BUITENLAND
BINNENLAND.
mum
Tweede Bfad 25 April 1922
SIRS. BüiTENL. BERICHTEN.
ELCK WAT WILS.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
DE TOESTAND IN IERLAND.
WIJZIGING DER ARBEIDS
WET.
Internationaal Tuinbouw-congre*.
KLEPTOMANIE.
Het jongste conilict.
In de telegrammen van onzen draadloo-
zen dienst hebben wij gisteren een over
zicht gegeven van de nieuwe conflicten,
welke te Genua door het optreden van
Barthou tegen de Duitschers waren ont
staan. De Berl. corr. van het „Hbld."
geeft daarvan een goed inzicht in het vol
gende telegram:
Terwijl Schanzer en Lloyd George reeds
redevoeringen houden over het succes dei-
conferentie en een omvangrijk arbeidspro-
gram hebben opgesteld, hebben de dele- j
gaties der geallieerden besloten tot een
nieuwe nota aan Duitschland, waarvan
het voornaamste punt is, dat de regeerin
gen der staten, die deze nota onderteeka-
nen, zich het recht voorbehouden, die
zinsneden van het Duitsch-Russische ver
drag van nul en geener waarde te verkla
ren, die beschouwd moeten worden als te
zijn in strijd met bestaande verdragen.
Onder „bestaande verdragen" moet men
natuurlijk het verdrag van Versailles ver
staan. De geallieerden maken dus een uit
drukkelijk voorbehoud ten aanzien van de
regeling, die Duitschland heeft getroffen,
n.l. om par. 116 ten opzichte van Rusland
uit te schakelen. Het otficieele Duitsche
standpunt ten opzichte van deze nieuwe
nota is dit, dat het weigert de Franschen
verder op het gebied van de notawisse
ling te volgen. Men zal dus niet antwoor
den, en verklaart dat men zich bij de
meening van de Italiaansche regeering,
dat het incident gesloten is, in het belang
der conferentie aansluit. Men maakt uit
de nota op, dat het afzien van Duitsch
land van de deelneming aan de besprekin.
gen zich bepaalt tot de besprekingen tus-
schen derden en Rusland; men verwacht,
dat Duitschland van de behandeling van
andere Russische kwesties practised niet
kan worden uitgesloten. Het voorbehoud
van de nota (par. 116) acht men officieel
zonder beteekenis, daar een commissie
van Engelsche en Fransche juristen ver
klaard heeft, dat het Duitsch-Russische
verdrag niet in strijd is met het verdrag
van Versailles. Indien de Fransche juris
ten 'n ander standpunt innemen, zou Ge
nua toch niet de plaats zijn om hierover
te debattceren, Duitschland is bereid aan
het werk der commissie en aan de confe-
-rentie deel te nemen, haar met alle kracht
te bevorderen, en wcnscht den weg van
wederzijdsche verbittering te verlaten.
De overeenstemming tusschen de Rus
sen en de geallieerden heeft in den loop
van den dag vorderingen gemaakt. De
Italiaansche, minister van buitenlandsche
zaken, Schanzer, hield op een pers-ont
vangst in de villa Alberti voor de jour
nalisten een rede, waarin hij o.a. zeide:
Het is niet meer dan natuurlijk, dat het
conferentieschip niet altijd op absoluut
rustig water kan varen. Maar wij mogen
in de eerste plaats niet vergeten, dat de
reden, waarom de conferentie werd bij
eengeroepen, onmisbaar is voor de toe
komst van het bestaan van Europa en
voor het herstel van normale economische
toestanden en dat de conferentie succes
móét hebben. Ik verklaar nadrukkelijk,
dat het mislukken van de conferentie een
ongeluk voor de wereld zou zijn en dat
alle naties, die te Genua bijeen zijn. drin
gend moeten yrenschen, dat zulk een mis
lukking wordt vermeden.
Naar de correspondent van de „B. Z. a.
M." uit Genua verneemt, hield Lloyd
George, nadat hij de woorden tegen Bar
thou gesproken had, een kleine pauze en
besloot, toen alles zweeg, met de opmer
king, dat hij aan deze verklaring nog
moest toevoegen, dat hij er niets tegen
had, dat het Fransche voorbehoud in de
nota werd opgenomen, ofschoon dit na het
reeds uitgesproken oordeel van de juri
dische deskundigen eigenlijk nutteloos
w-as. Daarop stelde de Italiaansche gede
legeerde voor, dat, daar een conciliance
nota toch niet met een dergelijke bedrei
ging kon eindigen, en daar het de alge-
meene wensch was, thans het werk weder
geregeld voort te zetten, de nota zou ein
digen met de verklaring, dat men het
incident thans als gesloten beschouwde.
Den Poolschen gedelegeerde, die er op
wees, dat het Duitsch-Russische verdrag
juist in Warschau bedenkingen moest
wekken, daar Polen als erfstaat zoowel
van Duitschland als van Rusland door de
bepalingen van het verdrag het meest
werd getroffen, werd in overweging ge
geven, zijn opmerkingen schriftelijk in te
dienen.
Wat gisterochtend zich te Genua heeft
afgespeeld kan van verstrekkende betee
kenis zijn voor den verderen gang van
zaken. Er is althans bereikt, dat Barthou
zijn handteekening onder den brief zette
en dat het incident voor afgedaan werd
beschouwd, terwijl hij, naar van Fransche
zijde met beslistheid verluidt, eerst voor
nemens was het geheele incident door
een botte van de hand wijzing van het
Duitsche antwoord, opnieuw op het tapijt
te brengen.
De Duitsche rijkskanselier, dl'. Wirlh,
was gisterenavond door den leider der
Russische delegatie, Tsjitsjerin, aan het
diner genoodigd.
Een belangrijke verklaring
van Lloyd George.
Ter aanvulling van het bovenstaande
omtrent de verklaringen van Lloyd George
in de vergadering van Zondag, diene nog
dat volgens de „Manch. Guardian" (een
draadloos N. T. A.-telegram meldt liet)
Lloyd George o.a. zeide:
Als Engeland zou moeten gaan vreezen
dat de samenwerking met de geallieerden
zou leiden tot het voortbestaan in Europa
van vijandschap en tot belemmering van
den vrede, zou het zijn standpunt moeten
herzien. Ik acht mij tegenover het volk, dat
ik vertegenwoordig verplicht dat duidelijk
te zeggen. Het Britsche Rijk wenscht vrede
en is vastbesloten over alle hinderpalen die
den vrede in den weg staan heen Ie stap
pen.
Home over de conferentie
van Genua.
Home heeft in een interview met de
„Times" voldoening uitgesproken over de
lot nu toe te Genua bereikte linancieele
resultaten. De conferentie heeft den weg
geopend naar een wezeniijke financieele
herleving van Europa. Het was duidelijk,
dat de quaestie van de positie der interna
tionale schuld in haar ingewikkeld verband
met de quaestie der schadevergoeding te
Genua niet kon worden afgehandeld. Er
waren echter verscheidene andere aspecten
der internationale financieele positie,
welke noodzakelijk een vergelijk eischten
en dat was bereikt. Horne hechtte in het
bijzonder waarde aan de voorgestelde
bijeenkomst van centrale banken en circu
latiebanken, welke door de Bank van En
geland wordt bijeengeroepen ter overwe
ging van verschillende voorstellen uit het
rapport der financieele commissie. Hij ver
wachtte, dat de banken van alle naties
vertegenwoordigd zullen zijn; ook de
Federal Reserve Bank van Amerika zal
worden uitgenoodigd. Voorzoover het de
quaestie der financiën, het muntwezen en
den wisselkoers betrof, meende Horne, dat
een nuttige stap was gedaan door een
stemmige aanvaarding, door de vertegen
woordigers van alle naties ter conferentie,
van het rapport der financieele commissie.
Rusland en het Vatikaan.
Naar uit Genua wordt gemeld, heeft
Tsijtsjerin, die bij het banket van den ko
ning van Italië op net oorlogsschip tegen
over den aartsbisschop van Genua zat, in
een langdurig onderhoud met dezen ver
klaard, dal de Katholieke kerk in Rus
land alle vrijheid zou genieten. In confe
rentie-kringen verluidt, dat de sovjet-re-
geering dit principe reeds tot uiting heeft
gebracht door aan de Jezuïten het geven
van onderwijs, aan de Franciscanen, de
zending en aan andere orden de uitoefe
ning der ziekenverpleging toe te staan.
De stemming in Parijs.
De gebeutenissen te Genua, het thans als
feit aanvaarden van het Russisch-Duitsche
verdrag zonder daaraan voor de makers
verdere onaangename gevolgen te verbin
den, en de scherpe toon, waarop Lloyd
George kennis gegeven heeft, dat hij niet
van plan is op de conferentie het onder
scheid tusschen bondgenooten en ex-vijan
den te handhaven, maken, dat men hier
over de conferentie slechter dan ooit te
spreken is, seint de Parijsche corespon
dent van het „Hbl." Maar vooral is men
verbolgen tegen den Engelschen premier,
die heel wat hooren moet over de verne
deringen, die hij Frankrijk doet onder
gaan.
Groot opzien hebben in dit verband ge
wekt de onthullingen, door Tardieu in de
„Echo National" gedaan omtrent Lloyd
George's dubbelzinnige houding ten aan
zien van Frankrijk
Deze uitvoerige onthullingen, die, al
worden ze van Duitsche zijde tegengespro
ken, een authentiek karakter dragen, heb
ben hier in verband met de houding door
Lloyd George op de conferentie te Genua
aangenomen, de openbare, meening op
nieuw "sterk tegen den Engelschen premier
in het harnas gejaagd en doen bijvoorbeeld
de „Éclair" verklaren: „Lloyd George is
evenals Schanzer de bondgenoot van
Duitschland en legen ons". Van rechts
wordt de drang op Poincaré uitgeoefend
om hem te bewegen de Fransche delegatie
uit Genua terug te roepen, steeds sterker
en n\et spanning wacht men de verklaring
af, die de premier heden in zijn rede tc
Bar le Due doen zal, om hem, naarmate
men die al of niet voldoende flink en
krachtig vindt, toe te juichen, of op zijn
beurt te brandmerken als de man, die
Frankrijk's rechten niet voldoende doet
gelden.
De hier bedoelde onthullingen ko
men op het volgende neer:
De „Echo National" publiceert, naar
Havas seint, een document, welks authen
ticiteit het blad is gegarandeerd, dat be
trekking heeft op de ontvangst van pers
vertegenwoordigers der verschillende Duit
sche staten door Wirth en Ralhenau, den
20en Januari. Wirth iegde het gehoor ge
heimhouding op, waarna Rathenau een
uiteenzetting gaf van ziin onderhandelin
gen te Londen, einde 1921. Hij verklaarde
dat Britsche bankiers hem toen te verstaan
gaven dat, indien Duitschland als kooper
op de wereldmarkt zou terugkeeren, Enge
land, aldus van zijn werkloosheid bevrijd,
van de Duitsche betalingen zou afzien. De
Bank van Engeland richtte een brief tot
de Rijksbank, waarin zij Duitschland een
crediet weigerde wegens de Jasten, voort
spruitende uit het ultimatum van Londen.
Rathenau vertelde voorts van zijn
iweede reis naar Londen, nadat Duitsch
land de betalingen van Januari en Fe
bruari 1922 had verricht. Tot de confe
rentie- van Cannes was reeds plan. Wirth
trad in onderhandelingen met de te Ber
lijn aanwezige Russische delegatie, welke
het sluiten van contracten deden voorzien.
Over de conferentie van Genua zeide
Ralhenau dat Engeland en Italië hem be
loofden dat de 31 millioen tiendaagsche
betalingen na Genua zouden worden ge
wijzigd. Hij betoogde dat Duitschland na
den duisteren nacht van Versailles thans
den dageraad gewaar werd.
Wolff is er direct bij met een legenspraak
van bovenvermeld bericht, en zegt dat het
geheele document een grove vervalsching
is.
Voor en legen het Iersche verdrag
Michael Collins die Zondag le Tralee
het woord heeft gevoerd, zeide dat zoo
lang als de huidige omstandigheden
voortduren de handel zal worden bena
deeld. Er is geen reden waarom Ierland
niet een der meest welvarende landen in
Europa zou worden indien zijn indus
trieën worden aangemoedigd en zijn fa
brieken worden vermeerderd en uitge
breid, doch om dit te bewerkstelligen,
moet alle oneenigheid in Ierland zelf
worden gestaakt en moeten alle Ieren zich
vereenigen en elkaar de helpende hand
reiken.
Collins wees er voorts op, dal volgens
het verdrag niet één penny van de in
Ierland geheven belastingen ten voordee-
le van de Britsche regeering zal strekken.
Hij besloot met te zeggen dat een over
gangstijdperk zooals Ierland thans door
maakt, een groote moeilijkheid voor een
land is. In een tijd als dezen mogen wij
veeleer samenwerking dan tegenwerking
verwachten.
De vergadering had een kalm verloop.
De Valera, die in Gahvay sprak, zeide dat
wanneer de leren het verdrag aanvaar
den de slagboom tegenover de onafhanke
lijkheid in de toekomst vrijwel onoverko
melijk zal zijn.
Overeenstemming tusschen de mi
litaire leiders.
De correspondent van de „Westminster
Gazette verneemt dal er overeenstemming
is bereikt tusschen de militaire aanvoer
ders van de republikeinschc en«Vrijstaat-
strijdkrachten, heigeen de pogingen ten
gunste van een vrede in Zuid-Ierland ten
zeerste beïnvloeden zal. De overeen
komst is zuiver militair, cn raakt de po
litieke kwestie tusschen de beide partijen
niet.
Dieven gestraft.
Drie mannen, die te Belfast een huur-
ophaler hadden beroofd, werden door po
lilie van het Iersche republikeinschc le
ger gearresteerd en veroordeeld om te
worden geteerd en met veeren beplakt.
Men voerde hen toen over een afstand
van een mijl mede, voorzien van het op
schrift: Plunderaars en dieven, neemt u
in acht. I. R. A." (Irish Republican Ar
my). Daarna liet men hen loopen.
De toestand te Belfast.
Zondagavond is te Belfast een bom
geworpen op het voorplein eener Room-
sche kerk, vóór den aanvang van den
dienst. Een vrouw werd gedood, een kon
stabel gewond. Er volgden schietpartijen;
de kerkdienst moest worden opgeheven.
DE BEDRIJFSRADEN IN ENGELAND.
Verschenen is het rapport der com
missie, verleden iaar door den minister
van arbeid, dr. Macnamara benoemd, om
een onderzoek in te stellen naar de wer
king der wetten op de bedrijfsraden (de
„Trade Boards Acts"). Ingevolge de wet
van 1918 was de minister van arbeid be
voegd, een bedrijfsraad in le stellen in
ieder vak, waarin naar zijn meening geen
voldoende organisme bestond voor een
doeltreffende regeling der loonen en
waarin, met het oog op de loonen, in hef
bedrijf of eenig deel ervan heerschend,
een dergelijke regeling naar zijn meening
noodig was.
Er is volgens de commissie, waarvan
burggraaf Cavé voorzitter was en welko
verder vertegenwoordigers van werkge
vers en werknemers alsmede vertegen
woordigsters van de belangen der vrouw
omvatte, ondanks overdrijvingen hier en
daar grond voor de bewering, dat de
werkzaamheden van sommige dezer be
drijfsraden hebben hijgedragen lot den
omvang van de depressie in den handel
en van de werkloosheid. Sommige loons-
verhoogingen, door de raden vastgesteld-
traden in werking op een oogenblik toen
het slecht ging met het bedrijf. Daarte
genover heeft het stelsel naar het oor
deel der commissie ook heilzame gevol
gen gehad. In het algemeen gesproken zijn
de bedrijfsraden erin geslaagd de ernsti
ger vormen van een te laag loon op te
heffen en de loonen en arbeidsvoorwaar
den in de betrokken bedrijven te regelen.
Bovendien hebben de bedrijfsraden, door
minima vast te stellen, bescherming ver
leend aan den goeden werkgever, bereid
en in staal een redelijk loon aan zijn ar
beiders te betalen, tegen weinig scrupu
leuze concurrenten, die op onbehoorlijke
wijze voordeel wilden trekken uit de eco
nomische nooden. Ook zijn de betrekkin
gen tusschen werkgevers en werknemers
er volgens de commissie door verbeterd.
Van beide zijden is de organisatie er door
versterkt.
De commissie stelt o.a. voor te bepa
len dat de bevoegdheid van den minister
zal worden beperkt tot gevallen, waarin
hij overtuigd is, dat bel loonpeil in eenig
bedrijf of onderdeel daarvan onredelijk
laag is vergeleken bij dat in andere be
drijven. De bedrijfsraad zou zich verder
bij de vaststelling van minimumloonen
moeten bepalen tot de laagstbetaalde ar
beiders.
QOCAïNE IN TEDDY BEARS.
Britsche douane-ambtenaren hebben in
een uit Duitschland afkomstige lading
Tedd-beren een hoeveelheid cocaïne aange-
kera.rm was gebroken. Hoe de man onder
was voor een waarde var. 150tJ pd. aan
cocaïne verstopt.
Op welk een aelieve wijze de gmukkelo-
rij van cocaïne plaats heeft, blijkt al; hel
feit dal verschillende agenten van Britsche
firma's twee maal per weck naat Parijs en
Berlijn reizen om met cocaïne terug te
koeren. Dez.r dagen is in het bont van
een dame, die vr.n Ostende naar Londen
reisde oen half pond van het narcotische
middel aangetro'fen.
EEN GEHEIMZINNIG ONGEVAL.
Zaterdagmorgen heeft men bij bet sta
tion van WullQ-a aan de Theems het lijk
van oen 15-jarig meisje op de spoorbaan
gevonden, henevens een mannenschoen
met oen voet erin. In een coupé van oen
trein, die daar s lichts had gestaan, vond
men een 24-jarig .eau zouder voet, terwijl
de andere voet verp cited was en zijn lin
kerarm was gebrken. Hoe de man onder
deze omstandigheden erin geslaagd is, in
den coupé le konvui is «en raadsel. Hij
was bij den vader van het meisje, een bak
ker uit het naburige dorp Hersham, in
dienst. Volgens zijn verklaring hij was
nog bij bewustzijn was het ongeval den
vorigen avond om elf uur gebeurd, toen
hij het meisje was nageloopen, dat de
spoorbaan was opgesneld, vóór een aanko
menden trein. Het meisje werd sedert den
vorigen avond vermist.
Voor de conferentie van Washington
werd destijds op het Belgische budget van
buitenlandsche zaken een half millioen uit
getrokken. Tot 31 December 1921 raamde
men de onkosten op 100,000 frank, voor
liet tijdperk na 1 Januari 1922 had men
400,000 frank vastgesteld.
De conferentie w-as echter vlugger afge-
loopen dan men gemeend had. De onkos
ten tot 31 December 1921 beliepen 180.000
frank. Na 1 Januari 1922 werd 62000 fr.
uitgegeven, zoodat er een vrij groot bedrag
overschiet, hetwelk op 700,000 frank ge
bracht werd, om het verblijf van de Bel
gische delegatie te Genua te bekostigen.
'Te Leipzig is in 't stedelijk gebouw,
waarin de kliniek gevestigd is van de
school-tandartsen, door de politie beslag
gelegd op een groote hoeveelheid verborgen
wapens, o.a. een zwaar en een licht ma
chinegeweer, een kist handgranaten en ge
weerpatronen. Twee mannen wilden juist
deze wapens uit het gebouw op een hand
kar wegbrengen, toen de politie hen arres
teerde.
Hughes, de eerste minister van Aus
tralië, heeft verklaard, dat de 300,000 in
woners van West-Austraüë totaal onvol
doende zijn,en dat deze staat er zoo spoe
dig mogelijk 3,000,000 moet hebben. De
regeering van het gemeenëbest zal den
slaat helpen de menschen te krijgen en ze
te vestigen.
De onderhandelingen tusschen de
werkgevers en de werknemers in de En
gelsche katoenindustrie over het loonge-
schil zijn mislukt. Tegen het einde der
week wordt een stopzetting van het be
drijf verwacht.
De politie te Tunis heeft den com-
munistischen schrijver gearresteerd van
een voor den Franschen president der re
publiek beleedigend geacht artikel in de
„Avenir Social".
De Memorie van Antwoord op het Voor-
loopig Verslag der Tweede Kamer over
het ontwerp tot wijziging der Arbeidswet
geeft een zakelijke weerlegging van de
grieven en bezwaren tegen het ontwerp
aangevoerd.
De vraag is nu maar of men een stuk als
dit met de vcreischte onbevangenheid le
zen wil.
Van twee zijden en uit tegenovergestelde
richtingen heeft men tegen de wijziging
alarm geslagen en de agitatie begon reeds,
vóór men nog recht wist, wat het ont
werp inhield.
In verband hiermede mag wel eens
worden opgemerkt en niet voor de eer
ste of tweede maal dat er herhaaldelijk
critiek op de- Arbeidswet ^tard geoefend,
the allen grtwid mist», m looter ▼««(taproot
uit ookunde.
De mini»!er vmk! meer dan eeni gele
genheid, zulks mot feiten aan le
loonen.
En ten Minnen van het wijzigings-voor-
stel schijnt zich dit spelletje, te willen
herhalen.
Men oordeelt cn veroordeelt zonder vol
doende kennis van zaken.
Daar komt echter thans nog iets bij.
Do stembus is nog slechts ettelijke we
ken van ons verwijderd, en de agitatie,
welke zij pleegt te vroorzaken, laat het
niet aan leekenen ontbreken.
De propaganda, de anti-ministerieele
cn _anti-Rechtsche propaganda vooral,
tracht van alle hout pijlen te snijden, en
zij is daarbij waarlijk niet te angstvallig
in haar keus en keur.
Groote moeilijkheden van socialen en
economischen aard moeten worden over
wonnen op een tijdstip, dat vertroebeld
wordt door verkiezingsharstocht en zetel-
jacht.
De stembus werpt voortdurend stof op,
en dit belet velen, te velen, de dingen te
zien, of te willen zien, zooals ze werke
lijk zijn.
En het is toch de erkenning der wer
kelijkheid, waarom het bij deze wijziging
der Arbeidswet vooral gaat, schrijft het
„Centrum".
Er is geen sprake van een „wijken voor
de reactie," of hoe dergelijke verwijten
luiden mogen.
Maar de onverbiddelijke drang der eco
nomische omstandigheden heeft de indie
ning van deze wetsvoordracht geëischt.
Dit is het nuchtere feit, waaraan geen
groote woorden, of galmende frasen iets
kunnen afdoen.
Het zou niet zijn in het belang van het
land en ook niet in dat van de arbeiders
klasse betoogt de M. v. A. indien de
minister uit vrees voor miskenning van
zijne goede bedoelingen, het oog voor de
werkelijkheid gesloten had.
Dat zou het inderdaad niet; en daarom
is de indiening van het wijzigings-voor-
slel ook door principieele tegenstanders
van mr. Aalberse geprezen als een sociaal
en nationaal belang.
En dat belang eischt een spoedige be
handeling en aanneming van het ontwerp.
Er moge op een of ander onderdeel aan
merking te maken zijn en amendeering
voor te stellen, het geheel beantwoordt te
zeer aan den eisch van het oogenblik en
de handhaving onzer positie te midden
der concurreerende volken, dan dat men
ook thans niet met den minister zou willen
medewerken, om te doen, hetgeen in het
algemeen welzijn gedaan moet worden.
Aan dikke woorden heeft het volk niets,
wèl aan verstandige daden.
En vrees, ook kiezersvrees, is büna altijd"
een slechte raadgeefster.
Ontvangst btf den Minister van Land'
bouw.
De Minister van L., N. en H. h*efi
middags de deelnemers aan het Congrer
der Federation Horticole Professioneel
Internationale in zijn Departement ont
vangen. Onder de aanwezigen bevonden
zich, behalve de genoodigde congresleden,
mej. prof. Johanna Weeterdijk, de heeraa
Van Ginkel, chef van het kabinet van
den minister, dr. P. van Hoek, direo-
teur-generaal van den landbouw, Kake-
beeke, inspecteur van den landbouw,
Mansholt, inspecteur van den buitenland-
sehen voorlichtingsdienst, dr. v. d. Zand»,
inspecteur van het landbouwonderwijs, jhr.
van Tets, voorzitter van de Ned. Mij. voor
Tuinbouw en Plantkunde, jhr. Ropalaer,
voorzitter van de Haagsche a fdeeüag dier
Maatschappij, Krelage, onder-*»ar»tt«i
van den Nederlandschen Tuinbouwraad,
tevens voorzitter van het Congres en mr.
Xraleton, secretaris van den Nederland--
schen Tuinbouwraad.
De Minister begroette zijn gasten met
een rede in het Franech.
Spr. was overtuigd dat b.v. het be-
VERSLIKKEN.
Wat moeten we doen, als een van de
huisgenooten zich onder 't eten verslikt?
En vooral wat moeten we doen als een
kind een stuk voedsel in de luchtpijp
krijgt en het benauwd heeft? Niet zelden
berokkenen de zieken zich zelf veel
schade, door dat ze zich moeite geven,
door het steken van een vinger in den
hals, door braakbewegingen, door het in
slikken van droge broodkorsten oi iets
dergelijks, het fatale voorwerp te verwij
deren. Daardoor ontstaan echter, vooral
als cr een puntig beensplintertje of een
vischgraat in de luchtpijp is geschoten,
zeer licht bloeding en zwelling van het
slijmvlies, terwijl het voorwerp slechts te
FISCUS EN BELASTINGBETALER.
Fiscus: Ik zou wel eens wilfen weten,
wat hij toch met al zijn geld doet!
alkaliën gebonden zuur aanwezig. Men
heeft berekend, dat bij het eten van 1
pond van die groente in het mensche-
lijk lichaam wordt opgenomen 2gram
groot brandgat in het nieuwe kleed):
Maar Keetje, waarom hebt ge er het water
uit den ketel niet dadelijk overheen ge
gooid, toen de sloof omviel?
Keetje (verontwaardigd): Kokend
heet water? Nou hoe langer hoe mooier!
UIT PRINCIPE.
Twee knapen hadden met elkaar gevoch
ten; de «ene droeg er de sporen van in het
aangezicht.
Waarom heb je weer gevochten?
vroeg zijn vader.
Hij heeft mijn broer gescholden.
En je hebt niet eens een broer!
-Dat weet ik wel, maar uit principe
laat ik me zoo iets niet welgevallen.
UIT DE KAZERNE.
Sergeant (zijne sectie inspeclecrende, lot
een van de manschappen): Kerel maak
- Nee, een mirakel, antwoordde de
boer.
DIE KON 'T BETER.
Oude heer: Uw zoon gooide met een
steen naar me.
Vrouw: Raakte-ie uwes?
Oude heer: Gelukkig niet.
Vrouw: Nou wees uwes dan maar
gcrus. Dan was het mijn jong niè.
ZE WAS, OP DE HOOGTE.
Ja Mevrouw, vertelde de keukenmeid
ik had best kunnen trouwen, maar dan
had ik naar Australië gemoeten.
Nou, dat is een mooi land, zei me
vrouw.
't Was mij te koud, zei de keuken
meid.
Te koud? verwonderde zich me
vrouw, maar kind, het is cr veel war
mer dan hier.
„Je moet goed opletten op die dame,
die lijdt aan kleptomanie," zei de winke
lier tot zijn winkeljuffrouw.
„Allemachtig!" zei de winkeljuffrouw, i
„Neemt ze er niets voor?"
„Zeker", antwoordde de winkelier,
.wacht maar, binnen een minuut neemt zij
iets".
LES IN DE AARDRIJKSKUNDE.
Meester: „Jan, zeg eens waar Madeira
ligt?"
Jan. „In den kelder van mijn vader
meester."
KEES, VANG DIE UIN.
Nederlanders hebben niet voor niets
den naam, dat ze zoo gemakkelijk vreem
de talen leeren en spreken. Dat bewijst
het volgende, dat we aan het „Hbld."
Terwijl ,ik nog liep te piekeren over
zulke geheimzinnigheid te midden van
vele prullen „made in Germany", riep op
eens een schelle meisjesstem: „Sjang!" en
uit een anderen hoek van den winkel
kwam lijzig en loom het antwoord:
„Fwaa-Ua".
Mij ging een licht op: dit was een Fran
sche Bazaar.
Terwille der broertjes uit het Over-
maasche moest door het personeel onder
elkander dus „Fransch" gesproken
caisse vingt-et-un, caisse treizeEn
deze brave Rotterdammers beijverden zich
aan hun roeping te beantwoorden. Het
Fransch is een moeilijke taal.
PROFESSOR'S VERSTROOIDHEID,
„Daar is de dokter, meneer."
„Ik kan hem nu niet ontvangen. Zeg
maar dat ik ziek ben."
