ZIJN SLACHTOFFER.
BUITENLAND
BINNENLAND.
Tweede Blad - SS lei 1922
INDISCHE KRÖNIEKÏ
SEÜ, BÜSTEML iESSimiTEH.
FEUILLETON
„Komaan," zei de bankier, zoo
hoor ik u gaarne spreken, fk van mijn
kant zal den nieuwen storm, waar
door de markies bedreigd wordt, wel
weten te bezweren. Ik beloof u dat
ik al het mogelijke zal doen, wat in
mijn vermogen is."
„Het is goed," zei de heer d'Ar-
bois. „Ik reken op u."
„Mijn eigen belang staat er u voor
ir. dat ik alles zal doen, wat in mijn
ve. mogen is."
Markies d'Arbois stond op. De
heer Lantin stak hem de hand toe.
„Tot spoedig dus
„Tot spoedig," antwoordde de mar
kies, de hand aannemend, welke hem
geboden werd.
En de twee mannen namen af-
«cheld van elkander, als twee kerels,
(Be een uiterst deftige zaak afgehan
deld hadden.
De wachtkamer was thans gevuld
De Conferentie te Genua.
i met een aantal personen die op den
heer Lantin wachtten.
De bankier ging met den bezoeker
tot op den drempel van het vertrek
mede. Ten aanschouwe van allen
drukten de beide mannen elkander
hartelijk de hand, maar hij ging zijne
werkkamer weder binnen, zonder de
mensehen, die op hem wachtten,
zelfs met een enkelen blik verwaardigd
te hebben.
Hij belde den portier,
„Is de heer de Saint-Elme in het
bureau
„Neen, mijnheer, hij is ten zijnent."
,,Laat hem dan oogenblikkelijk
telefoneeren, dat ik hem dadelijk
wacht."
„Zeer goed, mijnh
„En ik ontvang niem :nd, niemand,
begrepen, uitgezonderd den heer de
Saint-Ehne. Verwijs al de menschen
naar mijnen secretaris."
„Ik zal 't zeggen, mijnheer." De
portier ging naar de leur en verdween
De heer Lantin volgde hem en schoof
den grendel voor de deur, waarna hij
neerviel in een gemakkelijken stoel.
Hij gevoelde er behoefte aan, alleen
te ztiR
XVI.
HET PLAN.
Om een juiste en tevens zeer
lijke uitdrukking te gebruiken, was het
den heer Lantin, of plotseling het dak
boven hem was ingestort. Reeds
sinds langen tijd, sedert hij Eendenbek
tam had gemaakt geloofde de machtige
bankier dat hij niet het minste gevaar
meer liep. Nu zijn fortuin een werke
lijk ontzaglijke hoogte bereikt had,
meende hij op het punt te zijn, waar
op eene eervolle loopbaan, waarnaar
hij zoo smachtte, voor hem geopend
zou worden. Bij groote algemeene
rzmpen, had hij steeds met veel opher
in de dagbladen, aanzienlijke sommen
gegeven en in rui! daarvoortrachtte
hij de ridderorde van het legioen van
eer te verkrijgen. Hij rekende er op
het lintje-weldra op zijn borst te zien
prijken. Een der ministers had reeds
iets laten doorschemeren.
Eiken keer er verkiezingen in
Touraine waren, stelde hij zich Cancli-
daat en de door hem betaalde bla
den kwamen eiken dag uit met
berichten over zijne kunde, zijn wel
dadigheidszin en de hooge plaats,welke
hij in de Fransche geldwereld had.
Hij was werkelijk op weg iets in de
staatkundige wereld te worden en
juist in dit oogenblik werd hij als door
eene schikking van het noodlot, genood
zaakt wederom zijwegen te bewande
len en personen te gebruiken, die 't
des te erger op zijn zak zouden aan
leggen, nu hij een plaats in de wereld
bekleedde, die iets beteekende.
En toch, hij moest wel. Door den
stroom werd hij voortgedreven en er
was geen tijd te verliezen. Zijn leven
en zijn fortuin stonden op het spel.
Ais graaf ü.Arbois hem ontsnapte,
hem en den markies, als hij naar zijn
moeder terugkeerde, welke verschrik
kelijke moeïelijkheden konden daar
van het gevolg niet zijn 1 Men kon
zich van de moeder meester maken,
haar opsluiten, maar de graaf, hoe
moest 't daarmede dan gaanlNog nooit
was de bankier in zulk eene moeielijk-
heid geweest.
Welk eene fout had hij begaan, welk
eene onherstelbare fout door Christine
te vergeten en haar op vrije voeten te
laten. Hoe bitter verweet hij zich dien
misslag op dit oogenblik en nog ern
stiger verweet hij dien aan zijnen vroe-
geren medeplichtige Eendenbek. Hij
'om de helft van ziine fortuin «.eaeyen
EENZIJDIGE VOORLICHTING.
OM ONZE GODDELOOSHEID
GEPREZEN.
fiebben, als hij het onderhoud dat
tusschen de markiezin en haar zoon
had plaats gegrepen, had kunnen ver
mijden. Hij moest thans met den uiter
sten spoed handelen. Moeder en zoon
mochten elkander in geen geval meer
Geheel onder den indruk van die
vrees, stond de heer Lantin op. Hij
was te onrustig om te blijven zitten.
Hij kon niet meer op zijne plaatsblijven
Hij drukte op een eiectrische bel en
reeds voor men aan het bevel gehoor
had kunnen geven, snelde hij naar
de deur.
De portier verscheen. „Welnu," zei
hij, „is er naar den heer de Saint-Elme
getelefoneerd."
„Zeker, mijnheer."
„En wat is er geantwoord
„Mijnheer de Saint-Elme was te
/huis, maar hij sliep nog. Zijn knecht
stond mij te woord."
„Zal hij dadelijk komen
„Ja, zoodra hij gekleed is."
„Telefoneer nog eens en vraag hem
zich zooveel mogelijk te haasten."
„Zeer goed, mijnheer."
De portier verwijderde zich, maar
zijn meester, die op §en nieuff denk-
NIET OP DE HOOGTE.
BINNENUNDSGH NIEUWS.
beeld gekomen was, riep hem terug-
„Weet ge wat," zei hij, 't is beteV.
dat ge zelf dadelijk een rijtuig neemt
om den heer de Saint-Elme te
halen, dan zal hij spoediger hier zijn."
De bediende stond op het punt t«
gehoorzamen, maar in hetzelfde
oogenblik hoorde men iemand snel
naderen, en de heer de Saint-Elme ver
scheen.
„O, zijt ge eindelijk daar," riep de
heer Lantin met een zucht van verlich
ting.''
„Ja, hier ben ik. Ge ziet, dat ik
haast gemaakt hebt," zei de ander,
geheel buiten adem., „ik heb dadelijk
een rijtuig genomen."
De heer Lantin wendde zich tot den
portier
„Laat ons alleen."
En toen de man verdwenen was,
sloot hij zorgvuldig de deur.
De heer de Saint-Elme was in een
gemakkelijken zetel neergevallen. Hij
streek zijne knevels eens op en sloeg
de beenen over elkander, als een man
die zich erg op zijn gemak gevoelt,
Gods wegen zijn onnaspeurlijk,
Wie zou, nog voor korten tijd tevoren,
hebben durven voorspellen, dat het mo
gelijk zou zijn met de Sovjet-regeering een
overeenkomst te sluiten zoo gunstig voor
de Katholieke Kerk, als nu te Rome door
onderhandeling van de H Stoel met Tsjit-
sjerin en de zijnen is tot stand gekomen?
En wie zal nu, op dit oogenblik kunnen
vaststellen van welke beteekenis deze
overeenkomst zal worden ook voor ons
koloniaal gebied in Zuid-Oost-Azië?
Het zou vooreerst noodig zijn, de in
nerlijke drijfveeren te kennen, welke de
Sovjet-mannen hebben gebracht tot deze
toenadering tot de Roomsche Kerk, klaar
blijkelijk door hen zelve gezocht. Want
Radek moge nu wel gezegd hebben, dat
er maar twee dingen zijn, welke geheel
consequent zijn: het Bolsjewisme op maat
schappelijk gebied en het Katholicisme op
godsdienstig gebied, het valt moeilijk te
gelooven aan het onbaatzuchtige in deze
plotseling opgekomen sympathie voor de
Kerk van Rome, Er is reden om te veron
derstellen, dat Lenin en consorten tot de
erkenning zijn moeten komen, van de
onverwoestbare godsdienstigheid als
grondtrek in het karakter van het Rus
sische volk, en daarom in eigen land
aan deze godsdienstige tendenz tegemoet
willen komen. De vraag blijft echter, wel
ke gedragslijn zij zich hebben uitgestip
peld bij hunne plannen voor de actie in
het verre Oosten, waar de greote volks
meerderheden nog niet tot het Christen
dom gekomen zijn.
Dat de Bolsjewistische staat zijn in
vloedssfeer ook tot in de uithoeken van
het Aziatische werelddeel tracht uit te
breiden, is een algemeen bekend feit; en
ik geloof niet geheel en al verkeerd te
zien, wanneer ik in de tegemoetkomende
houding, door Engeland s eerste Minister
ter conferentie te Genua tegenover de
Russische afgevaardigden en hunne
eischen betoond, de vrees zie doorsche
meren voor Bolsjewistische actie in de
richting van voor-Indië,
Ook in onze Indische Archipel vallen
teekenen waar te nemen, dat de wereld-
propaganda der Derde Internationale zich
tot werkzaamheid gereed maakt, Is er
.niet reeds door enkele Indische bladen
vcronderstellender wijs gesproken over
de aanwezigheid van Russisch goud, ook
op Java? En wat is er besproken te Mos
kou, waar de Inlandsche communist Se-
maoen op bezoek is geweest?
Wat zullen wij in Indië daaruit zien
groeien?
Er is niemand, die dat voorspellen
kan
Zelfs zij, die mcenen de leiding in eigen
nand te hebben, weten wij niet meer te
tijn, dan werktuigen in Gods hand.
Wat kunnen wij, machtelooze sterve
lingen, beter doen dan: bidden.
Ook voor de bekeering van Indie s
volk.
Gods wegen zijn onnaspeurlijk
Ook bij kleinere gebeurlijkheden. Im
mers daaruit Ijlijkt juist Zijne oneindige
liefde.
Ik heb vroeger eens mijn lezers verteld,
hoe Pastoor van Driessche voor zijn Ja-
vaansche Katholieken te Djocja, wier aan
tal zoo verheugend snel toeneemt, nog
geen ander gebouw beschikbaar had, om
ingericht te worden voor Gods Huis, dan
een oude, bouwvallige loods.
Ook daarin is op onmogelijk te voor
ziene wijze verbetering gekomen.
In het Mei-nummer van hét orgaan van
den „St. Claverbond" bericht Pater F.
Strater S. J., onder het opschrift „Een
ieel onverwachte oplossing" hoe deze
werd gevonden.
Na beschreven te hebben hoe de toe
stand onhoudbaar geworden was, vertelt
Z<Ecrv/><
Zie, daar komt ineens, juist bijtijds
iemand de Pastoors prachtig uit den
nood redden.
Ge raadt nooit wie. Het wasde
Maconnieke Loge „Mataram" te Djocja.
Heusch, de Loge heeft aan de Missie een
kerk bezorgd.
Eenige dagen geleden kreeg de hoofd
pastoor een telefoontje, of Z. E. genegen
was een fröbelschool te koopen, gelegen
vlak naast de R.-K. Kerk. Dat telefoontje
kwam van een bankdirecteur, als zaakge
lastigde van de Loge „Mataram".
Op zoon aanbod had men nooit gere
kend. Al dikwijls hadden de Pastoors be-
geerige blikken geslagen op dat gebouw
naa9t hun kerk, toebehoorend aan de Lo
ge, en de verzuchting geslaakt: „Hadden
wij dat erf maar vroeger gekocht, toen
het nog voor een prijsje te koop was; nu
is de kans voor goed verkeken."
Bij niemand kwam de gedachte op, dat
dit gebouw nog eens aan de Pastorie zou
komen.
Terstond werd het gebouw in oogen-
schouw genomen, 't Was geknipt voor een
Javaansche kerk, althans de eerste jaren.
Een groote zaal, of liever een loods, 45
meter lang en 11 meter breed met cemen
ten vloer; dus een prachtgelegenheid om
er kerk te houden voor een flink aantal
nenschen, Wel was het gebouw niet hoog,
81.
maar 't kon toen heel goed dienst doen
als tijdelijke kerk.
Spoedig begon de hoofdpastoor dan ook
de onderhandelingen, en na enkele dagen
was men het over den koopprijs eens; de
koop werd gesloten. In de koopakte heet
het plechtig, dat de Maconnieke Loge
„Mataram" van Djocja aan de Vereeni-
ging „Canisius" het erf met bijbehoorend
huis verkocht had.
Voorloopig zou de Loge nog een klein
deel van het gebouw kunnen gebruiken
om er haar fröbelschool voor Europeesche
kinderen voort te zetten, tot zij daar
voor een andere geschikte ruimte gevon
den had.
Tervijl dus op gewone dagen het ge
bouw voor een deel ter beschikking is
van de Loge. en derhalve een filiaal van
de „Roemah Setan" wordt het s Zon
dags gebruikt om er de H. Mis te lezen
en er het ware geloof te verkondigen,
totdat over eenige maanden alle sporen
van de Loge zullen zijn verdwenen.
Zoo ziet men weer, dat 0. L. Heer wel
eens heel onverwacht oplossing geeft.
e
Dit Mei-nummer van 't orgaan van den
„St. Claverbond" ziet er wederom keurig
uit; met zijne interressante artikelen en
aardige foto's is het waard in de handen
van alle Nederlandsche Katholieken te
komen,
In een bericht „Aan onze Lezers ver
meldt de Redactie dat Pater Fr, Kiene in
twee jaar tijds de oplaag van 6000 exem
plaren kon doen stijgen tot 14500; dat is
dus meer dan een verdubbeling.
Laten we hopen, in 't belang van Java s
bevolking, dat de stijging der belangstel-
lin<5 voor deze Missie der Paters Jezuiten
zich even krachtig moge voortzetten.
Mag ik daarvoor de medewerking van
mijne lezers inroepen?
Het lidmaatschap, waardoor u tevens
een abonnement verkrijgt op het orgaan,
kost slechts 1.70 per jaar, en u kan zich
opgeven bij den algemeenen Directeur
Pater \V, Keller, S.J., Dacostastraat 44,
Den Haag.
Reeds meerdere malen had ik gelegen
heid u te wijzen op de geweldige taak,
welke de Katholieke Kerk heeft te ver
vullen op dit eiland met zijn 35-millioenen
bevolking. De wijze, waarop deze taak
zal- worden volbracht, is beslissend voor
heel ons koloniaal gebied in Azië. En
werkelijk, de tijd dringt zoo, dat we haast
aan het onmogelijke gaan denken.
Doch met Gods hulp is alles mogelijk.
Zijn wegen zijn onnaspeurlijk.
Uw kleine bijdrage kan Hij vermenig
vuldigen, tot in 't duizendvoudige, zooals
Hij eenmaal deed met een luttel aantal
brooden en visschen.
Welnu dan.
„Roemah Setan" beteekent, letter
lijk vertaald, „duivelshuis", en is in In-
landschen volksmond de gebruikelijke be
naming voor het Loge-gebouw.
Het Russische antwoord.
De Russische anlwoord-nota, die thans
gereed schijnt, is meer dan 100 bladzij
den groot. Volgens Paul Scheffer in het
Berliner Tageblatt wordt het juridische
standpunt vap Rusland er uitvoerig in
behandeld. Ook worden talrijke verwijten
en profesten aan het adres Van Rusland
van de hand gewezen. Het antwoord be
weert verder, dat de geallieerden het pro
gram van Cannes in menig opzicht heb
ben geschonden en dat alleen de Russen
een correcte houding hebben aangeno
men De nota keurt verder het feit af.
dat de Russische kwestie in de verschil
lende commissies buiten de tegenwoordig
heid der Russen werd behandeld. De no
ta verlangt reciprociteit voor de bepalin
gen betreffende de propaganda. Wat het
buitenlandsch eigendom betreft, bevat de
nota een uitvoerige uiteenzetting over de
juridische on technische opvattingen van
nationalisatie en onteigening. De sovjet-
regeering wil in het betalen van schade
vergoeding zoo ver gaan als de Fransche
wetgeving na de groote revolutie. Rus
land verlangt ten slotte opnieuw een cre-
diet van twee milliard dollars en schijnt
tevens te verklaren tot welke doeleinden
dit crediet zal worden gebruikt.
Tsjitsjerin heeft in een onderhoud met
den correspondent te Genua van de „Dai
ly Herald" gezegd, dat de Russische nota
een leening van een milliard dollar zou
vragen in geld of goederen. De sovjet
gedelegeerden moesten, zeide hij, iets
tastbaars mee naar huis brengen in ruil
voor de erkenning der schulden.
De correspondent te Genua van de
„Daily Chronicle" verneemt uit betrouw
bare bron, dat de sovjet-regeering de
schulden van vóór den oorlog zal erken
nen, maar dat haar houding ten aan
zien der oorlogsschulden minder zeker is.
Engeland en Frankrijk-
Te Londen is een betooging gehouden
voor de vriendschap tusschen Engeland
en Frankrijk. De Ridders van de Ronde
Tafel hadden aan een feestmaal 300 van
de aanzienlijkste vertegenwoordigers van
de Engelsche natie genoodigd, behoorende
tot de aristocratie, het leger, de vloot, de
geestelijkheid, het parlement, de wereld
van wetenschap, letteren en kunsten, de
groote nijverheid en de ambtenaarswe
reld, om Frankrijk te eeren in den per
soon van zijn gezant graaf St. Aulaire.
Er werd een toost uitgebracht op presi
dent Poincaré, waarna de Marseillaise
werd gezongen. Sir A. Dawson, de voor
zitter van de sociëteit en graaf St. Au
laire vierden in toespraken de Fransch-
Engelsche vriendschap en spraken de
hoop uit dat de eendracht tusschen de
twee landen gehandhaafd en gestevigd
zou worden.
Japan en Sovjet-Rusland.
Te Genua is aan Tsjitsjerin een protest
van Japan overhandigd, waarin opgeko
men wordt tegen den brief van Tsjitsjerin
over de mlnderheidskweslie, waarin de
bewoners van Korea een onderdrukt volk
genoemd worden.
Het protest wijst ook de Russische be
schuldiging af wegens het optreden van
Japan in Siberië.
EEN DUIDELIJKE WENK VOOR
LUDENDORFF.
Eenigen tijd geleden ging het gerucht,
dat Ludendorff naar Argentinië zou gaan
om daar voordrachten te houden.
Het orgaan van de „DeutschrepubUka-
nisclie Vereinigung für die La Plata-S taa
ien" komt tegen zulk een plan op in be
woordingen, welke aan duidelijkheid niets
te wenschen laten.
„Wij zijn, eerlijk gezegd, geschrokken,
schrijft het blad o.a., toen wij hoorden,
dat generaal Ludendorff naar Argentinië
wilde komen. Want wij kennen het zweren
van de Duitschers bij het gezag en de op
vattingen van vele Duitschers in het bui
tenland, welke nog wortelen in een mid-
deleeuwsche wereldbeschouwing.
„Ludendorff zal den haat tegen de Duit-
sche republiek en daarmede tegen Duitsch-
land aanwakkeren, want de groote massa
is nog niet in staat een behoorlijk onder
scheid te maken. De roem van Mangin
laat Ludendorff blijkbaar niet met rust.
Ook hij moet de „halfwilde" Zuid-Ameri
kanen eens laten zien hoe nu eigenlijk een
roemvol veldheer er uitziet, die de zon, de
maan en alle sterren veroverd, zou hebben,
indien men hem niet verraderlijk een dolk
in den rug geplant had.... Ludemlorft'
kan echter niettegenstaande zijn militaire
beteekenis tengevolge van zijn verblinden
strijd tegen de Duitsche republiek en de
democratische idee over het algemeen met
op al te groote sympathie rekenen.
Duitschland vergaart zich eerst langzaem
weer eenig vertrouwen, en daarom valt het
zeer te betreuren, dat de generaal op eigen
houtje en zonder verantworodëliikheid dit
vertrouwen weer verspelen wii. De meer
derheid der Duitsche kolonie, welke men
schen met een eigen oordeel telt, bedankt
voor dit Grieksclic geschenk van een Lu
dendorff. Wii vertrouwen, dat Luden
dorff's Argentijnsche reis maar een opwel
lende gedachte is geweest, zij het ook niet
eens oen schoone."
Teekenend voor de veranderende stem
ming ook in réchtsgezinde kringen is een
uitlating van de ..Deutsche Allg. Z. het
orgaan van Stinnes.
In de Londensche „Sunday Pictorial"
heeft Ludendorff een artikel geschreven
over den hinnenlandschen toestand van
Duitschland, waarin hij soc.-dein., demo
craten en centrum scherp heeft aangeval
len. De kenteekenen van de Duitsche de
mocratie, schrijft hij, zijn corruptie en
omkooperij; het huidige stelsel brengt
Duitschland in een toestand, welke leidt
of tot de monarchie of tot de reactie.
De „Deutsche Altg." acht het „meer dan
twijfelachtig of zulke uiteenzettingen,
vooral wanneer zij gedaan worden, daar,
waar dit geschied is, het doel, n.l. de
overbrugging van de tegenstellingen in
Duitschland nader zuilen brengen."
Het „Berl. Tag.", dat de aandacht ves
tigt op deze uiting, noemt dit een zeer
zachte wenk. „Hbl.
DE ONTRUIMING VAN SIGERIë.
Uit Wladiwostock wordt, uit Japansche
bron, gemeld, dat de ontruiming van Sibe
rië door de Japanners voor onbepaalden
tijd is uitgesteld.
RUSLAND IN HET LAGERHUIS.
In antwoord op in het Lagerhuis gestel
de vragen verklaarde Lord Crawford
namens de regeering, dat het departement
van buitenlandsche zaken geloofde, dat de
troepen in West-Rusland sedert het begin
van den oorlog eenigszins waren toegeno
men. Het was moeilijk verzekeringen le
geven ten aanzien van de voornemens der
Russische regeering, maar de Britsche re
geering deed haar best de pacificatie on
der de nieuwe landen te bevorderen.
Ten aanzien van de vooruitzichten van
den hongersnood in het volgende jaar
werd gevreesd, dat de hoeveelheid zaad,
die de hongergebieden bereikte, ontoerei
kend zou zijn.
EEN LOFREDE OP JAPAN.
In een rede in het koloniaal instituut te
Londen over de conferentie van Washing
ton behandelde Lord Lee de Sjantoengre-
geling. Hij achtte het niet overdreven te
zeggen, dat de kansen op een oorlog i"
de Zuidzee er tot een minimum door wa
ren teruggebracht. Het verdrag der negen
mogendheden beschermde China met te
gen binnenlandsche beroering, maar
maakte tenminste een eind aan een tij
perk van wedijver onder de vreemdeiuv
gen inzake de exploitatie van werking
met de Chineezen voor de openstelling
der economische bronnen op een wijze,
welke „fair play" waarborgde.
Lee loofde uitbundig den geest van
staatsmanschap door de Japanners be
toond door hun bereidvaardigheid offers
te brengen in het belang van den vrede
der gëheeie wereld; hij kon niet sterk ge
noeg de pogingen afkeuren om de mis
vattingen en de achterdocht, welke onge
grond waren te doen herleven. Spreker
was na maanden dagelijksch contact met
de Japansche staatslieden overtuigd, dat
zij niet alleen te Washington oprecht wa
ren, maar ook in de toekomst oprecht
zouden zijn en alle verbintenissen zouden
nakomen niet alleen naar de letter maar
ook naar den geest.
VERMINDERING DER LEGERUITGA-
VEN IN CANADA.
Uit Ottawa wordt gemeld, dat in het
Lagerhuis de leider der oppositie Meig-
hen, zich verzeilend tegen de voorgestelde
vermindering van 1,400.000 dollar tot
400.000 doHar voor de militaire opleiding,
zeide dat Amerika en Britannlë twee der
mogendheden waren, welke veel zouden
doen voor de verbetering der wereld ten
aanzien van het militarisme. Beide mo
gendheden moesten ecliter de macht ach
ter zich hebben, opdat hun woont en in
de raadkamer der wereld zouden beslis
sen en Canada moest een billijk deel bij
dragen aan de kosten voor de verdedi
ging van het Rijk. De resolutie ter ver
mindering van bet uitgetrokken bedrag
werd echter zonder stemming aangeno-
men.
OVERSTROOMING IN CANADA.
Uit Winnipeg (Canada) wordt gemeld,
dat door een 'overstrooming van de Assi-
niboinc 75000 acres van de beste graan-
landcn van Manitoba worden bedreigd.
Het water staat vier voet hoog over een
oppen-lakte van vijftig vierkante mijlen.
Ten Oosten van Winnipeg zijn de boerde
rijen door het water omringd, zoodat de
bewoners naar de hoogste verdieping heb
ben moeten vluchten. De jongste berich
ten wijzen er op, dat de waterstand der
rivier stationair is en dat het ergste waar
schijnlijk voorbij is.
Te Leridn zouden twee menschen
geguillotineerd worden. De terechtstelling
moest worden uitgesteld, omdat de tim
merlui weigerden een schavot te timme
ren en de gemeente- en provinciale bestu
ren weigerden om de materialen voor de
constructie daarvan te leveren.
De „Times" vertelt dat koning Al
fonso het nieuwe gebouw van de Bank
van Spanje op zeer eigenaardige wijze
heeft geopend. Aan den ingang werd) hij
door den raad van commissarissen be
groet; hij begaf zich naar oen der loketten
om een rekening te openen, waartoe hij
5000 peseta's stortte voor het fonds der
koningin ten bate van gewonde soldaten.
Daarna schreef tlij een cheque uit, waarop
hem een bedrag werd uitbetaald. Hij be
gaf zich naar de wisselafdeeling en depo
neerde een 100 peseta-goudstuk, om er tot
zijn verbazing 2500 francs in Fransch
bankpapier voor terug te krijgen, daar de
koers dien dag slechts 168 francs voor
100 peseta's bedroeg. Hem werd toen me
degedeeld dat dit niet de gewone koers
was voor dagelijksche cliënten, doch een
speciale koers ten voordeeie van het
Spaansche hospitaal in Parijs. Zoodat dc
koning een cheque op Parijs kocht om hel
bedrag te remilteeren.
Vervolgens kreeg de koning een sleutel
met zijn initialen voor een kleine safe,
welke tien aandeelen der Bank bevatte, die
dienden te worden verdeeld onder tien
conslabels der „burgerlijke garde", welke
z<ioh het meest in den dienst hebben onder
scheiden.
Al deze verrichtingen hadden plaats, ter
wijl het publick de baiA vulde, en het be
drijf zijn vollen gang ging,
Niet alleen Parijs heeft zijn kleeren-
bedervers, ook Berlijn.
Terwijl dezer dagen in Keulen een indi
vidu rondwaart, die er een genoegen in
schept, bontmantels met een bijtend vocht
te bederven, is in Berlijn een verniel-ma-
niak aan het werk, wiens specialiteit is, in
trams, op straat, enz., groote stukken uit
liefst zijden-, damesfkleeren te knippen. De
man doet dit met zutk een virtuositeit en
blijkbare vakkennis, dat zijn slachtoffers
op liet oogenblik van de wandaad niets er
van bemedken. Tot dusver is het de poli
tie dan ook niet gelukt zelfs maar eenig
spoor van den man te ontdekken.
Ergens in het Westen van Berliin is
dezer dagen een uiterst weelderige inrich
ting van vermaak geopend, welke al het
op dat gebied bestaande naar de kroon
moet steken.
Tot degenen, die gevolg tiaddeh gegeven
aan de uilnoodiging de „Weihe des
Ha uses" bij te wonen, behoorden o.a. drie
ministers.
Daarover is de „Morgenpost" uiterst ver
toornd en het blad meent, dat deze minis
ters danig in tact zijn tekort geschoten
door zich daartoe te leeuen.
Men mag dan nog zoo „aufgekiart" zijn
als men wil er zijn nu eenmaal nog
neel veel menschen, die nogniet zóó ver
zijn en die nun ministers (Uet gaarne op
zulk «en plaats officieel aanwezig
zien.
Vooral niet in dezen tijd, nu de in ge-
bruikstelling van een flink woonhuis van
veel grooter bet.eekenins is dan die van
oen dans-, thee- en Geisha tempel, waar
van er werkelijk reeds meer dan genoeg in
Berlijn zijn.
En nu het tot zijn beter-ik terugkcerend
deel van het yplk er naar streeft om tus
schen de gezonde levensvreugde van de
eerbare buigerij van alle klassen en de
uitspattingen van O.W.'s uit binnen- en
buitenland oen scherpe, duidelijk zicht
bare grens trekken.
De Fransche staat gaat 51000 be-
ambten ontslaan, om le bezuinigen. Dit
voorbeeld moet Parijs wel iuspireeren, hoe
voornaam het zich ook acht. Want de
Parijsche huishouding is duur, ook omdat
zij zoo onzuinig gevoerd wordt.
De toepassing van den 8 urigen werk
dag kost Parijs 90 niilliocn francs, heeft
een Parijsch gemeenteraadslid, De Fon-
tenay. uitgerekend. Parijs brengt zijn per
soneel niet in rekening de vacanticdageu,
die het geniet buiten de verplichte dagen.
Dit doet bijv. Lyon wel, die deze aldus
verrekent, door zijn arbeiders uur te
laten werken. Wanneer Parijs dit ook zou
doen zou liet 23 milHoen' kunnen bezuini
gen, terwijl het dan nog een .goed pa
troon" bleef.
Gebleken is, dat veel menschen in ge
meentedienst in hun vrijen tijd ander be
taald werk verrichten. De Fon'enay is een
geval bekend van een gemeentenachlwa-
ker, die looper bij een bank is, boekhou
der bij een der pachters vande Hailen en
's zomers een functie heeft bij de wedren
nen.
Wanneer zoo heeft de Fontenav uit
gerekend het personeel 20 minuten lan
ger per dag zou werken, waarvoor het be
taald zóu worden, dan zou 1/10 der ar
beiders kunnen wordenafgedankt. En tie
gemeentelijke opcenten zouden veel ver
minderd kunnen worden.
De Berlijnsche oolitic heeft de hand
gelegd op twee vroolijke studentjes, die
lustig zwaaiend tangs 's heeremvegen
plachten te trekken en allervriendelijkst
even menschen, die het leven blijkbaar
eveneens- van de zonnige zijde opnamen,
nog een slok boden uit hun flesch cognac.
Na eenige dronkemansveatrouweiijkbe-
den ging het stel dan weer verder
nieuwe slachtoffers zoeken. Want de beide
heeren,die wel student, maar niet dronken
waren, maakten zich, terwijl een beschon-
kene een teug uit de flesch cognac nam,
handig meester van zijn horloge en ket
ting t
Toen zij dezer dagen op oen trambal
kon hun .gauwigheidje" wilden toepassen,
werden zij gesnapt en aan de politie over
gegeven.
De klachten over de eenzijdigheid van
de katholieke pers worden veelvuldig ge
lucht, maar niet bewezen. Het gaat ge
woonlijk zoo. Zou er, naast de Regee
ring, wet een tweede ding zijn, dat zoo
veel onbehouwen critiek van onbevoeg
den heeft te verduren dan de pers? Als
het iemand niet precies naar den vleeze
gaat, dan heeft hij gauw een stok gevon
den om de pers te slaan.
Nu had men ook aan „Het Patroons-
blad" de opmerking gemaakt, „dat het
noodig was, om eenzijdige, te vaak theo
retische voorlichting der lezers te voor
komen, dat meer aandacht geschonken
werd aan de meening, opvatting en in
zichten der practische werkgevers."
Het blad schrijft hierover:
„Accoord! Ook uit die overweging heb
ben wij voor 'n paar weken tot een vijf-,
tiental mannen uit de industrie, bekend
als zijnde in staat om namens de prac
tici le spreken en te schrijven, het ver
zoek gericht, om een paar zeer aclueele
punten in ons blad te behandelen. Pun
ten, waarover iedereen spreekt, iedereen
een opinie heeft, maar die vooral met
kennis van zaken moeten behandeld wor
den.
Het resultaat? Als altijd: ontmoedi
gend! Drie hebben een artikel toegezegd:
die komen dus wel. Twee weigerden we
gens tijdgebrek. De rest.... zweeg als
Moffen.
Ontvangen: Nihil.
Houd er den moed maar inl
Maar straks worden we weer ver
maand, om toch vooral tegen eenzijdige
en theoretische voorlichting van onze le
zers te waken...,"
Dus weer het oude liedje
Nederland heeft de „eer" genoten, om
rijn goddeloosheid inJapan verheer
lijkt te worden.
Japan lijdt want materialisten en
goddeloozen zien er een lijden in on
der overbevolking. Er zijn te veel men-
schen en te veel plukkers van de Staats
kas in het land van den Chrysant, vol
gens een Japanschen brief in de „N. R
Ct.". „Dus" moet er kinderbeperking ko
men, naar het verfoeilijk systeem van
N. Malthusianisme, dat over den gehce-
len aardbodem veel aanhangers heeft.
In de „Limb. Koerier" wordt het geval
nu als volgt weergegeven:
„De bekende Ainerikaansche propagan
diste voor kinderbeperking. Mevr. Sanger,
heeft over dit thema in alle deeien van
het eilandenrijk in den Stillen Oceaan
lezingen gehouden. Zij schetste de ellen
de, door overbevolking veroorzaakt, maar
zij mocht, volgens meergemelden Japan
schen brief, op verbod van de regeering
de wijze van beperking van geboorten
niet ter sprake brengen.
„Wilt ge er meer van weten?" vroeg
de vrouw: „ga dan naar Nederland, want
in dat land vond ik de techniek in dü
opzicht het verst gevorderd." Ook rii.
Mevr. Sanger, heeft in Nederland alle*
geleerd, wat zij op dit gebied wetm
moest, zoo luidt het schrijven.
Het is een smaad voor ons volk, aldus
oni de zedeloosheid van een deel er van
geprezen te worden. ïntussehen is eenige
overdrijving aan dc beweringen van deze
Ameriknansche niet vreemd. Maar h-l
staat niettemin helaas vast de stalis
fiek geeft daaromtrent een vrij zuiver
beeld dat de gruwel van de kinder
beperking in ons goede Nederland ook
op ergerlijke wijze is ingevreten en nog
steeds verder voortwoekert
De droeve reputatie, ons volk in liet
land van de Rijzende Zon gegeven, mo
ge voor een deel onverdiend zijn, geheel
onschuldig zijn wij niet, getuige ook de
tevredenheid, welke in kringen van den
Nieuw-Malth. bond heerschl over de re
sultaten van de in I92t gevoerde ac 'e
en den verkoop van dingen, welke in
Japan in 't openbaar door een vrouw niet
mochten worden genoemd."
Dit veelbesproken gebied vraagt nog
steeds volle aandacht van de godsdien
stige leiders van ons volk. Want waar d«
godsdienstige vorming geen beletsel
wordt voor de laffe ontvluchting of ver
nietiging van het leven, zullen alle ander*
middelen falen.
Het socialistisch Kamerlid, de hoor
Vliegen, heeft Dinsdag in de Eerste Ka
mer bij de algemeene beschouwingen
over de Staatsbegrooting, getoond, ni t
op de hoogte van de politieke verhou
dingen te zijn. Hij oefende critiek op
het beleid der Regeering en de samen
werking der rechtsehe partijen.
De heer Vliegen
Nu iets over de verhoudingen in da
coalitie zelf. In de christelijk-historische
partij rommelt het reels lang. In dit
verband herinnert spr. aan het optre
den van dr. Kromsigt en het niet ko
men met een verkiezingsprogram. Spr.
citeert hetgeen „De Vrijheid" schreef
over het verkiezingsmanifest der chri--
tdiijk-historisehen. Dat een anti-revolu-
tionnair orgaan zoo schrijft.
De Minister van Binnenlandsche Za
ken, de heer Ruys de Beerenbrouck:
Is „De Vrijheid" een entt-revolutionnair
orgaan? Het is toch een orgaan van
den Vrijheidsbond!
De heer Vliegen (onthutst). Inder
daad, ik heb het citaat aan een ver
keerde partij toegeschreven!
De Minister; Maar dan verliest het
citaat zijn geheele waarde!
De socialistische senator raakte den
kluts kwijt, scharrelde in eiin papieren
en stapte vlug van zijn ontwerp af om
over te gaan tot de rede van den heer
Diepenhorst
BESPROKEN PLAATSEN IN TREINEN.
Door sommige buitenlandsche spoorweg
ondernemingen wordt aan het publiek ge
legenheid gegeven om plaatsen te bespre
ken in doorgaande rijtuigen naar Neder
land.
Zoodanige besproken plaatsen blijven op
de lijnen der Nederlandsche Spoorwegen
uitsluitend ter beschikking van de recht
hebbenden en mogen, zooals de Spoorweg
directie bepaald heeft, zoolang er aan
spraak door rechthebbenden opgemaakt
wordt, niet door andere reizigers ingeno
men worden.
Bagage. De Directie der Nederland
sche Spoorwegen heeft bepaald, dat als
bagage ingeschreven kunnen worden kin
derledikanten, mits dichtgeslagen of uit
elkaar genomen en samengevoegd, zoo
dat zij slechts een beperkte ruimte vorde
ren, benevens gemakkelijk te hanteeren
wiegen, die niet veel plaatsruimte inne
men, alsmede daarbij behoorende matras
jes.
LAND- EN TUI NBOU W-ONGEVALLEN-
WET 1922.
De heer Hienistra c.s. heeft een gewij
zigd amendement ingediend op art. 14 van
(Wordt vervolgd.) j
