder. Het kind
krijgt tranen in de oogen.)
De moeder Je moet ook niet zoo zeu
ren, kindje.Dat zijn nog geen dingen
voor jou om over te praten. Je vraagt
toch nooit wat dn pa, hoop 'k
(Het kind zwijgt bedeesd.)
De moeder Nee toch
Het kindWel es gedaan, moe....
De moeder Zoowat dan
Het kindWaarom pa niet net was ais
moe.
De moeder: Zoo,.en.wat zei
pa toen
Het kind: Dat dat wel meer was....
maar dat 't niks hinderde..Toen zee
ik dat 't„
Het kind: Omdat u wel es stiekum
huilde.
De moeder Kind Heb je dat tegen pa
en..
Het kind En omdat pa nooit bidt.
want dat pa dan niet in de Hemel kon
komen
De moeder Maar zus,daar weet jij
toch niks van.
Het kind: Jawel moe.... menschen
die niet bidden komen niet in de Hemel
••■dat leert de zusteren 'n zuster
jokt toch niet?
De moederZegt de zuster dat van pa
ook
Het kind: Nee moe.... ze zegt 't ge
woon tegen alle kinderen.... Wat
naar, hè moe
De moeder (bleek naar andere zijde
ziende zacht) Wat
Hei kind Nou..als wij nou in de
Hemel komme.... dan zien we pa daar
nooit.
De moeder Dat mag je allemaal niet
denken, kindje.... Pa is niet kwaad op
Onze Lieve Heer
Het kindWaarom bidt pa dan niet
De moeder Daar kunnen wij voor zor
gen door voor pa te bidden
Het kindDat doe 'k elke ochend en
avond.... Doet' pa nooit kwaad?
De moeder Pa is goeddat weet je
toch v/el
in dea tusschentijd de wereldoorlog hod
plaats gehad.
Ons elftal was toen als volgt sameuge.
steld:
Mac Neill,
Denis, Verweij,
v. Roessel, Bosschart, Steeman,
de Natris, v. Dort, B. Kesslefr, v. Diermen,
v. Beurden.
De Denen hadden nog steeds den uit-'
muntenden Sofus Hansen in de goal, ach<
ter: Jörgensen en Ringsted, midden:
Groethan, Lijkke en Aaby, voor: Dannin-
Rohde, Steen, C. Hansen en Andersen
Velen zullen zich dezen voor ons zoo suc<
cesvollen wedstrijd nog wel herinneren.
Het was geen buitengewone partij, waarin
dan ook geen opvallende dingen gebeur
den. Eaa beetje geflatteerd was de 20 uit
slag wei. Boelie ÏCessler gaf ons al bin
nen vijf minuten de leiding en de eer van
het buitengewone tweede doelpunt, na de
rust gemaakt, moet de Natris nog worden
nagegeven.
Pessimistisch zag iedereen den vierden
wedstrijd tegemoet, die 12 Juni 1921 te
Kopenhagen werd gespeeld. De beste spe
lers, die uitgenoodigd waren, bedankten
Pelser, Hordijk, de Natris, Steeman en tlr
Kesslers konden niet mede en het was ook
een beetje gek dat de Bond de verplich
ting op zich had genomen, om in Juni nog
eens een vertegenwoordigend elftal naar
Denemarken te zenden.
De ploeg die naar Kopenhagen ging, was
dus bij lange niet de sterkste en ook dit
buiten beschouwing gelaten rekende men
in Denemarken algemeen op een Deensche
revanche. Er zat dus voor ons wat op!
Maar wat viel dat mede. Onze ploeg gaf
zich geheel voor wat ze waard was. De
samenstelling was als volgt:
v. Tilburg,
v. d. Kluft, Stevens,
Sissingh, Hoogstede, Hulsman,
Tetzner, Rodermond, v. Gent, v. Diermen,
Walder.
Dit elftal slaagde er in, tegen de Denen
gelijk spel 11 te forceeren! Beide par
tijen doelpuntten éénmaal. In de eerste
helft werd niet gescoord en na de rust
slaagde v. Gent er in, Holland de leiding
te geven, dank zij mooi veldwerk var.
Hoogstede en Rodermond. De gelijkmaker
kwam na een goede 20 minuten -van den
voet van Hansen, bij gelegenheid van een
hoekschop.
De Deensche ploeg had nu de volgende
samenstelling:
Frigart, Larsen,
Ringstedt, Blicher,
Aaby, Berth, V. Laursen,
Dannin, Rohde, Tarp, H. Hansen, Steen.
De stand is momentcel dus:
De stand is momenteel dus:
Denemarken 4 2 1 1 5 97 1.25
Nederland 4 1 1 2 3 7—9 0.75
Wij meenen, dat de kansen van Neder
land Maandag niet slecht staan. De Denen
moesten, heden, Zaterdag, te Luik tegen
de Belgen spelen, en dat is een zware par
tij. Oranje zal bovendien bezield zijn met
de revanche-idee, na het eclatante verlies
in Antwerpen. Maar wij achlen onze ploeg
wel sterk ook, schoon de Denen nog im
mer onder de beste voetbalnalie Van het
continent te rangschikken zijn,
De elftallen zijn als volgt:
Holland:
v. Tilburg,
Pelser, Denis,
Hordijk, v. Linge, Hulsman,
B. Kessler, Rodermond, J. Bulder, Groen,
D. Kessler.
Denemarken:
Frigant Larsen,
Blicher, Laursen,
Buchwald, Berth, Aaby,
Dannin, Rohde, P. Nielsen, C. Hansen,
E. Nielsen,
Scheidsrechter is de Oostenrijker Hugo
Meisl.
De competitie.
is Maandag beperkt. Haarlem moet thuis
tegen Ajax spelen, maar dat gaat natuur
lijk niet door. Nu trekken de roodbroeken
rustig naar Rotterdam om o.i. van V. O.C.
te winnen. Voor de. overgangsklasse al-
lega SpartaA. D. O. maar, dat vvint Spar
ta wel. Verder:
Westel. 2c klasse A.
HoilandiaSchcoten, P. G. Dalmeijer
PurmersteijnW.F.C., P. Slikkerveer.
V. S. V.Hortus, J. F. de Pierre.
Reserve 2e klasse A.
DEC 2—EDO 2, J. Hennings.
RCH 2Hoilandia 2. A. Jansen.
ZVV 2—WFC 2, H. Kwast.
Zuidelijke le klasse.
WilhelminaVVV, J. Konings.
NACDOSKO, F. Leemhorst.
Velocitas—-N.O.A.D., uitgesteld.
Willem IIPhilips, J. Döring.
Noordel. le klasse.
AchillesBe Quick, H. L. Beeloi
UprightAlcides, M. L. Wiersema.
FrisiaVelocitas, A. Brouwer.
kindjeniet zoo vragen.... Je wee'
dat moe dat niet hebben kan./en niet
meer met pa over die dingen praten hoor I
Beloof je me dat
Het kind Ja moe(kijld zeer teleur
gesteld.) Andere kinderen magge toch
wei met hun pa.
De moeder: Ja.... ja....ja! Maar
pa heb 't liever niet..
Het kind Toch wel blijven bidden voor
pa, hè?
