BUITENLAND.
BINNENLAND
ELCK WAT WILS.
Tweede Blad - 17 Mei 1922
De rechtvaardigheid in ver
band met evenredige
saiaris-verlaging.
m®. BU1TI.1L BERICHTEN.
RIHNËNLAN9SCH Hmm
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De misleidingen van „Het
Leven".
öaar hadden ze geen zin in.
..Een groot-industrieel van Parijs riep
•'in werkvolk bijeen en zeide:
Mijn hceren, ik wil mij op de
C de" Ejds stellen en heb daar-
nmt-n es'-fdea .ï1 abcn deelgcnooten te
n in mijne onderneming.
Verleden jaar, ging de baas voort,
hebben wij vijftienhonderd duizend!
francs verloren. Daar de zaken gedu
rig verslechteren, zal uw deelgenoot
schap van heden af beginnen.
De werklieden protesteerden ver
ontwaardigd.
Protesteert niet, vrienden, wij
hebben geen ander middel meer om
aan het failliet te ontsnappen.
VOLKSLEIDER.
Burgers, wanneer de soldaten ko
men en op 11 aanleggen, dan, zeg ik
u, schiet
Bravo
Dan schiet, zeg ik..,.
Bavo, laug zal ie leven!
Dan schiet cr niets anders over
dan aan den haal te gaan. (Afkeu
rend gemompel.)
DE VROUW.
Als het lot zich tegen hem keert.
dan eerst beseft de man, wat hij in
eene vrouw bezit, betoogde zeker heer
met volle overtuiging.
ji (Ingezonden.)
Evenals in tic jaren van den oorlog alles
er voor pleille, om de loonen en salarissen
te verhangen, beginnen de omstandighe
den van de laatste maanden er op te wij
zen, dat binnen afzienbaren lijd verlaging
der geldelijke inkomens van schier ieder
een een feit moet worden.
Óver het algemeen acht men nu lvet
p ogenblik daarvoor nog lang niet geko-
fnen en beschouwt men op zijn zachtst uit
gesproken de reeds iingetredien verminde-
iring van lage verdiensten vooral als iets
zeer pijnlijks.
Toch kan hel niet ondienstig zijn, om
reeds bij het ai'teekenen der vooruitgewor
pen schaduwen den aard van eventueele
inzinkingen te bespraken, opdat eenieder
zooveel mogelijk naar draagkracht den on-
vermijdelijken slag ontvangt en geen on
rechtvaardigheden begaan, of althans deze
laatste tot de kleinst mogelijke afmetin
gen teruggebracht wonten.
In het particuliere bedrijf treden de
loonsverlagingen als van zelf in, voor den
patroon, voor de leiders, voor de minde
ren, ieder naar zijn stand, zooals het heet,
alleen met dezèu veelal schijnbaar Iragi-
schen aanblik, dat voor de eene groep de
tcrugtreding reeds flink zich gelden doet,
terwijl andere eajegoriën zich ten dezen op
zichte slechts pas in begin-stadimn kun
nen bevinden.
Hier is 't een wonder spel der gebeur
tenissen, hetwelk zich, zooals de ondervin
ding leert, niet regelen iaat, doch dat in
oftzen Joop tenslotte vereenigbare verhou
dingen schept.
Strikte rechtvaardigheid treedt hier pas
ten lange loste op en aanvankelijke schijn
blijkt op den duur bedriegerij geweest te
zijn.
't Is bijvoorbeeld opmerkelijk, dat de
tneesten van hen, die van dehoogere win
sten bet vroegstprofiteerden, thans ook
van de malaise het eerst de dupe worden.
Uitzonderingen bevestigen natuurlijk den
pegel.
Waar in de maatschappij de inkomens
op natuurlijke wijze geregeld worden,
moet mén deze voor hen, die ze door 'n
wet of verordening vastgelegd zin, op
«enigszins kunslmafige manier verhoogen
of verlagen.
De twee voornaamste oorzaken, die er
"toe leiden kunnen, om de salarissen van
ambtenaren en de met ben gelijkgestelden
té vermeerderen of te verminderen zijn het
al of niet aanwezig zijn der benoodigde
gelden hiertoe en het rijzen of dalen van
den levensstandaard. Veelal slaat het een
met bet ander in een evenredig verband.
Onbekend kan het niet zijn, dat de wel
vaart in ons land, relatief gesproken, af
neemt, ^dat de belasting-inning steeds moei
lijker wordt, dat de begrootingen met im
mer toenemende tekorten sluiten zullen,
dat aan verbetering als noodzakelijk kwaad
niet meer le ontkomen valt, en dat èn het
levenspeil èn de levensstandaard natuur
lijkerwijs omlaag moeten.
't Scheen alsof een zucht naar weelde
't was wel gek ons te midden van
het barnen der gevaren de voorbije oor
logsperiode had aangegrepen, maar zoo
langzamerhand koeren velen terug op dien
ingeslagen weg, teneinde over te kunnen
leggen voor de komende kwade dagen. Wil
lens of onwillens komt er kentering naar
den eenvoud des levens toe.
Statisch blijkt, dat vele zaken meerdere
procenten goedkooper gaan worden, zoo
dat ook in dezen zich een zwak dalende
lijn vertoont. Er kan daarom een tijd aan
breken, dat over 't algeme.en een verlaging
der inkomens met b.v. 10 pet. toelaatbaar
is en niet onrechtvaardig mag genoemd
.■worden.
Dus ook voor de ambtenaren, Kamer
leden, onderwijzend personeel enz.
Nu is het eigenaardig, dat voor velen
van ben omschreven bepalingen beslaan,
die hun in elk geval de laatst geoten wed
den garandeeren en de meeste hunner
zouden liet als een overgroot onrecht be
schouwen, wanneer men hun eenmaal be
reikt inkomen naaf benecTén {frïïkle/^dk
ai zou het overblijvende deel gelijke koop
kracht hebben als bet géhèelé'oorspron
kelijke. V!,
Die garantiebepalingen hebben sommi
gen nooit begrepen, velen hebben den
grond daarvoor nimmer kunnen achterha
len en zij zullen aanleiding geven lot de
onrechtvaardigste verhoudingen en onge-
moliveerdste verschillen. Minister de Geer
noemt die z.g. rechten dan ook een staat
kundig monster en vindt, dat, hoe eerder
ze uit de wereld geholpen worden, hoe be
ter bet zijn zal.
Want, wat houden die voorrechten in?
Als een drukking van b.v. 20 pet. rede
lijk is bevonden na langdurig overleg, kan
die voor den een nimmer gelden voor een
ander pas 11a jaren en voor een derde
oogenblilkkelijfe. Drieërlei verschil alvast.
De allerzonderlijkste en onrechtvaardig
ste samentreffingen kunnen zich voor
doen, geen wetgever zal in staat zijn al die
mogelijkheden in artikelen te omschrijven
en elk bijzonder geval en dat zullen cr
vele zijn moet overgelaten worden
aan het persoonlijk inzicht en de willekeur
van ifengene, die heersoht. Reken eens,
wat hieruit worden kan.
Bovendien zal op deze manier oen
.groote bezuiniging slechts op den langen
duur merkbaar zijn, want de verlaging
geldt pas voor de nieuw aangestelden en
de periodieke verhoogingen.. Verder schept
men er zich een geweldige ontevredenheid
door, want 'n elk zat zich tegenover 'n
ander van z'n eigen groep in een versehil-
sland geplaatst vinden, die nimmermeer
in te halen is en die louter door een ge
lukkig datunrspel in 'l leven geroepen
werd.
Daarom is bet van overwegend belang
de verlaging, zoo noodig en gemotiveerd,
in le voeren juist als eertijds de verhoogin-
gen; voor 'n ieder dus naar een uniforme
maatstaf. Dan raakt men niet verzeild in
een labyrinth van wankele en willekeurige
rechten, dat schept geen onoverzichtelijk
complex van verschillen, roept geen onte
vredenheid -in 't leven, brengt oogenblikkc-
1 ijk0 en merkbare bezuiniging, vereenvou
digt de berekeningen en vermindert de ad
ministratie, maar bovenal dat is rechtvaar
dig.
H. ,1. J.. SPOOK.
Hyacinthenlaan 5, Overveen.
l)c weigering van Amerika.
In een deel onzer vorige oplage konden
wij nog melden, dat het departement van
biutenlandsche zaken te Washington de
uilnoodiging om deel te nemen aan do
conlerentie te 's-Gravenhagc hoeft afge
wezen.
Hughes zegt in zijn nota, waarbij de
v_. S. weigeren deel te nemen aan de
Hiwgsche conferenlie: De Amerikaanschc
legeering is zeer verlangend op alle prak
tische manieren mee te werken aan de
overweging van den economischen nood
toestand van Rusland; zij wenscht op
nieuw de groote vriendschap te uiten van
hel Amerikaanschc volk voor het Rus
sische alsmede zijn levendige belangstel
ling in alle onderhandelingen bedoeld tot
herstel van zijn economisch leven én het
herstel der welvaart, waarop zijp 'capaci
teiten en hulpbronnen het recht geven.
Hel Amerikaansche volk heeft het meest
tastbare bewijs gegeven van zijn belang
stelling in het economisch herstel van
Rusland en de Amerikaansche regeering
zou zich zeer ongaarne de gelegenheid
om hulp te bieden, onthouden
De iiota constateert verder, dat de
quaestiè, waaraan niet te ontkomen is,
die is van het herstel van Rusland's pro
ductiviteit, waarvoor de voornaamste
voorwaarden nog moeien worden gescha
pen en heigeen uiteraard door Rusland
zelf moet geschieden. „Terwijl deze re
geering gelooft, dat deze voorwaarden
duidelijk zijn, is ze steeds bereid geweest
met de regeeringen, welke de huidige uil
noodiging zonden, samen te gaan voor een
regeling van een onderzoek door deskun
digen van Rusland's economischen toe
stand en de noodzakelijke middelen van
herstel.
„Zulk een onderzoek zou afdoende de
eerste economische vereischlen voor een
herstel der productie van Rusland in het
jicht, stellen, zonder Welke geen gezonde
grondslag voor ciedietïri zou bestaan. Er
dient aan te worden toegevoegd, dat deze
regeering volkomen bereid is haar érn
stige aandacht te geven aan-Alle voorstel
len voortvloeiende uit de conferentie,
maar zij beschouwt de huidige voorstel
len, in klaarblijkelijk antwoord op Rus
land's memorandum vair 11 Mei als mis
sende, met het oog op de voorwaarden
van dat memorandum, die bestemdheid,
welke een medewerking van deze regee
ring aan het voorgestelde plan mogelijk
zou maken."
Bij hel debat in den Senaat over de
quaestic der deelneming van Amerika aan
de bijeenkomst der commisise voor de
Russische zaken te 's-Gravenhage heeft
Borah (republikein) zich tegen de deel
neming van Amerika verzei, doch Hitch
cock (democraat) verklaarde zich er een
voorstander van. Borah verklaarde, dat
er geen behoefte wiis aan steun van
Amerika; hij schreef de ziekte van Europa
toe aan het verdrag van Versailles.
Hitchcock betoogde dat het goed zou zijn
als Amerika zijn invloed deed gelden bij
de beraadslagingen in Europa.
De „Temps" over het
Fransche standpunt.
De Parijsché „Temps", die het stand
punt, hetwelk de Franschen tegenover dé
Russische quacstie innemen, nader preci
seert, zegt dat de Franschen zoo legen een
toetreding der Russen tot de in Den
Haag bijeen te komen commissie is ge
kant omdat de tegenwoordigheid der
bolsjewieken de voortzetting van het
marchandeeren zou beteekenen met min
der waarborgen nog dan Ie Genua. Bij
voorbaat was overeengekomen dat de
conferentie van Genua geen besluiten zou
nemen, en de regeeringen niet zou binden.
Zij kan slechts adviezen formuleeren. Zoo
is men dus overeengekomen dat de con
ferentie niet zelf de leden van de toe
komstige internationale commissie moet
aanwijzen, doch dat deze door de regee
ringen zullen worden benoemd. Doch
Frankrijk zon evenmin begrijpen indien
de conferentie voor de regeeringen hetzij
den datum zou vaststellen, waarop de
internationale commissie bijeen moet
.komen, hetzij den termijn,waarbinnen haar
werkzaamheden tol nieuwe onderhande
lingen met de Sovjets moeten .leiden. Het
is noodzakelijk dat de vrijheid van elke re
geering slipl geëerbiedigd wórdt.
Over het met de bolsjewieken te slui
ten pact zegt de „Temps" het nut daar
van niet te vatten. SkLrmunt, de leider der
Poolsehe delegatie, heeft er aan herin
nerd dat zijn regeering met de Sovjets
hét verdrag van Riga heeft geteekend, en
dal dit verdrag de geheelc Russisch-Pool-
sche grens vaststelt. Waarom dus nog bo
vendien oen pact le sluiten? Of de bols
jewieken komen het door hen gesloten
verdrag na, en het pact is nutteloos, óf
men vreest dat ze het verdrag schenden,
en waarom verbeeldt men zich dan dat
zij het pact niet zullen schenden?
Voortgaande beloogt hel blad: Doch wil
eerbiedigen de onafhankelijkheid van an
doren zooals wij willen dat men de onze
eerbiedigt. De Russische' grensstaten zijn
vrij om de voorzorgsmaatregelen te ne
men, die zij willen. Indien zij meenen hun
veiligheid te verhoogen door een pact met
Sovjet-Rusland aan te gaan, dan zal
Frankrijk zeker niet de verantwoordelijk
heid op zich nemen om hen daarvan af
le houden. Alleen kan Frankrijk aan een
dergelijke regeling niet deelnemen. Door
de ondervinding welke het heeft opge
daan en door de voldoende wijze, waar-
Op het antwoord der bolsjewieken het
heeft ingelicht, oordeelt het dat het niet
met de Sovjets heeft te onderhandelen
Het zal dus huilen bet voorgestelde pact
blijven, en builen de besprekingen, die dit
pact voorbereiden.
Fransche meeningen
Alle berichten uil Genua wijzen erop-
dat de Russen, hoewel protesteerend te
gen hel systeem, dat in Den Haag ge
volgd zat worden, en zelfs tegen de keu
ze van die plaats, ér toch in zullen toe
stemmen de vergaderingen der Haagsche
conferentie bij te wonen, seinde gisteren
de Parijsché corr. van het ,H,bl." In een
gesprek met Sauerwein zeide Tsjitsjerin
dal de mogendheden moesten beginnen
zich wat beter van de toestanden en de
gebeurtenissen in Rusland op de hoogte te
stellen, want daar wisten ze nog niets
van. „Hoe dan?" vroeg de Fransche jour
nalist, „door enquêtes?" „Neen", ant
woordde Tsjitsjerin, „wij denken er nie'
aan dergelijke bnderzoékingsrelzén Tan
vréémde commissies te dulden, maar
door één volledige documentatie. Het is
gemakkelijk genoeg zich volkomen op de
hoogte te stellen van den aard en de lig
ging van allé vreemde bezittingen in Rus
land, en dan zou men tot heel andere
conclusies komen." De slotsom van Tsjit-
sjerin's betoog was dat de Russen naar
Den Haag zullen komen, maar niets van
een bijeenkomst daar verwachten.
In een „geautoriseerden indruk" jjm-
trent den arbeid der conferentie te Genua
die Hutin in de „Echo de Paris" geeft en
waarvan de hooge oorsprong niet twijfel
achtig is, wordt voldoening uitgesproken
over het feit dat Frankrijk te Genua op
zijn stuk is kunnen blijven slaan, zonder
zich tol iets te verbinden, «en zonder niet
temin de conferenlie te doen mislukken-
Het grootste voordeel is echter dat men
nauwer dan ooit verbonden blijft me'
Engeland, dat heeft ingezien niet buiten
het Fransch-Engelsche bondgenootschap
te kunnen. Omtrent de keus van Den
Haag door Barthou, een keus, waarmee
Poincaré het volkomen eens is, wordl ge
zegd, dat die is gedaan omdat Den Haag
een internationale stad is en verder om
dat de Hollanders dezelfde denkbeelden
hebben als de Fransehen over de Russi
sche kwestie, en dezelfde belangen en be
hoeften te dien aanzien. Het optreden van
Bartllou te Genua wordt zeer geprezen.
Voor het geval Duitschland op 31 Met
zijn verplichtingen niet op bevredigende
wijze mocht zijn nagekomen, zoo wordt
ten slotte gezegd, zou de Fransche regee
ring er niet aan denken den Oppersten
Raad bijeen te roepen, maar de vraag is
welke gemeenschappelijke houding thans
moet worden aangenomen. Besprekingen
langs diplomatieke» weg of in Men gezan-
tenraad.
Een Engelsch isolement.
De „Daily Express" acht het in ver
band met het. wat het blad noemt fiasco
van Genua, de beste poliliek voor Enge
land zich van Europa te isoleeren, daar
Europa Engeland's raad niet aanneemt-
Ondanks het verzet van Frankrijk ten
aanzien van Duitschland erkent het blad
dat de Franschen althans zeer openhar
tig zijn geweest. Hun houding kon, zooa'
niet door de heele wereld goedgekeurd,
dan toch door de lieele wereld begrepen
worden. Dit kan niet van de Russen
worden gezegd.
DE SCHULDEN VAN DE GEALLIEER
DEN'' AAN DE UNIE.
De Times verneemt uit New York dat
de' Kamer vtin Koophandel aldaar een be
langwekkend rapport heeft uitgebracht
over de schulden van de geallieerden aan
de Ver. Staten.
De New-Yorksche K. v. Ti bij nor
malen wisselkoers die schulden op
2.267.860.000 pd. sty Het rapport wijst op
de -onmogelijkheid voor de geallieerde re
geeringen Engeland misschien* uitge
zonderd -0111 die schulden thans te be
talen.
DE UITSLAG DER VERKIEZINGEN
VOOR DE ALGEMEENE RADEN IN
FRANKRIJK.
De uitslag der verkiezingen voor de
Algemeene Raden in Frankrijk bevestigen
dat de samenstelling dezer departementa
le lichamen ongewijzigd blijft. Van de
14!>0 zetels is slechts een wijziging ingé-
freclen ten opzichte van een vijftiental ze
tels, die door de rechterzijde ên hét ge
matigde centrum zijn verloren, en door
de radicalen en verschillende socialisti
sche fracties zijn gewonnen.
GOUD IN IvARINTHIë.
Men schrijft aan bet Hbld.:
D? JandsfPt-jggering van Karinthië heeft
aan een onderneming vergunning verleend
om een goudmijn in de Höhc Taucm te ex-
ploiUvsren.
Met deze onderneming begint de eeuwen
oude goudmijnontginning van Karinthië
11a een lange pauze te herleven. Voor 300
jaren waren er in de Tauern, zoowel aan
den Karintschen als aan don Salburgschen
kant, zeer productieve goudmijnen. Rij de
contra-reformatie verlieten de protestant-
sehe eigenaars en mijnwerkers het land,
nadat ze -eerst de mijnen hadden ver
nield, om de hervatting van het mijnwerk
1e beletten.
Karinthië heeft behalve zijn schatten l
aan goud, ook nog de grootste loodmijn-
bcuw van de oude monarchie.
Verder vindt men er mangaanijzer en
andere ertsen, waarvan de exploitatie nu
door de in aanleg zijnde groote water
krach (-installaties zal worden bevorderd.
EEN WERVELSTORM IN DE VENDEE.
De sohoone landbouwstreek der Vendee
is in minder dan een uur tijd in een ware
woestijn herschapen tengevolge van een
cycloon, die 'Zondag over het vruchtbare
gebied is neergestreken. Overal waar de
wervelstorm heeft gewoed, zijn de wijn
bergen verwoest, de boomea ontworteld.
De dorpen Saint-George-de-Montaigu,
Treize Sep tiers, La Guyonnière en Bouffère
hebben zwaar geleden, en zelfs zijn tal van
personen zwaar gewond. Bovendien zijn
korenschuren verhield en bijlkans 200.
boerderijen ernstig beschadigd.
Meer dan duizend arbeidsters in de
schoenindustrie van Leicester hebben het
werk gestaakt omdat zij geen genoegen ne
men met de overeenkomst voor het ge-
heete land inzake oen loonsverlaging van
twee shilling voor de arbeidsters.
Volgens een vertraagd telegram van
het P. T. A. is Vrijdag een internationale
trein uit de richting van tte.en komende
voorbij Otusz gederailleerd tengevolge van
oen aanslag. De rails waren n.l. openge
broken. De machinist en stoker werden ge
dood, een conducteur en twee reizigers
werden licht gewond
In Duitschland worden thans „rouw-
zegels" uitgageven van de verloren ge-
gane koloniën. Ze worden naar de ;,Ti-
mes," die cr een afbeelding van geeft,
meldt, in stellen van 10 stuks voor elke
kolonie verkocht door Berlijnsche postze-
gclhandelaars en moeten veel aftrek vin
den.
In den nacht van Maandag op Dins
dag is op de drukkerij van het te Katto-
witz verschijnende sociaal-democratische
dagblad „Volkswille'" oen bomaanslag ge
pleegd. In de drukkerij werden bij hel be
gin van den arbeid twee groole dynamiel-
bommen gevonden, die door een raam
near binnen waren geworpen Bij beide
bommen had echter de lont geweigerd
zoodat het Tóeoogde doel niet werd bereikt.
Van 1820 Mei wordt te Breslau een
„technische jaarmarkt" gehouden, te za-
men met oen tentoonstelling van land
bouwmachines en -gereedschappen.
- Het „Bert. Tagebl." verneemt uit
Wcénen, dat de directies van eenige
schouwburgen voornemens zijn, voor bui
tenlanders met hooge valuta de toegangs
prijzen te verhoogen. Duïtschers zullen
deze verhooging niet behoeven te Indalen.
Naar uit Athene wordt gemeld, is de
toestand van de kroonprinses vai» Grieken
land zeer ernstig. De koning en koningin
vertoeven aan haar bed. Haar ouders, dc
koning en de koningin van Roemenië, wor
den heden te Athene verwacht.
Uit Washington wordt gemeld, dat 't
'hooggerechtshof beslist heeft, dat sterke
drank bij vervoer over de Veroenigde Sta
ten _van dc eene vreemde haven naar de
andere, ingevolge dc wet op- het drankver
bod kan worden in beslag genomen.
Onder bel bovenstaand opschrift lezen
wij in het „L'lrechtsch Dagblad":
„In „Het Leven" van Maandag
Maart 1922 komt een foto? voor van de
onthoofding van den vrouwenbeul Lan-
dru. Thans echter is ons gebleken, dat
„Het Leven" zijn lezers op een grove ma
nier lreeft om den tuin geleid. Boven de
illustratie, welke de onthoofding van
Landru zegt weer te geven, komt de vol
gende mededeeling voor:
„Het is voor het eerst in lange jaren-
dat de Parijsché officier van justitie aan
de illustratievers vergunning verleend
heefl de onthoofding van een misdadiger
met de camera bij te wonen. Twee folo-
grafen, de operateur van Excelsior en
onze fotografische correspondent (die van
„Hef Leven" dus) van de Foto actuel wa
ren met hun camera's vijf meters van de
„Veuvc" (Parijsché spotnaam voor guil
lotine) present.
Een onzer lezers, vervolgt het „U. D.".
kwam die mededeeling verdacht voor en
hjj kon juch, cveuinlu als vriï. vooislelisft
dat de Fransche politie, waar juist hel
Fransche gevoel immer uitmunt door
kieschheid tot zoo iets gruwelijks ai»
het laten fotografeereh van de voltrekking
van een doodvonnis in staat kon zijn. Hij
wendde zich derhalve tot de Franschfr'
Legatie té 's-Gravenhage om nadere iné;
lichtingen en ontving het volgend ant-?.
woord, d.d. 13 Mei 1.1,, dat wij hieronder
in zijn geheel afdrukken:'
„Je vous remercie d'avoir bieu vouli»
attirer mon attention sur le document,
publié par le journal „Het Leven", et do
m'avóir cnvóyé un excmplaire de cetta
publication.
Le Ministère francais des Affaires E-
trangérés m'a" fait savoir qu"il ne s'agit
pas li d'une photographie aulhentique:
tous les personnages ainsi, que la guillo-
tine ont été dessinés sur un ciictié repré
sentant'la facade dc le prison de Versail
les. Aucune autorisalion de photographier
l'exécution de Landru n'a été accordéa
par la police francaise, et l'informalion
publiée a ce sujet par le „Het Leven" est
complètement erronëe".
CHARLES BENOIST.
De vertaling luidt als volgt:
Ik ben er U erkentelijk voor, dat u zoo
goed heeft widen zijn mijn aandacht to
vestigen op het document, dat het blad
Het Leven heeft gepubliceerd, en dat u
mij een exemplaar van déze publicatie
heeft willen toezenden.
Het Fransche Ministerie van Buiten-
landsehe Zaken heeft te mijner kennis ge
bracht. dat hier geen sprake is van een.
authentieke photographie: al de perso
nen evenals de guillotine zijn geteekend
op een cliché, dat de voorgevel van de
gevangenis van Versailles voorstelt. Er i*
geen enkele machtiging door de Fransche-
politie gegeven de terechtstelling van Lan-,
dru te photografecren en het bericht te
«lezer zake di^:r Het Leven gepubliceerd
is volkomen onjuist.''
CHARLES BENOIST-
De heer Charles Benoist, is zooals men
weet, de gezant der Fransche Republiek
te 's Hage.
„Het Leven" heeft dus, zoo besluit het
„U. D.", om zijn lezers het „genoegen"
te geven van een guillotineering, eenvou-,
dig die guillotineering gefantaseerd, en
zicli niet ontzien een bevriende natie, die
bekend staat om haar kieseh en fijn'ge
voel, schandelijk te compromilteeren, door
een autorisatie te verzinnen, welke nooi1
gegeven is.
De lezer beoordeelc of hier nog langer
sprake kan zijn van behoorlijke journalis-
liek en of hier niet op bedenkelijke wiizo
liet aanzien van onze pers en onze natie
in het buitenland is in gevaar gebracht-
DRUKWERK OF BEDRUKT WERK.
Het „Nwsbl. V. d. Boekhandel" deelt
mede, dat de posterijen onderscheid ma
ken tusschen drukwerk en bedrukt werk
Voor de „bedrukte stukken" wordt niet
berekend het porto voor gedrukte stuk
ken, maar het briefport.
Het hier bedoelde drukwerk schrijft
het „Nwsb.", dat aldus buiten de gemeen
schap der „gedrukte stukken" is gestoo-
ten is 'n cursus in rondschrift, zooals er ve
le in Nederland verschijnen. Het is een
boekje in het formaat der schrijfcahiers
waarin voorkomen bladzijden, alleen
voorzien van .een lineatuur, terwijl op ar
dere bladzijden voorbeelden van rond
schrift zijn gedrukt.
Gevraagd wordt, of de zienswijze dei
posterijen wellicht gegrond is op de om-
jtandigheid dat een deel der bladzijden
van het boekje bestemd is om beschreven
te worden? indien dit de zienswijze is,
zijn de stukken uitgaande van de Staten-
Generaal, welker bladzijden, hoeve!
ruimte gevend voor twee kolom druks
slechts met één kolom zijn bedrukt,
blijkbaar met de bedoeling om ruimte te
laten voor het maken van aanteekenin-
gen, zeker ook te beschouwen als „be
drukt werk". Daarentegen als „gedrukt
stuk" indien op de bladzijde twee kolom
men druks voorkomen.
In geen enkel officieel stuk, betrekking
hebben# op den dienst der posterijen, is
deze dwaasheid: „drukwerk" of „bedrukt
werk" te vinden. Staat het den bureaucra
ten der „Post" vrij vraagt het „Nwbl."
zulke voor niemand begrijpelijke va
riaties naar believen uit te vinden, en de
gebruikers der post voor de/e vondsten te
doen betalen?
OP ÉÉN DING NA.
Beu je naar het trouwen van juf-
fouw B. gaan zien? Niet! Nu dan heb
je wat verspeeld! Het was prachi-
tig. Alles was op den grootsiten voetJ
ingericht. (:én ding mankeerde er
maar aan en men zou hst misschien
niet eens opgemerkt hebben, als de
bruid er zeli' niet zoo over te pas
geweest was. De versiering in de ves
tibule van het huis ratelde zij voort'
gaat alle beschrijving te boven
zulke massa natuurlijke bloemen en
dat om dezen lijd van 't jaar heb ik
nog nooit bij eikaar gezien. Die heb
ben op zichzelf een fortuin!je gekost!
En de cadeaux, die voor dé glazen
geëxposeerd waren waren oogver
blindend. Zilver in overvloed cn oud
porselein! het was 0111 1? stelen
zoo mooi! De bruidsmeisjes waren
allerliefst, niet te kleurig, niet te
bleek en fijn gekleed, als engeltjes
zoo lief - cn de bruid zelf was statig
en zoo prachtig als ik nog maar ooit
m11C^nud gczien heb- Haar bruids-
eed kwam uit Parijs en ik zou niet
beert011 SChatlca wat het wel gekost
En boe zag er de bruidegom uit?
eerbrak de vriendin.
I J)e bruidegom, o ja. Dat was ook
let een'"e> W£d er aan mankeerde.
s nioet hem overkomen zijn. of hij
ierfft op laatst zich bedacllt. - Iri
/der geval, hij is gewoon niet geko-
acn' je had de arme bruid eens
Roeten zien. wat een'gezicht ze trok!
Pantoffelheld: „Den Hemel zij dank, dat ik geen mormoon ben!
GEEFT ACHT.
Een handelaar, tevens kapitein bij
de schutterij in de plaats zijner ia-
woning, failleerde en deelde asm zijn
crediteuren slechts vijf percent uit.
Op een goeden dag zijn troepen corn-
mandecrende, riep hij met een stentor
stem: „Geeft acht!" 't geen een on
eerbiedig schutter tegen zijn wapen
broeder deed zeggen: „Kaik Piet 11011
roept ie geeft acht en toe dio fóliet
was, gaf ie maar vaif".
EEN STAKKERD.
Heer (lot bedelaar, die door zijn geba
ren te kennen geeft, dat hij doof is): Zoo.
doof dus? Dat spijt mij. Ik had je willen
vragen, of je dien veldwachter gezien tiebt.
Bedelaar (haastig): Waar is een veld
wachter?
Héér: Zie jo wetje kunt goed lioo-
rent
Bedelaar: Neen, hooren doe ik' niet. Maar
u vraagt immers, of ik hem gezien hebl
LANG WERK.
Mietje, wat heb je lang werk met het
schoonmaken van mijn laarsjes! Zoo vuil
lijn ze toeh niet!"
„Neen, jongejuffrouw, maar zoo
groot."
IN DE BERGEN.
Koelsier: Heeren hier wordt de weg
maar alleen begaanbaar voor ezels. Zou
den de heeren zoo goed willen zijn uit le
slappen, <Jan kunnen ze verder te voet
gaan?
O.-W.'ERS.
Mal riep de oudste dochter van ba
ron Zeep.
Wat is 't zaagpin! vroeg madame
Zeep deftig.
Hoe 'n kleed moet ik aandoen, dat
héelemaal toe of dat aan de hals open is?
Wat kan mij dat schelen! Doet aan
wat ge wilt. Waarom vraagt gedat?
.Om te weten hoever ilk me moet was-
scheu.
VERLOOFDE.
Ha je nou al weg, Karet?
Marie, ik zou tien jaar van mijn le
ven willen geven als ik nog langer bij je
con bliJven van avond maar als ik niet
Ba> dan beloop ik eene boete van 2 kwart
jes in onze kaartclub.
ÓE GELUKKIGE ERFGENAAM.
En wat dacht je wol, toen je daar
zoo plotseling oen erfenis van je oom
uit .Amerika kreeg
Die ouwe Columbus was toch een
prachtkerel!
DE WONDERDOENDE TURF.
Ds. de Bruin deelt in „de Wekker"
mede, dat ds. Ledeboer eens een turf
op den rand van den kansel neerlegde
en tot de gemeente zeide„Deze turf zal
hedenmiddag wonderen doen."
Degenen die anders sliepen onder de
'bediening des Woords, bleven thans uit
nieuwsgierigheid wakker. Aan het einde
van den dienst wees toyn Ds. Ledeboer
ernstig erop, dat dus oen' stoffelijk voor
werp, dat de nieuwsgierigheid opwekt,
meer uitwerking had dan het Woord Gods.
OP SCHOOL.
In de nieuwe scbool zitten de ondei-
wijzers en kinderen op hoornen, in plaats
van op banken, Pa.
Maar jongen, hoe kom je erbij?
Wel, pa, er staat in de krant, dat er
in alle takken onderwijs wordt gegeven.
ZOO ZIJN DE VEGETARIËRS.
Bezoeker in een vegetarisch restau
rant: „Waarom heb jelui hier geen echte
■bloemen in plaats van kunstbloemen."
Chef: „Dat moeten wij hier wel doen,
meneer, anders eten de gasten ze op."
BIJ DEN PHOTOGRAAF.
„Nog even eene vraag. Mijnheer, eer u
begint."
„Zeker, dame!"
„Kan men op de photographie ook zien
of hel echte jnweeten zijn of valscha?"
OVERBODIG.
Grietje, ik verbied je ten strengste om
met de meiden hier uit de buurt te babbe
len en te kletsen. Ik wenscb niet over de
tong gehaald te worden.
Maar, mevrouw, ik spreek nooit over
u.Ik zeg nooit iets van u en bovendien,
zij weten alten heel wat meer van u, dan
ik ze vertellen kant
NIET INTIEM.
Ken jij den jonker?
Ja wel; hij heeft al een bagatel van
mij geleend.
En terugbetaald?
Neen, zoo familiaar zijn we nog niet'.
SPAARZAAMHEID.
Een kuiper beklaagde zich onla s ovei
dc groote zuinigheid der bewoners in hei
dorp.
Ze laten alles reparecren, zc e hij
doch niets nieuw maken, 't Zal w. irlijk
nog zoover komen, dat ze mij de «ude
spongaten brengen om er nieuwe i »ten
om te maken.
V d
„Arme kerel, waf een Val! Wat zij hij?"
Hij zei enkel, dat hij een glas water wilde.
Herschenschudding, dat is 't; hij moet bepaald aan 't ijlen zijn.
