BUITENLAND
BINNENLAND
Brieven uit Berlijn.
6EM. buitenl bebibnten*
(feuilleton
niN SLACHTOFFER
Tweede Blad - 12 Mel 1922
PARLEMENTAIRE KRONIEK.
BINNEMLANDSCH NIEUWS.
DE „TREK" NAAR DUITSCHLAND.
OPGEPAST!
BERLIN, 7 Mei 1922.
Menig buitenlander die naar Duitsch-
Iand komt „omdat 't daar zoo goed
koop is", heeft veel van die befaamde
juffrouw, die op eiken uitverkoop per
sé iets koopen wil „omdat 't zoo goed
koop is",r hoewel 't arme schepsel met
al dien rommel geen raad weet! De
een beschouwt Duitschland als een Ba
zar, waar alles zoo goed als „tegeef"
van de hand wordt gedaan, de ander
meent voor 'n paar tientjes hier een
heerlijk reisje te kunnen maken, waar
om dan ook zoovelen, die in normale
omstandigheden daaraan niet zouden
gedacht hebben, thans de buitenland-
sche reis maken en ten slotte toch ko
men tot uitgaven, waarvoor ze iets
heters hadden kunnen hebben.
Duitschland verwacht dan ook een
stroom van vreemde bezoekers „valu-
tastarke Auslander" en men maakt
zich op, deze gasten „waardig" te ont
vangen, d.w.z. men peinst op alle mid
delen, hen zooveel mogelijk te laten
betalen. Men kan ervan verzekerd
zijn, dat de prijzen der Duitsche ho
tels niet voordeeliger zullen zijn dan
die der Hollaudsche en als de groote
zwerm is neergestreken en er stellig
een tekort aan hotels zal zijn, hoe zul
len dan die prijzen nog worden opge
dreven!
't Ligt voor de hand, dat hotelhou
ders en winkeliers blijde de drommen
Amerikanen. Hollanders, Zweden enz.
tegemoet zien, zeker als ze zijn van
een goed zaakje!
Minder vriendelijk staat het groote
publiek hiertegenover. Men ziet in
den buitenlander op bezoek een mede
oorzaak van de prijsstijging. Het Duit
sche publiek is den buitenlander, die
zijn land bezoekt bepaald slecht ge
zind en verlangt van hooger hand
maatregelen tegen hem.
Het „Berliner Tageblatt" van beden
deelt mede „dat door het talrijke be
zoek van buitenlanders, de voorraad
levensmiddelen zal inkrimpen en de
prijzen zullen verhoogd worden, waar
tegen de Staat, de gemeenten, de be
ambten en arbeiders moeten beschermd
worden, waarom de democratische
fractie in den Pruisisehen Landdag
zal voorstellen, van den hiervertoeven-
den buitenlander eene belasting te
heffen wat dan voor den Hollander
zou moeten zijn 2.50 per dag in
Hollandseh geld.
Men make zich in Holland geen illu
sies over het voordeelige en aange
name reizen in Duitschland. En goed
koop koopen hier?Een familie
lid in Holland verzocht me, voor hem
een boek te koopen, dat geannonceerd
werd ad 52 Mark.
Toen ik 't, bestelde, werd me ge
zegd, dat deze prijs „schonuberholt"
was en dat het boek nu 105 Mark
kostte! Ik kocht het desniettegen
staande. Toen kwamen daar nog bij
de volgende kosten:
Ausfuhrbewilligung (200 pCt)
330 Mark.
Kosten 4
Zoll 20
Porto 75
Totaal 429 Mark.
Zoodat voor dat boek bijna 600
Mark is betaald!
Wil men een buitenlandsche reis
maken, men ga naar Frankrijk, Span
je of Italië, naar Engeland of Schot
land. Deze reizen mogen dan misschien
iets duurder zijn. ze zijn zeker interes
santer en daarbij is men vrij van het
ondragelijke bewustzijn, te worden
uitgeknepen als een citroen en be
schouwd als onwelkom gast en „op-
eter" bovendien.
H. L.
De Conferentie te Qenua.
De toestand in Ierland.
DE VRIJDENKERIJ IN ACTIE.
DAVID WIJNKOOP ALS
WETHOUDER.
„Welnu," vroeg hij, wat is er aan de
hand Er schijnt iets ernstigs gebeurd
te zijn."
,,lk zal 't u dadelijk zeggen," ant
woordde de bankier, die voor zijne
schrijftafel was gaan zitten, clan zult ge
er zeiven over kunnen oordeelen.
De heer de Snint-EIme slingerde met
zijn beenen, zonder het minste blijk
van ontroering te geven, in den toe
stand van onverschilligheid, waarin
hij vervallen was, moest er wel iets
vt :'-irikkeiij't3 gebeuren, om hem uit
zijne plooi te brengen.
De heer de Saint-Elme is een oude
kennis van onze lezers, want hij is
niemand anders dan de ellendeling,
dien wij reeds vroeger aan het werk
gezien hebben, Constantin Btiraillon,
bijgenaamd Eendenbck.
Nadat hij, zooals wij verhaalden, bij
zijn vroegeren medeplichtige in betrek
king getreden was, om akelei denk
beeldige diensten te bewijzen, had hii
zich oogenblikkelijk overgegeven aan
een leven van uitspatting en do! genot.
Zooals hij zelf verklaarde, leefde hij
thans in de hoogste kringen., hij be
zocht de speelhuizen, de wedrennen, de
groote koffiehuizen en de schouw
burgen. In den eersten tijd was hij
in het spel nog al gelukkig geweest,
maar toen de kansen weer minder ge
lukkig liepen, was de heer Lantin er
nog, die nooit de sommetjes van vier,
vijfhonderd frank weigerde, welke hij
noodig had.
De man, dien wij vroeger zagen
werken onder den bijnaam van Een-
denbek, zag er thans fatsoenlijk uit,
hij was groot, slank, bleek en had een
zwaren knevel, dien hij goed onder
hield. Hij was bepaald leelijk met zijn
vooruitstekende lip, maar toch maak
te hij geen kwaden indruk, omdat hij
zich bovendien zeer goed kleedde.
De heer de Saint-Elme bracht bijna
al zijne nachten aan de speeltafel
'door. Overdag verscheen hij slechts
zelden, en dan had hij steeds holle
oogen met roode randen en een doods
bleek gezicht, zoodat 't dadelijk merk
baar was, dat hij den geheelen nacht
niet gerust had.
De iieer Lantin zag hem niet, dan
wanneer hij behoefte had aan geld,
en nog liever was het hem, den vroege
ren medeplichtige in 't geheel niet
meer te zien, door hem het geld te
doen toekomen door den kassier.
Mits deze slechts afschoof, was hij
hoogst tevreden en hij was ook in de
hoogste mate verbaasd geweest, over
de haast, waarmede hij dien morgen
ontboden werd.
Hij vroeg op onverschilligen, spot-
tenden toon „Is er 't een of 't ander
niet in orde
„Wat er is," zei de heer Lantin,
die moeite had zich bedaard te hou
den, want hij kookte innerlijk, „er is,
dat ik woedend ben."
„Op mij
„Op u I
De heer de Saint-Elme schommelde
voort durend even bedaard met de
beenen.
„En waarom dat
„Omdat gij mij voor den gek gehou
den hebt. Omdat, toen ik u opgedra
gen had, het spoor van markiezin
d' Arbois te volgen, na hare vlucht uit
het krankzinnigengesticht, het u
aan handivheidien volharding ontbro
ken heeft. Eindelijk, omdat uwe on
handigheid ons wellicht allen ten ver-
derve zal brengen
De heer de Saint-Elme richtte zich
een weinig op. 't Scheen, alsof hij
luisterde met een ziertje van onrust:
„Wat bedoelt ge vroeg hij.
„Ge hebt markiezin d' Arbois niet
teruggevonden
„Dat erken ik. Maar ik heb alles
gedaan, wat in mijne macht was."
„Ge hebt beweerd dat ze dood moest
zijn."
„Wat vertelt ge mij daar
„Zij is niet dood. Zij is te Parijs, 't
Is nog geen twee uren geleden, dat
ze bij markies d'Arbois was."
„En wie heeft u dat verteld
„De markies, die juist heen gaat.
Zij heeft in tegenwoordigheid den
den markies beschuldigd haar eersten
man vermoord en last gegeven te
hebben tot den moord op dokter Ber
nau en zijne dienstbode.
De heer de Saint-Elme huiverde.
Dat was het eerste ernstige teeken
van ontroering, waarvan hij blijk gaf.
„Maar dat is niet mogelijk,' zei hij,
't is niet mo&elük. dat zii er iets van
weet"
„Heeft men 't haar verteld Heeft
zij 't geraden Gedroomd Ik weet 't
met. Maar deze misdaad heeft zij den
markies in 't gezicht verweten."
„Zij heeft gedroomd," zei de vroege
re Eendenbek, „want zij heeft nooit
van een sterveling kunnen hooren, hoe
de daad bedreven isnoch door wien,
noch om welke redenen."
„Alleen de markies had er belang bij
dokter Bernau te doen verdwijnen."
„Dat heeft zij zeker niet begrepen.
Zij zal hem echter beschuldigd hebben
zonder iets met zekerheid te weten.
„Ik hoop dat ge gelijk hebt. Maar al
is 't zoo, toch is het bestaan van die
vrouw een vreeselijk gevaar voor ons
allen, als haar zoon zich aan hare zijde
schddrt
„Ik kan dat alles niet gelooven. Die
jonge man zal toch niet voetstoots
aannemen, dat de man, die hem een
vader geweest is...."
„Neen, hij heeft 't niet dadelijk ge
loofd, maar het zien zijner moeder heen
hem in verwarring gebracht, en hem
ontroerd. Hij was ontroerd door het
verhaal van haar lijden.
En dan, er is een stem des bloeds.
„Nu dat sprookie zullen we maar
laten rusten. Ü3t hoort thuis op 't too-
neel."
„Dat komt er niet op aan Wij ver-
keeren allen in gevaar. En ik heb op u
gerekend, om ons uit de moeielijkheden
te redden."
„Op mij," riep ae heer de Saint -
Elme irrde uiterste verbazing en den
bankier met een angstigen blik aan
ziende.
„Wel zeker op u.'
„En wat kan ik er aan doen. t
„Gij moet de markiezin terugvinden.
,,'t Is dus bekend, waar zij zich op
houdt
„Neen de markies is zoo dwaas ge-
weest, haar niet te doen volgen."
„Duivels/'., bromde Eendenbek
de handen door zijn haren strijkende,
„het geval is, dat ik niet bijzonder ge
schikt meer ben voor derge.ijke werk
jes. Sedert ik er niet meer aan doe,
heb ik alle handigheid verloren.'
„En toch kan ik ongelukkigerwijze
niemand anders gebruiken dan u., nog
anderen in vertrouwen te nemen, dat
gaat niet."
De wijziging der Arbeidswet.
Veel belangrijks onder de 23 ontwer
pen die buiten de wijziging der Arbeids
wet, Dinsdag j.l. in de Tweede Kamer
werden behandeld, was er niet. Het ver
zet van den communist Van Ravesteyn te
gen het crediet van arme landen, had niet
veel te beduiden.
De voortgezette discussie over de Ar
beidswet doet wel duidelijk zien, dat de
Minister niet verder wil gaan en dat de
overgroofe meerderheid van de Kamer dat
ook niet wil. Zelfs een amendementje-
Drion dat de Minister wel afried, maar
desnoods wel wilde aanvaarden, verwierp
de Kamer, 't' Was een amendement om
de gelegenheid voor de invoering van het
twee-plo.egenstelsel te vergemakkelijken.
Oorspronkelijk gold dit voor vrouwen
en kinderen ook, maar toen de Minister
't dan alleen niet wilde afwijzen als het
voor manr.en alleen gold, wijzigde de
heer Dricn liet in dien geest. De Kamer
verwierp het echter met aanzienlijke meer
derheid.
Even gering was hel succes van den
heer Drion met. eenige amendementen om
de uitzonderingen op den regel van 8
uur te verruimen. Voor de banketbakkers
en bloembinders om niet drie maar zes
dagen veel overwerk te mogen verrichten,
met Sint Nicolass of Kerstmis, voor het
zuivelbedriif om meer te kunnen aanpas
sen aan de seizoenswisseling. De Kamer
verwierp alles. Hetzelfde onderging de
heer Bijlevelt, die het drieploegenstelsel
wilde bevorderen door meer vrijheid in
de bepaling van den arbeidsduur.
Het is duidelijk, dat de Minister geen
tap verder wil gaan dan zijn voorstel.
Us men dat nu weet. is het dan niet be
er om al die amendementen achterwege
ie laten?
De Minister nam over een amendement
Van Rijzewijk, dat den kinderarbeid
iets meer beschermt, maar alleen vrijheid
laat voor dien arbeid in de glasfabrieken.
De Minister nam dit over, en het zonder»:
linge van het geval was dat het volgens
méj. Groeneweg een verslechtering, vol
gens den heer Kolthek een verbetering van
de wet was.
De amendementen-Drion werden dooi
den Katholieken afgevaardigde Engels
scherp en juist onder handen genomen.
Behartigingswaardig was de aansporing
van den Katholieken afgevaardigde, die de
ellende van den te langen arbeidstijd aan
den lijve heeft gevoeld, aan het adres der
der arbeiders om zoowel hun werktijd als
hun vrijen tijd nuttig en goed te beste
den.
In de vergadering van Woensdag zette
de Minister van Arbeid uiteen, dat liet
aangevochten artikel (een jaarmaximum
van 2500 uren en overleg van de werkge
vers met de vakorganisaties over de ver
deeling dier uren) niets te maken heeft
met een crisis of een malaise, maar al
leen strekt om de toepassing der wet
meer soepet te maken en binnen het raam
der wet meer bewegingsvrijheid te la
ten.
Met 47—42 sL werd afgewezen het door
Minister Aalberse overbodig genoemd
amendement-Sineenk, om bij verschuiving
,vau de 2500 uur per jaar niet niet meer
dan 1400 uur in een half jaar te doen val
len. En het zoozeer bestookte artikel zelf
werd aangenomen met 65 tegen 24 stem
men.
Hiermede had de Minister feitelijk het
pleit gewonnen. De belangrijke quaesties
waren van de baan. En ZEx. had geen
enkel echec geleden.
Een Amendement-Drion dat een gemak
kelijker regeling der overwerkvergunning
inhield, werd overgenomen.
De bakkersafdeeling der wet bracht
twee Amendementen.
De heer Smeenk meende, dat de Minis
ter te ver wilde gaan met de verruiming
der gelegenheid tot Zondags- en nachtar
beid in bakkerijen en stelde eenige beper
king voor. De Vrijheidsbonder Abraham
Staalman vond natuurlijk dat de Minister
niet ver genoeg ging en stelde voor, voor
alle bakkerijen, ongeacht het aantal ge
zellen, het aanvangsuur te stellen op 5 uur
's morgens en gelegenheid te geven Zater
dags den arbeid vroeger te beginnen. Ze
kregen echter geen van beiden hun zin.
Hun voorstellen konden geen meerderheid
vinden en de voorstellen des Ministers
werden aangenomen met 53 tegen 24 stem
men.
Met deze successen kon de heer Aal
berse Woensdag tevreden zijn. Er is nog
geen letter aan zijn voorstel veranderd.
Het Russische antwoord. Hoe de
nota werd uitgesteld.
Omtrent de gebeurtenissen, die zich
naar aanleiding van het Russische ant
woord hebben afgespeeld, seinde Woens
dagnacht de bijzondere correspondent
van de „Tag." de volgende bijzonderhe
den:
Het reeds Maandag opgestelde ant
woord, dat in hoofdtrekken reeds vrijwel
bekend was, is na een in het diplomatieke
leven zelden voorkomend tusschenspel
weer ingetrokken. Tsjitsjerin had den
tekst van de antwoord-nota reeds ter
kennis gebracht van Facta en de offici-
eele overhandiging tegen Woensdagoch
tend aangekondigd. De inhoud van de
nota werd onmiddellijk aan Barthou me
degedeeld, en toen deze verklaarde, dat
de nota geen geschikte grondslag was
voor verdere onderhandelingen, spanden
de Italianen alle krachten in om de Rus
sen over te halen, het antwoord niet te
laten overhandigen. Toen daarna des
middags Tsjitsjerin bij Schanzer ver
scheen, gelukte het na, naar het heet.
een kort onderhoud, den Italiaanschen
minister, van Tsjitsjerin gedaan te krjj-
gen, dat hij de overhandiging van de no
ta zou uitstellen. Tegelijkertijd werden
de besprekingen van Rakofsky met de
persvertegenwoordigers, die 's middags
gehouden zouden worden, afgezegd.
Degenen, die beweerden, dat het Rus
sische antwoord in geenen deele verzoe
nend zou uitvallen, hebben dus gelijk ge
kregen. Toen Tsjitsjerin van de bespre
kingen te Genua naar Rapallo terugkeer
de, riep hij onmiddellijk alle leden der
Russische delegatie in voltallige zitting
bijeen, waarin het resultaat van het on
derhoud met Schanzer besproken werd.
De leden der Russische delegatie waren
eveneens van meening, dat het terugge
ven der Russische antwoord-nota een
zeer ernstigen en geheel nieuwen toe
stand had doen ontslaan en dat het on
derzoeken en nog eens onderzoeken vaD
de nota langen tijd in beslag zou nemen-
reeds daarom omdat de Russische regee
ring te Moskou van het gebeurde in ^ken
nis moest worden gesteld. De Russische
delegatie heeft besloten, de leiding der
conferentie te verzoeken, de besprekingen
over de Russische kwestie uit te stellen.
Tsjitsjerin heeft zich na de vergadering
der Russische delegatie onmiddellijk weer
naar Genua begeven, waar hij Schanzer
van het besluit der delegatie in kennis
stelde. Schanzer was begrijpelijkerwijze
door het besluit der Russen zeer verrast
en wees Tsjitsjerin op de onafzienbare
gevolgen ,die een dergelijke stap ten ge
volge zou kunnen hebben.
De nota overhandigd.
Tsjitsjerin heeft gisterenmorgen kwait
voor twaalven het Russische antwoord
op het memorandum overhandigd.
(Z:e verder telegrammen).
De stemming te Parijs-
Een da" van teleurstellingen. Te Ge
nua is het Russische antwoord nog uit-
gebleven en te Parijs is het Duitsche ant
woord aan de Commissie van Herstel een
tegenvaller geworden, omdat men er zoo
veel meer van verwacht had, seinde gis
teren de Parijsclie corr. van het „Hbld."
Men betreurt het uitblijven van het aus
sische antwoord vooral, omdat men loer
vindt, dat nu wel gebleken is, date de
Russische delegatie, did bekneld zit tus-
schen de opdrachten van Moskou en den
druk door Engelschen en Italianen op
haar uitgeoefend om toch vooral verzoe
nend te zijn, geen antwoord geven kan,
dat een bevredigende basis voor onder
handelingen kan vormen. Daarom acht
men alles wat er nog te Genua gebeurt,
tijdverspilling. Laten de Russen nu maai
hoe eer hoe liever urbi et orbi het bewijs
leveren, dat er niet of nog niet met hen
te praten valt, zoo is lner de stemming,
dan kan Genua uiteengaan en komt er
een eind aan de gevaren, die we daar
voortdurend loopen, zooals gisteren op,
den algemeenen waschdag van Oost-Eu
ropa gebleken is. Lloyd George's pogingen
om heel Europa naar zijn handje te zet-
ten, worden steeds gevaarlijker en drei-
gen Frankrijk met zijn beste vrienden te
brouilleeren. Het moet dus nu maar zoo
gauw mogelijk uit zijn.
Vandaar, dat Bartliou's brief, waarin
hij tegen het telkens herhaalde uitstel
protesteert, vrij algemeen wordt goedge-
Alleen „l'Oeuvre" betreurt het, dat deze
brief aantoont, dat Frankrijk zich met
leenen zal tot de verzoeningspogingen, die
de Italianen nog willen probeeren en be
toogt op eenigszins gedwongen wijze
want de houding der Russen is dan toch
in ieder geval primair dat het algemeene
pessimisme, dat gisteravond weer te Genua
heerschte, dardoor veroorzakt is.
Rusland en het Vaticaan.
De „Tribuna" verneemt, dat Tsjitsjerin
en de Heilige Stoel te Genua een verdrag
hebben gesloten op den grondslag van
aanvaarding door Sovjet Rusland van de
beide eerste artikelen van het pauselijk
memorandum n.l. godsdienstvrijheid en
bescherming der Katholieke missies in
Rusland.
De Russen weigerden beslist het derde
punt, n.l. teruggave der kerkelijke goede
ren, te aanvaarden. Na terugneming daar
van is het verdrag gesloten.
De Br it sche, Fransche en
Belgische socialisten.
In een communiqué van de Engeische
arbeiderspartij wordt gezegd, dat de Fran
sche socialistische partij zich krachtig uit
spreekt ten gunste van een conferentie tus-
schen Fransche, Britsche en Belgische ver
tegenwoordigers ter onderzoek van den
internationalen toestand als gevolg van de
conferentie te Genua en de invloeden er
van op de Engelsch-Fransche verstand
houding. Het communiqué zegt, dat in
verband hiermede schikkingen zijn gcUot>
fen voor een bijeenkomst, waarschijnlijk
in den loop der volgende week te Brussel
te houden, van vertegenwoordigers van het
Fransche socialisme, de Belgische arbei
derspartij en de Britsche arbeidersorgani
saties.
De voortzetting van het
bestand.
Terwijl bij de onderhandelingen te Du
blin beide partijen er niet in slaagden over
eenstemming te bereiken, schijnt de vraag,
of het bestand verder verlengd zal wor
den, niet definitief beantwoord zijn. Na
voorlezing van het rapport in de Dail,
waarin de mislukking der onderhandelin
gen werd aangekondigd, vroeg een lid van
de Dail of het bestand zou voortduren,
maar op dat oogenblik verlieten de offi
cieren van beide partijen de zaal. Er werd
geen antwoord gegeven op de vraag. Dit
lid drong aan op een verklaring van de
Dail ten gunste van de voortzetting van
het bestand, maar de voorzitter keurde
eenigerlei stap door de Dail af, waardoor
erkend zou worden, dat de staat van oor
log had bestaan. Griffith adviseerde de
zaak aan de militairen over te laten.
HET CONFLICT IN HET ENGELSCHE
MACHINEBEDRIJF.
Sir William Mackenzie, die het offi-
cieele onderzoek leidde naar het geschil in
het machinebedrijf, doet in zijn verslag
verschillende voorstellen len aanzien van
overwerk en andere punten van geschil.
Hij geeft echter tevens als zijn meening te
kennen, dat het liier een zaak betreft,
waarin geen overeenkomst, hoe zorgvul
dig ook uitgedacht, geheel de plaats kan
innemen van goed begrip en goeden wil
tusschen de partijen en wederzijdsche
waardeering van eikanders moeilijkheden.
DE ANTI-BOLSJEWISTISCHE BEWEGING
IN BOKHARA EN TOEKESTAN.
De te Allahad verschijnende „Pioneer"
meldt, dat de sovjet-autoriteiten gedwon
gen zijn versterkingen te zenden voor het
optreden tegen de anti-bolsjewieken in
Oost-Bokhara, die de olievelden van Kho-
kand (in Taerkestan) in brand hebben ge
stoken en thans dreigen op te rukken in
de richting van Tasjkend (de hoofdstad
van Toerkestan), waar een bolsjewieksch
regiment naar de anti-bolsjewieken over
liep. Ook zijn in Merghilan groote aantal
len sovjettroepen gedeserteerd.
HONDERDVIJFTIG ARBEIDERSLEIDERS
TE CHICAGO GEARRESTEERD.
Blijkens bericht uit Chicago zijn de
voorzitter van den vakbond van werklie
den in het bouwbedrijf, alsmede honderd
vijftig andere arbeidersleiders door de
politie gearresteerd, in verband mei den
moord op twee politieagenten, bij een
Dinsdagavond plaals gehad hebbend ge
vecht. Dit gevecht volgde op een bomaan
slag op twee gebouwen, door de politie
omschreven als een symptoom van arbei
dersoorlog. Het hoofd der politie moet ver
klaard hebben, dat de arbeidersleiders
schuldig staan aan moord en behandeld
zullen worden als gewone gevangenen.
Eenigen dezer leiders vertegenwoordigen
volgens het hoofd der politie niet den eer
lijken arbeid. Zij wilden oorlog met de po
litie en zij zouden dien hebben.
GROOTE BRAND OP DF, RUSSISCHE
PETROLEUMVELDEN.
Volgens berichten uil Kopenhagen is op
de pptroteumveluien van Bakoe een reus
achtige brand uitgebroken. Bovenmensche-
lijke kracht zal noodig zijn om uitbreiding
van den brand over het geheele district
Sitrachanv te vermijden. Verschillende
bronnen zijn reeds geheel verwoest. Men
grflooft dat de brand door sociaal-revolii-
tionnairen gesticht is.
Ook de „Prawda" meldt uit den Kaukasus
dat de petroleumbronoen te Bakoe in
brand slaan.
Volgens de „Excelsior" was de petro-
leum-productie in het Grosny Maikor Etn-
ba-district, welke in 1915 9,160.000 ton
bedroeg, in 1921 verminderd tot 4,320,000
ton.
Balkoe bracht in 1921 bijna tweederden
en Grosny een derde van de totale op
brengst op.
GRIEVEN TEGEN SCHOUWBURG
BEZOEKERS.
De Parijsche „Temps" voert sinds eeni
gen tijd een campagne tegen verschillende
onaangename gewoonten in de Parijsche
schouwburgen.
Van verschillende zijden vindt deze actie
instemming, niet in het minst van buiten
landers, die dan meteen van de gelegen
heid gebruik maken om hun bezwaren er
aan toe te voegen. Een groote grief is de
verplichting om tallooze fooien te geven,
en het te kort aan besef der Franschen is,
dat, wanneer een voorstelling begonnen is,
zij zoo zachtjes mogelijk moetent binnen
komen.
Een Zwcedsche schrijft hierover aan de
„Temps"-redactie terecht haar ver
ontwaardiging en zegt o.a.:
De toestand in de schouwburgen is een
voudig ondragelijk. Nergens tn Engeland,
Holland, Duitschland of bij ons, zult ge
zoo iets dergelijks vinden. Daar beginnen
de voorstellingen op de aangegeven tijd en
ongeveer ieder is dan aanwezig, de laat
komers moeten wachten tot de acte uit is.
Maar wat een marteling is het in een Pa-
rijsch theater een eerste acte bij te wonen.
Onophoudelijk wordt men lastig gevallen!
In de meeste landen is op elk biljet aan
gegeven 't nummer van de rij en de stoel,
soms staat aangegeven links of rechts. Een
za&lbediende wijst zoo noodig aen weg en
verwacht hiervoor geen fooi. Degeen die
programma's verkoopt, biedt deze aan
voor een vasten prijs en sputtert niet,
wanneer geen fooi wordt gegeven.
Hoe anders is dit alles in Parijs; een
fooi voor de vestiaire-juffrouw, een fooi
voor degeen die de deur opent, een fooi
voor de juffrouw die de plaats aanwijst,
een fooi voor haar, die het programma
verkoopt
Parijzeuaars zijn toch al bewegelijker en
luklruohtiger in den schouwburg of con
certzaal dan voor hun omgeving, die zien
of luisteren wil, aangenaam is. Maar door
er voor te zorgen op tijd aanwezig te zijn
en door al die onnoodige hulp en fooien
af te schaffen, zou al een groote verbete
ring worden verkregen.
DE ONTPLOFFINGEN TE MONASTIR.
Een medewerker van de „Politieka" le
Belgrado geeft een beschrijving van de
ramp waaraan het volgende otnleend is:
Op Dinsdag na Paschen, welke als der
den Paascbdag werd gevierd, had 's mor
gens om tien uur, toen de meeste men-
schen nog thuis waren, de eerste ontplof
fing plaats. Daar zij niet erg krachtig was,
werd er niet veel aandacht aan gewijd. De
districtscommandant wilde zich juist met
den divisicstaf in verbinding stellen, toen
de eerste ernstige ontploffing van de ar-
lilleriemundtie volgde, welke zoo hevig
was, dat de districtscommandant tegen
den grond werd geslingerd. Hij greep da
delijk naar zijn revolver, in de meening,
dat er een aanslag werd geplergl door
Bulgaarsche komitadji. De bevolking en
het garnizoen vluchtten naar alle wind
richtingen Om 11.20 volgde de tweede
en grootste ontploffing: ©en geweldige
knal en een 200 M. hooge zwarte rookzuil
steeg op. De grond schudde als bij een
aardbeving, een regen van ijzer kwam op
de stad neer. Eerst 's middags was het mo
gelijk de plaats des onheils te naderen.
Inlusschen was er brand ontstaan in het
militaire meel- en vetmagazij.ii, zoodat het
nabijgelegen munitiemagazijn in groot ge
vaar verkeerde. Toen kwam ©en Turksche
beambte op de goede gedachte de in de
nabijheid vlietende beek af te dammen en
langs het magazijn te lekten, zeodat de
munitie onder water gezet kon worden.
Den geheelen nacht werd hieraan gewerkt,
met hel gevolg, dat 's morgens het gevaar
voor de stad was afgewend.
Het aantal slachtoffers is sterk over
dreven. De opgaven varieeren tusschen
1800 en elf. Vrij zeker ligt de waarheid
het diohtst bij het laatste cijfer. De feia-
terieele schade wordt geschat op 40 tot
50 mill toen dinar.
Verschillende bladen vallen de regee
ring heftig erover aan, dat men er niet
aan gedacht heeft zulke groote munitie-
voorraden op andere, minder gevaarlijke
wijze op te slaan.
Uit Winnipeg wordt gemeld, dat
hevige regens een verdere steiging van
de rivier de Assiniboine hebben veroor
zaakt, in de omgeving waarvan duizen
den acres reeds overstroomd zijn. De dij
ken der rivier zijn doorgebroken en dui
zenden acres bezaaide grond zijn over
stroomd.
In den D-trein MünehanBerlijn
is Dinsdagnacht een alleen reizend hoer
door twee (p»ersonen in eon tweedeklasse
afdeeling overvallen. Het tweetal kwam
in zijn compartiment, sloot de deur en
trachtte hem, te wurgen. Door het lawaai
van het gevecht werd de aandacht ge
trokken van de reizigers in de afdeeling
wr naast. Toen de misdadigers zich ont
dekt zagen, lieten zij hun slachtoffer
los en sprongen uit het venster van den
rijdenden trein.
Verschillende bladen hebben het be
richt verspreid, dat de regeering voor
do reis van den Franschen president naar
Afrika een crediet van 40 millioen frs.
zou hebben aangevraagd.
Het ministerie van financiën spreekt
de waarheid van dit bericht togen; geen
enkel crediet is of zal aangevraagd wor
den.
Uit Salee in Marokko is 'n bericht
ontvangen van een moord, nit wraak
waarschijnlijk eenige maanden geleden
werden de vrouw en het kind van den
Franschen veearts Tardix vermoord thans
ja hij zelf dood gevonden. Men weet
absoluut niet, wie de daders zijn.
Sir Thomas Isaac Birkin, hoofd van
de groote kantfirma Birkin en Oo. te
.Nottingham, blijkt ruim 2 millioèn te
hebben nagelaten. Hiervoor zal moer dan
900.000 pond aan rechten moeten wor
den betaald. Een meevaller voor de En
geische schatkist!
Tengevolge van communistische ge-
weldmaatregelenheeft de Datmler-mo-
torenfabriek te Stuttgart haar bedrijf
voor zes weken gesloten.
Zooalt men weet b in de hoofdstad een
kiesvereeniging opgericht, die „vrijdenkers
in het Parlement" wil brengen.
Dezer dagen heeft deze vereeniging te
Amsterdam een vergadering gehouden.
En hoe het daarbij toeging vertelt een
verslaggever in de communistische „Tri
bune", die zijn relaas als volgt begint:
Erg gelukkig is de. kies vereeniging „Vrij
denkers in het parlement" met haar ver
kiezingsactie nog niet geweest Ze heeft er
ook nog geen slag van en we vreezen, dat
van haar actie weinig terecht zal komen,
als deze barre voorstanders van de vrije
gedachte, de vrije uitwisseling der gedach
ten in de vergaderingen niet wat beter tot
haar recht laten komen, dan dit op haar
eerste verkiezingsvergadering, j.l. Zondag'
ochtend in het Paleis voor Volksvlijt ge
schiedde.
De man verhaalt dan verder, dat voot
den toegang een kwartje werd gevraagd,
dat men ook de pers wilde laten betalen
wat later weer ontkend werd dat de
zaal „zeer matig" was bezet, dat een com
munistisch debater blijkbaar de ver
slaggever zelf niet meer dan één minuut
voor zijn debat kon krijgen en dat er ten
slotte eenige herrie" ontstond.
Men begrijpt nu wel ten naastenbij, hoe
en wat deze vergadering geweest is.
„Onvrije denkers" zet de man van de
„Tribune" boven zijn relaas.
Zou de opgedane ervaring hem mis-
~,chien tot nadenken stemmen?
David Wijnkoop hield in Schiedam eca
politieke rede, waarin hij, volgen het ver
slag van de „Schiedamsche Ct." zeide:
Als men een eenheidsfonds wil, dan
moet de S. D. A. P. dat zosken aaa?
links, wat niet wwil zeggen, dat de oom-
munisten aan een regeering in deze ka
pitalistische maatschappij willen deelne
men. „Verleden jaar is da heer Wibaut
bij spr. gekomen om hem te vragen, aan
de „wethouderij" te Amsterdam mee te
doen."
De ALKOOFWONINGEN TE BOT
TEBDAM.
De Minister van Arbeid heeft, naar
aanleiding van het verzoek van het ge
meentebestuur van Rotterdam, om ooi
rijkssteun te verleenen voor den bouw
van alkoofwoningen 'n commissie van des
kundigen benoemd, teneinde hem om
trent dit vraagstuk van advies te die
nen. In die commissie hebben zitting-
prof. dr. Eykman te Utreoht, prof. Van
der Steur en prof. Valckenier Kips.
DE CRIMINALITEIT DER JEUGD.
Het Kamerlid de heer Bulten heef
Sen Minister van Justitie de volgende vra
gen gosteld:
le Is het den Minister bekend, dat
in de laatste maanden het aantal ter
beschikkingstellingen van de Regeering
van jeugdige veroordeelden, bij vorige
tijden vergeleken, zeer aanzienlijk is af
genomen?
2e. Meent de Minister dit feit te mo
gen toeschrijven aan een daling dei
jeugdcriminaliteit, of liggen naar het
oordeel van den Minister andere oor
zaken hieraan ten grondslag?
3e. Zoo dit laatste het geval is, zou
de Minister hiervan dan mededeeling
willen doen
R K. INT. VER. TOT BESCHERMING
VAN MEISJES.
Onder praesidium van mevr. Dvoog-
Deckers werd te Delft de jaarlijksche
algemeene vergadering gehouden van de
Centraio Vereeniging in het Bisdom Haar
lem, voorafgegaan door eene bestuurs
vergadering.
Uit het jaarverslag over 1921 biqkt,
dat er wederom in alle afdeelingen hard
gewerkt is. Ten bewijze hiervan diene
dat te VUs8ingen ook eene nieuwe af
deeling is opgericht. Men is daar al
aan het plannen maken tot het oprich
ten van een „Tehuis'
Het verslag van de penningmeesteres-
se mej. Elshof werd goedgekeurd. De
inkomsten bedroegen f 12676.181/2, Je mfc
gaven f 12489.40, zoodat de kas sluit
met een batig saldo van f 186.78ys.
In de plaats van mej. Lefébure, die
bedankt heeft als bestuurslid, werd ge
kozen mej. Orielaers, presidente van d«
afdeeling Amsterdam.
Medegedeeld wer,d dat de Mmistei
wenscht, dat de inlichtingen door de se-
82.
(Wordt vervoV*1)
